หัวข้อ: ]* love is a drug! *[RIP my Bro______________UP! Aug 22

[daizodiac]

เข้าใจฟีลเคน แล้วก็ฟีลน้ำพุ ตอนเจอเคนคบกับฟ้านะ
แต่ว่า .. เฮ้ อ อ
เคนโผล่มาทีไร ยิ้มไม่ค่อยออกเลยแฮะ

จะได้เจอกันกับพี่นัทแล้ว ตื่นเต้นนน !!

[yoyo]

เริ่ดพี่นัท  ให้มันเคลียร์ๆ 
มัวรอพุไม่ได้ไรหรอก คั่กๆ

[meduza]

พูดแล้วแอบกลัวเลยง๊ะพี่นัทกับเคนยิ่งเป็นโจทก์กันอยู่
บางทีก็สงสารพุนะเห็นบอกรักพุกันโง้นงี้แต่เอาเข้าจิงๆก็ไม่เข้าใจพุกัน
พระเอกของพุตัวจิงออกมาแสดงตัวได้แล้วอยากรู้จะแย่แล้วอ่ะอิอิ
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า
+1เป็นกำลังใจให้พุ

[หัวเเม่มือ]

ลุ่นต่อ

[u-only-one]

เรื่องที่เคนอาจจะมีแฟนแล้ว ก็ไม่ค่อยแปลกใจ คนเราเวลาเจ็บปวดและมีคนคอยอยู่ข้างๆก็น่าจะได้รับสิ่งดีตอบแทนบ้าง
 เพราะน้องฟ้าก็รักยืนยงพอจะทำให้เคนใจอ่อนได้ จะด้วยสงสาร เห็นใจ หรือเหตุผลการคบแบบไหนก็ตาม
จะรัก ไม่รัก ถ้าจะไปแทรกกลางเค้้าจริงก็น่าเห็นใจน้องเค้านะ อันนี้พูดจริง

.... ที่เคนมีอาการแบบนี้กับน้ำพุก็ว่าเค้าไม่ได้ คงฝังใจเพราะรักมาก แต่ดีใจนะีที่น้ำพุเข้าใจ และคิดอะไรได้เยอะมาก
ไม่ใช่เด็กๆเหมือนเดิมอีกแล้ว  
น้ำพุเริ่มมองเห็นการกระทำมากกว่าคำพูดเพราะมีคนเพียรกระทำหลายสิ่งหลายอย่างให้รู้มากกว่าคำพูด
ยิ่งน้ำพุพูดกับนพแบบนั้นแล้วสุขใจจริงๆค่ะ คำขอให้พี่นัทอยู่กับพุ และพุก็จะไม่ไปไหน
ไม่ได้มาจากการบังคับของพี่นัท เป็นพุที่ขอเอง และคงอยากทำให้ดีด้วย(มั้ง) (อันนี้เดา 555+)

 ....... ตอนนี้ก็เหลือแต่ว่า ถ้าเคนกับพี่นัทไ้ด้เจอกันแล้วเรื่องราวจะเป็นแนวไหน  
เดาว่าพี่นัทคงไม่ต้องไรมากเพราะหน้าตากวนเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว แต่เคนนี่สิจะร้อนแรงหรือเปล่าไม่อยากเดาล่วงหน้า
อาจจะเฉยเมยจนน้ำพุเจ็บแปล๊บๆอีกก็ได้นะ 

ปล.1 ขอบคุณน้องโบน้องแบ้งค์ที่มาอัพให้หายคิดถึง แม้จะงานยุ่งแค่ไหน  สู้ๆนะคะ
ปล.2 พี่นัทจะมาแว๊วววว  

[WhatLoveIs]

รวดเดียวจบตั้งแต่ ห้าโมงเย็นถึงตอนนี้

น้ำพุเหมือนกระจกสะท้อนตัวเราเลย - -*

ตรูเลวใช้ได้เลยนะเนี่ย

รอติดตามต่อนะคะ

[gummin]

ยังลุ้นเคนอยู่นะ
แต่ว่าเคนยังมีสิทธิ์อยู่เปล่านะ

[yun]

รอลุ้นตอนที่พี่นัท เจอ เคน
รักพี่เสียดายน้อง ชอบทั้งคู่

[foyer]

/

อยากเจอหน้าเคน? จะเจอไปทำไม

“ไม่เคยเห็นเหรอ?” ไม่ได้ถามกวนพี่นัทนะคับ แต่ผมจำไม่ได้อ่ะว่าใครรู้จักใคร ใครไม่รู้จักใคร ที่ผ่านมาผมยุ่งกับคนเยอะเกินก็เลยมึนส์ๆ นึกว่าพี่นัทกับเคนเคยเจอกันแล้ว (อ่อ ผมขี้มึนส์จริงนะคับ เป็นคนเลือดน้อยง่ะ เลือดเลยไปเลี้ยงสมองไม่พอ ก็จะมึนหัวบ่อยๆ)

“เคยเห็นแต่ในรูป” พี่นัทบอก
“หา?” อย่าบอกนะว่ามีรูปเคน ชักทะแม่งๆ และ แต่ถ้าสองคนนี้เคยกิ๊กกันคงฮาน่าดู มันจะเป็นไปได้ไง๊ ไอ้เคนยึดติดกับผมจะตายชัก (อดีตอ่ะคับ)
“อย่ามองงั้นดิวะ คิดบ้าอะไรอยู่?” พี่นัทยันหัวผมไปหนึ่งป้าบ
“พี่เคยเห็นรูปเคนจากไหน?” ผมจ้องหน้าถาม
“ไอ้นี่... ก็จากในกระเป๋าตังค์เอ็งไง”
“พี่ค้นของๆ พุเหรอ!?” ตอนไหนฟะ ไม่มีมารยาท
“ไอ้บ้า ก็ตอนที่พี่เก็บกระเป๋าตังค์เอ็งได้ไง จำได้ไหม ..ง่อยแล้วยังปลาทองอีกนะ ไม่ได้เรื่องเล๊ย!” โห... นานกี่ปีมาแล้ววะนั่น ผมนึกอยู่นานคับกว่าจะจำได้ ผมขี้ลืมง่ายอ่ะ
“อ่า... เคนหล่อใช่มั้ยล่ะ? ผมตาถึงใช่ไหม? อิอิ” ผมถามแบบขำขำ
เคนมันหล่อมากๆ น่ารักดีด้วยตอนมันยิ้ม แต่เจอความบ้ามันไปนี่ผมตายสนิท

พี่นัทหัวเราะหึหึที่ผมพูดไปงั้น
“หล่อแค่ไหนอย่างมากก็ได้แค่ขี้เล็บพี่เท่านั้นล่ะวะ” โห ไอ้เรื่องหลงตัวเองล่ะที่หนึ่งในโลก
“สรุปพี่ไปแค่ดูหน้าเคนใช่มั้ย? เพื่อออ ถ้าแค่นั้นก็ดูอยู่ห่างๆ นะ อย่าหาเรื่อง”
“อ้าว... พูดงี้กับผู้ใหญ่เหรอวะเดี๋ยวสวย พี่โตแล้วนะเว้ย มีการมีงานทำไม่ได้เป็นนักเลง”
“โห...แล้วตอนพี่ซีล่ะ ไม่เรียกหาเรื่องเหรอ” ชอบแกล้งยั่วโมโหคนอื่นเค้า ผมเลยพลอยซวยไปด้วยเลย
“ไอ้ซีมันบ้า ถ้ามันเป็นคนมีเหตุผล มั่นคง พี่ทำอะไรไปมันก็ไม่หวั่นไหวหรอก แต่นี่แม่งเล่นไม่สนใจเหตุผลห่าอะไรเลย แถมทำตัวขี้น้อยใจยังกะตุ๊ด ถ้าเป็นงั้นให้มันไปตายไหนก็ไปนั่นแหล่ะดีแล้ว” แรงงงง!!!

“......เคนไม่เหมือนพี่ซีนะพี่ มันบ้ากว่าหลายเท่า”
“แล้วไงวะ?” อ้าว
“กลัวเอาพี่ไปเปิดตัว แล้วไอ้คุณเคนมันจะช้อคตายคาที่รึไง?” แหง่ะ เวอร์ เคนมันไม่ได้เป็นไรกับผมแล้วมันจะช้อคทำไม ผมต่างหากช้อคที่มันมีแฟนใหม่
ตอนรู้ว่าพวกเค้าคบกันจริง ผมชาไปทั้งหน้าเลยคับ เห็นมันบอกว่ารักๆๆ ผม ขาดผมไม่ได้ ผมเชื่ออย่างงั้น เพราะไม่มีครั้งไหนไม่เชื่อว่ามันโกหก
ผมรู้ว่าผมทำเลวไว้ แต่ก็อดเศร้าไม่ได้ที่ผมเป็นคนทำให้ความเชื่อนั้นพังลง
คือว่า ถ้าเคนมันคบคนอื่นได้ ก็แสดงว่ามันคงพอทำใจเรื่องผมได้แล้วล่ะคับ...

แล้วก็ผมรู้ว่าผมหน้าด้านที่ขอไปงานสำคัญของเคนและก็หน้าด้านอยากคบมันเป็นเพื่อนทั้งที่ผมเป็นฝ่ายทิ้งมันก่อน แต่ก็ใช่ว่าผมจะไม่ดูว่าเคนต้องการให้ผมไปรึเปล่า ถ้ามันเกลียดขี้หน้าผมจนไม่อยากจะเห็นอีกต่อไป ผมก็ไม่ดันทุรังหรอกคับ
แต่นี่มันไม่ว่าอะไร (ถึงจะด่าผมเรื่องเก่าๆ นิดหน่อย)
ผมดูออก ว่ามันอยากให้ผมไป มันอยากคุยกับผม แต่เพราะความเลวที่ผมทำไว้ ก็ทำให้พูดอะไรออกมาไม่ได้

ผมเองก็อยากคุย อยากเจอเคนเหมือนกันนะครับ
แต่เพราะความรู้สึกผิดที่ติดค้างในใจ ก็เลยทำให้พูดอะไรไม่ได้มากเหมือนกัน
ตอนนี้อะไรพอทำได้ก็ทำอ่ะคับ ผมอยากให้ระหว่างเรามีความรู้สึกดีๆ เหลือติดไว้บ้าง ถึงมันจะสายเกินไปแล้วก็เหอะ แต่ก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย (เหมือนที่แล้วๆ มา)
  
“ป่าวสักหน่อย” ผมตอบอย่างซึมๆ
“ก็ไม่ได้เป็นไรกันแล้ว เคนก็มีแฟนใหม่แล้ว มันจะมาหึงอะไรพุอีกล่ะ”
“พูดงี้แสดงว่าหึงมัน?” พี่นัทเลิกคิ้วถามหน้าก๊วนกวน
“ป่าว! พุไม่เคยหึงใครนะ”  
“เคยซะบ้างก็ไม่มีใครว่าหรอก”
“ชิ เรื่องไรพุต้องทำงั้นด้วย”
“ก็แค่หึง ไม่ต้องกลัวเสียศักดิ์ศรีหรอก แม่ง...ทำตัวอยู่บนฟ้า ตกลงมาคอหักตาย มันคุ้มมั้ยวะเนี่ย” โห... รู้ขนาดนั้น ชิ

“แต่ไม่เป็นไร... ถ้าตกลงมาเดี๋ยวพี่รอรับ ไม่ให้เจ็บหรอก”

“.......................”

หง่ะ รู้สึกไฟช็อตตรงขั้วหัวใจนิดนึงคับ ไม่ได้เวอร์นะ แต่มันเป็นงั้นจริงๆ
ถ้าผมไม่เจ็บ เค้าก็เจ็บ... จริงมั้ยครับ?
ถ้าผมตกลงมา เค้าก็ต้องเจ็บกับผมไปด้วย จริงมั้ยครับ?
“พี่ไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้...” ผมชักรู้สึกว่า... พี่นัททำอะไรให้ผมมากเกินไปแล้ว
คือว่า ถ้าเค้าอยากไปเผชิญหน้ากับเคน เพราะเหตุผลอะไรก็ตาม ผมจะไม่ห้ามอีกแล้วครับ เพราะผมรู้ว่าเค้าหวังดีกับผม ผมไม่อยากทำหลบๆ ซ่อนๆ ว่ารู้สึกดีกับพี่นัทเพื่อให้ใครพอใจ ถ้าบริสุทธิ์ใจ จะหลบจะกลัวไปทำไม ไม่จำเป็น...

“พอพูดแบบนี้แล้วนึกถึงเพลงๆ นึงว่ะ” พี่นัทบอกอย่างอารมณ์ดี
“เพลงอะไรอ่ะ?”
“นึกไม่ออก เดี๋ยวกลับบ้านไปส่งเมลล์ให้ละกัน”
“M ก็ได้พี่ จะได้คุยกัน”
“แค่นี้ยังคุยไม่พอเหรอวะ?” ชิ
“พอก็ได้...” หงอยเลยกรู ทำไมต้องทำร้ายจิตใจกันด้วย ปกติผมไม่ค่อยขอคุยกับใครนะคับ น้อยมากๆ

“ไงพี่ก็ไม่ไปไหนอยู่แล้ว...” พี่นัทก้มหน้ามาบอกผมที่คอตกอยู่ แถมยกมือขยี้หัวผมอีก
“ถ้าพี่ไปพุตายแน่ๆ”
“ไม่มีใครตายเพราะเรื่องแค่นี้หรอก” พี่นัทหัวเราะ
“อย่าพูดงั้นดิ ไม่ใช่ร่างกายที่ตาย แต่ใจอ่ะดิ มันจะตาย” อย่าหาว่าน้ำเน่านะ
“หืม?? เรารักกันขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย?” พูดล้อผมเล่นอีกและ... อุตส่าห์จริงจังดันทำเป็นขำอีก

“จับมือหน่อยดิ” ผมมันคนขาดความอบอุ่นอ่ะคับ คนรอบตัวมีตั้งมากมาย แต่ก็ไม่มีใครเข้าใจและอยู่ข้างๆ ได้อย่างสบายใจจริงๆ เลยสักคน
พอพี่นัทส่งมือมา ผมก็จับมือเค้ากระชับไว้ ที่จริงผมชอบทำแบบนี้กับแม่เวลาเหงาๆ ด้วยอ่ะคับ คือว่าอยู่ดีๆ ก็นั่งจับมือกันเฉยๆ
 
“มือสากอ่ะ” ผมพูดแซวเค้าขำๆ
“พี่ทำงาน ไม่ได้อยู่ง่อยๆ แบบเอ็งเข้าใจมั้ย” พี่นัทยังอุตส่าห์ยกอีกมือมาตบหน้าผากผมอีก ชิ ชอบทำร้ายจิตใจไม่พอ ยังทำร้ายร่างกายกันอีก
“ผมอยากแก้ปัญหาชีวิตได้สบายๆ แบบพี่มั่งอ่ะ”
“หล่อแล้วยังฉลาดขนาดนี้เป็นกันไม่ได้ง่ายๆ หรอก” ผมขำกร๊ากกับที่พี่นัทพูด
อยู่กับเค้าแล้วสบายใจดีครับ ที่เครียดๆ เรื่องเคนผมลืมไปเลย ลืมเรื่องเครียดนะครับ ไม่ได้ลืมเคน (เหอๆๆ)

จนกระทั่งกินข้าวเสร็จ ผมก็นั่งบีทีเอสกลับเอง T T เพราะหอไอ้นพไม่ใช่ทางผ่าน (พี่นัทไม่ยอมไปส่ง ชิ ใจร้าย) พอถึงก็จัดการโทรไปหาเพื่อนขันสักหน่อยคับ เพราะถึงจะมีพี่นัทไปด้วย แต่ไงๆ ก็น่าจะชวนไอ้ขันอยู่ดี
“เคนรับปริญญาแล้วเหรอวะ?” เสียงไอ้ขันจากปลายสาย
“อืม มึงว่างป่ะ ไปด้วยกันหน่อยดิ”
“แล้วมึงเพิ่งโทรมาชวนกูตอนนี้เนี่ยนะน้ำพุ๊!?”
“เหอะน่า...” เพิ่งคิดได้หง่ะ แล้วผมก็เป็นพวกชอบทำอะไรจวนตัว
“เอ้อ แล้วไหนมึงบอกว่าเลิกกับเคนแล้ว และทำไมถึงยังไปงานเคนฟระ กรูงง”
“ตอนนี้คุยกันแล้ว”
“เร็วจังนะมึง” เร็วบ้าอะไร
“เหอะน่า เดี๋ยวเล่าให้ฟัง ตกลงมึงไปป่ะเนี่ย?” ไม่ชอบคุยโทรศัพท์นานๆ อ่ะคับ
สรุปไอ้ขันบอกว่าเดี๋ยวเคลียร์คิวก่อน พรุ่งนี้จะโทรบอก

พอสักดึกๆ หน่อย ผมก็ออนเอ็ม มองหาพี่นัท ชิ ไม่อยู่จริงด้วย ไอ้บ้า บอกว่าอยากคุยด้วยก็ยอมเข้ามา ผมเลยไปเช็คเมล์ ค่อยยิ้มออกหน่อยเพราะเค้าส่งเมลล์มาละคับ

เพลงที่พี่นัทส่งมา ‘เหตุผลง่ายๆ’ ของ ‘คุณพี่ตูดใหญ่’ อ่ะคับ (บิ๊กแอสๆ)
ฟังแล้วก็....... ซึ้ง...   ยิ่งทำให้รู้สึกดีกับพี่นัทยิ่งกว่าเดิมอีกคับ เห็นหน้างี้ไม่นึกว่าจะโรแมนติคเป็นกะเค้าด้วย ผมฟังเพลงซ้ำๆ ไปซักพักนึงก็โทรไปหาเค้าคับ
“ฟังเพลงแล้วนะ” ผมบอก
“อืม ซึ้งกินใจจนน้ำตาไหลพรากๆ เลยล่ะสิ” ยังจะพูดล้อเล่นอยู่ได้
“ครับ น้ำท่วมแล้วพี่ มาช่วยวิดน้ำหน่อย”
“นอนไปงั้นล่ะ เย็นดี” ใจร้าย
“ขอบคุณนะครับที่ส่งให้ เพลงเพราะดี”
“ไม่เป็นไร มีคนส่งมาให้อีกที” แหง่ะ หุบยิ้มแทบไม่ทันเลยไอ้บ้า
“ไปนอนได้แล้วไป ขี้เกียจคุย” โห พูดงี้เลยเหรอ ใจร้าย อยากคุยด้วยตายแหล่ะ ที่ซึ้งๆ อยู่เนี่ยอารมณ์หดเลยคับ แต่ก็พอเข้าใจอยู่ว่าเค้าเป็นคนอย่างงี้  

/

ส่วนพรุ่งนี้ผมก็ไปหาซื้อน้ำยาล้างรถครับ ศึกษามาอย่างดีทั้งคืน (แต่ก็งงเหมือนเดิม) คิดไปคิดมาซื้อไอ้แบบนี้อย่างเดียวมันดูแห้งแล้งไปหน่อย ผมเลยไปร้านดอกไม้ ให้เค้าจัดแบบเล็กๆ ให้อีกช่อนึง... ก็ไม่เล็กเท่าไหร่ (ไปกะโม)
ส่วนตัวผมชอบดอกไม้แปลกๆ สีสดใส แต่เคนมันชอบกุหลาบแดง ตกลงก็เลยให้เค้าจัดกุหลาบแดง... ผมว่ากุหลาบเนี่ยอยู่ห่างๆ แล้วมันเหี่ยวๆ
อยู่ใกล้ชิดกันผมว่าสดชื่นดี มันดูสวยกว่าไงไม่รู้

สักตอนเย็นๆ ไอ้ขันก็โทรมาบอกว่าไปด้วยได้  
พอถึงวันจริง ก็นัดเพื่อนผมให้มารอทางผ่านพี่นัทจะได้รับสะดวก
ไอ้ขันเวลาเจอคนหล่อมันเฉยๆ ครับ แถมชวนคุยมากมายเหมือนเป็นเพื่อนกันมาซักร้อยปี บรรยากาศในรถก็เลยไม่เงียบ

ช่วงที่ไอ้ขันชวนพี่นัทคุย ถามนั่นถามนี่
ผมก็คิดถึงอนาคตที่จะได้เจอเคน ก็รู้สึกตื่นเต้นเยอะอยู่อ่ะคับ เวลาที่ผมไม่รู้ว่าตัวเองต้องไปเจอเหตุการณ์อะไรข้างหน้าแล้วมันจะมีอาการประหม่าแบบนี้ล่ะ

พอไปถึงที่ที่เคนบอกว่าเวลาประมาณนี้มันจะอยู่แถวๆ นี้ผมก็ไปชะเง้อชะแง้มองหามัน... เคนหาง่ายอ่ะ ตัวสูงมั่กๆ ที่ตื่นเต้นๆ อยู่ก็ยิ่งเพิ่มดีกรีเข้าไปอีก (ขนาดว่ามีเพื่อนมาด้วยตั้งสองคน แหะๆ)

“พุ นั่นไงเคน” ไอ้ขันบอกเสียงกระแดะ ผมหันไปเห็น ตอนนั้นเคนอยู่กับครอบครัวอ่ะคับ พ่อแม่....ญาติพี่น้อง และที่ขาดไม่ได้ ฟ้าแฟนมัน
เหออ ใจแป้วจริงๆ
“พี่นัท คนนั้นอ่ะเคน” ผมบอก เพราะเค้าอยากเห็นหนิ ก็เลยชี้ให้ดู
พี่นัทมองตาม สักพักเค้าก็ยิ้มบอกว่า
“เดี๋ยวตามไป ขออยู่ตรงนี้ก่อน”
“อ้าว ไมอ่ะ?” หรือว่าเจอกิ๊กฟระ
“สูบบุหรี่” หง่ะ
ผมก็งงๆ หรือว่าพี่นัทแค่อยากเห็นหน้าเคนอย่างเดียวจริงๆ ผมก็นึกว่าเค้าจะเข้าไปแสดงตัวอย่างที่พูดซะอีก (พูดเล่นหรือพูดจริงผมก็ไม่รู้หรอกครับ)

ทีนี้ผมเลยเดินไปกับไอ้ขัน รู้สึกความหน้าด้านจะลดลงตอนเห็นพี่ชายเคนมองเหมือนไม่พอใจมากๆ ที่เห็นผม
เอาแล้วไงกรู? กลัวอ่ะ
พอไหว้ทุกคนเสร็จเรียบร้อย ผมกับไอ้ขันก็ให้ของเคน เวลาแบบนี้ผมไม่รู้จะพูดอะไรอ่ะคับ อวยพรไม่เป็น ผมว่าความสำเร็จถ้าคนๆ นั้นไม่พยายาม ให้ขอกับฟ้ากับฝนก็ไม่มีทางสำเร็จได้
แต่ผมจำได้อ่ะ เคนมันเคยพูดบอกว่า ที่มันเรียนได้ดีขนาดนี้เป็นเพราะผม
มันจะทำอะไรสักอย่างนึง มันก็ชอบพูดๆๆ ว่าทำเพราะผมๆ
หง่ะ.... ไม่น่าจำได้เลย เพราะรู้สึกแย่จริงๆ อ่ะคับ

ผมยืนบื้อเป็นไอ้ใบ้ตอนยื่นดอกไม้และกล่องของขวัญให้โดยไม่พูดอะไรสักคำ
“อ่ะ” ชิบหาย ตกใจดึงมือออกมาเร็วไปหน่อยหง่ะ เพราะผมรู้สึกว่ามือเคนมันจับโดนมือผม ทีนี้กล่องก็เลยตกลงพื้นอ่ะคับ
“ขอโทษ” ผมได้สติรีบก้มลงไปเก็บ คิดในใจ กูปล่อยเพื่อ... โดนแค่นี้เองทำเป็นดัดจริตไปได้
“ขอบใจ” เคนมันพูดแบบหน้านิ่งๆ แต่ตามันจ้องผมใหญ่เลย
“ซื้ออะไรมาให้เหรอ?” เอ่อ อึ้งที่มันชวนผมคุยก่อนอ่ะคับ
“อ่อ... ก็.....เกี่ยวกับรถ” ใบ้ให้ แต่ไม่บอกหรอก เคนเลิกคิ้วทำท่าเขย่าๆ กล่องนิดนึง
เห็นท่าทางมันผมก็เริ่มยิ้มออกล่ะคับ ดูท่ามันก็ไม่ได้เกลียดไรผมมากมาย

และตอนนั้นเอง พี่มันก็เดินมาจับไหล่เคนคับ แล้วก็มองเหมือนจะพูดอะไร แต่ยังไม่พูด เคนก็ขมวดคิ้วมองพี่มันแบบหน้าเครียดๆ

“นี่มึงทำอะไร เจ็บแล้วไม่จำเหรอ?”
“......................”ถึงจะพูดกันไม่ดังแต่ผมได้ยินและรู้สึกไม่ดีไปแล้วเรียบร้อย (ไอ้ขันเดินไปทิ้งขยะพอดี)
“ทำไมมึงถึงได้โง่ซ้ำซากอย่างงี้วะ อย่าลืมว่าแฟนมึงนั่งอยู่ตรงนั้น จะทำอะไรก็นึกถึงใจฟ้าบ้างสิ” พูดงี้เหมือนพี่เค้าเอาตีนมาตบหน้าผมเลยคับ

“ยุ่งน่า กูจะทำอะไรก็เรื่องของกู!” เคนสะบัดมือพี่มันทิ้ง สีหน้าเริ่มหงุดหงิด พอขันเดินกลับมาเคนก็พูดขึ้น

“ไปทางโน้นกัน” เหมือนไม่ได้เจาะจงพูดกับใครคับ เสร็จแล้วมันยื่นของให้พี่ชายไปถือและเดินนำดุ่มๆ ไปซะงั้น
“........................” แหง่ะ จะทำไงดี เริ่มไม่อยากอยู่ให้รกหูรกตาคนอื่นแล้ว
พอไอ้ขันเดินตามเคนไป ผมจะยืนอยู่ก็กระไร ก็ต้องไปเหมือนกันสิคับ
ตามปกติก็ต้องถ่ายรูปนั่นแหล่ะ ผมอยู่ในสถานะแบบนี้ก็ต้องสงบเสงี่ยมเจียมตัว จะไปอยากอะไรออกนอกหน้าก็ไม่ได้ ที่สำคัญผมรู้สึกแย่มากๆ เรื่องที่พี่ชายเคนพูด

“เฮ้ย มาถ่ายรูปด้วยกันดิ” ไม่ใช่เคนชวนผมนะคับ ไอ้ขันต่างหาก  
“ไม่เป็นไร ถ่ายไปเถอะ” ไม่กล้าคับ
“เอ๊า มาดิ๊ เร็วๆ”  
“...................” ผมก็มองไปทางเคน มันก็มอง แต่หน้านิ่งๆ ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูไปซื้อน้ำแป้บนะ” ขอไม่อยู่ดีกว่าครับ
“ไอ้พุ!” ผมเดินไปร้านขายของ ทั้งที่ใจจริงก็ไม่ได้อยากทำเป็นท่ามากหรอก
แต่เจอสายตาพี่ชายเคนกับสายตาฟ้า ผมจำเป็นต้องถอยก่อน คิดว่าที่ตัวเองทำอยู่เนี่ย มันดีกับใครบ้างนอกจากตัวผมเองคนเดียว

เอาเข้าจริง ก็ไม่ได้มีใครเชิญด้วยซ้ำ เคนก็ไม่ได้พูด ผมถามมันเอง ถึงจะคิดเข้าข้างตัวเองไปว่ามันอยากให้ผมมา ถึงจะมองเห็นสายตาที่เหมือนสื่ออะไรได้หลายๆ อย่าง แต่ที่นี่ไม่ได้มีแค่ผมกับมัน
ผมคงคิดผิดที่อยากได้โน่นได้นี่ ทั้งที่ไม่ควรจะเรียกร้องอะไรเลยด้วยซ้ำ
“เดินดูทางหน่อย” เสียงนึงดังอยู่ข้างๆ ผมก็สะดุ้งนิดนึงเพราะก้มหน้าเดินเหม่อลอยอยู่
“อ้าว” พี่นัท โผล่มาจากไหนหนิ
“หายไปไหนมาพี่?”
“ไม่ได้หายไปไหน ก็อยู่แถวนี้แหล่ะ” เชื่อๆ ไม่งั้นคงไม่แว้บมาเร็วปานนี้
“หนีมาเดินคนเดียวทำไม?” พี่นัทถามสะกิดใจผมพอดี
“ซื้อน้ำ”
“ทำหน้าอย่างงี้ ท้อแล้วเหรอ?”
“ครับ ท้อแล้ว” ไม่รู้ว่าเค้าพูดไปงั้นหรือว่าอะไร แต่ก็ถูกล่ะคับ ไม่มีใครต้องการแถมมาเพื่อทำให้สถานการณ์เลวลงก็ไม่รู้จะเข้าไปทำให้คนอื่นยุ่งยากทำไม

“สงสัยต้องปล่อยจริงๆ แล้วพี่” พูดแล้วก็น้ำตาจะแตก ไม่รู้จะทำยังไงแล้วอ่ะคับ
“อ้าว เดี๋ยว! อย่าเพิ่งร้อง” พี่นัททำท่าตกใจ
“ฮึก พุไม่น่ามาเลย” เสียใจหนิครับ มาให้คนอื่นเกลียดขี้หน้า แล้วผมก็เป็นพวกจิตอ่อนด้วย เลยร้องไห้ง่ายๆ


“เฮ้ย! ทำอะไรของมึงวะ!?”

เสียงหนึ่งดังขึ้น....
ผมหันไปมอง... ทั้งๆ ที่รู้แล้วว่ามันเป็นเสียงของเคน
  


H
ยืดเยื้อซะงั้น ไว้ต่อตอนหน้านะ หมดแรงแล้วว
สวัสดีปีใหม่ไทยล่วงหน้าเน้อทุกคน  

[KIMKUNG]

ทิ้งไว้ค้างๆ   อ่า   พี่

[bluebird]

เอร๊ยยยยย ยืดเยื้อตอนนี้อ่านแล้วจะคาดใจ มาต่อไวๆเล๊ยยย >.<
ตอนนี้สงสารน้ำพุไม่ไหวแล้วอะ คือไอ้การมานี่ก็ต้องรวบรวมความกล้ามากแล้วนะ ว่ามาไม่มาดีวะ
พอมาแล้วยังเจออสถานการณ์แบบนี้อีก กรี๊ดๆๆ แต่เคนตอนนี้แอบน่ารักนะ น่ารักด้วยการนิ่งๆนี่แหละ 55+
พี่นัทตอนนี้โคตรหล่อเลยอะ ด้วยการพูดจากวนตีน และโผล่มายามจำเป็นนี่แหละ >///////<
ทีนี้เคนและพี่นัทมาเจอกันแล้ว โหย อยากอ่านต่อ ไม่ไหวทนนะค้า มาต่อเร็วๆนะ
และ ...สวัสดีปีใหม่ไทยเช่นกันค่า : ))

[ordkrub]

ตกลงพุจะเอาไงหว่า????
มาต่อเร็วๆนะครับ

[mumumama55]

  

 

[4life]

อ่าว ค้างซะงั้น

[yun]

เคนอย่าทำเสียเรื่องนะ

[nunamicky]

ไม่นะ
เค้าอยากให้เรื่องนี้พี่นัท(เถื่อน)เป็นพระเอก

[suginosama]

ตื่นเต้นๆค่ะ จะเป็นยังไงต่อไปนี่
พี่ซีหายไปจริงๆด้วยแอบเชียร์ 555++
รอตอนต่อไปนะคะ^^

[Wordslinger]

ดิฉันว่า พุตัดเคนไม่ขาดหรอก เพราะสองคนนี้มันมีอะไรผูกพันกันเยอะมาก เคนเองก็รักพุมากๆเลยนิ แต่นี่เป็นเรื่องจริงผสมเรื่องเล่าใช่ไหมคะ ดังนั้น อะไรก็เกิดขึ้นได้ แอร๊ยยยส์

ปล. ขอบคุณคุณโบว์และคุณแบงค์มากค่ะ บวกหนึ่งให้นะคะ
ปปล. คนในรูปนี่ดาราหรือว่ารูปน้องพุคะ คิ้วขมวดเชียว หุหุ

[โจ๊กกุ้ง]

เคนนนน แกอย่าทำอะไรพี่นัทของชั้นนนนน  อ่านๆละเหมือนเคนจะเป็นพระเอกง่ะ เป็นเคนหรือพี่นัทก็ดีหมดแหละมั้ง

[Nichdia]

แง้ สงสารน้ำพุ T_T

[bowbeauty]

กดดันดี - -"

[daizodiac]

อร๊ายย ตื่นเต้น น

[u-only-one]

แรกๆ่อ่านแล้วก็อิ่มๆ ยิ้มๆ เพราะเวลาน้ำพุุอยู่กับพี่นัททีไรบรรยากาศรอบตัวมันนิ่ง ชิล สบาย
ถึงพี่นัทจะกวนไปกวนมา แต่พี่นัทก็คงพอกับน้ำพุ เป็นประเภทกลัวที่จะบอกรักใคร
แต่แค่พี่นัททำให้น้ำพุขนาดนี้ก็ดีมากๆแล้ว เป็นสุภาพบุรุษในคราบความเถื่อน อาจไม่ใช่คนหวาน แต่เป็นคนจริงใจมาก
เป็นคนที่น้ำพุอยู่กับพี่เค้าทีไร จะเห็นอีกมุมนึงของน้ำพุ จะเห็นการอ้อน การร้องขอในสิ่งที่ไม่เคยร้องขอจากใคร
ถ้าพี่นัทไปจากน้ำพุจริงๆ น้ำพุคงทนไม่ได้ แต่ทางกลับกันตอนนี้พี่นัทรับรู้เรื่องราวทุกอย่างของน้ำพุหมดสิ้น
ถ้า...ถ้าหากว่าตอนนี้พี่นัทรักน้ำพุอยู่แล้วล่ะ ความรู้สึกเค้าจะเป็นอย่างไรที่ต้องมาคอยเป็นที่ปรึกษาเรื่องหัวใจให้กับคนที่ตัวเองรัก
มุมนี้คิดตามแล้วก็เจ็บปวดนะ แต่เค้ายังเต็มใจ และเค้าคงคิดว่าถ้าถึงตอนที่น้ำพุไม่สับสน และเลือกคนที่ใช่ถึงแม้จะไม่ใช่ตัวเค้าเอง
เค้าคงมีความสุขกับคนที่เค้ารักมีความสุขละมั้งนะ ที่รู้สึกแบบนี้กับตัวนัทเพราะเค้ามีอะไรหลายอย่างให้คิดว่าเค้าต้องเป็นแบบนั้น
...ขนาดว่ามางานนี้แต่ไม่ได้เข้าไปเพื่อให้ทุกฝ่ายอึดอัด แต่น้ำพุคงน่าจะรู้ว่าอยู่ในสายตาพี่นัทเสมอ 

มุมมองของพี่มองว่า....
ถึงน้ำพุจะรักเคน หรือแม้แต่เคนจะรักน้ำพุมากแค่ไหน ถ้าต้องอยู่ด้วยกันแบบต้องระแวงตลอดเวลาเพราะเรื่องในอดีตมันคอยย้ำ
ไม่ว่าจะเป็นคนรอบข้าง ครอบครัวเค้า แฟนเค้า แถมน้ำพุเป็นคนจิตอ่อนด้วยแล้ว จะไปกับเคนได้นานแค่ไหนถ้ากลับมาคบกันใหม่
ลักษณะแบบน้ำพุ ต้องการคนมั่นคงในอารมณ์ เป็นที่พึ่งให้ได้ทุกเมื่อ เป็นผู้ใหญ่ อารมณ์ดี เข้าใจในตัวตนน้ำพุเป็นอย่างดี
ที่สำคัญ ต้องปล่อยให้น้ำพุมีอิสระในการคบเืพื่อนฝูง ปล่อยให้ไปไหนต่อไหนได้ ตามแต่อาร์ทตัวพ่อแบบน้ำพุต้องการ
นำ้พุไม่ชอบอยู่ในกรอบ ไม่ชอบให้ใครบังคับ ไม่ชอบความอึดอัด และไม่ชอบที่ต้องคอยระวังตัวตลอดเวลา
ถึงได้บอกว่า ไม่ว่าซี หรือเคน ถ้าน้ำพุเลือกคนใดคนหนึ่งในสองคนนี้ ก็หมายความว่า ฝ่ายนั้นต้องปรับเปลี่ยนให้เข้ากับน้ำพุให้ได้
แต่ก็นั่นแหละค่ะ คนเรานิสัยใจคอต่างกัน จะปรับเปลี่ยนตัวเองเพื่ออีกคนได้นานแค่ไหนกัน จะยอมได้มากน้อยแค่ไหนกัน
แล้วจะคบกันได้นานจริงหรือ?...........................แค่เคนโผล่มาโวยตอนท้ายเนี่ยก็เ่อ่อเห้อ~ 

ปล. ขอบคุณน้องโบสำหรับการปั่นเรื่องนะคะ ถึงจะเหนื่อยแต่ก็ยังมาให้ได้อ่านเรื่อยๆ +1 ค่ะ ^ ^
ปล. ขอบคุณน้องโบสำหรับตอนนี้ ที่ทำให้พี่ร้องไห้เพราะความอบอุ่น จริงใจของนัทที่มีต่อน้ำพุ
ชอบผู้ชายแบบนี้ ไม่ต้องสร้างภาพ ไม่ต้องหวาน แต่จริงใจ ((เหอะๆ เม้นท์ยาวไปป่าวคะ?))

[primmi]

รักเคนนะ
เลยไม่อยากให้เคนได้กับน้ำพุแล้ว 5555
ถ้าฟ้าเป็นคนดีแล้วก็รักเคนมากๆ เราก็เริ่มอยากให้เคนไปได้กับฟ้ามากกว่าแหละ
จะได้หลุดพ้นจากน้ำพุซะที
พี่นัทก็รับพุไปดูแลเองหล่ะกัน น่าจะพอฟัดพอเหวี่ยง

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

เคนปล่อยของแน่ตอนหน้า TT,, เมื่อไหร่จะได้กันจริงๆจังๆสักทีน๊า เศร้า

[BeeRY]

ตอนนี้แอบสงสารน้ำพุนิดๆ ได้ยินพี่ชายเคนพูดอย่างนั้น เป็นใครก็เสียใจแหละเนอะ 
แล้วเคนก็คงเริ่มปล่อยของ ให้สมกับที่เป็น 'แรงตัวพ่อ' แล้วมั้งนั่น
ตอนหน้าลุ้นๆๆ

[roseen]

 

[ณ ที่เดิม™]

รอลุ้นต่อ 

[sin]

เคนนนน เคนกลับมาอย่างยิ่งใหญ่มากกกกก 

[snice_cz]

อ้าว หายซะงั้นอ่า แล้วเคนจะทำไรพี่นัทมั้ยอ่า ไม่นะ พี่นัทนี่ชิลล์ตลอดเวจริงๆ อ่า พี่นัทน่ารัก ^^

“หล่อแล้วยังฉลาดขนาดนี้เป็นกันไม่ได้ง่ายๆ หรอก” ผมขำกร๊ากกับที่พี่นัทพูด << ชอบประโยคนี้ที่พี่นัทพูดมากเลยอ่า อ่านแล้วขำ ไม่ค่อยจะหลงตัวเองเลยเนอะ หุหุ


^^ รอค่ะ มันค้างคาอ่า จะเกิดไรขึ้นบ้างเนี่ย