กะทิขอพล่าม
โฮ่งๆๆๆ .. หือ แปลว่าอะไรเหรอครับ โห ... o_O อยู่กับผมมาตั้งนานแล้วนะครับ ยังไม่เข้าใจภาษาหมาอีกเหรอ นี่มาตรฐาน ISO 9008 แล้วนา เก๊าะแหม แปลว่า สวัสดี ไงล่ะครับ ปั๊ดธ่อ คนแถวนี้ไม่เข้าใจหมาอย่างผมเล้ย งอนแล้วนะ หมางอนครับ หมางอน ( สะบัดหน้าไปมา .. ) แหม ผมแค่หายหน้าไปแค่วันเดียว จะตัดหางผมปล่อยวัดกันเลยเหรอคร๊าบบ
หาว่าไงนะครับ อ๋อ ห่วงเรื่องรอบๆบ้าน โอ้ย ไม่ต้องห่วงครับ อย่าลืมว่าผมเป็นใคร ผมลูกน้องใคร ( ยืดอกภาคภูมิใจ ) ผม .. กะทิ หมาน้อยน่ารักแสนรู้และอัจฉริยะ ลูกน้องคนสนิทของคุณเอกรินทร์ผู้แสนจะแสบซ่าส์แต่ .. ยังไงก็น่ารักครับ เหอๆๆๆ ตอนนี้เหรอครับ เราได้ทำการปูพรมและวางกับดักเหล่ามนุษย์อันไม่พึงประสงค์ที่ริอ่านจะคืบคลานเข้ามาในบ้านในเวลาที่ไม่ถูกกาลเทศะและไม่ได้รับเชิญแล้วครับ เห หมายความว่าไงเหรอครับ นี่ไงๆ
++++++++++++++++++++++++++++++
หมาครับ .. ผมเป็นหมา.. Special รักแรกพบ..แล้วก็จบเห่ 3 ตอน ผักสวนครัว .. แต่ที่รั้วอย่าไปแตะ
ขุดๆๆๆ เอ้า ขุด ๆ ๆ หา อะไร มาสะกิดหมาทำไม ผมกำลังยุ่งนะอย่าพึ่งกวนดิ อ่ะ อ้าว หวัดดีครับ ( ยกขาหน้าไหว้แบบหมาๆ ) แหะ ๆ พอดีกำลังขุดหลุดเพลินเลยครับ เห หลุมอะไรเหรอครับ อันนี้คงต้องถามคุณรินทร์นะครับแบบว่าพักนี้ทำตัวเป็นเกษตรกรตัวอย่างอ่ะครับ ถือนโยบายกินอยู่อย่างพอเพียงครับ ผมก็พอเพียงนะ เพียงพอให้อิ่มไง
เอ ว่าแต่ว่านะครับ ผมเองก็ยังงงๆนะครับว่า ตกลงคุณรินทร์ของผมแกเรียนสาขาอะไรกันแน่ บริหาร หรือว่า เกษตร ก็คุณๆดูเหอะครับ ..( ยกขาชี้ไปรอบๆตัว ) เนี่ยครับ ตั้งกะย้ายมาคุณรินทร์ของผมก็ตั้งหน้าตั้งตาหาต้นไม้มาปลูกไม่ว่าจะพืชสวนครัว ไม่ยืนต้น ไม้มงคลและอัปมงคล เอ้ยไม่ใช่ ไม้อัปมงคลไม่เอาครับแหะๆ อ้อ และที่ลืมไม่ได้ครับ เพราะคุณรินทร์ของผมแกเล็งไว้ตั้งแต่มาอยู่ใหม่ๆคือ รั้วครับ รั้วรอบบ้านที่แสนจะเตี้ย ไม่รู้จะทำไปทำไมไอ้รั้วเตี้ยๆเนี่ยอ่ะ ไม่ได้ช่วยอะไรได้เล้ย ใครอยากจะปีนเข้ามาก็ทำได้สบายแหละครับ ฮ่วย
อะไรนะครับ อ่อ ที่รั้วผมปลูกอะไร ไม่ต้องห่วงครับ ต้นไม้ที่คุณรินทร์ของผมเอามาปลูกนั้นทำประโยชน์ได้มากกว่า 1 อย่างแน่นอนโดยเฉพาะที่รั้ว แต่ดูเหมือนว่าถึงมันจะทำประโยชน์ต่างๆได้มากผมก็ว่าคุณรินทร์ของผมคงจะมีจุดหมายการใช้งานอย่างเดียวมากกว่าครับ คือ ป้องกันผู้ไม่หวังดีจะเข้าบ้านอ่ะครับ ก็คุณลองคิดดูเหอะครับ บ้านอื่นถ้าคิดจะปลูกต้นไม้ริมรั้วก้จะใช้พวก ชาเขียว ชาทอง ไม้พุ่มไม้ใบใช่ป่ะครับ ส่วนคุณรินทร์เหรอครับ ม่าย มันธรรมดาไปครับ รู้ป่ะครับคุณรินทร์ปลูกอะไร เหอะๆๆ หลายคนคงนึกออกแล้วเพราะคุณรินทร์แกหมายมั่นปั้นมือแต่แรก ก็คือนี่ครับ ( ยกขาหน้าชี้ไปที่รั้ว ) ชะอมครับ มันคือชะอม
โฮะๆๆ ทำหน้างงกันล่ะสิ ไม่ต้องงงครับไม่ต้องงง เพราะผมงงมาก่อนพวกคุณแล้วครับว่าทำไมต้องเป็นชะอม คุณรินทร์ของผมมีเหตุผลที่น่ารักและกิ๊บเก๋ในการเอาปลูกมาครับ แล้วไม่ได้ปลูกต้นเล็กๆครับ แกไปขอซื้อที่ไหนมาก็ไม่รู้ เลือกเอาต้นโตๆพอใช้ได้แล้วทั้งนั้นเลย จำได้ว่าตอนเอามาปลูกทุลักทุเลมากมายเลยครับ คุณราชที่พยายามจะช่วยยังบ่นเลย แต่คุณรินทร์ก็ยังตั้งหน้าตั้งตาปลูกต่อไปจนรอบบ้านเลยครับ จำได้ว่าตอนนั้นคุณรินทร์คุยกับคุณราชไว้อย่างงี้อ่ะครับ
เช้าวันเสาร์ที่แสนสบายเมื่อประมาณ 2 อาทิตย์หลังจากที่พวกผมย้ายเข้ามาอยู่ที่เชียงใหม่อย่างสะดวกโยธินแล้ว จู่ๆก็มีคนมาตะโกนอยู่หน้าบ้านครับ ชิ หมากำลังหลับพักผ่อนแท้ๆ มารบกวนได้ไงเสียมารยาท เนาะ
" สวัสดีคร๊าบ เอาต้นไม้มาส่งคร๊าบ "
เสียงใครก็ไม่รู้ครับมาแหกปากอยู่หน้าบ้าน ทำเอาผมที่กำลังนอนเคลิ้มๆจะหลับมิหลับแหล่ต้องสะดุ้งตื่น โหย เซ็งเลยครับ ส่วนคุณรินทร์ที่กำลังนั่งดูรายการโทรทัศน์อยู่ก็รีบลุกขึ้นทันที แต่ไม่ลุกเปล่าดิครับมีการเรียกผมตามไปด้วยอีกอ่ะ หมาขี้เกียจลุกน๊า คุณรินทร์ก็
" ไปเร็วกะทิ วันนี้มีงานนะ " คุณรินทร์พยายามจะดึงปลอกคอผมให้ลุกขึ้นตามไปครับ แต่ ไม่เอาอ่ะ ขี้เกียจ
" กะทิ ถ้าไม่ลุก ชั้นจะเอาแกไปวิ่งออกกำลังทุกเช้า - เย็นวันละ 1 ชั่วโมงเลยนะ "
ง่า ... คุณรินทร์ค๊าบ อย่าใจร้ายเด๊ หงิง ไปก็ได้ สุดท้ายผมก็เลยต้องลุกตามคุณรินทร์ไปอย่างไร้ข้อขัดขืนครับ หงิง เรื่องอะไรอ่ะ วิ่งวันละ 2 ชั่วโมง เช้า 1 ชั่วโมง เย็น 1 ชั่วโมง ผมก็ผมตายดิ หงิงง
แล้วพวกเราก็ตามกันไปรับแขกครับ แต่เอ๊ะ เค้าทำอะไรกันอ่ะครับ
แล้วผมก็ต้องงงเป็นหมาตาแตกครับ หา อะไรครับ ผมพูดผิด ตรงไหนอ่ะ ต้องไก่ตาแตกเหรอ อ้าว ก็ผมเป็นหมาอ่ะครับ ผมก็ต้องเป็นหมาตาแตกดิ อย่ามั่วๆ ผมไม่อยากเป็นไก่นะยิ่งช่วงนี้หวัดนกระบาดด้วย บรื๋อส์
ว่าแต่ว่า ลุงๆพวกนั้นเค้าทำอะไรกันอ่ะครับ ดูดิ ขนต้นอะไรก็ไม่รู้ลงมาจากรถด้วยครับ เยอะด้วยนะ อืมม ใบเล็กๆ มีหนามด้วยแหละ อืมมม ... ( แถเอาหน้าเข้าไปใกล้ .. ) แหงะ กลิ่นตุ่ยๆด้วย หงิงง
" อ้าว กะทิ อย่าเอาหน้าไปใกล้สิ มันมีหนามนะ เป็นไงเจ็บเลยสิ " คุณรินทร์รีบมาดูผมที่ดันทะเล่อทะล่าเอาจมูกไปชนกับหนามแหลมๆของเจ้าต้นปริศนาเนี่ยอ่ะครับ หงิง หมาเจ็บอ่ะครับ
" เดี่ยวเอาไปไว้ที่รั้วเลยนะครับ ผมขุดหลุมไว้แล้ว "
คุณรินทร์หันไปบอกพวกคุณลุงที่ขนตนประหลาดลงรถให้เอาไว้ที่ข้างรั้วครับ ก็ตรงที่ผมไปขุดเล่นเมื่อกี้แหละครับ ขุดเป็นแนวเลย อ่อ จะเอามาปลูกเจ้าต้นนี่เอง ว่าแต่ว่านี่มันต้นอะไรอ่ะครับ หน้าตาประหลาด กลิ่นก็แปลก แถมมีหนามด้วยอ่ะ เอามาปลูกรอบรั้วแบบนี้ผมก็มุดรั้วเล่นไม่ได้ดิ หงิงงง
" รินทร์ ใครมาเหรอลูก "
แล้วคุณราชวึ่งพึ่งจะงัวเงียตื่นมาก็ออกมาดูด้วยครับ แต่ ... ง่า ...โอ้มายก๊อด มายพระพุทธเจ้า ค้างครับค้าง ค้างกันทั้งคนทั้งหมา เมื่อหันไปแล้วพบภาพอันแสนจะน่ารักแบบเต็มสองลูกกะตาครับ คุณราชค๊าบบบ จะฆ่าคนแถวนี้หรือง๊าย
ดูครับดูเจ้านายผม เดินขยี้ตาหน้ามึนๆ หัวหูยุ่ง ในชุดนอนแบบไอ้แฝดกล้วยหอม กระดุมเสื้อหลุดมา 2 เม็ด อ่าก เลือดกำเดาหมาจะไหลครับ ขาวเนียนกว่าใคร ทำเอาเหล่าผู้ใช้แรงงานมือไม่อ่อน ทำของตกกันหมด ม่ายยยยยยย เจ้านายข้าใครห้ามแตะ ห้ามมองด้วยว้อยยย
" พ๊อ.... "
ฮ่าๆๆ ไม่ต้องถามใช่ป่ะครับว่าเสียงใคร เหอๆๆ คุณรินทร์ที่แสนน่ารักของผมเองครับ กระโดดทีเดียวถึงตัวคุณพ่อผู้แสนซื่อทันทีพร้อมกับแว๊ดลั่น ตามฟอร์มครับ
" จะออกมานอกบ้านก็แต่ตัวให้เรียบร้อยก่อนเซ่ ว้อย ทำไมชั้นมีพ่อแบบนี้ "
ง่า เอ่อ แล้วคุณรินทร์ก็ลากคุณราชเข้าบ้านไปเลยครับ ปิดประตูดังปัง ทำเอาผู้คนที่เหลือต้องน้ำตาตกด้วยความเสียดาย แฮ่~~ แง่งๆๆๆๆๆ ทำงานเด่ะลุง ทำงาน มองไร
กว่าจะตั้งสติกันได้ก็หลายนาทีละครับ แล้วคุณรินทร์ก็กลับมาครับ คราวนี้มาดดุเลย รีบสั่งการชี้นิ้วสั่งให้เอาเจ้าต้นประหลาดลงหลุม กลบ รดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย เสร็จทุกขั้นตอนภายใน 1 ชั่วโมง โห ทำสถิติใหม่เลยครับพี่น้อง เสร็จโดยที่คุณราชไม่มีโอกาสเยี่ยมหน้าออกมาดูอีกเลย เพราะคุณรินทร์แกคาดโทษไว้ครับ เหอๆๆ น่าสงสาร แต่ที่น่าสงสารกว่าก็คือ ลุงๆคนทำสวนทั้งหลายที่คอยชะเง้อชะแง้หวังจะได้เห็นหน้านวลๆของคุณราช ฝันไปเหอะ เสร็จงานแล้วก็กลับไปได้แล้วไป๊ ชิ่วๆๆๆๆ
และนั่นก็คือเหตุการณ์เมื่อประมาณ 2 อาทิตย์ก่อนครับ และตอนนี้ไอ้เจ้าต้นประหลาดที่ผมเล่ามันก็เจริญเติบโตขึ้นมาได้อย่างไม่น่าเชื่อครับ ดูคุณรินทร์จะถูกใจมากจริงๆ แถมไม่พอนะครับยังเอาต้นอะไรไม่รู้มาปลูกเพิ่มอีกชั้นด้วยครับ สวยงาม เขียวขจี อุดมสมบูรณ์ไปด้วยหนามแหลมๆกันทุกต้นเลย เหอๆๆ ผมไม่ได้พูดผิดนะครับ ทุกต้นจริงๆ
แต่เอ๊ะ นี่ผมพล่ามมาตั้งนานแล้วนะ คุณรินทร์กับคุณราช เจ้านายที่แสนดี น่ารัก ประเสริฐสุดหาใดเทียบไม่ได้ของผมหายไปไหน ทำไมไม่ออกมาล่ะ เอ ( หันไปมา หรือว่าตูจะโดนปล่อยเกาะ ) อ๊ะ นั่นไงๆ อ้าวคุณราชจะไปไหนอ่ะครับ
" ดูบ้านด้วยนะรินทร์สัก 2 ชั่วโมงก็กลับมาแล้ว " คุณราชบอกกับคุณรินทร์ที่เดินหิ้วของตามมาด้วยใบหน้าอ่า .. ดีกว่าตอนกินยาขมหน่อยอ่ะครับ แหะๆ
" ทำไมพ่อต้องไปด้วยล่ะครับ ก็แค่เอาเอกสารไปส่งก็ให้คนอื่นไปสิ ทีตาเจ้านายพ่อยังไม่ไปเลย งานตัวเองแท้ๆใช้ลุกน้องไป วันหยุดก็ไม่ได้หยุด เจ้านายบ้าอำนาจนี่นา " คุณรินทร์ทำหน้ามุ่ยบ่นตลอดทางเลยครับ
" น่ารินทร์ งานแค่นี้เองพ่ออาสาเองด้วย นะไม่เกินบ่ายก็กลับมาละ เป็นเด็กดีนะลูก กะทิ ... " อ๊ะ คุณราชเรียกผมล่ะ คุณราชเรียก ( รีบวิ่งไปเสนอหน้าทันที ) ค๊าบบบ 'ทิมาแล้วค๊าบบบ ..
" เดี๋ยวพ่อมานะ อยู่กับรินทร์อย่าซนนะลูก " คุณราชลูบหัวผมไปมา ชอบจังเลย อิอิ คับ กะทิ ไม่ดื้อ ไม่ซนหรอกคับ แค่วิ่งเล่นไปมาเฉยๆเอ๊ง
" งั้นพ่อไปนะ " คุณราชบอกแล้วก็ดึงคุณรินทร์มาหอมแก้มทีนึง ทำเอาแก้มป่องๆของคุณรินทร์เริ่มหายป่องแล้วยิ้มกว้างเลยครับ โด่ แน่จริงงอนให้เสร็จดิครับคุณรินทร์
" ไปนะกะทิ "
คุณราชหันมาลาผมแล้วก็ลูบหัวอีกที ค๊าบบบบบบบบบ ไปดีมาดีนะคับ รีบกลับน๊าา ( ทำตัวเหมือนศรีภรรยาส่งสามีไปทำงาน ) แล้วก็เหลือ 2 ชีวิตสิครับ 1 คน 1 หมามองหน้ากันทำตาปริบๆ จะทำไรกันดีครับคุณรินทร์
" นี่กะทิ ไหนๆตอนนี้แดดก็ยังไม่แรง เราไปช่วยกันแต่งสวนดีกว่ามั้ย " คุณรินทร์หันมายิ้มให้ผม อ่า แหะๆ ชวนผมไปเล่นดินแต่เช้าเลย เหอๆๆ ชอบดิครับป่ะๆ
แต่ก่อนที่เราจะได้ไปไหนครับ สายตาหมาๆของผมก็เห็นใครสักคนที่หน้าบ้านเสียก่อน คุ้นๆแฮะ ใครอ่ะ ใครๆๆๆๆ
โฮ่งๆๆๆๆๆ ผมวิ่งหน้าตั้งไปหน้าบ้านเลยครับ ก็หมอนั่นมาเกาะประตูบ้านนี่นา แต่เอ๊ะ เอ๊ะ คุ้นๆ ห๊าาาา
" หวัดดี เจ้าหนูใช่จริงๆด้วยเหรอเนี่ย " อ๊าาา แม่เจ้า ทำไมโลกมันกลมยังงี้ พี่สุดหล่อที่พวกผมเจอที่ตลาดต้นไม้นี่นา ธุค๊าบบบบ
" กะทิ มีอะไร อ่ะ อ้าวว คุณ " คุณรินทร์ที่วิ่งตามผมมาก็อึ้งเหมือนกันครับ ก็ใครมันจะนึกว่าจะได้เจอคนหล่อๆใจดีๆแบบนี้อีกล่ะครับ โอ้วว พรหมลิขิตบันดาลชักพา ดลให้เรานั้นเจอกานนน โฮะๆๆๆๆ
" มาได้ไงครับเนี่ย คุณ " คุณรินทร์ทำท่าเขินๆครับคือ ไม่รู้จักชื่ออ่ะครับทำไงได้
" เรียกผมหนึ่งก็ได้ครับ เอ่อน้อง " อ๊ะพี่สุดหล่อก็ยิ้มๆอ๊ากก หล่อ หล่อค๊าบ เหอะๆๆๆ
" รินทร์ครับ นั่นเจ้ากะทิ " แหะๆ ผมครับผม กะทิครับ
" เชิญเข้ามาก่อนสิครับ แต่จะไปธุระที่ไหนก่อนหรือเปล่าครับ " คุณรินทร์เชื้อเชิญพี่สุดหล่อเข้าบ้านครับ โอ้ว อเมซซิ่ง เพราะปกติยอมให้คนแปลกหน้าเข้าบ้านเสียที่ไหนล่ะ
" ไม่หรอกครับ ผมไปหาเพื่อนมาแล้ว นี่บ้านรินทร์เหรอ " พี่สุดหล่อเข้าบ้านมาด้วยความมาดมั่นครับ โอ้ว แต่ละท่าช่างบาดใจหมา อ่ากกก ใครก็ได้เรียกรถพยาบาลให้ผมที ปอเท่งทึงก็ด๊ายยย
" แล้วนี่ปลูกต้นไม้ที่ซื้อไปตอนนั้นหรือยัง "
ฮั่นแน่ ถามตรงเป้าเลยครับ คุณรินทร์ยิ้มแก้มปริเลยล้ะ แล้วด้วยความบ้าเห่อสวนและต้นไม้ที่ตัวเองปลูกกับมือ คุณรินทร์ก็ลาก ย้ำครับ ลาก เพราะมือน้อยๆของคุณรินทร์ลากแขนพี่สุดหล่อให้เดินตามไปสำรวจรอบบ้านด้วยความเริงร่าเลยครับ อ่า คุณรินทร์ครับอย่าออกนอกหน้าครับหมาขอร้อง
" นี่ไงครับ โตขึ้นมากเลย นี่ก็แปลงผักผมปลูกเอง " คุณรินทร์ชี้ไปทั่วเลยครับ ทั้งแปลงผักสวนครัว ผักชี ขึ้นฉ่าย และอื่นๆที่ปลูกแล้วขึ้นเพื่อความประหยัดครับ แล้วก็นู่น ต้นมะม่วงไม่รู้กี่ปีจะได้กิน
" หลังบ้านผมปลูกขนุนด้วยนะครับ มีคนบอกว่าเป็นไม้มงคล จะได้มีคนหนุนนำให้เจริญรุ่งเรือง หน้าบ้านก็มีมะยม คนจะได้รัก "
คุณรินทร์จ้อไม่หยุดครับ ส่วนพี่หล่อเหรอครับ เอาแต่อมยิ้มมองคุณรินทร์เจื้อยแจ้ว โอ้ววว ทำไมพี่เป็นดียังงี้ หมารักหมาหลงครับ
แล้วก็มาถึงจุดสำคัญครับ รั้วบ้าน ที่อุดมไปด้วยไม้พันธ์หนาม ทำเอาคุณพี่สุดหล่อขมวดคิ้วเลยครับ นี่ถ้าขยี้ตาได้คงทำไปละครับ
" รินทร์ ทำไมแถวบ้านมันเต็มไปด้วยเจ้าพวกนี้ล่ะ " พี่สุดหล่อถามแล้วก็ชี้นิ้วไปที่เจ้าต้นพวกนั้นครับ
" อ๋อ ก็เอาไว้ทำรั้วอีกชั้นไงครับ ก็มีชะอม ต้นมะนาว ต้นมะกรูด ใครอยากทะลึ่งเข้าบ้านผมที่ไม่ใช่ประตูเข้าออกก็มาเจอหนามเจ้าพวกนี้ก่อน " คุณรินทร์ยิ้มไปเล่าไปครับ แต่ดูเหมือนพี่สุดหล่อของผมจะมีสีหน้าหวาดผวาเล็กน้อยถึงปานกลางครับ
" ต้องป้องกันขนาดนี้เลยเหรอ " อ่า ไม่รู้อะไรครับพี่สุดหล่อ ผมว่าน้อยไปนะ มันน่าจะขุดหลุมพรางทำกับดักด้วย
" จำเป็นครับ บ้านผมมีบุคคลอันตรายอยู่ " คุณรินทร์บอก แล้วก็ถอนหายใจเฮือกๆครับ ทำเอาพี่สุดหล่อของผมเอ๋อเลยแหละ
" ผมว่าไปนั่งคุยที่ม้าหินตรงโน้นดีกว่าเดี๋ยวผมจะเอาน้ำมาให้ด้วย " คุณรินทร์บอกว่างั้นครับ แล้วก็พาพี่สุดหล่อไปนั่งเล่น แล้วก็แว่บไปเอาน้ำมาให้พี่สุดหล่อครับ แต่ดูเหมือนพี่เค้ายังสงสัยอยู่นะครับ
" เมื่อกี้รินทร์บอกว่า ที่บ้านมีบุคคลอันตราย มันเป็นยังไง "
" อ่อ ก็อันตรายต่อตัวเองไงครับ พ่อผมเองแหละ "
คุณรินทร์เฉลยครับ แล้วก็เริ่มเล่าแบบท้าวความเดิมตั้งแต่สมัยอยู่กรุงเทพ แล้วโดนพวกโรคจิตไล่ปล้ำ มาจนถึงเชียงใหม่ที่อยู่มายังไม่ครบเดือนดีก็มีแต่คนอยากมาเป็นสมาชิกครอบครัวให้พี่สุดหล่อฟังด้วยสีหน้าจริงจังมากครับ เหอๆๆ
" รินทร์ก็เลยต้องปลูกเจ้าพวกนี้ไว้กันคนที่มันจะปีนเข้าหาพ่อ " พอได้ฟังจบพี่สุดหล่อก็สรุป ปิ๊งป่อง ถูกต้องแล้วคร๊าบบ แหม้ คนอาร๊ายย หล่อแล้วยังฉลาดอีกนะ
" ใช่ครับ นี่ขนาดผมทำแบบนี้แล้วนะ ก็ยังมีคนพยายามอีก ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล แล้วพ่อผมนะก็แสนจะซื่อตามไม่ทันอีก นี่ก็กำลังหาทางกำจัดตาพนักงานคนนึงที่คอยตามมา 4-5 วันแล้วครับ " คุณรินทร์บ่นยาวเลยครับ
" หือ พนักงาน ทำงานที่เดียวกับพ่อเหรอ " พี่สุดหล่อ เลิกคิ้ว ทำท่าสนใจ
" ครับ ชื่อ วินัย เป็นฝ่ายขายหรืออะไรนี่แหละ ชอบมาหาพ่อ เอาเรื่องลูกสาวมาอ้าง หนอย อยากมีที่ปรึกษา เฮอะ ไอ้หน้าม่อ พ่อผมก็นะรักเด็กปล่อยให้เข้าบ้านผมกับกะทิพยายามไล่ก็ยังหน้าหนาอยู่ทนอีก ลำพังยัยหนูนั่นไม่เท่าไหร่นะครับ แต่พ่อนี่ดิ ผมเกลียดมันอ่ะ "
เอาแล้วครับ คุณรินทร์ของผมอาละวาดแล้วพูดถึงไม่ได้ครับ ของขึ้น แก้มกลมๆเริ่มป่องแล้วง่ะ
" อืมม หมายความว่า ถ้าหมอนั่นไม่อยู่รินทร์ก็จะสบายใจขึ้นล่ะสิ " แหมพี่สุดหล่อครับ ถุกต้องอีกแล้วครับ ไม่ต้องได้เจอกันเลยจะดีมาก
" อื้อ แต่ถึงจะกำจัดตานี่ไปได้ ก็ยังมีอีกหลายคนครับ เหนื่อยเป็นบ้า " คุณรินทร์ทำหน้าตูม อ๊ายย น่ารัก
" หึๆ แต่ก็ยังดีนะที่สามารถกำจัดได้ตั้ง 1 เอาน่า คงมีวันที่สวรรค์เข้าข้างรินทร์ ( งั้นนรกก็ต้องเข้าข้างตานั่นใช่ป่ะครับ ) ให้ตานั่นย้ายสาขาเร็วๆนี้ก็ได้นะ " สาธุ ขอให้จริงครับ
" ขอให้เป็นงั้นครับ เร็วๆยิ่งดี เนี่ย วันนี้ก้ไม่รู้จะเสนอหน้ามาอีกหรือเปล่า " นั่นดิครับ แต่เอ๊ะ พี่สุดหล่อลุกขึ้นแล้ว จะไปไหนอ่ะครับ
" คงต้องขอตัวก่อนนะ มีธุระ จะว่าอะไรมั้ย ถ้าจะมาเยี่ยมอีก " ไม่ว่าคร๊าบบ ไม่ว่า เนาะๆๆคุณรินทร์
" ครับ ถ้าว่างก็แวะมานะครับ เสียดายพ่อไม่อยู่จะได้แนะนำให้รู้จัก " เห คุณรินทร์จะแนะนำพี่สุดหล่อให้คุณราชรู้จักด้วยครับ โอ้
" ก็ คงมีสักวันที่จะเจอกันแหละ งั้นไปก่อนนะ ขอให้กำจัดเสี้ยนหนามหมดเร็วๆล่ะ หึๆ " แหมๆๆพี่สุดหล่อ อย่าหัวเราะดิครับ พวกผมจริงจังน๊า ><!!
" ครับ ขอบคุณมาก สวัสดีครับ "
คุณรินทร์หัวเราะชอบใจเลยครับ พวกเราเดินไปส่งคุณพี่สุดหล่อถึงประตูบ้านแล้วก็กลับเข้าบ้านเลย เพราะแดดแรงแล้วคงไปทำสวนไม่ทันละ ไว้เย็นๆละกันครับ ตอนนี้ขอไปนอนดูทีวีให้สบายใจดีกว่า
" นี่กะทิ คุณหนึ่งนี่ใจดีเนาะ " เหอ เหรอครับ อืม จะว่าดีก็ดีนะ อืมม ผมชอบอ่ะ
" ว่าแต่ว่า ถ้ามันเป็นอย่างที่เค้าว่าก็ดีสิ " เรื่องไรเหรอครับคุณรินทร์ หมางงอ่ะ
" ก็เรื่องตานั่นไง ย้ายๆไปเลยจะดีมาก ไปให้ไกลเลย " คุณรินทร์แช่งเลยครับ แล้วสักพักก็เงียบไป อ้าว หลับซะละ อืมม จะว่าไปผมก็เริ่มง่วงแฮะ นอนด้วยตัวสิครับคุณรินทร์
ฮ้าวว สายันสวัสดิ์นะครับทุกท่าน เจอกันตอนหน้านะคร๊าบบบบบ
อ๊ะๆๆ ลืมแถมครับ
ทันทีที่มาถึงรถยนต์คันหรู ชายหนุ่มร่างสูงก็ดึงเอาโทรศัพท์ออกมากดไปยังหมายเลขที่ต้องการ
" ผมนิวัติพูดนะ คุณทศยุทธใช่ไหม ขอโทษนะครับที่รบกวนพอดึผมมีเรื่องอยากให้ช่วยหน่อย เรื่องคุณวินัยฝ่ายขาย ผมอยากให้ช่วยส่งเค้าไปช่วยงานที่สาขาทางกรุงเทพน่ะ อื้อ ไปใน 2-3 วันได้ยิ่งดี ใช่ฝากด้วยนะ ขอบคุณมาก "
ริมฝีปากได้รูปคลี่ยิ้มพอใจ นึกไปถึงหน้าสวยๆที่บูดบึ้งเวลาพูดถึงนายวินัย และรอยยิ้มที่น่าจะเกิดขึ้นเมื่อรู้ว่าตาวินัยจะไม่อยู่แล้วก็อดขำไม่ได้ นี่เขาตามใจเด็กมากไปหรือเปล่าเนี่ย แต่เด็กน่ารักแบบนี้ตามใจหน่อยคงไม่ผิดหรอกนะ
.. ไม่ผิดค๊าบบบบบ ไม่ผิด จริงจริ๊งงงงงงงง ( เสียงหมาลอยมาแต่ไกล เหอะๆๆๆ ) ....
เจอกันใหม่ตอนหน้าครับ โฮ่ง ( โบกขาหน้าลาแบบ หมาๆ )