กะทิขอพล่าม
หวัดดีค๊าบ มิตรรักแฟนหมาทุกท่าน โฮ่งๆ ( ยกขาหน้าทักทายแบบเด็กแซ๊บบ รู้จักป่ะคับ เด็กแซ๊บบบ โฮะๆๆ ) โว้ๆๆ คิดถึงผมม๊าย หายหน้าหายตัวและหายหัวไป 2 วันเต็มๆ อิอิ อ๊ะ อย่าว่าผมอู้นะครับ ผมเปล่าน๊า ผมน่ะไม่ได้อู้ถ้าจะอู้ก็นู่น ( ยื่นอุ้งตีนไปที่ป้าแก่ๆคนหนึ่งที่นั่งหัวฟูปั่นงานอยู่อีกด้านไม่สนโลก นินทาได้นินทาไป ไอ้หมาปากมอม ชิๆๆ ) ฮุๆ ช่วงนี้นินทาได้ครับได้ข่าวเจ๊ PPK แกงานหนักนรก เห็นบ่นๆว่าอยากลาออกมาขายก๋วยเตี๋ยว แต่ผมว่านะอย่าดีกว่าเดี๋ยวผมไม่มีข้าวกินครับ ไม่ก็ลูกค้าอาจจะท้องเดินจนตายได้แค่คิดก็สยอง ไม่ไหวๆ ...อ่า ผมว่าเราเลิกยุ่งกับเจ๊แกเถอะครับก่อนที่ผมจะกลายเป็นลูกชิ้น แหะๆ
แบบว่าๆ เมื่อวันก่อนผมไปเห็นอัลบั้มรูปของคุณรินทร์มาครับ รูปปีก่อนตอนงานลอยกระทง ฮ่า ปีที่แล้วใครไม่ได้ลอยกระทงปีนี้ก็อย่าพลาดนะครับ เพราะผมก็ได้ไปมาแล้วด้วย ฮุๆ สนุกมากเลยอ่ะครับ สนุกไงเหรอครับ มามะ หมาจะเหลา เอ้ย เล่า
หมาครับ .. ผมเป็นหมา.. Special รักแรกพบ..แล้วก็จบเห่ No.5
ตอน เมื่อกะทิไปลอยกระทง.. ภาคต้น
" วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำก็นองเต็มต๊าาาหลิ่งงงง "
โบร๊วววววววววววววววว โฮ้วววว เอ๊งงงง
...
.....
อ๋อย มึนครับ ใครก็ไม่รู้ปากระป๋องนมตราเรือใบมาลงกบาลผมเต็มๆเลยอ่ะ หมามึนครับ หมามึน ขอยาดม ยาลม ยาหม่องด่วนครับ ก็อะไรเล่า พวกคุณลองคิดดูดิครับ เนี่ย มันกำลังจะเทศกาลลอยกระทงใช่ป่ะครับ แถวบ้านเค้าก็เลยตะบี้ตะบันเปิดเพลงนี้กันทุกวั๊น ทุกวัน เปิดจนผมหูจะแตกตายแล้วอ่ะ คลื่นเสียงมันแหลมแทงเข้าแก้วหูหมาอย่างผมจนต้องพากันหอนรับทุกครั้งที่เพลงนี้ดัง แล้วสุดท้ายก็จะได้ของชำร่วยมาประเคนลงบนหัวโตๆของผมตลอด ไม่ใช่แค่ผมนะครับ เพื่อนๆผมตามซอยต่างๆก็พากันโดนทุกตัว ความยุติธรรมยังมีในโลกครับ เฮ้อ
" กะทิ เป็นอะไรหรือเปล่า "
ครับ เมื่อผม หมาน้อยแสนน่ารักประจำบ้านโดนเขวี้ยงจนหัวปูด มีหรือที่คุณเจ้านายที่แสนน่ารักอย่างคุณรินทร์จะละเลย วิ่งอุตลุดเลยครับมาคว้าคอผมลากเข้าบ้าน แบบคิดดูนะครับ คุณรินทร์ของผมก็ตัวกระจิ๊ดเดียวต้องมาออกแรงลากผมที่ตอนนี้ขนาดตัวก็แทบจะทับคุณรินทร์ตายได้อ่ะครับ น่าสงสารเนาะ ( สงสารก็ไปกับน้องรินทร์ง่ายๆสิยะ ไอ้หมาอ้วน )
เอ่อ .. คุณได้ยินเสียงอะไรมั้ยครับ อ้วนๆ หยาบคายเนาะ อ่ะ.. ง่า ผมว่าผมเล่าต่อดีกว่า แบบว่าก่อนที่ผมจะโดนเจ๊แกวางยาเบื่อเสียก่อน แหะๆ คืองี้ครับ อีก 2 วัน มันก็จะเป็นวันลอยกระทงใช่ป่ะครับ ที่เชียงใหม่น่ะ งานลอยกระทง ถือว่าเป็นเทศกาลที่เชิดหน้าชูตาอีกงานเลยนะครับจะบอกให้ โฮะๆ ใครที่เคยมาลอยกระทงที่เชียงใหม่คงไม่เถียงผมใช่ม๊า ก็มันสวยแล้วก็อลังการมากๆ ขนาดในหมู่บ้านที่พวกผมพักอยู่เค้าก็ยังมีการประดับประดากระถางเทียนเล็กๆ เอาไว้จุดเลยนะครับ เอาเรียกอะไรนะ อ๋อ ผางประทีบครับ สวยมาก คุณรินทร์เอามาลองจุดดู ซ๊วยสวยล่ะ ตามถนน เค้าก็มีการทำโคมไฟเล็กๆมาตั้ง เค้าเรียก โคมหูกระต่ายครับ น่ารักเชียว เอาไม้ไผ่มาทำโครงโค้งๆบนฐานไม้สี่เหลี่ยมที่จะมีด้ามไว้ปักดินยาวประมาณ เมตรกว่าๆ แปะกระดาษแก้วสีต่างๆ เอาเทียนปักข้างใน พอกลางคืนมันเราจุดเทียน แสงจะส่องผ่านกระดาษแก้วออกมา สวยมากเลยครับ
เท่านั้นไม่พอนะครับ ถ้าตามทางที่ยาวๆ เค้าก็จะเอาไม้ประมาณเมตรนึงมาปัก เอาขวดเครื่องดื่มชูกำลังที่กินหมดแล้วมามัดไว้ ในขวดจะใส่น้ำมันก๊าด เอาใส้เทียนใส่ เจาะฝาขวดเอาไว้เทียนร้อยผ่าน แล้วก็จุดตอนกลางคืน โอ้โห สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง มันสวยมากครับ ช่วงนั้นแทบจะบอกลาการไฟฟ้าส่วนภูมิภาคกันเลยล่ะ
ฮ้า อะไรๆมันก็ดี สวยงามไปหมดละครับ แต่.. มีขาวก็มีดำ มีดีก็ต้องมี .... ใช่ป่ะครับ เพราะว่า ในงานลอยกระทงมันก็ยังมีของไม่น่าพิศมัยสำหรับหมาอย่างผมด้วยง่ะ มันคือ มันคือ .... ง่ะ
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆ
จ๊ากกกกก ข้าศึกบุกว้อย คุณริ๊นทร์ คุณรินทร์อยู่หนายค๊าบ ช่วยทิด้วย แงๆๆๆๆๆ ( วิ่งหัวซุนไปมา หูลู่หางตก )
" กะทิ กะทิอยู่ไหนน่ะ ออกมาเถอะ กะทิ "
เสียงคุณรินทร์เรียกครับ แต่ .. แต่ผมไม่มีแรงเดินแล้วง่ะ ฮืออ กลัว ไอ้เด็กเปรตข้างบ้านมันแกล้งผม โฮๆๆ อย่าให้หมดเทศกาลนะ จะไปแก้แค้น แง่งๆๆๆ
" นี่เจ้าพวกนี้ อย่ามาแกล้งกะทิสิ ก็รู้อยู่ว่ามันกลัวน้ะ "
เอาเลยครับคุณรินทร์ ด่ามันเล้ย มันแกล้งพ๊ม หงึ ได้แต่หมอบอยู่ใต้โต๊ะส่งแรงใจไปเชียร์ครับ ไม่ไหวแล้ว ทำไมถึงทำกับหมาน้อยน่ารักอย่างผมด้าย โฮๆๆๆๆ
" โห่พี่ อะไรเล่า ก็เจ้ากะทิมันตัวใหญ่จะตาย จะกลัวอะไรกับประทัดลูกแค่เนี้ย "
น่าน ไอ้เด็กนรกยกล้อยังไม่ยอมครับ มันทำลอยหน้าลอยตาท้าทายนรกสำหรับยุงร้ายอย่างคุณรินทร์ เหอะๆ ไม่รู้ฤทธิ์ซะแล้ว ซวยแน่ เหอะๆๆๆ
" อ๋อเหรอ "
คุณรินทร์ยิ้มเย็นตามสไตล์ครับ แต่..มืองี้กำแน่นเลย ง่า ไอ้หนู ถ้าไม่อยากตายก่อนโตก็หนีปายยย
" หึๆ นั่นสินะ แค่ประทัดเล็กๆ งั้นถ้าพี่เล่นมั่งพวกนายก็คงไม่เป็นไรเนาะ "
ง่ะ คุณรินทร์ของผมเข้าโหมดสวยประหารทันทีครับ แล้วในบัดดลด้วยความรวดเร็วปานสายฟ้าแล่บ คุณรินทร์ของผมก็ล้วงเอาประทัดในกระเป๋ากางเกงออกมา 1 พวง ย้ำครับ ไม่ใช่ลูกเล็กๆนะครับ คุณริทนทร์ของผมล่อมาทั้งพวง เคยเห็นประทัดแดงๆที่เค้าเอาไว้จุดตรุษจีนป่ะครับ นั่นเลย คุณรินทร์ควักออกมา แล้วก็จุดไฟทันที โดยมีเด็กเปรตทั้งหลายเอียงคอมองท่าทางน่ารัก ไม่ได้รู้ชะตากรรมตัวเองกันเลยครับ แล้วพอจุดติดคุณรู้ป่ะครับคุณรินทร์ของผมทำไง นี่เลย
" ถ้าชอบเล่นกันนักล่ะก็ พี่ก็จะให้พวกนายเล่นให้หนำใจไปเลย เอ้า " ง่ะ แล้วคุณรินทร์ก็โยนประทัดทั้งพวงไปตกกลางวงเด็กเปรตครับ แล้วมันก็ ..
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ว๊ากกกกก
เสียงประทัดระเบิดดังยาวเกือบ 5 นาที พร้อมกับเสียงร้องโวยวายของเด็กเปรตที่โดนกรรมตามทันแบบนั่งเครื่องเจ๊ตที่กระโดดหนีสะเก็ดไปมา ดูแล้วน่าสนุก เอ้ย สมน้ำหน้าเป็นยิ่งนักครับ โฮะๆๆ รู้ยังผมหมาใคร โด่ มาแกล้งผม เป็นไงล่า
" จำไว้นะ พวกนายกลัวแค่ไหน เจ้าหมาที่พวกนายไปแกล้งมันก็กลัวเท่านั้น ดีไม่ดีมันก็กลัวมากกว่า เพราะมันป้องกันตัวไม่ได้ อย่าให้รู้ว่าไปแกล้งหมาแมวที่ไหนอีก พี่รู้นะ ที่เจ้าดำซอยถัดไปหางไหม้เพราะพวกนาย ถ้าพี่รู้ว่าแถวบ้านมีหมาตัวไหนโดนอีก พี่จะบอกเจ้าของหมา แล้วก็พ่อแม่พวกนายด้วย หมามันก็เหมือนคนนั่นล่ะ มันก็เจ็บก็ปวดเป็น อย่าคิดว่ามันไม่มีหัวใจ เข้าใจหรือเปล่า "
คุณรินทร์ด่าปนสอนลั่นซอยเลยครับท่าน แบบว่าสุดยอดครับ
" ก็แค่เล่นสนุกเองอ่ะ "
เสียงอ่อยๆของเจ้าเด็กนรกเถียง แต่เริ่มหน้าเสียแล้วครับ เพราะคนข้างบ้านที่เห็นเหตุการณ์มาตลอดเริ่มมาดูแล้วก็เริ่มจับกลุ่มคุยกัน เหอะๆๆ เป็นไงล่ะ
" เหรอ แล้วมันสนุกมั้ย ตอนพี่โยนประทัดใส่น่ะ "
คุณรินทร์ยืนกอดอกสอนทำหน้าจริงจัง เจ้าเด็กแสบก็เลยจ๋อยครับ โฮะๆๆๆ เจ๋งเลยครับคุณรินทร์
" ไม่สนุกครับ " น่าน เสียงอ่อย โด่ๆ
" งั้นก็จำไว้ อย่าทำอีก เข้าใจมั้ย "
เจ้าเด็กแสบพยักหน้าหงอยๆ ก่อนจะยกมือไหว้ขอโทษคุณรินทร์ แล้วก็หันมาทางผมที่ค่อยๆกระเถิบๆออกมา ง่า หวังว่าคงไม่มีลูกหลงนะครับ หมากลัวอ่ะครับ หมากลัว ><~~
" ขอโทษนะกะทิ " หือ ขอโทษผมเหรอ ก็ได้ๆ ผมมันหมาใจดีนี่นา
" เอ้า ถ้าสำนึกแล้วก็กลับบ้านได้แล้ว มืดค่ำมันอันตราย แล้วอย่าเล่นแบบนี้อีกล่ะ ถ้าเจ้าของหมาเค้าเอาเรื่อง พวกนายเดือดร้อนแน่ "
คุณรินทร์บอกเสียงนุ่มๆ แหม เจ้านายผมช่างรักเด็กเสียจริงๆ หา อะไรนะครับ อ๋อ ถามว่ารักอีท่าไหนถึงได้จุดประทัดใส่เหรอ แหมๆ เค้าเรียกว่า รักด้วยลำแข้ง ไงครับ โฮะๆๆๆ โหดนิดๆจิตหน่อยๆ น่ารักจะตาย
" ไม่เป็นไรนะกะทิ "
หลังจากที่จัดการเด็กเปรตได้แล้ว คุณรินทร์ก็นั่งลงลูบหัวผมเบาๆ ง๊า ผมชอบจังเลย คุณรินทร์กอดผมด้วยล่ะ งี๊ดๆๆๆ
" ขวัญเอ๊ยขวัญมา ขวัญมาอยู่กับตัวนะ "
โอ๊ย ผมจะละลายตาย อย่านะ อย่ามาว่าผมเวอร์ คุณลองมานั่งประชิดกับคุณรินทร์ในระยะห่างไม่เกิน 3 เซนต์ดู แล้วคุณจะรู้ว่าอาการหัวใจละลายเป็นไง โฮ้ว แม่เจ้า โชคดีจริงๆที่เกิดเป็นหมา ฮ่าๆๆๆ
งี๊ดดดด อ้อนครับอ้อน ได้ทีต้องรีบอ้อนกันหน่อย โฮะๆๆๆ เฮ้อ มีคุณรินทร์โอ๋แบบนี้ โดนประทัดอีกกี่ที 'ทิ ก็ยอมค๊าบบบ ( เอ่อ ทุกท่านครับ ไม่ต้องเตรียมประทัดขนาดนั้นก็ได้ ) ผมว่านะครับ เราไปคุยกันไกลๆเรื่องประทัดหน่อยดีกว่า ก่อนที่ผมจะโดนคนแถวนี้ถล่มด้วยสารพัดสิ่ง ง่า พักนี้ทำไมคนแถวนี้เลือดร้อนกันจัง หมาล้อเล่นนิดๆหน่อยๆก็ไม่ได้ หงิงง
" กลัวเสียงประทัดหรือไงกะทิ " หือ เสียงใครอ่ะ คุ้นๆ ใครกัน ไหนๆ คุณช่วยผมดูหน่อยสิครับว่าใครมาทัก อ้าววว ..
" คุณหนึ่ง .. " ง่า ไม่ใช่เสียงผมนะ ผมพูดได้เสียที่ไหนล่ะ คุณรินทร์ครับ คุณรินทร์ แหมๆ หน้าบานเป็นจานดาวเทียมเลยครับ
" พอดีแวะมาหาเพื่อนแถวนี้ก็เลยแวะมาทักทาย สบายดีหรือเปล่า "
ฮั่นแน่ จำได้ป่ะครับว่าใคร ก็คุณหนึ่งสุดหล่อไงครับ แวะมาเยี่ยม งี๊ดด ไม่เจอกันนาน ยังหล่อ ล่ำ เหมือนเดิมเลยครับ อ่ะๆ สาวๆซับน้ำลายกันหน่อยครับ ( เอาจมูกดุนผ้าเช็ดหน้าผืนเท่าผ้าเช็ดตัวให้สาวๆที่นั่งอ้าปากค้างในความหล่อของคุณหนึ่ง ^^;; )
" สบายดีครับ อ๊ะ เข้าบ้านก่อนสิครับ "
คุณรินทร์ยิ้มกว้าง จะเปิดประตูให้ แต่ว่าคุณหนึ่งก็ห้ามไว้ก่อน ว้า วันนี้คนหล่อไม่ยอมเข้าบ้านอ่ะ หมดสนุกเลย ก็อยากเล่นด้วยง๊า
" อย่าดีกว่า วันนี้รีบน่ะ ว่าแต่ว่า ลอยกระทงนี้รินทร์ว่างหรือเปล่า "
คุณหนึ่งถามยิ้มๆเมื่อเห็นคุณรินทร์ทำหน้าหงอย แหมๆ คุณรินทร์ค๊าบ รักษามาดหน่อยจิ
" หือ ทำไมเหรอครับ "
คุณรินทร์ทำตาแป๋วถามคุณหนึ่งที่ยืนเอาสองแทนเท้าวางรั้วเตี้ยๆหน้าบ้าน แหม น่ารักซะไม่มีครับ คนนึงอยู่นอกบ้าน อีกคนอยู่ในบ้าน ระยะห่างแค่รั้วกั้น โอ้ววว
" จะชวนไปลอยกระทงน่ะ "
อ๊ากกกก ใครก็ได้เอาปืนมายิงผมที คุณหนึ่งยิ้มง่ะ หล่อ หล่อบาดใจหมา อ๊ากก ขนาดหมาอย่างผมยังแทบไปนอนดิ้น แล้วคุณรินทร์ของผมล่ะ ..
....
นั่นไง ลงไปม้วนได้เหมือนกิ้งกือคงทำไปแล้วครับ อ๊ากก คุณรินทร์หน้าแดงอ่ะ หน้าแดงแจ๊ดเลย น่าร๊ากกกกกกกกก ( ขอยาดมครับ หมาจะเป็นลม ขอยาดม )
" แล้วคุณหนึ่ง .."
" พี่หนึ่ง "
อ๊ะแน่ะๆ คิดเลื่อนขั้นเหรอครับคุณหนึ่ง คุณรินทร์ทำท่าคิดครับ แล้วก็ยิ้ม อ๊าก ยิ้มละลายหัวใจหมาอีกแล้ว
" ครับ พี่หนึ่ง แล้วพี่หนึ่งว่างเหรอครับ "
o_O แม่เจ้า คุณรินทร์เรียกคุณหนึ่งว่าพี่ โห ครั้งแรกนะเนี่ยที่คุณรินทร์ของผมยอมรับไมตรีคนแปลกหน้าได้ขนาดนี้ แต่เอ๊ะ ไม่แปลกแล้วมั้ง เจอกันตั้งหลายครั้ง เนาะๆ
" อื้อ งั้นวันงานสัก 6 โมงเย็นจะมารับนะ ต้องไปแล้วล่ะ แล้วเจอกันนะ "
คุณหนึ่งทำท่าดูนาฬิกาแล้วก็บอกลาครับ แล้วร่างสูงๆ บึกๆ ล่ำๆ โคตะระจะแมนแอนด์แฮนซั่ม ก็เดินจากไปโดยมีคุณรินทร์และผมมองตามจนลับตา แล้วคุณรินทร์ก็หันมายิ้มกับผมครับ งี๊ดดด
" ดีจังนะกะทิ เราไปชวนพ่อด้วยดีกว่ามั้ย "
คุณรินทร์หันมาขอความเห็นจากผม แหม จะให้ผมว่าไงละครับ ในฐานะหมาที่ดีก็ต้องยกขาหน้าสนับสนุนอยู่แล้ว ^_^
" ป่ะ เราไปชวนพ่อกันดีกว่า พ่อฮ๊า .. "
น่าน ไปแล้วครับคุณรินทร์ของผม จะว่าไป คุณหนึ่งก็เก่งนะครับ จับจุดคุณรินทร์ของผมได้ด้วย คุณรินทร์เค้าชอบผู้ใหญ่ใจดีครับ อิอิ เอ้า คุณรินทร์วิ่งนำหน้าไปนู่นละ ผมขอตามไปก่อนนะครับ คุณรินทร์ค๊าบ รอ'ทิด้วย
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
และแล้ว เวลาก็ผ่านไป ไวเป็นนิยายหมากะทิ โฮะๆๆ แล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่ผมจะได้ไปเห็นแม่น้ำปิงเต็มไปด้วยกระทงใบน้อยๆ นับพันใบ อ๊า เกิดเป็นหมานี่มีความสุขจังเลย แต่ว่าผมคงมีความสุขกว่านี้อ่ะนะครับ ถ้าคุณราชจะไปด้วยและผมไม่โดนคุณรินทร์ล่ามโซ่อ่ะ ไม่ชอบนี่นา ( หงอยครับ หงอย ) หือ อะไรครับ อ๋อ คุณรินทร์อยู่ไหนเหรอครับ นั่นไง นั่งอยู่นู่นเลย ( ยกขาหน้าชี้ไปที่โต๊ะทำงานข้างหน้าต่าง )
" พ่อไม่ไปจริงๆเหรอ " คุณรินทร์นั่งทำหน้าตูมอยู่ตรงหน้าคุณราชที่ปั่นงานยิกๆอยู่
" อืม รินทร์ไปเถอะ พ่อไม่ชอบคนเยอะๆน่ะ อีกอย่างงานก็ยังไม่เสร็จด้วย "
คุณราชเงยหน้าขึ้นจากกองเอกสารมายิ้มให้คุณรินทร์ที่ทำหน้างอแก้มป่องอยู่ งี๊ด น่ารัก จะอารมณ์ไหน คุณรินทร์ของผมก็ยังน่ารักครับ หมาหลงเจ้าของ ไม่ผิดกฎหมาย โฮะๆๆ
" แต่ผมอยากไปลอยกระทงกับพ่อนี่นา "
คุณรินทร์ยังพยายามไม่เลิก แหมๆ ท่าทางกระเง้ากระงอดแบบนี้มันช่างน่าเอ็นดู ใครเห็นก็ต้องใจอ่อนครับ แต่ ..
" รินทร์ไปเถอะ คนเยอะพ่อเวียนหัว งานนี่อีกนิดก็เสร็จพ่อว่าจะนอนพักน่ะ รินทร์ไปกับเพื่อนเถอะ นะ "
คุณราชอ้างเรื่องพักผ่อนทันทีครับ ก็แหม จุดอ่อนของคุณรินทร์ก็คือ ความห่วงและหวงคุณราชนี่แหละ
" งั้น ผมจะรีบกลับนะ พ่อทำงานเสร็จก็นอนพักเยอะนะ " นั่นไงครับ ในที่สุดคุณราชก็หลอกล่อให้คุณรินทร์ไปเที่ยวคนเดียวได้ สุดยอดจริงๆ โฮะๆ
" กะทิ " อ๊ะ คุณราชเรียกผมล่ะ เดี๋ยวผมไปหาก่อนนะครับ
งี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
ทันทีที่ได้ยินเสียงเรียก ผมรีบเสนอหน้า เอ้ย วิ่งไปรายงานตัวทันที หมาที่ดีต้องทำตัวเป็นพิซว่าเดลิเวอร์รี่ครับ สั่งได้ภายใน 3 นาที ฮ่าๆ
" ไปกับคุณรินทร์ อย่าดื้อนะลูก ดูแลคุณรินทร์ด้วยนะ " คุณราชลูบหัวโตๆของผมแล้วสั่ง
งี๊ดดดดดด ค๊าบ 'ทิจะดูแลคุณรินทร์อย่างดีเลย
" โถ่พ่อ พูดผิดมั้ง ใครดูแลใครกันแน่ เจ้าเนี่ย แค่เอาประทัดเขวี้ยงใส่มันก็วิ่งหายไปแล้ว "
น่าน คุณรินทร์ พูดซะผมเสียหมา งอนแล้วนะ แน่ะ มาหัวเราะเค้าอีก ไม่ไปด้วยแล้ว
" โอ๋ๆ พูดเล่นน๊า นะ กะทิออกจะเก่ง เนาะ อย่างอนน๊า " ชิ ไม่ต้องมาง้อเลย ไม่คืนดีด้วยหรอก แต่ ...
" กะทิอย่างอนน๊า ไปด้วยกัน นะๆ "
ฮ่าๆๆๆ ใครก็ได้เอาผมไปมัดกับหินถ่วงน้ำปิงทีเหอะ ไม่ไหวแล้ว ก็ดูสิครับ คุณรินทร์ของผมเล่นกอดผมแน่น เอาหน้ามาซุกขนผมอีก อ๊ากก อย่าอ้อนแบบนี้เด๊ ><~~
แล้วสุดท้าย หมาใจอ่อนอย่างผม ก็ต้องยอมแพ้ลูกอ้อนของเจ้านายสุดที่รักอย่างคุณรินทร์จนได้ครับ เหอะๆ อย่า อย่ามาทำหน้าสมน้ำหน้าผมนะ โด่ ลองมาเป็นผมเซ่ โดนอ้อนแบบนี้ หมาที่ไหนจะไม่ใจอ่อน ไม่มี๊
และเมื่อถึงเวลา รถยนต์คันใหญ่ก็มาจอดหน้าบ้านครับ คุณรินทร์ก็รับเอาสายจูงมาล็อคกับปลอกคอผม แล้วก็บอกลาคุณราช
" งั้นเดี๋ยวผมมานะพ่อ จะลอยกระทงเผื่อนะครับ " คุณรินทร์ยิ้มหวานเต็มที่ คุณราชเองก็พอกัน อ่ะ เต็มที่ครับ สองพ่อลูก แหม รักกันๆ เนาะ
" ใครมารับเหรอลูก "
คุณราชชะเง้อมองรถที่หน้าบ้าน ว่าแต่เอ๊ะ ทำไมคุณราชทำหน้าแปลกๆ แล้วทำไมคุณหนึ่งไม่ลงมา เอ๊ะ งง หมางงครับ หมางง ปกติจะพาลูกชาวบ้านไปเที่ยวนี่ เค้าต้องมาเจรจาต้าอ่วยกับพ่อแม่ก่อนนิ แต่จะว่าไปคุณรินทร์ของผมก็เป็นผู้ชายนี่นา ไม่เป็นไรมั้ง ^^;;
" อ๋อ เพื่อนที่รู้จักกันน่ะครับ ไว้วันหลังผมจะชวนมาเที่ยวบ้านนะ ไปนะครับ "
คุณรินทร์โบกมือบ๊ายบายคุณราชแล้วก็จูงผมให้ตามไปทันที ว้าวๆ วันนี้ได้เที่ยวโดยรถส่วนตัวด้วย ไม่ต้องพึ่งรถรับจ้างสีแดงแสลงใจ โอ้ว มีความสุขครับ โฮะๆ
" สวัสดีครับ คุณ .. เอ่อ พี่หนึ่ง " คุณรินทร์เกือบหลุดแน่ะ อิอิ ท่าทางคุณหนึ่งจะชอบให้คุณรินทร์เรียกพี่นะครับ ท่าทางจะอยากมีน้อง ดูสิๆยิ้มแป้นเลย
" สวัสดี เป็นไงกะทิ " โฮ้ย ชายผู้แสนเพอร์เฟค ขอบคุณที่ห่วงค๊าบ ผมสบายดี ดีมากด้วย โฮะๆๆ
" แล้วคุณพ่อล่ะ ไม่มาด้วยเหรอ " เอ ผมตาฝาดไปหรือเปล่าเนี่ย เหมือนเห็นลูกกะตาคุณหนึ่งแกวิบๆแปลกๆ
" ไม่ฮะ ทำงาน อีตาเจ้านายจอมโหดให้งานมาเป็นกระบุง คอยดูนะ ถ้าเจอล่ะก็ "
คุณรินทร์ทำหน้าบูดเล่าไปขณะที่คุณหนึ่งเริ่มขับรถออกไป ผมมองกลับไปที่หน้าบ้าน อ้าว คุณราชเดินมาส่งด้วยแฮะ มองมาทางนี้ด้วย อืม ทำหน้าแปลกๆด้วยล่ะ เอ ผมคิดมากอีกแล้วป่ะครับเนี่ย แต่เอ๊ะ คุณรินทร์กับคุณหนึ่งคุยกันถึงไหนแล้วเนี่ย
" หือ เจ้านายจอมโหด "
" ครับ ใช้งานพ่อผมซะคุ้มเลย ดูสิ กระทงก็ไม่ได้ไปลอย เจอหน้านะ ผมจะเล่นงานให้ " น่าน คุณรินทร์ค๊าบ เจ้านายคุณราชนะครับ ธ่อ -"-
" จะไปทำอะไรเขาล่ะ "
คุณหนึ่งถามขำๆ แหงเด่ะ ใครไม่ขำก็แปลก คุณรินทร์ทำหน้าบูด แต่..ก็ยังน่ารักครับ ฮะๆๆ พอคุณหนึ่งเห็นแบบนั้นก็รีบเปลี่ยนเรื่องเลยครับ เหอๆๆ
" ว่าแต่รินทร์กลับบ้านดึกได้ไหม " หือ หมายความว่าไงอ่ะ
" ทำไมครับ " คุณรินทร์หันไปมองตาแป๋ว โอ้
" ก็จะชวนดูขบวนกระทงน่ะ คืนนี้กระทงใหญ่ ขบวนสวยมาก แต่คงดึก " คุณหนึ่งบอกก่อนจะเลี้ยวรถเข้าไปจอดที่เขารับฝากรถ
" ได้ครับ ไม่มีปัญหาหรอก เนาะกะทิ " หือ ถามผมเหรอ โฮ่ง ค๊าบบบ
" ฮะๆ โอเค งั้นเดี๋ยวเราไปลอยกระทงกันก่อน ไปปล่อยโคมไฟด้วย กะทิ ระวังโดนประทัดนะ ถ้าวิ่งหายไปละก็ ไม่ตามด้วย " ง๊า คุณหนึ่งอย่าแกล้งผมดิ ผมกลัวจริงๆน๊า ><!!
" โอ๋ๆ ไม่ต้องกลัวน๊า เค้าไม่จุดใส่กะทิหรอก เนาะ อย่างมากก็จับลอยไปกับกระทงเลยไง " อ้าวๆ คุณรินทร์ ไหงงั้นอ่ะคับ ใจร้าย ทิไม่ไปด้วยแล้ว งอน
" เอ้า งอนใหญ่ๆ ฮะๆ ป่ะ ไปกันเถอะ กะทิ ไม่รีบลงได้นอนรอในรถแน่เลยนะ " อ้าว ได้ไง รอด้วยสิ รอด้วยยย
" รินทร์แน่ใจนะว่าเอามันอยู่น่ะ เกิดวิ่งเตลิดล่ะยุ่งแน่ " คุณหนึ่งทำหน้าห่วงๆ เมื่อเห็นคุณรินทร์ดึงสายจูงผมแน่น โหย ผมไม่ได้ปอดแหกขนาดน๊าน
" ไหวฮะ เจ้านี่น่ะ ถ้าอยู่ในที่แปลกๆ กลัวแค่ไหนก็ไม่เคยทิ้งผมไว้คนเดียวหรอก " ถูกต้องค๊าบ
" งั้นโอเค ป่ะ เราไปลอยกระทงที่วัดไชยมงคลก็แล้วกัน มีท่าน้ำด้วย แล้วก็ปล่อยโคมไฟ แล้วค่อยเดินเลียบไปเทียว ไกลหน่อยนะ " คุณหนึ่งบอกยิ้มๆ โห่ บ่อยั่นหรอกคร๊าบ ขอให้ได้เที่ยวเหอะ สู้ตาย เนอะคุณรินทร์เนอะ ^^;;
" ไม่เป็นไรครับ มาเที่ยวทั้งที "
คุณรินทร์ยิ้มๆ หันมามองผมที่กำลังกระดิกหางไปมาอยู่ คุณหนึ่งก็เลยลูบผมนิ่มๆของคุณรินทร์อย่างเอ็นดู แหม น่าร๊าก อ๊ะ อะไรน่ะ บนฟ้ามีอะไรไม่รู้เป็นลูกๆ สีแดงๆ ลอยเต็มไปหมด สวยจางงง
" หือ มองอะไรกะทิ อ้าว เค้าปล่อยโคมไฟกันเยอะแล้วนะเนี่ย ป่ะ เดี๋ยวเราไปปล่อยบ้าง "
คุณหนึ่งเงยหน้ามองฟ้าตามผมแล้วก็หันมาจูงมือคุณรินทร์เดินตามไป โดยที่คุณรินทร์ก็จูงผมตามไปด้วยเหมือนกัน เย้ๆ เที่ยวๆ ลอยกระทงๆ ไปครับๆ เร็วๆ อย่ามัวแต่เหม่อมองโคมไฟสิ เดี๋ยวไม่รอนะครับ เร็วๆ เย้ๆๆ กระทงๆ
ปังงงง
จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!
แถมท้าย
หลังจากที่ยืนส่งลูกชายสุดที่รักขึ้นรถยนต์คันใหญ่ไป ราชก็ต้องยืนงงอยู่นาน ทำไมรู้สึกคุ้นๆกับรถคันนั้นนักนะ เหมือนจะเคยเห็นที่ไหน
" เอ รถคันนี้คุนจังเลย เหมือนเคยเห็น ต้องเคยเห็นแน่ๆ " คุณพ่อยังหนุ่มยืนทำหน้ามุ่ย นึกขัดใจที่นึกไม่ออกเสียทีว่าเคยเห็นเจ้ารถคันหรูที่มารับลูกชายไปที่ไหน แต่สุดท้ายก็ได้แต่ถอนหายใจ เดินกลับเข้าบ้าน
" ตาฝาดมั้ง ไม่ก็คิดไปเอง คงคิดไปเองมากกว่า จะเคยเห็นได้ไง เพื่อนรินทร์คนนี้ยังไม่เคยรู้จักสักหน่อย ทำงานต่อดีกว่า จะได้นอนเร็วๆ " ร่างเพรียวบางเดินเกาหัวบ่นกับตัวเองกลับเข้าไปทำงานต่อ แม้จะยังคาใจว่า เคยเห็นรถคันนี้ที่ไหน
จะไม่คุ้นได้ไง ก็เห็นแทบทุกวัน หึๆๆๆ
เจอกันใหม่ตอนหน้าคร๊าบ โฮ่ง ( โบกขาหน้าลาแบบหมาๆ )
หัวข้อ: หมาครับ..ผมเป็นหมา [I am a dog] - UPDATE ปิดฟาร์มค่ะ (อ่าน 118032 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก