หัวข้อ: "ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58

[onlypleng]

กว่าจะตามอ่านเรื่องนี้หมดTmT
สองวันเลยอ่ะ 5 55 5 5.
อยากจะแฟนคลับพี่ดิวอีกคน
พี่ดิวแต่งดีมากเลยค่ะ ได้ทุกรสเลยอ่ะ
เบสท์อ่านแล้วร้องไห้ตั้งหลายรอบ
ทั้งที่บ้างครั้งไม่รุ้ว่าร้องทำไม
แต่ชอบมากเลยค่ะ
ขอบคุณพี่ดิวนะค่ะ ที่แต่งเรื่องดีๆแบบนี้ออก
ขอบคุณมากๆจริงๆค่ะ

[panpan]

ตามอ่านมาสองวันสองคืนตั้งแต่ตอนแรกจนตอนนี้ แล้วถามตัวเองว่า ตูพลาดเรื่องดีๆ อย่างนี้ไปได้งัยฟะ

[due]

สวัสดีปีใหม่ทุกคนนะครับ
ปีใหม่นี้ดิวก็ขอให้ทุกคนมีความสุขกันมากๆ....แต่ก็มีความทุกข์บ้างประปรายหัวใจจะได้มีภูมิต้านทานกับความผิดหวังเสียใจ
ขอให้มีสิ่งดีดีเกิดขึ้นกับทุกวันของการดำเนินชีวิต
มีสติทุกลมหายใจ
คิดหวังปรารถนาอันใดก็....ขอให้ได้อย่างนั้น
สุขภาพร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์...ใครไม่มีแฟนก็ขอให้ได้เจอ...ใครที่ทีกันและกันอยู่แล้วก็ขอให้รักกันมากขึ้นๆ....
ทำดี คิดดี พูดดี...แล้วสิ่งดีดีจะตามาเองครับ



สวัสดีใหม่ครับ....ดิว

[Rafael]

555
เช่นกันนะคะคุณดิว
มีความสุขมากๆนะคะ

[noomasoi3]

เช่นกันนะจ้ะดิว ...ขอให้มีความสุขตลอดไปจ้ะ

[Bejae]

เช่นกันค่ะคุณดิวววว 

[Karn12]

สวัสดีปีใหม่เช่นกันครับ

[subaru]

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณดิว...มีความสุขมาก ๆ

[gumrai3]

เช่นกันคะเเต่รอตอนต่อน่ะค่ะ

[chantana]

สวัสดีปีงูใหญ่นะ คุณดิว   

ขอให้มีความสุข สมหวังในสิ่งที่คิดหวังไว้ ขอให้แต่งนิยายในเล้า หลายๆ เรื่อง   

ให้สมองแล่นปรูดปราด เหมือนงูเลี้อยนะ  อย่าเจ็บ อย่าจน และห่างไกลจากน้องน้ำนะ   

ยังรอนิยายคุณดิวนะ   

[fongbeer37]

็HNY น่ะคุณดิวววว ^^ (( 55 ย้อนหลังๆๆ ))

[SungMinKRu]

คิดถึง โจ๊ก - จูน เป็นนิยายที่เราชอบมากเลย 

[due]

เรากลับมาถึงบ้านประมาณสี่ทุ่มกว่าๆหลังจากดูหนังและหาไรกินกันอีกรอบ
"คืนนี้กูกลับบ้านนะ....พ่อกับแม่บ่นว่าแทบไม่เจอเห็นหน้ากูเลย คงกลัวจำหน้าลูกชายไม่ได้มั้ง..." มันบอกผมเสียงนิ่งๆ สงสัยคงเคืองๆเรื่องเมื่อตอนค่ำอยู่ แต่ถ้าผมเป็นมันนะ หนักยิ่งกว่าเคืองอีก
"อืม..." แต่นั่นคือสิ่งที่ผมสามารถพูดออกไปได้...
"ฝันดีนะ กูกลับละ"  มันเปิดประตูห้องนอนและก้าวเท้าแรกออกไปแต่ขาและอ้อมกอดของผมไวกว่าก้าวที่สองของมัน ผมเลยทันที่จะโอบกอดมันไว้จากด้านหลังก่อนที่มันจะก้าวพ้นห้อง....ผมซบหน้าลงกับหลังและไหล่ของมันและกอดมันแน่นมาก
"ปัง....." ผมปิดประตูเองแหละ
"ทำไม...ไม่อยากให้กูกลับเหรอ?"
"..........." ไม่รู้หรอกว่าตอนนี้ผมรู้สึกอะไรบ้าง รู้แค่ว่าอยากกอดมันเอามากๆ
"หืม...ว่าไงครับ ทำไมไม่ตอบ..."
"...................."
"เป็นอะไรรึเปล่า....ว่าไงครับคนดี..." ยิ่งมันดูห่วงใยผมเท่าไร มันก็ยิ่งตอกย้ำว่าผมงี่เง่าเท่านั้น...มันจะหมุนตัวกลับมาแต่ผมไม่ยอมมันเลยยอมยืนนิ่งๆเหมือนเดิม
"กูมันงี่เง่า ไม่มีเหตุผล ไร้สาระ ขี้โมโห พาล คิดเองเออเอง แล้วยัง............"
"พอเหอะ...คืนนี้ทั้งคืนกูว่าคงสาธยายไม่หมดหรอกข้อเสียของมึงนะ....โอ๊ย!!!!!...ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" ผมกัดไหล่มันเองแหละ คนกำลังซึ้งๆอยู่ชอบทำให้เสียเรื่องตลอด มันอ้อมแขนมาด้านหลังและลูบหัวผมขึ้นลงเบาๆ
"ขอโทษ...ไม่ใช่ไม่เชื่อใจมึง ไม่ใช่ไม่ไว้ใจมึง แค่ไม่ชอบที่มึงมองคนอื่น แค่ไม่ชอบที่คนอื่นมองมึงแล้วยิ้ม ยิ้มแบบที่กูยิ้มเวลามองมึง...ขอโทษที่ทำมึงเจ็บอีกแล้ว" ผมลูบรอยช้ำข้างแก้มของมัน
 "ขี้หวงเหมือนกันนะเรา...." มันขยี้ซะหัวผมยุ่งเป็นยุงตีกันเลย ...แหงสิ ก็แฟนผมหล่อ ดูดี มีสถุลซะขนาดนี้
"มันเป็นไปเองตามธรรมชาติหรอก ไม่ได้อยากเป็นซะหน่อย.....อ๊ะ!!!!!!" ก็จู่ๆมันพลิกตัวกลับมาและจับหน้าผมเข้าไปจูบปากซะดื้อ จูบนะครัยไม่ใช่จุ๊บ....จูบคราวนี้ของมันไม่อ่อนโยนเหมือนทุกครั้ง แต่ก็ไม่ถึงกับกระด้างมากนัก เพียงแต่มันไม่เคยทำกับผมแบบนี้...พอผมจะหลับตามันก็เบียดปากแทบเป็นกระแทกจนผมต้องลืมตาอีก....กลายเป็นว่าผมต้องมองมัน อาการอย่างนี่คงบ่งบอกถึงพื้นอารมณืของมันในตอนนี้ได้เป็นอย่างดีและคงอยากจะสั่งสอนผมด้วยมั้ง......
อ๊ะ!!!!!!มันกัดปากผม กัดเสร็จมันก็กดจูบซ้ำๆย้ำตรงรอยกัดนั้น...ผมนี่ทั้งแสบทั้งเสียวทั้งเจ็บ เจ็บจนรู้สึกว่าปากผมต้องบวมแน่ๆ.....
อ๊ะ!!!!!.....มันกัดปากผมอีกแล้ว กัดตรงรอยเดิมด้วย คราวนี้ผมได้ลิ้มรสเค็มๆ คาวๆ หวานๆๆด้วยได้เลือดแล้วกู....ผมสะดุ้งพอสมควรแต่ก็ไม่ได้ผลักไสมันออกห่างแต่อย่างใด ยังคงยืนนิ่งๆให้มันจูบจนกว่ามันจะพอใจ....มันจูบซับจนผมไม่ได้รสของเลือดอีก....และจูบค้างๆนิ่งอย่างนั้นสักครู่....แล้วค่อยๆมาเปลี่ยนเป็นจูบของโจ๊กที่เป็นเหมือนทุกครั้ง ออดอ้อน ขี้แกล้ง อ่อนหวาน นำและตามไปพร้อมๆกัน.....มันคงพอใจแล้วแหละจึงผละออกห่างจากหน้าผม แต่มือยังรัดเอวผมไว้แน่น
"เจ็บมั๊ย?" มันไล้มือเบาๆตรงรอยแผลที่มันฝากไว้
".........." ผมส่ายหน้าเบาๆ แต่หลบตาวูบ
"แต่กูอยากให้มึงเจ็บ...มึงจะได้จำ จะได้ไม่คิดและทำอย่างวันนี้อีก"
"ขอโทษ..."
"รู้ใช่มั๊ยว่าว่าไม่ได้ต้องการคำนี้ และรู้ด้วยใช่มั๊ยว่าโจ๊กอยากฟังคำไหน" มันช้อนคางผมขึ้นทำให้สายตามันกับผมประาสนกัน...ทุกครั้งที่มันอ้อนมันจะแทนชื่อตัวเองและผมจะต้องแพ้ทางมันทุกครั้งที่มันเรียกชื่อแบบนี้
"ครับ....จะไม่ทำและไม่คิดแบบนี้อีก....." แล้วมันก็ดึงผมเข้าไปกอด ผมเลยกอดมันตอบด้วย
"ฟังนะ...ผู้หญิง คนอื่นๆ หรืใครก็ตามอาจจะเหนือกว่ามึงจริง...แต่สิ่งที่มึงเหนือกว่าพวกเค้าเหล่านั้นคือ...กูรักมึง...กูไม่ได้รักเค้า ก็มีอาจมีบ้างที่กูจะมอง แต่มันก็แค่นั้น มองจบก็จบเพราะคนที่กูจะกลับบ้านด้วยก็คือมึงคนเดียวเท่านั้น เพราะ ตากู ปากกู ใจกู กอดกู ทุกอย่างของกูเป็นของมึง เราะกุรักมึง"....มันพูดจบผมก็ผลักอกมันออกเบาๆพอให้สายตาเราได้สบกัน
"ไม่ใช่....เพราะมึงรักกู แต่เพราะเรารักกันต่าหาก...."
"หึหึหึ....ใช่ เพราะเรารักกัน. " มันกอดและโยกตัวผมเบาๆไปมา คนบ้าอะไรขนาดบ่า หัวไหล่ยังน่าจูบได้อีก....เลยแอบไปหลายที



"โจ๊ก....." ผมผละออกจากกอดมันแต่มือผมและมือมันยังอยู่ที่เอวของกันและกัน
"หืม?" มันก้มหน้าเอาจมูกมันมาถูกับจมูกผมเบาๆ
"รักมึงจัง" ผมพูดและจ้องลึกเข้าไปในนัยย์ตาของมัน
"หึหึหึ....จุ๊บ...จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ฮ่ะะะะะะะะะะ พอแล้ว กลับบ้านไปได้แล้วไป...ไหนว่าจะกลับตั้งนานแล้วไง...บอกว่าพอแล้วงายยยยยย" ผมผลักหน้ามันออก แรงเยอะจริงมึงนิ ยิ่งแรงหื่นนะ โหย
"มึงยั่วทำไมละ ตอนนี้เลยไม่อยากกลับเลย"
"โอ๊ย!!!!!" มันดูดปากผมซะแรงเลย ดูดตรงไหนไม่ดูด ดันไปซ้ำรอยกัด
"เป็นไร...เจ็บเหรอ"
"อืม....โดนหมามันกัดปากเมื่อกี้ โอ๊ย...." มันกัดปากผมอีกแล้วอ่ะ ถึงจะเบาก็เหอะ
"ปากดีแบบนี้ไงถึงโดนหมามันกัด  แต่เมื่อกี้ก็เห็นยืนนิ่งยอมให้หมากัดนิ...หึหึหึ" มันก้มลุงมาจุ๊บปากผมทีหนึ่ง
"อืมมมม...พอดีรักหมาตัวนั้นมากไปหน่อย พอยอมเข้าหน่อยมันเลยได้ใจ แต่อย่าให้เห็นนะว่าเที่ยวไปกัดปากคนอื่นเค้า พ่อจะจับกรอกยาเบื่อเลย...."
"โอ๊ะ!!!!ดุว่ะ. ..." มันบี้จมูกผม ถามจริงมึงเป็นไรมากรึเปล่าชอบทำร้ายร่างกายจริง....โดยเฉพาะกับปากเนียะ....เอาอีกแล้วๆ... ผมนี่ปากเจ็บไปหมดแล้ว
"อื้มมมมม...ปล่อย....นอนนี่มั๊ยมันดึกมากแล้วนะ"
"อยากเสียตัวรึไงครับที่รัก หรือว่าอยากมีสามีแล้ว" ผมพูดไรออกมามันวกชวขึ้นเตียงตลอด ชวนบ่อยๆผมก็เขวนะ ฮ่ะๆๆๆๆๆ
"ก็......น่าสนอยู่นะ" อ้อล้อได้อีกกู ยังสงสัยอยู่เลยว่าผมไปเรียนรู้ไอ้อะไรแบบนี้มาจากไหน
"จริ๊ง?" หน้ามึงหื่นไปนะโจ๊ก
"มากไปแระๆ"
"ไป....งั้นไปขึ้นเตียงกัน.....ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" มันพูดจบก็ปล่อยก๊ากออกมาเลย ส่วนผมนี่ตัวแข็งตั้งแต่มันชวนขึ้นเตียงแแล้ว...แต่พอรู้ว่ามันแกล้งก็ต้องเรียกฟอร์มคืนมา
"อย่าหื่นให้มันมากนักกกกกกกกกกกก" ผมกัดปากมัน แต่พอจะผละออกมันกลับไม่ยอม
"มึงกำลังยั่วกูอีกแล้วนะ...." มันพูดทั้งที่ปากเรายังคลอเคีลยกันอยู่เลย สามารถวะ
ส่วนมือมันนี่รั้งเอวผมเข้ามาจนชิดกับ....เออนั่นแหละ...ของมันเลย
เอ๊ยๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!มือมันสอดเข้ามาในเสื้อผม...เอ๊ยๆๆๆๆๆๆอย่าลาก อย่าลูบ กูเสียว....
ผมผมจะผลักออก มันก็รวบมือผมแล้วดันให้จนหลังผมชนกับฝาผนังห้อง มันจูบจนผมแข้งขาอ่อนไปหมด แทบยืนไม่เป็นท่า มันไล่จูบผมตั้งแต่หน้าผาก แก้มทั้งสอง จมูกปาก ซอกคอ ไหล หน้าอก....ลากลงตามเส้นทางของไรขนอ่อน...จนผมก็ก้มลงจับหน้ามันขึ้นมาจูบปากอีก.....โอ๊ย....เสียวกว่านี้มีอีกมั๊ยกู....โจ๊กไม่เคยรุกผมหนักขนาดนี้ หนักจนถ้ามันจะทำอะไรผมในตอนนี้ผมคงไม่มีแรงพอจะห้ามมันได้หรอก....ผมรู้มันต้องการอะไรและต้องการมากเพียงไหน เพียงแต่มันไม่อยากบังคับผม ไม่อยากให้ตัวมันเองรู้สึกว่าเอาเปรียบผม....
"โจ๊ก.....อืมมมมมมม...อื้ออออออออ.....อาาาาาาาา...พอ....อืมมมมมมแล้ว" ผมพยายามห้ามมันในตอนที่ผมกำลังมีสติเส้นสุดม้ายแล้ว หลังจากน้ท่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมเต็มใจและยินดีครับ
"กลัวเสียตัวรึไงครับที่รัก....หืม   จุ๊บ" มันจ้องผมด้วยตาหวานเยิ้ม เชื่อม ดูก็รู้ว่าถ้ากินกลืนผมลงไปได้ มันคงทำไปนานแล้ว....'จูบใครว่าไม่สำคัญ แต่พอมึงจูบกู กูเสียตัวแน่'
"อ๊ะ!!!!!!!!!!" มันดูดปากผมตรงรอยแผลอีกแล้ว....ผมเลยทุบหลังมันดังอั้กเลย แกล้งกันดีนัก
"เจ็บเหรอ...."
"เจ็บสิ....ดูดมาได้...."
"อ่ะ...งั้นกูใหดูดกลับ...เอา ดูดสิ ดูดๆๆๆๆ" มันทำปากจู๋ยื่นจนชนกับปากผม
"ใครจะไปโรคจิตแบบมึงกันล่ะ....ชิส์"
"ก็ปากมึงหวานทำไมละ...หวานไปทั้งตัวเลย...." มันจะหมดหวานก็ตรงที่มึงชอบชิมบ่อยๆนี่แหละ รู้ไว้ซะด้วย
"โจ๊ก....อย่าไปปพูดอย่างนี้กับใครนะ....พูดกับจูนคนเดียวนะ....." ใครเอายางจากหน้าผมไง...ได้โปรดเอามาคืนด่วนเลยครับ...ผมจ้องตามันตอนพูดประโยค ตอนแรกดูเหมือนมันจะงง แต่แค่แป๊บเดียว มันก็ยิ้มอ่อนๆให้
"คนขี้หวง...."
"พูดมาก.....กลับบ้านไปได้แล้วไป..." แค่นี้ก้รับปากไม่ได้ ชิส์
"ทำไม...กลัวโดนหมากัดปากอีกรอบเหรอ"
"ไอ้บ้านิ....กูเขินจนไม่รู้จะเขินยังไงแล้วนะเว้ย....ไปได้แล้ว"
"ครับบบบบ....." ผมดันหลังมันจนไปถึงประตู แต่มันกลับไม่ยอมเปิดประตู
"ก็มึงน่ารักซะขนาดนี้....กูไปไหนไม่ได้หรอก....เชื่อกันนะ....." มันพลิกตัวหันมาทางผมและลูบหัวขึ้นลงเบาๆ
"ไม่เถียงเพราะเรื่องที่มึงพูดคือเรื่องจริง" ผมยักไหล่แบบชิวๆ
"หึหึหึ....กลับแล้วนะ"
"ครับ...ขับรถดีดีละ...ถึงแล้วโทรมาด้วย"
"ครับผม...จุุ๊บ...." 
ผมไม่อยากให้มันไปเลย....ทีนี้ก็รอมันโทรมาละกัน

[tumtok]

  :กอด1:หวานกันตลอดดดดดด

[gumrai3]

หวานกันเเล้ว เมื่อไรจูนจะเสียตัวเนี่ย อิอิ

[eaey]

โจ๊กแม่งโคตรอดทนเลยว่ะ

[due]

ผมเพิ่งรู้จริงๆก็วันนี้เองว่าความหึงหวงมันน่ากลัวมากแค่ไหน...มันน่ากลัวขนาดที่ทำให้ตัวผมเองมานั่งเสียใจตรงนี้ไงล่ะ...ผมรู้ตัวดีว่าผมทำกับมันแรงเกินไปจริงๆ แต่อารมณ์ในตอนนั้นมันอยู่เหนือทุกเหตุผลไปหมด

ภาพที่ผมเห็นตรงหน้าในตอนนั้นแทบทำให้ผมอยากหายตัวไปหาปืน มีด ระเบิด หรือขีปนาวุธไรก็ได้มาถล่มไอ้โจ๊กให้ตายไปเลย.....ผมมองตามที่มันบอก ภาพที่ผมเห็นก็ยังเป็นภาพเิม คอืกลุ่มสาวๆหน้าตาสวย เซ็กซี่ สดใส จากเมื่อกี้มีไม่กี่คนแต่ตอนนี้กลับมีเกือบสิบคน แต่ละนางนี่น่าจับมาเป้นลูกสะใภ้ของพ่อแม่ซะจริงๆ ให้ตายเหอะ....ผมหันหน้ากลับมาทางมัน ก็เห็นมันมองผมอยู่ก่อนแล้ว

"เห็นยัง?" ยังมีหน้ามาถาม เต็มเบ้าตากูเลยแหละ
"เห็นแล้ว...สวย น่ารัก สดใส เซ็กซี่ ขาว อึ๋ม..." ผมกัดฟันพูด
"หึหึหึ...ไม่นึกว่ามึงยังมองว่าผู้หญิงสวยอยู่อีก " หมายความว่าไงนิ
"มึงอยากได้เหรอ...."
"อืม...ก็ดี....โอ๊ย!!!!!!!...อะไรนะอ่อน ต่อยหน้ากูไมเนียะ" อ้าว....ผมต่อยมันเหรอ ต่อยตอนไหนว่ะไม่เห็นรู้ตัวเลย แตาหลักฐานนี่โชว์หราบนหน้ามันหราเลยครับ ปื้นเชียว ไม่ใช่เบาเลยนะนั่นนะ.....ทำไงดีกู...ผมเริ่มลนลาน เอ๊ยอย่าจ้องตากูอย่างนั้นสิดจ๊ก กูกลัวนะ แต่ผมไม่ผิดซะหน่อย แถมคนรอบข้างก็หันมามองกันตรึมเลย....แต่ใครสน?....

"ต่อยหน้ากูทำไม กูทำไรผิด" มันถามด้วยเสียงนิ่งๆ หน้านิ่งๆ อย่ามาุ๋กันด้วยวิธีนี้นะมึง
".............."
"อย่ามาเงียบใส่นะจูน....ตัวเองทำผิดอยู่เห็นๆ" คราวนี้มันเริ่มขึ้นเสียงหน่อยๆ คงเพราะคนแถวนี้สลายตัวไปหมดแล้วมั้ง
".............."
."จูน!!!!!!"    จะเข้มไปไหน กูกดดันนะเว้ย
"ก็ใครอนุญาตให้มึงมองผู้หญิงกลุ่มนั้นละแถมยังมาชื่นชมกันอีกใครจะทนได้ละถ้ากูทำแบบนั้นบ้างมึงจะทนได้เหรอมึงจะยืนเฉยๆมั๊ยกูไม่ชอบไม่ชอบไม่เข้าใจรึไงห้ามองห้ามพูดห้ามรักใครนอกจากกูคนเดียวเคยบอกไปแล้วไม่ใช่รึไงจำบ้างซิจำเอาไว้ว่าแต่คนอื่นเค้าโง่ตัวมึงเองก็เหมือนกันนั่นแหละแถมโง่กว่ากูซะอีกแค่นี้ก็ไม่รู้ว่าคนเค้าหึงไอ้ควาย......แค่กๆๆๆๆๆๆแฮ่กๆๆๆๆ" เล่นเอาเหนื่อยเลยครับแถมยังสำลักน้ำลายอีก....มันยืนนิ่งค้างมองผมตาแป๋วเลย ก้อยากให้พูดไม่ใช่เหรออ ก็พูดแล้วไง...พูดแบบลืมตายด้วย....
"........" มันยังนิ่งอยู่
"ทำไม เงียบทำไม อยากให้พูดอีกเหรอ ได้............"
"พอแล้ว!!!!!" มันไม่ได้ตะคอกผมนะครับ แต่มันตกใจทีี่ผมจะพูดต่อต่างหาก บอกแล้วอย่าให้พ่อโมโห
"ชิส์...คนสมัยนนี้นี่ยังไง แฟนเค้ายืนหัวโ่อยู่นี่ยังมาส่งยิ้มให้อีก เดี๋ยวพ่อจับกินให้หมดเลยนิ..." ยิ่งยัวะๆอยู่
"โอเคๆๆๆๆตั้งสติก่อน สติ สติ..." มันลากผมมานั่งตรงเก้าอี้ใกล้ๆแถวๆนั้น.....ผ่านไปซักครู่

"โอเค ใจเย็นแล้วใช่มั๊ย งั้นคุยกันนะ...."
"ตามใจซิ" ยังเหวี่ยงได้อีก
"มึงคิดว่ากูมองผู้หญิงกลุ่มนั้น?"
"หรือไม่จริง?" ส่งฆ้อนพิฆาตใส่หน้ามันเลย
"จริง...." ชัดมาก...อ้าวววววววสวยเลย "เอ๊ยๆๆๆๆๆๆเดี๋ยวๆๆอย่าเพิ่งเดือดๆ....ฟังก่อนจูน"
"เอาให้รอดนะมึง...ไม่งั้นกูเอาตายแน่...." ผมชี้หน้าคาดโทษมัน
"หึงได้น่ากลัวมากมึง" มันว่าผมล้อๆ...กูเพื่อนเล่นมึงเหรอ
"ใครว่ากูหึง!!!!!!!"
"โอเคครับ.....ไม่หึงเล้ย....กูมองผู้หญิงกลุ่มนั้นจริงๆ แต่มึงเห็นมั๊ยว่าพวกเค้าเป็นพริตตี้ของแบรนด์อุปกรณ์กีฬาที่กูชอบ...หรือมึงจะบอกว่ามึงไม่เห็น..." จริงเหรอ!!!!!!!!!!!!!!...ซวยแล้วกู...ถ้ากูบอกว่ากูไม่เห็นมึงจะชเื่อกูมัียล่ะ เมื่อกี้ก็ไม่ทันดูให้ดีก่อน ดูใหม่ก็ได้ว่ะ........แป่ว.....ววยของจริงไรจริง แต่ใครจะไปยอม สู้แบบแถๆนี่แหละว่ะ
"แต่ยังไงมึงก็ยังมอองพวกเค้าอยุู่ดี ถ้าพวกเค้าไม่สวยมึงก้ไม่มองหรอก จริงมั๊ย"
"ก็ถูก"
"ว่างไนะ มึงพูดอีกครั้งดิ๊!!!"
"กูบอกว่า กูก็มองทั้งแบรนด์ทั้งพริตตี้นั่นแหละ ถ้าพริตตี้ไม่สว ไม่ดึงดูด ไม่น่ามอง สินค้ามันก็ไม่น่าสนใจนะสิ ไม่เป้นที่จดจำของลูกค้า" นี่มึงเรียนคอมพ์หรือเรียนการตลาดกันแน่วะ วิเคาระห์ได้เป็นฉากๆเชียว
"ฮึ...ว่าทำไมเดี๋ยวนี้แต่ละแบรนด์ถึงได้นำพริตตี้สวยๆมาโฆษณาสินค้า ทั้งที่เป็นกีฬาของผู้ชาย ที่แท้ก็ไว้หลอกไอ้พวกหน้าอย่างมึงนี่เอง...ชิส์" เป้นไงผลการเคาระห์ของผม พอจะเล่นหุ้นได้มั๊ย
"อ่อน....ไปกันใหญ่แล้วนะ........ครับ" คำหลังมันไม่ได้พูดกับผมหรอกครับ แต่มันหันไปพูดกับคนที่ยยืนข้างหลังมันต่างหาก ซึ่งคนอื่นที่ว่าก็คือพริตตี้หน้าสวยคนหนึ่งในกลุ่มนั้นนั่นเอง...ดูมัน ลุกขึ้นคุยกับเค้าเฉยเลย
"มีอะไรรึเปล่าครับ?"
"คือ ปีใหม่เห็นคุณ.........."
"โจ๊กครับ...เรียกโจ๊กก็ได้ ไม่ต้องคุณหรอก" นี่ผมกลายเป็รอากาศธาตุไปตั้งแต่เมื่อไร ถึงไม่มีใครเห้นหัวผมเลย
"ค่ะโจ๊ก...คืิอปีใหม่เห็นโจ๊กยืนอยู่ตรงนี้นานแล้วนะค่ะ ไม่ทราบว่าสนใจสินค้าตัวไหนของเรารึเปล่า เดี๋ยวปีใหม่แนะนำให้ได้นะค่ะ..." เธอน่ารักดีครับ พูดก็เพราะ เข้ามาแบบพูดคุยที่ไม่ได้น่าเกลียดอะไรเลย แต่คนที่น่าเกลียดคือไอ้บ้านี่ต่างหาก ยิ้มซะหน้าบานเชียว
"ขอบคุณครับ..เอ่อ...โอ๊ย!!!!!" เจอสาวสวยเข้าไปถึงกับติดอ่างเลยเหรอมึง หึหึหึ
"เป็นไรค่ะโจ๊ก"
"มดกัดนะครับสงสัยมดมันงอนมั้ง" ชิส์
"อ๋อ...เหรอค่ะ โจ๊กนี่ตลกดีนะค่ะ รู้ด้วยว่ามดงอน" เอ้า...เชื่อมันด้วยเหรอครับคนสวย
"อยู่กับตัวนี้มานานแล้วครับ หึหึหึ..." เธอหัวเราะน่ารักแต่พองาม...แต่ผมดูยังไงก็ขวางหูขวางตา ไม่รู้ทำไม
"นี่เบอร์ปีใหม่ค่ะ ถ้าโจ๊กสนใจสินค้าตัวไหน โทรถามปีใหม่ได้ตลอดเวลานะค่ะ"
"บริการดีจังนะครับ...หึหึหึ"
"ไม่ได้ๆเดี๋ยวโจ๊กคิดว่าปีใหม่หน้าเงินเห็นแก่ธุรกิจ งั้นเอาเป้นว่าถ้าโจ๊กอยากมีเพื่อนทานข้าว ดูหนัง ฟังเพลง เที่ยว หรือแค่อยากมีเพื่อนคุยก็โทรหาปีใหม่ได้นะ ยินดีเสมอค่ะ" โอเค ไม่ทนละ ถ้าคิดว่าผมจะเดินหนีไปแล้วปล่อยเค้าไว้สองคน ขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้ทุกคสต้องทายผิดกันเพราะ ผมลุกขึ้นมายืนเคียงบ่าเคียงไหล่กับมัน ส่วนมันก็หันมายิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ตาผม ผมว่ามันคงรอให้ผมทำอย่างนี้อยู่แน่เลย เพราะถ้าผมทำ นั่นหมายถึงมันชนะ...แต่แล้วไง ก็ผมแฟนมันอ่ะ ส่วนมันก็แฟนผม
"โจ๊ก...หิวข้าวแล้ว ไปกันได้ยัง" พูดยังไม่พอหรอก ผมยังเอาหัวผมไปซบกับไหล่มันด้วย ทำตาเศร้าๆอ้อนๆ ผมไม่จูบโชว์ซะตรงนี้ก็ถือว่าปรานีเท่าไรแล้ว
"อืมอืม..." มันยีหัวผมจนยุ่งหมดเลย แล้วยังมีหน้ามาหัวเราะแบบคนโรคจิตอีกอ่ะ
"น้องชายของโจ๊กน่ารักจังเลยนะค่ะ ท่าทางขี้อ้อนน่าดูเลย" หืม น้องชาย...ไม่ทราบว่าใช้ตาไหนมองครับถึงมองว่าผมเป็นน้องชายของไอ้บ้านี่ได้....
"หึหึหึ...เหรอครับ แต่เค้สก็น่ารักจริงๆนะ ผมนี่รักเค้ามากๆเลย" มันขยี้หัวผมอีกแล้ว เอาเลยโจ๊กวันนี้หัวกูพลีแล้วเพื่อมึง เชิญเลย
"จริงสิค่ะ...รุ่นน้องของปีใหม่คนนั้นนะค่ะ ยังมองน้องชายของโจ๊กบ่อยๆเลย ชมตลอดว่าน่ารักอย่างนั้นอย่างนี้ ขอเบอร์โทรได้มัียเอ่ย...." มาอ่งมาเอ่ย....เห็นกูเป้นเด็กสามขวบรึไง
"หึหึหึ....มีขอเบอร์ด้วย เสน่ห์แรงจังเลยนะครับจูน น้องชาย." ก้กูหล่อไง ชิส์
"อู้ย....ปีใหม่ต้องไปแล้วนะค่ะ อู้งานมานานแล้ว ขอตัวเลยนะค่ะ หวังว่าปีใหม่จะเห็นเบอร์โจ๊กในคืนนี้นะค่ะ" พูดเสร็จเธอก็หันหลังกลับไป
"เดี๋ยวครับ..." อะไรมึงอีกดจ๊ก จะอาลัยอาวรไรนักหนา งอนจริงๆแล้วนะเว้ย
"มีอะไรอีกค่ะ...หรือว่าเปลี่ยนใจจะชวนปีใหม่ไปทานข้าวด้วยกัน...."
"ไม่ใช่เรื่องนั้นครับ.....แต่นี่  ผมคืนให้"
"ค่ะ?" เธอคงงงว่าทำไมโจ๊กถึงคืนนามบัตรให้เธอ
"จูน....." แล้วมันก็ยื่นมืออกข้างตัว หงายมือขึ้น เธอคงงงว่าโจ๊กของผมกำลังทำบ้าอะไร แต่ผมกลับยิ้มออกมาอย่างมีความสุจ ผมก้าวไปข้างหน้าสามก้าวพร้อมกับวางมือของตัวเองลงบนฝ่ามือของมัน แล้วเราต่างก็กระชีบมือเข้าหากันจนแน่น  มันหันมายักคิ้วให้ผมทีหนึ่ง ผมเลยด่ากลับไปแบบไม่มีเสียง 'ไอ้น่ารักเอ๊ย' มันหัสเราะเอิ๊กอ๊ากเลยครับทีนี้
"พี่น้องคู่นี้น่ารักกันจังเลยนะค่ะ ว่าแต่โจ๊กคืนนามบัตรให้ปีใหม่ทำไมค่ะ"
"คือ...." แล้วมันก็กระตุกมือผมแล้วลากตัวผมจนชิดกัวตัวมันแล้วกดหัวผมให้ซบกับบ่ามันอีกครั้ง
"คือที่ผมคืนนามบัตรให้คุณเพราะแฟนผมคงไม่ชอบเท่าไรแน่ถ้าหากผมมีเบอร์โทรของผู้หญิงอื่นแถมวงยๆแบบคุณด้วย..." ยังไม่วายหยอดนะมึง พอผมจะยกหัวออกมันก็กดกลับลงไปอีก แต่กดเบาๆนะ
"โจ๊กมีแฟนแล้วเหรอค่ะ....แล้วทำไมยังมาเที่ยวกับน้องชายอยู่อีกละ แกล้งปีใหม่เล่นใช่มั๊ยค่ะ" ขอโทษนะครับผมไม่เคยว่าผู้หญิงมาก่อน  แต่เจ๊ครับไร้เดียงสาไปมัีย เจ๊จะซื่อไปไหนครับ บางซื่ออายเจ๊ไปแล้วนะนั่นนะ......พวกกูทำกันขนาดนี้แล้วยังคิดว่าพวกกูเป็นพี่น้องกันอยู่อีกเหรอ....ให้พวกผมโชว์เสต็ปกันตรงนี้เลยมั๊ยครับ

ผมนะได้แค่คิด...แต่มัน มัน มันจูบปากผมโชว์ไปเรียบร้อยแล้ว แถมมีเสียงด้วย เล่นเอาสมองผมโล่งไปเลย เหอะๆๆๆๆๆ ทำไมมีนางฟ้าสีชมพูมาบินวนรอบหัวผมเต็มไปหมดเลยล่ะ
"เห็นอย่างนี้แล้ว คุณยังคิดว่าผมกับ (มันหันมามองหน้าผม) ยังเป็นพี่น้องกันอีกเหรอเปล่าครับ"
"เอ่อ...คือ คือ อืม...ปีใหม่ขอโทษนะค่ะ คืิอไม่ทราบจริงๆว่าคุณสองคนเป้น...."
"แฟน....ผมสองคนเป็นแฟนกันครับและรักกันมากๆด้วย" หึหึหึห๊าๆๆๆๆๆๆมีความสุขจริงๆ ถ้าโลกจะแตกตอนนี้ก็ยินดีครับ แตกเล่ยยยยย
"ค่ะ.....ปีใหม่ขอโทษจริงๆ เกือบทำให้คุณสองคนมรปัญหากันซะแล้ว มิน่าละว่าทำไม (เธอบุ้ยบ้ายมาทางผม)ถึงได้ขี้อ้อนนัก พวกคุณรู้มั๊ยว่าคู่ของพวกคุณน่ารักมากๆ รักกันนานๆนะค่ะ ขอโทษอีกครั้งและขอตัวก่อนนะค่ะ"
"ครับ/ครับ"  ผมยิ้มให้มัน มันยิ้มให้ผม ไท่ต้องมีใครพูด ไม่ต้องมีคำพูดใดๆ แต่เราก็ต่างรู้ว่า เรารักกันมากแค่ไหน





ครืดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...มันโทรมาแล้ว
"รับเร็วขนาดนี้...นั่งคอยโทรศัพท์ของที่รักอยู่เหรอครับ"
"เออ...แค่นี้แหละ"
"เอ๊ยเดี๋ยวซิ"
"มีไรอีก" ไม่มีแรงจะเขินแล้วนะเว้ย
"กุจะไม่อยู่ประมาณอาทิตย์หนึ่ง"
"ไปไหน!!!!!!!"
"เอ๊ยอย่าดุดิ...คือพ่อกับแม่ต้อไปประชุมต่างจังหวัดแล้วต้องับรถกันไปเอง กูเลยอาสาจะขับไปให้พวกท่าน ขับรถทางไกล อันตราย เข้าใจกูใช่มัีย"
"อืม..เข้าใจมึงเองก็ขับดีดีละ อย่าประมาทอย่าคิดว่าตัวเองเก่ง ถ้าเหนื่อยก็พักหรือไม่ก็เปลี่ยนให้พ่อมาขับบ้างก็ได้"
"ครับครับครับ รู้แล้ว อ้ออีกอย่าง....."
"จะหายไปไหนอีกละ"
"เปล่าซะหน่อย...ทำไมไม่อยากให้กูไปไหนเหรอ"
"มั้ง...แค่คิดว่าจะไม่เจอหน้ามึงกูก็รู้สึกแปลกๆแล้ว มันหงุดหงิด ว่างๆ ยังไม่รู้ บอกไม่ถูก...."
"กูเองก็ไม่ได้อยากไปซะหน่อย แต่อะไรที่กูสามารถทำให้พ่อแม่ได้บ้างกูก็อยากทำ เพราะพวกท่านทำให้กุมาเยอะพอแล้ว ทำให้มาตลอด เข้าใจใช่มัียครับ"
"เข้าใจครับ...ว่าแต่มีอะไรล่ะ"
"อ้อ....พ่อกับแม่บอกว่าหลังกลับจากประชุม พวกท่านจะไปพบพ่อตาแม่ยายซะหน่อย"
"ไอ้บ้า...หึหึหึ..."
"กูเองก็คงไปหามึงได้ก็ตอนนั้นเลยนะ....พวกท่านบอกว่าจะโทรไปบอกพ่อตาแม่ยายเอง เด็กๆไม่ต้องยุ่ง"
"โอเคๆ เดินทางพรุ่งนี้ใช่มั๊ย"
"ใช่ครับ"
"งั้นไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้จะได้ไม่เพลีย"
"เราคงคิดถึงกันมากน่าดูเลยเนาะ...."
"คร้าบบบบบบบบคิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆ ไปนอนได้แล้ว...แล้วอย่าลืมโทรหาด้วยละ"
"รับทราบครับผม จะโทรหาทุกสิบนาทีเลย"
"เวอร์"
"งั้นกูนอนนะ....รักจูนนะ...."
"รักมึงเหมือนกัน...." หนึ่งอาทิตยืนี้ผมคงเก็บความคิดถึงได้เป็นตันๆแน่....คิดถึงโว้ยยยยยยยย

[khunstar]

หวานตลอดดดด

[Magis]

อ๊ากกกกก อิจฉาคู่นี้จริงๆ ขอให้รักกันไปนานๆๆนะครับบบ

[beambeam]

  น่ารักตลอดกาลจริงๆ สำหรับคู่นี้ ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ เป็นกำลัง แล้วรีบๆมาต่อนะครับผม 

[Bejae]

จูนหึงโหดนะหนูนะ ไอ้โจ๊กก็ไม่รีบพูดให้เคลีย 
แต่ก็ฮาเจ๊พริสตี้คนนั้นนะ เจ๊สวยใสไร้เดียงสามาก
ไอ้โจ๊กต้องจูบโชว์เลยทีเดียว xd

[MoMoRin]

Waan nid priew noi taam style 2J,,hu hu hu...

[wisky]

หวานกันได้น่ารักและน่าอิจฉาเป็นที่สุด >///< รักกันอย่างนี้นานๆน๊าโจ๊กจูน

[hotladyanyavee]

น่ารักอะโจ๊กกะจูน น่ารักตลอด มดงอน คำนี้น่ารักอะ

[Ilesa]

หวานมาก  อิจฉา

โจ๊กโคตรอดทนเลยอ่ะ จูนเมื่อไหร่จะยอม

[sazzy_pee]

โอ่ยยย โคดหวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

กลับมาสองตอนเต็มๆ หายคิดถึงเลย

แต่อ่านไปน้ำตาไหลไป ไม่รู้ดิ ชอบผู้ชายแบบโจ๊กมากอะ อยากมีแฟนแบบนี้

เวลาคิดถึงโจ๊ก มักจนึกเป็นหน้าลูกพีช พระเอก เหตุผลที่ไม่อยากเป็นเพื่อนเธอ ทุกที

ประมาณว่าฟีลเดียวกัน

ชอบๆๆๆ อย่าหายไปนานนะน้องดิว พี่คิดถึงโจ๊กจูนจริงๆ

ปล. อุตส่าแอบลุ้นนึกว่าคู่นี้จะไปถึงไหนๆ แต่ก็ยังไม่แหะ ฮ่าๆๆ

กดบวกให้แล้วนะ จุ๊บๆ

[gumrai3]

จูนหึงโหด โจ๊กก็ต้องเคียส์สิจ๊ะ

[[T][U][N][G]sten]

พี่ดิวคือจูนจิงๆด้วย
ตรงที่ว่า ชอบกินไอติมเวลารมณ์เสีย + ชอบองุ่น
อิกปัจจัย
ตัวเอกก่ต้องเปนผู้เเต่งสินะ ถึงจะเข้าใจบท เเละ อารมณ์ได้ดี คิคิ

[Rafael]

แอร๊ยยยย
น่ารักตลอดคู่นี้
ชอบๆๆๆๆ

[pug5]

ชอบมากเลย อ่านแล้วลุ้นตลอด จะมีต่ออีกไหม ชอบบบบบบบบบบบบบบบ