โอ๊ยยยยยยยยยยยยยโคตะระสะใจเลยครับทีผลออกมาเป็นอย่างนี้
"กูไม่ยอมจริงๆนะจูน กูไม่ยอมให้ไอ้บ้าปาล์มมันหอมแก้มมึงได้หรอก" รู้รึยังละครับว่าเสียงข้างบนเมื่อตะกี้เป็นของใครบ้าง แถมไอ้โจ๊กมันยังเพิ่มบรรดาศักดิ์ให้ผมอีกด้วย...อุวะๆๆๆ
"แล้วมึงจะให้กูทำไง ให้กูหอมแก้มไอ้ปาล์มแทนรึไง" ไอเดียบรรเจิดมากจูน ส่วนไอ้โจ๊กนี่ออกอาการฟึดฟัดอย่่างเห็นได้ชัด มันนิ่งคิดแป๊บหนึ่ง แล้วพูดออกมาแบบที่ทุกคนต้องอึ้งกันอ่ะ
"ให้ไอ้ปาล์มมันหอมแก้มกูแทนไง...ใช่ๆๆๆไอ้ปาล์มมึงมาหอมแก้มกูเลย ไม่ต้องเสนอหน้าไปหอมแก้มอ่อนของกูหรอก...." แค่คิดผมก็หยองแล้วนะ
"หึหึหึหึ...." หัวเราะไรเชี่ยเสก
"กูไม่ยอม...ให้ตายแดดิ้นยังไงกูก็ไม่ยอม ไม่ต้องเลยไอ้โจ๊กมึง กติกาเป็นกติกาดิวะ มึงอย่ามั่ว คำถามนี้เป็นของจูน งั้นกูก็ต้องได้หอมแก้มจูน ไม่ใช่แก้มมึง...กูจะหอมแก้มจูน" ผมไม่ยอมหรอกครับ
"ใช่..." ทุกคนเก็นด้วยกับผม ขอบคุณมากครับ
"แล้วทำไมมึงจะหอมแก้มกูแทนไม่ได้....ทำไมมึงต้องอยากหอมแก้มอ่อนของกูด้วย มึงคิดไรกะอ่อนของกูปะเนี่ยะ" กูว่ามึงพาลนะโจ๊ก....มึงมันบ้าไปแล้ว...
"เรื่องเหอะ...กูไม่ได้อยากหอมแก้มอ่อนของมึงซะหน่อย กูแค่ทำตามกติกาเว้ย" ทุกคนมองหน้าผมกับไอ้โจ๊กสลับกันมาไปมาแล้วหัวเราะกันใหญ่เลย ทุกคนคงรู้แหละว่าอะไรเป็นอะไร แต่ดันมีควายเพิ่มมาอีกตัวนี่สิ ดันเป็ยควายหล่อซะด้วย
"ให้มันแน่เหอะมึง...งั้นเอานี้ดีกว่า เดี๋ยวกูจะทำหน้าที่เป็นตัวสื่อกลางเอง รับรองจูบมึงถึงแก้มนุ่มๆของอ่อนแน่..."
"ยังไง?" นี่แหละครับที่เค้าบอกกันว่าคนที่เป็นคู่กันมักจะคิดอะไรที่เหมือนๆกัน เป้เลยถามในสิ่งที่ผมคิดขึ้นทันที
"ก็แบบนี้ไง...ไอ้ปาล์ฒหอมแก้มกู แล้วเดี๋ยวกูจะไปหอมแก้มอ่อนอีกทีหนึ่ง แค่นี้จูบของมึงก็ไปถึงอ่อนแล้ว"
"เหรอ!!!!!" พร้อมเพรียงโดยมิได้นัดหมายกันอีกครั้ง...
"ใช่....ถ้ากลัวไม่ถึงอีกนะ เดี๋ยวกูจูบปากเลย เอามั๊ยละ โอ๊ยยยยยยย" จูนหยิกปากมันไง แบบว่าปากดีจัด โจ๊กกูอยากบอกมึงว่าหน้าตามึงตอนนี้โคตรตอแหลเลยวะ
"มึงจะหวงจูนไรมากวะโจ๊ก....ไอ้ปาล์มมมันก็ผู้ชาย ถ้าเป็นผู้หญิงก็ว่าไปอย่าง..." กูว่ามึงลืมไรไปอย่างนะเสก
"ออเหรอ....แล้วกูที่เป็นแฟนจูนดูเหมือนผู้หญิงรึไงควาย...กูเป็นผู้หญิงรึไงห๊า....พูดไม่คิดนะมึง" เป็นไงล่ะ
"เออ...แหะๆๆๆ...กูลืมคิดไปว่ะ" ไอ้เสกถึงกับหัวเราะแหะๆๆเลยครับ เล่นกับใครไม่เล่น ดันไปเล่นกับคนหวงของอย่างไอ้โจ๊ก...มึนไปเลยดิมึง
"แก้มกู...กูตัดสินเอง...เลิกเถียงกันได้แล้ว"
"แต่กูเป็นเจ้าของครึ่งหนึ่งด้วย..." ไอ้คนขี้หวงยังตะแง้วๆไม่เลิกครับ...แต่พอจูนถลึงตาใส่ก็หงอไปนิดหนึ่ง สะใจจริงๆครับ อยากจะแกล้งจูนดีนัก โดนเองซะมั่ง สงสารก็แต่จูนของผมนี่แหละ (เอ๊ะ ชักยังไงๆ...หึหึหึ) ที่โดนทั้งขึ้นทั้งล่อง
"เรื่องรึไง แก้มกูก็แก้มกู...ไอ้ปาล์มมา แก้มกูพร้อมแล้ว กติกาคือกติกา เป้เดี๋ยวถ้าไอ้ปาล์มมันติดใจเราขึ้นมา เรายอมเป็นรองเป้ก็ได้นะ" น้านยังมีหน้าไปเล่นกับคนของผมอีก
"สำหรับจูน เป้ยอมให้เป็นเบอร์หนึ่งเสมอกันเลยจ๊ะ..." แล้วมีเหรอครับที่คนของผมจะปฏิิเสธ แต่ไอ้โจ๊ดนี่แทบจะแดกหัวผมอยู่แล้ว....แล้วผมก้ขยับไปนั่งแทรกระหว่างกลางพวกมันสองคน และแบบเบียดๆ กระแทกๆให้ไอ้โจ๊กออกห่างๆหน่อย....สะใจ
"โจ๊ก....กูขออนุญาตนะเว้ยเพื่อน ถ้าจูนเกิดติดใจไรกูขึ้นมา ยังไงกูก็ยอมเป้นน้อยมึงนั่นแหละ...นะเพื่อนนะ"
"ไอ้ปาล์ม!!!!!!!!!!" แล้วมันก็โบกหัวผมไปตามระเบียบ...แต่ใครจะสนละ
"ไอ้ปาล์ม...อย่าลีลาจะหอมก็หอม นานๆกูก็เกร็งนะเว้ย"
"ใจร้อนก็ไม่บอกนะครับจูน.....เดี๋ยวป๋าจัดเต็มแบบหนักๆให้" เสียงกูแบบอ้อล้อได้อีกอ่ะ...หึหึหึ ไอ้โจ๊กแดกหัวผมแน่
"เดี๋ยวเจอตีนแบบหนักๆของกูเลยนิ....เร็วๆกูเกร็ง" จูนมันหลับตาปี๋เลยครับ ส่วนไอ้โจ๊กนี่ไม่ต้องพูดถึงมันนั่งหันหลังให้วงไปแล้ว...ไอ้ควายหล่อเอ๊ย
แล้วจมูกของผมก็ค่อยๆยื่นเข้าใกล้แก้มของจูน นี่ขนาดยังไม่ถึงแก้มมันนะ ผมยังได้กลิ่นหอมอ่อนๆจากแก้มตรงหน้านี่ได้เลย
"เชี่ยปาล์ม...เร็วๆกูเกร็ง หายใจรดแก้มกูอยู๋ได้..." จูนมันกัดฟันพูด...ผมว่ามันไม่ได้เขินหรอก แต่เกร็งมากกว่า ผมเลยฝังจมูกตัวเองลงกับแก้มนุ่มๆของจูนทันที....ในทันทีแก้มของจูนก็ขึ้นสีระเรื่อเลยอ่ะ เชื่อมั๊ยครับที่ผมเคยคิดว่าแก้มของจูนคงจะหอมและนุ่ม แต่ผมโคตรคิดผิด เพราะไรงั้นเหรอ เพราะจริงๆแล้วแก้มของมันโคตรพ่อโคตรแม่ทั้งนุ่มทั้งหอม.....เสียงกรี๊ดสาวมาเลยครับทีนี้
"รีบนับเข้าสิ...มัวกรี๊ดไรกันอยู่ได้...แก้มอ่อนกูช้ำ กูทืบมึงม้ามกระจายแน่" คำก็อ่อนของกู สองคำก็จูนของกู...หมั่นไส้ว่ะ
นั่นแหละครับสาวๆจึงเริ่มนับกัน ผมแอบลืมตามองจูนนิดหนึ่ง แก้มมันแบบแดงมาเวอร์เลย ดูแลวน่าหลงใหลชะมัด
ผมค่อยๆอ้อยอิ่งถอนจมูกจากแก้มจูน แต่สงสัยไม่ทันใจไอ้โจ๊ก มันเลยกระชากหัวผม กระชากนะครับขอย้ำซะล้มหงายหลังตึงไปเลย
"เป็นไงบ้างวะไอ้ปาล์ม..." ไอ้เสกถามทันทีที่ผมกลับมานั่งที่เดิม
"แก้มจูนโคตรหอมโคตรนุ่มเลยวะ..." ผมลอยหน้าลอยตาตอบ แบบตั้งใจกวนประสาทไอ้โจ๊กแบบจังๆเลยแหละ แต่แก้มจูนเป็นอย่างที่ผมบอกจริงๆนะ
ถ้าจูนมันรู้ว่าผมเคยมองมันว่ามันน่ารัก มันจะยังยอมให้ผมหอมแก้มมันอีกมั๊ย
ถ้าโจ๊กมันรู้ว่าผมเคยมองว่าอ่อนของมันน่ามองกว่าผู้ชายคนอื่นๆทั่วไป มันจะยังยอมให้ผมหอมแ้มอ่อนของมันอีกมั๊ย
ถามว่าผมผิดหวังมั๊ยที่สองคนนี้ตกลงคบกัน คำตอบคือ 'ไม่' ไม่เคยเลยแม้แต่น้อยที่จะคิด ไม่เคยเลยที่ผมจะรู้สึกผิดหวัง เพราะผมไม่เคยมีหวังไงล่ะ
ผมชอบจูนเพราะจูนใจดี น่ารัก ไม่ได้หมายความว่าไอ้เสกกับไอ้โจ๊กใจร้ายน่าเกลียดนะครับ
แต่มันก็ยากนะที่จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้...รู้แค่ว่าจูนน่ามองกว่าเพื่อนผู้ชายทั่วไปของผมทุกคน
และในที่สุดผมก็นิยามความรู้สึกของตวเองที่มีต่อจูนได้ว่า 'ความประทับใจ' เมื่อมีเป้เข้ามา
เพราะงั้นมึงเลิกหึงกูได้แล้วไอ้โจ๊ก....เพราะกูชอบผูหญิงโว้ยยยยยยยยยยยย
หัวข้อ: "ตกลงเราเป็นอะไรกัน" (ถ้ารู้แล้วกูจะบอกมึงเอง) ตอนพิเศษ ครับ 31/5/58 (อ่าน 1114348 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก