Sex Toy 14
เบียร์ตื่นนอนตอนเช้าสิ่งแรกที่เขาเห็นก็คือแผงอกกว้างเปลือยเปล่าของใครอีกคนซึ่งไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใคร ใบหน้าใสขึ้น
สีทันทีเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนยอมรับได้อย่างเต็มปากเต็มคำเลยว่าเขาเต็มใจ ยิ่งคิดก็ยิ่งอาย ทั้งๆที่พยายามบอก
ตัวเองมาตลอดว่าเกลียดอีกคนแต่ทำไมกันนะ...ทำไมต้องยอม ทำไมต้องเต็มใจ
“อ๊ะ คุณตื่นแล้วเหรอ” เมื่อเงยหน้าขึ้นมาเบียร์ก็พบว่าร่างสูงลืมตามองเขาอยู่เบียร์ไม่รู้ว่าอีกคนตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่หรือบางที
อาจจะตื่นก่อนเขาตั้งนานแล้ว
“อืม ตื่นก่อนนาย” จินตอบเสียงเรียบ เบียร์พยักหน้ารับนิดๆก่อนทำท่าจะลุกขึ้นเพื่ออาบน้ำแต่เพราะเหตุการณ์เมื่อคืน
ทำให้เจ็บสะโพกไม่ใช่น้อย
“อ๊ะ”
“ลุกไม่ไหวก็บอกสิ” จินว่าก่อนจะลุกขึ้นแล้วรวบตัวอีกคนในท่าเจ้าสาวท่ามกลางความตกใจของเบียร์
“ทะ...ทำอะไรน่ะคุณ”
“ก็พานายไปอาบน้ำไง” ว่าแล้วร่างสูงก็พาอีกคนมาวางในอ่างอาบน้ำก่อนจะเปิดน้ำใส่ให้ ร่างสูงตอนนี้มีเพียงผ้าเช็ดตัว
พันช่วงล่างเท่านั้นส่วนเบียร์เปลือยเปล่าทั้งหมด เบียร์หน้าร้อนวูบวาบเมื่ออีกคนปลดผ้าขนหนูแล้วมาลงอ่างด้วยกัน อยากจะ
ขัดขืน อยากจะขยับหนีแต่อ่างมันก็ไม่ได้กว้างทำให้ขยับหนีเท่าไหร่ใบหน้าก็ห่างกันไม่ถึงสามคืบอยู่ดี
“กินข้าวเสร็จเดี๋ยวพาไปส่งที่บ้าน” จินพูดขึ้น เบียร์พยักหน้ารับแต่ในหัวก็อดกังวลใจไม่ได้หากลุงกับป้าของเขาถามว่าหาย
ไปไหนมาสองวันเต็มๆเขาจะตอบว่าอะไรดีเพราะปกตินอกจากทำงานที่ไม่ได้กลับบ้าน เขาก็ไม่เคยไปค้างที่ไหน
“อ๊ะ ผมอาบเองได้” เบียร์สะดุ้งเมื่อมือหนาลูบเข้าที่ต้นแขนของเขา จินหัวเราะในลำคอเบาๆ
“งั้นอาบให้ฉันด้วยสิ ฉันขี้เกียจ” จินว่า เบียร์ทำท่าจะปฏิเสธแต่สายตาคมที่มองมาทำให้เขาต้องยอมทำตามที่อีกคนบอก
มือบางค่อยๆลูบไล้ไปที่ต้นแขนของอีกคนก่อนจะมาที่แผงอกกว้างและหน้าท้อง
“ข้างล่างล่ะ” จินว่า
“อะ...อันนี้คุณก็จัดการเองสิ” เบียร์ว่าหน้าแดงก่ำแม้ว่าน้ำในอ่างจะเต็มไปด้วยฟองสบู่แต่เขาก็แอบเห็นว่าส่วนนั้นก็อีกคน
มันเริ่มตื่นตัวขึ้นมา
“หึๆ แต่มันตื่นตัวเพราะนาย” จินว่าหน้าตายเพราะเพียงแค่มือบางสัมผัสตัวเขา มันก็รู้สึกร้อนวูบวาบไปหมดและเกิด
อารมณ์อย่างง่ายดาย
“ไม่เกี่ยวสักหน่อย คุณมันโรคจิตเอง” เบียร์เถียง
“อ๊ะ จับอะไรของคุณน่ะ ปล่อยนะ” เบียร์โวยวายทันทีที่อีกคนจับที่ส่วนนั้นของเขา
“ช่วยกันน่ะแค่ใช้มือพอ”และเสียงครางก็เริ่มขึ้นเมื่อทั้งคู่เริ่มใช้มือให้กันและกันซึ่งเบียร์สาบานเลยว่าต่อไปเขาจะไม่ทาง
อาบน้ำพร้อมกับอีกคนอีกแล้ว! อาบน้ำบ้าอะไรใช้พลังงานเยอะขนาดนี้!...หลังจากที่กินข้าวเช้าเสร็จจินก็พาร่างบางมาส่งที่
บ้านเพราะพรุ่งนี้เป็นวันจันทร์ต้องไปมหาวิทยาลัยคงไม่ดีนักถ้าเขาจะเอาอีกคนมากกกอดที่บ้านอีกวันแม้ว่าในใจจะไม่อยากให้
อีกคนกลับบ้านก็ตาม
“เดี๋ยว” จินเรียกอีกคนเอาไว้ก่อนที่อีกคนจะลงจากรถ เบียร์หันหน้ามามองอีกคนอย่างงงๆก่อนที่ปากบางจะถูกอีกคน
ประกบจูบทันที แม้ว่าจะไม่ได้ลุกล้ำเข้าไปข้างในแต่เบียร์ก็อดที่จะหัวใจเต้นแรงไม่ได้
“คุณ!” เบียร์เรียกอีกคนเสียงดังมือบางยกขึ้นมาปิดปากตัวเองด้วยใบหน้าแดงก่ำ
“แค่นี้ทำเป็นอาย เยอะกว่านี้ก็ทำมาแล้ว” จินว่าหน้านิ่งๆ
“ฮึ่ย์ คุณมันโรคจิต” เบียร์ว่าก่อนจะรีบลงจากรถของอีกคนไปทันที จินหัวเราะเบาๆในลำคอ...เบียร์เดินเข้ามาในบ้านด้วย
สีหน้าสดใสจนยังรู้สึกว่าทำไมตัวเองต้องรู้สึกมีความสุขแปลกๆแบบนี้ด้วยทั้งๆที่ถูกอีกคนบังคับไปอยู่ที่บ้านตั้งสองวัน
“หายไปไหนมา” เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้เบียร์หันไปมองก่อนจะพบกับป้าของเขาที่นั่งอยู่
“เอ่อ...คือ...ไปทำงานบ้านเพื่อนมาครับ” เบียร์ตอบอย่างอึกอัก ผู้เป็นป้ายกยิ้มก่อนจะเดินเขามาหาเบียร์ด้วยสายตา
แปลกๆที่เบียร์ไม่เข้าใจ
“เอ็งบอกว่าไปทำงานมารึ? แล้วอิรอยที่คอนี่มันอะไรกันฮะ” เบียร์ตกใจทันทีไม่คิดว่าที่คอรอยจะชัดเจนขนาดนี้
“คือว่า...”
“นี่เอ็งไปขายตัวมาใช่มั้ยฮะ ตอบข้ามานะ! เอ็งไปขายตัวโดยไม่ผ่านข้า คิดจะเก็บเงินไว้คนเดียวใช่มั้ยฮะ!” ใจโวยวายใส่
หลานชายเสียงดังจนเบียร์สะดุ้ง เบียร์ส่ายหน้ารัวเพื่อไม่ให้ผู้เป็นป้าเข้าใจผิด เขาไม่ได้ทำแบบนั้น
“ไม่ใช่นะครับป้า ผมไม่ได้ทำแบบนั้น...จริงๆแล้ว โอ๊ย” ร่างบางถูกผลักจนล้มไปกองกับพื้นทันที
“เอ็งจะขายตัวอะไรข้าไม่ว่าแต่เงินที่ได้มาต้องเอามาให้ข้าด้วยสิวะ ไม่ใช่เก็บเงียบไว้คนเดียว ถ้าไม่มีข้า ไม่มีอิใจคนนี้เอ็ง
คงไม่โตมาเป็นผู้เป็นคนได้ไปนอนแหกขาให้เขาเอาแลกเงินแบบนี้หรอก!” ใจว่าพร้อมผลักที่หน้าผากของเบียร์อย่างแรง เบียร์
ร้องไห้ออกมาทันทีกับคำพูดดูถูกที่ออกมาจากคนที่เขารักและเคารพ ไม่คิดว่าป้าของเขาจะพูดแบบนี้ใส่เขา ไม่คิดว่าคนที่เขาทั้ง
รักและเคารพมาตลอดจะทำแบบนี้กับเขา
“ไหน เอ็งได้เงินมาเท่าไหร่ หายไปสองคืนมันให้มาเท่าไหร่ เอามาให้ข้าเดี๋ยวนี้”ใจเข้ามาพร้อมทำท่าค้นตัวของเบียร์เพื่อ
หาเงิน
“ไม่มีหรอกป้า ฮึก ไม่มี” เบียร์ว่าทั้งน้ำตา
“จะไม่มีได้ยังไง! หรือเอ็งให้มันเอาฟรีวะ เอ็งนี่มันโง่จริงๆ เอ็งไปให้ใครเอามาไปเอาเงินมาจากมันเดี๋ยวนี้นะ” ใจว่าอย่าง
โมโห ตอนนี้เธอเดือดร้อนเรื่องเงินมากเพราะไปติดหนี้บ่อนมาเกือบสามหมื่น อีกทั้งหลานชายที่เป็นเหมือนถุงเงินถุงทองของ
เธอก็หายไปจากบ้านสองวันทำให้เธอรู้สึกโมโหทุกอย่างรวมกันไปหมด
“ฮึก ป้า...อย่าทำแบบนี้กับผมเลย ฮึก ผมไม่ได้ทำอย่างนั้นอย่างที่ป้า ฮึก คิด”เบียร์ว่าออกมาแต่ก่อนที่ใจจะได้ต่อว่าอะไร
เบียร์อีกเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
“หลานชายคุณไปอยู่กับผมมาเอง” จินว่าก่อนจะเดินเข้ามาหาเบียร์ เบียร์มองหน้าอีกคนทั้งน้ำตา
“อ๋อ คุณนี่เอง...ตกลงยังไง เอาหลานชายฉันไปกกกอดมานี่จะจ่ายเท่าไหร่ คุณก็รู้ไอ้เบียร์มันทั้งสด ทั้งใหม่ ไม่เคยขายให้
ใครนอกจากคุณ ราคามันก็ต้องสูงหน่อยนะ” ใจว่าลอยหน้าลอยตา
“และถ้าผมจะซื้อขาดล่ะ” เบียร์หันหน้าไปมองอีกคนอย่างตกใจทันทีหมายความว่ายังไง...
“ซื้อขาด? คุณจะซื้อตัวมันไปเลยงั้นเหรอ?” ใจตาลุกวาวทันที ไม่คิดว่าจะได้ลาภก้อนโต
“ใช่...คุณต้องการเท่าไหร่กับการยกเบียร์ให้ผม” จินว่าเสียงเรียบ เบียร์หันไปมองหน้าผู้เป็นป้าเพื่ออ้อนวอน แม้ว่าอีกคนจะ
ทำไม่ดีกับเขายังไงแต่ลุงกับป้าก็คือผู้มีพระคุณของเขา เขาอยากอยู่กับลุงกับป้า อยากอยู่ดูแลท่านทั้งสอง
“อืม...ฉันเลี้ยงมันมาเกือบยี่สิบปี งั้น...สองล้านถ้วนเป็นไง” ใจเสนอราคา เบียร์น้ำตาไหลพรากกับสิ่งที่ได้ยิน ป้าจะขายเขา
จริงๆเหรอ ทำไมป้าทำกับเขาเหมือนเขาเป็นสิ่งของไม่ใช่คนที่มีชีวิต มีจิตใจแบบนี้
“อืม พิชชา มาที่บ้านเบียร์ เตรียมเช็คและใบทำสัญญาให้ฉันหน่อย ตอนนี้” จินว่าก่อนจะวางสายไป...ไม่ถึงสิบนาทีพิชชา
และชัชก็เดินเข้ามาในบ้านของเบียร์เพราะทั้งคู่อยู่แถวนี้พอดี แม้พิชชาจะแอบงงๆว่าเกิดอะไรขึ้นแต่พอเห็นเบียร์ที่ยังคงนั่งร้องไห้
อย่างน่าสงสารก็ขอจะเข้าใจอะไรขึ้นมา
“นี่เป็นเช็คสองล้านและเซ็นใบสัญญาซะว่าคุณจะไม่มาวุ่นวายกับเบียร์อีก” จินว่าพร้อมยื่นเช็คและใบสัญญาให้กับหญิง
วัยกลางคน ใจรับเช็คมาด้วยมือสั่นด้วยความตื่นเต้น เธอไม่เคยเห็นเงินมากมายแบบนี้มาก่อน นี่มันสวรรค์ชัดๆ ว่าแล้วหญิง
วัยกลางคนก็รีบเซ็นสัญญาให้กับจินทันที จินเอามาเช็คก่อนจะยื่นให้พิชชา
“ตอนนี้เบียร์เป็นของผม เพราะฉะนั้นอย่ามายุ่งกับเขาอีก” จินว่าเสียงเรียบนิ่งก่อนจะเดินเข้าไปคว้าแขนเบียร์ให้ลุกขึ้น
เบียร์สะบัดแขนออกจากการจับของอีกคนอย่างแรง
“ผมเกลียดคุณ” เบียร์ว่า จินนัยน์ตาวูบไหวทันทีก่อนที่เจ้าตัวจะบังคับให้มันกลับมาเรียบนิ่งปกติ
“ไปเก็บของนายซะ นายต้องไปอยู่กับฉัน” จินว่าโดยพยายามไม่สนใจอีกคนที่ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตา
“ฮึก ป้าครับ” เบียร์หันไปหาผู้เป็นป้า
“ชักช้าอะไรนักวะ เอ็งก็ไปๆตามที่คุณเขาบอกนั่นแหละ เขาเบื่อ เขาเขี่ยเอ็งทิ้งเมื่อไหร่ก็ค่อยกลับมาอยู่บ้าน” ใจว่าพร้อม
กับมองเช็คในมือด้วยรอยยิ้มกว้าง...บนรถคันหรูเต็มไปด้วยความเงียบ เบียร์นั่งกอดกระเป๋าสะพายของตัวเองที่มีหนังสือเรียน
และอุปกรณ์ในการเรียน ส่วนเสื้อผ้าของใช้อีกคนบอกไม่ให้เขาเอามา เดี๋ยวจะจัดการใหม่ให้ทั้งหมด เบียร์ไม่แย้งไม่แม้แต่พูด
อะไรออกมา ตอนนี้เขาก็เหมือนเป็นเพียงสิ่งของชิ้นหนึ่งเท่านั้น อีกคนจะทำอะไรกับเขาก็ได้เขาไม่มีทางเลือกอยู่แล้ว
“เอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องที่นายนอนเมื่อคืนซะ” จินสั่ง เบียร์ก็เดินขึ้นไปเงียบๆจนแม่ของจินที่เดินสวนลงมามองด้วยความ
งุนงง
“นี่มันอะไรกันคะลูก แม่งงไปหมดแล้ว” จินเล่าทั้งหมดให้ผู้เป็นแม่ฟัง
“โธ่น้องเบียร์ ทำไมป้าเขาใจร้ายแบบนี้นะ หลานายตัวเองแท้ๆ” คุณหญิงของบ้านพูดด้วยนัยน์ตาเป็นห่วงอย่างสุดซึ้ง
“ถ้าผมจะขอให้แม่เป็นผู้ปกครองให้เบียร์ แม่จะโอเคมั้ยครับ” จินถามขึ้น ผู้เป็นแม่ยกยิ้มทันที
“ไอ้โอเคนี่แม่ก็โอเคค่ะแต่น้องเบียร์นี่ฐานะอะไรคะ? ลุกชายอีกคนของแม่หรือว่า...ลูกสะใภ้?” จินชะงักทันทีกับคำถามของ
ผู้เป็นแม่ ยิ่งคำตอบที่เขาพึ่งได้เมื่อคืนก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกกระดากอายทันที
“ผมว่าแม่ก็รู้” จินบ่ายเบี่ยง
“แม่ไม่รู้หรอกค่ะถ้าจินไม่พูด แม่ก็ไม่รู้” ผู้เป็นแม่แกล้งลูกชาย
“อย่างหลังครับ” จินว่าเสียงเบาแต่ผู้เป็นแม่ก็ได้ยินมันอย่างชัดเจน
“คึๆๆ บอกแม่แล้วก็อย่าลืมไปบอกน้องนะคะ เริ่มต้นกันไม่ดีไม่เป็นไรแต่ทำปัจจุบันกับอนาคตให้ดีก็พอ”
โอ๊ยยยยยย รักคุณแม่ที่สุด 5555555 อิพี่จินยอมรับแล้วค่ะแต่น้องมันยังไม่รู้เนอะแถมยังเข้าใจผิด โกรธไปแล้วด้วย ยังไงก็ฝาก
ติดตามด้วยนะคะ จุ๊บๆ
___จางบิวตี้___