Sex Toy…ผมถูกบังคับให้ขายตัว!! Yaoi (Boy’s Love) 18+อัพตอน20 (02/07/59) END
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Sex Toy…ผมถูกบังคับให้ขายตัว!! Yaoi (Boy’s Love) 18+อัพตอน20 (02/07/59) END  (อ่าน 178705 ครั้ง)

ออฟไลน์ netich

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 228
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ jimmyjimmy

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1966
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-17
ต่างคนต่าง อึน  มึน ... เฮอะ

ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Sex Toy 3

( Shut x Pitcha )

 

          และก็เป็นอีกวันที่ชัชมาปรากฏตัวที่บริษัทของจินแต่เป้าหมายที่มาครั้งนี้ไม่ได้มาหาเพื่อนสนิทหรอกนะแต่มาหาใครอีกคน

ต่างหาก ชัชสอบถามหาพิชชาจากเลขาอีกคนของจินก็พบว่าพิชชาเคลียร์งานอยู่ยังไม่ได้ออกไปกินข้าวกลางวัน ทั้งๆที่นี่

ก็เกือบจะบ่ายโมงแล้ว


          “หน้าเครียดเชียว” ชัชว่าพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆอีกคน ทำให้พิชชาที่กำลังตั้งอกตั้งใจทำงานอยู่สะดุ้งแล้วหันมามอง

ร่างสูงทันทีและก็เป็นอีกครั้งที่ระยะใกล้ระหว่างคนสองคนทำให้ปลายจมูกของพิชชาสัมผัสเบาๆที่แก้มของชัช


          “คุณ!” พิชชาชี้หน้าอีกคน


          “มาถึงก็ลวนลามกันเลยแฮะ ถามจริง...ติดใจอะไรแก้มผมหรือเปล่า” ชัชว่าอย่างล้อๆ พิชชาทำหน้าหงิกหน้างอทันที ใคร

ว่าเขาพิศวาสมันเป็นแค่อุบัติเหตุต่างหากเล่า!


        “ผมไม่จิตพิศวาสอะไรคุณทั้งนั้นแหละ” พิชชาว่าก่อนจะก้มหน้าทำงานต่อ ชัชเห็นอย่างนั้นก็ขัดใจนิดๆก่อนที่มือหนา

จะถือวิสาสะหยิบแฟ้มที่อีกคนกำลังเขียนอะไรยุกยิกๆอยู่มา


          “นี่คุณ เอามานะ!” พิชชาว่าด้วยความไม่พอใจ คิ้วเรียวขมวดเป็นปม


          “ทำแต่งาน ข้าวกลางวันยังไม่ได้กินไม่ใช่หรือไง” ชัชว่า


          “มันก็เรื่องของผมมั้ย เอาคืนมา” พิชชาว่าพร้อมทำท่าจะแย่งแฟ้มจากชัชแต่เพราะอุปสรรคจากโต๊ะทำงานทำให้ไม่

สามารถแย่งได้


          “คุณจะเอายังไงกับผมเนี่ย ผมทำงานอยู่นะ!” พิชชาโวยวาย


          “ยังไม่ได้จะเอาอะไรเลย เรื่องแบบนั้นรอคุณทำงานเสร็จก่อนดีกว่า” ชัชว่าอย่างขำๆ พิชชาหน้าขึ้นสีจัดด้วยความโกรธปน

อาย


          “ทะลึ่ง!”


          “ไปกินข้าวกัน” ชัชเปลี่ยนเรื่อง


          “ไม่” พิชชาตอบอย่างไม่ต้องคิด


          “ทำไมล่ะ ผมเลี้ยงเลย อยากกินอะไรบอกมาเลย” ชัชว่า


          “ผมงานยุ่งและที่สำคัญผมไม่อยากไปกับคุณ” พิชชาว่าอย่างชัดถ้อยชัดคำ


          “ใจร้ายจัง งั้นผมไปคนเดียวก็ได้” ชัชว่าก่อนจะแสร้งหันหลังกลับ


          “เดี๋ยว!” พิชชาเรียกอีกคนไว้ ชัชหันมายิ้ม


          “เอาแฟ้มผมคืนมา” ชัชหุบยิ้มทันที


          “ถ้าอยากได้คืนก็ต้องไปกินข้าวกับผม” ชัชกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์...พิชชานั่งหน้าหงิกหน้างอมาตลอดทางจนถึงร้านอาหาร

เพราะเขาไม่ได้ตั้งใจมากินข้าวกับอีกคนเลยสักนิด พูดได้เลยว่าโดนบังคับมา


          “สั่งสิ” ชัชว่าพร้อมยื่นเมนูให้อีกคน พิชชาหยิบเมนูมามองก่อนจะยกยิ้มในใจได้...อยากเลี้ยงนักใช่มั้ย เดี๋ยวจะเล่นให้

หมดตัวเลย


          “เอาอันนี้ อันนี้ อันนี้ อันนั้นด้วยครับ บลาๆๆ” พิชชาหันไปบอกกับบริกรที่รอรับออเดอร์รัว ชัชมองอีกคนยิ้มๆ ก็พอจะดู

ออกแหละว่าอีกคนแกล้งเขา


          “สั่งเยอะขนาดนี้กินหมดหรือไงคุณ” ชัชแกล้งแซวหลังจากที่พิชชาสั่งเสร็จ


          “หมดไม่หมดแล้วไง คุณเลี้ยงนี่” พิชชายักไหล่


          “ผมเลี้ยงแน่แต่มีข้อแม้...” ชัชยกยิ้ม พิชชาขมวดคิ้ว


          “...ถ้าคุณกินไม่หมด เหลือแค่ไหนผมจะนับไว้แล้วคุณต้องชดใช้โดยการออกมาเดทกับผมเท่ากับจำนวนของที่เหลือ”

พิชชาทำตาโตทันทีกับคำพูดของอีกคน


          “บ้าหรือไง ไม่มีทางเสียหรอก!” พิชชาค้าน อาหารที่เขาสั่งมาเกือบสิบอย่างถ้ากินหมดนี่ก็คงท้องแตกตายพอดี


          “งั้นคุณจ่าย” ชัชว่า พิชชากัดปาก ไม่ใช่ว่าเขาไม่มีเงินจ่ายแต่บวกๆกันแล้วมันเกือบหมื่นเลยนะ เพราะภัตรคารที่นี่หรูหรา

และขึ้นชื่อไม่ใช่น้อยแล้วเขาต้องมาเสียเงินเป็นหมื่นโดยไม่ใช่เหตุแบบนี้เนี่ยนะ เขาไม่ได้งกนะแต่แค่รู้จักใช้เงินเฉยๆ ตั้งแต่

ทำงานหาเงินเองได้เขาก็ไม่เคยแบมือของเงินพ่ออีกเลยเลยต้องรู้ถึงคุณค่าของเงิน เพราะกว่าจะได้มาแต่ละบาทมันยากเย็นแค่

ไหน...พออาหารมาถึงพิชชาก็กลืนน้ำลายลงคอทันที ไม่ใช่ว่าหิวมากนะแต่แค่ไม่รู้ว่าจะจัดการกับอาหารมากมายตรงหน้ายังไงดี

ให้หมดเขาไม่อยากเป็นคนจ่ายและไม่อยากไปออกเดทกับอีกคนด้วย


          “นี่คุณ ค่อยๆกินก็ได้” ชัชท้วงเบาๆที่พิชชายัดเอาๆ


          “เรื่องของผมน่า” พิชชาว่าพร้อมกับพยายามยัดอาหารเข้าปาก แม้ว่าตอนนี้กระเพาะเขาจะท้วงแล้วว่าไม่ไหวแล้วแต่

อาหารยังเหลือเกือบห้าอย่าง อีกคนก็ไม่เคยจะช่วยเขากินเลย กินแค่ที่ตัวเองสั่งมา ฮือออ!


          “เหมือนคุณจะไม่ไหวแล้วนะ” ชัชว่าอย่างขำๆเมื่อเห็นสีหน้าคล้ายจะอาเจียนของคนตรงหน้า...


          “ทั้งหมดแปดพันห้าร้อยบาทค่ะ” ชัชยื่นการ์ดสีทองหรูหราให้กับพนักงานก่อนจะเดินออกจากภัตรคารหรูพร้อมกับร่างบาง


          “ไปเดินย่อยกันดีกว่า” ชัชว่าพร้อมจับมือพิชชาแต่พิชชารีบสะบัดออกทันที


          “ไหนว่าแค่เดทไง ทำไมต้องจับมือด้วย” พิชชาค้าน


          “เอ้าคุณ นี่ไม่เคยออกเดทหรือไง เขาก็ต้องจับมือถือแขนกันทั้งนั้นแหละ” ชัชว่าก่อนจะคว้ามือบางมาจับอีกรอบ พิชชา

เลยต้องจำใจให้อีกคนจับมือไป พูดแล้วก้โมโหอีกคนบวกกับคุณจินด้วย ทั้งๆที่เขาอ้างว่าวันนี้เขามีงาน ไม่ว่างออกเดทกับอีกคน

แต่อีกคนก็โทรไปขอคุณจินซะเสร็จสรรพและคิดว่าคุณจินจะขัดเหรอ แถมยังบอกอีกว่าอนุญาตแค่เดทนะไม่อนุญาตให้พาเข้า

โรงแรม อ้ากกกกกกกกก!!  พูดบ้าอะไรของคุณกันนะคุณจิน!


          “อยากได้อะไรมั้ย” ชัชถามคนข้างตัว


          “ทำไม? จะซื้อให้หรือไง” พิชชาแกล้งถาม


          “ก็บอกมาสิว่าอยากได้อะไร” ชัชยักไหล่


          “ชิ ไม่ต้องมาอวดป๋าใส่ผม ผมทำงานหาเงินเองได้แล้วไม่ต้องขอของจากใครคุณก็อีกคน เงินพ่อแม่ชัดๆเอามาใช้เป็น

เบี้ยแบบนี้ได้ยังไง” พิชชาว่าติดแนวบ่นๆอีกคนแต่ชัชกลับยกยิ้ม ไม่เหมือน...ร่างบางไม่เหมือนใครๆที่เขาเจอมา ถ้าเป็นเด็กใน

สต็อกคนอื่นๆไม่วายลากเขาเข้าร้านของแบรนด์เนมไปแล้ว


          “ยิ้มอะไร นี่ผมบ่นคุณอยู่นะ” พิชชาขมวดคิ้ว


          “แค่คิดว่าถ้ามีคุณมาช่วยจัดงานเรื่องเงินผมคงจะดี”


          “จัดการอะไร ผมไม่ใช่เมียคุณนะ” พิชชาว่าอย่างประชด


          “งั้นสนใจมาเป็นมั้ยล่ะ?” พิชชาอ้าปากค้างทันทีกับคำพูดของอีกคน แก้มใสขึ้นสีระเรื่อทันที


          “มะ...ไม่!”


          “แหนะ มีตะกุกตะกัก แอบลังเลหรือไง” ชัชว่าแซวๆพร้อมเขี่ยแก้มอีกคนเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว


          “ไม่มีทางเสียหรอก”...ทั้งคู่พากันเดินเข้าออกร้านนั้นร้านนี้แต่ก็ไม่มีใครซื้ออะไรพิชชาเองก็แค่อยากเดินย่อยอาหารเฉยๆ

ไม่ได้อยากได้อะไรเป็นพิเศษด้วยเหมือนกัน


          “มาช่วยผมเลือกของหน่อยสิ” ชัชกวักมือเรียกพิชชาเข้ามาในร้านกิ๊ฟช็อปทั่วไปแต่ติดที่ว่าร้านนี้เป็นของนำเข้า ของแท้

ทั้งหมด


          “เลือกอะไร” พิชชาขมวดคิ้ว


          “ผมจะซื้อของขวัญให้ผู้หญิง” ชัชว่าแต่ตากลับกำลังครุ่นคิดว่าควรซื้ออะไรดีพิชชามองหน้าอีกคนด้วยความรู้สึกไม่พอใจ

นิดๆ เลือกของให้สาวแล้วทำไมต้องให้เขาช่วยเลือกด้วยล่ะ ชิ!


          “ผมไม่รู้ ผมเป็นผู้ชาย” พิชชาตัดบท


          “แต่คุณน่าจะเคยช่วยไอ้จินเลือกของขวัญเวลาไปงานนี่ นะๆๆ ช่วยผมหน่อยนะ” ชัชว่าอย่างออดอ้อน



          “แล้วผู้หญิงคนนั้นบุคลิกกับนิสัยยังไงล่ะ” พิชชาอดที่จะช่วยอีกคนเลือกของไม่ได้แม้ในใจจะอดคันยุบยิบๆแบบแปลกๆ


          “ก็น่ารัก ตัวเล็กๆ ขาวๆ นิสัยก็ดื้อๆ ติดขี้งอนหน่อย” ชัชบรรยายนิสัยของผู้หญิงดังกล่าวด้วยรอยยิ้ม ทำให้พิชชากัดปาก

ด้วยความหงุดหงิด ซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องหงุดหงิดด้วย


          “น้ำหอมเป็นไง กลิ่นนี้กำลังนิยม” พิชชาว่าพร้อมชี้ไปที่น้ำหอมยี่ห้อดังที่กำลังเป็นที่นิสัยสำหรับวัยรุ่นผู้หญิง


          “น้ำหอม?” ชัชเลิกคิ้ว


          “ผมว่าคงไม่เหมาะ” ชัชว่าต่อ


          “งั้นก็แล้วแต่คุณละกัน ผมจะไปรอข้างนอก” พิชชาว่าก่อนจะเดินหน้าบึ้งออกไปรอหน้าร้าน ชัชมองอีกคนอย่างงงๆก่อนจะ

ไปขอความช่วยเหลือจากพนักงานแทน...ชัชเดินถือกล่องของขวัญยิ้มร่าออกมาจากร้าน พิชชามองอย่างหมั่นไส้


          “ซื้ออะไรมา” แต่ก็อดถามไม่ได้


          “ตุ๊กตาริลัคคุมะแบบลิมิเด็ต น่ารักมากเลยนะคุณ” ชัชว่า พิชชาขมวดคิ้ว เดี๋ยวนะ...


          “ริลัคคุมะ?”


          “ใช่ หลานสาวผมพึ่งสามขวบนะคุณ คุณเลือกน้ำหอมให้ผมนี่อึ้งเลย ฮ่าๆๆ”ชัชหัวเราะ พิชชาหน้าร้อนผ่าวด้วยความอาย

ทันที


          “ก็คุณไม่บอกอายุกับผมนี่” พิชชาเถียง


          “คุณก็เลยคิดว่าผมจะซื้อให้สาวในสต็อกงั้นสิ” พิชชาไม่ตอบแต่ชัชก็พอจะเดาคำตอบได้ดี ชัชหัวเราะเบาๆก่อนจะจับมือ

อีกคน พิชชามอง


          “มาเดทกับคุณจะให้ซื้อของให้สาวคนอื่นได้ไง น่าเกลียดตายเลย” ชัชว่า พิชชาไม่ตอบแต่ในใจกลับรู้สึกสั่นไหวแปลกๆ

แถมเมื่อกี้ที่รู้ว่าของขวัญที่ว่าเป็นของขวัญให้กับหลานสาวในใจของเขาก็รู้สึกโล่งใจอย่างประหลาด นี่เขาเป็นอะไรไปนะ!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

งื้ออออออออออ  คู่นี้น่ารัก >___<  งงตัวเองเหมือนกันว่าทำไมชอบแต่งคู่รองน่ารักกว่าคู่หลักตลอด 555  ยังไงก็ฝาก

ติดตามทั้งสองคู่ด้วยนะคะ จุ๊บๆ
___จางบิวตี้___

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7

ออฟไลน์ mam.nalok

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 247
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ขอคู่หลักสัก 5 ตอนติด ได้โปรดดดดดดดดด

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7697
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
คู่รองมาแย่งซีน! ฮ่ะๆ

ออฟไลน์ little_munoi

  • ++ singular ++
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-3
หวั่นไหว หวั่นไหวมากๆ พิชชากำลังหวั่นไหว

ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Sex Toy 9

 

          วันนี้เป็นวันที่เบียร์จะเอาแบบตกแต่งภายในร้านกาแฟมาให้อาจารย์ชัยวัฒน์ดูเขาก็ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ว่าจะถูกใจหลาน

สาวของอาจารย์หรือเปล่าแต่ตอนที่ให้พุกับโมดูสองคนนั้นก็บอกว่าสวยมาก โมเดิร์นตรงกับคอนเซ็ปด้วยแถมพวกนั้นยังถาม

เขาอีกว่าไปเอาไอเดียจากไหน เขาก็ได้แต่ตอบปัดไป ใครจะกล้าบอกว่าเอามาจากความชอบของคนๆนั้นกันล่ะ


          “ถ้ามีอะไรให้ผมแก้ไขตรงไหนก็บอกนะครับ ผมเองก็ไม่ค่อยมั่นใจในฝีมือเลย”เบียร์พูดกับอาจารย์ไปอย่างไปตรงมา


          “อืม...ก็ยังมีส่วนบกพร่องอยู่บ้างแต่รวมๆแล้วอาจารย์ว่าก็โอเคนะ งั้นเดี๋ยวอาจารย์จะส่งแบบให้หลานสาวเป็นคนตัดสินใจ

ละกัน” เบียร์พยักหน้ารับก่อนจะขอตัวไปเรียนในคาบบ่าย


          “ส่วนเรื่องค่าจ้าง...” อาจารย์ชัยวัฒน์พูดขึ้น


          “ถ้าหลานสาวอาจารย์โอเค ก็แล้วแต่จะให้ละกันครับ” เบียร์ว่าก่อนจะโค้งลาผู้เป็นอาจารย์อีกรอบ อาจารย์วัยกลางคนอด

ที่จะชื่นชมเด็กหนุ่มไม่ได้ เบียร์เป็นเด็กดีและมีความสามารถ อาจารย์ในคณะต่างก็รู้กันดีเพราะฉะนั้นไม่แปลกที่เขาจะหยิบ

ยื่นโอกาสดีๆให้กับเด็กคนนี้...เลิกเรียน...


          “ไปกินไอติมกันเถอะนะๆ ไปเถอะนะเบียร์” โมหันมาทำหน้าออดอ้อนเบียร์อย่างสุดๆ เมื่อสัปดาห์ก่อนมีร้านไอศกรีมมา

เปิดใหม่หน้ามหาวิทยาลัยเพื่อนในสาขาของโมต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวว่าอร่อยวันนี้โมก็เลยอยากจะชวนพุกับเบียร์ไปกินด้วยกัน


          “เราต้องไปทำงานน่ะโม โมไปกับไอ้พุเถอะ” เบียร์ว่า ในใจเขาก็อยากไปนะแต่คงไม่ได้จริงๆเขากลัวเข้างานสาย


          “ไปกับพุสองคนตลอดเลย น่าเบื่อจะตาย” โมว่าพร้อมทำหน้ายู่ยี่อย่างขัดใจที่เบียร์ปฏิเสธ


          “อ้าว ทำไมพูดงี้อ่ะ” พุท้วง


          “ก็มันจริงนี่ ไปกับพุ พุก็เอาแต่ทำหน้านิ่ง ถามคำตอบคำ” โมว่า


          “พุมันก็เป็นแบบนี้แหละโม ยิ่งไปกับคนที่มันชอบก็เขินเป็นธรรมดา” เบียร์ว่าอย่างแซวๆนั่นก็ทำให้ทั้งคู่หน้าขึ้นสีทันที


          “อะ...ไอ้เพื่อนเชี่ย” พุว่าออกมา...เบียร์เดินออกคณะเพื่อจะมาขึ้นรถเมล์ที่หน้ามหาวิทยาลัยเพื่อไปร้านอาหารที่เขา

ทำงานอยู่แต่เสียงหนึ่งก็เรียกเขาไว้ขึ้น


          “อ้าว อาจารย์” เบียร์ทำหน้างุนงงเล็กน้อยที่อาจารย์ชัยวัฒน์เรียกเขา


          “เรื่องแบบตกแต่ง  หลานสาวอาจารย์ชอบมากนะ” อาจารย์ชัยวัฒน์พูด เบียร์ยิ้มกว้างทันที


          “จริงเหรอครับ” อาจารย์ชัยวัฒน์พยักหน้าก่อนจะยื่มซองบางอย่างมาให้


          “นี่เป็นค่าจ้างของเธอ เธอทำให้อาจารย์พึงพอใจมากจริงๆ” อาจารย์ชัยวัฒน์ว่าด้วยรอยยิ้ม เบียร์รับซองมาเปิดดูก่อนจะ

ทำตาโต


          “มันไม่เยอะไปหน่อยเหรอครับ” เงินตั้งเจ็ดพันมันมากไปจริงๆสำหรับฝีมือการออกแบบมือสมัครเล่นอย่างเขาแถมอาจารย์

ยังบอกอีกว่ายังมีข้อบกพร่องอยู่


          “รับไว้เถอะอย่าปฏิเสธเลย แล้วนี่จะไปไหนอาจารย์ไปส่งมั้ย”


          “ไม่เป็นไรครับ ร้านที่ผมทำงานไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยเท่าไหร่ครับ” อาจารย์ชัยวัฒน์พยักหน้ารับก่อนจะเดินไป แม้ว่า

จะลำบากใจในการรับเงินจำนวนมากแบบนี้แต่เบียร์ก็อดภูมิใจในตัวเองไม่ได้ที่ได้ใช้ความสามารถที่เรียนมาในการหาเงินเป็นครั้ง

แรก...เหตุการณ์เมื่อครู่ตกอยู่ในสายตาคม ความจริงจินก็พยายามทำทีไม่สนใจเด็กคนนั้นแต่เพราะประโยคที่อาจารย์วัยกลางคน

พูดนั้นก็ทำให้จินอดแสยะยิ้มไม่ได้ค่าจ้างงั้นเหรอ? ทำให้พึงพอใจงั้นเหรอ? เหอะๆ


          “อ๊ะ...คุณ” เบียร์เบิกตากว้างทันทีที่เงยหน้าขึ้นมาพบกับร่างสูงที่สองสามวันมานี้ไม่ได้เจอกันแถมก่อนหน้านี้อีกคนยังทำ

ทีเมินเขาอีกด้วย


          “ในซองนั่นเท่าไหร่” จินถามเสียงเรียบ เบียร์ขมวดคิ้ว


          “ทำไม อ๊ะ เอาเงินของผมมานะ” เบียร์ร้องออกมาแล้วพยายามแย่งซองเงินคืนจากร่างสูงทันทีแต่ก็ไม่ทันแล้วจินเปิดซอง

เงินของเขาไปแล้ว คิ้วหนาขมวดเป็นปมทันทีที่เห็นจำนวนเงินในซองนั่น เจ็ดพันงั้นเหรอ?


          “ค่าตัวนายถูกขนาดนี้เลยเหรอ” จินว่าพร้อมเหยียดยิ้ม


          “พูดอะไรของคุณ เอาเงินผมคืนมานะ” เบียร์พยายามแย่งคืนแต่อีกคนไม่ยอมคืน ก่อนที่มือหนาจะทิ้งแบงค์สีเทาทั้งเจ็ด

ใบลงพื้น เบียร์เบิกตากว้างก่อนจะมองอีกคนด้วยความไม่พอใจทันที


          “ทำบ้าอะไรของคุณ นี่มันเงินของผมนะ!” เบียร์ว่าเสียงดังก่อนจะนั่งเก็บเงินที่ถูกอีกคนทิ้งลงพื้น มือบางปัดเศษดินที่เกาะ

แบงค์ออกอย่างทะนุถนอม แม้ว่าเงินนี้เขาจะใช้เวลาในการทำงานไม่นานเมื่อเทียบกับรายได้อย่างอื่นที่เขาเคยทำแต่มันก็เกิด

มากจากน้ำพักน้ำแรงและมันสมองของเขา เบียร์มองภาพคนตัวเล้กตรงหน้าอย่างหงุดหงิดก่อนจะกระชากอีกคนขึ้นมา


          “โอ๊ย ผมเจ็บนะ” เบียร์ว่า


          “จะอะไรนักหนาแค่เงินเจ็ดพัน” จินว่าติดหงุดหงิด


          “เจ็ดพันก็คือเงิน เงินที่ผมหามาได้จากน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง คนที่ไม่เห็นค่าของเงินอย่างคุณไม่มีวันเข้าใจหรอก” จิน

กระตุกยิ้มมุมปากทันทีกับคำพูดของเบียร์เบียร์ขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ ยิ้มทำไม? มีอะไรน่าตลกหรือไง


          “น้ำพักน้ำแรง? แค่นอนอ้าขาให้คนอื่นเอานี่เรียกว่าน้ำพักน้ำแรงงั้นเหรอ พึ่งรู้นะเนี่ย”

 

พลั้ก

 

สิ้นเสียงทุ้มร่างบางก็ผลักอีกคนออกก่อนจะต่อยไปที่ใบหน้าหล่อของอีกคนอย่างแรงกับวาจาร้ายกาจที่พึ่งพ่นออกมาจินแตะมุม

ปากของตัวเองก็พบว่ามีเลือดซิบๆออกมา มือหนักใช่เล่นแฮะ


        “หยุดพูดจาดูถูกผมสักที ผมไม่เคยทำเรื่องพรรค์นั้น ผมโดนบังคับมา” เบียร์ว่านัยน์ตากลมสั่นระริกด้วยความโมโห


              “เฮอะ!ปากบอกโดนบังคับมาแต่ก็รับลูกค้าตลอด” จินเถียงกลับ เบียร์นิ่งไปร่างบางสูดลมหายใจเข้าปอดเฮอือกใหญ่

ก่อนจะตอบอีกคน


             “แล้วแต่คุณจะคิดแล้วกัน!” ก่อนจะเดินหนี เขาไม่สนใจแล้วว่าอีกคนจะคิดยังไง จะคิดว่าเขาขายตัวหรืออะไรก็ตาม

เพราะอธิบายไปอีกคนก็ไม่เคยจะเข้าใจแถมยังคอยพูดจาดูถูกเขาสารพัด


          “โอ๊ย ปล่อยผมนะ” เบียร์ร้องลั่นเมื่ออีกคนกระชากเขากลับมา มือหนาบีบที่ต้นแขนของเขาอย่างแรงจนคาดว่าต้องขึ้นรอย

แดงแน่ๆ เบียร์พยายามไม่แสดงสีหน้าของความเจ็บออกมา


          “ถ้าแล้วแต่ฉันจะคิดงั้นบอกมาสิถ้าฉันจะเอานายตอนนี้ต้องจ่ายเท่าไหร่ เจ็ดพัน? หรือมากกว่านั้น” จินถามด้วยสีหน้า

เรียบนิ่ง


          “ผมไม่ขายให้คุณ!” เบียร์ตะโกนใส่หน้าอีกคน


          “แต่ฉันจะซื้อ” สิ้นเสียงทุ้มริมฝีปากหนาก็ประกบลงมาทันที เบียร์พยายามหันหน้าหนีแต่ก็ไม่ทันแล้ว ปากหนาเข้าครอบ

ครองริมฝีปากของเขาเรียบร้อยแล้ว ลิ้นหนาพยายามจะสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากบางแต่เบียร์ก็เม้มปากเต็มที่อย่างไม่ยอม


          “เปิดปาก” จินว่าเสียงขุ่น


          “ไม่ อื้อออออออ” ปากบางถูกประกบจูบอีกครั้งโดยไม่ทันตั้งตัวทำให้ลิ้นหนาสามารถสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากบาง

ได้ลิ้นหนาเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กอย่างร้อนแรงจนเกิดเสียงชื้นแฉะของน้ำลายดังขึ้น มือหนาเปลี่ยนจากจับไหล่เล็กเป็นรวบข้อมือ

บางทั้งสองข้างด้วยมือข้างเดียวก่อนจะใช้อีกมือปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของอีกคนออก


          “ไม่...อย่า...” เบียร์ว่าเมื่อริมฝีปากของอีกคนเลื่อนลงมาที่ซอกคอและยอดอกแม้ว่าตรงนี้จะไม่มีคนนอกจากเขาสองคน

เพราะเป็นเวลาห้าโมงเย็นแล้วแต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีใครผ่านมาเห็นได้


          “จะปฏิเสธทำไม นายน่าจะชอบเรื่องแบบนี้นะ” จินว่า เบียร์กัดปากน้ำตาคลอพยายามดิ้นจากการจับของอีกคนแต่ก็ไม่

สามารถสู้แรงคนตัวสูงกว่าได้


          “เลว” เบียร์พูดออกมาแม้ว่าจะเบาแต่จินกลับได้ยินมันอย่างชัดเจน


          “อืม คงงั้น” จินตอบรับหน้านิ่ง เบียร์เงียบแต่จ้องหน้าอีกคนด้วยความโกรธอย่างไม่ลดละ



          “ปล่อยนะ จะพาผมไปไหน” เบียร์ว่าเพราะอยู่ๆอีกคนก็ฉุดกระชากลากถูเขาให้เดินตาม เบียร์พยายามใช้อีกมือที่อีกคน

พึ่งปล่อยจับเสื้อของตัวเองไว้


          “ไปทำหน้าที่ของนายไง” จินหันมาบอกพร้อมกระตุกยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนนี้มึนๆงงๆมาก ฮือออออออ T^T ถ้าแต่งไม่ดียังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ สมองตันอีกแล้ว ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ อย่า

พึ่งด่าอิพี่จินนะคะ เก็บไว้ด่าตอนหน้า 5555

 

___จางบิวตี้___

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8217
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ Wut_Sv

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 903
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
Sex Toy…ผมถูกบังคับให้ขายตัว!! Yaoi (Boy’s Love) 18+!

Open : 20/03/59
Close : --/--/--

 
Jin : แก้ผ้า แล้วไปนอนรอบนเตียงซะ!
Beer : ผมโดนบังคับมา  ผมไม่ได้ขายตัว!













เปิดเซตใหม่อีกแล้วจ้า!!! (ในขณะที่เซตเก่ายังดองอยู่ ㅠ ㅠ) เซตนี้สำหรับผู้ที่ชื่นชอบเอ็นซีแบบ Non stop? 5555  ยังไงก็ฝาก

ติดตามด้วยนะคะ  จะพยายามลงสลับกัน  ลงบ่อยๆ  ^ ^
___จางบิวตี้___

ทำสารบัญผลงานไว้ที่ ลายเซ็นต์ บ้างก็ดีนะครับ  :z2: :z2: :z2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ koikoi

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3862
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +311/-13

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7697
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
รอตอนต่อไป

ออฟไลน์ Wut_Sv

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 903
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
อีพี่จินนนนนนน ฟังน้องบ้าง อะไรบ้าง ใช้แต่อารมณ์ตลอดเลย ฮึยยยย :angry2: :angry2: :angry2:

ออฟไลน์ PrimYJ

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3494
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-3
สงสารเบียร์

ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Sex Toy 10


        “จอดรถเดี๋ยวนี้นะ ผมไม่ไปกับคุณ!” เบียร์ว่าขณะที่กำลังนั่งอยู่ในรถคันหรูของอีกคนแต่จินกลับทำหน้านิ่งแถมยังเร่ง

ความเร็วขึ้นอีกด้วย


          “ผมบอกให้คุณจอดไง ถ้าคุณไม่จอดผมจะกระโดดลง” เบียร์ว่าอย่างจริงจังแต่ก็เหมือนเดิมร่างสูงไม่ได้หันมาสนใจเขา

แม้แต่น้อย ว่าแล้วมือบางก็ปลดสายเบลว์ออกก่อนจะ...

 

เอี๊ยดดดดดด

 

เสียงล้อที่ครูดไปกับพื้นถนนเสียงดังเนื่องจากการเบรกกะทันหัน


          “ทำบ้าอะไรของนายฮะ!” จินหันมาตกคอกใส่อีกคนเสียงดังจนเบียร์สะดุ้ง ร่างบางหันไปมองหน้าอีกคนอย่างไม่ยอม

แม้ว่าจะอดกลัวร่างสูงในโหมดนี้ไม่ได้ ปกติอีกคนถ้าไม่ทำหน้านิ่งก็ทำหน้ามึนใส่แต่พอโมโหทีก็น่ากลัวไม่แพ้ใคร


          “ผมบอกว่าผมจะลงคุณไม่จอด ผมก็จะกระโดดลง” เบียร์ว่า


          “อยากตายนักหรือไง” จินถามเสียงเรียบพยายามปรับสีหน้าให้นิ่งเป็นปกติแม้ว่าเมื่อกี้เขาจะตกใจแทบตายที่อีกคนปลด

สายเบลว์แล้วทำท่าจะเปิดประตู


          “ตายก็ยังดีกว่าไปกับคุณ” จินกระตุกยิ้มมุมปากกับท่าทางไม่ยอมแพ้ของอีกคน น่าสนใจ...ไม่รู้ว่านี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ว

ที่เขาคิดว่าคนตรงหน้าน่าสนใจ


          “อ๊ะ คุณจะทำอะไร” เบียร์เบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่ออีกคนปรับเอนเบาะของเขาจนแทบจะเป็น180องศาก่อนที่ร่าง

สูงจะข้ามเกียร์มาอยู่ฝั่งเดียวกับเขาแล้วคร่อมตัวของเขาไว้


          “ถามทั้งๆที่รู้” จินว่าหน้านิ่งพร้อมกับค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกเบียร์หันหน้าหนีเพราะรู้สึกแปลกๆที่ต้องมอง

แผงอกขาวๆของอีกคน ตากลมเลิกลั่กไปมาพยายามมองหาทางหนีรอด


          “อย่านะ!” เบียร์ร้องเสียงดังที่มือหนาพยายามปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของเขา มือเล็กทุบตีอีกคนให้ปล่อยตัวเองแต่แรง

อันน้อยนิดของบียร์หรือจะสะเทือนผิวของร่างสูง

 

พลั้ก

 

จินหยุดชะงักทันทีที่ร่างบางเอากล่องทิชชู่ฟาดหัวเขาซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่เบียร์หาได้ตอนนี้ มุมปากหนากระตุกยิ้มเย็นจนเบียร์รู้สึก

เสียวสันหลังวาบ


          “ฤทธิ์เยอะดีนะ” จินว่าก่อนจะหยิบเนคไทของตัวเองมามัดข้อมือบางทันทีเบียร์พยายามดิ้นเพื่อไม่ให้อีกคนมัดแต่ก็ไม่

สามารถสู้แรงของจินได้จนในที่สุดข้อมือบางก็ถูกมัดโดยเนคไทของจิน


          “คุณมันบ้า คุณมันโรคจิต” เบียร์ว่า


          “อืม คงงั้น” จินเองก็ยักไหล่อย่างไม่แคร์พร้อมกับค่อยๆปลดเข็มขัดของตัวเองออกแล้วค่อยๆดึงกางเกงออกจนเหลือ

เพียงบ็อกเซอร์ตัวเดียว เบียร์เห็นอย่างนั้นก็เริ่มตื่นกลัว


          “ผะ...ผมบอกคุณแล้วไงว่าผมไม่ได้ขายตัว เมื่อกี้คุณก็เข้าใจผิด ผะ...ผมรับจ้างทำงานให้กับอาจารย์ ผมไม่ได้ทำเรื่อง

อย่างว่าอย่างที่คุณคิด” เบียร์อธิบายรัวจนลิ้นแทบจะพันกันเพื่อหวังจะให้อีกคนเลิกเข้าใจผิด จินเลิกคิ้วนิดๆกับคำพูดที่ร่างบาง

บอกก่อนจะยกยิ้มจนเบียร์งุนงง


          “ก็ดี ขายให้ฉันคนเดียวก็พอ” สิ้นเสียงปากหนาก็ประกบจูบอีกคนทันที เบียร์พยายามหันหน้าหนีแต่มือหนาก็ล็อคใบหน้า

ของอีกคนเอาไว้แล้วมอบจูบอันร้อนแรงให้ ลิ้นหนาเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กที่พยายามหนีเขาอย่างเมามันส์ก่อนจะตบท้ายด้วยการ

ดูดลิ้นอีกคนแรงๆจนเบียร์ต้องร้องออกมา


          “อื้อออ  ยะ...อย่านะ” เบียร์ร้องออกมาเมื่อริมฝีปากหนาเลื่อนลงมาที่ซอกคอของเขา จินทั้งขบกัด ดูดดุนจนเกิดรอยแดง

และรอยฟันอย่างชัดเจน


          “อื้อ...อ๊ะ...” เบียร์สะดุ้งทันทีที่ปากหนากัดเข้าที่ยอดอกของเขาเบาๆแต่ก็สร้างความเสียดเสียวไม่ใช่น้อย แม้ว่าพยายาม

กลั้นเสียงอันน่าอายนั่นเท่าไหร่แต่ดูเหมือนจะไม่สามารถทำได้เลย


          “ขอร้อง...อย่า” เบียร์มองหน้าอีกคนอย่างวิงวอนเมื่อมือหนาเลื่อนต่ำไปที่เข็มขัดของเขา


          “อย่าห้ามน่า” จินว่าก่อนจะก้มไปซุกไซ้ซอกคอของอีกคนอีกรอบ ชอบ...เขาชอบกลิ่นหอมอ่อนๆจากอีกคน มันเหมือนยา

เสพติดที่เหมือนได้กลิ่นแล้วต้องลิ้มลองหากไม่ได้ลิ้มลองคงต้องคลั่งตาย


          “อื้ออออออ” ปากบางโดนประกบจูบอีกครั้งแต่รสจูบครั้งนี้กลับอ่อนโยนขึ้นกว่าครั้งก่อนจนเบียร์เผลอไผล มือบางที่ถูกมัด

ถูกจับไปคล้องคออีกคนตั้งแต่เมื่อไหร่เขาก็ไม่อาจรู้ได้ กางเกงนักศึกษาถูกถอดออกไปพร้อมชั้นในตอนไหนเขาไม่สามารถรู้ตัวได้

รู้ตัวอีกคนนิ้วเรียวของอีกคนก็สอดเข้ามาในช่องทางด้านหลัง


          “อ๊ะ...เจ็บ” เบียร์ว่า


          “อย่าเกร็ง” จินพูดที่ข้างหูบางก่อนจะค่อยๆเพิ่มจากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้ว


          “อื้อออ ตรงนั้น” เบียร์ครางเสียงสั่นเมื่อนิ้วเรียวของอีกคนไปสัมผัสกับตุ่มเสียวภายใน จินยกยิ้มก่อนจะกดนิ้วไปโดนจุดดัง

กล่าวซ้ำแล้วซ้ำอีกคนเบียร์ครางไม่เป็นศัพท์


          “ชอบหรือไง” จินพูดขึ้นพร้อมมองใบหน้าขาวใสของอีกคนที่ตอนนี้เป็นสีแดงด้วยแรงอารมณ์เรียบร้อยแล้ว เบียร์กัดปาก

หันหน้าหนีอีกคน ไม่อยากจะยอมรับว่าชอบ ทำไมร่างกายของเขามันถึงได้ง่ายแบบนี้แค่ถูกปลุกเร้านิดเดียวก็คล้อยตามอีก

คนไปอย่างว่าง่าย เกลียด...น่ารังเกียจที่สุด!


          “ตอบมาสิว่านายชอบ” จินถามซ้ำ


          “ไม่ อ๊ะ”


          “ตอบใหม่อีกที” จินแกล้งอีกคน


          “ไม่ชอ...อ๊ะ” ยิ่งเบียร์ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของอีกคนก็ยิ่งทำให้เบียร์รังเกียจร่างกายของตัวเองเข้าไปใหญ่ มือหนา

เอานิ้วทั้งสามออกก่อนจะค่อยๆสอดอวัยวะที่ใหญ่กว่าเข้าไปแทน


          “อื้อออ...เจ็บบบบ” เบียร์ว่าน้ำตาคลอเมื่อแก่นกายใหญ่สอดแทรกเข้ามา อีกคนไม่แม้แต่ใช้อุปกรณ์หล่อลื่นหรือถุงยาง

อนามัยซึ่งนั่นก็ทำให้เบียร์เจ็บเป็นอย่างมาก


          “ผ่อนคลายสิ” จินว่าเสียงเรียบเบียร์พยายามลดความเกร็งลงจนในที่สุดแก่นกายใหญ่ก็สามารถเข้าไปจนสุด


          “ตอดรัดเป็นบ้า” จินพึมพำด้วยความเสียดเสียวเพราะช่องทางของอีกคนทั้งคับแน่นและตัดรัดแก่นกายของเขาจนแทบ

เสร็จ


          “อื้อ...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...อ๊ะ...อ๊ะ...” เสียงหวานครางทันทีที่อีกคนขยับแก่นกายแม้ว่าจะยังคงมีความเจ็บอยู่บ้าง

แต่ความเสียดเสียวก็ย่อมมีมากกว่า


          “อื้มมมม” จินเองก็อดครางในลำคอไม่ได้ ร่างสูงขยับแก่นกายเข้ามารัวจนรถสั่นซึ่งถ้ารถคันอื่นที่ขับผ่านไปผ่านมาเห็นก็

คงไม่เดาว่าในรถกำลังทำกิจกรรมอะไรกันอยู่


          “อื้อ...ตะ...ตรงนั้น...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า” เบียร์ว่าเมื่ออีกคนกระแทกโดนจุดเสียวภายใน ขาเรียวที่พาดอยู่บนไหล่อีกคน

สั่นระริกด้วยความเสียวอยากจะร้องขอให้อีกคนหยุดแต่ก็ไม่สามารถทำได้


          “อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...โอ้ววว...อ๊า” เสียงครางที่ดังไม่รู้ว่าเสียงใครเป็นเสียงใครทำให้เบียร์อดที่จะหน้าแดงไม่ได้ ใบหน้า

ที่บ่งบอกถึงแรงอารมณ์ของร่างสูงดูเซ็กซี่ไม่น้อยในความคิดของเบียร์แต่เดี๋ยวนะ...เขาคิดบ้าอะไรเนี่ย เซ็กซี่อะไรกัน บ้าไปแล้ว

เบียร์ส่ายหัวไปมาเพื่อไล่ความคิดบ้าๆออกจากหัว


          “เสียวจนเป็นบ้าแล้วหรือไง” จินถามเสียงเรียบแม้ว่าจะอดขำๆกับท่าทางของอีกคนไมได้


          “พูด..อ๊ะ...อะไร..อื้อ...ของคุณ” เบียร์เค้นเสียงออกมาอย่างยากลำบาก


          “หึๆ” จินไม่ตอบแต่กลับก้มมาจูบอีกคนแทน ลิ้นหนาเข้าไปสำรวจโพรงปากบางอีกครั้งพร้อมกับเก็บเกี่ยวความหวานจน

เกิดเสียงชิ้นแฉะของน้ำลายของคนทั้งคู่เมื่อใกล้จะถึงจุดหมายสะโพกสอบก็กระแทกตัวแรงขึ้นจนเบียร์แทบจะแอ่นสะโพก

ตามไม่ทันจนในที่สุดก็ปลดปล่อยออกมาทั้งคู่


          “อ๊า!!”...เบียร์เหลือบมองร่างสูงที่กลับไปยังที่ของตัวเองและกำลังแต่งตัวอยู่ด้วยความไม่พอใจ เห็นเขาเป็นอีตัวหรือไง

นึกอยากจะทำก็ทำ จะทำตรงไหนที่ไหนก็ได้


          “...” จินหันมาเลิกคิ้วใส่อีกคนประมาณว่ามองทำไม


          “ผมเกลียดคุณ” เบียร์พูดออกมา


          “อืม ก็ดี” จินตอบรับนิ่งๆก่อนจะหยิบบางอย่างยื่นมาให้ร่างบางทำให้เบียร์หน้าขึ้นสีจัดด้วยความโกรธทันที


          “ผมไม่เอา เก็บเงินของคุณไปซะ!”


          “หมื่นนึงน้อยไปหรือไงหรือจะเอาสองหมื่น?” จินว่าพร้อมทำท่าจะหยิบเงินออกมาเพิ่ม


          “แม้แต่บาทเดียวผมก็ไม่เอา เซ็กส์เมื่อกี้ผมถือว่าทำทาน” เบียร์ว่าพร้อมกับทำท่าจะเปิดประตูลงจากรถของอีกคนแต่ก็ถูก

ร่างสูงกระชากแขนไว้ก่อน


          “แต่ฉันไม่ชอบเอาใครฟรีๆ” จินว่าพร้อมยัดเงินใส่มือบาง เบียร์ก็ปากลับใส่หน้าอีกคนด้วยความโกรธ

          “ผมไม่ได้ขายตัว ไม่ว่าจะให้ผมบอกอีกกี่ครั้งผมก็ยืนยันคำนี้ เลิกยัดเยียดเรื่องนี้ให้ผมสักที” เบียร์พูดออกมาตากลม

หน่วงคลอไปด้วยน้ำตา เมื่อไหร่เขาจะผ่านเรื่องบ้าๆแบบนี้ไปเสียที เมื่อไหร่คนๆนี้จะออกไปจากชีวิตของเขาเสียที


          “แต่ป้านายเคยเอานายมาขายนี่” จินว่า


          “ใช่ ป้าเคยขายผมแต่ผมไม่เคยเต็มใจสักนิด ผมถูกบังคับ ผมขัดคนที่มีพระคุณกับผมไม่ได้ ฮึก ถ้าผมทำได้ผมคง ฮึก

ไม่อยู่ในสภาพแบบนี้ ฮึก มาเจอกับคนบ้าๆแบบคุณ ฮึก เรื่องบ้าๆแบบนี้” เบียร์พูดไปก็สะอึกสะอื้นไป มือบางปาดน้ำตาที่ไหลลง

มาเพราะไม่อยากแสดงความอ่อนแอต่อหน้าคนๆนี้


          “เข้าใจละ” จินตอบเสียงเรียบก่อนจะออกรถ เบียร์ทำหน้างุนงงกับท่าทางของอีกคน เข้าใจ? เข้าใจแล้วทำไมถึงไม่ปล่อย

เขาไป


          “จอดรถให้ผมลงเดี๋ยวนี้นะ ผมไม่ไปกับคุณ” เบียร์โวยวาย


          “แต่ฉันจะเอานายไปด้วย” จินตอบเสียงเรียบ


          “คุณยังต้องการอะไรจากผมอีก เซ็กส์เมื่อกี้ไม่พอหรือไง” เบียร์ว่า


          “ไม่พอ...” จินหันมามองอีกคน


          “...กับนาย ยังไงก็ไม่พอ”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อ้ากกกกกกกกกกกก!!  อิพี่จินแกจะทำอะไรน้องอีกกก  >0< ที่ไม่ให้ด่าตอนที่แล้วก็เพราะจะให้มาด่ากันตอนนี้ค่ะ 55555 

คือเหมือนนางจะรับฟังน้องนะแต่ทำไมยังทำมึน? อันนี้ต้องรอนางมาตอบเองนะคะ ฝากติดตามด้วยเน้อออออออ

 

___จางบิวตี้___

ออฟไลน์ jimmyjimmy

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1966
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-17
เริ่ม..ฉลาดล่ะ พี่จิน

ออฟไลน์ Wut_Sv

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 903
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
ตอนนี้ดุเดือดเลือดพล่าน อีพี่จินจัดการน้องในรถเลยหรออออ  :haun4: :haun4: :haun4:

เริ่มติดใจน้องแล้วหล่ะซิ สำหรับนาย เท่าไหร่ก็ไม่พ ตาสว่างซักที แล้วรักน้องซะ 5555 :laugh: :laugh: :laugh:

ขอตอนของคู่หลักก่อนนะครับคนเขียน อย่าเพิ่งเอาคู่รองมาคั่นเลย   :hao3: :hao3: :hao3:

มาต่อำวๆนะคร้าบบบ  :z2: :z2: :z2:

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8217
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Paparazzi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1050
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-11
กำลังหนุกเบยยยยยยย

ออฟไลน์ Minty

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 744
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
เริ่มหลงพี่จินขึ้นมานิดนึงแล้วสินะ :katai2-1:

ออฟไลน์ little_munoi

  • ++ singular ++
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-3
จิน ....
เอาจิงๆ มึงดีๆกะเบียร์หน่อยดิวะ
อย่าทำร้ายจิตใจกันนักเลยยย

ออฟไลน์ angel_Z4

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 784
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
อีจิน!! ย๊าาาาาาาส์!!!! :z6: :z6: ด่ายังไม่ออกหรอก แต่อยากถีบ ฮ่าๆๆ :hao7:

ออฟไลน์ PrimYJ

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3494
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-3
อิพี่จิน แกจะพาน้องไปไหนนนนน
 :z6:

ออฟไลน์ purpleguy

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 97
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
 :oo1: เอาไปอยู่ด้วยเบยจิน .....หนับหนุน :oo1: จะได้ทุกวัน อิอิอิ

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7697
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
รอตอนต่อไป~

ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Sex Toy 4

( Shut x Pitcha )

 

          หลังจากซื้อของขวัญให้หลานสาวชัชเสร็จร่างสูงก็พาอีกคนขึ้นไปชั้นโรงหนังตอนแรกพิชชาค้านหัวชนฝาว่าจะไม่ดูเพราะ

จะกลับไปทำงานแต่อีกคนก็เอาเรื่องค่าอาหารมาขู่ว่าถ้าขึ้นไปดูหนังจะนับเป็นเดทอีกหนึ่งครั้งเขาเลยต้องยอมๆไป จะได้หมดเวร

หมดกรรมกันสักที


          “อยากดูเรื่องไหนผมให้คุณเลือกเลย” ชัชว่า


          “คุณเลี้ยงนี่ อยากดูเรื่องไหนก็เรื่องของคุณ” พิชชาว่าเพราะเขาไม่ได้ตั้งใจมาดูหนังเสียหน่อย ไม่ได้มีโปรแกรมหนังในหัว

เลยสักนิดแต่ความจริงแล้วเขาเองก็ไม่ได้เข้าโรงหนังมานานตั้งแต่เริ่มทำงานจริงๆจังๆ


          “งั้นเรื่องนี้ละกัน” ชัชว่าก่อนจะเดินไปซื้อตั๋วพร้อมกับป็อบคอร์นมาด้วย พิชชามองถังป๊อบคอร์นรูปการ์ตูนในมือร่างสูง

อย่างนึกขำในใจ ไม่คิดว่าหน้าตาท่าทางแบบนั้นจะมีรสนิยมบ๊องแบ๊งขนาดนี้


          “อ๊ะ พี่ชัชนี่หน่า” เสียงหนึ่งทักขึ้นทำให้ทั้งชัชและพิชชาหันไปมอง


          “อ้าวปิง” ชัชตอบรับร่างเล็กที่เป็นเด็กสต็อกของเขาเคยนอนกับเขาอยู่สามสี่ครั้งแต่ช่วงนี้น้องเรียนหนักบวกกับเขามา

สนใจร่างบางที่ยืนอยู่ใกล้ๆด้วยเลยไม่ได้เจอกัน


          “ไม่ได้เจอกันนานเลยนะฮะ ว่าแต่พี่ชัชมาดูหนังเหรอฮะ” ปิงถามขึ้น


          “ใช่ครับ” ชัชตอบรับยิ้มๆ ปิงมองมาที่พิชชาที่ยืนอยู่ใกล้ๆก่อนจะถามขึ้น


          “เพื่อนพี่ชัชเหรอฮะ สวัสดีฮะผมชื่อปิงเป็น...คนพิเศษของพี่ชัชฮะ” ปิงว่าพร้อมกับคว้าแขนของร่างสูงมาควงทันที ชัช

ตาโตทันทีพยายามแกะมือเล็กออกแต่ปิงก็ไม่ยอมปล่อย พิชชามองภาพตรงหน้านิ่งๆก่อนจะทักทายกลับ


          “ครับ สวัสดีครับพี่ชื่อพิชชา” เพราะเสียงเรียบๆของอีกคนทำให้ชัชหน้าเจื่อนทันที บรรยากาศเหมือนจะดีแล้วแท้ๆ


          “พี่พิชชารู้จักกับพี่ชัชได้ยังไงฮะหรือว่าเรียนคณะเดียวกัน เอ...แต่ทำไมปิงไม่เคยเจอพี่พิชชาเลย ปกติปิงจะรู้จัก

เพื่อนพี่ชัชแทบทุกคน” ปิงว่าอย่างแสดงความเหนือกว่าเพราะดูก็รู้ว่าร่างบางที่ด้วยคงไม่ใช่แค่เพื่อนธรรมดาของพี่ชัชแน่ๆเพราะ

ฉะนั้นอะไรที่สามารถสกัดเด็กใหม่ของพี่ชัชได้เขาก็ต้องทำ เพราะเขาเป็นคนโปรด เป็นเบอร์หนึ่งของพี่ชัช


          “เอ่อ...ปิงคือว่า” ชัชพยายามจะพูดตัดบทแต่พิชชาก็พูดขึ้นก่อน


          “พี่เรียนจบแล้วครับ แก่กว่าพี่ชัชของน้องปิงน่าจะเกือบๆสามปี ไม่แปลกที่ปิงจะไม่รู้จักพี่”


          “อ๋อ...อย่างนี้นี่เอง แก่กว่าพี่ชัชเกือบๆสามปี” ปิงว่าพร้อมเน้นคำว่าแก่เต็มเสียงเพราะเขารู้ดีว่าพี่ชัชไม่ชอบคนที่อายุ

มากกว่า แปลว่าคนๆนี้อาจจะแค่ควงแปบเดียวเผลอๆอาจจะเป็นแค่คู่นอนชั่วคราว งั้นตัดปัญหาคู่แข่งคนสำคัญไปได้เลย


          “เอ่อปิง หนังจะเข้าแล้วงั้นพี่ขอตัวก่อนนะ” ชัชว่าพร้อมแกะมือปิงออก ปิงก็ยอมแต่โดยดีก่อนที่ร่างเล็กจะเขย่งจุ๊บที่แก้ม

สากเบาๆ


          “แล้วไว้เจอกันนะฮะ พี่ชัชอย่าลืมไปหาปิงบ้างล่ะ” ปิงว่าพร้อมยิ้มหวาน ชัชพยักหน้ารับเจื่อนๆ...พอเข้ามาในโรงหนังพิช

ชาก็เงียบตลอดแม้ว่าจะรู้ว่าหนังที่ร่างสูงเลือกมาเป็นหนังผีที่เขาแสนจะเกลียดและกลัวแต่ก็ต้องพยายามรักษาฟอร์มเอาไว้

เขาก็ไม่ได้อะไรหรอกนะเรื่องเด็กในสต็อกของร่างสูงเพียงแต่ไม่ชอบเด็กที่ไม่รู้จักเด็กไม่รู้จักผู้ใหญ่เท่านั้น ดูคร่าวๆเด็กนั่นอายุไม่

น่าจะถึงยี่สิบด้วยซ้ำ ฮึ่ย์ๆๆ


          “เอ่อ...กินมั้ย” ชัชถามขึ้นพร้อมยื่นถังป็อบคอร์นให้ร่างบางหลังจากที่เงียบกันมานาน


          “ไม่” พิชชาตอบสั้นๆ ชัชเลยต้องดึงถังป็อบคอร์นกลับทันที ดูท่าทางอีกคนจะอารมณ์ไม่ค่อยดีขอเข้าข้างตัวเองได้มั้ยว่า

เพราะเป็นปิง เป็นเพราะหึงเขาอะไรแบบนี้


          “กลัวเหรอ” ชัชถามขึ้นเมื่อเห็นพิชชาเอามือขึ้นมาปิดหน้าตอนที่มีฉากสยองๆน่ากลัวๆ


          “คะ...ใครกลัว” พิชชาหันมาเถียงอย่างไม่เต็มปากเต็มคำนัก ชัชหัวเราะในลำคอ


          “โอเค ไม่กลัวก็ไม่กลัว กะว่าจะให้ยืมไหล่เอาไว้ให้ซบนะเนี่ย” ชัชว่า


          “ชิ เก็บไหล่นายไว้ให้น้องปิงของนายซบเถอะ” พิชชาว่าก่อนจะหันหน้าหนีแต่พอหันมาที่จอก็เป็นฉากสยองขวัญอีกครั้ง

ร่างบางสะดุ้งและเผลอร้องออกมา ใบหน้าสวยหันมาซบอีกคนอัตโนมัติ ชัชเองก็ไม่ได้คัดค้านอะไรออกจะชอบใจเสียด้วยซ้ำ มือ

หนาเลยถือวิสาสะโอบไหล่อีกคนเข้ามาอย่างเนียนๆก่อนจะสูดกลิ่นหอมจากผมนิ่มของอีกคนเข้าเต็มปอด พิชชาคือความแตก

ต่างที่เขาเคยพบมา เขามีเด็กในสต็อกมากมาย เคยนอนกับคนอื่นมาหลายคนแต่ไม่มีใครน่าสนใจเท่าร่างบางคนนี้มาก่อน

พิชชาไม่ได้อยู่ในสเปคเขาสักนิด เขาชอบเด็กๆ ตัวเล็กๆ ขี้อ้อนแต่พิชชากลับตรงข้ามอีกคนอายุมากกว่าเขา แม้ว่าจะตัวเล็ก

บอบบางแต่กลับทำตัวไม่ให้ดูบอบบาง พิชชาไม่ใช่คนขี้อ้อนแถมยังปากเก่งอีกด้วย เขาก็ยังงงตัวเองเหมือนกันว่าทำไมกันนะถึง

ได้มาตกหลุมคนๆนี้เข้าอย่างจัง


          “นี่ ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ” พิชชาว่าพร้อมกับพยายามขืนตัวออกจากอีกคน


          “เมื่อกี้คุณเป็นฝ่ายเข้ามาหาผมเองนะ” ชัชว่า


          “ก็มันตกใจนี่ แต่ตอนนี้ไม่แล้ว ปล่อยเลยๆ อย่ามาเนียน” ชัชยอมปล่อยอีกคนแต่โดยดีแต่ก็มีหลายครั้งเวลาที่ถึงฉาก

สยองขวัญพิชชาก็เอนว่าซบหลบที่ไหล่หนาตลอดจนกระทั่งหนังจบ...


          “ต่อไปฉันจะไม่มาดูหนังกับนายอีก” พิชชาว่า


          “ก็ผมให้คุณเลือกหนังแล้วนี่แต่คุรตามใจผมนี่หน่า” ชัชว่าขำๆ


          “ชิ” เมื่อเถียงอีกคนไม่ได้ร่างบางก็เดินหนี ชัชเดินตามด้วยรอยยิ้มก่อนจะเป็นฝ่ายพาร่างบางมาส่งที่บริษัท


          “คุณยังเหลือเดทกับผมสี่ครั้งนะ” ชัชว่าก่อนที่อีกคนจะลงจากรถ


          “ถามจริง คุณจะอะไรกับผมนักหนาคุณเองก็มีเด็กเยอะแยะหรือว่าชอบของแปลก” พิชชาถามด้วยใบหน้าจริงจัง ชัช

หัวเราะจนพิชชาขมวดคิ้ว


          “นี่คุณกำลังว่าตัวเองเป็นของแปลกอยู่นะ”


          “หรือว่าไม่จริง ผมไม่เหมือนเด็กๆของคุณหรอกนะ ไม่ต้องมาหวังว่าผมจะออดอ้อน ไม่ต้องมาหวังว่าผมจะเอาอกเอาใจ

เพราะผมไม่ได้เต็มใจไปกับคุณสักนิด” พิชชาว่า


          “อื้ม ผมก็ไม่เคยหวัง” ชัชพยักน้ารับ


          “คุณมันบ้า สมองกลับ” พิชชาด่า


          “คงงั้นแต่คุณรู้อะไรมั้ย...” ชัชว่าก่อนจะค่อยๆเลื่อนหน้าเข้ามาหาร่างบางจนพิชชาผงะ


          “...อะไรที่มันได้มายากๆมันจะมีค่าเสมอ” ชัชว่าต่อพร้อมมองอีกคนอย่างจริงจังจนพิชชาหัวใจสั่นไหว


          “นะ...นั่นมันก็เรื่องของคุณ” ว่าแล้วพิชชาก็เปิดประตูรถลงไปทันที ชัชมองตามอีกคนจนเข้าไปในตึกก่อนจะออกรถ

ใช่...อะไรที่มันได้มายากๆมันจะมีค่าเสมอ...พิชชากลับมาถึงโต๊ะทำงานก็ยีหัวตัวเองอย่างบ้าคลั่ง อยากจะด่าตัวเองที่ไปรู้สึกใจ

สั่นเพราะไอ้คนเจ้าเล่ห์แบบนั้น บ้าๆๆ มันบ้าบอที่สุด


          “เหากินหัว?” จินที่เดินผ่านมาถามขึ้น


          “ไม่ใช่สักหน่อย ทีหน้าทีหลังคุณช่วยบอกเพื่อนคุณอย่ามายุ่งกับผมได้มั้ย ผมไม่ไหวแล้วนะ” พิชชาว่าหน้าหงิกหน้างอ

จินพยักหน้ารับ


          “ถ้าไม่ไหวก็ให้ชัชมันช่วยปลดปล่อย มันเก่ง” พิชชาแทบจะกรี๊ดกับคำพูดที่ออกมาจากปากผู้เป็นนาย คำพูดแบบนี้พูด

ออกมาหน้าตาเฉยด้วยน้ำเสียงนิ่งๆแบบนี้ได้ยังไงกัน บ้าๆๆ มันบ้าบอที่สุด เหมาะสมแล้วล่ะที่เป็นพื่อนกัน ฮึ่ย์!...พอเลิกงานพิช

ชากับแวะซุปเปอร์มาเก็ตก่อนกลับบ้านเพราะจะซื้อของใช้ส่วนตัวเสียหน่อย


          “อ้าว พี่พิชชานั่นเอง” เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้พิชชาหันไปมอง


          “ปิงไงฮะ จำปิงไม่ได้เหรอฮะพึ่งเจอกันเมื่อตอนบ่ายนี่เอง” ร่างเล็กว่า


          “จำได้” พิชชาตอบสั้นๆ


          “ว่าแต่พี่ชัชล่ะฮะ ไม่ได้มาด้วยกันเหรอฮะ” ปิงถามพร้อมมองหาร่างสูง


          “เปล่า” พิชชาตอบอย่างไม่ใส่ใจพร้อมกับเลือกครีมอาบน้ำต่อ


          “อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะฮะ พี่ชัชน่ะเขาไม่ได้มีสเปคคนแก่ เอ้ย ปิงหมายถึงคนอายุมากกว่า ถ้าเขาจะวันไนท์สแตน

กับพี่พิชชาก็อย่าไปเรียกร้องหรือตามตื้อเลยนะฮะ แค่นี้พี่ชัชเขาก็ปวดหัวเรื่องเด็กในสต็อกมากพอละ” ปิงว่า พิชชาหันขวับไป

มองทันที


          “พูดอะไรของนาย”


          “ก็พูดความจริงไงฮะ ของแก่ๆ เอ้ย ของเหี่ยวๆ เอ้ยๆ ไม่สิ หมายถึงคนที่มีอายุมากกว่าไม่ค่อยขี้อ้อน ไม่ค่อยเอาใจ พี่ชัช

เขาไม่ชอบหรอกฮะ เพราะฉะนั้นสั้นๆง่ายๆเลิกยุ่งกับพี่ชัชนะฮะ เขาเป็นของปิง” ปิงว่าพร้อมมองหน้าพิชชาอย่างไม่เป็นมิตร พิช

ชาร้องเฮอะออกมาจนปิงขมวดคิ้ว


          “นี่เด็กน้อย วันๆนอกจากวิ่งตามผู้ชายแล้วทำอะไรให้พ่อแม่ภูมิใจบ้างหรือยังถ้ายัง...พี่แนะนำให้กลับไปตั้งใจเรียนซะนะ

พ่อแม่จะได้ภูมิใจ” พิชชาว่า ปิงอ้าปากค้างทันทีทำท่าจะด่าพิชชากลับแต่พิชชาก็พูดขัดขึ้นก่อน


          “อ่อ แล้วเรื่องพี่ชัชของนาย บอกเลยฉันไม่เคยยุ่ง ไม่เคยอยากจะยุ่งแต่เขามายุ่งกับฉันเองนี่ต้องทำยังไงล่ะ? ไม่เคยออด

อ้อน ไม่เคยเอาใจเสียด้วยมีแต่หมอนั่นมาออดอ้อน มาเอาใจ เพราะฉะนั้นสั้นๆง่ายๆ ไปบอกพี่ชัชของนายเองให้เลิกยุ่งกับฉัน

ซะ” พูดจบพิชชาก็เดินหนีปิงทันที ปิงทำท่าจะวิ่งตามมาหาเรื่องอีกคนแต่พิชชาก็เดินไปไกลแล้วก็เลยทำได้เพียงระงับอารมณ์เอา

ไว้...พิชชาเดินกำตะกร้าในมือแน่นด้วยความโมโห แม้ว่าเขาจะแสดงออกไปว่าเฉยๆก็เถอะแต่ในใจเขาเดือดมาก เขาอายุจะ

ยี่สิบห้าแล้วมันใช่เรื่องที่ไหนที่ต้องมาเถอะกับเด็กเรื่องผู้ชาย มันไม่สมวรไม่สมควรเลยจริงๆ!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

         

 

 

 

 

 

 

 

 

                                 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เรื่องปวดหัวเข้ามาแล้วค่า 5555 แต่พิชชาใช่ว่าจะยอมเนอะ ยังไงก็ฝากเชียร์พิชชาด้วยนะคะ ฝากเชียร์ด้วยว่าจะจัดการชัชยังไง

5555

___จางบิวตี้___

ออฟไลน์ Wut_Sv

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 903
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
ตอนนี้เรื่องคู่รองยังไม่เท่าไหร่ ขอเรื่องคู่หลักด่วนๆ ครับ มันค้างงงงงงงง :katai1: :katai1: :katai1:

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด