Sex Toy 17
“สถานะนายก็เมียฉันไง มีสิทธิ์น้อยใจได้ฉันไม่ว่า” เบียร์ชะงักกับคำพูดของร่างสูง นี่เป็นอีกครั้งที่มีคำว่าเมียออกมาจาก
ปากของอีกคน เบียร์ยังคงไม่เข้าใจความหมายของมัน เมียงั้นเหรอ?
“เมีย?” เบียร์ช้อนตามองอีกคน
“ใช่ เมีย” จินตอบหน้านิ่งๆซึ่งเบียร์ไม่ชอบเลยเพราะมันทำให้เขาไม่สามารถคาดเดาความคิดของอีกคนออกได้
“แต่เราไม่ได้รักกัน” เบียร์ว่า จินขมวดคิ้วบ้าง
“งั้นก็รักซะสิ” จินว่าออกมาอย่างเอาแต่ใจ อดหงุดหงิดกับคำพูดของอีกคนไม่ได้
“ง่ายไปมั้ง...” เบียร์ว่าก่อนจะกระตุกยิ้มนิดๆ จินไม่เข้าใจท่าทางของอีกคน
“...คุณจะให้ผมรักคนที่เคยดูถูก ทำร้ายจิตใจผม ทำกับผมเหมือนผมเป็นสิ่งของงั้นเหรอ” เบียร์ว่าต่อก่อนจะมองหน้าอีก
คน ไม่รู้ว่าเขาตาฝาดไปหรือเปล่าที่เห็นความวูบไหวในดวงตาคมนั่นแต่ก็แค่เพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่ตาคมนั่นจะกลับมานิ่งเฉย
เหมือนเดิม เบียร์ตอบไม่ได้ว่าเขากำลังรู้สึกยังไง เขาควรเกลียดอีกคน เกลียดให้สาสามกับเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาแต่ทำไมกัน
นะ...ทำไมมันถึงไม่มีความคิดนั้นอยู่ในหัวของเขาเลย
“เข้าใจละ” จินว่าเสียงเรียบก่อนจะปล่อยอีกคนแล้วเดินออกไปจากห้องของร่างบาง เบียร์มองตาแผ่นหลังหนาด้วยความ
รู้สึกสั่นไหวในอก เขาก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไร ความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายออกมาได้เพียงแค่อยากจะร้องไห้เท่านั้น...
ตอนเช้า...บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยความเงียบและอึมครึมจนคุณผู้หญิงของบ้านสังเกตได้ เมื่อคืนเธอให้ลุกชายตัวดี
ไปง้อร่างบางแต่คิดว่าคงจะไม่ได้เรื่อง ไม่อย่างนี้บรรยากาศระหว่างคนทั้งคู่จึงไม่เป็นแบบนี้หรอก
“วันนี้น้องเบียร์เลิกเรียนพร้อมพี่จินนี่หน่างั้นกลับพร้อมกับพี่จินนะคะ”คุณหญิงของบ้านพูดขึ้น
“ครับ” เบียร์ตอบรับสั้นๆโดยที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมา จินมองไปที่ร่างบางนิดๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา วันนี้เขามีเรียนบ่าย
แต่ที่ตื่นเช้ามานี้ก็เพราะจะเข้าบริษัท
“เอ่อ...แม่บังคับน้องเบียร์หรือเปล่าคะเนี่ย” คุณหญิงของบ้านว่า
“เปล่าครับ ผมยังไงก็ได้” เบียร์รีบตอบกลับมาเพราะกลัวว่าหญิงวัยกลางคนจะเข้าใจผิด เพราะต่อให้คุณผู้หญิงของบ้าน
ไม่พูดแบบนี้อีกคนก็ต้องบังคับให้เขากลับพร้อมกันอยู่ดี...เพราะวันนี้เบียร์ดูเหม่อแปลกๆดูผิดปกติกว่าทุกวันทำให้พุอดสงสัย
และถามขึ้นไม่ได้
“เป็นไรวะ”
“เปล่า” เบียร์ตอบสั้นๆมือก็คนสีน้ำในจานสีไปทั้งๆที่เนื้อสีก็เข้ากันแล้วแต่มือบางก็ยังทำอยู่อย่างนั้นเหมือนคนกำลังจิต
หลุด เหม่อลอยไปเรื่อย
“กูไม่ว่าใช่ละ” พุขมวดคิ้ว
“สำหรับมึง โมคืออะไร” เบียร์หันไปถามเพื่อนสนิท พุขมวดคิ้วนิดๆ
“โมงั้นเหรอ? คนที่กูรักไง” พุตอบยิ้มๆยิ่งพอนึกถึงหน้าหวานๆของอีกคนเขาก็ยิ่งรู้สึกมีความสุข
“แล้วมึงเคยบอกรักโมมั้ย” เบียร์ถามเสียงแผ่ว ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เขาถามคำถามนี้ออกไปแต่เมื่อคืนเขาได้คิดทบทวน
เกี่ยวกับความรู้สึกของตัวเองและความสัมพันธ์ของเขากับใครอีกคน เขากลับไม่รู้อะไรเลย มันมีแต่ความไม่ชัดเจนความไม่
แน่ชัดจนทำให้รู้สึกอึดอัดไปหมด อึดอัดที่ไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าทำไมถึงไม่เกลียดคนที่ทำร้ายเขาอย่างอีกคนและคำว่าเมีย
ที่ออกมาจากปากของอีกคนมันคืออะไรกันแน่
“บางทีมันก็ไม่ต้องใช้คำพูดก็ได้นี่หว่า” พุว่า เบียร์ขมวดคิ้วและหันไปมองหน้าเพื่อนสนิท
“การกระทำไง การกระทำสำคัญกว่าคำพูด เพราะบางทีคำพูดก็เป็นแค่คำปั้นแต่งที่สวยหรูขึ้นมาเฉยๆ” พุว่าต่อ
“แต่บางทีคำพูดก็ช่วยให้แน่ใจอะไรในหลายๆอย่าง” เบียร์พูดขึ้นบ้าง
“อันนี้มันก็แล้วแต่คนว่ะ แต่สำหรับกู กูยังไม่เคยบอกรักโมแต่โมก็รับรู้ได้ว่ากูรักเขาแค่ไหน”...เลิกเรียน...หลังจากที่แยก
กับชัชจินก็เดินตรงมาที่คณะของใครอีกคนคำพูดที่พึ่งหยอกเย้ากับเพื่อนสนิทก็ทำให้จินถอนหายใจออกมา บางทีเขาก็อิจฉา
เพื่อนสนิทอย่างชัชที่สามารถพูดอะไร ทำอะไรตามที่ใจตัวเองนึกได้ต่างจากเขา...แม่งหงุดหงิดตัวเองชิบหาย
“ฉันมารับ” จินว่าเสียงเรียบหลังจากที่เดินเข้าไปหาอีกคนที่กำลังนั่งวาดอะไรสักอย่างอยู่ใต้ตึกคณะ เบียร์หันมามองอีก
คนนิดๆก่อนจะหันไปบอกอะไรกับพุแล้วเดินนำอีกคนออกมาที่หน้าคณะ
“ผมมีงานคณะอาจจะเลิกดึกคุณกลับไปก่อนเลย” จินขมวดคิ้วกับคำพูดของอีกคน
“งานอะไร” จินถามเสียงเรียบ
“งานคณะ” เบียร์ตอบสั้น จินรู้สึกหงุดหงิดกับท่าทางของอีกคน ทั้งๆที่เขาตั้งใจจะมารับอีกคนกลับบ้านแล้วคุยกันแต่
ท่าทางเมินเฉยของอีกคนที่ทำเหมือนกำลังยืนคุยกับธาตุอากาศมันทำให้เขาหงุดหงิดสิ้นดี
“แต่นายต้องกลับกับฉัน” จินว่าอย่างเอาแต่ใจ เบียร์เงยหน้ามองอีกคนอย่างไม่สบอารมณ์
“จะบังคับผมไปถึงไหนฮะ ผมบอกว่าผมมีงาน” เบียร์ว่าพร้อมกับพยายามระงับอารมณ์เดือดดาดของตัวเองแต่เพราะคำ
พูดต่อมากลับทำให้ร่างบางถึงกลับตัวสั่น
“ฉันมีสิทธิ์บังคับนาย” จินว่าบ้างพร้อมมองหน้าอีกคนด้วยหน้านิ่งๆตามฉบับ
“เข้าใจละ ผมลืมไปว่าผมมันเป็นของที่คุณซื้อมา คุณเป็นเจ้าชีวิตผม จะทำอะไรกับผม จะบังคับผมยังไงก็ได้แต่คุณคง
ลืมไปสินะว่าสิ่งของอย่างผมมันก็มีหัวใจมีความรู้สึกและผมก็กำลังรู้สึกอึดอัดที่สุดที่ต้องเป็นของๆคุณ” เบียร์ว่าออกมาอย่าง
สุดจะทน จินมองอีกคนด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา เบียร์สูดลมหายใจเข้าปอดเพื่อพยายามระงับอารมณ์อีกครั้ง
“งั้นรอแปบ ผมจะไปเอากระเป๋า” เบียร์ว่า
“ไม่ต้อง” จินพูดขึ้น เบียร์ขมวดคิ้ว
“ตามใจนาย” จินว่าต่อก่อนจะหันหลังเดินออกไป เบียร์มองตามแผ่นหลังหนาด้วยความไม่เข้าใจและคิดว่ายังไงเขาก็ไม่
ทางเข้าใจความคิด ความรู้สึกของคนๆนี้ได้การกระทำสำคัญกว่าคำพูดงั้นเหรอ? ขนาดการกระทำของอีกคนมันยังไม่ทำให้เขา
รู้สึกดีได้เลยแล้วมันจะสำคัญกว่าคำพูดได้ยังไง...จินกลับมาบ้านด้วยใบหน้านิ่งๆจนผู้เป็นแม่ต้องทักขึ้น
“น้องเบียร์ล่ะคะ”
“ยังไม่กลับครับ เดี๋ยวคืนนี้ผมจะออกไปดื่มกับชัชนะ” จินว่าก่อนจะเดินผ่านหน้าผู้เป็นแม่ถึงห้องไป คุณผู้หญิงของบ้าน
ถอนหายใจออกมากับท่าทางของลูกชายนี่ยังไม่เคลียร์กันอีกหรือไง...หลังจากที่โทรนัดแนะกับเพื่อนสนิทให้ไปเจอกันร้านเดิม
แล้ว จินก็ไลน์ไปบอกพิชชาว่าให้ไปเจอชัชที่ผับแทน เนื่องจากพิชชาจะกลับมาถึงคืนนี้แต่ไม่ให้เขาบอกกับชัชเพราะต้องการจะ
เซอร์ไพรส์ จินมาถึงผับร้านประจำตอนสามทุ่มก็สั่งเหล้าราคาแพงดื่มทันทีจนชัชที่ตามมาที่หลังอดสงสัยไม่ได้
“เป็นเชี่ยไรวะ” ชัชทักขึ้น
“มีเรื่องให้คิด” จินว่าก่อนจะถอนหายใจออกมาแต่ก่อนที่ชัชจะได้ถามอะไรต่อก่อนที่เด็กในสต็อกของชัชจะเข้ามา จินเอง
ก็อดตกใจไม่ได้เมื่อรู้ว่าชัชนัดเด็กมาเคลียร์ที่นี่เพราะเขารู้ว่าพิชชากำลังจะมาแต่ก็นั่นแหละ เรื่องนี้ก็แล้วแต่เวรแต่กรรมเพื่อนละ
กันเพราะขนาดตัวเขาเองเขายังเอาไม่รอดเลย...เบียร์กลับมาถึงบ้านเกือบห้าทุ่มก็เห็นว่าคุณผู้หญิงของบ้านยังคงไม่ขึ้นนอน
“ยังไม่นอนอีกเหรอครับ” เบียร์ทักขึ้น
“แม่นอนไม่ค่อยหลับน่ะค่ะ” คุณผู้หญิงของบ้านว่าด้วยใบหน้าหม่นๆจนเบียร์อดสงสัยไม่ได้
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
“น้องเบียร์ทะเลาะกับพี่จินใช่มั้ยคะ” เยียร์ชะงักทันทีกับคำถามของหญิงวัยกลางคน ซึ่งนั่นก็เป็นคำตอบให้คุณผู้หญิง
ของบ้านได้อย่างดี
“แม่เห็นพี่จินกลับมาคนเดียวท่าทางแปลกๆแล้วก็บอกแม่ว่าจะไปดื่มกับชัช แม่ก็เลยคิดว่าต้องทะเลาะกับน้องเบียร์แน่ๆ”
เบียร์กัดปากกับเรื่องที่ได้ยิน บางทีอาจะไม่ใช่เพราะเขาก็ได้
“บางทีเขาอาจจะอยากสังสรรค์” เบียร์ว่าเสียงแผ่ว
“สังสรรค์ด้วยใบหน้าซังกะตายแบบนั้นไม่ใช่นิสัยของลูกชายแม่หรอกค่ะ แม่รู้นะคะว่าเรื่องนี้มันเป็นเรื่องของคนสองคน
แต่แม่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ แม่รู้ว่าลูกชายแม่เป็นจำพวกหน้านิ่ง ปากหนักคงจะทำให้น้องเบียร์สับสนไม่ใช่น้อย” ยิ่งพูดเบียร์ก็ยิ่ง
รู้สึกว่าอีกคนพูดถูก เขากำลังสับสนทั้งความรู้สึกของตัวเองและความรู้สึกของอีกคนคำว่าเมียที่ออกมาจากปากของอีกคนยังคง
วนเวียนอยู่ในสมองของเขาตลอดแต่แล้วยังไงล่ะ...เรารักกันเหรอ? เขารักคนนั้นเหรอ?และคนๆนั้นรักเขางั้นเหรอ?
“เดี๋ยวผมไปตามเขากลับบ้านเองครับ” เบียร์พูดขึ้นก่อนจะรีบขึ้นห้องเอาของไปเก็บแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อไปหาอีกคนที่
ผับร้านประจำที่เขาพอจะรู้ทันที คุณผู้หญิงของบ้านมองตามร่างบางที่เดินออกจากบ้านไปก่อนจะถอนหายใจออกมา หวังว่าสิ่งที่
เธอพูดจะช่วยกระตุ้นใครสักคนได้บ้างนะไม่ใช่ปากหนัก มึน ซึนกันทั้งคู่แบบนี้…พอมาถึงเบียร์ก็กวาดสายตามองหาอีกคนก่อนที่
คิ้วเรียวจะขมวดเป็นปมเมื่อเห็นว่าข้างกายของร่างสูงมีร่างเล็กของใครไม่คุ้นหน้ากำลังนั่งอยู่ด้วย
“คุณจิน” เบียรืเรียกอีกคน จินเงยหน้ามาอดตกใจไม่ได้ที่เจออีกคนที่นี่
“ใครเหรอฮะพี่จิน” ออย เด็กหนุ่มร่างเล้กใบหน้าสวยหวานที่พึ่งเข้ามาทำความรู้จักกับจินเมื่อครู่ถามขึ้น จินมองหน้าเบียร์
นิดๆคำที่คุ้นปากกำลังจะพูดออกมาแต่ลืมไปว่าร่างบางคงไม่ชอบให้เขาเรียกสถานะแบบนั้น
“คนรู้จักน่ะ” เบียร์ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองต้องใจกระตุกแบบนี้กับคำว่าคนที่รู้จักที่ออกมาจากปาก
“คุณแม่ของคุณให้คุณกลับบ้าน” เบียร์เอาแม่ของอีกคนมาอ้าง จินขมวดคิ้ว
“เดี๋ยวฉันกลับ นายกลับไปก่อน” จินว่าเสียงเรียบ เบียร์มองอีกคนอย่างไม่พอใจยิ่งร่างเล็กของออยที่พยายามขยับตัวไป
ใกล้ๆอีกคนจนแทบจะเกยตักอยู่แล้วยิ่งทำให้เบียร์ร้อนรน
“ผมไม่กลับ ผมจะอยู่ที่นี่” เบียร์ว่าเพราะคิดว่าถ้าเขาพูดแบบนี้อีกคนต้องเผด็จการไล่เขากลับไม่ก็พาเขากลับแน่ๆ จินเงย
หน้ามองอีกคนนิ่งๆ
“ตามใจ”...เบียร์ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองต้องนั่งกำมือแน่นมองภาพคนสองคนกำลังกระหนุงกระหนิงกันแบบนี้ด้วย ไหนบอกว่า
มาดื่มกับเพื่อนแต่กลับมานั่งอยู่กับร่างเล็กนี่ เฮอะ
“ผับปิดพี่จินจะไปไหนต่อหรือเปล่าฮะ” ออยถามขึ้นพร้อมกับหัวเล็กพยายามเอนซบไหล่หนาของจิน เบียร์มองภาพนั้น
อย่างหงุดหงิด มือบางหยิบแก้วเหล้สของใครไม่รู้ขึ้นมากระดกดื่มรวดเดียวทันที
“ไม่รู้” จินตอบนิ่งๆ
“งั้นไปกับออยนะฮะ นะๆๆ ไปกับออยนะ” ออยว่าอย่างออดอ้อนพร้อมกับหัวเล็กที่ถูไปกับหน้าอกกว้างของอีกคนอย่างกับ
แมวตัวเล็กที่กำลังอ้อนเจ้าของ เบียร์กัดปากจนรับรู้ถึงเลือดฝาดพร้อมกับหยิบแก้วเหล้ามากระดกขึ้นดื่มอีก จนไม่รุ้ว่าตั้งแต่มา
เขาดื่มไปกี่แก้วแล้ว
“คิดดูก่อน” จินว่า
“ไม่ได้!” เบียร์ขัดขึ้นทันทีทำให้ทั้งจินและออยหันมามองร่างบางทันที จินขมวดคิ้วทันทีที่เห็นว่าใบหน้าใสของอีกคน
เริ่มขึ้นสี ตาคมเหลือบไปเห็นแก้วเหล้าที่วางอยู่ข้างหน้าอีกคนก็พบว่าอีกคนคงดื่มเหล้าของชัชไปเสียแล้ว
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะฮะ พี่จินยังไม่เห็นพูดอะไรเลยพี่ทำไมต้องขัดด้วยล่ะ” ออยว่าอย่างไม่ค่อยพอใจ
“เพราะเขาต้องกลับบ้าน กลับเดี๋ยวนี้นะคุณจิน” เบียร์ว่าพร้อมกับลุกเข้าไปดึงอีกคนแต่เพราะแรงอันน้อยนิดของร่างบาง
จึงไม่สามารถดึงอีกคนให้ลุกขึ้นได้เลยทำให้ร่างบางเซไปนั่งที่หน้าตักกว้างแทน
“ทำไม” จินถามสั้นๆ
“กลับบ้าน ผมง่วงนอนแล้ว” เบียร์ว่า ไม่รู้เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือว่าอะไรทำให้เขาถึงได้กล้าพูด กล้าทำอะไรแบบนี้
ขึ้นมา เขายังไม่ได้เมานะแต่แค่มึนๆนิดหน่อย
“ก็กลับไปก่อนสิ” จินว่า
“ไม่ ผมจะกลับคุณ ถ้าคุณไม่กลับ ผมจะ...” จินเลิกคิ้ว
“...จะกินเหล้าให้หมดขวดนี้เลย” เบียร์ว่าอย่างสิ้นคิด จินหัวเราะในลำคอเบาๆกับคำพูดของอีกคน
“เอาสิ” เบียร์มองอีกคนอย่างไม่พอใจ
“คุณเป็นอะไรฮะคุณจิน คุณทำไมเป็นแบบนี้ เบียร์โวยวายพร้อมทุบที่แผงอกของอีกคนทันทีท่ามกลางความไม่เข้าใจ
ของจิน
“ฉันทำไม”
“ทำไมถึงไม่บังคับผมเลย ทำไมถึงบอกว่าแล้วแต่ ทำไมถึงบอกว่าตามใจ ปกติคุณต้องบังคับผมสิ คุณไม่ได้เป็นแบบนี้
คุณเป็นบ้าอะไรฮะ นิสัยไม่ดี เบื่อผมแล้วใช่มั้ยถึงได้ทำแบบนี้ นิสัยไม่...อื้ออออออ” เสียงหวานถูกดูดกลืนไปในลำคอทันที จิน
ไม่สามารถต้านทานอีกคนได้อีกแล้วทั้งๆที่จะไม่ทำแบบนี้แต่เพราะความน่ารัก คำพูดที่บ่งบอกถึงความรู้สึกลึกๆของอีกคนทำให้
เขาอดใจไม่ไหวจึงต้องจูบอีกคน
“พะ...พี่จิน พี่จินกับคนๆนี้” ออยอ้าปากค้างกับสิ่งที่เห็น
“นี่ไม่ใช่คนรู้จัก...นี่เมีย”
เมียอีกแล้วๆๆๆ แหม่ๆๆ บอกรักเขายังคะอิพี่จิน! 55555 คือมีหลายๆคนคิดว่าทำไมเบียร์ถึงรักคนที่ทำร้ายตัวเอง ตอนนี้
น้องยังไม่ได้รักนะคะอยู่ในช่วงสับสนเพราะอิพี่จินมันเคยร้ายจริงแต่ตอนนี้คือนางดีขึ้นไง (ดีขึ้นนิดนึง) ยังไงก็ฝากติดตาม
ด้วยนะคะ เนื้อเรื่องดำเนินมาถึงตอนท้ายๆแล้ว >__<
***อ่านหน่อยน้าาาาา***
ถ้าจะรวมเล่มพี่จินน้องเบียร์จะมีใครสนใจหรือเปล่าคะ? คืออยากทำหนังสือมานานแล้วแต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง เห็นเรื่อง
นี้กระแส(ด่า)อิพี่จินดีก็เลยสอบถามดู 5555 ไม่สนใจไม่เป็นไรค่า ยังไงก็ลงจนจบเรื่องแน่ๆแต่ถ้าสนใจฝากคอมเม้นว่า
สนใจด้วยนะคะ แฮะๆ ^ ^___จางบิวตี้___
หัวข้อ: Sex Toy…ผมถูกบังคับให้ขายตัว!! Yaoi (Boy’s Love) 18+อัพตอน20 (02/07/59) END (อ่าน 178945 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก