Sex Toy…ผมถูกบังคับให้ขายตัว!! Yaoi (Boy’s Love) 18+อัพตอน20 (02/07/59) END
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Sex Toy…ผมถูกบังคับให้ขายตัว!! Yaoi (Boy’s Love) 18+อัพตอน20 (02/07/59) END  (อ่าน 178942 ครั้ง)

ออฟไลน์ little_munoi

  • ++ singular ++
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-3
เมียค่ะ ชัดมากกกกกก
น้องเบียร์เมาแล้วววพี่จินก็เคลม เอ้ย เคลีย เลยค่ะ
5555

ออฟไลน์ PrimYJ

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3473
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-3
ไม่ใช่คนรู้จัก นี่เมีย <<< ชอบๆ 555  :katai2-1:

ออฟไลน์ kunt

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 700
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +42/-1
บางทีก็ไม่เข้าใจ ว่าเว้นช่องว่างไว้มากมาย เพื่อ? หรือมันคือ สไตล์? - -

ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
บางทีก็ไม่เข้าใจ ว่าเว้นช่องว่างไว้มากมาย เพื่อ? หรือมันคือ สไตล์? - -

อยากรู้ว่ามันคือการประชดประชันหรือเปล่าคะ? 55555 คือเฟิร์นแต่งในเวิดแล้วก็อปลง แล้วจัดวรรคตอนในคอมแต่พออ่านในโทรศัพท์กลายเป็นว่างวรรคตอนมันเลยแปลกๆ คำตัด วรรคเยอะ ซึ่งก็ไม่รู้จะแก้ไขยังไงค่ะ เพราะแต่งมาจนจะจบเรื่องแล้ว ถ้าไม่พอใจยังไงก็ขอโทษด้วยค่ะ ถ้าอ่านนิยายของเราแล้วทำให้หงุดหงิดใจก็ไม่ต้องอ่านก็ได้ค่ะ เราโอเค ^_____^ จริงๆนะ  :hao5: :hao5: :hao5:

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
เบียร์น่ารัก ^^

ออฟไลน์ angel_Z4

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 783
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
หึ! กล้าพูดเนอะจิน :beat: ลำไยมัน

ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Sex Toy 18

 

        เมื่อกลับมาถึงห้องนอนปากหนาก็ประกบเข้าจูบอีกคนทันทีโดยที่ปากบางก็เปิดรับอย่างเต็มใจ สองลิ้นเกี่ยวตวัดกัน

อย่างร้อนแรงปนอ่อนโยน มือหนาเค้นคลึงไปทั่วกายบางก่อนจะค่อยๆถอดเสื้อของอีกคนออกทำให้ผิวขาวเนียนปรากฏสู่สายตา

ปากหนาถอนจูบจากริมฝีปากบางก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายมาที่ซอคอขาวและไล่ลงมาจนถึงยอดอกสีชมพูที่ชูชันล่อตาล่อใจ


          “อ๊ะ...อ๊า” เสียงหวานครางออกมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อลิ้นร้อนของอีกคนแตะลงที่ยอดอก มือบางที่ยึดไหล่หนาเป็นที่

พึ่งก็จิกลงที่ไหล่หนาเพื่อระบายความเสียวซ่าน จินพาอีกคนมายังเตียงนอนก่อนจะผลักร่างบางลงไปก่อนจะขึ้นคร่อม ตา

คมสบเข้ากับตากลมที่บ่งบอกถึงแรงอารมณ์ทำให้เบียร์เบนสายตาหนีทันที ความร้อนแรงในนัยน์ตาของอีกคนมันทำให้หัวใจ

ของเขาสั่นไหวไปหมด


          “มองหน้าฉัน” จินว่าด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพร้อมกับจับใบหน้าของอีกคนหันมามอง


          “แล้วดูการกระทำของฉันดีๆ” สิ้นเสียงทุ้มปากหนาก็ประกบลงมาอีกครั้ง ความอ่อนโยนของรสจูบทำให้เบียร์เผลอไผลไป

ทั้งตัวและหัวใจ ลิ้นร้อนที่เกี่ยวตวัดอย่างนิ่มนวลทำให้เหมือนกับว่ากำลังชิมของหวานอยู่ยังไงยังงั้น จินถอนจูบออกจากอีกคน

ก่อนจะถอดเสื้อของตัวเองออกทำให้เบียร์ได้เห็นร่างกายอันแข็งแรงของอีกคน แม้ว่าจะเห็นกันมาหลายต่อหลายครั้งแต่ร่างบางก็

ยังคงไม่ชิน ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่ออย่างหน้ามองก่อนจะแปลเปลี่ยนไปเป็นสีแดงจัดเพราะแรงอารมณ์เมื่อปากหนาเริ่มละเลง

ความเสียวซ่านที่ร่างกายของเขาอีกครั้ง กางเกงของเบียร์ถูกถอดออกไปพร้อมกับชั้นในทำให้ร่างบางเปลือยเปล่า ขาเรียว

พยายามหนีบเข้าหากันอย่างอายๆแต่มือหนาก็จับมาแยกออกทำให้แก่นกายของร่างบางที่กำลังตื่นตัวปรากฏแก่สายตาคม


          “อ๊ะ...คุณจิน” เบียร์ร้องอย่างตกใจเมื่อปากหนาเข้าครอบครองแก่นกายของเขา ทั้งๆที่อีกคนไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน ร่าง

บางบิดไปมาด้วยความเสียวซ่าน อีกคนใช้ปากและลิ้นได้เก่งจริงๆไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ความเสียวซ่านก่อตัวมาถึงส่วน

ปลายก่อนที่เบียร์จะปลดปล่อยออกมาจนเต็มปากหนา จินกลืนน้ำรักของอีกคนลงคอไปอย่างไม่รังเกียจทำให้เบียร์อดที่จะอึ้งไม่

ได้


          “คายออกมานะครับมันสกปรก” เบียร์ว่าออกมา


          “อร่อยต่างหาก” จินว่าหน้าตาย เบียร์หน้าขึ้นสีทันที ร่างสูงถอดปราการส่วนร่างของตัวเองออกก่อนจะคร่อมอีกคนอีกครั้ง

มือหนาจับขาเรียวพาดที่บ่าแกร่งก่อนจะค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปที่ช่องทางของอีกคน


          “อ๊ะ” เบียร์สะดุ้งทันที


          “ฉันจะทำเบาๆ” จินว่า เบียร์พยายามผ่อนคลายเพื่อให้ตัวเองไม่เจ็บ จากหนึ่งนิ้วก็เป็นสองนิ้ว สามนิ้วจนเมื่อช่องทางของ

อีกคนพร้อมจินก็ถอนนิ้วออกก่อนจะสอดสิ่งที่ใหญ่กว่าเข้าไปแทน


          “อ๊า” เบียร์ครางออกมา จินสอดแก่นกายไปจนสุดและหยุดแช่เอาไว้เพื่อให้ช่องทางของอีกคนปรับตัวเมื่อเห็นว่าร่างบาง

ผ่อนคลาย สะโพกสอบก็ค่อยๆขยับเข้าออก


          “อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...” เบียร์ครางออกมา ความเสียวซ่านก่อตัวขึ้นทันที ยิ่งอีกคนกระแทกตัวจนสุดความยาวก็ยิ่งถูกจุดเสียว

ภายในทำให้เบียร์ครางเสียงสั่น จินขยับสะโพกแรงและเร็วขึ้นจนได้ยินเสียงเอี๊ยดอ๊าดของเตียงนอน ปากหนาพรมจูบทั่วซอก

ขาของอีกคนอย่างหลงใหล เบียร์ที่ทำอะไรไม่ได้นอกจากนอนร้องครางและระบายความเสียวโดยการจิกไหล่อีกคนเท่านั้น


          “อ๊า!!!” ทั้งคู่ปลดปล่อยออกมาเมื่อจุดหมาย มือหนาจับอีกคนพลิกตัวเป็นท่าคลานโดยที่ไม่ได้ถอนแก่นกายออก เมื่อ

จัดแจงท่าให้อีกคนเสร็จสะโพกสอบก็ขยับอีกครั้ง สะโพกบางแอ่นรับสัมผัสของอีกคนด้วยความเสียว มือบางกำผ้าปูที่นอนแน่น

พร้อมครางออกไม่ขาดปาก


          “อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ”


          “อื้มมมม” จินเองก็อดครางในลำคอไม่ได้เพราะความเสียวซ่าน  เบียร์ค่อยๆทรุดตัวลงกับเตียงนอนเพราะไม่สามารถรับ

ความเสียวซ่านได้แต่สะโพกบางก็ยังคงแอ่นรับสัมผัสของอีกคนโดยมีมือหนาจับยึดเอาไว้ มือหนาอีกข้างจับที่แก่นกายของ

อีกคนพร้อมขยับมือรัวจนในที่สุดทั้งคู่ก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง จินพรมจูบพร้อมกับสร้างรอยที่แผ่นหลังบางอย่างหลงใหลก่อน

จะค่อยๆถอนแก่นกายออกมาเพราะคิดว่าอีกคนคงเหนื่อยมากแล้ว


          “นอนไปเถอะเดี๋ยวจะทำความสะอาดให้” จินว่า เบียร์ทำท่าจะร้องห้ามแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว จินเอาน้ำใส่กะละมังเดินออก

มาจากห้องน้ำก่อนที่จะใช้ผ้าเช็ดตามตัวให้อีกคนและใช้นิ้วล่วงเข้าไปในช่องทางของอีกคนเพื่อเอาน้ำรักออกมา


          “อ๊ะ” เบียร์อดที่จะร้องออกมาไม่ได้ จินมองหน้าอีกคน


          “เดี๋ยวก็ได้ต่ออีกรอบหรอก” เบียร์หน้าขึ้นสีทันทีก่อนจะพยายามเม้มปากเพื่อกั้นเสียงเมื่อนิ้วของอีกคนสัมผัสเข้ามา หลัง

จากที่ทำความสะอาสดและเช็ดเนื้อเช็ดตัวเสร็จเบียร์ก็หลับไป จินมองอีกคนพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปาก ปากหนาประทับเข้าที่

หน้าปากของอีกคนก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆแล้วดึงอีกคนเข้ามากอด...ผ่านไปอีกหนึ่งสัปดาห์ที่เบียร์เข้ามาอยู่ที่บ้านของจิน

เหตุการณ์ระหว่างคนสองคนดีขึ้นจนผู้เป็นแม่สังเกตได้ ไม่มีบรรยากาศอึมครึมตอนกินข้าวหรือไปเรียนด้วยกันก็นับว่าทำให้ผู้

เป็นแม่อย่างเธอภูมิใจไม่น้อย


          “ปรับความเข้าใจกับน้องแล้วเหรอคะ” คุณหญิงของบ้านถามลูกชายขึ้นขณะที่ทานข้าวกลางวันด้วยกัน วันนี้เบียร์มีเรียน

เช้าและจินไม่มีเรียนทำให้ร่างบางขอไปเองแม้ว่าจินจะออกตัวว่าไปส่งก็เถอะแต่ร่างบางก็หนีไปเรียนก่อนจนได้


          “...” จินไม่ตอบแต่กลับยกยิ้มแทน


          “แล้วทำอะไรๆให้มันชัดเจนหรือยังคะ ไม่ใช่น้องมาน้อยใจอะไรอีกล่ะ” ผู้เป็นแม่ว่า จินมองหน้าแม่อย่างงงๆ


          “แปลว่ายังไม่ได้บอกรักน้องสินะคะ” ผู้เป็นแม่ว่าอย่างขัดใจ


          “ต้องบอก?” จินเลิกคิ้วถาม ผู้เป็นแม่หน้าบึ้งตึงทันที


          “ต้องบอกสิคะ เรื่องแบบนี้จะให้น้องคิดเองหรือไงล่ะคะ ไม่ได้ดั่งใจจริงๆลูกชายคนนี้”


          “ผมก็ใช้ภาษากายบอกไปแล้ว” จินว่าหน้าตาย ผู้เป็นแม่อดชะงักไม่ได้


          “ภาษากายไม่พอหรอกค่ะ ชิ...ตั้งแต่เอาน้องมาอยู่ด้วยเอาเปรียบน้องไปเยอะแล้วสิ เดี๋ยวแม่จะจับแยกเลย” ผู้เป็นแม่ว่า

อย่างขู่ๆ...จินมารอรับอีกคนที่มหาวิทยาลัยในตอนเย็นเพราะรู้เวลาเลิกเรียนของอีกคน คนที่เดินผ่านไปผ่านมาต่างพากันจับจ้อง

มาที่ร่างสูงที่พักนี้มักจะวนเวียนมาที่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์บ่อยเสียเหลือเกิน


          “เลิกเรียนแล้วไปกินไอติมกันนะเบียร์” โมพูดขึ้นหลังจากที่คาสสุดท้ายมีเรียนด้วยกัน


          “ไอ้เบียร์มันไม่ว่างหรอกโม” พุว่า โมทำหน้างง เบียร์เองก็เช่นกัน


          “ก็มีคนมารอรับแล้วอ่ะ” พุว่าก่อนจะพยักพเยิดหน้าไปทางร่างสูงที่ยืนพิงรถคันหรูอยู่


        “ตกลงเบียร์กับคุณคนนั้น...” โมถาม เบียร์หน้าแดงทันที


          “ไม่มีอะไรสักหน่อย”


          “หน้าแดงขนาดนี้ยังบอกไม่มีอะไร เบื่อคนโกหกจริงๆ” พุแซว เบียร์หันไปแยกเขี้ยวใส่เพื่อนก่อนจะขอโทษขอโพยโมว่า

ไม่สามารถไปกินไอศกรีมด้วยได้ก่อนที่ร่างบางจะเดินมาหาอีกคนที่รออยู่


          “รอนานมั้ยครับ” เบียร์ถามขึ้นอย่างทุกวัน จินส่ายหน้าก่อนจะดึงกระเป๋าใส่กระดานวาดรูปของอีกคนไปเก็บที่เบาะหลัง

เบียร์มองอีกคนยิ้มๆก่อนจะขึ้นไปนั่งรถข้างๆคนขับทันที ไม่รู้ว่าบรรยากาศระหว่างเขาสองคนมันเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่แต่

เบียร์กลับรู้สึกดีมาน้อย แม้ว่าอีกคนจะยังหน้านิ่งๆ พูดน้อยเหมือนเดิมก็เถอะแต่การกระทำที่แสดงออกมาที่เหมือนคู่รักกันอยู่นี้

มันทำให้เบียร์มีความสุข เดี๋ยวนะ...เมื่อกี้เขาบอกว่าคู่รักงั้นเหรอ?


          “เป็นอะไนหน้าแดงๆ” จินถามขึ้น เบียร์รีบส่ายหน้าทันที จินขมวดคิ้วก่อนจะจับใบหน้าของอีกคนให้หันมาประชันหน้า


          “ไม่สบาย?” จินว่าก่อนจะเอาหน้าผากของตัวเองมาแตะเข้ากับหน้าผากของอีกคนเพื่อวัดไข้ การกระทำที่อ่อนโยนและ

ใกล้ชิดแบบนี้ทำให้เบียร์ใจเต้นรัวยิ่งกว่าเดิม


          “เปล่าสักหน่อย” เบียร์ว่าพร้อมดันอีกคนออก จินกระตุกยิ้มนิดๆกับท่าทางของอีกคนพอจะรู้แหละว่าอีกคนเป็นอะไรแต่

เมื่อกี้แค่แกล้งเท่านั้นแหละ...ช่วงค่ำจนถึงดึกจะเป็นเวลาที่คนทั้งคู่แยกย้ายกันทำงานและจัดการเรื่องของตัวเอง ช่วงนี้เบียร์มี

งานไม่หนักมากนักเพราะใกล้สอบแล้วส่วนจินก็กำลังยุ่งๆทั้งเรื่องเรียนและบริษัท อีกคนกำลังจะเรียนจบและกลายเป็นรอง

ประธานบริษัทเต็มตัว เบียร์ก็อดกังวลใจขึ้นมาไม่ได้ กลัวว่าระยะห่างจะทำให้อีกคนเปลี่ยนไป กลัวว่างานยุ่งๆของอีกคนจะทำให้

ไม่มีเวลาให้กัน แต่เดี๋ยวนะ...เขาสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยจะต้องมีเวลาให้กันทำไม บ้าๆๆ คิดแบบนี้อีกแล้ว เบียร์ยีหัว

ตัวเองแรงๆกับความคิดของตัวเองทำให้จินที่เดินเข้ามาในห้องนอนถามขึ้น


        “คันหัวหรือไง”


          “เปล่าสักหน่อย แล้วนี่คุณมาทำไมเนี่ย ดึกแล้ว” เบียร์ว่าทั้งๆที่รู้คำตอบแหละแต่แกล้งเปลี่ยนเรื่อง


          “ฉันนอนนี่ทุกคืนยังจะถามอีก” จินว่าก่อนจะล้มตัวลงนอนที่ข้างอีกคน


          “กลับไปนอนห้องตัวเองบ้าเถอะ ฝุ่นขึ้นแล้ว” เบียร์ว่าอย่างแขวะๆ จิน   กระตุกยิ้มก่อนจะดึงคนที่นั่งอยู่ลงมานอนข้างกัน

แล้วรวบตัวเข้าไปในอ้อมกอด


          “อื้ออออ ปล่อยเลยนะ” เบียร์ดิ้นไปมา


          “นอนเฉยๆน่า” จินว่าทั้งๆที่ตาคมหลับอยู่


          “ไม่เอา ปล่อยสิ” เบียร์ว่าพร้อมดิ้นต่อ


          “ไม่หยุดดิ้นเดี๋ยวไม่ต้องนอน” เบียร์ชะงักทันทีกับคำพูดของอีกคน ตาคมค่อยๆลืมมาสบกับตากลม


          “คนหื่น” เบียร์เชิดปากใส่


          “หึๆ  ก็หื่นกับนายคนเดียว” จินว่าก่อนจะรวบตัวบางขึ้นมานอนบนตัว เบียร์ทำตาโตอย่างตกใจทันที


          “ทำอะไรของคุณเนี่ย”


          “สิ่งที่ฉันแสดงออกทุกวันนายเข้าใจมันมั้ย” อยู่ๆจินก็ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง


          “เอ่อ...ผม” เบียร์กัดปาก ความจริงก็เข้าใจนะแต่บางทีถ้ามีคำพูดด้วยก็คงจะดีกว่าใช่มั้ยล่ะ


          “หรือต้องให้พูดออกมา” จินว่า เบียร์พยักหน้า ขอให้เขาได้ยินคำๆนั้นสักครั้งหนึ่งเถอะแล้วเขาจะมั่นใจและไม่เรียกร้อง

อะไรอีกเลย


          “นายรู้ใช่มั้ยฉันไม่ใช่คนโรแมนติก” จินว่า เบียร์พยักหน้า


          “คุณมันทั้งนิ่ง หน้าตาย เอาแต่ใจด้วย” เบียร์ได้ทีก็ว่าอีกคนออกมา จินยิ้มขำๆ


          “หึๆ  เพราะฉะนั้นฉันจะบอกแค่ครั้งเดียว...” จินมองหน้าอีกคน เบียร์รู้สึกสั่นไหวไปหมด


          “...ฉันรักนาย” เบียร์รู้สึกสมองขาวโพลนไปหมดกับคำสามคำที่ออกมรจากปากหนา หัวใจสั่นระรัวจนกลัวว่าอีกคนจะ

ได้ยินมัน จินมองท่าทางจิตหลุดของอีกคนขำๆ ไม่คิดว่าจะเป็นหนักขนาดนี้เหมือนกัน


          “นายล่ะ” จินถามกลับ เบียร์กัดปาก อะไรหลายๆอย่างมันทำให้เขารู้สึกดีกับอีกคนแต่อะไรหลายๆอย่างในอดีตก็ทำให้

รู้สึกไม่ดีเช่นเดียวกัน เพียงตอนนี้เขาต้องใช้หัวใจคิดแทนสมองว่าสิ่งใดมันมากกว่ากัน


          “ผม...”

ครืดๆๆ

เสียงโทรศัพท์ของเบียร์ดังขัดขึ้นก่อน จินขมวดคิ้วทันที เมื่อร่างบางลุกจากตัวเขาไปรับโทรศัพท์


          “ครับ...ว่าไงนะครับ!! ได้ครับๆๆ” เบียร์วางสายด้วยสภาพมือสั่นเทาจนจินอดตกใจไม่ได้


          “เกิดอะไรขึ้น “ จินถามขึ้น เบียร์หันมามองอีกคนตาสั่นๆคล้ายจะร้องไห้ออกมา


          “ลุงครับ...ฮึก ลุงตกบันได อาการสาหัส ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

กรี๊ดดดดดด เขาบอกรักกันแล้วค่า!!! >___< ปลื้มใจประดุจถูกหวยรางวัลที่1!5555 แต่เรื่องราวยังไม่จบเนอะ ยัง

ไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ เนื้อเรื่องดำเนินมาถึงตอนท้ายๆแล้ว

ปล เรื่องรวมเล่มยังไม่ลงตัวเรื่องโรงพิมพ์ วาดปกเลย งื้อออออ หนักใจมากค่ะ เอาไว้ถ้าจะรวมเล่มจริงๆจะเปิดพรีทีเดียวเลยนะ

คะ T^T

___จางบิวตี้___
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-06-2016 20:31:28 โดย Jang_B2UTY »

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ Wut_Sv

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 902
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
กรี๊ดดดดดดดดด อีพี่จินเอาไปเลยเต็ม 100 บอกรักน้องแล้วด้วยยยยยยย :hao7: :hao7: :hao7:

น้องเบียร์ยังไม่ได้บอกอีพี่จินเลย มีเรื่องซะก่อน เฮ้อออออ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

มาต่อไวๆนะคร้าบบบบบบ  :z2: :z2: :z2:

ออฟไลน์ puchi

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 762
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-5
เมีย เมีย เมีย
พูดบ่อยๆเบียร์จะได้ชิน  5555

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
เขินเบาๆ >///<

ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Sex toy 9

( Shut x Pitcha )


        “พิชชา” ชัชเรียกชื่ออีกคนอย่างตกใจ พิชชามองมาที่ชัชและเด็กหนุ่มข้างกายด้วยสีหน้านิ่งๆก่อนที่ร่างบางจะค่อยๆ

สาวเท้าเดินเข้ามาซึ่งชัชก็คาดเดาไม่ออกเลยว่าอีกคนกำลังรู้สึกอย่างไร



พลั้ก


          “โอ๊ย!” ปิงร้องลั่นเมื่อพิชชากระชากแขนเล็กให้ลุกออกจากข้างกายร่างสูง


          “คนเขามีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วเลิกมายุ่งสักที” พิชชาว่าเสียงเรียบอย่างระงับอารมณ์ทั้งๆที่อยากจะกระชากหัวเด็กนี่มา

ตบสักทีสองทีแต่เขาก็โตเป็นผู้ใหญ่ที่พอที่จะไม่มาโวยวายหรือทำเรื่องให้มันใหญ่โตแบบนั้น


          “ปิงกับพี่ชัชเราบอกลากันฐานะคนเคยๆกันผิดตรงไหน” ปิงลอยหน้าลอยตาพูดด้วยความหมั่นไส้อีกคนที่มาทีหลังเขาแต่

กลับได้พี่ชัชไปครอบครอง


          “งั้นก็ล่ำลากันให้พอใจ ฉันให้คืนนี้คืนสุดท้าย” พิชชาว่าเสียงเรียบก่อนจะโยนคนตัวเล็กกว่ากลับไปที่โซฟาข้างๆชัชก่อน

จะหันหลังกลับ แทนที่กลับมาจากงานเหนื่อยๆจะเจอเรื่องดีๆแต่กลับมาเจอเรื่องหงุดหงิดใจเสียได้นี่ รู้อย่างนี้ไม่ได้ตกปากรับคำ

คุณจินว่าจะมาเซอร์ไพรส์ชัชที่นี่เลย

 
         “เดี๋ยวสิพิชชา” ชัชคว้าข้อมือบางเอาไว้ พิชชาหันมามองอีกคนนิ่งๆ


          “ทำไม” ชัชมองหน้าอีกคนอย่างไม่เข้าใจ เขายอมให้อีกคนโกรธและโวยวายใส่เขาดีกว่ามานิ่งเงียบแบบที่ไม่สามารถ

คาดเดาอารมณ์ได้แบบนี้


          “มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ คือผมกับปิงเรา...”


          “ก็บอกแล้วไงว่าผมให้คุณกับเด็กนั่นวันนี้วันสุดท้าย จะไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันที่ไหนก็ไป” พิชชาว่าพร้อมกับแกะมือหนา

ที่จับข้อมือของเขาออกแต่ชัชไม่ยอม ตาคมมองหน้าอีกคนด้วยความไม่พอใจ ประโยคที่เหมือนกำลังขับไล่เขากลายๆมันทำให้

หัวใจเจ็บปวดไปหมด


          “แม่ง อย่าเป็นแบบนี้สิวะ” ชัชสบถออกมา พิชชามองอีกคนตาขวาง


          “พูดจาให้มันดีๆ ผมอายุมากกว่าคุณนะ”


          “แล้วไง คุณอายุมากกว่าผมแล้วไง เวลาอยู่บนเตียงมันไม่มีกฎเกณฑ์เรื่องอายุเสียหน่อย ถึงอายุน้อยกว่าก็ทำให้คุณคราง

เสียงกระเส่าได้เหมือนกันแหละ!” ชัชว่าด้วยความหงุดหงิดใจ



พลั้ก


          “สงบสติอารมณ์ได้แล้วค่อยคุณกัน” พิชชาผลักอีกคนออกอย่างแรง ใจจริงอยากจะฟาดที่ปากเสียๆของอีกคนสักที ร่าง

บางเดินออกมาจากสถานบัเทิงก่อนจะขับรถกลับทันทีชัชมองตามอีกคนด้วยความรู้สึกหลากหลาย ทั้งรู้สึกผิด เสียใจ น้อยใจ

ปะปนกันไปหมด


          “พี่ชัชครับ”


          “อย่ามายุ่ง” ชัชตะหวาดใส่ปิงจนร่างเล็กสะดุ้ง ชัชเดินกลับไปที่โต๊ะก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากอย่างเครียดๆ ใบหน้า

หล่อตอนนี้เต็มไปด้วยอารมณ์เดือดดาดจนไม่กล้ามีใครเข้าใกล้สักคน...เพราะว่าไปสิงคโปร์แทนผู้เป็นรองผู้บริหารทำให้พิชชา

ได้วันหยุดหนึ่งสัปดาห์เป็นการตอบแทน ทำให้วันนี้ร่างบางตื่นสายได้เป็นพิเศษอย่างสดชื่นๆแม้ว่าอารมณ์ขุ่นมัวเมื่อคืนจะหลง

เหลืออยู่ก็ตาม เมื่อคืนอีกคนกระหน่ำโทรหาเขาเกือบร้อยสายแต่พิชชาก็ไม่ยอมรับสายแถมยังปิดเครื่องหนี เขาคิดว่าการคุยกัน

ด้วยแรงอารมณ์มันไม่ได้ช่วยอะไรเลยหนำซ้ำจะทำให้ทะเลาะกันหนักขึ้นเสียอีก ซึ่งก็ไม่รู้ว่าอีกคนคิดแบบนี้ได้มั้ย การที่เขาบอก

ให้ชัชไปกับเด็กปิงไม่ใช่ว่าเขาไม่หวงแต่คนมันเคยๆกัน อยู่ๆจะให้ตัดขาดกันเลยเขาก็ไม่มั่นใจในคนของตัวเองว่าจะทำได้จริงๆ

หรือเปล่าเขาก็เลยลองใจดู และผลก็ออกมาดีอย่างที่คิด


          “คุณพิชชาคะคุณชัชมาหารออยู่ข้างล่างค่ะ” สาวใช้พูดขึ้น พิชชาพยักหน้ารับก่อนจะเดินลงมา สภาพของอีกคนดูก็รู้ว่า

อดหลับอดนอนมาทั้งคืนแต่พิชชาก็ยังตีหน้านิ่งใส่ คิดจะกำราบเสือใจต้องนิ่ง ต้องทำให้เข็ดหลาบกันไปเลย


          “หายโกรธกันหรือยัง” ชัชถามขึ้น



          “แล้วคุณล่ะใจเย็นขึ้นหรือยัง” พิชชาถามกลับ ชัชนิ่งไป



          “ถ้ายังก็กลับไปก่อน” พิชชาว่าทำท่าจะเดินหนีแต่ชัชก็เข้ามากอดที่ข้างหลังของอีกคนก่อน เขาไม่ชอบแบบนี้เลย ไม่

ชอบที่อีกคนทำตัวเย็นชาใส่แบบนี้เลย เมื่อคืนเขาผิดจริงๆเรื่องปิงแถมยังมีความผิดอีกกระทงเรื่องที่ปากเสียใส่อีกคน ไม่ว่าจะ

มองยังไงเขาก็ผิดไปทั้งหมด


          “ขอโทษ” ชัชว่าพร้อมกับใบหน้าหล่อที่ซุกไหล่บาง พิชชากระตุกยิ้มกับท่าทางหมาหงอยของอีกคน


          “อืม” พิชชาตอบรับนิ่งๆ


          “อย่าเป็นแบบนี้เลย ไม่ชอบจริงๆ” ชัชว่าต่อ พิชชานิ่ง


          “อย่าเย็นชาใส่ผมแบบนี้ อย่าขับไล่ผมให้กับคนอื่นแบบเมื่อคืน ผมเจ็บนะ” ชัชว่าเสียงเครือจนพิชชาใจกระตุก ไม่คิดว่า

เขาจะมีอิทธิพลกับอีกคนถึงขนาดนี้ อยากจะล้มเลิกแผนการดัดนิสัยอีกคนในหัวแต่ไหนๆก็มาถึงขนาดนี้แล้วนี่หน่า ยกเลิกไป

คงจะน่าเสียดายน่าดู


          “ผมไม่ได้ขับไล่แต่คิดว่าคนเคยๆกันอยู่ จะให้ไปเปลี่ยนคุณมันคงยาก” พิชชาว่าเสียงเรียบ


          “ไม่เลย ตอนนี้ผมเลิกกับเด็กๆทุกคนแล้วนะ ไม่เชื่อคุณถามไอ้จินได้ ผมมีแค่คุณคิดเดียว” ชัชว่า พิชชายกยิ้ม


          “ผมเชื่อคุณได้มากน้อยแค่ไหน” พิชชายังคงแสร้งทำเสียงนิ่งเรียบต่อ ชัชผละออกจากอีกคนก่อนจะหันตัวอีกคนให้มา

ประชันหน้า ตาคมสบเข้ากับตากลมอย่างจริงจังและลึกซึ้ง


          “ผมให้สัญญา ผมจะไม่มีใคร จะมีแค่คุณ” ชัชว่าด้วยน้ำเสียงหนักแน่น


          “ผมจะลองเชื่อคุณดูแต่ถ้าคุณทำไม่ได้ละก็...” พิชชาเว้นวรรคพร้อมกระตุกยิ้มที่มุมปากทำเอาชัชเย็นยะเยือกไปทั่วสัน

หลัง


          “...เลิกสถานเดีย!”...วันนี้ชัชเลยทำการเอาใจร่างบางโดยการพาไปเดทที่ห้างสรรพสินค้าใจกลางเมือง อีกคนทำงาน

กลับมาเหนื่อยๆถ้าได้กินของอร่อยๆ ได้ดูหนังคลายเครียดท่าจะดีไม่น้อย


          “สั่งมาเยอะขนาดนี้จะกินหมดหรือไง” พิชชาถามขึ้นเมื่อเห็นอาหารที่ยกมาเสิร์ฟ เขามากันแค่สองคนนะแล้วดูอาหารตั้ง

6-7อย่างบนโต๊ะสิ กินหมดก็คงท้องแตกตายแน่ๆ


          “ของโปรดคุณทั้งนั้นนี่หน่า” ชัชว่า


          “จะเอาใจว่างั้น” พิชชาเลิกคิ้วถาม


          “แล้วให้เอามั้ยล่ะ” ชัชถามอย่างกระลิ้มกระเหลี่ย ซึ่งไม่ต้องเดาก็รู้ว่าในหัวอีกคนกำลังคิดถึงเรื่องอะไรอยู่


          “เอาใจน่ะให้เอาแต่อย่างอื่นขอดูพฤติกรรม” พิชชาตอบพลางยักไหล่ ชัชหน้าหม่นลงทันที


          “คุณไม่อยู่ตั้งหลายวันนะ ผมคิดถึงคุณจะตาย” ชัชว่าเสียงหงอย


          “ไม่รู้ไม่ชี้” พิชชาลอยหน้าลอยตาก่อนจะจัดการอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อย ชัชมองอีกคนยิ้มๆก่อนจะลงมือกินอาหาร

ตรงหน้าเช่นกัน อย่างน้อยเห็นอีกคนยิ้มได้ก็โอเคละ...หลังจากที่กินอาหารมื้อหรูเสร็จสรรพชัชก็พาพิชชามาที่โรงหนังชั้นบนสุด

ของห้างสรรพสินค้า วันนี้เป็นวันเสาร์ไม่แปลกที่ชั้นโรงหนังจะเต็มไปด้วยเด็กนักเรียน นักศึกษา ชัชเดินไปซื้อตั๋วหนังซึ่งเป็นหนัง

คอเมดี้อารมณ์ดีเหมาสำหรับดูคลายเครียดมาสองใบซึ่งขณะที่ร่างสูงเดินไปเดินมานั้นก็มีสายตาหลายคู่พากันมองมาที่อีกคนทำ

ให้พิชชานึกหงุดหงิดใจ


          “ทำไมคุณทำหน้าแบบนี้ล่ะ” ชัชถามขึ้นเมื่อเห็นอีกคนหน้าบึ้งตึงทั้งที่เมื่อกี้ก็ยังดีๆอยู่


          “เสน่ห์แรงไปละ” พิชชาว่า ชัชเลิกคิ้วก่อนจะหันมองรอบๆตัวปรากฏว่ามีสายตาหลายคู่พากันมองมาที่เขาอย่างสนใจไม่

ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายร่างเล็กสเปคเขา


          “ผมไม่ได้สนใจใครสักหน่อย” ชัชว่าแต่ไม่ทันที่พิชชาจะได้ตอบกลับอะไรเสียใสหนึ่งก็ดังขึ้น


          “พี่ครับๆ พี่ชื่ออะไรเหรอครับ” พิชชาและชัชหันไปมองร่างเล็กของเด็กหนุ่มที่ใบหน้าหวานคล้ายผู้หญิง  คาดเดาอายุจาก

หน้าตาแล้วน่าจะไม่เกิน20 ซึ่งพิชชาก็นึกหงุดหงิดเข้าไปใหญ่เพราะแบบนี้มันสเปคอีกคนชัดๆ


          “ทำไมเหรอครับ” ชัชถามกลับ


          “เอ่อ...มิน...อยากรู้จักพี่น่ะครับ” ร่างเล้กว่าพร้อมกับหน้าขึ้นสีระเรื่ออย่างน่ารักชัชอดยอมรับไม่ได้ว่าอีกคนน่ารักจริงๆถ้า

เป็นแต่ก่อนเขาไม่ปล่อยให้หลุดมือไปแน่แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้วล่ะ ชัชกำลังจะตอบกลับอะไรเด็กหนุ่มไปสักอย่างแต่พิชชาก็

พูดขึ้นก่อน


          “พี่เขาชื่อชัชครับเป็นแฟนพี่ โอเคนะครับ” มินหน้าเจื่อนทันทีกับคำพูดของพิชชาก่อนจะขอโทษขอโพยคนทั้งคู่ก่อนจะ

วิ่งไปอย่างอับอาย พิชชาหันมามองอีกคนที่ยืนหัวเราะอยู่ข้างๆเขาอยู่ตาเขียว


          “ขำอะไรมิทราบ"


          “ผมชอบที่คุณหึงผมนะ” ชัชว่า พิชชาชะงักก่อนจะหน้าขึ้นสี


          “หึง...หึงอะไรเล่า” พิชชาอึกอัก


          “หึๆ หึงบ่อยๆนะ หึงมากผมจะได้รู้ว่าคุณรักผมมาก” ชัชกระซิบข้างหูบางก่อนจะชกฉวยโอกาสกับแก้มนุ่มไปหนึ่งฟอด

ใหญ่ๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนนี้เรื่อยเปื่อยมากค่ะ สมองตัน ฝนตก ฟ้าร้อง 5555 อ้างโน่นอ้างนี่ไปเรื่อย ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ตอนหน้าของคู่นี้

ตอนจบแล้วจ้า

___จางบิวตี้___

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ Wut_Sv

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 902
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
ไม่รู้จะบรรยายยังไง อ่านไงก็ไม่อินกะคู่นี้เลย เป็นไรเนี่ยเรา :ling1: :ling1: :ling1:

มานั่งรอคู่หลักดีกว่า  :z2: :z2: :z2:

ออฟไลน์ little_munoi

  • ++ singular ++
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-3
พิชชาแน่จริงๆ
คาราวะค่ะ

ออฟไลน์ jimmyjimmy

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1962
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-17
ชัข เอ๋ย แบบนี้ แกไม่รอดแล้ว พิชชิ เอาอยู่แน่

ออฟไลน์ PrimYJ

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3473
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-3
อิพี่จินก็ยอมบอกรักน้องแล้ว ก็เหลือแต่น้องล่ะนะ
ส่วนคู่รองก็น่ารักไม่แพ้กัน จะรออ่านตอนต่อไปนะ สู้ๆ

ออฟไลน์ kitwiphat

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 767
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-7

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12

ออฟไลน์ TheWanFah

  • ความใกล้ชิด บางครั้ง ทำให้เราเผลอคิดไปเอง
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-1
พิชชามีความราชินี

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Sex Toy 19

 

        เบียร์รีบวิ่งเข้ามาในโรงพยาบาลทันทีหลังจากที่รถจอด ร่างบางเดินไปถามที่เคาน์เตอร์ก่อนจะทราบว่าลุงของเขาถูกส่งเข้าห้องไอซียูและคุณหมอยังไม่ออกมาเบียร์ยืนหน้าเครียดอยู่ที่หน้าห้องไอซียู มือบางบีบกันแน่นอย่างกระวนกระวายใจ ป้าแอ๋วคนข้างบ้านของเขาเป็นคนโทรมาบอกว่าลุงเขาตกบันไดซึ่งก่อนตกบันไดได้ยินเสียงทะเลาะของลุงกับป้าดังมาก



          “หมอยังไม่ออกมาใช่มั้ย” จินที่พึ่งเอารถไปจอดมาถามขึ้น เบียร์พยักหน้าด้วยสีหน้าเป็นกังวล



แอดดดด



          “คุณหมอครับลุงของผมเป็นยังไงบ้างครับ” เบียร์ถามกับผู้เป็นหมอด้วยความร้อนใจ



          “อาการยังไม่พ้นขีดอันตรายครับ ผู้ป่วยมีเลือดคลั่งในสมองเพราะคาดว่าน่าจะตกบันไดมาสูงมากทีเดียว อวัยวะส่วนอื่นก็มีบาดแผลโดยเฉพาะกระดูกแขนข้างซ้ายที่ร้าว” เบียร์หน้าเสียยิ่งกว่าเดิมกับคำพูดของหมอในใจก็ภาวนาของให้ลุงปลอดภัยเขาเหลือลุงที่เป็นญาติคนเดียว แม้ว่าลุงกับเขาจะไม่ได้สนิทกันมากแต่เพราะลุงที่เอาเขามาเลี้ยงไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ได้มีโอกาสโตมาเป็นผู้เป็นคนแบบทุกวันนี้



          “ผมอยากเข้าไปเยี่ยมลุงครับ” เบียร์ว่า



          “เห็นทีตอนนี้จะยังไม่ได้ครับ หมอว่าพวกคุณมาอีกทีตอนเช้าดีกว่านะครับหมอจะให้พยาบาลดูแลให้อย่างดี” หมอว่าก่อนจะตบไหล่เบียร์เบาๆให้หายห่วงก่อนจะเดินออกไป เบียร์ยังคงมีสีหน้ากังวลจนจินสังเกตได้มือหนาคว้ามือบางมาจับไว้พร้อมกับบีบเบาๆ



          “คุณจิน” เบียร์เรียกคนน้ำตาคลอ



          “ลุงนายจะปลอดภัย” แม้จะเป็นเพียงประโยคธรรมดาและพูดออกมาด้วยใบหน้าเรียบนิ่งแต่เบียร์กลับรู้สึกว่ามันอบอุ่นไปทั่วหัวใจ ร่างบางพยักหน้ารับก่อนจะให้อีกคนพากลับบ้านเพราะไม่สามารถเข้าเยี่ยมลุงได้...วันนี้เบียร์ไม่ได้ไปเรียนเพราะจะมาเยี่ยมลุงแต่เช้าโดยที่จินเป็นคนพามา ทั้งๆที่เขาบอกแล้วว่ามาเองได้แต่อีกคนก็ไม่ยอมก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย



          “ป้าแอ๋ว” เบียร์เรียกหญิงวัยกลางคนที่คุ้นเคยกันดีที่กำลังยืนอยู่ที่หน้าห้องไอซียูที่ลุงของเขาอยุ่ข้างใน



          “เบียร์ ลุงเอ็งเป็นยังไงบ้าง” แอ๋วถามด้วยความเป็นห่วง เพราะความบ้านใกล้เรือนเคียงกันมาหลายปีและแอ๋วเองก็เอ็นดูเบียร์เพราะเห็นว่าเป็นเด็กดี เด็กขยันและเรียนเก่ง ยังเคยให้เบียร์มาสอนการบ้านหลายชายวัย10ขวบของตัวเองที่บ้านเลย



          “พยาบาลบอกว่าคุณหมอเข้าไปตรวจแล้วครับป้า ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่แล้วป้าผมล่ะ” เบียร์ถามหาอีกคนที่ควรจะมาอยู่ที่นี่แต่เขากลับไม่เห็นตั้งแต่เมื่อคืน



          “ป้าก็ไม่รู้อะไรมากแต่หลายวันก่อนลุงเอ็งมาถามหาเอ็งจากป้าเพราะไม่เห็นเอ็งที่บ้านหลายวัน ป้าก็ตอบได้แต่ไม่รู้แต่พอได้ยินนังจวงในตลาดมันเมาท์ว่าป้าเอ็งขายเอ็งให้กับคนรวยได้เงินเป็นกอบเป็นกำไปเข้าบ่อนเลยไปเล่าให้ลุงเอ็งฟัง จากนั้นมันก็ทะเลาะกันใหญ่เลยจนป้าได้ยินเสียงร้องของลุงเอ็งนี่แหละ ส่วนนังป้าใจร้ายของเอ็งนั่นน่ะเหรอ หึ...” ป้าแอ๋วเล่าเรื่องราวให้ฟังด้วยใบหน้าเคร่งเครียดก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปาก



          “...มันหอบเงินหนีตำรวจไปแล้วเพราะกลัวโดนจับที่ทำร้ายลุงเอ็งตกบันได” ป้าแอ๋วว่าต่อ เบียร์น้ำตาคลอทันทีกับเรื่องราวที่รับรู้ไม่คิดว่าเรื่องราวมันจะเลวร้ายขนาดนี้ แม้ว่าป้าจะไม่เคยทำดีกับเขาตั้งแต่ที่เขาจำความได้แต่เขาก็ไม่เคยคิดว่าป้าจะทำร้ายลุงซึ่งเป็นสามีของตัวเอง



          “นั่นไงหมอมาแล้ว” ป้าแอ๋วสะกิดบอกเบียร์ เบียร์จึงรีบไปหาหมอทันที



          “ลุงผมเป็นยังไงบ้างครับ”



          “อาการยังทรงตัวครับแต่คนไข้ได้สติแล้วและอยากพบหลานชาย” เบียร์ยิ้มทันทีเมื่อรู้ว่าลุงได้สติแล้ว



          “ผมครับ ผมเป็นหลานชาย” หมอพยักหน้ารับก่อนจะให้พยาบาลพาเบียร์เข้าไปเยี่ยมลุงแต่สามารถเข้าไปได้คนเดียวเท่านั้นทำให้จินและป้าแอ๋วต้องรออยู่ข้างนอก



          “ลุง” เบียร์เรียกผู้เป็นลุงน้ำตาคลอ สภาพตอนนี้ของลุงแทบดูไม่ได้ มีแผลฟกช้ำไปหมดแถมยังมีสายโน่นสายนี้โยงยางเต็มไปหมด



          “บะ...เบียร์”



          “ฮึก ลุง เจ็บมากมั้ย” เบียร์น้ำตาไหลออกมา



          “เอ็ง...เป็นไงบ้าง” ผู้เป็นลุงไม่ตอบแต่กลับถามหลานชายกลับ



          “ผมสบายดีครับลุง ฮึก ลุง ต้องหายไวๆนะ ผมจะกลับบ้านไปดูแลลุงเอง” เบียร์ว่าเพราะดูจากอาการของผู้เป็นลุงแล้วคงจะไม่สามารถกลับไปทำงานได้อีกแล้วแต่เขานี่แหละจะเป็นคนดูแลลุงเอง จะตอบแทนพระคุณของลุงที่เลี้ยงเขามาจนโต



          “เอ็ง...สบายดี อึก ข้าก็...ดีใจ” ลุงว่าพร้อมรอยยิ้มนิดๆ ในใจเจ็บปวดไปหมดหลังจากที่รู้ว่าหลานชายคนเดียวถูกเมียใจร้ายของตัวเองขายให้กับคนรวยเพื่อเอาเงินไปบ่อน เขายอมรับว่าตั้งแต่เอาเบียร์มาเลี้ยงเขาไม่เคยทำหน้าที่ลุงที่ดีเท่าไหร่ เขาทั้งกินเหล้ายา เมายาและชอบทะเลาะกับเมียให้เบียร์มันเห็น ถ้าพ่อแม่เบียร์มันยังอยู่ชีวิตมันคงจะดีกว่านี้ร้อยเท่าพันเท่า



          “ขอ...โทษ” ผู้เป็นลุงพยายามเค้นเสียงออกมา เบียร์ส่ายหน้าน้ำตาไหลพราก



          “ลุงขอโทษผมทำไม ฮึก ลุงไม่เคยทำอะไรผิด ฮึก ลุงมีพระคุณกับผม ลุงเอาผมมาเลี้ยง ถ้าไม่มีลุง ฮึก ผมคงไม่ได้อยู่ได้ถึงวันนี้”



          “ข้า...เป็นลุงที่ไม่ดี ข้าไม่เคย...ทำให้เอ็งสุขสบายเลย” เบียร์ส่ายหน้ากับคำพูดของผู้เป็นลุง



          “ฮึก ลุงเป็นลุงที่ดีที่สุดของเบียร์ ฮึก ลุงอย่าพูดแบบนี้นะ ลุงพักผ่อนเยอะๆนะและลุงต้องหายไวๆ” เบียร์ว่าส่งท้ายเมื่อพยาบาลมาตามว่าหมดเวลาเยี่ยมแล้ว เบียร์มองผู้เป็นลุงทั้งน้ำตาโดยหารู้ไม่ว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้มองหน้ากัน...สามวันผ่านไป...



          “น้องเบียร์” คุณหญิงจิตราเรียกชื่ออีกคนหลังจากที่พึ่งรู้ข่าวว่าลุงของเบียร์เสียแล้ว



          “ฮึก คุณผู้หญิง” เบียร์น้ำตาไหลพรากก่อนจะโผเข้ากอดหญิงวัยกลางคนที่เขานับถือเหมือนเป็นแม่อีกคน คุณหญิงจิตราลูบผมเด็กหนุ่มอย่างปลอบประโลมพร้อมมองไปที่ลูกชายที่กำลังจัดการเรื่องการรับศพของผู้ป่วยจากหมออยู่



          “เข้มแข็งไว้นะคะ” เบียร์ยังคงร้องไห้จ้าไม่ต่างจากเด็ก เขาไม่เคยคาดคิดเรื่องนี้มาก่อน เขาคิดว่าลุงจะปลอดภัย เขาหวังแบบนั้นแต่พอได้รับโทรศัพท์จากโรงพยาบาลแข้งขาเขาก็อ่อนเปลี้ยจนล้มไปกองกับพื้นดีที่มีร่างสูงรับไว้ เบียร์ซุกอกแกร่งร้องไห้อย่างหนักก่อนที่อีกคนจะพาเขามาที่โรงพยาบาลและโทรหาผู้เป็นคุณหญิงของบ้านให้ทราบเพราะอีกคนอยู่ที่บริษัท...งานศพของลุงของเบียร์จัดขึ้นอย่างเรียบง่ายเพราะมีคนรู้จักไม่กี่คนและมีเบียร์เป็นเพียงญาติคนเดียว หลังจากที่ทำการฌาปนกิจแล้วเบียร์ก็พารูปของลุงกลับมาบ้านที่เขาเคยอยู่ ร่างบางซูบผอมไปมากตั้งแต่ลุงป่วย กินข้าวทีก็เหมือนแมวดมทำให้จินอดที่เป็นห่วงไม่ได้แต่ก็ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้นอกจากจับมืออีกคนเอาไว้



          “กลับมาบ้านแล้วนะครับลุง” เบียร์พูดกับรูปของลุงทั้งน้ำตา จินกับผู้เป็นแม่มองภาพนั้นด้วยความสะเทือนใจเช่นเดียวกัน



          “จินต้องดูแลน้องดีๆนะคะ ตอนนี้น้องคงเคว้งคว้างมาก” จินพยักหน้ารับ ยังไงเขาก็ไม่มีวันปล่อยให้อีกคนต้องโดดเดี่ยวแน่ๆ คำว่ารักที่เคยบอกกับอีกคนไปไม่ใช่ศักดิ์แต่พูดแต่เพราะรู้สึกจริงๆจึงพูดไป



          “งั้นเดี๋ยวแม่กลับก่อนนะคะ” ผู้เป็นแม่บอกลาก่อนจะกลับไป จินเดินเข้าไปหาอีกคนในบ้านก็เห็นว่ายังคงนั่งร้องไห้อยู่กับรูปถ่ายของลุง



          “ลุงนายไปสบายแล้ว” จินว่าออกมาเสียงเรียบ เบียร์หันมามองอีกคนทั้งน้ำตา



          “แต่ผมไม่เหลือใครแล้ว ฮึก ผมเหลือลุงแค่คนเดียว” เบียร์ว่า อย่างที่บอกแม้ว่าลุงจะไม่ได้ดูแลเขาดีหรือทำให้ชีวิตเขาสุขสบายแต่ลุงก็คือญาติคนเดียวของเขา คือผู้มีพระคุณของเขา เขายังจำภาพเมื่อตอนอายุ7ขวบที่ลุงสอนการบ้านเลขให้เขาแต่สอนแบบผิดเพราะลุงเองก็ไม่รู้ ยังจำภาพตอนอายุ10ขวบที่ลุงใช้ให้เขาไปซื้อเหล้าแต่ให้เงินเกินมาแล้วบอกที่เหลือให้ซื้อขนมกิน ยังจำภาพตอนอายุ18ที่ลุงพาเขาไปตลาดไปอวดว่าเขาสอบติดมหาวิทยาลัยชื่อดังด้วยความภาคภูมิใจและยังจำได้อีกหลายๆภาพที่มีลุงอยู่ในความทรงจำ



          “นายยังมีฉัน มีแม่ของฉันและเพื่อนๆของนาย” จินว่าพร้อมกับดึงอีกคนมาซุกอกแกร่ง เบียร์ยังคงร้องไห้ไม่หยุด ยังคงทำใจกับเรื่องเลวร้ายที่เกิดขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัวได้



          “คุณจิน” เบียร์เรียกอีกคนเสียงแผ่วหลังจากที่เริ่มหยุดร้องไห้ จินเลิกคิ้ว



          “ผม...ขอกลับมาอยู่ที่บ้านได้มั้ย” จินขมวดคิ้วทันทีกับคำขอของอีกคน



          “ทำไม” เสียงทุ้มถามกลับ



          “ผมอยากอยู่ที่นี่...อยู่กับลุง” เบียร์ว่าพร้อมกับมือบางที่ลูบที่รูปถ่ายของลุงแผ่วเบา จินขมวดคิ้วอย่างไม่ชอบใจก่อนจะดึงมือของอีกคนกลับ



          “นายต้องอยู่กับปัจจุบัน นายจะมาจมปลักอดีตแบบนี้ได้ยังไง” จินว่าเสียงเรียบแต่นัยน์ตาคมก็มองอีกคนอย่างตำหนิ



          “ฮึก แต่อดีตที่ว่า ฮึก มันมีลุง มันมีลุงที่ยังอยู่กับผม” เบียร์ว่าเริ่มสะอึกสะอื้นอีกครั้ง เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองจะร้องไห้เก่งขนาดนี้ คิดว่าตัวเองจะเข้มแข็งมากกว่านี้แต่ก็ไม่ใช่เลย เขามันก็เป็นแค่เด็กอ่อนแอ เจ้าน้ำตาคนหนึ่งเท่านั้น



          “แต่ปัจจุบันของนายมันมีฉัน” จินว่าด้วยน้ำเสียงจริงจัง เบียร์ชะงักกับคำพูดของร่างสูง ตากลมสบกับตาคมอย่างสั่นระริก จินใช้มือปาดน้ำตาออกจากใบหน้าใสที่ตอนนี้เต็มไปด้วยความเศร้าหมองอย่างอ่อนโยน ใบหน้าหล่อค่อยๆเลื่อนเข้าไปประทับจูบที่ริมฝีปากบางแผ่วเบาแต่แฝงไปด้วยความอบอุ่น



          “ให้ฉันได้ดูแลนายนะ”



          “คุณจิน” เบียร์เรียกอีกคนเสียงพร่า



          “ผมขอดูแลเบียร์นะครับ” จินหันไปพูดกับรูปของลุงของเบียร์ เบียร์น้ำตาไหลอีกครั้งแต่ไม่ใช่เพราะความเสียใจแต่เพราะความซึ้งใจในอีกคน คนที่เคยทำร้ายเขาในอดีต คนที่ทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนแปลงไปและคนที่บอกว่ารักกับเขาเมื่อหลายวันก่อน



          “เริ่มต้นกันใหม่นะ” เสียงทุ้มว่า เบียร์มองหน้าอีกคนนิ่งๆก่อนจะพยักหน้ารับจินกระตุกยิ้มมุมปากแบบฉบับตัวเองก่อนจะจูบที่ริมฝีปากบางอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตกลงจะดราม่าหรือจะหวาน? 555555 เปลี่ยนอารมณ์กันทันมั้ยคะ คือในส่วนของพล็อตอยากให้พี่จินได้โชว์ความเป็นพระเอกบ้างหลังจากที่เป็นตัวร้ายมานาน 5555ตอนหน้าจบแล้วนะคะ งื้ออออออ ส่วนตัวไม่อยากให้จบแต่มันต้องจบ ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ ekuto

  • ถ้าวันไหนไม่เข้ามาในเล้า วันนั้นเหมือนชีวิตขาดบางอย่าง
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 605
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +52/-5

สงสารน้อง แต่น้องกำลังได้ครอบครัวใหม่แล้ว

จินดูแลน้องดีๆน้าาาา

ออฟไลน์ puchi

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 762
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-5
ในเรื่องร้ายๆก็ยังมีเรื่องดีๆเสมอ  เริ่มต้นกันใหม่

ออฟไลน์ Yara

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2104
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-2
เป็นดราม่าที่หวานมากกกก
หวังว่า ยัยป้าคงไปแล้วไปลับ ไม่กลับมาก่อกวนอีกนะ

ออฟไลน์ Wut_Sv

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 902
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
ความหวานในความดราม่า อ่านแล้วอยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดด :hao7: :hao7: :hao7:


ออฟไลน์ Duangjai

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 655
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1
จะจบแล้วเหรอ

 :ling1:   :ling1:   :ling1:  :ling1:

.....


ออฟไลน์ jimmyjimmy

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1962
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-17
เบียร์ พี่เค้าบอกรักแล้วนะ

ออฟไลน์ PrimYJ

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3473
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-3
สงสารน้อง เข้มแข็งไว้นะ คุณลุงเค้าไปสบายแล้ว
พี่จินดูแลน้องดีๆนะ
ขอให้ตำรวจจับนังป้านั่นให้ได้ หวังว่านังป้ามหาภัยจะไม่ย้อนกลับมาสร้างความเดือดร้อนให้กับเบียร์อีกนะ

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด