Sex Toy 2
( Shut x Pitcha )
เพราะวันนี้เป็นวันหยุดชัชเลยคิดว่าจะชวนจินออกไปข้างนอกเสียหน่อยแต่ไอ้เพื่อนสนิทดันบอกว่าช่วงเช้ามีประชุมที่บริษัท
เขาเลยต้องมาหามันที่บริษัทแทนในช่วงกลางวัน พอพูดถึงบริษัทมันก็เท่ากับว่าเขาจะได้เจอร่างบางหน้าดุคนนั้นนี่ หึๆ
ไม่ได้เจอหน้าหลายวันคิดถึงเหมือนกันแฮะ
“คุณจินยังไม่ออกจากห้องประชุมค่ะ เชิญคุณชัชรอที่ห้องทำงานได้เลยค่ะ”เลขาอีกคนของจินว่า ชัชพยักหน้ารับก่อนจะส่ง
ยิ้มเป็นเชิงขอบใจ ซึ่งนั่นก็ทำให้หญิงสาวหน้าขึ้นสีทันทีกับรอยยิ้มของร่างสูง แหม...เขาก็ไม่ได้อยากหลงตัวเองนะแต่ต้อง
เข้าใจคนมันหล่อ ทำอะไรมันก็หล่อไปหมด
แอดดดด
“มาแล้วเหรอวะ กูว่าจะชวนมึงไปเหล่สาวที่สยามเป็นเพื่อนกูหน่อย”ชัชพูดโดยไม่ได้หันไปมองบุคคลที่เปิดประตูเข้ามา
เพราะสายตากำลังจดจ้องกับแชทในโทรศัพท์มือถืออยู่
“คุณจินไม่มีเวลาไปทำเรื่องไร้สาระแบบนั้นหรอก”เสียงหวานตอบกลับมา ชัชจึงหันไปมองทันทีก่อนจะพบกับร่างบางที่เขา
อยากเจอกำลังทำหน้าบึ้งตึงมองมาที่เขา
“อา...นึกว่าเสียงใคร คุณนั่นเอง”ชัชว่าพร้อมยกยิ้ม
“อย่างที่บอกคุณจินมีงานต่อในช่วงบ่าย เขาให้ผมมาบอกคุณ”พิชชาว่าพร้อมทำท่าจะหันหลังกลับแต่ชัชก็วิ่งมาดักหน้าเสีย
ก่อน
“อะไรของคุณ”พิชชาขมวดคิ้ว
“ไอ้จินไม่ว่างแล้วคุณล่ะว่างหรือเปล่า”ชัชถามอย่างกระลิ้มกระเหลี่ย
“ไม่ว่าง ผมมีงานการต้องทำ”พิชชาทำท่าจะเดินหนีแต่ชัชก็ยังขยับมาขวางอีก ร่างบางขมวดคิ้วพร้อมมองหน้าคนตัวสูงกว่า
อย่างหงุดหงิด
“เอ๊ะ อะไรของคุณเนี่ย”พิชชาว่าอย่างไม่สบอารมณ์
“ไปกินข้าวกัน”ชัชเอ่ยชวน
“ไม่”
“ไปเถอะนะ นะๆๆ”ชัชทำหน้าอย่างออดอ้อนแต่มันก็ไม่ได้ดูน่ารักเลยสักนิดในสายตาของพิชชา ลองคิดว่าผู้ชายสูงร้อย
แปดสิบกว่าๆมากระพริบตาปริบๆใส่คุณสิ มันเหมือนกระเทยความเสียมากกว่านะ
“ไม่ไง”พิชชายังยืนยันคำเดิมแต่ก่อนที่ทั้งคู่จะเถียงกันหนักกว่าเดิมจินก็เดินเข้ามา
“กวนประสาทอะไรพิชชาอยู่”
“เปล่านะเว้ย กูแค่ชวนเลขามึงไปกินข้าวด้วยแค่นั้นเอง”ชัชว่าก่อนจะมองตามแผ่นหลังบางที่เดินหนีออกจากห้องไปเสียแล้ว
“หึๆ”จินยักไหล่ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทำงาน
“อะไรของมึง แล้วยังไง เลขามึงบอกกูว่ามึงมีงานต่อ”ชัชถาม
“อืม...ประชุมต่อ”จินตอบสั้นๆก่อนจะก้มหน้าอ่านเอกสารในมือ
“แล้วทำไมเมื่อคืนกูโทรไปไม่รับวะ”ชัชถาม
“หึๆ”จินชะงักไปสักแปบก่อนจะกระตุกยิ้มซึ่งนั่นก็ทำให้ชัชงุนงงเข้าไปใหญ่ เป็นเชี่ยอะไรของมันวะเดี๋ยวยิ้มๆ สงสัยแม่ง
แดกยาไม่เขย่าขวด...เพราะเห็นว่าเพื่อนสนิทเอาแต่ก้มหน้าก้มตาทำงานชัชจึงเดินออกมาถามเลขาผู้หญิงหน้าห้องว่าเห็นพิช
ชามั้ย ปรากฏว่าอีกคนไปห้องชงกาแฟชัชจึงมาหาอีกคนทันที ร่างสูงยืนผิงกรอบประตูมองร่างบางที่กำลังพะวักพะวงกับการชง
กาแฟ ตาคมมองไล่ตั้งแต่แผ่นหลังบาง เอวคอดบาง ขาเรียวซึ่งดูยังไงก็ไม่เหมือนหุ่นของผู้ชายเลยสักนิด ไหนจะรวม
กับผิวขาวๆ ใบหน้าสวยๆนั่นเอง
“หื้มมมม หอมจัง”ชัชเดินเข้าไปใกล้ๆอีกคนก่อนจะชะโงกเข้าไปดมกาแฟที่กำลังส่งกลิ่นหอมในมือบาง พิชชาสะดุ้งเล็ก
น้อยก่อนจะหันมา
“อ๊ะ”แต่เพราะระยะที่ใกล้กันทำให้ปลายจมูกของร่างบางแตะไปเบาๆที่แก้มของร่างสูง ชัชยิ้มทันทีกับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นแต่
พิชชากลับร้อนวูบวาบที่หน้าอย่างอายๆ
“ทำบ้าอะไรของคุณ”พิชชาว่าหลังจากที่ขยับถอยห่างจากอีกคนแล้ว
“ผมก็แค่อยากดมกาแฟเฉยๆ”ชัชว่าหน้าตาย
“แต่ไม่จำเป็นต้องมาใกล้ผมขนาดนั้น”
“นั่นสินะ คุณเลยได้โอกาสหอมแก้มผมเลย”ชัชว่าพร้อมทำหน้าอย่างรู้สึกเต็มประดาแต่พิชชาก็รู้ดีว่าอีกคนแค่แสร้งทำอย่าง
นั้นแหละ
“คะ...ใครหอมแก้มคุณกัน”พิชชาเถียงกลับ
“คุณไง เมื่อกี้เลย ผมเสียหายหลายแสนเลยนะ”ชัชว่า
“บ้า...ผมไม่หอมนะ คะ...แค่เฉียดๆเฉยๆ”พิชชาเถียงกลับอย่างไม่ค่อยเต็มปากเต็มคำนักเพราะเมื่อกี้จมูกเขาก็โดนแก้มอีก
คนจริงๆ แต่เขาไม่ได้หอมนะ ไม่ได้สูดกลิ่นหอมอ่อนๆจากแก้มอีกคนเลย เอ้ยๆๆ ไม่ใช่ๆ ไม่ได้สูดกลิ่นอะไรทั้งนั้นแหละ
“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ คุณต้องรับผิดชอบ”ชัชว่าพร้อมทำหน้าอย่างจริงจังก่อนจะสาวเท้าเข้ามาใกล้ๆร่างบาง พิชชาถอยหลัง
หนีก่อนที่หลังบางจะไปชนกับเคาน์เตอร์เท่ากับร่างบางหมดหนทางที่จะหนีแล้ว
“จะ...จะทำอะไรน่ะ”พิชชาว่าพร้อมกับใช้มือที่ไม่ได้ถือแก้วกาแฟดันอีกคนเอาไว้
“จะให้คุณรับผิดชอบไง”ชัชว่าพร้อมยกยิ้มเจ้าเล่ห์
ฟอดดดดด
ซ่า
“โอ๊ยยยย”ชัชร้องลั่นทันทีที่กาแฟในมืออีกคนหกรดเสื้อของเขาหลังจากที่เขาฉวยโอกาสหอมแก้มนิ่มๆของอีกคน
“เอ่อ...คุณ เป็นอะไรหรือเปล่า”พิชชาที่เผลอสาดกาแฟใส่อีกคนด้วยความตกใจที่ถูกหอมแก้มหน้าเสียทันที เพราะเขารู้ดี
ว่ากาแฟในแก้วร้อนแค่ไหน
“ร้อนสิคุณ ซี๊ดดดดด ผิวผมจะพองมั้ยเนี่ย”ชัชว่าน้ำตาเล็ด
“ถอดเสื้ออกเร็วคุณ ถอดสิ เดี๋ยวผิวก็พองหรอก”พิชชาว่าพร้อมกับรีบแกะกระดุมเสื้อของอีกคนทันทีด้วยใบหน้ากังวล คิ้ว
เรียวขมวดมุ่นพร้อมกับกัดปากอย่างเป็นห่วงอีกคน ชัชมองร่างเล็กที่กำลังแกะกระดุมเสื้อเขาด้วยใบหน้าแสดงถึงความเป็นห่วงก็
ยกยิ้มทันที เอาวะ เจ็บครั้งนี้ก็คุ้มนิดนึงล่ะวะ
“แดงหมดเลย ผมว่าผมไปหายามาทาให้คุณดีกว่า”พิชชาว่าพร้อมสัมผัสที่หน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของอีกคนเบาๆ
เพราะกลัวอีกคนจะเจ็บ แม้ว่าหน้าท้องจะร้อนและแสบชาแค่ไหนแต่พอมือบางสัมผัสลงไปชัชก็รู้สึกเสียววูบแปลกๆ มืออีกคน
นิ่มมาก นิ้มจนอยากจะให้สัมผัสตรงอื่นแทนนอกจาหน้าท้อง
“คุณ...คุณ...นี่คุณ”พิชชาเรียกเสียงดังทันทีเพราะเรียกอีกคนหลายรอบแต่ก็ไม่ยอมรับปาก มัวแต่ทำหน้าเคลิ้มอะไรก็ไม่รู้
“ฮะๆๆ”ชัชตอบรับ เมื่อกี้เผลอจินตนาการอะไรเพลินไปหน่อย
“ผมจะบอกว่าให้คุณรอผมอยู่ที่นี่นะเดี๋ยวผมไปเอายามาทาให้”พิชชาว่า ชัชพยักหน้ารับ...พิชชากลับมาพร้อมยาทาแก้แผล
พุผองในมือ ร่างบางนั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามร่างสูงก่อนจะบีบยาใส่มือและทาที่หน้าท้องอีกคนทันทีและก็เป็นอีกครั้งที่มือบางแตะ
ลงที่กล้ามหน้าท้องของเขา ก็ทำให้ชัชรู้สึกเคลิบเคลิ้มไม่ใช่น้อย
“อ่ะ นี่เสื้อคุณจิน คุณเอาไปใส่ก่อน ส่วนเสื้อคุณผมจะเอาไปซักให้”พิชชาว่าพร้อมยื่นเสื้อที่พึ่งยืมผู้เป็นนายมาให้ร่างสูง
“ไม่เป็นไร ผมใส่ตัวนั้นได้”ชัชว่า
“แต่เสื้อมันเปื้อน จะไปเดทกับสาวไม่ใช่หรือไง ใส่เปื้อนๆแบบนี้ได้ที่ไหน”พิชชาว่า ค้าน
“นี่คุณสนใจด้วยเหรอว่าผมจะไปเดทกับสาว”ชัชวยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆอีกคนพร้อมถามขึ้น พิชชาชะงักไปนิดนึง
“ผมแค่ได้ยิน ไม่ได้สนใจสักหน่อย”พิชชาเถียง
“งั้นเหรอ? เข้าใจละ”...ชัชกลับมาบ้านด้วยอารมณ์ดีสุดๆทั้งๆที่ยังคงเจ็บๆแสบๆที่หน้าท้องอยู่นิดหน่อยแต่เพราะว่าวันนี้ไป
เจอเรื่องดีๆมาไงจึงลืมเรื่องความเจ็บที่หน้าท้องไปเลย ร่างสูงทิ้งตัวลงที่โซฟาปลายเตียงนอนก่อนจะหลับตาลงพร้อมกับคิดถึง
ใบหน้าหวานๆของคนที่พึ่งเจอมา...ชัชมาหาพิชชาที่บริษัทอีกครั้งก็พบว่าอีกคนอยู่ในห้องชงกาแฟ
“หื้มมมมม กาแฟหอมอีกแล้ว”ชัชว่าพร้อมชะโงกหน้าเข้าไปหาอีกคน พิชชาสะดุ้งก่อนจะหันหน้ามา
“คุณนี่มัน”ร่างบางว่าพร้อมกับใบหน้าขึ้นสีเนื่องจากระยะห่างระหว่างเขาและร่างสูงไม่ถึงคืบ
“ผมมันทำไม?”ชัชเลิกคิ้วถาม พิชชากัดปากไม่ตอบ
“อ๊ะ นั่นมันกาแฟผมนะ”พิชชาว่าเมื่อร่างสูงแย่งกาแฟจากมือของเขาไป
“อื้มมม อร่อยดีนี่”ชัชว่าหลังจากกระดกดื่ม
“เอาคืนมาเลย ผมชงไว้กินเองนะ”พิชชาทำหน้าหงิก
“งั้นก็กินด้วยกันสิ”พูดจบร่างสูงก็ดื่มกาแฟเข้าปากก่อนจะประกบริมฝีปากเข้าจูบอีกคนทันที พิชชาที่ตกใจก็เบิกตากว้างและ
เผยปากออกทำให้กาแฟรสชาติขมปนหวานไหลเข้ามาในโพรงปากของเขาทันที แม้ว่ากาแฟนจะถูกกลืนลงคอไปแล้วแต่ชัช
ก็ยังไม่เลิกที่จะกวาดต้อนความหวานในโพรงปากบางแม้ว่าจะมีรสขมๆของกาแฟแต่ต้องบอกเลยว่าความหวานในโพรงปากของ
อีกคนสามารถกลบมันไปได้
“อ๊ะ...คะ...คุณ”พิชชาครางเสียงสั่นเมื่อลิ้นหนาเลียคราบกาแฟนที่ไหลลงมาจากปากลงมาที่คางและต้นคอพร้อมกับขบเม้ม
ต้นคอขาวของเขาจนเกิดรอยแดง
“อื้มมมมม”พิชชาครางในลำคออย่างพึงพอใจในสัมผัสของร่างสูงก่อนที่มือหนาของอีกคนจะปลดกระดุมเสื้อของเขาออก
ปากหนาไม่รอช้าที่จะเข้าครอบครองยอดอกสีชมพู
“อื้มมมมม”เป็นชัชบ้างที่ครางในลำคออย่างพอใจ แก่dายในร่มผ้าเหมือนจะขยายตัวอย่างมีอารมณ์แต่ก่อนที่อะไรจะ
มากกว่านั้นเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
“ชัช...ชัช...ชัช!”ชัชสะดุ้งตื่นทันทีก่อนจะมองหน้าของพี่สาวที่ยืนเรียกอยู่
“อะไรเจ๊”ชัชถาม
“ม๊าให้มาตามไปทานข้าว อี๊ย์ เมื่อกี้ฝันทะลึ่งอะไรอยู่ใช่มั้ย ฮึ่ยๆๆ น่าเกลียดจริงๆ”พี่สาวของชัชว่าก่อนจะรีบออกจากห้อง
นอนไปทันที ชัชมองไปรอบๆก่อนจะพบว่าตัวเองอยู่ในห้องนอน มือหนาเสยผมลวกๆพร้อมกับยิ้มอย่างสมเพสตัวเอง นี่เขา
คิดถึงอีกคนจนเก็บมาฝันขนาดนี้เลยหรือไง
อยากจะหัวเราะชัชสัก10รอบ 555555555 ตอนนี้อาจจะหาสาระอะไรมากไม่ได้นอกจากชัชหมกมุ่นสุดๆ แต่ยังไงก็ฝากติดตาม
ด้วยนะคะ ทั้งคู่หลักคู่รองเลย ^ ^
___จางบิวตี้___