////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART) ตอนที่ 39 รู้กัน.../1
เพื่อนๆแยกย้ายกลับบ้านไปหมดแล้ว ไอ้เดย์เปิดประตูกลับเข้ามาในห้องเจอผมยังนั่งทำหน้าไม่ถูกที่เตียง
มันก็อมยิ้มทำตาเจ้าเล่ห์เดินมานั่งข้างๆกอดคอผม ถามว่าเป็นอะไรทั้งที่มันก็น่าจะรู้ดี
“เอาจริงเหรอเดย์”
ผมขมวดคิ้วนึกเขินไอ้เดย์ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
“เรื่องอะไรล่ะ”
“เฮื่อย ยังจะมาถามอีก ก็เรื่อง........เรื่องอาบ อาบ อาบ อาบน้ามมม~~”
“หึหึ ทำไมอ่ะ มึงเขินเหรอ”
“ก็......../////”
“เขินทำไมวะ เคยเห็นกันตั้งหลายครั้งแล้วยังมาเขินอีก คึคึ”
“โธ่/////มันก็แค่แป๊บๆอ่ะ บางทีก็ถอดไม่หมดด้วย แต่จะให้มาแก้ผ้าอยู่ด้วยกันตั้งนานขนาดนั้นเนี่ยมัน...”
“อ่ะๆๆ เอาอย่างนี้แล้วกัน เรามาแก้ผ้าอยู่ด้วยกันในห้องนี้สักสองสามชั่วโมงก่อน ดูกันจนหายเขิน
แล้วค่อยเข้าไปอาบน้ำกันเป็นไง ดีมั้ยจะได้ชิน555” ผมมองหน้าไอ้หื่นที่หัวเราะชอบใจปากกว้างด้วยหางตา...
“พอเหอะเดย์ ความคิดมึงนี่เนาะ สาบานซิว่าจะนั่งเฉยๆมองกูโป๊แล้วไม่ทำอะไรกูเลย”
“สาบานว่าจะจัดให้หนักๆอย่างงามเลยครับที่รัก เคี้ยก!5555555”
“จัดเชี่ยไร! เดี๊ยะ!//////*//”
“ไม่ทำอะไรหรอกน่า~~”
“แววตามึงไม่ได้บอกแบบนั้นเว้ย”
“อะไรเล่า แล้วชาตินี้จะไม่ให้กูหาเศษหาเลยมึงบ้างเลยรึไงวะ”
“ฮึ่ม! กูเก็บไว้วันแต่งงานไง! บอกพ่อแม่มึงมาขอกูสิ!”
“จริงนะ!”
“กูประชดเหอะ! มันแต่งได้ที่ไหนเล่า!”
“............แต่กูก็อยากอยู่กับมึงจริงๆนะ แบบผัวเมียอ่ะ”
“อุ๊!///////*//มึงกะกูเพิ่งอายุ17เองนะเว้ย จะรีบไปไหนวะไอ้บ้า เรียนให้จบให้รอดก่อนดีมั้ย ”
“คนที่มีปัญหาเรื่องเรียนมีมึงคนเดียวแหละไอ้ลูก ตั้งใจเรียนหน่อยดิวะ”
“เออ มึงมันหัวดีนี่ไม่ต้องอ่านหนังสือแทบตายอย่างกูก็เรียนเก่งได้ กูมันโง่นิ เชอะ!”
“ประชดอีกแล้ว งอนเหมือนผู้หญิงเลยเว้ย”
“อึก! ///////*// กูแมนๆระเบิดภูเขาเผากระท่อมกลางนาเว้ยฟายยยย”
“ขี้งอน555”
“มึงก็ด้วยแหละมาว่าแต่กูไอ้บ้าเดย์”
“แต่มึงน่ารักอ่ะ///// กูชอบ”
“/////มึงมันบ้า ปล่อยเลยไม่ต้องมาจับมือ”
ว่ามันก็ยิ้มแป้นแล้นครับไม่ยอมปล่อยมือผมหรอก แถมยังพูดตาเยิ้มใส่อีก
“จะเมื่อไหร่ไม่เห็นสำคัญ จะอายุเท่าไหร่ กูก็รัก อยากอยู่กับมึงเหมือนเดิม”
“หวานไปรึเปล่าเดย์ ไม่เชื่อมึงหรอก55” โอ๊ยยยมันเขินนะโว้ย เลิกจีบกูซะทีเถอะ จีบติดตั้งนานแล้ว >////<
“เดย์พูดจริงครับ สาบานให้มดกัดหำเลยเอ้า”
“พอเหอะสัด ให้มันกัดที่อื่นก็ได้มั้ง ใหญ่กว่านี้กูว่าไม่ไหวนะ”
“ทำไงได้อ่ะครับ พ่อให้มาโคตรเยอะ โดนแล้วอย่าเดินขาถ่างดิไม่มีใครเขารู้หรอก5555”
“ไอ้เปรต!ไอ้กาม! ไอ้xxx!”
“....ด่าไมเล่า เฮ้อ~มึงอ่ะ กูอุตส่าห์สาบานจริงจังนะเนี่ย” จริงจังแค่ไหน แค่ไหนเรียกจริงจัง มดกัดหำจริงจังมากๆ
“ขอให้ผึ้งต่อยมึงทั้งทลาย!”
“ทลายมันมะพร้าวลูกคิด...”
“เอ้อ!////*// นั่นแหละทั้งๆๆๆ ทั้งรังเลย! เดินลากหำให้ตายไปเลย!”
“มึงนี่นับวันใจคอจะโหดร้ายทารุณกูขึ้นเรื่อยๆนะ||||||||”
โอ๊ะ อยู่ๆก็เข้าโหมดหน้าซึมครับ... ไอ้หมาเดย์พูดแล้วล้มตัวนอนเอาหัวหนุนตัก หันหน้าเข้าซุกพุงกอดเอวผมแน่น
ยอมรับว่าตอนนี้ผมยังใจเต้นกับสิ่งที่มันพูดไม่หาย ไอ้หน้าด้านนี่ก็อ้อนเอาอ้อนเอา ไหนจะอาบน้ำ ไหนจะผัวเมีย
อยากอยู่ด้วยกันอีก คิดไกลชะมัดผมยังไม่เคยคิดไปถึงขนาดนั้นเลย
“อย่าพูดอะไรซี้ซั๊วเดย์ ไม่ต้องมาสาบงสาบาน สัญญงสัญญาอะไรกับกูหรอก กูดูที่การกระทำ”
“แล้วที่ทำมา รู้ว่ารักมากรึยัง”
“อื้ม ก็.....ก็ได้อยู่ แต่ของอย่างนี้มันต้องดูกันอีกนานเว้ย ” ….ฮึ่ย เขินแม่ง ////// จะย๊าคคค
“กูกลัวว่ะลูกคิด”
“กลัวกูไม่รักอีกล่ะสิ อ้อนอะไรกูจังวะเดย์ หึหึ”
“ยิ่งกว่านั้นอีก กูกลัว.....ว่าทั้งหมดคือจริงๆแล้วกูฝันไป ถ้าตื่นขึ้นมาแล้ว...มึงไม่รู้จักกู กูจะทนได้มั้ยนะ”
“คิดอะไรเพ้อเจ้อวะเดย์........ยังไงกูก็เป็นของมึง ไม่หนีไม่หายไปไหนหรอก มองดูดีๆสิกูก็อยู่นี่ไง”
ไอ้เดย์เงยหน้าขึ้นมาสบตากับผมที่ก้มมองมันอยู่ ผมยิ้มให้มัน มันก็เอามือจับต้นคอผมให้โน้มหน้าลงไปหา
ส่วนเดย์เองก็ยื่นหน้าขึ้นส่งริมฝีปากให้แตะหากัน การบดริมฝีปากครั้งนี้ ผมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น
นุ่มละมุน และความอยากทนุถนอมของเดย์ได้เป็นอย่างดี ........
อยากจะจูบท่านี้ให้นานกว่านี้เพราะมันรู้สึกดีเหลือเกิน แต่ผมเมื่อยคอน่าดู ไอ้เดย์ก็เหมือนกัน เราเลยเปลี่ยนท่า
ไอ้เดย์ลุกนั่งดึงผมให้ขึ้นนั่งคร่อมตักมัน หันหน้าเข้าหากันแล้วผมโอบรอบคอมัน เริ่มจูบอันดูดดื่มที่ลิ้นพันกันนัว
ลมหายใจหอบถี่ที่เป่ารดกันทำให้ผมยิ่งตื่นเต้น เสียงหัวใจดังระรัวไม่เป็นส่ำอยู่ในอก
รสจูบที่รุกเร้าทำให้ผมตัวอ่อนได้ไม่ยาก โดนดันให้นอนลงหลังแตะเตียงนุ่มจนสะดุ้งแต่ก็ลุกไม่ขึ้น
เพราะมีไอ้หล่อตัวโตมันกดทับ มันเก่งนะแยกประสาทได้ดีมาก มือลูบขาอ่อนผมข้างหนึ่ง อีกข้างก็ล้วงเข้าในเสื้อ
ปากก็จูบ สะโพกก็ขยับดันพยายามแทรกเข้ามาในช่องว่างระหว่างขาของผม จนต้องยอมยกขาขึ้นก่ายกอดมันให้
ไอ้เดย์จูบเน้นๆแล้วขบริมฝีปากล่างผมเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนถอนปากออกมาพูด
“งั้นวันนี้กูไปนอนบ้านมึงนะลูก”
“ไม่เอา น้องอยู่ไม่ต้องมาทำอะไรกูเลย”
“นอนเฉยๆ อาบน้ำด้วยกัน นอนด้วยกัน มันดีจะตาย คิกๆๆ/////”
“เชื่อตายห่า ทะลึ่งอ่ะมึง/////” ขนาดตอนที่พูดอยู่นี่มือมันยังซนอยู่ไม่สุก
“พี่ลูกคิดฮะ!!! เสื้อซีโน่เลอะหมดเลย!”
พ่องเอ๊ย!!!! ซีโน่เปิดประตูพรวดเข้ามาเล่นเอาผมกับไอ้เดย์สะดุ้งโหยง มันโผล่มาได้จังหวะเหมือนรู้งาน
โวยวายเรื่องเสื้อที่เลอะน้ำแดงสภาพดูไม่ได้ของมัน ฟ้องผมไม่ลืมหูลืมตา ไม่สนใจด้วยว่าผมกับไอ้เดย์
กำลังนอนทับกันอีท่าไหน |||||||||
“ฮึ่ม! มึงอ่ะเนียนตลอดนะเดย์ ชอบทำกูเคลิ้มแม่งเพลินเลยนะสัด//////*// กูก็ลืมตัวทุกทีดีนะไม่ใช่แม่มึงเปิดมา”
ไอ้หอกเดย์โดนด่าแล้วหัวเราะชอบใจ คนบ้าชัดๆ เจ้าตัวเล็กเห็นผมไม่สนใจก็จับหน้าผมให้หันไปมองเสื้อมัน
“พี่ลูกคิดๆๆๆๆ สนใจซีโน่หน่อยดิฮะ! ป้าอรเอาน้ำหวานมาให้กินฮะ แต่ไอ้ซีน่อนบ้ามันปัดมือซีโน่
จนน้ำหกหมดเลยอ่ะ ฮืออ”
“จริงเหรอ! แล้วแก้วแตกรึเปล่า ได้แผลรึเปล่าเนี่ย ต้องตัดนิ้วทิ้งมั้ย!?”
“อย่าเว่อร์ดิฮะ||||||| แก้วพลาสติกอ่ะ ไอ้ซีน่อนบ้านิสัยไม่ดีเลยพี่ลูกคิดไม่ต้องรักมันแล้วนะ
เอาขนมมันมาให้ซีโน่กินแทนเลยต่อจากนี้ไป”
“เอ๊า แล้วกันไปว่าพี่แบบนั้นไม่ดีนะซีโน่ เล่นกันอย่าโกรธกันสิ”
“ก็อยู่ดีๆซีน่อนก็แหกปากบอกว่าในน้ำมียาพิษ! เงี้ยะ(ทำท่าประกอบ)-*- แล้วก็ปัดมือซีโน่จนน้ำหกใส่ซีโน่
แก้วกระเด็นไปโดนหัวเงาะดังโป๊ก! เลยด้วยอ่ะ แต่ตัวเองกินน้ำในแก้วตัวเองจนหมดแล้วก็หัวเราะชอบใจอ่ะ ฮืออ
เสื้อซีโน่เลอะหมดเลย มันเหนียวๆด้วย แม่จ๋าต้องตีซีโน่แน่ๆเลย แม่จ๋าบอกว่าไม่ให้ทำเสื้อผ้าเลอะอ่ะฮะฮืออออ”
ไอ้ตัวเล็กฟ้องๆๆแล้วจะเข้ามากอดคอผม แต่ผมยั้งไว้ดันมันออก เพราะเสื้อซีโน่นี่แดงฉานเหมือนโดนใครแทงมา
จูงมือน้องเข้าห้องน้ำครับ เอาน้ำลูบถูๆตรงที่เลอะให้แต่มันก็ยังเป็นคราบชมพูจางๆ เสื้อดูเปียกเลอะมอมแมม
โดนจ๋าบ่นยาวแหง ไอ้ตัวแสบแฝดพี่นี่มันก็ผีเข้าผีออกนะ นึกจะดีก็รักก็หวงน้องน่าดู นึกจะบ้าก็หันมาแกล้งซะเอง
ไอ้เดย์ยืนท้าวขอบประตูห้องน้ำดูแล้วพูดขึ้นมา
“อาบน้ำไปเลยก็ได้ เดี๋ยวเอาเสื้อยืดกับบ็อกเซอร์กูใส่กลับบ้านไปก่อน”
“ไม่อาวววววววว ไม่อาบฮะ!” ตัวเล็กส่ายหัวรัวๆ ขมวดคิ้วแก้มป่อง
“อย่าดื้อดิซีโน่ กลับบ้านไปก็ต้องอาบน้ำใหม่อยู่ดี ถอดเสื้อผ้ามาซะเอาไปซักตอนนี้ จ๋าจะได้ไม่รู้ไง”
“อึก...” ทำหน้าคิดหนักปากจู๋เล็กน้อยแล้วมันก็ค่อยๆพยักหน้าหงอยๆ “........ ก็ได้ฮะ..”
แล้วผมก็โยนเสื้อผ้าที่เลอะของน้องไปให้ไอ้เดย์ครับ มันรับไปแบบงงๆชี้หน้าตัวเองเหรอหรา เหมือนเพิ่งรู้ตัว
ว่ากูเหรอ!? ผมก็พยักหน้า ใช่..มึงนั่นแหละ... ไอ้เดย์ก็เดินส่ายหัวลงไปข้างล่าง เอาผ้าเข้าเครื่องซักให้เรียบร้อย
ผมเปิดน้ำอุ่นลงอ่าง เอา bubble bath ที่พี่ดรีมซื้อมาให้น้องชายเขาเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเท ตีฟองจนฟูฟ่องเต็มอ่าง
ให้น้องที่แก้ผ้ากุมจู๋ลงไปนั่งอาบ มันหัวเราะชอบใจบอกหม่ามี๊แพทริเซียก็ชอบทำแบบนี้ให้บ่อยๆ
ซีโน่ร้องอยากเอาของเล่นลงอ่างเหมือนเด็ก (เออ ก็มันยังเด็กนี่เนอะ) ดูน้องอารมณ์ดีขึ้นเยอะ
ผมก็อยากเอาใจมันหน่อยเลยไปหาให้ แล้วมีของเล่นอะไรในห้องไอ้เดย์กันล่ะ
มองสอดส่ายสายตาไปรอบห้อง ไอ้เดย์มันมีแต่เครื่องเกมส์ ตุ๊กตุ่นตุ๊กตาตัวต่ออะไรก็ไม่มี
ขณะที่กำลังยืนท้าวเอวคิดแล้วก็มองหาอยู่นั้น ไอ้เดย์มันก็กลับขึ้นมาบนห้อง เห็นผมเหมือนหาอะไรอยู่ก็ถาม
“หาอะไรวะลูก”
“หาของให้น้องเล่น”
“อาบน้ำอยู่ไม่ใช่”
“เออ เอาใส่อ่างให้มัน มันชอบ”
“ลูกคุณหนูชิบ ทำเหมือนในละครไปได้555”
“อย่าแซวน่า มึงไม่มีของเล่นเลยเหรอเดย์”
“อืมมมมม เดี๋ยวกูลงไปหาข้างล่างให้แล้วกัน เอาไปเล่นในอ่างใช่มั้ย”
“เออ ขอบใจนะเดย์ อย่างนี้ดิน่าร๊ากกก!” ผมหยิกแก้มแซวมัน มันก็ทำเขินเดินตูดบิดให้ผมหัวเราะลั่น ไอ้บ้า55
ผมเข้าไปถูหลังให้น้องแค่ไม่นาน ไอ้เดย์ก็หอบของกลับมาโยนลงอ่าง ตุ๋ม ต๋อม ตุ๋ม ต๋อม ....
ทั้งลูกมะกรูด มะนาว ตะไคร้ ข่าแง่งใหญ่ แล้วก็ถ้วยที่เอาไว้ใส่น้ำจิ้มเป็นพลาสติกสีชมพูกับสีเขียวอย่างละใบ
ผมกับซีโน่เงยมองหน้าไอ้บ้าเดย์อย่างไม่อยากจะเชื่อ…. ควายเอ๊ยเอามาทำแกงอะไรวะเนี่ย!?||||||||
“ก็น่าจะมีแค่นี้แหละที่เอาใส่อ่างได้” ไอ้เดย์ทำท่าปาดเหงื่อเหมือนมันเหน็ดเหนื่อยกับการหาของมา
“ซีโน่ไม่อยากได้แบบนี้อ่ะเหม็นนนน แง~~~~” ไอ้ห่าเห็นของที่เอาลงอ่างแล้วทำน้องผมร้องเสียงหลง
“ใจเย็นซีโน่ พี่เขาเดย์เอามาให้เล่นน่ะ เอ่อ...ละ..ลองเล่นดูก่อนมั้ย” ผมก็ปลอบน้องลูบผมเปียกน้ำของมัน
คิดว่าจะสระผมให้ ซีโน่แลบลิ้นว่าไอ้เดย์ “แบบนี้มันเล่นได้ที่ไหนเล่า! โง๊โง่เนอะ!!” ผมขำคิกไอ้เดย์โดนน้องผมด่า
“หนอยยย~! นี่ไง! มึงก็เอาตะไคร้มาทำเป็นบานาน่าโบทให้ลูกมะกรูดนั่งแบบนี้ๆนี่ๆ เล่นเข้าไปสิโง่ไปได้!”
ไอ้เดย์คว้ามะกรูดกับตะไคร้มาทำท่าเล่นให้น้องผมดู ก่อนจะเอาต้นตะไคร้ตีหัวเจ้าซีโน่ป๊อกๆๆๆ ซีโน่ก็โวยวาย
“พี่ลูกคิดดดดดด ฮือออช่วยด้วยๆ มันตีซีโน่อ่ะ!”
“เดี๋ยวเถอะเรียกพี่เดย์ว่ามันได้ยังไง ไม่น่ารักแล้วนะ พี่เขาเล่นด้วยเฉยๆหรอก”
เห็นผมทำหน้าดุน้องก็ทำหน้าหงอยเสียงอ่อยเลย “...ก็พี่เดย์ชอบแกล้ง”
“เขาแกล้งหยอกเล่นเพราะซีโน่น่ารักไง”
ผมพูดอย่างนี้แล้วเจ้าตัวแสบมันก็เงียบไป ทำท่านั่งคิดอะไร
“งั้นแล้วที่เพื่อนมาแกล้งซีโน่ล่ะฮะ?”
“เอ่อ...........ก็เพราะซีโน่น่ารักไง55”
“แล้วงั้นที่ซีน่อนแกล้งซีโน่ล่ะฮะ?”
“ก็เพราะน่ารักไง!”
“งั้นซีโน่อยากขี้เหร่แล้ว ไม่อยากน่ารักแล้วมีแต่คนชอบมาแกล้งอ่ะ”
“5555555” ผมกับไอ้เดย์ก็ขำเอ็นดูมันนะ
“....ซีโน่หล่อมั้ยพี่ลูกคิด แด๊ดดี๊กับหม่ามี๊บอกว่าซีโน่หล่อล่ะ โตขึ้นเป็นนายแบบได้เลย55////”
“นายแบบอาหารเม็ดหมาน่ะได้” ไอ้เดย์แทรกขึ้นซีโน่มันมองค้อนวักน้ำสาดใส่ไม่พอใจ แต่ไอ้เดย์ท่าจะสนุก
ผมลุกจากขอบอ่างไปหายาสระผม ปากก็พูดชมไอ้ตัวเล็กให้มันหายหน้างอ
“หล่อสิแต่ต้องเอาไว้โตก่อน ตอนนี้ก็น่ารักไง โตเมื่อไหร่ซีโน่ก็หล่อเหมือนพี่55”
“...............”
ไอ้น้องผมมันมองหน้าผมครับแล้วเงียบ แล้วมันก็เหล่มองหน้าไอ้เดย์ที่ยืนกอดอกพิงประตูดูอยู่
“ถ้าโตขึ้นไปซีโน่จะหล่อเหมือนพี่เดย์ป่าวฮะ?”
“....หล่อเหมือนพี่นี่ไง๊!” ผมชี้หน้าตัวเอง ไอ้น้องบ้ามันก็มองไปทางไอ้เดย์สลับกับหน้าผม
มันทำหน้าสงสัยถามผมแต่ชี้ไปที่ไอ้เดย์ครับ “ซีโน่หล่อๆแบบนั้นไม่ได้เหรอฮะ”
“เดี๋ยวนะ มึงหมายความว่ายังไงวะซีโน่!////*//”
ไอ้เดย์หัวเราะก๊ากชอบใจหนอยแน่ไอ้พวกบ้านี่ กูไม่หล่อตรงไหนวะ
“พี่ลูกคิดน่ารักที่สุดในจักรวาลลลลลลลลล เอิ้กกก555555555”
“จริงป่าว ไม่ต้องมาพูดเอาใจกูเลยไอ้น้องบ้า”
“พี่ลูกคิดหล่อน้อยกว่าซีโน่นิ๊ดดดดเดียวเองฮะ555”
“555อ๋อเหรอ เอางั้นก็ได้ไอ้ตัวดี นี่ นี่ นี่ 5555มาให้ขยี้หัวซะดีๆ55”
ผมไล่จั๊กจี้มันจนเหนื่อย ก่อนจะจับน้องสระผมอย่างหมั่นเขี้ยว หางตาเห็นไอ้เดย์เดินออกไปนอกห้องน้ำ
ประตูไม่ได้ปิดไว้ครับ แป๊บเดียวเท่านั้นมันก็เดินเข้ามาใหม่แบบไม่ใส่อะไรเลย!!!
“อาบน้ำสระผมให้เดย์ด้วยดิ!”
“เฮ้ย!เปรตเอ๊ย////////*//”
ไอ้เดย์เดินโทงเทงยิ้มแฉ่งเข้ามานั่งในอ่างเฉยเลยครับ หันหน้าเข้าหาซีโน่ที่นั่งกอดอกฟองเต็มหัว
“โตแล้วนะ อาบน้ำเองไม่เป็นอีกเหรอ ชอบมาแย่งเด็กนิสัยไม่ดีเลย พี่ลูกคิดไม่ต้องรักพี่เดย์แล้ว
ไม่ต้องรักซีน่อนด้วย รักซีโน่คนเดียวก็พอนะฮะ”
ผมล่ะขำ ไอ้เดย์มันแกล้งเอาแง่งข่าตีหน้าผากซีโน่ไปๆมาๆ
“พี่ลูกคิดดดดดดดดดดดดดด~~~~~ ซีโน่หายตัวไปฮะ!!!”
แล้วจู่ๆเจ้าซีน่อนมันก็เปิดประตูเข้ามาครับ เสียงมันเรียกชื่อผมดังมาแต่ไกลก่อนเห็นตัวซะอีก ทำหน้าตื่นๆ
พอเห็นซีโน่ในอ่างก็ร้อง “อ้าว!” แล้วเห็นไอ้เดย์ในอ่างด้วยก็ร้อง “อ้าว!” มันเห็นผมถกขากางเกงนั่งขอบอ่าง
สระผมให้ทั้งไอ้เดย์ทั้งแฝดน้องมันก็ทำหน้าไม่ยอมครับ “ทำไมมาอาบน้ำสระผมกันที่นี่อ่ะ!!! ซีน่อนจะอาบด้วย!”
“เหวอ~~~~~~~!!! ใจเย็นๆซีน่อนอ่างมันแคบ! ยะอย่าเพิ่ง!! อ้าวโธ่! ไม่ทันแล้วเฮ้อ|||||||”
เรียบร้อยครับเจ้าซีน่อนถอดผ้าออกตัวพรวดๆๆกระโดดเข้าไปนั่งตรงกลางเต็มอ่างพอดี
ไอ้เดย์กับซีโน่โวยวายไล่ แต่ซีน่อนไม่ยอมลุกออกครับ ไหนๆก็ไหนๆแล้วผมเลยสระผมถูหลังให้ทั้งสามคนเลย
ไอ้ลูกคิดเอ๋ยเหมือนมึงมีลูกแฝดสามเลยพับผ่าสิ|||||||||
“นี่ ไอ้หนอนเหี่ยวคู่ลุกออกจากอ่างไปซะทีดิ ให้พี่ลูกคิดเขาเข้ามาอาบบ้าง”
ดูไอ้บ้าเดย์มันพูดกับน้องๆผมสิครับ ทำหน้าตาจริงจังมากด้วยนะ ผมเลยจ้วงมือลงไปควานในน้ำมันก็ทำหน้าตกใจ
“โอ๊ะๆๆใจเย็นลูก ใจเย็นลูกคิด อดใจไม่ไหวขนาดนี้เลยเหรอ //// ไล่น้องมึงออกไปก่อนดีมั้ย!?”
และแล้วผมก็คว้าได้ลูกมะนาวจากก้นอ่างครับ หยิบขึ้นมาปาใส่หัวมันซะเลย “ไอ้บ้า!/////*//พูดอะไรไม่คิด!”
ผมถลึงตาดุไอ้เดย์ มันก็ขำคิกคักแกล้งผม
ซีโน่ดูท่าจะยังงอนพี่แฝดของมันครับไม่ยอมพูดเล่นด้วยเลย มีแต่ซีน่อนที่ชวนคุยนู่นนี่นั่น ร้องเพลงเล่น
คือไอ้นี่ท่าจะไม่รู้ตัวว่าน้องงอนมัน55
ขึ้นจากอ่างผมก็ให้น้องๆอาบฝักบัวล้างตัวอีกรอบ ปล่อยไอ้เดย์มันแช่น้ำไปคนเดียวให้จู๋เปื่อยเถอะ
ผมเอาเสื้อยืดกับบ็อกเซ่อร์ให้น้องๆใส่ เสื้อผ้าไอ้เดย์ตัวใหญ่ไปพวกมันใส่แล้วตลกดี จากนั้นก็นั่งเช็ดหัวน้องๆ
เช็ดคนนี้สลับคนนั้นไปๆมาจนแห้ง.........ลืมไอ้บ้าเดย์ไปเลย พอนึกขึ้นได้ผมก็ตะโกนเรียกให้มันออกมาซะที
จะได้เช็ดหัวให้มันด้วย แต่มันกลับตะโกนตอบกลับมาว่า “ไม่ออก”
ผมเลยเดินเข้าไปดูสภาพมัน ก็ยังนั่งจ๋องอยู่ในอ่างนะ พอเห็นผมมันก็กระดิกนิ้วเรียกให้ก้มลงไปฟัง
มันกระซิบพูดใกล้ๆหูผม “กูจะรอมึงอยู่ในนี้แหละ ยังไงวันนี้มึงก็ห้ามเบี้ยว”
“มึงจะบ้าเหรอวะเดย์///// แล้วซีน่อนซีโน่ล่ะ” บ้าไปแล้วมันจะให้ผมมาลงอ่างกับมันตอนนี้เนี่ยนะ
“................หึหึหึ เชื่อหัวกูนี่ ทำแบบนี้สิ”
เดย์กระซิบบอกแผนให้ผมทำตามที่มันบอก ....
..........................................
..............................
...........
ผมพาน้องไปสวัสดีพ่อแม่พี่สาวไอ้เดย์เรียบร้อยก็พาเดินไปบ้านน้องเงาะ ไปลาพ่อแม่น้องเงาะต่อ
พอบอกว่าพรุ่งนี้เจ้าแฝดต้องกลับพัทยาแล้ว เงาะก็บอกไม่อยากให้กลับเลย กำชับว่าให้มาหาผมบ่อยๆ
จะได้มาเล่นด้วยกันอีก พ่อแม่น้องเงาะก็ชอบซีน่อนซีโน่น่าดู ผมขอบคุณทุกคนมากๆที่เอ็นดูน้องๆผม
กลับไปถึงบ้านแม่จ๋าเห็นชุดที่น้องๆใส่กลับมาแล้วนั่งหัวเราะ “อ้าวแล้วเสื้อผ้าพวกมันล่ะอยู่ไหน
เอามาให้แม่ซักซะคืนนี้เลย ปั่นเครื่องตากพัดลมได้แดดตอนเช้าๆเดี๋ยวก็แห้งดี ทันพ่อมันจะมารับไปตอนสาย..”
“อ้าว! ไม่ใช่ตอนเย็นเหรอจ๋า!?”
“เพิ่งโทรมาบอกเมื่อกี้ บ่นว่าโทรหาใครก็ไม่ติด พ่อแกน่ะไม่ได้อยากจะโทรหาแม่นักหรอก เฮอะ..
เห็นเขาว่าเปลี่ยนใจจะมารับลูกเขาไปเที่ยวงานอะไรด้วยไม่รู้ ที่พัทยานั่นแหละ”
“อ๋อเหรอ...ลูกไม่ได้ให้น้องพกโทรศัพท์ไปเองแหละจ๋า เดี๋ยวมันก้มหน้าก้มตาเล่นแต่เกมส์ในมือถือ
(เดี๋ยวพวกมันจะขี้เกียจไปเล่นบ้านเงาะ) โทรศัพท์ลูกก็...” ล้วงมือถือจากกระเป๋ากางเกงขึ้นดู “แบ็ตหมดอ่ะ”
แล้วคุณนายลูกเกดเขาก็บ่นเช่นเคย ว่าผมไม่รู้จักเติมแบ็ต อย่างนี้มีธุระอะไรใครตายก็ไม่ต้องรู้เรื่องกันพอดี
“โธ่ลูกก็อยู่กับเดย์ตลอดอ่ะ ถ้าเกิดจ๋ามีอะไรก็โทรไปหาไอ้เดย์มันดิ”
“จริงๆเลยนะ เฮื่อย! อ่ะแล้วไหนล่ะชุดน้องน่ะ!?”
ซีน่อนมันตอบสวนขึ้นมาแทนผมให้เสียงแจ๋วเลยครับ “อยู่บ้านพี่เดย์ฮะ พี่ลูกคิดไม่ได้เอามาฮะจ๋า”
“ขี้ลืมจริง! รีบกลับไปเอามาเลย เร็ว! เฮ้อจริงๆเล้ยลูกกกกกก ”
จ๋าว่างี้แล้วต้อนน้องๆไปนั่งกินข้าวในครัว...ผมต้องกลั้นอมยิ้มน่าดูเลยครับตอนที่ตะโกนบอกแม่
“งั้นลูกไปบ้านเดย์ เดี๋ยวมานะจ๋า! กินข้าวไปเลยไม่ต้องรอนะ!” อิอิ...
**************************************
“อ้าวลูกคิด กลับมาทำไมเหรอลูก? หรือว่าจะมาค้างกับเดย์”
มาถึงบ้านไอ้เดย์ก็เจอแม่มันทักทำหน้าแปลกใจแต่เขาก็ยิ้มหวานให้ผม คุณแม่ของเดย์มีอายุแล้วแต่ยังสวยมากๆเลย
เห็นทีไรก็นึกชมในใจทุกครั้ง พ่อไอ้เดย์ก็หล่อแบบผู้ใหญ่ๆ ไม่แปลกหรอกที่ไอ้เดย์มันจะหน้าตาดีขนาดนี้
แต่แม่จ๋าของผมก็น่ารักนะครับ เหมือนโดราเอม่อนเลย ผมกับไอ้เดย์ชอบแย่งกันกอดพุงกลมๆของจ๋าทุกวัน
“อ๋อเปล่าหรอกครับ คือผมลืมชุดของน้องไว้ที่ห้องเดย์น่ะครับ แหะๆ”
มันรู้สึกผิดในใจอยู่เหมือนกันที่เราจะมาแอบลักลอบจู๋จี๋กับลูกชายบ้านนี้ ผมหลบตาแม่เขาเองอัตโนมัติ
แล้วยิ้มแหยให้ ก่อนเดินตัวลีบผ่านหน้าแม่กับพ่อเดย์ที่นั่งหน้าทีวี แต่ไอ้ลูกกะตาบ้าของผมมันดั๊น
เหลือบไปประสานสายตากับพ่อของไอ้เดย์พอดี๊
จังหวะที่พ่อเดย์ละสายตาจากข่าวในจอมาเหล่มองผมเล็กน้อย ไม่รู้ทำไมเหมือนกันแต่ผมรู้สึกร้อนตัว
กลัวเขาจะจับผิด ต้องถามโพล่งออกไปแบบหาเรื่องคุย “พะพ่อ! 55 พ่อกับแม่กินข้าวรึยังครับ555||||||||”
“กินอิ่มกันแล้วลูก เอ้อลูกคิดมาก็ดีเลยแม่ขี้เกียจขึ้นไปเรียก ตามเดย์มันลงมากินข้าวให้หน่อยสิลูก
ทำอะไรอยู่ไม่รู้มืดแล้วยังไม่ยอมลงมาจากห้องสักที ขอบใจนะจ๊ะ บอกว่าแม่ทำไข่ลูกเขยที่เดย์ชอบไว้ด้วยนะ”
“คะครับ..” ผมพยักหน้ารับคำแล้วจะหันไป แต่พ่อไอ้เดย์ก็เรียกซะสะดุ้ง
“ลูกคิด!”
“คะคร๊าบบ!!!!?”
“อยู่กินข้าวก่อนค่อยกลับไปบ้านสิ กับข้าวมีเยอะแยะ พี่ดรีมเขาจะลดหุ่นไดองไดเอทอะไรของเขานั่นล่ะ
ขึ้นห้องไปแล้วไม่ยอมกิน แม่เขาอุตส่าห์ทำ มีแค่พ่อกินอยู่คนเดียว น้อยใจน่าดูแล้วเนี่ย55”
พ่อพูดแล้วแอบชี้แม่ เหล่ตาแกล้งแซว แม่เดย์ก็ตีแขนพ่อเบาๆหัวเราะกัน ผมเห็นแล้วก็ยิ้ม......อิจฉาว่ะ
พ่อแม่เราไม่เห็นเคยเป็นอย่างนี้บ้างเลย... ขนาดเลิกกันไปตั้งนานแล้วยังคอยจะตีกันอยู่เรื่อย
บรรยากาศระหว่างพ่อแม่ผมไม่มีมากระหนุงกระหนิงน่ารักกันแบบนี้หรอกครับ อยู่ด้วยกันทีไรให้ตายเถอะ
ผมนึกว่าอยู่ในเกมส์ออฟโทรน
เมื่อก่อนไอ้เดย์มันทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาได้ไงวะ พ่อแม่พี่สาวโคตรของโคตรจะแสนดีเลย
ถ้าจำไม่ผิด..............ก็เป็นเพราะตามเพื่อน คบเพื่อนที่ชวนกันทำแต่เรื่องไม่ดี มันก็ไม่แปลกหรอก
ที่ตอนนี้บ้านไอ้เดย์จะเอ็นดูผมมากเป็นพิเศษ เพราะผมคือเพื่อน ที่ไม่เคยชวนมันไปตีกับใครหัวร้างค้างแตก
ไม่เคยพามันไปมั่วสุมที่ไหน ไม่ได้เล่นยา ไม่เคยแว๊นมาตามมันไปซิ่งรถให้เฉียดตายอย่างที่ผ่านมา
ทุกวันนี้เดย์ตั้งใจเรียน ไม่โดดเรียนเหมือนเมื่อก่อนด้วย มันเป็นคนฉลาดเลยเรียนได้ฉิว แต่ก่อนมันไม่อยากเรียนเอง
ผลการเรียนถึงไม่ดี พอเข้าม.ปลายแล้วกลับเรียนดีมากๆ ช่วงนี้ยิ่งฟิตเพราะมันตั้งใจเรียนเพื่อมาติวให้ผมด้วยอีกที..
“ขอบคุณครับ แต่ว่า...........เอ่อ...” ผมลืมนึกไป ถ้าบอกไม่กินเพราะแม่จ๋ารอกินข้าวอยู่ มันก็จะผิดสังเกตไป
ถ้าหากว่าผมมาคลุกอยู่ในห้องลูกชายเขานานๆ คิดไปคิดมามันก็ดีเหมือนกันจะได้โทรบอกจ๋าว่ากินข้าวบ้านเดย์
“ทำไมล่ะลูก? แม่จ๋ารอให้กลับไปกินข้าวอยู่เหรอจ๊ะ” แม่เดย์ถามแบบไม่ได้ติดงอนอะไร ยิ้มเอ็นดูให้ผมเหมือนเคย
“เอ่อ....เปล่าครับ! จ๋าไม่ได้รอครับ แหะ... เดี๋ยวผมจะบอกให้เดย์ลงมากินข้าวด้วยกันครับ เอ่อ.....อีกสักพัก”
“หือ? แล้วไม่ลงมาเลยล่ะ ไม่หิวข้าวกันรึไง จะขึ้นไปทำอะไรกันถึงต้องอีกสักพัก?”
อูยยยยยยยยยย!|||||||||| จู่ๆพ่อไอ้เดย์เล่นโพล่งถามขึ้นมาซะเสียงดังฟังชัด หัวใจผมนี่ตกไปอยู่ที่ตาตุ่มแน่ะ
“ทำ! ทามมมมมมมม~~~ม เลข! ครับ แหะๆ ไหนๆก็กลับมาเอาเสื้อผ้าน้องแล้ว ผมเลยกะว่าจะให้มันสอนสูตร
ตรงที่ยังไม่ค่อยเข้าใจ ให้เข้าใจขึ้นอีกนิดหน่อยครับพ่อ”
พ่อไอ้เดย์ทำหน้ารับรู้ แม่ไอ้เดย์ลุกไปครัวบอกจะอุ่นกับข้าวรอ ผมเลยรีบลี้หายขึ้นบันไดไปชั้นสอง
แบบเกรงใจ๊เกรงใจพ่อกับแม่มัน
...........................
..............
เข้าไปในห้อง........โอ๊ะโอ๋.......ผมแปลกใจเลยในห้องมันปิดไฟมืด แต่มีแสงไฟมาจากทางห้องน้ำครับ
ผมก็ค่อยๆเดินไปกะว่าจะแกล้งมันซะหน่อย “แฮ่!!!!! แบร่~! อ่ะ...!? อ้าวววว?? ไปไหนวะ?”
ไม่เจอไอ้เดย์ครับ เห็นแค่อ่างน้ำที่ยังมีฟองครีมนุ่มๆลอยฟูฟ่องเต็มอ่าง นี่สงสัยไอ้เดย์มันจะทำฟองเพิ่ม
หรือว่าเปลี่ยนน้ำใหม่ก็ไม่รู้นะ......... แล้วมันหายหัวไปไหนของมันล่ะเนี่ย ก็ไหนว่าจะไม่ไปไหน จะแช่อ่างรอผม
จะว่ามันกลัวตัวเปื่อยรอข้างนอกก็ไม่มี ข้างล่างก็ไม่อยู่นี่.......ไปไหน? เอ๊ะ!! เฮ้ยรึว่า!!!!||||||||||||||
ผมนึกแล้วก็ตกใจน่าดู รีบผวาไปควานหามันในอ่างน้ำ ไม่ใช่ว่ามันรอจนหลับ รึเป็นลมจมอ่างไปแล้วหรอกนะ!!!
“....เฮ้อ ไม่มีนิ” ผลคือเจอแต่ลูกมะนาวครับ มีลูกนึงสงสัยมันเอาออกไม่หมด เห็นของที่มันโยนใส่อ่างตอนแรก
วางกองกันอยู่หน้ากระจก และขณะที่ผมกำลังยืนท้าวเอวคิดงงไม่หายก็ต้องสะดุ้งเฮือก
“จ๊ะเอ๋!!! อื้มมมม จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ!”
“เหวอ~~~ ไอ้บ้าเด๊ย์~~~”
หมาเดย์ครับยังนุ่งแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวตัวก็เปียกน้ำ มันเข้ามาสวมกอดผมจากด้านหลังแล้วระดมหอม
จุ๊บไปทั่วหัวหูต้นคอไหล่หลังแบบไม่ให้ผมตั้งตัว
ตกใจหมดที่แท้มันก็แกล้งผม หลบอยู่หลังบานประตูในห้องน้ำนั่นแหละ ไอ้บ้าหัวเราะผมใหญ่
“ไปนานจัง เดย์คิดถึงอ่ะ/////”
“มาคิดถงคิดถึงบ้าอะไรวะ ห่างกันยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเลย”
“ไม่รู้เว้ย มาให้ลงโทษซะดีๆ เหอๆๆ”
“อะอะอะไอ่ลาม๊ก! จับอะไรเนี่ยวุ้ย!! เฮ้ยๆๆ!!! วะ เหวอ~~~~~~!!!!”
ตู้มมมมมม!!! ซ่า~~~!!!!!!
ไอ้บ้าเดย์แม่งดันผมจนตกลงไปในอ่างน้ำทั้งๆยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้า เสื้อยืดคอกลมสีขาวกับกางเกงยีนสีฟ้าซีดของผม
เปียกชุ่มไปทั้งตัว หัวผมก็มีแต่ฟองติดเต็มไปหมด ไอ้หล่อแต่เลวมันยังมีหน้ามาชี้หน้าผมแล้วขำก๊ากออกมาอีก
“โหยยยยไอ้บ้าเล่นอะไรของมึงเนี่ยมันเปียกหมดแล้วเห็นมั้ยเดย์!”
“5555555เปียกสิดี เห็นอะไรแจ่มๆเยอะเลย”
“อะไร? อะไรแจ่มๆวะบ้าบอนะมึงอ่ะ โหยแล้วเปียกทั้งชุดงี้กูจะกลับบ้านยังไง”
“ก็ไม่ต้องกลับดิ”
“จะบ้าเหรอ กูต้องกลับบ้านนะจ๋ารออยู่”
“โด่โวยวายไมเนี่ย ก็แล้วถ้าไม่เปียกจะอาบน้ำด้วยกันได้ไงละจริงป่ะ คึคึ//////”
“แต่ก็ไม่ใช่เปียกทั้งเสื้อทั้งกางเกงอย่างนี้เว้ยเฮ้ย! -*- ”
“ก็........เดี๋ยวเปลี่ยนเสื้อกูไปก็ได้ อย่าทำหน้าเหม็นขี้อย่างนี้ดิ ไม่น่ารักเลย”
“ก็กูไม่น่ารักไง ฮึ่ย! ไม่ต้องมาอ้อน ไม่ต้องมาไต่ ไม่ต้องมายิ้มไอ้บ้า ไม่ต้อง! อย่ามา! อย่ามาจั๊กจี๋กู๊~~อ๊า555555!!!”
แม่งทั้งน้ำทั้งฟองกระจายเลยครับ ผมดิ้นๆๆหนีไอ้บ้าเดย์มันก็ไล่จี๋ๆๆ สุดท้ายมาหยุดได้เพราะผมดิ้นแล้วสะบัดหัว
แรงไปหน่อยเลยเอาหัวไปโขกกับคางมันเต็มๆ เจ็บทั้งคู่สิครับ
“โอ้ยก็บอกแล้วว่าอย่าๆๆ”
“ห้ามอะไรนักหนาวะ ไม่ให้โดนตัวแล้วจะอาบน้ำให้ได้ไงล่ะ”
“เอ๊ากูไม่ได้บอกจะให้มึงอาบให้สักหน่อย อาบใครอาบมันสิ ไม่ต้องอาบให้กันก็ได้จะบ้ารึไง//////*//”
“ไม่ต้องมาลีลาน่าลูก หุบปากแล้วขยับมานั่งตักป๋าซะทีมานี่มา จะถอดเสื้อให้”
โหยยยยยยย ไอ่คุณชายเชี่ยเดย์กระดิกนิ้วเรียกผมครับ หน้าตาแม่งร้ายกาจมาก ตาเจ้าเล่ห์ขนาดนี้คิดอกุศลกะกูชัวร์