-///- ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART) คิดถึงนะคะ^^(จบแล้วจ้า) 07/12/61
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: -///- ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART) คิดถึงนะคะ^^(จบแล้วจ้า) 07/12/61  (อ่าน 119552 ครั้ง)

ออฟไลน์ titansyui

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-0

ออฟไลน์ vivisama

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 41
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
เดย์ลูกคิดน่ารักเหมือนเดิม สองแฝดใครเมะใครเคะลูก? ยูนายนี้ยังไงอยู่น้า ตาร์ซีน คู่กันเถอะ สุดท้ายมาเร็วๆน้าคนเขียน(>_<)

ออฟไลน์ oiruop

  • เ รื่ อ ง โ ง่ โ ง่ นี่ ฉ ล า ด นั ก ⊙﹏⊙∥
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 470
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-0
    • https://www.facebook.com/book.yaoi?fref=ts
พลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไง สนุก สนุก สนุก

 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13

ออฟไลน์ meuy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 218
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ไปเที่ยวสวนสัตว์กันด้วยน่าร๊ากกกกก   พวกเด็กๆก็น่าร๊ากก  แอบเชียร์ให้หลายๆคู่ได้กันน 55555 

รอตอนไปอยู่น้าาา

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ meuy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 218
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0


////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 34  เล่นกัน.../1     





“ทำไมวะเดย์ รีบไปที่ประชาสัมพันธ์เถอะ  น้องกูกับเงาะเด่นจะตาย ให้เขาประกาศแล้วให้คนช่วยหาน่าจะเจอ”
“กูว่ากูรู้แล้ว ไอ้พวกตัวแสบมันน่าจะไปที่ไหน”
ทุกคนรวมถึงผมเสียงดังมากรีบถามมันว่าที่ไหน

“สวนสนุก!”
“สวนสนุก!!!”
“ใช่ กูจำได้ไอ้สามตัวนั่นมันพูดอยากไปตาวาวตั้งแต่ตอนที่ดูแผนที่กันแล้ว อีกอย่างมันคงได้ยินว่ากินข้าวเสร็จ
พวกเราจะกลับ พวกมันคงคิดว่าอดไปแน่ เลยแอบไปกันเองน่ะสิ ยิ่งปิดเครื่องหนีแบบนี้ด้วย”

........................รุดไปถึงสวนสนุก
ตามที่ไอ้เดย์สัณนิษฐานเลยครับ ไอ้เด็กแฝดกับเงาะกำลังเล่นกันกับเด็กแถวนั้นให้คึ่ก!
ผมอยากจับพวกมันมาตีด้วยไม้หน้าสามเรียงตัวเหลือเกิน  -*-

พอเด็กทั้งสามคนหันมาเห็นพวกผมยืนกอดอกอยู่เท่านั้นแหละ ซีน่อนกับซีโน่ก็รีบวิ่งแจ้นมากอดเอวผมทันที
“พี่ลูกคิดดดดดด ซีโน่บอกว่าอยากมาฮะ ซีน่อนให้รอพี่ลูกคิดพามาก็ไม่เชื่อ”  นี่ไอ้ซีน่อนมันโบ้ยไปให้น้องมันครับ
“ซีน่อนอ่ะแหละ!!! เงาะด้วย! ชวนซีโน่มา!!! ซีโน่ไม่ได้อยากมาเล้ย!” 
อ้าวเกิดการหักหลัง ซัดทอดด้วยหางเสียงสูงขึ้นแล้วครับ

น้องเงาะที่เดินเตาะแตะเจี๋ยมเจี้ยมตามมาได้ยินเข้ารีบแก้ตัวไม่ต่างกัน “ก็ฝรั่งบ่นอยากเล่นนี่ หนูมาเป็นเพื่อนเฉยๆ
หนูบอกให้รีบกลับเดี๋ยวพี่ๆจะมาตาม..ก็ไม่เชื่อ สองคนนี้บอกพี่ชายใจดี๊ดีไม่โกรธหรอก”
 พวกเด็กน้อยยืนพูดแก้ตัวกันไปมา แหม..มาทำตาแป๋วใส่ผม รู้หรอกน่าเจ้าพวกนี้กำลังกังวลว่าจะโดนดุมากแค่ไหน

“ทีหลังอย่าทำอย่างนี้อีกนะ! ไม่อย่างนั้นวันหลังไปไหนด้วยกันจะไม่ตามหาให้เหนื่อย จะทิ้งมันไว้ตรงนั้นแหละ
ให้อดข้าวอดขนม กลับบ้านไม่ได้ โดนโจรลักไปตัดแขนตัวขาตัดนิ้วตัดหัวให้ตายไปเลย เข้าใจมั้ย!? รู้เรื่องนะ!”
ผมขี้เกียจพูดมากครับ แค่เจอน้องๆผมก็ดีใจแล้ว นึกอยากจะกอดหอมแก้มพวกมันคนละที แต่ก็ต้องทำวางท่า
ปั้นหน้าดุพูดเสียงจริงจังขู่เจ้าพวกตัวเล็กไว้ก่อน เดี๋ยวพวกมันจะได้ใจ

พูดไปแล้วพวกมันก็ก้มหน้านิ่ง ดีแล้วที่รู้ตัวว่าผิด 
“จ๊อกกกกกกกก~~~~~~~~~~~!!!”  โอ๊ะ..เสียงท้องใครสักคนร้อง หนึ่งในไอ้ดื้อทั้งสาม
เจ้าซีโน่เงยหน้ามายิ้มแผล่หลังจากที่ผมเห็นมันลอบสบตากับพรรคพวก   “หิวข้าวแล้วอ่า”   
เฮ้อ...เวร กูก็นึกว่าซึ้ง คือสรุปที่พวกมึงนิ่งไปนี่คือมึงหิวใช่มั้ย -*-

“เฮ้อ ขอบใจนะที่ช่วยกันวิ่งตามหาพวกตัวยุ่ง ปะๆๆ ไปกินข้าวกันเหอะว่ะ” 
ผมหันไปพูดขอบใจเพื่อนๆ ทุกคนก็ขำๆแซวๆว่าเจ้าเด็กพวกนี้ร้ายกาจ แอบหนีเที่ยวแต่เล็กแต่น้อย
แต่ยังไม่ทันที่ผมจะต้อนเด็กๆให้เดินไป ไอ้เดย์ก็มาจับมือผมไว้ก่อน 
“เดี๋ยวดิ ง่ายไปป่ะ มึงอ่ะตามใจเด็กมันจะเหลิงนะเว้ย!” 
ไอ้เดย์ขมวดคิ้วทักท้วงผม ทำหน้าซะจริงจัง ผมก็มองมันหน้าเหรอหรา

“อ้าวแล้วจะให้กูทำยังไงล่ะ จับพวกมันขึงพรืดเอาแส้เฆี่ยนเอาน้ำเกลือสาดมั้ย”
“เฮ้ยได้จริงอ่ะ กูขอเป็นคนสาดน้ำเกลือได้มั้ย”
“ไอ้โหด||||||||||”   ผมรู้ว่ามันพูดเล่นเลยแกล้งทำหน้าตารังเกียจมัน
“โหดที่ไหนกูแค่ช่วยมึงอ่ะ555”
นี่ผมแค่พูดเล่นประชดไอ้เดย์ แต่เจ้าตัวเล็กสามตัวนั่นพากันร้องโวยวายส่ายหน้า มาเกาะแข้งเกาะขาผมกันใหญ่
ผมเลยต้องหัวเราะแล้วบอกว่าล้อเล่นไป ไอ้เดย์มันก็พูดไม่คิดนะ ถ้าผมดุใครได้
ผมขับไล่มันออกไปจากชีวิตผมได้นานแล้ว ไม่หลวมตัวจนได้มันมาเป็นแฟนแบบทุกวันนี้หรอกครับ

“ไม่รู้สิ กูคิดว่าอย่างน้อยไอ้พวกนี้ก็น่าจะพูดคำว่าขอโทษสักหน่อยนะ พูดเป็นกันมั้ยล่ะเฮ้ยไอ้พวกแมลงมอด”
ผมอึ้งไปเลยนะเนี่ยที่ได้ยินไอ้เดย์มันพูดแบบนี้ ก็จริงของมันนะ เราทุกคนรุมจ้องเด็กทั้งสามกันเป็นตาเดียว

เจ้าซีโน่กัดปากล่างทำแก้มป่อง ขยับเข้าไปยืนใกล้เจ้าแฝดพี่มันยิ่งขึ้นเหมือนกำลังหวั่นใจ
ซีน่อนเห็นน้องมันทำท่าจะกลัวใหญ่เลยคว้ามือไปจับกันไว้แน่นเชียว ทำหน้าจ๋อยกันทั้งคู่
แล้วน้องเงาะก็พูดออกมาเป็นคนแรกแถมยังยกมือไหว้ด้วย  “หนูขอโทษค่ะพี่ๆอย่าฟ้องแม่หนูนะเดี๋ยวหนูโดนตี”

ผมอดยิ้มไม่ได้ พอเจ้าแฝดเห็นเงาะทำแบบนั้นแล้วผมยิ้มให้ พวกมันก็เลยยกมือไหว้รอบวงเลยครับ
 แหกปากพูดขอโทษครับเสียงลั่น แล้วก็พากันพุ่งเข้ามากอดเอวผมล้อมหน้าล้อมหลัง ขอร้องผม
ไม่ให้โทรไปฟ้องแด๊ดดี๊ของพวกมันด้วย เพราะกลัวว่าปิดเทอมหน้าพ่อจะไม่พามาหาผมอีก

“ไม่ยกโทษให้เฟ้ย”  เสียงไอ้เดย์คนเดียวแหละครับ ไอ้นี่ท่าเยอะจัด มันยืนกอดอกเก๊กหน้าหล่อทำขรึมดุเด็กๆ
ผมเลยสะกิดมันบอกอย่าเยอะ แต่ไอ้บ้านี่มันดันมาทำตาดุผมด้วยแล้วก็บอกผมเฉยเหอะน่า..

“ถ้าอยากให้พวกพี่ๆเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ มันก็ต้องมีการแลกเปลี่ยนกันหน่อย...ทั้งสามคนจะตกลงรึเปล่าล่ะ”
เดย์มันยักคิ้วหลิ่วตาวางท่าน่าหมั่นไส้เป็นบ้า ผมกับเพื่อนคนอื่นๆมองหน้ากันไปมาเล็กน้อยอย่างแปลกใจ
เด็กทั้งสามคนเองก็เหมือนกัน แล้วพวกมันก็ทำหน้างงๆมองไอ้เดย์กันตาปริบๆ

“เดย์ อะไรของมึงวะ จะมาตกลงอะไรกับเด็กวะ พวกมันก็สำนึกแล้วปล่อยไปกินข้าวเหอะ”
ผมเร่งแต่ไอ้เดย์ส่ายหน้า เพื่อนๆก็คอยเงี่ยหูฟังมันพูดกันหน้าสลอน

“กลับจากสวนสัตว์เป็นเด็กดีไปอยู่ที่บ้านพี่ เล่นกันตามสบาย...รอพวกพี่กลับไปตอนเย็นแบบไม่งอแง ทำได้มั้ย”
ฟังไอ้เดย์พูดผมก็ตาโต อ้าปากหวอเล็กน้อยด้วยความที่คิดไม่ถึงว่ามันจะมาไม้นี้ อย่างนี้ก็หมายความว่า
มันกะจะไม่ให้เด็กๆติดสอยห้อยตามผมไปเที่ยวต่อ พวกเด็กๆยังไม่ทันได้ตอบ กลายเป็นผมเองที่รีบโบกมือค้าน

“บ้าเหรอเดย์ เดี๋ยวพ่อกับแม่มึงก็ด่ากูตาย แม่จ๋ากูอีกล่ะถ้ารู้ว่ากูเอาน้องไปทิ้งไว้บ้านมึงโดนด่ากันพอดี”
“กลัวไรวะ บ้านกูชอบไอ้หนอนคู่นี่ออก มึงไม่เห็นเหรอคนที่บ้านกูเจอมันกรี๊ดอย่างกับเจอณเดช”
“555ก็น้องกูหล่อเหมือนพี่มันไง ไม่เอาน่ากูเป็นห่วงน้อง”
“อยู่บ้านกูมีอะไรต้องห่วงวะ น่า! เอาเหอะน่า! เชื่อเดย์ๆๆคึคึคึ”

ไอ้มาร์คมาเกาะไหล่ผมขำกระซิกๆที่ข้างหูบอกไอ่ห่าเดย์แม่งร้าย เดย์โดนเพื่อนๆแกล้งโห่ใส่ขำๆว่าแกล้งเด็ก
ไอ้เดย์ไม่สนใจเสียงโห่ครับแต่มันรีบมาปัดมือไอ้มาร์คออก ถลึงตาใส่เพื่อนมันแบบกวนๆ “ของกูครับของกู!” 
ไอ้มาร์คเลยหัวเราะคิกคักแอบซุบซิบแซวอะไรกันไม่รู้กับไอ้ซีน พวกมันมองมาทางผมแล้วก็ขำ
(ก็คงไม่พ้นเรื่องกู/////*//)

“เรื่องวันนี้จะไม่ไปถึงหูแม่อรและแด๊ดดี๊ไง แลกกัน ........โอเค๊!?”  ไอ้เดย์หันไปชี้หน้าเรียงตัวกำชับเด็กๆ
“แล้วจะไปไหนกันอ่ะ ทำไมไม่ให้เด็กไปด้วยอ่ะ!!?”  ซีโน่มันขมวดคิ้วไม่เข้าใจ ไม่ต่างอะไรกับซีน่อนที่จ้องไอ้เดย์
“เรื่องของผู้ใหญ่ไง ไม่รู้สักเรื่องจะได้มั้ย55555”  ดูไอ้บ้าเดย์มันตอบดิ

ซีน่อน ซีโน่ทำตาล่อกแล่กเหมือนไม่แน่ใจ ผมดูหน้าพวกมันก็พอรู้ว่าคงอยากไปไหนๆกับผมมากกว่า
แต่น้องเงาะรีบรับปากเสียงดังฟังชัด  “ได้ค่า! รับรองเลยพี่เดย์ ไปเที่ยวกันต่อให้สบายใจเลยค่ะ เรื่องแค่นี้เอง
หนูไม่ร้องตามพี่หรอกค่า หนูอยู่ได้พวกพี่จะไปไหนก็ไปกันเถอะ หนูโตแล้วนะไม่ใช่เด็กเล็กๆสักหน่อย
ซื้อขนมมาฝากหนูเยอะๆก็พอ หนูจะเป็นเด็กดี!”   สาวน้อยตอบอย่างแข็งขันเสร็จก็ยิ้มแป้นแล้นน่ารักให้
ก่อนจะหันไปทางไอ้พวกน้องชายผมแล้วยักคิ้วพร้อมยิ้มกว้างๆพูดว่า “เนาะ!” 
พวกผู้หญิงชมกันใหญ่ว่าน้องเงาะน่ารัก

ซีน่อนกับซีโน่หันมามองหน้าผม ผมเลยย่อตัวลงเล็กน้อยให้อยู่ในระดับสายตาของน้องๆ เข้าไปใกล้ๆ
เอามือจับหัวพวกมันโยกเบาๆ  “ว่าไงเรา หื้ม? จะอยู่กันได้เหรอไม่มีพี่”
ซีน่อนมันรีบกอดอกทำวางท่าทันที “พอเปิดเทอมมาซีน่อนกับซีโน่ก็ขึ้นป.6แล้วพี่ลูกคิดไม่รู้เหรอฮะ!”

ผมอมยิ้มขำ คิดว่าเข้าใจความหมายของมันนะ จะบอกว่าตัวเองโตแล้ว เก่งแล้ว ไม่ร้องตามพี่สินะ
“แต่แด๊ดดี๊บอกว่าอย่าห่างพี่ลูกคิดนะฮะ..”  ซีโน่พูดมาผมชักเข้าใจ ปกติพวกมันก็ติดผมอยู่แล้วนี่พ่อยิ่งสั่งมาด้วย
“งั้นเรื่องนี้ก็ไม่ต้องรายงานแด๊ดดี๊โอเคมั้ย”  ผมพูดพวกมันก็มองหน้ากันเองเหมือนปรึกษา ก่อนหันไปมองน้องเงาะ
เงาะยังยิ้มแถมยกนิ้วโป้งชูว่าเยี่ยมให้ดูเป็นการเชียร์ น้องๆผมเลยหันมาพยักหน้ากันหงึกๆ...

แล้วผมก็เห็นเหมือนเงาะแอบขยิบตาให้ไอ้เดย์แว๊บๆ ผมเลยรีบหันไปมองหน้าไอ้เดย์ มันเห็นผมจ้อง
ก็ทำผิวปากไม่รู้ไม่ชี้    “มึงมีอะไรจะพูดมั้ยเดย์”  ผมกอดอกหรี่ตามองไอ้เดย์อย่างจับผิด เจอพิรุธเพียบครับ
เดี๋ยวนะมันชักยังไงๆไอ้ตัวแสบอันดับหนึ่งของผมมันยิ้มกวนๆแล้วพึมพำ  “วันละห้าสิบ..คุ้มเว้ย คึคึคึคึ”



**********************************


..........ต่อจากสวนสัตว์พวกเราวางแผนไปร้องคาราโอเกะกันครับ
ผมกับเดย์พาน้องๆไปบ้านเลยแยกตัวไป ให้เพื่อนๆไปรอที่ร้านที่จองไว้ได้เลย เดี๋ยวเราค่อยตามไปสมทบทีหลัง

ไอ้เดย์กลับไปบีบๆนวดๆแขนแม่มันนิดหน่อยเอาใจ ชมว่าแม่มันสวยอย่างนั้นอย่างนี้ต้องรักเด็กเหมือนนางสาวไทย
ผมดูแล้วก็ขำ ต้องขอบคุณแม่มันที่ยินดีรับดูแลน้องผมให้ แถมยังบอกให้ผมกับเดย์ไปเที่ยวกับเพื่อนๆให้สบายใจ
แม่ไอ้เดย์น่ารักมาก ณ จุดๆนี้

ก่อนออกจากบ้านผมเห็นน้องเงาะไปขนของเล่นที่บ้านตัวเองมาเพียบ ซีน่อนกับซีโน่มองของเล่นเด็กผู้หญิง
แล้วร้องโน่วๆๆ ไม่ยอมเล่นด้วย แม่ไอ้เดย์เลยชวนพวกเด็กๆปั้นขนมปลากริมเผือก เด็กๆตื่นเต้นไม่เคยทำ
ร้องจะช่วยแย่งแป้งกันใหญ่ ผมว่ามันน่าเอ็นดูดีนะครับ

...............................
..................
..........

ออกจากบ้านไม่นานเราก็ลงรถแท็กซี่ที่หน้าร้านคาราโอเกะ  ร้านนี้ผมไม่เคยมาแต่ไอ้เดย์เคยมากับเพื่อนที่ห้องมัน
โซนกินข้าวอย่างเดียวที่เป็นแบบเปิดโล่งบรรยากาศดีมากคนเต็มไปหมด มีดนตรีเล่นสดให้ฟังเบาๆด้วยน่านั่งมากๆ

ไปถึงห้องที่จองไว้เพื่อนนั่งกันเต็มครับ  “โหยมาช้าฉิบหาย มัวแต่ไปทำอะไรๆ อะไรๆ อะไรๆๆๆกันอยู่หว๊า~”
ไอ้หอยคิมปากเปราะนำขบวนแซวผมกับไอ้เดย์ให้เพื่อนพากันโห่รับทั้งห้อง เล่นพวกเยอะนะมึง ผมค้อนใส่พวกมัน
ไอ้พวกบ้านี่ชอบใจกันใหญ่ ยิ้มแก้มปริมีความสุขเหลือเกินนะพวกมึงได้ล้อกูวันละร้อยรอบนี่ /////*//

ผมหย่อนก้นลงนั่งปุ๊บไอ้เดย์ก็สไลด์ตามมานั่งติดกันแล้วกระซิบบอกข้างหูผม “ลูกคิด อยากกินนมว่ะ” 
ผมแสยะยิ้มกัดปาก ทำหรี่ตามองหน้ามัน  “ทะลึ่งว่ะ” 
ไอ้เดย์คลี่ยิ้มเห็นฟันสวยแล้วพยักเพยิดหน้ามาให้ผม “มึงแหละทำหน้าทะลึ่งว่ะ คึคึคึ////”
“ก็มึงพูด..”
“กูหมายถึงสั่งน้ำให้กูด้วย กูเอานมอ่ะนมเย็นนะ”
เรากลั้นขำมองตากันแล้วยิ้มๆ ไอ้ซีนที่นั่งข้างผมดั๊นตาดีหันมาเห็นอีก มันก็ล้ออีกบอกจะย้ายที่เดี๋ยวมดกัดมัน
เล่นใหญ่ด้วยนะทำฟึดฟัดลุกยืน แต่โดนไอ้กีต้าร์ดึงมือให้นั่งลงที่เดิมบ่นกับแอ๋มว่าไอ้ห่าซีนนี่เขาก็ท่าเยอะตลอด
ตบหน้าผากไอ้ซีนไปทีนึงเบาๆด้วย ทุกคนเลยกลายเป็นขำไอ้ซีนมากกว่า

“กีต้าร์ๆ โทรสั่งน้ำให้กูด้วย กูเอาโค้ก เชี่ยเดย์เอา..”
“เอามึงเหรอ!5555ก๊ากกก55555”  ไอ้กีต้าร์แท็กมือกับไอ้ซีน แม่งพวกที่เหลือถือโอกาสผสมโรงขำตามกันทั้งห้อง
“ฮึ่ย!/////*// ฟายเอ๊ย เอาส้น...กูนี่! แอ๋มครับลูกคิดวานช่วยตบหน้ามันให้ทีได้มั้ย จะได้หายขำค้าง”

แอ๋มก็ปิดปากขำหน้าแดง แล้วแกล้งผลักหน้าแฟนตัวเองให้เบาๆ ทำผมยิ่งหมั่นไส้หน้าไอ้ห่าต้าร์มาก
เลยผลักหัวไอ้ซีนให้ไปโขกกับหัวไอ้กีต้าร์ซะ พวกมันร้องโอ๊ยพร้อมกันแต่ก็ยังขำชอบใจเหมือนคนบ้า
ไอ้ซีนจะหันมาตบหัวผมคืน แต่ไอ้เดย์มือไวคว้าตัวผมให้เอนไปพิงหลังมัน มันกอดผมไว้เลยหลบพ้นมือไอ้ซีน
เดย์แลบลิ้นใส่ เราขำความวืดของไอ้ซีนกัน แต่ทุกคนดันไปโฟกัสผิดจุดอีตรงที่เดย์มันดึงผมไปกอดซะจมอกนี่สิ ////////
โว๊ะ! โห่แซวกันให้เซ็งแซ่เลยครับทีนี้ ไอ้เดย์มันเอาแต่ยิ้มลูกเดียว ผมหน้าแดงขึ้นรึเปล่าก็ไม่รู้ (อายว่ะแม่ง) 

ผมรีบดันตัวออกจากอกเดย์ทำหน้ามุ่ยพูดเสียงดัง  “มึงไม่ต้องมายุ่งกะกูน่า!////*// จะร้องกันมั้ยเพลงอ่ะสัด
รึพวกมึงเช่าห้องนี้มาไว้นั่งหัวเราะกู ”   แล้วฟังเสียงตอบกลับของไอ้พวกบ้านี่นะครับ ...  “ก๊าก555555”    สัดเอ๊ย….

“ตกลงวันนี้กูจะได้กินน้ำมั้ย เอาโค้กกะนมเย็น...แม่งงงงง ยัง ยาง ยางงง ยังไม่หยุดเดี๊ยะๆๆ” 
ผมพูดกับไอ้คิมที่นั่งใกล้โทรศัพท์ในห้องอีกคนแทน ชี้หน้ามันซะ จิกตาขู่แม่ง

กว่าจะหันเหความสนใจพวกบ้านี่ได้ เขินจนเหนื่อยเลยครับ พวกมันอ่ะชอบแกล้งผมประจำ ไอ้เดย์แม่งก็ไม่ทำอะไร
ดูเหมือนมันจะชอบด้วยซ้ำไปที่โดนเพื่อนล้อ แน่ล่ะ มันเคยบอกว่าชอบดูเวลาผมเขิน ตลกดี น่ารัก น่ารักห่าอะไรล่ะ 


มาเข้าโหมดโหยหวนกันครับ พวกเราจะร้องเพลงพร่ำเพรื่อวนเวียนหมุนเปลี่ยนกันไปเรื่อยเปื่อยมันก็กระไรอยู่
ไอ้น็อตเลยเกิดความคิดขึ้นมาว่า  “เฮ้ยใครได้คะแนนต่ำสุดจ่ายเยอะสุดโอป่ะ!”
“เฮ่!!!!”   ก็เห็นด้วยกันทั้งห้องล่ะครับ เอาสนุก มันส์กันล่ะทีนี้ เค้นลูกคอประชันมาเชือดเฉือนกันสุดฤทธิ์สุดเดช
ใครอยากร้องเพลงอะไรสไตล์ไหนก็ร้อง แต่ไม่ต้องห่วงเรื่องความคึกครื้นนะครับ มีแดนซ์เซ่อร์ทุกเพลง มันส์มาก
เต้นไม่ได้ดูกาลเทศะกัน เพลงช้าแม่งก็เต้น ผมล่ะนั่งฮาเพื่อนๆตัวเอง

ไอ้ซีนมันร้องเพลง “ทำไมถึงพาชั้นมาดูลิง ลิงจั๊กๆก็มันรักจริงๆงะ~~~”   (Love Me Please – สวนสัตว์)
แบบว่ามันเพิ่งกลับมาจากสวนสัตว์ไงครับ อารมณ์มันยังคุกรุ่นอยู่ มีไอ้คิม ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต ไอ้เดย์ เต้นท่าลิงตีฉาบ
ตีกลองบ้าบอประกอบ แถมพร้อมใจกันร้องคอรัสให้ด้วย เออดีแหกปากกันเข้าไปไอ้ซีนจะได้คะแนนต่ำๆ(คิคิคิ)
หน้าตาระรื่นๆของพวกห่านี่น่าหมั่นไส้มากเลยครับ  ผมขำตรงท่อนแรพที่มันต้องพูดเร็วๆน่ะ นั่นน่ะโคตรมั่ว555

แต่ไอ้จุดพีคนี่มันน่าจะอยู่ตรงที่ ไอ้หอกซีนดันชอบหันไปส่งสายตาหวานหยาดเยิ้มให้ไอ้กีต้าร์นี่ดิ!
มันเล่นเหมือนพวกตัวอิจฉาในละครเลยครับ แบบจะแกล้งให้แอ๋มขำ แอ๋มก็ขำจริงขำจังขำซะน้ำตาแทบเล็ด
รวมทั้งผมด้วย อิดุ๊กดิ๊กกับแจ๋วแหว๋วช่วยกันตะโกนกรี๊ดแซวแล้วก็ด่าไอ้ซีน  “ แรดค่า! แรดได้อีก!”

แล้วผมก็นึกสนุกลุกไปนั่งกระแซะนังดุ๊กดิ๊ก เนื่องจากเสียงร้องเพลงโหยหวนของเชี่ยซีนดังมาก
ผมเลยต้องเอามือป้องปากเข้าไปกระซิบข้างหูใกล้ๆเพื่อคุยกับดุ๊กดิ๊กมัน ถามว่าคุยเรื่องอะไรกัน
ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ผมถามมันว่าไอ้น้ำปั่นที่มันกินอยู่นี่อร่อยมั้ย ยำจานนั้นเผ็ดมากรึเปล่า ห้องน้ำอยู่ไหนวะ
ทำนองนี้แหละครับ แต่ไอ้คุณธนาคิมมันไม่ได้มารู้ด้วยนี่ว่าพวกผมคุยอะไรกัน เหลือบไปมองเห็นมันจ้องเขม็ง(คิคิ)

แล้วสงสัยมันจะเห็นว่าผมไม่ยอมย้ายก้นกลับมานั่งที่ตัวเองสักที ถึงกับทนไม่ได้ครับมาลากคอผมกลับไปหาไอ้เดย์
“เชี่ยเดย์ดูแลเมียมึงด้วย ห่า! ไปนั่งจีบอิดุ๊กอยู่นู่น ทะลึ่งอยากทำตัวเป็นคาสโนว่าขึ้นมารึไงวะ
ขอบคุณกูด้วยที่หิ้วมันกลับมา”  ไอ้คิมมาพูดกับไอ้เดย์ โถ่ไอ้ขี้ฟ้อง! มันจะให้ไอ้เดย์ล็อคคอผมไว้ไม่ให้ไปไหน
ไอ้เดย์น่ะมันรู้ว่าผมจะแกล้งไอ้คิม มันไม่พูดอะไรหรอกแอบขำด้วยซ้ำ เราขยิบตารู้กัน กลั้นขำไอ้คิมที่หน้าบูดจะแย่

ร้องแข่งนับคะแนนกันไปมา คะแนนต่ำเตี้ยเรี่ยดินแข่งกันมาก จนกระทั่งเจอตัวเต็งอย่างคุณพิมพ์พิศาครับ!
ก็ยัยโฟร์น่ะสิครับ ไม่น่าเชื่อนะครับว่ามันร้องเพลงเพราะมาก

“อาจไม่กล้าพอพูดว่าฉันรักเธอ ได้แต่บอกรักเธอเพียงในใจ
ได้แต่รักเธอเพียงข้างเดียวเรื่อยไป แต่ยังไงฉันก็จะรอ~”  (รอสักวัน- โฟกัส)

สายตา..............งานสายตายัยโฟร์เค้าไม่ธรรมดาจริงๆครับ!  ทำไมมันต้องเหลือบไปมองหน้าทิชาบ่อยๆด้วยวะ!!?
ผมนึกว่าผมคิดไปเองคนเดียว แต่ไอ้เดย์มันก็เห็นเหมือนกันยังสะกิดๆให้ผมดูเลย ทิชานั่งยิ้มอย่างเดียวเลยครับ
วันนี้ก็พูดน้อยเป็นปกติ ตั้งแต่เจอหน้ากันที่สวนสัตว์ยันมาคาราโอเกะผมได้คุยกับทิชานับคำได้

“รอสักวันให้เธอหันมา รอสักวันทั้งที่ไม่รู้ว่าเมื่อไร รอแต่เธออยากให้เธอรู้ เธอได้เข้าใจ เห็นใจกันบ้างไหม
ฉันรัก....เธอ หว่อ ย่ง ชิน คั่น นี ฮว่าน หนี่    เติ่ง เจอะ หนี่ เตอะ เซิน หยิ่ง เซี่ยง หว่อ โจว ไหล  ชี ไต้ เจอะ
โหย่ว อี้ เทียน หนี่ ฮุ่ย คั่น เต้า หว่อ   หว่อ ย่ง ซิน คั่น หนี่ หว่อ อ้าย หนี่  หว่อ ย่ง ซิน คั่น หนี่ หว่อ อ้าย.... หนี่ ”

แหม่! สำเนียงมันใช้ได้เลยครับโฟร์ร้องดีร้องเพราะมาก มันได้คะแนนเต็มร้อยด้วย กรี๊ดดีใจปรบมือกระทืบเท้าแรง
อีกนิดองค์จะลงมันแล้ว มันมานั่งใกล้ผมไอ้เดย์เลยชะโงกหน้าข้ามผมไปถามมันยิ้มๆ  “เพลงเมื่อกี้ร้องให้ใครอ่ะ”

“หืม ไม่ใช่พวกนายก็แล้วกันย่ะ”  ยัยโฟร์ทำหน้ารำคาญเหม็นขี้หน้าพวกผม ก่อนเบนหน้าหนีไปโม้กับแมวเหมียว

ถึงตาไอ้เดย์ได้จับไมค์บ้าง มันก็เกาหัวเกรียนเกาคอตัวเองเลือกเพลงท่าทางเขินๆ
ไอ้ยู ไอ้มาร์ค ไอ้ซีน มารุมช่วยไอ้เดย์เลือกเพลงกันใหญ่ เห็นหน้าไอ้ยูทีไรผมนึกสงสัยเรื่องไอ้เคิร์กชะมัด
ไอ้ยูมันเจ๋งปิดพี่บาสเนียนขนาดนี้เลยเหรอ เห็นเคิร์กมาสะกิดเรียกยูแล้วซุบซิบอะไรกันสองคนไม่รู้
มีหัวเราะต่อกระซิก ผมมองแล้วก็ไม่ชอบใจเท่าไหร่นัก.......รู้ครับว่าไม่ใช่เรื่องของตัวเอง แต่ถ้าผมเป็นพี่บาส
ผมคงเสียใจที่ยูมันปิดบัง

“มึงทำอะไร มีความสุขอยู่คนเดียวรึเปล่าวะยู ลืมใครไปรึเปล่า ถ้าเขารู้... ”  ผมดึงไอ้ยูให้หันมาหา
พูดกรอกหูไอ้ยูไป แต่เคิร์กคงได้ยินด้วยถึงหันมามองหน้าผม แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรนะ
คนอื่นไม่ได้สนใจเรามัวแต่คุยเล่นแล้วเลือกเพลงกัน

“อะไรของมึงวะลูกคิด”  ไอ้ยูขมวดคิ้วใส่ ทำมาเป็นถาม...โธ่มันรู้แต่แกล้งโง่สิไม่ว่า
“ไม่รู้สินะ...”  ผมยักไหล่กวนมันเล่น
ยูมันจะผลักหัวผม แต่ผมเอียงหลบทัน  “ทำไมวะ เขาจ้างมึงมาจับตาดูกูรึไง หุบปากมั้ยเดี๋ยวกูให้สองเท่า55”
ทำเป็นตลกกลบเกลื่อนนะไอ้ห่ายู ผมเบะปากใส่มัน มันก็ไล่จะมาบีบปากผม ผมปัดมือผลักมันแล้วถลึงตาใส่มัน

ยูถอนใจมานั่งกอดคอ แอบกระซิบพูดกับผมไม่ให้เคิร์กได้ยิน
“ถ้าพี่เขารู้ก็ลำบากใจกันเปล่าๆ มึงไม่เข้าใจหรอกไอ้ลูก”
ผมหน้ามุ่ยใส่มัน ยกแขนมันออกเดี๋ยวไอ้เดย์หันมาเห็นก็โวยวายอีก มันบ้าเป็นพักๆน่ะ

“แต่กูว่าไม่แฟร์ว่ะ.. ทีพี่เขาไปไหนมาไหนกับเพื่อนคนที่พี่เขาเคยชอบคนนั้นน่ะ เขายังบอกมึงทุกครั้งเลย แต่มึงไม่”
“ก็กูไม่เคยตามไปเอาเรื่องพี่นิกกี้ป่าววะ ไปไหนกูก็ให้ไป แต่ถ้าพี่บาสรู้เรื่องเคิร์ก เขาไม่มีทางยอมปล่อยกูมาแน่”
“ก็มันไม่เหมือนกัน มึงพูดไม่คิด”
“ไม่เหมือนไง ก็คนที่เคยชอบเหมือนกันทั้งคู่ กูสิต้องทนเห็นเขาอยู่ใกล้กันทุกวันๆ กูยังยอมให้กูยังเชื่อใจ!
แล้วมึงดูพี่บาสโคตรงี่เง้า คือแค่เพื่อนกันป่าววะ”  ไอ้ยูทำหน้าเหมือนเนื่อยหน่ายกับเรื่องนี้บ่นให้ผมฟังเบาๆ
มันไม่อยากให้เคิร์กซึ่งนั่งอยู่ไม่ไกลกันรู้เรื่องที่พี่บาสไม่ชอบเพราะกลัวคิดมาก แต่เพราะไอ้ยูมันซุบซิบกับผม
เคิร์กเลยแอบเหล่มองมาทางนี้เรื่อย
 
“มันจะเหมือนกันได้ไงวะ ก็พี่นิกกี้นั่นเขาไม่ได้ชอบพี่บาสนี่หว่า แถมมีแฟนแล้ว แล้วมึงก็เคยบอกเองว่า
เวลาไปไหนเขาก็เอาแฟนเขาไปด้วย แต่เรื่องมึงมันไม่ใช่ เคิร์กมันยังชอบมึงอยู่ใช่ป่ะมึงน่ะรู้ดีแก่ใจไอ้ยู”

เป็นไงล่ะครับ ไอ้ยูฟังผมพูดแล้วทำหน้าอึ้งๆไป มันจะไม่รู้สายตาเพื่อนที่มองกันได้ไง คนไม่คิดอะไรมองงี้เหรอ
เหมือนตอนแรกๆที่ไอ้เดย์มันจีบผม ผมไม่แน่ใจแต่ผมก็รู้สึกได้ว่ามันชอบมองผมไม่เหมือนที่มองเพื่อนคนอื่น
 “เอาสิ เถียงกูมาสิ โธ่! ไอ้หอกยูเอ๊ย ทำเป็นพูด แค่เพื่อน แค่เพื่อน เป็นกู กูก็คิดมากเหมือนพี่บาสนั่นแหละควาย”
ถึงเพื่อนจะชอบด่าว่าผมเอ๋อ แต่เรื่องนี้ผมว่ามันชัดเจนแทบไม่ต้องคิด เป็นผมก็หึง ผมไม่เข้าข้างมันหรอก

“โอ๊ะ|||||||| พี่บาส... นินทาไม่ได้เลยกู พูดถึงก็โทรมาเลย เชี่ยลูกเอาเป็นว่ากูยอมแพ้มึงแล้วกัน
กูออกไปคุยโทรศัพท์แป๊บ... เฮ้ยเคิร์กเดี๋ยวกูมานะ” 
ยูมันลุกขึ้นพูดบ่นๆเสร็จก็หันไปพยักหน้าบอกเคิร์กที่กำลังคุยกับไอ้คิมอยู่ ผมเห็นไอ้คนที่ยูมันว่าก็แค่เพื่อนคนนึง
มองตามหลังมันตาละห้อยจนสุดสายตาเลย...เฮ้อไอ้พวกนี้หนอ..

“มึงเลือกเพลงได้รึยังเนี่ยเดย์ นานจังวะ” ผมหันไปสนใจแฟนตัวเองบ้าง เลิกคิดเรื่องชาวบ้านไปก่อนเดี๋ยวมันน้อยใจ
ไอ้เดย์ยิ้มยักคิ้วบอกว่าได้แล้ว พอเปิดเพลงมา ผมก็ขำเลย แม่งร้องเพลงชักดิ้นชักงอ ของพลอยชมพู อ่ะครับ!

“ก็ใจมันชักดิ้น ชักงอ ทำหน้าตาย แต่ใจก็ชักดิ้น ชักงอ (na na na na na now)
ก็ได้แต่ร๊อ รอ ร๊อ รอ เธอไม่ขอก็ได้แต่ร๊อ รอ ร๊อ รอ พูดสักทีว่า Love ไม่ Love, Ha Say it,
Hey อะ อะ จะ Love ไม่ Love พูดสักทีว่า Love ไม่ Love, Ha Say it,  Hey อะ อะ จะ Love ไม่ Love”

ไม่ร้องเปล่านะมันเต้นด้วย ไอ้ท่าชักดิ้นชักงอนี่แหละน่าถีบโคตร ผมขำกรามแทบค้าง อย่ามาแบ๊วใส่กู๊~~~//////
ไอ้คิม ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต ไอ้ซีน ไอ้กีต้าร์ ลุกไปเต้นเป็นแดนซ์เซ่อร์ให้ไอ้เดย์ก่อน แล้วพวกผู้หญิงก็ลุกขึ้นเต้นกันบ้าง
ยกเว้นทิชานะ รายนี้ยืนขึ้นขำเพื่อนเฉยๆ ผมก็โดนอิดุ๊กดิ๊กกับแจ๋วแหว๋วลากให้เข้าไปหาไอ้เดย์ มันเต้นอย่างมัน

เพื่อนๆส่งเสียงแซวบอกให้ผมตอบมันไปว่าเลิฟสักทีถามอยู่ได้ ผมก็เขินนะแต่มันก็สนุกดี
พวกสาวๆช่วยกันตะโกนเล่นตอบเพลงที่ไอ้เดย์ร้องด้วย ผมเลยตะโกนตอบบ้าง ไอ้เดย์ก็ยิ้มชี้มาทางผมใหญ่เลย
“จะ Love ไม่ Love!”
“Love!”
“Say it!” 
“Love! /////”
“อะ อะ จะ Love ไม่ Love! /////”
“Love โว้ยยยยย!!!”   >////<

พอเพลงจบมันก็ลงไปชักดิ้นชักงอกันตามพื้นให้เกลื่อนห้อง ขำดีครับ  แล้วไอ้น็อตก็เข้าไปคว้าไมค์มาร้องเพลงเปราะบาง
ของพี่ตูนบอดี้แสลม ตะเกียกตะกายเต้นไปกินไป วันนี้สนุกดีจัง ถ้าผมไม่ได้มานี่ถือว่าพลาดเลยนะเนี่ย
ดีจังที่ได้มาเที่ยวกับเพื่อนๆ ^^ ส่วนพวกสาวๆนู่นครับพากันร้องประมาณเพลงพี่ใบเตย พี่จ๊ะ เวลาร้องไม่เท่าไหร่
แต่ผมเกลียดท่าเต้นแดนเซ่อร์มาก ไอ้พวกเพื่อนเวรนี่ล่ะแหกแข้งแหกขา เต้นเด้งหน้าเด้งหลัง ไอ้นั่นแทบกระเด็น
มากระแทกเบ้าตาผมอยู่แล้ว ดีนะผมนั่งขำห่างๆ ไม่อย่างนั้นสงสัยทิ่มทะลุก้านสมองออกไปเลย

ดุ๊กดิ๊กกับแจ๋วแหว๋วเต้นสะบัด ผมแกล้งไปเต้นใกล้แล้วคว้ามือดุ๊กดิ๊กจับมันหมุนๆๆ เราขำกันเพราะมึนหัว
ถึงตอนนี้ไอ้คิมครับ! รีบถลามาลากผมกลับ มันผลักผมไปใส่อกไอ้เดย์ เพื่อนก็โห่แซวกันอีก เขินวุ้ยแม่ง!/////*//

แอบเห็นไอ้คิมมันดึงหน้าใส่ดุ๊กดิ๊กด้วยเว้ยเฮ้ย55 ตลกมันเนอะ ผมเป็นแฟนกับไอ้เดย์ทุกคนก็รู้ มันบ้านะถ้าหึงจริง
ไหนว่าไม่ชอบๆไม่เอาๆไงไอ้คุณธนาคิมเอ๋ย ขำหน้ามัน สนุกดี คอยดูนะผมจะแกล้งมันแบบนี้ไปตลอดเลย
55555555 (เราร้ายนะก๊ากกกกก)

ถามว่าผมร้องเพลงอะไร ผมร้องเพลง ขอมือคนโสด ของ ออย ธนพัฒน์ ในห้องนี่ก็ยกมือกันให้พรึ่บล่ะครับ
แต่ไอ้กีต้าร์ยกมือทีไรโดนแอ๋มหยิกทุกรอบจนต้องเลิกยก ส่วนไอ้เดย์มันกวนผมครับยกสองมือเลย
ผมเลยปรี่ไปเตะหน้าแข้งมันให้ เพื่อนก็ขำกันได้ขำกันดี

เราเล่นกันเฮฮา ผลสรุปออกมาคนที่ได้คะแนนต่ำเตี้ยเชี่ยมากที่สุดคือ กีต้าร์ครับ! งานนี้มันโดนแกล้งล้วนๆ
ร้องเพลงทิ้งไว้กลางทางของโปเตโต้ ไม่เป็นอันได้ร้องหรอกครับโดนก่อกวนตลอดโดยเฉพาะไอ้ซีนนี่แย่งไมค์เลย
 
แต่เวลาสนุกมีความสุขมันผ่านไปเร็วเสมอ ผมอยู่กับเพื่อนๆจนถึงมืดไม่ได้ครับ ต้องรีบกลับไปพาน้องกลับบ้าน
ไม่อย่างนั้นจ๋าบ่นแย่ พอบอกจะแยกตัวกลับ ไอ้เดย์ก็จะตามผมกลับด้วย เพื่อนโห่บ่นกันใหญ่

“อ้าว งั้นมึงก็ไม่ได้ไปกินเหล้าบ้านกูดิลูกคิด” ไอ้ซีนมานั่งกอดคอผมแต่เดย์ย้ายที่มานั่งแทรกกลางเลยครับ
ซีนบ่นว่าไอ้เดย์ขี้หวงแตะนิดก็ไม่ได้ เดย์มันยิ้มกวนๆแล้วตอบให้แทนผม  “เดี๋ยวกูกับไอ้ลูกตามไปทีหลัง”

ผมมองหน้าไอ้เดย์แบบงงๆ ผมต้องอยู่กับน้องๆจะไปบ้านไอ้ซีนกับมันได้ยังไง
แต่เหมือนไอ้เดย์เห็นสายตาผมแล้ว จะรู้คำถามในใจ มันยิ้มยักคิ้วให้ผม 
“ไม่ต้องห่วงเรื่องน้องมึง เดี๋ยวกูขอจ๋าให้เอง”


******************************


ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0
////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 34  เล่นกัน.../2     





...................กลับมาถึงบ้านเดย์ เจอเด็กๆยังเล่นกันอยู่ 

ซีโน่ :  แม่ค้าๆ มีมะม่วงขายป่ะ
เงาะ :   จะบ้าเหรอ ร้านเค้าขายก๋วยเตี๋ยวน้ำตกจ้ะ
ซีน่อน :  หยุดนะ! นี่คือการปล้น ว่ะฮ่าฮ่า ส่งทองมาให้หมดร้านแกเดี๋ยวนี้นะ
เงาะ :  ว้ายโจร ช่วยด้วยๆๆ ชั้นขายก๋วยเตี๋ยวนะ ชั้นไม่มีทองหรอก
ซีโน่ :  หยุดนะไอ้โจร พิ้วๆๆ อย่าคิดว่าจะหลบกระสุนของข้าได้ ฮะฮ่า ข้าคือจ่าร้อยพันตำรวจปลอมตัวมา นี่แน่ะๆ
เงาะ :  ว้ายอย่ายิงกันนะเดี๋ยวร้านขนมชั้นพัง! เอ๊ยไม่ใช่ชั้นขายก๋วยเตี๋ยว อุ้ยมีลูกค้ามาอีกสองคน เอาเส้นอะไรดีจ๊ะ
ซีน่อน :  55555 ส่งมือมา เอ๊ย ยกมือขึ้น แล้วเอาเงินมา

ผมกับเดย์ยืนแอบดูแอบขำกันอยู่สักพัก เด็กๆก็หันมาเห็น เราเลยเดินเข้าไปหา ไม่น่าเชื่อว่าไอ้สองแสบ
จะยอมเล่นขายของกับเด็กผู้หญิงแบบนี้ แต่ผมว่าเหมือนมันเล่นหนังไทยสมัยก่อนกันมากกว่า ไปจำมาจากไหนนะ

“เล่นกันสนุกเลย หิวมั้ย กินข้าวรึยัง กลับบ้านกันเถอะป่ะ”  น้องๆวิ่งมากอดเอวผม เปล่าไม่ได้มาต้อนรับพี่มันนะ
มาปล้นต่างหาก ผมเลยก้มไปหอมแก้มพวกมันคนละที วันนี้มีส่ายหน้าหนีกันด้วยนะสงสัยจะอายสาว

“เมื่อกี้คุณป้าเอาข้าวมันไก่ให้กินแล้วค่ะ”  น้องเงาะชี้ไปทางซากห่อข้าวมันไก่สามห่อที่กินเกือบเกลี้ยง
เหลือเศษข้าวนิดหน่อย ซีน่อนกับซีโน่แย่งกันเปิดพุงอวดผมว่าอิ่มตื้อ แหม่ทีอย่างนี้มันไม่อายสาวกันเนาะ

ไอ้เดย์ไล่เก็บของเล่นลงตะกร้าให้เงาะ แล้วพยักหน้าบอก  “ขอบใจนะเงาะ ป่ะพี่เดย์ไปส่งบ้าน” 
เด็กทั้งสามคนมองหน้ากันไปมา เหมือนพวกมันยังไม่อยากเลิกเล่นตอนนี้ พ่อกับแม่ไอ้เดย์เดินเข้ามาพอดี
ปิดร้านทองแล้ว ไอ้เดย์ถามหาพี่สาว แม่มันบอกว่าพี่ดรีมยังไม่กลับวันนี้ไปกินข้าวกับแฟน

“ไปเด็กๆ แยกย้ายกันไปบ้านใครบ้านมันนะลูก ไปอาบน้ำนอนกันไป เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาเล่นกันใหม่นะ”
แม่ไอ้เดย์กล่อมเจ้าพวกตัวเล็กที่อิดออด นั่งกับพื้นยังไม่ยอมขยับก้นลุก ซีน่อนกับซีโน่เงยมองหน้าผมทำตาเศร้าๆ
“พี่ลูกคิด ซีน่อนยังไม่ได้เล่นเกมส์กับเงาะเลยฮะ”
“ซีโน่ก็ยังไม่ได้สอนเงาะวาดรูปช้างเลยฮะ”
ผมอมยิ้ม ท่าทางเจ้าเด็กแฝดจะชอบน้องเงาะนะเนี่ย  “งั้นวันหลัง พี่จะพามาที่นี่อีก วันนี้กลับบ้านก่อนนะ”

 น้องเงาะอ้อนขอขี่หลังไอ้เดย์กลับ ตอนจะเปิดประตูบ้านพวกเด็กๆบ๊ายบายกันน่ารักมากๆเลยครับ ผมชอบจัง
“พรุ่งนี้นะ นะๆๆๆ”  ซีน่อนกับซีโน่เกาะแข้งเกาะขา เขย่าแขนผมกันใหญ่ พ่อกับแม่เดย์เห็นแล้วก็หัวเราะ
ผมต้องพยักหน้ารับไปส่งๆ แล้วต้อนน้องๆไหว้ลาพ่อแม่ไอ้เดย์ พาพวกมันเดินกลับบ้าน
แต่เจ้าสองตัวนี้มันขี้เกียจเดินจะเลียนแบบเงาะซะงั้น

.......................
..........สรุปผมกับเดย์เลยต้องแบกพวกมันขึ้นหลังเดินกลับบ้านกัน เจ้าฝาแฝดโม้เรื่องที่สวนสัตว์
แล้วก็เรื่องที่เล่นกับเงาะตลอดทาง ขำกันเอิ้กอ้าก แต่พอถึงบ้านยังไม่ทันจะอาบน้ำตาพวกมันก็ทำท่าว่าตาจะปิด
ผมเลยรีบไล่ให้พวกเด็กๆไปอาบน้ำ น้องๆผมอาบน้ำด้วยกันทุกที แค่ไม่นานพวกมันก็วิ่งออกมา รีบใส่ผ้า
แล้วนอนเล่นมือถือกันบนเตียง ผมมองน้องๆแล้วหันซ้ายหันขวา มองหาไอ้เดย์ไม่เจอก็ย่องลงไปชั้นล่าง
แอบเห็นมันกำลังคุยกับแม่จ๋าอยู่ ช่วยแม่ดึงประตูปิดร้านไปพูดไป

“จ๋าไม่ต้องห่วงนะครับ เดย์สัญญาจะคอยดูลูกคิด จะไม่ให้มันเมากลับมาแน่นอนครับจ๋า จ๋าให้ไปเถอะนะ
วันเกิดเพื่อนทั้งที นะครับๆ เดย์สงสารลูกคิดอ่ะจ๋า ลูกคิดบอกว่าอยากไปแต่ไม่ยอมไปเพราะห่วงสองแสบนั่น
แต่เดี๋ยวน้องๆก็หลับแล้วไม่น่าจะเป็นไรไม่ใช่เหรอครับ แม่จ๋าให้ลูกคิดไปบ้านเพื่อนกับเดย์นะครับๆ”

 “งั้นรอน้องหลับก่อนได้มั้ย จ๋าขี้เกียจนั่งตอบคำถามมันน่ะ”
“ครับๆ///// แม่จ๋าน่ารักที่สุด”
“ แล้วจะกลับกันกี่โมงล่ะลูก”
“ไม่เกินเที่ยงคืนครับจ๋า เดย์สัญญา”
( ทำอย่างกับกูเป็นซินเดอเรลร่า )  ผมแอบนั่งอมยิ้มฟังไอ้แสบตัวโตอยู่ตรงบันได ไอ้เดย์อ้อนแม่ผมน่าดู
คุณนายลูกเกดเขาก็แพ้ทางไอ้บ้าเดย์ทุกทีแหละ

พอผมย่องกลับขึ้นไปบนห้อง ปรากฏว่าน้องๆหลับปุ๋ยไปแล้วครับ หลับคาโทรศัพท์กันเลย เกมส์ยังเปิดค้าง
ผมส่ายหัวขำๆ เอ็นดูพวกมัน แล้วพ่อจ๋าก็โทรเข้ามาเครื่องเจ้าซีน่อนพอดี ผมรีบรับให้แทนแล้วคุยกับพ่อ
คุยไปก็จัดท่านอนน้องๆให้เรียบร้อย  “ครับจ๋า... ลูกพาน้องไปเที่ยวสวนสัตว์กันมา 55โธ่จ๋าโตแล้วเขาก็ให้เข้าน่า
55แล้วทางนั้นโอเคมั้ยครับ จ๋าเหนื่อยมั้ยอย่าเครียดมากนะ ลูกสัญญาจะดูแลน้องดีๆ วางใจ หายห่วง”

วางสายพ่อจ๋าปุ๊บ ไอ้เดย์ก็โผล่หน้ามาปั๊บ มันเห็นซีน่อนกับซีโน่หลับไปแล้วก็ยิ้มกริ่ม พยักหน้าเรียกผม “ป่ะ!”

...........
...................
.........

************************



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-10-2015 20:38:11 โดย tsktonight »

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0
////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 34 เล่นกัน.../3     








ที่บ้านซีน....  เราตั้งวงเหล้าในห้องนอนมัน
เหลือสมาชิกอยู่คือ ผม ไอ้เดย์ ไอ้ซีน ไอ้มาร์คไอ้น็อต ไอ้คิม ไอ้ยู ส่วนไอ้กีต้าร์ไปส่งแอ๋มยังไม่มา

ผมนั่งมองไอ้ยู ไอ้ยูชงเหล้าอยู่หันมาถามผมว่ามองอะไร  “ทำไมมึงมาได้วะ ไหนว่าไปส่งเพื่อนมึงแล้วจะกลับบ้าน”
“ก็กูอยากเมา ก็กูอยากมา มีปัญหาอะไรกับกูนักวะเชี่ยลูก”
“ดูอารมณ์ไม่ดี ทะเลาะกับใครมา”
“รู้ดีนักนะมึงอ่ะ รู้ดีทุกเรื่องเลย แล้วรู้มั้ยว่ากูขี้เกียจตอบคำถามมึงโคตรเลยว่ะ ปวดหัว”
“นั่นไง ท่ามึงหน้ามึง แค่นี้กูก็รู้แล้วทะเลาะกับพี่บาสมาใช่ป่ะ”
“ส่งไอ้เคิร์กขึ้นรถเสร็จยังไม่ทันได้เข้าบ้านเลยฟาย ด่ากันในโทรศัพท์”   ถึงตอนนี้ทุกคนหันมาสนใจฟังไอ้ยูหูผึ่ง
“มึงกล้าด่าพี่บาสด้วย!”  ผมถามมันทึ่งๆ
“เขาสิด่ากู!”
“ถุ้ย!”   ฮาครืนครับ ไอ้ยูส่ายหน้าเซ็งบอกวันนี้มันจะค้างที่นี่ไม่กลับบ้านแม่งแล้ว พวกเราได้แต่ปลอบใจ

“แล้วทำไมทะเลาะกันวะ”  ไอ้ซีนคนเสือะไสตัวเข้ามาถามไอ้ยูตาแป๋ว ยังไม่ยอมปิดประเด็นง่ายๆ ไอ้ยูส่ายหน้าเลย
“ก็เพราะ...................มึงไงไอ้เวร!!!!!”  โอ้แม่จ้าวผมสะดุ้งตกใจเลยไอ้ยูกระโจนไล่ตะครุบจะบีบคอไอ้ซีนใหญ่
พวกผมช่วยกันดึงแยกพวกมันออกจากกัน  ไอ้ซีนไอค่อกแค่กด่าไอ้ยูผีเข้าอะไรขึ้นมา มันไปเกี่ยวอะไรด้วย

“ก็พี่บาสเห็นรูปที่มึงอัพลงเฟสแล้วแท็กหากูด้วยไงส้น...! เขาเห็นไอ้เคิร์ก ทำไมต้องเป็นรูปนั้นวะเชี่ยซีน
มึงตั้งใจป่าววะ เขาเลยรู้ว่ามันไปกับกูเต็มๆเลยสัดเอ๊ย!!!|||||||*|| พาลด่ากูไปหมดเลย ไม่ให้กูไปเรียนพิเศษด้วย
แต่กูไม่ยอม เขาก็ไล่กูบอกไม่ต้องไปให้เห็นหน้าเลยทีนี้ ซีน! มึงน๊า~~มึง! มึงๆๆกูอุตส่าห์เงียบไม่พูดถึง
ระงับความโกรธไปแล้วนะ! เชี่ยเอ๊ย! เออ! กูรู้ว่ามึงไม่ได้ตั้งใจหรอกฟาย! มึงก็ทำอะไรไม่คิดทั้งปี
กูก็ไม่อยากโทษมึงหรอกนะซีน ไอ่เชี่ย! แต่มึงจะไม่ให้กูโมโหมึงเลย มันก็ทำยากนะเชี่ยมึงเข้าใจกูมั้ยไอ่ฟาย!”

ไอ้ซีนมันนิ่งครับ ทำปากจู๋ปล่อยให้ไอ้ยูด่ามันไป จะได้ระบายความขับข้องใจ คิดไม่ถึงเลยความมาแตกเอาวันนี้
สักพักไอ้ยูก็คุมอารมณ์ได้ ไอ้ซีนขอโทษ ง้อไอ้ยูชูนิ้วก้อย ไอ้ยูผลักหน้ามันออกไปห่างๆแทนแต่มันก็ยิ้มให้

ระหว่างรอกีต้าร์มา พวกเราก็ช่วยไอ้ยูคิดหาวิธีเคลียร์กับพี่บาส แต่สุดท้ายยูบอกไม่เป็นไร พี่บาสเวลาโมโห
คุยด้วยยาก รอให้ใจเย็นลงก่อนค่อยไปคุยด้วยตรงๆดีกว่า มันบ่นว่าสงสัยอดไปเรียนพิเศษแน่ โดนคุมแจชัวร์

รอจนไอ้กีต้าร์มา ไอ้ซีนกระดี๊กระด๊าออกนอกหน้า ดึงมานั่งข้างกัน ชงเหล้าจัดให้แล้วเดินไปหยิบบางอย่างมา

“แต่นแต๊นนนนนนน!!! หนังเด็ดเว้ยยยยย”  ไอ้ซีนชูหนังโป๊เรื่องล่าในมือหรา นางเอกญี่ปุ่นหน้าตาสวยหยาดเยิ้ม
เพื่อนๆพร้อมใจกันเชียร์ให้เปิดเลยๆลั่น จนไอ้ซีนต้องจุ๊ปากให้เราเบาเสียง ถึงวันนี้พ่อกับแม่พี่น้องมันจะไม่อยู่
เหลือมันแค่คนเดียว แต่เดี๋ยวคนบ้านติดกันเขาจะตื่นมาด่าเอา

ไอ้ซีนมีพี่สาวสี่คนครับ แต่แต่งงานแยกบ้านไปสามคน คนที่สี่เรียนมหาลัยอยู่หอไม่ยอมกลับ(สงสัยติดแฟน)
 มันเป็นคนที่ห้า มีน้องชายคนนึงอยู่ม.สองถ้าจำไม่ผิด มันชอบบ่นว่าน้องมันติดเพื่อน วันนี้ก็ไปค้างบ้านเพื่อน
 (แหม่..มึงไม่ติดเลยเนอะ โดยเฉพาะไอ้กีต้าร์นี่ถ้ามันทากาวได้ผมว่ามันทาแล้วเอาตัวติดกันไปแล้วครับ) 

ส่วนวันนี้พ่อกับแม่มันไปค้างบ้านญาติพรุ่งนี้ไปช่วยเขาทำบุญเลี้ยงพระขึ้นบ้านใหม่ครับ บ้านญาติอยู่ไกลมาก
ไอ้ซีนเลยได้โอกาสอยู่โยงเฝ้าบ้านแล้วทำบาปไปในตัว นอกจากคนแล้วบ้านซีนยังเลี้ยงหมา แมว นก เต่า ปลา
อีกเพียบ ไอ้ซีนมันเป็นประเภทขี้เหงาครับเลยชอบเลี้ยงสัตว์ ขนาดอยู่โรงเรียนมันยังชอบมาลูบหัวผมทำหน้าเอ็นดู
... บอกเหมือนหมาที่บ้านมัน (ไอ่ฟาย -*- )

“แอ๊ะๆๆ!!! นั่นแก้วกู ลูกคิดมึงอย่ามาเนียน เอาคืนมา”  ผมแกล้งหยิบแก้วไอ้เดย์แต่มันดันทะลึ่งทวงคืน
มันไม่ยอมให้ผมกินเหล้าสักหยด แล้วไม่รู้จะลากมานี่ทำไม มานั่งดูมันกินอยู่ได้ ผมเบะปากใส่มัน
รอให้มันเผลอก่อนผมจะแอบกิน (คิคิ)

“มึงก็อย่าเยอะแล้วกัน ไม่งั้นกูจะหนีกลับบ้านคนเดียว ทิ้งมึงไว้ที่นี่แหละ”  ผมหรี่ตามองหน้าเดย์ ขู่มันไว้ก่อน
“กูเคยเมาป่ะ อ่ะโด่ว”
“หึหึ เคยดิ เมาไม่รู้เรื่อง โดนทำอะไรไปยังไม่รู้เรื่องเลยทำไมมึงจะไม่เคย ไม่ต้องมาเก่งเดี๋ยวขี่รถไม่ไหว”
ผมพูดถึงตอนที่ผมเคยแอบขโมยจูบมันน่ะ ตอนนั้นมันเมามากไม่รู้เรื่องหรอก เดย์ทำหน้างงใหญ่
“ตอนไหนวะ?”
“ก็....วันที่ไอ้ยูฉลองแชมป์ไง เมาหลับเหมือนตาย”
“กูเมาที่หนายยยย มั่ว”
“เออๆ ตามใจเหอะ ไม่เมาก็ไม่เมา แต่วันนี้อย่าเมาแล้วกัน”   อันที่จริงผมก็ปรามมันไปงั้น ไอ้เดย์คอแข็งจะตาย
“ไม่ต้องห่วง วันนี้กูต้องมีสติครบถ้วน ก็เรามีนัดกันนี่/////”  เชี่ยยิ้มเจ้าเล่ห์ตาวาวเชียวนะมึง คิดลามกอยู่อ่ะดิ
“แต่มันไม่เหมือนที่ตกลงกันนะ ไหนๆกูก็มานี่แล้ว เปิดดูที่นี่ไม่ต้องมีต่อรอบสองหรอกเว้ย”
“ได้ไงอ่ะ!”
“ก็ไม่ไงอ่ะ/////*// อีกอย่างไปดูบ้านกูมันไม่สะดวก เดี๋ยวน้องตื่นมากลางคันทำไงวะ คิดดิคิด”
“เมื่อวานไม่เห็นเรื่องมากงี้เลย”
“ไอ้เดย์!”
“อุ้ย! อย่าหน้างอดิลูก....เห็นแล้วแม่งเซ็กส์ซี่ว่ะ คึคึคึคึ”   
ไอ้บ้ามันโน้มคอผมไปกระซิบพูดซะใกล้ เลียปากยั่วกูด้วย! ใจสั่นตะริกๆ

เพื่อนไม่ได้ยินหรอกครับ แต่พวกมันเห็นเลยทั้งผิวปากโห่ไล่ ตบโต๊ะเคาะพื้นปากระดาษทิชชู่ใส่
แซวล้อพวกผมเช่นเคย ไอ้เดย์ยักคิ้วยักไหล่หัวเราะไม่แคร์สายตาใคร เป็นผมทั้งปีที่ตีขาหยิกแขนมัน
ชอบทำให้ผมอายเพื่อนตลอดนะไอ้เวรนี่

“เฮ้ยยูแล้วมึงยังรู้สึกอยู่ป่าววะ? บ้านกูมีแต่ชายหญิงอ่ะ ไม่มีหนังชายชายเปิดให้มึงฟินด้วยดิ ครึก! คึคึคึ555”
ไอ้ซีนทำหน้ากวนหันมาถามไอ้ยู ยูมันชูนิ้วกลางแสยะยิ้มให้ครับ

“อ้าวแล้วพวกมึงล่ะเดย์ ลูกคิด งี้พวกมึงจะฟินเหรอวะ เฮ้ยแต่ถ้าขึ้นแล้วห้ามมาลงกับพวกกูนะเว้ย555555” 
ไอ้คิมพูดแล้วหันไปขำกับไอ้มาร์ค ไอ้น็อต  ผมกับเดย์พร้อมใจกันชูนิ้วกลางให้พวกมันบ้างพร้อมคำอวยพร “ค..ย!” 
“พวกหัวกรวยกูก็เลือกนะ เดี๋ยวกูคัน สาดดดดด ไม่เอาพวกมึงหรอก!!”  ไอ้เดย์ว่างี้ไอ้พวกนั้นเลยขำกลิ้ง
ไอ้มาร์คบ่นว่าด่าซะ เห็นเพื่อนมึงเป็นหมามุ่ยรึไงวะ

เสียงโทรศัพท์ดัง ไอ้คิมรีบลุกจะออกไปคุยที่ระเบียงห้อง ไอ้ซีนรีบคว้าแขนไว้
 “เอ้า ห่าจะเปิดแล้วเนี่ยมึงจะไปไหน!”
“มึงดูกันไปก่อนเลย เดี๋ยวกูเข้ามาไม่ต้องรอกู กลางเรื่องกูก็ฟินได้”
ไอ้คิมสะบัดไอ้ซีนออกแล้วเปิดประตูออกไปที่ระเบียง มันไปคุยโทรศัพท์กับใครไม่รู้งุ้งงิ้งๆคนเดียว

กีต้าร์กระดกแก้วเหล้าเอาเท้าเขี่ยขาไอ้ซีนเร่งให้เปิดๆซะที ไอ้ซีนเลยกุลีกุจอไปเปิดแล้วกลับมานั่งดูข้างกัน
สารภาพตามตรงว่าผมไม่เคยมีประสบการณ์ดูหนังอย่างว่ากับคนอื่นมาก่อนเลยแม้แต่กับแฟนเก่าก็ตาม
มันก็น่าตื่นเต้นดี ดูๆไปก็ได้ยินเสียงซี๊ดปากจากเพื่อนๆไม่ขาด วิจารณ์กันสนุกปากว่าของใครเป็นยังไงบ้าง
นางเอกแม่งอย่างสวย เสียดายแทนไม่น่ามาเล่นหนังอย่างนี้ แต่มันก็คืออาชีพของเขา

ดูไปดูมาไอ้คิมก็กลับเข้ามาร่วมวง เสียงร้อง “อ๊า อ๊า อ๊า” กับภาพตรงหน้าทำเอาผมมีอาการ มันก็น่าอายนะครับ
แต่เพื่อนๆก็คงไม่ต่างกัน เห็นขยับตัวกันบ่อยเชียวนะมึง ไอ้เดย์มันนั่งยกแก้วไปลูบแขนผมไป ฟินเลยสิมึง...////*//

“กูทน...ไม่ไหวแล้วโว้ยยย!”  อ้าวเป็นน็อตครับมันวิ่งหนีเข้าห้องน้ำไปทำร้ายตัวเอง เราขำมันกันทั้งวง
“แม่งแข็งว่ะสาดดดดดดด  เชี่ยน็อต! ให้ไวกูต่อ!! ”  ไอ้มาร์ควิ่งไปเคาะประตูห้องน้ำ พวกเราเลยล้อว่า
ให้พวกมันเข้าไปทำพร้อมกันซะเลยสิ แต่ไอ้น็อตได้ยินตะโกนด่าออกมาครับ มันไม่ยอมมันกลัวเสียตัว555

พอเผลอ ไอ้เดย์แอบเอาหลังมือผมไปชนเป้ามันครับ “มึงคึกเหรอเดย์” ผมขมวดคิ้วขำๆมัน
มันดันทะลึ่งมาคลำของผมบ้างแล้วยิ้มกริ่ม ของผมเองก็มีอาการไม่น้อยหน้าใครหรอกครับ
ผมรีบปัดมือมันออกอย่างไว กลัวเพื่อนหันมาเห็น อายเขาตาย////*//

“อยากจูบมึงอ่ะ////”  เดย์มากระซิบข้างหูให้ผมเขินหน้าร้อนผ่าวเลยครับ ต้องรีบผลักหน้ามันออกใช้สายตาดุมัน
“ไม่ใช่ที่นี่นะเดย์”  ผมกระซิบตอบมัน มันก็หัวเราะยังทำหน้าอ้อนๆ ก่อนจะหันไปดูหนังที่ใกล้จบยิ้มๆ

“เฮ้ยกูกลับบ้านก่อนนะ”   จู่ๆไอ้คิมมันก็ลุกโบกมือลาเฉยเลยครับ เพื่อนเหวอกันหมด
หนังก็ยังไม่จบ เหล้าก็ยังไม่หมด ได้แต่ตะโกนล้อมันว่าจะรีบกลับบ้านไปว่าวรึไง ไอ้คิมไม่ตอบโต้ครับมันไปเฉย

พอไอ้น็อตไอ้มาร์คกลับมานั่งประจำที่ ไอ้ซีนก็แซวใหญ่ ถามว่าล้างห้องน้ำมันเกลี้ยงรึเปล่าอย่าให้เลอะเทอะ
“ยู มึงจะค้างที่นี่จริงอ่ะ กูว่ามึงกลับไปง้อพี่บาสดีกว่ามั้ยวะ”  ไอ้กีต้าร์หันมาคุยกับไอ้ยูให้เพื่อนได้ยินหมด

ยูจ้องหน้ากีต้าร์สักพัก แล้วมันก็ถอนใจก่อนพูด  “มึงไม่ต้องกลัวกูมาแย่งที่นอนมึงหรอกไอ้ต้าร์”
กีต้าร์หัวเราะด่าไอ้ยูอย่ามาทำเป็นเปลี่ยนเรื่อง ไอ้ยูไม่พูดกับกีต้าร์ต่อแต่เสไปถามไอ้ซีนว่ามีหนังเด็ดอีกรึเปล่าให้เปิด
“มีดิ แต่มันเก่าแล้วนา....เฮ้ยกูว่าหลายเรื่องมันจะไม่ไหวเอานะเว้ย มึงไม่ทรมานรึไงวะ หรือมึงไม่มีอารมณ์ร่วมวะยู”
“ตอบไม่มีเลยก็โกหกล่ะ กูอยากดูไงเปิดอีกดิ”

แล้วไอ้มาร์คก็เสนอความคิดจังอะไรออกมาครับ
“มึงจะดูแผ่นทำไมวะยู มึงดูสดดีกว่าให้ไอ้ลูกกับไอ้เดย์มันเล่นให้ดูก๊ากกก5555555”
ผมตะกายไปตบแขนมันอย่างแรง แต่ไอ้บ้านี่ยังมาทำหน้าแบ๊วใส่ผมได้อยู่ มันขำเป็นบ้าเป็นบอ ไอ้บ้า

ไอ้ซีนไปหาหนังเก่ามาเปิดอีกเรื่อง เรื่องนี้เด็ดครับแต่ผมไม่เข้าใจว่าไอ้กีต้าร์มันจะหมุนตัวไปคว้ากีต้าร์มาดีดทำไม
ก็กีต้าร์ของมันแหละครับ มันเอามาทิ้งไว้บ้านไอ้ซีนนานแล้ว
“เฮ้ยซาวด์เอฟเฟ็กต์ไม่ต้องได้ป่ะวะต้าร์ กูอยากได้ยินเสียงนางเอกสัด!”  ไอ้มาร์คด่าครับ
“ก็กูมีอารมณ์ กูอยากดีด เชี่ยมึงอย่าขัดได้ป่ะ ไปขัดของมึงในห้องน้ำอีกรอบป่ะ”  กีต้าร์แกล้งเหวี่ยงใส่ขำๆ


“เฮ้ยน้ำแข็งใกล้หมดแล้วว่ะ เดี๋ยวกูลงไปเอาข้างล่างแป๊บ” 
ซีนครับยกมือบอก ขอทางแหวกวงเพื่อนเปิดประตูห้องออกไป กีต้าร์ก็ลุกยืนครับทำท่าจะเดินไปเข้าห้องน้ำ
แต่โดนไอ้มาร์คลุกขึ้นวิ่งตัดหน้าไปเข้าก่อน มาร์คมันปิดประตูหัวเราะก๊ากชอบใจอยู่ข้างใน

“เชี่ยมาร์ค! ค้างคารึไงมึง ก๊อกสองเหรอสัด ห่านี่แย่งกู แม่งคนยิ่งปวดๆฉี่อยู่” 
กีต้าร์ก็บ่นไปท่ามกลางเสียงขำของเพื่อนๆ  แล้วไอ้มาร์คมันก็ตะโกนออกมาว่า  “กูจะขี้นานนนนนเลย55555”
ไอ้กีต้าร์เตะประตูห้องน้ำไม่แรงนักว่าไอ้มาร์คกวนตีน ก่อนจะบ่นงึมงำว่าลงไปเข้าข้างล่างก็ได้วะแล้วมันก็ออกไป

ตอนนี้ผมเห็นคนที่ตั้งใจดูหนังสยิวกิ้วนี่แบบเอาจริงเอาจังกัดฟันฟินสุดฤทธิ์ ก็เห็นจะเป็นไอ้น็อตคนเดียวแหละครับ
ผมแอบขำมันชี้ให้ไอ้เดย์หันไปดู ไอ้น็อตไม่สนใจใครเลย มันนั่งดูอย่างใช้สมาธิมาก กลืนน้ำลายดังเอื้อกๆๆ
ถึงกับควักแว่นออกมาใส่ นั่งกอดหมอนน้ำลายไหลแล้วมัน เหล้าไม่แตะเลยครับไอ้นี่หื่นได้หื่นดี

แต่พอหันไปดูไอ้ยู รายนี้ที่เรียกร้องจะดูอีกดันมองแต่แก้วเหล้าในมือ มันซัดเอาๆไม่เห็นจะชายตาดูหนังสักนิด
มันคงจะเครียดเรื่องแฟน ผมเลยชี้ให้ไอ้เดย์ดูอีก กระซิบบอกให้มันที่นั่งใกล้มากกว่าช่วยยั้งๆไอ้ยูไว้บ้าง

ไอ้เดย์พยักหน้าแล้วหันไปจับข้อมือที่กำลังจะส่งแก้วเหล้าเข้าปากของไอ้ยูไว้จนชะงัก
ยูขมวดคิ้วมองหน้า ไอ้เดย์ก็พูดเตือนทันที  “เฮ้ยยู! เพลาๆหน่อยมึง เดี๋ยวเหล้าหมดเร็วสัด แดกโคตรเปลือง”
ผมนี่นั่งอยู่ยังเซ ตบกะโหลกไอ้บ้าเดย์ไปที คือแม่งผิดประเด็นแล้วไอ้หอกเอ๊ย...

“ยู มึงเมาวันนี้ พรุ่งนี้เดี๋ยวมึงก็ต้องตื่นมาเจอความจริงที่ปวดกะโหลกอยู่ดี เก็บสติไว้คิด
ก่อนที่มึงจะทำอะไรไม่คิดเหมือนที่ผ่านมาดีกว่ามั้ยเพื่อน”   ผมสาบานว่าตั้งใจจะปลอบมันนะแต่พูดไปพูดมา
เหมือนไปด่ามันซะไงไม่รู้ครับ ไอ้ยูนั่งถอนใจอีก แล้วก็พูดเสียงอ้อแอ้ล้มตัวลงแผ่นอนไปกับพื้นห้อง
“สายไปแล้วว่ะ กูว่ากูโคตรมึนอ่ะ55555555...................ง่วงจังงงงงวะ? ห้อง....เฮ้ยทำไมเพดานบ้านไอ้ซีน
แม่งหมุนได้555555...........”

เอ้า! ห่ายูเมาซะงั้น มึงไม่ให้กูตั้งตัวหน่อยเลยเหรอไอ้บ้านี่ เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เห็นมันเงียบๆนี่แอบเมาคนเดียวซะงั้น
แล้วมันก็บ่นๆๆพึมพำพร่ำเพ้อเรื่องแฟนมันไป นอนบ่นคนเดียวเบาๆแหละครับ ผมกับไอ้เดย์ได้แต่มองหน้ากัน
แล้วยักไหล่ใส่กันแบบ เอ่อ...กูก็ไม่รู้จะช่วยมึงยังไงนะเพื่อน ไปแล้วครับไอ้ยู เข้าโหมดเมาแล้วพูดคนเดียวเรียบร้อย

ขณะที่ไอ้น็อตตั้งหน้าตั้งตาดูหนัง ไอ้ยูเมานอนพูดคนเดียว ไอ้มาร์คขี้ไม่เสร็จสักที มันแอบว่าวอีกยกรึเปล่าไม่รู้ครับ
ไอ้กีต้าร์หายไปนานมากแอบไปว่าวข้างล่างรึเปล่าก็ไม่รู้เหมือนกัน(55) ไอ้ซีนก็ขุดหาน้ำแข็งนานโคตร มันลงไปเอา
ที่ตู้เย็นชั้นล่างรึมันแอบออกไปโบกรถเมล์ไปขั้วโลกเหนือก็ไม่รู้ ผมนั่งกินโค้กดูหนังบ้างขำไอ้ยูบ้าง เขินไอ้เดย์บ้าง
แม่งมาเล่นปูไต่ใส่ผมอยู่ได้ ไอ้เดย์เขาก็หื่นใช่ย่อยนะครับเผลอเป็นแอบจับมือผมไปถูเป้ามันเรื่อย
ผมต้องคอยตีมือมันแล้วชักมือออก ไม่อยากให้เพื่อนคนไหนมาเห็น แต่มันน่ะสิทะลึ่งมาขโมยหอมแก้มผม
จนไอ้น็อตเห็นจังหวะที่มันหันมาหยิบแก้ว “เชี่ยเดย์! มึงสงสารกูบ๊างงงงงงงงงงง อย่ามาหวานกันได้ม๊ายยยยยย”

ไอ้น็อตโวยวายครับ ไอ้ยูก็ด่าอะไรไม่รู้ไม่รู้เรื่อง ผมผลักไอ้เดย์ออกแล้วลุกขึ้นยืนไอ้เดย์รีบคว้าข้อมือผมไว้
“เป็นไร ไปไหน!?”
“ปวดฉี่”
ไอ้เดย์เลยยอมปล่อย แต่มันก็ทำสายตาเว้าวอนเหมือนเด็กๆ
“อย่าไปนานนะ เดย์คิดถึง”     แล้วมึงจะเลียปากทำไมเนี่ย ว๊ากกกกกก/////////       
“บ้าดิ!///////”

“เฮ้ยพวกมึงไม่ทรมานกันบ้างเหรอวะ ไปปล่อยสักรอบม๊ะ”  ไอ้น็อตถาม
ผมยังไม่ทันด่ามันไอ้เดย์ก็พูด  “พวกกูไปต่อกันที่บ้านโว้ย เคี้ยกกก55555”  ไม่พูดเปล่านะมันเลื้อยมาลูบขาผมด้วย
ผมหยิกไหล่ไอ้เดย์ไปทีด่ามันว่าลามก ไอ้น็อตหันมาทำท่าจะอ้วกใส่มัน เลยโดนไอ้เดย์ถีบจนไถลไป
แล้วมันก็เล่นซัดกันตุบตับ  สรุปมีใครได้ดูตอนไคลแมกซ์ของหนังบ้างนี่ ...

ผมลงไปเข้าห้องน้ำข้างล่าง ไปต่อไอ้กีต้าร์ดีกว่า ไอ้มาร์คท่าจะเข้านาน เรียกมันเดี๋ยวมันกวนใส่อีก
เดินย่องลงบันไดไป ชั้นล่างไม่ได้เปิดไฟไว้ มีแค่แสงจากไฟห้องน้ำสว่างลอดช่องประตูออกมา
ผมรีบย่องต่อไปทางครัวเลยครับผ่านห้องน้ำไป กะว่าไปแกล้งแฮ่หลอกใส่ไอ้ซีนก่อนค่อยไปฉี่ 
แต่ดันหาไอ้ซีนไม่เจอ?.... นึกว่ามันไปซื้อของข้างนอกรึเปล่าลองเดินไปดูรองเท้ามัน......ก็ยังอยู่ มอเตอร์ไซค์ก็ยังอยู่
เปิดประตูไปมองหาแถวหน้าบ้านก็ไม่มี...เอ๊ะมันไปไหนนะ แปลกใจครับเดินไปถามไอ้กีต้าร์ที่เข้าส้วมอยู่ดีกว่า

ผมกำลังยกมือจะเคาะประตู แต่ก็ต้องชะงักพร้อมๆกับที่กลั้นเสียงตัวเองไว้ไม่ให้หลุดแหกปากพูดออกไป
เพราะผมดันได้ยินเสียงคนคุยกันดังลอดมาจากในห้องน้ำซะก่อน!!?
“คืนนี้มึงจะนอนบ้านกูมั้ย”
“เออ...อื้มม.....55คิคิ ไอ่สัด ...อย่าดิ มึงออกไปได้แล้วป่ะ หายมานานเกินแล้วมึง”
“ก็มันยังไม่อยากไปนี่หว่า ไล่กูทำไมอ่ะมึงตามกูลงมาเองนะกีต้าร์.........”

เฮือกกกกก ผมตาโตเท่าไหนไม่รู้ เอามือปิดปากตัวเอง เอาหูแนบกับประตูอย่างตื่นเต้น ไอ้ซีนอยู่ข้างในกับไอ้กีต้าร์!
นี่พวกมันเข้าไปทำหอยทอดอะไรกันในห้องน้ำวะเนี่ย!!? คือที่คุยที่อื่นไม่มีแล้วรึไงวะ...
ผมตั้งใจฟังต่อว่าพวกมันจะพูดอะไรกันอีก

“กูมาฉี่เหอะ มึงแหละดันประตูเข้ามา เดี๋ยวใครก็ลงมาตามหรอกซีน ปล่อยกู..”
“ได้ยินเสียงเดินลงบันไดน่า... ใครจะมาตามวะ ไม่มีใครมาหรอก ดูหนังกันตาเป็นมันแล้วใครจะสนวะ”

ผิดแล้ว กูลงมาอยู่นี่แล้วไง เป็นเพราะผมแอบย่องลงมาสินะ มันถึงไม่รู้กันว่าตอนนี้กำลังมีคนแอบฟังพวกมันอยู่

“ขอจูบอีกทีเดียวน่า.....”
เสียงไอ้ซีนทำผมแทบช็อกเลยครับ มันหัวเราะด่ากันคิกคักสักพักก็เงียบไปเลย.......ได้ยินแต่เสียงหายใจดังหอบๆ!!!

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!! ผมนี่กรี๊ดอย่างดัง...ในใจนะ  โคตรตกใจเลยครับ
หมายความว่าไงนี่ เฮ้ยมันจูบกันจริงเหรอ!!?

ผมยืนอึ้งอยู่ตรงนั้นไม่นานก็ได้ยินเสียงปลดล็อคลูกบิดประตู ผมสะดุ้งตกใจรีบวิ่งไปจากตรงนั้นอย่างไว
หนีขึ้นบันไดกลับไปข้างบนครับ หวังว่าพวกมันจะไม่รู้ตัวเพราะผมพยายามลงส้นเท้าให้เบาที่สุดแล้ว


กลับขึ้นไปนั่งในห้องอย่างตื่นๆ ไอ้เดย์เห็นผมนั่งอึ้งๆมันก็ขยับมากอดไหล่ถามว่าเป็นอะไร  “ป....เปล่าๆเปล่านี่”
ไอ้ยูหลับไปแล้ว ไอ้น็อตบ่นว่าหนังจบแล้ว ไอ้มาร์คยกแก้วเหล้าแล้วบ่นว่านั่นสิหนังจบแล้วกีต้าร์กับซีนหาย
ตายอยู่ข้างล่างรึไง ไม่ทันขาดคำไอ้ซีนก็เปิดประตูเข้ามาครับ.....มันยิ้มแป้นมาเลย ผมไม่กล้ามองหน้ามันยังไงไม่รู้

ซีนมาพร้อมน้ำแข็งกับปีกไก่เวฟมาร้อนๆ วางจานลงกลางวงได้มันก็สาธยายว่าทำไมถึงขึ้นมาช้า
“กูก็วนหาของกินให้พวกมึงนี่แหละ กูซัดมาม่าไปกล่องนึงด้วย เอ้า แดกๆๆๆๆคร้าบบบ”
แล้วไอ้มาร์คก็ถาม  “ซีน ไอ้กีต้าร์ล่ะ? ยังไม่ขึ้นมาอีกวะ”
“ก็นั่งแย่งมาม่ากูเมื่อกี้ มันเป็นคนเวฟไก่นะ แต่มันเข้าห้องน้ำอีกรอบ กูเลยขึ้นมาก่อน ขี้แตกมั้งสงสัย55555”

“ห่า! นินทาอะไรกูวะ”   ไอ้กีต้าร์เข้ามาพอดี มันหัวเราะกันครึกครื้นแซวไอ้ยูเรื่องเมาสลบไปแล้ว

..............เนียนโคตรนะครับ ผมนั่งก้มหน้าก้มตา แอบเหล่มองพวกมันยังอึ้งไม่หาย ไอ้เดย์ก็ดันทักซะเสียงดัง

“เป็นอะไรวะลูกคิด!? นั่งเงียบใส่กูไม่พูดไม่จาทำหน้าตื่นๆ มึงไปเจอสิ่งลี้ลับที่ชั้นล่างมารึไงวะ!?|||||||”
เอาล่ะสิ! ทุกคนหันมามองผมขณะที่ไอ้เดย์มันขำหน้าแหยๆของผม ไอ้บ้าเอ๊ย!

“มึง.........ลงไปข้างล่างมาเหรอลูกคิด”   กีต้าร์ถาม มองหน้าผมเหมือนจะเหวอแต่มันก็เก็บอาการอยู่
ส่วนไอ้ซีนนี่จ้องหน้าผมนิ่งๆ ผมก็พยายามหลบตาพวกมัน แต่ถึงไม่ได้มองก็ยังรู้สึกว่าโดนจ้องทั้งคู่อยู่ดีครับ

“ก็ลูกคิดมันลงไปเข้าห้องน้ำข้างล่างมาเมื่อกี้งะ.......ทำไมวะ พวกมึงสองคนไม่เห็นมันเหรอ?”
ไอ้เดย์ถามทำหน้าแปลกใจมองไอ้ซีนไอ้กีต้าร์  ผมนี่นั่งก้มหน้าแทะไก่เลยครับ||||||||| เอาจริงๆผมลืมไปเลยว่าปวดฉี่
ไอ้มาร์คกับไอ้น็อตก็มองผมแล้วหันไปมองไอ้ซีนไอ้กีต้าร์งงๆ พูดสมทบว่าใช่ๆๆๆ

“สงสัย เป็นตอนที่พวกกูอยู่ในครัวมั้ง...................... ใช่มั้ย ลูกคิด”
เสียงไอ้กีต้าร์โคตรเย็นยะเยือกในความรู้สึกของผม ผมรีบพยักหน้าหงึกหงักเออออตามมัน
พวกมันต้องรู้ตัวแล้วแน่ๆ ว่าผมรู้ จ้องผมกันใหญ่เลยอ่ะครับ||||||||||||

“เป็นอะไรวะลูก ปวดท้องปวดหัว รึเมาโค้กวะ55”  ไอ้เดย์เห็นผมมีท่าทางแปลกๆมันก็มาจับๆเนื้อตัวแตะหน้าผาก

“ปวดท้องรึปวดหัวกูก็มียา ป่ะไอ้ลูก! ลงไปเลือกยากับกูข้างล่างเถอะ!”  ไอ้ซีนลุกขึ้นยืนชวนผมลงไปข้างล่างครับ
“เฮือก! กูสบายดีเว้ย!|||||||”  ผมปฏิเสธมันแต่พอมองสายตาของกีต้าร์แล้วเหมือนมันจะขอร้องให้ผมลงไปกับไอ้ซีน

“กูปวดฉี่อีกละ!!!”  ผมโวยทำลุกขึ้นจะเข้าห้องน้ำหนีสายตาพวกมันโลด ไอ้เดย์ยังบ่นว่ากระเพาะฉี่รั่วรึไง
แต่ไอ้ห่าซีนครับมันวิ่งไปเข้าตัดหน้าผม! ทุกคนขำบอกไอ้ซีนมันแกล้งผมให้ต้องลงไปข้างล่างแทน

“เอ้อ น้ำหมดพอดี ลูกคิด ลงไปเข้าห้องน้ำข้างล่างพร้อมกูก็ได้ กูว่าจะลงไปเอาน้ำว่ะ”
กีต้าร์ลุกดึงแขนผมไปด้วยกันเลยครับ ผมรีบหันไปหาไอ้เดย์จะให้มันช่วย ไอ้ห่านี่ดันกระดกเหล้าไม่สนใจกูเล้ย!

………………
………

เดินลงไปข้าล่างผมรีบหนีเข้าห้องน้ำไปก่อนเลยครับ สักพัก... กีต้าร์ก็เคาะประตูเรียก
 “ลูกคิด ตอนกูลงมาเข้าห้องน้ำ มึงก็ลงมาเข้าห้องน้ำด้วยจริงเหรอวะ”
“...................อื้ม...”
“แล้วมึงมาตอนไหน........เห็นกูมั้ย กูอยู่ที่ไหนตอนที่มึงลงมา”
ผมคิดว่านั่งในส้วมไปตลอดคงไม่ได้ คงหนีไม่พ้นต้องคุยกับมัน เลยยอมเปิดประตู
ออกมาเจอไอ้กีต้าร์ถามซ้ำหน้าเครียดเลยครับ  “ว่าไงวะลูก!? ทำไมกูไม่เห็นมึง มึงอยู่ที่ไหน!?”

“อยู่ตรงนี้.....หน้าห้องน้ำนี่ ส่วนมึง..................ก็อยู่ข้างใน....”
กีต้าร์จ้องหน้าผมตาโต  พอผมพูดว่า  “กับไอ้ซีน”   เท่านั้นแหละมันสบถเชี่ยทันที
ไอ้กีต้าร์ทรุดตัวไปนั่งยองๆถอนใจ  มันกุมหัวตัวเองนิ่งเงียบ

“พวกมึงทำอะไรกันข้างในกูก็ได้ยินนะ”
 “มึงอย่าบอกใครนะลูกคิด”
กีต้าร์จับมือผมขอร้องทำสายตาวิงวอนน่าดู มันบ่นด่าไอ้ซีนพึมพำว่าบอกอะไรไม่เคยฟัง

“ทำไมมึงทำแบบนี้ล่ะต้าร์...........มึงชอบไอ้ซีนเหรอ  แล้วแอ๋มล่ะ?”
“................แอ๋มก็เป็นแฟนกูไง ไอ้ซีนมันก็เพื่อน”
“เพื่อนเชี่ยไร เพื่อนที่ไหนจูบกันวะ”
“ก็ที่นี่ไง ก็พวกกูนี่ไง ก็เล่นกานนนน ก็สนิทกันอ่ะ แค่จูบกันไม่เห็นเป็นไร”
“จริงดิสัด!!? มึงอย่ามาแถได้มั้ยไอ้ต้าร์! จนถึงขนาดนี้แล้ว เห็นกูเป็นเด็กปัญญาอ่อนเหรอห่า!!!”
“เบาดิฟาย! เสียงดังหาพ่อง!||||||||”
“ถ้ามึงบอกสนิทกันแล้วจูบกันได้  งี้มึงก็จูบกูได้ด้วยดิไอ้บ้า”
“......................ลองมั้ยล่ะ!”
“อึก! ไอ้กีต้าร์!! ไอ้บ้าอย่านะเว้ย!”

ตกใจสุดๆเลยครับ กีต้าร์มันดันผมเข้าห้องน้ำไปเอามือจับหน้าผมไว้ด้วย นี่มันคิดจะจูบผมจริงเหรอ!
เล่นกันแรงแบบนี้กูไม่ขำนะ มึงจะลงทุนเกินไปแล้ว!!!






tsktonight…


 ***ช่วงนี้วิเครียดอ่ะค่า~~~~~~~~ขอโทษคนรอด้วยนะจ๊ะ ยังไงก็แต่งจนจบแหละสานนนนนนยา~~~~~

choijiin ---  คิดถึงเสมอนะคะ แฟนนิยายทุกคนก็ด้วย แต่รู้สึกว่าแฟนจากเรื่องเก่าจะไม่ค่อยชอบ
เรื่องใหม่กันเท่าไหร่อ่ะค่า (หายหมด คุณก็ด้วย55 มันคนละแนวกันอ่ะเนอะเข้าใจๆ) เผื่อว่าแวะมาเจอตอบเม้นท์นี้
อยากให้รู้ว่าวิก็คิดถึง ไม่เคยลืมนะจ๊ะ และจะไม่ลืมด้วยว่าเคยได้กำลังใจดีๆจากใครบ้าง^^

TaecKhun Imagine Love ---- เขาเล่นกันทั้งตอนอ่ะค่ะ มีความสุขครุกคริกแต่วิแซด แหมดดดดด คิดถึงคนอ่าน

mild-dy --- ดีใจที่ไม่เคยหายไป มาให้เห็นหน้ากันตลอดนะคะ

Alone Alone --- ตอนนี้มีอะไรคลุมเครือหลายสิ่งอย่างให้แฟนๆจับสังเกตเอาดีๆ ชีวิตนังคนแต่งก็ด้วยช่วงนี้ดร๊าคคค

ขนมโก๋ --- ขอบคุณนะค้า

titansyui --- ขอบคุณนะค้า

vivisama --- มาแล้วค่า ดองนานมาก555 น้องแฝดยังเล็กอ่ะค่ะให้เลือกเอาเองตามใจชอบเลยแล้วกัน55
ส่วนยูงานเข้าอยู่ค่า ต้าร์กับซีนก็ขมุกขมัวมาก แต่มันจะได้คู่กันรึเปล่าวิไม่รับประกันนะคะ ให้เป็นเรื่องของอนาคตจริงๆ

oiruop --- ขอบคุณสุดๆๆที่ชอบจ้า^^

meuy --- กลับมาแล้วค่า!!! โฮ~~~ เผยไต๋ให้เยอะเหมือนกันนะคะตอนนี้ แต่สุดท้ายใครจะได้คู่ใครจริงๆรึเปล่านี่
วิจะฮุบไว้ก่อน(เปล่าหรอกยังไม่ได้คิด555)


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-10-2015 18:19:33 โดย tsktonight »

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
สงสารเดย์แสดงความหื่นออกนอกหน้านอกตาไม่ได้เพราะลูกคิดยังใจไม่ด้านพอ :impress2:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Alone Alone

  • ขอตายในอ้อมกอดฮยอกแจ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-0
ซีนกับกีต้าร์ เราสงสารแอ๋มอ่ะ

คิม แกสาระแนไปหาดุ๊กของชั้นใช่ไหม

เดย์ น่าจะโลกสวยด้วยมือตัวเองอีกนานเลยมั้งเนี่ย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ titansyui

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-0

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ meuy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 218
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ซีนนน กับ กีตาร์  งืมมมมม   :ling1: :ling1: :ling1:

แงง  อย่ามาม่าน้าาา

เดย์ ลูกก  น่าร๊ากกเหมือนเดิมม

เดย์เผด็จศึกเลยยยจิ   55555
 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

รอค่าาา  :mew1: :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ meuy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 218
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
สนุกมากจริงๆ อ่านไปขำไป รอบที่ 3 และ

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0


////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 35 ก่อนถึงบ้าน...     




ผมก้าวถอยหลังเพราะถูกกีต้าร์รุกไล่จนหลังติดกำแพงห้องน้ำ ผมรีบผลักอกมันอย่างแรง มันก็เซ
มือที่จับหน้าผมไว้ก็หลุดออก ผมรีบว่ามันเสียงแข็ง 
“อย่านะเว้ย! ไม่ว่าจะกูรึใคร! ผู้หญิงหรือผู้ชายที่ไหน!! ไอ้สิ่งที่มึงกำลังทำอยู่นี่คือการนอกใจไม่ใช่รึไงวะ!!!?”

กีต้าร์ได้ฟังที่ผมพูดก็จ้องหน้าผม แต่แล้วก็เบือนสายตา ถอนใจ “เฮื่อย.............บ้าอะไรล่ะ มันไม่ใช่อย่างนั้น”
“แล้วมันยังไงล่ะ!?” 
“มึงแม่งไม่เข้าใจว่ะ”
เราต่อล้อต่อเถียงกันพยายามไม่ให้เสียงดังนัก ผมดันมันออกมายืนหน้าห้องน้ำเหมือนเดิมครับ
เพราะข้างในเสียงมันก้องๆ คุยกันแล้วรู้สึกว่าผมกับมันจะคิดไม่เหมือนกัน

“ก็เออไง กูไม่เข้าใจ มึงมีแฟนแล้วนะไอ้ต้าร์ จะเล่นอะไรกับใครก็ให้มันมีขอบเขตบ้างดิ!”
“เออ.......กูก็แค่เล่นไง กูมีสิทธิ์จริงจังได้ด้วยเหรอวะ”
“กีต้าร์ แล้วที่ใจมึงอ่ะ! มึงอยากจะจริงจังบ้างมั้ย มึงไม่สงสารแอ๋ม ไม่สงสารไอ้ซีนเหรอวะ”
“แล้วมึงไม่สงสารกูบ้างเหรอ.....เชี่ย.............มึงมันไม่เข้าใจ”
“งั้นมึงก็บอกมาสิ กูจะได้เข้าใจ” 
“.................”
มันก็พูดว่าผมอยู่แบบนี้ว่าไม่เข้าใจๆ ผมเลยเค้นให้มันอธิบาย ไม่อย่างนั้นผมไม่ยอมเงียบปากแน่

“กูชอบแอ๋มนะไม่คิดจะเลิกด้วย ส่วนไอ้ซีน........มึงไม่ต้องห่วงมันหรอก มันเข้าใจ มันรู้ดีว่าอะไรเป็นอะไร”
“แล้วมันเป็นอะไรกันวะพวกมึงอ่ะ ไหนบอกกูมาดิ๊ พวกมึงเป็นอะไรกัน”
“เพื่อน.......เพื่อนไง............มันได้แค่นี้จริงๆมึง...เฮ้อ......”
“เอ้า! ก็มึงชอบกันไม่ใช่เหรอ ทำไมอ่ะ!?”   ตอบมางี้ เออกูไม่เข้าใจจริงๆแหละโว้ยยยยยยยย

“พ่อแม่กูไม่มีวันยอมให้กูคบผู้ชายเป็นแฟนหรอก มันบ้าชัดๆ บ้านไอ้ซีนก็ไม่ต่างกัน ป๊ากับม๊ามันไม่ชอบตุ๊ดด้วย
ถึงพวกกูจะอยากเป็นอะไรกันไปมากกว่านี้ มันก็ไม่มีวันเป็นจริงหรอก ฝืนคบกันไปสักวันมันก็ต้องเลิก
กูไม่อยากมีวันนั้น วันที่พวกกูต้องเลิกคบกัน มึงเข้าใจมั้ยไอ้ลูก .......คำว่าเพื่อน มันจะอยู่กับเราได้ไปจนวันตาย
ไม่ว่านานแค่ไหนกูก็ยังมีมัน มันก็ยังมีกู เราสองคนสนิทกันเกินไปจนใจมันถล้ำลึกอันนี้กูก็ยอมรับผิด
แต่...พวกกูก็รู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้ไง แล้วกูกับมันก็ยังชอบผู้หญิงได้อยู่ทั้งคู่ มันเป็นเรื่องดีไม่ใช่เหรอวะ
แล้วจะมาชอบกันเองทำไมไปหาผู้หญิงดีกว่ามั้ย ไปมีเมียมีลูกกัน วันนึงข้างหน้าพาลูกเมียไปเที่ยวด้วยกัน
ไม่ดีกว่าเหรอวะ..ฮึ.............เราเลือกที่จะอยู่กับความจริง... มึงควรจะรู้และเข้าใจด้วยว่าเรื่องของกู
มันไม่ได้ง่ายเหมือนเรื่องของมึงหรอก”

“มึงมารู้ได้ไงวะ เอาอะไรตัดสินไอ้ส้น...!ว่าเรื่องของกูมันง่ายนัก เรื่องมึงมันยากมากต้องตีลังกาถอดแสควรูทงั้นสิ!”
“ยากกว่านั้นก็แล้วกัน”
“เห๊อะ! คนเห็นแก่ตัว”
“มึงด่ากูเหรอ เออช่างมึง”
“ใช่ปล่อยให้กูด่ามึงน่ะถูกแล้วไม่ต้องมาเถียงกูหรอกฟาย มึงอ่ะเห็นแก่ตัว มึงรั้งคนสองคนให้อยู่กับมึง”
“รั้งเชี่ยไรวะ มันขอให้กูเลือกมานานแล้ว........ กูเลือกแอ๋ม ส่วนมันก็มองหาคนอื่นไปที่ไม่ใช่กู
แล้วเราก็จะยังเป็นเพื่อนกัน....ตลอดไป”

“นิทานมึงจบรึยังวะ”
“ลูกคิด มึงนี่แม่ง กูพูดจริงทุกอย่างนะโว้ย”   
กีต้าร์ชักเสียงดัง มันทำหน้าโมโหแต่ก็รีบลดเสียงลง แอบชำเลืองมองไปทางบันไดว่ามีคนลงมามั้ยเป็นพักๆ..

“เรื่องจริง แต่มันไม่ถูก มึงมีแฟนแล้วไม่ควรนอกใจเขา มึงก็รู้ว่ากูเกลียดคนที่ชอบสวมเขาให้คนอื่นแค่ไหน”
“กูไม่ได้สวมเขา กูก็แค่...........มันก็แค่บางครั้ง รู้สึกดี...จนใจมันสั่น....จนกูอยากจะร้องไห้ มึงไม่เข้าใจกูหรอก”

“......................”  ผมเงียบ ไม่ได้พูดสิ่งที่คิดในใจออกไป
ว่ามึงไม่ต้องพูดไปแล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ด้วยอย่างนี้ก็ได้ต้าร์ ....กลัวมันรู้ตัวแล้วจะเผลอร้องออกมาจริงๆ
“เฮ้อ...แต่พวกกูก็ไม่เคยมีอะไรกันนะ มึงอย่าเพิ่งคิดไปไกล”  มันถอนใจหนักเลยครับ ส่ายหน้าบอก
เล่นเอาผมแปลกใจมากเหมือนกัน ก็นึกว่าเสร็จกันไปถึงไหนๆแล้วซะอีก
“อ้าว เออแต่ก็นั่นแหละ ไม่ดี เลิกซะ! ถ้าเพื่อนก็ให้มันแค่เพื่อนดิวะ!!” 
ผมจ้องหน้าย้ำกับมัน มันกลับตอบเหมือนรับคำเพราะรำคาญผม 
“กูรู้น่า!” 
“กูก็ไม่ได้อยากเสือกเรื่องมึงหรอกนะต้าร์ แต่มึงแน่ใจนะว่ามึงเลือกถูกแล้ว”
“............แล้วมึงรู้เหรอว่าอะไรมันถูก”
“.................กูก็ไม่รู้เหมือนกัน กูไม่ได้คิดไว้ แล้วมึงอ่ะเคยคิดบ้างมั้ย”

กีต้าร์เอาแต่นิ่งเงียบ มันไม่ตอบคำถามผม เราเลยต่างคนต่างเงียบมองหน้ากันไม่นาน มันก็หลบตาผมก้มหน้าลง
แล้วค่อยๆหมุนตัวหันหลัง ก้าวท้าวเดินขึ้นบันได แต่แค่ไม่กี่ก้าวก็ชะงัก เหลียวหันกลับมามองผม
ซึ่งเดินตามหลังมันมา ผมเองก็ชะงักเงยหน้ามองมันที่หยุดยืนในจุดสูงกว่าไปสองขั้น ผมถามมันออกไปว่า “อะไร”

“มึงอย่าไปพูดเรื่องนี้ให้คนอื่นฟังนะลูกคิด กูขอเหอะ”
“เออ... มองอะไรอีกวะเดินไปดิ”  ถึงจะรับปากมันไปแต่ผมก็คิดว่าจะเล่าให้เดย์ฟัง มันไม่นับเป็นคนอื่นสำหรับผมนิ
“มึงควรจะรู้ไว้นะว่ากูชอบแอ๋มจริง กูจริงจังกับเขา แต่กับไอ้ซีนมันพิเศษ แล้วซีนก็มาก่อน”   
 กีต้าร์พูดกับผมเบาๆแต่น้ำเสียงนั้นแฝงความรู้สึกที่อัดอั้นในใจไว้มากมาย
“งั้นมึงก็ควรรู้ไว้ด้วย มึงมันก็แค่คนขี้ขลาดว่ะกีต้าร์”
ผมพูดแบบนี้ใส่มัน มันก็ทำหน้าอึ้งไป แต่ผมไม่สนใจก้าวขาเบียดแซงหน้ามันขึ้นบันไดไปก่อนเลย
เรื่องของมึงเถอะ! ไอ้พวกบ้า!  ผมตะโกนด่ามันในใจน่าดู

..........
...................
...........


เปิดประตูกลับเข้าห้องมาก็ได้ยินไอ้เดย์กำลังพูดบอกเพื่อนหน้าตื่นๆ “เฮ้ยๆ พี่บาสบอกจะมารับไอ้ยูว่ะ”
ผมกับกีต้าร์กลับมานั่งที่เดิม ลองเหล่มองไอ้ซีน มันก็กำลังเหล่มองผมอยู่เหมือนกัน แต่พอเห็นผมมองมันก็หลบตา

“พี่บาสโทรมาเหรอ หรือมึงโทรไป”  ผมหันไปถามไอ้เดย์ที่ยังถือโทรศัพท์ไอ้ยูค้าง หลังบอกทางมาที่นี่เสร็จ
“เขาโทรมา  พอรู้ว่าไอ้ยูเมาหลับไปแล้วก็บอกจะรีบมารับเลยว่ะ55 นี่มันไม่อยากเห็นหน้าตรงไหนวะ
ยูเอ๊ยไอ้ห่ายู มึงมันไม่ได้รู้ตัวเล้ยว่าเขารักขนาดไหน ควายเอ๊ย”
พวกเราขำกันไอ้ยูยังนอนหลับอ้าปากหวอไม่รู้เรื่องรู้ราว..

เราเล่าเรื่องโจ้กบ้างร้องเพลงกันแบบมึนๆบ้าง พักใหญ่เลยครับพี่บาสก็โผล่มา แต่เขาไม่ได้มาคนเดียว
พี่บาสมากับเพื่อนอีกคน แค่ผมมองหน้า...ผมก็เดาได้เลยว่าเพื่อนพี่บาสคนนี้เป็นใคร
“ขอบใจนะที่รับโทรศัพท์พี่ ไม่อย่างนั้นพี่ก็ไม่รู้จะไปตามหาไอ้บ้ายูที่ไหน อ้อนี่เพื่อนพี่..ชื่อนิก”

 หล่อมาก ตัวขาวๆหน้าตี๋ๆสไตล์เดียวกันกับไอ้ยูแล้วก็ไอ้ซีน ใช่พี่นิกกี้จริงๆด้วย หน้าคล้ายๆไอ้ยูเลย
แต่เหมือนไอ้ซีนมากกว่าหน่อยอย่างที่ไอ้ยูมันเคยพูดทุกอย่าง..  พี่บาสเคยแอบชอบเพื่อนคนนี้  พวกเขาดูสนิทกัน
แล้วก็เป็นห่วงกันมากจริงๆ พี่บาสเล่าว่าทะเลาะกับไอ้ยูแล้วยูไม่ยอมกลับบ้าน พี่บาสเป็นห่วงมากโทรหาก็ไม่รับ
คิดว่ายูคงจะโกรธที่พี่บาสด่าไล่ แต่ที่พูดไปก็เพราะตอนนั้นกำลังโกรธแล้วก็ไม่คิดว่ายูจะไม่กลับไปจริงๆ

ผมกับเพื่อนๆได้แต่ยืนมองส่งไอ้ยูหน้าบ้าน พี่บาสกับพี่นิกกี้ช่วยกันแบกไอ้ยูที่ยังเมาหลับขึ้นรถแล้วพากลับบ้าน
“มันชอบบ่นว่าโดนพี่บาสด่าเรื่อย... แต่เขาก็รักมันมากเลยเนอะ” 
ได้ยินไอ้ซีนพูดเมื่อรถขับออกไป ผมแอบเหล่มอง หน้ามันเหมือนคนละเมอพูด... อิจฉามันรึไงเพื่อน

“กูกลับล่ะ”  จู่ๆกีต้าร์ก็โบกมือพูด ไอ้ซีนจากตาตี่กลายเป็นตาโตขึ้นมาทันที มันคว้าข้อมือไอ้กีต้าร์ไว้
“อ้าวไหนมึงบอกจะค้างนี่”
กีต้าร์ไม่ได้ตอบไอ้ซีนแต่ใช้สายตามองมาทางผม ไอ้ซีนก็มองตาม มันสองคนมองหน้าผมนิ่งๆ

“กูก็จะกลับแล้วเหมือนกัน ป่ะลูกคิด”  เสียงไอ้เดย์พูดทำให้สองคนนั้นหันไปมองทางไอ้เดย์แทนผม ค่อยหายอึดอัด
เดย์กอดคอผมเดินไปที่รถมอเตอร์ไซค์ ไอ้มาร์คกับไอ้น็อตโบกมือลาแล้วกอดคอกันเข้าไปในบ้าน พวกมันไม่กลับ
จะอยู่ค้างที่บ้านไอ้ซีนทั้งคู่ ส่วนกีต้าร์ ไอ้ซีนยังไม่ยอมปล่อยมือ

ผมซ้อนท้ายไอ้เดย์ขี่รถผ่านหน้าเห็นมันจ้องกันไปมา เลยบอกให้เดย์หยุดรถก่อน 
“มีอะไรวะ?”  ไอ้เดย์ถามแต่ผมไม่ตอบมัน ผมลงรถแล้วเดินไปหาไอ้สองคนนั้น
“กีต้าร์ มึงจะค้างที่นี่หรือกลับไปนอนที่บ้าน มันก็เรื่องของมึง มึงจะทำอะไรมันก็เรื่องของมึง กูจะไม่ยุ่ง
ถ้ามึงบอกว่าเพื่อน เออกูก็ว่าเพื่อน มึงอย่าโกหกตัวเองแล้วทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็พอ”  กีต้าร์ฟังผมพูดเงียบๆ
แต่ไอ้ซีนจ้องหน้าผมตลอด “ไอ้ลูกมึงรีบไปเถอะ เดี๋ยวรถติด”  รถติดพ่องห้าทุ่มกว่าแล้วทางบ้านกูโคตรจะโล่ง
รีบไล่กันก็บอกมาเถ๊อะ ผมแลบลิ้นใส่ไอ้ซีน มันกลับขำแล้วเอามือมาขยี้หัวผม ผมจับมือมันออกแล้วเอี้ยวตัวหนีมัน
 วิ่งกลับไปซ้อนท้ายไอ้เดย์ และรู้สึกว่ากีต้าร์จะเดินกลับเข้าไปในบ้านไอ้ซีน...

............................................
...............................
.....................
..........

“หนาวมั้ย”  เดย์ตะโกนถามผมต้านแรงลม กลางวันจัดว่าร้อนแต่ไม่มาก ส่วนกลางคืนวันนี้ผมว่าหนาว
ลมเย็นเหมือนฝนใกล้ตก ผมไม่เข้าใจว่าอากาศเมืองไทยจะเอาไงกับผมแน่ แต่ร้อนเป็นพักๆก็ยังดีกว่าร้อนยาวๆ

ผมขี้เกียจตะโกนตอบไอ้เดย์เลยกอดมันแน่นกว่าเดิม ไอ้เดย์ขับมอเตอร์ไซค์เร็วจี๋ นานวันผมชักชินกับความเร็วนี้
แต่ถึงยังไงถ้ามันเร็วมากเกิน ผมก็ยังยั้งๆมันไว้บ้างอยู่ดี กลัวตายสิครับ ใครจะไปเหมือนไอ้บ้าที่ตั้งหน้าตั้งตาบิดนี่

ครู่ใหญ่ไอ้เดย์ก็จอดรถข้างทางทั้งที่ยังไม่ถึงบ้าน
“อะไรวะ”  ผมมองหน้ามันที่หันมางงๆ
“เดย์ง่วงอ่ะ”
“อ้าว! เมาเหรอมึง”
“อื้ม... ไม่เมา มันง่วงๆอ่ะ มึงมาขี่ทีเดี๋ยวกูหลับใน”  ไอ้เดย์นั่งคร่อมรถตาปรือให้ผมดู อดอมยิ้มขำมันไม่ได้ครับ
เดย์ดึงมือผมให้ลุกจากที่นั่งคนซ้อนเปลี่ยนมาเป็นคนขับแทน แล้วมันก็นั่งกอดเอวผมแน่นก้มหน้าซบกับบ่าของผม
“เฮ้ยเดย์ มึงอย่าหลับนะเดี๋ยวก็ร่วงหรอก”  ผมเคลื่อนรถไปช้าๆกลัวไอ้เดย์มันตกรถ
“ไม่หลับหรอก แค่อยากกอดครับ”
“หื้อ...................ไอ้ตอแหล//////”
เสียงมันใสแจ๋ว ไหงต่างกับเมื่อกี้หน้ามือเป็นหลังฝ่าเท้าหว่า


...........................
.......................................สรุปผมก็เป็นคนขี่ส่วนมันซ้อนท้ายกอดเอวผมแน่นตลอดทาง ไอ้ที่บอกว่าง่วงๆๆน่ะ
ไม่เห็นจะเป็นอย่างนั้นสักนิด เอาแต่ชวนผมคุยตลอด ผมขี่รถไม่เร็วเป็นปกติไอ้เดย์จะต้องว่าชักช้าไม่ทันใจมัน
แต่วันนี้ไม่มีสักแอะที่จะบ่น มีแต่ตะโกนเรียกชื่อผมอยู่ข้างหูให้สนใจในสิ่งที่มันพูด
“โห~~~ นู่นๆๆ ลูกคิดมึงดูดิๆ!! ไฟตึกตรงนู้นโคตรสวยเลยอ่ะเนอะ คึคึ/////”
“ไหน!? เออสวยว่ะ! โหยน่ามีแถวบ้านเราเนอะ แต่เล่นไฟขนาดนี้คงเปลืองค่าไฟน่าดู”
“ลูกคิด..”
“หื้อ?”
“ตอนดูหนังที่บ้านไอ้ซีน กูโคตรอยากกอดมึงเลย////”
“/////ไอ้บ้า”
“หึหึหึ กลับบ้านไปแล้วเปิดดูกันอีกนะ กูได้มาเรื่องนึง นี่ท่าจะเด็ด! คิคิคิ”
“เฮ้ย! เดย์! มึงเอามาด้วยเหรอ โอ้ย ไอ้หื่นเอ๊ย!!////*//”
ผมล่ะเชื่อมันเลย มันแอบหยิบหนังโป๊มาจากบ้านไอ้ซีนเหน็บไว้ที่เอวด้านหลัง

ถึงแยกไฟแดงที่มีรถจอดรอสัญญาณไฟเขียวเยอะแยะ ไอ้เดย์มันกอดเอวผมไม่ยอมปล่อยแม้แต่ที่ตรงนี้
คนที่รถติดไฟแดงข้างๆกับผู้คนข้างทางแถวนั้นเขาก็หันมามองพวกผมกันนะ ก็เล่นมีเด็กผู้ชายวัยรุ่นสองคน
ซ้อนรถกอดเอว เกยคางคุยข้างหูกันขนาดนี้ มันดูเหมือนแฟนมากกว่าเพื่อนกันนี่ครับ แต่คืนนี้ถึงผมจะอาย
ก็ไม่มีผลอะไรกับเชี่ยเดย์เลย มันไม่สนใจอยู่แล้วว่าใครจะมอง แถมยังบอกให้ผมเลิกสนใจไปด้วยอีก

มันว่าต่อให้มีคนมองเรามากสักแค่ไหน อีกเดี๋ยวพอรถเคลื่อนไปก็ไม่เจอกันแล้ว จะไปแคร์ทำไม
ผมคิดตามก็จริงของมันอ่ะนะครับ แหะๆ///// (แต่กูไม่หน้าด้านเหมือนมึงนิ)

จนใจจริงๆต้องยอมให้มันอ้อนให้มันกอดตลอดทาง ผมใจสั่นหมด มันเล่นล้วงมือเข้าไปในเสื้อบ้าง
ลูบเป้าผมผ่านเนื้อผ้าบ้าง กอดเอาของมันมาสีด้านหลังผมบ้าง เรียกว่าผมต้องคอยด่าคอยเอ็ดไอ้เดย์
ให้หยุดมือซนไม่หวาดไม่ไหว 
“เสียวว่ะลูก แวะข้างทางเปลี่ยวๆให้กูหน่อยดิ” 
“มึงจะทำอะไร!?”
“สอยมะขามแดกมั้ง”
“แถวนี้ไม่น่ามีต้นมะขามนะมึง”
“กูประชดสัด”
“อ้าวเหรอ”
“กูจะปล้ำมึงอ่ะ เคี้ยกกก!!!55555555555”
“สันดาน//////*// กูไม่จอดไม่แวะไหนทั้งนั้นแหละไอ้ห่า!”
“ไม่เอาน่า ถ้าถึงเซเว่นแล้วจอดให้หน่อยนะครับ”
“จะซื้ออะไรเหรอ”
“.....หึหึหึ............ขนมนิดหน่อย”
แต่พอขี่ไปสักพักก็.. 
“เฮ้ยลูก!จอดๆๆๆ” 
“อะไรของมึง ยังไม่ถึงเซเว่นเลย”
“มึงไม่เห็นเหรอ! นี่มันร้านต้มเลือดหมู!”
“เห็นดิ ตากูไม่บอดนิ”
“รออะไรอยู่ล่ะครับ! ลงดิเว้ยเฮ้ย กินๆๆๆ”

ผมล่ะงงกับไอ้บ้าเดย์ แค่ผ่านร้าน อยู่ๆมันก็นึกอยากกินเกาเหลาต้มเลือดหมูขึ้นมาเฉย แต่ร้านนี้คนเยอะดีครับ
ท่าจะอร่อย เราก็สั่งแบบพิเศษมา ผมกินข้าวถ้วยเดียว ส่วนไอ้เดย์จัดไปสาม กินเสร็จก็ลูบวนท้องตัวเอง
มันบ่นว่าอิ่มแปล้แล้วก็ยิ้มยักคิ้วกวนตีนให้ผม

“ลูกคิด มึงว่าโรแมนติกป่าววะ”  เดย์ถามทำผมขมวดคิ้วมองหน้ามันอย่างใช้ความคิด 
“มึงต้องการจะสื่ออะไรกู เดย์?”
“ก็ดินเนอร์กันไง กูพามึงมาเที่ยวไม่ดีเหรอ”
“ที่ร้านต้มเลือดหมูเนี้ยะ!?”
“โอ๊ะ ... กูรู้สึกปวดขี้ว่ะ รอแป๊บนะ”  แล้วมันก็ลุกไปเข้าห้องน้ำครับ สักพักมันก็ยิ้มกลับมาเรียกคนคิดตังค์ครับ
สรุป....ผมจ่าย    “กูไม่ได้เอากระเป๋าตังค์มาว่ะ5555”   ไอ่ฟายยยยยยยยยยยยย!!!

“โรแมนติกรึเปล่ากูไม่รู้ แต่ที่รู้ๆกวนตีนว่ะ”  ผมด่าแต่ไอ้บ้านี่มันก็หัวเราะคิๆๆๆของมันไป
เช็กบิลแล้วครับ กำลังเดินออกจากร้าน เดย์มันเข้ามากอดคอผมเดินไป สาวๆสามสี่คนที่นั่งรวมกลุ่มกันอยู่
ทางโต๊ะแถบหน้าร้านเหล่มอง ส่งยิ้มหวานและช้อนหางตามาทางพวกผมกันทุกคน....เฮ้อ
ตอนนี้ไม่โสดซะแล้ว ขอโทษนะครับสาวๆ (เปล่าหรอกเขาคงมองไอ้เดย์กัน แต่ผมจะคิดว่าเป็นผมแล้วกัน เหอๆๆ)


........แล้วเราก็มาถึงเซเว่นใกล้บ้านครับ ไอ้เดย์รีบบอกให้ผมหยุดเพราะกลัวเลย  มันแทบจะกระโดดลงรถ
ถลาเข้าไปในร้านสะดวกซื้อ  ไอ่เชี้ยะ มึงมาซื้อของรึมึงรีบมาปล้นวะ
ผมตามมันเข้าร้านไปติดๆ สอดส่ายสายตา เหล่มองหาขนมที่ผมชอบๆ แต่ผมไม่ได้มีเวลาเดินเลือกของเอ้อระเหย
เพราะไอ้เดย์มันค่อนข้างเร่ง “อะไรวะเดย์ อยู่ดีๆก็มาเร่งกู อยากจะรีบกลับบ้านซะงั้น”
“มันจะเกินเที่ยงคืนแล้วเว้ย รับปากจ๋าเอาไว้อ่ะ”   
“ดี...กลับบ้านช้า มึงจะได้โดนแม่กูด่าซะบ้าง โอ๋กันเกิ๊น”
“55ไอ้ลูกขี้อิจฉา”
“ไม่ต้องมาล้อกู เอ๊ะ!? ดะเดี๋ยวๆๆเดย์! นั่นในมือมึงกำอะไรไว้”
“อ๋อก็......เซฟเซ็กส์ไงจ๊ะ คึคึคึ”
“ไอ่เชี่ยเด๊ย์!/////*// เอาไปคืนที่เลยอายเขา”
“มึงจะบ้าเหรอลูกคิดใครเขาจะรู้วะ ว่ากูจะใช้กับมึง555”
“พูดเบาๆได้มั้ยไอ้บ้า ไม่ต้องมาใช้กับกูเลย เอากล่องถุงยางกลิ่นกล้วยหอมของมึงไปคืนที่เดี๋ยวนี้!”
“โอเคๆคร้าบ แฟนสั่ง เดย์ก็จัดให้ตามคำขอนะ55 ไม่ใช้ก็ได้เนอะ เล่นสดแม่งเลย5555”
“เชี่ยเดย์!//////*// ในหัวมึงนี่จ้องแต่จะฟันกูเนอะ แล้วมันจำเป็นมั้ยครับว่าต้องป่าวประกาศให้คนทั้งโลกรู้”
“เรื่องแรกอ่ะจริง แต่เรื่องที่สองกูไม่ได้ทำนี่”
“ฮึ่ม! พูดซะ....ยังจะมาเถียงไอ้ห่า เบาๆหน่อย โดนเอาไปนินทาจะทำไง”
“แคร์ทำไม เดี๋ยวเดย์รับผิดชอบเอง”
“มึงจะทำอะไร”
“ให้พ่อไปขอ คิคิคิคิ”
“/////*//เพ้อเจ้อว่ะ”   
ถึงผมจะค้อนใส่มันแต่ในใจแม่งก็เขินเหมือนกันนะ โอ้ยตัวจะบิด ลับตาคนก็ไล่หยิกนมมันหมั่นเขี้ยวโว้ย >////<

“ลูกคิด กูถามอะไรมึงหน่อยดิ”
“อะไร//// จะเอาสินสอดเท่าไหร่เหรอ55 สิบล้านไม่มีลด ครึๆ”
“เอาบ้านพร้อมหนี้สินของกูมั้ย”
“ขี้เหอะเดย์!”
“5555ล้อเล่นน่า มีแค่ค่าหวยเท่านั้นแหละ”
“นี่กูหวังว่าคงไม่ต้องเก็บใบหวยที่โดนแดกของมึงมาแปะฝาบ้านเป็นวอลเปเปอร์หรอกนะ”
“เฮ้ยเข้าท่านะ555 โอ๊ยมึงจะหยิกนมกูทำไมนักวะ เดี๋ยวหัวก็หลุดหรอกไอ้ลูก อย่าให้กูเอาคืนนะ กัดแม่ง”
“อะอะอะไอ้โรคจิต! ไอ้ห่าซาดิสม์”
“เออน่ามึงชอบกูรู้ คึคึคึ”
“ไอ้บ้า! ไม่ต้องมาใกล้กูเลยสาดดด”
“อ่ะล้อเล่นๆ ล้อเล่นน่าอย่างอนดิครับ555 เออเฮ้ยแต่ว่าเรื่องที่กูจะถามมึงไม่ใช่ที่คุยๆกันนี่หรอก
กูเพลินซะเกือบลืม”
“อ้าวไม่ใช่เหรอ เล่นไปทั่วนะมึง จะหลอกถามอะไรกูอีกล่ะ”
“เปล่า....อันนี้จริงจัง ไม่แกล้งเล่นแล้วกูแค่อยากรู้ว่า...นั่นๆ นู่นนู่นน่ะ ..ผู้หญิงคนนั้นมึงรู้จักมั้ย”

ผมหันหลังไปมองตามมือไอ้เดย์ที่ชี้ไปทางเคาน์เตอร์ มันชี้ให้ผมดูผู้หญิงคนหนึ่ง จ่ายเงินเสร็จแล้วก็รีบเดินออกไป
ขึ้นรถยนต์ที่จอดไว้หน้าเซเว่น ผมได้แต่มองตามอ้าปากค้างเลยครับท่าน....
“เดย์! มึงทำไม!? ทำไมมึงถึงถามแบบนี้!!?”  ทำไมมันถึงคิดว่าเขารู้จักผมล่ะ!!!

ไอ้เดย์เห็นผมดูร้อนรนจับแขนมันเขย่าก็ทำหน้างงแปลกใจ ก่อนยักไหล่ตอบ
“ก็ไม่ไงอ่ะ กูเห็นคนนั้นเขาแอบมองมาทางมึงเรื่อยเลย ตอนแรกทำหน้ายิ้มๆเดินมาข้างหลังมึง
ทำอย่างกับจะเดินมาทัก แต่ก็เห็นเขาหยุดยืนนิ่งทำหน้าแปลกๆเว้ย แล้วกูก็เห็นเขาหันไปเลือกของข้างๆ
กูว่าเขาทำเหมือนจะทักมึงแต่เปลี่ยนใจกะทันหัน 55ตลกดีว่ะ สงสัยแม่งจำคนผิด”

“ไม่ผิดหรอก!|||||||”
“อ้าวรู้จักเหรอ? ทำไมมึงต้องทำหน้าตกใจขนาดนี้วะลูก!? คนรู้จักเหรอ”
“แล้วมึงเห็นมั้ย ว่าเขาทำหน้ายังไง!? แบบว่าสีหน้าเป็นยังไงวะ!?”
“อืมมมม ก็หน้านิ่งๆบึ้งๆไปเลยว่ะ ทำหน้าเหมือนนึกได้ว่างอนผัวมาทำนองนั้น555”
“มึงยังจะมาหัวเราะได้อยู่! ไอ้เปรตเอ๊ย!!!” 
ผมถลึงตาดุมันว่าซีเรียสทุบแขนมันแรงๆไปที มันก็บ่นว่าเจ็บตีมันทำไม

“มึงรู้มั้ย! นั่นป้ากู!!!”
“ห๊า!!? อ้าว!|||||||”

โอ๊ย.......ผมจะทำยังไงดีเนี่ย ป้าต้องได้ยินแน่เลย T||||||T 

โฮ~~~ขอเวลาโทรหาจันทโครพแป๊บ...ตามพระเจ้าตามาช่วยกูที๊~~~





tsktonight…

 ***นานมาก นางสองคนยังไม่ถึงบ้านอ่ะ555
ปล.ขอบคุณคนที่ตามอ่านคนที่เม้นท์ให้จริงๆนะคะ^^

TaecKhun Imagine Love----รู้ใจน้องลูกคิดมากมาย55
Alone Alone------สงสารคนแต่งด้วย อ่ะเฮือกกกกกก หวงลูกสาวน่าดูเนอะ55
titansyui------ขอบคุณนะคะ
mild-dy----ขอบคุณนะจ๊ะ
meuy----คนอ่านก็ยังน่ารักเหมือนเดิม รักจงรอ555
ทฟเืนสรฟ----ขอบคุณที่ชอบนะจ๊ะ อ่านให้เยอะๆเลยคนแต่งก็ดีใจ คึคึ



ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ RoseBullet

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1027
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +108/-2
แอบอ่านเรื่องนี้มาซักพักละ พอดีช่วงฤดูสอบก็เข้ามาอ่านวันละนิดวันละหน่อย ตามเก็บมาเรื่อยๆจนถึงตอนปัจจุบันจนได้ เย้
ก่อนหน้านี้เคยเห็นชื่อเรื่องผ่านตา แต่ไม่ได้เข้ามา วันนึงลองเข้ามาอ่านดูซิ ปรากฎว่าติดเลยค่ะ หนึบเลย จนสอบก็ต้องลดสปีดลง
คือแบบ เฮ้ยยยย คุณพระะะ! ทำไมดิชั้นเพิ่งเข้ามาเจอมาอ่านเรื่องนี้ช้าอย่างนี้ น่าจะอ่านตั้งนานแล้ว
เรื่องสนุกมากกกกกกกค่ะบอกเลย ตอนอ่านในส่วนทอล์คแล้วคนเขียนบอกประมาณว่าท้อมากเคยคิดจะตัดเรื่องให้สั้น
เรานี่ใจหายวาบบบเลย เพราะเรื่องสนุกมากจริงๆ อ่านเพลินไม่เครียด ฮาอีกต่างหาก

เรื่องให้อารมณ์เด็กวัยมัธยมแบบสมจริงดีนะ เราชอบ เพราะปกติจะเจอมัธยมตามนิยายแบบเว่อร์วังสุดขีดไง มันไม่รู้สึกเชื่อ
แต่เรื่องนี้มีความเป็นธรรมชาติสูงมาก ลื่นไหล ทำให้เราเชื่อได้นะว่าเออนี่มันเด็กๆมัธยมจริงๆนะ
เดย์ก็เป็นพระเอกที่มีคาแรคเตอร์แบบที่เราไม่ค่อยได้อ่านเจอเท่าไหร่ด้วย คือเปิดมาตอนแรกอืมหน้าหล่อ ซักพัก เอ๊ะ บ้าหวย
ฮ่าาา พระเอกไรบ้าหวย โอ๊ยฮาดี แล้วคาแรคเตอร์ก็ค่อยๆไหลไปเรื่อยเปิดเผยมาเรื่อยๆ ทั้งฮา ทั้งหื่น อยู่กับจ๋าก็ขี้อ้อน
แบบยังไงล่ะช่างฉอเลาะพอให้รู้สึกหมั่นไส้อารมณ์มันเขี้ยวอยากถีบตูดเบาๆซักทีน่ะค่ะ ชอบเวลาส่งเสียง เคี้ยกกก ด้วย
นึกถึงลิงเลย ฮ่าาาา ก็เหมาะกับลักษณะนิสัยอยู่นะ ส่วนอีกด้านของเดย์ที่โหดมากก็ดูต่างสุดขั้วกับเวลาอยู่กับลูกคิดดี
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นลูกคิดนี่แหละคงเป็นเพียงไม่กี่คนที่สามารถหยุดด้านมืดของเดย์ได้ อ๊ายยย มันก๊าวมากมาย
เดย์โคตรของโคตรจะหวงลูกคิดเลย ตอนที่ขึ้นเวลาไปเล่นดนตรีแล้วลากลูกคิดขึ้นไปด้วยนี่ทำไมเราฮาเดย์และอายแทนลูกคิด
สมัยก่อนเป็นแฟน เล่นกันสกินชิพกันแต่ละอย่าง อิป้าหัวใจจะวาย อ่านแล้วยิ้มแก้มแตกมีความสุข

อ้อ แล้วก็ฉากเรทเราว่าทำได้ดีเลยนะคะ ขนาดไม่เต็มรูปแบบยังรู้สึกแซ่บร้อนแรงกว่าบางเรื่องที่เคยอ่านแบบ full option อีกอ่ะ เริ่ดดด
ตอนฉากบอกรัก แอบสงสารเดย์ที่ถึงกับร้องไห้เผาเต่าเลย เออ มันก็จริงของเค้านะ
เพราะเราคิดถึงแต่ในมุมมองของลูกคิดเราเลยคิดว่าเดย์ต้องมาบอกรักก่อนสิ แต่จริงๆแล้วอีกฝ่ายเค้าก็รออยู่เหมือนกันเนอะ
แต่เอ็งคิดแปลกมากเลยเดย์ คือคิดว่าได้เค้าก่อนค่อยขอเป็นแฟน ฮ่าาา คือถ้าไม่มีไลค์มาเร่งปฏิกิริยา ป่านนี้คงยังไมถึงไหนเร๊ย

ลูกคิดตอนแรกก็เอ๋อๆดีนะ เนี่ยแหละตกหลุมเดย์เลย นางเนียนๆเข้ามาขุดหลุมดักไว้มากมายหลายหลุมเต็มพื้นที่
ตอนหลังน้องลูกเริ่มทันคนละ (คือทันความหื่นของเดย์ ฮ่าาา) ดูเป็นคนมีเหตุผล มีความคิดดี
อย่างตอนล่าสุดชอบที่พูดให้ทั้งกีต้าร์และซีนคิด รักเพื่อนถูกทางจริงๆ เราก็คิดว่าคู่นี้มันยังไงๆมาตั้งนานแล้วล่ะ
แล้วก็โป๊ะแตกเป็นอย่างที่คิดจริงๆด้วย แต่ทั้งสองคนถ้าบอกเป็นเพื่อนก็ต้องจำกัดไว้แค่ขอบเขตเพื่อนจริงๆสิ ไม่ว่าการกระทำและความคิด
ไม่ใช่ว่าสักแต่พูดว่าเฮ้ยนี่เป็นเพื่อนกันอาจเล่นเกินเลยแต่ไม่คิดอะไร มันไม่ใช่ว่ะ กรณีนี้ขอยกธงเชียร์ลูกคิดเลย
นี่ถ้าไม่มีลูกคิดไม่รู้จะยังคารังคาซังแบบนี้กันไปอีกนานไหมนะ สงสารแอ๋มด้วยอ่ะ แอ๋มก็ดูไม่ร้ายหรืองี่เงาอะไรไง อิสองคนนี้นี่แหละผิด

ส่วนคู่คิมกับดุ๊กดิ๊ก เป็นคู่ปากแข็งมากกก คิมนี่ปากแข็งแบบทื่อๆเลย จะแก้ตัวแต่ละทีไม่มีชั้นเชิงเล๊ย
แต่ส่วนตัวรู้สึกหมั่นไส้คู่นี้นะ ทำไมก็ไม่รู้ ไม่ใช่ในความหมายไม่ดีแบบว่าไม่ชอบอะไรแบบนั้นนะคะ
คือแบบอยากเข้าไปบิดปากคิมซักที ปากหมา แล้วยังปากแข็งอีก ส่วนดุ๊กดิ๊กนี่ตอนเปลี่ยนสรรพนามเวลาพูดกับคิม แอบหมั่นอ่ะ ฮ่าาาาาา

กลับมาตอนช่วงปัจจุบัน มีเด็กๆมาเพิ่มตั้งสามคนแน่ะ เด็กแต่ละคนตล๊กตลก ซีน่อนซีโน่นี่ก็สปายรุ่นเยาว์ที่พ่อลูกคิดส่งมา
แต่ดูเหมือนไม่ค่อยจะได้งานเท่าไหร่ แลดูเด็กน้อยหลอกง่าย ฮ่าาา ดีแล้วแหละๆ
น้องเงาะนี่ก็เป็นลูกกระจ๊อกฝั่งเดย์ ชอบตั้งแต่ตอนแรกๆที่เดย์ไปแย่งจักรยานแบ๊วๆของน้องมา น้องเค้าแอบฮาดี
เอ้อ ชอบตอนลูกคิดไปรอที่เรียนพิเศษแล้วเดย์อวดๆเรื่องสาว แต่ถูกสตั๊นท์ไปด้วยเรื่องคนขายเครปมาชมว่าลูกคิดน่ารัก กร๊ากกก ทันกันจริงๆ
ตอนล่าสุดนี่ อุต๊ะ คุณป้ามาเจอ ไม่รู้ได้ยินอะไรไปบ้างเนี่ย ลูกคิดต้องไปสืบอย่างเร็วแล้วล่ะว่าป้ารู้หรือเดาได้ขนาดไหนแล้ว แล้วคิดยังไง
คิดว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองคนยังไงวันหน้าก็ต้องมีคนรู้อยู่ดี แต่การเปิดเผยมันก็ต้องรอจังหวะและเวลาที่เหมาะสมเหมือนกันเนอะ
เป็นกำลังใจให้ทั้งคนเขียน ทั้งลูกคิดเดย์จ้า
 :mew1:

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
งานนี้พระเจ้าตาก็คงช่วยไม่ได้แล้วล่ะลูกคิด

ยิ่งถ้าเป็นพ่อของลูกคิดมาได้ยินพระเจ้าตาก็อาจหนีเข้าผอบก็เป็นได้

ความรักของหญิงชายเปิดเผยให้คนอื่นรับรู้ได้

แต่ความรักชายชายกลายเป็นเรื่องที่เปิดเผยไม่ได้

ทั้งที่มันก็เป็นความรักที่เกิดขึ้นกับคนสองคน เวลาซั่มกันก็ซั่มกันอยู่แค่สองคน :a14:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Alone Alone

  • ขอตายในอ้อมกอดฮยอกแจ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-0
คนแต่งไม่สงสารค่ะ สงสารเดย์ 555+

ลูกสาวสวยต้องหวงค่า

ไม่ปลื้มนังคิมแล้วค่า ขอบ่าวใหม่ให้ลูกสาวด่วนๆ

5555+

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ meuy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 218
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
เดย์ นี่หื่นได้เสมอต้นเสมอปลาย ทุกที่ ทุกเวลา  ทุกสถานการณ์จิงๆ 55555
 o13 o13 o13 o13 o13  o13 o13 o13

เจอป้าลูกซะแบ้วววว

 :serius2: :serius2: :serius2:


กีตาร์ซีนอีกกก แงง ไม่รู้จะสงสารใครดี

 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:


ตอนนี้มาสั้นจุงง ตอนหน้าขอยาวๆน้าา

พี่วิสู้ๆ   :katai4: :katai4: :katai4:

รอตอนต่อไปนะค้าา 

 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

ออฟไลน์ meuy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 218
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0



////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 36 ยอมรับความจริง/1





กลับถึงบ้าน...........แม่จ๋านอนไปแล้วครับ แม่ไม่ได้รอเพราะผมเอากุญแจไปด้วย แอบดูน้องๆก็ยังหลับปุ๋ย
 
แต่ตอนนี้ผมมีเรื่องให้นั่งคิดกังวล พาลจะนอนไม่หลับเอาแล้วสิครับ
กำลังนั่งเหม่อๆอยู่ที่โซฟาข้างโต๊ะบัญชีของแม่ ไอ้เดย์ที่ยังไม่ยอมกลับบ้านก็เดินออกมาจากห้องน้ำ
มันตรงมานั่งกอดคอผม โน้มตัวเข้าใส่ยื่นหน้ามาทำท่าเหมือนจะจูบ ผมเลยรีบเบี่ยงหน้าหนีร้อง “อื้อ”
 
“อย่า! กูไม่มีอารมณ์เดย์!”
“ต้องให้กูเต้นอีกเหรอ”  ถามหน้ากวนตีนนะ มันลุกขึ้นมาเต้นส่ายตูดดุ๊กดิ๊กๆแกล้งผมแล้วหัวเราะ
“มึงยังจะมาขำอยู่!”  ผมต้องมองค้อนใส่มัน
“แล้วมึงจะเครียดทำไมวะ”
“ถามมาได้ควาย! ป้าเห็นกูแน่ๆถ้าเป็นอย่างที่มึงเล่าอ่ะ”
“มึงกลัวอะไร ป้ามึงจะทำอะไรได้วะ”
“ก็บอกแม่กูไง! ไอ้ห่าเขาต้องได้ยินที่เราคุยกันแหง”
“ก็ไม่เห็นเป็นไรนิ บอกก็บอกไปดิ กลัวไรวะ”
 
มันทำเอาผมต้องขมวดคิ้วมองหน้า ยังจะมาถามอีกว่า “อะไร”
“มึงนี่ไม่เคยกลัวอะไรบ้างเลยเนอะเดย์”
“มึงก็ไม่เคยจำเลยเนอะ กูก็กลัวอยู่อย่างเดียว..”
ผมเบือนหน้าหนีมันไปทางอื่น อดแอบอมยิ้มไม่ได้ครับ  มันอ่ะชอบอ้อน บอกว่ากลัวผมไม่รักมันเรื่อย
ไอ้หอกหักเดย์เวลาอย่างนี้ยังมาทำกูเขินอี๊ก~~////
 
“แล้ว..ถ้าจ๋ารู้ มึงไม่กลัวเหรอว่าเราต้องเลิกคบกัน”
ผมหันกลับมาถามมันด้วยสีหน้าจริงจังสุดๆ แต่ดูไอ้บ้าเดย์ตอบสิ
“เดี๋ยวกูพาหนีเอง ไม่ต้องกลัว”  ยักคิ้วอวดกูอีก... ความคิดมึงนี่หน๊อ~ ไม่รู้มันเอามาจากละครเรื่องไหน
 
“เอาดีๆดิเดย์”
“เอาได้เลยเหรอ ไหนมึงว่าไม่มีอารมณ์งะ ยังไม่ทันเปิดหนังเลยนะ55”
 หัวเราะตาปิดเข้าไปนะฟายนี่///*//มันดันให้ผมนอนหงายลงไปบนโซฟาเลย
“ไอ้! ~ เชี่ย! ~ เด๊ย์~~~~! > * <  ฮึ่ม!”
ผมโวยรีบตีมันรัวๆ แต่มันก็จับมือผมรวบกดไว้ทั้งสองข้าง  “เดย์! ไม่เอา! ไม่ทำ! กูเครียดดด!!!”
 
“ก็จะทำให้ผ่อนคลายไงจ๊ะที่รัก!”
“มึงกลับบ้านไปปะเดย์!”
“ไม่อาวววว ไม่กลับครับ”
“ไอ้หน้าด้านไล่แล้วยังไม่ไปอีก! มึงไม่ต้องมายิ้มหวาน ไม่ต้องเลยไอ้หื่น!!////*//”
“ขอบคุณครับ!!”
“กูด่ามึ๊งงงงงงงงงงงงงง”
“อ้าวเหรอ55 โหยยยปากหมาแบบนี้ สงสัยต้องปล้ำสั่งสอนนะเนี่ย คึคึคึคึ/////”
“ไอ้บ้า อื้ออออ ปล่อยยยยยย”
“อย่าเสียงดังดิ! เดี๋ยวญาติมึงก็แห่ลงมาดูกูไม่รู้ด้วยนะ”
“ฮึ่มม!! ปล่อยกู๊~~~ กูไม่มีอารมณ์ไอ่ฟายย!”
“จริงอ่ะ”
“เอ้อ!!!”
“จริงนะ”
“เออ!”
“จริงดิ”
“ก็เออดิ!”
“สักนิ๊ดดดดดด”
“ไม่มี!”
“กะจึ๋งนึงอ่ะ..”
“ดูปากกูนะเดย์ กู!ไม่มี!อารมณ์!!”
“งั้นแล้วทำไมของมึงขึ้นเงี้ยะ...สู้มือกูน่าดูเลยนะลูกคิดดดดด”
สาบานว่าน้ำเสียงมันเย้ยหยันผมที่สุดของความกวนตีน

“อึก! ! ! ///////*//   แล้วมึงจะมาจับทำจวยไรฟร๊ะ! ! ! !”      อายแม่ง ไอ้เวรเอ๊ยลูบซะเสียวสาดดด
“5555เคี๊ยกกก อ๊า555555 ทำจวยที่ไหน จะเอาทำเมียอยู่เนี่ย555”
“หัวเราะหาพ่อง”
“ไม่ต้องหาหรอกกูเจอนานแล้ว พูดไม่เพราะเดี๋ยวกูฟ้องแม่มึงนะ”
“เชี่ยเดย์!/////*// เอามือมึงออกป๊ายยยย”
“อย่าโวยวายดิ! เสียงดังว่ะมึงอ่ะ!”   ช่วยด้วยครับไอ้คนบ้ามันถลึงตาดุผม
ที่ชะงักยอมเงียบเสียงลงก็เพราะกลัวว่าแม่กับน้องๆจะตื่นหรอกนะไม่ได้กลัวมัน..จริง จริ๊งงง
 
แล้วไอ้เดย์มันก็ไล่จุ๊บๆๆไปทั่วแต่ขอโทษครับผมนอนหน้าหงิกนิ่งๆ มันจูบปากผมก็ไม่จูบตอบ
เห็นผมท่าจะโกรธมันก็ถอนหายใจซะดัง จ้องตาผมแล้วพูด  “ลูกคิด...มึงว่า...ชาตินี้....เราจะได้กันมั้ย”
 
โหยยยยย ทำดราม่านะไอ่สาดดดด ถึงขั้นตัดพ้อ แล้วกูต้องร้องเพลงง้อมึงมั้ย
 
ไอ้เดย์ลุกจากตัวผมไปนั่งถอนใจอีกหลายที ทำเอาผมรู้สึกผิดซะได้ ได้ไงวะเนี่ย งงๆ เว้ย
“มองไร........กูงอนมึงอยู่เนี่ยไม่เห็นเหรอ ควายจริงๆรีบมาง้อกูเลย”
ดูมันพูดสิครับ ผมถึงขั้นต้องชี้หน้าตัวเองว่ากูเหรอ???
 
“ฮื้มม~จริงจังแค่ไหน~..แค่ไหนเรียกจริงจัง~ ผิดเกือบร้อยครั้ง~ ถึงพันซะที่ไหน~”
“ร้องเพลงกวนตีนว่ะลูก..”  โดนมันด่าอีกครับ พี่ปูพงษ์สิทธิ์ไม่ช่วยอะไรกูเลย...
“เอ๊า แล้วเอาไงอ่ะ ว่าแต่นี่คือกูผิดเรอะ?”
“เออดิ ง้อกูใหม่เลย เอาเพลงที่มันเข้ากับหน้ากูหน่อย”   โลกครับ...... นี่กูผิดเหรอครับ? กู ง๊ง งง ครับ
“เฮ้อ...งั้นนนนโอ้! นวลลออง น้องจะเหนียมอายไปทำไมล่ะหันมา~ใกล้ๆซิจะอายไปไหนกัน~โป๊ะตึกตึก”
“เชี่ยลูก..มึงร้องหนุ่มนาข้าวสาวนาเกลือสามช่ามาง้อกูเนี่ยนะ!”
“จูบเย้ยจันทร์ไอ่สัด”
“ไม่รู้แหละกูยังไม่หายงอนอ่ะ ง้อกูใหม่เลย”
“ไรนักวะ ขี้เกียจแล้วอ่ะเดย์”
“ฮึก! มึงแม่งงงงง (มันดิ้นครับมันดิ้น) ไม่รักกูเล๊ย!! ฮื้อ!!!”   มองมันแล้วเหนื่อยครับ เล่นใหญ่เหลือเกิน
“เฮ้อ~.........ฉันกำลังขอร้องอ้อนวอนเธออย่าไป ทิ้งตัวลงคุกเข่ากอดขาเธอเอาไว้~”
“จะมีเพียงเธอ รักเพียงแต่เธอ โอบกอดเธอด้วยรัก รักที่ห่วงใย ใจช้านนนนนให้เธอ”
“คนละเพลงแล้วไอ่สัด! ร้องต่อกูช่วยดูวงด้วยไอ่ควาย!”
“.............กูว่ามึงเลิกร้องดีกว่า ก่อนที่กูจะโดนมึงด่าไปมากกว่านี้|||||||”
 
ช่วยไม่ได้นะ....เฮ้อ ผมเหลือกตาบนอย่างเหนื่อยใจแล้วเป็นฝ่ายกระดึบๆเข้าไปใกล้มันพูดเสียงอ่อน
“รอน้องกูกลับบ้านไปก่อนดิ/////”  ก็ไม่อยากมองหน้ามันเพราะเขินจัด แต่ก็อยากรู้ปฏิกิริยาเลยชำเลืองดู
ไอ้คนบ้ามันก็ยังทำหน้าบึ้งมองไปข้างหน้า แต่ชูนิ้วก้อยมาทางผม   “สัญญาด้วย..”   ดูมันทำอย่างกับเด็ก
 
ผมหัวเราะแล้วเกี่ยวก้อยกับมัน ไอ้เดย์หันมายิ้มตาเยิ้มเชียว เขยิบมาดึงผมไปกอดแล้วจูบปาก
มันดันตัวผมให้ลุกนั่งคร่อมตักมันไว้ ทั้งที่ยังไม่ยอมปล่อยปาก ส่งลิ้นแตะเชื่อมกันอยู่อย่างนั้น..

ลิ้นเราสองคนสอดรับพันกันนัวเลยครับ น้ำลงน้ำลายของใครเป็นของใครไม่รู้กลืนหมด
พอมันใช้ลิ้นควานในปากผมก็ดูดลิ้นมันซะเลย แต่แค่แป๊บเดียวก็ต้องสะดุ้งร้อง “อ๊ะ” อ้าปากออก
เพราะไอ้หื่นมันดันเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อ แล้วใช้นิ้วโป้งบี้ถูกับสองเม็ดแข็งๆที่ยอดอกของผม
 เดย์ทั้งจูบทั้งจะดูดซอกคอผมเลยต้องรีบดันหัวมันออก  “อย่าเดย์ เดี๋ยวเป็นรอย”
มันเลยเลื่อนลงมาจูบดูดเนื้อตรงไหปลาร้าแทน เจ็บจี๊ดๆแต่ก็เสียวดีครับ
ผมกอดคอมัน หอมที่กกหูมัน ลูบหัวเกรียนๆของมันให้มั่วไปหมด รู้สึกมีอารมณ์มากใจก็เต้นแรง
ไอ้เดย์ทั้งจับทั้งคลำขยำเป้าผมนอกกางเกงยีนส์ ผมถึงกับซบบ่ามันเผลอคราง ”อื้อ” ในลำคอ
ตรงนั้นของมันที่ผมนั่งทับก็ของขึ้นไม่ต่างกัน มันพองนูนจนก้นของผมรู้สึกได้ถึงความแข็งแรง
ที่กำลังดันปะทุอยู่ในกางเกงยีนส์ของอีกฝ่าย ผมค่อยๆลูบคลำสัมผัส มันก็เหมือนยิ่งตื่นมือขึ้นไปอีก
 
“มึงใส่กางเกงในมารึเปล่าเดย์”
“ไม่อ่ะ วันนี้ใส่บ็อกเซ่อร์มาอย่างเดียว ยิ่งตอนอยู่กับมึงสองคนนะกูไม่อยากจะใส่อะไรเลยด้วยซ้ำ คึคึคึ////”
“ไอ้คนลามก/////*//”
“กูออกจะหล่อปานนี้ลามกตรงไหน”
“ทุกตรงแหละมึงอ่ะไม่ต้องมาเถียง”
“แบบกูเขาไม่ได้เรียกว่าลามกนะ .....กูก็แค่หื่น เคี้ยกกกกกกก55”
“อาการหนักแล้วมึงอ่ะ ////*//อย่าหัวเราะเสียงดังสิไอ้บ้า ชู่ว์~~”
“อื้ม จุ๊บๆๆๆๆๆ/////”
 
ไอ้เดย์จับหน้าผมไว้แล้วจุ๊บปากซะหลายทีเหมือนมันจะหมั่นเขี้ยวอะไร ต่อด้วยไซร์คอแล้วเริกเสื้อผมขึ้น
ซุกหน้าเกลือกไปทั่วหน้าอกผม ลงลิ้นกับปลายยอดให้แข็งเป็นไตมันชอบใจนักล่ะ ตรงเป้าทั้งโดนล้วง
โดนควักผมก็เสียวสิครับ เล่นเอาตัวอ่อนโดนดันให้นอนหงายลงไปบนโซฟาแบบขืนไม่ได้
ผมซี๊ดปากร้องเสียวเบาๆกลั้นเสียงใจจะขาด มันลากลิ้นไปตรงไหนผมก็สะดุ้งไหวไปทั้งตัว
จนไปหยุดจ่ออยู่ที่จุกแข็งชูชันสู้ลิ้น ไอ้บ้านี่มันหันมาตั้งหน้าตั้งตาดูด...ทำผมตัวสั่น

“ซี๊ดดดด/////*//.... เชี่ยเดย์ ซี๊ดดเชี่ยโอ๊ย มึงรีดนมกูขนาดนี้ไปสมัครงานที่ฟาร์มโคนมมั้ยสาดดดดด”
“ก็กูหิวมึงอ่ะ///////”   มันเงยหน้าจากนมมาจ้องตาผม
“/////ฮึ่ยยยไอ้บ้า”
“ความจริง.........ไม่เห็นต้องรอจนน้องมึงกลับก็ได้นี่”  เดย์พูดยิ้มหวานตาเยิ้มมองหน้าผม
“............เดย์ มันกลางบ้านกูเลยนะ มึงบ้าเหรอ”
“ก็มึงมีอารมณ์แล้วนี่//// ตอนนี้ก็ไม่มีใครมาเห็นซะหน่อย นะนะน๊า~”
“แต่..”  ผมขมวดคิ้วกังวล เรื่องป้าผมยังไม่เคลียร์ นี่ถ้าเกิดจ๋าลงมาเห็นอีกมันจะไม่เลวร้ายไปกันใหญ่เรอะ

ขณะที่ผมยังอึนๆมึนๆคิดไม่ตกอยู่ ไอ้เดย์ก็รีบจูบปิดปากผมเลยครับไม่ให้ปฏิเสธมัน
ขอบอกว่ารสจูบที่มันประเคนให้อร่อยลิ้นทำเอาผมเมา คิดอะไรไม่ออก ในหัวนี่ว่างเปล่าขาวโพลน.....
 “อื้มมมม....อืมม....จุ๊บ...จ....ฮ่า~...อื้มมมม”


“แอ๊ดดดดดดดด………..ด”

“เฮือกกกกก!”       
แต่แล้วเสียงเปิดประตูที่ได้ยินดังมาจากชั้นบนก็ทำให้ผมสร่างเมาลิ้นไอ้เดย์ทันที
พวกผมทั้งคู่สะดุ้งตาโต ผละออกจากกันแทบไม่ทันเพราะได้ยินเสียงวิ่งลงบันไดมาอย่างเร็วให้ใจหายใจคว่ำ
 “ตึง! ตึง! ตึง! ตึง! ตึง! ตึง!”

 “พี่ลูกคิดดดดดดดด ทำอะไรฮะ ทำไมไม่นอนอ่ะมานั่งข้างล่างทำไมมืดตื๊ดตื๋อ?”   เป็นน้องผมเองที่ลงมา
มันก็ถามเสียงหลงส่ายหัวงงๆ ไอ้เดย์กับผมนั่งนิ่งๆแข็งทื่อในความมืด มีแค่ไฟตรงบันไดที่เปิดทิ้งไว้

“ซี..... ซีอะไรวะไหนมาดูไฝดิ๊" ผมกวักมือเรียกน้องที่กำลังเอื้อมมือไปเปิดไฟ  "...ซีโน่ ซีโน่ทำไมไม่นอน”
ผมเฉไฉไม่ตอบมันไป ไอ้ตัวเล็กขยี้ตาทำท่าง่วงนอนแล้วจ้องไอ้เดย์ที่ถอยไปนั่งห่างจากผมเป็นวาได้
"ก็ซีโน่ปวดฉี่ฮะ ตื่นมาฉี่แล้วไม่เห็นพี่ลูกคิดเลยลงมาหา"
เจ้าซีโน่มันปีนมานั่งตักผมแล้วหันไปถามไอ้เดย์  “แม่ไม่ให้เข้าบ้านเหรอ ทำไมมาอยู่บ้านคนอื่นงี้”
เอาตรงๆนะของผมมันยังไม่สงบ ต้องนั่งตัวงอสะดุ้งหนีน้องไม่ให้มันกระเถิบก้นมาลึกเกิน
เดี๋ยวโดนมันซักละยุ่งเลย
 
ทั้งสองคนจ้องตากันเอาจริงเอาจัง แล้วจู่ๆไอ้เดย์มันก็หัวเราะก๊ากออกมา
“5555555555เพราะกูจะมาแย่งที่นอนมึงไงไอ้หนอนด้วง!!!”  ไอ้เวรเดย์แลบลิ้นปลิ้นตาเย้ยน้องผม
ก่อนจะรีบวิ่งหนีขึ้นไปชั้นบน ซีโน่นี่ตาโต ตกใจรีบกระโดดออกจากตักผมวิ่งตามเชี่ยเดย์ไปแบบร้อนรน
“กลับบ้านตัวเองไปเลยยยยย ไม่ต้องมานอนบ้านนี้~~~”
ผมต้องรีบตามไปปรามน้อง  “เบาๆ!ซีโน่!”
..........
................
........
 
ผมล่ะขำ ไอ้เดย์มันขึ้นไปแย่งที่นอนน้องๆผม ตัวมันโตอย่างกับหมีควาย พอผมไล่มันกลับบ้านก็ทำงอน
ไม่ยอมพูดด้วย สงสัยยังเคืองขัดใจที่ค้างกลางอากาศ ผมเลยลงไปเก็บรถมันเข้าบ้าน ล็อคบ้านแล้วขึ้นมา
ไล่มันไปอาบน้ำ อยากนอนก็นอนไปยกให้เลย ผมยอมนอนพื้นเองก็ได้(T T)

ระหว่างที่ไอ้เดย์เข้าไปอาบน้ำ(ซึ่งนานกว่าทุกที สงสัยว่าวด้วยไอ้หอกนี่) เจ้าซีน่อนที่พลอยตื่นไปด้วย
งัวเงียขยี้ตาโวยวายไม่ยอมนอนเบียดกับไอ้เดย์ ซีโน่มันก็ไปนอนแก้มป่องกางแขนกางขา
กินพื้นที่เตียงที่เหลือ กันไม่ให้ไอ้เดย์มานอนด้วย แต่พอไอ้เดย์มันอาบน้ำเสร็จออกมาเห็นไม่มีที่นอน
ก็ไล่จั๊กจี๋สองแสบให้หนีมันจนไม่เป็นอันได้นอนกันทั้งหมด ผมต้องคอยดุไอ้สามตัวนี้ให้เบาเสียงตลอด
เพราะดึกแล้วเดี๋ยวแม่จ๋าตื่นมาด่าเอา แล้วคุณผู้ชมคิดว่าใครละครับที่จะโดนด่า ผมนี่!
คนเดียวเต็มๆ เพราะจ๋าไม่เคยด่าไอ้เดย์ จ๋าไม่ด่าไอ้พวกตัวเล็ก จ๋าด่ากูคนเดียวทุกทีเลยครับ ||||||||...

"นี่ห้ามทะเลาะกันนะ ไปอาบน้ำก่อน ออกมาถ้าเห็นยังตีกันอยู่จะไล่ออกไปนอนนอกโลกทั้งสามตัวเลย
ไม่เชื่อก็คอยดูดิ!"

"นอกบ้านก็พอมั้ง นอกโลกพวกกูจะไปไงวะ"
"มึงไม่ต้องมาเถียงเลยเดย์” ผมชี้หน้ามัน
“เถียงเชี่ยไรมึงจะให้กูนั่งยานอวกาศไปเหรอ5555”
“ไม่ต้องมาหัวเราะกู////*// มึงอ่ะตัวดี ชอบแกล้งน้องกู บ้านมีห้องแอร์เย็นๆก็ไม่นอน ประสาท!"
"ใช่ๆๆๆๆๆๆประสาทไม่ดีเนอะๆ"   ซีน่อนกับซีโน่กอดอกพยักหน้าเห็นด้วย ช่วยด่าเสริมทั้งที่ตาปรือ

"เดี๋ยวกูนอนแก้ผ้าก็ได้ เย็นเหมือนกันแหละ"  ว่าแล้วมันก็ถอดเสื้อเหลือแต่บ็อกเซ่อร์
"งั้นซีน่อน ซีโน่ ถ้าไอ้บ้านี่แก้ผ้าหมดเมื่อไหร่เอาหนังยางมัดจู๋มันไว้เข้าใจนะ”
“555555555555”
น้องๆผมมันก็ขำชอบใจกันใหญ่ วิ่งหาหนังยางรัดของกันให้วุ่น ส่วนไอ้เดย์นอนกางแขนกางขาเต็มเตียง
ยิ้มผงกหัวชูนิ้วกลางให้ผมขำๆ  “เดี๋ยวเถอะๆ ถ้าของกูเป็นไรไปขึ้นมามึงจะน้ำตาตกในนะไอ้ลูก หึหึหึ”

“ไอ้บ้า”  ผมด่ามันแล้วเดินหนีเข้าห้องน้ำ ไอ้หอกเดย์ยังไม่วายพูดตามหลัง 
“โด่หนังยางอันแค่นี้ทำไรกูไม่ได้หรอกเว้ย มันจะรัดพอเหรอ555 เอายางรถยนต์ม๊ะเคี้ยกกก555555”
ผมหมั่นไส้มันฉิบหายเลยชะโงกหน้าออกมาบอกน้องๆใหม่  “ซีน่อน ซีโน่ ไม่ต้องรัดแล้ว ใช้ดีดเอา!!!”
ไอ่เชี่ยเดย์หุบปากหุบขากุมเป้าเลยครับ ผมเลยขำมันแทน 

...........................
................
..........

ตอนที่ผมอาบน้ำ ยังได้ยินเสียงเหมือนพวกตัวแสบสามคนข้างนอกเอาหมอนไล่ตีกันตุบตับ.. แต่
พอผมอาบเสร็จออกมา พวกมันสามคนกลับสามัคคีกันนั่งนิ่งเรียงหน้าสลอนที่ปลายเตียง
ผมมองโคตรแปลกใจ…. เลยหันไปดูทางขวามือหน้าจอคอมพิวเตอร์สว่างอยู่ พวกมันนั่งดูอะไรกัน
เสียงก็ไม่เปิด........พอได้เห็นชัดๆเท่านั้นแหละครับ “เชี่ย!!!!” ตกใจรีบวิ่งไปยืนบังหน้าจอเลย

ไอ่เชี่ยเดย์แม่งเปิดหนังโป๊ให้น้องๆผมดูกันตาแป๋วเลยครับพ่อแม่พี่น้อง!!!!!!!!
โอ๊ยยยย|||||||*||| ผมอยากจะเอามันยัดใส่กระสอบแล้วซ้อมจริงๆไอ่เลวววว

สามคนนั้นร้อง “โห่~~~~~~~”  ที่ผมมายืนบังเลยต้องถลึงตาใส่พวกมันแทบถลน
“เชี่ยเด๊ย์~! -*- มึงนี่แม่ง กูล่ะเชื่อเลยไอ่สัด ให้น้องกูดูอะไรเนี่ย!!!”
“หนังโป๊ไง”  มันยังมีหน้ามาเอียงคอตอบผมตาแป๋วอี๊ก! ซีน่อนกับซีโน่นี่สะดุ้งหลบหลังไอ้เดย์เลยครับ
“เชี่ย! มึงทำอย่างนี้ได้ไง!!”
“ก็กูจิ๊กมาจากบ้านไอ้ซีนไง จำไม่ได้เหรอ”
“โธ่โว้ยกูไม่ได้หมายความว่ามึงเอามาเปิดได้ยังไงสัด! มึงทำอย่างนี้ไม่ได้ น้องกูใจแตกหมด”
“ก็กูวางไว้ในตะกร้าผ้า มันเห็นมันบอกอยากดูอ่ะ ถ้ากูไม่ให้ดูมันไม่ให้นอนนี่อ่ะ”
“ซีน่อน! ซีโน่!”  ผมเอ็ดน้องๆไม่อยากจะเชื่อ ไอ้สองแสบถามพร้อมกันเสียงอ่อยเลยครับ
“ดูไม่ได้เหรอพี่ลูกคิด”
“ไม่ได้!!”
พอผมทำหน้าโกรธพวกมันก็มารุมกอดเอวผมแล้วชี้มือไปที่ไอ้เดย์ “ก็พี่เดย์บอกว่าดูได้นี่ฮะ”
ผมจ้องหน้าไอ้เดย์ มันก็ทำปากขมุบขมิบบ่น  “โหไอ่ห่าโยนขี้ให้กูนี่เรียกชื่อกูถูกเชียวนะ”

“มึงไม่ต้องมาแก้ตัวเลยเดย์ มึงน่ะผิดของอย่างนี้ก็ต้องรู้ดิว่ามันยังไม่ควรเปิดให้เด็กดู ยังไม่ถึงเวลา!”
ผมไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่าไอ้เกรียนเปรตนี่ดี แต่พอหันไปเอาหนังออกปิดเครื่อง
มันก็พูดให้ผมช็อคกว่าเดิม     “ก็น้องมึงบอกกูว่าเคยดูนิ...”
“ห๊า!!!!!!”  |||||||||||ช็อคตาค้างเลยครับผม  เจ้าซีน่อนซีโน่นี่แทบจะกระโจนมุดเข้าผ้าห่มหายไปเลย
ไอ่เชี๊ยะ น้องกูใสๆไม่มีจริง ผมเหวอสุดๆครับบอกเลย

“ซะซะซะซะซีน่อน! ซีโน่! ไอ้พวกเด็กเปรต! ไปเคยดูหนังแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ตอบพี่มาเดี๋ยวนี้น๊ะ!!”
ผมกระโจนตามไปเขย่าถามไอ้สองแสบมันก็มุดผ้าห่มซุกหน้าหนีผมกันใหญ่ ไอ้เดย์ต้องมาปิดปากผม
“มึงอย่าเสียงดังไปดิลูกคิด”
“อื้ออออออออ~~~~!!! อื้อๆ!!” 
ไอ่เวรดันปิดจมูกกูด้วย ผมตะเกียกตะกายแทบตายกว่ามันจะยอมปล่อยมือ
“ฮ้า! ก็มึงพวกดูมันดี๊~~~~~”
“โห่ เอาน่าน้องมึงจะเข้าวัยรุ่นแล้วเรื่องปกติป่ะ”
“เชี่ย! ปกติเชี่ยไรมันเพิ่งจะขึ้นป.6เองสัด!”
“แล้วมึงดูหนังโป๊ครั้งแรกตอนไหน”
“.....อึก......ม.1...”
“กูตอนป.4”
“ไอ้กาม!”
“ขอบคุณครับ เคี้ยกๆๆ”
“ตายห่าล่ะน้องกูจะโตมาเป็นคนบ้ากามแบบมึงรึเปล่าวะนี่ โธ่|||||||”
“น้องมึงก็ต้องเหมือนมึงดิ มาเหมือนกูได้ไงวะ”
“ฮึ่ม! ซีน่อน! ซีโน่! ต่อไปห้ามดูหนังแบบนี้อีกนะเด็กเขาไม่ดูกันหรอก แล้วก็ห้ามคิด
ห้ามทำแบบในหนังกับใครเชียวนะเข้าใจมั้ย ไม่อย่างนั้นพี่จะไม่รักไม่สนใจทั้งคู่เลย พูดจริงๆนะ
พี่จะตีทั้งคู่แล้วก็จะบอกพ่อให้ไม่ต้องพามาหาพี่อีกเลย รู้เรื่องมั้ย!!!”

“คร้าบบบบบ”  พวกน้องตอบกันเสียงอ่อยๆยังมุดอยู่แต่ในผ้าห่ม

ไอ้เดย์มันเห็นเจ้าแฝดเหมือนจะร้องไห้เลยพูดขึ้น “ไว้รอให้โตก่อนแล้วกันไอ้หอยสองฝา”
“แล้วทำไมทีตัวเองยังดูได้ตั้งแต่ป.4เลยอ่ะ”  ซีน่อนโผล่หน้าออกมาถามไอ้เดย์หน้าหงิก
“ป.4 กูก็โตแล้วไง แต่ของพวกมึงยังเล็กจึ๋งเดียวเลยอดดู555”
ปล่อยให้ไอ้บ้าเดย์มันตอบเด็กจะยิ่งอึนกับชีวิตนะผมว่า
 
“แล้วใครชวนดูหนังแบบนี้กันห๊ะซีน่อนซีโน่ มีใครเอาให้ดูรึเปล่า”
ผมยังตีหน้ายักษ์เค้นถามน้อง พวกมันมองตากันแล้วรีบพากันส่ายหน้า ผมเลยต้องขู่ว่าจะส่งกลับบ้านพรุ่งนี้
“เพื่อนที่โรงเรียนฮะ.. มันเอามาเปิดให้ดูอ่ะ”  ซีโน่รีบเปิดปากคนแรก เจ้าซีน่อนก้มหน้าคอตกอย่างเดียว

ผมอยากจะบ้าตายได้แต่บอกให้รับปากจะอยู่ห่าง ถ้าเพื่อนชวนทำอะไรไม่ดีก็อย่าไปทำตาม
เป็นห่วงพวกมันจริงๆ น้องๆถามผมว่าทำไมยังดูไม่ได้ ทำไมนู่น ทำไมนี่ ทำไมทำอย่างนั้นไม่ได้
อย่างนี้ไม่ได้..... ผมกับไอ้เดย์นอนคุยกับพวกมันว่าอะไรไม่ควรทำบ้าง บางอย่างยอมรับ
ว่าผมก็เคยทำแต่ไม่อยากให้น้องทำตามอย่าง คุยกันไปมาก็พากันหาว.....ผล็อยหลับตามกันไป
ตอนนอนพวกมันน่ารักมากเลยนะครับ ทั้งสามตัวเลย


+++++++++++++++++++++++++++

เช้ามา.........

 ผล็อค!
“โอ๊ย!เชี่ยยย|||||||||”   ผมโดนเชี่ยเดย์ถีบตกเตียงครับ ตื่นเลย อยากจะตบบ้องหูมันคืน
แต่กลัวมันตื่นมาโมโหเมาขี้ตาก้านคอใส่ ผมนั่งกับพื้นจ้องหน้าไอ้หล่อ มันนอนตะแคงหลับยังหล่อเลยเว้ย
จมูกโด่งหน้าใสตัวขาวจั๊วะ กล้ามแม่งน่ากัดว่ะ////คึคึ  หลับสบายเชียวนะมึงบนเตียงกูเนี่ย..

เมื่อคืนมันสะกิดผมที่นอนพื้นให้ขึ้นมานอนบนเตียงด้วยกัน ผมไม่ลุกมันก็ง้องแง้งไม่ยอม
สุดท้ายโดนมันอุ้มขึ้นเตียง เรานอนเบียดกันกอดกันกลมดิ๊ก ไอ้ตัวเล็กก็นอนกอดกัน
แล้วดูตื่นมาสิครับมันถีบผมตกเตียงเฉย

กำลังนั่งมองหน้าไอ้เดย์อมยิ้มเพลินๆได้ยินเสียงมือถือตัวเองดังผมรีบตะครุบมากดรับ
“อะไรเหรอจ๋า”  คุณนายลูกเกดครับโทรมาปลุกลูกทำไมแต่เช้านะ
“เดย์นอนนี่ใช่มั้ย”
“จ๋ารู้ได้ไง”
“รถจอดอยู่ในบ้านนี่”
“เออจริงด้วย55”
“ตื่นกันรึยัง มาเข็นออกให้แม่หน่อยมันเดินลำบาก”
“อื้อ ลงไปเดี๋ยวนี้แหละคร้าบบบบบ”

.............
.......

แล้วพอผมลงไปก็อึ้งแดกเลยครับ ป้าผมมา! มาทำไมแต่เช้าวะ!!!
เห็นป้าก้มหาของอยู่ในรถยังไม่เข้าบ้าน ผมรีบประกบแม่ซุบซิบถาม  “จ๋า ป้ามาทำไม” 
“ป้าเขาเอาน้ำพริกมาฝากแน่ะลูก แวะเอามาให้ก่อนไปทำงาน.......โอ้โหเช้านี้ทำไมหน้าขาวจัง” 
แม่จ๋าทักผมถึงรู้ตัว มาหน้าขาวอะไรเล่าหน้าซีดอยู่เนี่ย ||||||||

ป้าผมยังแข็งแรง เป็นสาว(แก่)ที่มั่นใจในตัวเอง อายุมากแล้วแต่ก็ยังดูไม่แก่ยังทำงานขยันมาก
นอกจากงานประจำที่ออฟฟิศบริษัททัวร์ที่แกทำมาตั้งแต่สมัยสาวๆแล้ว ก็ทำพวกขายตรงต่างๆ
ไอ้เครื่องกรองน้ำบ้านผมก็ซื้อมาจากแกนี่แหละ

“เป็นไงบ้างล่ะพี่ ขาหายปวดรึยัง สูตรสมุนไพรที่เกดให้ไปนี่ดีใช่มั้ย”
“อื้มช่วยได้มาก ดีขึ้นเยอะไม่ปวดมากเหมือนก่อน น้ำพริกนี่อร่อยนะมีคนเขาเอามาฝาก ลองเอาไปกินดู”
ป้าส่งถุงน้ำพริกให้แม่พร้อมกับชายหางตามาทางผม  “ไงลูกคิด ตื่นเช้าได้ด้วยเหรอวันนี้ไม่ได้ไปโรงเรียนนี่”
ผมไม่กล้าสบตาป้าแกเลยครับ ได้แต่ยกมือไหว้แล้วหัวเราะแห้งๆกลบเกลือนหน้าเจือนๆแทน

“กินเป็นมั้ยน้ำพริกนรก”   ป้าถามผมตอนที่จ๋าเดินเอาถุงของฝากเข้าไปเก็บในครัว
“ลูกกินได้ แต่มันเผ็ดไม่ใช่เหรอป้า จ๋าเขาจะกินได้เหรอ จ๋าไม่กินเผ็ดป้าก็รู้อ่ะ” 
ตอนยืนคุยกันผมก็ยังไม่กล้ามองหน้าป้าอยู่ดี
“รู้.....ก็ตั้งใจเอามาให้เรากินไง”
“ให้ลูกเหรอ...?”
“ก็คิดว่าน่าจะชอบ”
“อ๋อ ขอบคุณครับ”
“แต่อย่าไปชอบนรกของจริงเข้าก็แล้วกัน.....อย่าโกหกแม่ แอบทำอะไรลับหลังให้แม่เสียใจ
จะได้ไม่ต้องตกนรกหมกไหม้ ตั้งใจเรียนหนังสือ คบเพื่อนดีๆ มีแฟนก็พามาให้แม่จ๋าเขารู้จักด้วย
แม่เขาจะได้รู้...ว่าใคร......แล้วสมควรคบมั้ย..”

“.................”
ผมนี่ยืนซีดไปซีดมา ก้มหน้าเม้มปาก ปกติป้าชอบชวนคุยสนุกแต่วันนี้แกกลับมาพูดเหน็บผมแบบนี้
ใช่แน่ๆรู้แน่ๆ โฮ~~~~ T|||||T      เข็นรถไอ้เดย์หนีออกจากบ้านไปอย่างเร็วเลยครับ!






ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0

////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 36 ยอมรับความจริง/2   






ผมขี่รถไอ้เดย์ออกไปแบบไร้จุดหมายปลายทาง แบบว่าขี่ไปเรื่อย มันบีบคั้นครับอยากจะร้องไห้แต่อายคน
มาจากไหนกันนักกันหนาวะผู้คนเต็มสองข้างทาง......อ๋อ นี่ผมขี่รถเข้าตลาดมานี่
ผมเหม่อแล้วไปจอดรถทำใจอยู่ข้างทางตรงท้ายตลาด แม่งเสียงอาซิ้มอาแปะก็เซ็งแซ่
มีแต่คนตะโกนแหกปากสั่งปาท่องโก๋ซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งกันอยู่ได้ไม่มีสมาธิให้กูเล้ย
โมโหเลยซื้อปาท่องโก๋แถวนั้นมาห้าร้อยแบบไร้สติ แล้วทุลักทุเลขนกลับบ้าน
ผมพยายามขี่รถให้เร็ว....ด้วยสปีดที่หมายังเดินแซงทัน

ถึงบ้านก็จอดรถหลบๆ แอบดูป้าก่อนว่าแกกลับไปรึยัง แต่รถป้ายังอยู่อ่ะ... ฮือ อุตส่าห์ไปตั้งนาน
อยากจะกัดปูนบ้านข้างๆกินให้ตาย พอดีมีคนเดินออกมามอง ผมเลยยิ้มแหยๆให้เพื่อนบ้าน
ก่อนรีบเดินมาบ้านตัวเอง ป้าเดินสวนออกมาพอดี จ๋ายืนตัวกลมอยู่ข้างหลังป้าถามผม 
“ลูกคิดไปไหนมา จนป้าเขาจะกลับแล้วเนี่ย โห!! ทำไมปาท่องโก๋เยอะแยะอย่างนี้!?”   

แม่จ๋าไม่มีท่าทีโกรธผม ป้าก็ทำหน้าเฉยๆ รึป้าจะยังไม่ได้บอกจ๋า....   
“ไปตลาดมาจ๋า....ปะ...ป้ากินมั้ย”  ผมชูถุงปาท่องโก๋ในมือให้แม่กับป้าดู ป้าบอกว่ากินเถอะจะกลับแล้ว
แต่จ๋าก็เอื้อมมือมาดึงเอาไปบอกแม่กิน แล้วแบ่งใส่ถุงเล็กส่งให้ป้าเอาไปด้วย
“ไม่รู้มันบ้าอะไรของมันเนี่ย ดูซิซื้อมาทำไมเยอะขนาดนี้ จะกินเข้าไปยังไงหมด”

ผมยกมือไหว้ลาป้า ป้าก็จับหัวผมแล้วเดินไปขึ้นรถ เห็นจ๋าเดินเข้าบ้านไปขายของมีคนมาซื้อสบู่
ผมเลยรีบเดินไปเคาะกระจกรถเรียกป้า

“ป้า......เอ่อ....เมื่อคืนลูกเห็นป้าที่เซเว่นด้วย... ป้าเห็นลูกมั้ย”
“เห็น”
“อึก...แล้ว........ทำไมไม่ทัก”   ผมกลืนน้ำลายหนืดลงคอ กำกางเกงตัวเองแน่นโคตรลุ้น
“ไม่อยากจะไปขัดจังหวะ”
“ป้า...”
“บอกตรงๆนะป้าขนลุก ไม่คิดว่าแกจะเป็นแบบนี้เลย”
“ป้า....รับไม่ได้เหรอ”
“เฮ้อ....ไม่รู้สิ เพื่อนป้าเป็นกระเทยก็มี แต่หลานตัวเองบอกตรงๆไม่อยากให้เป็น เลิกได้ก็ดี”
“มันเลิกกันได้ง่ายๆที่ไหนล่ะป้า”  ผมหน้าบูดเป็นตูดแน่ๆตอนนี้ ป้าก็ยังมองหน้าผมนิ่ง
“แล้วเมื่อไหร่จะเลิก”
“ป้า!”
“อย่าให้แม่จ๋าเขารู้ก็แล้วกัน เลิกกับไอ้นั่นซะก่อนที่แม่แกจะรู้เรื่อง”
“.........ถ้าลูกไม่เลิกอ่ะ”
“ทำไมดื้ออย่างนี้นะ เมื่อก่อนพูดรู้เรื่องกว่านี้นี่ ตั้งแต่ไปคบกับเด็กผู้ชายคนนั้นรึเปล่า ท่าทางเกเร”
“เดย์เป็นคนดี”
“ช่างเถอะ ไม่ช้าก็เร็วเดี๋ยวแกก็ต้องเลิกกับมัน”
“........”  ผมเม้มปากแน่น มันเจ็บใจที่โดนดูถูกขนาดนี้ แต่ไม่อยากพูดกับป้าแล้ว

“เด็กมันก็คิดอะไรตื้นๆ โตกว่านี้แกจะรู้ว่าโลกมันไม่สวยอย่างที่แกคิดหรอกลูกคิด
ยังไงก็ดูแลแม่เขาดีๆล่ะไม่ใช่มัวแต่ไปหลงผู้ชาย วันนี้ป้าแค่อยากจะมาเตือนแกไว้  เฮ้อ...ไปล่ะ”
“..........................”
ป้าส่ายหัวเหมือนเอือมระอากับเรื่องของผม แกพูดแล้วทำท่าจะออกรถ แต่ผมเรียกไว้ “ป้า!”
“อะไร”
“ผมไม่ได้เป็นกระเทยนะป้า”
“..........”
“เขาเรียกเกย์!”  ผมพูดแล้วรีบเผ่นเข้าบ้านเลยครับ ยังไงก็โล่งใจที่แกไม่ได้บอกแม่จ๋าเรื่องผม

อย่างน้อยก็ตอนนี้.....

...................
.........

ตอนสาย ซีน่อน ซีโน่ แม่ ผม และไอ้เดย์ เรียกว่าทั้งบ้านนั่งล้อมวงกินโอวัลตินกับปาท่องโก๋กัน
ไอ้เดย์ยิ้มแฉ่งอารมณ์ดีหยิบปาท่องโก๋จิ้มนมทำเป็นเครื่องบินร่อนเฉี่ยวหน้าผมไปๆมาๆ
“อย่า! -*- น่ารำคาญว่ะเดย์!”  ผมดุมันปัดมือมันออกจับปาท่องโก๋ยัดปากมัน มันก็เอามายัดปากผมบ้าง
ซีน่อนกับซีโน่เลยเลียนแบบเอามายัดปากกันซะแก้มปูด ขำก๊ากจนแม่จ๋าด่าว่าทำให้น้องเอาของกินมาเล่น

“วันนี้จ๋าใจดีจังครับ ซื้อปาท่องโก๋มาให้เดย์กินเต็มโต๊ะเลย55555”
“โอ๊ยไม่ใช่จ๋าหรอกลูก ไอ้ลูกคิดมันไปซื้อมา”
“โหยยยยย ใจดีนะเนี่ย”   ไอ้เดย์มันหันมายิ้มหล่อยักคิ้วชมผม ผมเลยยิ้มยักคิ้วตอบให้มัน
“กินให้อร่อยนะ ...ตังค์มึงทั้งนั้นแหละ”
“ห๊ะ!? อะไรนะ!?”

ไอ้เดย์มันชอบทิ้งตังค์ไว้ใต้เบาะรถครับ เห็นมันทิ้งไว้นานแล้วเดี๋ยวมดจะขึ้น พอบอกมันว่า
ผมเอาไปใช้ให้ด้วยความปรารถนาดี ไหงมันทำหน้าเบะมองปาท่องโก๋ตรงหน้าอย่างนั้นล่ะ..

สักพักซีน่อนกับซีโน่อิ่มแล้วหนีไปดูการ์ตูนกันหัวเราะคิกคัก ส่วนแม่จ๋าเดินออกไปขายของ
ผมนั่งกอดอกมองไอ้เดย์ มันยังตั้งหน้าตั้งตากินปาท่องโก๋ไม่ยอมหยุด 
“ได้แค่ปาท่องโก๋  หมดพันเลยเหรอไอ้ลูก|||||||||”
“พันนึงเหรอ....กูนึกว่ามีแค่ห้าร้อย นี่มึงซุกไว้ตรงไหนอีกห้าร้อยเหรอ”
“อ้าวเวร”

ผมจ้องหน้ามันหลบตาผมนะ ผมคว้ากุญแจรถเดินออกไปหน้าบ้านเปิดใต้เบาะรถสุดรักสุดหวงของมัน
ลองค้นหาตังค์ว่ามีอีกจริงรึเปล่า ไอ้หอกเดย์มันเคยบอกผมว่าทิ้งตังค์ไว้เผื่อกรณีฉุกเฉิน
เมื่อเช้าผมเบลอสั่งปาท่องโก๋ไปแล้วนึกได้ว่าลืมเอาตังค์ไป เกือบกลับมาบ้านก่อนแล้วดีที่นึกออก

ถ้าไอ้เดย์มีตังค์มันก็ไม่เคยหวงผมหรอก เราใช้เงินใครจ่ายก็ได้ แต่ส่วนมากไอ้เดย์จะจ่าย
เพราะมันชอบทำตัวป๋า เปเพื่อนเปฝูง ใช้เงินสุรุยสุร่ายจนผมต้องคอยเตือนด้วยซ้ำ
แต่ช่วงนี้ท่าจะหน้าแห้งของจริง เห็นว่าขอบ่อยโดนพ่อด่าด้วย ขำมันนะแอบดูผมค้นรถ
มันตามมายืนบิดไปบิดมาลุ้นตูดโด่งอยู่ข้างประตูบ้าน ตลกดีพอผมค้นเจอนี่หน้าเหี่ยวเลย

“อะ..อะ..เอาไปไหนวะลูก เก็บไว้ที่เดิมดีกว่าป่ะคนดี๊คนดีของเดย์555||||||||”
“ทำไม ไหนเคยบอกให้กูเอาไปใช้ได้ไง”
“ก็ถนอมหน่อยมั้ย55 แบบว่า...เฮื่อยยยย เหลือให้กูไว้ใช้บ้าง เงินกูช็อตนะช่วงนี้”
“แล้วเอาเงินไปทำอะไรหมดล่ะ”
“........เอ่อ....”
“หวงเหรอ”
“เปล๊า...........”
“เก็บไว้กับกูนี่ปลอดภัยหายห่วง”
“T T  เออ~ ฮืออ ใจร้ายว่ะแม่ง...กูไม่เอาก็ได้ ตังค์กูแท้ๆ”

ผมกลั้นขำจะแย่ แกล้งมันสนุกดี สมน้ำหน้าชอบมาแกล้งผมดีนักไอ้บ้าเดย์
ความจริงก็เป็นเงินของมันผมจะไปยุ่งทำไม แต่เมื่อคืนไอ้หอกนี่หลอกให้ผมจ่ายตลอดงาน
เลยต้องคิดดอกเบี้ยกันนิดหน่อย ถ้าเป็นเมื่อก่อนแค่นี้มันขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก
 มันคงคิดว่าผมไม่รู้ล่ะสิว่าช่วงนี้มันเอาเงินไปทำอะไรหมด.... กูมีสายครับขอโทษเถอะอย่าดูถูก

กลับมานั่งหน้าโต๊ะกินข้าว เชี่ยเดย์เคี้ยวปาท่องโก๋อย่างเจ็บใจจนผมต้องกลั้นขำอีกรอบ
“ก็ดีแล้วไง ไม่ต้องเหลือตังค์ซักบาทมึงก็อยู่ได้ จะซื้ออะไรบอกกูสิ มาขอตังค์ที่กูนี่โอเค้”
“กูไม่โอเคอ่ะ ให้กูเหลือเงินติดตัวไว้บ้างไม่ได้เหรอ”
“เหลือให้มึงไปลุ้นป๊อกเด้งน่ะเหรอ!” 
“อึก!........||||||||พูดอะไรอ่ะลูก ชู่ว์! เบ๊าๆ~ ปะป๊อกเด้งคือไรครับ?”   หนอยยย ลนลานเชียวนะมึง
“ไปถามเพื่อนที่เรียนพิเศษมึงดูสิ เผื่อมันจะอธิบายได้ว่ามึงโดนแดกไปเท่าไหร่แล้ว”
จิกตาขู่ไว้ก่อนครับ เวลามันทำความผิดไว้มันไม่กล้าหือกับผมหรอก อย่างเวลาผมทำผิดก็กลัวมันเหมือนกัน
“.............หมาตัวไหนแม่งฟ้องวะ.....แม่ง.....”  ไอ้เดย์บ่นอุบอิบๆ

“มึงไม่ต้องอัพเลเวลความเลวให้ตัวเองได้มั้ยเดย์ อย่าทำให้คนอื่นเขาดูถูก
กูไม่อยากให้ใครมาด่าว่ามึงไม่ดี แค่สติไม่ดีก็พอแล้วนะทุกวันนี้”

“กูแค่เล่นๆฆ่าเวลาเองลูกคิดดดดดดด ไม่เห็นต้องโกรธเลย”  มันง้อผมครับมานั่งกอดคอพูดเบา

“เออโอเค เหล้ามึงไม่ถี่ไม่ค่อยเท่าไหร่ บุหรี่มึงก็นานๆทีจะมีให้เห็น มีเรื่องกับชาวบ้านเขาทีไรกูรู้
มึงไม่ได้ตั้งใจ ส่วนหวยนี่กูปลง.... กูทำใจอยู่กับมึงได้นะเดย์  แต่ถ้าวันไหนผีพนันเข้าสิง
หรือกลับไปมั่วยามั่วหญิงอีก มึงต้องเลิก!”  ผมคิดแล้วก็เคืองมัน ยิ่งเมื่อเช้าโดนป้าว่าให้แบบนั้น
แต่ก็พยายามพูดให้เบา ไม่อยากให้แม่หรือน้องมาได้ยิน ตอนแรกก็ว่าจะไม่ยุ่งแต่ผมกลัวมันถอนตัวไม่ขึ้น
เดี๋ยวกู่ไม่กลับเหมือนเมื่อก่อนจะลำบาก ไม่อยากสาธยายครับ อายแทน อดีตเชี่ยเดย์นี่คำว่าชั่วคงไม่พอ
ขนาดมันยังเล่าให้ผมฟังไม่หมดทุกเรื่องนะ พ่อแม่พี่สาวมันทำบุญใส่บาตรทุกวัน ขอบคุณผีห่าซาตาน
ตัวที่เคยสิงมัน ออกจากร่างมันไปแล้วก็อย่าได้กลับมาอีกเลย

“ค้าบบบบ ค้าบบ  เลิกแล้ววววว ขี้บ่นจังเหมือนพ่อกูเลย” 
“เปล่า กูไม่ได้ให้มึงเลิกทำอะไรเลวๆไม่ต้องทำเพื่อกูหรอก”
“อ้าว อะไรของมึงวะ”
“กูให้มึงเลิกกับกู! เลิกกับกูไปเลยไอ่สัด!”
“โหยยยยยยยยยยยยย||||||||||| ขอตัวช่วยด้วยได้มั้ยครับพี่”
“อยากทำอะไรก็ตามใจ กูไม่ได้ห้าม แต่มึงต้องเลิกกับกูก่อน!”
“เชี่ย....โหดอ่ะ ใจร้าวรานนน”
“อย่ากวนตีน จะเอาไง”
“แสดงว่าไม่ชอบให้เล่นไพ่ใช่ป่ะ”
“เอ้อ! ก็คิดได้นี่”
“โอเค เดย์จัดให้! ไม่เล่นแล้วต่อจากนี้ ดีกันๆ”
“กูไม่เชื่อมึงหรอก มึงชอบตอแหลตลอด”
“............งั้น กูมีอะไรจะสารภาพ สัญญาก่อนว่าถ้าบอกแล้วเชื่อใจกู”
“...................ไม่สัญญา กูต้องฟังก่อน”
“โธ่ลูกคิด”
“รีบเล่ามา ก่อนจะมีใครเดินเข้าครัว เร็ว...”
“...............................”

เอ๊า.....มันนั่งนิ่งเงียบซะงั้น เอาแต่มองหน้าผม มันจะพูดอะไรวะผมชักหวั่นใจ ลุ้นรอฟังแม่งก็ไม่พูดซะที
เอาช้อนคนโอวัลตินเคาะหัวแม่งเลย  “โอ๊ย! อย่าตีเดย์ดิ!”
“ก็มึงลีลาอ่ะ!”
“เออเล่าแล้วๆ”
แล้วไอ้เดย์มันก็ตั้งใจพูดกับผม

“มึงยังรู้ไม่หมดว่ากูเคยทำอะไรเลวๆไว้บ้าง....มึงบอกเองว่าไม่จำเป็น ขอแค่ตอนนี้
กูไม่กลับไปทำอย่างนั้นแล้วก็พอ มึงพูดแบบนี้จำได้มั้ย”

“อื้อ”  ผมพยักหน้าตั้งใจฟัง
“แล้วมึงก็ยังไม่รู้ว่าเพราะอะไรเมื่อสองปีที่แล้ว กูถึงเลิกเกเรมึงไม่เคยสงสัยเหรอ”
“ก็เพราะเพื่อนรักมึง...เอ่อ...ตาย....”
“เรื่องนั้นทำให้กูออกจากแก็งค์ แต่ไม่ได้ทำให้กูเลิกทำอย่างอื่น พ่อแม่บอกถ้ากูจบม.สามได้
จะพักเรียนไปก่อนก็ได้ กูจะเลิกเรียนแล้วด้วยซ้ำ แม่งโคตรลำบากกว่ากูจะขอจบได้55 กูกระเสือกกระสน
เพราะแค่ไม่อยากให้พ่อกับแม่มายุ่งวุ่นวายกับกูอีก อารมณ์ตัดรำคาญน่ะ”

“เลว สงสารพ่อแม่มึง”
“ผ่านมาแล้วน่า อย่าด่ากูดี๊”
“ด่าย้อนหลังไง แล้วมันมีอะไรวะ ทำไมมึงเปลี่ยนใจ”
 “เพราะมีมึงไง”
“เดย์/////”   ให้ตายเถอะ ใครมาลองเป็นผมจะรู้ว่าเวลาที่เราต้องเก็กหน้าขึงขัง
แต่มันกลั้นยิ้มไม่ได้นี่โคตรลำบากแค่ไหน///// เขินโคตรๆเลยครับ

“ เพราะมึงทั้งนั้น กูจะบอกให้ กูอยากไปโรงเรียนทุกวันก็เพราะมึง กูเลิกทุกอย่างที่คิดว่ามึงจะรับไม่ได้
มึงแม่งใสอ่ะ เหมือนอยู่คนละโลกกับกู มึงเห็นนักเลงที่ไหนมึงก็กลัวหนีไปทางอื่น เหมือนที่มึงไม่เคย
จะสนใจมองกูที่อยู่แถวหน้าโรงเรียนบ้าง ป้ายรถเมล์บ้าง ตามมึงมาถึงบ้านบ้าง... กูมองมึงทุกวัน
ไปไหนกูก็ตาม มึงยังไม่เคยรู้ตัวเล้ยไอ้ลูก55 นึกถึงตอนนั้นแล้วโคตรจะขำตัวเอง5555”

“จริงดิ! เชี่ยไม่รู้ตัวเลย มึงแม่งน่ากลัวเกินไปแล้วเดย์ ไอ้โรคจิต”
“เรียกซะเสียเขาเรียกแฟนคลับเว้ย”
“อย่างมึงไม่ใช่ติ่งธรรมดาแล้ว กูว่าน่าจะไส้ติ่ง”
“ด่ากูพอยัง ?ฟังต่อม๊ะ”
“เออฟังๆ”
“กูรู้จักทำอะไรดีๆเพื่อตัวเองเป็น ไม่รู้สิมันค่อยๆเป็นไปเองโดยที่กูไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ เพราะคิดถึงมึง
สักวัน...กูหวังว่ากูจะกล้าพูดกับมึง มันเป็นช่วงหลังจากที่ไอ้ปิงมันไป ก่อนจบม.3สองสามเดือนได้
ช่วงก่อนจะขึ้นม.4 ช่วงนั้นแหละที่กูเริ่มชอบมึงอ่ะ////”

ผมอมยิ้มเลยครับ ไอ้เดย์มันไม่เคยเล่า เขินว่ะ ครึ๋ยยย//////

“เอ๊ะเดย์ ตอนนั้นมึงอยู่คนละโรงเรียนกับกูไม่ใช่เหรอ มึงรู้จักกูได้ไง”
“.....ก็....ความจริงกูเห็นมึงมาตั้งนานแล้ว อยู่แถวนี้เหมือนกัน มึงแหละไม่มองกูสักนิดคนออกจะหล่อ”
“กูก็คุ้นหน้ามึงไง แต่จำไม่ได้”
“ประมาณ...ม.1 ช่วงที่มึงเริ่มดูหนังโป๊ กูก็จำหน้ามึงได้55”
“ไม่ต้องมาล้อกู มึงยังดูตั้งแต่ป.4 ไอ้หื่น////*//”
“ กูเห็นมึงทุกวันช่วงโรงเรียนเลิก แถวป้ายรถเมล์หน้าโรงเรียนมึงไง”
“บ้าดิ กว่ามึงจะนั่งรถเมล์มา กูไม่กลับบ้านไปก่อนแล้วเหรอวะ”
“ไม่หรอก กูขี่มอไซค์โดดมาก่อนโรงเรียนเลิกทุกทีอ่ะ”
“ไอ้เลว”
“555อาจจะดูโง่ๆที่กูเลือกเรียนใกล้บ้านเพราะมึง ทั้งที่เมื่อก่อนกูอยากไปให้ไกลบ้านตลอดเวลา
แต่กูว่าอย่างน้อยมันก็ทำให้กูเรียนต่อได้”

ได้ฟังอย่างนี้ใครจะไม่ยิ้มแก้มปริล่ะครับ/////

“มึงรู้มั้ย กูได้กับใคร คบกับใครผ่านมาจนไม่รู้เท่าไหร่ๆ แต่ไม่เคยมีใครที่แค่คิดถึง
ก็ทำให้กูโคตรมีความสุขได้เหมือนมึงสักคน ทั้งที่มึงไม่ได้ทำอะไรเลย มึงไม่รู้จักกูด้วยซ้ำ
ไม่รู้เป็นอย่างนี้ได้ยังไง โลกกูเปลี่ยนตั้งแต่วันที่กูรู้ตัวว่าชอบมึง เรื่องเป็นผู้ชายเหมือนกัน
กูไม่เคยแคร์อยู่แล้ว บอกแล้วกูได้หมดกูไม่สนใจ.... แต่กูไม่กล้าเข้าใกล้มึงอ่ะ แม่งคนอย่างกู55 
รู้ไว้นะลูกคิดมึงทำให้กูเหมือนได้ชีวิตใหม่ ยิ่งกว่าที่มึงขอกูก็ทำให้ได้”

“กูไม่ได้ดีขนาดนั้นหรอกเดย์/////”  ผมน้ำตาคลอได้ไงไม่รู้ครับ
“กูไม่ได้ว่ามึงดี กูแค่รักมึง”
 “ไอ้ห่า///// แม่งพูดขนาดนี้กะให้กูโกรธมึงไม่ลงไปสิบปีเลยใช่ป่ะ” 
โอ๊ยยยย เขินโว้ยยยย ตัวจะแตก    ผมจะยิ้มจะร้องจะเขินตีกันให้วุ่นไปหมด ไอ้เดย์ก็ยิ้มหวานเกิน
“คึคึ////// ขอสักร้อยปีได้ป่ะ”

ผมดึงมือมันให้แอบย่องขึ้นไปบนห้อง เข้าไปแล้วล็อคประตูก่อนโผกอดมันแน่น น้ำตาซึมเลยครับ
เราจูบกันอยู่นาน แต่ก็ต้องยั้งใจไว้แล้วย่องกลับลงไปข้างล่างก่อนที่สองแสบมันจะรู้ตัว
“แล้วเรื่องป๊อกเด้งอ่ะ”
“ไว้เล่นกับมึงสองคนก็แล้วกัน”
“ทะลึ่งไม่สร่างซานะไอ้หอก”
มันทำมือเป็นรูปหัวใจส่งให้ผม ปากผมด่ามันว่าน่ารักตายห่าล่ะ แต่ในใจผมคิดว่ามันน่ารักโคตรๆเลย////


*********************


ตกเย็นไปติวที่บ้านเดย์ครับ เด็กๆเล่นกันอยู่ที่บ้านน้องเงาะ พี่ดรีมซื้อเค้กมะพร้าวอ่อนมาเลี้ยงครับวันนี้
ลาภปากจริงๆคนอะไรนอกจากสวยแล้วยังใจดีผิดกับน้องชาย บ้าๆบอๆสติไม่ค่อยดีแถมหื่นกาม
มันคอยจับผมคลุกวงในเรื่อย ผมก็เคลิ้มบ้างตบเกรียนเรียกสติมันบ้างเวลามันหน้ามืดมากๆจนลืมตัว
จู๋จี๋กันได้อยู่แต่เราอยู่กันสองต่อสองแล้วล็อคห้องไม่ได้ครับเพราะบางทีแม่ไอ้เดย์ก็เข้ามาคุยด้วย

ไอ้เดย์กำลังสอนผมแก้โจทย์เลขอยู่ อันนี้เข้าโหมดติวจริงจังครับ กำลังปวดหัวได้ที่เลย
เกือบโดนไอ้เดย์บีบคอเพราะหงุดหงิดที่ผมทำผิดข้อเดิมมาสี่รอบ ไอ้สายผมก็โทรมาช่วยชีวิตพอดี

“ฮัลโหลว่าไงวะยู?”
“เดี๋ยววันนี้กูขอไปนอนค้างบ้านมึงได้มั้ยลูกคิด”
เปิดลำโพงครับ ไอ้เดย์มันได้ยินชิงตอบแบบไม่ถามอะไรเลย  “ไม่ได้เว้ย!”
“เชี่ยเดย์ มึงอยู่ด้วยเหรอ งั้นขอกูไปนอนบ้านมึงก็ได้”
“มีอะไรวะยู”  ผมกับเดย์ถามแทบจะพร้อมกันแต่มันเงียบครับ..

“อย่าบอกนะว่าหนีพี่บาสอีกแล้วอ่ะ ยังไม่ดีกันอีกเหรอวะ” ผมไม่เข้าใจเล้ยพี่บาสก็รักมันออก
ไม่รู้งอนไรเขานักหนา ปกติเป็นมันนะที่ตามง้อตลอด ทำไมช่วงนี้เอาแต่หนีพี่เขานะ

“ไม่ต้องถามมากได้มั้ย จะให้ไม่ให้ถ้าไม่ให้กูไปขอคนอื่นก็ได้”
ไอ้ยูพูดแบบนี้ ผมเลยมองหน้ากับไอ้เดย์แล้วถามกันว่าเอาไง เดย์เลยตอบไปว่า “เออได้”
ยูบอกว่าจะมาหาพวกผมเดี๋ยวนี้ แล้วไม่กี่นาทีมันก็มาที่บ้านเดย์ เล่นเอาเหวอกันไหงมาเร็วแท้
“ตอนโทรศัพท์ความจริงตอนนั้นกูอยู่แถวนี้แหละ กะแล้วว่าไงพวกมึงก็ต้องให้กูค้างด้วย55”

“ยังจะมาหัวเราะตาปิดอีกไอ้ยู มีอะไรไหนเล่ามาดิ๊ไอ้เด็กชอบหนีออกจากบ้าน”
ผมเห็นเป้ที่มันหอบเสื้อผ้ามาแล้วหวั่นใจ นี่มึงจะมาตั้งรกรากอยู่บ้านแฟนกูรึไงวะเชี่ย||||||

“ก็ตั้งแต่เมื่อวาน ก็ยังไม่ได้พูดกัน กูโดนลากกลับไปกูก็ออกมาใหม่ได้ เขาบอกไม่อยากเห็นหน้ากูเองนี่”
เหมือนเด็กเลยครับไอ้ฟันเหล็กมันทำหน้างอไปเล่าไป คงน้อยใจน่าดู

“กลับบ้านมึงไปป่ะยู ไร้สาระว่ะ”  ไอ้เดย์ด่าส่ายหัว
“เออไอ้บ้า อย่ามามากมายไอ้ยู พี่เขารักมึงจะตายไม่งั้นไม่เป็นห่วงจนตามหาตัวมึงให้วุ่นหรอกเมื่อคืนอ่ะ”
ผมว่ามันช่วยเสริม อยากให้มันเห็นสีหน้าพี่บาสที่ตามไปรับมันถึงบ้านไอ้ซีนจริงๆ

“พวกมึงเข้าข้างพี่บาสได้ไงวะ เป็นเพื่อนกูรึเปล่าเนี่ย พี่เขาร้ายแค่ไหนมึงรู้ม๊ายยยยย”
ไอ้ยูแหกปากเหมือนคนเก็บกดหน้าบูดหน้าบึ้งโมโห ผมเห็นแล้วอยากตบหัวมันจริงๆ

“ยู~~~! มึงหายงอนพี่บาสได้แล้ว มึงไม่เหมาะเป็นฝ่ายงอนหรอกไอ้ยู ไปตามง้อเขาเหมือนเดิมดีกว่า
เขาไล่มึงน่ะแค่พูดประชดอย่าโง่ดิยู หนีเขามาอีกนี่เขารู้รึเปล่า เดี๋ยวก็ตามให้วุ่นอีกหรอกห่วงมึงจะแย่”
 ผมเอาปากกาเคาะหน้าผากไอ้ยูไปพูดไป มันเบี่ยงหน้าหนีแล้วนั่งจับผมตั้งๆของมันทำหน้าใช้ความคิด..

“แต่พี่บาสไม่ยอมพูดกับกู ตื่นมาเจอเขาแต่งตัวเตรียมไปทำงานพิเศษ กูถามอะไรก็ไม่ตอบทำหน้าหงิก
เอาแต่คุยโทรศัพท์กับพี่นิกกี้....หนักเข้าก็ทำหน้ารำคาญกูแล้วโบกมือไล่กูออกจากห้องเฉย
นี่กูต้องง้อเหรอมึง! พอเขาออกจากบ้านกูก็ออกบ้างสิแล้วจะไม่กลับไปด้วย! ไม่อยากเห็นหน้ากูนัก
เดี๋ยวกูขอน้าดาย้ายออกมาอยู่หอข้างนอกคนเดียวก็ได้! -*- ”

ไอ้เดย์ตาโตรีบถาม  “เฮ้ยมึงนอนห้องเดียวกันเลยเหรอ เชี่ยน่าอิจฉาว่ะ!” 

“เป็นบางครั้ง...แต่ก็บ่อยอยู่ เมื่อเช้าตื่นมาอยู่ห้องพี่บาสว่ะ”

“ยู............แล้วทำไมเมื่อก่อนมึงทนตามง้อพี่เขาได้ตลอดเลยวะ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ทะเลาะกันนี่หว่า”
ผมถามจี้ใจมันรึไงไม่รู้นะ เห็นเงียบไปเลย ผมมองตากับไอ้เดย์ล่อกแล่กแล้วจู่ๆไอ้ยูก็โพล่งขึ้นมา

“ก็จริงของมึงเนอะลูกคิด......ไม่รู้สิ เบื่อมั้ง...”
“ทำไมถึงเบื่อล่ะ มีอะไรหรือ ใคร...ทำให้มึงรู้สึกว่าไม่ต้องง้อพี่เขาก็ได้รึเปล่า....ถามใจตัวเองดูซิยู” 
ผมก็แค่เดาจากที่เห็นๆ ถ้าไม่ใช่ก็เถียงมาสิ แต่เล่นเงียบอย่างนี้แสดงว่ามันยอมรับ

เดย์มันนั่งท้าวคางมองไอ้ยูที่เอาแต่นั่งก้มหน้าเงียบ สักพักมันก็พูดขึ้นมาเหมือนอดไม่ได้
“บางที มึงอาจจะกำลังเอาเคิร์กกับพี่บาสมาเปรียบเทียบกัน มึงเคลียร์กับตัวเองให้ชัดก่อนยู
จะให้ใครเป็นเพื่อนให้ใครเป็นแฟน มึงยังรักคนเดิมอยู่รึเปล่า”
โหยยยย ไอ้เดย์แม่งถามจี้ใจดำกว่าผมอีกครับ อย่างนี้ยอมไม่ได้ผมต้องขยี้ เอาให้ขาว! 
“พฤติกรรมมึงเปลี่ยนไป บางทีพี่บาสเขาอาจจะรู้สึกได้ ไม่แปลกหรอกที่เขาจะกันท่ามึงกับเพื่อนเก่า
ทุกทางที่ทำได้  บอกว่าพี่เขางี่เง้าอย่าทำเป็นไม่รู้หน่อยเลยว่าเพราะอะไรเขาถึงเป็นแบบนั้นกับมึง
มึงไม่รักเขาแล้วรึไงยู”

ไอ้ยูล้มตัวลงนอนเลยครับ นิ่งเงียบใบ้แดก เครียด จิตตก กุมหัว ตาเหลือก เกือบชักแล้ว
โดนผมสองคนพูดความจริงใส่เข้าไป สมองมันเอ๋อแดกไปเลย เลิกคิดเข้าข้างตัวเองซะได้ก็ดีไอ้บ้านี่

ผมกับเดย์คิดเลขกันต่อ ปล่อยให้ไอ้ยูมันนอนตายอยู่นานพอดู แล้วอยู่ๆแม่งก็ทะลึ่งลุกพรวดเล่นเอาตกใจ
มันเขย่าแขนผมเขย่าขาไอ้เดย์ร้องจะไปที่ที่นึง  “พวกมึงสองคนไปเป็นเพื่อนกูหน่อยนะ! นะเพื่อน!”

“โอ๊ยเชี่ยยูพอแล้วเลิกเขย่ากูสักที ดูกำลังแขนมึงด้วยไอ้ห่า จะไปไหนของมึง?”  ผมถามเสียงเหนื่อยใจ
“ไปหาพี่บาส”  ไอ้ยูตอบเสียงหนักแน่นจนผมกับเดย์มองหน้ากันแบบแปลกใจ อะไรของมันวะ
อยู่ดีๆก็จะวิ่งเข้าใส่พี่เขาทั้งที่เมื่อกี้ยังหนีมา

“กูไม่อยากไปคนเดียว พี่บาสไปทำงานพิเศษที่ร้านพี่ชายของพี่นิกกี้ ที่ห้างอ่ะคนก็เยอะ..
แต่ก็รอนานกว่านี้ไม่ไหว กูจะบ้า.....”  ไอ้ยูทำหน้าอ้อนวอน
สงสัยงานนี้ผมต้องฝากน้องๆไว้กับแม่ไอ้เดย์อีกแล้ว
“จะไปหาพี่บาสทำไม มึงคิดได้แล้วเหรอ”  เดย์ถามผมก็รอฟังหูผึ่ง

“ยังไม่แน่ใจ.........กูก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าคนที่กูเลือก...........ยังเป็นพี่บาสอยู่มั้ย”






tsktonight…

*** วุ่นวายมาก พิมพ์ยากมาก ลำบากมาก น้ำตาจะไหล พอดีคอมเสียค่ะ ไม่แน่ใจว่าเป็นที่คีย์บอร์ด
หรือไวรัสแดกเครื่อง วิยังไม่กล้าเสียบต่อusbเลยต้องแต่งตอนนี้ใหม่หมด...ลำบากมั้ยละคุณผู้ชม T T
แต่มันหงุดหงิดเวลาพิมพ์จริงๆนะคะ แป้นคีย์บอร์ดบางตัวใช้งานไม่ได้วิต้องออนสกรีนเอาไว้คลิกเม้าส์
ใครเคยพิมพ์แป้นรัวๆเป็นประจำมาเจออย่างนี้เซ็งสุดจะบรรยาย ปัญหามากมายเรื่องที่ทำงานวิอีก โอ้ยบ่นค่ะ
ขอกำลังใจด่วนๆๆ คิดถึงทุกคนนะคะ


mild-dy --- คนนี้ก็ไม่เคยทิ้งกัน ขอบคุณจ้า

RoseBullet --- ขอบคุณความในใจนะจ๊ะ อ่านซ้ำหลายรอบเลย น่ารักที่สุด ชอบมากๆเลยค่ะ
ได้กำลังใจดีขึ้นทุกครั้งที่เห็นเม้นแฟนๆ บอกได้คำเดียวเลยว่า ซึ้งอ่ะ อยากขอโทษทุกคนที่ให้รอตลอด
เพราะวิไม่สามารถมาเร็วได้จริงๆ แต่ก็รับประกันว่าไม่หายจ๊ะ แต่งจนจบแน่นอน^^ สู้ค่ะ

TaecKhun Imagine Love --- เห็นด้วยทุกอย่างจ้า ตอนหน้าน้องลูกต้องเป็นฝ่ายไปช่วยคนอื่นบ้างแล้นรออ่านน๊า

Alone Alone --- ตอนนี้ยังไม่มีลูกสาวคุณแม่ออกมานะคะ55 อ่านพวกลูกชายตัวป่วนไปก่อน

meuy --- ตอนนี้วิก็ว่ายาวนะ หวังว่าจะชอบความคึกของหนุ่มๆนะจ๊ะ รักจงรอ55

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-01-2016 02:30:39 โดย tsktonight »

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
เดย์เอามาเยอะนะเรา ถึงขนาดใช้ยางรถยนต์มัดเพราะหนังยางเอาไม่อยู่ :hao6:

ป้าถึงขนาดเอาน้ำพริกนรกมาว่ากระทบใส่ลูกคิด

เดย์อยากไปโรงเรียนทุกวันก็เพราะลูกคิด เลิกทุกอย่างที่คิดว่าลูกคิดจะรับไม่ได้ 

เปลี่ยนชีวิตและความคิดตั้งแต่วันที่รู้ตัวว่าชอบลูกคิด o13

ลูกคิดอย่าปล่อยให้เดย์หลุดมือนะ อย่าให้เดย์สู้เพื่อความรักคนเดียว :n1:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Alone Alone

  • ขอตายในอ้อมกอดฮยอกแจ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-0
ตอนนี้ลูกสาวก็ยังไม่มาน้อๆ

อยากให้ลูกกับเดย์บอกความจริงผู้ใหญ่เร็วๆ จัง อึดอัดอ่ะ

ออฟไลน์ panitanun

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 482
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
ชูป้ายไฟให้คนเขียนสู้ๆน้าาา :ling1: :ling1:

ออฟไลน์ oiruop

  • เ รื่ อ ง โ ง่ โ ง่ นี่ ฉ ล า ด นั ก ⊙﹏⊙∥
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 470
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-0
    • https://www.facebook.com/book.yaoi?fref=ts
เรื่องนี้สนุกมาก ชูป้ายไฟให้อีกคน

 o13 o13 o13 o13 o13

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0

////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 37 หลงเธอดีกว่าหลงทาง /1...     

 




“ขนมหวานกับน้ำชายามบ่าย S&N ...55 ชื่อร้านแปลกดีเว้ย เอ๊ะแล้วตอนเช้า สาย  เที่ยง รึเย็นๆล่ะ
ขนมมันจะเค็มหรือน้ำไม่ชา ทำไมต้องตอนบ่ายด้วย ครึๆๆ”
 
ไอ้หัวเกรียนหน้าหล่อท้าวเอวยืนอ่านป้ายชื่อหน้าร้านที่พี่บาสมาทำงานพิเศษ
ผมกับไอ้ยูก็หยุดยืนมองข้างๆมัน ร้านนี้อยู่ในห้างผู้คนเข้าออกร้านพลุกพล่านขายดีใช่เล่น
 
“ตอนบ่ายร้านเขาแถมน้ำชาฟรีเว้ย พี่น้ำชงชาอร่อยเหาะกูเคยมากิน.....พี่บาสพามา..”
ไอ้ยูพูดแล้วหน้าหงอยลงทันทีที่พูดชื่อพี่บาสออกมา มันกำลังสับสนนะผมว่า น่าเป็นห่วงครับ
ยังไงวันนี้ผมขอให้มันตัดสินใจถูกเถอะ...
 
 “เอ๊ะ...ทำไมมีรูปดาราติดไว้ที่บอร์ดตกแต่งเยอะจังวะ โห...ร้านนี้พวกดาราเขาชอบมากินกันเหรอ”
ผมหันไปถามไอ้ยู ขณะที่พากันยืนเก้ๆกังๆอยู่แถวหน้าร้าน พนักงานที่นี่ไหงมีแต่ผู้ชายวะ
แถมยังหน้าตาดีๆกันทั้งนั้น อันนี้ผมแค่คิดอยู่ในใจเพราะขืนถามออกไปเดี๋ยวไอ้บ้าเดย์มันจะดิ้น
ลากผมกลับซะก่อนจะได้เรื่องได้ราวอะไร
 
“อื้มดารามากันบ่อย..ก็ร้านดารานี่หว่า พวกมึงเห็นรูปนั้นมั้ยรูปใหญ่นั่นน่ะ เป็นรูปวันเปิดร้าน คนเพียบ
คนกลางน่ะเจ้าของทั้งสองคนเลย พี่ชายพี่นิกคนนี้ไงเขาหุ้นกับแฟนเขาที่เป็นดารา นี่ไงพี่เอสรู้จักป่ะ”
ไอ้ยูชี้ๆให้ดูสาธยายแบบรู้ดี มันบอกว่าเคยไปเที่ยวสวนสนุกด้วยกันด้วย พวกพี่ๆเพื่อนๆพี่บาสใจดีทุกคน
ตอนเล่านี่ยิ้มตาหยีดูมันนึกถึงแล้วจะมีความสุขดีนะ แต่พอพูดเสร็จแล้วก็เข้าโหมดหงอยคอตกอีก
เอ๊าอะไรของมันวะ กูล่ะปรับอารมณ์ตามไม่ทันวุ้ย ผมกับไอ้เดย์ได้แต่มองหน้ากันแล้วยักไหล่
 
“โห...นี่พี่ชายพี่นิกกี้เป็นแฟนดาราดังนี่หว่า เขาเปิดตัวว่าเป็นเกย์แล้วนี่ เออๆกูรู้ข่าวอยู่แต่ไม่ได้สนใจว่ะ
ไม่คิดว่ามึงจะรู้จักกับเขาด้วยนะนี่”  ผมพูดอย่างลำดับความทรงจำ ไอ้เดย์ก็พยักหน้าหงึกๆมันก็คงเหมือนผม
 
ก้าวเท้าเดินเข้าร้านไปได้หน่อย ไอ้เดย์ก็ดึงผมให้ดูตู้ปลาสวยๆ
“มีปลาว่ายให้ดูด้วยเว้ยเฮ้ย55 ชี้สั่งแล้วเขาก็เอาไปย่างให้ใช่ป่ะ ซื้อกลับบ้านสักตัวมั้ยมึง ขอตังค์หน่อยดิ๊”
 
“ใจเย็นเว้ยเดย์ ไม่ใช่ร้านปลาเผาไอ่สัด”  แค่อ่านชื่อร้านผมว่ามันก็น่าจะชัดแล้วนะว่าเขาขายอะไร
 
 ไอ้ยูขำไอ้เดย์ มันหัวเราะส่ายหน้าชี้ไปทางตู้โชว์ขนมน่ากินที่เรียงราย  “มึงจะบ้าเหรอไอ้ห่า
เขาขายขนมฝรั่ง ครัวซงครัวซองนู่น! พวกเครื่องดื่มชา กาแฟ นม เนย แยม ไรงี้! ปลานี่เขาเอาไว้แต่งร้าน
มึงดูนู่น สนามหญ้า ต้นไม้ ดอกไม้ ชั้นหนังสือ ตู้เพลง เขามีไว้แต่งร้านชิคๆ ไม่ได้มีไว้ให้มึงแดก”
ผมเห็นคนแถวนั้นได้ยินพวกเราคุยกันแล้วแอบขำด้วยอ่ะ กูละอ๊ายอาย
 
เดินเข้าไปพนักงานเข้ามาต้อนรับบอกเชิญนั่ง แต่พอเห็นหน้าไอ้ยูชัดๆเหมือนว่าเขาจะจำได้นะก็ร้องทัก
“อ้าว น้องยู..”
“ครับพี่ เอ่อ....พี่บาสอยู่มั้ยครับ”
“อยู่ในครัวแน่ะ ไปยกของเดี๋ยวพี่ไปบอกให้นะ”
“ขอบคุณครับ”
 
ไอ้ยูคุยกับเขา ผมก็มองนู่นนี่... ส่วนไอ้เดย์มันก็ไปเมียงมองเล่นที่ตู้เพลง ท่าทางมันอยากจะหยอดเล่น
แต่ผมว่าเขามีไว้โชว์เฉยๆมั้ง.......... มัวแต่ดูคนอื่น รู้ตัวอีกทีว่ามีคนย่องมายืนจ้องจ่อหลังนี่สะดุ้งเลยครับ
“อึ๋ย!”
“คนแปลกหน้า! มาแอบขโมยอะไร!”
“เฮ้ย! ปะ เปล่านะครับ!!”
ผมโบกไม้โบกมือส่ายหน้าปฏิเสธเต็มที่ จู่ๆก็ถูกกล่าวหาว่าเป็นขโมยได้ไงวะ แต่ให้ตายเถอะ
ทำไมคนที่มาชี้หน้าจ้องหน้าผมเขม็งแม่งโคตรของโคตร......น่ารักเลย////// ตกใจก็ตกใจ เขินก็เขินครับ!
 
“พี่น้ำ! สวัสดีครับ”  ไอ้ยูหมุนตัวมามองอย่างไวรีบยกมือไหว้สวัสดี..... ผมกับไอ้เดย์รีบยกมือไหว้ตาม
ไอ้ยูแนะนำผมกับเดย์ว่าเป็นเพื่อนมัน แล้วบอกพวกเราว่านี่แหละเจ้าของร้านคนที่เห็นในรูป
คนที่เป็นแฟนกับดาราดังอย่างเอส บุณยภู เป็นพี่ชายของพี่นิกกี้.....
โหยยยยยยยยย หน้ายังเด็กอยู่เลยอ่ะ น่ารักเหมือนตุ๊กตา หน้าตาดีเกินมนุษยชาติพวกเดียวกับไอ้เดย์เลย
ตัวจริงน่ารักกว่าในรูปอีก นี่เขาเป็นผู้ชายแน่เหรอวะเนี่ย ผมเอาแต่คิดแบบนี้อยู่ในหัว
แต่มันยิ่งตะลึงไปใหญ่เลยครับ พอเห็นเขาเปลี่ยนจากทำหน้าตาขึงขังมาหัวเราะเอิ้กยิ้มกว้างตรงหน้า
 
“5555555 พาเพื่อนมายกเค้าร้านกูเหรอยู ไอ้บาสนี่เป็นสายให้มึงใช่มั้ย555”
พี่น้ำพูดทำตาเจ้าเล่ห์แล้วหัวเราะ น่ารักฉิบหาย////// เห็นแล้วโลกสดใส  ผมตื่นเต้นแปลกๆอย่างกับเจอดารา
อ่า...แต่พี่แกเดินโคตรแมน หัวเราะปากกว้างหอบของที่ซื้อมาหลายถุงไปส่งให้เด็กในร้าน
 
พี่เขาพูดเล่นกับไอ้ยู แล้วหันมาชวนผมกับไอ้เดย์นั่งกินขนมด้วยกัน บอกจะเลี้ยงขนมที่ร้านให้สั่งได้เลย
ยื่นเมนูให้สั่งน้ำ  ไอ้เดย์มันก็ยื่นมือจะไปรับแต่ก็ต้องหดกลับเพราะไอ้ยูรีบพูด “ไม่เป็นไรครับ  ผมไม่หิว”
คือมึงถามเพื่อนก่อนมั้ยยู กูหิว.... ไอ้เดย์ก็ท่าจะอยากกิน แม่งอยากแดกปลาร้านเขาตั้งแต่เข้าร้านมาแล้ว..
 
แล้วพี่น้ำก็เลยสั่งน้ำมาให้เอง บอกให้พวกเรานั่งก่อน ไอ้ยูมันก็ยิ้มพูด “ขอบคุณครับพี่น้ำ”
พวกผมกำลังจะนั่งลงแต่ไอ่ห่ายูดันบอก  “แต่ไม่ดีกว่าครับ มาหาพี่บาสเฉยๆ เดี๋ยวก็ไปแล้วครับ”
ยั้งก้นที่จะหย่อนลงเก้าอี้แทบไม่ทัน พี่น้ำเลยว่าให้นั่งรอเดี๋ยวไปเรียกพี่บาสมาให้ ไอ้ยูมันก็บอก
“ครับพี่”  ผมกับเดย์เลยนั่งลง “แต่ผมยืนรอดีกว่าครับ”  แม่งสะดุ้งต้องลุกยืนกันพรวด
“แต่ยืนมากก็เมื่อย นั่งรอก็ดีเหมือนกันครับ”   ไอ้ยูเปลี่ยนใจลงนั่ง พวกผมถอนใจนั่งข้างมัน..เหนื่อย||||||
 
“ไม่ดีกว่า”    อ้าวไอ้ยูลุกขึ้นซะงั้น ผมกับเดย์ก็ลุกยืน  “เอ่อ..แต่”  แล้วมันก็นั่ง  “เฮ้อ..ผม..”  แล้วมันก็ยืน
เชี่ยยู -*- มึงจะเอาไงกะกูวะไอ่สาดดดดดดดดดดดดดด!!!
 
“ลุกนั่งกันอยู่ได้เดี๋ยวไขข้อพวกมึงก็อักเสบหรอก นั่งก่อนๆจะรีบไปไหน อยู่เล่นกับกูก่อนดิ”
พี่น้ำยังตื้อ ไอ้ยูก็ยิ้มให้ ผมกับเดย์มองหน้ากัน แล้วเหล่มองไอ้ยูดูว่ามันจะเอาไง
พอดีพี่พนักงานคนที่เข้าไปเรียกพี่บาสให้ตอนแรก เขาออกมาบอกว่าพี่บาสให้รอก่อน ยังไม่ว่างออกมาหา
ไอ้ยูเลยต้องนั่งหน้าหงอย ฟังพี่น้ำแกฝอยเรื่องแฟน
 
“เมื่อวันก่อนนะ กูซื้อมะขามหวานมากิน มันก็อร่อยดีใช่ป่ะ กูก็เลยคิดว่าอยากจะทำขนมปังไส้มะขามขึ้นมา
พอคิดได้อย่างนี้ ก็เลยแอบเอามะขามไปใส่ไส้ให้ขนมปังที่เขากำลังจะเอาเข้าเตาอบ พอมันสุกกูก็เอาไปให้
เอสลองกิน มันใจร้ายมากเลยแม่งวิ่งไปคายทิ้งไม่ใยดี แล้วโวยวายหาว่ากูจะวางยามัน แม่งบ้าเนอะ
สงสัยเล่นละครมากไป แค่กูยัดมะขามเปียกไปก้อนเดียวมันโทรไปฟ้องทุกคนซะทั่วเลยว่ากูแกล้งมัน
 เอ่อ..พอดีกูกินมะขามหวานไปหมดแล้วเลยต้องใช้มะขามเปียกแทน แต่กูคิดไว้แล้วว่ามันอาจจะเปรี้ยว
ถึงได้เทเกลือใส่ลงไปด้วย แม่งยังแดกไม่ได้อีก เฮ้อ..คราวหน้ากูคงต้องปรับสูตรซะแล้ว คอยดูนะ
กูไม่หยุดแค่นี้หรอกคนเรามันต้องพัฒนา อืมมม....กูคิดว่าน้ำมันหอยน่าจะช่วยให้รสกลมกล่อมขึ้นนะ..
สงสัยหนนี้มันไม่อร่อยเพราะกูลืมเอาเม็ดมะขามออกมั้งเนอะ พวกมึงว่าม๊ะ555”
 
เอ่อ...ผมว่ามันไม่น่าจะมีปัญหาที่เม็ดนะ น่าจะเป็นสมองพี่แกมากกว่า น่ารักเป็นบ้านี่เขาเป็นกันอย่างนี้นี่เอง
ฟังแล้วพูดไม่ออกเลยครับ ผมสงสารพี่เอสว่ะ.... ถ้าพี่น้ำยังไม่หยุดพัฒนาสูตรจริง กลัวเหลือเกิน
จะไปจบที่โรงพยาบาล|||||||| บอกไอ้ยูซื้อของเยี่ยมเตรียมไว้ดีกว่า
 
ใจก็อยากจะขำให้ดังลั่นร้านนะครับ พี่น้ำแกเล่ามาแต่ละเรื่องฮาขี้แตกขี้แตน แต่ก็ยังเก็บอาการอยู่
 พี่น้ำโคตรน่ารัก สดใสเว่อร์ๆ มองพี่น้ำพูดแล้วเพลิน ไอ้ยูที่ดูหงอยๆตอนแรกยังต้องอมยิ้มเลย
ส่วนไอ้เดย์นี่นิ่งเป็นลิงหลับ มันเงียบเป็นปกติเวลาเจอคนไม่คุ้นเคยมันก็ไม่ค่อยพูด ชอบทำหน้าโหด
เก็กขรึม แต่เชื่อมั้ยความจริงไอ้หน้านิ่งๆหล่อๆเนี่ยมันกำลังกลั้นขำเหมือนผมนี่แหละ
 
“เอ้านั่งกินแต่น้ำกันอยู่ได้ หาอะไรแด๊กกันเข้าไปสิ! จะเดินไปคีบขนมปังตรงนู้น
หรือจะสั่งแซนวิชก็ได้นะป๋าน้ำเลี้ยงเอ๊งงงง555”   พี่น้ำพูดยักคิ้วแล้วหัวเราะน่ารัก ตบอกตัวเองยืดใหญ่
ยอมรับว่าแอบมีกลืนน้ำลายเพราะขนมร้านพี่น้ำน่ากินทั้งนั้น กลิ่นขนมอบใหม่ก็โชยมาหอมไปทั่วร้าน
แต่พวกผมเกรงใจพี่แกเลยพากันส่ายหน้า พี่น้ำบ่นว่าพวกผมน่ารำคาญเลยเสนอตัวจะไปทำแซนวิชให้กิน
โดยเป็นสูตรเด็ดสูตรลับของพี่แกเอง พอได้ยินอย่างนั้นจะรออะไรอยู่ล่ะครับ ลุกพรึ่บกันทั้งสามคนเลย
เดินไปเลือกขนมกันอย่างไว...
“อ่า||||||||555 ครือออ ว่า พี่น้ำนั่งเฉยเฉ๊ยเถอะนะครับ พวกผมกินไอ้ที่มีอยู่นี่ดีกว่า55ไม่รบกวนพี่น้ำล่ะครับ”
ผมรีบบอก ไอ้ยูกับไอ้เดย์รีบช่วยเสริมใช่ๆๆพยักหน้ากันคอแทบเคล็ด ...กลัวไอ้สูตรลับพี่แกเหลือเกิน
 
ไอ้ยูมันกำลังจะตักเค้กเข้าปากก็ชะงักทำหน้าคิดนิดนึง มันเหลือบมองตาผมกับไอ้เดย์ก่อนจะถามพี่น้ำ
“พี่น้ำชอบคิดสูตรขนมใหม่เรื่อยเลยเนอะครับ แหะๆ ขนมที่ทำขายหวังว่าพี่คงไม่ได้มีส่วนร่วมใช่มั้ยครับ”
พี่น้ำฟังแล้วถอนหายใจทำหน้าเซ็งน่าดู “ก็มันสนุกดีออก แต่กูโดนห้ามเข้าไปช่วยเขาทำน่ะสิ น่าเบื่อ”
พอได้คำตอบพวกผมสามคนก็ลอบถอนใจแล้วกินขนมกันอย่างเอร็ดอร่อย รอดไป
 
“อันที่จริงนะ ช่วงนี้กูกำลังหัดกินอาหารอนาคตอยู่ล่ะ แต่มันไม่ค่อยจะกล้ากินสักเท่าไหร่อ่ะ กินไม่ได้สักที”
พี่น้ำคนน่ารักเปิดประเด็นแปลกๆมาอีกแล้วครับ ไอ้ยูเงยหน้าขึ้นจากเค้กส้มมาถาม
“อาหารอนาคต อะไรเหรอครับ”
“ก็พวกแมลงไง เขาว่ากันว่าอนาคตอาหารจะขาดแคลน คนต้องหันมากินแมลงนะ”
นี่.....พี่แกไปดูคลิปอะไรแปลกๆมารึเปล่าวะ ไม่จำเป็นต้องหัดตั้งแต่วันนี้ก็ได้มั้ง
 
“ใช่ๆผมก็เคยดูสารคดีเหมือนกันพี่ พวกแมลงทอดบ้านเรายังพอทนนะแต่บางอย่างมันก็ทำใจกินไม่ลง”
อ้าวไอ้ยู ไอ้ตัวเสริม สงสัยเชี่ยนี่ดูคลิปเดียวกันมา..
“ผมกินได้นะพวกรถด่วนหรือตั๊กแตนทอดไรงี้ อร่อยดี”
โอ๊ะ..ไอ้หอกเดย์มันเปิดปากคุยด้วยแล้วครับ
“เหรอๆ แล้วเคยกินแมวม๊ะ กูกินไม่ลงจริงๆอ่ะมันน่ารักออก ทำไงดีวะ|||||||”
ผมนะ..โคตรไม่เข้าใจความวิตกของพี่น้ำแกเลยครับ งานนี้ต้องรีบเบรก
“พี่น้ำแมวมันไม่ใช่แมลงนะพี่|||||| ไม่ต้องไปหัดกินมันหรอก”
“เออเนอะนั่นสิ........เอ้อนี่พวกมึงๆ หรือว่ากูจะลองทำขนมปังไส้แมลงดีวะ!?”
“หยุดเถอะพี่||||||”   พูดพร้อมกันสามคนเลยครับ
 
ไอ้ยูรีบเปลี่ยนแรงจูงใจพี่น้ำ  “ไม่ต้องวิตกไปหรอกครับ ยังไงในอนาคตพวกนักวิทยาศาสตร์
เขาก็ต้องคิดค้นอาหารเพิ่มให้เราได้แน่ๆ เชื่อผมๆ อย่างพวกแคปซูลที่ปาลงพื้นแล้วระเบิดเป็นก๋วยเตี๋ยว555”
แต่พี่น้ำขมวดคิ้วกอดอกถาม  “มึงดูการ์ตูนมากไปป่าววะไอ้ยู โอราเอม่อนใช่มั้ย”
แล้วจู่ๆไอ้เดย์ก็พูดหน้านิ่ง  “เคยดูคลิปมาอันนึงพี่ มีนักวิทยาศาสตร์กำลังคิดค้นอาหารของโลกอนาคต..”
“โหย จริงเหรอ”  พี่น้ำแกดูตื่นเต้นมากครับ ผมกับไอ้ยูก็สนใจฟังไอ้เดย์มันพูด
“อื้ม เขากำลังทดลองทำอยู่เป็นผักกาดรีไซเคิล”
พี่น้ำยิ้มรีบถามตาโต “โห! สุดยอดอ่ะ! นี่โลกเราก้าวไปไกลขนาดนี้แล้วเหรอวะ กูไม่หัดกินแมลงแล้วดีกว่า
ว่าแต่ไอ้ผักรีไซเคิลนี่มันทำมาจากอะไรอ่ะ?”
“ขี้ครับ”
“ขี้!!!!”  เชี่ยเดย์ตอบมาทีลั่นเลยครับ เสียงดังจนต้องเอามือปิดปากตัวเองกันแบบตกใจมากอ่ะ
คนในร้านก็มองมาทำหน้าไม่ค่อยพอใจกันเท่าไหร่ แน่ล่ะในร้านขนมนิ||||||||||
 
“ก็เป็นเรื่องของอนาคตอ่ะนะ เคี้ยกกกก555”  ไอ้เดย์แม่งหัวเราะชอบใจที่เห็นพวกผมตกอกตกใจกัน
 
 “ไอ่เชี๊ยะ! อนาคตลูกหลานเราต้องแดกขี้กันแล้วเรอะ!! ขอให้ตอนนั้นกูตายไปแล้วเถอะ
โอ๊ยใครแม่งคิดวะสาดดดด กูว่ามันต้องแดกหญ้าเป็นอาหาร”  พี่น้ำทำหน้าหมดอาลัยตายอยาก
บ่นว่าจับแมลงกินยังดีกว่าแล้วก็เสนอความคิดซุบซิบบอก
"กูว่านะเราซื้อปืนคนละกระบอก แล้วไปรุมยิงไอ้เวรที่มันคิดค้นผักกาดขี้เนี่ยกันดีกว่า
ให้มันตายๆไปซะไอ่สัด ไม่ต้องมีมันแล้วอนาคตน่าจะสดใส"
 
 “เอ่อ...ผมว่าเราเลิกพูดเรื่องนี้เถอะพี่ จะกินขนมไม่ลงอ่ะ||||||”  ไอ้ยูเสนอความคิดที่ผมเห็นด้วยสุดๆ
“5555555555”
 
“เอ๊ะ..เอ่อ........พี่น้ำครับตรงกลางร้านนั่นเหมือน....เหมือนเวทีเลยนะครับ”  ผมสังเกตเห็นก็ชี้ไปยังจุดนั้น
ตรงพื้นมันยกระดับขึ้นเล็กน้อย กินบริเวณไม่กว้างมากนักแต่ก็พอให้คนขึ้นไปยืนได้สักสามสี่คน
 
พี่น้ำเห็นผมสนใจก็ยิ้มพยักหน้าตอบ “ใช่ๆๆนั่นน่ะเวทีเล็กๆ เอาไว้ร้องเพลงให้แฟนคลับฟังเบาๆ
หรือไม่ก็เอาไว้ให้พวกนักเรียนนักศึกษามาดีดกีต้าร์ เป่าแซกโชว์อะไรทำนองเนี้ยะ ความคิดเอสน่ะเด็ดม๊ะ”
 
“โห ยอดเลยครับ ที่ร้านพี่คงคึกคักทุกวัน น่าสนุกจัง”  ผมยิ้มตื่นเต้น ที่ร้านนี้น่ามานั่งจริงๆ
“ไม่อยากจะคุย กูเคยเอากลองกีฬาสีมาตีเชียร์ที่นี่”
“โห5555 จริงดิพี่55คนชอบกันมั้ยครับ”
“ชอบไม่ชอบยังไม่ทันรู้ รู้แต่เอสยกไปเก็บอย่างไว แม่งหาว่ากูก่อกวนตอนมันร้องเพลง
เดี๋ยวนี้มันร้ายกะกูตลอดอ่ะ”
“5555 555555”
“ชื่ออะไรนะ...............ลูกชิด?”
“ผมชื่อลูกคิดครับพี่”
“55ลูกคิด ยิ้มน่ารักดีว่ะ เคยมีคนบอกมั้ย”
“อ่า////////.......เหรอครับ ขอบคุณครับ แหะ”
 
โดนชมซึ่งๆหน้าจากคนที่โคตรจะน่ารักขนาดนี้ เล่นเอาผมเขินลูบหัวลูบหน้าตัวเองแล้วหัวเราะแก้เขิน
เหล่มองไอ้เดย์ที่อยู่ข้างกัน มันก็กำลังเหล่มองหน้าผมอยู่เหมือนกัน.... เดย์มันก็ชอบเห็นผมยิ้ม
มันเคยบอกว่าอยากให้ผมยิ้มเยอะๆ ยิ้มตลอดเวลา ยิ้มทั้งวันทั้งคืน เอ่อคือกูไม่ใช่คนบ้านะครับใจเย็น
 
แล้วจู่ๆไอ้เดย์มันก็กระซิบข้างหูผม  “หยุดยิ้มได้แล้ว หวง..”
แนะ!ไอ้ห่าท่าจะบ้านะมันนี่ ผมก็ผลักหน้ามันไปเพราะเห็นพี่น้ำมอง  “บ้าดิมึง/////*//” 
 
“เอ๊ะทำไมไอ้บาสมันนานจังวะ มัวทำอะไรอยู่นะรอตั้งนานแล้ว”  พี่น้ำเปรยขึ้นมา พวกเราก็มองหน้ากัน
ขนาดผมยังรู้สึกได้เลยว่าเหมือนพี่บาสอยากหลบหน้าไอ้ยูมากกว่า มีเหรอที่ไอ้ยูมันจะไม่รู้สึก..
 
 “อ้าวเชี่ยนิก ไม่มีเรียนแล้วเหรอ”  ได้ยินพี่น้ำร้องทัก ผมหันหลังไปมองเห็นพี่นิกกี้เดินตรงมาทางนี้
พวกเรายกมือสวัสดีพี่เขาก็มองอย่างแปลกใจ  “อ้าว มาได้ไง เป็นไง......หายเมาแล้วเหรอไอ้อ่อน55”
พี่นิกกี้ลงมานั่งเบียดพี่น้ำยกแขนโอบไหล่พี่ชายซึ่งดูตัวเล็กกว่ามากไว้ ขำไอ้ยูที่เอาแต่นั่งทำหน้าจ๋อย
แล้วขอโทษทีเถอะครับท่าทางพี่แกนี่โคตรแฟนเลยครับ ถ้าผมไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นพี่น้องกัน ผมคงนึกว่า
เขาเป็นแฟนกันไปแล้ว หน้าพวกพี่แกก็ไม่ได้เหมือนกันเลยสักกะติ๊ด
 
“ออกมาแต่บ่ายแล้วพี่น้ำ อย่ามองว่าน้องโดดเรียนอย่างนี้ซิโธ่ เพิ่งไปส่งน้องแบงค์กลับบ้านมาครับ”
“กูจะไปรู้เหรอ แต่ก่อนไม่มีรถมึงยังชอบร่อนไปทั่ว นี่มีรถแล้วกูเห็นผลุบๆโผล่ๆเป็นนินจาเลยสัด
เรียนมั่งป่าววะไอ้หอย เอาให้จบพร้อมเพื่อนนะมึง”
“รู้~~~~น่าพี่! ขี้บ่นเป็นตาแก่ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย”
“ไม่ใช่แค่ขี้บ่นหรอก ถ้ามึงดื้อกูจะริบรถคืนซะเลย”
“โหยยยยยยย ที่ผ่านมาผมก็เป็นเด็กดีฉิบหายเลยนะพี่น้ำ! พี่คิดดีๆดิ”
“เออ ดีฉิบหายเลยล่ะมึงอ่ะ....เอ๊ะนี่ว่าแต่เพื่อนมึงมันเก็บของอยู่หลังร้านหรือนอนตายอยู่หลังร้านวะ
ไม่ออกมาหาอ่ายพวกเชี่ยนี่สักทีล่ะ”   อ้าว อยู่ดีๆทำไมกูและผองเพื่อนถึงโดนด่าวะ|||||||||
 
 “โห่ใจเย็นดิพี่น้ำ เอางี้เดี๋ยวผมไปดูให้” พี่นิกกี้ลุกไปตามพี่บาสให้แล้วเหล่มองไอ้ยู  “ยูรอแป๊บนึงนะมึง....”
“ขอบคุณครับพี่นิก”  ไอ้ยูพูดแบบเกรงใจ พี่เขาก็ยิ้มให้
“นั่งกินขนมรอจนพุงป่องกันหมดแล้ว ช้ากว่านี้กูจะพาไปเลี้ยงหมูกะทะรอแล้วนะแม่ง”
พี่น้ำก็บ่นขำๆตามหลังพิ่นิกไปครับ พี่นิกกี้เขาก็ดูใจดีไม่แพ้พี่น้ำเลยนะ ผมมองตามไอ้เดย์ก็มีบทบาททันที
มาซุบซิบว่า “ไม่ต้องมองขนาดนั้นก็ได้มั้งมึง...เดินตามเขาไปด้วยเลยมั้ยละ ชิ”     เอ๊า ไอ้นี่....มองเขาก็ไม่ได้
ควักลูกตากูเก็บใส่กระเป๋ากางเกงมึงเลยมั้ย
 
.........นานเลยครับ พี่นิกกี้ที่ไปตามก็หายไปด้วยอีกคน นานจนพี่น้ำเห็นไอ้ยูนั่งหน้าจ๋อยมากเข้า
เลยอนุญาตให้มันเดินเข้าไปหาพี่บาสเองข้างใน ไอ้ยูมันลุกยืนกำลังจะเดินไปอยู่แล้ว
แต่พี่นิกกี้เดินออกมาจากหลังร้านก่อน พวกเราก็มองพี่นิกกี้ แปลกใจว่าทำไมแกไม่เดินมาทางนี้
แต่แกกลับเดินไปหยิบกีต้าร์ที่วางโชว์อยู่ตรงมุมตู้เพลง แล้วเดินลากเก้าอี้ไปนั่งตรงกลางร้าน
ไอ้ตรงพื้นยกระดับที่ทำเป็นเวทีเล็กๆนั่นแหละครับ พี่เขาจะทำอะไรเนี่ย อยู่ดีๆก็จะออกมาเล่นกีต้าร์เฉย
 
พวกเราที่โต๊ะนั่งมองหน้ากันไปมาแล้วดูท่าทีพี่นิกกี้ พี่แกเริ่มดีดกีต้าร์จริงๆด้วยครับ คนในร้านก็ปรบมือ
แต่ทั้งที่ยังไม่เข้าใจอะไร งงๆอยู่นั้น ผมกลับรู้สึกคุ้นหูกับเสียงกีต้าร์ขึ้นต้นเพลงที่พี่นิกดีดมากๆเลยครับ
 
“อึก............เพลงนี้มัน....”   ไอ้ยูก็พึมพำ ทำหน้าแปลกใจยิ่งกว่าใคร
“เฮ้ยนี่มัน เพลงที่มึงเคยขอให้ไอ้กีต้าร์สอนหัดดีดเป็นบ้าเป็นหลังตอนนั้นนี่หว่ายู”  ไอ้เดย์จำได้เหมือนผม
ไอ้ยูก็พยักหน้าเหมือนละเมอว่าใช่ มันมองพี่นิกกี้ที่อยู่ดีๆก็เดินออกมาเล่นกีต้าร์เพลงนี้เฉยเลย
..แต่พี่เขาไม่ร้องแฮะ.. จนกระทั่งถึงท่อนฮุก คนในร้านก็ยิ่งปรบมือดังขึ้นเพราะพี่บาสเดินออกมาร้องเพลง
ไม่ได้ใช้ไมค์หรอกครับ คนทั้งร้านเลยเงียบฟังเพลงกันหมด
 
“ลืมไม่ได้จะจำไว้ก็ได้ ให้ใจเธอสบายก็พอ ลืมไม่ได้ก็ไม่อยากขอ ที่จะขอก็มีเรื่องเดียว~
อยากขอแค่ครึ่งใจ ให้เธอเริ่มต้นใหม่กับฉัน เก็บเขาไว้ครึ่งใจ ครึ่งที่เป็นความจำแล้วกัน~
เปิดประตูให้ฉันเข้าไป เข้าไปซ่อมไปแซมหัวใจ เปิดใจเธอแค่เพียงครึ่งใจ ขอเข้าไปขอเติมเต็มใจให้เธอ~”
(ครึ่งใจ – กัน นภัทร)
 
ไอ้ยูนั่งฟังนิ่งอึ้งมองพี่บาสไม่วางตายันเพลงจบ ทุกคนปรบมือแต่เชี่ยยูยังอึ้งแดกค้างอยู่ มันมองพี่บาส
พี่บาสก็มองหน้ามัน แต่แม่งเป็นหนังใบ้ไม่เห็นพูดอะไรกันเลย แล้วพี่บาสก็เดินกลับเข้าหลังร้านไปเฉย
ส่วนพี่นิกกี้ก็เดินกลับมานั่งข้างๆพี่น้ำ
 
“ไง เพื่อนกูขอแค่เนี้ยะ มึงให้มันได้มั้ย” พี่นิกกี้ยิ้มยักคิ้วให้ไอ้ยู ผม ไอ้เดย์ พี่น้ำ เริ่มรู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร
พี่บาสเล่นร้องเพลงคุยกับไอ้ยูเว้ยเฮ้ย เท่โคตร “เป็นไรวะยู มึงโอเคป่าวเนี่ยเพื่อน” ผมสะกิดกระซิบถามมัน
 
“กูเคยเล่นเพลงนี้จีบพี่บาส....กูเกือบลืมความรู้สึกตอนนั้นไปแล้ว ว่ามัน........โคตร..มีความสุขเลย”
เสียงไอ้ยูพูดสั่นเครือเบาๆคล้ายอยากจะร้องไห้แต่มันก็กลั้นไว้ ผมกับไอ้เดย์ยิ้มให้มันแล้วลูบหัวลูบหลังมัน
 
“ใครก็เคยหลงทาง กูก็เคย แต่สุดท้ายเราก็คิดถึงบ้านอยู่ดี มึงหาทางกลับบ้านเจอรึยัง”  โหยพี่นิกกี้พูดซะคม
แต่ดูหน้าพี่น้ำที่นั่งมองหน้าน้องชายข้างๆแล้วท่าจะงง
“หลงทาง? มึงก็นั่งแท็กซี่กลับสิไอ้โง่” พี่น้ำเขาจะเอาฮาไปไหนวะ พวกผมขำก๊าก ไอ้ยูยังหัวเราะพูด
“นั่นสิครับพี่..55.......งั้นผมขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับ”
“หา......อ้าว? อะไรของมันอ่ะ เฮ้ยมึงไปผิดทางรึเปล่าวะไอ้ยู ประตูหน้าร้านกูอยู่ทางนี้!?”
พี่น้ำเลิ่กลั่กเรียกไอ้ยูที่เดินไปทางหลังร้าน ผมกับไอ้เดย์กลั้นขำก็ไม่ไหว พี่นิกกี้หัวเราะบอกพี่ชาย
“ถูกแล้วพี่น้ำ ให้มันกลับไปหาคนที่บ้านมันทางนั้นแหละถูกแล้ว คิๆๆๆ”
 
พี่น้ำนั่งหน้ามุ่ยครับ พี่แกบ่นว่าไม่เห็นรู้เรื่องด้วยเลย บังคับให้พี่นิกกี้เล่าให้ฟังถึงรู้ว่าสองคนนั้นทะเลาะกัน
“โธ่ แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่ทีแรก รู้อะไรมั้ย กูเนี่ยกามเทพเก่านะมึง5555 เรื่องทำให้คนรักกันเนี่ยกูถนัด”
พี่น้ำยิ้มหวานอวดแต่น้องชายก็รีบขัด “ทำให้เขาวุ่นวายน่ะสิ”  เลยโดนมือพี่ตบหัวผลั่วะเข้าให้ ผมล่ะขำ
 
“อ้าวเฮ้ยแล้วนี่พี่จะไปไหน”  พี่นิกกี้รีบคว้ามือพี่ชายไว้แทบไม่ทันเพราะจู่ๆพี่น้ำก็ลุกขึ้น
“ก็ไปแอบดู! เอ๊ย! ไปตรวจความเรียบร้อยหลังร้านน่ะสิวะ!”
ว่าแล้วพี่น้ำก็รีบเดินไป พี่นิกกี้รีบเดินตามไปติดๆแถมยังหันมากวักมือเรียกไอ้เดย์กับผมที่ยังยืนเหวอ
“เร็วดิเว้ย! เดี๋ยวก็ไม่ทันฉากไคลแมกซ์หรอก55”   โห....... สมกับที่เป็นพี่น้องกันเลยครับ เสือะทั้งคู่...
แต่ผมกับไอ้เดย์ก็เสร่อเดินย่องเร็วๆตามเขาไป อิอิอิ////
 
.....................................
..........................
................
 
เราเดินเลยครัว ผ่านหน้าบรรดาพนักงานของร้านซึ่งมองพวกเราด้วยสายตาแบบบอกความรู้สึก
(ทำเชี่ยไรกันวะ???) พี่น้ำนำทีมพาน้องๆมาหลบหลังชั้นวางของต่อกันเป็นทอดๆ แอบมองไอ้ยูกับคุณพี่บาส
ทั้งคู่หลบมุมมาคุยกับในซอกหลืบหลังตู้เก็บของด้วยเสียงที่ไม่ดังนัก แต่พวกเราก็ยังดันเสือะได้ยิน
 
“พี่บาสครับ ทำไมพี่ไม่พูดกับผม ทำไมพี่ไม่มองหน้าผมล่ะ”
“...............ยูกลับบ้านไปก่อนเถอะ ไว้..ค่อยคุยกัน พี่ทำงะ..”
“เลิกหลบหน้าผมซะทีได้มั้ย!!”
“อย่าเสียงดังสิ!”
“.........ฮึ่มม... ขอโทษครับ แต่พี่บาสไล่ผมไม่ได้หรอกเพราะพี่น้ำอนุญาตให้ผมเข้ามาคุยกับพี่แล้ว”
“แต่...พี่ไม่มีอะไรจะคุยด้วยหรอกยู ยูกลับไปก่อนเถอะนะ”
“ไล่ผมทำไม แล้วไอ้ที่ร้องเพลงให้ผมเมื่อกี้ล่ะ พี่ไม่อยากรู้คำตอบเหรอครับ”
“ไม่อ่ะ............ไม่อยากฟัง ยัง ..ไม่อยากฟัง”
“พี่บาส... ที่ผมมาหาพี่เพราะผมมีเรื่องอยากจะบอกพี่นะครับ”
“ก็บอกว่าเอาไว้ไปคุยกันที่บ้านไงเล่า!!”
“ไม่ได้ครับ ต้องบอกตอนนี้ไม่อย่างนั้นพี่ก็เอาแต่ทำตัวแบบนี้”
“แบบนี้น่ะมันแบบไหนวะ”
“แบบว่า.............น่ารำคาญ”
“เอ้อ! ใช่สิกูมันน่ารำคาญ! มึงก็เอาแต่พูดว่ากูน่าเบื่อน่ารำคาญ งี่เง้า ไม่มีเหตุผล วุ่นวายบ้าบอจะพอได้รึยัง
กูฟังจนกูท่องได้แล้วสัด ใครจะไปน่าอยู่ด้วยเหมือนเพื่อน!มึงล่ะ!! ไปดิ ไปหามันเล้ย!
ปล่อยให้กูคลั่งตายไปคนเดียว ไม่ต้องมาสนใจไม่ต้องตามหา.....อึก...ไม่ต้องตามมาบอกเลิกกูถึงนี่หรอก!
ฮึฮือออออออออออออ มึงไปอยู่กับมันเลยสิยู ฮือออออออ”
 
โหยยยยยยยยย ดราม่าชุดใหญ่ พี่บาสหันหลังพูดกับไอ้ยูตลอด คงไม่อยากให้เห็นน้ำตา...




 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด