The Lost World มหัศจรรย์ดินแดนสาบสูญ EP204 + ประกาศอัพเดต 23/05/2018
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: The Lost World มหัศจรรย์ดินแดนสาบสูญ EP204 + ประกาศอัพเดต 23/05/2018  (อ่าน 442208 ครั้ง)

ออฟไลน์ naneku

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 303
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-2
เรากำลังกลัวว่าถ้าหากเฟี๊ยตชนะ แล้วจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้หรือเปล่า ?



ได้แต่ภาวนาให้เฟี๊ยตผ่านด่านนี้ไปได้ เรามั่นใจว่าเฟี๊ยตกับธันเก่งพอตัว เท่าที่ผ่านรอบล่าสุดมา ทำได้ดีเกินคาดมากจริงๆ สุดยอดดดด

premkoe

  • บุคคลทั่วไป
พลังขนาดนี้ จะสู้ได้ไหมน๊าาา

ออฟไลน์ $VAN$

  • Moderator
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-6
มาอัพแล้ว :impress2:
คู่วิหคกับมิโนทอร์นั่น อดจิ้นไม่ได้แฮะว่าเป็นแฟนกันป่าว อิอิ
คู่ต่อสู้รอบต่อไปน่ากลัวมาก เฟี๊ยตธันสู้ๆ
***คิดถึงไบเบิ้ล

ออฟไลน์ MinorMa

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 181
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-2
คู่ต่อสู้โหดมากอ่ะ จะชนะไหมเนี่ย
รอลุ้นๆ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ อย่าเพิ่งท้อ o13

ออฟไลน์ MaRiTt_TCL

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1513
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-6
เพิ่งเห็นว่ามาต่อ  >< ขอให้ธันกับเฟี๊ยตชนะนะ

ออฟไลน์ tutankamen

  • ผีสิงประจำเล้า
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 217
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-0
    • Facebook ของผมเองครับ
โอ้ว...ผมไม่ได้หายไปไหนนะ ไปอยู่ ถนนคนเป็นล้านมาตลอดอาทิตย์ เลยไม่ได้แวะเข้ามาให้กำลังใจครับ ยังอยู่น้อ สู้ๆนะครับ ผมยังไม่ไปไหนนะครับ ติดตามอ่านตลอด ท่านผู้ประพันธ์ ก็ขอให้สู้ ๆ นะครับ

ออฟไลน์ Natavishi

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 459
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-1
แล้วมันจะเป็นยังไงต่อไป ... เฟี๊ยต จะใช้สารพิษอะไรสู้อีกน่ะ ^^

ออฟไลน์ Zelsy

  • เพราะ "รัก" คำเดียวเท่านั้น
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1860
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-2
ทำเต็มที่แล้วจะดีเอง สู้ๆ

ออฟไลน์ lukkeng

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-0
บทที่ 105 It’s Rain

 

                “Strength Extenders RELEASE” ชายร่างยักษ์ตะโกนเรียกสั่งใช้การ์ดเป็นคนแรก ปลอกแขนสองอันปรากฏตัวขึ้น และพันรอบแขนอันใหญ่โตสองข้างนั่นอย่างรวดเร็ว เฟี๊ยตรู้สึกถึงพลังเวทย์ที่แผ่ซ่านออกไปทั่วร่างกายอย่างชัดเจน เจ้าปลอกแขนนั่นคงเป็นอุปกรณ์เสริมพลังจิตเพื่อให้ร่างกายเกินความแข็งแรงอย่างทวีคูณ ปรกติชายร่างยักษ์นี่ก็ดูน่าจะแกร่งไปด้วยพลังกายอยู่แล้ว ยิ่งได้พลังเสริมจากภายนอกเข้าไปด้วยแบบนี้ เขาไม่อยากจะคิดเลยว่าคู่ต่อสู้คนนี้จะมีพละกำลังมากมายมหาศาลแค่ไหน

 

 

                หลังจากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันขึ้น เมื่อชายร่างยักษ์นั่นจับข้อมือของหญิงสาวคนนั้นเหวี่ยงไปกลางอากาศ ราวกับว่าเธอเป็นเพียงวัตถุชิ้นเล็กๆ ชิ้นหนึ่ง ก่อนจะอ้าปากกว้างราวกับว่าจะรอรับเม็ดถั่วที่ถูกโยนขึ้นกลางอากาศฉะนั้น เด็กหญิงคนนั้นลอยตัวไปบนฟ้าก่อนจะตกลงมายังชายร่างโตคนนั้น ร่างกายของเด็กหญิงคนนั้นค่อยๆ เล็กลงราวกับว่าถูกไฟฉายย่อส่วน ก่อนจะมีขนาดตัวเหลือไม่ถึงฝ่ามือเท่านั้น และหายลงไปในลำคอของชายคนนั้นอย่างรวดเร็ว จตุรเทพแห่งดวงตาวิหคถูกกลืนลงท้องของเจ้ายักษ์นั่นไปเสียแล้ว!

 

 

                เสียงครางฮือดังมาจากบริเวณโดยรอบ ภาพที่เห็นผู้แข่งขันกลืนเพื่อนร่วมทีมเข้าท้องไปต่อหน้าต่อตานี่เป็นสิ่งที่ผู้ชมไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นเลย เสียงวิจารณ์การแข่งขันดังขึ้นอื้ออึงอย่างเผ็ดร้อน แค่เปิดเกมไม่ถึงหนึ่งนาทีคู่ต่อสู้ก็มีเรื่องทำให้เฟี๊ยตต้องตะลึงเสียแล้ว

 

 

                “The Second Sword of Hydra RELEASE!”

 

                ธันฉวยโอกาสเรียกไพ่ดาบคู่ใจออกมาบ้าง ชายหนุ่มถือดาบคู่สาวเท้าอย่างว่องไว้พุ่งเข้าตรงคู่ต่อสู้ร่างยักษ์นั่น เขาฉวยจังหวะที่มันเพิ่งจะกลืนเพื่อนร่วมทีมเข้าไปนั่นเข้าจู่โจม ดาบแกร่งคู่นั้นฟาดลงบนแขนใหญ่นั่นอย่างถนัดถนี่ เฟี๊ยตถึงกับลืมหายใจในจังหวะลงดาบนั่น เขาไม่คิดว่าคู่ต่อสู้จะโดนรุกรานได้ง่ายถึงเพียงนี้

 

 

                เคร้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

 

                เสียงกระทบกันระหว่างกล้ามเนื้อหนากับดาบคู่นั่นดังสนั่นไปทั่วบริเวณ เสียงกังวานนั่นดังราวกับว่าเป็นเสียงการปะทะของโลหะแกร่งสองชิ้นไม่มีผิด แขนอันใหญ่โตนั่นไม่มีวี่แววความบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย ราวกับว่ามันได้กลายสภาพเป็นหินผาไปเสียแล้ว ชายคนนั้นฉวยจังหวะเอื้อมมืออีกข้างหมายจะยึดร่างเด็กหนุ่มไว้ แต่ธันก็ไหวตัวทันเหยียบอากาศเว้นระยะห่างออกมาเสียก่อน

 

 

                ครืนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

 

                เสียงฟ้าคำรนดังก้องมาจากเบื้องบน เมื่อเฟี๊ยตเงยหน้าไปมองก็พบว่าเมฆสีดำครึ้มก่อตัวขึ้นอยู่เบื้องบนเสียแล้ว ทั้งๆ ที่แสงแดดยังแจดจ้าอยู่อย่างนี้ แต่กลับปรากฏเค้าโครงแห่งฝนอย่างนี้ ไม่ต้องเดาก็ตอบได้เลยว่าเป็นผลมาจากไพ่ของอีกฝ่ายแน่นอน

 

                เฟี๊ยตเพ่งจิตอย่างตรวจสอบไปที่คู่ต่อสู้นั้น เขาพบว่าชายคนนั้นมีจักระปริมาณมากไหลเวียนอยู่ทั่วร่างกายไปหมด ในขณะที่บริเวณต่ำกว่าหน้าอกด้านซ้ายของชายคนนั้นมาเล็กน้อย เฟี๊ยตรู้สึกได้ถึงปริมาณจิตที่เข้มข้นสถิตอยู่ที่บริเวณนั้น จิตที่เข้มข้นจนเขาแอบประหวั่นออกมาไม่ได้เลย มันมากมายมหาศาลจนอาจจะเรียกได้ว่ามากที่สุดเท่าที่เขาเคยพบมาก่อนก็เป็นได้

 

               

                เสียงการปะทะกันดังขึ้นมาเป็นเรื่อยๆ เนื่องจากธันหาโอกาสเข้าจู่โจมเจ้ายักษ์นั่นอยู่ตลอดเวลา แต่ก็หาจะสร้างความเสียหายให้กับร่างแกร่งนั้นได้ไม่ แต่อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นก็ไม่สามารถหาโอกาสโจมตีธันได้เช่นกัน เด็กหนุ่มรวดเร็วเกินกว่าที่ร่างใหญ่งุ่มง่ามนั่นจะตามทันได้

 

                หยาดฝนเม็ดเล็กๆ โปรยปรายมาอย่างที่เฟี๊ยตคาดการณ์ไว้ไม่มีผิด เม็ดฝนปริมาณมากค่อยๆ ตกลงมา ก่อนจะค่อยรุนแรงมากขึ้นๆ จนรู้สึกได้ ผู้ชมในเวลานี้เริ่มเรียกใช้การ์ดต่างๆ เพื่อป้องกันความเปียกชื้นจากเม็ดฝนแล้ว เฟี๊ยตเดาไว้ไม่มีผิดเลย เด็กสาวคนนั้นเป็นผู้ใช้เวทย์เกี่ยวกับน้ำจริงๆ ด้วย ครั้งแรกที่เขาเห็นเธอเขารู้สึกเหมือนตอนอยู่ใกล้ปันไม่มีผิด บางที ผู้ใช้เวทมนตร์สายเดียวกัน อาจจะให้ความรู้สึกคล้ายๆ กันก็เป็นได้

 

 

                “The Fortune-telling Centaur RELEASE”

 

                อมนุษย์กึ่งอาชาปรากฏตัวบนลานประลองอย่างรวดเร็ว มันหรี่ตาเล็กน้อย พร้อมกับเงยมองท้องฟ้าอย่างครุ่นคิด มันใช้ไม้เท้ายาวลากไปตามพื้นอย่างที่ตัวเฟี๊ยตเองก็ไม่เข้าใจความหมายเช่นกัน

 

                “Fortune Telling!”

 

                เฟี๊ยตตะโกนสั่งอย่างรวดเร็ว เขายอมให้การต่อสู้ตกอยู่ภายใต้สายฝนไม่ได้ คู่ต่อสู้เป็นนักเวทย์น้ำ สายฝนก็ไม่ต่างจากคลังอาวุธของศัตรูเลย

 

                เจ้าเซนทอร์นั่นใช้ไม้เท้ายาวกระแทกลงบนพื้นสองสามครั้ง ก่อนจะตะโกนก้องด้วยเสียงอันห้าวหนาอย่างที่ไม่มีใครเข้าใจความหมาย และเพียงไม่กี่ชั่วอึดใจต่อไปนั้น หยาดฝนก็ค่อยๆ ลดลงอย่างรวดเร็ว แสงแดดหลังเมฆครึ้มนั่นส่องสว่างเข้ามาแทนที่ มวลอากาศอบอุ่นปนร้อนกลับมาครอบคลุมการแข่งขันอีกครั้ง

 

 

                “Fight!”

 

                เจ้าเซนทอร์ร่างหนานั่นพุ่งตัวเข้าจู่โจมเจ้ายักษ์นั่นอย่างรวดเร็วราวกับว่ารอคอยจังหวะอยู่ก่อนแล้ว ไม้เท้าแกร่งนั่นฟาดลงโดนท้องของเจ้านั่นเข้าอย่างจัง เฟี๊ยตคาดเดาว่าเด็กหญิงนั่นอาจจะไม่เชี่ยวชาญด้านการตั้งรับเท่าไหร่ จึงต้องพาตัวเองไปหลบซ่อนอยู่ในร่างกายเพื่อนร่วมทีมอย่างนั้น เขาจงใจจู่โจมด้วยหวังว่าจะให้เจ้านั่นสำรอกเอาเด็กนั่นออกมา แต่ก็ดูจะไร้ประโยชน์ ขนาดดาบของธันที่ดูจะแข็งแรงยังไม่อาจระคายผิวมันได้ การโจมตีของเซนทอร์นั่นก็ดูจะกลายเป็นแรงปะทะของเด็กๆ ไปเลยทีเดียว

 

 

                จังหวะเดียวกันกับที่เจ้าเซนทอร์ถอยกรูดออกมาตั้งรับนั่นเอง หยดน้ำจากสายฝนที่กองกันอยู่เป็นหย่อมๆ มากมายนั่นก็ลอยตัวรวมตัวกันอย่างรวดเร็ว เบื้องบนของสนามประลองนั่น ราวกับว่ามันเป็นผงโลหะที่ถูกดึงดูดด้วยแม่เหล็กอย่างใดอย่างนั้น มวลน้ำปริมาณหลายลูกบาศก์เมตรลอยตัวเตรียมพร้อมรับคำสั่งอยู่บนฟ้านั่น เฟี๊ยตมองดูพร้อมกับกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่ นี่ถ้าเขาไม่หยุดพระพิรุณนั่นไว้ก่อนได้ ก้อนน้ำนั่นจะใหญ่โตมโหฬารกว่านี้เป็นแน่แท้ แต่มันจะน่ากลัวขนาดไหน เขาไม่อยากจะคิดเลย

 

                เจ้าก้อนของเหลวนั่นค่อยๆ บิดตัวเป็นเกลียวอย่างช้าๆ ทุกสายตาจับจ้องไปที่มันอย่างลุ้นระทึก ธันในเวลานี้ถอยตัวเองออกมายืนเคียงข้างเฟี๊ยตเพื่อเตรียมตัวรับสถานการณ์ข้างหน้าต่อไปแล้ว การโจมตีนี่ต้องมาจากเด็กหญิงที่อยู่ในท้องนั่นชัวร์ เพราะไม่ว่าธันจะลองก่อกวนเจ้ายักษ์นั่นอย่างไร ก็ไม่มีทีท่าว่ากระแสจิตจะเปลี่ยนแปลงไปเลย ในเวลานี้เห็นได้ชัดเลยว่านี่เป็นกลยุทธ์ที่ให้เพื่อนร่วมทีมสามารถรวมรวมจิตได้อย่างสมบูรณ์โดยไม่ต้องกังวลเรื่องการป้องกันใดๆ ทั้งสิ้น ใบหน้าของเฟี๊ยตในเวลานี้มีเหงื่อผุดซึมออกมาน้อยๆ เขาจะรับมือกับคู่ต่อสู้ที่ดูจะเชี่ยวชาญการต่อสู้ตรงหน้านี้อย่างไรดีหนอ เขาจนปัญญาอย่างบอกไม่ถูก

 

 

                มวลน้ำขนาดใหญ่นั่นค่อยๆ บีบตัวเล็กลงกลายเป็นทรงกระบอกขนาดใหญ่ บริเวณต้นของมันบิดรูปร่างเปลี่ยนไปทีละน้อยจนมีลักษณะเหมือนศีรษะของสิ่งมีชีวิตใดสักชนิดหนึ่ง บริเวณลำตัวของมันที่ยืดยาวออกไปนั้นปรากฏมีสสารที่มีลักษณะเหมือนขาสั้นๆ ทั้ง 4 ข้างงอกออกมาอย่างเหมาะเจาะ ปลายลำตัวของมันนั้นค่อยๆ บีบรูปลดลงจนกลายเป็นหางขนาดใหญ่ ร่างกายที่ขดไปมาของมันนั้นค่อยๆ เปลี่ยนแปลงชัดจนมีลักษณะเป็นเกล็ดคล้ายๆ กับงู แต่ใหญ่กว่ามาก บริเวณศีรษะของมันค่อยๆ เปลี่ยนแปลงรูปร่างไปจนจับลักษณะได้ชัดเจน ดวงตา ปลายจมูก คมเขี้ยว และเขาทั้งสองข้างนั่น อาการดุร้ายและน่าเกรงขามที่ฉายชัดออกมาจนเฟี๊ยตเกือบแทบจะลืมหายใจ

 

 

                ใช่แล้ว มันคือมังกรน้ำขนาดใหญ่! ขนาดใหญ่เสียจนทำให้เภสัชกรหนุ่มพรั่นและลืมค้นหาวิธีป้องกันไปเสียแล้ว ดวงตาของเขาตกตะลึงในสิ่งที่ไม่ได้คาดหมายเอาไว้ก่อนนี้ ศัตรูเป็นวารีธาตุ นั่นแปลว่า การโจมตีทางกายภาพไม่น่าจะเอาชนะได้เหมือนกับเจ้ายูนิคอร์นทั้งสามที่เขาเจอมาก่อนแล้ว

 

                ร่างกายของเฟี๊ยตนิ่งแข็งไปหมด เขารู้ตัวดีว่าควรจะก้าวหลบออกไปให้พ้นรัศมีของการจู่โจมนี่ก็ยังดี แต่ถึงแม้สมองเขาจะพยายามสั่งการเท่าไหร่ แต่ขาทั้งสองข้างของเขาก็ไม่ยอมทำตามเลย มันยืนนิ่งแข็งราวกับว่ากลายเป็นหินไปเสียแล้ว

 

                เขี้ยวที่ประดิษฐ์ขึ้นด้วยอุทกธาตุของมันเคลื่อนที่พุ่งตรงเข้ามาอย่างรวดเร็ว ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เข้ามาเรื่อยๆ อีกไม่ถึง 3 เมตร ซี่ฟันที่คมราบกับดาบแหลมนั่นคงกะซวกทะลวงร่างเขาให้ขาดวิ่นไปอย่างแน่แท้ แม้แต่สำเนียงแห่งความตกใจเขายังเปล่งออกมาไม่ได้เลย

 

 

                ขาของเขาเป็นอัมพาตไปเสียแล้ว เขาไม่อาจขยับมันได้แม้แต่นิดเดียวเลย!



จากผู้แต่ง : เงียบจังเลย เงียบจังเลย เงียบจังเลย ขอเม้นหน่อยค๊าบบบบบ ขอกำลังใจนิด

ปล.หนึ่ง แอบมาลงไว้ก่อน เพราะเดี๋ยววันนี้จะหนีไปเที่ยวอีกแล้ว เจอกันอีกทีวันอาทิตย์น้า
ปล.สอง มาลงกลางวันอย่างนี้ ไม่มีคนอ่าน ไม่มีเม้นอีกตามเคย คิดแล้วเศร้า ใครสงสารช่วยเม้นหน่อย อิอิ
ปล.สาม ช่วงที่ผมหายไปร่วมอาทิตย์ คือผมไม่ได้อู้นะ (ถึงแม้ว่าจะคล้ายมากก็ตาม) ช่วงนั้นผมติดตามการเมือง ผมเห็นข่าวนศ.รามตายแล้วผมไร้อารมณ์สุนทรีย์ในการแต่งนิยายเลย กลัวว่าแต่งไปจะแย่มากเสียเปล่าๆ (ถึงแม้ว่าปรกติจะแย่มากอยู่แล้วก็ตาม ห้าห้า)

ออฟไลน์ lukkeng

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-0
ใครอ่านแล้วชอบ ถูกใจ สนใจ หรือสงสาร(คนแต่ง)

ช่วยเม้นหน่อยน้า

นิยายขับเคลื่อนไปได้ด้วยกำลังใจนะเออว์

เม้นน้อยเดี๋ยวคนแต่งตรอมใจไม่มาต่อห้ามว่ากันนะเออว์ อิอิ

ปล. ขอบคุณทุกคอมเม้นนะครับ อ่านทุกคน คนละหลายรอบๆ จริง พวกคุณคือกำลังใจที่ดีมากมากมากมากมากเลยครับผม

 :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Zelsy

  • เพราะ "รัก" คำเดียวเท่านั้น
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1860
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-2
โดนน้ำตรึงขาไว้หรอ ธันว์จะช่วยทันไหมนี่

ออฟไลน์ Zelsy

  • เพราะ "รัก" คำเดียวเท่านั้น
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1860
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-2
เผลอเม้นท์ซ้ำ ถถถถ

ออฟไลน์ MinorMa

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 181
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-2
เฟี้ยตจะหนีทันไหมเนี่ยย ตื้นเต้นจัง
อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ
แบบว่าค้าง :z3:

ออฟไลน์ Noo_Patchy

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1055
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-4
 :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:  เฟี๊ยตกับธันอย่าแพ้นะ  :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3:

ออฟไลน์ naneku

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 303
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-2
ตายแล้วเฟี๊ยตตตตตตคค



วันนี้แอบเห็นพี่คนเขียนมาลงเร็ว แต่รากดอ่านไม่ได้ พอดีติดเรียน 55555



เราจะไม่ทิ้งพี่ครเขียน แล้วพี่คนเขียนก็ห้ามทิ้งเรานะ เราจะรออ่าน

ออฟไลน์ rinny

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 517
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
พี่คนเขียนกลับมาแล้วๆๆๆ หายไปตั้งนานเลยอ่ะ
เค้ารออ่านนิยายพี่ทุกวันเลย
ก่อนอื่นต้องขอแสดงความยินดีย้อนหลังน้า
 ครบร้อยตอนแล้ว บราโว่ๆๆๆ
ยินดีด้วยนะพี่คนเขียน>.< (เค้ามาช้าไปมะ แหะๆ)
เค้าไปตามอ่านครบจนถึงตอนล่าสุดละนะ อิอิอิ
เค้าโคตรจะค้างเลยตอนอ่านๆไปแล้วพี่คนเขียนขอไม่อัพนิยาย
เค้าก็เข้าใจนะสถานการณ์บ้านเมืองไม่สงบทุกคนก็ไม่มีใจอยากจะทำอะไร
เค้าเข้ามาอ่านแล้วอ่านอีก เช็คว่าพี่จะอัพมั้ยวันละเกิน5รอบเลยนะ
เออใช่! พี่คนเขียนได้ไปเปานกหวีดด้วยป่ะเนี่ย ฮ่าๆๆ
จะคริสมาสแล้ว อีกนิดก็ปีใหม่ ปี2557
เค้าจะอ่านนิยายของพี่คนเขียนข้ามปีเลย 55555555
ตอนนี้พี่เฟี๊ยตกับพี่ธันก็ดูจะสนิทกันแล้วเนอะๆ
 ดูเข้ากันได้ดีมากเลย สู้เป็นคู่ ก็ชนะมาทั้ง2รอบ
ว้าวๆๆๆ พี่คนเขียนจะให้2คนนี้คู่กันป่ะเนี่ย?
 เค้าจะรอพี่คนเขียนเฉลยนะ ตอนนี้ดูจะมีคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวมาอีกแล้วสิ
เมพๆกันทั้งน้าน 2คนนั้นจะสู้ได้มั้ยเนี่ย? เป็น2คนที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่อ่านมาอ่ะนะ
เค้าลุ้นจังว่า2คนนั้นจะทำไงต่อ ตอนที่พี่เฟี๊ยตเจอมังกรน้ำอ่ะ
ตอนแรกเรานึกว่า ตัวเ_ี้ยป่ะฟ่ะ? หรือโคมาโดดราก้อน
ตัวยาวๆ มีขา4ขา มีเขี้ยว แถมดุร้ายอีก สุดท้ายก็มังกรนี่เอง
เหอๆๆ ดูแล้วคงสู้ยากใช้มะเนี่ย แถมพี่เฟี๊ยตดั้นตะลึงมังกร
แข้งขาแข็งยืนตัวค้างอีก เฮ้อ~ ธันจะช่วยทันม้าย?!?!
ตอนนี้ก็แบบว่า จะหนีเค้าไปเที่ยวอีกแล้วใช่มะ เชอะๆๆๆ
สัญญานะว่าวันอาทิตย์ต้องมาลง1ตอน แล้วก็ลงชดเชยวันเสาร์อีก1ตอนนะ (เค้าล้อเล่นน้า แต่ถ้าได้ก็ดี อิอิ)
เค้ามาเม้นให้กำลังใจคนเขียนละนะ สู้ๆๆๆๆๆ
อย่าพึ่งนอย อย่าพึ่งงอน เค้าเชียร์เพ่อยู่ \(><)/ 
ไฟต์ติ้งๆๆ~ ขออย่ายอมแพ้~ อย่าอ่อนแอ แม้จะร้องไห้~
 (เพลงรุ่นแม่เลยนะ เค้าจำเนื้อได้แค่นี้อ่ะ)
เลิฟพี่คนเขียนมากมายก่ายกองมหาศาลมหาศาลคามโลก~
ซารางเฮ ไอเลิฟยู จุ๊บๆๆ

ออฟไลน์ mintmiko

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ลางสังหรบอกว่า สงสัยคงจะต้องบอกลาพี่เภสัชสุดหล่อของเราแล้ววว ขอโบกมือลาล่วงหน้าเลย


สู้ๆนะครับคนแต่ง ผมคอยติดตามเสมอๆเลยนะะะ

ออฟไลน์ sowza3366

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 120
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
คิดถึงพี่ไบเบิ้ล ไม่มีบทเลย :katai5:

ออฟไลน์ หมูน้อย

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 319
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
คิดถึงพี่ไบเบิ้ล ไม่มีบทเลย :katai5:


ใช่เลย พี่ไบเบิ้ลไปไหนเราคิดถึง

ออฟไลน์ zylph_z

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
วันนี้ได้อ่าน โชคดีจัง ตั้งหน้าตั้งรอนิยายเรื่องนี้ทุกวันเลย บอกตรงๆยิ่งอ่านยิ่งติด คนอ่านคนอื่นจะว่าไงเราไม่รู้ แต่เราชอบนิยายเรื่องนี้มาก! (ก.ไก่ล้านตัว)

เฟี๊ยตกำลังจะตาย? ไม่นะ! (เวอร์ไปละ ยังไม่รู้ว่าเป็นยังไงเลยเรา = =;)
มันต้องมีวิธีรับมือซิ ไม่มีใครเก่งจนสมบูรณ์แบบหรอก คนเรามันต้องมีจุดอ่อนทุกคนนั่นแหละ อยู่ที่ว่าจุดอ่อนนั้นอยู่ที่ไหน
การที่จะหาจุดอ่อนของคู่ต่อสู้ได้ ก็ต้องอาศัยสมองอันเฉียบแหลมของเฟี๊ยตนี่แหละ ฉลาดขนาดฝ่าปริศนาต่างๆมามากมาย เรื่องแค่นี้เฟี๊ยตแก้ได้สบายอยู่แล้ว มีไหวพริบว่องไวแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ วางแผนเก่ง รอบคอบสุขุมซะขนาดนั้น
ไหนยังจะมีคู่หูเก่งๆอย่างธันอีก นี่ยังไม่รวมถึงคู่หูสุดซี้อย่างไบเบิ้ลอีกนะ ไบเบิ้ลเป็นไพ่พรสวรรค์นี่ ใช้ในการประลองได้ใช่มั้ย? ให้ไบเบิ้ลช่วยก็คงได้มั้ง
รอลุ้นตอนต่อไป

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ $VAN$

  • Moderator
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-6
หวาดเสียว~
จะรอดไหมๆๆๆ
ธันช่วยเร็ว!

ออฟไลน์ mildmint0

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 300
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-2
แอบเครียดแทนเฟี๊ยตเลยนะเนี่ย
อียักษ์นั่นน่าจะโดนยาพิษ แล้วสำรอกตัวเก่งออกมา
หนทางชนะดูยากจัง
ตัวเก่งแบบนี้มาแข่งทำไมน้าาาาา
รอคนแต่งมาเฉลย ^^
สู้ๆค้าบบบบบ

ิbenejeng

  • บุคคลทั่วไป
ธันสู้ๆ ขอให้ชนะเถอะ เพี้ยง :call: :call: :call:

ออฟไลน์ QSAR

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
เยี่ยมเรย สนุกมากมาย ลงสามวันติดอย่างนี้รักตายเลยครับ  :mew1:
กำลังคิดว่า
ที่ The Fortune-telling Centaur เงยมองท้องฟ้าอย่างครุ่นคิด แล้วใช้ไม้เท้ายาวลากไปตามพื้นอย่างที่เฟี๊ยตเองก็ไม่เข้าใจความหมายเนี่ย มันกำลังมีความหมายบางอย่างซ่อนอยู่ป่าว
แล้วที่ธันทุบชายร่างยักษ์ แล้ว ยังไม่ยอมคาย จตุรเทพแห่งดวงตาวิหค ออกมา สงสัยต้องใช้ สมุนไพรที่ทำให้อาเจียน หรือใช้ Card Vomiting แล้วมั๊ง เหมือนตอนแข่งขันกินราเมง (บทที่ 87 Crinum Lily)
ทุกอย่างแก้ไขได้ด้วยปัญญา เฟี๊ยต ธัน สู้เขานะคร้าบ
หุหุ จบแบบนี้ ฆ่ากันให้ตายเลยดีกว่า  :z3:
อยากอ่านตอนต่อไปสุดๆ
ปล. คนแต่งสอบชิงทุนเรียนพิเศษได้ป่าวครับ

ออฟไลน์ Min*Jee

  • เอวรี่ติงจิงกะเบล
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-5
เฟี๊ยตตต ไม่เจอกันตั้งหลายวัน วันนี้ประลองซะละ
จริงๆอยากเดาว่าเฟี๊ยตจะใช้ไพ่อะไร แต่จำไม่ได้ว่ามีไพ่อะไรบ้าง แฮะๆ :o8: เอาเป็นว่าเชียร์เหมือนเดิมดีกว่า :z2
รอตอนต่อไปนะคะ

kiizkziekiizk

  • บุคคลทั่วไป
ช่วงที่เข้ามาแล้วคนเขียนไม่ได้อัพต่อเลยเข้ามาอ่านรวดเดียวค่ะ
ช่วงการเมืองรุนแรงก็เข้าใจมากๆเพราะก็ำม่มีอารมณ์มาอ่านเ่นเดียวกัน

มาอ่านตอนคนเขียนไปเที่ยว งื้ออออ เซงเลย 5555
แต่เม้นให้ละนะค่ะ เดี๋ยวคนเขียนงอนไม่อัพ อิอิ

ออฟไลน์ lukkeng

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-0
บทที่ 106 Spore

 

            กึ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

 

            ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

 

            “เฟี๊ยตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตต”

 

            เสียงทั้ง 3 แผดขึ้นแทบจะเป็นเวลาเดียวกัน พวกมันเหลื่อมล้ำกันอยู่ในหลักเสี้ยววินาทีเท่านั้น เริ่มแรกจากเสียงดังกังวานของการปะทะกันระหว่างเจ้ามังกรน้ำนั่นที่กำลังจู่โจมเข้ามากับมวลอากาศปริมาณมหาศาล แทบจะไม่ต้องเดาเลยว่ากำแพงโปร่งใสนั่นเกิดจากมนต์ the sky walker ของธันซึ่งกำลังเกร็งจิตเพื่อต่อต้านเวทย์ปริมาณเกินคณานับนั่นไม่ให้ประทุษร้ายพวกเขาทั้งสองได้สำเร็จ

 

            ตามด้วยเสียงที่สองที่ลั่นออกมาโดยห่างจากช่วงเวลาแรกเพียงชั่วครู่ เห็นได้ชัดว่าปริมาณจิตของเด็กหญิงนั่นรุนแรงเกินกว่าที่ธันจะต้านทานได้ เสียงระเบิดของมวลอากาศปรากฏชัดถึงความพ่ายแพ้ของฝ่ายเด็กหนุ่มผู้ใช้อากาศ มังกรยักษ์นั่นทลายปราการและเคลื่อนที่ต่อเนื่องเข้ามาจนเขี้ยวแทบจะขบลงบนหัวเภสัชกรหนุ่มที่กำลังตะลึงพรึงเพริดอยู่ในขณะนี้แล้ว

 

            และเสียงสุดท้ายเป็นเสียงตะโกนเรียกดังจากเพื่อนร่วมทีมคนหนึ่งถึงเพื่อนร่วมทีมอีกคนหนึ่งที่ดูเหมือนสติจะบินไปไกลแสนไกลเสียแล้ว ในตอนนั้นราวกับว่าหัวใจของชายหนุ่มถูกแช่ไปด้วยน้ำแข็งที่ติดลบในองศาเซลเซียส มันเยียบเย็นไปหมดจนเขาแทบจะหยุดหายใจไปเสียเดี๋ยวนี้ เขารู้ตัวเป็นอย่างดีว่าเขาต้องหลบจากคมเขี้ยวที่จู่โจมเข้ามานี่ให้เร็วที่สุด แต่อนิจจา เหมือนขาของเขามันไม่ใช่ของของเขาอีกต่อไปเสียแล้ว มันไม่ยอมฟังคำสั่งเขาเลย ไม่เลยแม้แต่นิดเดียว!

 

 

            โครมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

 

            เด็กหนุ่มสายฟ้าในเวลานี้ตัดสินใจอย่างเด็ดขาด เขาเปลี่ยนทิศทางอย่างเฉียบพลัน จากที่ตั้งใจว่าจะโดดหลบฉากไปอีกมุมหนึ่งของสนามตามที่เคยตกลงกันไว้ว่าเมื่ออันตรายมาถึง เขาทั้งสองจะแยกกันหลบหลีกอย่างเป็นอิสระ แต่เหมือนวินาทีดับจิตนั้น เขาไม่อาจทิ้งเพื่อนร่วมทีมตามแผนการได้เสียแล้ว ธันตัดสินใจกระโดดเทคตัวอย่างแรงเพื่อดันตัวเพื่อนร่วมทีมออกไปให้พ้นทางจากการจู่โจมนั่น หลังจากมั่นใจแล้วว่าเฟี๊ยตในขณะนี้ขาดความสามารถในการดูแลตัวเองอย่างสิ้นเชิง เสียงร่างกายของชายหนุ่มทั้งสองกระแทกพื้นดังลั่น เพียงเสี้ยวยาแดงผ่าแปดเท่านั้นที่ปลายคมเขี้ยวของมัจจุราชวารีนั่นเฉียดแผ่นหลังของเด็กหนุ่มไปอย่างหวุดหวิด เด็กหนุ่มสายฟ้าถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เมื่อค้นพบว่าตัวเองรอดจากการตายมาอย่างน่าเสียวไส้เหลือเกิน

 

           

            “ขะ ขะ ขะ ขอบคุณ”

 

            เสียงของเฟี๊ยตตะกุกตะกักออกมาอย่างเพิ่งตั้งสติได้ เขาทดลองขยับแขนขาน้อยๆ อย่างต้องการพิสูจน์สมมติฐาน และเขาก็พบว่าร่างกายของเขากลับมาเป็นตัวเขาเองก็ในช่วงจังหวะที่เห็นว่าเพื่อนร่วมทีมเสี่ยงเอาชีวิตตัวเองเข้าเสี่ยงเพื่อรักษาชีวิตเขาไว้นั่นเอง ดวงตาของเขาเบิกโพลงกว้างขึ้นยังไม่หายตกใจกับเหตุการณ์วิกฤตนี่ ก่อนที่รอยยิ้มน้อยๆ ของเขาจะถูกคลี่ขึ้นอย่างรู้สึกดี

 

            ‘เป็นคนดีกว่าที่คิดแฮะ’

 

 

            “ไม่เป็นไร เอาไงต่อ”

 

            ธันเอ่ยออกมาอย่างร้อนรนปนกับเสียงหอบเหนื่อยที่แทรกเข้ามาในประโยคอย่างควบคุมไม่ได้ หลังจากที่เจ้ามังกรนั่นเฉียดจะคร่าชีวิตเขาไปเพียงนิดเดียว มันก็กลับมาตั้งลำใหม่เพื่อเตรียมตัวจะจู่โจมพวกเขาทั้งคู่อีกครั้ง ธันกำลังเพ่งกระแสจิตสร้างกำแพงเวทย์อีกครั้งเพื่อประวิงเวลาสำหรับแผนการต่อไป ณ ขณะอารมณ์นี้ เขาอยากให้เฟี๊ยตช่วยกันตัดสินใจดำเนินการต่อไปมากกว่า เขามั่นใจว่าคนตรงหน้านี่ต้องมีความคิดดีๆ แน่นอน ติดอยู่เพียงแต่อย่างเดียวว่า คนตรงหน้านี่เรียกสติกลับคืนมาครบบริบูรณ์แล้วหรือยัง

 

 

            “กำจัดเจ้ามังกรนี่ให้ได้ก่อน เสร็จแล้วจัดการตามแผนเดิม!”

 

            อาจจะเป็นเพราะแรงกระแทกลงเข้ากับพื้นอย่างจังนั่นที่ทำให้สมองของเฟี๊ยตกลับมาแล่นอย่างฉับไวอีกครั้ง ความจริง เขาคาดเดามาก่อนล่วงหน้าตั้งแต่เห็นการประลองครั้งที่แล้วนั่นว่าคู่ต่อสู้จะใช้ไพ่เกี่ยวกับน้ำในการต่อสู้ เฟี๊ยตจึงเลือกที่จะไม่ใช้โกเลมทรายคู่ใจของตนตั้งแต่ต้น เพราะธาตุทรายแพ้ทางธาตุน้ำโดยตรงตามที่เคยได้บทเรียนจากการปะทะกับเจ้ายูนิคอร์นสามสหายนั่นพร้อมกับปันและแทนแล้ว ชายหนุ่มเตรียมแผนเพื่อรับมือกับธาตุน้ำมาไว้เรียบร้อย เพียงแต่ความขลาดกลัวในชั่วจังหวะจิตก่อนหน้านี้บดบังความคิดไว้เสียหมดสิ้น แต่ตอนนี้ความรู้สึกของเขากลับมาปลอดโปร่งอย่างประหลาด บางที การได้ผ่านจุดต่ำสุดของกราฟเส้นโค้งมาได้แล้วนั้นอาจจะทำให้การเดินทางส่วนที่เหลือดูจะไม่ยากเย็นอีกต่อไปเลย

 

            “ขอแผนหน่อย”

 

            ธันเอ่ยขึ้นอย่างรีบร้อน เขารู้ตัวดีว่ากำแพงอากาศของทนป้องกันสัตว์ที่ประกอบจากเวทย์ที่แสนจะแข็งแกร่งได้อีกไม่นานแน่ ถึงแม้ว่าเขาจะพยายามรวมจิตสร้างให้มันหนามากขึ้นก็ตาม มันคงจะต้องพังทลายลงในเวลาอันใกล้นี้แน่ เพียงแค่ว่ามันจะใกล้แค่ไหนมากกว่า

 

            “จังหวะที่เรียกใช้การ์ดใหม่ ธันเปลี่ยนพลังเวทย์เตรียมตัวเข้าแผนถัดไป ถ้าไม่ไหว ซ้ำด้วยแผนบี”

 

            “โอเค!”

 

 

            “The Spore Blower RELEASE!”

 

            ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

 

            เสียงคำสั่งของเฟี๊ยตดังขึ้น พร้อมกับจังหวะเดียวกันที่ธันปล่อยจิตให้เจ้ามังกรนั่นทำลายเข้ามาได้ตามที่ตกลงกันไว้ ในมือของเฟี๊ยตปรากฎอาวุธชิ้นใหม่ที่เขาเพิ่งได้จากการซื้อการ์ดในเมืองกุมภาพันธ์นี้เอง มันมีลักษณะคล้ายปืนผสมที่เป่าผม นิ้วของเขาเสียบอยู่ที่ไกนั่น เขาเคยลองเรียกใช้การ์ดนี้มาบ้างขณะที่ซักซ้อมการต่อสู้ แต่นี่เรียกได้ว่าเป็นการใช้ในการประลองจริงเป็นครั้งแรกก็ว่าได้ แถมยังเป็นครั้งแรกที่เรียกได้ว่าสถานการณ์เข้าใกล้คำว่าวิกฤตเต็มทน ชายหนุ่มได้แต่หวังว่ามันจะเป็นไปตามอย่างที่เขาคาดคิดไว้

 

“เทียนเกล็ดหอย RELEASE!”

 

เฟี๊ยตกดปลดปล่อยสปอร์ออกไปผ่านทางลำกล้องขนาดใหญ่นั่นอย่างรวดเร็ว ควันสีขาวที่บรรจุเมล็ดพันธุ์ขนาดเล็กแพร่กระจายพุ่งเข้าสู่เจ้าอสูรกายนั่นโดยไม่ปล่อยจังหวะให้เจ้าเขาโง้งนั้นมีโอกาสไหวตัวได้แม้แต่น้อย ควันสีขาวพุ่งเข้าห้อมล้อมเจ้ามังกรน้ำนั่นตามบัญชาของผู้เป็นนายอย่างไม่มีผิดเพี้ยน!

           

 

            เจ้าควันที่บรรจุเมล็ดพันธุ์เล็กๆ นั่นแตกออกอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นเมล็ดพันธุ์สีน้ำตาลอ่อนทรงรีปริมาณมากมายนับไม่ถ้วน ทันทีที่เมล็ดที่มีรูปทรงเว้าลงตรงกลางนั่นสัมผัสกับเจ้ามังกรน้ำนั่นอย่างถนัดถนี่ ก็เกิดสิ่งมหัศจรรย์ขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ เมล็ดพันธุ์พืชชิ้นเล็กชิ้นน้อยเหล่านั้นดูดน้ำจากเจ้ามังกรอย่างรวดเร็ว ก่อนที่มันจะพองตัวใหญ่ขึ้นกว่าเดิมเกือบ 50 เท่าได้ อวัยวะต่างๆ ของเจ้าสัตว์ในตำนานนั่นค่อยๆ ถูกกลืนหายไปทีละน้อย เทียนเกล็ดหอยแสดงอิทธิฤทธิ์เหนืออุทกธาตุอย่างชะงัดนัก เจ้ามังกรนั่นค่อยๆ สูญเสียรูปทรงไปจนเห็นได้ชัด ร่างกายของมันกลายสภาพถูกดูดซับไปอยู่ในเมล็ดพันธ์เหล่านั้น ก่อนจะตกลงเกลื่อนกลาดลงบนพื้นสนามนั่น เจ้ามังกรน้ำที่บัดนี้ร่างกายถูกดูดซับหายไปจนแทบหมดสิ้น หากจะยังพอมีของเหลวเหลืออยู่บ้าง แต่มันก็ไม่มากพอที่คงรูปร่างสัตว์ยักษ์นั่นไว้ได้ แตกสลายกลายเป็นหยดน้ำเล็กไปทั่วบริเวณ เจ้าสัตว์ที่แสนจะแข็งแกร่งนั่นพ่ายแพ้ศิโรราบเพราะเมล็ดพันธุ์เล็กๆ ไปอย่างราบคาบ เขาเพิ่งสำนึกรักวิชาพฤกษศาสตร์ก็วินาทีนี้เอง!

 

           

            “Arena!”

 

            เป็นไปตามที่ตกลงกันไว้อย่างไม่มีผิดเพี้ยน ทันทีที่เจ้ามังกรนั่นถูกจัดการได้อย่างเรียบร้อย ขั้นตอนแผนการเผด็จศึกก็ดำเนินการต่อทันที

 

เสียงพื้นดังลั่นสนั่นราวกับจะระเบิดแยกเป็นเสี่ยงๆ ฉะนั้น สิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่ผุดตัวขึ้นจากพื้นดินด้วยอำนาจของไพ่นักสร้างเมืองของธัน มันเป็นสิ่งก่อสร้างที่มีลักษณะคล้ายกับสนามกีฬาขนาดยักษ์ พื้นที่ตรงกลางเป็นที่ว่างที่เจ้าคู่ต่อสู้ร่างยักษ์นั่นยืนอยู่ ขณะที่รายล้อมไปด้วยอาคารที่โอบล้อมคล้ายกับอัฒจันทร์คนดู หากแต่ไม่ได้เปิดโล่งเหมือนสนามกีฬาทั่วไป แต่มีลักษณะเหมือนกับห้องขนาดเล็กจำนวนมาก คล้ายกับอาคารชุดที่สร้างติดกันอย่างทึบแน่นอย่างใดอย่างนั้น

 

            เฟี๊ยตอาศัยจังหวะที่มันกำลังขยายขนาดผุดขึ้นจากพื้นดินนั่น โหนตัว ก่อนจะพาตัวเองเข้าไปในห้องหนึ่งในอาคารที่เรียงอยู่อย่างมากมายนั่นตามแผนที่วางกันเอาไว้ บัดนี้ ทีมดับเบิ้ลบลายน์ได้หายออกไปจากสายตาของคู่ต่อสู้อย่างสมบูรณ์ พวกเขาแฝงกายอยู่ในสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่นั่นอย่างเตรียมพร้อม แผนการของพวกเขาไม่เคยผิดพลาด และจะต้องรวมไปถึงครั้งนี้ด้วยแน่นอน!



จากผู้แต่ง : นี่ คุณผู้อ่าน คนแต่งอยากแต่งนิยายรักจัง แบบหวานๆ เพ้อฟันๆ ฮ่าฮ่า อารมณ์ชีวิตรักตอนนี้มันแย่ๆ เทาๆ คิดไปว่าการแต่งนิยายรักอาจจะทำให้ชีวิตสดใสขึ้นนิดหน่อย เกี่ยวปะ ถ้าผมแต่งสองเรื่องผมจะแต่งทันไหมเนี่ย ห้าห้า ไม่ทันแน่เลย ห้าห้า ไม่ควรเนอะ ห้าห้า

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-12-2013 19:57:09 โดย lukkeng »

ออฟไลน์ lukkeng

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-0
ขอบคุณทุกคนสำหรับคอมเมนท์ครับ
คอมเม้นทุกอันทำให้ผมมีแรงก้าวเดินต่อไปครับ ยิ่งยาวยิ่งรู้สึกดี

เวลาผมเครียดๆ ท้อๆ ผมแว๊บเข้ามาอ่านคอมเมนท์ในนี้ตลอดเลยครับ

ขอบคุณจริงๆนะ เมนท์เยอะๆ นะ มันสำคัญสำหรับผมจริงๆ นะ :)

ออฟไลน์ patchylove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1585
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-4
เฟี๊ยตสติมาแล้วๆๆๆ สู้ๆๆ :z2:

ออฟไลน์ hewlett

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 560
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-3
เราก็ชอบเข้ามาอ่านนิยายตอนเครียดเหมือนกัน เพราะนิยายทำให้เรามีความสุขที่ได้อ่าน

เราว่าแต่งนิยายรักตอนจิตตก ระวังจะยิ่งเครียดกว่านะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด