เมธานินท์ ผมกับตั้นจองตั๋วเครื่องบินแล้วว่าจะบินไปวันที่ 20 ธันวาคมและจะไปอยู่ที่นั่นจนถึงปีใหม่เลยแล้วค่อยกลับมาฉลองปีใหม่ที่บ้านไร่ของพี่ตั้นกัน ผมตื่นมาก็ทำอาหารเช้าไว้ให้พี่ตั้น วันนี้พี่ตั้นมีไปลงโปรแกรมให้กับสถานเสริมความงามที่หนึ่ง แถมวันนี้มีหลายที่ซะด้วย พี่ตั้นเลยต้องไปเอง ส่วนผมน้องสาวจะมาหาผม ผมจะพาน้องสาวไปดูบ้านเช่าหลังใหม่ เพื่อว่าไอ้รงค์ออกมาก็ให้มันอยู่หลังนั้นไปและให้มันเลิกยุ่งกับแม่ปิ่นของผม พี่ตั้นบอกว่าจะจ่ายค่าเช่าให้ และผมก็รอให้พ่อของพี่ตั้นดำเนินการเรื่องบ้านให้ผมอยู่ด้วย ผมเองก็เกรงใจเพราะว่าเงินที่ต้องซื้อบ้านผมคืนมันเยอะมาก
“หมับ” ผมสะดุ้งสุดตัวทันที ขณะที่ผมกำลังรดน้ำต้นแคคตัสให้พี่ตั้นอยู่ที่ระเบียง
“พี่ตั้นนี่มันที่ตรงระเบียงและมันก็โล่งขนาดนี้ อายสายตาคนอื่นบ้างเถอะ” ผมพูดและพยายามแกะมือพี่ตั้นออก
“อายทำไมมีเมียน่ารักก็ต้องอยากกอดให้โลกรู้พี่รักเมย์มากแค่ไหน ฟ้อด!!!” พี่ตั้นพูด ไม่พูดเปล่าหอมแก้มผมเสียงดังมาก และระหว่างนั้นประห้องพักข้างๆ ถูกเลื่อนเปิด คนที่เปิดออกมาก็คือเพื่อนบ้านของผม เขาออกมาเห็นพี่ตั้นที่กอดผมอยู่ก็ตกใจ ยกมือทักทายผมแต่ไม่กล้ายกมือทักทายพี่ตั้น ที่ยืนกอดผมทำหน้าโหด เป็นผู้ปกครองมากกว่าจะเป็นแฟนซะอีก ผมหันมาชำเลืองตามอง
“พี่ตั้นไปอาบน้ำจะได้ไปทำงาน “ผมรีบปลดมือที่เหมือนปลาหมึกของพี่ตั้นออกและดันพี่ตั้นให้เข้าไปด้านใน เขาจะได้ไปอาบน้ำ ผมเองก็จะได้เตรียมจัดโต๊ะเสิร์ฟอาหารเช้าวันนี้ผมทำข้าวโอ๊ตต้มหมูสับ เพราะผมทานอาหารทะเลไม่ได้ เลยต้องกินแบบเน้นหมู ไก่ แต่เนื้อไม่ค่อยชอบทานอาจจะเป็นเพราะว่าแม่บุญธรรมผมไม่ทานเนื้อด้วย
“พี่ตั้น ทำไมช่วงนี้เมย์ไม่เห็นพี่ภาคินเข้ามาเลยอ่ะครับ” ผมถามพี่ตั้น
“พี่ภาคินเขาไม่ต้องเข้าแล้ว พี่เขาจะถอนตัวแล้วอ่ะเมย์ เพราะว่า” ผมหันไปมอง เพราะผมอีกหรือเปล่า
“พี่เขาไปเป็นอาซ้อใหญ่ให้พี่ปฐวีย์ไปแล้วเมย์” พี่ตั้นพูด ผมก็ลืมไป
“แล้วนี่เขาก็ไปพากันไปเที่ยวยุโรปด้วยกัน “พี่ตั้นพูด ผมพยักหน้า
“ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวเราก็ตามไปเมย์ “พี่ตั้นพูด ผมหันไปหยิบวิตามินรวมและใส่ถ้วนมาให้พี่ตั้น พี่ตั้นเงยหน้ามองผม
“พี่ไม่ได้ป่วยอ่ะเมย์” พี่ตั้นพูด
“ผมไม่ได้ว่าพี่ป่วยแต่นี้มันคือวิตามินรวม ผมเห็นพี่พักผ่อนน้อยช่วงนื้ ทานเอาไว้หน่อยน่ะครับ “ผมพูดพี่ตั้นยิ้มก่อนจะรับไปและทานทันที
“เมย์ตกลงงานแต่งเราเอาไงดี “พี่ตั้น หันมาถามผม
“ผมว่าเอาไว้เรามาคุยกันตอนไปเที่ยวปีใหม่ เพราะว่าเราจะไปบ้านพี่กันและผมก็คิดว่าเราควรไปคุยพร้อมๆ กันนะครับ” ผมพูด พี่ตั้นทำท่าคิด
“ก็ได้ครับ” พี่ตั้นพูด ผมก็หันไปเก็บล้างทุกอย่างพี่ตั้นก็ทำงานของเขาในไอแพตเหมือนปกติ ดูซิ บางที่ก็ต้องทานไปทำงานไปแล้วแบบนี้จะไม่ให้ผมเป็นห่วงได้ยังไง
“วันนี้พี่ไปที่ไหนน่ะครับพี่ตั้น” ผมถามพี่ตั้นอีกที
“วันนี้พี่ไปที่ศูนย์ความงามอยู่ตรง พหลโยธินนะครับ” พี่ตั้นหันมาบอกผม
“เพื่อว่าผมจะไปหาพี่อ่ะ” ผมพูดก่อนจะเดินมาทำหน้าออดอ้อนพี่ตั้น พี่เขาก็เลื่อนเก้าอี้ออกมาผมก็ขึ้นไปนั่งคร่อมพี่ตั้น
“เอาอย่างนี้ไหม พี่ตั้งค่า fine iphone ให้ พี่ไปไหน เราจะได้หาพี่ถูก”
“จะดีเหรอเพื่อแอบไป”
“ก็นี่ไงจะไปดึงหูพี่กลับมาถูก” พี่ตั้นพูดปนหัวเราะกับผม ผมรู้ว่าเขาหยุดแล้วนั้นคือหยุด และพี่ตั้นก็เอาโทรศัพท์ผมไปตั้งค่าให้ก่อนจะส่งกลับมาให้ผม ผมเหลือบไปมองเวลา ผมว่าวิวน่าจะใกล้ถึงแล้ว
“แต่ตอนนี้พี่ว่าพี่หลงไปไหนไม่ได้แล้วเพราะว่าพี่หลงเมย์หัวปักหัวปำไปแล้ว “พี่ตั้นพูดพร้อมกับเข้ามากอดผมจากด้านหลัง แถมยังซุกไซ้ที่ซอกคอผมด้วย
“ผมต้องลงไปรอวิวแล้วพี่ตั้น” ผมหันไปบอกพี่ตั้น
“ไปเลยครับ พี่ก็จะลงไปด้วยครับ พี่ว่าจะไปคุยงานกันก่อนแล้วค่อยแยกย้ายและสั่งงานน้องๆ ด้วย “พี่ตั้นบอกผม ผมหันมามองพี่ตั้น ก่อนจะจัดแต่งเสื้อผ้าให้พี่ตั้น วันทำงานพี่ตั้นจะไม่ใส่ต่างหูแต่ถ้าไปไหนด้วยกันพี่ตั้นจะใส่ต่างหูและผมก็ชอบผู้ชายใส่ต่างหูเช่นกัน ผมยืนมองพี่ตั้นเอาทุกอย่างใส่กระเป๋า พี่ตั้นเงยหน้าขึ้นมามองเห็นว่าผมมองเขาอยู่ ก็เลย
“ฟ๊อด!” หอมแก้มผมโดยที่ผมไม่ทันได้ตั้งตัว ผมก็ทำหน้าเขินไปตามระเบียบ ผมเดินลงมาที่ออฟฟิศกัน พี่ตั้นเปิดประตูเข้าไปน้องๆ ก็มานั่งทำงานกันแล้ว แต่ล่ะคนหันมายกมือไหว้ผมกับพี่ตั้นเหมือนเช่นทุกวัน ผมเห็นพี่ๆ เขานั่งจับกลุ่มดูคลิปวิดีโอกัน ก่อนจะหันมาเห็นผมสองคนเดินลงมา
“ทำอะไรกันว่ะพวกมึงดูคลิปโป้กันเหรอว่ะ” พี่ตั้นถาม แต่ล่ะคนก็หันมามองหน้าผมและหันไปมองที่หน้าจอ
“มีคนเอาคลิปเมย์ไปลงในเว็บดังว่ะ” พี่เปรมด์หันมาบอกพี่ตั้น พี่ตั้น วางของและรีบเดินไปดู
“กูเคยเห็นแล้วว่ะ มันเป็นคลิปที่มีคนเอาไปปล่อยในเว็บมหา’ลัยที่เมย์จบมาและนี้แหละที่ทำให้เมย์ไม่ได้ เกียรตินิยมอันดับสอง “พี่ตั้นพูดก่อนจะหันมามองหน้าผม
“พี่ว่างานนี้ต้องคุยกับพี่ปฐวีย์ให้เขาออกมาพูดบ้างน่ะเมย์ ว่าเรื่องคืนนั้นมันยังไง เขาควรจะออกมาแก้ให้เมย์ได้แล้ว ไม่ใช่แต่เงียบแบบนี้ ถ้าเขากลัวชื่อเสียงเขาฝ่ายเดียวพี่ก็ไม่เห็นด้วยน่ะเมย์” พี่ตั้นพูด ก่อนจะเดินมาหาผม
“กูก็เชื่อว่าเมย์ไม่ได้ทำอย่างที่มันโพสต์ลงไว้หรอกว่ะ “พี่อาร์มหันมาพูด ผมยิ้มให้เป็นการขอบคุณ
“ตกลงมึงไปที่ใหม่ใช่ไหมว่ะ กูว่าไอ้เจ้าของนี้แม่งหน้าตาคุ้นๆ ว่ะ” พี่ธีมหันมาบอกพี่ตั้น
“เขาบอกว่าเขารู้จักพี่ปฐวีย์และพี่เขาก็แนะนำมาว่ะ “พี่ตั้นบอกพี่ๆ และจังหวะนั้นผมหันไปเห็นพี่ทีนเดินเข้ามาพอดี
“ไอ้ทีน มาแล้วเหรอมึง แล้วหน้ามึงไปโดนตีนใครมาว่ะ” พี่ธีมหันไปแซวพี่ทีน พี่ทีนนั่งลงก่อนจะมองหน้าพวกผม
“ก็มีคนแนะนำเมนูลดน้ำหนักให้เมียกูไป หัวไช้เท้าพันกุ้ง” ผมได้ยินว่ามัดหมี่อยากลดน้ำหนัก วันนั้นเลยนั่งดุเมนูลดน้ำหนักกัน สงสัยมัดหมี่ลองทำอันนี้แน่ๆ เลย
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับรอยบนหน้ามึงมาว่ะ “พี่เปรมดิ์ถาม ผมก็ว่างั้นแหละ
“รอยบนหน้ามึงนี้มันคล้ายๆ กับเท้าว่ะ” พี่ตั้นพูดพร้อมกับชี้ไปที่หน้าพี่ทีน พี่ทีนหันมองค้อนขวับเลย
“ก็ระหว่างที่เมียกูน่ะ กำลังใช้หัวไช้เท้าพันกุ้งอย่างที่ยูทูปเขาบอกน่ะ โทรศัพท์กูดังขึ้น และมันช่วงที่กูช่วยเมียรักอยู่ มือกูเลอะครับ เมียเลยกดรับแทนไป”
“เชี้ย! เด็กเก่า ไม่อยากเล่าซ้ำ ดันโทรมาหากู โทรมาถึง มันไม่ถามก่อนเลยใครรับ มันอ้อนจัดหนัก พอเมียกูวางสายเท่านั้นแหละ มันไม่ใช้หัวไช้เท้า คราวนี้มันใช้เท้า” พี่ทีนพูด
“พันกุ้งเหรอ!!!” พี่เปรมดิ์
“รูดหน้ากูนี่ไงครับ เป็นรอยมาขนาดนี้” พี่ทีนพูด ผมหันมามองหน้าพี่ตั้น พี่ตั้นทำทีหันไปมองทางอื่นกลบเกลื่อนแทน แม้แก๊งนี้ ผมมองว่าพี่เขาจะมีแบบนี้มาไหมเนี๊ยะ "ตกลงมัดหมี่มึงนี้เมียหรือเแม่ " พี่อาร์มถามพี่ทีน "กูว่ามันสมัครผิดตำแหน่งว่ะ กูว่ามันมาเป็นแม่กูมากกว่าดุฉิบหาย" พี่ทีนบ่นมัดหมี่ผมหันไปมองตั้น หลับหลังเพื่อนทำซ่าตลอด
“Rrrrr” โทรศัพท์มือถือผมดัง สายเรียกเข้าจากน้องสาวคนสวยของผม น้องวิว
“วิว อยู่ไหนแล้ว”
“วิวอยู่หน้าห้องทำงานพี่ตั้นแล้วพี่เมย์” วิวบอกผม ผมก็ลุกและเดินไปที่ประตู ผมก็เปิดประตูให้วิวเข้ามา
“อ้าววิว” พี่ตั้นทักวิว “พี่ตั้นสวัสดีค่ะวิวยกมือไหว้พี่ตั้น และทั้งห้องเหมือนตกอยู่ในภวังค์ ทุกคนเงียบกันหมดและมองไปที่วิวคนเดียวเลย พี่ๆ นี้พากันตาค้างทันที พี่ธีมนี้สะกิดพี่ตั้นทันที
“วิว นี้น้องๆ ที่มาทำงานกับพี่ตั้นน่ะ” ผมบอกวิว “น้องๆ ครับนี้วิว น้องสาวพี่ครับ” ผมแนะนำทุกคนผงกหัวเหมือนเขินๆ และผมก็มองพี่ที่ลุกขึ้นยืนตกแต่งเสื้อตัวเองกันหมด พี่ตั้นหันไปชำเลืองตามองเพื่อนเขาแต่ล่ะคน ก่อนจะส่ายหัวไปมา ผมก็เลิกคิ้วสูง
“พี่พร้อมมากครับ ให้พี่แนะนำโปรไฟว์พี่ก่อนไหมครับเมย์” พี่ทีนรีบคนแรกเลยน่ะ ผมหันไปมอง
“รอบนี้มึงอาจจะไม่ได้โดนแค่เมียใช้เท้า แต่กูว่ามีดเคียงที่เมียมึงใช้ประกอบอาหารนะครับ มันจะมาด้วยไอ้ทีน ครับ” พี่เปรมดิ์รีบเบรกพี่ทีนนทันที
“มึงเล่นเมียกูมาขุ่กูเหรอครับไอ้เปรมดิ์ครับ” พี่ทีน
“กลัวไหมล่ะ” พี่เปรมดิ์ถามพี่ทีน
“กลัวดิ “พี่ทีนนั่งลงทันที
“พี่ๆ ครับ นี่น้องสาวผมครับ น้องวิว” ผมพูด
“นั้นพี่เปรมดิ์ พี่ทีน พี่อาร์ม และ” ผมกำลังจะหันไปแนะนำพี่ธีมแต่พี่แก หันมาอยางกับฉากพระเอกหันมามองนางเอง
“วิวดี วิวสวย วิวร้อยล้าน ก็วิวคนนี้แหละครับ “พี่ธีมพู
“พี่ชื่อธีมครับ ธีมก็คือภาพพื้นหลัง วิวก็คล้ายๆ กับธีม พี่ว่าเรา น่าจะไปกันได้ดี” พี่ธีมพูด พี่ๆ ทุกคนหันไปมองพี่ธีมกันหมด
“และแม่พี่นี่ตั้งชื่อพี่ว่าธีม นี้เพื่อมาคู่กับน้องวิวแน่ๆ ครับ” พี่ธีม ผมหันไปเหล่ตามองพี่ตั้น เพื่อนพี่อ่ะ
“ไม่ด้าน!” พี่เปรมดิ์พูด “ยังไม่ด้านอีเหรอมันออกตัวขนาดนี้” พี่อาร์มหันไปถามพี่เปรมดิ์
“ไม่ด้านทำไม่ได้ไงมึง ช่างกล้าพูดว่าน้องเขาเกิดมาเพื่อมึงน่ะครับ “พี่เปรมดิ์พูด ก่อนจะหันมามองน้องวิว
“เขาเกิดมาเพื่อผู้ชายทุกคนครับ วิวดี วิวนี้พี่ชอบมาก ชอบมองครับ” พี่เปรมดิ์ ส่วนพี่ตั้นน่ะเหลือกตาขึ้นบน วิวก็หันมามองหน้าผม "แม้วิวดูลองหันไปมองหน้าประตูเปรมดิ์ เมียมึงมา" พี่ทีนพูด พี่เปรมดิ์รีบลุกพรวดมองไปที่ประตูทันที "ไอ้เชี้ยอย่าเอ๊ยถึง เดี๋ยวมา" พี่เปรดมิ์พูด
“มีแฟนแล้วทั้งนั้นแหละ” ผมกระซิบกับวิวก็ยิ้มๆ
“จะไปกันเลยหรือเปล่าล่ะเมย์ วิว” พี่ตั้นถามผมกับเมย์
“ไปไหนกันเหรอครับ” พี่ธีมรีบถามทันทีเลย
“มึงจะไปด้วยหรือไงครับ งานครับมึง ไอ้ภาคินมันไม่มาแล้ว คนขาดอยู่ มึงต้องไปทำที่ค้างไว้ให้ไอ้กอล์ฟมันจำไม่ได้หรือไง” พี่ตั้นหันไปเบรกพี่ธีมทันที
“แม้จะจีบน้องวิวเขา แล้วน้องคนเมื่อเช้าล่ะครับ “พี่อาร์มถามพี่ธีม
“น้องคนเมื่อเช้า เขาทิ้งกูไปแล้วครับ” พี่ธีมรีบหันไปบอกพี่อาร์มทันที “ตอนนี้พี่เป็นคนอกหัก อยากได้วิวดีดีมาช่วยปลอบใจ” พี่ธีมหันมาตีหน้าเศร้าทันที
“ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จนะมึงน่ะ แถมด้วยโหมดชายอกหัก รักคุด ตุ๊ดเมิน ไหนมึง บอกว่าความรักมึงกับเขากำลังค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปไง” พี่ทีนหันไปถามพี่ธีม
“ก็ใช่ไง ตอนนี้กูก็ค่อยๆ “พี่ธีมพูด ผมหันมาพยักพเยิดกับพี่ตั้น ผมก็เห็นบ่อยน่ะเวลาลงไปซื้อของน่ะ มาแต่ล่ะคนไม่ซ้ำหน้าเลย บางวันมาสามเวลา สามคนเลยก็ว่าได้ แต่เขาจัดการเวลาดีน่ะ ไม่มีมาเจอกันสักที
“ค่อยๆ หายไปจากชีวิตเขาไง ” พี่ตั้นพูด พี่ธีมหันมาเหล่ตามองค้อนพี่ตั้นทันที ผมหันไปแปะมือด้วยเห็นด้วย
“มันเป็นอดีตครับน้องวิว ตอนนี้ คนที่ใช่สำหรับพี่ พี่ว่าน้องวิวร้อยล้านของพี่นี่แหละครับ ใช่เลย โดนใจพี่เลย “พี่ธีมพูด ผมหันมามองวิว
“มันควงเขามาเมื่อวาน วันนี้เรียกอดีตแล้วเหรอว่ะ แล้วคนเดือนที่แล้ว เรียกอะไรวะ” พี่อาร์ม
“นั้นชาติที่แล้ว” พี่เปรมดิ์พูด “เคยเป็นคู่กันเมื่อชาติที่แล้ว” พี่เปรมดิ์พูด
“เมย์ เอาบัตรพี่ไปเลยเพื่อว่าถ้าเมย์ชอบจะได้ทำการมัดจำเลย “พี่ตั้นเรียกผมให้ตามเข้าไปในห้องทำงาน ผมก็แตะแขนวิวและเดินตามพี่ตั้นเข้าไปในออฟฟิศ
“ปึก” ผมได้ยินเสียง วิวเขาเดินถอยหลังไปชนกับ ใบเฟิร์นที่นั่งอยู่ เฟิร์นหันมามองวิว และวิวก็ขอโทษ ผมเห็นสายตาเขามองกัน ผมว่าสงสัยงานนี้วิวจะเจอคนที่วิวชอบแล้วแหละแต่เฟิร์นน่ะผมไม่แน่ใจว่ามีแฟนหรือยัง
“พี่ตั้น “ผมเรียกพี่ต้น พี่ตั้นหันมามองหน้าผม
“มีอะไรครับตัวเล็ก” พี่ตั้นมองผมก่อนจะส่งบัตรเครดิตมาให้ผม
“ผม”
“เอาไปเถอะ อันนี้เงินส่วนตัวพี่”
“พี่ไม่ไปดูกับผมก่อนเหรอว่าจะเลือกดีไหม เกิดผมเลือกมาแล้ว ”
“เมียพี่ชอบแบบไหนพี่ก็ชอบแบบนั้น และพี่เคารพในการติดใจของเมียครับ” พี่ตั้นพูด ผมก็รับบัตรมาถือไว้
“พี่ตั้นกลับเร็วๆ น่ะ วันนี้ผมจะ ceasar salad ให้ทาน ผมปลูกผักสลัดเอาไว้ ออแกนิกส์ด้วย” ผมบอกพี่ตั้น พี่ตั้นพยักหน้าผมก็หันหลังทำท่าจะเดินออก
“หมับ” พี่ตั้นคว้าข้อมือผมเอาไว้ ผมหันมามองพี่ตั้น
“ยังไม่ได้หอมแก้มพี่เลยน่ะ “พี่ตั้นพูดทวงผม ผมก็มองและก็ “ฟ๊อด!!” ผมหอมแก้มพี่ตั้น
“อีกข้างด้วยซิครับ หอมข้างเดียว เดี๋ยวพี่เดินเอียง” มีแบบนี้ด้วยเหรอผมแอบคิดในใจแต่ก็
“ฟ๊อด!!” ผมหอมแก้มพี่ต้นอีกข้าง
“พอยังคับ” ผมถามพี่ตั้น “หึ!!” พี่ตั้นสั่นหัวว่าไม่พอ
“เก็บไว้ให้ผมหอมตอนเย็นบ้างนะครับ เฮีย” ผมพูดก่อนจะเดินออกไปออกไป พี่ตั้น กำลังเตรียมตัวจะไป ผมเดินออกมาก็เห็นวิวนั่งอยู่ ผมพยักหน้า เห็นวิวนั่งตัวลีบเชียวแสดงว่าโดนพวกพี่ๆ เขาแจกขนมจีบอยู่แน่ ๆ โดยเฉพาะพี่ธีม ผมรู้ว่าพี่แกโสด แต่ผมรู้อีกอย่างว่าพี่ธีมน่ะไม่ใช่สเปคของน้องสาวผมหรอก
“ไปกันเลยไหมวิว” ผมถามผม
“ค่ะพี่เมย์” วิวตอบผม ก่อนจะหันไปยิ้มให้ใบเฟิร์น
“น้องวิว แวะมาอีกไหมครับ พี่จะได้รอ”
“รอทำไมอ่ะมึง ปกติเลิกงานปุ๊บมึงก็ชิ้งกลับไม่ใช่เหรอ ไม่เค้ย ไม่เคยจะแวะมาออฟฟิศ ก่อนกลับนะครับ ไอ้คุณธีม” พี่อาร์มพูด ผมก็ขมวดคิ้วนั้นซิ
“ก็วันนี้อยากมาทำไมว่ะ มารอวิว วิวร้อยล้านของพี่ วันนี้พี่ว่างครับ ทานข้าวหรือว่าจะดูหนังดี พี่ธีมจัดให้ได้หมด เพราะว่าพี่”
“ได้หมด ถ้าสดซิง!!” อันนี้พี่เปรมดิ์ผมกับวิวสะบัดหน้าไปมองพร้อมพี่ธีมอีกคน
“ถ้าสดชื่น!! ไอ้เชี้ยเปรมดิ์!! หยาบคายครับเปรมดิ์ครับ “พี่ธีมหันไปว่าพี่เปรมดิ์ทันที
“เดี๋ยวนี้ผมพูดความจริงพี่ธีมเรียกหยาบคายเลยเหรอครับ” พี่เปรมดิ์ ผมแอบหันไปพยักพยิดกับวิวว่าไปกันดีกว่าไหม
“อย่าไปนานนะครับ พี่เป็นห่วงและก็หวง เดินระวังด้วยก็ดีน่ะครับ อาจจะสะดุดหัวใจพี่ “พี่ธีมไม่พูดเปล่าทำนิ้ว ไอเลฟยู ส่งมาให้วิวด้วย
“พี่นี้เลิกคุยทั้งอำเภอเพื่อนน้องวิวคนเดียวเลยน่ะครับ” พี่ธีมยังไม่หยุดอีก
“แต่เบอร์มันนะแจกไปหมดแล้วทั่วประเทศครับ เหนือใต้ออกตก ไม่เว้นแม้ตะวันออกเฉียงเหนือเฉียงใต้ ตอนนี้กำลังข้ามแม่น้ำโขงไปฝั่งลาว “พี่เปรมดิ์พูด พี่ธีมหันไปมอง
“เปรมดิ์ครับ เพื่อนธีมขอครับ”
“มึงจะขออะไรกูเหรอครับ”
“หุบปากครับมึงครับ”
“อย่าไปเชื่อมัน ไอ้นี้มันอิจฉาพี่ มันทำไมได้ มันมีเมีย” พี่ธีมพูด และชี้ไปที่พี่เปรมดิ์
“ไม่หยาบ”
“ดี” พี่ธีม
“หยาบคายมาก “พี่เปรมดิ์พูดผมก็ดันวิวออกขืนอยู่นานคงอีกยาวเลย ผมพาเมย์เดินลงมาชั้นล่าง เมย์หันมามองหน้าผม
“พี่เมย์นี่โชคดีจังนะคะ วิวนี้อิจฉาเลย”
“อิจฉาพี่เรื่องอะไรล่ะวิว” ผมถามวิว ก่อนจะโบกรถแท็กซี่ ผมหันมามองวิว
“พี่มีคนที่รักพี่มากขนาดนี้ พี่เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้วน่ะ พี่รู้ตัวไหม” วิวพูด ผมก็มองวิว
“พี่ก็รักวิว ถึงวิวจะไม่ใช่น้องแท้ๆ ของพี่ แต่พี่ก็รักวิวมาก “ผมพูด จังหวะนั้นรถแท็กซี่เข้ามาจอดพอดี ผมหันไปเห็นรถมอเตอร์ไซค์ ขับออกมาจากจอดรถพวกพี่ๆ เขา เขาสวมผ้าปิดหน้าก่อนจะขับออกไปอย่างรวดเร็ว
“พี่เมย์มีอะไรหรือเปล่า “วิวถามผม ผมก็รู้สึกว่ามันคุ้นๆ เหมือนผมเคยเห็นคืนนั้นที่มาอยู่ที่ด้านหน้า
“ขึ้นรถเถอะวิว” ผมบอกวิว และผมสองคนก็ก้าวเท้าเข้าไปในรถ วิว บอกคนขับว่าเราจะไปที่ไหนกันแต่ผมหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาพี่ตั้นก่อน
//ว่าไงตัวเล็ก//
// พี่จะออกหรือยังครับพี่ตั้น//
//กำลังจะออกแล้วครับ มีอะไรครับตัวเล็ก//
// พี่ตั้นผมเห็นคนที่ผมบอกว่ามาจอดรถมอเตอร์ไซค์คืนก่อนอ่ะ มันมาอีกแล้วครับและเพิ่งจะขับออกมาจากที่พวกพี่ๆ เขาจอดรถกันด้วย//
//จริงดิเมย์ พวกพี่กำลังจะลงไปครับ //
// เมย์อยู่ไหนครับ//
// ผมออกมาแล้วครับ ผมนั่งแท็กซี่กันแล้วพี่ตั้น //
//โอเค อย่ากลับมืดหนักน่ะครับเมย์ พี่เป็นห่วง//
//ครับเฮีย ผมก็เป็นห่วงเฮียยังไงก็ไม่รู้วันนี้น่ะ// ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูกังวล
//ไม่มีอะไรครับ พี่ไปทำงานก็รีบกลับ จะมาทานอาหารเพื่อสุขภาพกับเมีย//
// กลับมาเร็วๆ ช่วยผมทำด้วยก็ดีน่ะ //
//ถ้าให้พี่ช่วย เมย์ต้องมีรางวัลให้พี่น่ะครับ สักสองดอก..///
(ไม่หื่น) เสียงพี่ๆ เขาแซวข้าง พี่เปรมดิ์แน่ๆ เลย เฮียตั้นน่ะเฮียตั้น)
(ยังอีกเหรอ) ยังหันไปถามเพื่อนอีก ผมว่าหื่นแล้ว
//พี่เปรมดิ์ฝากบอกว่า ยังไม่พอให้พี่ขอสักสามแล้วกัน// พี่ตั้นบอกกับผม
// งั้นผมทำเองดีกว่าพี่นั่งเฉยๆ ไปเลย// ผมพูด แม้ทำอาหารให้ทานแล้วต้องมาเหนื่อยเรื่องบนเตียงอีกนี้ขอมาตั้งสาม
(เมียบอกว่าคืนนี้ให้นอนเฉยๆ ว่ะ เมียทำให้เอง) ผมตาโตเลย ผมไม่ได้พูดอย่างนั้นเลยน่ะ
//เฮีย!! // ผมกรอกเสียงใส่โทรศัพท์
//ไม่คุยด้วยแล้ว ไปทำงานได้แล้วและรีบกลับด้วยน่ะ ผมรักเฮีย//
//เฮียรักตัวเล็กน่ะ รักมาด้วย// พูดแบบนี้ผมก็ต้องก้มหน้าลง เขินมาก และกดวางสายไป วิวมองผม ยิ้มๆ“วิวไม่เห็นพี่เมย์ยิ้มมีความสุขแบบนี้นานแล้วน่ะ” วิวแซวผม
“วิว พี่ตั้นเขาจะชวนไป เที่ยวบ้านพี่ตั้นน่ะ ปีใหม่ ไปกันน่ะ”
“ที่ไหนเหรอพี่เมย์” วิวถามผม
“เขาใหญ่น่ะ พี่ไปมาแล้ว น่าอยู่มาก และพ่อของพี่ตั้นก็ใจดีมาก” ผมพูดกับวิว
“แสดงว่าพี่ตั้นเขาจริงจังกับพี่มากน่ะ ถึงได้พาพี่ไปหาพ่อเขาแล้วเขาพาพี่ไปในฐานะ” วิวพูดและถามผม
“พี่ตั้นเขาบอกทุกว่าพี่เป็นแฟนเขา” ผมบอกวิว
“วิวดีใจด้วยจริงๆ น่ะพี่เมย์ พี่เมย์รู้ไหมความรักแบบนี้มันยากน่ะ น้อยคนที่จะยอมเปิดเผยน่ะ และพี่ตั้นเขาให้พี่ได้แบบนี้ รักษาไว้ให้ดีดีเลยน่ะพี่เมย์ และไม่ว่าจะมีอะไรมาทำให้ความรักของพี่กับพี่ตั้นให้สั่นคอน พี่ก็ต้องแกร่งน่ะ ปกป้องมันไว้กับพี่ให้ดี” วิวบอกผม ผมพยักหน้าว่าผมจะไม่อ่อนแอ ไม่ยอมใครเหมือนที่ผ่านมาอีก
*******
คนแต่งต้องขอโทษจริงๆ ช่วงนี้ยุ่งมากจริงๆ เพราะตอนนี้คนแต่งกำลังอ่านหนังสือสอบ Cityzenship ของออสเตรเลีย และยังต้องเตรียมตัวทำใบขับขี่ของออสเตรเลียอีก แง้ๆ
ถ้าทุกอย่างผ่านแล้วจะมาอัพให้รัวๆ นะคะ มาแค่นี้ก่อนคงไม่ค้างนะคะ รักคนอ่าน อย่าเพิ่งหนีกันไปไหนนะคะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
