++++ผมกับมัน ไอ้พระเอกซีรี่ย์วาย!!!++++ซีนที่72 ทั้งหมดอาจจะไม่จริง UP 1/4/64
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ++++ผมกับมัน ไอ้พระเอกซีรี่ย์วาย!!!++++ซีนที่72 ทั้งหมดอาจจะไม่จริง UP 1/4/64  (อ่าน 55715 ครั้ง)

ออฟไลน์ Tanthai23

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 252
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-0
 :heaven  ไอ้พี่ิดิน แต่ขำวาฬ น่ารักไปไหนนะ หนูวาฬ  :hao6:
รอตอนต่อไป  :katai5:
 :3123: :3123:

ออฟไลน์ meteexp

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 709
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19

ออฟไลน์ Morake

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 53
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0

ออฟไลน์ direkraj

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 70
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0

ออฟไลน์ psychological

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-0

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 831
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1

ออฟไลน์ psychological

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-0
ซีนที่67 อำพรางศพ


เอาไงดีวะ.....ยังไม่อยากตายด้วยสิ…..คิดสิคิดๆๆๆ…….เออใช่……….ล่อพี่ดินไปทางอื่นก่อนก็แล้วกัน……..

“พี่ดินมานั่งตรงนี้ก่อนดีกว่า วาฬจะเอาขนมมาให้ทาน” ผมพูดด้วยรอยยิ้มที่สุดแสนจะเป็นธรรมชาติแล้วก็รีบจูงมือพี่ดินไปนั่งที่โต๊ะที่อยู่คนละด้านกับเคาน์เตอร์

“น้องวาฬเป็นอะไรรึเปล่ามือเปียกโชกเลย” พี่ดินยิ้มถามหลังจากที่นั่งลงบนเก้าอี้

“อ้อ เปล่าครับ ปกติเป็นคนเหงื่อออกมือเยอะอยู่แล้วครับ” ผมยิ้มตอบแถ

“พี่ว่าไม่ใช่แค่มือแล้วมั้ง ดูสิเหงื่อออกเต็มหน้าไปหมดเลย” พี่ดินถามต่อพร้อมกับส่งสายตามาให้แบบต้องการหาความจริงอะไรสักอย่าง……อิ๊บอ๋ายละ……แถต่อยังไงดี

“คือ……อ๋อ……ดีใจ!!......ดีใจที่พี่ดินเอาข้าวมาให้!!!.....ตื่นเต้น!!!.....เหงื่อแตกเลย!!!” ผมแถด้วยรอยยิ้มที่สุดแสนจะวิปริตพร้อมกับส่งสียงสูงออกมาแบบที่ถ้าไม่รู้ว่าโกหกก็ช่วยกลับกินหญ้าด้วยเถอะ……..ตายๆๆๆๆ……กูโดนฆ่าแน่วันนี้…..

“น้องวาฬนี่ตลกจังเลยนะ…..เจอกันทุกทีก็ไม่เคยเห็นจะเป็นอะไร…..จู่ๆทำไมวันนี้ถึงได้ตื่นเต้นขนาดนี้……หรือจริงๆน้องวาฬปิดบังอะไรพี่เอาไว้” พี่ดินลุกขึ้นมาพูดด้วยรอยยิ้มเย็นยะเยือกพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้…….

กูตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยแน่ๆๆๆๆ……….อีกสักพักเค้าต้องฆ่ากู!!......ไม่นะ……ผมไม่อยากถูกหั่น!!!.......ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยย………เอาวะ……ถึงขีดสุดของความคับขันละ…..สกิลเอาตัวรอดทำงาน!!!

“ก็……ก็…..ก็พี่ดินทำให้วาฬเขินอะ….คนอะไรไม่รู้…..ไม่คุยด้วยแล้ว ไม่รู้ไม่ชี้” อยู่ๆผมก็พลิกบทบาท สตอขึ้นมาซะงั้น บิดไปบิดมาใสๆแบบที่เห็นในหนังไทยวัยรุ่นสักเรื่องนึงที่เคยดูไว้เมื่อนานมาแล้ว…..นานมากจนไม่แน่ใจว่าเคยดูตอนชาตินี้หรือชาติก่อน……ที่แน่ๆคือคนสมัยนี้ไม่มีใครกล้าทำแบบนี้อีกแล้ว…….ใสๆเขินอายแบบที่ไม่เคยผ่านโลก…..สดใสคิดเองเออเองว่าคนที่อยู่ตรงหน้ากำลังอ้อล้อตนไม่ใช่กำลังคิดจะฆ่า!!

อ้าวเฮ้ย!!!.......ได้ผลเหร๊อ!!!......ไอ้พี่ดินก็ดันเขินหน้าแดงตามไปด้วยซะงั้น…….ไม่ไหวแล้วถ้าอยู่แบบนี้ต่อไปไม่ตายก็ต้องเป็นบ้าแน่ๆ…..เผ่นก่อนล่ะโว๊ย!!!

“พี่ดินรอแปบนึงนะ วาฬไปหยิบขนมให้” พูดเสร็จผมก็ดันพี่ดินให้ลงไปนั่งที่เดิมพร้อมกับเดินไปที่เคาน์เตอร์ในทิศทางที่กะว่าตัวผมคงบังถุงจากสายตาพี่ดินได้……เมื่อไปถึงก็รีบรวบถุงโจ๊กขยำแล้วกำไว้ในมือด้วยความรวดเร็วก่อนที่จะโยนใส่ตู้เย็นทันทีตอนที่เปิดหยิบขนมออกมา

“นี่ครับพี่ดิน ทานก่อนนะ” ผมยิ้มพร้อมกับยื่นขนมให้พี่ดิน……พี่ดินยิ้มตอบพร้อมกับยื่นมือมารับ…..แล้วทำไมต้องรวบมือตูไปจับด้วยฟะ!!

“ขอบคุณครับ…..อ้าว….ทำไมมือเหนียวๆ”พี่ดินทักขึ้นมา…….อิ๊บอ๋ายแล้ว!!....มือเหนียวจริงด้วย!!.....คงเป็นเศษโจ๊กที่ปลิ้นออกมาตอนขยำถุง……ม่ายยยยยยยยยย

“เอ่อ….นั่นสิครับ เลอะอะไรนะ” ผมรีบกลบเกลื่อน

“หืมมมม…..กลิ่มเหมือนข้าวบูดเลย” พี่ดินทำหน้าเหยเกหลังจากที่เอามือมาดม

“ข้าวบูด!!.....เป็นไปไม่ด๊าย!!.... ไม่มี๊!!!.....พี่ดินใจร้าย!!! อ๋อ หาว่ามือวาฬเหมือนกลิ่นข้าวบูดไหม!!.....เสียใจ!!!” ผมรีบปฏิเสธเสียงหลงพร้อมกับทำเป็นเสียใจด้วยเหตุผลอะไรไม่รู้อย่างเป็นธรรมชาติเท่าที่จะคิดได้

“ขอโทษๆ พี่ไม่ได้ว่าวาฬนะ” พี่ดินตกใจตามอารมณ์ไม่ทันรีบลุกขึ้นมาง้อ

“เสียใจ!!”

“โอ๋ๆนะ”

“อะ กะดะ รีบไปล้างให้สะอาดเถอะ เดี๋ยววาฬจะไปล้างอีกห้อง”ผมรีบให้พี่ดินไปเข้าห้องน้ำก่อนที่จะวิ่งไปที่ห้องที่พวกไอ้นภแอบอยู่

“นภ!! แม้น!! กูไม่ไหวแล้ว กูกลัว!!” ผมรีบกระซิบกับพวกมัน

“นั่นสิ วาฬขา น่ากลัวมากเลยค่ะ วาฬเกือบถูกฆ่าไปหลายจังหวะแล้วนะคะ” หนูแม้นโพล่งออกมาทันที….มึงจะย้ำทำไมว่ากูจะโดยฆ่า!!

“เมื่อกี้กูลุ้นมากเลยว่าไอ้พี่ดินจะเห็นถุงมั๊ย นี่ถ้าพลาดไปนิดเดียวมึงตายแน่ๆ” ไอ้นภกระซิบต่อ…..พวกมึงจะบิ๊วกูไปถึงไหน!!

“แล้วจะให้กูทำยังไงต่อกูคิดไม่ออกแล้วนะ!!” ผมเริ่มโวยวายเบาๆด้วยความร้อนใจ

“แม้นว่าพวกเรารีบชิงฆ่าพี่ดินกันก่อนมั๊ยคะ” แม้นเสนอ

“จะบ้าเร๊อะ!! คิดได้ไงเนี่ย!!” ผมว๊ากเบาๆใส่แม้น

“แต่อาจจะดีก็ได้นะถ้าพวกเราอำพรางดีๆ” ไอ้นภกระซิบต่อด้วยหน้าตาครุ่นคิด

“หยุด!! จะให้กูเป็นฆาตกรรึไง!! ไม่เอาโว๊ย!!” ผมตอบ

“แต่ถ้าไม่ทำวาฬจะโดนฆ่านะคะ” แม้นเร่งเร้า

“โอกาสที่ตำรวจจะสืบได้อาจจะน้อย”ไอ้นภพูดต่อ

“ไม่เอาโว๊ย!! เดี๋ยวนะ!! ตำรวจ!! เรียกตำรวจสิ!!มึงโทรด่วนเลย!!” ผมพึ่งนึกได้รีบสั่งให้ไอ้นภโทร191…..แต่ยังไม่ทันที่ใครจะได้ทำอะไรพี่ดินก็โผล่เข้ามาในห้อง!!!

“ทำอะไรกันครับ” พี่ดินพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้มที่ตีความไม่ออก

“พี่ดิน!!!” ผม แม้น และไอ้นภอุทานขึ้นมาพร้อมกัน

“ใช่ครับ พี่ดินเอง……. พี่คิดแล้วว่ามันมีอะไรแปลกๆ แต่ไม่นึกว่าจะเจออีกสองคนที่นี่ด้วย” พี่ดินยิ้มพร้อมเดินเข้ามาใกล้ขึ้น…….กูกลัวแล้วววววว

“อร๊าย!! พี่ดิน!!! ถุงนั่น!!” หนูแม้นกรีดร้องขึ้นมาพร้อมกับชี้ไปที่มือของพี่ดิน……นั่นมันถุงโจ๊กที่ผมยัดเข้าไปในตู้เย็นนี่!!

“ถุงโจ๊กไงครับ…..พี่กำลังสงสัยอยู่เลยน๊า…..ว่าทำไมมันถึงไปอยู่ในนั้นได้”พี่ดินตอบพร้อมกับเอียงคอเล็กๆ…….โอยยยยย……น่ากลัวหนักกว่าเดิม

“พี่ดินอย่าเข้ามานะ!!” ไอ้นภโวยวายขึ้นมา

“อ้าว ทำไมล่ะครับ…..หรือว่า…..เพราะโจ๊กนี่” พี่ดินพูดพร้อมยกถุงขึ้นมาระดับใบหน้า

“พี่ดินจะทำอะไรคะ!!” หนูแม้นกรีดร้องถาม

“อ้าว….ก็พี่จะได้เก็บกวาดให้สะอาดไงล่ะครับ” พี่ดินยังคงยิ้มตอบในท่าที่เอียงคออยู่เล็กน้อย…….

“พี่จะเก็บพวกหนูใช่ไหมคะ!!” หนูแม้นถามต่อ………พี่ดินคิดจะฆ่าพวกเราทุกคนงั้นเหรอ!!

“เก็บงั้นเหรอ……ฮ่าๆๆๆๆๆ……ทำไมแม้นตลกแบบนี้ล่ะครับ…….พี่ต้องเอาไปทิ้งให้สิครับ ไม่งั้นใครมาเห็นเข้ามันจะไม่ดี ยิ่งทิ้งไว้นานกลิ่นยิ่งแรง เดี๋ยวคนข้างห้องเค้าจะว่าเอาได้นะ” พี่ดินหัวเราะใส่……นี่มันฆาตกรโรคจิตชัดๆ!!! จะกำจัดศพพวกผมใช่ไหม!! กลัวพวกผมตายนานแล้วกลิ่นจะโชยจนข้างห้องสงสัยใช่ไหม!! ไม่นะ กูไม่อยากโดยฆ่าตายขึ้นอืดแบบนี้!!

“แล้ว….แล้ว….พี่ดินถือถุงดำเข้ามาทำไม!!” ไอ้นภชี้ไปที่อีกมือของพี่ดิน

“อ้าว…..แล้วจะให้พี่ใช้อะไรล่ะครับ”พี่ดินถามกลับ…..พี่จะยัดพวกผมใส่ถุงดำใช่ไหม!!

“พี่ทำแบบนี้ทำไม!!” ผมถามขึ้นบ้าง

“ทำไมน่ะเหรอ…..ก็ทำเพื่อวาฬน่ะสิครับ” พี่ดินยิ้มตอบ…….ทำไมความคิดของพี่ดินมันบิดเบี้ยวแบบนี้!!

“ถ้าพี่ดินจะทำเพื่อผมจริงๆ….พี่ดินหยุดเถอะครับ…..ตอนนี้ยังทันก่อนที่มือพี่ดินจะเปื้อน……พี่ดินอย่าทำให้ตัวพี่ดินเองลำบากเลย” ผมพยายามโน้มน้าวจิตใจพี่ดิน

“พี่มือเปื้อนไปแล้วนะวาฬ อะไรที่พี่เริ่มทำแล้ว พี่จะทำต่อให้เสร็จ” พี่ดินพูดพร้อมกับยิ้มให้

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากครับ ไม่ทันที่ใครจะตั้งตัวทัน คนๆนึงอยู่ๆก็ถูกตีเข้าที่หัวล้มลงไปนอนกองอยู่ที่พื้น!!!......ม่ายยยยยยย!!!..........จะตายไหมนะ!!!



…………………..


ต่อตอนหน้าอะจิ


  :ling3:

ออฟไลน์ Tanthai23

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 252
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-0

ออฟไลน์ DrSlump

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +104/-2
 :pig4: :pig4: :pig4:

ยังไงหล่ะเนี่ย


ชักแหม่ง ๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ direkraj

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 70
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0

ออฟไลน์ tiger2006

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 334
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19

ออฟไลน์ Morake

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 53
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0

ออฟไลน์ bun

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2374
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-5
สายมโนกันทั้งแก๊งแน่เลย
จริง ๆ แล้วคือพี่ดินจะเอาขยะไปทิ้งใช่ไหม

ออฟไลน์ psychological

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-0
มาต่อพรุ่งนี้นะครับ :katai4:

ออฟไลน์ meteexp

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 709
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0

ออฟไลน์ psychological

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-0
ซีนที่68 เฉลย


“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!” หนูแม้นกรีดร้องขึ้นเสียงดังหลังจากที่เห็นคนตรงหน้าลงไปนอนกองอยู่ที่พื้น

ใช่ครับ!!......คนที่ลงไปกองอยู่ที่พื้นก็คือ…….พี่ดิน!!!

“ขอบคุณมากเลยบอลมาได้ทันเวลาพอดี!!” ไอ้นภพูดขึ้นเมื่อตั้งสติได้…….พวกผมลืมไอ้บอลที่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัวไปซะสนิทเลยครับ

“พวกมึงเป็นอะไรรึเปล่า เมื่อกี้กูได้ยินเสียงเอะอะโวยวายดังลั่น กูเลยรีบเข้ามาดู แล้วก็เห็นพวกมึงทำหน้าหวาดกลัวไอ้นี่กันมาก กูตกใจเลยเอาไม้ค้ำฟาดหัวมันไปเลย”ไอ้บอลอธิบาย

“ดีมากจ๊ะที่รัก…..แต่ยังไงก็รีบหาอะไรมามัดพี่ดินก่อนเร็ว” หนูแม้นสั่ง

“พี่ดิน?.....เชรี่ย!! กูฟาดหัวพี่ดินเหรอ!!” ไอ้บอลตกใจกว่าเดิม….เมื่อกี้ตอนมันเดินกะเผลกโดยใช้ไม้คำพยุงตัวเข้ามาในห้องคงเห็นแต่ด้านหลังพี่ดินเลยไม่รู้ว่าเป็นใคร

“ก็ใช่น่ะสิ แต่อย่าพึ่งถามอะไร รีบไปหาเชือกมามัดก่อน เดี๋ยวพี่ดินฟื้นขึ้นมาโดนฆ่าตายกันหมดพอดี”หนูแม้นพูดต่อ

สุดท้ายพวกผมหาเชือกอะไรไม่ได้เลยเอาสายไฟจากปลั๊กพ่วงมามัดพี่ดินแทน

“มึงว่าจะเอาอยู่เหรอวะ” ไอ้บอลถาม

“กูว่าไม่…..แต่ไม่มีอะไรมัดได้แล้วนี่มึง” ไอ้นภตอบ

“เฝ้าไว้ดีๆนะ เดี๋ยวกูรีบแจ้งตำรวจก่อน”ผมพูดพร้อมกับรีบหยิบมือถือขึ้นมาจะโทร

“เฮ้ย!!! ปล่อย!! ทำกูทำไม!!”

เชรี่ยยยยย……พี่ดินฟื้นแล้ววววว……ตายห่ากันหมดแน่!!!!

“เร็ว!!.....ช่วยกันจับเร็ว!!” ผมทิ้งมือถือแล้วพุ่งเข้าไปช่วยกันล็อคตัวพี่ดินที่ขณะนี้กำลังดิ้นอย่างสุดแรง….ส่วนหนูแม้นก็รีบหยิบโทรศัพท์เพื่อจะโทรหาตำรวจ

“ปล่อย!!!” พี่ดินตะโกนขณะดิ้นสู้แรงพวกผม

“ไม่ปล่อย!!!” ไอ้บอลที่กำลังล็อคแขนตะเบ็งเสียงสู้

“กูบอกให้ปล่อย!!”พี่ดินเสียงดังขึ้นอีก

“ไม่ปล่อย!! ขืนปล่อยมึงฆ่าพวกกูแน่!!” ไอ้นภตะโกนใส่พี่ดินขณะล็อกขา

“ถ้ากูหลุดไปได้ พวกมึงตายแน่!!” พี่ดินประกาศลั่น…..อิ๋บอ๋าย……ไอ้พี่ดินแค้นขึ้นทวีคูณแล้วสิ!!

“ปล่อย!!”

“ไม่ปล่อย!!”

“ปล่อย!!”

“ปล่อยเถอะ…..”

“ไม่!!” อ้าว…..เดี๋ยวนะ….เมื่อกี้เสียงหนูแม้นนี่…..ทำไมบอกให้ปล่อย

“อะไรนะแม้น” ผมหันไปถามขณะช่วยไอ้สองคนกดตัวพี่ดินอยู่

“คือ เมื่อกี้ป้าสมทรงโทรมาบอกว่าจับตัวคนร้ายที่ชนแล้วหนีได้แล้วนะคะ…..ชื่ออ๊อด….แกกินเหล้าเมาทั้งคืนตอนเช้าเลยรีบซิ่งกลับบ้านน่ะค่ะ….” หนูแม้นตอบเสียงแหยๆ

“อ้าว งั้นคนร้ายที่ขับรถชนไอ้นภก็ไม่ใช่พี่ดินน่ะสิ”ผมถามต่อด้วยความเหวอ

“ก็ไม่ใช่น่ะสิครับน้องวาฬ!!” พี่ดินโพล่งขึ้นมา…..อิ๊บอ๋าย!!!


……………………………………………


“ไหนเล่ามาซิว่ามันเกิดอะไรขึ้น” พี่ดินถามขึ้นขณะที่นั่งเอาน้ำแข็งประคบหัวอยู่บนโซฟาโดยมีพวกผมนั่งสำนึกผิดอยู่ที่พื้น

“ก็พวกผมนึกว่าพี่ดินเป็นคนร้ายอะ”ผมตอบเสียงอ่อย

“พี่เนี่ยนะเป็นคนร้าย?? ไอ้ที่ชนนภแล้วหนีเนี่ยนะ??” พี่ดินถามขึ้นด้วยความงง

“ใช่ครับ”ไอ้นภตอบเสียงอ่อยกว่า

“อะไรทำให้คิดแบบนั้นเนี่ย??” พี่ดินโวย…..พวกผมได้แต่หันไปมองหน้ากันเลิกลั่ก

“แม้นเล่าเองค่ะ…..คือมันเริ่มจากแม้นจำได้ว่ารถXXX รุ่นYYY สีดำที่ชนนภนี่มันเหมือนรถของพี่ดินเลยไงคะ” แม้นเริ่มเล่า

“ก็ใช่ ที่รถยี่ห้อนี้มันไม่ได้มีคนใช้เยอะ แต่รถรุ่นนี้สีดำมันก็มีตั้งหลายคันนะในประเทศนี้น่ะ” พี่ดินแย้ง

“แต่มันไม่ใช่แค่นั้นสิคะ ก็พี่ดินดันไปแถวหมอชิตด้วยในเช้าวันที่เกิดเหตุ” แม้นเล่าต่อ

“พี่เนี่ยนะ ไปหมอชิต? เอามาจากไหน พี่ไม่ได้ไปมาสักหน่อย” พี่ดินตอบ

“พี่ดินจะไม่ได้ไปมาได้ไงก็พี่ดินบอกวาฬว่าพี่ดินไปซื้อโจ๊กมาให้หลังจากไปวิ่งมาใช่ไหม” ผมแย้งต่อ

“ก็ใช่ พี่ซื้อโจ๊กมา แต่มันเกี่ยวอะไรกับหมอชิต” พี่ดินถามต่อ

“ก็โจ๊กร้านนั้นมันมีขายอยู่ที่หมอชิตที่เดียวนี่นา ไม่มีสาขา”ไอ้นภแย้งขึ้นมาบ้าง

“พี่ซื้อแถวนี้จริงๆ ไม่เชื่อเอาถุงมาดูสิ” พี่ดินชี้ไปที่ถุง หนูแม้นเลยหยิบมาให้ดู

“นี่ไง ร้านเฮียท้อป” พี่ดินชี้

“ก็ร้านเฮียท้อปมันมีขายแต่ที่หมอชิต มันไม่มีสาขาผมบอกพี่แล้วไง” ไอ้นภไม่ยอมแพ้

“เฮ้อ…..เอางี้…..นภ…..เอามือถือขึ้นมาgoogleหน่อย พิมพ์คำว่า โจ๊ก หมอชิต แล้วก็คำว่า เฮีย” พี่ดินบอกพร้อมกับถอนหายใจ…. ไอ้นภก็หยิบเอามือถือมาพิมพ์ตามแต่โดยดี

“นี่ไง…..โจ๊กเฮียท็อป หมอชิตเจ้าเดียวไม่มีสาขา” ไอ้นภชูให้ทุกคนดู

“เดี๋ยวนะ…..มันสะกดไม่เหมือนกันนี่!! ท้อป กับ ท็อป!!” หนูแม้นชี้ให้ดู…..จริงด้วยครับ…..ทุกอย่างเหมือนกันหมดทั้งสีทั้งรูปแบบตัวอักษร การวางกราฟฟิค……ต่างกันแค่ตัวสะกด!!!!

“เอาล่ะ งั้นถือว่าพี่พ้นข้อกล่าวหาข้อนี้นะครับ อะ มีอะไรอีกว่ามา”พี่ดินยิ้มให้แบบเซ็งๆ

“แล้ว….แล้วทำไมเมื่อตอนนั้นพี่ดินถึงต้องบอกว่าจะเก็บพวกหนูคะ!!” แม้นโพล่งขึ้นบ้าง

“พี่บอกว่าจะเก็บกวาดให้สะอาด ไม่ได้พูดว่าจะเก็บ” พี่ดินตอบ

“แล้วทำไมพี่ดินบอกว่า กลัวกลิ่นออกคนข้างห้องจะรู้ว่ามีคนตายล่ะ” ไอ้นภถามต่อ

“พี่บอกว่าจะเอาถุงโจ๊กไปทิ้งให้ครับ  เพราะยิ่งทิ้งไว้นานกลิ่นยิ่งแรง แค่จับเฉยๆมือยังเหม็นกลิ่นบูดเลย พอพี่มือเปื้อนไปแล้ว พี่ก็เลยคิดว่าจะช่วยทำความสะอาดให้เสร็จเลย คนอื่นจะได้ไม่ต้องมือเปื้อนด้วยไง” พี่ดินอธิบายแล้วหัวเราะเบาๆให้แบบเซ็งจัด

“งั้นแสดงว่าทั้งหมดพวกผมมโนกันไปเองใช่ไหมครับ” ไอ้บอลพูดขึ้นบ้างหลังจากเงียบไปนาน

“ใช่ครับ…..มโนไปมากด้วย!!!” พี่ดินตอบพร้อมกับยิ้มเย็นเยือกให้

“………………..ขอโทษคร๊าบบบบบ/ค่ะ!!!..................”  พวกผมพร้อมใจกันยกมือไว้ขอโทษพี่ดินอย่างพร้อมเพียง

“เอ่อ…..อีกเรื่องครับ……วันนั้นที่พวกเราไปเยี่ยมนภที่โรงพยาบาล อยู่ๆพี่ดินก็หายไปเลย……พี่ดินหายไปไหนมาครับ” ผมถามหลังจากฉุกคิดขึ้นได้…….อุ่ย………..ทำไมพี่ดินเปลี่ยนท่าทีทันควัน…..ดูเครียดขึ้นมาทันที

“……ในที่สุดก็รู้แล้วสินะ…...” พี่ดินตอบ


…………………………


ต่อตอนหน้าอะจิ


 :katai4:

ขอบคุณทุกcommentนะฮะ กอดๆ :กอด1:



ออฟไลน์ Tanthai23

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 252
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-0
 :m20: :laugh: ขำหนักมากเลยตอนนี้  หายาหยุดมโนด่วน

ออฟไลน์ tiger2006

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 334
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ DrSlump

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +104/-2
 :pig4: :pig4: :pig4:

เฮ้อ...รมณ์เสีย 

ต้องรอเฉลยตอนหน้าอีกเนี่ย

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 831
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
ค้างแต่ตอนนี้สนุกมาก
รอตอนต่อไป  :katai4:

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19

ออฟไลน์ p_phai

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2302
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +154/-6

ออฟไลน์ Morake

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 53
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0

ออฟไลน์ direkraj

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 70
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0

ออฟไลน์ psychological

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-0
เดี๋ยวจะรีบมาต่อนะฮะ งานยุ่งมากเลย :m15:

ออฟไลน์ psychological

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-0
ซีนที่69 ความจริง?


“……ในที่สุดก็รู้แล้วสินะ…...” พี่ดินพูดขึ้นมาด้วยหน้าตาสุดซีเรียส……พวกผมได้แต่ตั้งใจฟังว่าจริงๆเกิดอะไรขึ้นในวันนั้น….

“…..เรื่องอะไรครับ….” ผมถาม

“คือ……พี่ท้องเสียครับ……เลยไปเข้าห้องน้ำ แต่เพลียมากเลยกลับบ้านก่อนอะ…..แหะๆ” พี่ดินตอบ

“เอิ่ม….โคตรพีคเลยพี่” ไอ้บอลพูดขึ้นมาแทนใจพวกผม……..

“แต่ก่อนที่พี่จะกลับ พี่เจอกับคนๆนึง คนที่นภกับวาฬคงอยากจะเจอ” พี่ดินพูดต่อ

“ใครครับ” ไอ้นภรีบถาม

“นี่ไง” พี่ดินหยิบมือถือขึ้นมาแล้วเปิดรูปให้พวกผมดู…….ใครหว่าไม่เห็นรู้จัก…..

“พนักงานร้านพี่ดิน!!” ไอ้นภโพล่งขึ้นมา

“ใช่…..คนที่นภอยากไปเจอนั่นแหละ”พี่ดินตอบ……พนักงานที่ไอ้นภอยากเจอ..คนที่มันออกไปหาแต่เช้าอะนะ!!

“พี่เจอเค้าที่โรงพยาบาล….เค้าเล่าให้พี่ฟังว่าตอนที่นภคุยกับเค้าอยู่ที่หมอชิตแล้วอยู่ๆก็วิ่งตามเด็กออกไป เค้าตกใจเลยวิ่งตามออกไปดู แล้วก็เห็นนภถูกรถชน เค้าเป็นห่วงเลยตามมาดูที่โรงพยาบาลด้วย”พี่ดินเล่า

“แล้วตอนนี้เค้าไปไหนครับ” ผมถาม

“เค้ากลับต่างจังหวัดไปแล้ว หลังจากที่รู้ว่านภปลอดภัย”พี่ดินตอบ

“เฮ้อ…..เสียดายจัง วันนั้นยังไม่ได้หลักฐานคำยืนยันจากเค้าเลย”ไอ้นภถอนหายใจ

“ไม่ต้องห่วง พี่หาคำตอบมาให้แล้ว นี่ไง” พี่ดินเอามือถือไปเปิดคลิปแล้วส่งให้พวกผมดู



‘วันนั้นคุณนภไม่ได้แตะต้องแก้วหรือสิ่งที่ผมถือมาเลยครับ ผมยืนยันได้ ทุกอย่างถูกยกออกมาจากครัวและพื้นที่ของพนักงานครับ…….’



“อย่างงี้นภก็บริสุทธิ์แน่ๆแล้วสินะ” หนูแม้นพูดขึ้นมา

“ใช่ครับ นภไม่ได้ทำ”พี่ดินยิ้มตอบ

“เยส!! งั้นกูก็รอดข้อกล่าวหาละ” ไอ้นภลุกพรวดขึ้นมาทำท่าดีใจ

“จริงๆกูว่าทั้งหมดมันอาจจะเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดกันแต่แรกแล้วก็ได้นะ” ไอ้บอลพูดขึ้นบ้าง

“แต่พี่ว่าไม่นะครับ……. เพราะวาฬบอกพี่ว่าป้าสมทรงพาวาฬไปหาหมอแล้วหมอบอกว่าวาฬโดนวางยานี่ครับ หมอไม่โกหกหรอกถ้าไม่มีหลักฐาน” พี่ดินพูดต่อ

“ถ้างั้น….ใครล่ะที่เป็นคนร้าย??” หนูแม้นถามขึ้น

“………………………...” ไม่มีใครตอบครับ ได้แต่มองหน้ากันไปมา

“เอาเถอะๆ นภหลุดข้อกล่าวหาแล้วก็เป็นอันว่าจบ ไม่มีใครในที่นี้ทำอะไร วาฬก็พอใจแล้วครับ” ผมพูดพร้อมกับยิ้มให้ทั้งไอ้นภและพี่ดิน…ไม่ใช่ทั้งสองคนก็ดีแล้วครับ…ที่เหลือหลังจากนี้ผมก็คงทำได้แค่ต้องระวังตัวให้มากขึ้นเท่านั้นเอง

หลังจากหมดเรื่องวุ่นวายและหายสงสัยกันแล้ว พวกผมก็นั่งทานข้าวปรับความเข้าใจกัน วันนี้บรรยากาศผ่อนคลายขึ้นมากครับ ไอ้นภก็ดูสนิทใจกับพี่ดินมากขึ้น และพี่ดินเองก็ดูสบายใจมากกว่าเดิม ถ้าทุกอย่างเป็นไปในทิศทางนี้ต่อไปเรื่อยๆมันคงดีมากๆครับ หวังว่าคงจะไม่มีเรื่องอะไรมาทำให้พวกผมปวดหัวอีกนะ

หลังจากพูดคุยกันจนดึกพี่ดิน หนูแม้นและไอ้บอลก็ขอตัวกลับ

“พี่กลับก่อน…..นภดูแลวาฬด้วยนะ” พี่ดินพูดขึ้นมาก่อนจะกลับ

“แน่นอนอยู่แล้วครับ” ไอ้นภตอบ

“เดี๋ยวๆ คนที่ต้องถูกดูแลมันต้องเป็นไอ้นภไม่ใช่เหรอ สภาพงอมขนาดนี้” ผมแย้งขึ้นมา

“ฮ่าๆๆ นั่นแหละๆ พี่ไปละนะ ฝันดีครับ” พี่ดินยิ้มให้อีกครั้งก่อนที่จะออกจากห้องไป

“วาฬ” ไอ้นภพูดขึ้นมา

“อะไรเหรอ”

“พี่ดินก็เป็นคนดีกว่าที่คิดนะ”ไอ้นภหันมาบอกผม

“ใช่ เค้าดี ว่าแต่อะไรทำให้มึงถึงเปลี่ยนความคิดได้ล่ะ ก่อนนี้ยังเห็นมึงเหม็นหน้าเค้าอยู่เลย”

“ก็หลายอย่างอะนะ จริงๆเค้าไม่ต้องหาคำตอบมาช่วยกูก็ได้ ปล่อยให้กูดูน่าสงสัย กลายเป็นคนร้ายในสายตามึงต่อไปเรื่อยๆก็ได้ แต่นี่เค้าก็ยอมเอามาบอก” ไอ้นภยิ้มให้ผม

“พี่ดินเค้าเป็นคนมีเหตุผล…..แต่ถึงเค้าไม่เอามาบอกกู……มึงก็ไม่ได้เป็นคนร้ายในสายตากูหรอกนะ” ผมยิ้มตอบ

“……ขอบคุณนะ…...”

“กูต่างหากที่ต้องขอบคุณมึง”

“มึงจะขอบคุณกูทำไม” ไอ้นภถาม

“ก็ขอบคุณที่มึงเข้ามาในชีวิตกู…..ขอบคุณที่มึงทำให้กูกลับมามีความกล้าอีกครับ…….ขอบคุณที่ทำให้กูเลิกหนี…….ขอบคุณที่มึงคอยอยู่ข้างๆกู ทำอะไรหลายๆอย่างเพื่อกู…….และก็ขอบคุณที่มึงทำให้กูกล้าที่จะรักใครสักคนอีกครั้ง” ผมพูดพร้อมกับจับมือไอ้นภอย่างที่ไม่อยากจะจากมันไปไหนอีก

“กูก็ขอบคุณมึงมากนะ…… ขอบคุณที่มึงไม่ทิ้งกู……..ขอบคุณที่มึงยอมสู้กับความกลัวเพื่อกู…….ขอบคุณที่มึงเชื่อมั่นในตัวกู……..ขอบคุณที่ทำให้กูได้รู้ว่าความรักจริงๆมันเป็นยังไง…...”ไอ้นภพูดพร้อมกับมองเข้ามาที่ตาของผมจนรู้สึกได้ว่าหัวใจของผมกับมันกำลังเชื่อมต่อกัน

“…….วาฬ…..กูรักมึงนะ”

“กูก็รักมึง…..นภ”

และผมกับไอ้นภก็โผเข้าสู่อ้อมกอดของกันและกัน ความอบอุ่นจากใจของเราทั้งสองคนได้ส่งออกไปให้อีกคนได้รับรู้ เวลาที่ผ่านมาแม้มันจะไม่ได้เนิ่นนานหลายๆปีแบบคู่คนอื่นเขา แต่เรื่องราวที่เราสองคนผ่านไปด้วยกันนั้นมันมีอะไรเยอะมาก…..เยอะจนไม่รู้ว่าเราผ่านกันมาได้ยังไง…..และก็คงมีอีกหลายเรื่องที่เราจะต้องผ่านกันไปอีก…..ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงหนีไปแล้ว….แต่ตอนนี้ผมจะไม่ทำแบบนั้น……ผมจะสู้…..ผมมั่นใจว่าจะต้องผ่านมันไปให้ได้ ไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องอะไร…..ขอให้มีเพียงไอ้นภอยู่เคียงข้างผมเท่านั้นก็พอ……


…………………………………………………..

“หวังว่าแผนจะสำเร็จนะ”หมอเอกปิดแฟ้มประวัติคนไข้คนนึงลงแล้วเหม่อมองไปที่หน้าต่าง

………………………………………………….

“คุณอาครับ…….น้องวาฬโทรมาบอกผมว่าเสาร์หน้าจะเข้ามาหาคุณอานะครับ” พี่ชาร์คพูดกับชายแก่ที่กำลังนั่งอยู่บนรถเข็น……ไม่มีคำพูดอะไรออกมาจากปากของชายผู้นั้น……นอกจากน้ำตาที่ไหลออกมาอาบแก้ม…….

………………………………………………….

“ใกล้จะได้เวลาที่ต้องปิดม่าน สำหรับเรื่องราวทั้งหมดซะทีสินะ” ป้าสมทรงพูดแล้ววางคว่ำกรอบรูปเก่าๆอันนึงลงบนโต๊ะ

………………………………………………….


“พี่จะไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรน้องวาฬของพี่ได้อีกเป็นอันขาด!!” พี่ดินที่แสดงสีหน้าบูดเบี้ยวสายตาเลื่อนลอยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเคียดแค้นเหมือนกับเป็นคนละคนพร้อมกับเอาคัตเตอร์กรีดรูปของคนๆนึงที่ติดอยู่ที่ผนังอย่างรุนแรงซ้ำไปซ้ำมา……..ขณะที่มือถือของพี่ดินนั้นกำลังเล่นคลิปๆหนึ่งอยู่…..

‘วันนั้นคุณนภไม่ได้แตะต้องแก้วหรือสิ่งที่ผมถือมาเลยครับ ผมยืนยันได้ ทุกอย่างถูกยกออกมาจากครัวและพื้นที่ของพนักงานครับ………….อ้อ…………วันนั้นมีเรื่องแปลกอยู่อย่างนึงครับ…….ผมเห็นผู้หญิงคนนึงที่ผมไม่เคยเห็นหน้าใส่ชุดพนักงานเดินป้วนเปี้ยนอยู่ที่จุดวางแก้ว ผมเข้าไปทักก็ไม่ยอมบอกชื่อแล้วหลังจากนั้นก็หายจากร้านไปเลยไม่มีใครเห็นอีก……..อ๊ะ…….ใช่ครับ……คนในรูปนี้แหละครับคุณดิน…….’



………………………………………………….………………………………………………….


ต่อตอนหน้านะครับ

 :a5:




ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่าน ขอบคุณทุกcommentถือว่าเป็นกำลังใจให้ผู้แต่งเป็นอย่างมาก
เนื่องจากภาระงานที่ช่วงนี้เข้ามาถี่ คงทำให้จะกลับมาต่ออีกครั้งในวันที่11กันยายนนะครับ  :katai4:
ฝากติดตามPartหลังกันต่อไปด้วยนะครับ ขอบคุณครับ รักทุกคนจริงๆครับ :กอด1:







« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-09-2020 00:30:13 โดย psychological »

ออฟไลน์ fc_fic

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2598
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-7

ออฟไลน์ DrSlump

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +104/-2
 :pig4: :pig4: :pig4:

เอ๋.......ผู้หญิงคนนั้นคือใครหว่า?

ทั้งหมอ ทั้งพี่ชาร์ค ทั้งป้าสมทรง  นี่มันมีอะไร "ซ่อน" ไว้อีกเนี่ย?

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด