หัวข้อ: .....ผมผิดไปแล้วครับ (แนวเจ้านายกับคนใช้) - ตอนคั่น , บทที่ 15-16 [27.12.2020]

[gigi22]

เอิ่มมมม.......
เหมือนจะฮาแต่ทำไมขำไม่ค่อยออกกกน้าาา~
 

[Tazan555]

ขำไม่ออกอ่ะสงสารแงง

[t2007]

ทีมต็อด คู่ปลัดขลิก. ใช่เลย

[nevergoodbye]

ทีมน้องต๊อด สายลมคงไม่ใช่พระเอกใช่มั้ย 

[papapoope]

น้องต๊อดสนใจมาคู่กับพี่ปลัดไหม ฮือออ

[mutyamania]

เรื่องนี้คนแต่งคนเดียวกับเรื่อง น้องก้าน สุนัขรับใช้นะคะ เรื่องนั้นเจ้านายจะซาดิสม์หน่อย ส่วนเรื่องนี้จะออกแนวใสๆเบาๆค่า
เอ็นดูน้องต๊อดเยอะๆนะคะ

[mutyamania]

บทที่ 5 ต๊อดแต๊ดไม่น่ารัก


สำหรับพระพายแล้ว สายลมในมุมมองของเขาก็คือผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาทว่ามีบุคลิคที่เพี้ยนสุดติ่ง แต่ในความเพี้ยนนั้น มันเป็นความเพี้ยนที่ออกจะน่ารักอยู่ไม่น้อย

หากเทียบกับปลัดขจรหุ่นหมีที่ดูเป็นหนุ่มห้าวในลุคโจรป่าสุดแบด ดูซกมก ดิบเถื่อน กระโชกโฮกฮากแล้ว แน่นอนว่าปลัดขจรนั้นย่อมน่าดึงดูดและน่าสนใจมากกว่า

แต่ในเมื่อยังหาโอกาสลิ้มรสคุณปลัดไม่ได้ ลองหันมาชิมไอ้หนุ่มสำอางค์พิมพ์นิยมที่ดูมีท่าทีสนอกสนใจในตัวเขาอยู่เป็นการแก้ขัดไปก่อนก็ไม่เลวนัก

แต่พระพายคิดผิดมหันต์

เพราะสายลมนั้นมีบทรักที่เร่าร้อน โลดโผน จัดจ้านถึงใจ มิหนำซ้ำยังเป็นนักบรรเลงเพลงรักที่มีจินตนาการเปี่ยมล้น อย่างที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน สายลมไม่ถามสักคำว่าเขาชอบแบบไหน แต่กลับเป็นฝ่ายนำพาเขาเดินไปยังเส้นทางหฤหรรษ์ มุ่งสู่เส้นทางสวรรค์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

นี่มันอะไรกันนี่ สายลม….เขาช่างคือส่วนผสมระหว่างศิลปะกับความพอร์นในอัตราส่วนที่ลงตัว ถ้านี่คือหนังโป๊ ก็เป็นหนังโป๊ที่มีเนื้อหาสาระ มีบทบาท มีเรื่องราว และนำแสดงโดยนักแสดงคุณภาพ และหนังเรื่องนี้จะต้องเข้าชิงรางวัล best porn of the year อย่างไม่ต้องสงสัย

สายลมเวลาทำรักนี่แสนจะเซ็กส์ซี่ เร่าร้อน ดูหล่อขึ้นสิบเท่า ไม่ว่าจะสีหน้าแววตา น้ำเสียงแหบกระเส่า เส้นผมเปียกชื้นปรกหน้าผาก ใบหน้าแดงซ่าน ดวงตาฉ่ำเยิ้ม ท่ากัดริมฝีปากดูเซ็กส์ซี่ขยี้ใจ เหงื่อที่ชุ่มแผงอกล่ำกำลังพอดี ทำเอาลืมภาพไอ้หนุ่มชาวไร่เปิ่นๆ คออ่อนคนนั้นไปเสียสนิท

"ลมครับ…..พายเสียวจังครับ"

"เรียกพี่ลมสิครับเด็กดี...."

"อ๊ะ…..อย่าหยุดขยับสิครับ…..พ….พี่ลม…..พายอยากถึงแล้วครับ"

ภาพตัดไปที่เพดาน น้ำตก ดอกไม้บาน ปุยเมฆขาว อมยิ้มสีแดงสด



"มานั่งทำหน้าหมาหงอยอะไรตรงนี้" คนขับรถวัยสี่สิบต้นๆ เอ่ยกับไอ้ต๊อดที่กำลังนั่งหลังงองุ้มบนสนามหญ้า มือข้างหนึ่งดึงทึ้งหญ้าตรงนั้นเล่นอย่างลืมตัวจนเตียนโล่ง

"ห่า…..หญ้าเละหมดแล้ว เด็กเวร"

"พี่โชคคคคค"

"ว่าไง"

"มีอะไรให้ต๊อดช่วยทำมั้ย ต๊อดว่างอยู่นะช่วงนี้"

"ไปเดินตลาดนัดในเมืองกับข้ากับลูกไหม เดี๋ยวข้าเอาแมงกะไซต์ข้าไป ข้าก็ว่าง ๆ เหมือนกัน ตั้งแต่เจ้านายเราตัวติดกับไอ้หนุ่มกรุงเทพ พวกเราก็ว่างกันทั้งนั้นแหละวะ"

ใช่….ช่วงนี้สายลมนั้นตัวติดกับพระพาย หากไม่ตะลอนพากันออกไปเที่ยว ก็ชอบไปขลุกอยู่บ้านของอีกฝ่าย ทั้งที่แต่เดิมนั้นเป็นคนติดบ้านและขับรถไม่ค่อยเก่ง งานที่ไร่และที่รีสอร์ทก็ไม่ค่อยได้เข้าไปดูเหมือนแต่ก่อน

ไอ้ต๊อดนึกย้อนไปถึงคืนก่อน…..



[ต๊อดเล่า]

พักนี้เจ้านายไม่ได้ใช้บริการพิเศษจากไอ้ต๊อดเลย แม้แต่เรียกให้ขึ้นมาช่วยเลือกนั่นจัดนี่ก็แทบจะไม่มี จากที่ปกติไอ้ต๊อดต้องวิ่งขึ้นวิ่งลง หรือไม่ก็คอยยกผ้าใบกับขาตั้งสำหรับวาดรูปไปตรงนั้นตรงนี้วันละไม่รู้กี่ครั้ง กลายเป็นนับครั้งได้

สำหรับคนโง่ ๆ และโคตรขี้เกียจอย่างไอ้ต๊อด ก็ถือว่าสบายไปแหละครับ พี่โชคเองก็ไม่ต้องขับรถพาเจ้านายไปไหน ป้าจิตก็ไม่ต้องทำอาหารยาก ๆ ให้เจ้านายกินครบทั้งสามมื้อ จะมีก็แค่กาแฟตอนเช้า ที่เหลือก็แค่งานบ้านที่ไอ้ต๊อดกับป้าจิตช่วยกันทำเดี๋ยวเดียวก็เสร็จ พี่โชคก็ดูแลสวนกับรอบบริเวณบ้านให้เรียบร้อยเท่านั้น

แต่เมื่อคืนนี้เจ้านายไลน์เรียกต๊อดให้ขึ้นไปหาครับ ต๊อดก็เลยอาบน้ำทำตัวให้หอมสะอาด ปะแป้งเด็กโคโดโมะและสวมเสื้อแบบสบายๆ ขึ้นไป

ในฐานะคนที่แอบรักและเริ่มติดใจรสรักของเจ้านายอย่างไอ้ต๊อดแล้ว เตรียมพร้อมไว้ดีกว่า

สุดท้ายเจ้านายแค่เรียกไปนวดครับ ไม่มีอะไรเกินกว่านั้น

อ่อ……มีสิ เจ้านายน่ะ…..ขิง(อวด)เรื่องคุณพระพายให้ไอ้ต๊อดฟังเป็นคุ้งเป็นแควเลยครับ

แหะๆ

ไม่ต้องเป็นห่วงไอ้ต๊อดกันนะครับ ต๊อดน่ะทำใจเอาไว้แต่แรกแล้วล่ะ ต๊อดไหว ต๊อดโอเค เห็นมั้ย ไม่มีน้ำตาสักหยด ให้ยิ้มแฉ่งแค่ไหนก็ได้ทั้งนั้น

สบายมากเลยเน้อ....

"เห็นรอยบนตัวเรามั้ยต๊อด พระพายน่ะเร่าร้อนสุด ๆ ดูดเก่ง บดสะโพกก็เก่ง เซ็กส์ซี่ชะมัด ทุกท่วงท่า ทำเอาเราคลั่งสุด ๆ เราก็เลยกระหน่ำไปเสียชุดใหญ่ เล่นเอาเดินไม่ไหว ต้องมาอ้อนให้เราอุ้ม ให้เราอาบน้ำให้ น่ารักสุด ๆ ไปเลยล่ะต๊อด"

จะบอกว่าต๊อดเนี่ย....นับคำว่า 'สุดๆ' ได้ตั้งหลายคำแน่ะครับ

"ครับ….เวรี่กู้ดไปเลยครับเจ้านาย"

"แถมพระพายยังเป็นแฟนนิยายของเราด้วยนะ ซีรี่ส์ข้ามภพมาหารักสี่เล่มจบรุ่นลิมิเต็ดที่แถมบ๊อกซ์ใส่ ขายแค่ในงานหนังสือเท่านั้น พระพายมีเก็บไว้ในห้องนอนเขาด้วย นี่ถ้าเขารู้ว่าเราเป็นคนเขียนล่ะก็ ต้องชอบเรามากขึ้นไปอีกแน่ ๆ ต๊อดว่าเราควรบอกเขาไปไหม"

"เจ้านายขอคุณพระพายคบแล้วหรือครับ"

"ก็ไม่เชิง พระพายบอกให้ดูกันไปก่อนน่ะ ชีวิตจริงไม่เหมือนนิยายหรอกต๊อด พระพายเองก็ไม่ใช่หนุ่มพรหมจรรย์ที่ไม่เคยผ่านมือใคร แต่ว่าพระพายน่ะเป็นคนมีเสน่ห์ ประสบการณ์รักที่โชกโชนกลับยิ่งทำให้เขาดูมีคุณค่าในสายตาของเราด้วยซ้ำไป เรามองเขาเป็นเหมือนม้าแข่งงาม ๆ ตัวหนึ่งเลยล่ะ แต่ว่า...พระพายน่ะ แตกต่างจากพวกใจแตกหรือพวกขายบริการพวกนั้นนะ ถึงต๊อดอาจจะคิดแบบคนที่นี่ที่ค่อนข้างหัวโบราณ ว่าพระพายอาจจะดูเหมือนผ่านผู้ชายมาหลายคนไม่ต่างกัน แต่พระพายไม่ได้อ่อยหรือทำตัวเซ็กส์ซี่แบบราคาถูกไม่มีรสนิยม เขามีชั้นเชิงในการเป็นนักรักมากกว่านั้น ในความคิดส่วนตัวเรานะต๊อด…..เราเชื่อว่าประสบการณ์มันสร้างคุณค่าให้คนน่ะ….นี่แอบหาวใช่มั้ย ง่วงสินะเด็กเอ้ยยย"

"ขอโทษครับ มันซับซ้อน ต๊อดตามไม่ทัน แต่ต๊อดไม่ได้คิดแบบนั้นหรอกครับ ต๊อดคิดว่าต่อให้มีแฟนมาหลายคน แต่ถ้าตอนที่คบกับคนหนึ่งอยู่แล้วไม่ได้นอกใจกัน มีอะไรกับแฟนตัวเองคนเดียว คบกันเป็นคน ๆ ไป มันก็ไม่เสียหาย"

"เด็กโง่ ชีวิตของผู้ใหญ่น่ะมันมีมากกว่านั้น บางทีเราก็ต้องใช้เซ็กส์….เพื่อช่วยให้บรรลุวัตถุประสงค์สักอย่างหนึ่ง ตราบที่ไม่ทำร้ายหรือหลอกลวงให้ใครสูญเสียน่ะนะ หรือถ้าจะทำ ก็ทำกับคนที่ศีลเสมอกัน คนที่สมควรจะทำด้วยน่ะ"

"เหมือนที่เจ้านายนอนกับต๊อดเพื่อใช้แต่งบทบนเตียงในนิยายใช่ไหมครับ เจ้านายบอกเงื่อนไขกับต๊อดตรง ๆ ให้เงินตอบแทน ไม่ได้บังคับ ส่วนต๊อดก็ยอมรับข้อตกลงเพราะได้ประโยชน์ วินวิน....แบบนั้นใช่ไหมล่ะครับ"

ต๊อดก็ไม่ได้ใช้น้ำเสียงตัดพ้อ ประชดประชันเลยนะครับ ต๊อดก็พูดไปซื่อ ๆ ของต๊อดนี่แหละ จะได้ย้ำเตือนสถานะตัวเองให้ขึ้นใจ แต่เจ้านายก็เหมือนจะอึ้งไปครู่หนึ่ง….ง่ะ

"ต๊อดขอโทษที่พูดเรื่องนี้ครับ ต๊อดแค่นึกขึ้นมาเฉย ๆ ว่ามันตรงกับที่เจ้านายพูดน่ะครับ อย่าตัดเงินเดือนต๊อดนะครับ"

"ฮ่าฮ่าฮ่า…..ไม่หรอกน่า"

"ถ้าอย่างนั้นเจ้านายก็ไม่ต้องใช้งานไอ้ต๊อดแล้วใช่ไหมครับ คือต๊อดก็เข้าใจนะครับว่ามันเป็นงาน แต่ตอนที่ต๊อดทำกับเจ้านาย ต๊อดก็ไม่คิดที่จะไปทำกับใครเลยครับ แต่ถ้าต่อไปนี้ต๊อดไม่ต้องทำกับเจ้านายแล้ว ต๊อดจะมีแฟน หรือชอบใคร ก็ได้ใช่มั้ยครับ"

"อ่า….จริง ๆ ก็ได้แหละ หรือถ้าต๊อดไม่อยากทำ บอกมาตรง ๆ เราก็ไม่บังคับต๊อดหรอกน่า เอาที่ต๊อดสะดวกเลย"

"ถ้าสมมติว่าต๊อดมีแฟนแล้ว ต๊อดคงไม่สะดวกจะทำเรื่องนั้นกับเจ้านาย ต๊อดจะไม่ทำก็ได้ใช่มั้ยครับ ไม่ใช่ว่าต๊อดสำคัญตัวเองนะครับ ต๊อดพูดเผื่อไว้น่ะ ถ้าต๊อดมีแฟน ต๊อดก็อยากจะมีอะไรกับแฟนแค่คนเดียวน่ะครับ"

"ต๊อดชอบใครอยู่งั้นเหรอ"

"ปะ…..เปล่าครับ ต๊อดสมมติเฉย ๆ ไง...แหะๆ"

ใจต๊อดมันแปล๊บ ก็เลยพล่ามไปเรื่อยเพื่อบรรเทาอาการน่ะครับ ไม่มีอะไรหรอก แล้วหลังจากนั้นเจ้านายก็ไล่ต๊อดไปนอน เพราะเห็นต๊อดหาวแล้วหาวอีก

ต๊อดกลับมาที่ห้อง น่าแปลกที่หายง่วงเฉย….ต๊อดถอดเสื้อออกจนล่อนจ้อน จ้องดูสารรูปตัวเองในกระจกเพื่อปลงสังขาร

หน้า….จะบานไปไหน

ทรงผม…..แม่งเด๋อได้ใจ

ตาก็ตี่จนจะเป็นขีด ไม่รู้เพราะแก้มมันดัน หรือตัวเองแอบมีเชื้อจีนนิด ๆ หรือเปล่า

หุ่นก็…..อ้วน เอวหนายืดย้วยเป็นปีก ตัวเตี้ยม่อต้อ

เจ้านายมีอารมณ์ทำกับมึงลงไปได้ยังไงวะ แสนจะทุเรศขนาดนี้

แล้วดูคุณพระพายสิ ทั้งหล่อทั้งสวย เพอร์เคว็ก(เพอร์เฟค)เหมือนงานปั้น หาที่ติใด ๆ ไม่ได้เลย ทั้งรูปหน้า ผิวพรรณ หุ่น แถมตัวก็หอม แต่งตัวก็ดี ความรู้ก็สูง....ดูมีการศึกษาน่ะครับ

วู้….เลิกเทียบเถอะไอ้ต๊อด เขาคนละโลกกับมึงขนาดนั้น

ของแก้ขัดจะเอาอะไรไปสู้ของจริง ๆ ได้ล่ะ จริงไหมครับ



[บทบรรยาย]

"พี่ลม…นั่นมันน้องต๊อดกับพี่คนรถนี่ครับ"

หนุ่มละอ่อนหน้าใสจากเมืองกรุง ชี้ให้สายลมดูภาพที่อยู่ไกลออกไป

วันนี้เขาพาพระพายมาเดินดูตลาดนัดในตัวเมือง เพื่อเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศ หลังจากที่ตะเวนหาร้านแพง ๆ ขึ้นชื่อระดับจังหวัดเป็นแหล่งฝากท้องเสียหลายวัน

พระพายเองก็ดูจะสนุกที่ได้เดินดูของ กินขนมแปลก ๆ ของท้องถิ่นที่ไม่เคยได้กิน แวะซื้อหนังสือกับแผ่นเสียงมือสองหายากที่ไม่ได้อัพราคาแพงเหมือนอย่างในกรุงเทพ

ไอ้ต๊อดนั้นยืนจ้องเป๋งไปที่กระทะทอดทอดมัน มือของมันถือของกินเต็มไปหมด ข้าง ๆ นั้นเป็นเจ้าโชคชัย ลูกชายวัยประถมของสมโชคคนรถ แต่สิ่งที่ทำให้สายลมรู้สึกหงุดหงิด เห็นจะเป็นมือของพี่โชคที่เกาะกุมไหล่ขาว ๆ อวบ ๆ ตัน ๆ ของไอ้ต๊อดในลักษณะโอบกอด ไอ้เด็กนี่ก็ช่างปล่อยตัวเสียจริง ไหนจะแต่งตัวสบายเกินเหตุ สวมเสื้อกล้ามสีขาวกางเกงบอลขาสั้น ออกมาเดินในสถานที่ที่มีคนพลุกพล่านแบบนี้ได้ยังไง

อากาศก็ไม่ได้ร้อนขนาดนั้น ใส่เสื้อยืดกางเกงวอร์มให้มันมิดชิดหน่อย….ก็ได้มั้งต๊อดแต๊ด

"เข้าไปทักมั้ยครับ" พระพายถามพร้อมกับยิ้มหวานน่าเอ็นดู

"ไม่ดีกว่าครับ นอกเวลางานแล้ว ให้เขาได้เที่ยวเล่นกันแบบสบาย ๆ ดีกว่า"

"งั้นเดี๋ยวเราไปดูผักตรงโน้นดีกว่าครับพี่ลม คืนนี้พายจะโชว์ฝีมือทำสลัดสูตรของพายให้ทาน"

"น่าสนใจมากครับ"

สายลมเบือนหน้าหนีจากไอ้ต๊อดแต๊ด ทว่าใจเขายังคงตะหงิดถึงเรื่องที่มันพูดกับเขาไม่หาย เขาไม่คิดว่าคนอย่างไอ้ต๊อดจะชอบใครได้ ดูเป็นเด็กกะโปโลสติไม่ดี ที่เล่นซนไปเรื่อยตามประสา แต่จะว่าไปมันก็อายุสิบเก้าแล้ว จากที่เคยเห็นมันชอบพวกนางเอกละครหลังข่าว ชอบดูคลิปเน็ตไอดอลน่ารัก ๆ เขาก็คิดว่ามันน่าจะเป็นเด็กผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง แต่พักหลัง ๆ มานี้ดูมันจะเอ็นจอยกับบทรักของเขาโดยที่ไม่รู้สึกฝืน ทั้งเสียงคราง ดวงตาฉ่ำเยิ้ม ช่องทางตอดรัดของเขาเป็นจังหวะ ภาษากายของมันสื่อออกมาชัดเจนขนาดนี้ เขาก็เริ่มไม่ค่อยแน่ใจในรสนิยมทางเพศจริง ๆ ของมันสักเท่าไหร่นัก

ไม่สิ เขาไม่ได้สนใจมันไปมากกว่าเด็กรับใช้ในบ้านคนหนึ่งต่างหาก ชีวิตของมัน มันจะเป็นอะไรก็ช่างประไรเล่า ไอ้ต๊อดนั้นโตเป็นหนุ่มแล้ว เขาเป็นเจ้านาย ไม่ใช่ผู้ปกครอง เพราะฉะนั้นเขาก็จะไม่ยุ่ง ไม่บังคับ

ม่ายยยยย ไอ้ต๊อดไม่ใช่แค่คนใช้สิ สายลมเริ่มตีกับตัวเองเสียแล้ว มันเหมือนน้องชาย มันเหมือนเป็นคนในครอบครัวของเขา เหมือนอย่างป้าจิต อย่างพี่โชค ไม่ใช่หรือไร ตอนเด็ก ๆ เขาเอ็นดูมันขนาดไหน ทำไมจะจำไม่ได้เล่า

พี่โชคเองก็เป็นผู้ชายที่น่าสงสาร ถูกเมียสวมเขาหนีตามชู้ ทิ้งลูกชายให้เลี้ยง อย่าไปมองแกในแง่ลบสิวะสายลมเอ๋ย ไม่มีอะไรหรอกน่า ที่ไอ้ต๊อดมันเคยชมว่าพี่โชคหล่ออย่างนั้น พี่โชคหุ่นดีอย่างนี้ มันก็ชมไปอย่างนั้นแหละ ตามประสาเด็กขี้ประจบ

"พี่ลม….ยืนท่องอะไรอยู่น่ะครับ"

"อ่ะ….อ๋อ……เงิน……เงินทอน คิดเงินทอนน่ะครับ รู้สึกเหมือนร้านหนังสือเขาทอนเงินขาด แต่ตอนนี้โอเคแล้ว เงินไม่ขาดแล้วครับ"

"กลับกันดีกว่าครับ พายเหนื่อยแล้ว จะเก็บแรงไว้โล้สำเภาคืนนี้"

"ถ้างั้นก็กลับกันเลยเถอะครับ เดี๋ยวกลับไป กินสลัดน้องพายเสร็จ พี่จะโล้หลาย ๆ ครั้งเป็นการตอบแทนเลย ยัยหนูของพี่"

"คนหื่น"

"เราก็ขี้ยั่ว"

"ก็พูดเล่นมั้ยเล่า"

"แต่พี่คิดจริงครับ พี่วอร์มแรงมาจากบ้านแล้ว โด๊ปจนฟิตปั๋ง จัดได้ยาว.....ทั้งคืน"



"ยังไม่นอนอีกหรือบักต๊อดแต๊ด"

มะพร้าว หรือไอ้พร้าว….หลานชายคนครัวที่เพิ่งเข้ามาเป็นคนงานในไร่ และพักห้องเดียวกับกับพี่โชคเอ่ยกับไอ้ต๊อดที่นั่งรับลมอยู่บนก้อนหินใหญ่ในสวนหย่อมหน้าบ้าน

พร้าวอายุยี่สิบ แก่กว่าไอ้ต๊อดหนึ่งปี ทว่าใบหน้าคมเข้มคล้ำแดดนั้นทำให้ดูเกินวัยไปมากกว่านั้น เด็กหนุ่มที่สวมเพียงแค่กางเกงเลและเปลือยท่อนบนอวดแผงอกล่ำ ตัดสินใจนั่งลงข้าง ๆ ไอ้ต๊อดที่ทำหน้าเป็นหมาหงอย

"ยังไม่ง่วงครับพี่"

"แหม่ ปะแป้งซะหน้าขาวเลยนะมึง นึกว่าผีพม่า"

"มันร้อนเด้อ นอนไม่หลับ แล้วพี่ล่ะ ไม่รีบนอนรึไง พรุ่งนี้ต้องทำงานมั้ยเนี่ย"

"พรุ่งนี้หยุดว่ะ ว่าสาย ๆ จะออกไปตกปลา ไปด้วยกันม๊ะ"

"ไปดิ อยากกินปลาเผา น้ำจิ้มแซ่บ ๆ"

"หิวเลยกู"

"ทำงานเหนื่อยมั้ยพี่พร้าว"

"เหนื่อยสิวะ งานในไร่ ไม่ได้สบายเลย กูมันเรียนน้อย ก็ต้องใช้แรงแลกเงิน"

"เป็นต๊อด…ต๊อดจะนอนตายอ่ะ เอาจริง ๆ หยุดวันเดียวเอง"

"มีเวลานอนอีกเยอะ….ในโลงอ่ะมึง"

"หงึ"

"น่ารักจังวะมึง…..ดูทำหน้าเข้า"

"ต๊อดไม่น่ารักหรอก น่ารักต้องอย่างเจ้าโชคชัย น่าร้ากกกกน่าอุ้ม"

"น่ารักสิวะ ปุ๊กๆปิ๊กๆ แถมใช้คำแทนตัวเองว่าต๊อดด้วย เอ็นดูมึงอ่ะ"

"มันติดอ่ะพี่ อยากพูดกูมึง แม่ก็ห้ามอ่ะ เพราะเดี๋ยวมันไม่สุภาพ เกิดเผลอพูดต่อหน้าเจ้านายงี้ซวยเลย มันก็เลยติดไปใช้ที่โรงเรียนด้วย เพื่อนก็ล้อ รำคาญมากตอนนั้นอ่ะ แต่ถึงต๊อดจะแทนตัวเองว่าต๊อด แต่เวลาเรียกเพื่อนต๊อดเรียกพวกมันมีไอ้เหี้ยนำทุกคนอ่ะ ติดยศให้เสร็จ"

พร้าวมองคนที่กำลังบ่นนั่นบ่นนี้ด้วยสีหน้ายิ้ม ๆ เขาเพิ่งมาทำงานที่ไร่นี้ เพราะป้าจิตแกชวน อำเภอที่เขาอยู่ค่อนข้างกันดาร และไม่ค่อยมีงานอะไรให้ทำ ค่าแรงหรือก็ถูก เด็ก ๆ แถวบ้านเขาถ้าไม่ไปเรียนต่อที่กรุงเทพ ก็ไปทำงานที่นั่นแล้วส่งเงินกลับมาบ้าน เขานั้นเป็นห่วงพ่อแต่ก็ไม่ค่อยลงรอยกับเมียใหม่พ่อเท่าไหร่ เลยตัดสินใจมาทำงานที่ไกลจากบ้าน แต่ก็ยังสะดวกพอที่จะกลับไปเยี่ยมแกได้บ้างด้วยมอเตอร์ไซต์มือสองคู่ชีพ

"จริงๆ พี่พร้าวมานอนห้องต๊อดก็ได้นะ"

"อะไร….อยู่ ๆ มาชวนกูนอน ไอ้ตูด….ขนลุกนะเฮ้ย"

"ห้องพี่โชคเขานอนกันสองคนแล้วไง ต๊อดอ่ะนอนคนเดียว มานอนได้ วันไหนดูหนังผี ต๊อดจะได้มีเพื่อน"

"อ่ะได้….แต่กูติดเล่นโทรศัพท์นะ บางคืนเล่นเกมส์ดึก ไม่รำคาญใช่ป่ะ"

"ต๊อดก็เล่น ต๊อดดูยูทูป ดูตลกหกฉาก ดูเดอะแม๊ดซิงเก้อ(The Mask Singer)ย้อนหลัง"

"กูติดหมอนข้างนะบอกก่อน"

"อ่าๆๆ….ต๊อดก็ติดเหมือนกัน"

"วันไหนเผลอพลิกไปกอด อนุญาตให้ถีบกูได้ ไม่โกรธ ๆ"

"ต๊อดมีตุ๊กตาหมาตัวใหญ่แล้ว ต๊อดยกหมอนข้างให้พี่พร้าวเลย เดี๋ยวต๊อดกอดไอ้หมานอน"

"อ่ะดีล"

"คืออะไร…ดิวไหน...งงนิ"

"ดีลคือตกลงไง"

พร้าวเห็นท่าทางเอ๋อ ๆ อ๊อง ๆ น่าแกล้งของไอ้ต๊อด ก็อดที่จะดึงตัวมันมากอดรัดฟัดไม่ได้ เขานึกถึงน้องชายแท้ ๆ ที่ตอนนี้ไปอยู่กับแม่ที่อีกจังหวัดหนึ่ง อ่อนกว่าไอ้ต๊อดสักสองสามปีกระมัง

ซึ่งการกระทำของพร้าวและไอ้ต๊อดนั้น ได้ตกอยู่ในสายตาของใครคนหนึ่ง ที่กำลังมองออกมาจากหน้าต่างห้องนอนพอดิบ…..พอดี


To be con

ต๊อดก็แค่ไอ้ตุ้ยนุ้ยคนหนึ่ง

[B52]

แหม มองไม่วางตาเลยนะ

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

พระพายก็แค่กระหรี่ฟรีเท่านั้นแหละ เฮ้อ

[meteexp]

มาแอบมองน้อง

[iceman555]

ต๊อดแต๊ดมีแฟนไปเลย

[papapoope]

แอบหึงน้องก็บอกกก

[nevergoodbye]

ไม่เชียร์สายลมนะบอกเลยย 

[t2007]

ต้อด คู่ปลัด ดีก่า พี่ลม ก็คู่พาย เหมาะสมกัน

[LAMTHAN]

 สงสาร 

[ป่ามป๊ามป่ามปาม]

พระเอกโผล่มาแล้ว พี่พร้าวใช่มั้ย อิอิ

[GBlk]

ติดตามครับ

[ป่ามป๊ามป่ามปาม]

มารอน้องต๊อดแต๊ดค่า จะมาวันไหนน้าาา

[em1979]

มาต่อเถอะนะ

[LAMTHAN]

รอนะ 

[mutyamania]

บทที่ 6 ต๊อดแต๊ดเป็นเด็กไม่เอาถ่าน


"นี่น้าจิต"

"อะไรวะโชค"

"ช่วงนี้คุณหนูแกเป็นอะไรหรือเปล่า"

"ทำไมวะ"

"อยู่ ๆ ก็รู้สึกเข้าหน้าไปค่อยติด แถมบางทีฉันรู้สึกเหมือนแกมองฉันแปลก ๆ"

"นี่มึงก็รู้สึกเหรอวะ"

"น้าก็โดนรึ"

"ไม่ใช่กูหรอกวะ….ไอ้พร้าวน่ะสิ มันเพิ่งจะมาเล่าให้กูฟังเมื่อเช้านี้เอง จ้องหน้ามันตาขวาง อย่างกับปอบสิง"

"อ่า…..สงสัยคุณแกจะเข้าสู่ช่วงติสท์แตกเหมือนที่เคยเป็น ตอนแต่งนิยายผี ๆ ตอนโน้นน่ะ ที่ลุกขึ้นมาเดินท่อม ๆ ที่สวนกลางดึก"


[ต๊อดเล่า]

ต๊อดบังเอิญได้ยินพี่โชคกับป้าจิตคุยกัน เรื่องของเจ้านายที่เคารพรักยิ่ง…..

ช่วงนี้เจ้านายแปลกไปจริง ๆ ครับ ดูฉุนเฉียวง่ายเว่อร์ ไอ้ต๊อดทำอะไรก็ดูจะขัดหูขัดตาไปเสียหมด ทีแรกก็นึกว่าเป็นแค่กับเรา ที่ไหนได้ พี่โชคกับพี่พร้าวก็โดนเหมือนกัน…..

แถมช่วงนี้ดูไม่ค่อยติดคุณพระพายเลย คุณแกบุกมาหาถึงบ้าน เจ้านายก็ไม่ค่อยจะต้อนรับแขก บอกแต่ว่าช่วงนี้งานยุ่ง แต่ไอ้ต๊อดก็แอบเห็นว่าแกเอาแต่จ้องหน้าจอคอมพ์เปล่า ๆ โล่ง ๆ ไม่เห็นได้พิมพ์ตัวหนังสืออะไรลงไปเลยสักตัว

"เจ้านาย…กาแฟเด้อ"

"ต๊อดเด้อกับใครอ่ะ เราเป็นเพื่อนเล่นต๊อดเหรอ"

นี่ไงครับ....โดนแล้วหนึ่ง เฮง ๆ รวย ๆ รับทรัพย์แต่หัววันเลยไอ้ต๊อดเอ้ย....

"ขออภัยขอรับ"

"ต๊อดอย่าประชด!!!!"

หวา!!!!! จะตะคอกกันทำไมวะเนี่ย หงุดหงิดฉุนเฉียวแต่เช้าเลยเว้ยเฮ้ย ขี้ข้าอย่างไอ้ต๊อดก็มีสิทธิ์แค่หัวเราะแหะ ๆ เท่านั้นล่ะครับ ก่อนจะวางกาแฟดำไว้บนโต๊ะแล้วตั้งท่าเตรียมจะเผ่นออกจากห้องอย่างไว แต่ว่า…..

"ต๊อด"

"ครับ"

"กาแฟน่ะ...ไม่ใส่ทั้งครีม ไม่ใส่ทั้งน้ำตาลแบบนี้ แล้วเราจะกินได้มั้ย"

"ก็ทุกทีเจ้านายกินกาแฟดำนี่ครับ กาแฟสามช้อน น้ำครึ่งแก้ว….ไม่ใช่เหรอครับ"

"มันขมมั้ยล่ะต๊อด ไม่รู้….ไปชงมาใหม่"

"งั้นเดี๋ยวต๊อดไปเอาครีมกับน้ำตาลมา……"

"ทำไมเป็นเด็กขี้เกียจล่ะต๊อด คำว่าไปชงมาใหม่ คือยกแก้วนี้ไปเททิ้ง แล้วชงมาให้เราใหม่ มันเข้าใจยากเหรอ"

"ต๊อดขอโทษครับ"

เฮ้ออออออ

ปิศาจตนใดกำลังสิงเจ้านายนะ ไม่อยากให้เป็นแบบนี้นานเลย เป็นห่วงน่ะครับ

แต่ไหนแต่ไร เจ้านายของไอ้ต๊อดน่ะ….เป็นคนที่เข้าใจย๊ากยาก แต่ก็โคตรจะใจดีเลยแหละครับ

ก็เพราะเจ้านายดีมากๆ ไอ้ต๊อดเลยรักเจ้านายมาก ๆ แบบนี้ไงครับ….ฮี่

"ป้าจิต มีน้ำมนต์เหลือมั้ย"

"มึงจะเอาไปทำอะไรวะต๊อด"

"เอามาเหยาะใส่กาแฟ เผื่อผีออก"

"เออ…มึงก็คิดได้นะ…..รอเดี๋ยว เดี๋ยวกูหยิบให้"

"ขอบคุณครับ"

ต๊อดหวังว่าน้ำมนต์จะช่วยขับไล่สิ่งไม่ดีให้ออกจากตัวเจ้านายต๊อดได้นะ

ต๊อดชอบเวลาที่เจ้านายใจดีมากกว่า ถึงจะเอาแต่ใจ แต่ก็ยังรู้สึกว่าแกน่ารัก แถมเอะอะให้ขนม ให้ตังค์ตลอด พอได้รางวัล ใจมันก็สู้ตายถวายหัว….

แต่จริงๆ แค่เจ้านายยิ้มให้ต๊อด กอดต๊อด ชมต๊อดว่า…เก่งมากต๊อดแต๊ด หัวใจไอ้ต๊อดมันก็เบิกบานสุด ๆ แล้ว

"กาแฟครับ"

"ไม่กินแล้ว"

"อ้าว….ทำไมล่ะครับ"

"มานั่งใกล้ ๆ นี่มา"

ตอนนี้เจ้านายนั่งอยู่บนเตียงครับ พอแกบอกให้ไปนั่งใกล้ ๆ ไอ้ต๊อดก็รีบคลานเข่าไปนั่งแหมะที่พื้นข้าง ๆ ขาแกทันที

พอดีเป็นคนเจียมตัวอ่ะครับ

"มานั่งข้างบน"

"อ่า….ครับเจ้านาย"

พอขึ้นไปนั่งปุ๊บ เจ้านายก็โอบไหล่ไอ้ต๊อดปั๊บเลยครับ งงนิดหน่อยแต่ไม่เข้าใจมาก ๆ อารมณ์ไหน….ต๊อดเดาไม่ถูกเลย ผีออกแล้วใช่หรือไม่

"เดี๋ยวนี้ซ้อนสามออกไปกับพี่โชคทุกเย็นเลยนะต๊อด"

"ครับ?"

"ไปไหนกัน"

"ไปตกปลาครับ บางทีก็ไปเดินตลาดนัด บางทีก็…..นั่งรับลมเล่นครับ"

"แล้วคนงานใหม่หลานป้าจิตล่ะ สนิทกันเหรอ"

"ก็….สนิทมั้งครับ พี่พร้าวนิสัยดีครับ ขยันมากเลยครับ"

"อืม…..ชอบใครล่ะ ระหว่างพ่อลูกติด กับไอ้เด็กดำถึก"

"งงอ่ะครับ"

"เราอยากรู้ ว่าต๊อดชอบใคร ในสองคนนี้น่ะ ไม่เข้าใจคำถามเหรอต๊อด"

"ก็ชอบทั้งคู่ครับ แต่ชอบพี่โชคมากกว่า…เพราะอยู่ด้วยกันมานานครับ"

"เหรอ"

"……"

"……"

มันเป็นความเงียบที่โคตรอึดอัดเลยครับ เจ้านายทำหน้าครุ่นคิดบางอย่าง อาจเป็นพล็อตนิยายเรื่องใหม่ ไม่ก็….ไม่รู้สิ

"เจ้านาย….ต๊อดเจ็บครับ"

"..…."

เจ้านายขยำไหล่ต๊อดโคตรแรงอย่างไม่มีเหตุผล ต๊อดรู้สึกถึงน้ำหนักนิ้วที่กดลงมาเรื่อย ๆ จนมันฝังจมลงไปบนไหล่อ้วน ๆ ของไอ้ต๊อด....เล่นซะบุ๋มเลย

ง่ะ...ไม่ยอมปล่อยแฮะ….

หน้านิ่งจัง….

กลัวแล้วนะเฮ้ย

มารับน้ำมนต์เดี๋ยวนี้นะเจ้านาย

"ดื่มกาแฟสักหน่อยสิครับ"

"อยากทำ….อยากทำกับต๊อดอ่ะ ไปล็อคห้องแล้วมาทำกันเถอะ"

"ไม่ครับ ต๊อดไม่ทำครับ"

"ต๊อดปฏิเสธเราเหรอ"

"ก็เจ้านายบอกเองนี่ครับ ว่าจะไม่บังคับ ถ้าต๊อดไม่อยากทำอ่ะครับ"

"แต่นี่เป็นคำสั่ง….ต๊อด เราอยากนอนกับต๊อด ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ เข้าใจไหม"

"เจ้านายปล่อยครับ เดี๋ยวใครมาเห็น"

"อย่าเล่นตัวน่ะ เดี๋ยวให้เงิน…."

"ต๊อดไม่อยากทำแบบนี้แล้วครับ เจ้านายปล่อยเถอะ ต๊อดขอร้อง"

เจ้านายไม่ฟังกันเลยครับ แกฟัดไอ้ต๊อดยับเลย ทั้งแก้ม ทั้งคอ ถูกตอหนวดแกไถจนแสบแดงไปหมดแล้ว นี่ขนาดว่าไม่ค่อยจะมีหนวดมีเครานะ

ไม่เข้าใจเลย ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็มีคุณพระพายที่โคตรแซ่บอยู่แล้วแท้ ๆ คุณพระพายที่ดีกว่าขี้ข้าอย่างไอ้ต๊อดทุกอย่าง จะมาทำเรื่องนี้กับไอ้ต๊อดอีกทำไมกันนะ

"เจ้านายครับ….เจ็บครับ"

"แก้มก้นต๊อดมันสั่นดีจังเลยนะ…..ซี๊ดดดดด ยิ่งเห็นก็ยิ่งอยากจะทำแรง ๆ ….หึหึหึ"

เจ้านายกระแทกตัวรุนแรงกว่าทุกครั้ง มันเจ็บมากกว่าเสียว ยิ่งต๊อดบอกว่าเจ็บ เจ้านายก็ยิ่งทำแรงขึ้น ทั้งตีตูด บีบขยำไปทั่ว พุงบ้าง หน้าอกบ้าง ต้นแขนบ้าง บางครั้งก็บีบคอ บางทีก็ขยำน้องชายไอ้ต๊อดเล่น จับดึงแขนดัดตัวจนโก่งเป็นคันธนูงี้ สั่งให้ไอ้ต๊อดขึ้นขย่มงี้ จับยกอุ้มงี้ เปลี่ยนจากที่เตียงไปยืนทำกันตรงผนังห้องงี้ และอีกสารพัดกระบวนท่าใหม่ ๆ เสียงกระแทกดังป้าบ ๆ ๆ จนไอ้ต๊อดกลัวว่าใครจะมาได้ยินเอา…..

กับคนนั้น เจ้านายจะทำแรงแบบนี้ไหมนะ

หรือเพราะเป็นไอ้ต๊อด จะทำรุนแรงแค่ไหนก็ไม่เป็นไร

ต๊อดนึกภาพไม่ออกเลยว่าถ้าเป็นคุณพระพาย เจ้านายจะทำรุนแรงกับคุณแกได้ลงคอยังไง เอวบางออกอย่างนั้น หน้าก็จิ้มลิ้มน่ารักแบบลูกผู้ดีมีเงิน ดูนุ่มนิ่ม สุภาพ ใจดี น่าเอ็นดูไปหมด

ต๊อดโอเคแหละ มันก็เจ็บมากหน่อย แต่มันก็ยังเสียวอยู่ เป็นความเจ็บที่พอทนไหว ไม่ได้เลือดตกยางออกแต่อย่างใด

หลังจากเอากันหลายท่า และหลายที่ ตอนจบก็จบลงที่เตียงแหละครับ ไอ้ต๊อดนอนคว่ำโดยมีเจ้านายทับอยู่ข้างบน น้ำของเจ้านายฉีดเข้ามาเยอะเหลือเกินจนทะเล็ดออกมาเปรอะผ้าปู อ่า….ต้องซักอีกแล้วสินะ

"เจ้านายหายเครียดแล้วใช่มั้บครับ"

"ยัง"

"เจ้านายครับ ถ้ามันจะทำให้เจ้านายหายเครียด ทำกับต๊อดอีกหลาย ๆ ครั้งก็ได้นะครับ ต๊อดไม่อยากให้เจ้านายเครียดครับ ต๊อดยอมแล้วครับ เอ่อ….แต่จะว่าไป นี่ก็ถือว่าต๊อดยอมไปแล้วนะเนี่ย...ฮะฮะฮะ"

"หยุดพูดได้แล้วต๊อด น่ารำคาญจริง"

"อ่า...ขอโทษครับ"

ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวเจ้านายก็หาย....เดี๋ยวก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม เป็นเจ้านายที่ใจดีของไอ้ต๊อดเหมือนเดิม

ต๊อดโอเคครับ....โอเคเลย

ฮึบ ๆ


[บรรยาย]

"กาแฟมั้ยครับ"

หลังจบบทรักอันแสนหนักหน่วงได้ครู่หนึ่ง ไอ้ต๊อดนั้นก็คะยั้นคะยอให้เจ้านายของมันดื่มกาแฟผสมน้ำมนต์อีกครั้ง

"จะให้ดื่มอะไรนักหนาฮึ ใส่ยาพิษไว้หรือไง"

"ง่า...เปล่านะครับ"

"มันเย็นแล้ว ต๊อดเอาไปทิ้งเถอะ"

"ก็ได้ครับ"

สายลมไม่เข้าใจตัวเองในเวลานี้เลย เขาไม่คาดคิดว่าจะมีอารมณ์ใครกับร่างกายของไอ้ต๊อดได้มากมายถึงเพียงนี้ อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มากกว่าตอนที่ร่วมรักกับพระพายที่ตรงสเปคของเขาทุกอย่างเสียด้วยซ้ำ

ปกติไอ้ต๊อดจะแสตนด์บายรอเขา ไม่ว่าเขาจะต้องการมันหรือไม่ก็ตาม

แต่พักหลัง ๆ มาดูเหมือนไอ้ต๊อดจะให้ความสำคัญกับคนอื่นมากกว่า

"ต๊อด….อย่าเพิ่งไป ไม่เอาค่าขนมหรือ"

"ไม่เอาครับ…."

"ทำไมไม่เอาล่ะ น้อยไปหรือ เราเพิ่มให้ก็ได้นะ"

"ต๊อดบอกแล้วไงครับ ต๊อดไม่อยากให้เจ้านายเครียด ต๊อดให้ยืมตัวระบายความเครียดครับ ฟรีครับ"

"ต๊อด….รับไปเถอะ เซ็กส์ของเรามันเป็นธุรกิจมาตั้งแต่แรกแล้ว อย่าทำเหมือนกับว่าตัวเองอุทิศตัวเพื่อเราเลยต๊อด เราไม่ชอบให้ต๊อดมาทำท่าทางเห็นใจ….."

ปากนี่นะ…..ก็คอยแต่จะพูดคำร้ายๆ

สายลมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเหมือนพระเอกในนิยายรักน้ำเน่าที่เขาเป็นคนแต่ง

หรือบางทีนิสัยแย่ ๆ ของพระเอก มันอาจเป็นนิสัยของเขาเองก็เป็นได้

"ต๊อด…..เป็นห่วงเจ้านายก็ไม่ได้เหรอครับ" น้ำเสียงตัดพ้อกับหน้าหงอย ๆ ของไอ้ต๊อด ดึงสายลมให้ลงมาจากหอคอยแห่งความโกรธ เจ้านายหนุ่มรู้สึกว่าตัวเองดูถูกน้ำใจของอีกฝ่ายมากเกินไป

"อ่า….ต๊อด…เราไม่ได้ตั้งใจ……"

"เข้าใจแล้วครับ ก็ต๊อดเป็นขี้ข้า ขี้ข้าก็มีหน้าที่รับคำสั่ง ห้ามออกความเห็น ห้ามทำเกินหน้าที่ ถ้าอย่างนั้นต๊อดรับเงินนี่ไว้ก็ได้ครับ ขอบคุณมากครับ"

"ต๊อดอย่าพูดประชดเราได้ไหม ช่วงนี้เราเครียด ๆ ต๊อดเข้าใจเราหน่อย"

"ต๊อดโง่นี่ครับ ต๊อดน่ะ...ไม่ค่อยเข้าใจอะไรหรอก"

บ้าเอ้ย….ทำไมปากมันถึงได้เปราะแบบนี้

สายลมไม่เคยต้องง้อเด็กรับใช้มาก่อน เขาจึงได้เพียงแต่ยืนนิ่ง มองดูอีกฝ่ายยกถาดกาแฟออกจากห้องไป

"บ้าเอ้ย นี่เราเป็นอะไรไป ทำไมถึงได้พูดจาแย่ ๆ แบบนั้น มันไม่ใช่ตัวเราเลยสักนิด"

สายลมเปรยกับตัวเองเบา ๆ



"นอนคิดอะไรอยู่วะต๊อด"

พร้าวเอ่ยถามไอ้ต๊อดที่เอาแต่นอนหงาย มือก่ายหน้าผาก นอนจ้องเพดานห้องมาเป็นชั่วโมง แม้ในห้องจะปิดไฟจนมืดสนิท แต่แสงจากโคมไฟที่เปิดเอาไว้นอกตัวบ้านที่สาดเข้ามา ทำให้มองเห็นใบหน้าหมาหงอยของไอ้ต๊อดได้อย่างชัดเจน

"เปล่าครับพี่"

"อย่าโกหกเลย เดี๋ยวนี้มึงเอาแต่เหม่อ แถมช่วงนี้กินน้อยด้วยนี่ ผอมลงแล้วนะ"

"ลดความอ้วนน่ะครับ เผื่อจะหาสาว ๆ มาควงกับเขาบ้าง"

"พรุ่งนี้ไปขี่รถเล่นกันไหม"

"ก็ดีนะพี่"

แขนล่ำ ๆ ของพร้าวพาดทับลงมาบนตัวของไอ้ต๊อด ไอ้เด็กอวบหัวเราะก่อนจะบ่นอุบอิบว่าหนัก

"พี่พร้าวไปกอดหมอนข้างไป อุตส่าห์ยกให้แล้วนะ"

"ก็กูอยากกอดมึงไง ปลอบใจไอ้น้องไงครับ"

"มาปลอบใจต๊อดทำไมล่ะ….วู้"

ปากไอ้ต๊อดก็บ่นไปอย่างนั้น แต่ก็ยอมให้อีกฝ่ายกอด ไม่ดิ้นหนี แล้วพร้าวก็ทำเพียงแค่กอดเท่านั้น

ถึงเขาเพิ่งจะมาอยู่ที่นี่ แต่เขาว่าเขาพอจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร

อีกอย่างเขาเอ็นดูไอ้ต๊อดมากมายนัก เอ็นดูมันอย่างน้องชาย เมื่อเห็นน้องเศร้า….อะไรที่เขาพอจะทำได้ เพื่อปลอบใจ เขาก็จะทำ

ไอ้ต๊อดเป็นเด็กน่ารัก เป็นหมีเด็กที่น่าแกล้งน่ากอด คนแบบไอ้ต๊อดเหมาะกับรอยยิ้มมากกว่าหน้าตาเศร้า ๆ เป็นไหน ๆ

ไอ้ต๊อดที่ห่วงความรู้สึกของทุกคน แม้ตัวมันกำลังเศร้า มันจะไม่มีวันแสดงความเศร้าออกมาให้ใครเห็น แต่เป็นทุกคนเสียอีกที่มองเห็นความเศร้าจากตัวมันได้เอง

คน ๆ นั้นจะเห็นอย่างที่เขาเห็นไหม

คน ๆ นั้นเคยห่วงความรู้สึกของไอ้ต๊อด อย่างที่พวกเขาห่วงมันหรือไม่


To be con

เป็นคนใช้ ทำอะไรก็ผิดแหละ

[ป่ามป๊ามป่ามปาม]

น้องต๊อดไปหาสาวมาเย้ยเจ้านายเลยค่ะ
ผีเข้าผีออกแล้วลำบากคนอื่น พระพายก็ไม่สนแล้วหราาา

[tasteurr]

โถ น้องต๊อด กอดปลอบน้องด้วยคน
เชิญคุณสายลมไปอยู่เงียบๆคนเดียว ทำความเข้าใจกับตัวเองก่อนเถอะ

 

[em1979]

รุมกอดต็อด โอ๋ โอ๋ นะ

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

กอดพี่พร้าวโชว์อีกสักรอบไปเลย

[meteexp]

อะไรขอบคุณสายลม น่าตบนัก

[VIRIDIAN]

ต๊อดดดดด โว้ยยยยยยยย
ไม่ไหวแย้วว จาร้องไห้ค่ะ เสียใจอ่ะค่ะ มันแบบว่าเจ็บแปลบๆ
ต๊อดแบบยอมทุกอย่างเลย ก็ชอบเจ้านายแหละแต่เจ้านายเนี่ยหวงก้างไหมอะ ปากบอกว่าไม่ๆ แง แล้วแกทำอะไรลงปายย (บีบคอ)

ต๊อด อย่าไปยอม อย่ไาปยอม ขยี้เยอะๆ เอาแต่ใจบ้าง โว้ยยย อย่าไปยอมมม
#ทีมต๊อด

ปล.​ขอบคุณค่ะ ชอบมากเยยยย เขียนอีกเยอะๆน้า แฮ่กกกกก ๆ

[t2007]

คุณสายลม จงพัดปลิวไปไกลๆ ต๊อดแต๊ดของเรา

[iceman555]

สงสารต๊อดจัง เปลี่ยนพระเอกเหอะ นิสัยไม่ดีมากๆเลย

[papapoope]

น้องต๊อดของพี่