( จบแล้ว ) Throw UP #ผับชั้นสาม :: {ตอนพิเศษ: up! 31-12-62} #หน้า 58
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ( จบแล้ว ) Throw UP #ผับชั้นสาม :: {ตอนพิเศษ: up! 31-12-62} #หน้า 58  (อ่าน 502453 ครั้ง)

ออฟไลน์ momonuke

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 753
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
งู้ยยยยยยยย นอนด้วยกันด้วยยยย  :katai2-1: :katai2-1:

ออฟไลน์ golove2

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +277/-6
อาฟเริ่มจีบแบบเปิดเผยได้แล้ว

 :L2: :L2:

ออฟไลน์ no.fourth

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 888
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1

ออฟไลน์ chaotic69

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
ถัดจากฉากนี้อยากให้น้องเดย์เปิดประตูเข้ามาจังเลยลูกกกก 555

เข้าใจเมดนะกับความรู้สึกแบบนี้ เมดโชคดีที่มีวิวเป็นน้องที่รักและคอยซัพพอร์ตตลอด
รักตัวเองให้มากขึ้นนะเมด ให้โอกาสดีๆเข้าหาตัวเองได้แล้ว
ถึงแม้ว่าโอกาสดีๆที่ว่านั่นจะปากหมาไปหน่อยก็ตาม  :hao7:

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3066
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
คือคิดว่าอาฟได้ยินหมดแล้วแหละ555

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
ลุ้นๆ

ออฟไลน์ labelle

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2664
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-0
55555 อาฟมีตกใจ สงสารคนเก้อ เอ๋อไปเลย
ถ้าเมดตอบคิดจริง อาฟอาจจะปิดร้านฉลองเลยก็ได้นะ
หรือจะจัดเต็มฉลองเตียงก็ไม่รู้

เมดน่ารัก ไม่ซื่อนะแต่อยู่ที่ว่าจะทำตัวยังไง
แล้วเมดคิดแบบนี้ก็ไม่แปลก
คนพึ่งช้ำมาจะมาชอบอีกคนทันทีก็ดูใจะไม่โอเค

วิวก็คิดดี และตลกมาก ป่วนและกวนประสาท
ถ้ามาเจอเดย์จะเป็นไงนะ

ออฟไลน์ mirage

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-1
เขินแรง  :z1: :z1:

 :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ uyong

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 362
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
ฮาฟแอบอ่านอยู่ใช่ม่ะ :mew3:

ออฟไลน์ lemonpreaw

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 882
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
น้องวิวนี่น่ารักจริงๆ แต่ดูท่าจะแสบไม่เบานะ อยากให้มาเจอนังน้องเดย์จริงๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ a_tapha

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4981
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +397/-1
อยากอ่านเรื่องนี้ทุกวันเลย สนุกที่สุดดดดดดดดดดดดดด ลุ้นตลอด  o13

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3066
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
เรามารอเฮียที่หน้าผับทุกวันเลย555

ออฟไลน์ thejaoil

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 514
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-4

ออฟไลน์ patwo

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 989
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +932/-27
ตอนที่ 16

‘ ชมรมคนรักพี่เมด ‘  ผมถอนหายใจกับชื่อไลน์ที่ปรากฏการแจ้งเตือนว่าไม่ได้อ่าน ในช่วงเย็นที่ต้องหรี่ตามองหน้าจอมือถือ ผมหลับตาลงอีกครั้ง ก่อนจะนึกถึงเมื่อเช้าที่ตื่นขึ้นมาแล้วเห็นคนข้างๆกำลังนอนพิมพ์มือถือยุกยิกด้วยหน้าตาเคร่งเครียด ผมที่ฝืนนอนนิ่งอยู่นาน ก่อนจะทำทีเป็นขยับตัวส่งเสียงบอกอีกคนว่าตื่นแล้ว และก็เป็นอย่างที่คิด คนข้างๆแกล้งหลับ ผมเผลอยกยิ้มออกมาตอนเห็นมันเป็นอย่างงั้น

‘ มึงก็เป็นซะแบบนี้ น่าแกล้ง ‘  คิดอยู่ในใจตอนที่เอื้อมมือไปกอดมันไว้ก่อนจะดึงอีกคนเข้ามาในอ้อมกอด ความคิดแรกในตอนนั้น ที่บอกว่ากลิ่นหอมจะทำให้หลับสบายท่าทางจะจริง ก็ตอนนี้แม้ว่ามันจะเช้าแล้วแต่กลิ่นแป้งเด็กนั่นมันยังไม่หายไปเลย ก็ยังคงหอมอยู่แล้วก็โคตรอยากจะทำให้นอนต่อชะมัดในตอนที่ได้กอดมันไว้แบบนี้ ส่วนอย่างที่สองที่คิดถัดมาคือ ‘ เอวบางกว่าที่คิดนี่หว่า ‘

“ ตื่นแล้วแต่ยังนอนให้กอด คิดอะไรกับกูอยู่ปะ “ เอ่ยพูดออกไปหลังจากที่เห็นอีกคนนอนตัวเกร็งให้กอดอยู่นาน ไม่รู้แกล้งแรงไปรึเปล่ากับการนอนเป่าลมหายใจใส่หูมันจนแดงขึ้นมาแบบนั้น ทีแรกผมคิดว่ามันจะตื่นขึ้นมาโวยวาย แต่ทุกอย่างกลับกัน เมดเอาแต่นอนนิ่งแข็งอย่างผิดคาด 

“ คิด “ คำตอบที่ตอบออกมาทำให้ผมนิ่งไปสักพัก ใบหน้าที่หันมามองกัน เช้าวันนี้เหมือนมันจะดีกว่าทุกวันในความคิดผม  “ คิดว่ามึงกวนตีนกูไง ไอ้สัด “ หลุดหัวเราะออกมาเสียงดังตอนที่โดนผลักให้ออกห่าง เมดเดินลงไปจากเตียง อย่างไม่พูดอะไรให้มาก มันตรงเข้าไปในห้องน้ำ แต่ถึงอย่างงั้น ผมก็ยังมองว่า มันก็เป็นวันที่ดีอยู่ ยกเว้นก็เสียแต่ว่า

[ พวกมึง พวกมึง รวมพลๆ ] ข้อความแรกที่ผมเลื่อนขึ้นไปอ่าน มันบอกเวลาส่งคือช่วงเวลาตีห้ากว่าๆ เวลาเดียวกันกับที่ผมพาเมดเข้ามาเจอไอ้เดย์เจ้าของข้อความนี้ในบ้าน

[ มีไร ] ไอ้เจส่งข้อความตอบกลับมา [ กูเตรียมตัวนอนละ โคตรง่วง ]

[ มึง @Ai ]

[ เพิ่งอาบน้ำเสร็จจ้าเมีย มีไร ]

[ พวกมึง สัดพี่พาพี่เมดมานอนที่คอนโดจ้า ] สติกเกอร์หลากหลายแบบถูกส่งตอบกลับมาแทนความรู้สึกของคนอ่าน ก่อนไอ้เจจะถามขึ้น

[ แต่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกมั้ย มันก็เคยพาขึ้นไปแล้วนะรอบนึง ]

[ เออ พี่เมดก็บอกเมื่อกี้ กูยังตกใจเลย แต่ เดี๋ยววววว ทำไมกูไม่รู้ ]

[ มันก็ไม่แปลกที่เดย์จะไม่รู้อะลูก เพราะปกติเดย์ก็ไม่กลับคอนโดไง เดย์ไปนอนกกกับสาว ]

[ แต่มันผิดปกติที่พี่เจมึงรู้ ทั้งๆที่พี่มึงไม่ได้อยู่คอนโดนี้ไง หรือมึงแอบติดกล้องวงจรปิดไว้ในคอนโดกู!! ]

[ มึงอ่านการ์ตูนเยอะไปนะ ] ไอ้เจบอกน้องชายผม [ นี่ใคร ? กู เจ หนึ่งในผู้ชายแสนดีที่ยอมคบกับไอ้เหี้ยอาฟพี่มึงทั้งๆที่ไม่มีใครทนคบได้ตั้งแต่ประถม กูรู้ทุกเรื่องของพี่มึงนั่นแหละ มองตาก็รู้ใจแล้ว แค่ไม่ได้เป็นเมียมันเท่านั้น ]

[ อี๋ ] เดย์พิมพ์ขึ้นมา [ ไม่อยากได้มึงเป็นพี่สะใภ้อะพี่เจ ]

[ ทำไม กูมันทำไม กูออกจะน่ารัก ] เสือกส่งภาพตัวเองแอ๊บแบ๋วมาอีกไอ้สัด ผมถอนหายใจออกมายาวๆตอนที่เห็น สาบานว่าผมไม่เคยมองมันว่าน่ารักตั้งแต่เด็กๆแล้ว มองว่า น่าตบตลอด และมีบางทีที่มันก็กวนตีนจนอยากจะเหยียบหน้า [ กูมีแต่สิ่งดีๆ ถ้ามึงได้กูเป็นพี่สะใภ้นะเดย์ สิ่งที่มึงจะได้รับเป็นของแถมหลังจากการซื้อขายก็คือ กูจะเป็นทั้งเมียของพี่มึงและเพื่อนของพี่มึง กูจะรู้ใจพี่มึงสุดๆ และกูก็จะเป็นเพื่อนพวกมึงที่รู้ใจพวกมึงสุดๆเช่นกัน คบกับกูไม่ใช่ 2 in 1 นะ ระดับกูนี่ 10 in 1 เป็นได้ทั้งเมีย ทั้งเพื่อนผัว เพื่อนน้องผัว เพื่อนของเพื่อนน้องผัว ไหนจะมาเก็ตติ้งผับอีก สนใจกดเลือก เจนะครับพี่อาฟ @after ]

[ ขนลุก ไอ้สัด ] ไอ้อัยย์ว่า และผมก็เห็นด้วยกันมัน

[ พี่อาฟไม่อ่านข้อความมึงหรอก ] ไอ้เดย์บอก [ เค้าอยู่กับพี่เมด เค้าไม่สนใจมึงหรอกจ้า ]

[ เชอะ จริงๆมองดีๆ กูน่ารักกว่าเมดอีก ขอบอก แต่เพื่อน้องเมดแสนน่ารัก กูจะยอมยกให้เค้าน่ารักที่สุดแล้วกัน ]

[ กูขอขีดคำว่ามองดีๆ ด้วยเส้นสีแดงสิบครั้ง ปรับเป็นตัวหนาและเอียง  เพื่อบอกว่ามึงต้องมองดีๆ จริงๆ แต่เอาจริงๆนะที่ยกให้เค้าน่ารักกว่าไม่ใช่เพราะว่าอยากจะได้พี่เมดเป็นเมียเหรอวะ ]

[ สัด พวกมึงเอาความจริงอะไรมาพูดดดดดดดดดด ] ไอ้เจว่าก่อนจะส่งสติกเกอร์หัวเราะออกมา

[ คนที่เฮียอาฟควรกลัวว่าจะงาบพี่เมด อันดับหนึ่งคือมึงอะ พี่เจ ] อัยย์ว่าก่อนจะถาม [ แต่กูถามพวกมึงจริงๆดิ เอาแบบจริงจังนะ ในความคิดพวกมึง มึงว่าพี่เมดน่ารักมั้ย ]

[ กูว่ามันแล้วแต่คนมอง ถ้ากูไม่รู้จักพี่เมดมาก่อน กูคงมองว่าเค้าเป็นคนหล่อแบบน่ารักอะ ยังไงว่ะ แบบจิ้มลิ้มอะ แต่พอได้คุยด้วย กูว่าเค้าน่ารักมากๆเลย เค้าไม่ได้น่ารักแค่หน้าตาอะ นิสัยเค้าก็น่ารัก เวลาคุยกับกูเค้าจะแบบ น้องเดย์ พี่เมดว่านะ อะไรแบบนี้ ซึ่งกูชอบคนพูดแบบนี้ กูเลยว่าเค้าน่ารักมากๆสำหรับกู เอาไปสิบดาวเต็มเลยครับพี่เมดของน้องเดย์ ] ไอ้เดย์ว่า [ พูดสมกับชื่อกรุ๊ปมากกู ควรตั้งตัวเองเป็นประธานไลน์กรุ๊ปนี้ ]

 [ เออ กูเห็นสม ] ไอ้อัยย์เพื่อนมันบอก

[ กูว่าเค้าก็น่ารักอะ เป็นผู้ชายน่ารักที่จิตใจดี  ดีจนแบบสงสารที่มันต้องมาเกลือกกลั๊วกับคนอย่างไอ้เชี้ยอาฟเลย ]  เจตอบก่อนจะถามกลับคนตั้งคำถาม [ มึงถามทำไมอะอัยย์ มึงคิดว่าเค้าไม่น่ารักเหรอ แบบว่า เห็นพวกกูชมว่าน่ารักเลยชมตาม ตามน้ำกันไป ]

[ เปล่า กูว่าเค้าน่ารักมากๆ เลยอยากมั่นใจว่าพวกมึงคิดว่าเค้าน่ารักอย่างที่กูคิดมั้ย กูคิดแค่ว่าพวกมึงเล่นๆไง ชมไปงั้นเด็กมาใหม่ ]

[ แล้วทางนั้นเป็นไง ไอ้เดย์มึงคิดเห็นเป็นประการใด พี่มึงจะเผด็จศึกไอ้เมดมั้ย ] เจถาม

[ กูเอาหูมาแนบกำแพงไม่ได้ยินเสียงอะไรนะ ต้องรอชมครับ แต่วันนี้สัดพี่ต้องให้รางวัลกูอะ ]

[ ยังไง ] ไอ้อัยย์ถามเพื่อนมัน

[ ตอนที่พี่เมดเข้ามา กูบอกพี่เมดว่าสัดพี่ไม่เคยพาใครขึ้นมาคอนโดนะ มันตั้งกฎกับกูถ้าไม่ใช่คนสำคัญห้ามพาขึ้น ]

[ ซึ่งถามว่าความจริงมีกฎเหี้ยอะไรนี่มั้ย คำตอบคือ.. ]

[ ไม่มีจ้า แต่พี่เมดยิ้มหน้าแดงด้วยกูบอกไว้เลย เพราะงั้นโอนมาให้กูเลยหมื่นนึงสัดพี่  @after ]

[ เฮียแม่งไม่ตอบเลยว่ะ พี่เมดของกูจะเสร็จเฮียง่ายๆแบบนี้เหรอวะ ]

[ ปกติไอ้เชี้ยอาฟก็เคยบอกกูว่า มันก็ไม่ใช่คนเสร็จยากอะไรนะ ] ไอ้เจว่าก่อนจะส่งสติกเกอร์หัวเราะพ่วงมาด้วย

[ ไอ้เชี้ยพี่เจมึง คนละเสร็จกันละ ]

[ อ๋อเหรอออออ แต่อยากรู้ก็ให้ไอ้เดย์เอาแก้วไปแนบประตูแล้วฟังสิไอ้สัด โง่อีกละ พวกมึง ]

[ @dday มึงไป ]

[ ไม่ได้ยินอะไรวะ ] น้องชายผมบอกหลังจากหายไปกลุ่มอยู่หลายนาที [ มีสิทธิ์มั้ยที่มันจะทำกันเงียบๆ ]

[ ก็ไม่น่าจะเงียบขนาดเอาแก้วไปฟังแล้วยังไม่ได้ยินหรอกมั้ง มันต้องมีเสียงเล็ดรอดบ้างสิ มันต้องซี๊ดซ๊าดกันบ้าง ] ไอ้เจบอก

[ งั้นกูขอสรุปว่าคืนนี้พี่เมดรอด เพราะกูง่วงแล้วไอ้สัด กูจะไม่รออีกต่อไป ] ไอ้อัยย์บอกทุกคน ที่ก็ส่งสติกเกอร์บอกฝันดีมากันคนละตัวเป็นการจบบทสนทนาของเมื่อคืน  ก่อนจะเริ่มเช้าวันใหม่

[ ตื่นครับ @after ] ไอ้เจส่งมาคนแรกก่อนที่ทุกคนจะก๊อปปี้ข้อความนั้นแล้วส่งต่อๆกันมาทั้งไอ้เดย์ทั้งไอ้อัยย์ [ เมื่อคืนเป็นไงครับ เล่ามาครับ @after ]

[ เสือก ] ผมตอบ

[ เกรี้ยวกราดกับเพื่อน ]

[ เกรี้ยวกราดกับน้อง ] ไอ้เดย์บอกไอ้อัยย์ก็ก๊อปปี้ข้อความของมันแล้วส่งเข้ามา

[ เป็นไงเมื่อคืน มึงทำอะไรเค้ามั้ย ]

[ ไม่ได้ทำ ก็นอนกันปกติ พวกมึงจะให้กูทำอะไรมัน ] ผมถามกลับไอ้เจที่ถามคำถามก่อนหน้านี้

[ ทำแบบที่มึงชอบทำไง ]

[ เออ อยู่กันครบก็ดี กูอยากจะขอคุยอะไรกับพวกมึงหน่อย ] ผมพิมพ์ประโยคจริงจังขึ้นไปในกรุ๊ป [ พวกมึงช่วยเลิกพูดเรื่องเหี้ยๆแบบเรื่องใต้หว่างขาของกูกับไอ้เมดสักทีได้มั้ย กูรำคาญ ] มันไม่ได้มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษแค่อยากจะพูดเรื่องนี้อยู่นานแล้ว ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่ผมเริ่มไม่ชอบที่พวกมันเอาแต่พูดเรื่องผมจ้องแต่จะเอาไอ้เมด มันก็จริงที่ผมคิดบ้างตามประสาผู้ชายคนนึงที่รู้สึกว่าอีกคน ‘ มันก็น่ารักดี ‘

แต่ก็ไม่ได้คิดจริงจังถึงแต่เรื่องนั้น และทุกสิ่งที่ทำให้ก็ไม่ได้หวังแต่เรื่องแบบนั้นด้วย ผมแค่หวังให้มันยิ้ม มีความสุข แล้วเลิกคิดเรื่องเหี้ยๆที่มันเจอ ผมคิดแค่นั้น ผมไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่าตัวเองรู้สึกยังไงกับมัน ผมไม่ได้อยากหาคำตอบ  เพราะผมเชื่อว่าถ้ามันใช่ เวลาจะบอกผมให้แน่ใจเอง ผมไม่ได้คิดเลยด้วยว่าทำไมตัวเองถึงไม่ใช่ตัวเองแบบนี้ในตอนที่อยู่กับมัน ทั้งเรื่องขี้หึง ทั้งเรื่องห่วงแบบไร้สาระนั่น ตอนนี้ในสมองไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับอนาคตทั้งนั้น ผมคิดถึงแค่วันนี้ คิดแค่ว่า เมดที่อยู่กับผมวันนี้ จะทำให้ผมยิ้มได้กี่ครั้ง แล้วผมละจะทำให้มันยิ้มได้กี่ครั้ง ผมคิดแค่เท่านี้ 

[ แหมมมม ทำมาเป็นรำคาญ ตัวเองก็คิดมั้ยละสัดพี่ ] ไอ้เดย์บอก ผมก็ถอนหายใจ

[ เดย์ กูจริงจัง ]

[ ขอโทษครับ ]

[ กูไม่อยากให้พวกมึงมองเมดมันแบบนั้น ไม่อยากให้พวกมึงมองแค่ว่ากูต้องการเมดเพราะเรื่องแค่นั้น เพราะมันไม่ใช่ กูเลยไม่ชอบ กับคนอื่นกูไม่สนก็จริง ตลอดมากูไม่สนก็จริง แต่คนนี้กูขอ อย่าพูดถึงเมดแบบนั้นอีก ]

[ โอเค ]

[ ครับเฮีย ]

[ น้องเดย์ก็โอเคครับ ]

[ ถือว่ากูพูดแล้ว และกูจะไม่พูดซ้ำ อย่าให้กูได้ยินอีก ถึงจะพูดเล่นๆก็ไม่ได้ เมดไม่ใช่คนที่พวกมึงจะมองแล้วบอกว่าอยากเอา แล้วก็ไม่ใช่คนที่พวกมึงจะมาพูดได้ว่ากูจ้องแต่จะเอา เรื่องที่พวกมึงจ้องแต่จะมองนมมันเมื่อคืนก็เหมือนกัน อย่าทำอีก เมดไม่ใช่คนที่พวกมึงจะมาทำแบบนั้นได้ เพราะเมดเป็นของกู กูหวง ] สติกเกอร์หน้าเหี้ยส่งกันมาคนละตัวแทนความรู้สึกว่าพวกมันเขินมากมายแค่ไหนกับคำพูดของผม  ก่อนไอ้เจจะส่งเป็นข้อความมาให้

[ สรุปใจความสำคัญของสิ่งที่พูดอยู่ประโยคสุดท้ายนะครับเด็กๆ ไม่ต้องอ่านทั้งหมดก็ได้ ]

[ ประโยคไหนอะครับ ] ไอ้อัยย์

[ ประโยคนี้ไงครับ เพราะเมดเป็นของกู กูหวง ] ภาพข้อความที่ผมพิมพ์ถูกส่งแบบเน้นข้อความเข้ามาในแชท

[ ส่งไปพี่เมดดีมั้ยครับหัวหน้าพี่เจ ]

[ อยากตายก็ส่งไปครับ ] ไอ้เจตอบไอ้อัยย์ก่อนไอ้เดย์จะพิมพ์ขึ้น

[ กูขอถอนตัวออกจากตำแหน่งประธานชมรมคนรักพี่เมด แล้วยกให้สัดพี่เลยจ้า ยอมแล้ววววววว ]

[ เฮียจริงจังกับพี่เมดจริงๆเหรอวะ ] อัยย์มันถาม

[ กูไม่รู้ ]

[ ยังจะมาไม่รู้ ปกป้องเค้าขนาดนี้ ดูแลเค้าขนาดนี้ มึงยังจะบอกว่าไม่รู้อีก ไอ้สัดพี่ ]

[ พวกมึงถามเหมือนไม่รู้นิสัยไอ้สัดอาฟ ] ไอ้เจบอก [ ถ้ามันตอบตรงๆว่า อื้ม กูจริงจัง รูปปั้นพระในวิหารคงออกมาเดินทั่วกรุงเทพแล้วสัด ]

[ กูไม่รู้ กูแค่ทำ ในสิ่งที่กูอยากทำ เหตุผลมันก็มีอยู่แค่นั้น ]

[ แต่พี่เมดก็ดี น่ารักดี แต่ไม่เหมือนสาวคนเก่าๆของเฮียเลย ] อัยย์มันบอก [ คนก่อนๆนี่ รูปร่างแบบตัวเอส นมเป็นนมเอวเป็นเอว หน้าต้องสวย แต่งตัวต้องดี พี่เมดนี่คนละเรื่องเลย ]

[ มึงว่าพี่เมดเหรอวะ ออกจากกรุ๊ปไลน์ไป ] ไอ้เดย์ไล่เพื่อนมัน

[ ไอ้สัด ไม่ใช่เว้ยยย ที่กูจะหมายถึงคือ พี่เมดดูเป็นงานเป็นการ คือดูเหมือนอาซ้อร้านเหล้าอะ ]

[ เค้าเรียกว่าความแตกต่างของคนที่เอามาทำแฟน กับ เอามาทำแม่ของลูก ]
 
[ แต่พี่เมดไม่มีมดลูกนะ เค้าเป็นผู้ชาย ] ผมหัวเราะออกมากับมุกซื่อๆของน้องชายตัวเอง

[ แกล้งโง่ยังไงให้รู้สึกว่าโง่จริงๆบายเชี้ยเดย์ ] อัยย์ด่าเพื่อนมัน [ แต่พูดแบบพี่เจก็ถูก พี่เมดดูเป็นคนที่ควรคบไว้ทำเมียอะ ไม่ใช่แฟน เรียกว่าคบไว้สร้างอนาคต ]

[ รองประธานชมรมคนรักพี่เมดไปเลยครับ ] ไอ้เจว่า

[ เอาจริงๆ เค้าใส่ใจคนในผับ มากกว่าเฮียอีก เฮียเวลาเลิกงานก็เดินออกไปเลย แต่พี่เมดจะแบบ กลับแล้วนะ กลับบ้านกันดีๆนะ คือถ้าเป็นแฟนกันกูว่าโคตรดี พี่เมดจะมาทำในส่วนที่เฮียไม่ทำไง กูเชียร์คนนี้นะเฮีย ]

[ แต่สงสารพี่เมดไงไม่รู้วะ ] น้องชายผมบอก [ กลัวสัดพี่ทำพี่เมดเสียใจ สงสารเค้า มึงดูหน้าเค้าสิ พี่เมดนุ่มนิ่มเกินกว่าจะมาคบกับคนเหี้ยๆ แบบสัดพี่เปล่าวะ ]

[ เดย์ กูพี่มึง ] ผมย้ำมัน ด่าเหมือนไม่ใช่พี่น้องกันไอ้น้องเวร

[ ก็เพราะกูเป็นน้องมึงนี่แหละ เลยรู้สันดานมึงดี ]

[ ขึ้นชื่อว่าความรักแม่งก็ต้องเจ็บอยู่แล้วเปล่าวะ ] เจบอก [ คือมันไม่มีความรักเหี้ยอะไรที่มีความสุขไปตลอดไง ยกเว้นว่ามึงจะไม่มีความรัก มึงก็จะไม่เจ็บปวดกับมัน ]

[ คมสัด ]

[ พวกมึงเพ้อเจ้ออะไรกันวะ ] ผมถาม [ กูยังไม่ได้เริ่มเลย ให้กูเริ่มก่อน ให้มันเกิดขึ้นก่อน แล้วค่อยมาว่ากู ]

[ ฮั่นน่ออออ ยอมรับมาจะจีบเค้าแล้วดิ ] อัยย์บอก [ จีบเป็นเหรอวะถามหน่อย ]

[ ไม่น่าจะเป็น ] เจมันเสริม [ ปกติหันไปมองตาแล้วปิ๊งกัน สาวจะเดินเข้ามาคุยด้วยก่อน คุยไปคุยมา เดินขึ้นไปชั้นสาม แล้ววันต่อมาก็จบความสัมพันธ์ ]

[ วันก่อนใครแม่งบอกว่า ไม่ชอบขาวเป็นแป้ง ปากแหลมไป หน้าตาเหมือนตี๋ขายโจ๊ก ]

[ กูพูดแบบนั้นเหรอ ] ผมถาม [ ไม่เห็นจำได้ ]

[ หมั่นไส้มึงชิบหายสัดพี่ ขอให้พี่เมดไม่รับรักมึง ] อ่านข้อความนั้นของน้องชายก่อนที่ผมจะส่งตัวแทนความรู้สึกคืนไปให้และนั่น คือ อีโมชั่นนิ้วกลาง ที่ใช้สื่อความรู้สึกตอนนี้เป็นอย่างดี

‘ J is J ‘ ไลน์ส่วนตัวของไอ้เจดังขึ้นทักผม ตอนที่ออกจากกลุ่มแชท ผมเปิดเข้าไปในไลน์ของมันที่ทักขึ้นมาด้วยชื่อผมแค่สั้นๆ แต่นั่นก็บอกถึงความจริงจังของเรื่องราวที่มันกำลังจะพูดได้เป็นอย่างดี

[ อาฟ ]

[ ว่า ]

[ มึงชอบเมดจริงๆเหรอวะ ]

[ ถามทำไม ไหนบอกว่ามองตากูก็รู้ใจทุกเรื่องไม่ใช่รึไง ]

[ ก็เพราะแบบนี้ไงสัด กูเลยมาถามมึงไอ้เหี้ย ]

[ เพื่อ ? ] ผมถามมันกลับ ก่อนจะขมวดคิ้วกับข้อความที่ได้อ่าน

[ กูชอบเมดนะ มันเป็นคนน่ารัก ถ้ามึงรักมันจริงๆ กูโคตรยินดีมากๆที่จะได้มันมาเป็นแฟนของมึง เพราะกูรู้สึกเลยว่าเมดแม่งต้องดูแลมึงได้ดีแน่นอน ]

[ อวยสัด ] ผมแซวอีกคนก็เถียงกลับ

[ ไม่เว้ย ไม่ได้อวย กูคิดงั้นจริงๆ ก็ดูจากความเรียบร้อยของงานที่มันทำ ความใส่ใจของมันที่มีให้คนอื่นๆในผับ อย่างตอนไปกินข้าวก็ด้วย คือไม่มีใครขอให้ออกไปสั่ง มันก็จัดการให้ เรื่องช้อนเรื่องตะเกียบ คือดูเป็นเรื่องเล็กๆ แต่มันก็ทำให้ ]

[ อื้ม ] ก็จริงอย่างที่ไอ้เจบอก ผมก็รู้สึกแบบนั้น เมดเป็นคนใส่ใจคนอื่น ไม่ใช่แค่กับคนที่มันสนิท แต่มันใส่ใจคนทุกคน นั่นคือเสน่ห์ของมันที่ทำให้ใครๆก็หลงรัก และนั่นก็ทำให้ผมรู้สึกไม่ค่อยชอบใจที่เป็นแบบนี้สักเท่าไหร่ รู้สึกแค่อยากได้รับทุกอย่างนั่นไว้แค่คนเดียว

[ ขนาดไม่ได้เป็นอะไรมันยังทำให้เลย แล้วลองคิดดูว่า ถ้าได้เป็นผัวมัน มันจะทำให้มากขนาดไหน ]

[ ถ้าไม่พอดี ก็มากจนน่ารำคาญอะสัด มีสองอย่าง ]

[ เหี้ย  แต่ก็จริงของมึงว่ะ 5555555555 ] ส่งเลขห้าแทนเสียงหัวเราะมาผมก็ได้แต่ยกยิ้มตาม [ หรือว่าที่ไอ้บินนอกใจไอ้เมด เพราะเมดมันดูแลดีเกินไปวะ แบบรำคาญว่ะ มึงดูแลกู แล้วก็ใส่ใจกูมากเกินไป กูไม่ชอบ ]

[ กูว่าน่าจะเรื่องอื่น ]

[ ทำไมคิดงั้นวะ ]

[ เมื่อคืนเจอกัน ]

[ อีกแล้ว ? ]

[ อื้ม ]

[ โอยยยยยยยย กูจะพูดยังไงกับไอ้เหี้ยนี่ดีวะ ]

[ ไม่ต้องพูดอะไร มันเลิกกับเมดแล้ว เลิกแบบจริงจัง เมดบอกเลิกมันแล้ว ]

[ อ๋ออออ เพราะแบบนี้สินะ เลยออกตัวปกป้องเค้าแบบเต็มที่ ]

ผมไม่ได้ตอบอะไรอีกคนกลับไป ก็ไม่เชิงว่าจะเป็นอย่างที่อีกคนพูด ต่อให้ไม่เกิดเรื่องนี้ผมก็จะพูดอยู่แล้วเพราะผมไม่อยากจะให้เพื่อนผมมองมันในแง่มุมนั้น  เรื่องที่เมดเลิกกับบิน ส่วนตัวเรียกว่าความสบายใจมากกว่าอย่างอื่น เหมือนรู้สึกว่า ‘ เลิกได้จริงๆสักทีก็ดี ‘  แม้จะยังหงุดหงิดที่รู้ว่าคนบอกเลิกก็ยังเสียใจอยู่กับเรื่องนั้น และรู้สึกว่าไม่มีอะไรน่าเสียใจทั้งนั้นสำหรับผู้ชายเหี้ยๆคนนั้นที่หักหลังมัน 

นึกถึงหวนกลับไปในช่วงเวลาเมื่อคืนก็ได้แต่เกลียดตัวเองในช่วงเวลาที่ทำได้แค่มองมัน ตอนที่ทำได้แค่ยืนมองมันรำพันถึงความรักที่มีต่ออีกคน น้ำตาที่ไหลออกมามันเหมือนกับเชือกที่รัดตัวผมไว้จนแน่น ผมอยากจะเดินเข้าไปต่อยคนที่ทำมันเสียใจ แล้วถามว่ามึงทำคนคนนี้เสียใจได้ยังไงวะ เค้ารักมึงขนาดนี้ มึงทำเค้าให้เสียใจได้ยังไง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ผมก็ทำได้แต่มองแล้วก็ให้ทุกอย่างมันเป็นไปแบบนั้น อย่างที่ควรจะเป็น

 วินาทีที่เห็นมันเอาแต่นั่งเหม่ออยู่ในรถก็เหมือนกัน ผมหงุดหงิดจนอยากจะด่ามันด้วยคำพูดแรงๆ มีคนที่เค้าอยากจะได้ความรักของมึงจะตาย ทำไมไม่หันมามองบ้าง ทำไมยังเสียใจอยู่ จะลดตัวทำไม มันไม่มีค่าอะไรทั้งนั้น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ยังไงคนเสียใจก็คือคนที่เสียใจอยู่ดี ก็มันรักเค้ามาก ตอนนั้นก็เลยทำได้แค่กอดเอาไว้ ทั้งๆที่ความจริงอยากทำมากกว่านั้น

ผมอยากจูบ อยากพูดปลอบด้วยคำหวานๆ ให้มันรู้สึกว่า มันไม่ใช่เรื่องแย่ ยังมีเรื่องดีๆรอมึงอยู่ ยังมีผมที่อยู่ตรงนี้ แต่ทุกอย่างนั่นก็เป็นแค่ความคิด ผมทำอะไรแบบนั้นไม่ได้

มันเป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกกับใครแบบนั้น ความรู้สึกที่ว่าถ้าทำได้ก็อยากจะให้อีกคนแบ่งมา ความทุกข์ที่อยู่ในใจของมัน  อยากจะให้แบ่งมาให้ผม แบ่งมันมาให้หมด จนมันจะไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรกับเรื่องราวพวกนั้นอีกเลยยิ่งดี

[ แต่ก็นะคนเราอะ ถ้าความรักตรงนั้นมันดี ทำไมถึงคิดนอกใจวะ ]

[ คนมันไม่พอ ก็คือไม่พอ ] ผมเชื่อว่าความรักมันเป็นอย่างงั้น คนเรานอกใจเพราะหลายสาเหตุ  บางทีเพราะความรักที่มีอยู่มันไม่ดี แล้วเราไปเจอที่ดีกว่า กับอีกเหตุผลคือ ความมักมากที่ไม่ว่าให้ไปเท่าไหร่ก็ไม่พอ แล้วไอ้บินก็เป็นอย่างหลัง

[ กูพนันเลยว่า ไอ้เชี้ยบิน ไม่ได้มีแค่เพื่อนเมดหรอก ]

[ มึงทักกูเพื่อพูดเรื่องอะไรกันแน่ไอ้สัดเจ จะมาพูดเรื่องไอ้บินรึไง ]

[ เปล่า กูจะมาบอกว่าเรื่องเมดถ้ามึงจริงจัง กูก็เห็นด้วยนะ กูอยากให้มึงมีความรักดีๆ ทั้งๆที่ไม่รู้หรอกว่าเมดแม่งนิสัยจริงๆตอนคบจะเป็นยังไง แต่ถ้ามึงคิดแบบที่ผ่านมา คบไปแบบไม่จริงจังพอถึงตอนที่ทะเลาะกัน มึงก็เลิก  ไม่สนใจความรู้สึกของใคร เอาความสบายใจตัวเองเป็นที่ตั้ง โรคขี้เบื่อขี้รำคาญของมึง ถ้าจะคบกับเมดเลิกได้แล้วนะ กูไม่อยากให้เมดเสียใจ สงสารมัน เจ็บมาเยอะแล้ว ]

[ จะมาบอกกูแค่นี้ ]

[ เออ แค่นี้แหละสัด ] เจย้ำกับผม

[ หวงไอ้เมดจังนะมึง ออกโรงมาเตือนกูขนาดนี้ ชอบมันรึไง ]

[ ในฐานะมนุษย์คนนึงที่เห็นคนคนนึง ขยันทำงาน นิสัยดี ใส่ใจคนอื่น แต่กลับโดนหลอกมาจากทั้งเพื่อน ทั้งแฟน กูมันสงสารมันว่ะ คือมันแย่พอแล้วเปล่าวะ พอคิดว่าอาจจะมาเจอมึงเหี้ยใส่อีก ]

[ ก็แค่อาจจะ ]  ผมเข้าใจในความรู้สึกของแต่ละคนที่พูดห่วงใยใครคนนั้นดี และไม่ได้แปลกใจเท่าไหร่ที่ใครๆต่างก็รู้สึกเป็นห่วงมัน โดยเฉพาะไอ้เจที่รู้เรื่องเกี่ยวกับมันทุกอย่าง เมดมันเป็นอย่างที่ใครๆว่า มันเป็นคนน่ารัก นิสัยดี ก็คล้ายกับตุ๊กตาสีขาวที่ตอนนี้มันมีรอยเปื้อนมากพออยู่แล้วจากคนรักเก่าที่ทำให้มันเสียใจ และมันก็ไม่ควรจะมาเปื้อนอีกครั้งด้วยฝีมือของผม

 [ จริงๆนะอาฟ ถ้ามึงจริงจังกับมัน มึงต้องเลิกทำลายความรู้สึกของคนอื่นได้แล้ว กี่คนที่เค้าเข้ามาจริงจังกับมึง แล้วมึงก็เทเค้าทิ้งเหมือนเค้าแม่งไม่มีความรู้สึก ฟังแล้วอาจจะดูเหี้ย แต่พอคิดว่าเมดที่แม่งเจอเรื่องขนาดนั้นมาแล้ว ต้องมาเจอมึงอีก กูนี่แบบ สงสารมันว่ะ มันจะรับไหวเหรอวะ ]

[ อย่ามาคาดหวังอะไรกับตัวกู มึงก็รู้ มึงเป็นเพื่อนกับกูมานานเจ มึงรู้ว่าสำหรับกูไม่ว่าใครจะพูดยังไง ถ้ากูไม่เอา คือไม่เอา ]

[ ก็มึงมันเหี้ยอย่างงี้ กูเลยเชียร์ให้เอากับไอ้เมดไม่ลง ] เจบอก [ สนับสนุนมึงกับเมดไปก็เหมือนผลักอีกคนให้ลงนรก ]

[ กูแม่งชั่วร้ายขนาดนั้นเลยเหรอวะ ]

[ เอาเป็นว่า ถ้ายมทูตมันมีจริง แล้วเค้ามาเอาตัวใครสักคนใน throw up ไม่มึงก็ไอ้เดย์แหละ ที่ต้องไป ]

[ สัด ] ผมยกยิ้มกับข้อความนั้น แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าเพื่อนพูดเกินไปแต่อย่างใด

เจรู้จักผมดี มันรู้ว่าผมเป็นคนแบบไหน ก็ถูกทุกคำที่มันกล่าวมา ผมเป็นคนแบบนี้ ผมไม่ใช่คนที่ใส่ใจความรู้สึกใคร เวลาคบใครแล้วอีกฝ่ายนึงเริ่มงี่เง่าผมจะปล่อยเธอทิ้งไว้อย่างงั้นเหมือนเราไม่เคยมีความสัมพันธ์ใดที่ลึกซึ้งกันมาก่อน ผมไม่ชอบง้อใคร ผมรู้สึกว่านั่นคือการอ่อนข้อ เบื่อการที่ต้องพูดจาซ้ำซากอธิบายยืดยาว และเพราะเป็นแบบนั้น ผมเลยปฎิเสธการจริงจังในความสัมพันธ์ที่เรียกว่า คนรัก มาตลอด

[ กูแค่อยากจะเตือนมึงเรื่องเมดก็เท่านั้นแหละ มันเป็นคนทำงานดี ถ้าได้มันมาทำงานใน throw up ได้ตลอดก็ไม่เลวเลย กูเลยคิดว่าถ้าไม่จริงจังก็อย่าไปจีบเค้า อย่าไปทำให้เค้ารู้สึกชอบ  ปล่อยให้เค้าไปเจอคนดีๆดีกว่า ]

[ มึงไม่รู้อะไร สำหรับเมด กูนี่แหละ ดีที่สุดแล้ว ] ไม่มีคำพูดใดตอบกลับมา มีแต่สติกเกอร์หน้าเหี้ยตัวนึงที่ส่งมาเพื่อแทนความรู้สึกของเพื่อนที่บอกว่า ผมกล้ามากที่จะพูดคำนั้น

กดปิดหน้าจอมือถือหลับตาลงอีกครั้ง ผมรู้ว่าผมไม่ใช่คนดีอะไรที่ทำให้ใครๆต่างอยากจะมารัก เป็นคนปากเก่งที่เคยใช้ชีวิตแบบไม่แคร์ใครบนโลก เป็นคนที่คิดว่าตัวเองจัดการทุกอย่างได้ อะไรที่อยากได้ก็ไม่เคยที่จะไม่ได้ แต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองกำลังภาวนาอะไรบางอย่าง ไอ้อัยย์เคยบอกผมไว้อย่างนึงว่า คนบางคนอาจจะเข้ามาฉีกกฏทุกข้อเรา เค้าจะเปลี่ยนให้เราให้กลายเป็นอีกคน เราที่ไม่เคยง้อใคร แต่เราจะง้อเค้าได้ และเพราะแบบนั้นผมเลยภาวนา..

 ภาวนาของให้เมดเป็นใครคนนั้น คนที่จะมาฉีกฏทุกข้อของผม

............................................................


ออฟไลน์ patwo

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 989
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +932/-27

“ มึง “ เสียงเรียกของคนที่แง้มประตูห้องแต่ตัวออกมาเรียกผม เมดโผล่มาแต่หน้าแววตาเรียวมองผมที่หันไปมองมัน หลุดยิ้มกับท่าทางที่เหมือนเด็กๆ ก่อนจะตีหน้านิ่งตามฉบับ

“ มีอะไร “

“ ยืมเสื้อผ้าใส่หน่อยสิ “

“ ก็เลือกเอาจากในตู้ จะใส่ตัวไหนก็ได้ “ ผมบอกมัน

“ ได้หมดเลยเหรอ “ เมดถามย้ำ ผมก็พยักหน้ารับก่อนจะหันไปมองมัน

“ หรือจะต้องให้กูไปช่วยเลือก “

“ ไม่ต้อง! “ อีกคนตะโกนมา “ โป๊อยู่ กูแต่งตัวเสร็จแล้วค่อยเข้ามา “  แอบยิ้มกว้างออกมากับคำพูดนั้นของมัน ไม่อยากจะบอกมันเลยว่า ยิ่งพูดแบบนั้นก็ยิ่งน่าเปิดเข้าไป ผมหมุนมือถือตัวเองเล่นอยู่ในมือในตอนที่เอาแต่มองบานประตูห้องแต่งตัวอยู่แบบนั้น

‘ อยากให้พรุ่งนี้เป็นเหมือนวันนี้อีก ถ้าจะให้มาอยู่ด้วยกันทุกวันต้องทำไงวะ ‘ ตั้งคำถามกับตัวเองแล้วพยายามคิดหาคำตอบ แต่มันก็มีแต่ข้ออ้างงี่เง่าจนไม่กล้าแม้จะพูดออกไป

   ผมกดเปิดมือถือตัวเองอีกครั้ง โปรแกรมแชทของกลุ่มที่รู้สึกว่าตั้งแต่วันที่รู้จักกับคนที่อยู่ในห้องแต่งตัวผมก็ใช้มันบ่อยขึ้นกว่าแต่ก่อน ชื่อที่เขียนว่า ‘ ชมรมคนรักพี่เมด ‘ ชวนให้ผมยิ้มก่อนจะกดเข้าไป

[ พวกมึง ทำยังไงให้คืนนี้มันนอนที่ห้องกูต่อวะ ] คำถามห้วนๆที่ถามออกไป ไม่มีชื่อของใครอีกคนที่เอ่ยถึง ผมเขินเกินกว่าจะพิมพ์มันออกไปตรงๆในความรู้สึก

[ ห๊ะ ? เฮียมึงหมายถึงใครวะ ]

[ ก็มันนั่นแหละ ] ผมย้ำ ไอ้สัดอัยย์รู้แต่ก็ยังเสือกทำเป็นไม่รู้

[ มันไหนอะ ] น้องชายผมถาม [ มันฝรั่ง มันม่วง มันสับปะหลัง มันไรดีจ๊ะ ]

[ ไอ้พวกเชี้ย รู้แล้วก็ยังกวนตีน เค้าก็หมายถึงไอ้เมดมั้ยละสัด ] ไอ้เจบอก

[ มึงแม่งอย่าพูดสิวะไอ้พี่เจ กูอยากจะให้เฮียมันพูดออกมาตรงๆว่า พวกมึงทำยังไงให้คืนนี้ไอ้เมดมันนอนที่ห้องกูต่อวะ ] ไอ้อัยย์บอก

[ เออ ไม่รู้เรื่องเลยยยย ]

[ กวนตีนส้นตีน ไอ้สัด ] ผมว่า

[ จีบใครไม่เป็นก็เงี้ย ลำบากหน่อยนะครับ ] เดย์บอก [ แต่ถ้าให้น้องเดย์แนะนำ ก็ขอแนะนำว่าให้บอกเค้าไปตรงๆ ]

[ บอกว่า ]

[ อยากให้นอนด้วย คืนนี้มานอนเป็นเพื่อนหน่อย พรุ่งนี้จะได้มานอนเป็นเมีย ]

[ แต่เมื่อคืนนอนเป็นเพื่อนแล้ว งั้นคืนนี้ก็นอนเป็นเมียเลยอะดิ ] สติกเกอร์ล้อเลียนที่ถูกส่งมา ผมได้แต่ถอนหายใจออกมา ไอ้พวกเวรเอ้ยพึ่งพาเหี้ยไรไม่เคยได้ 

[ ไอ้สัด กูนี่คิดไม่ดีขึ้นมาเลย ] เพื่อนผมบอก [ แต่พี่อาฟบอก ห้ามพูดเรื่องแบบนี้เพราะงั้นน้องเจจะเงียบไว้ฮะ ]

[ เบื่อพวกมึงวะ ]

[ อะๆ ช่วยคิดละ อย่าเพิ่งงอนดิเฮีย หัวล้านอ๋อ ขี้น้อยใจจัง ] อัยย์บอก

[ ปกติมึงก็ไปรับไปส่งไอ้เมดมันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอวะ ทำไมไม่ทำแบบนิ่งๆไว้ พอถึงตอนไปส่งก็พากลับมาคอนโดนี่แหละ บอกแบบสไตส์มึงว่า ขี้เกียจขับรถกลับ จบ ]

[ แต่ถ้าแบบนั้นมันจะไม่ใช่การนอนที่ยั่งยืนไง พรุ่งนี้ก็ต้องหาข้ออ้างอีก ] ไอ้เดย์บอก [ สารภาพรักไปเลยสัดพี่ พอได้เป็นแฟนแล้วก็ต้องมานอนด้วยกัน ]

[ มันไม่ง่ายขนาดนั้นเดย์ ] ผมบอกอีกคน

[ มันไม่ง่ายจริงๆ หรือมึงแค่คิดว่ามันไม่ง่ายวะสัดพี่ ]

[ ที่ไอ้อาฟมันคิดว่าไม่ง่ายเพราะไอ้เมดมันเพิ่งอกหักมา เข้าใจมั้ยพวกมึง มันเลยไม่ง่าย ]

[ ไอ้สัดเจ ก็บอกว่า อย่าบอกไอ้พวกสัดนี่ ]

[ ก็ถ้าไม่บอกมันก็ยังยัดเยียดให้มึงไปบอกชอบไอ้เมดซึ่งมันทำไม่ได้ไงสัด ]

[ ทำไมทำไม่ได้วะ ] ไอ้อัยย์ถาม [ เลิกกับแฟนแล้ว งั้นก็หมายความว่าพี่เมดโสด แล้วคำว่าโสดมันก็เริ่มต้นใช้ตั้งแต่วินาทีแรกที่เลิกกับแฟนแล้วนะ  เพราะงั้นจะมีใหม่เร็วแค่ไหน ก็ไม่เห็นจะแปลก ]

[ สำหรับฝ่ายที่ไม่ได้บอกเลิกมันไม่แปลก แต่ฝ่ายที่บอกเลิกมันแปลกไง มึงเข้าใจคำว่า รักกันมานาน เลิกกันก็ยังทำใจไม่ได้มั้ยละสัด] เจบอก

[ ไม่เข้าใจ พอดีไม่เคยอกหัก ] น้องผมบอกก่อนเสริมด้วยเพื่อนมัน

[ ใช่แล้ว ]

[ K คือมึงต้องเข้าใจว่า คนบางคนเค้าไม่ได้คบใครเล่นๆแบบที่พวกมึงทำ เค้าจริงจัง เค้าเลยคิดถึงความสัมพันธ์ใหม่ในแบบระยะยาว ไม่ได้คิดว่า ก็คบๆไปไม่ถูกใจก็เลิก ]

[ อย่าเอาสันดานตัวเองมาเป็นไม้บรรทัดให้คนอื่น ]

[ สัดเฮีย กูเจ็บนะ ] อัยย์บอก [ แล้วตอนนี้ยังไง ก็ทำได้แค่อยู่ข้างเธอไปแบบนี้เหรอ คอยดูแล คอยเอาใจใส่แบบนี้เหรอ ]

[ กูว่าเมดก็น่าจะพอรู้ว่าไอ้เชี้ยอาฟชอบมัน ถ้ามันไม่โง่อะนะ ]

[ กูไม่ได้แสดงออกขนาดนั้น ] ประโยคที่พิมพ์ออกไป ได้รับแต่สติกเกอร์หน้าเหี้ยแสดงอาการกลืนไม่เข้าคาบไม่ออกกับคำพูดของผมมาคนละตัว ก่อนจะไอ้เดย์จะพูดขึ้น

[ สาบานกับกูนะสัดพี่ ว่าที่มึงพูดออกมานี่ มึงคิดแล้ว ]

[ นี่กูทนคบไอ้เชี้ยนี่มาได้ยังไงตั้งแต่เด็กวะ งงเด้ออออ ] เจบอก [ สำหรับเมด มึงแสดงออกชัดมากกว่าใครๆแล้วเชี้ยอาฟ ทุกอย่างที่มึงทำทั้งต่อหน้าและลับหลังมัน คือมึงชอบมัน อย่างไม่ต้องสงสัย ]

[ กูมาถามว่าทำไงให้มันนอนที่คอนโดกูต่อ ไม่ได้มาถามให้พวกมึงวิเคราะห์ว่ากูชอบมันมั้ย ]

[ เปลี่ยนเรื่องเก่ง ] ไอ้อัยย์บอก [ กูว่าวิธีพี่เจเหมาะสุดในตอนนี้ คืนนี้ก็ไม่ต้องไปส่งบอกขี้เกียจขับรถ จบจ้า ]

[ แล้วทำไมไม่บอกไปเลยตรงๆ ก็อาจจะบอก ขี้เกียจขับรถไปส่งพี่เมดที่คอนโดเค้า ให้พี่เมดนอนที่คอนโดเราแล้วกัน ใกล้ที่ทำงานด้วย ใกล้มหาลัยเค้ามั้ย ถ้าใช่ก็บอกไป อ้างว่า เดี๋ยวรถเสร็จ สัดพี่คืนรถให้ก็ค่อยกลับไปนอนคอนโดตัวเอง แต่ในช่วงเวลาสิบกว่าวันนี้ ก็จีบๆเค้า แล้วจับทำเมียซะ เค้าจะได้อยู่ยาวเกินสิบห้าวัน จบ ]

[ รู้จักกันมาตั้งนาน พูดอะไรเข้าท่าแบบคนมีหัวคิดก็วันนี้ ] อัยย์แซวเพื่อนมัน [ อะ กูทีมเชี้ยเดย์ กูว่าเหมาะสมสุด ]

[ เออ เข้าท่าสุด กูเห็นด้วย]

[ แต่กูแม่งอยากรู้ทำไมพี่เมดถึงอกหักวะ ]

[ โดนนอกใจ ] เจบอกไอ้อัยย์คนสงสัย

[ ไอ้เหี้ยใครมันช่างกล้าทำแบบนั้น สงสารเลยอะ ]

[ บางทีแม่งพี่เมดอาจจะมีมุมที่เราไม่รู้ก็ได้ ] เดย์บอก [ คนเราถ้ามันดีจริงๆ เค้าก็ไม่หาคนมั้ยเปล่าวะ ]

[ ยกเว้นว่าจะมักมาก เป็นพวกไม่พอ มีหนึ่งก็อยากมีสอง ]

[ ทำไมกูรู้สึกเหมือนด่ากู ] เดย์บอก เพื่อนผมก็ตอบให้หายความสงสัย

[ เค้าไม่ได้ด่ามึง มึงเป็นวัวสันหลังแหวะเองสัดเดย์ ]

[ คนโดนนอกใจนี่น่าสงสารนะ พี่เมดต้องไปทำบุญถวายสังฆทานอะ ชีวิตจะได้ไม่ต้องเจออะไรแบบนี้อีก ]

[ ขนาดนั้นเลยเหรอวะ ] ไอ้เดย์ว่า [ ถ้ามึงเจอผู้ชายสันดานเหี้ย ยังไงมันก็นอกใจมึงมั้ย ]

[ เพราะแบบนั้นไง มึงเลยต้องไปทำบุญ ถวายหลอดไฟ ชีวิตจะได้สว่างไสว เผื่อผลบุญของมึงจะส่งผลให้มึงไม่เจอเชี้ยอะไรแบบนั้นอีก ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับคนพวกนั้นอีกอะไรแบบนี้ ]

[ ถ้าไปถวายสังฆทานมันจะได้บุญแล้วก็ไม่ต้องเจอคนแบบนั้นอีกเหรอวะ ]

[ อยู่ที่ความเชื่อส่วนบุคคลนะเฮีย แต่มันก็ไม่เสียหายไม่ใช่เหรอวะ ความสบายใจอะ ] ก็จริงอย่างที่ไอ้อัยย์บอก ผมกดล็อคหน้าจอหลังจากที่อ่านข้อความนั้น พยักหน้ารับกับตัวเองก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง พอดีกับคนที่เดินออกจากห้องแต่งตัวที่เอ่ยบอก

“ เข้าไปอาบน้ำได้แล้ว “ ผมยกยิ้มตอนที่มองมัน เสื้อผ้าที่ใส่ไม่ได้แปลก มันไม่ได้แต่งตัวเชยอย่างที่แฟนเก่ามันเคยว่าไว้ แต่กลับกันมันรสนิยมดี อย่างน้อยก็รู้ว่า แต่งออกมายังไงให้ตัวเองดูน่ารักกว่าเดิม “ มองไรวะ กูใส่ชุดนี้แล้วมัน แย่เหรอ “

“ เปล่า “ ตอบมันสั้นๆ แล้วในตอนที่ผมจะเดินผ่านมันไปก็เผลอยกยิ้มขึ้นมาก่อนจะบอก “ ก็น่ารักดี “

ขับรถออกจากคอนโดหลังจากที่แต่งตัวเสร็จ คนข้างผมคาดเข็มขัดนิรภัยเรียบร้อยก้มหน้าก้มตากดยุกยิกอยู่ในมือถือตัวเอง  เมดเงยหน้าขึ้นมามองทางเป็นระยะหลับตาลงก่อนจะส่ายหน้าไปมาแล้วก้มลงไปดูใหม่

“ เลิกเล่นก่อน “ ผมบอกมันอีกคนก็หันมามอง โชคดีที่รถติดไฟแดงผมดึงเบรคมือขึ้นก่อนจะหันไปหามันที่ก็ยังไม่ยอมฟังคำพูดผม “ ปวดตาแล้วจะเล่นทำไม “

“ กูไม่ได้เล่นนะ “ อีกคนหันหน้ามาเถียง “ กำลังทำงานตังหาก “ มันว่าก่อนจะยื่นมือถือหน้าจอเล็กๆที่กำลังเปิดแอพพลิเคชั่นเกี่ยวกับงานให้ผมดู “ แต่หน้าจอมันเล็กอะ กูก็ต้องปวดตาสิวะจะรอไปทำในคอมก็เดี๋ยวสั่งของเข้าร้านไม่ทันอีก “

“ ก็ทำไมไม่ซื้อมือถือใหม่ “ ผมถาม “ มือถือมึงนี่ตั้งแต่ชาติไหนแล้ว “ แต่ดูจากความเก่าของมันก็พอเดาได้ว่าคงใช้มาไม่ต่ำกว่าสี่ปี

“ อย่ามาดูถูก เครื่องนี้กูเก็บตังค์ซื้อเองเลยนะ “ มันว่าอวดๆ ก่อนจะก้มหน้าลงทำงานต่อ “ หนี้มึงก็ยังไม่มีจ่าย จะเอาเงินที่ไหนไปซื้อมือถือใหม่วะ “

“ วันนี้กินข้าวที่ห้างนะ กูจะเข้าไปเปิดบัญชีธนาคารด้วย แล้วก็ฝากเงิน “ ปลดเบรคมือข้างตัวลง รถที่ทยอยเคลื่อนไปข้างหน้า “ มึงเอาเงินมาแล้วใช่มั้ย “

“ อยู่ในกระเป๋าแล้ว “ ไม่ว่าเปล่า มันเอามือตบเบาๆที่กระเป๋าเป้ของตัวเองที่วางอยู่ข้างหน้า ผมเผลอยิ้มออกมาแม้จะมองออกไปบนท้องถนนเบื้องหน้า น่าแปลกทั้งๆที่มันไม่ใช่การกระทำที่น่ารักอะไร แต่กลับรู้สึกว่าพอเป็นอีกคนหันมาบอกด้วยแววตาเรียวที่เบิกขึ้นมามันกลับดูน่ารักเอามากๆ เพราะอะไรวะ แม่ง.. ไม่มีเหตุผลเลย “ มึง จะจอดรถเหรอวะ “

“ อื้ม “ ขานรับมันเบาๆ เมดมันคงเห็นตอนที่เห็นว่าผมตีไฟเลี้ยวเหมือนจะจอดลงข้างทาง “ ลงไปซื้อหลอดไฟให้หน่อย “

“ หลอดไฟ “ มันทวนคำ ผมก็เชิดหน้าไปที่ร้านขายอุปกรณ์ไฟฟ้าที่อยู่ด้านนอกรถ  “ หลอดอะไร แบบไหน มึงจะเอาไปทำอะไร “

“ ไปทำบุญ “

“ ทำบุญ “ มันย้ำเสียงหนัก ก่อนจะเบิกตามองผมแล้วเอียงตัวหนี “ อะไร..ที่ทำให้มึงคิดอะไรแบบนั้นวะ “

“ อย่ากวนตีน “

“ ก็มันน่าสงสัยมั้ยวะ คนแบบมึงนี่อะนะจะเข้าไปทำบุญ “ อีกคนบอกก่อนจะส่ายหน้าไปมา “ นี่ไม่ได้แปลกนะ โคตรแปลก ทำไมวะ เกิดอะไรขึ้นมึงไม่สบายใจเรื่องอะไรเหรอ บอกกูได้นะ หรือว่าวันเกิดวันนี้วันเกิดเหรอ เลยจะทำบุญ “

“ ลงไปซื้อ “ ย้ำอีกคนยิ้มๆ เมดที่เหลือบมองผมแบบไม่ไว้ใจเท่าไหร่ แต่มันก็แค่เอ่ยถาม

“ แล้วจะให้ซื้อหลอดไฟไรอะ หลอดยาว หลอดสั้น หลอดตะเกียบ “

“ ไม่รู้วะ “ อยากจะบอกมันเหมือนกันว่า ตั้งแต่เข้ามหาลัยก็ไม่เคยไปเลยซึ่งสถานที่ที่ชื่อว่าวัด จนถึงตอนนี้ “ ปกติมึงไปทำบุญมึงซื้อยังไง ก็เอาอย่างงั้น “

“ โอเค “ เปิดประตูลงเดินเข้าไปในร้านขาย ก่อนจะออกมาพร้อมกับหลอดไฟสองหลอดทั้งแบบสั้นแล้วก็แบบยาว มันวางไว้ตรงที่นั่งด้านหลัง เมดกลับมานั่งที่เดิมของมัน “ ซื้อหลอดยาวกับสั้นมาอย่างละหลอดนะ “

“ อื้ม “

“ แล้วจะไปทำบุญพรุ่งนี้เหรอวะ “

“ ตอนนี้แหละ “ มันหันมามองหน้าผม “ บ่ายห้าโมงนี่อะนะ “

“ ทำไมปกติเค้าไม่ถวายสังฆทานกันแล้วเหรอ “

“ ไม่รู้วะ กูไม่เคยไปถวายสังฆทานเวลานี้ ปกติไปเช้าๆ “ เมดบอกก่อนจะก้มหน้าลงกดยุกยิกอยู่ในมือถือตัวเอง สงสัยว่ากำลังหาข้อมูลเรื่องการถวายสังฆทานช่วงเย็นว่าทำได้มั้ย “ เค้าบอกว่าถ้าไม่ใช่ของกินก็ถวายได้ แต่ต้องก่อนพระอาทิตย์ตกดินถึงจะดี ชีวิตสว่างไสว อะไรทำนองนั้น “

“ อื้ม “ พยักหน้ารับ ผมก็ขับตรงไปที่วัดที่ใกล้ที่สุด  เท่าที่จำได้มันไม่ได้อยู่ไกลจากตรงนี้เท่าไหร่ แล้วก็เป็นแบบนั้น

จอดรถที่ลานจอดผมเดินลงไปพร้อมกับอีกคนที่เดินกอดหลอดไฟที่ตัวเองซื้อมาเดินอยู่ข้างผม เรามองซ้ายดูขวาภายในวัดที่แทบจะถามใครไม่ได้ว่าต้องไปทำอะไรที่ไหน

“ ขอโทษนะครับ “ เมดเดินไปเอ่ยถามผู้ชายคนนึงที่กำลังเดินอยู่ไม่ไกลจากเรา “ ผมจะมาถวายสังฆทาน ไม่ทราบว่าไปถวายได้ที่ไหนได้ครับ “

“ หลวงพ่ออยู่ในกุฎิทางนู้นครับ “ ผู้ชายคนนั้นชี้ไปอีกฝั่ง เมดก็หันมาบอกผม

“ ไปกัน “

   กุฎิที่ดูใหญ่ที่สุดในบรรดาหลายๆหลังที่เราเดินผ่านมา คิดว่าพระรูปนี้คงมีตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสวัด ตามจริงผมไม่ค่อยคุ้นชินกับสถานที่ที่เรียกว่าวัดสักเท่าไหร่ ตั้งแต่เด็กมาก็ไปแค่เท่าที่จำเป็นยกตัวอย่างเช่น พ่อแม่บังคับ แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่คนข้างหน้า มันดูเชี่ยวชาญกว่าผมอย่างน้อยก็น่าจะเข้าวัดบ่อยกว่า ก็ดูจากท่าเดินคลานเข่าของมันที่ค่อยๆเข้าไปหาพระท่านที่นั่งอยู่ก็พอรู้ได้

“ มาทำอะไรกันละโยม “ พระท่านถามอีกคนก็ยกมือขึ้นไหว้แนบอกก่อนจะบอก

“ มาทำบุญถวายสังฆทานครับ “ ตอบแค่นั้นท่านก็พยักหน้ารับ ส่วนเมดก็หันมามองหน้าผม “ มาตรงนี้สิ มาถวายหลอดไฟให้พระท่าน “

“ มึงทำ “ ผมบอกเสียงเรียบๆ “ มึงเป็นคนลงไปซื้อ “

“ อ้าว ก็ไหนมึงบอกจะทำบุญ “ เจ้าของดวงตาเรียวขมวดคิ้ว มันเอียงเข้ามาใกล้ผมก่อนจะพูดเสียงเบา “ มึงอยากจะมาทำบุญมึงก็ต้องถวายพระท่านเอง มึงจะได้ได้บุญไง “

 “ ไม่ต้องเถียงกันหรอกโยม ก็เข้ามาถวายพร้อมกันนั่นแหละ “  หลวงพ่อบอก “ ทำบุญร่วมชาติตักบาตรร่วมขันเกิดมาชาติหน้าก็จะได้มาเจอกันอีก “

“ อยากเจอกูอีกมั้ย “ ผมถามมันตอนที่ขยับเข้าไปนั่งชิดกับอีกคน เมดก้มหน้าของตัวเองลงมันบอกเสียงเบาๆ

“ เจอก็ได้.. มึงก็ไม่ได้แย่นิ “ เอื้อมมือไปจับมือมันที่กำลังจับหลอดไฟยกขึ้นไปถวายให้พระท่าน ผมสัมผัสได้ถึงความเกร็งของอีกคนตอนที่กำลังยื่นมันก็หันมาถาม “ แล้วมึงจะมาจับมือกูทำไม หลอดไฟตั้งยาว จับตรงอื่นไปสิวะ “

“ พูดมาก “ ผมกระซิบบอกมัน “ กูสะดวกแบบนี้ “

“ รับศีลรับพรนะโยม “ หลวงพ่อเอ่ยบอกตอนที่เรายื่นหลอดไฟวางไว้ตรงหน้าท่านเรียบร้อย เมดมันยกมือขึ้นมาหลับตาลงเพื่อรับพรอย่างที่พระท่านบอก ผมไม่รู้ว่ามันขออะไร ถ้าทำได้ก็อยากจะบอกมัน ให้ขอว่าชีวิตนี้อย่างได้ต้องมาพบเจอกับความทุกข์อะไรอีก ขอให้ชีวิตมีแต่ความสว่างไสวเหมือนดวงไฟที่ซื้อมาถวาย แต่เพราะไม่รู้ว่ามันจะขออย่างงั้นมั้ย ผมก็เลยขอให้มันแทน

“ ขอให้ชีวิตของคนข้างๆผมมีความสุข ขอให้เค้าไม่มีความทุกข์ ขอให้เค้าลืมเรื่องร้ายๆที่เกิดขึ้นไปให้หมด แล้วขอให้ชีวิตของเค้ามีแต่ความสุขที่สว่างไหวเหมือนไฟที่สว่างอยู่เสมอ “

“ แล้วทำไมถึงมาทำบุญกันเอาป่านนี้ละ “

“ ทำงานดึกน่ะครับ เลยตื่นมาทำบุญช่วงเช้าไม่ไหว “ เมดตอบพระท่าน มันที่ยิ้มจางๆ “ ขอตัวกลับก่อนนะครับหลวงพ่อ ต้องรีบไปทำงานแล้ว “

“ โชคดีนะโยม “ หลวงพ่อท่านว่า เราสองคนก็ก้มลงกราบลาก่อนจะเดินออกมาจากุฎิ

“ สบายใจดีเหมือนกันนะ “ เมดบอกผมตอนที่เดินเข้ามานั่งในรถ มันที่สูดลมหายใจเข้าไปเต็มปอดก่อนจะผ่อนออกมาแรงๆ “ วัดเนี้ย ให้ความรู้สึกพิเศษจริงๆ เข้ามาแล้ว ได้ทำบุญก็รู้สึกสบายใจ “

“ พรที่ขอ มันได้ผลแล้วเหรอวะ เร็วสัด “ หลุดพูดออกมาตอนที่อีกคนบอกแบบนั้น ผมแค่สงสัยว่าที่ผมขอไปตอนทำบุญเมื่อกี้ มันส่งผลเร็วขนาดนี้เลยเหรอวะ แต่ก็ดีเหมือนกัน อย่างน้อยก็เลือกไม่ผิดตัดสินใจพามันมาที่นี่ สบายใจก็ดี ผมก็ตั้งใจว่าอยากจะให้มันเป็นอย่างงั้น

“ ห๊ะ ? “ เมดหันมาถาม ผมก็ส่ายหน้า

“ ไปห้างเถอะ ธุระอีกเยอะ “

“ โอเค “

จัดการธุระทั้งเรื่องเอาเงินเข้าบัญชี เปิดบัญชีใหม่เรียบร้อย รวมถึงซื้อไอแพตมินิพร้อมทั้งมือถือรุ่นใหม่ล่าสุดให้อีกคนที่ตอนนี้ก็ยังเห่อของใหม่ไม่เลิก มันนั่งกด นั่งโหลด นั่งยิ้มมีความสุขอยู่ข้างๆผม ทั้งๆที่ตอนผมบอกว่าจะซื้อให้ มันกลับโวยวายเสียงดังซะลั่นร้าน

‘ ซื้อให้ทำไม ไม่เอา ไม่ต้อง ของกูยังใช้ได้ ‘ มันบอกแบบนั้นตอนที่ผมบอกให้มันเอามือถือของมันยื่นไปให้พนักงานเพื่อเปลี่ยนถ่ายข้อมูลรวมถึงซิมการ์ด

‘ ต้องพกแบตสำรองตลอดเวลานี่ถือว่ายังใช้ได้เหรอ เหมือนแม่งติดเครื่องช่วยหายใจตลอดเลย เอาออกก็ตาย มือถือดับ ‘
‘ สัด ‘ มันสถบใส่ผม ‘ แต่ยังไงก็ไม่ได้เกรงใจ ตั้งหลายหมื่น ไม่ต้องเท็นก็ได้มั้ง เอาหกเอสก็พอ มันก็ลดราคาอยู่ ‘

‘ ซื้อแล้วก็ซื้อใหม่ไปเลย จะซื้อของเก่าทำไม ‘ หันไปถามมันที่อีกคนก็ถอนหายใจออกมา

‘ เข้าใจคำว่า รู้จักประมาณตนตามฐานะตัวเองมั้ยอาฟ กูมีหนี้อยู่หลายหมื่น ไอแพตมินิกูยังพอเห็นสมควร ก็เอามาใช้กับงานของมึงให้รวดเร็วขึ้น แต่มือถือมันเป็นของส่วนตัวของกูไง มันไม่เกี่ยวอะไรกับงาน ‘

‘ แล้วถ้าบอกว่าอยากซื้อให้ได้มั้ย ‘ มันเงียบไปตอนที่ผมบอกทั้งๆที่ก็ไม่ได้หันไปมองหน้ามัน  แต่ตอนที่เหลือบไปมองเมดเม้มริมฝีปากเล็กน้อยก่อนจะถอนหายใจแล้วส่ายหน้า

‘ ไม่เอา ‘

‘ ทำไมเรื่องมากจังวะ ซื้อให้ฟรีๆ ก็ไม่เอา ‘ คราวนี้ผมหันไปจ้องอีกคนด้วยความไม่เข้าใจ คนเราก็แปลกได้ของฟรีแล้วไม่ชอบ

‘ กูรู้ว่ามึงรวย กับเงินแค่นี้ไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่มึงให้กูในฐานะอะไร เพื่อนร่วมงานเหรอ กูทำงานให้มึงได้ไม่กี่วันเองนะ จะซื้อของแพงขนาดนี้ให้กูแล้วเหรอ ‘

‘ ก็อยากให้ ‘ ผมบอกมันออกไปด้วยเสียงเรียบๆตรงๆก่อนจะถอนหายใจออกมา ‘ ทำไมคนเราต้องมีเหตุผลในการกระทำทุกอย่างเลยเหรอวะ อยากให้ก็แค่ซื้อให้ไม่ได้เหรอ ส่วนคนรับไม่ได้เสียตังค์สักบาท ก็รับไปไม่ได้เหรอ หนักหนามากเหรอวะ ‘

‘ มันไม่ได้หนักหนาอะไร แต่กูเกรงใจไง มันไม่ใช่เรื่องอะไรที่มึงต้องมาซื้อของแพงขนาดนี้ให้ ‘ เมดบอก มันก็ถอนหายใจออกมาตอนที่ผมตั้งท่าจะเถียงมันอีกครั้งว่าก็แค่อยากจะซื้อให้ แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะเดาความคิดออกเสียก่อน ‘ งั้นเอางี้ กูรับไว้ก็ได้แต่ว่า ขอกูจ่ายเองนะ ‘

‘ ยังไง ‘ ขมวดคิ้วถามด้วยความไม่เข้าใจแบบสีหน้าหงุดหงิด แต่ถึงอย่างงั้นอีกคนก็แค่ยิ้มอย่างใจเย็น

‘ ก็เดี๋ยวมึงออกให้ก่อน แล้วกูก็ผ่อนไง ทำงานกับมึงอยู่แล้ว ก็เพิ่มหนี้ขึ้นไปจากเดิมของที่มีอยู่ ตกลงมั้ยละ ‘

‘ ไม่ ‘

‘ ไม่ตกลงก็ไม่เอา ‘ มันบอกผม ก่อนจะทำทีเป็นเดินออกไปหาพนักงาน ‘ กูไปบอกพนักงานก่อนว่าเอาแค่ไอแพตมินิ ‘

‘ เออ ตกลงก็ได้ ‘ ผมบอกมันที่ก็หันมายิ้มให้ ‘ โง่ อยากเป็นหนี้ก็ตามใจ ‘

‘ ก็แค่นั้น ‘

‘ แล้วทำไมกูต้องมาหัวเสียกับการที่ไม่ต้องจ่ายเงินด้วยวะ ไอ้สัด ‘ บ่นคนเดียวอยู่ในใจก่อนจะยิ้มออกมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ถึงการปฎิเสธแบบนี้จะดูสมกับการเป็นคนอย่างมันดี แต่ก็คงไม่รู้ว่ายิ่งมันปฎิเสธผมเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งอยากให้มันมากเท่านั้น ให้ในสิ่งที่ผมให้ได้ ผมอยากจะให้มันทั้งหมด

   ขับรถมาที่ผับก่อนหมดเวลาเข้างานแค่ไม่กี่นาที คนข้างผมที่เป็นพวกตรงเวลาจัด วิ่งลงไปเปิดประตูด้านหลังของผับแล้วเอาคีย์การ์ดพนักงานแตะลงเครื่องจดเวลาเข้างานได้ทันอย่างเฉียดฉิว มันหายใจหอบอยู่แบบนั้นสักพักก่อนจะหันมาเหลือบมองผมที่ก็เหล่มองมันอยู่พลางยกยิ้ม

“ ยิ้มอะไรนัก มึงไม่ได้มีเวลาเข้าออกงาน แม่งก็รอดตัวไปสิวะ “ ยักไหล่ให้มันไม่สนใจ อีกคนก็แบะปากใส่ด้วยความรู้สึกที่หมั่นไส้ผมไม่น้อย

“ มาทำงานสายหักเงินเดือนนะบอกไว้ก่อน “

“ ไม่สายสักหน่อย “

“ ก็อย่าสายแล้วกัน บอกไว้ก่อนว่าหนี้มึงเยอะอยู่ “

“ มึงยัดเยียดให้กูเองทั้งนั้น “ เมดบอก “ ค่ารอยถลอกนั่น สามพันก็หรูแล้ว มือถือก็ไม่อยากได้สักหน่อย ถามจริงนี่เป็นแผนที่จะทำให้กูต้องทำงานอยู่ที่นี่นานๆรึเปล่าวะ “

“ ว้า แย่จัง  “ ผมบอกพลางทำหน้าเสียดายแบบกวนตีนใส่มัน “ เหยื่อรู้ตัวแล้วเหรอ “

“ สัดอาฟ ชั่วจริงๆ “ เมดบอกผมยิ้มๆ มันที่เดินตรงเข้าไปด้านใน ผมก็ได้แต่มองแผ่นหลังนั่นเดินไปเรื่อยๆ

อยากบอกมันเหมือนกันว่าผมน่ะ มีแผนอีกเป็นร้อยที่จะผูกมัดให้มันอยู่กับผมไว้ชั่วชีวิตเลยยังได้ และเป็นแผนที่ถึงมันจะคิดหนีจากผมไปยังไง ก็จะไม่มีวันสำเร็จ

“ พี่เมดมาแล้วเหรอออ วันนี้แต่งตัวน่ารักจัง “ ไอ้อัยย์ที่กำลังเช็ดแก้วอยู่ที่บาร์เอ่ยทักอีกคนที่ก็ก้มหน้าลงดูชุดที่ตัวเองสวมอยู่

“ แต่สำหรับน้องเดย์ พี่เมดน่ารักทุกวันเลยนะ “ น้องชายผมก็ไม่พลาดมันชมอีกคน เมดที่ก็ยิ้มเขินออกมากับทั้งสายตาแล้วก็คำชมพวกนั้นก่อนจะส่ายหน้า

“ พูดเกินไป ก็ธรรมดา “

“ น่ารักอยู่แล้วเป็นธรรมดาอะไรแบบนี้มั้ย “ ไอ้เจที่กำลังเปิดโน็ตบุ๊คนั่งทำงานอยู่ที่บาร์ไม่พลาดเอ่ยแซวมันอีกคน เมดส่ายหน้าไปมาแรงขึ้น แก้มแดงๆของมันชวนให้ผมหงุดหงิดอยู่ไม่น้อย แล้วตอนที่จะเดินเข้าไปเพื่อนผมก็ถามประโยคที่ผมไม่อยากจะให้มันตอบขึ้นมา“ แล้วนี่ทำไมมาสายกันจังวะ ไปไหนกันมา “

“ ไปวัดมา “ เมดตอบออกไปก่อนที่ผมจะเดินไปห้ามไว้ทัน “ อาฟบอกว่าอยากจะทำบุญเลยไปถวายสังฆทานกันมา “ เพื่อนทั้งสามคนที่ยืนอยู่ตรงบาร์หันมามองผม ที่ก็ได้แต่นิ่งไปแล้วถอนหายใจออกมาก่อนจะหันไปทางอื่น

“ เยี่ยม “ ผมพูดกับตัวเอง ไอ้เจก็ก้มหน้าลงกลั้นยิ้มกับโน็ตบุ๊ค ส่วนไอ้เดย์อัยย์ก็เอาแต่เกาหัวยิ้มๆ

“ แล้วถ้าให้เดาต้องไปถวายหลอดไฟกันมาแน่เลย “ ไอ้เจว่าเสริม เมดก็หันไปบอกมันตาโต

“ ใช่ รู้ด้วยเหรอ “

“ ฮ่าๆ “ ทั้งสามตัวหลุดหัวเราะกันออกมาเสียงดัง ก่อนไอ้อัยย์จะพูดออกมาทั้งน้ำตาที่ยังหัวเราะอยู่

“ เชี้ยเฮีย กูพูดเล่น มึงก็แม่ง เสือกทำจริงๆด้วย ฮ่าๆ โอ๊ยยกูขำ  “

“ นี่พวกมึงหลอกกู “ ผมถามออกไป มันก็ยิ่งหัวเราะกันเสียงดังขึ้นไปอีก ไอ้อัยย์ยกมือไหว้ผม

“ กูไม่คิดว่าเฮียมึงจะเชื่อไง “

“ โอ๊ยยย กูขำ เห็นนิ่งๆ กูว่าแล้วมันต้องไป แล้วเข้าวัดไม่ร้อนเหรอสัดพี่ถามจริง ฮ่าๆ “ น้องชายผมหัวเราะออกมาเสียงดัง “ แล้วบอกไม่รู้สึกอะไรกับเค้าทั้งนั้นแหละ ไม่เลย ไม่เล๊ยยยย อมพระทั้งวัดมาพูดก็ไม่เชื่อแล้วจ้าจุดนี้ “

“ เพื่อความสบายใจของคนที่เค้ารักไง ร้อนแค่ไหนเค้าก็อยากจะทำให้ แม้ว่าจะเป็นแค่ความเชื่อก็ตาม “ ไอ้เจบอก “ มึงไม่มีความรักจะไปเข้าใจอะไร “

“ ไอ้พวกหน้าเหี้ย ส้นตีน “ ผมว่าด้วยสีหน้าหงุดหงิด ก่อนจะหันไปมองคนที่ยังคงทำหน้างงๆด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม มึงนี่มันอันตรายจริงๆ อยู่ด้วยกันแค่ไม่กี่วัน มึงฉีกกฎของชีวิตกูไปสักโหลข้อได้แล้วมั้ง “ รับผิดชอบด้วยนะ “

“ ห๊ะ ? “ เมดเบิกตาถามผมตอนที่มันได้ยินเสียงของผมพูดตอนที่เดินเข้ามายืนตรงหน้ามัน

“ ทำให้กูเป็นแบบนี้ รับผิดชอบกูด้วย “

“ กูไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย “ ก็ยังเป็นคนคนเดิมที่ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรทั้งนั้น

“ มึงทำ “ ทำให้กูรู้สึกพิเศษกับมึง อย่างไม่รู้ตัว ‘ ร้ายนักนะมึง คุณมินเมด ‘

.................................................................

คือขอยอมรับว่าอยากเป็นน้องเมด เราชอบความคิดของอาฟมาก
เป็นผู้ชายคนนึงที่รู้ตัวนะ ว่าตัวเองนิสัยไม่ดี รู้ทั้งหมดว่าตัวเองเป็นคนยังไง แต่ทุกอย่างที่ทำออกมาให้เมดมันกลับไม่ใช่อย่างที่เค้าบอกเลยว่านี่คือเค้า เป็นเหมือนความอบอุ่นที่มีไว้มอบให้คนที่เรารู้สึกพิเศษมากๆสักคน
บางการกระทำ เรารู้สึกว่าเราทำให้เค้าโดยไม่มีเหตุผล แต่ความจริงไม่ใช่ เหตุผลมันมี อย่างน้อยก็ตอนนี้สำหรับพี่อาฟ “ ชอบ “ คงเป็นเหตุผลที่ตรงใจที่สุด

เขินนนนนนนนนนนนนนนนน
และนี่คือทางไปนิยายแชทของจอยลดา   http://www.joylada.com/story/5a8bfb6e007ee30001162ca6

ยังไงฝากแท็ก #ผับชั้นสามด้วยนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์ค่า   :L2:

ออฟไลน์ catka12

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 578
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-0
 o13 ชอบมากกกกก... อยากให้มี moment ของ อาฟกับเมดเยอะๆ ค่ะ  :-[

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3066
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
เฮียดูซึนดีอ่ะ555 ยอมรับแล้วสิว่าชอบเมด555

ออฟไลน์ donutnoi

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2187
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-7
อาฟมีมุมน่ารักๆ   :mew1:

ออฟไลน์ golove2

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +277/-6
เอาน่าอาฟ ยังไงก็ได้ทำบุญราวมชาติกับเมดแล้วนะ
ถึงจะโดนหลอกให้ทำก็ตาม

 :laugh: :laugh:

ออฟไลน์ chaotic69

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
น้องเมดพร้อมฉีกกฏอีกหลายข้อเลยจ้ะพี่อาฟจ๋าาาา :hao7:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ onlyplease

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 317
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
ความตะมุตะมิคืออาร๊ายยยยยยยยย
เขาจีบกันแล้วววว
 :mew1: :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26

ออฟไลน์ no.fourth

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 888
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1

ออฟไลน์ Chompoo reangkarn

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1087
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0
ขำแก็งค์สามช่าจริงๆหลอกพี่อาฟให้เข้าวัดได้ เรามาเฝ้าหน้าผับรออ่านตลอดค่ะ

ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
หวงมากกกกกกกกกกก เลยนะอาฟ.  :laugh:

ออฟไลน์ kungverrycool

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 284
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ u_cosmos

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1114
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-1
มีคำว่าหนี้เมื่อไหร่ แผนการเติมเลขศูนย์จะผุดขึ้นมาในหัวเราทันทีเลยค่ะ ><
ปากบอกไม่ๆ แต่ค่อยๆรุกคืบเข้าไปในหัวใจเขาแบบนี้ก็ร้ายไม่เบานะเฮีย
ยังไงสะใภ้คนนี้ทุกคนก็ไฟเขียวแล้ว ก็บอกเขาไปตรงๆด้วยเลยเถอะ

ออฟไลน์ route rover

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-7
มันมีความน่ารักทั้งคู่ ทั้งอาฟ ทั้งเมตเลย  :o8:

ออฟไลน์ momonuke

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 753
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
คนซึนเริ่มจะไม่ค่อยซึนแล้วน้าาา  :hao6: :hao6:

ออฟไลน์ เพียงเพื่อน

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 175
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
งู้ยยยยยยยยยยยยย เขินจังค่ะ 5555555 :z1: :z1: :mew1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด