‘ o- o group ‘
[ จัดสต๊อกแบ่งพวกเครื่องดื่มแบบมีแอลกฮอล์ส่วนนึง แล้วแบบไม่มีแอลกฮอล์ก็ส่วนนึงแยกเป็นหมวดไว้ ส่วนของอย่างอื่น แบบ น้ำแข็ง ผลไม้สด ผลไม้กระป๋อง สมุนไพรอะไรของพวกมึง ก็แยกออกเป็นอีกส่วนนึง ทำออกมาเป็นสักสามส่วนใหญ่ๆ จะได้นับง่ายๆ ] พิมพ์ข้อความส่งเข้าไปในกลุ่มส่วนตัวที่มีไอ้บาร์เทนเดอร์สองคนนั้น ไอ้เดย์ไอ้อัยย์จับมือถือพร้อมกัน ตอนที่มันก้มหน้าลงอ่าน สักพักก็เงยหน้าขึ้นมองไปรอบๆ ก่อนจะเจอเข้ากับผมที่มองพวกมันอยู่
[ คิดว่าตัวเองเป็นพระเอกมากมั้ยวะเฮีย ] ไอ้อัยย์พิมพ์เข้ามาแซว [ ขี่ม้าขาวเข้ามาช่วยเค้าอะไรแบบนี้หรา ]
[ แน่จริงลงมาบอกเค้าเองสิวะ ] น้องชายผมพิมพ์เสริมแต่ผมไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ทำได้แค่ปิดหน้าจอมือถือตัวเองลงแล้วมองไปที่บาร์ตามเดิม ไอ้เดย์หันมายกคิ้วใส่ล้อเลียนผมก่อนจะหันไปยิ้มกับอีกคน
“ พี่เมดครับ สัดพี่อาฟบอกว่า ให้พี่เมดแบ่งสต๊อกในบาร์ออกเป็นสามส่วน คือพวกเครื่องดื่มไม่มีแอลกฮอล์ พวกมีแอลกฮอล์ แล้วก็พวกสมุนไพร น้ำแข็ง ผลไม้ อุปกรณ์ก็ไว้อีกส่วนนึง “
“ โอเค “ เมดเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้ผมก่อนจะก้มลงจดลงไปในกระดาษ มันขีดๆลากๆเหมือนตีตาราง ไอ้เดย์ไอ้อัยย์ก็ยักคิ้วล้อเลียน
“ กูไม่ได้บอก “ ผมพูดขัดออกไปคนที่ล้อเลียนก็ปั้นหน้าตาโตแล้วแบะปาก คล้ายกำลังด่าออกมาว่า กล้ามากที่พูดอะไรแบบนั้น เมดเหลือบมองผมเล็กน้อยตอนที่มันได้ยินคำพูดนั้นทั้งๆที่มือก็กำลังเขียนไปเรื่อย
“ เอาไลน์ไปให้พี่เมดดูแปป “ ไอ้อัยย์ว่า
“ เสือก “
“ อูยยยยยยย เกรี้ยวกราดเว่ออออ “ น้องชายผมเสริมก่อนจะหันไปกอดคอเพื่อนมัน ตอนที่ไอ้เจเพื่อนผมเดินผ่านมาพอดี “ พี่เจๆ วันนี้ใครมาร้องเพลงที่ผับวะ “
“ ไม่มี ช่วงนี้ไอ้อาฟให้เมดปรับระบบในผับ กูเลยว่าจะหยุดไปก่อน แต่คิดว่าน่าจะเริ่มมีอีกที อาทิตย์หน้าปลายๆอาทิตย์นู้นแหละ ทำไม มึงอยากจะให้กูชวนใครมา “
“ เปล๊า “ ไอ้อัยย์ว่า “ งั้นถ้าไม่มีใครมาก็เปิดเพลงอะดิ “
“ อื้ม ทำไมพวกมึงอยากจะฟังเพลงอะไร “ เจถาม พวกมันก็หันมาเหล่ผมที่นั่งมองอีกคนอยู่ ผละสายตาตอนที่เมดมองไปทางอื่น เพื่อนสนิทที่มองตามมาก็ยิ้มกว้าง “ หรือพวกมึงจะขอเพลงให้ใครวะ “
“ คนที่เมื่อกี้แอบมองเค้าอยู่อะพี่เจ “ ไอ้เดย์พูดแบบตบมุก “ แบบว่า ขอเพลงนี้ให้กับคนคนนึงที่เค้าคงอยากจะมอบให้กับคนอีกคนนึงไรงี้ “
“ คนที่นั่งอยู่ชั้นสองมอบให้คนที่ยืนอยู่ตรงชั้นล่างแถวๆบาร์อะไรแบบนี้เปล่าวะ “ อัยย์หันไปบอกเพื่อนมัน
“ อูยยยยยยยยยยย เจาะจงไปอี๊ก “
“ ก็ถ้าคนนั้นกูว่า มีเพลงนึงเหมาะกับเค้า “
“ เพลงไรวะ “
“ เพลงมุม “
“ มุมไหน “ ไอ้เจถามพวกมัน “ มุมที่ร้องว่า ได้แต่แอบมองเธออยู่ข้างเดียวที่มุมนี้ ก็พอแล้วไม่มีเงื่อนไขใดๆในความหวังดี แค่ได้ชอบเธออยู่ตอนนี้ ก็ถือเป็นโชคชะตาดีๆที่คนอย่างฉันได้เกิดมาพบกับเธอ “
“ ว๊ายยยยยยย “ สองเสียงของบาร์เทนเดอร์ของโห่ขึ้นมา ก่อนไอ้อัยย์จะพูดแซวผมที่ลุกขึ้นเดินออกไปจากโซฟาที่นั่ง
“ เค้าลุกแล้วอะ เค้าเขินใช่หรือไม่ “
“ แต่ แต่กูว่ามาท่านี้ไม่น่าเขิน “ ไอ้เจพูดขึ้นตอนที่มองตามผมที่เดินมาใกล้พวกมัน และไม่ทันให้พวกมันได้แซวอะไรมากมายกว่านั้น เท้าข้างนึงของผมก็ยกขึ้นถีบไอ้เดย์น้องชายตัวเองที่ยืนอยู่หน้าสุดจนพวกมันทั้งหมดล้มลงพร้อมกันเพราะไอ้เดยล้มลงไปทับ
“ โอ๊ย! เชี้ยยย “ เสียงโวยวายของพวกมันทั้งสามคนร้องดังขึ้นมา ผมยกยิ้มก่อนจะหันไปมองเมดที่ก็ยืนตาโตอยู่ใกล้ๆ ด้วยความงุนงง มันมองไอ้สามตัวนั่นที่พยายามลุกขึ้นยืนแบบทุลักทุเลสลับกับผม
“ มึงทำเหี้ยอะไรวะไอ้อาฟ อยู่ๆมาถีบน้องมันทำไม “ ผมไม่ตอบอะไร แต่ไอ้เดย์ที่ตั้งสติได้มันทำหน้างอแงเหมือนจะร้องไห้ก่อนจะดึงตัวเองทำทีเหมือนไม่ไหว ใกล้จะตายคลานเข่ามาจับขาไอ้เมดก่อนจะลุกขึ้นช้าๆ
“ พี่เมด น้องเดย์เจ็บ ดูความรุนแรงของสัดพี่อาฟสิ “
“ น้องอัยย์ก็เจ็บครับพี่เมด เจ็บเหลือเกิน “ ไอ้อัยย์เพื่อนมันก็เอาด้วย หันมองไปทางอื่นก่อนจะถอนหายใจออกมาไอ้เจที่ลุกขึ้นมาคนสุดท้ายมันปัดกางเกงตัวเองก่อนจะบ่นเบาๆ
“ อานุภาพของความหึงหวง แม่งซัดพวกกูซะเต็มตีนเลยนะสัด “
“ อีกสักทีมั้ย “ ผมถามมันอีกคนก็ส่ายหน้า
“ กลัวแล้วจ้า “ หันไปมองไอ้บาร์เทนเดอร์สองคนที่ยืนทำหน้าเหมือนจะตายอยู่ข้างอีกคนที่ก็ยิ้มขำๆ มือขาวยื่นมาปัดกางเกงที่เลอะรอยเท้าของผมให้ไอ้เดย์ที่ก็ยักคิ้วให้ผม ส่วนไอ้อัยย์อีกคนก็เอาแต่ดูว่ามีร่องรอยเปื้อนตรงไหนรึเปล่า
“ น่ารำคาญ “ ผมพูดกับตัวเองตอนที่เห็นภาพพวกนั้น เผลอหงุดหงิดขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ผมไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่เท่าที่รู้สึก ผมเกลียดมัน เกลียดรอยยิ้มนั่นเวลาที่มันถูกส่งไปให้คนอื่น เกลียดท่าทางเอาใจใส่พวกนั้น ที่มันไม่ได้มีให้ผม “ รีบทำงานให้เสร็จก่อนที่ร้านจะเปิด ถ้าพวกมึงทำไม่เสร็จแล้วก็ไม่เรียบร้อย กูจะหักเงินเดือน คนละ 5000 โทษฐานที่ทำงานไม่ได้อย่างที่สั่ง “
“ เชี้ย สัดเฮีย “ ไอ้อัยย์บ่นออกมาเบาๆก่อนจะกลืนน้ำลายแล้วมองหน้าเพื่อนตัวเอง พร้อมกับร่างบางอีกคนที่ก็ยังงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มันเงยหน้าดูเวลาก่อนจะหันมาบอกผม
“ มึงจะให้พวกกูทำให้เสร็จภายในชั่วโมงครึ่งนี่อะนะ “
“ ใช่ “
“ มึงจะบ้า ใครมันจะทำทัน “
“ ก็น่าจะทัน ถ้าไม่มัวคิดกันว่า คืนนี้จะขอเพลงอะไรดี “ บอกแค่นั้น ผมพาตัวเองไปนั่งอยู่ที่โซฟาอีกฝั่งของร้าน หยิบมือถือขึ้นมาดูทำเป็นไม่สนใจสายตาของคนอีกสี่คนที่มองมา ตอนนั้นไอ้เจที่หันมามองผมมันยกยิ้มแล้วเดินเข้ามานั่งใกล้ๆ ส่วนอีกสามคนก็ย้ายตัวเองเข้าไปด้านในของส่วนบาร์แล้วเริ่มเช็คขวดเหล้าทั้งหมดที่มีแบบแบ่งๆกันทำตามที่ผมบอก
“ เกรี้ยวกราดเชียวน้า โดยแซวนิดๆหน่อยๆน่า อย่าเอาเป็นอารมณ์สิวะ “ ไอ้เจบอก “ มึงหงุดหงิดอะไรไร้สาระ “
“ กูไม่ได้หงุดหงิด “ ผมเถียงมันอีกคนก็แบะปากก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นสูง “ แล้วนี่มึงไปบอกไอ้สองตัวนั่นเหรอวะ ว่ากูชอบไอ้เมด กูไม่ได้ชอบ ไอ้สัด “
“ กูไม่ได้บอกเลยยยย แต่การกระทำของมึงนั่นแหละ ที่มันบอกทุกคนว่ามึงรู้สึกยังไงกับไอ้เมดมัน “ ไอ้เจเถียงกลับก่อนจะบ่นๆ “ แล้วก็ยังจะกล้าปฎิเสธอีกไอ้หน้าเหี้ย “
“ การกระทำกูมันเป็นแบบไหน กับใครกูก็ทำแบบนี้ “ มันหันมามองผมตาโตก่อนจะเอามือทาบอก
“ กล้าที่จะพูด “ ไอ้เจส่ายหน้าไปมา “ ใจดีพาเค้ามาทำงานผ่อนหนี้ในผับ ทำแก้วแตกขวดเหล้าแตกก็ไม่เก็บสักบาท พอเค้าร้องไห้เพราะเพลงเศร้าก็พาไปหลบไม่ให้ได้ยิน หาเรื่องจะให้เค้าอยู่ใกล้เลยจับไปทำบัญชี สั่งซื้อ นี่ล่าสุดสั่งให้เป็นเลขา จะเติมศูนย์โกงบิลให้เค้าทำงานอยู่ด้วยกันนานๆ หาวิธีทำให้เค้าหายเศร้าแบบสารพัดทาง นี่ยังไม่นับว่า อดนอนไปรับเค้าตั้งแต่เช้าทั้งๆที่ไม่มีเรียน แถมยังออกจากห้องเรียนไปก่อนเวลาเพราะไม่อยากจะให้เค้าคอยนาน “ ผมถอนหายใจออกมาอีกคนก็เอื้อมมือมากอดคอไว้หมายจะพูดล้อ“ มองมาจากวงแหวนดาวเสาร์ยังรู้ ว่ามึงรู้สึกยังไงกับเมด “
“ รำคาญ “
“ แหมมมมมม อยากจะให้พี่อาฟรำคาญกูบ้างจังเลยอะ รำคาญแล้วได้เป็นคนสำคัญ กูละ อยากโดนรำค๊าญญ รำคาญอะ “
“ รำคาญมึงอะสัด พูดมาก “
“ นี่ถ้ามึงจริงจังกูจะช่วยมึงเอง ช่วยพูด ช่วยแซว มันต้องมีหวั่นไหวกันบ้างละวะ น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน แล้วหัวใจของน้องเมดที่อ่อนๆ มันจะไม่กร่อนบ้างก็ให้รู้ไป “
“ ไม่ต้องเสือก “ ผมหันไปบอกมันก่อนจะมองไปที่ส่วนบาร์ที่ตอนนี้ มีคนคนนึงกำลังก้มๆเงยๆจดนู้นจดนี่อยุ่ด้วยท่าทางเครียดๆ ริมฝีปากแหลมๆที่ชวนให้ผมยิ้ม “ กูอยากจะให้มันเป็นแบบนี้ อยากจะให้มันเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ถ้ามันจะเพิ่ม หรือจะเปลี่ยน ก็ขอให้มันเปลี่ยนไปเพราะกู หรือเพราะมัน ไม่ใช่เพราะคนอื่น “
“ นะครับโผมมม “ เสียงแซวของเพื่อนที่ตบท้ายผมถอนหายใจออกมาก่อนจะนั่งมองใครอีกคนไปเงียบๆ
มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่สายตาของผมเอาแต่มองมัน มองแล้วยิ้ม จนรู้สึกว่า คนเราแม่งจะมีความสุขเพียงเพราะได้เห็นหน้าใครอีกคนเท่านั้นเองจริงๆเหรอวะ ความสุขของคนเรามันเกิดได้ง่ายแค่นี้เองจริงๆเหรอวะ ทำไมมองหน้าใครไม่เห็นเป็น แล้วทำไมพอมองหน้าไอ้ก้อนแป้งนี่ แล้วถึงเป็นขึ้นมาวะ
‘ o- o group ‘
[ ช่วยด้วยครับ ไม่ไหวแล้วครับ อาการคนทางบาร์ค่อนข้างย้ำแย่ เรียกรถพยาบาลทีครับ ] พลิกมือถือที่สั่นอยู่ในมือขึ้นมาดู ผมแอบถอนหายใจกับข้อความของน้องชายตัวเอง ก่อนคนข้างๆอย่างไอ้เจจะพิมพ์ถามออกไป
[อาการเป็นยังไงครับ บอกหมอมา รถพยาบาลหรือปอเต็กตึ่งจะได้เรียกถูก ]
[ กูว่ากูไม่ไหว ] ไอ้อัยย์ส่งข้อความมาพร้อมกับภาพเลขาของผม ที่กำลังก้มหน้าทำอะไรสักอย่าง ภาพแอบถ่ายที่เห็นคอขาวๆจากคือเสื้อนักศึกษาที่ผ่าลงไปลึก [ หืดหาดมาก อีกนิดคือหัวนม นี่ไอ้เดย์กับกูก็ลุ้นกันมาก ว่าดำหรือชมพู ]
[ วางชมพู ร้อยนึง ] ไอ้เจพิมพ์ตอบ [ ขาวเนียนขนาดนี้ต้องสีชมพูเท่านั้น ]
[ แล้วดูปากนั่นสิ เหี้ยเอ้ย คือตอนที่เค้าพูดชื่อเหล้าไปพลางจดไปพลางอะพี่มึง ปากแหลมๆ เล็กๆ มันงุงิ น่ารักมากๆอะ สัดเอ้ยยย เค้าน่ารักขนาดนี้ได้ไงวะ ] ไอ้เดย์เสริม [ แล้วคือกูไม่อยากจะให้พวกมึงรู้เลย ว่าตอนนี้กูคิดอะไร ]
[ เดย์ กูว่ามึงขึ้นอยู่ตอนนี้ ]
[ สัดพี่เจ รู้ดี ]
[ กูรู้ด้วยซ้ำว่ามึงคิดอะไรกับปากไอ้เมดตอนนี้ ไอ้สัด และกูขอเตือนพวกมึงว่า เฮียพวกมึงกระดิกตีนนั่งอ่านอยู่ข้างกู ]
[ แล้วไง ใครแคร์ ]
[ ไอ้อัยย์ทำไมเงียบไปวะ @Ai ]
[ กำลังดูอยู่ว่าหัวนมพี่เมดสีอะไร มึงว่าสีชมพู ร้อยนึงนะพี่เจ ]
[ ไอ้สัดอัยย์นี่มึงจริงจังมากอะ ไอ้เหี้ย กูไปนั่งด้วยได้มั้ย กูเข้าไปทำไรดี เข้าไปช่วยนี่เนียนมั้ย กูเข้าไปนับก้อนน้ำแข็งก็ได้นะ ] ไอ้เจว่ามันขยับตัวเหมือนจะเตรียมลุกจริงๆ แต่ก็แค่เปลี่ยนท่านั่งในการเล่นมือถือก็เท่านั้น
[ วิวที่กูนั่งนับเหล้า โคตรดี คือเห็นตอนพี่เมดก้มเต็มๆแต่เสื้อมันไม่กว้างพอจะเห็นหัวนมวะ กูควรวางแผนให้พี่เค้าแม่ง ก้มลงต่ำกว่านี้อีก เปล่าวะ มึงคิดกันดิวะ ยังไงดี ]
[ เมื่อกี้ทำทีเป็นจัดขวดโซดาวางไว้กับพื้นพี่เมดก็ใจดีก้มลงมาช่วยจัด ตอนเค้าหยิบแล้วก้มลงมาวางอะพี่มึง ขาวมาก ได้เห็นลึกกว่าปกตินิดนึง “ ไอ้เดย์เสริม “ แต่ก็ยังไม่เห็นหัวนมอะ เชี้ยเอ้ยยย หัวนมเค้าอยู่ไหนวะ มันจะน่ารัก แบบเล็กๆ ใช่มั้ย น่าสะกิด น่าเอาปากขบเบาๆ ]
[ โอ๊ยยยยยย พอแล้วววว เดี๋ยวกูก็ไปกระชากเสื้อไอ้เมดซะนี่ ไอ้สัด ]
[ กูว่าต้องจัดของแบนๆ เล็กๆ เค้าจะก้มมากขึ้น ของแบนๆ เล็กๆ กูว่าได้ละ แก้วเป็กๆ ไปหาก่อนแล้วเดี๋ยวจะมารายงานเรื่องหัวนมนะ ] อ่านข้อความของไอ้อัยย์จบผมก็ลุกขึ้นจากที่นั่งทันที ขาที่เดินตรงไปที่บาร์ไอ้เจก็ก้มหน้าลงพิมพ์ข้อความในกลุ่มด้วยความร้อนรน ผมยกยิ้มท่าทางนั้นของมัน ตอนที่ก้าวเท้าเดินตรงไปข้างหน้าช้าๆ
[ เดี๋ยว! เชี้ย หยุด ไอ้อาฟมันเดินไปว่ะ พวกมึง หยุด ไอ้สัด @Ai @d.day หยุด พวกมึงหยุด ]
กริ๊ก
มันเป็นเสียงเตือนเบาๆ จากมือถือตอนที่ผมเดินเข้าไปถึงด้านในบาร์พอดี มือที่คว้าทั้งสองคนให้ลุกขึ้นยืน เมดที่เบิกตางงๆแต่ยังไม่ทันจะอ้าปากถามอะไร ผมที่จับพวกมันก็ปล่อยแล้วเปลี่ยนไปเป็นตบหัวทั้งไอ้เดย์ไอ้อัยย์คนละที แบบหนักๆ จนพวกมันได้แต่ร้องออกมาเสียงดังลั่นด้วยความเจ็บ
“ โอ๊ย!! เชี้ย สัดพี่กูเจ็บนะ “ ไอ้เดย์ว่าก่อนจะเอาสองมือยกขึ้นกุมหัวตัวเอง ไอ้อัยย์ที่โดนตบที่หลังเองก็ด้วย
“ โอ๊ย! เฮียยยย กูเจ็บนะ ตบมาได้ไง สมองไหลแล้วมั้ง “
“ สมน้ำหน้า “ ผมพูดเบาๆ ก่อนจะหันไปมองอีกคนตาขวาง เมดมันก็ยกมือขึ้นปิดหัวตัวเองอัตโนมัติ ก่อนจะส่ายหน้าไปมา
“ อย่าตีกูนะ กูยังไม่ได้ทำอะไรผิดนะ “
“ มึงน่ะ ตัวผิดเลย “ บอกมันแบบนั้นอีกคนก็ขมวดคิ้วงงไปกันใหญ่ มันน่าหงุดหงิดก็ตรงอีกคนไม่รู้เรื่องอะไรเลยนี่แหละ หงุดหงิดที่แม่งไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำให้ผมหวงแค่ไหน
“ ผิดอะไรวะ “
“ ใครใช้ให้มึงใส่เสื้อแบบนี้มาทำงานที่ผับ “
“ ห๊ะ ? “ มันอ้าปากค้างก่อนจะก้มหน้าลงมองตัวเอง “ แล้วมันไม่เรียบร้อยยังไงวะ ก็เสื้อนักศึกษา..” เมดมองไปรอบๆ “ เด็กเสิร์ฟยังใส่เสื้อเชิ้ตขาวเลย แล้วทำไม..”
“ กับมึงไม่ได้ “ ผมบอก เมดก็ยิ่งงงหนักขึ้นไปอีก
“ พี่เมดเหมือนไม่เข้าใจ งั้นน้องเดย์จะอธิบายให้ฟังนะครับ แปลไทยของสัดพี่อาฟเป็นไทยของคนทั่วไป “ ไอ้เดย์บอก “ กับมึงไม่ได้ที่สัดพี่พูดนี่ น่าจะไม่หมายถึง..”
“ เสือก “ ผมหันไปบอกมันด้วยสายตาไม่ชอบใจ ก่อนจะมองเหลือบไอ้อัยย์ที่กำลังเม้มปากแล้วก้มหน้า ส่วนไอ้เดย์ก็ได้แต่เงียบ ผมขยับตัวเข้าไปใกล้พวกมันสองคนที่ขยับมายืนข้างกันก่อนจะกระซิบ “ อย่ามายุ่งกับของของกู กูไม่ชอบ “
“ มึง.” เมดเอ่ยเรียกผมเบาๆ ในตอนที่เห็นไอ้บาร์เทนเดอร์สองตัวพยักหน้ารับแล้วเอาแต่ยืนนิ่ง ผมหันไปมองมัน
“ ติดกระดุมเสื้อ “
“ เสื้อกูน่ะเหรอ “ มันชี้ที่คอเสื้อตัวเองด้วยท่าทางที่กำลังงง
“ เสื้อกูมั้ง “
“ เดี๋ยวนะกูงง มึงหงุดหงิดน้องเดย์น้องอัยย์ทำไมอะ น้องทำอะไรผิด ทำไมมึงไม่บอกน้องก่อนว่าน้องผิดอะไร แล้วค่อยด่าค่อยว่า ทำไมถึงไปตบน้องเลยวะ “ เมดถามผมด้วยสีหน้าจริงจัง มันที่มองไปทางไอ้บาร์เทนเดอร์สองตัวข้างหลังผมที่ก็ยืนเอามือปิดปากตัวเองไว้แน่น แสดงทีท่าประทับใจแบบน่าหมั่นไส้
“ พี่เมดปกป้องน้องเดย์ แต่ถ้าพี่เมดรู้ว่าน้องเดย์คิดอะไร พี่เมดจะไม่ปกป้องน้องเดย์อย่างงี้ จำไว้นะครับ “ ไอ้เดย์ว่าไอ้อัยย์ที่ก็พยักหน้ารับตามเพื่อนมัน มีก็แต่ไอ้เมดที่ยิ่งทำหน้างงหนักไปอีก มันไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้นในสิ่งที่ไอ้สองตัวนี้พูด
“ พี่เมดอย่าปกป้องคนเลวอย่างเราเลย พี่เมดบริสุทธิ์เกินไปครับ “
“ พี่เมดของน้องเดย์ช่างแสนน่ารัก และ บริสุทธิ์ “
“ มึงสองตัวแม่ง โคตรวอนตีน “ ผมหันไปบอกพวกมันที่ดูเหมือนกำลังแสดงละครมากกว่าจะเรียกว่า สำนึกผิด “ สิ่งที่พวกมึงกำลังทำ มันคือการคุกคามทางเพศ อย่าให้กูรู้อีกว่าทำ “
“ โอเค ไปสร้างอีกแชท “ ไอ้เดย์ว่ามันที่จ้องหน้าผมก่อนจะเม้มริมฝีปากแน่นแล้วยกมือขึ้นปิดปากทันที ในตอนที่ผมหันไปมองมันด้วยสีหน้าจริงจัง เดย์รู้ดีว่าเวลาไหนที่มันควรเล่นและไม่ควรเล่นกับผม “ น้องเดย์ไม่ได้พูดอะไร น้องเดย์ไม่ได้พูด สัดพี่อาฟหูฟาดไปเมื่อกี้ “
“ เดย์ อย่าทำ กูไม่ชอบ แล้วอย่าให้ต้องพูดซ้ำ “ ผมพูดเสียงเรียบๆ อีกสองคนก็พยักหน้ารับ ผมหันไปมองอีกคนที่ก็ยังอยู่ในอาการของคนงงไม่คลายสงสัย ก่อนจะเอื้อมมือไปติดกระดุมเสื้อให้มันจนถึงคอ
“ เดี๋ยวๆ มึงจะใส่ให้กูถึงคอเลยเหรอ กูหายใจไม่ออก “ มันดึงตัวเองให้มือผมออกห่างจากเสื้อของมัน เมดจับเสื้อของตัวเองไว้หลวมๆ ผมก็ย้ำความต้องการของตัวเอง
“ ใส่กระดุมให้หมด “
“ เพื่อ ? อึดอัดจะตาย ไอ้เหี้ย ไม่เอาอะ “ เมดบอกแค่นั้นก่อนจะปล่อยมือตัวเองลง มันเหลือกระดุมเม็ดบนสุดเอาไว้ แต่มองจากตรงนี้ก็ยังเห็นคอขาวๆของมันอยู่ดี ซึ่งนั่นก็ยังไม่โอเค ผมไม่ต้องการให้ใครได้เห็นทั้งนั้น
“ มันดูไม่เรียบร้อย มึงจะมาก้มๆเงยๆ ให้ไอ้สองตัวนี่เห็นทำไม อยากโชว์เหรอ หรือยังไง จะยั่วมัน “
“ อะไรของมึงเนี้ย “ เมดถามกลับ “ ยั๊วะเหี้ยอะไรเรื่องแค่นี้ เรียบร้อยกว่านี้ให้กูใส่คอเต่าเลยมั้ยละ “
“ ใส่มาตั้งแต่วันพรุ่งนี้ “
“ ไอ้สัด! ไม่เอา ร้อน มึงดูอากาศประเทศไทย จะให้คนอื่นมองว่ากูบ้าเหรอ “
“ เออ “ ผมตอบย้ำมัน อีกคนก็ได้แต่ทำหน้าหงุดหงิด ตอนนั้นเมดที่กำลังจะเอ่ยปากเถียง ไอ้เจก็เดินเข้ามามันพูดขัดขึ้นก่อน
“ ก็บอกไปว่าเป็นห่วง พูดง่ายกว่า หรือ หวง ดี มันสั้นกว่า “ ใบหน้าหวานเหลือบมองผม เมดที่จับคอเสื้อตัวเองถูไปถูกมาไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ มันทำทีเป็นมองไปทางอื่น
“ กูจะจัดเหล้าต่อ “
“ ไม่ต้องแล้ว “ ผมคว้ามือมันไว้ “ ขึ้นไปข้างบน เดี๋ยวงานตรงนี้ให้ไอ้เดย์กับไอ้อัยย์มันทำห น้าที่มันเช็คสต๊อกอยู่แล้ว “
“ แต่นี่มันทำฐานข้อมูล แล้วมันก็เป็นงานกู.. “
“ เจ มึงคุมพวกมัน ให้ทำให้ละเอียด “ หันไปบอกไอ้เจอีกคนก็พยักหน้ารับก่อนจะนั่งลงตรงเค้าเตอร์บาร์ตรงหน้าไอ้เดย์กับไอ้อัยย์ มือที่เอื้อมมือหยิบเอกสารของไอ้เมดที่เขียนไว้
“ เดี๋ยวทำต่อให้ เมดขึ้นไปทำงานของเมดเถอะ ยังมีอีกเยอะไม่ใช่เหรอ ไหนจะต้องเรียนสั่งของจากไอ้อาฟอีกละ “
“ ก็ ใช่..” อีกคนตอบเสียงเบา
“ อยู่ตรงนี้นานเดี๋ยวมีใครหัวร้อนกว่านี้ใช่มั้ยครับ สัดอาฟ “
“ แต่ว่า.. “
“ อย่าให้ต้องพูดซ้ำ มานี่ กูไม่อยากจะให้มึงอยู่ตรงนี้แล้ว “ ผมดึงมันเดินตามมา เมดที่ทำหน้าหงุดหงิดคิ้วของมันขมวดเป็นปมแบบคนที่โคตรสงสัยแล้วอยากจะรู้สุดๆว่าทำไม เกิดอะไรขึ้น มันที่เหมือนไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง ไม่ว่าจะเป็นคำพูดของผม ของไอ้เจ หรือแม้แต่คำสารภาพผิดของไอ้สองตัวบาร์เทนเดอร์นั่น
อยากจะพูดความจริงไปเหมือนกันว่ามันกำลังโดนคุกคามทางเพศ แต่คิดว่าพูดไปก็ไม่ได้ทำให้อีกคนรู้สึกดี ก็เลยคิดว่าเงียบไว้น่าจะดีกว่า แต่คนไม่เข้าใจและอยากจะเข้าใจ ยังไงก็ ยังไม่หายสงสัยอยู่ดี
“ อะไรของมึงวะ กูละงงไปหมด กูจัดเหล้าอยู่ดีๆ มึงแม่งก็เข้ามาตบหัวน้องเฉยๆเลยไม่พูดอะไรสักคำ แล้วน้องก็หันมาพูดว่า อย่าปกป้องคนเลวเลย อะไรวะ งง แล้วมึงก็ยังให้กูใส่เสื้อถึงคออีก นี่แม่งก็บ้าไป แต่ประเด็นคือทำไมถึงต้องทำอะไรแบบนี้ แล้วนี่..“
“ หวง “ ผมหันไปบอกอีกคนที่เดินตามหลังมาด้วยสายตาจริงจัง ความจริงข้อเดียวที่สามารถบอกได้ในตอนนี้ “ อย่าให้ต้องพูดยาว “
....................................................................
เป็นแค่ความรู้สึกของที่คนบอกว่า อยากจะแค่ไปกินข้าว แล้วมีเค้านั่งข้างๆ ตอนขับรถ
แล้วตอนหน้า เมดจะทำหน้ายังไง กับคำพูดของอาฟ โปรดติดตามอ่าน
ตอนหน้า คิดน่าจะน่ารักกว่านี้ ...
และนี้คือทางไป นิยายแชทจอยลดา
http://www.joylada.com/story/5a8bfb6e007ee30001162ca6ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์ค่ะ
หัวข้อ: ( จบแล้ว ) Throw UP #ผับชั้นสาม :: {ตอนพิเศษ: up! 31-12-62} #หน้า 58 (อ่าน 482848 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก