หัวข้อ: ผู้มาเยือนยามวิกาล

[kongkilmania]

กรี๊ดสสสสสส  เกิดอารายขี้นกันแน่.....
ผู้มาเยือนทำงี้ได้ไงอ่ะ  เพื่อนอยู่ด้วยนะ   ::แย่เลย 
แถมไม่ใช่รอบเดียวด้วย   
ว่าแต่ใช้วิชาลับ ลวง พรางอ๊ะป่าว น้ำถึงมองไม่เห็นเพื่อนๆเนี่ย
สงสัยว่าตื่นมาตอนเช้า  น้ำจะนอนท่าพิสดาร(ที่คนแต่งก็ยังไม่ยอมเฉลย)  จนเพื่อนๆ     กันอีกอ่ะดิ




ปล. หมูก็ดีอ่ะนะ
แต่ดีๆอย่างหมูมานต้องเป็นพระรอง(เกาหลี)เท่านั้น   

[Poes]

ผู้มาเยือนออกแล้ว  แล้วสองคนนั้นไปไหนอะ

รึว่าผู้มาเยือนมีวิชา สร้างห้วงแห่งเวลาพาน้องน้ำไปอีกเวลานึงตอน จึกๆ 

[panang]

  รึว่าหมูกะตั๊ก จะ...จะ











แอบไปหาไรกินที่ 7   

[zandwizz]

กรรม

สติดับวูบ

เป็นไรเนี่ย!!!!!!!

[→Yakuza★]

ยิ่งอ่านยิ่งงงว้อย~

[ArgèntaR๛]

มิติซ้อนทับ
ความฝัน
หรืออะไรครับเนี่ย ยิ่งอ่านยิ่งงง

[สวยเลือกได้]

น่าติดตามมากๆๆๆ  อิอิ

[Plabu]

เง้อ
อยู่ๆก็วูบซะงั้น
 :a12:รึว่าฝันไป :a5:ผีอำ
แล้วหนูติ๊กเอาพระมาคล้องอ่ะ
อืมมม
จะคอยติดตามต่อไป
อิอิ

[singsayam]

ตายแล้ว...ลุงไม่เข้ามาหลายวัน

มันต่อไปซะหลายตอนเลยอ่ะ..

ตามอ่านตาลายแน่เลยคนแก่เอ๋ย

[บุหรง]

ตอนที่ ๓๙

“น้ำ ... น้ำ” เสียงเรียกของหมูไม่เบานัก ทำให้ตั๊กพลอยตื่นขึ้นมาอีกคน “น้ำเป็นอะไร”

   น้ำเสียงที่แสดงความตกใจของหมู ทำให้ตั๊กรีบลุกขึ้นไปเปิดไฟ เมื่อเห็นสภาพของน้ำหยด ก็ต้องตกใจจ้องมองจนตาค้าง
   น้ำหยดอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า เสื้อผ้าถูกถอดกองอยู่ข้างๆตัว หมูรีบหยิบผ้าแพรคลุมตัวของน้ำหยดไว้ด้วยความรวดเร็ว

   “น้ำมันเป็นอะไรน่ะ” ตั๊กวิ่งมานั่งลงบนเตียง ถามหมูพลางมองดูน้ำหยดอย่างตื่นตลึง
   “ไม่รู้” หมูตอบ พลางเขย่าตัวน้ำหยด “น้ำ ... ตื่นสิน้ำ”
   น้ำหยดไม่รู้สึกตัว ใบหน้าและลำตัวแดงกล่ำ มีเหงื่อเม็ดเล็กๆผุดอยู่ที่หน้าผากและลำคอ หอบหายใจแรง ริมฝีปากเผยอเล็กน้อย ส่งเสียงครวญครางเบาๆร่างกายเคลื่อนไหวน้อยๆ โดยเฉพาะบริเวณสะโพก
   “น้ำ ... ไอ้น้ำ ตื่น” ตั๊กเรียกพลางใช้มือตบไปที่แก้มของน้ำหยดหลายที แต่ไม่มีวี่แววว่าน้ำหยดจะรู้สึกตัว
   “น้ำเป็นแบบนี้บ่อยมั๊ย” ตั๊กหันไปถามหมู
   “ไม่รู้ เราเพิ่งเห็น๒ครั้ง” หมูพูดพลางมองดูน้ำหยดด้วยความห่วงใย

สีหน้าของน้ำหยดแดงกล่ำมากขึ้น คิ้วขมวดมุ่น ปากยังส่งเสียงครวญครางไม่หยุด ร่างกายยังคงเคลื่อนไหวในลักษณะที่หมูคุ้นเคย ในยามที่เขา ‘ครอบครอง’ น้ำหยด
ตั๊กตัดสินใจ ถอดสร้อยทองคำบนลำคอออกมา จบขึ้นเหนือศรีษะ หมูมองดูก็เห็นพระองค์เล็กๆในกรอบทองคำ ร้อยอยู่บนสายสร้อย
“ทำอะไร” หมูถามด้วยความสงสัย

ตั๊กไม่ตอบ ยังคงหลับตาระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย สักพักก็ลืมตาขึ้น คล้องสายสร้อยลงไปบนลำคอของน้ำหยด

ร่างของน้ำหยดกระตุกวูบอย่างแรง การเคลื่อนไหวต่างๆของน้ำหยดค่อยๆสงบลง แล้วก็นิ่งไป

“ทำไมเป็นงี้ได้” หมูถามด้วยความสงสัย
“ไม่รู้หว่ะ” ติ๊กรู้สึกขนลุกวูบขึ้นมาทันที ความจริงเมื่อสักครู่เขาคิดอะไรไม่ออก มือลูบไปโดนองค์พระที่อก ก็เลยลองดู ในสิ่งที่เขาไม่คิดว่าจะเป็นไปได้มาก่อน “ตอนนี้คงไม่เป็นไรแล้ว เอาเสื้อผ้าใส่ให้น้ำมันก่อน เดี๋ยวตื่นขึ้นมาจะตกใจ”
“เราจัดการเอง นายหันไป”
ติ๊กที่กำลังจะหันไปหยิบเสื้อของน้ำหยด หยุดการเคลื่อนไหว มองหน้าหมูนิ่ง แล้วก็ถอนหายใจ หันหลังให้คนทั้งสอง เสียงสวบสาบดังขึ้น สักพักก็เงียบไป
“เสร็จแล้ว” เสียงของหมูบอกมา
ติ๊กหันกลับมา ก็เห็นว่าน้ำหยดใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว หมูนั่งมองหน้าน้ำหยดขมวดคิ้วแนบแน่น คิดถึงสิ่งที่เขาคุยกันกับเพื่อนๆเมื่อวันเสาร์
“น้ำ” หมูเรียกน้ำหยด ตบเบาๆไปที่แก้ม
“น้ำ” หมูเรียกอีกครั้ง แต่น้ำหยดก็ยังนิ่ง ลมหายใจสม่ำเสมอ ใบหน้าระบายด้วยยิ้มน้อยๆเหมือนกำลังมีความสุข
“เป็นแบบนี้ สงสัยเรียกยังไงก็คงไม่ตื่น พรุ่งนี้ค่อยว่ากันดีกว่า ... ดึกแล้ว ... นอนเหอะ” ติ๊กนัดบท พลางเดินไปปิดไฟ เดินกลับมานอนลงบนเตียง
แสงเลือนลางที่ส่องผ่านหน้าต่างเข้ามา ติ๊กมองเห็นหมูยังคงนั่งอยู่ เหมือนกำลังคิดอะไร แล้วสักพักหมูก็ล้มตัวลงนอน

กริ๊ง ~~~~~~~~~~~~~

เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นตามเวลาที่ตั้งไว้ น้ำหยดค่อยๆลืมตาขึ้นมา พลางเอื้อมมือไปทางโต๊ะเล็กๆตรงหัวเตียงตามความเคยชิน แต่ก็กระทบเข้ากับร่างของติ๊กที่นอนอยู่ข้างๆ
“โหย ... น้ำ ... ทำไมตั้งนาฬิกาไว้ซะเช้าขนาดนี้วะ” เสียงโอดครวญดังขึ้นพร้อมกับการหายไปของเสียงนาฬิกาปลุก ที่ติ๊กเอื้อมมือไปกดปุ่มเพื่อปิดเสียงของมันลง

น้ำหยดทะลึ่งตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ พร้อมกับมองดูตัวเอง ก็พบว่าเสื้อผ้าบนร่างยังคงสวมใส่อยู่อย่างเรียบร้อย มองไปข้างๆก็เห็นติ๊กลุกจาที่นอน ยืนขึ้นบิดขี้เกียจ มองดูอีกข้างก็เห็นหมูกำลังขยี้ตาอยู่ แล้วรู้สึกว่ามีอะไรเย็นๆอยู่บนลำคอและบริเวณหน้าอก พอใช้มือลูบคลำ จับขึ้นมาดู ก็เห็นว่าเป็นสร้อยทองคำ พร้อมกับพระเลี่ยมทององค์เล็กๆองค์หนึ่ง

“ของเราเอง เมื่อคืนนึกสนุก เลยเอาไปห้อยคอนายเล่น” ติ๊กนั่งลงบนเตียงอีกครั้ง ยิ้มพลางบอกกับน้ำหยดที่กำลังทำหน้างงๆ “แล้วทำไมตั้งนาฬิกาปลุกไว้ซะเช้าขนาดนี้ เพิ่งจะ๖โมงเอง”
“อ๋อ” น้ำหยดพยายามตั้งสติ จากสิ่งที่กำลังคิดอยู่ “ก็นายจะได้รีบกลับไปให้ทันเรียนไง”
“โหย ไม่ต้องแล้ว ไม่ได้มานี่ก็โดดอยู่ดีแหละวะ ฮ่าๆๆ” ติ๊กพูดแล้วก็หัวเราะดัง “ไหนๆก็ตื่นแล้ว อาบน้ำแต่งตัวกันดีกว่า ไปเดินเล่นที่หาดกัน เช้าๆแบบนี้ท่าทางจะอากาศดี หมูไปด้วยกันป่ะ” ติ๊กหันไปถามหมู ที่นั่งเงียบอยู่
“เอ้อ ...” หมูอึกอัก “พวกนายตามสบายก็แล้วกัน เรากลับห้องก่อน” พูดจบก็ผลุนผันลุกขี้นจากเตียง เดินตรงไปที่ประตู
“หมู” น้ำหยดเรียกไว้ก่อนที่หมูจะเปิดประตู “นายลืมสมุดงานกับหนังสือ”

หมูกันกลับไปมองน้ำหยด แล้วเดินไปหยิบหนังสือและสมุด พร้อมกับปากกาที่วางอยู่บนโต๊ะ ถือเดินออกจากห้องไป น้ำหยดได้แต่มองตามด้วยความสงสัยในท่าทางรีบร้อนของหมู พลางคิดไปถึงเช้าวันศุกร์ที่ผ่านมา สายตาของหมูในเช้าวันนี้ เหมือนกับสายตาเมื่อเช้าวันนั้นไม่มีผิด

น้ำหยดได้แต่คิดอยู่ในใจ ... สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้เป็นอะไรกันแน่  แล้วคืนนั้นตอนที่หมูเข้ามาในห้อง ได้พบเห็นความผิดปรกติของ ‘คน’ ที่เข้ามาก่อนหน้านั้นหรือไม่ น้ำหยดคิดในสิ่งที่สงสัยมาหลายวัน และยังคงเก็บมันไว้ในใจต่อไป

[Sakura_kano]

จิ้มก่อนครับเดี๋ยวมาอ่าน


ผีหรา............................

น่ากัวนะ

[LiliLiN]

  ผู้มาเยือน มะ....มะ....มะช่ายมนุษย์!!!!!


ม่ายยยยยยยยยยยยย อย่าทำอย่างนี้เลย 

คนที่หนูน้ำรักเป็นผีหรือนี่ 

[zandwizz]

เริ่มมาแล้ว ค่อย ๆ เปิดเผยมาทีละนิดแระ

เอิ๊กกกก................

[→Yakuza★]

กะ....กะ.....กู๊กกู๊กกู๋

ชัดๆ

ชัดๆเลย  

[Poes]

ใช่ผีจริงๆหรอ 

น้องน้ำหลงรักผี เอาละหว่างานนี้ ยังลุ้นมิจบสิ้น

[sun]

  จ๊ากกกกกกกกกส์


น่าจ๋งจ๋าน ผู้มาเยือนอ่ะ อ่าฮึกๆ   

โดน พระ  ที่ติ๊กเอาห้อยคอน้ำหยดไป จะเป็นยังไงมั่งเนี่ย ... 

[mhewkowron]

อืม มันเป็นอย่างนี้นี่เอง... 

[Prince-Faluke]

อ๊ากกกกกกกกก++  ผมว่าแล้วววว.......

ผีดินแล้งๆๆๆๆๆๆๆๆ   

[both^^]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


ในที่สุดก็เป็นผี


โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮออ


แอบเสียดาย

[abcd]

  ผีผ้าห่มของแท้

[sakiko]

 

น่ากลัวอ่ะ

เชียร์ หมู  ด้วยคน

[mist]

อ่าเป็นปี๋ จริง ๆ ด้วยอ่า 

[สวยเลือกได้]

ไม่นะ   ไม่เอาเป็น.....นะ   อุตสาห์ เชียร์อยู่อ่าาาาาา แงๆๆ

[PoP~Pu]

  ผะ..ผี
คนที่เชียร์มิใช่มนุษย์  
ขอแบบตัวเป็นๆได้มั้ย ม่ายอาววววอย่างงงนี้

[fc_uk]

  มาให้ จขกท.

[MoOkRaPoOk]

 


อร๊ายยยยย

เริ่มกลัวแล้วนะ

อร๊ายย ผีก้ออยู่ส่วนผีสิคะ

จะตามมาทำไมกัน

เลิกแล้วต่อกันนะคะไม่ว่าจะภพนี้ ภพหน้า

ปล่อยหนูน้ำของเจ๊ไปอยู่กับหมูเหอะค่ะ

อร๊ายยยย

นังหนูติ๊กยังว่างนะค้า

เอานังหนูติ๊กไปแทนก้อได้


แต่คู่นี้ จ๋าขอ

 

[Mint]

 


น่ากลัวววววววว ขนลุกกกกกกกกก

แต่ชอบบบ

 

[MoOkRaPoOk]

อร๊ายยยย

มิ้นขา
ขนลุกเรอคะ
มามะมานั่งตักเจ้ เจ้ จะทำให้ขนหายลุกเองนะจ้า

อร๊ายยย

จะหนีไปหนายยย
 

[thaitanoi]

   ยิ่งทียิ่งลึกลับนะเนี่ย 

[panang]

อ๊ายยยยยยยยยยย  ชอบชอบ

ผู้มาเยือนเป็น ผ.หรอ 

อ๊ายยยยยยยย  อยากรู้ อยากรู้