กล(รัก)เกียร์ ตอนที่ 41 : รูปที่วาดด้วยใจ
หลังจากกลับมาจากค่าย ไอ้คิม เจ้าของเดือนตำแหน่งมหาวิทยาลัยคนล่าสุดก็เข้ามากลายเป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มผม เพราะมันแล้วก็ไอ้หิน ไอ้ทิว ต้องทำงานค่ายอาสาด้วยกันในปีหน้า ส่วนผมกับไอ้เทียนเรียนสาขาเดียวกับมันอยู่แล้วก็เลยสนิทกันมากขึ้น แถมผมยังต้องทำงานร่วมกับมันในฐานะทีมดาว-เดือนคณะอุตสาหกรรมเกษตรและทีมดาว-เดือนของมหาวิทยาลัยอีกด้วย
"น้องคิม น้องฟ้า น้องขวัญข้าว นี่ค่ะตารางงานต่อจากนี้ของทีมดาวเดือน" พี่โอปอแจกตารางงานให้พวกผม ผมหยิบมาดูก็ทำตาโต เพราะเท่าที่ใช้สายตาไล่ดูคร่าวๆงานเยอะมากแทบจะทุกวันเลยก็ว่าได้
"มีถ่ายแฟชั่นด้วยหรอครับพี่โอปอ" ไอ้คิมถามพี่โอปอ
"ใช่ค่ะ เป็นนิตยสารเสื้อผ้าวัยรุ่นอ่ะที่น้องคิมได้รางวัลพิเศษมาไงคะ" พี่โอปอบอกไอ้คิม
"แต่..!!" พี่โอปอพูดค้างไว้แล้วก็หันมามองผม
"มีอะไรหรอครับพี่โอปอ" ผมถามพี่โอปอ
"ทางนิตยสารเค้าอยากได้น้องฟ้าไปถ่ายด้วยค่ะ พอดีเค้าเห็นรูปน้องฟ้าถ่ายคู่กับน้องคิมแล้วเค้าสนใจก็เลยเรียกไปทั้งสองคนเลย"
"เอ่อ...พี่ครับ"
"ห้ามปฏิเสธค่ะ น้องฟ้าบอกแล้วนะว่างานอื่นจะช่วยเต็มที่" พี่โอปอดักคอผม ผมก็เลยปฏิเสธไม่ได้
ผมบอกพวกไอ้หิน ไอ้ทิว ไอ้เทียนว่าเดี๋ยวจะได้ถ่ายแบบลงนิตยสารกับไอ้คิม ไอ้พวกนั้นก็ตื่นเต้นกันใหญ่ แถมยังบอกว่าจะรอซื้อนิตยสารที่ผมถ่ายเก็บไว้เป็นที่ระลึกอีกด้วย
ถึงวันนัดถ่ายแบบซึ่งเป็นวันเสาร์ พี่ๆทีมงานนิตยสารยกกองกันมาที่มหาวิทยาลัยของผม เพราะต้องการโลเคชั่นตรงทางรถไฟ แล้วก็เอาเสื้อผ้ามาให้ผมกับไอ้คิมลองใส่ คนละ10ชุด ซึ่งเป็นเสื้อผ้าชุดลำลองแนววัยรุ่น ใสๆ อ่ะครับ เป็นแบรนด์ที่ผมชอบซ๊ะด้วยสิ พี่โอปอนัดผมกับไอ้คิมแต่เช้าที่สโมสรนักศึกษาของมหาวิทยาลัย พอไปถึงห้องสโมฯ ก็พบว่ามีเพื่อนอีกสองสามคนที่ก็โดนนัดมาเหมือนกัน แต่เป็นนิตยสารคนละเล่มกับผม
"น้องคะ น้องคือคนในรูปนี้ใช่มั๊ยคะ" พี่ผู้ชายท่าทางตุ้งติ้งถามผมแล้วก็ชี้ให้ดูรูปวาดขนาดใหญ่ที่ใส่กรอบวางพิงผนังห้องสโมสรฯ
ผมหันไปดูก็ตกใจ เพราะนั่นเป็นรูปของผม รูปตอนที่พี่โอปอมาขอถ่ายผมไว้ในวันที่หน้าผมเปื้อนคราบโซ่จักรยาน รูปที่ผมกำลังทำหน้าไม่พอใจ
"ช่ะ..ใช่ครับพี่" ผมตอบพี่เค้าแล้วก็ทำหน้า งงๆ ใครกันที่วาดรูปนี้แล้วรูปมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
"ตัวจริงหล่อใสมาก เสียดายจองตัวมาถ่ายนิตยสารของพี่ไม่ทัน เอาไว้คราวหน้าพี่ขอจองตัวนะคะ น้องชื่ออะไรหรอคะ"
"ผมชื่อฟ้าครับ"
"โอเคค่ะน้องฟ้า เดี๋ยวพี่จะคุยกับทางสโมสรนักศึกษาว่าขอจองคิวน้องฟ้าไว้เลย เด็กอะไรน่ารักจริงๆ"
ผมยังคงยืนมองรูปวาดของตัวเอง ในใจก็ครุ่นคิดว่าใครกันที่เป็นคนวาดรูปนี้
"เฮ้ย..ไอ้ฟ้า ยืนเหม่ออะไรวะ" ไอ้คิมเข้ามากอดคอผมแล้วก็ยืนมองรูปวาดตรงหน้า
"นี่มันรูปมึงนี่หว่า ใครวาดวะเหมือนโคตรๆ หน้าแม่งเปื้อนด้วยมึงดูดิ" ไอ้คิมพูดแล้วก็หัวเราะ
"เออ นั่นดิ กูก็อยากรู้ว่าใครเป็นคนวาด เหมือนชิบ" ผมบอกไอ้คิม
"อยากรู้มึงก็ดูลายเซ็นคนวาดดิ มันต้องมีลายเซ็นคนวาดอยู่แล้ว" เพื่อนคนนึงเข้ามาบอกผม ผมหันไปมองก็จำได้ว่ามันเป็นเดือนของคณะวิศวะและก็เป็นรองเดือนมหาวิทยาลัยประจำปีนี้ด้วย
"กูชื่อบอสนะ อยู่วิศวะ" มันแนะนำตัวกับผม
"กูชื่อฟ้า อยู่อุตสาหกรรมเกษตร"
"กูรู้จักมึงละ" ไอ้บอสบอกผมแล้วมันก็ยิ้มให้
"รู้จักได้ไงวะ" ผมถามมันแล้วก็ทำหน้า งงๆ
"ก็เพจUSTไง ลงรูปมึงโคตรจะบ่อย นี่ถ้ามึงมาประกวดเดือนมหา'ลัย กูก็แพ้มึงอยู่ดี" ไอ้บอสบอกผมแล้วมันก็หัวเราะ
"มึงก็พูดซ๊ะเว่อร์ ไม่ขนาดนั้นหรอก" ผมบอกไอ้บอส
"มึงเกือบชนะกูแล้วไอ้บอส แต่โทษทีว่ะ ปีนี้เค้าไม่เอาขาวตี๋ กูตัวดำๆเลยชนะมึง" ไอ้คิมพูดขึ้นมา ผมกับไอ้บอสก็หัวเราะ
"เออ..ว่ะ ผิดที่กูขาวตี๋ แต่ถึงกูจะผิวคล้ำแบบมึงก็ยังหล่อน้อยกว่ามึงอยู่ดีไอ้คิม" ไอ้บอสบอกไอ้คิม ทำเอาคนโดนชมแทบจะตัวลอย
"แม่งตัวจะลอยละนั่น อย่าไปชมมันมาก" ผมพูด ไอ้สองคนนั้นก็หัวเราะ
"น้องๆ เตรียมพร้อมนะคะ เดี๋ยวเราจะออกกองกันแล้วค่ะ ถ้าสายแดดจะร้อนนะ" พี่ๆทีมงานตะโกนบอกพวกผม
ผมสามคนก็แยกกันไปหาทีมงานนิตยสารของตัวเอง ผมนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ดูลายเซ็นคนวาดรูปเลย ก็เลยวกกลับเข้าไปดู
ปฐพี ลายเซ็นของคนวาดรูปลงชื่อไว้ว่า ปฐพี นี่มันชื่อพี่ดินนี่หว่า แต่คงไม่ใช่พี่ดินแน่ๆที่เป็นคนวาดรูปนี้ พี่ดินวาดรูปเป็นหรอ? ผมไม่เคยรู้เลย..!!
พี่ๆทีมงานนิตยสารของผมพากันปักหลักตรงสถานีรถไฟเล็กๆของมหาวิทยาลัยที่มีต้นชมพูพันธุ์ทิพย์กำลังออกดอกสีชมพูสวยงาม ดอกที่ร่วงลงมาบนพื้นเป็นเหมือนกับพรมสีชมพู เป็นฉากสำหรับถ่ายรูปได้เป็นอย่างดี ถือว่าเป็นมุมเช็คอินของมหาวิทยาลัยผมเลยก็ว่าได้ และใกล้ๆกันก็ยังมีสะพานลอยข้ามทางรถไฟที่เป็นอีกหนึ่งโลเคชั่นที่น่าถ่ายรูปอีกด้วย
"น้องคิม น้องฟ้าคะ เดี๋ยวเราจะถ่ายกันทั้งหมด6ชุดนะคะ น้องสองคนมาเลือกชุดกันก่อนดีกว่าว่าจะถ่ายชุดไหนกันบ้าง" พี่ทีมงานเรียกผมกับไอ้คิมเข้าไปที่เต๊นท์สีขาวปิดทึบทั้งสี่ด้านเพื่อเอาไว้ให้ผมกับไอ้คิมได้เปลี่ยนเสื้อผ้า พี่โอปอพี่ส้มก็ตามมาดูแลผมกับไอ้คิมในฐานะพี่เลี้ยงจากสโมสรนักศึกษาคณะอุตสาหกรรมเกษตร
ผมกับไอ้คิมช่วยกันเลือกชุดที่เห็นว่าเหมาะกับตัวเองแล้วก็พากันเปลี่ยนชุด สำหรับชุดแรกผมเลือกเป็นชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นลายทางสีขาวสลับเหลือง ส่วนไอ้คิมก็เลือกชุดเหมือนกับผมแต่ของมันเป็นลายทางสีขาวสลับสีน้ำเงิน แล้วก็พากันเดินออกมาให้พี่ๆดู
"แหม่ ทำยังกับชุดคู่เลยนะ เลือกได้ดีจริงๆ" พี่ๆทีมงานเอ่ยปากแซวผมกับไอ้คิม
การถ่ายแบบดำเนินไปเรื่อยๆ ตอนแรกก็มีอาการเกร็งๆกันหน่อย เพราะถ่ายแบบมันไม่ง่ายเหมือนกับตอนที่ถ่ายรูปเล่นๆ แต่พอผ่านไปซักพัก ผมกับไอ้คิมก็เข้ากับพี่ๆทีมงานได้ดี พากันเปลี่ยนชุด คิดท่าโพสกันสนุกเลยครับ ส่วนมากจะเป็นการถ่ายชุดคู่ที่ดูคล้ายๆกันมากกว่าเพราะชุดที่นำมาเป็นคอลเลคชั่นเดียวกัน รูปสุดท้ายพี่ทีมงานอยากได้รูปที่มีรถไฟผ่านด้วย ผมกับไอ้คิมก็มีเวลาพักตอนนี้หล่ะครับเพราะต้องรอให้รถไฟขบวนใดขบวนนึงผ่านมาก่อน ถ้าโชคดีเป็นขบวนสินค้าก็ดีหน่อยไม่ต้องรีบถ่าย เพราะรถไฟสินค้ามีขบวนที่ยาวและวิ่งช้า ทำให้มีเวลาในการถ่ายรูปเยอะ
ผมกับไอ้คิมนั่งพักที่ใต้ต้นชมพูพันธุ์ทิพย์ พี่ๆก็ยังตามมาถ่ายอิริยาบถของผมกับไอ้คิมอีก แถมยังมีคนอื่นๆที่มายืนดูอีกเมื่อรู้ว่ามีทีมงานนิตยสารมาถ่ายแบบ บางคนที่จำผมกับไอ้คิมได้ก็เรียกแล้วก็โบกไม้โบกมือให้ผม ผมรู้สึกว่าเหมือนกับตัวเองเป็นคนพิเศษไปเลย
"เคมีดีจริงๆ หล่อใสกับหล่อเข้ม"
"งานดีอ่ะ เดือนมหา'ลัยกับเดือนอุตสาหกรรมเกษตร"
"ปีนี้เด็ก อ.ก. มาแรงเว้ย"
"น้องฟ้าน่ารักเนอะ ใสสมชื่อ น้องคิมก็หล่อไทยๆ"
"ข่าวจากชมรมค่ายอาสาบอกว่า น้องฟ้ากับ ดินวิศวะ กุ๊กกิ๊กๆกันนะ"
"ว๊าย รถไฟมาแล้ว" เสียงพี่โอปอร้องขึ้นมาแล้วก็เรียกผมกับไอ้คิมให้เตรียมตัวไปยืนถ่ายรูปที่มีฉากหลังเป็นขบวนรถไฟ
หลังจากถ่ายรูปเสร็จ พี่ๆทีมงานก็ให้ผมกับไอ้คิมเลือกชุดไปใส่ฟรีๆคนละหนึ่งชุด และก็บอกว่าถ้านิตยสารออกวางแผนจะส่งมาให้ผมกับไอ้คิมคนละเล่มอีกด้วย แล้วก็ให้ตังค์คนละสองพัน ผมโคตรจะดีใจเพราะเป็นตังค์สองพันแรกที่หาได้จากน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง ผมตั้งใจว่าจะส่งไปให้พ่อกับแม่หมดนี่เลย เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยผมกับไอ้คิมก็ขอบคุณพี่ๆทีมงาน พี่โอปอกับพี่ส้มที่มาดูแลพวกผม แล้วก็ขอตัวกลับหอ ส่วนไอ้คิมมันกลับบ้านเพราะเห็นมันบอกว่าต้องไปกินข้าวกับที่บ้านตอนเย็น
"ไอ้ฟ้า ของมึงเสร็จแล้วหรอวะ" เสียงใครคนนึงถามผม ในขณะที่ผมกำลังยืนรอวินมอเตอร์ไซค์เพื่อจะกลับห้อง เพราะขี้เกียจเดิน แดดเริ่มจะร้อนแล้วในเวลาใกล้เที่ยงแบบนี้
ผมหันไปมองก็ปรากฏว่าเป็นไอ้บอสเดือนวิศวะ
"เออ เสร็จแล้ว ของมึงอ่ะเสร็จยัง"
"เสร็จละ รอรถกลับหอหรอ"
"เออ ขี้เกียจเดินว่ะ ร้อนชิบ" ผมบอกไอ้บอสแล้วก็บ่นๆออกมา
"ป่ะ เดี๋ยวกูไปส่ง กูอยู่ซอยถัดจากมึงอ่ะ เดี๋ยวแวะไปส่งมึงก่อน" ไอ้บอสบอกผมแล้วก็ชูกุญแจรถมอเตอร์ไซค์ให้ดู
ผมก็พยักหน้าแล้วเดินตามไอ้บอสไปที่มอเตอร์ไซค์ของมัน แล้วมันก็พาผมมาส่งที่หน้าหอ
"ขอบใจนะมึง"
"เออ ไม่เป็นไร ไว้เจอกัน" ไอ้บอสบอกผมแล้วมันก็กลับหอไป ผมก็เดินกลับเข้าหอ เสียงโทรศัพท์ดัง พวกไอ้หินโทรตามผมกินข้าวแน่ๆ ผมยกโทรศัพท์ขึ้นมาดู ปรากฏว่าเป็นพี่ดิน
"ครับพี่"
"ใครมาส่งมึง"
"พี่อยู่ไหนเนี่ย"
"เงยหน้าขึ้นมาดิ กูตากผ้าอยู่" ผมเดินออกมาเงยหน้าขึ้นไปตรงระเบียงห้องพี่ดิน เห็นพี่ดินยืนตากผ้าอยู่ คอก็เอียงหนีบโทรศัพท์เอาไว้
"เดี๋ยวโทรศัพท์ก็ตกหรอกพี่"
"ใครมาส่งมึง" คนข้างบนยังคงต้องการคำตอบจากผม
"ก็ ไอ้บอสเดือนวิศวะไง พี่ไม่เห็นหรอ"
"เห็น แต่ไม่เห็นหน้าว่าใคร ไม่งั้นกูจะถามมึงหรอ"
"ไอ้บอสครับพี่"
"เออ เดี๋ยวกูลงไปกินข้าวด้วย ยืนรอตรงนั้นแหล่ะ" พี่ดินบอกผมแล้วก็วางสายไป
ผมก็โทรหาไอ้หินไอ้ทิว ไอ้สองคนนั้นบอกว่ากินมาม่าไปแล้ว ส่วนไอ้เทียนไปธุระกับแม่ ผมก็เลยเข้าไปนั่งรอพี่ดินในร้านข้าวใต้หอ
"ฟ้า ไปถ่ายแบบมาหรอ เมื่อเช้าเห็นอยู่" เพื่อนเดินเข้ามาถามผม
"ใช่ครับ เดี๋ยวนิตยสารวางแผงช่วยซื้อด้วยนะ"
"ได้เลย รอซื้อเลยเนี่ย อิอิ"
ผมนั่งรอพี่ดินซักพัก พี่แกก็เดินมานั่งตรงหน้าผม วันนี้คนตรงหน้าใส่ชุดบอลสีขาว ตัวแม่งก็ขาวอยู่แล้วยังจะใส่สีขาวให้สว่างขึ้นไปอีก
"อ่าว มองอยู่ได้ จะกินกูหรือกินข้าว" พี่ดินถามผม
"กินข้าวดิครับพี่ กินพี่จะอร่อยหรอ"
"เดี๋ยวมึงก็รู้ว่าจะอร่อยหรือเปล่า" พี่ดินพูดแล้วก็อมยิ้ม
"พูดเองทำไมต้องเขินด้วยวะพี่"
"กูไม่ได้เขิน พูดมากนะมึงเนี่ย" พี่ดินว่าผมแล้วก็หยิบเมนูขึ้นมาดู ใบหน้าของแกยังคงมีรอยยิ้ม
"กินไร ข้าวไข่เจียวกับต้มจืดเต้าหู้หมูสับมั๊ย" พี่ดินถามผม
"ก็ได้ครับพี่ เออพี่ แล้วพี่โอมกับพี่อาทิตย์หล่ะครับ"
"ไอ้โอมกลับบ้าน ไอ้ทิตย์ไปชมรม"
"แล้วพี่ไม่ไปไหนหรอครับ"
"กูก็อยู่กับมึงเนี่ยจะให้ไปไหนหล่ะ"
"ครับพี่"
"ไอ้หินไอ้ทิวหล่ะ ไม่ตามมันลงมากินข้าว" พี่ดินเดินเอากระดาษจดเมนูไปให้แม่ครัว แล้วก็เดินกลับมาที่โต๊ะพร้อมกับถามถึงไอ้หินกับไอ้ทิว
"มันบอกว่ากินมาม่ากันแล้วอ่ะครับ คงนอนกันต่ออ่ะเมื่อคืนเล่นเกมส์กันดึก"
"อือ" พี่ดินตอบผมแค่นั้นแล้วก็นั่งกดโทรศัพท์คงจะเล่นเกมส์
"พี่ดินครับ"
"พูดมา"
"ผมเห็นรูปวาดในห้องสโมฯ"
"สโมฯไหน?"
"สโมสรนักศึกษามหาวิทยาลัยครับ"
"แล้วไง"
"มันเป็นรูปผมอ่ะ คนวาดชื่อปฐพี"
พอผมพูดจบ พี่ดินก็ละมือจากเกมส์ที่เล่นแล้วก็เงยหน้าขึ้นมามองผม สีหน้าและสายตานิ่งๆของแก ทำเอาผมรู้สึกประหม่า
"ผม...ผมคิดว่าไม่ใช่พี่หรอกครับ แค่คนชื่อเหมือน" ผมบอกพี่ดิน คนตรงหน้าทำท่ายิ้มเยาะ
"แล้วถ้าเป็นกูหล่ะ มึงจะเชื่อมั๊ย"
"พี่วาดรูปเป็นด้วยหรอครับ"
"เป็นดิ"
"จริงง่ะ"
"เออ" พี่ดินตอบผมด้วยน้ำเสียงปนรำคาญ
"งั้นก็แสดงว่า รูปนั้นพี่เป็นคนวาดอ่ะดิ"
"เออ กูวาดเอง"
"เฮ้ย..พี่โคตรเก่งอ่ะ วาดซ๊ะเหมือนเลย แล้วพี่เอารูปผมมาจากไหนอ่ะ ก็พี่ส้มกับพี่โอปอเป็นคนถ่ายไปทำไมพี่ถึงหารูปไปวาดได้ แล้วทำไมพี่วาดแล้วเอาไปไว้ที่ห้องสโมฯอ่ะครับ"
"กินข้าวก่อน กินเสร็จกูจะตอบคำถามมึงให้หมดเลย" พี่ดินบอกผม เพราะตอนนี้ข้าวไข่เจียวกับต้มจืดเต้าหู้หมูสับที่สั่งไปมาเสิร์ฟพอดี
ผมกับพี่ดินนั่งกินข้าวด้วยกัน หลังจากกินข้าวเสร็จพี่ดินก็ขึ้นมาบนห้องกับผม
"ขออยู่กับมึงแป๊บนะ" พี่ดินบอกผม
"อยู่นานๆก็ได้ครับพี่" ผมตอบพี่ดิน แล้วก็เอาชุดที่ได้มาจากการถ่ายแบบใส่ไม้แขวนไว้
"เอามาจากไหนวะ" พี่ดินถาม
"ผมไปถ่ายแบบมาเมื่อเช้าอ่ะครับ เค้าให้ฟรีมาชุดนึง"
"อ่อ ลืมไป ไอ้หินเคยบอกกูว่ามึงจะได้ถ่ายแบบ"
"ได้ตังค์ด้วยสองพัน" ผมหันไปบอกพี่ดินแล้วก็ยิ้มอย่างภูมิใจ คนตรงหน้าผมก็ยิ้มด้วย
"เออ ดีแล้ว จะเลี้ยงไรกูอ่ะ"
"ผมว่าจะส่งให้พ่อกับแม่อ่ะครับ" ผมบอกพี่ดิน พี่ดินก็พยักหน้าเข้าใจ
"พี่จะดูทีวีป่าวครับ เปิดได้เลยนะ ผมขออาบน้ำแป๊บนะครับ" ผมบอกพี่ดิน แล้วก็เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ
อาบน้ำเสร็จออกมา เห็นพี่ดินนั่งพิงหัวเตียงอยู่ เปิดทีวี แต่ตัวเองเล่นเกมส์ในโทรศัพท์ ผมแต่งตัวเสร็จก็ขึ้นเตียงไปนั่งพิงหัวเตียงข้างๆพี่ดิน พี่ดินเอื้อมแขนมาโอบไหล่ผมแล้วรวบตัวผมให้ขยับเข้าไปใกล้ๆ
"มึงอยากรู้ใช่มั๊ยว่ากูวาดรูปมึงได้ยังไง"
"ครับพี่ ผมอยากรู้"
"วันนั้นมีประชุมเรื่องค่ายนี่แหล่ะ กูก็ไปชมรมค่ายอาสา โอปอกับส้มนั่งอยู่หน้าคอมฯ พอมันสองคนลุกออกไป กูก็เข้าไปนั่งแทน จะปริ๊นเอกสารประชุม แต่หน้าจอคอมฯมันเปิดค้างรูปมึงไว้ กูก็เลยปริ๊นออกมา"
"แล้วพี่ปริ๊นออกมาทำไมครับ"
"ก็กูจำได้ไง ว่าเป็นมึง ไอ้ตัวมอมโซ่ขาดที่กูเจอตอนเช้า"
"แล้วพี่วาดรูปผมทำไมครับ"
"เอ่อ...กู ...อืม...กูก็วาดไปงั้นแหล่ะ แต่มึงรู้ป๊ะ
ยิ่งวาดกูก็ยิ่งรักไอ้คนในรูป" พี่ดินบอกผมแล้วก็เอานิ้วมาเขี่ยหูผมจนผมรู้สึกจักจี้ จนต้องหันหัวหลบออกมา
"พี่ดินครับ ผมอยากได้รูปนั้น"
"เออ เดี๋ยวกูไปเอามาให้"
"ทำไมมันไปอยู่ที่สโมฯอ่ะพี่"
"กูเอาไปไว้เองแหล่ะ กะว่าจะเอามาให้มึงทีหลัง ทั้งๆที่ตอนนั้นกูยังไม่รู้เลยว่าจะได้รู้จักมึงเหมือนกับตอนนี้หรือเปล่า"
"แล้วถ้าเราไม่รู้จักกันเหมือนตอนนี้หล่ะครับ"
"กูก็จะเก็บรูปนั้นไว้เอง"พี่ดินบอกผมแล้วก็เอียงหน้ามามองผม
"ตอนนี้กูไม่สนรูปวาดละ กูได้มึงตัวเป็นๆมาอยู่กับกูตอนนี้ก็ไม่สนใจอะไรละ"
"โห่...พี่ก็เว่อร์ไป" ผมว่าพี่ดิน คนโดนว่าก็หัวเราะเบาๆ
"กูพูดจริงๆ"
"พี่ดินครับ"
"อือ ว่าไง"
"ผมง่วงแล้วอ่ะ"
"ง่วงก็นอนดิ"
"ผมขอกอดพี่ได้มั๊ยครับ" ผมถามพี่ดิน ทำเอาคนข้างๆผมยิ้มออกมา
"ไม่ได้ กูต้องกลับห้อง"
"ทำไมรีบกลับหล่ะครับ"
"กูมีงานต้องทำต่อ"
"งั้นพี่อยู่กับผม ให้ผมหลับก่อนได้มั๊ยครับแล้วพี่ค่อยไป" ผมบอกพี่ดิน แกก็ก้มหน้าลงมามองผม แล้วก็เอามือมาเสยหน้าผากของผมเบาๆ
"อือ ก็ได้"
ผมเลื่อนตัวลงไปนอนหนุนหมอนแล้วก็ตะแคงตัวหันไปกอดเอวของพี่ดิน พี่ดินก็เอามือมาลูบหลังผมเบาๆ ผมก็รู้สึกเพลินๆจนหลับไป
##รูปที่วาดด้วยใจ##ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีก็ไม่เจอพี่ดินแล้ว แกคงออกไปตอนที่ผมหลับ
ก๊อกๆ...ก๊อกๆ
"ไอ้ฟ้าๆ อยู่ห้องป่าววะ" เสียงไอ้หินเคาะประตูเรียกผม ผมก็เดินงัวเงียๆไปเปิดประตูให้มัน
"หลับหรอมึง"
"เออ มึงจะไปไหนกัน"
"เตะบอล สนามกีฬา ไปป่าว"
"เออ ไปๆ"
"ไอ้ฟ้าไปเล่นแบดกับกู" ไอ้เทียนที่ลงมาจากห้องพอดีบอกกับผม
"เออ ไปดิ แต่กูยืมไม้แบดมึงก่อนนะ" ผมบอกไอ้เทียน
"เออได้ กูเตรียมมาให้ละ" ไอ้เทียนบอกผม
ผมเข้าห้องมาล้างหน้าล้างตาให้สร่างง่วง แล้วก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดกีฬาเตรียมพร้อมไปเล่นแบดกับไอ้เทียน
หลังจากนั้นพวกผมก็พากันลงมาจากห้อง พี่ดิน พี่โอม พี่อาทิตย์ยืนรออยู่ที่หน้าหอ
"พวกมึงช้า เลี้ยงข้าวกูเลยเย็นนี้" พี่ดินบอกพวกผม
"ก็ไอ้ฟ้าแหล่ะพี่ ช้าสุด" ไอ้หินบอกพี่ดิน
"รับผิดชอบร่วมกัน" พี่ดินบอกไอ้หิน
"โห่..พี่" ไอ้หินร้องออกมา พวกผมก็หัวเราะกัน
"เอางี้ วันนี้ใครแพ้เลี้ยงข้าว" ไอ้หินบอกพี่ๆ
"ผมกับไอ้ฟ้าไม่เกี่ยวนะพี่ เพราะผมสองคนไปเล่นแบด" ไอ้เทียนพูดขึ้นมา
"โอเค ถ้ามึงแพ้กูมึงเลี้ยงข้าว กูจัดหนักแน่" พี่ดินหันมาบอกน้องรหัส ทำเอาไอ้หินหน้าถอดสี เพราะลั่นคำออกไปแล้ว
"กูไม่ช่วยนะมึง" ผมบอกไอ้หิน
"เชี่ยฟ้า เพื่อนกันต้องช่วยกันดิวะ" ไอ้หินหันมาว่าผม
"มึงมีทางเดียวคือต้องชนะพี่เค้าให้ได้ สู้ๆเว้ย" ไอ้ทิวพูดปลอบใจพร้อมกับตบไหล่ไอ้หินเบาๆ
ผมกับไอ้เทียนแยกกับกลุ่มที่ไปเตะบอลแล้วก็ไปที่โรงยิมสนามแบด ส่วนพวกนั้นก็ไปเตะบอลกันที่สนามเล็กข้างๆโรงยิมนั่นแหล่ะครับ
"ไอ้ฟ้า" พี่ดินเรียกผม
"ครับพี่"
พี่ดินมองหน้าผม แต่ก็ไม่พูดอะไรแล้วก็หันหลังเดินกลับไปที่สนามบอล ส่วนผมก็เข้าไปในโรงยิมที่เล่นแบด ไอ้เทียนจองคอร์ดแบดไว้ มีเพื่อนๆมาเล่นด้วย ผมตีคู่กับไอ้เทียนก็สนุกดีครับ ห่างมือไปนานก็จะเหนื่อยๆหน่อย แต่ไอ้เทียนมันเล่นเก่งจริงๆครับ
ตอนทุ่มนึงไอ้หินเข้ามาตามผมที่สนามแบด ผมกับไอ้เทียนก็เลิกเล่นแล้วก็เดินตามมันออกมา พี่ดินเดินถือสิ่งหนึ่งมาด้วย
"อ่ะ รูปที่มึงอยากได้" พี่ดินพูดแล้วก็ส่งรูปวาดมาให้ผม
"รูปที่วาดด้วยใจ" พี่โอมพูดแซวพี่ดิน ทำเอาคนถูกแซวยิ้มเขินๆ
"เออ วาดด้วยใจ" พี่ดินบอกพี่โอม
"ฮิ้ววววววววว...ผมหล่ะอยากให้พี่ดินวาดรูปผมด้วยใจบ้างเลยครับ" ไอ้หินบอกพี่ดิน
"เดี๋ยวกูวาดให้ ว่างๆก่อน แต่วันนี้มึงต้องเลี้ยงข้าวกูเพราะมึงแพ้"
"จริงป่าวพี่ โคตรรักพี่เลยอ่ะพี่รหัสของผม ให้ผมเลี้ยงข้าวกี่วันก็ได้ครับ" ไอ้หินบอกพี่ดินแล้วก็เข้าไปกอดเอวพี่ดิน
"พอๆ กูขนลุก" พี่ดินพูดแล้วก็แกะมือไอ้หินออกจากเอวตัวเอง
"แหม่ ทีกอดไอ้ฟ้าแล้วไม่ขนลุกนะพี่ อย่างอื่นลุกแทนใช่มะครับ ฮี่ๆ"
"กวนตีนกูนะมึง" พี่ดินว่าไอ้หินแล้วก็ยกขาจะเตะไอ้หิน ไอ้หินก็วิ่งหนี พวกผมก็หัวเราะกันกับการเล่นของพี่น้องรหัสคู่นี้
"เหมาะกันจริงๆ พี่ดิน ไอ้หิน พอกันทั้งคู่" ไอ้เทียนพูดขึ้นมา
"เออ แต่รูปมึงพี่ดินแกวาดสวยจริงว่ะ โคตรเหมือนมึงอ่ะ รูปนี้กูจำได้เลยตอนเปิดเทอมวันแรกที่มึงมอมเป็นหมาไปเลยอ่ะไอ้ฟ้า ฮ่าๆ" ไอ้เทียนบอกผมแล้วก็หยิบรูปจากมือผมไปดู
"ก็คนเค้าวาดด้วยใจอ่ะนะ จะไม่สวยได้ไงวะ" ไอ้ทิวพูดแซวผม
ผมรับรูปจากไอ้เทียนกลับมาถือไว้ แล้วก็หันไปมองคนในชุดบอลสีน้ำเงินที่เดินอยู่ไม่ไกลจากผม
"ขอบคุณนะครับพี่ รูปที่วาดด้วยใจ" ผมพูดออกมาในใจ
หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ ก็แยกย้ายกันกลับห้อง ผมเข้ามาในห้องเอารูปวางไว้บนโต๊ะข้างๆหัวเตียง พี่ดินโทรมาหาผม
"ครับพี่ดิน"
"เสาร์หน้ามึงว่างป๊ะ"
"ว่างครับพี่ พี่มีอะไรหรือเปล่าครับ"
"เออ กูขอเวลามึง24ชั่วโมง"
"ห๊ะ 24ชั่วโมง พี่จะพาผมไปไหนครับ"
"เออ 24ชั่วโมง ขอให้มึงอยู่กับกู ได้มั๊ย"
"ได้ครับพี่ ผมจะอยู่กับพี่"
"อือ ไปอาบน้ำได้ละ"
"ครับพี่" ผมตอบพี่ดินแล้วก็วางสาย
24ชั่วโมง ที่พี่ดินขอให้ผมอยู่ด้วย พี่ดินจะทำอะไร จะพาผมไปไหน ผมอยากรู้ แต่ไม่กล้าถาม...คงต้องรอให้ถึงวันเสาร์หน้า 24ชั่วโมงของผมกับพี่ดิน จะเกิดอะไรขึ้นบ้างก็ไม่รู้...----------------------------------
ขอบคุณสำหรับการติดตาม และคำคอมเม้นต์จากทุกๆคนนะครับ รักคนอ่านจังเลย 
หัวข้อ: @@กล(รัก)เกียร์ :ตอน : ชั่วฟ้าดินสลาย [The End][จบแล้วครับ] (Up.04.Oct.2017)@@ (อ่าน 163350 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก