กล(รัก)เกียร์ ตอนที่ 48 : เหตุผลของคนเขิน
ผมนั่งให้น้ำจากฝักบัวไหลลงใส่หัวอยู่อย่างนั้นแล้วก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย รู้สึกตัวอีกทีตอนที่พี่ดินมาเคาะประตูห้องน้ำเรียกผม
ก๊อก...ก๊อก...!!
"ไอ้ฟ้า เป็นไรป่าวอ่ะ ทำไมอาบน้ำนานจังวะ"
"จะเสร็จแล้วครับพี่ ผมไม่ได้เป็นอะไร" ผมตะโกนตอบพี่ดินแล้วก็รีบพยุงตัวลุกขึ้นมาอาบน้ำ
ผมรู้สึกว่าตัวเองยืนได้ไม่เต็มที่ ขาสั่น รู้สึกแสบๆที่ก้น เวียนหัวแล้วก็รู้สึกร้อนๆหนาวๆ ครั่นเนื้อครั่นตัวยังไงก็ไม่รู้ หรืออาจจะเป็นเพราะผมเหนื่อยและเพลียการการเล่นกีฬา แล้วก็ยังมาต่อกิจกรรมพิเศษกับพี่ดินบนเตียงอีกก็เลยทำให้มีอาการแบบนี้
อาบน้ำเสร็จผมเปิดประตูห้องน้ำออกมา เตียงนอนของผมโดนพี่ดินรื้อผ้าปูที่นอนออกจนหมด พี่ดินซึ่งตอนนี้นุ่งผ้าขนหนูโชว์หุ่นแน่นๆและผิวขาวๆอยู่หันมามองผมด้วยสายตานิ่งๆ
"พี่รื้อเตียงผมทำไมเนี่ย" ผมถามพี่ดินพร้อมกับทำหน้ามุ่ย แสดงความไม่สบอารมณ์
"ที่นอนมึงเปื้อน มีผ้าปูอันใหม่เปลี่ยนมั๊ย"
"ห๊ะ ที่นอนเปื้อน พี่ทำอะไรเปื้อน" ผมถามพี่ดินแล้วก็เดินไปรื้อกองผ้าปูที่พี่ดินขยุ้มกองไว้ที่พื้นห้อง
"เห้ย...อย่ารื้อ" พี่ดินรีบเข้ามาห้ามผมไว้
"มันเปื้อนเลือด" พี่ดินบอกผมแล้วก็คว้ามือผมไว้ไม่ให้ผมรื้อกองผ้านั้น
"เลือด" ผมพูดย้ำคำพี่ดินด้วยความตกใจ นี่คงเป็นสาเหตุที่ผมแสบและเจ็บที่ก้น
"เออดิ กูคงรุนแรงไปหน่อย ขอโทษนะ มึงมีผ้าปูที่นอนอันใหม่เปลี่ยนมั๊ย"
"มีครับ"
"อืม งั้นก็เอามาเปลี่ยนซ๊ะ ส่วนอันนี้เดี๋ยวกูจะเอาไปทิ้ง" พี่ดินบอกผมแล้วก็เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ
ผมใส่เสื้อผ้าแล้วก็เอาผ้าปูที่นอนอันใหม่ออกมาเปลี่ยน พี่ดินอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เอาผ้าปูที่นอนลงไปทิ้งแล้วก็กลับขึ้นมาบนห้อง
"ตีสองแล้วนอนเหอะ" พี่ดินบอกผมแล้วก็ปิดไฟ ก่อนที่จะเดินขึ้นมานอนบนเตียงข้างๆผม
แขนยาวๆของพี่ดินเอื้อมมาคล้องตัวผมให้เข้าไปนอนใกล้ๆกับแก
"ตัวร้อนจังวะ มึงไม่สบายป่าวเนี่ย" พี่ดินถามผม แล้วก็พลิกตัวพร้อมกับเอามือมาลูบหน้าลูบตัวผม
"เนี่ย ตัวมึงโคตรร้อนเลยไอ้ฟ้า"
"ครับพี่ ผมเหมือนจะไม่สบายอ่ะ ร้อนๆหนาวๆ"
"มียากินป่าว"
"ไม่มีครับ เดี๋ยวพรุ่งนี่ค่อยไปซื้อ นอนเถอะครับผมง่วงแล้ว"
"ไม่ได้ ต้องกินยาก่อน งั้นรอกูแป๊บ" พี่ดินบอกผมแล้วก็ลุกลงจากเตียงเปิดประตูห้องออกไป ก่อนที่จะกลับเข้ามาอีกรอบ
"ไอ้ฟ้า ยืมกางเกงในใส่หน่อยดิ ออกไปแบบนี้มันโล่งๆไปว่ะ"
"อยู่ในตู้อ่ะครับพี่ เลือกเอาเลย" ผมบอกพี่ดิน แกก็จัดการใส่กางเกงในเรียบร้อยแล้วก็ออกจากห้องไป หายไปซักพักก็กลับมาพร้อมกับถุงยาที่ลงไปซื้อมาให้ผม
"ตื่นมากินยาก่อนเร็ว" พี่ดินเดินมานั่งบนเตียงข้างๆผมพร้อมกับแก้วน้ำแล้วก็ยาสองสามเม็ด
ผมก็รับมากินแล้วก็ล้มตัวลงนอน พี่ดินก็ปิดไฟแล้วขึ้นมานอนข้างๆผม
"อ่ะ เอาผ้าชุบน้ำแปะหน้าผากไว้ อย่านอนดิ้นนะมึงเดี๋ยวผ้าหลุด" พี่ดินสั่งกำชับผมก่อนที่จะล้มตัวลงนอนใกล้ๆผม
"มึงนี่นะ อ่อนแอชิบ โดนแค่เนี่ยถึงกับเป็นไข้"
"โห่..พี่ครับ ผมเล่นกีฬามาทั้งวันนะพี่ แล้วยังมาโดนพี่ข่มขืนอีกจะให้ไหวได้ยังไงอ่ะ"
"มึงสมยอม กูไม่ได้ข่มขืน"
"ก็ขืนใจมั๊ยหล่ะ ผมจะสู้แรงพี่ไหวหรอ"
"แล้วทำไมไม่แหกปากให้คนช่วยหล่ะ"
"วู้...ผมไม่คุยกับพี่ละ นอนละนะครับ"
"เห็นมะ มึงก็อยากให้กูทำแบบนี้เหมือนกันใช่มั๊ยหล่ะ"
"เงียบไปเลยพี่ผมจะนอนแล้ว" ผมว่าพี่ดินแล้วก็เผลอพลิกตัวหนี จนผ้าชุบน้ำที่แปะไว้ที่หน้าผากหลุดออกไป
"นั่นไง กูบอกว่าอย่าขยับตัวเดี๋ยวผ้าหลุด มานี่เลย" พี่ดินว่าผมแล้วก็เอาแขนมาคล้องตัวผมเข้าไปกอดอยู่ในอ้อมอกของแก
"นอนนิ่งๆ กูจะกอดมึงอย่างนี้ทั้งคืนเลย" พี่ดินก้มหน้าลงมากระซิบบอกผม แล้วก็ประทับริมฝีปากลงบนแก้มของผมเบาๆ
.....ตอนเช้าผมตื่นขึ้นมา พี่ดินไม่รู้หายไปไหนแล้ว ผมพยุงตัวลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง ยังคงรู้สึกเพลียๆ หนักๆหัว ไม่ค่อยสบายตัว แต่ว่าตัวไม่ร้อนแล้ว แค่อุ่นๆ แต่สิ่งที่ผมรู้สึกขึ้นมาใหม่ในตอนนี้ก็คือ ความรู้สึกที่ไม่อยากเจอหน้าพี่ดิน ไม่อยากเจอหน้าแบบไม่มีเหตุผล
พี่ดินเปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมกับถุงใส่โจ๊ก
"อ่าว..ตื่นแล้วหรอ เดี๋ยวกินโจ๊กก่อนแล้วจะได้กินยา" พี่ดินบอกผมแล้วก็จัดแจงจะแกะโจ๊กใส่ถ้วยให้ผม
"พี่ดินครับพี่ไม่ต้องทำหรอก"
"ทำไมวะ" พี่ดินหยุดการกระทำแล้วก็หันมามองผมด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ที่อยู่ๆผมก็ห้ามแกไม่ให้ทำ
"พี่กลับห้องไปเถอะครับ ผมอยากอยู่คนเดียว" พี่ดินทำหน้าแปลกใจที่ได้ยินผมพูดแบบนั้น
"ไอ้ฟ้า มึงเป็นไรเนี่ย"
"พี่กลับไปก่อนเถอะครับ ผมอยากอยู่คนเดียว ไม่อยากเห็นหน้าพี่"
"เอ้า เป็นงั้นไป นี่มึงไม่สบายอยู่นะ กูไปแล้วใครจะดูแล"
"ผมดูแลตัวเองได้" ผมลุกลงจากเตียง ค่อยๆเดินไปจนถึงตัวพี่ดิน แล้วก็ออกแรงผลักตัวแกให้ไปที่ประตูห้อง
"ไอ้ฟ้า มึงเป็นไรของมึงเนี่ย ไล่กูทำไม"
"พี่กลับไปก่อนเถอะครับ ผมไม่อยากเห็นหน้าพี่" ผมบอกพี่ดิน แกก็เงียบแล้วก็จ้องหน้าผม
"เออ กลับก็ได้ แต่ขอเตรียมโจ๊กกับยาให้มึงก่อนแล้วกูจะไป" พี่ดินบอกผมแล้วก็ไปจัดแจงแกะโจ๊กใส่ถ้วย พร้อมกับเตรียมยาแล้วก็น้ำไว้ให้ผม ก่อนที่จะเปิดประตูออกจากห้องไป ก่อนออกจากห้องแกก็ยังหันมามองผมด้วยสายตาเป็นห่วง
พอพี่ดินออกจากห้องไป ผมก็ถึงกับทรุดตัวนั่งลงกับพื้น ความรู้สึกในตอนนี้มันบอกไม่ถูกจริงๆว่ารู้สึกยังไง อยู่ๆผมก็เกิดไม่อยากเห็นหน้าพี่ดินขึ้นมา ทำไมผมต้องรู้สึกแบบนี้ด้วย มันไม่มีเหตุผลเลย
ซักพักใหญ่ๆ ไอ้หินกับไอ้ทิวก็มาเคาะประตูห้องผม ผมก็เปิดประตูให้มันสองคนเข้ามา
"ตื่นเช้ากันจังวะ"
"ก็พี่ดินอ่ะดิ บอกให้กูมาดูมึงอ่ะ เค้าบอกว่ามึงไม่สบาย" ไอ้หินบอกผม
"เออ ปวดหัวนิดหน่อยว่ะ คงเพราะแข่งกีฬาเมื่อวานอ่ะ"
"เดี๋ยวนะไอ้ฟ้า พี่ดินมานอนกับมึงหรอเมื่อคืนนี้" ไอ้หินถามผม มันจ้องหน้าผมด้วยสายตาแปลกๆ
"อือ"
"กูว่าละ"
"พี่ดินนี่ชักจะยังไงๆนะ มานอนห้องมึงบ่อยๆเนี่ย" ไอ้ทิวแซวผมแล้วมันก็ยิ้มๆ
"ก็แค่มานอน ไม่เห็นจะแปลก"
"แต่พี่ดินไม่ได้บอกกูว่าแค่มานอนนะ" ไอ้หินบอกผม
คำพูดของไอ้หินทำเอาผมแทบสำลักโจ๊ก
"เชี่ย พี่ดินบอกอะไรมึง" ผมรีบถามเค้นคำตอบจากไอ้หิน
"ฮ่าๆ มึงนี่นะ ร้อนตัวอะไรป่าวเนี่ย กูล้อเล่น พี่ดินบอกแค่ว่ามึงไม่สบายให้พวกกูมาดูมึง หรือว่ามันมีมากกว่านั้นวะ"
ไอ้หินถามผมพร้อมกับทำสายตากรุ้มกริ่ม
"ไม่มีๆ พวกมึงกลับไปนอนกันต่อก็ได้นะ กูดูแลตัวเองได้"
"ไหนๆก็มาห้องมึงละ นอนแม่งที่นี่แหล่ะ เที่ยงๆค่อยตื่นไปกินข้าว" ไอ้ทิวบอกผมแล้วก็ลุกขึ้นเดินไปทิ้งตัวลงบนเตียงของผม
ไอ้หินเอามือมาแตะหน้าผากของผม
"อือ ตัวอุ่นๆละ ยาอยู่ไหนกูดูดิ๊มียาอะไรบ้าง" ไอ้หินถามหาถุงยาจากผม แล้วมันก็หยิบไปดูว่ามียาอะไรบ้าง
"ยาแก้ปวดหัว"
"ยาแก้ไข้"
"ยาแก้อักเสบ"
ไอ้หินไล่อ่านชื่อยาที่เขียนบนซองยา
"ยาแก้อักเสบ อะไรอักเสบวะ" ไอ้หินถามผมขึ้นมา ทำเอาผมสะดุ้ง รู้สึกเจ็บแปล๊บที่ก้นขึ้นมาในทันที
"เอ่อ กล้ามเนื้อมั้ง คงกล้ามเนื้ออักเสบอ่ะ"
"อ่อ ที่เล่นบาสเมื่อวานใช่ป๊ะ"
"เออ นั่นแหล่ะ แล้วพวกมึงไม่ปวดเมื่อยกันบ้างหรอ" ผมถามไอ้หิน
"ไม่อ่ะ สบายๆว่ะ กูนี่นักกีฬานะ แค่นี้จิ๊บจ๊อย ไม่ปวดไม่เมื่อย" ไอ้หินบอกผมแล้วมันก็หัวเราะ
"มึงรีบกินแล้วก็รีบขึ้นไปนอน เดี๋ยวพี่ไปนอนรอนะจ๊ะที่รัก" ไอ้หินบอกผมแล้วเอามือมาจับคางผม ผมก็ปัดมือมันออก
"เชี่ยจริงๆมึงเนี่ย" ผมว่าไอ้หิน มันก็หัวเราะแล้วเดินขึ้นไปนอนบนเตียง
ผมกินโจ๊กแล้วก็กินยาที่พี่ดินเตรียมไว้ให้ แล้วก็ขึ้นไปนอนตรงกลาง ระหว่างไอ้หินกับไอ้ทิว ไอ้สองคนนั้นคงจะยังง่วงๆกันอยู่ เพราะตอนนี้หลับไปแล้วทั้งคู่ ส่วนผมเองก็ยังคงนอนไม่หลับ ในหัวยังครุ่นคิดถึงเรื่องของผมกับพี่ดินที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้....
ความไม่อยากเจอหน้าแบบไม่มีเหตุผล ไม่รู้ว่าเผลอหลับไปตอนไหน ผมตื่นมาอีกทีตอนที่ไอ้ทิวปลุกผม
"ไอ้ฟ้า ตื่นไปกินข้าวกัน"
ไอ้หินที่นอนอยู่ข้างๆ เอื้อมมือมาแตะหน้าผากผม
"อือ ตัวเย็นละ หายแล้วดิ"
"ก็ค่อยยังชั่วแล้วหล่ะ ไม่ปวดหัวละ พวกมึงลงไปก่อนเลยเดี๋ยวกูตามไป"
"มึงจะกินไรเดี๋ยวกูสั่งไว้รอ"
"ข้าวไข่เจียว"
"เออ แม่ง กินเป็นอยู่อย่างเดียวเนี่ย" ไอ้หินบ่นผมแล้วก็ออกจากห้องไปพร้อมไอ้ทิว
ไอ้เทียนโทรมาหาผม ชวนไปกินข้าว ผมก็บอกมันให้ลงไปก่อน เพราะไอ้ทิวไอ้หินลงไปรอแล้ว
ผมล้างหน้าล้างตาเสร็จก็เดินลงไปร้านข้าว เห็นไอ้พวกนั้นนั่งอยู่กับพี่โอม พี่อาทิตย์ พี่ดินก็นั่งอยู่ด้วย ผมเลยหยุดอยู่ตรงนั้นไม่เดินเข้าไปในร้าน เพราะยังไม่อยากเจอหน้าพี่ดิน
[Line] Fahh : "ไอ้เทียนข้าวที่กูสั่งเอาใส่กล่องขึ้นมาให้ด้วยนะ ปวดหัวว่ะ" ผมไลน์บอกไอ้เทียน แล้วก็เดินกลับขึ้นมาบนห้องTian : อ่าว มึงไม่ลงมากินด้วยกันหรอFahh : ไม่อ่ะ ปวดหัวอีกแล้วว่ะTian : เออๆ เดี๋ยวกูเอาขึ้นไปให้Fahh : โอเค ขอบใจว่ะผมไลน์คุยกับไอ้เทียนเสร็จก็ล้มตัวลงนอนบนเตียง ในความรู้สึกมีแต่ความสับสน
[ที่ร้านข้าว]
"ไอ้ฟ้าแม่งช้าจังวะ"
"มันบอกให้กูเอาข้าวใส่กล่องขึ้นไปให้อ่ะ"
"อ่าว ก็มันบอกว่าจะตามลงมา"
"มันไลน์มาบอกกูเมื่อกี้ว่าปวดหัว"
"อะไรวะ เมื่อกี้ก็ดีขึ้นแล้วนี่หว่า"
"อะไร ไอ้น้องฟ้าไม่สบายหรอ"
"ครับพี่โอม ไอ้ฟ้าไม่สบาย แต่เมื่อกี้มันก็ดีขึ้นแล้วนะ ตัวไม่ร้อนแล้ว"
"มันก็บอกผมว่าจะตามลงมากินข้าวนะพี่"
"เออๆ ไม่ลงมาก็ช่างมัน เดี๋ยวเอาใส่กล่องขึ้นไปให้มันละกัน"
"ครับพี่ดิน เดี๋ยวผมเอาขึ้นไปให้มันเองครับ"
ตลอดทั้งอาทิตย์นั้น ผมพยายามหลบหน้าพี่ดินตลอด ตอนนี้ก็ยังหาเหตุผลไม่ได้ว่าทำไมผมถึงไม่อยากเจอหน้าแก เพราะพอเจอพี่ดินทีไรก็ทำให้ผมนึกถึงเหตุการณ์เมื่อวันนั้นทุกที แล้วมันก็รู้สึกเขินๆ เลยพาลทำให้ไม่อยากเจอหน้าพี่ดิน ก็อาจจะเป็นเหตุผลนี้ก็ได้ พี่ดินโทรมาผมก็ไม่รับ ไลน์มาผมก็ไม่ตอบ แกก็คงจะไม่เข้าใจกับการกระทำของผมเหมือนกัน
เย็นวันศุกร์ ผมเลิกเรียนตอนหนึ่งทุ่ม ออกมาเอากระเป๋าที่ล๊อกเกอร์เพราะเป็นวิชาแลปฯ อาจารย์ไม่ให้เอาสัมภาระรวมทั้งอุปกรณ์สื่อสารเข้าห้องแลปฯ เช็คโทรศัพท์ไอ้หินกับไอ้ทิวโทรมาหาผมหลายสายเลย
"ไอ้ฟ้า ไอ้หินกับไอ้ทิวโทรหามึงป๊ะ" ไอ้เทียนถามผม
"โทรดิ หลายสายเลย"
"เออ มันก็โทรหากู มีเรื่องไรป่าววะ" ไอ้เทียนถามผมแล้วก็กดโทรศัพท์หาไอ้หิน
มันคุยกันซักพักก็วางสาย
"ไอ้หินบอกให้ไปชมรมว่ะ มีปาร์ตี้หมูกะทะ" ไอ้เทียนบอกผม
"มึงไปเหอะ กูไม่ไปอ่ะ"
"มึงเป็นไรวะไอ้ฟ้า ทั้งอาทิตย์มึงไม่ไปชมรมเครื่องกลเลยนะ ข้าวก็ไม่ลงมากินกับพวกกู มึงหนีใครเนี่ย หนีพี่ดินหรอ" ไอ้เทียนถามโคตรจะจี้จุดผมเลย
"ป่ะ..ป่าว กูไม่เป็นอะไร มึงไปเถอะ กูไม่อยากกินวะ" ผมบอกไอ้เทียน
"ถ้ามึงไม่ไปกูก็ไม่ไปอ่ะ งั้นกูโทรบอกไอ้หินนะว่าเราสองคนไม่ไป" ไอ้เทียนบอกผมแล้วกดโทรศัพท์โทรหาไอ้หิน
"เห้ย..!! ไม่ต้องโทร กู..ไปก็ได้" ผมรีบห้ามไอ้เทียน ที่ต้องยอมไปก็เพราะว่าถ้าผมไม่ไป คงเรื่องใหญ่แน่ๆ ไอ้หินกับไอ้ทิวมันสงสัยอยู่แล้วว่าทำไมช่วงนี้ผมไม่ค่อยแวะไปชมรมเครื่องกล แล้วก็ไม่ลงไปกินข้าวตอนเย็น แต่มันสองคนยังไม่ได้มีโอกาสถามผม ถ้าวันนี้ผมไม่ไปกินหมูกะทะอีก ไอ้หินกับไอ้ทิวไม่ปล่อยผมไว้แน่
ไอ้เทียนปั่นจักรยานพาผมไปที่ชมรมเครื่องกล ยิ่งเข้าใกล้ชมรม หัวใจของผมก็ยิ่งเต้นแรง พี่ดินต้องอยู่ที่นั่นแน่ๆ ผมจะหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าได้ยังไง
ถึงชมรม เห็นเพื่อนๆกำลังช่วยกันเตรียมของอยู่ ไอ้บอสหันมาเห็นผมเป็นคนแรกมันก็ตะโกนเรียกผม
"ไอ้ฟ้ามาแล้ว"
ผมก็พยักหน้า ยิ้มให้มัน
"เลิกเรียนช้าหรอวะวันนี้" ไอ้บอสถามผม
"นี่เลิกเร็วแล้วนะ ปกติวันศุกร์พวกกูเลิกเกือบสองทุ่มนะครับ" ไอ้เทียนตอบไอ้บอสแทนผม
"โห...เรียนโหดชิบ ป่ะๆเข้ามาข้างในก่อน" ไอ้บอสพูดแล้วก็เดินเข้ามากอดคอผมกับไอ้เทียนพาเข้าไปในชมรม
ผมเข้าไปก็สวัสดีพี่ๆที่อยู่ในชมรม ทุกคนก็ถามผมว่าทำไมหายหน้าไป ไม่ค่อยมาชมรมเลยช่วงนี้ เพื่อนคนอื่นๆก็ถามผม
"อ่ะ เนี่ย ไอ้ฟ้ามาแล้ว ถามมันเอาเองนะครับว่าทำไมมันไม่มาชมรม" ไอ้หินเดินมาหาผมแล้วก็บอกทุกคนที่อยู่ตรงนั้น
"ไอ้ฟ้า มึงตอบพี่ๆเค้าดิ๊ ว่ามึงหายหัวไปไหน ทำไมไม่มาชมรม" ไอ้หินหันมาบอกผม
"ไม่ใช่ตอบเฉพาะคนอื่นๆนะ ตอบกูด้วย อยากรู้มานานละว่ามึงเป็นอะไร" ไอ้ทิวเข้ามาถามผมอีกคน
ผมก็อึกอัก ไม่รู้จะตอบยังไง และตอนนี้ผมก็ไม่เห็นพี่ดิน พี่โอม พี่อาทิตย์อยู่ที่นี่ พี่สามคนนั้นคงไม่ได้มากินหมูกะทะด้วย
"เอ่อ...ผม...ผมไม่สบายอ่ะครับพี่ เรียนหนักด้วยเลยไม่ค่อยได้แวะมา"
"อ่อ งั้นก็แล้วไป กูนึกว่ามีปัญหากับคนที่นี่" ไอ้ทิวบอกผมแล้วมันก็เดินออกไป
"ปัญหากับพี่รหัสกูใช่มะ" ไอ้หินถามผม
"ป่าว ไม่ใช่ๆ กูไปช่วยเพื่อนเตรียมของก่อนนะ" ผมบอกไอ้หินแล้วก็เดินหลบออกมา
ผมเดินทะลุไปหลังชมรม กะว่าจะไปช่วยเพื่อนๆล้างผัก แต่ผมเห็นพวกพี่โอม พี่อาทิตย์นั่งหั่นหมูกันอยู่ พี่ดินก็อยู่ด้วย แกเงยหน้ามาเห็นผมพอดี ผมก็เห็นแกพอดี ก็เลยชะงักไป แล้วก็รีบ วกกลับเข้ามาข้างในชมรม ผมเดินออกไปข้างหน้าชมรม ช่วยเพื่อนๆปูเสื่อแล้วก็ยกเตาไฟฟ้ามาตั้งเตรียมไว้
พอเตรียมของเสร็จก็ช่วยกันยกของออกมาเริ่มปาร์ตี้หมูกะทะกัน ผมนั่งวงเดียวกับไอ้หิน ไอ้ทิว ไอ้เทียน ไอ้บอส พี่อาทิตย์กับพี่โอมก็เดินมานั่งกับพวกผม พี่โอมเห็นหน้าผมก็ยิ้มให้แล้วก็มานั่งข้างๆผม
"เป็นไง หายหน้าไปเลยนะเราอ่ะ ได้ข่าวว่าไม่สบายหายดียังเนี่ย" พี่โอมถามผมแล้วก็เอามือมาขยี้หัวผมเล่น
"หายดีแล้วครับพี่"
"ม่ะ เดี๋ยวพี่ปิ้งให้กิน ไม่เจอกันนานคิดถึง"
"โห่...พี่ก็เว่อร์ไปครับ ผมปิ้งให้พี่โอมดีกว่า" ผมบอกพี่โอมแล้วก็คีบหมูลงเตาย่าง
จู่ๆ พี่ดินก็มานั่งฝั่งตรงข้ามผม ผมเห็นแกก็ก้มหน้าหลบตา
"เอ่อ...ผมไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับพี่" ผมพูดแล้วก็จะลุกขึ้น
"นั่งลง ไอ้ฟ้า" พี่ดินพูดสั่งผม
"ผมปวดฉี่ครับพี่"
"งั้นก็ตามใจมึง" พี่ดินบอกผม ผมก็ลุกเดินเข้าไปในชมรม ทะลุออกไปตรงห้องน้ำ พี่ดินก็ลุกตามผมมา
"สงสัยจะปัญหาครอบครัวครับพี่" ไอ้หินพูดบอกทุกคนที่นั่งอยู่ในวงเบาๆ
ผมเดินหนีออกมาได้ก็มายืนหลบอยู่ข้างหลังชมรม ใจนึกอยากจะหนีกลับหอไปก่อน
"ไหนมึงบอกว่าจะมาเข้าห้องน้ำ" เสียงพี่ดินถามผม
"เอ่อ..พี่ตามผมมาทำไมครับ"
"กูไม่ได้ตาม กูจะมาดูคนเข้าห้องน้ำ ไหนมึงบอกปวดฉี่" พี่ดินถามผม
ผมก็เงียบ ไม่ตอบอะไรกลับไป
"มึงหนีหน้ากูทำไม ทั้งอาทิตย์กูโทรไปก็ไม่รับ ไลน์ไปก็ไม่ตอบ"
"ผม...ผม..."
"กูเคยง้อใครขนาดนี้มั๊ย ก็ไม่เคย...มีแต่มึงเนี่ยที่ทำให้กูจะเป็นบ้า"
"มึงเป็นอะไรมึงพูดดิ๊ เกลียดกู ไม่ชอบกู หรือยังไง มึงบอกดิ กูจะได้ทำตัวถูก"
"ในตัวมึงมีกูอยู่ครึ่งนึงนะ มึงอย่าลืม" ประโยคนี้ของพี่ดินทำเอาผมจุกๆในอก
"พี่ดินครับ ผะ..ผม ไม่ได้คิดอะไรแบบนั้น"
"แล้วมึงเป็นอะไรถึงต้องหลบหน้ากู"
"ผมเห็นหน้าพี่ก็นึกถึงเรื่องคืนนั้นขึ้นมา เลยไม่อยากเจอพี่""เห๊อะ...มึงนี่นะ งั้นคราวหน้า ถ้ากูกับมึงมีอะไรกันอีก ก็ต้องไม่เจอหน้ากันอาทิตย์นึงทุกครั้งไปใช่มะ เอากันทีหลบหน้ากันที สนุกหรอวะ"
"พี่พูดดังทำไมเดี๋ยวใครก็ได้ยินหรอกครับ" ผมว่าพี่ดิน
"อย่าทำแบบนี้อีกกูจะเป็นบ้าอยู่แล้วมึงรู้ป๊ะ ความรักที่กูมีให้มึงแม่งไม่รู้เพิ่มมาจากไหน มันอินฟินิตี้ไปแล้วเนี่ย มึงก็เอาแต่หลบหน้า ไม่คิดจะสงสารกูบ้าง ไม่คิดถึงใจกูบ้าง"
"ผมขอโทษครับพี่ ผมจะไม่หลบหน้าพี่อีกแล้ว"
"เออ งั้นกูจะลองดู คืนนี้ถ้าเสร็จแล้วมึงหลบหน้ากูอีก กูไม่ปล่อยมึงไว้แน่"
"เห้ย..พี่...คืนนี้ ไม่นะพี่"
"มึงเสร็จแน่" พี่ดินเดินเข้ามากระซิบเบาๆที่หูของผมด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น แล้วก็เดินกลับเข้าไปในชมรม
"พี่...อย่าแกล้งผมดิ" ผมเดินตามพี่ดินเข้าไป เกาะแขนพี่ดินเขย่าพร้อมกับพูดบอกพี่ดิน
"มึงนี่นะ ทำเป็นเด็กๆไปได้" พี่ดินเอี้ยวตัวเอาแขนมากอดคอผม พาเดินออกไปหน้าชมรม
"แหม่ ไม่เจอหน้าน้องฟ้านานเลย ลืมแซวเรื่องใบเตือนสีชมพูเลยอ่ะ" เพื่อนพี่ดินพูดแซวผมกับพี่ดิน
"ไปถามโอปอนู่น มันเป็นคนคิด ดินไม่รู้เรื่อง" พี่ดินตอบเพื่อน ผมเลยถือโอกาสหนีออกมาจากแขนของพี่ดินที่กอดคอผมอยู่
หลังจากกินหมูกะทะเสร็จ ช่วยกันเก็บของเสร็จเรียบร้อย ก็พากันกลับหอ
"พี่ดินจะมานอนกับไอ้ฟ้าอีกป่าวครับคืนนี้" ไอ้หินหันไปถามพี่รหัส
"นอนทำไมอ่ะ ห้องกูก็มีนอน"
"ไม่มานอนก็ดีแล้วครับ เดี๋ยวไอ้ฟ้าไม่สบายอีก"
"อ่าว ไอ้นี่ โทษกูว่าทำเพื่อนมึงไม่สบายหรอ"
"ก็จริงมั๊ยหล่ะครับ ไม่รู้ว่ามานอนหรือมาทำอะไร ไอ้ฟ้าถึงกับไม่สบายเลย"
"กวนตีนกูนะมึงเนี่ย" พี่ดินว่าไอ้หินแล้วก็ยกขาเตะไอ้หินเบาๆ ไอ้หินก็เอี้ยวตัวหลบ ทุกคนก็หัวเราะกันกับการกระทำของพี่น้องรหัสคู่นี้
"เออ ไอ้ฟ้าวันนี้กูกับไอ้หินไปนอนด้วยนะ จะดูดิ๊ว่าตื่นมาตอนเช้ามึงจะไม่สบายเหมือนตอนที่พี่ดินมานอนกับมึงหรือเปล่า" ไอ้ทิวบอกผมแล้วมันก็หัวเราะ
"ไอ้ทิตย์ น้องมึงนี่ก็ร้ายเหมือนกันนะ" พี่ดินบอกพี่อาทิตย์แล้วก็หันมามองไอ้ทิว ไอ้ทิวก็หัวเราะ
พวกผมเดินมาถึงห้องก็แยกกับพี่ๆเข้าหอใครหอมัน
"ไอ้ฟ้า" เสียงพี่ดินเรียกผม ผมก็หันหลังกลับไปหาแก พี่ดินเดินข้ามฝั่งมาหาผม
"กูอยากไปนอนด้วยนะ แต่มึงคงไม่ให้กูไป งั้นก็...ฝันดีนะ" พี่ดินพูดกับผมเสียงอ่อยๆ ผมเห็นแล้วก็นึกสงสาร แกคงอยากจะไปนอนที่ห้องผมจริงๆ
"ครับพี่ ฝันดีนะครับพี่ดิน"
"วันไหนมึงถึงจะให้กูไปนอนที่ห้องอีกอ่ะ" พี่ดินถามผม
"ทุกวันเลยครับ แต่วันนี้ไอ้ทิวกับไอ้หินไปนอนแล้วอ่ะ พรุ่งนี้แล้วกันนะครับ"
"ไม่เกลียดกูแล้วหรอ"
"เกลียดครับ" ผมตอบพี่ดิน แกก็ทำหน้าตึงๆใส่ผม
"แต่..ยิ่งเกลียดก็ยิ่งรัก ไปนอนได้แล้วครับพี่" ผมบอกพี่ดินแล้วก็เอาสองแขนผลักตัวแกให้กลับหอ แกก็ยิ้มออกมาได้
"ไอ้ฟ้า มึงนี่นะ พูดแบบนี้กูอยากจะลากมึงเข้าห้องเดี๋ยวนี้เลย" พี่ดินบอกผมแล้วก็หัวเราะออกมา
"เว่อร์ไปพี่ ผมเข้าหอละนะ ฝันดีนะครับพี่" ผมบอกพี่ดินแล้วก็เดินเข้าไปในหอ คนตัวสูงยืนมองผมจนลับตาพร้อมกับรอยยิ้ม
--------------------------------------
ใกล้จบแล้วง่ะ ขอบคุณทุกๆคนที่ติดตามกล(รัก)เกียร์นะครับ 
หัวข้อ: @@กล(รัก)เกียร์ :ตอน : ชั่วฟ้าดินสลาย [The End][จบแล้วครับ] (Up.04.Oct.2017)@@ (อ่าน 158421 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก