13
"อึก... อ๊ะ แฮ่ก แฮ่ก"
"นี่มัน... เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมถึงเป็นแบบนี้?"
ผมขดตัวนอนอยู่บนพึ้นเปียกซึ้นภายในถ้ำแถวๆนั้นขณะที่เสียงร้องของสัตว์ประหลาดบนเกาะกำลังดังขึ้นเรื่อยๆ ทั้งพี่ผา และ พี่เต้ ต่างก็ไม่รู้ว่ากำลังจะเจอกับอะไรพวกเขาสองคนมองผมด้วยความระแวงน้ำเมือกใสที่ซึมออกมาจากช่องทางด้านหลังไหลหยดลงบนพึ้นเรื่อยๆ
"พวก... มัน พวกมัน"
"อะไร? จะบอกอะไร? นี่ มีสติอยู่มั้ยเนี่ย!? โธ่เอ้ย!"
พี่ผาที่ดูท่าจะไม่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นตะคอกออกมาอย่างหงุดหงิดพร้อมกับจ้องเขม็งมาที่ตัวของผม มองไล่ลงไปที่สะโพกจ้องมันด้วยความขยะแขยงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ผมถูกพี่เต้อุ้มมาไว้ในนี้โดยที่พี่ผาเอาแต่บอกให้ปล่อยผมทิ้งไว้ทั้งอย่างนั้น ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจความรู้สึกที่กลัว กลัวคนที่ไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากไหน อยู่บนเกาะนี้มาตั้งสองเดือนกว่าเจอกันก็ตินที่ว่ายขึ้นมาเหนือน้ำ แถมยังตามตัวยังส่งกลิ่นแปลกๆออกไปราวกับเป็นกลิ่นที่เรียกตัวผู้ให้มาผสมพันธ์ด้วย แปลกประหลาด... ผม ผมอาจจะเป็นเหมือนพวกนั้น
"มึงนั่นแหละที่คุมสติหน่อยไอ้เหี้ยผา น้องเขาอาจจป่วยก็ได้ ใช่มั้ยน้ำ?"
ผมมองหน้าพี่เต้อย่างอ้อนวอน ก่อนที่จะส่ายหน้าเบาๆจนอีกฝ่ายซะงักไป
"ผม... ผม อาจจะเป็นเหมือนพวกนั้น ฮึก... ผมไม่ใช่คนปกติอีกต่อไปแล้ว ผมกำลัง กำลังตั้งท้อง"
ชายหนุ่มทั้งสองต่างก็พากันอึ้ง มองหน้ากันสลับกับมองมาที่ผมก่อนที่พี่ผาจะพุ่งเข้ามาหากำคอเสื้อของผมแล้วยกตัวผมขึ้นสูง อีกฝ่ายจ้องตาผมถลึงเหมือนกับว่าจะกินเลือดกินเนื้อ แต่พี่เต้กลับเข้ามายื้อแย่งผมไป
"ขอโทษครับ... ฮือ ผมขอโทษ ขอโทษจริงๆ"
"งั้นมึงก็เป็นคนที่ให้ตัวพวกนั้นมาฆ่าคนบนเรือใช่มั้ย!? ใช่รึเปล่า ตอบมาสิ!!"
เสียงทุ้มเอ่ยถามออกมาอย่างโมโห ก่อนจะผลั่กให้ผมนอนลงกับพึ้นร่างสูงคร่อมทับมาที่ตัวผมพร้อมกับฉีกกระซากเสื้อออกจนกระดุมหลุดลุ่ยออกไปคนละทิศคนละทาง
"อะ ไอ้ผา!? มึงจะทำอะไรน้องเขา!?"
เสียงที่ห้ามปรามของพี่เต้ดังขึ้นมาอย่างสับสน มองการกระทำของพี่ผาไปด้วยพร้อมกับขยับเข้ามาใกล้ ผมหลับตาเเน่นเมื่อกำปั้นใหญ่นั้นง้างขึ้นสูง
อะ... อะไรนะ?
ผมมองอีกฝ่ายอย่างงุนงง พลางลืมตาขึ้นมาดูการกระทำดังกล่าว
ไม่ใช่ ไม่ได้ต่อย ไม่ใช่... พี่ผา
"ยะ อย่านะ... ไม่ ไม่ได้ หยุด ไม่ ฮึก... อื้ออ!?"
หน้าท้องของผมถูกกดแน่นจนปวดไปหมด สิ่งที่อยู่ในท้องเคลื่อนไหวไม่ เหมือนกับมันกำลัง... จะออกมา
"เจ็บ...บ ผมเจ็บ อั่ก!? อย่า"
ความปวดร้าวนั้นแล่นไปทั่วทั้งท้อง ต้นขาของผมถูกพี่เต้ยกขึ้นสูงแหวกออกกว้างจนเกือบจะฉีกก็ว่าได้นิ้วเรียวของพี่ผาสอดเข้าไปภายในช่องทางลับก่อนจะคว้านไปมาจนได้ยินเสียงเปียกลื่น
แหมะ...
"เหี้ย..."
เสียงสบถของพี่ผาดังขึ้นมาดวงตาสั่นระริกนั้นเบิกกว้างจ้องมองตรงนั้นอย่างตกตะลึงมือที่จับต้นขาก็สั่นระริกไม่ต่างกัน
"อะ... อึก อะไร?"
ฮว๊าก...
ทันทีที่ได้ยินเสียงร้องนั้นทำเอาร่างกายของผมซาดิก เสียงนั้น... เสียงนั้นดังออกมาจากในนั้น
เสียงกลืนน้ำลายดังขึ้นอึกใหญ่ชายหนุ่มมองเข้าไปยังภายในช่องทางสีแดงสดที่คายหยาดน้ำสีใสกลิ่นหอมออกมาภายในนั้นมีดวงตาสีดำกำลังจับจ้องมาทางนี้มันกระพริบตาปริบๆมองมายังพวกเขาพร้อมทั้งยังส่งเสียงแปลกๆออกมา เขาเอื้อมมือสอดเข้าไปภายในนั้นเสียงเปียกลื่นดังขึ้นติดๆกันก่อนที่ โพรงรักนุ่มนั้นขยับตัวราวกับเป็นสิ่งมีชีวิตมันดูดนิ้วของเขาเข้าไปพร้อมกับบีบรัดแน่นจนทำเอาชายหนุ่มกลั้นหายใจไปชั่วขณะ
"อ๊ะ... ฮ๊า ไม่ ไม่เอา..."
เสียงร้องห้ามนั้นยังคงดังขึ้นเรื่อยๆขณะที่เขากำลังจับเอาสิ่งที่อยู่ในนั้นดึงออกมาช้าๆ
"ฮะ... อึ๊ก เจ็บ เจ็บ"
ผมร้องออกมาเสียงเบาตั้งแต่ช่วงเอวจนถึงปลายเท้าซาดิกปวดไปทั่วทั้งช่วงล่าง
"อดทนหน่อยนะ มีตัวอะไรก็ไม่รู้อยู่ในนั้น มันมีตัว..."
พี่เต้ขยับขึ้นมาใกล้ลูบหน้าลูบตาของผมเบาๆขณะที่มือก็จับขาของผมยกขึ้นสูง
"ละ ลูกของมัน"
เสียงที่เอ่ยออกมาแหบพร่าพี่เต้ซะงักไปก่อนที่จะมองหน้าผม
"ลูก...?"
"ฮึก ตัวที่พี่ผายิงตาย ตัวนั้น ข่มขืนผม"
พร่วด
ฮว๊าก... ฮว๊ากก
เสียงร้องร่าขนลุกนั้นดังขึ้นมา หัวของผมเริ่มที่จะซาไปทีละนิดๆเห็นลางๆว่าเลือดที่ไหลออกมาจากช่องทางนั้นส่งกลิ่นออกมาภาพตรงหน้าเลือนลางเต็มทีขณะที่เห็นสิ่งมีชีวิตเล็กๆเท่ากำปั้นนั้นหลุดออกมาพร้อมกับการซักดิ้นซักงอของปลาครึ่งคนตัวนั้นหน้าตาของมันแปลกประหลาดไม่ต่างจากตัวใหญ่ที่ตายไป พี่ผาจับคอมันบีบแน่น ตัวสีฟ้าขุ่นลื่นๆนั้นดิ้นไปมาพยายามตะเกียกตะกายให้หลุดพ้นจากเงื้อมือของชายหนุ่ม เจ้าตัวนั้นจ้องมาทางผมแหกปากร้องออกมาอย่างน่าเวทนา
"ฮะ... อึก อึก"
กร๊อบ
เสียงกร๊อบดังขึ้นเบาๆ เมื่อผมกระพริบตาหลับลงชั่วขณะนั้นร่างกายเล็กๆของสัตว์ตัวนั้นก็แน่นิ่งไปทุกครั้งที่ได้สติลืมตาขึ้นมา เห็นการกระทำของสองคนนั้น เหมือนกับกำลังฝัน
สวบ สวบ
ร่างกายของผมขยับไปตามแรงที่กระทั้นเข้ามาต้นขาที่ถูกยกขึ้นสูงพร้อมกับเห็นหน้าท้องแน่นๆนั้นสอดเข้ามาที่หว่างขา ทั่วทั้งตัวซาหนึบ สิ่งสุดท้ายที่ผมมองเห็นคือพี่ผา กับ พี่เต้ กำลังสลับกันข่มขืนผมอยู่
"อื้อ... อ๊ะ"
"แฮ่ก แฮ่ก"
ลมหายใจหอบถี่ทุกครั้งที่ถอนสะโพกออกมา ดวงตาสีน้ำตาลจับจ้องไปยังใบหน้าที่เปื้อนน้ำตาอย่างคลุ้มคลั่ง ควบคุมตัวเองไม่ได้อยากจะส่งสิ่งนั้นเข้าไปทุกครั้งที่มองไปที่เด็กคนนั้น ร่างกายเปลือยท่อนล่างนั้นนอนแน่นิ่ง บ้างก็ส่งเสียงออกมาด้วยความทรมานบ้างก็ลืมตาขึ้นมามองราวกับคนไร้สติ ผายึดต้นขาเรียวนั้นขนาบเอวแน่นพร้อมทังกระแทกเข้าไปในลึกสุด มองเศษซากของศพตัวสัตว์ประหลาดน่ากลัวตัวๆเล็กๆที่ทิ้งอยู่มุมถ้ำนั้นอย่างรังเกียจ เกลียด... ที่มันอยู่ในนั้น ในรูหรรษาที่ตอดรัดเขาแน่น
"อึก..."
พร่วด
เขาปลดปล่อยน้ำเชื้อเข้าไปในช่องทางนั้น ยิ่งเข้าไปลึกเท่าไหร่ช่องทางรักก็ตอดรัดแน่นดูดอวัยวะเพศของเขาปานจะกลืนกิน
ป๊อก แหมะ
ผาถอนแก่นกายที่อ่อนตัวออกมา มองภาพน้ำสีขุ่นที่ไหลรินออกมาอย่างหยาบคายนั้นด้วยความปิติ ความรู้สึกที่ครอบงำเขานั้นทำให้รู้สึกว่ากำลังปลดเปลื้องความดำมืดภายในใจ ก่อนที่ร่างตรงหน้าจะถูกเพื่อนสนิทของเขาจับให้นอนคว่ำกับพึ้น มือหนานั้นบีบคลึงสะโพกไปมาก่อนที่จะยัดท่อนกายเข้าไปอย่างป่าเถื่อนช่องทางรักนั้นฉีกขาดทันทีเมื่อความเป็นชายโอ่อ่านั้นกดเข้าไปจนสุดทาง แต่ก็แค่นั้น... ช่องทางนั้นรักษาตัวเองได้ในพริบตา ต่อให้... มีแผลแค่ไหนก็หายได้ ชายหนุ่มยกยิ้ม
งั้นก็ทำลายเท่าไหร่ก็ไม่พังงั้นสินะ?
แซ่ดแซ่ด
"อ้าว... พวกมึงหายไปไหนมานะ เป็นห่วงแทบแย่ แล้วน้ำมันเป็นอะไร?"
หญิงสาวที่อายุมากที่สุดในกลุ่มถามขึ้นมาอย่างสงสัย มองคนที่หลับสนิทอยู่บนหลังของน้องชายตัวเองอย่างเป็นห่วง
"มันไข้ขึ้นนะ ยังดีที่ไปได้ไม่ไกล แล้วได้อะไรบ้างมั้ย?"
เธอส่ายหัวไปมาก่อนที่จะเดินเข้าไปในถ้ำเดิมที่เพิ่งจะออกมาตามด้วยหมอของกลุ่มที่ภายในมือนั้นมีผลไม้ไม่มากติดตัวมาด้วยมองแก้มที่แดงๆของคนที่หลับอยู่ด้วยความรู้สึกที่ตีวนอยู่ภายในใจ ทำไม... พวกเขาสองคนถึงลงมือข่มขืนเด็กคนนี้กันนะ
กลิ่นหอมที่ลอยออกมานั้น เหมือนกับเป็นสิ่งที่ซักจูงให้พวกเขากระทำเรื่องเลวร้ายแบบนั้นลงไป ทำไม ถึง... ทำเรื่องไม่ดีแบบนั้นกับเด็กที่น่าสงสารคนนี้
...
ขออั่งเปา--- แค่กๆ สวัสดีปีใหม่เจ๊กนะครับ ทุกคนสบายดีมั้ย? เหมือนว่าทางนี้เองก็กำลังขะไปสบาย เอ๊ะ... เดี๋ยวนะ ช่วงตรุษจีนนี้ดีจังน้า ใกล้จะสิ้นเดือนแล้ว ทั้งฟิค ทั้งนิยายก็ไม่คืบหน้าไปไหนเลย แฮ่ ช่วงต้นเดือนหน้านี้ก็จะเป็นวันคล้ายวันเกิดของทาสแล้วละน้า ทุกคนได้อั่งเปาเยอะมั้ย...? เยอะ ใช่มั้ย? ตอนนี้อยากได้กระตังค์ไปเรียนดนตรีจัง เทอมหนึ่งแพงมากสำหรับทาสอะนะ ก็ทาสไม่กล้าขอคนที่บ้าน เขาจะหาว่าไร้สาระ จะเอาตังค์ค่าขนมที่ออมไปจ่าย มันก็กระไรอยู่... ทาสจนนะ ฮึก จนมากด้วย แต่ก็อยากเรียนกลองนะ ฝึกสมอง ฝึกสมอง แต่ปัญหาที่เรียนก็ไกลด้วยนี่สิ แถมยังไม่รู้ทางไป กร๊ากกกกกกกก เอาเถอะ ไว้เป็นฝั่งเป็นฝา สร้างวงดนตรีที่บ้านเองก็ไม่สาย 55555555 พูดมากไปละ ไปละเน้อ ฝันดี
หัวข้อ: เปิดPRE ORDER [Alien] เกาะตุ๊กตา :: ตอนที่ 27 :: มาแถมให้หายคิดถึง [07/07/2560] (อ่าน 87605 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก