จากตอนที่แล้ว“ หยุดนะ! มานี้เลยไอ้ตัวแสบ”
หืม?
ลูกหมาหรอกหรอนึกว่าอะไร ดีที่ตอนโดนชนผมจับทีไว้แน่นพอไม่งั้นน้องคงล้มแต่อาจเป็นเพราะเสียงดุที่ดังอยู่ใกล้ๆนี้ละมั้งที่ทำให้ทีที่เล่นอยู่เลิกเล่นแล้วหันมากอดผมแทน
“ ขอโทษด้วยนะครับ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า”
“ มะ ไม่เจ็บอะไรมากหรอกครับ”
ผมอุ้มทีขึ้นมาแล้วหันไปหาคู่กรณีที่ยืนดุลูกหมาอยู่
“ ผมขอโทษจริงๆนะครับพอดีเพิ่งได้น้องมาเลยว่าจะพามาวิ่งเล่นสงสัยคงคึกไปหน่อย ตัวเล็กขอโทษทีนะที่ทำให้ตกใจ”
พอขอโทษผมเสร็จผู้ชายตรงหน้าผมก็ยื่นมือมาลูบหัวทีแล้วบอกขอโทษแต่ดูเหมือนจะไม่ได้รับการให้อภัยจากทีซะแล้วละก็พอพูดจบทีก็ร้องไห้ขึ้น
“ แง้!! แง่!”
...............................
8
NURSERY BLUE
“ โอ๋ๆเป็นอะไรไปครับหืม”
“ ดูเหมือนจะทำให้ตัวเล็กไม่ชอบซะแล้วสิ”
ผมได้แต่พยักหน้าให้ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ตอนนี้คงต้องปลอบให้ทีหยุดร้องก่อนผมยืนโยกตัวไปมาปลอบอยู่นานกว่าทีจะหยุดร้องน้องซุกหน้าลงกับไหล่ผมถึงจะหยุดร้องแล้วแต่ก็ยังมีสะอื้นเป็นพักๆไป
“ ขอโทษด้วยนะครับดูเหมือนผมจะทำให้ตัวเล็กร้องไห้ซะแล้ว”
“ แกคงตกใจละมั้งครับ”
เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเด็กๆเวลาที่เจออะไรเสียงดังหรือกะทันหันมักจะตกใจอาจจะทำให้ร้องไห้บ้างนี้ก็คงจะตกใจเสียงดุๆนี้ละมั้งเลยทำให้ร้องหรือบ้างทีอาจจะเป็นเพราะหนวด ผู้ชายตรงหน้าผมเขาไว้หนวดยาวรอบปากเลยครับแบบยังไงละอธิบายไม่ถูกเหมือนกันมันก็ไม่ได้ยาวแบบรุงรังจนเข้าปากดูแล้วก็คงผ่านการตกแต่งมาอย่างดีสำหรับผมอาจจะเฉยๆแต่สำหรับทีมันอาจจะดูน่ากลัวไปก็ได้
“ ตัวเล็กขอโทษนะ เอ้าฮัคกี้ขอโทษตัวเล็กด้วยสิ”
เขาก้มลงไปบอกกับลูกหมาที่ยืนอยู่ข้างๆพอได้ยินว่าบอกให้ขอโทษจากที่ยืนอยู่ก็นั่งลงแล้วยกขาขึ้นถึงจะแค่แปบเดียวก็เถอะน่ารักดีนะที่วิ่งมาชนเมื่อกี้ก็คงจะคึกอย่างที่เขาว่าจริงๆ
“ ทีพี่เขาขอโทษแล้วนะ หยุดร้องแล้วได้แล้วครับคนเก่ง”
สงสัยคงต้องกลับบ้านกันซะแล้วละ
“ ผมขอตัวพาน้องกลับบ้านก่อนนะครับ”
“ ให้ผมเดินไปส่งนะครับ เอาตรงๆรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไรเลยครับแหะๆ”
ก็อยากจะบอกปัดอยู่หรอกนะเพราะไม่ได้ติดใจอะไร แต่ดูจากท่าทางแล้วก็ปฏิเสธไม่ลงก็ทำหน้ารู้สึกผิดซะขนาดนั้น เราเดินออกมาจากม้านั่งแล้วตรงไปทางร้านก๋วยจั๊บที่ตั้งใจไว้ว่าจะซื้อกลับบ้าน พอบอกไปคนข้างๆก็บอกว่าร้านนี้อร่อยแล้วก็ไม่ได้มีก๋วยจั๊บแค่อย่างเดียวนะที่ร้านยังมี เกาเหลา ต้มเลือดหมู เกี๊ยวหมู เกี๊ยวกุ้ง เกี๊ยวต้มยำ แล้วน้ำซุบยังอร่อยแบบไม่ต้องปรุงอะไรเลยแถมยังการันตีจากเจ้าตัวเองว่าแวะมาซื้อกลับบ้านทุกวันเหมือนกัน
พอไปยืนหน้าร้านก็เกิดอาการเลือกไม่ถูกกันเลยทีเดี่ยวเพราะเมนูเยอะอย่างที่ได้ฟังมาจริงๆแถมน่ากินหมดเลย ก็เลยได้เมนูแนะนำมา เป็นต้มเลือดหมูเต้าหู้ กับเกี๊ยวกุ้งต้มยำ อย่างละถุงส่วนคนที่มาด้วยนั้นสั่งสามสี่อย่างได้แล้วยังมีตบท้ายเป็นต้มซี่โครงให้น้องหมาอีกต่างหาก
“ คุณปามมานั่งรอที่โต๊ะก่อนดีกว่าครับ”
หลังจากที่คุยกันระหว่างเดินมาร้านก็ได้แนะนำตัวกันไป ผู้ชายร่างสูงใหญ่ผิวแทนมีหนวดคนนี้มีชื่อว่าคุณก้องครับอายุมากกว่าผม2ปีส่วนลูกหมาไซบีเรียแสนซนตัวนี้ชื่อว่าฮัคกี้เห็นว่าเพิ่งจะได้มาไม่นานนี้ ระหว่างรอนอกจากคุณก้องจะชวนผมคุยแล้วยังพยายามชวนทีคุยด้วยแต่ดูท่าทีจะไม่ค่อยอยากคุยด้วยแปลกนะปกติเวลามาใครเล่นด้วยน้องก็เล่นตอบตลอดนิ พอลองคิดดีๆแล้วรอบๆตัวทีไม่มีใครไว้หนวดซักคนคุณธามก็ไม่ผมก็ไม่หรืออาจจะเป็นเพราะหนวดนี้จริงๆ เพราะพอให้เล่นกับเจ้าฮัคกี้ก็ยังยอมหันมามองอยู่นะแต่พอเป็นคุณก้องทีก็ซุกหน้าลงกับไหล่ผมเหมือนเดิม
รอสักพักอาหารที่สั่งก็ได้ครับ คุณก้องอาสาถือถุงกับข้าวให้เองแล้วก็จูงเจ้าฮัคกี้เดินตามมาด้วยเดินไปไม่ไกลก็เจอรั่วบ้านสีฟ้าที่มีรถจอดอยู่หน้าบ้าน
เอ๋? รถจอด?
ตอนไปไม่มีนิพอมองดีๆแล้วคันนี้มัน……รถคุณธามนิ! ไหนบอกมีประชุม? รถจอดอยู่นี้แล้วคนไปไหน
“ ขอบคุณนะครับที่เดินมาส่ง”
“ ไม่เป็นไรครับ ตัวเล็กขอโทษอีกทีนะ”
คุณก้องยืนรอให้ผมเข้าบ้านไปก่อนแล้วเจ้าตัวค่อยวิ่งช้าๆออกไปพร้อมกับลูกหมาก็เป็นสุภาพบุรุษดีนะสงสัยสาวๆคงจะชอบเยอะ พอเปิดประตูรั่วเข้ามาก็เจอคนที่กำลังถามหานั่งทำงานอยู่หน้าประตูบ้านโดยมีโน๊ตบุ๊ควางอยู่บนตัก
“คุณธาม”
คนถูกเรียกเงยหน้าขึ้นมาก่อนจะเก็บของแล้วลุกขึ้นเดินเข้ามาหา
“ ไปไหนกันมา”
“ ผมพาทีไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะใกล้ๆนี้นะครับ”
“อืม”
คุณธามพยักหน้ารับก่อนจะยื่นมือมาขอกุญแจบ้านกับผมแล้วไขเปิดประตูเดินนำเข้าไปเอากระเป๋ากับเสื้อวางไว้ข้างโซฟา
“ทีเป็นอะไรง่วงหรอ”
คุณธามถามพร้อมกับเดินเข้ามาเพื่อจะรับทีไปอุ้ม
“ เปล่าหรอกครับพอดีตอนไปที่สวนฯมีเรื่องนิดหน่อย”
“ เกิดอะไรขึ้น”
“ มีลูกหมาวิ่งมาชนผมนะครับแล้วเจ้าของที่วิ่งตามมาก็ดุลูกหมาตัวนั้นผมคิดว่าทีน่าจะตกใจเสียงดุนั้นก็เลยร้องไห้”
คุณธามพยักหน้ารับแล้วอุ้มทีไปนั่งที่โซฟา
“ คุณธามยังไม่ทานข้าวมาใช่ไหมครับพอดีผมซื้อต้มเลือดหมูมาจะทานด้วยกันเลยไหม”
พอเห็นคุณธามพยักหน้ารับผมก็เดินเข้าครัวไปหุงข้าวปล่อยให้พ่อลูกเขาอยู่ด้วยกัน ทียังซุกหน้าลงกับไหล่คุณธามแต่ก็ไม่ได้งอแงอะไรแค่ดูซึมๆไปเท่านั้น นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ทีร้องไห้แต่ก็เป็นบ่อยเหมือนกันที่พอร้องเสร็จแล้วน้องจะซึมไป
ระหว่างรอข้าวสุกผมให้คุณธามพาทีขึ้นไปอาบน้ำก่อนอาบเสร็จข้าวก็คงจะสุกพอดี
“ ผมวางเสื้อผ้าน้องไว้ให้ที่เตียงแล้วนะครับ เดียวผมลงไปข้างล่างก่อน”
“ อย่าเพิ่งไป”
“ ครับ?”
“ วันนี้จะค้างด้วยช่วยไปเอาเสื้อในรถให้หน่อยได้ไหม”
ค้างด้วย?
ค้างทุกวันเลยไหมครับ อยากจะถามกลับไปนะแต่กลัวโดนขวดสบู่ขว้างใส่หัวเอาเลยได้แต่คิดแล้วเพ้อไปคนเดียว ผมเดินมาหน้าบ้านเพื่อไปเอาเสื้อผ้าให้คุณธามเปิดรถเข้าไปก็เจอกระเป๋าเป้หนึ่งใบกับชุดสูทที่แขวนไว้ข้างประตูรถผมเลยหยิบเป้มาสะพายข้างหนึ่งแล้วก็หยิบชุดในไม้แขวนมาด้วย สงสัยคงต้องบอกให้มาเอารถเข้าไปจอดในบ้านซะแล้วละถึงตอนนี้จะจอดอยู่หน้าบ้านก็เถอะเอาเข้าไปจอดในบ้านน่าจะดีกว่า
พอกลับขึ้นมาบนห้องอีกทีก็เห็นคุณธามกำลังอุ้มน้องออกมาจากห้องน้ำ ผมเดินเอาไม้แขวนไปแขวนไว้หน้าตู้เสื้อผ้าส่วนกระเป๋าเอาไปวางไว้ที่โซฟาริมหน้าต่างห้อง ( ซึ้งไม่ค่อยได้นอน เอาไว้วางของซะส่วนใหญ่) คุณธามพานอนไปนอนใส่เสื้อผ้าที่เตียงที่ผมปูผ้ายางสำหรับเด็กไว้ตอนทาแป้งจะได้ไม่ขาวไปทั้งเตียงพอวางของเสร็จผมก็เข้ามาช่วยคุณธามแต่งตัวให้น้องวันนี้ทีใส่ชุดนอนคุณเสื้อน่ารักมากครับแน่นอนว่าคุณพ่อเขาถ่ายรูปเก็บเรียบร้อย
แต่งตัวเสร็จเราก็ลงมาข้างล้างกันผมเดินเข้าไปดูข้าวในครัวว่าสุกหรือยังพอเดินเข้าไปก็ได้ยินเสียงหม้อข้าวดังขึ้นมาพอดี คุณธามอุ้มทีไปนั่งรอที่โซฟา ทียังไม่หายซึมเลยครับจ๊ะเอ๋ก็แล้วเป่าพุงก็แล้วน้องก็ยังซึมเหมือนเดิม
วันนี้เราไม่ได้ออกไปตั้งโต๊ะกันหน้าทีวีเหมือนทุกวันแต่นั่งกินกันที่โต๊ะกินข้าวในครัวแทนพอทีกับข้าวใส่ถ้วยเสร็จผมก็ไปเรียกคุณธาม พอลูกซึมพ่อก็ซึมตามหรือยังไงกลายเป็นว่าวันนี้บ้านผมซึมกันทั้งบ้าน เฮ้อ~
“ คุณธามมาทานข้าวเถอะครับเดียวผมดูน้องเอง”
“ ไม่กินด้วยกัน”
“ รอน้องหลับแล้วผมกินทีหลังก็ได้”
“ ยังไม่หลับตอนนี้หรอก มากินเถอะ”
สุดท้ายผมก็ได้มานั่งกินข้าวพร้อมคุณธามผมกะว่าจะพาน้องไปเล่นตุ๊กตาเผื่อจะหายซึมบ้างคุณธามจะได้กินข้าวสะดวกๆเพราะทีไม่ยอมเล่นคนเดียวแถมไม่ยอมให้วางด้วย ระหว่างกินข้าวกันคุณธามอุ้มทีนั่งตักแล้วกินข้าวไปด้วยเลยกินข้าวช้ากว่าทุกที พอกินกันเสร็จผมก็ให้คุณธามออกไปเอารถมาจอดในบ้านส่วนผมก็เก็บขวดนมที่ล้างแล้วใส่ตะกร้าจะได้เอาขึ้นห้อง
“ ปิดบ้านเลยนะ”
“ครับ”
พอปิดบ้านเสร็จก็เดินเข้ามารับตะกร้าใส่ขวดนมจากผมแล้วก็เดินขึ้นห้องกัน หืม? ฟังดูเขินๆเนอะขึ้นห้องกัน แต่อย่าเพิ่งคิดไปไกลครับเพราะบ้านผมมีห้องอาบน้ำห้องเดี่ยวนะสิซึ่งมันอยู่ในห้องนอนของผมดังนั้นคุณธามก็ต้องขึ้นไปอาบน้ำที่ห้องผมไง ผมให้คุณธามเข้าไปอาบน้ำก่อนส่วนผมกับทีก็เล่นกันอยู่บนเตียงผมขนเอาของเล่นมาเล่นกันถึงทีจะเล่นบ้างแต่ก็ไม่ได้คลานไปเล่นเหมือนทุกที ทียังนั่งที่ตักผมเหมือนเดิน น้องเอาตัวต่อมาต่อกันแต่ก็ต่อไม่เข้าแน่ละมันไม่ต่อไม่ถูกจะเข้าได้ไงผมเลยต่อแล้วให้ทีถือเล่นแทน พอมีคนนั่งเล่นด้วยน้องก็ดูอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อยแต่พอผมจะขยับออกไปน้องก็ขยับตาม
“ มามา มามา แง้”
“ โอ๋ๆ ทำไมวันนี้คนเก่งงอแงจังเลยครับหืม”
“ อือออ”
ผมนั่งเล่นกับทีจนคุณธามออกมาจากห้องน้ำมาอยู่กับทีแทนผมถึงได้ขยับออกมา แต่ก็ยังมิวายมีมือเล็กๆมาจับเสื้อไว้
“ ทีให้พี่ปามไปอาบน้ำอยู่กับป๊าก็นะ”
“ ปาปา”
“ ใช่อยู่กับป๊าเดียวพี่ปามก็มา”
ให้พ่อลูกเขาคุยกันไปครับส่วนผมขอตัวออกมาอาบน้ำก่อน แป๊บๆนี้จะสองทุ้มแล้วมีความง่วงนิดๆแต่ดูท่าคงจะอีกนานจนกว่าทีจะหลับผมถึงจะได้นอนไม่แน่นะผมออกมาจากห้องน้ำทีอาจจะหลับไปแล้วก็ได้
ให้ทายกันว่าผมออกมาจากห้องน้ำแล้วทีหลับหรือยัง ติ๊กต๊อกๆๆ เฉลยเลยละกัน น้องยังไม่นอนเลยครับยังเล่นอยู่กับคุณธามอยู่เลย พอเห็นผมน้องก็ส่งเสียงเรียก ฟังออกบ้างบางคำบางคำได้ยิน แอ้ๆ อะไรสักอย่างก็ได้แต่มโนไปว่าอ๋อน้องพูดแบบนี้
“ ยังไม่ง่วงหรอครับหืม เล่นมาทั้งวันแล้ว”
จำได้ไหมครับที่ผมบอกว่าน้องชอบสัมผัสชอบให้กอดออกแนวขี้อ้อนซะด้วยซ้ำพอผมเข้าไปนั่งใกล้ๆน้องก็คลานเข้ามาหา มาให้อุ้ม
“ ดึกแล้วจะนอนเลยไหมจะได้ลงไปข้างล่าง”
“ อีกสักพักมั้งครับดูทียังไม่ง่วงเท่าไร”
“ ปะปา ปะปา”
พอเห็นว่าคุณธามจะลุกออกจากเตียงไปทีก็ส่งเสียงเรียกแล้วยื่นมือไปหา จากทีจะลุกเลยได้นั่งลงทีเดินแล้วจับมือทีไว้
“ ป๊าจะลงไปนอนข้างล่างทีนอนข้างบนไง”
“ ปะปา ฮืออออ”
ทีทำท่าจะงอแงอีกแล้วสงสัยคืนนี้ผมคงจะได้ลงไปนอนข้างล่างแทนคุณธามซะละมั้ง
“ งั้นคืนนี้คุณธามนอนกับทีข้างบนก็ได้ครับเดียวผมลงไปเอง”
ผมส่งทีให้คุณธามแล้วลุกขึ้นยืน พอจะเดินออกจากห้องทีก็ร้องขึ้น
“แง้~ มามา ปัม แง้! ปัม”
สุดท้ายผมก็ต้องเดินกลับมาหาทีที่เตียงเหมือนเดิม น้องยื่นมือจะมาหาผมจนคุณธามต้องลุกขึ้นเพื่อจะส่งทีมาให้
“ จะเอายังไงกันแน่น่ะเราหืม ทีเป็นอะไรงอแงทำไมครับวันนี้นอนกับคุณพ่อไง”
“ ปัมปัม”
น้องเรียกชื่อผมครับเพื่อใครฟังไม่ออก พอผมอุ้มทีก็กอดคอผมไว้มือหนึ่งอีกมือก็จับมือคุณธามไว้ผมกับคุณธามมองหน้ากันไม่รู้จะเอาไงดี ผมเคยเห็นทีงอแงมาก็บ่อยแต่ไม่เคยเจอแบบนี้น้องไม่ปล่อยใครผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าน้องเป็นอะไรหรือน้องจะเหงา ช่วงนี้คุณธามงานยุ่งไม่ค่อยได้มาอยู่กับทีเท่าไรแต่พอจะให้นอนกับคุณธามทีก็จะให้ผมอยู่เอาใจไม่ถูกจริงๆ
สุดท้ายผมกับคุณธามก็นั่งเล่นกับน้องบนเตียงเหมือนเดิมจะตอนนี้ปาไปสามทุ้มแล้วทีก็ยังไม่มีท่าทีจะหลับทั้งๆทีเลยเวลานอนแล้ว
“ หม่ำๆ ปะปา หม่ำๆงืออออ”
สงสัยคงจะหิวทีคลานเข้าไปหาคุณธามแล้วพูดหม่ำๆ คุณธามเลยอุ้มขึ้นไปหอมแก้มฟอดใหญ่แล้วบอกให้รอผมทำแป๊บหนึ่ง พอลุกขึ้นมาชงน้ำให้น้องแล้วเอาไปแช่ในน้ำให้หายร้อนก่อนค่อยเอามาให้คุณธามป้อนที พอเห็นน้องกินนมผมจึงค่อยๆถอยออกมาแต่แล้ว
“ ปัม!!”
น้องหันมาเห็นผมกำลังจะออกจากห้องพอดี ทีดึงขวดนมออกจากปากแล้วลุกขึ้นนั่งเรียกผมถ้าผมเดินหนีลงไปเลยตอนนี้จะดูใจร้ายไปไหม สุดท้ายผมก็เดินกลับมาหาทีที่เตียงอยู่ดี
“ สงสัยคืนนี้ต้องนอนด้วยกัน”
“ คะครับ”
นอนด้วยกัน?
นอนด้วยกันกับคุณธาม!!
เดี๋ยวๆใจเย็นไอ้ปามแค่นอนเตียงเดียวกันเฉยๆมันไม่ได้หมายถึงนอนอย่างนั้นอย่าเพิ่งคิดไปไกล พอเลยว่าไม่ทันละคิดตั้งแต่คุณธามพูดจบ พูดอะไรก็ขอให้พูดให้เคลียร์ๆได้ไหมเนียคนเขาคิดไม่รู้หรือไง
“ หรือไม่ได้”
“ คะครับนอนได้”
“ งั้นไปปิดไฟนะจะได้ให้ทีนอน เดียวเปิดโครมไฟตรงหัวเตียงเอา”
“ครับ”
ผมรับทีมาอุ้มตอนตอบคุณธามไป ทีไม่ยอมนอนลงจนคุณธามปิดไปแล้วเดินกลับขึ้นมาบนเตียง
“ นอนได้แล้วดื้อใหญ่แล้วนะที”
พอมาถึงก็ลูบหัวทีสองสามทีแล้วปล่อยให้ผมพาทีนอนลงให้เอาขวดนมให้ทีอีกครั้ง ถึงจะกินนมอยู่ทีก็ยังมองผมทีมองคุณธามทีเหมือนกลัวจะหายงั้นแหละ
ผมให้ทีนอนตรงกลางส่วนผมกับคุณธามนอนข้างทีคนละฝั่ง พอเห็นทีกินนมแล้วคุณธามเลยล้มตัวลงนอนข้างๆมองทีกินผมขยับตัวไปหยิบตุ๊กตาปลาโลมาตัวใหญ่กว่าที่ทีถือเล่นมาให้ทีกอด เขากอดของเขาทุกคืนละครับถึงไม่กอดก็นอนข้างกัน
ทีกินนมไปผมตบก้นน้องเบาๆเหมือนเป็นการกล่อมให้นอนหลับ จนนมใกล้จะหมดเด็กน้อยตาก็เริ่มปรือจะปิดอยู่แล้วแต่ก็ไม่วายมองผมกับคุณธาม จนคุณธามยื่นมือไปจับมือน้องไว้ทีก็จับตอบสักพักน้องก็หลับสนิททั้งๆทียังจับมือคุณธามอยู่นั้นแหละพอเห็นน้องหลับผมก็หยุดตบก้นน้องจัดผ้าห่มขึ้นมาห่มให้ทีดีๆ
“ ปิดไฟไหมครับ”
“ ทุกคืนปิดหรือเปล่าละ”
“ พอน้องหลับก็ปิด แต่ถ้าคุณธามอยากจะเปิดไว้ก็ได้นะครับ”
“ งั้นก็ปิดเถอะ”
พอปิดโครมไฟผมก็ล้มตัวลงนอนแล้วมองไปทางคุณธาม นอนเตียงเดียวกันหรอก็ดีนะได้นอนมองหน้ากันแบบนี้(ผมมองคนเดียวอะนะ)ถึงจะมืดก็เถอะ แต่ก็ดีแล้วที่มันมืดเขาจะได้ไม่รู้ไงว่าผมมองอยู่คืนนี้ต้องฝันดีแน่ๆเลยยังไงผมขอตัวไปนอนก่อนละนะจะได้รีบๆฝันดี
“ ฝันดีนะ”
ในขณะที่ผมกำลังจะเข้าสู่ห่วงนิทราอยู่ๆก็ได้ยินเหมือนใครบอกอะไรสักอย่าง บอกว่าฝันดีใครนะ แต่ก่อนจะได้คำตอบผมก็ถูกดึงเข้าสู้ห่วงนิทราทั้งตัว หลับสนิทจนไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนห่มผ้าให้แถมยังลูบหัวให้ก่อนนอน
.....................................................
คุยกันๆดีจร้าาาา เปิดเข้ามาทีไรเรารู้สึกหัวใจเต้นแรงทุกที
รู้สึกเหมือนถูกรัก 55555555
ขอบคุณคอมเม้นทุกข้อความ (ได้อ่านที่ไรหัวใจก็ชุ่มฉ่ำ
)
นิสัยเสียชอบพิมผิดของเรานั้นแก้ยากเหลือเกินแต่ก็พยายามเต็มทีในการแก้หวังว่าจะดีขึ้น
เพื่อนความฟินของทุกคน
หลังจากกล่าวมานี้แล้ว ทุกคนอาจจะสงสัยเอ๋หรือว่าใกล้จะจบแล้ว
บอกได้เลยว่า
ยังจร้าาาาาาคงยาวไปอีกแหละ เพราะงั้นก็ขอฝากเนื้อฝากตัวต่อไปนะจ๊ะ
ถึงจะชอบมาช้าแต่ก็มาทุกอาทิตย์นะตัวเธอ
บะบ๊ายยยเจอกันตอนหน้าน้าาาาาาาาา
ปล. คาดว่าช้าอีกตามเคย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
