2
NURSERY BLUE
[ ธามไท ] บางครั้งผมก็นึกสงสัยว่าผมทำหน้าทีพ่อได้ดีแล้วใช่ไหม การที่ต้องเอาลูกไปฝากไว้กับคนนู้นทีคนนี้ทีมันดีแล้วนะเหรอ ผมอยากมีเวลาอยู่กับเขาให้มากกว่านี้อยากอยู่ใกล้ๆเขาคอยช่วยเหลือเขา แต่ก็ไม่มีอะไรเอื้ออำนวยสักอย่าทั้งๆที่ผมเคลียงานให้เสร็จแล้วแท้ๆ คิดเอาไว้ว่าอย่างน้อยเสาร์อาทิตย์ต้องอยู่กับลูกสุดท้ายผมก็ทำไม่ได้ วางแผนใช้เวลาวันหยุดกับลูกสุดท้ายก็ไปจบลงที่เนอสเซอรี่เหมือนเดิม
ไม่รู้ว่าคิดผิดหรือคิดถูกที่ผมเอาลูกมาฝากไว้ที่นี้คนดูแลดูท่าแล้วคงจะเรียนอยู่เลยจะดูแลเด็กได้ขนาดไหนกันหวังว่าที่นั้นคงจะมีผู้ช่วยคนอื่นๆอยู่ด้วย ถึงจะส่งใบรับรองพร้อมสำเนาปชช.มาแล้วก็เถอะแต่ใจมันก็ยังอดห่วงไม่ได้
“ บะ บอสค่ะ เอกสารสรุปการประชมวันนี้คะ”
ผมมองไปยังเลขาที่ยืนขาสั่นมือสั่นยื่นเอกสารมาวางไว้บนโต๊ะ จะสั้นอะไรนัก ถ้าไม่ทำงานพลาดผมคงไม่ได้ติติงอะไร แต่ที่ติติงไปก็เพราะเธอทำงานพลาด
“ อืม เสร็จแล้วก็กลับได้เลย”
“ แล้วบอสละคะ”
“ ………”
“คือว่า เจนจะได้บอกลุงยามข้างล้างนะคะ ถ้าบอสจะอยู่ดึก”
ถ้าดึกกว่านี้ก็คงเป็นเช้าวันใหม่แล้วละ
“ ไม่ต้อง ผมจะกลับแล้วเหมือนกัน”
“ อ๋อคะๆ เดินทางปลอดภัยคะบอส”
5ทุ้มพอดีบอกเอาไว้แค่3ทุ้มสินะคงต้องรีบไปรับแล้วจะร้องไห้หรือเปล่า ทีเป็นเด็กเลี้ยงง่ายตั้งแต่ผมเลิกกับภรรยาก็เกือบๆปีแล้วตอนเลิกกันทีได้ไม่กี่เดือนเองมั้งตอนนั้น ผมยืนยังที่จะเลี้ยงลูกเองถึงแม้จะเอาไปฝากคนนู้นทีคนนี้ที คนที่เอาไปฝากไว้ส่วนใหญ่ก็คนรู้จักทั้งนั้น แม่บ้าง ป้าบ้าง เนอสเซอรี่ของเพื่อนบ้าง ทุกคนเป็นคนคุ้นหน้าของที ถึงแม้เขายังพูดไม่ได้แต่ผมว่าเขาคงจำหน้าได้แหละ เพราะมีอยู่ครั้งหนึ่งผมพาทีไปฝากไว้ที่เนอสเซอรี่ใกล้ๆกับบริษัท แกร้องไห้งอแงไม่ยอมหยุดจนผมต้องมารับพากลับบ้าน เนอสเซอรี่นั้นทีเพิ่งไปเป็นครั้งแล้ว ละอีกหลายๆอย่างถ้าเป็นคนไม่คุ้นเคยทีอยู่ด้วยแล้วจะงอแง
แต่วันนี้โทรไปถามแล้วบอกว่าไม่ร้องไห้จะจริงได้แค่ไหนกัน ถ้าไม่ติดว่ามีประชมใหญ่วันนี้ผมคงได้ไปเที่ยวกับลูกแล้ว
หืม? ปิดไฟ? ก็บอกไว้แล้วนิว่าจะมารับดึก ลองโทรไปแล้วกัน
[-$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$.................]
ไม่มีคนรับ หลับเหรอ? เดี๋ยวนะมีรถจอดอยู่นิคงมีคนอยู่ที่นี้ ผมคงต้องลงไปใช่ไหม ตอนแรกผมคิดว่าประตูรั้วมันล็อคแต่พอดึงมันกลับไม่ได้ล็อค ดึกแล้วทำไมไม่รู้จักล็อกประตูมีเด็กอยู่ด้วยไม่รู้หรือไงว่ามันอันตราย
ผมเดินตามทางเดินเข้ามาก็เห็นแสงไฟลอดผ่านผ้าม่านออกมา ประตูหน้าบ้านเป็นกระจกบานเลื่อนและก็เป็นอย่างที่คิดไว้พอดึงมันเป็นเปิดออก ประตูรั้วไม่ล็อค! ประตูบ้านก็ไม่ล็อค! เฮ้อ … นิผมฝากลูกไว้กับเด็กม.ปลายหรือ พอเดินเข้ามากลับไม่ได้ยินเสียงใครในบ้านเลยเสียงทีวีก็ไม่มี สงสัยคงนอนกันแล้วตอนนี้มันจะเที่ยงคืนแล้วด้วยไปอยู่ที่ไหนกันนะ
ผมเดินตามแสงไฟที่เปิดทิ้งไว้ก็ไปเจอห้องใครครับ บ้านหลังนี้เป็นบ้านสองชั้นชิ้นส่วน ส่วนใหญ่ของบ้านจะเป็นกระจก อย่างประตูหน้าบ้านเมื่อกี้ ในครัวนี้ก็เหมือนกันจากในครัวสามารถมองผ่านกระจกออกมาเห็นตรงส่วนหน้าทีวี บันไดขึ้นลงชั้นสอง เรียกได้ว่ามองออกไปเห็นข้างนอกไปเลยเพราะงั้นไฟในนี้ถึงสว่างออกไปข้างนอกด้วย
สงสัยคงจะอยู่ข้างบนกัน พอเดินขึ้นมาชั้นสองก็มีห้องอยู่อีกสองห้องแต่มีหนึ่งห้องที่เปิดประตูทิ้งไว้แล้วมีแสงไฟลอดออกมา คงอยู่กันในห้องนี้สินะ พอเปิดเข้าไปก็เจอต้นต่อของไฟนั้นมาจากโคลมไฟข้างเตียง ที่มีขวดนม กระปุกนมผง ขวดน้ำร้อน แก้วน้ำ มองลงมาที่เตียงก็เจอคนที่ผมเดินหาทั่วบ้านทีนอนอยู่บนเตียงล้อมรอบด้วยผ้าขนหนูและผ้าห่มแถมมีผ้าอ้อมผูกที่คอไว้หลวมๆเหมือนนอนอยู่ในรังนก ข้างๆกันคงเป็นพี่เลี้ยงเด็กคนที่ผมเจอเมื่อเช้านอนห่มผ้าอยู่ข้างๆกันแถมยังนอนจับมือกันอีก ในตายผมยังไม่เคยทำเลยนะ ที่บอกว่าทีไม่ร้องไห้งอแงถ้าจะจริง ดูเหมือนไอ้แสบจะมีความสุขดีนอนอมแก้มซะดูมีความสุขเชียว ถ้าปลุกตอนนี้จะดูใจร้ายไปหรือเปล่า นี้ก็ดึกแล้วด้วยจะกลับไปนอนที่บ้านแล้วค่อยมารับพรุ้งนี้หรือนอนที่นี้เลยดี
“ เธอผิดเองนะที่ไม่ยอมล็อคประตูบ้านให้ดี”
[ ปาม ]“ ปา ปา ปะ”
อืม …. อีกนิดนะ ขออีกนิดนึง
“ ปา ปา ปา อะ แง้!!!!!!”
เฮ้ย!!!
“ น้องที!!! โอ๋ๆๆ คนเก่งตื่นแล้วครับตื่นแล้ว นี้ๆเห็นไหมตื่นแล้วครับขอโทษนะ”
ให้ตายสิ ผมลืมไปเลยว่าเมื่อคืนน้องทีนอนด้วย ปกตินอนคนเดียวนิ ได้ยินเสียงเด็กตอนแรกนึกว่าฝันซะอีกที่ไหนได้เด็กตัวเป็นๆมานอนอยู่ข้างๆนี้เอง
“ไหนๆขอหอมตอนเช้าหน่อยยยย”
ฟอด … แก้มเด็กนิหอมจัง หอมซ้ายหอมขาวหอมไปหอมมาน้องก็หัวเราะเฉยเลยสงสัยจักจี้มั้งแต่ก็ดีแล้ว ร้องไห้แต่เช้าไม่ดีหรอกเดี๋ยวอารมณ์บูดทั้งวันเนอะๆ
7โมงเช้า แสดงว่าคุณธามไทไม่ได้มารับสินะหรืออาจมาแต่ดึกแล้วเลยกลับไปก่อน หรือยังไงละเนีย เอาเถอะไปอาบน้ำกันก่อน ผมพาน้องเข้าไปอาบน้ำพร้อมกันเลยครับจะได้เปียกไปทีเดียวแล้วอีกอย่างผมคงมาอาบน้ำแล้วปล่อยน้องไว้คนเดียวไม่ได้ด้วยทำมันด้วยกันเนียแหละ
ทำคนเดียว? งั้นที่คุณธามไทพาน้องมาฝากไว้ก็เพราะอยู่คนเดี่ยวนะสิ อ้าวแล้วแม่เราไปละซะนที เลิกกัน แยกกันอยู่ หรือไม่อยู่แล้ว แล้วเราจะไปคิดเรื่องของเขาทำไมกันเนียรีบอาบน้ำดีกว่าดูท่าน้องจะหิวแล้วด้วยดูดิดูดนิ้วใหญ่เลย
“ที ไม่ดูดนิ้วครับ”
“ ดะ ดะดะ ดา”
“ ใช่ไม่ดูดนิ้ว จะเสร็จแล้วเราค่อยออกไปดูดนมกันดีกว่าดูดนิ้วไม่อิ่มน้า”
เอาเป็นว่าน้องเข้าใจละกันเนอะ รีบอาบน้องอาบนานๆคงไม่ดีเท่าไร ดูแล้วน้องคงจะชอบน้ำเห็นตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นละที่อาบน้ำด้วยกันน้องเอามือตีน้ำเล่นใหญ่เลย
แต่ถึงจะชอบแต่ให้เล่นนานไม่ได้หรอกนะ เอ้าขึ้นไปใส่เสื้อผ้ากัน ฮึบๆๆ เสื้อผ้าน้องเมื่อวานที่ถอดออกผมก็เอาไปซักแห้งตากเก็บเข้ามาในห้องเรียบร้องแล้ว ก็นะมันมีแค่สองชุดนิรวมกับตัวที่ใส่ก็ต้องรีบซักแบบนี้แหละ
“ ปา ปา แอ้ๆ”
“ หืม ว่าไงครับคิดถึงปะป๊าเหรอเดี๋ยววันนี้ปะป๊าก็มารับแล้วครับ”
พอแต่งตัวให้น้องเสร็จผมก็แต่งตัวบ้าง เสร็จแล้วเราก็ลงไปข้างล้างกันครับยังดีที่น้องร้อนที่ใส่ขวดไว้ยังไม่หายร้อนเลยไม่ต้องต้มใหม่
“ ลงไปกินนมข้างล้างกันเนอะ”
ผมอุ้มน้องพร้อมกับเอาขวดนมขวดน้ำใส่ตะกร้าแล้วหยิบผ้าขนหนูพาดกับไหล่ เก็บของเรียบร้อยแล้วเดินลงมาข้างล้าง ในมือน้องถือตุ๊กตาปลาโลมาสีฟ้าครับถือโบกไปมาดูอารมณ์ดีแสดงว่ายังยังไม่หิวมาพอรอได้ หรือเปล่า ฮ่าๆๆ ก็อย่างที่บอกผมชอบเด็กนะแต่ไม่ได้เข้าใจเขาไปซะทุกอย่างเพราะงั้นเดาๆไปครับแต่ก็คิดว่ามีส่วนถูกนะ อาศัยว่าอยู่กับเป็นคุ้นเคยกับเด็กครับ
พอผมเดินลงมาขึ้นชั้นล้างผมก็พบว่าบ้านผมโดนโจรขึ้น โจรได้ทำการยึดโซฟาผมไปเป็นที่นอนโดยมีเสื้อสูทพาดไว้ที่แขนโซฟา
เข้ามาได้ไงเนีย อย่าบอกนะปามว่าแกลืมล็อคประตูบ้านอีกแล้ว อ่าใช่แน่ๆเลย ดีนะที่ไม่ใช่โจรจริงๆไม่งั้นละก็ พอคิดแบบนั้นแล้วผมก็หันมามองทีได้แต่ขอโทษในใจ เอาเถอะพาน้องไปกินนมก่อนแล้วกันก่อนที่จะงอแง ผมเดินไปหยิบเบาะบนชั้นมาปูหน้าทีวีข้างโซฟาที่เดิมกับที่พาน้องนอนเมื่อวาน
พอวางน้องลงเบาะผมก็เอาผ้าขนหนูผืนที่หน้าหน่อยไปห่มให้คนที่นอนบนโซฟาเสร็จแล้วค่อยหันมาป้อนนมน้อง จะนั้งก็เมื่อยผมเลยนอนเท้าแขนข้างหนึ่งอีกข้างหนึ่งจับขวดนมป้อนน้อง
“ หม่ำๆ ครับ หม่ำๆๆ”
ทีเอามือมาจับขวดนมเพื่อที่จะกินเองแต่ก็ยังไม่ปล่อยตุ๊กตาปลาในมือมีบ้างที่กินไปแล้วสักพักข้างที่ถือตุ๊กตาก็ยื่นออกมาโบกเล่น กินไปเล่นไปสักพักน้องก็อิ่ม
“ อิ่มแล้วหรอครับ งั้นดูดน้ำล้างปากนิดนึงนะเอ้า เก่งจังเลยมาๆเช็ดปากหน่อย”
อ่าชักไม่อยากให้น้องกลับแล้วสิเลี้ยงง่ายแบบนี้พามาทุกวันเลยได้ไหมครับ ว่าไปนั้นถ้าพูดไปมีหวังโดยมองตาขวางแน่ๆ เริ่มหิวนิดแล้วสิกินอะไรดีวันนี้ทำเผื่อพ่อเราด้วยดีไหมที หืม ว่าไงละทำดีไหม
“ ปาปา แอ้ๆๆ”
“ ปะป๊าหรอครับ ปะป๊านอนอยู่”
“ปาปา”
“ช่ายยยปะป๊านอนอยู่ ทีอยากกลับบ้านเหรอ อยู่เล่นด้วยกันก่อนสิไหนๆลองพูดชัดๆสิ ปะป๊า”
“ ปาปา ปา”
“ ไม่ใช่ปาๆ ปะป๊าต่างหากครับ ปะป๊า”
“ ปา ปา”
“ โอเค ปาปา ไปก่อนละกันเนอะฝึกบ่อยๆเดียวก็พูดชัดเนอะ ไหนๆขอหอมหน่อย”
นี้สิน่าชีวิตปกติ ผู้ชายแต่งงานมีภรรยา มีลูกตัวน้อยๆ คน สองคน ผมว่าสองคนกำลังดี ฮะๆคงได้แค่คิดนั้นแหละ สำหรับผมมันเป็นไปไม่ได้หรอก ก็ผมไม่ได้ชอบผู้หญิงนิ อย่างที่เข้าใจผมชอบผู้ชาย แต่ก็ไม่ได้คบใครอยู่หรอกครับ ถ้าให้คบเล่นๆผมก็ไม่ไหวอยากจะอยู่ใครสักคนไปนานๆมากกว่า ถึงมีลูกไม่ได้ก็เลี้ยงหมาเลี้ยงแมวแทนไปละกัน แต่เพราะผมก็คนเดียวและผมก็ชอบเด็ก อาจจะเพราะอย่างนี้ด้วยละมั้งครอบครัวผมถึงยอมให้ทำ อ๋อแน่นอนครับว่าครอบครัวผมรู้เรื่องที่ผมชอบผู้ชาย ตั้งแต่ม.ปลายได้มั้ง พอมานึกๆดูแล้วก็คิดถึงดีนะ ความทรงจำมันดีอย่างนี้นี้เอง
แต่จะว่าไปน้องทีเหมือนจะมีฟันแล้วนะ เริ่มจะนั่งเองได้แล้วด้วยที่ขวดนมก็มีรอบกัดอยู่ ที่กัดขวดนมขนาดนี้เพราะคันเหงือกหรือเปล่า แบบอยากกัดอะไรแบบนี้ แล้วไอ้หางปลาที่อยู่ในปากนั้นอีก อืมน่าจะเริ่มป้อนข้าวได้แล้วละมั้งแบบเสริมเข้าไปด้วย ต้องขึ้นอยู่กับพ่อเขาสิเราไม่เกี่ยวด้วยซะหน่อย
“ ปาปา”
“ จะคลานไปไหนนะที”
“ ปาปา มามา”
ตัวแค่นี้คลานเก่งจังเลยนะ อ๋อ คลานตามตุ๊กตาสงสัยตอนโบกเล่นแล้วจะหลุดมือ พอคลานไปใกล้น้องก็ตบมือลงใกล้ๆกับตุ๊กตามันก็กระเด็นไปอีก พอเห็นแบบนั้นน้องก็คลานตามไปอีกลุ้นเหมือนกันนะครับบางครั้งน้องทำท่าเหมือนจะล้มเลย อยากจะเข้าไปหยิบมาให้นะแต่เด็กวัยนี้ต้องเรียนรู้ด้วยตัวเองบาง สงสัยต้องไปหาหนังสือเกี่ยวกับเด็กมาอ่านเพิ่มแล้วมั้งเนี่ย
“ ปาปา ปาปา”
พอจับตุ๊กตาได้ น้องก็เปลี่ยนจากท่าคลานมาทิ้งตัวลงนั่งแต่นั่งหลังยังไม่ตรงมากแสดงว่าเพิ่มจะหัดนั่งได้ไม่นานสินะ น้องพูดพร้อมกับโบกตุ๊กตาในมือสงสัยคงจะอยากให้ชมละมั้ง
“ เก่งมาครับน้องทีเก่ง นั่งเองได้ด้วยแต่ไม่เสียงดังนะครับเดี๋ยวปะป๊าตื่นเอา”
“ ปาปา ปะปะ มามา”
รู้สึกเหมือนกำลังแปลรหัสมอส อะไรอะ ปาปามามา มีเครื่องแปลภาษาเด็กไหมครับ
“ มามา”
“ อะไรครับ จะให้ไปหาหรอ โอเคๆได้”
ผมเลยคลานเข้าไปหาน้องพอไปใกล้เจ้าตัวเล็กก็ทำท่าจะกระโดดใส่ ใจเย็นๆครับใจเย็นหนูยังเดินไม่ได้อย่าเพิ่มข้ามขั้นไปกระโดดสิ หรือจะอยากเดิน
“ ปาปา!”
น้องเริ่มเสียงดังขึ้นเรื่อย แล้วผมก็ไม่เข้าใจว่ามันจะสื่อถึงอะไร แต่พอมองไปตามทางที่น้องมองแล้วผมก็เจอโจรขึ้นบ้านที่
คิดว่าหลับอยู่นั่งเท้าแขนกับโซฟามองมาที่พวกผม อ๋อ อย่างนี้เองสินะถึงร้อง ปาปา ไม่หยุด เอ๋? ถ้าทีเรียก ปาปา เพราะเห็นพ่อตัวเองงี้ก็ตื่นตั้งนานแล้วเดะก็น้องเรียกตั้งหลายครั้ง ไอ้ปามเอ๋ยแกทำอะไรไปบ้างเนี่ยคงไม่เห็นตอนทำท่าประหลาดๆเล่นกับทีนะ
“ ตะ ตื่นแล้วหรอกครับ”
“ อืม สักพักแล้ว”
พูดจบคุณธามก็เดินเข้ามาอุ้มน้องทีขึ้นไปหอมแก้ม ดูท่าจะชอบใจครับเพราะน้องหัวเราะใหญ่เลย พอยื่นใกล้ๆกันแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองยืนข้างเสาไฟ ความสูงของผมอยู่ที่หน้าอกคุณธามเอง มองๆไปก็หล่อดีแฮะ แค่มองก็บอกได้เลยว่าร่างกายที่ช่อนอยู่ใต้เสื้อผ้าต้องสมบูรณ์แบบแน่ๆ แขนขาที่ยาวสมส่วน กล้ามเนื่อที่พอดีไม่เยอะเกินไป สรุปแล้วก็โคตรหล่อนั้นแหละ อิจฉาเว้ยผมเคยเข้าฟิตเนสอยู่ช่วงหนึ่งหวังว่าจะได้ร่างกายแบบนี้แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีแถมเหนื่อยป่าวอีกก็เลยเลิกทำ
“ มองอะไร”
“ อะโทษทีครับ เออคือคุณธามมาตั้งแต่ตอนไหนเหรอครับ”
“ เมื่อคืน”
เมื่อคืน? แสดงว่าผมลืมล็อคประตูบ้านจริงๆสินะ
“วันนี้ไมมีเด็กมา”
“ อ๋อ ผมหยุดวันอาทิตย์นะครับ”
ถ้าผมชวนเขาทานข้าวด้วยจะแปลกเกินไปไหม อีกอย่างเราเพิ่งรู้จักกัน ไม่รู้สิอยู่ๆก็มีความรู้สึกว่าไม่อยากให้เขาไป จะลองดูไหม ลองไม่ลอง
“ เออ คือคุณธามต้องไปทำงานอีกหรือเปล่าครับ”
“ ไม่มี วันนี้หยุด”
“ งั้นอยู่ทานข้าวกับผมก่อนไหมครับ อีกอย่างจะได้อาบน้ำด้วย”
หลังจบประโยคเขาก็มองมาที่ผมเหมือนจะคิดอะไรบ้างอย่าง แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร แค่พยักหน้ากับมาแบบนี้แสดงว่าตกลงสินะ ดีจัง
“ งั้น เชิญข้างบนครับ ห้องอาบน้ำอยู่ในห้องผม”
คุณธามเดินอุ้มน้องทีขึ้นไปบนห้องโดยที่ผมเดินตามหลังพอเข้าไปผมก็เดินไปหยิบเสื้อผ้าที่คิดว่าเขาน่าจะใส่ได้มาซึ่งมันหาได้ยากมาก
“ ผมวางเสื้อผ้าไว้ตรงนี้นะครับส่วนเสื้อผ้าของคุณธามใส่ตะกร้าไว้ได้เลยครับเดี๋ยวผมจะเอาไปซักทีหลังส่วนน้องทีผมจะพาไปรอข้างล้างนะครับ”
เขาไม่ได้ตอบอะไรได้นอกจากส่งน้องทีมาให้แล้วรับผ้าเช็ดตัวไป ผมกับน้องทีลงข้างล้างกันนี้ก็สายมากแล้วชักหิวแล้วสิ คงต้องให้น้องเล่นรอระหว่างเข้าครัวแล้วละ ก่อนอื่นก็ไปหยิบของเล่นมาเพิ่ม เอาเบาะรองมาปูเพิ่มด้วยให้ทีเล่นในนี้เวลาล้มจะได้ไม่เจ็บ ไม่น่าจะเป็นไรนะอีกอย่างจากในครัวก็มองเห็นข้างนอกชัดด้วย ผมนั่งมองน้องเล่นสักพักก่อนจะเดินเข้ามาในครัว
วันนี้ทำไรกินดี ถึงจะพอทำกินได้บ้างก็เถอะแต่ไม่รู้จะถูกปากคุณธามหรือเปล่า โอ๊ะ! เมื่อกี้ลืมถามไปเลยว่าอยากกินอะไรหรือเปล่าด้วยสิ ไอ้ปานเอ้ยแกเนี่ย เอาเถอะทำเหมือนปกติแล้วกันถ้ากินไม่ได้ค่อยว่ากันอีกที ในระหว่างที่ทำกับข้าวไปผมก็คอยมองน้องไปด้วย ใจจริงก็อยากจะเอาเข้ามาด้วยนะแต่ในครัวมันดูอันตรายไปเอาไว้ข้างดีกว่า พูดถึงเรื่องอาหารจะทำเผื่อทีด้วยดีไหมนะแล้วถ้าพ่อเขาไม่โอเคด้วยจะทำไงละเนียน้องน่าจะมีอาหารเสริมมั้งแหละนอกจากนมเอาไว้ลองถามดูละกัน
“ เสร็จแล้วหรอ”
“ เฮ้ย!!”
“ คุณธามตกใจหมด อย่าเดินมาเงียบๆแบบนี้สิ”
“ โทษที”
ดูเหมือนว่าชุดที่ผมเอาให้คุณธามใส่จะพอดีเลย อยากรู้หรอว่าให้ใส่ชุดอะไรก็ชุดธรรมดาเนี่ยแหละ กางเกงบอล( ก็มันเป็นยางยืดอะฟรีไซต์รับรองใส่ได้) กับเสื้อคอกลมตัวใหญ่ที่ผมซื้อมาไว้ใส่นอน ใสแต่ละทีแทบจะถึงเข่าแต่คุณธามใส่กลับพอดีตัวซะงั้น
“ กับข้าวเสร็จแล้วครับจะทานในครัวหรือจะออกไปทานกับน้องข้างนอกดีครับถ้าจะไปทานข้างนอกผมจะได้เอาโต๊ะญี่ปุ่นไปตั้ง”
“ ข้างนอกแล้วกัน โต๊ะอยู่ตรงไหน”
“ อยู่ข้างประตูครัว นั้นไงครับ”
เราช่วยกันตั้งโต๊ะกับข้าวข้างนอกใกล้ๆกับตรงทีน้องเล่น ทีเดิมแหละครับกินไปดูน้องไปก็ไม่เลวนะ พอนั่งกินกันได้ไม่นานน้องก็คลานมาหา อยากกินด้วย? จริงสิ
“ เออ คุณธามครับคือผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ”
“ ว่ามาสิ”
“ คือว่าน้องทีกี่ขวบแล้วหรอครับ”
“ อีก2เดือนจะขวบพอดี”
“ อา ครับงั้นน้องก็ทานพวกอาหารเสริมแล้วสินะครับ”
เอ๊ะ อ้าว… นี้ผมพูดอะไรผิดไปงั้นหรอไมจ้องหน้ากันขนาดนั้นละ แค่ถามว่าน้องกินอาหารเสริมแล้วหรือยังแค่นั้นเองนะเว้ย
“ อาหารเสริม?”
อ้าวเฮ้ย อย่าบอกนะว่าไม่รู้จัก
“ ก็พวกซีรีแล็คไงครับ เด็กที่โตขนาดนี้แล้วแค่นมอย่างเดี่ยวคงไม่พอแล้วละครับต้องมีอาหารเสริมเข้ามาด้วย”
“………………”
“คุณธามคือน้องทีไม่มีอาหารเสริมมีแค่นมอย่างเดี่ยวใช่ไหมครับ”
ชัดเลย ใช่สินะ พ่อลูกคู่นี้เขาอยู่ยังไงเนียให้ตายสิแค่นมย่างเดียวให้พลังงานกับน้องไม่พอหรอก
“ ต้องทำยังไง อาหารเสริมนะต้องซื้อที่ไหน”
“ หาซื้อไม่ยากหรอกครับ ตามห้าง ร้านสะดวกซื้อ หรือร้านยาที่มีของจำเป็นสำหรับก็มีขาย แต่ผมว่าทีน่าจะทานข้าวได้แล้วนะ ผมเห็นน้องมีฟันแล้วด้วย”
เอาเข้าไป ไอ้หน้างงนี้คืออะไร ลูกตัวเองแท้ๆใส่ใจให้มากๆหน่อยสิ
“ น้องโตขึ้นแค่นมอย่างเดียวอาจจะให้พลังงานไม่พอนะครับ อีกอย่างน้องเริ่มจะนั่งแล้วด้วยอีกหน่อยก็คงยืนได้แล้วเพราะงั้นช่วง
นี้เป็นช่วงเรียนรู้ของน้องเขาจะซนหน่อยทำนู้นทำนี้ไปเรื่อยและคงใช่พลังงานเยอะกว่าทีเคยเพราะงั้นผมคิดว่าแค่นมไม่พอ”
“ ต้องให้กินข้าวใช่ไหม”
พอได้ยินแบบนั้นคุณพ่อผู้รักลูกก็จัดการบี้ๆข้าวในจานให้เละๆและตักป้อนลูก เอ้ย มันใช่ที่ไหนเล่า
“ ไม่ใช่แบบนี้คุณธาม น้องอาจจะมีฟันแต่แบบนี้มันหยาบเกินไป เอางี้”
คงต้องทำให้ดูละมั้ง ผมเดินกลับเข้าไปในครัวเพื่อหาถ้วยใบเล็กแล้วช้อนคันเล็กออกมา วันนี้มีแกงจืดเต้าหู้น้องน่าจะกินได้ ผมตักเต้าหู้ในถ้วยแกงใส่ถ้วยใบเล็กแล้วจัดการยีเต้าหู้ให้เละก่อนจะใช้ช้อนตักป้อนน้องทีที่คุณธามอุ้มไปนั่งบนตัก
“ถึงบอกว่าจะทานอะไรได้แล้วแต่ก็ยังทานรสจัดไม่ได้นะครับถ้าแข็งๆน้องก็ทานไม่ได้แต่ถ้าเป็นพวกอาหารอ่อนๆเนื้อนุ่มก็อีก
เรื่องหนึ่งเนอะ ว่าไงอร่อยละสิ”
“ อาอา มะ มามา”
“ เอาอีกหรอครับ ค่อยๆทานนะ จริงสิคุณธามลองป้อนน้องดูไหมครับ ลองดู เดียวผมถือถ้วยให้ลองป้อนดู”
ผมยื่นถ้วยไปให้คุณธามใกล้ๆ เห็นเขาทำท่าอึกๆอักๆแต่ก็หยิบช้อนมาป้อนเต้าหู้ทีต่อสรุปวันนี้น้องทีกินเต้าหู้ไปสามชิ้นละ ตบมือให้คนเก่งหน่อยยยยยย
หลังจากกินข้าวเสร็จผมก็เก็บจานไปล้างเดินออกมาอีกทีก็เห็นพ่อลูกเขาเล่นด้วยกันอยู่ พอดีกับคุณธามที่มองมาผมจึงเดินเข้าไปนั่งด้วย
“ ขอบคุณ”
“ อะไรครับ”
“ ที่ป้อนข้าวที ขอบคุณ”
“ ไม่เป็นไรหรอกครับเรื่องแค่นี้เอง”
“ ฉันไม่รู้ว่าต้องให้กินอย่างอื่นนอกจากนมด้วย ฉันเพิ่งได้รู้ว่าทีคลานเก่งขนาดนี้แถมยังเริ่มนั่งเองได้แล้ว เราเจอกันทุกวันก็จริงแต่ก็เป็นแค่ตอนทีหลับ นานๆทีถึงได้มีเวลาอยู่กับทีแบบนี้ ถ้าหากวันหนึ่งทีเป็นอะไรขึ้นมามันคงจะเป็นความผิดฉันที่ดูแลเขาไม่ดี”
“ ไม่หรอกครับผมว่าทีน่าจะดีใจมากกว่าที่มีคุณพ่อที่รักเขาขนาดนี้ ผมว่าคุณธามเก่งมากเลยนะครับที่เลี้ยงน้องคนเดียวมาได้ขนาดนี้”
“ ถ้านับว่าการเอาไปฝากที่นู้นทีที่นี่ทีเป็นการเลี้ยงก็คงจะใช่”
ผมว่าจริงๆแล้วคุณธามก็ไม่ได้นิ่งจนน่ากลัวอะไรนะ ไม่รู้สิผมว่าเขาดูดีมากเลยนะตอนที่เล่นกับน้องที
เรานั่งคุยกันไปเรื่อยซึ่งมันทำให้ผมรู้ว่าคุณธามต้องเอาทีไปฝากไว้กับญาติบ้างเพื่อนบ้างตอนไปทำงานแต่เพราะไม่อยากห่างจากลูกเลยไม่ยอมให้แม่ตัวเองเอาไปเลี้ยงให้ คุณธามอยากเลี้ยงน้องเอง
“ ถ้าอย่างนั้นเอาน้องทีมาฝากไว้กับผมสิครับ ผมจะดูแลให้เอง ทั้งเรื่องอาหารการกินหรือหยิบย่อยอื่นๆผมจะดูแลให้ ต่อให้คุณธามทำงานกลับดึกขนาดไหนก็ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะช่วยดูแลน้องทีเอง สำหรับน้องทีผมให้เวลา 24ชั่วโมงเลย ทุกวันจันทร์-อาทิตย์ไปเลยเป็นไงครับไม่ก็ตลอดเวลาที่อยากจะมาเลยครับ”
“ ขอบใจนะ”
มีใครเคยบอกหรือเปล่านะว่าถ้าคนที่ไม่ค่อยยิ้มถ้ายิ้มทีแล้วโคตรจะหล่อเลย
....................TBC..........................
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
