หัวข้อ: -///- ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART) คิดถึงนะคะ^^(จบแล้วจ้า) 07/12/61

[tsktonight]

////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 23 ตีรักให้ข้ามเน็ต...  /1   







อากาศอบอ้าวเล็กน้อยบ่ายคล้อยวันพฤหัสฯครับ

สองคาบเรียนสุดท้ายผมทำกิจกรรมชมรมกันอยู่ ลืมกันไปรึยังครับว่าผมกับไอ้คิมอยู่ชมรมคหกรรม
โคตรพ่อบ้านอ่ะ แต่ไอ้คุณธนาคิมมันดีอกดีใจที่วันนี้จะได้ทำบัวลอยไข่หวานกันครับ ใส่ทับทิมกับแป้งกรอบด้วย
ท่าทางน่าอร่อย แต่ไม่รู้กลุ่มผมจะทำออกมาอร่อยรึเปล่านะครับ55
 เอาความจริงมาพูดกันนะ คือหลักๆผมก็นั่งรอชิม ทุกทีถ้าได้เข้าครัวไอ้คิมมันจะจัดแจงแบ่งงานให้ผมทำ
เอาอะไรที่ง่ายๆเข้าว่า อาทิเช่นไปล้างผัก ล้างจาน ล้างเขียง เด็ดผักเด็ดพริกถือชามรอไรงี้นะ
ส่วนวันนี้ผมได้ปั้นแป้งบัวลอยที่ผสมเสร็จแล้วให้เป็นเม็ดเล็กๆครับ แต่สงสัยฝีมือผมจะช้าไม่ทันใจไอ้คิม

“เฮ้ยลูกคิดมึงปั้นแป้งอย่างนั้นชาติไหนจะได้แดกวะ วู้! เอามานี่มากูทำให้”
“เฮ้ยไม่เป็นไรคิมกูทำเองได้ มึงไปคลุกแห้วกับแป้งมันเหอะ”
“กูทำเสร็จแล้วเหอะ มึงยังไม่ถึงไหนเลย แป้งทำบัวลอยปั้นง่ายจะตายห่า”
“มันจะง่ายยิ่งกว่านี้อีกนะ เดี๋ยวกูออกไปซื้อมาก็ได้แดกแล้ว แป๊บเดียวเองไม่เมื่อยมือด้วยอ่ะ”
“ลูกคิดครับ มึงจะเอาคะแนนรึเปล่าครับ เฮ้ยๆๆ!!! นิด! สุนทรีย์ๆ! ใบหนาด เอ๊ย!ใบเฟิร์นด้วย55 สาวๆครับ
มาช่วยทางนี้หน่อย มาช่วยไอ้เชี่ยลูกหน่อยเร๊ว เดี๋ยวแม่งผมว่ายันกลับบ้านก็ไม่ได้ต้มแดกกับเขาหรอกครับ”

ไอ้คิมมันเรียกพวกผู้หญิงกลุ่มเดียวกันที่เตรียมของอย่างอื่นเสร็จแล้ว ให้หันมาสนใจทางผม
ผมพยายามผลิตแป้งบัวลอยลูกเล็กๆใส่ชามสแตนเลสใบย่อมตรงหน้า แต่มันก็ไม่ยอมเต็มสักที เบื่อแล้วอ่ะ..
กลุ่มของพวกเราช่วยกันรุมปั้นแป้งอย่างเมามันครับ คงเค็มดีหลายมือเลยเชียว

กลุ่มของผมทำอะไรกันไม่ค่อยเป็นหรอกครับ แต่ที่ดูเงอะงะไม่เข้าพวกสุดก็ยอมรับว่าเป็นผมนี่แหละ
ต้องขอขอบพระคุณคุณธนาคิม กลุ่มเราสบายหายห่วงเรื่องทำอาหารที่ไม่ถนัดได้ทุกครั้งไป
เพราะได้มันเป็นหัวเรี่ยวหัวแรง มันแสนรู้เรื่องอาหารครับ ส่วนผมนี่หนักไปทางสู่รู้เรื่องชาวบ้านอย่างเดียว
อยู่ชมรมนี้มีแค่ผมกับไอ้คิมที่เป็นผู้ชาย เรื่องดีๆของชมรมนี้คือสาวเพียบ!55555555555 ผมรู้สึกหล่อมากๆ

“ให้ช่วยมั้ยครับ”
อ้าว..คุณชายเชี่ยเดย์ครับ มันโผล่หน้ามาทางหน้าต่างตรงหน้าที่พวกผมกำลังยืนปั้นแป้งกันอยู่
ยิ้มกว้างหล่อละลายมาเลยครับ แล้วก็เดินวกอ้อมกระถางต้นไม้แถบนั้นเข้ามานั่งเกาะโต๊ะข้างในห้อง
มันมานั่งอย่างสบายใจเลยครับดูพวกผมปั้นแป้งบัวลอยกัน อาจารย์ไม่อยู่ออกไปข้างนอกห้องหลังจดสูตรให้
แกอธิบายวิธีทำเสร็จสรรพแกก็ออกไปไหนไม่รู้ครับ ไอ้ตัวนอกชมรมอย่างไอ้เดย์เลยเดินเข้าเดินออกห้องสบาย 

 “ว้ายๆ/// ว้ายแกๆๆแก๊~~ อร๊ายยย เดย์มาๆ///// คิกคิก”   
โฮ่! พวกสาวๆในห้องตื่นเต้นกับการปรากฏตัวของไอ้เดย์น่าดู ไอ้บ้านี่มานั่งจ้องกลุ่มผมทำขนมอยู่ได้
เล่นเอาพวกผู้หญิงปั้นแป้งบี้แบนบิดเบี้ยวแตกแหลกเละเทะ กูว่าจะไม่ได้แดกกันเพราะความเขินเอานะครับนี่...

ไอ้หอกเดย์แอบแว๊บมาเที่ยวที่ห้องคหกรรมเพราะรู้ว่าพวกผมจะทำบัวลอย จากคำให้การด้วยความปากไม่มีหูรูด
ของคุณกวีวัธน์หรือไอ่เชี่ยซีน  เดย์มันตั้งใจมาบอก...เอิ่ม..อย่าใช้คำที่ดูดีขนาดนี้เลยดีกว่าครับ แม่งมันมาสั่งผมว่า
“ลูกคิดทำเร็วๆดิ! มึงอ่ะปั้นช้าฉิบหาย เดี๋ยวกูรอกิน ทำกันเยอะขนาดนี้ยังไงก็เหลือ มึงตักใส่ถุงกลับบ้านให้กูด้วย”

ไหนเมื่อกี้ตอนมาใครถามให้ช่วยมั้ย... มานั่งรอแดกอย่างเดียวเลยนะมึง
ไอ้เดย์มันชอบกินบัวลอยครับ จะว่าไปมันก็ชอบกินทุกอย่างที่หวานๆนั่นแหละ บางทีคุ้ยตู้เย็นที่บ้านผม
เจอน้ำตาลปี๊บแม่งก็เอาไปแดก พอมันกลับบ้านตัวเองไปแล้ว แม่จ๋ามาหาน้ำตาลปี๊บไม่เจอก็บ่นใหญ่ ด่าผมนะ
ไม่ได้ด่ามัน หาว่าทำไมผมไม่ยอมบอกมันว่าแม่จะใช้ ผมต้องก้มหน้าเดินไปซื้อน้ำตาลปี๊บที่ตลาดมาให้จ๋าใหม่อี๊ก!

“เออๆ เอาถุงมาใส่กันทุกคนแหละ เดี๋ยวกูเก็บไว้ให้... แล้วนี่มึงมานั่งดูพวกกูอย่างนี้
ไม่ต้องเข้าชมรมไปตีฉิ่งมึงเหรอวะ55”   ผมพูดแล้วมันอดขำไม่ได้อ่ะ ไอ้เดย์ค้อนครับ
“จารย์เข้ามาแป๊บเดียวเว้ย ออกไปแล้ว สั่งให้ซ้อมเพลง คราวหน้าจะมาฟอร์มวงใหญ่เลย งานเข้ากูเลย
เชี่ยมึงรู้รึยัง พวกกูต้องเล่นงานโรงเรียนด้วยนะเว้ย อายเขาว่ะแม่ง มึงคิดดูกูต้องไปนั่งตีฉิ่งบนเวที||||||||”

“5555 เฮ้ยจริงดิ! อายทำไม ก็ดีออกเนอะไอ้คิมเนอะ” 
คนหน้าด้านไม่น่าอายนะ ผมหันไปพยักเพยิดหน้ากับไอ้คิม มันหัวเราะ
“เออ เท่จะตายห่า ใส่ชุดไทยด้วยป่าววะ กิ้วๆ5555”
ไอ้เดย์ขมวดคิ้วแล้วพยักหน้าเขิน ปากก็ด่าพวกผม “ก็ต้องใส่อ่ะดิสัด!////*// หัวเราะหาพ่อง!”
เฮ้ยจริงดิ ผมนึกว่าเขาให้ใส่ชุดนักเรียนซะอีก นี่ใส่ชุดไทยเต็มยศเลยเว้ย555

คิมชี้หน้าไอ้เดย์ “555กูว่าชุดไทยไม่เข้ากะหน้ามึงว่ะ5555 พ่อก็ไทย แม่ก็ไทย ทำไมหน้ามึงเหมือนลูกครึ่งฝรั่งวะ
55 มึงอ่ะต้องโดนเก็บมาจากถังขยะเปียกชัวร์!”
ไอ้เดย์ฟังแล้วถลึงตาใส่ไอ้คิม ลุกขึ้นเอื้อมมาหยิบแป้งมันในกะละมังที่เหลือ กำแป้งแล้วปาใส่หน้าไอ้คิมอีก
พวกผู้หญิงหลบวี๊ดว้าย ผมก็มัวแต่หัวเราะ ไอ้ห่าคิมเขาดันมาหลบหลังผม ไอ้เดย์ไล่ปาไม่หยุดสรุปผมไงที่โดน......
พวกเชี่ย-*-

“55555555 ทำไมมึงแก่เร็ววะลูก55555”   ไอ้เดย์ชี้หน้าผมขำชอบใจ ไอ้คิมก็จับตัวผมหมุนไปดูหน้าแล้วขำปากบาน
“โอ๊ยเข้าตากูเนี่ย”  ผมก้มหน้าขยี้ตาตัวเอง ไอ้คิมเลยเปลี่ยนมาเป็นห่วงแทน จับมือผมออกแล้วดูที่ตาข้างขวาให้
“หูยตาแม่งแดง มึงอย่าขยี้ดิมือเลอะ มาๆกูเป่าให้”   ไอ้คิมจะเป่าตาให้ครับ ไอ้เดย์รีบพุ่งเข้ามาแทรกกลางเลย
“เฮ้ยไหนมานี่! คิมมึงไปปั้นแป้งไป กูดูไอ้ลูกเอง มาๆๆกูเป่าตาให้”    ตัวเสือกครับ มันจะทำแทนไอ้คิม
ไล่ไอ้คิมไปห่างๆผม  แต่อย่าได้คิดว่ามันจะดูโรแมนติกจนผมต้องใจเต้นตึกตักๆนะ... เชี่ยเดย์แม่งจับผมแหกตา
แล้วเป่าลมปากใส่อย่างแรง ปู้ดๆๆๆ แสบตาไอ่สัด!-*-
“โอ๊ยๆๆ พอๆๆ มึงพอแล้ว เดย์ปล่อยกู๊!”
ผมโวยวายหนีมันไปล้างหน้าล้างตาที่อ่างล้างจาน มันก็ตามไปเมียงๆมองๆดูผมนะ สั่งผมให้ล้างดีๆ
เสร็จแล้วมันก็มาแหกตาผมซ้ำ ส่องดูแล้วดูอีกว่าแป้งออกหมดรึยัง ผมอยากจะบ้าตาย ถ้ามันควักตาผมออกไปได้
คงจะควักไปส่องกับหลอดไฟแล้ว ตาผมช้ำจนแดงครึ่งนึงพราะแป้งเข้าตา อีกครึ่งเพราะไอ่เชี่ยเดย์นี่แหละครับ

พวกสาวๆได้ยินว่าไอ้เดย์จะขึ้นแสดงดนตรีไทยในงานโรงเรียนก็พากันเยินยอไอ้เดย์ บอกว่าจะรอดู
จะไปเกาะขอบเวทีดูเล้ย55 ผมนึกภาพไอ้เกรียนมันนั่งใส่ชุดไทยตีฉิ่งนิ่งๆแล้วขำชะมัด
 “หน้าอย่างมึง...ใส่ชุดไทยไปนั่งตีฉิ่ง55555”
“เชี่ยลูก!”
“.....อูยยยป่าว!...ก็เท่ดีออก! เชื่อกูดี๊~55 มึงห้ามหนีงานด้วย กูจะคอยดูมึง5555”
“อยากหนีจะตายห่า จารย์ดันขู่ถ้าวันงานใครหนีจะไม่ให้ผ่านสักคน โดนทั้งชมรมอ่ะ วู้! แช่งแม่ง
ยังดีที่งานนี้เพื่อนเยอะ”
เออจริงด้วยสิ ไอ้เดย์พูดมาแล้วผมก็นึกได้ อย่างนี้ไอ้ยู ไอ้กีต้าร์ ไอ้ซีน ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต แม่งก็ต้องโดนด้วย555
ป่านนี้คงนั่งซ้อมกันหน้าบู่

“แหม!////มีผู้ชายมานั่งให้กำลังใจอย่างนี้มันค่อยมีแรงทำเนอะแกเนอะ ฮิฮิฮิฮิ ว้ายเขินอ่ะ//////
หล่อขึ้นทุกวันเลยนะเดย์จ๋า~~/////”  ยัยนิดสาวร่างเล็กกะทัดรัดพูดแซวไปเขินสายตาไอ้เดย์ไป
แล้วหันไปวี๊ดว๊ายกับเพื่อนมันอย่างร่าเริง ผมเกือบปล่อยผ่านไปไม่ใส่ใจอะไรกับคำพูดมันแล้วครับ แต่ดั๊นฉุกคิดได้
ว่าอ้าว!? อ้าวๆๆๆ อ้าวเฮ้ย! แล้วกูกับไอ้คิมเป็นตัวอะไรนิ? ไม่ใช่ผู้ชายเรอะ?

... แหม่ พวกสาวๆในชมรมผมนี่ระรี้ระริก เติมแป้งกันสุดฤทธิ์ตั้งแต่เห็นไอ้บ้าเดย์เข้ามานั่งคุยกับผมกับไอ้คิม
แต่ไอ้ที่เขาช่วยกันเติมนี่ไม่ใช่แป้งขนมนะ เป็นแป้งที่หน้าพวกหล่อนนั่นแหละครับ
อ่ะโด่ทีผมกับคิมยืนหัวโด่อยู่ด้วยกันตั้งนาน แม่งไม่ห่วงสวยสักคน หัวฟูหน้ามันปากซีดแล้วซีดอีก
พอไอ้เดย์มาเข้าหน่อยล่ะยัยพวกนี้แอ๊บสวยกันให้หน้าสลอน กรี๊ดกร๊าดไอ้เดย์บอกให้นั่งมองนานๆจะได้มีกำลังใจ
ทำบัวลอยให้มันกินอร่อยๆ  โว้ยยยยยยยย ใครก็ได้ครับ ตะโกนใส่หูยัยพวกนี้ให้ทีว่ากูยืนอยู่ตรงนี้นะโว้ยยยยยยย
มึงไม่มองกูบ้างฟระ?  กูรึออกจะมาดแมนแอนด์แฮนซั่ม

ตั้งแต่มีข่าวคาวกับมัน หาว่าผมเป็นชู้มันอ่ะถ้าจำกันได้ ชีวิตก็เงียบเหงามากไม่มีสาวมอง (มีแต่ผู้ชายมาจีบอ่ะ|||||||)
แต่ช่วงนี้คนเริ่มเลิกเม้าท์กันแล้วล่ะครับ อาจจะกลัวไอ้เดย์เล่นงานด้วยแหละเลยพูดกันไปว่าข่าวไม่จริง
ผมก็เฉยๆปกตินะ แต่ไม่เข้าใจทำไมไอ้เดย์สาวๆถึงชอบมันเยอะกว่าเมื่อก่อนซะอีก ไม่อยากอวยตัวเองครับ
ผมก็หน้าตาดีใช้ได้นา..แต่พอมีไอ้เวรเดย์มันอยู่ด้วย...... ดับครับ จบ...
ไม่มีการเอ่ยถึงความหล่อของผมแต่ประการใดๆ โอเคครับมองข้ามกูไป ! -*- 


ปั้ง!!!

อุ้ย!||||||||||| ตกใจสะดุ้งโหยงเลย อยู่ดีๆไอ้เดย์ก็นั่งทำหน้าบึ้งตึงไม่รู้ไปโกรธใครมา ตบโต๊ะทำส้นแหงะไรวะ
มึงนึกว่าที่นี่เป็นศาลไคฟงเหรอสัด.... มึงไม่ใช่เปาบุ้นจิ้นหรอกเดย์ อย่างมึงอ่ะต้องเป่าให้ดิ้น
โฮ๊ะ!? นี่ผมทำผิดอะไรอีกล่ะ? เมื่อกี้มันยังส่งยิ้มหวานหว่านเสน่ห์น่าถีบอยู่เลยนี่นา?

“เฮ้ยๆๆๆๆ!!! -*- มือมึงอ่ะเชี่ยคิม! มึงแยกแป้งออกไปปั้นที่อื่นไปห่า ทำไมต้องมายืนเบียดยืนบี้แป้งกับเชี่ยลูก
ตรงนี้ด้วยวะ!? เห็นแล้วกูอึดอัดแทนเลย น่ารำคาญว่ะที่บนโต๊ะมีตั้งกว้างมั้ยสาดดดดด ” 

ผมยืนอึ้ง ไอ้คิมนี่อึ้งแดกกว่า มันลืมตัวเอามือที่เลอะแป้งไปเกาหัวยิกๆเลยครับ ก่อนถามไอ้เดย์ว่าจำเป็นเหรอวะ!
แล้วไอ้บ้าเดย์มันก็ฉลาดนะครับ มันบอกแยกไปทำจะได้ปั้นถนัดๆไม่ต้องยืนซ้อนกันไง ไอ้คิมยังไม่ทันพูดอะไรต่อ
ไอ้เดย์ลุกเดินไปล้างมือล้างไม้ หยิบชามมาแบ่งแป้งใส่ แล้วลากแขนผมมายืนฝั่งตรงข้ามโต๊ะ บอกจะช่วยผมปั้น
ให้ผมปั้นกับมันทางนี้ ทางนู้นให้พวกผู้หญิงกับไอ้คิมรุมปั้นกันไป มันบอกว่าผมทำอะไรช้าไปเกะกะเขาเปล่าๆ
 

ใครๆเขาก็คงคิดแค่ว่าไอ้เดย์มันมาแกล้งผมเล่นเพราะพวกเราสนิทกันแค่นั้น
แต่ผมเหล่มองหน้าเจ้าเล่ห์ของเดย์มันแล้ว อดไม่ได้ต้องนึกด่ามันในใจอย่างรู้ทัน....แม่งเยอะแล้วครับมึง!

ตั้งแต่วันที่ผมโดนไอ้เดย์มันลักหลับไป(แต่ดันตื่นอยู่น่ะ)  ผมก็พยายามทำทุกอย่างให้เป็นปกติที่สุด
ไอ้เดย์เองก็ไม่ได้พูดอะไรถึงเรื่องนั้นอีกเลย มันยังทำตัวเลวเป็นปกติเหมือนเดิม แต่ในไอ้ความปกติเหมือนเดิมนี้
ก็มีบางอย่างที่มันไม่ปกติซ่อนอยู่! .........คือดูเหมือนว่าไอ้บ้าเดย์จะหวงผมหนักขึ้นกว่าแต่ก่อน!

ความขี้หวงของมันลามปามมายันพวกเพื่อนๆที่สนิทกันในกลุ่มเราแล้วครับ ใครแตะตัวผมก็ไม่ได้!!!
อย่างตอนนี้ก็เจ้ากี้เจ้าการสั่งไอ้คิมให้ถอยห่างผม........ ไอ้เดย์มันเป็นบ้าครับ!/////*//
ถามว่าผมรู้ได้ยังไงว่ามันหวงผม... ก็มันเป็นคนบอกผมเองว่ามันหวง สั่งผมว่าอย่าไปใกล้ใครมากนักมันไม่ชอบ
ชัดเจนครับ นี่มันคนบ้าชัดๆ กับเพื่อนผู้ชายก็ไม่เว้นเว้ย เฮ้อ…ทำเป็นมาสั่งไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย////

“เฮ้ยลูกคิด เดย์ เย็นนี้ตีแบดกันป่ะ”   ไอ้คิมอยู่ๆก็พูดชวนระหว่างที่เทแป้งบัวลอยลงไปต้ม
ผมกับเดย์ยืนท้าวเอวมองและรอกิน ก็หันมามองหน้ากัน แล้วไอ้เดย์ก็ถาม “ที่ไหนอ่ะ”
“โรงยิมแถวบ้านกู เดี๋ยวชวนไอ้พวกนั้นด้วย ไปกันเหอะนะกูอยากตี ตีเสร็จแล้วเดี๋ยวกูทำอะไรให้กินที่บ้านกูก็ได้”
ไอ้คิมชวนแบบเอาของกินมาล่อครับ ผมมีรึที่จะปฏิเสธ แต่ผมไม่อยากตีแบดอ่ะครับ
“กูไปนั่งดูพวกมึงอย่างเดียวได้รึเปล่าล่ะ”  ผมถามไอ้คิมก็บอกว่าได้ๆๆ แต่ไอ้เดย์ส่ายหน้าครับ
“ไม่ได้! มึงต้องเล่นด้วยดิ หัดออกกำลังกายซะบ้างวันๆเอาแต่นอนขึ้นอืด”   ดูมันว่าผมดี๊!
“งั้นกูไม่ไปแล้ว! นอนขึ้นอืดอยู่บ้านดีกว่า!!”   ผมเดินหนีจากหน้าเตาไปนั่งหน้ามุ่ยที่โต๊ะ
แอบได้ยินไอ้คิมบ่นไอ้เดย์ ว่าเพราะมันแหละผมเลยไม่ไปด้วย ไอ้เดย์เลยเดินมานั่งมองหน้าผม

“ทำไมไม่ไปอ่ะ เดย์พูดแค่นี้เอง..”   
เหอะ! มันน่ะติดนิสัยชอบพูดแทนตัวเองด้วยชื่อกับผมก็เฉพาะตอนที่อยากจะอ้อนเท่านั้น เห็นว่าผมเมินมันอ่ะดิ
“ก็กูไม่อยากไป แค่นี้เอง!”
“มึงอ้วนแล้วนะ ไปตีแบดกับพวกกูเหอะ”
“ห๊ะ!? กูเนี่ยนะอ้วน! กูหนักยังไม่ถึง60โลเลยนะไอ้บ้า”  ผมสูง175ซม. ครับ ช่วงนี้ผอมลงด้วยหนัก59 กก. เอง
“นั่นแหละมึงอ้วน ไปตีแบดเผาไขมันซะ”
“กูอ้วน!? แล้วนั่นอะไร!?”  ผมชี้ไปที่เพื่อนผู้หญิงในกลุ่มทำขนมกลุ่มเดียวกัน มันชื่อใบเฟิร์น หุ่นก็น้องๆช้างน้ำ
มันกำลังยืนกินบัวลอยที่ไปขอแบ่งกลุ่มอื่นที่เขาทำเสร็จก่อนมา เห็นแอบมองไอ้เดย์อยู่ มันได้ยินที่ผมพูดก็แว้ดใส่
“อิลูกคิด!////*// มึงแหละอ้วน!! กูผอมย่ะ!!!”    ถือถ้วยขนมหนีไปเลยครับ

“ฮึ่ม! กูไม่ไป!” 
“ถ้ามึงไม่ไปกูก็ไม่ไปนะ”
“เรื่องของมึง!”
“งั้นกูไปห้องมึงนะ”
“เรื่องของมึง! อึก!////*// ม..มา..มาทำเชี่ยไร!?”
“ .......ไม่รู้สิ อยากเสียเหงื่อ”    ไอ้ฟายนี่ทะลึ่งไม่สร่างซา
“มึงก็ไปตีแบดสิ! ไม่ต้องมาบ้านกูเลย!!” 
“ก็กูอยากทำกิจกรรมร่วมกับมึงอ่ะ ถ้าไม่ได้ทำในโรงแรม เอ้ย!โรงยิม ก็ไปทำกับมึงในห้องนอนก็ได้ ///คึคึ..”
“ฝันไปเหอะเชี่ย!////*// เย็นนี้ไปตีแบด!!!”
“เคี้ยกกกก5555555555” 
ขอปืนยิงยาสลบควายป่าด้วยครับ ผมจะยิงมัน


..................................................


.................

.......

และแล้วก็เลิกเรียนครับ ผมสะพายเป้นักเรียนถือถุงบัวลอยเดินลั่นล้ามาถึงหน้าประตูโรงเรียนด้วยความเริงร่า
พวกเพื่อนๆแยกย้ายกันกลับไปเตรียมตัวบ้านใครบ้านมัน เรานัดกันไว้ว่าไปเจอกันบ้านไอ้คิมแล้วค่อยไปโรงยิม
พอตีแบดเสร็จไอ้คิมบอกจะทำเค้ก ทำสลัด ทำน้ำปั่นเลี้ยง เย่ๆๆๆ ลาภปากแล้วธีทัตเอ๋ย หึหึ555

เฮื๊อกกกกกกกกกกกก!!!!!||||||||||||||||
เบรกตัวโก่งเลยครับ! ซวยแล้วไงธีทัต!!!
เจอไอ้ไลค์เดินยิ้มแฉ่งตรงมาหาที่หน้าโรงเรียนครับเชี่ย!!! มาได้ไงวะ!!!!!!!!

“ลูกคิดหวัดดี 55ดูทำหน้าอย่างกับเจอผีแน่ะไม่ดีใจเหรอที่เจอเรา”  ไอ้ไลค์ยังอยู่ในชุดนักเรียนโรงเรียนมัน
มาดักรอผมที่หน้าโรงเรียนอย่างนี้โคตรเป็นจุดเด่น อาจหาญมากไอ้ห่า กูไปเจอผีมายังไม่ทำให้กูซีดเท่านี้เลย...   
 “ไลค์มึงมาได้ไง มา..ม..มาหาใคร!?” 
ยอมรับว่าตอนนี้ยืนอยู่ไม่นิ่งแล้วมองซ้ายมองขวา ไอ้เดย์ก็ไม่อยู่ด้วย
คืออาจารย์ชมรมของผมกลับมาตรวจงานเจอไอ้เดย์ครับ มันเลยโดนอาจารย์ดึงหูไปใช้แรงงานขนบอร์ด
ขนกองแปลนงานอะไรต่อมิอะไรที่ห้องพักครูทั้งที่เลิกเรียนแล้ว ผมยังขำสมน้ำหน้ามัน
ไอ้เดย์บอกผมให้กลับไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวมันขี่มอเตอร์ไซค์ไปรับที่บ้าน

“มาหานายนั่นแหละลูกคิด รู้มั้ยเรามารอตั้งแต่วันจันทร์แล้วนะ แต่นายอยู่กับเพื่อนตลอดเลย วันนี้ดีจังอยู่คนเดียว”
“อึก.....(ซวย) ||||||| ไลค์...นายมารอเราทุกวันเลยเหรอ ไม่เห็นเห็น”  พูดกะกูซะเพราะเชียว สับสนจะเรานายรึมึงกูดี
“จริงๆ55 จะเห็นได้ไง ก็เราแอบดูตรงมุมนู้นนู่น”  มันชี้มือไปทางที่มีรถยนต์สวยๆจอดอยู่
“นั่นรถนายเหรอ”   รวยเว่อร์ไอ่สัด...
“อื้ม......เราไปส่งบ้านมั้ย”
“ไม่ต้องหรอก บ้านเราใกล้เดินเองได้ ขอบใจนะบ๊ายบาย”  ผมฉีกยิ้มแล้วรีบตัดบทหนีเลยครับ หมอนี่มันตื้อจริงๆ

“งั้นเดินไปส่ง”   ไลค์มันเดินตามมาตีคู่ผม เนียนเดินด้วยกันเลยครับ ผมเลยเดินเร็วๆหนีมัน มันก็ดึงแขน
“โอ๊ยเดินเร็วจังลูกคิด รอเราด้วยสิ55”   ยัง ... ยังไม่รู้ตัวอีก
ผมสะบัดแขนออกจากมือมัน ทำหน้าไม่พอใจ  “ไลค์ มึงกลับไปเหอะนะ ไม่ต้องไปส่งกูหรอก”   ด่าแม่งซะดีม๊ะ-*-
“วันนี้ไอ้หมอนั่นมันไปไหนซะละ”
“อึก..ถามทำไมอ่ะ”   รู้เลยลองมันตามดูผมทุกวันคงหมายถึงไอ้เดย์แน่
“ก็แค่ถามดู เห็นประกบกันไม่ห่าง.... เราไม่อยากให้นายลำบากใจ เลยไม่อยากมีเรื่องกับเพื่อนนาย
หวงนายน่าดูเลยนะเพื่อนคนนี้..........แค่เพื่อนกันจริงเร้อ?”
“อย่ามาพูดบ้าๆนะ เพื่อนกูไม่คิดอะไรบ้าๆเหมือนมึงหรอก ไปชอบคนอื่นเหอะ!”
ผมว่าให้มันแล้วก็วิ่งหนีมันเลยครับ วิ่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

.......................วิ่งจนถึงบ้านก็นั่งหอบอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าบ้านตัวเอง

“แฮ่กๆๆๆ 55 เหนื่อยเลย โห..นี่บ้านลูกคิดเหรอ ขายของอย่างนี้สงสัยต้องมาเป็นลูกค้าประจำซะแล้ว////”

เชี่ยไลค์! เสร่อตามผมมาตลอดทาง มันมานั่งหอบข้างๆผม โอ๊ยอยากจะบ้าตายจะกำจัดมันทิ้งอย่างไรดีนิ!!?|||||||*||
“ถึงบ้านแล้ว...กลับไปได้แล้ว”   ผมยืนต่อหน้ามันขมวดคิ้วว่ามัน มันก็ลุกขึ้นยืนพรวดจนผมต้องผงะถอยหนี
เพราะมันตัวโตกว่าผม ไอ้ไลค์มันทำลีลานะเดินยิ้มๆเข้าบ้านผมไปเฉย  “เฮ้ยๆๆ////*// ก็บอกให้กลับบ้านไปไง๊!”

“ขอซื้อของก่อนสิครับ” 
เชื่อเขาเลย มันเดินวนดูของในร้านอันเล็กกะจิดริดของบ้านผมนานเกินไปแล้ว แม่จ๋าก็นั่งดูละครตอนเย็นลุ้นตัวโก่ง
ไม่สนใจลูกค้าเข้าร้านเล้ย เสียวไอ้บ้าเดย์มันมาเจอจะแย่
“ไลค์! กลับไปเหอะนะ ขอร้องล่ะ เดี๋ยวไอ้เดย์ก็มา ถ้ามันมาเจอมึงก็ต้องมีเรื่องกันอีก เดย์มันไม่ชอบหน้ามึงนะ”
“ทำไมเพื่อนนายต้องไม่ชอบเราด้วยล่ะ เรามาชอบนายนะ ไม่ได้มาหาเรื่องนายซะหน่อย”

อายแม่งยังไงก็ไม่รู้ครับ ///// ผมอ้าปากหวอ
ไอ้นี่เขาเล่นพูดตรงเกินไปแล้ว......... ผิดกับไอ้บ้าอีกคนนึงเลย....มันไม่เคยพูด แต่มันทำเลย-*-
 จู่โจมกูกันเหลือเกินนะพวกมึง...

“เอ่อ ก็มันเป็นบ้า จะไปรู้ได้ไง กลับๆไปเหอะ แล้วไม่ต้องมาอีกนะ”
“ใจร้ายจัง งั้นขอเราโทรหาได้มั้ย บอกเบอร์เราหน่อยสิอยากคุยด้วย”
“ไม่ได้เว้ย! อย่ามาขอเบอร์ซะให้ยาก”
“ก็เราไปถามแฟนเก่านาย เขามีแต่เบอร์เก่า นายเลิกใช้ไปแล้ว ขอเบอร์ใหม่หน่อยสิ นะลูกคิด”
“ฮึ่มม!!! กลับไป! ไม่ให้!!”   ผมเริ่มโมโหนะ พูดไม่รู้เรื่อง

“อะไรน่ะลูก!?  มีอะไร!?”    ซวยแล้วแม่จ๋าเดินมา  “รู้จักกันเหรอลูก”
ไอ้ไลค์รีบไหว้แม่ผมครับ จ๋าก็รับไหว้งงๆ ผมเลยรีบบอกว่าเพื่อนครับ แล้วลากมันออกไปข้างนอก
“ไลค์มึงกลับไปเหอะนะ อย่ามายุ่งกับกูเลย”
“ทำไมไม่เปิดใจลองคุยกับเราบ้าง เรามันน่ารังเกียจมากนักเหรอลูกคิด”
“ไม่ใช่อย่างนั้น.......คือ..............ไลค์ กูไม่ชอบผู้ชาย”
“ก็ยังไม่เคยลองแล้วรู้ได้ยังไงว่าไม่ชอบ ถ้าได้ลองอาจจะเปลี่ยนเป็นรักขึ้นมาเลยก็ได้นะ”
“/////////*// อย่ามาทะลึ่งนะ กูไม่เล่นด้วยนะ”
“ขอโทษๆๆ ขอโทษครับ ไม่โกรธนะ..”
ไลค์ส่งยิ้มมาให้ ถ้าผมเป็นผู้หญิงคงคลั่งมันมาก ไอ้นี่หล่อนะ แล้วเนียนด้วยมาจับมือผมคือไรวะเนี่ย
“ถ้าไม่ให้เราโทรหา เราจะมาบ้านลูกคิดทุกวันเลย”

บ้าเอ๊ย........... ผมก็เลยต้องบอกมัน ไอ้ไลค์ถึงยอมกลับไปหลังจากได้เบอร์ผมไปแล้ว 

เวรแท้ๆนี่ผมเป็นเด็กผู้ชายม.ปลายวัยลั่นล้าเพิ่งอายุ17เองนะ ควรไปเครียดเรื่องเรียน เรื่องสอบ เรื่องสาว
ไม่ใช่ต้องมานั่งเก็กซิมปวดหัวเรื่องผู้ชายไม่เว้นแต่ละวันอย่างนี้ดิ!
คืออะไรกันวะโลก!!?


..........********************..............


ป๊อกแป๊กๆ ...... เสียงเพื่อนๆมันตีแบดมินตันกันครับ วิ่งพล่านกันสนุกเลย พวกเราอยู่ในโรงยิมใกล้บ้านไอ้คิม
ที่นี่มีคนมาใช้บริการเยอะอยู่เหมือนกัน มาตอนแรกยังต้องต่อคิว

ผมนั่งเหม่อนึกถึงเรื่องที่ให้เบอร์ไอ้ไลค์ไปจนไอ้เดย์เดินมา มันล็อคคอแล้วนั่งข้างๆด้วย
 “เป็นอะไรวะลูก? เหม่ออะไร กูตีแบดเท่ๆไม่มองวะ” 
ผมทำหน้าเอือม มันก็ขำคิกคักบ้า..  หันไปมองดูไอ้คิมตีไม่เปลี่ยนใครเลยคู่กับไอ้ยู ไอ้สองตัวนี้เหนื่อยลิ้นห้อย
เหงื่อท่วมตัว ไอ้มาร์คกับไอ้กีต้าร์ เพิ่งเข้าไปเปลี่ยนคู่ไอ้เดย์กับไอ้ซีนที่ตีโต้กันอีกฝั่ง ส่วนผมกับไอ้น็อตนั่งเล่นเกมส์
ยังไม่ได้ตีอะไรครับ ไอ้ซีนวิ่งกระโดดเหย่งๆเต้นไปมาเชียร์ไอ้ต้าร์ข้างคอร์ด ส่วนไอ้เดย์หนีมานั่งกับผม
อาจจะงงว่าพวกเราเอาไม้แบดที่ไหนมา คือไอ้คิมมีคู่นึง ไอ้กีต้าร์มีคู่นึงครับ ใช้ผลัดกัน

ไอ้เดย์มีเหงื่อออกแต่ไม่มาก ผมหันไปหยิบผ้าขนหนูเช็ดหน้าที่เตรียมมาจากบ้านยื่นให้ (ของไอ้เดย์มันเอามานะ)
“เช็ดให้เดย์หน่อย////”  เดย์กระซิบเบา.. ผมก็เม้มปากชั่งใจคิด... หันมองรอบๆตัว ไอ้น็อตก้มหน้าเล่นเกมส์
ไอ้สี่ตัวในคอร์คกำลังโต้กันมัน ไอ้ซีนเต้นท่าชินจัง...ดีมันไม่ถอดกางเกงครึ่งก้นด้วย...

ไม่น่าจะมีใครแซว ผมก็ซับหน้าให้มัน...........อ๊าคคคคคคคค//// เฮ้ยทำไมทำให้แล้วเขินมือวะ!/////
ผมเลยปาผ้าทิ้ง ไอ้เดย์คว้าจับไว้ไม่ทันตกพื้นไปต่อหน้ามัน มันก็ด่าผม “เชี่ยลูก! แกล้งกูเหรอ!” 
มันจับหัวผมกดไปซุกใต้รักแร้มัน เอาแขนหนีบหัวผมไว้ไอ่ห่ามันกะจะฆ่าผมด้วยกลิ่นเต่า T T
 .......แต่..เดย์ไม่มีกลิ่นตัวนะครับ มีแต่กลิ่นเหงื่อไม่แรงนัก แล้วก็ยังได้กลิ่นโคโลนจ์อ่อนๆอีก มันเป็นคนตัวหอมนะ
แถมผิวก็ดีมากตัวขาวจั๊วะเลย ผมยังอิจฉา ฮึ่ม!อิจฉาแม่งผมเลยหยิกหัวนมมันบิดแบ่งร้องจ๊าคเลย

“โฮ่! สู้นะๆ ซี๊ดดดด อูยย เจ็บนะเว้ยแม่ง เดี๋ยวมึงโดนๆ”
“โดนไร! จะทำไม!”
“ตบ.....แล้วตามด้วย....” 
ไอ้ห่าเอ๊ยทำปากจู๋จุ๊บๆให้ผมดู แล้วมันก็เลียริมฝีปากล่าง กัดปากแบบยั่วนิดๆหื่นหน่อยๆ
ผมถลึงตาดุมัน หน้าร้อนผ่าวไปหมด 
“มาให้กูบิดนมคืนเลย”
“เรื่องดิ! ไอ้บ้า”
“เมื่อไหร่มึงจะไปตีล่ะลูก”  คุณดิลวิลเขารบเร้า อยากจะตีโต้กับผมครับ มึงปรึกษาพลังงานชีวิตกูด้วย
เจอไอ้ไลค์ไปเมื่อเย็นก็ปวดหัวจะแย่ ไม่มีอารมณ์เล่นกับมันหรอก

“ไว้ก่อน.........กูเหนื่อยๆเพลียๆเว้ย นั่งพักก่อนดิ”  พอผมตอบไปแบบนี้ไอ้เดย์มันเค้นหัวเราะแล้วว่า
“เพลียห่าไร? กูยังไม่เห็นมึงทำอะไรเลยตั้งแต่มาก็นั่งเหม่ออยู่ได้..คิดถึงใคร”
“จะไปคิดถึงใครวะ”
“อย่าให้รู้แล้วกันว่าคิดถึงคนอื่น.........นอกจากเค้าอ่ะ..”   แนะ!....หางเสียงมึงจะอ้อนไปไหนวะ////
มันน่ะชอบทำตัวเป็นเจ้าของผม ผมไปเป็นของมันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน บางทีก็โคตรหมั่นไส้มันเลยนะ

“ตีแบดแข่งกันป่ะ”   
“บ้าดิ กูตีไม่เก่งยังไงก็แพ้มึง”
“แล้วใครว่ากูตีเก่งวะ เล่นเป็นคู่ไงดีมั้ย พนันกันมั้ยครับๆ55”
“พนัน? พนันอะไรวะ”
 มันชอบเล่นแบบนี้เรื่อย คราวก่อนก็เล่นท่องจำของชอบไม่ชอบ ดีนะไม่เคยแพ้มันไม่งั้นเสียตังค์
แต่มันก็ยังไม่เคยพลาดเหมือนกัน จำแม่นกันจนรู้ไปยันสีกางเกงในที่ใส่บ่อยสุดของกันและกันเลยอ่ะเอาดิ...........................................................เอ๊ะ!?..............เฮ้ยเดี๋ยวนะๆๆ...
ผมจำทุกเรื่องของมันเอาไว้โดยไม่รู้ตัวเลย... คิดๆแล้วช่วงนี้ก็ยังมีแต่เรื่องของมันในหัวตลอดเวลา...บ้าชะมัด////*//
ไอ้หมาเจ้าเล่ห์!............ ทำให้กูเอาแต่คิดเรื่องมึงทุกวันๆ


“หึหึ55 มองค้อนทำไมวะ ว่าไงแข่งตีแบดกะกูป่าว กล้าๆหน่อยครับ กล้าๆหน่อย55”
“ฮึ! มึงรู้มั้ยวันนี้กูใส่กางเกงในสีอะไร ถ้ามึงทายถูกนะ กูจะแข่งด้วย!”   
วันนี้ใส่ตัวใหม่มาไม่เคยมีด้วยสีนี้ มันจะมารู้ได้ไง๊555

“สีขาว!”
“เฮือก!!มึงรู้ได้ไง!?”  ผมสะดุ้งเลยครับ มันตอบอย่างเร็วแถมมั่นใจมากด้วย
“ก็กูเห็นอ่ะ เคี้ยกกกก555555” 
“ไอ้บ้ามึงมาเห็นตอนไหนวะ!?”
“ก็ตอนที่กูถอดเสื้อมึงไง”
“อึกก!////*//...ฮึ่ม!!!”

แหม่... ขอเล่าย้อนไปให้ฟังสักนิดนะครับ คือตอนแรกผมใส่เสื้อยืดคอกลมสีขาวเนื้อบางๆ มันใส่สบายดีครับ
 แต่พอมันมารับที่บ้านเจอเข้า แม่งไล่ผมไปเปลี่ยน มันบอกไม่ชอบเสื้อผม  คนบ้าน่ะครับทุกท่าน!
...ผมก็เถียงกับมันอยู่พักใหญ่ว่าผมจะใส่ตัวนั้นๆ มันก็ไม่ยอมให้ใส่ คืออะไรครับนี่มันเสื้อผมนะ ชอบมาบังคับ
ผมทำท่าจะเดินไปหน้าบ้านไม่ยอมเปลี่ยน โดนมันจับถอดออกตรงนั้นเลย แม่จ๋าก็เห็นมันแกล้งผมนะ
เอาแต่นั่งหัวเราะลูกตัวเองอยู่ได้ไม่ยอมช่วยกันบ้าง สุดท้ายผมต้องเปลี่ยนเป็นเสื้อยืดคอวีสีดำมาแทนครับ

“เวรเอ๊ย............ ไม่เอาตังค์ไม่ได้เหรอ”  ผมพูดเสียงอ่อยเลย ช่วงนี้ยิ่งเหลือตังค์น้อยๆอยู่
“ใครบอกมึงว่าจะพนันเอาตังค์เล่า”  ไอ้เจ้าเล่ห์มันยิ้มกริ่มยักคิ้วให้ผม
“อ้าวแล้วจะพนันเอาอะไรเดย์////*// มึงอย่ามาทำเป็นยิ้ม อย่าลีลาว่ะบอกๆมา”
“เอามึง”
“ห๊า!?//////*//”
“เอามึง.........มาเป็นคนรับใช้กูหนึ่งวัน น่าสนุกนะ!5555555”
ใจหายใจคว่ำหมดไอ้บ้า พูดก็ไม่รีบๆพูดมาให้ครบ กูคิดลึกจนกลายเป็นบ่อบาดาลได้แล้วไอ่สัด

ไอ้เดย์มันหัวเราะเสียงดังครับ พวกเพื่อนๆรุมตะโกนด่ามันว่าเป็นบ้าอะไร ประสาทแดกไปแล้วเหรอ

..................................

................. 

[tsktonight]

////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 23 ตีรักให้ข้ามเน็ต...  /2   






..................................

.................  และแล้วการแข่งขันก็เริ่มขึ้น
ไอ้พวกที่เหลือเอาด้วยหมด น่าสนุกดีครับ แต่ผมจะไม่สนุกเลยถ้าแพ้มันต้องไปเป็นทาสรับใช้มันอีก
เรามีกันแปดคนแบ่งเป็นสองทีมครับ เอาผลคะแนนมาบวกกัน ทีมไหนชนะได้เป็นคุณหลวง ทีมไหนแพ้ได้เป็นขี้ข้า
บทลงโทษมีผลบังคับใช้จนกว่าจะหมดวันครับ ก็ถือว่าไม่นานเพราะตอนนี้ก็หกโมงแล้ว ถ้าแยกย้ายกันกลับบ้าน
ก็เลิกเล่น แค่เล่นกันเอาขำๆ

ทีมผมมีไอ้ยู ไอ้คิม ไอ้กีต้าร์ ส่วนทีมไอ้เดย์มีไอ้ซีน ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต
“กูเอาไอ้ต้าร์เลยก๊ากก55555 มึงเสร็จแน่เชี่ยต้าร์5555”  ไอ้ซีนมีการชี้หน้าจองตัวเอาไว้ก่อนล่วงหน้าว่าจะเล่นใคร
“เดี๋ยวก็รู้เชี่ยซีน! หึหึหึ”  ไอ้กีต้าร์มองตาแข็งหัวเราะแข็งๆกลับ ดูน่าเกรงขาม

ผมเลือกคู่กับไอ้ยูครับ ไอ้คิมกับไอ้ยูมันตีเก่งพอๆกันเลย แต่คู่ผมลงแข่งก่อนเพราะให้ไอ้คิมที่ดูเหนื่อยๆนั่งพักก่อน
ผมตีไม่เก่งส่วนไอ้กีต้าร์ก็ตีเก่งกว่าผมแน่ไว้ใจได้ พอผมลงมาอยู่ในคอร์ด ไอ้เดย์มันแสยะยิ้มเดินมาทำท่าเชือดคอ
ขู่ผมครับ! โฮะฟายเอ๊ย เดี๋ยวคุณหลวงจะใช้แม่งให้อานเลย5555

“ฮึ่มมึงสิตายเชี่ยเดย์! ฮึบ!! ย๊าคคคคคคคคคค!!!”
ฟวั่บ! ผลั๊วะ!!! ฟื้ววววววววววววววววว~~~ แป้ก...........
ผมเสิร์ฟ............ไม่ข้ามครับ||||||||||   ไอ้ยูก็ด่า  “ไอ้ห่าเอามานี่กูเสิร์ฟเอง ควายแท้ๆเฮ้อ”

แล้วก็ตีโต้กันสนุกเลย ฟุบฟับๆ มันส์มากเลยครับ แต่แค่ไอ้ยูกับไอ้เดย์นะ...
คือผมกับไอ้น็อตที่ลงไปเล่นคู่กับพวกมันนี่เหมือนอากาศธาตุยังไงอย่างงั้น แทบไม่ได้ทำอะไรเล้ย
เพราะพอจะตีๆโต้คืนบ้าง เชี่ยยูก็วิ่งถลามาปาดหน้ากูเลยครับ แหกปากบอกหลีกๆๆมันรับเองๆ
ไม่ได้ดั่งใจมันมากเข้าๆ ผมวิ่งช้า มันก็วิ่งขึ้นลงทั้งหน้าทั้งหลัง โอ๊ยเห็นมันวิ่งบ้าพลังแล้วผมเวียนหัว
พอวิ่งมาชนกัน ไอ่เชี่ยยูแม่งผลักผมกระเด็นเซแท่ดๆๆ ... คือไอ้บ้านี่กูอยู่ทีมเดียวกับมึงน๊า~~||||||*||
แม่งมันแอบเกลียดผมรึเปล่าเนี่ย วิ่งมากระแทกซะตัวผมถลาล้มลงไปนั่งพับเพียบกับพื้นก็มี
ไอ้พวกห่าทั้งหลายฮาสนั่นขำขี้แตก หัวเราะผมกันลั่น แม้แต่คนอื่นที่ไม่รู้จักที่อยู่ห่างๆกันหรือรอเล่นอยู่ยังมาขำโผ๊ม
อายเขาแม่งงงงงง/////////*//  ผมไม่น่าหลวมตัวมาเล่นกับไอ้พวกบ้านี่เลย

ไอ้เดย์แม่งจ้องโจมตีแต่ผม ใช้แรงควายป่าบวกหมีอลาสก้าบวกสรรพสัตว์ในตำนานช่วงยุคจูราสสิกปาร์คตีใส่ผม
 เวลาไอ้ยูมันรับไม่ทันผมงี้เอาหน้าอันหล่อเหลาหลบไว้ก่อนสุดฤทธิ์เลยครับ บางทีถึงขั้นต้องวิ่งหนี
ไอ่สัดมึงสาบานซิว่ามึงชอบกูจริงๆไอ้เลว ผมแสนจะโมโหมันนะ แต่แบบว่าตีใส่เต็มแรงลูกแบดขึ้นโด่งสูงไป
สุดท้ายผมก็มองหาไปเหอะทำไมไอ้เดย์มันยืนขำฟะ เงยหน้ามองหาว่าลูกที่ผมตีไปอยู่ไหนแล้ว ป๊อก!!!||||||*||
เสือกตกลงมาใส่หัวตัวเอง... “ก๊ากกกกกกกกกกกก55555555555”  เชี่ยเดย์ขำแทบขาดใจ

ส่วนไอ้หอกน็อตแม่งถือโทรศัพท์มือนึงถือไม้แบดมือนึง มันวิ่งไปวิ่งมาเฉยๆนะ กดโทรศัพท์เล่นตลอด
ปล่อยให้ไอ้เดย์สายโหดตีโต้กะไอ้ยูสายเสียสติ ไอ้สองตัวนี้มันเอาจริงเอาจังสุดยอดไปเลย ไม่สนใจกูเล้ย T T
แต่ไอ้เดย์น่ะมันอาศัยแรงอย่างเดียว ส่วนไอ้ยูมันเทคนิกดีกว่า ผลที่ได้ออกมาก็เลย...

“เอ้า! เกมส์!!!! ไอ้ยูไอ้ลูกคิด ชนะโว้ยยยยยย!5555555”  ไอ้กีต้าร์ยกมือให้หยุด ประกาศว่าคู่ผมชนะ     

“อ่ะฮ้า!555 เด็ดๆ สมๆ เป็นไงๆ วู้! แบร่ๆๆๆ”    ผมยืนหนีบไม้แบดที่ไม่ค่อยได้ใช้งานกับรักแร้ไว้
แล้วแลบลิ้นปลิ้นตาเยาะเย้ยไอ้เดย์ครับ สะใจ เป็นไงล่ะกูไม่ค่อยได้ทำอะไรกูยังชนะมึงเลย555

ไอ้เดย์นั่งหอบเหนื่อยหนัก ยิ้มน่ากลัวกวักมือเรียกผมให้เข้าไปใกล้ๆ ผมส่ายหน้าไม่ไปหามันก็ทำตาดุๆขู่อ่ะ|||||||||
“..ไร?”  ผมทำหน้างง เดินเข้าไปหาแบบระแวงๆ แล้วก็โดนคว้าตัว! มันเอาหน้ามาไถพุงผม พอผมตกใจดิ้นหนี
มันก็จับชายเสื้อผมดึงยกขึ้นไปเช็ดหน้าเช็ดคอมัน อ๊าคคคค -*- เสื้อผมเลอะเหงื่อมันหมด “เชี่ยเดย์ปล่อยกูเลย!”
ผมหน้าบึ้งปัดๆเช็ดๆเสื้อตัวเองหนีมันไปนั่งไกลๆ ไอ้เดย์มันขำชอบใจที่แกล้งผมได้แล้วหันไปหยิบน้ำดื่มมาจิบ


ต่อไปตาคู่ไอ้กีต้าร์กับไอ้คิม แข่งกับไอ้ซีน ไอ้มาร์คครับ  ผมก็นั่งเชียร์กับไอ้ยูเย้วๆ ไอ้เดย์กับไอ้น็อตนั่งลุ้นเลยครับ
ถ้าไอ้ซีนกับไอ้มาร์คแพ้ พวกมันสี่คนต้องมาเป็นขี้ข้าพวกผมสี่คน
ไอ้สี่ตัวที่ลงแข่งกันรอบหลังนี้มันแข่งกันเอากวนตีนเข้าว่านะ เล่นท่ายากเยอะจนน่าวิ่งลงคอร์ดไปถีบตูด
สักคนละป้าบสองป้าบ แม่งแอ็คตีลอดหว่างขางี้ ปิดตาเสิร์ฟงี้ หันหลังตีงี้ มีวิ่งไปวิ่งมาหมุนตัวหมุนๆๆแล้วค่อยตี
ตีเสร็จมีเดินเป๋เพราะงงหัว โห่ไอ้พวกฟายมึงนึกว่าเล่นสเก็ตซ์ลีลาเหรอสาดดดดดด
โดยเฉพาะไอ้ซีนนี่กวนตีนหนักกว่าใครเพื่อน ทำท่าแบบการ์ตูนfrozenร้องเพลง let it go ไปวิ่งหมุนตัวเสกหิมะไป
แรดมาก แล้วก็เต้นส่ายตูด ส่ายหน้าส่ายหลัง ควงๆๆร่อนเอวอย่างกับหมอลำซิ่งอยู่กลางคอร์ดแบด! 

ผมนั่งขำปรบมือส่ายหัวให้กับพฤติกรรมอันบ้าบอคอแตกของเพื่อนๆ
แต่ผมว่าไอ้ซีนแผนสูงนะ เพราะมันทำอย่างนี้เพื่อนๆก็ขำมันสิ ไอ้คิมกับไอ้กีต้าร์แหกปากด่ามันไปขำไป
ไม่ค่อยมีแรงตีใส่มันเท่าไหร่หรอก ไอ้สี่ตัวนี้ตีไปขำไป ลงไปนั่งขำนอนขำกลิ้งเกลือก
หลักๆไอ้ซีนจะเต้นกับเล่นท่าครับ ไอ้มาร์คก็ทำหน้าแบ๊วบ้าง สลับกับขำจะเป็นจะตาย
ไอ้คิม กับไอ้กีต้าร์ก็พลอยบ้าไปกับพวกมันด้วย เล่นเอาสนุกเข้าว่าล่ะครับไม่ได้กะจะฆ่ากันตายอย่างไอ้ยูไอ้เดย์

“เคี้ยกกกกกก5555555555555555 เกมส์! เกมส์แล้วเว้ย!!!  เชี่ยซีนเชี่ยมาร์คชนะก๊ากก55555”
เดย์ประกาศลั่นด้วยความสะใจ ผลออกมาไอ้ซีนกับไอ้มาร์คชนะได้ไงไม่รู้เชื่อมันเลย

ไอ้คิมลากไม้แบดเดินมา ท้าวเอวหอบแฮกๆ ตรงมาที่ผมกับไอ้ยูนั่งทำหน้าเคียดแค้นไอ้เปตรเดย์อยู่
 “เฮ้อ แฮ่กๆๆ ย..อย่างนี้ก็เท่ากับเสมอกันแล้วดิ ........แฮ่กๆ โอ้ยเหนื่อยว่ะ ฟู่!... ยูมึงไปแทนกูที เอาให้ชนะนะเว้ย”   
“เอ้อ! วางใจกูได้!55555”  ไอ้ยูชกอกตัวเองเหมือนกอลิล่า หัวเราะปากกว้างขึงขังแท็กมือเปลี่ยนตัวกับไอ้คิม

ไอ้เดย์มันเห็นไอ้ยูลงไป มันเลยไปลากคอไอ้ซีนออกมาแล้วเข้าไปเสียบแทน  โต้กันมันส์หยดเลยครับนัดตัดสิน

แล้วผลที่ได้คือ! คือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!

ทีมผมชนะ! วู้เย่!!!   “ก๊ากกกกก55555555555สมน้ำหน้ามึง555555วันนี้มึงต้องเป็นขี้ข้ากู555”
และผมก็เดินไปล้อๆหลอกๆ แลบลิ้นปลิ้นตาส่ายหน้าส่ายตูด ล้อเลียน เยาะเย้ยไอ้เดย์ต่อหน้ามันอย่างสะใจ
เลยโดนมันไล่เตะตูด ผมวิ่งหนีหน้าตั้ง พวกเพื่อนบ้าแม่งก็ไม่ยอมช่วยผม วิ่งหนีมันยันวิ่งออกนอกโรงยิม..


“555จะหนีไปไหน!”   ไอ้บ้าเอ๊ยผมหนีไม่ทัน มันวิ่งมารวบตัวจับผมทันก่อนจะวกกลับเข้าโรงยิม
มันกอดแล้วทำท่าจะหอมแก้มผม ผมเห็นคนขี่มอเตอร์ไซค์ตรงมาทางนี้ก็ตกใจรีบดันมันออก
“เฮ้ย!/////*// ไอ้บ้า! ไอ้ห่านี่!!! มาทำอย่างนี้ได้ไง! เดี๋ยวใครมาเห็น!”  ผมถลึงตาว่ามัน มันก็เอาแต่ยิ้ม
“ป่ะ คุณหลวงของบ่าว เคี้ยกก5555 วันนี้รับรองกูจะทำให้มึงเยิ้ม เอ๊ย!มีความสุข สบายตัวตลอดคืน///// คึคึ คึคึ”
“เชี่ย!!!////*// ไอ้คนลามก! ปล่อยกู๊~~~~!”  แตกตื่นตกใจครับโดนมันจูงมือลากกลับเข้าไปเก็บของกลับ
ดูที่มันพูดดินี่ผมชนะมันนะ ไหงผมรู้สึกแปลกๆตะหงิดๆ มันผิดปกติ ทำไมไอ้เดย์ดูชอบใจที่ได้เป็นขี้ข้าผมล่ะ????

...............................................
..........................
.............

********************************

ครึ่ก! ครึกๆๆ!!! ครืดดดด~~ วี๊ดดดดครืดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เสียงเครื่องปั่นหนวกหูชะมัด ผมกับเพื่อนๆและข้าทาสทั้งหลายย้ายทัพกันมาที่เรือนคุณหลวงธนาคิมเรียบร้อยครับ
ล้างหน้าล้างตัว เช็ดหัวเช็ดหน้านั่งพักกันพอหายเหนื่อย ก็นั่งรอเจ้าของเรือนทำอะไรให้กินตามที่โฆษณาไว้
ไอ้คุณหลวงคิมมันกำลังทำน้ำแตงโมปั่นให้พวกเรากินครับ มีขี้ข้ามาร์คเป็นลูกมือ ส่วนบรรดาคุณหลวงคนอื่นๆระหว่างที่รอ
ก็นอนเอกเขนกดูทีวีเหยียดแข้งเหยียดขา พวกขี้ข้าก็พากันบีบนวดให้ สบ๊าย สบาย~~~…. 

ขี้ข้าน็อตนวดขาให้คุณหลวงธามนิธิ (ไอ้ยู)ที่นอนคุยโทรศัพท์กับคุณพี่บาสแบบขอไปทีครับ
นวดมือนึง อีกมือเล่นเกมส์ในโทรศัพท์ เลื่อนเวลได้ทีก็เฮลั่น
ส่วนคู่ไอ้ขี้ข้าซีนกับคุณหลวงชนายุส (ไอ้กีต้าร์)นี่กูหมั่นไส้สุด ไอ้ซีนมันนั่งเกาะแข้งเกาะขาไอ้กีต้าร์ซะมากกว่า
ที่จะเรียกว่านวดให้นะ มันกอดขากีต้าร์ลูบเล่นไปๆมาๆ เกยคางบนตักด้วย เสนอหน้าดูไอ้ต้าร์เล่นมือถือเพลินๆ
คิดๆดูมีแค่ผมที่ดูโทรทัศน์  ก็กดเปลี่ยนช่องหาอะไรดูไปเรื่อย ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องเสียงเครื่องปั่นก็ดัง
ไอ้คิมคุยกับไอ้มาร์คเสียงดังอีก

“โอ๊ะ!//// เฮ้ยๆๆ เดย์ มึงนวดตรงอื่นบ้างก็ได้ม้างงง”
ไอ้เดย์มันตั้งอกตั้งใจนวดให้ผม รู้สึกจะเน้นแถวๆต้นขาผมเป็นพิเศษ  ป้วนเปี้ยนกับลูกชายกูเหลือเกินนะ////*//
พอลองหันหลังให้นวดไล่ๆไปตามแผ่นหลัง ไอ้บ้านี่ก็เลยไปยันก้น มันคลึงก้นกกให้ผมอ่ะ ผมเลยรีบพลิกตัวนั่ง
รู้สึกใจสั่น คนบ้าอะไรวะมือซนเป็นบ้า แล้วพอผมนั่งตัวแข็งมันก็มานั่งประกบข้างหน้า บอกจะนวดหน้าอกให้

“พอแล้ว! พอเลยเดย์มึงไม่ต้องนวดแล้ว กูหายเมื่อยเลยมึงไปช่วยไอ้คิมไป”
“ไม่ไป”
“เอ้า! ก็กูสั่งอ่ะ”
“กูรับใช้เฉพาะมึงคนเดียว หึหึหึ”   แววตาไอ้บ้านี่น่ากลัวชะมัด มันคิดจะทำมิดีมิร้ายผมรึเปล่าเนี่ย เก็บน้ำลายมึงด้วย
“โว๊ะ!////*//”  ขี้เกียจเถียงกับมัน หันไปคุยกับไอ้ยูแทน เห็นมันวางโทรศัพท์แล้ว  ปล่อยให้ขี้ข้าเดย์มันนั่งกับพื้น
เอาหัวพิงขาผมเล่นเฟสในมือถือตัวเองไป
บรรดาคุณหลวงได้นั่งบนโซฟาครับ พวกบ่าวไพร่ขึ้นมานั่งตีเสมอไม่ได้นะ555

“ยู เป็นไงวะ ตีแบดนี่เหนื่อยเท่าซ้อมบาสรึเปล่า”
ไอ้ยูยิ้มๆตอบ  “หึหึ วันนี้เหนื่อยแค่ไหนก็โอเว้ย กูขอไม่เหนื่อยหัวใจเป็นพอ”  รู้สึกว่ามันเพิ่งจะดีกับพี่บาส
 หลังจากที่ทะเลาะกันตามคาด เรื่องที่มันแอบหนีไปเที่ยวตะลุยบ้านร้าง(ผิดหลัง)กับพวกผมไม่ยอมกลับทั้งคืน

วันนั้นผมยังจำได้ มันยืนยันจะกลับถึงใครๆจะว่าให้ค้างที่บ้านพี่อ๊อฟ แต่มันก็ว่าจะออกไปหาแท็กซี่ทั้งที่ตีสี่แล้ว
จะเช้าอยู่แล้ว  แต่สุดท้ายไอ้บ้ายูดันเผลอหลับไปครับมันไม่รู้ตัว กลับไปเจอพี่บาสนอนเฝ้าหน้าห้องมัน ดราม่าเลย
พี่บาสไปเคาะห้องเรียกมัน มันไม่ตอบ ไม่เปิด ก็มันไม่อยู่นิ แต่พี่บาสไม่รู้เขาเลยนั่งง้อมันอยู่หน้าห้อง
จนเผลอหลับไป (แหม่ สองคนนี้สมกับที่เป็นแฟนกัน หลับง่ายหลับดาย) ทีนี้ตื่นมาเจอไอ้ยูกลับมาจากข้างนอก
ตอนเช้าก็เลยโมโหใหญ่ ไม่ยอมคุยด้วยตั้งหลายวัน ไอ้ยูง้อทุกวัน555 รู้สึกจะดีกันเมื่อคืน เพราะเมื่อเย็นวาน
มันซ้อมบาสเสร็จก็รีบกลับไปตามง้อแฟน ไม่มารวมกลุ่มกับพวกผม โทรไปคุยด้วยตอนสองทุ่มยังบอกไม่ดีกัน
แต่เช้านี้มาแม่งยิ้มแฉ่ง แสงเหล็กดัดฟันมันแสบตาผมอย่างกับแสงอาทิตย์

“แล้วมึงล่ะ เหนื่อยมั้ย”  ยูมันถามผมยิ้มๆ
ผมก็ยักไหล่ทำหน้าแน่ ก่อนจะบอกเสียงอ่อย “เหนื่อยดิวะ|||||กูไม่ชอบ”
“ไม่ชอบ แล้วเล่นทำไม55”  ไอ้ยูขำส่ายหน้า
“ก็ไอ้บ้านี่มันบังคับอ่ะ”  ผมเอานิ้วจิ้มๆหัวเกรียนไอ้เดย์ครับ มันแหงะหน้ามามองผมตาขวางเล็กน้อย ผมสะดุ้ง
แกล้งยกมือไหว้มันปลกๆ “ขอโทษครับขี้ข้า”  เชี่ยเดย์หลุดขำมันชี้หน้าผมแบบเตือนๆว่าอย่าได้ใจ ก่อนจะหันไป
นั่งเล่นเฟสเอาหัวซบขาผมต่อ

ไอ้พวกรอบข้างขำผมคิกคัก แล้วอยู่ๆไอ้ยูก็ส่งข้อความเข้ามือถือผม ผมเปิดดูอย่างแปลกใจ มันถามมาว่า
[ไม่ชอบจริงเหรอ555 แล้วมึงจูบกันไมอ่ะ]

ผมหน้าแดงรึเปล่านะ “ก็มึงอ่ะ! มึงบอกให้กูทำ”  ผมตอบไปไอ้ยูยิ่งขำ เดย์มันเงยหน้าขมวดคิ้วมองผมแบบงงๆ
คงได้ยิน คนอื่นๆก็มองๆผมเหมือนอยากรู้ว่าคุยอะไรกับไอ้ยูกัน

ไอ้ยูทำไม่สนผม พิมพ์โทรศัพท์ยิกๆๆ ผมเห็นอย่างนั้นเลยรีบปิดเสียงเตือนข้อความเข้า เวลามันส่งมา
คนอื่นจะได้ไม่รู้ [ คนไม่ชอบกัน ใครเขาจูบกันวะไอ้บ้า! กูแค่แกล้งมึง มึงไปทำจริงๆ5555 ไอ้โง่! รู้ใจตัวเองรึยัง ]
อ่านแล้วผมก็อึ้งนะ/////// มันคิดอย่างนี้เหรอ เหล่มองหน้าไอ้ยูก็อมยิ้มขำคิกคักๆ
ผมส่ายหน้าช้าๆแทนการตอบคำถามมัน มันก็พิมพ์ข้อความมาหาผมอีก

[ ชอบป่าวล่ะ ถ้าชอบก็แปลว่ามึงชอบมันเข้าแล้วสิ ]  ผมอ่านแล้วใจเต้นแรงมาก บ่นพึมพำเบาๆว่า บ้าดิ../////
ทำไมผมต้องไปชอบไอ้เดย์ด้วย ผมแค่ชอบจูบ....ไม่ได้แปลว่าชอบมันสักหน่อย ผมก็เถียงในใจแล้วส่ายหน้าให้ไอ้ยู

[ เถียงกูอีก ไม่เชื่อกูมาปรึกษากูทำไม เรื่องง่ายๆแค่นี้ควายก็ยังคิดได้  มึงเชื่อกูดิ!   ]
ไอ้ยูยืนยันทำสีหน้าจริงจังหนักแน่นกับผมมาก ผมก็นิ่งไป คิด....เอ๊ะ ตกลงมันด่าผมรึเปล่านะ?  -*-

[tsktonight]

////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 23 ตีรักให้ข้ามเน็ต...  /3





ผมนั่งจ้องตาเถียงกับไอ้ยูทางสายตาอยู่พักใหญ่ ไอ้คิมก็แหกปากมา “มาแล้วคร้าบบบบบคุณเพื่อนนนนนน
น้ำแตงโมปั่นสุดยอดแห่งความอร่อย! เหาะ!”

ขี้ข้าเดย์ทำหน้าทีทันทีเลยครับ รับแก้วน้ำแตงโมปั่นสีแดงสวยมายื่นให้ผม แต่พอผมจะถือแก้ว มันไม่ยอมให้
“แดกไป กูถือให้”  ยิ้มยักคิ้วซะด้วยไอ่สัด มันบังคับจับหลอดไว้ให้ผมดูดอย่างเดียว
ผมเลยต้องยอมเป็นง่อยกึ่งนั่งกึ่งนอนดูดน้ำแบบนั้น
 “งะ..น้ำกูอร่อยม๊ะ” 
 “แค่กๆๆๆๆๆ!!!!”  ไอ้ห่าถามทีผมสำลักเลย “มึงพูดให้มันดีๆหน่อยเดย์”
“ก็ถามว่าน้ำที่กูป้อนเนี่ยยยย มันอร่อยมั้ย5555”
“ฮึ่ม! เอามานี่ กูกินเอง////*//” 

พอผมถือแก้วเอง มันก็หันไปรับจานสลัดที่ไอ้คิมยื่นมาให้ เอามาป้อนผม ...
ผมอ้าปากกินมันก็ถามว่าอร่อยมั้ย   “อื้อ////”

“เฮ้ยแอ๋มชวนกูไปกินสุกี้อีกแล้วว่ะ”  ไอ้กีต้าร์ก้มหน้าคุยแชทกับแฟนมัน แล้วเงยหน้ามาบอกเพื่อนๆ
สลัดยังคาปากมันอยู่เลย สุกี้อีกแระ แอ๋มกินอย่างอื่นไม่เป็นรึไงนะ

พอกีต้าร์ลุกยืน ไอ้ซีนก็เงยหน้าถามเจ้านายมันตาละห้อยเลยครับ “มึงจะไปเหรอ..” 
ไอ้กีต้าร์มองหน้าไอ้ซีนนิ่งๆแล้วถาม “มึงจะทำไม”
“คุณหลวงอย่าทิ้งอิชั้นไปเลยนะฮ้า~~~”  ขำก๊ากเลยครับไอ้ซีนมันกอดขาไอ้กีต้าร์ดัดเสียงซะน่าเกลียด
ผมฮาอย่างกับดูละครนางทาส555

“มึงปล่อยกู!”
“ไม่ปล่อย!”
“กูจะไป!”
“กูไม่ให้ไปอ่ะ”
“กูจะไปฉี่ไอ่ควาย!”
“เอ้อ! แล้วก็ไม่บอกกูไอ่สัด!”
ไอ้ซีนปล่อยกีต้าร์ไปครับ ไอ้ต้าร์ไปเข้าห้องน้ำแป๊บเดียวก็กลับมานั่งให้ไอ้ซีนเลื้อยพันแข้งพันขาน่ารำคาญต่อ

“ต้าร์มึงไม่ไปกับแอ๋มเหรอ”  ผมถามไอ้ต้าร์เพราะอยากรู้ ไอ้ซีนหันมามองผมตาขวาง มันนั่งกับพื้น
กอดขาไอ้กีต้าร์แน่น ด่าผมว่าอย่าเสือกได้มั้ยมันไม่ยอมให้ไอ้กีต้าร์ไปหรอก ไอ้บ้าซีนทำอย่างกับแอ๋มเป็นเมียน้อย
ทุกคนก็หัวเราะมัน มันเลยบอกว่าแกล้งทำไปงั้นแหละล้อเล่นไอ้กีต้าร์อยากไปก็ไปดิ แต่ไอ้กีต้าร์ไม่ไปแล้วครับ
“บอกแอ๋มแล้วว่าขี้เกียจไป อยู่นี่สบายกว่ามีขี้ข้าด้วย555”  กีต้าร์ขำใส่หน้าไอ้ซีนครับ
ไอ้ซีนแสยะยิ้มตาหยีบอก  “555ดีแล้ว ขณะที่มึงอยู่นี่ แอ๋มจะได้ไปหาผู้ชายคนอื่นบ้าง5555”
“สัด!”  กีต้าร์สะบัดขาเตะไอ้ซีนกลิ้งไปสามตลบ มันแอ็คติ้งเว่อร์ด้วยแหละ ใครๆก็ขำ

“เดย์ แอ๋มฝากมากถามว่าช่วงนี้มึงยุ่งเหรอ”  จู่ๆกีต้าร์ก็ถามไอ้เดย์
 ไอ้เดย์ทำหน้าสงสัย   “ทำไมวะ”
“หึหึ กูว่าเรื่องยัยกั้งแหงๆ เห็นบ่นว่ามึงไม่ค่อยตอบแชท ถ้าไม่โทรไปก็ไม่โทรหา เขาท้อแล้วนะเล่นตัวจังวะ”

ไอ้เดย์มองหน้าผมทันทีเลย ผมก็เสหางตามองทางอื่น ........เชอะ กูไม่เห็นจะสน
“ขี้เกียจคุย”  ไอ้เดย์ตอบสั้นๆ ไอ้กีต้าร์เลยชี้หน้าแซวทำเอาผมหูผึ่ง “แหมๆๆๆ แสดงว่ามึงสนอีกคนมากกว่าอ่ะดิ
เพื่อนแอ๋มแย่งกันให้เบอร์มึงขนาดนั้น ไอ้ซีนมันอิจฉามึงซะไฟลุกออกตา555”
เดย์ขมวดคิ้วยิ้มๆ ส่ายหน้า  “กูก็คุยไปงั้นๆแหละ บางทีก็เยอะไปว่ะ ยังไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย ชอบมาหึงกู
ถามอยู่ไหนทำอะไรกับใครที่ไหน เป็นชุด เลยขี้เกียจคุยด้วย เห็นว่าเป็นเพื่อนแอ๋มหรอกนะ”
เดย์มันหันมาตักสลัดป้อนผมอีก ผมส่ายหน้าไม่กิน มันก็แทบจะเอายัดปากผม
“เอ๊ะ! ก็กูไม่อยากกินแล้วอ่ะ!”
“งั้นเอาแซนวิสที่ไอ้คิมเพิ่งทำมั้ย ไส้ปูอัดอร่อยนะลูกคิด เดย์ป้อนนะ นะๆ”
“ฮึ่ม! เอามานี่กูถือเองได้! ปล่อย!” 
“ทำไมต้องตะคอกเดย์ด้วยอ่ะ”  หนอยมาทำมองผมตาปริบๆ น่ารักตายห่าล่ะ

“ฮั่นแน่! ไอ้เสือ! 55มึงมีคนอื่นที่จ้องจะกินอยู่ใช่มั้ยล่ะ!! ไม่อย่างนั้นมีเหรอมึงจะปฏิเสธใครแบบนี้
เฮ้ยนี่มึงคิดเอาจริงใช่มั้ยเนี่ย โฮ่!ใครวะ!? กูรู้จักมั้ย?”  ไอ้น็อตเงยหน้าจากเกมส์พูดล้อไอ้เดย์เสียงดังแบบตื่นเต้น
ไอ้น็อตพูดแบบรู้จักนิสัยไอ้เดย์ดี ไอ้เดย์มันเลยบอกไว้มันได้แล้วเดี๋ยวมันจะบอก ผมฟังแล้วสะอึก ตาโต

“55555”  ไอ้ยูแม่งขำใส่ ผมหันไปถลึงตาใส่มัน มันก็ส่ายหน้ายิ่งขำผมแล้วถาม “เฮ้ยลูกคิด แล้วมึงล่ะโสดๆงี้
ได้คุยกับสาว....หรือว่าผู้ชายที่ไหนบ้างรึเปล่า555”  เอาล่ะสิไอ่เชี่ยยู! มึงจะถามทำแมวอะไรวะ จะทำให้คดีพลิกนะ
ผมสะดุ้งร้อนตัว รีบสั่นหน้า  “ไม่ๆๆๆๆๆ กูไม่คุยกับใครทั้งนั้นแหละ! ไม่มีใครมาชอบกูหรอก”   
เพื่อนๆขำผมกันใหญ่ พวกมันยังไม่รู้เรื่องไอ้ไลค์ มีแค่ผม เดย์ แล้วก็ยูที่รู้

ไอ้เดย์มันส่งสายตามาเหล่ๆมอง ผมก็หลบตาอัตโนมัติ|||||| เหมือนคนมีความผิดติดตัว ทำไมผมต้องกลัวมันด้วยฟะ
ผมเลยหาทางเปลี่ยนเรื่องคุย เสไปถามไอ้คิม  “เฮ้ยยยยย คุณหลวงธนาคิมครับไม่ทราบว่าคนที่บ้านคุณหลวงนี่
หายไปไหนกันหมดเหรอครับ?”

“แม่พาเค้กไปซื้อของที่ห้าง พ่อยังไม่กลับ กูพาพวกมึงมานี่พอดีเลยไม่ต้องอยู่บ้านคนเดียว”
น้องสาวไอ้คิมอยู่ม.1 ครับ ขาวเหมือนพ่อ ไอ้คิมน่ะคล้ำเหมือนแม่ แม่ไอ้คิมเป็นคนใต้ คิมเลยหน้าคมๆเหมือนแม่
 
“มึงนี่อ่อนว่ะคิม555 ไม่มีใครอยู่บ้านอย่างนี้ต้องพาสาวมาแซ่บดิว่ะ!555 มีอย่างที่ไหนพาผู้ชายเข้าบ้านเต็มไปหมด”
ไอ้ซีนว่าไอ้คิมขำๆ คิมมันเลยบ่นว่าสาวที่มันคุยๆทางเฟสอยู่ไม่ยอมมาเจอหน้าด้วยสักที สงสัยกลัวโดนฟันเหวอะ

“คิกๆ วันหลังมึงชวนอิดุ๊กดิ๊กมาดิ555”  ขี้ข้ามาร์คแซวไอ้คิมครับ
“โว๊ะ ให้กูชวนใครไม่ชวน ชวนอิดุ๊กมันมา มาทำไม! เอามาให้มันนั่งด่ากูเหรอ มีดุ้นเหมือนกันทำอะไรก็ไม่ได้”
ไอ้คิมมานั่งแทรกกลางผมกับไอ้ยู ส่ายหน้าทำตาเหลือกตลกๆ พวกผมก็ขำ

แล้วไอ้ยูมันก็พูด  “ของอย่างเนี้ยะ มึงไม่เคยลองก็อย่าไปดูถูกมันนะเว้ย555!!! ดีแล้วที่มึงไม่คิดริอาจลองของ
เพราะผู้ชายกับผู้ชายมันก็ทำอะไรกันได้มากกว่าที่มึงคิดเย๊อะ! ทั้งๆที่มีทุกอย่างเหมือนๆกันหมดเนี่ยแหละ555”

ไอ้คิมด่าไอ้ยูยิ้มๆ  “โห่! ก็มึงเป็นเกย์นี่ไอ้ยู! มึงก็ว่าผู้ชายเหมือนกันดีสิ แต่กูไม่ได้เป็น กูเห็นอิดุ๊กมันน่ารักดี
แกล้งมันแล้วสะดีดสะดิ้งสนุกดี กูฮากูเลยชอบแกล้งมันเฉยๆ ไม่ได้ชอบมันจริงๆสักหน่อย”

แล้วไอ้ยูก็พูดในสิ่งที่ทำให้พวกผมฟังแล้วขนลุก หนาวไปเป็นแถบๆ
“มึงก็อย่าพลาดแล้วกัน กูเตือน อย่าทำเป็นเล่นไป ถ้ามึงได้ลองสักครั้งชีวิตมึงอาจจะพลิกไปตลอดกาลเลยก็ได้555”

“พูดซะน่ากลัวเลยไอ่สัด|||||||||||||”  ไอ้คิมบ่นตรงกับใจผมสุดๆ  กูให้เรื่องนี้สิบกะโหลก

ไอ้เดย์มันยิ้มมุมปาก หันมามองหน้าผม ผมหลบตามันหันไปเห็นไอ้กีต้าร์มองหน้าไอ้ซีนแปลกๆ...
“ถ้ามึงเลิกกับแอ๋มวันไหน มาลองกะกูนะ”  ไอ้ซีนพูดทะลึ่งใส่ก่อน กีต้าร์เลยด่า  “เชี่ยเหอะ555”
หัวเราะเคาะหัวไอ้ซีนสองที ดึงแก้มไอ้ซีนจนยืด ไอ้ซีนบ่นเจ็บแล้วก็ไล่จั๊กจี๋เอวไอ้กีต้าร์ มันสองคนแกล้งกันไปมา
หัวเราะคิกคักๆ เป็นภาพที่เห็นจนชินตา ไม่เห็นจะมีใครแซวพวกมันว่าชอบกันบ้าง นอกจากพวกสาววายในห้อง
ทีผมกับไอ้เดย์ล่ะแซวเอาๆ ไอ้พวกไม่มีความยุติธรรม ไอ้กีต้าร์กับไอ้ซีนมันทำตัวเหมือนผัวเมียกันยิ่งกว่าพวกผมอีก

ถ้าพวกมึงจะสร้างโลกส่วนตัวกันสองคนขนาดนี้ กลับบ้านไปปล้ำกันให้ได้ๆกันไปเลยสักทีดีมั้ย
อยากจะถามพวกมันเหลือเกินก็กลัวโดนเพื่อนรุมทำร้ายเอาครับ


******************************


..................
..............
.......

กลับมาที่บ้านก็สองทุ่มแล้วครับ ขี้ข้าเดย์มาส่งแล้วเสนอหน้ามานั่งกินข้าวกับแม่จ๋าด้วย ผมยังอิ่มอยู่เลยไม่กิน
ขึ้นห้องไปปล่อยให้มันโม้กับแม่ผมไป ทุกวันนี้ถ้าใครๆไม่รู้มาเจอไอ้เดย์อยู่กับจ๋าเป็นต้องนึกว่าลูกชายทุกทีไป
ชอบมีแต่คนทักว่าลูกชายหล่อจัง คุณนายลูกเกดเขาก็ยิ้มภูมิใจ ไม่ใช่ลูกตัวสักหน่อย เอาผมไปทิ้งถังขยะซะเลยสิ...

ผมไม่ได้อิจฉาที่จ๋ารักมันหรอกแค่หมั่นไส้มันเฉยๆ ก็มันขี้ประจบทำตัวเป็นเด็กดี ปากก็หวานกับผู้ใหญ่
ผมทำไม่เป็นแบบมันหรอก แต่แปลกนะคนที่บ้านมันดูจะชอบผมกันหมด... ผมไปบ้านมันทีไรมีแต่คนเอาใจ
ซื้อนู่นซื้อนี่ให้กิน เวลาคุยก็ชมว่าผมน่ารักเป็นเด็กดี 55ถือว่าหายกันแล้วกันเว้ยไอ้หมาเดย์


“มึงว่าเรื่องที่ไอ้ยูมันพูด จริงรึเปล่าวะลูกคิด”
 ผมอาบน้ำเสร็จแล้วออกมานั่งเล่นคอม ไอ้เดย์ขึ้นมาหา มาถึงก็ถามแบบนี้ ผมก็นึกแล้วหันไปถามมัน  “เรื่องไหน?”

“ก็เรื่องที่มันบอกว่า....ถ้าได้ลองสักครั้ง.........มึงจะติดใจไปตลอดกาล”
“อึก/////// ไอ้บ้า มันไม่ได้พูดงี้สักหน่อย มันบอกชีวิตจะพลิกเฟ้ย!”
“ก็แล้วทำไมชีวิตต้องพลิกด้วยล่ะ ก็เพราะว่าติดใจไม่ใช่รึไง หื้ม...”

เดย์หมุนเก้าอี้หน้าคอมที่ผมนั่งให้ผมหมุนไปหามัน แล้วก้มตัวลงมาจับที่วางแขนทั้งสองข้างเพื่อคร่อมตัวผมเอาไว้
หน้าหล่อๆยื่นมาหาซะใกล้... ใกล้มากเกินไปแล้ว สบตากันใจผมก็เริ่มเต้นแรงขึ้น หลุบตามองที่อื่น
ก็ดันไปจ้องเอาปากมันอีก///// ทำให้นึกถึงเรื่องวันนั้น นึกถึงรสจูบของมันแล้วใจผมสั่นๆ

“อื้อ~ อย่ามานัวเนียได้มั้ยเดย์.../////*//ไปบ้านมึงไป ไปอาบน้ำ เหม็น..” 
ผมดันหน้าดันตัวมันให้ออกห่าง มันก็มาจับมือผมไปจูบที่หลังมือเบาๆ เล่นเอาสะดุ้ง
“เดี๋ยวดี๊ ยังทำหน้าที่คนรับใช้ไม่ครบเลยนะ”
“ทำอะไร? ไม่ต้องเล่นแล้วกลับบ้านไปเหอะ กูง่วงๆอ่ะปวดตัวด้วย อยากนอนแล้ว มึงกลับบ้านไปเดย์”
“ปวดตัว...งั้นกูนวดให้อีกมา! ลุกขึ้นดิ”
“ไม่เอา! ไม่ต้อง!”

ไอ้เดย์ดึงแขนผมให้ลุกจากเก้าอี้ครับ ตอนแรกผมคิดว่ามันลากผมไปนอนให้มันนวดทะลึ่งๆบนเตียงซะอีก
แต่เปล่าครับ ไอ้นี่เขามาเหนือกว่านั้น มันมานั่งที่เก้าอี้แทนผม เล่นเป็นเก้าอี้นวดโดยการดึงผมลงไปนั่งตักมัน
แบบหันหน้าออกแล้วกอดผมไว้แน่นไม่ยอมให้ลุกหนี
“นวดบ้านวดบออะไรของมึงนี่เดย์! เด๊ย์!!กูไม่เล่นแล้วอย่า~~!!!”
ผมด่าอะไรมัน มันก็เอาแต่ไล่พรมจูบหลัง จูบไหล่ จูบต้นคอผม สยิวเว้ยไอ่สัด!////*//

“อื้อ~ฮือ~~////// เดย์! อย่าๆ ไม่ทำ” 
เอาล่ะสิครับ มันมาลูบเป้าผมอ่ะ คลำแล้วก็คลึงจนขนลุกไปทั้งตัว ไอ้ตรงนั้นมันก็ลุก ไอ้เดย์สนุกมันไม่หยุดมือ
“ชู่ว์! อย่าร้องดัง เกิดจ๋ามาแถวนี้ได้ยินเข้ากูไม่รู้ด้วยนะ”   ไอ้เดย์เตือนผมเลยเบาเสียงลง
 “อยู่ในห้องใส่ทำไมวะเสื้อ หึหึหึ”   แล้วมันก็ล้วงลึกเข้าไปลูบเนื้อตัวผมใต้เสื้อยืดกับบ็อกเซอร์บางๆ
ผมสั่นไปหมด มันหัวเราะเบาๆข้างหู  คือมันเล่นคลำตรงเป้าผมจนมันพอง มันก็รู้ว่าผมนอนไม่ใส่กางเกงใน

“หึหึ นี่มึงกะยั่วกูรึเปล่าลูกคิด” 
“ยั่วห่าอะไรล่ะ เดย์อย่า~////*// ไม่เอานะเว้ย พอเหอะ”  ผมพยายามไล่จับมือมันออก แต่แกะมือกาวมันไม่ออกจริงๆ
ตอนนี้โดนกำไว้ซะเต็มมือ มันนวดแม้แต่ตรงนั้นให้ผม แถมสะกิดที่ปลาย.... เสียวมากเลยครับ... “ซี๊ดดดดดอื้มมม”

ผมเงยหน้าขึ้นซี๊ดซ๊าดไร้แรงจะต้านทาน ไอ้เดย์ก็เร่งจังหวะจนผมร้องอื้อเหมือนจะไป มันเล่นล้วงมือเข้าในเสื้อ
มานวดอกบีบที่ปลายยอดด้วย  “อย่าเพิ่งดิ รอเดย์ด้วย”  กำลังมันส์มันดันหยุดมือ จับผมพลิกตัวมานั่งเผชิญหน้ากัน

กลายเป็นว่าตอนนี้ผมนั่งคร่อมบนตักมัน แล้วก็ต้องห่อปากซู๊ดอย่างเสียวเลย เพราะมันก็ควักของมันออกมา
ถูกไถกับของผม แล้วใช้สองมือกำมันเข้าด้วยกันทำไปพร้อมๆกัน ผมงี้ตัวสั่นน้ำตาจะเล็ด ผวากอดคอมันแน่น
เงยหน้าครางอย่างเดียว ตัวมันเองก็คราง ตรงนั้นมันก็ละเลงไป เจออย่างนี้เล่นเอาผมตัวอ่อนปวกเปียกไปหมด

ไอ้เดย์ก็ไล่จูบ ดูดแถวหน้าอกผมทั้งๆมีเสื้อกั้นจนชุ่มน้ำลาย ไปๆมาๆมันก็เริกเสื้อผมขึ้นแล้วไล่ฟัด ไซร์ซะเพลิน
เดย์ไล่ขึ้นมาหอมแก้มผม หน้าหล่อๆดูหื่นฉิบหาย กลิ่นเหงื่อจางๆจากตัวมันแม่งเร้าอารมณ์
แล้วอารมณ์ที่กำลังเตลิดก็พาให้ผมจับหน้ามันมาจูบปากดูดลิ้นเป็นพัลวัล....................  “อื้มมมม อื้มม อื้มมมมม”
ผมกระซิบบอกไอ้เดย์ว่าไม่ไหวแล้วเร่งมือหน่อย มันก็ทำให้จนผมผวากอดมันแน่น เกร็งกระตุกสั่นไปทั้งตัว
เดย์เองก็ออกตามผมมาติดๆ เป็นอะไรที่เสียวโคตรๆ

เสร็จแล้วมันก็เอามือที่เลอะน้ำมาป้ายปากผม ผมกำลังจะด่ามัน มันกลับมาเลียปากผม  “หึหึ ติดใจแล้วอ่ะดิ//// คึคึ”
เถียงแม่งไม่ออก ผมได้แต่นั่งหมดแรง พอคิดว่าตัวเองจะหน้าแดงก่ำรึเปล่าก็อยากลุกหนี อายแม่งงงงง//////
รีบเก็บอาวุธตัวเองที่เทียบขนาดไม่ได้เลยกับของมันแล้วจะลุกออกจากตัก แต่ก็โดนดึงมือไว้
“เดย์ขอนอนด้วยดิ นะครับ (จุ๊บ)”  มันจุ๊บปากผมเบาๆ ผมอายว่ะ มันทำเหมือนผมเป็นแฟนมันเข้าไปทุกวัน

ทั้งที่ไม่เคยบอกว่ารัก ไม่เคยขอเป็นแฟนสักครั้ง แต่ก็หึงก็หวง ตู่ว่าผมเป็นของมันแล้วก็ชวนเล่นเสียวแบบหน้ามึนๆ
ผมตื่นเต้นตื่นตัวทุกครั้งที่โดนมันสัมผัส ผมปฏิเสธมันไม่ได้เลย แต่ผมจะไม่ยอมทำอะไรเกินเลยกับมัน
ไปมากกว่านี้หรอก ตราบใดที่มันยังไม่ขอผมเป็นแฟน/////
ผมไม่อยากเป็นแค่ของเล่นของมันนะ ถ้ามันคิดจะจริงจังกับผม ช่วยบอกว่ารักกูสักคำก่อนได้มั้ย


“ตัวเหม็น ไม่ให้นอนด้วยหรอกเว้ย////”
“เห๊อะ เหม็น? ก็กูยังไม่ได้อาบน้ำ แต่เมื่อกี้ไม่รู้ใครทั้งจูบทั้งหอมกูตอบวะ คึคึคึ ////”   
 
......แหม่ไอ้นี่....ก็อารมณ์มันพาไปอ่ะ  “ถ้ามึงนอนเฉยๆกูก็ให้นอนอยู่หรอก แต่เดี๋ยวมึงก็ทำทะลึ่งกะกูอีก” 
ผมลุกหนีจากตักมัน มันก็ตามมายืนกอดผมจากด้านหลังไว้  “มารู้ใจเดย์ได้ไง ไม่ทำอะไรหรอกน่าสัญญา นะๆๆ” 

มันก็อ้อนขอจนผมยอมใจอ่อนนั่นแหละ แต่ต้องให้มันสัญญาก่อนว่าจะไม่แอบลักหลับผมเหมือนวันนั้น
หรือว่าคิดจะทำอะไรมากกว่านั้นโดยที่ผมไม่ยินยอม ไม่อย่างนั้นผมจะเลิกคบกับมันแน่ๆ  มันก็สัญญานะ
มันไม่ยอมกลับบ้าน โทรไปบอกที่บ้านเอาว่าจะค้างที่บ้านผม ก็ให้มันใส่บ็อกเซ่อร์ผมแหละนอน


“ลูกคิด.......หลับรึยัง”  ไอ้เดย์มันขึ้นเตียงมานอนกอดผมจากด้านหลัง
“หื้อ กะลัง...”
“มึงชอบมั้ยที่ทำกับกู..”

เดย์เล่นถามผมแบบนี้ นึกถึงที่ไอ้ยูมันถามผมขึ้นมาเลยครับ
[ ชอบป่าวล่ะ ถ้าชอบก็แปลว่ามึงชอบมันเข้าแล้วสิ ]

ผมเลยตอบมันไปว่า    “กูไม่รู้.../////”
มันเลยว่า    “งั้นทำกันบ่อยๆนะ อีกหน่อยมึงจะได้รู้..////”
“เรื่องดิ เพลียตายห่า/////*//”
“หึหึ...แค่นี้เพลีย เรื่องให้เพลียยังมีอีกเยอะ คึคึคึ”

ไอ้ทะลึ่งเอ๊ย แค่เรื่องมึงอย่างเดียวกูก็เพลียพอแล้ว    ..........ตรึ๊งงง!   เฮ้ยเสียงข้อความเข้ามือถือ!
ผมสังหรณ์ใจ แอบเอามากดดูไม่ให้ไอ้เดย์มองเห็น  เป๊ะพ่อ!!!!||||||||||||
ไอ้ไลค์ ส่งข้อความมาบอกฝันดีนะครับลูกคิด คิดถึงอยากคุยด้วยที่สุด ...... ถ้าไอ้เดย์เห็นล่ะเป็นฝันร้ายแน่
ความจริงมันโทรมาสองรอบแล้วตอนไอ้เดย์อาบน้ำ แต่ผมไม่รับกดปิดไป มันน่าจะรู้ตัวว่าผมไม่อยากคุยด้วย
ดันทะลึ่งส่งข้อความมาให้กูอี๊ก  ผมรีบกดลบทำลายหลักฐานๆๆ -*-

“อะไรอ่ะ”  ไอ้เดย์สงสัยว่าใครส่งอะไรมา ผมก็อ้างว่า  “เอ่อ.....บ..บริการมือถือน่ะ”
“ส่งห่าอะไรมาไม่เป็นเวล่ำเวลา”  ไอ้เดย์บ่นแล้วกระชับกอดผมแน่นขึ้นเหมือนผมเป็นหมอนข้าง

ขอประทานโทษบริษัท..ตู๊ดๆๆๆ(ดูดเสียงครับ) ที่ผมใช้บริการด้วย ผมสัญญาว่าพรุ่งนี้จะรีบเติมเงิน
เป็นการขอบคุณที่รับคำด่าแทน







tsktonight…

 ***ดีใจที่มีแฟนๆใหม่มาเรื่อยๆเลย ขอบคุณทุกคนเลยนะคะ แฟนๆที่ติดตามมาตั้งแต่แรกเลยก็ด้วย
แล้วก็แอบคิดถึงแฟนๆ เก่าๆ ทั้งเรื่องนี้ ทั้งเรื่องก่อน เค้าคงหายหน้าไปนานเกินเลยไม่มีใครแวะมา55
แต่แอบไปอ่านคอมเม้นท์แล้วนึกขอบคุณทุกคนที่ชอบอยู่เสมอเลยนะคะ
**ช่วงนี้มาอัพดึกๆดื่นๆ 55  ถ้าจะเอายาวก็นานหน่อยเนอะ
บอกว่าเรื่องนี้ใสๆนะ ใครก็ได้เรียกสติวิกลับมาที แต่งไปแต่งมาเริ่มงง
ตกลงมันใสป่าววะนี่? เอาเป็นว่าใสๆนอนกอดกันก็แล้วกันเนอะ
--ปล. ขอบคุณทุกคนที่อ่าน ติดตาม บวกเป็ด และมาเม้นท์ให้วินะจ๊ะ

Alone Alone /// ดีใจที่ฟินกันนะจ๊ะ วิก็ดีใจที่สุดอ่ะถ้าเปิดมาเจอเม้นท์แฟนๆทุกครั้งเลย^^ ขอบคุณที่รอค่ะ
rk /// มาแน่ค่ะ ยังไงก็ต้องมาต่อให้จบแน่นอน แต่จะยาวจะสั้นก็ยังไม่รู้5555
ziqh.leo /// ให้ทายว่าลูกคิดรู้ตัวรึยัง555 แต่งไปแต่งมาชักงงๆ เตรียมกรีดร้องกันอีกหลายๆรอบได้เลยค่ะ เกี่ยวก้อยสัญญา แต่เรื่องนี้เราใสๆนะ ^^
arij-iris /// ผีปลอมน้องเดย์สู้ไม่มีถอยค่ะแอนตาซิลเกือบได้จับแจก พอดีไม่มีแผลแตก ถ้าผีจริงมือมีไว้ทำไมคะ ยกมือไหว้อย่างไวไง555
เกริด้า(๐-*-๐)v /// ขอบคุณที่ชมที่ชอบนะคะ^^ รอนานหน่อยนะคะ แหะๆ
meuy /// ดีใจมากเลยมีรอรวมเล่มด้วย555 รู้ว่าคนอ่านน้อยแต่ก็รักทุกคนที่ช่วยกันอ่าน ช่วยเป็นกำลังใจให้นะค้า^^
titansyui /// ขอบคุณที่แวะมาหาอยู่ตลอดเลยนะจ๊ะ^^


   

[Alone Alone]

เดย์รีบขอลูกเป็นแฟนสิจะได้ ตื้ดๆ กัน อิอิ

ตอนนี้ไม่ปลื้มคิมอย่างแรง พูดออกมาได้นะ

ขอให้มีหนุ่มมาจีบดุ๊กดิ๊กด้วยเถอะ เพี้ยงงงงงงงง

[ziqh.leo]

แอร๊ยยยยยย เดย์ เล่นเอาเขินเลยตอนนี้ 
ขอเป็นแฟนเถอะ ทำขนาดนี้..
ลูกคิดก็น้า... เนียนทำเป็นไม่รู้ จริงๆรักเค้าแล้วอ่าดิ 

แต่เอ้ะ ดีตาร์ซีนดูมีซัมติงนะฮ้า..

[Disthaporn]

เดย์เเม่งหื่นว่ะ คบกันไป ลูกคิดจมเตียงเเน่ เเข่งกันซึนจริ๊งจริง รอตอนต่อไปนะคะ มารอทุกวันอ่ะ บอกเลยยย

[vivisama]

เรื่องนี้น่ารัก ลูกคิดถ้าเดย์รู้ตายแน่ หึงขนาดนั้น
ปล.ฟินตาร์ซีนจัง อยากบอกว่าได้กันเถอะฮ่า

[meuy]

ชอบมากๆเลยค่า  เดย์หื่นนน 5555

แหนะ  มีเนียนทำบ่อยๆด้วย

เมื่อไหร่สองคนนี้จะได้เป็นแฟนกันง่า

ลูกจะได้ยอมเสียตัว  5555

[Misakiiz]

พึ่งเข้ามาอ่านค่ะ สารภาพตอนนี้ยังอ่านตามไม่ทัน 555 อดใจไม่ไหว ขอมาเม้นต์ก่อนแล้วกัน อิอิ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำให้เรายิ้มได้นะ ดูเรื่อยๆสบายๆ ตัวเดย์นี่เมะครบสูตรเลยนะ เมะหื่น เมะโหด เมะเกรียน เมะขี้อ้อน เมะเอาแต่ใจ เมะขี้บังคับ เมะอ่อนโยน(?) เมะมึนจอมเนียน ที่สำคัญคือจริงใจดี ชอบๆ อิจฉาหนูลูกเลยอ่ะ 555
ปล1. ตอนนี้อ่านได้ 10กว่าตอนละ จะพยายามอ่านให้ทัน คนแต่ก็สู้ๆค่ะ นิยายสนุกมากก
ปล2. อยากรู้ลักษณะอิมเมจหนูลูกคิดจังว่าเป็นแบบไหน 555 ต้องน่ารักมากแน่ๆ
 

[thanapon25]

น่ารักทุกคู่เลย รอติดตามผลงานอยู่นะครับ

[tsktonight]

 
////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 24  ของอร่อย...  /1   


ใกล้มืดแล้ว วันนี้อากาศดีเพราะเมื่อตอนบ่ายมีฝน ตอนนี้หยุดแล้วก็เลยเย็นสบายน่านอนเว้ย ฮ้าวววววว~~~
ผมถือชามข้าวนั่งที่โซฟาเอนหลังกินไปดูทีวีไป แม่จ๋านั่งเม้าท์กับเพื่อนบ้านอยู่ที่ม้าหินอ่อนหน้าบ้านครับ
เคี้ยวข้าวไปตาก็จะปิด ยังไม่ได้ดูหนังสือเลยพรุ่งนี้มีสอบเก็บคะแนนด้วยยิ่งโง่ๆอยู่ ขี้เกียจสุด ...อยากนอนอ่ะ 

ตรื้ดดดดดดดดดดดด~~ๆๆๆๆๆ
โอ๊ะ ใครโทรมานะ?.... ผมนึกว่าไอ้เดย์ซะอีกมันชอบโทรมากวนตีนผม หรือไอ้ไลค์ที่ชอบโทรมากวนใจ
แต่พอผมเห็นชื่อเบอร์ที่โทรเข้ามาที่หน้าจอเท่านั้น ยิ้มกว้างเลยครับ.....ไม่ใช่ไอ้สองตัวนั้นทั้งคู่แต่เป็นผู้ชายคนอื่น

คนที่ผมไม่ค่อยกล้าโทรไปกวนใจเขา ได้แต่รอให้เขาเป็นฝ่ายโทรมาเองมากกว่า เมื่อเขามีเวลาว่างพอที่จะคิดถึงผม
เขาเคยบอกผมไว้ว่า รักผมมาก และไม่ต้องกลัวเขาจะรักผมไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
เป็นเพราะเราอยู่ห่างกัน เวลาได้รับโทรศัพท์จากเขาผมจะดีใจมากเสมอ

“ฮาโหลค้าบบบบบ”
“เอ้อเป็นไงลูกคิด คิดถึงพ่อมั้ย”
“ครับคิดถึงครับ (เขินปากจังวุ้ย) พ่อจ๋ามีอะไรเหรอ จะโอนตังค์ให้ลูกสามหมื่นเหรอ คิคิ”
“มั่วแล้วลูก! เอาไปทำไมตั้งสามหมื่น”
“ซื้อขนมกินครับ”
“เกาะแม่แกกินไปก่อนนะ เอาไว้ถ้าพ่อทำร้านลงตัวกว่านี้ได้กำไรดีๆเดี๋ยวพ่อเพิ่มค่าขนมที่ส่งให้”
พ่อผมเปิดร้านอาหารอยู่พัทยา มีรถให้ฝรั่งเช่านิดหน่อย แล้วตอนนี้ก็กำลังเริ่มทำผับด้วยเห็นว่าหุ้นกับเพื่อนๆแก

 “เย่!!!///// พูดจริงนะจ๋า อย่าทำให้ลูกรอเก้อนา555” 
“เออ-----! พูดจริง ว่าแต่ปิดเทอมนี้ไปไหนรึเปล่าลูก”
อ้าว อยู่ดีๆพ่อผมก็พูดถึงเรื่องตอนปิดเทอมที่ยังมาไม่ถึง...มีอะไรหว่า ทำไมผมรู้สึกสังหรณ์ตะหงิดๆ แปลกๆนะ

“ก็.....ยังไม่รู้เลยอ่ะจ๋า ทำไมเหรอ?”
“งั้นก็แสดงว่าไม่มีแผนจะไปไหนไกล ถ้ายังไงฝากดูน้องให้พ่อด้วยนะ”
“ห๊า!? คือ.......อะไรอ่ะ!!!?”      โอ๊ยยยยยยยยยย เอาแล้วงานเข้ากู!
“จะเอาน้องไปหา ฝากไว้หน่อย บอกแม่แกให้ด้วยพ่อขี้เกียจฟังคำบ่น นะลูกคิด พ่อจะไปธุระกับแม่แพทที่ภูเก็ต”

แม่แพทริเซียเนี่ยเมียใหม่พ่อครับ เขาเป็นฝรั่งผมบลอนด์สวย แต่ตอนนี้อ้วนแข่งกับพ่อผมอยู่55
พ่อจ๋าของผมก็หล่อเหมือนผมแหละครับ อิอิ... แต่แก่แล้วเขาก็ลงพุงอ่ะ ตัวใหญ่ๆพุงใหญ่เนื้อแน่นปั๊ก ผิวขาวเหลือง
ผมบางตรงกลางกระหม่อมเล็กน้อย หุ่นพ่อผมก็เหมือนอาเสี่ยดีๆนี่เอง เวลาเจอพ่อจ๋าทีไรผมชอบกอดพุงอ้อนพ่อ
 แล้วพ่อก็ให้ตังค์....คึคึ
 
“ไม่ใช่ว่าแอบหนีไปเที่ยวกันสองคนเหรอจ๋า ทะเลใต้สวยซะด้วยนิ”
“บ๊ะ! ไอ้นี่นี่ ไปทำธุระจริงๆ ไปเที่ยวที่ไหนเล่า เอาเป็นว่ารับปากพ่อนะ พ่อจะได้หายห่วงทำงานสะดวก”
“โห่~~~~~ พ่อจ๋า!!!”
“เป็นอะไร โห่ทำไม”
“โหย ขืนลูกดูไอ้แสบสองตัวนั่น อย่างนี้ปิดเทอมนี้ลูกก็ไม่ต้องได้ไปเที่ยวไหนกันพอดีอ่ะดิ”
“ไปไหนก็เอาพวกมันไปด้วยสิ ไม่เห็นยาก”
“ไม่เอาหรอก!”   กระเตงน้องไปด้วยเนี่ยอ่ะนะ พ่อจ๋าคิดได้ไงวะ นี่ผมต้องกลายเป็นซามูไรพ่อลูกอ่อนเหรอ
“เออน่า ฝากไว้แป๊บเดียวเดี๋ยวใกล้เปิดเทอมจะรีบไปเอา”
“มันแป๊บตรงไหนเนี่ยพ่อจ๋า!”
“เอ้อ ฝากไว้หน่อยได้มั้ยล่ะ ไอ้สองตัวนี่มันร้องคิดถึงพี่มันจะตาย พอรู้ว่าจะไม่ได้ไปใต้ด้วยก็งอแงกันฉิบหาย
ตอนแรกก็ว่าจะจ้างแม่บ้านกับเด็กที่ร้านมาเป็นพี่เลี้ยง แล้วให้เรียนพิเศษด้วย แต่ไอ้สองแสบนี่มันไม่ยอม
พ่อยังกลุ้มใจมันร้องไห้แข่งกันทั้งคืน ไม่ยอมอยู่กับคนอื่นน่ะสิ น้องๆแกมันขอมาเองเลยนะว่าถ้าพ่อไม่ให้ไป
ก็ให้พาไปหาพี่ลูกคิด มันอยากอยู่กับพี่ลูกคิด นะสงสารน้องมันเนอะลูกเนอะ แม่แพทเขาก็ว่าดีเหมือนกัน
ถ้าลูกยอมดูน้องให้จะได้เอาตังค์ที่กะจะจ้างคนอื่นมาให้ลูกแทน ได้ค่าขนมเพิ่มตอนปิดเทอมไม่ดีเหรอ555”

เวร.... พอได้ยินอย่างนี้เล่นเอาใจอ่อน พ่อผมวางแผนมารึเปล่านี่ รู้ว่ามาไม้นี้ผมก็ต้องสงสารน้องๆ บวกกับงก...
“เฮ้อ................ฮื่อ......ก็ได้ครับ”
“เอ้อ! ขอบใจนะลูกนะ!! เดี๋ยวปิดเทอมจะซื้อขนมไปฝาก เดี๋ยวพ่อให้ตังค์ไว้พาพวกมันไปเที่ยวต่างหากด้วยเอ้า
อย่าลืมบอกแม่แกล่ะ นี่รีบโทรมาบอกล่วงหน้าขนาดนี้แล้ว ห้ามเปลี่ยนใจแล้วนะลูก5555”

ต้องตกลงอย่างลำบากใจนิดหน่อยครับ ผมขี้เกียจดูแลเด็กนี่ น้องๆของผมมันซนแถมชอบทะเลาะกันเอาแต่ใจ
ทุกทีพ่อพามาหาแค่แป๊บๆผมก็เล่นกับพวกมันได้ดีอยู่หรอก โหยงานนี้เล่นฝากไว้จนกว่าจะเปิดเทอมผมแย่แน่
งานเข้าเลยกู......||||||||| ผมกลัวตอนที่พวกมันทะเลาะกันที่สุดอ่ะ ผมจะทำอะไรไม่ถูกเอาก็เพราะแม่งด่ากัน
เป็นภาษาอังกฤษด้วย ไม่รู้สองแสบนั่นมันถูกใจอะไรผมนักหนา เวลามาหาทีนี่ติดผมกันแจ ทั้งที่น้องๆผมก็โต
อยู่ตั้งป.5 แล้วนะ นี่ก็จะขึ้นป.6 แล้ว ยังมาติดหนึบกับพี่ชายที่ไม่ค่อยได้เจอหน้ากันนัก

นานทีปีหนจะได้เจอกัน ทำไมพวกมันชอบอยู่กับผมนักก็ไม่รู้ครับ คิดเรื่องน้องแล้วผมก็คิดถึงพวกมันอยู่เหมือนกัน
เด็กผู้ชายฝาแฝดลูกครึ่งตัวขาวจั๊วะ จมูกนี่โด่งได้แม่ ปากเล็กๆได้พ่อ ตาโตแป๋วแหว๋วเหมือนตุ๊กตา รับรองน้องๆผมโตมา
ต้องหล่อมากแน่ๆ  หน้าตาดีเหมือนพี่คนโตมัน(คึคึ ผมเองไงครับ) เรื่องรำคาญน้องผมก็มีบ้าง ไอ้สองตัวนี่ชอบเสียงดังพูดมากจนลิงสลบ

แต่พวกมันก็น่ารักสุดๆชอบแข่งกันเรียกร้องความสนใจจากผม ทำอะไรไม่เคยยอมกัน
อย่างเช่นไอ้ตัวแรกมันบอกว่ารักผม ถ้าไอ้ตัวที่สองรู้เรื่องเข้าเพราะไอ้ตัวแรกมาโอ้อวด มันจะรีบวิ่งมาเลย
แล้วแหกปากบอกว่ารักผมให้ดังกว่าอีกคน จนประสานเสียงแข่งกันพูดใส่หูผมว่า.. ไอ่เลิฟยูว~พี่ลูกคิดดดดด
ไอ่เลิฟยูวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วก็แย่งกันกอดแขนกอดขา กอดเอวขี่หลังขี่คอผมให้วุ่นวาย
มันสองคนน่ะชอบแย่งของเล่นกันมาตั้งแต่เล็กๆ ตอนนี้ก็ยังไม่เว้นแม้แต่พี่ชายคนเดียวอย่างผม มันก็แย่งกัน55

ก็ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากเลี้ยงน้องหรอกนะที่ตอนแรกไม่อยากรับปากพ่อจ๋า เพราะตอนนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วนี่ครับ
ผมมีไอ้เด็กยักษ์ตัวโตเนียนมาเป็นลูกนอกไส้ ออดอ้อนตอแหล ฉอเลาะหาเรื่องให้ปวดหัวและกวนตีนผมอยู่ทุกวัน
เชื่อมั้ยไอ้เดย์น่ะมันเอาแต่ใจยิ่งกว่าน้องๆผมซะอีก |||||||| 


ตรื้ดดดดดดดๆๆๆ

หือ?.... ใครโทรมาอีกล่ะ............................หยิบมือถือมาดู ไอ้ไลค์ -*-
ข้าวกูก็กินไม่หมดซะทีรับโทรศัพท์อยู่นี่ กินไปคุยไปแล้วกัน มันโทรมาทุกวันจนผมรำคาญ ก็รับบ้างไม่รับบ้าง
จะไม่รับเลยก็กลัวมันจะบุกมาถึงบ้าน   “อื้อ...มีอะไร”  พูดไปข้าวเต็มปาก พูดแค่นี้ไอ้ไลค์หัวเราะ
ไม่รู้ขำเชี่ยไรของมัน มึงเมายารึเปล่านี่  “อ้าวบ้าแล้วมั้ง หัวเราะอะไรวะ?”

“เปล่าไม่ได้บ้า ก็ดีใจ คนที่คิดถึงยอมรับสายสักที นี่ตั้งใจว่าถ้าไม่ยอมรับเราก็จะโทรจนกว่าลูกคิดจะรับ
ข้าวก็จะไม่กินจนกว่าจะได้คุยเลยด้วย555”
“มึงโรคจิตรึเปล่าไลค์ ไปหาข้าว กินขี้ เอ๊ย! ไปหาข้าวกิน ไปขี้แล้วก็นอนซะไป ปล่อยกูไปเห๊อะ~~”
“555”   
“อ้าว หัวเราะหาพ่องเหรอครับ ไม่ตลกเว้ย กูจริงจังนะเฟ้ย! -*- ”
“เปล่าก็ไม่ได้ว่าตลก 55  เราก็จริงจังกับนายเหมือนกันนะ”
“เชื่อเหอะไม่เหมือนกัน!||||||||”    คนละความหมายแล้วไอ่สัด

“555แค่ได้ยินเสียงลูกคิดเราก็ดีใจเว่อร์ละ!///// คิดถึงมากเลยรู้มั้ยครับ คืนนี้ต้องฝันดีเชื่อป่ะ ฝันถึงคนน่ารัก”
“อึก! หวานไปว่ะ||||||||| เชี่ยกูเลี่ยน อย่า! เดี๋ยวอ้วก”     แม่งข้าวจะติดคอผม ขนลุกหมดไอ้ห่า ไอ้บ้า
“5555ลูกคิดครับ กินข้าวรึยังครับ ไปหาอะไรกินกันมั้ย”   แม่งไม่สนคำด่าผมสักคำเปลี่ยนเรื่องเฉยอ่ะ
“กำลังกินอยู่ ไม่ไปไหนด้วยหรอก ชวนทำไมกันนักกันหนาวะทุกวันๆน่ารำคาญอ่ะ”
“ใจเย็นสิครับ แค่ไปกินข้าวด้วยกันก็ไม่ได้เลยเหรอ เราคิดถึงอยากเจอ ทำไมต้องห้ามให้ไปหาด้วยล่ะ”

ผมน่ะ........... อยากจะตะโกนใส่หน้ามันแบบจริงๆจังๆมากว่า กูมีแฟนแล้วโว้ยยยยยยย แต่..พูดไม่ได้ครับ
คิดแล้วก็น่าโมโหเชี่ยเดย์นะ-*-.......... มันชอบผมภาษาอะไร! ไม่เห็นทำห่าอะไรเลยสักอย่าง!!

เราก็ยังคงอยู่ในฐานะเพื่อน.............เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม!!!
 (อ๊าคคคคค! ผมอยากจะตีๆๆมันให้แบนแล้วเอาไปป่นให้เป็นผง!)

ผมก็รอๆๆร๊อ รอ  เมื่อไหร่มันจะขอกูเป็นแฟนสักทีว้า~~~~ แม่งชวนทำแต่เรื่องทะลึ่งๆลามกจกเปรตไม่เว้นวาง
แต่ไอ้เรื่องที่มันควรทำก็ไม่ทำสักที.......เอ่อหมายถึงบอกชอบผมแล้วคบกันให้มันรู้แล้วรู้แรดกันไปเลยไรงี้อ่ะครับ

ผมไม่ยอมให้มันมาเนียนไปเรื่อยๆอย่างนี้หรอกนะ มันชอบคิดว่าผมยังไงก็ต้องเป็นของมัน จะทำยังไงกับผมก็ได้
ไอ้หื่นนั่นเอะอะก็จับกดๆพูดอะไรแม่งก็ไม่ฟังจับถอดๆไอ้เลว..//////*//  บอกว่ารักกันหน่อยก็ไม่ได้
ผมโดนมันรังแกอยู่เรื่อย แต่ก็ยังไม่ถึงขั้นสุดท้ายนะ เพราะผมไม่ยอมมันง่ายๆไงบอกแล้ว เราทำกันแค่ภายนอก
ไม่ใช่ว่าผมรักนวลสงวนตัวอะไรนะ คือแค่คิดว่าขืนได้ง่ายมันก็เบื่อผมเร็วสิ อยากให้มันทำอะไรให้ชัดเจนกว่านี้
ไม่ใช่อยากก็จะเอาอย่างเดียวแล้วความรู้สึกของผมล่ะ...
ธีทัตก็เล่นตัวนะคร้าบบบบบบ  ผมไม่ได้อยากเป็นแค่เซ็กส์เฟรนด์กับมัน...


“เออ........กูไม่ว่างไง...แม่เรียกแล้วแค่นี้นะไลค์ มึงก็ไปหาอะไรกินไป” 
ผมตอบไอ้ไลค์ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงเยอะ ก็มันชอบทำเสียงน่าสงสาร ผมก็ด่าต่อไม่ลง
“รักลูกคิดนะครับ”    แหม่..มีหยอดๆนะมึง ร้ายนักนะ
“..........มึงอย่าเข้าใจผิดนะไลค์.. เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะเว้ย”   
“แล้วเมื่อไหร่จะเป็นล่ะ”
“ไม่...”
“เป็นแฟนกันมั้ย”   เจอคำนี้ไปสะอึก สะอื้นในใจ ไอ่เชี๊ยยยยย........มึงไปสอนไอ้เดย์ทีซิ!!! T T
“ไม่เป็นอะไรด้วยทั้งนั้นแหละ! ทำไมมึงตื้อจังวะไลค์!”  โมโหเชี่ยเดย์ตะคอกใส่แม่งเลย
“ก็เผื่อจะมีคนรัก”   เขาไม่ได้สะทกสะท้านกับความเกรี้ยวกราดของผมเลยคุณผู้ชมครับ...
“หูยยยยยยย ขยันจีบกูถี่ยิบขนาดนี้คิดว่ากูจะเปลี่ยนใจเหรอ อย่ารอเลยไลค์มึงออกจะหน้าตาดี ไปหาคนอื่นดีมั้ย”
 “ ไม่เป็นไรเรารอได้ อยากมีแฟนน่ารักก็ต้องอดทน555 ก่อนนอนเดี๋ยวเราโทรหานะ รับนะ”
“ไม่รู้สิ ดูก่อนว่าว่างรึเปล่า..”   จะนอนยังไม่ว่าง ทำอะไรวะ พูดแล้วตลกตัวเองตอนนี้ก็ว่างโคตร
“ครับ รักลูกคิดนะครับ////”
“..........”   พูดอะไรไม่ออกครับ โดนผมไล่ขนาดนี้มันยังจะมารักลูกคิดนะครับอยู่.........ไอ้ลูกคุณหนูเอ๊ย..เหนื่อยใจ

แล้วก่อนนอนมันก็โทรมาอีกจริงๆ หลังจากที่ผมวางสายไอ้เดย์ไปพอดี เชี่ยเดย์คุยกับผมเป็นชั่วโมงๆหาสาระไม่มี
แต่ผมก็บ้าคุยกับมันอยู่ได้นะ แต่กับไอ้ไลค์ผมคุยกับมันแค่คำสองคำก็วางสายแล้วครับ



******************************


...................ที่โรงเรียนเที่ยงแล้วครับ กำลังจะไปกินข้าว วันนี้คุณชายเชี่ยเดย์เขาเดินมาหามีท่าทีแปลกๆ?
มันดูตื่นเต้นกระวนกระวายผิดปกตินะ!?  “ลูกๆ ไอ้ลูกๆๆ เมื่อคืนมึงฝันมั้ยๆ!!?”  .....อ๋อ~~~~อ๋อ~~ รู้แล้ว

วันนี้หวยออกนี่เอง หรือเรียกง่ายๆวันโดนหวยแดกแห่งชาติครับ  เช้าวุ่นวาย บ่ายตื่นเต้น เย็นนั่งเศร้า
เชี่ยเดย์นี่เลว เอาทั้งบนดินทั้งใต้ดิน มันโทรไปแทงเลทได้ถึงบ่ายสองโมงนู่นแน่ะ ตลกดีเหมือนกันครับ
มีเวลาตั้งไม่รู้กี่วันก่อนหวยออกไอ้บ้าหวยนี่ดันไม่แทง มันชอบแทงตอนวินาทีสุดท้ายทุกที
 (ถ้าส่งไม่ทันนะกูจะขำให้)

“ยังไม่ส่งอีก? มึงยังจะเอาอีกเหรอเดย์ เล่นเยอะแล้วนะเว้ยพอเหอะ ไหนว่าได้เลขเด็ดมาแล้วไง”
เห็นมันคุยโม้โอ้อวดขนานใหญ่ว่างวดนี้แม่งต้องโดน ก็หวังว่าจะไม่ใช่โดนแดกเหมือนที่แล้วๆมานะ
ผมบ่นมันแล้วก็ยืนขึ้นเก็บของใส่เป้ตัวเอง เพื่อนคนอื่นๆเดินออกไปจองโต๊ะที่โรงอาหารกันล่วงหน้าแล้วครับ
พวกบ้านั่นหาว่าผมอืดอาด พวกมันบ่นหิวจะล้มวัวล้มควายกินได้ทั้งฝูงแล้ว พอเห็นไอ้เดย์มาหาผม 
ไอ้เพื่อนเลวทั้งหลายมันก็ทิ้งผมไว้กับไอ้เดย์เฉย

“เออกูจะพอแล้ว แต่อยากได้สองตัวอีกสักคู่นึง มึงไม่ฝันอะไรบ้างเหรอวะลูกคิด”
ผมส่ายหน้าแล้วยืนมองไอ้คนถามนิ่งๆอย่างอึ้งและทึ่งในใจ หลังจากได้เห็นมันล้วงโพยหวยออกมา
จากกระเป๋าหน้าอกแล้วคลี่ดู   ไอ่เชี๊ยะ! ของไอ้เดย์แม่งยาวเป็นศอกครับ!! (กระดาษนะกระดาษ)
ไอ้เดย์เอาเลขที่ได้จากเมื่อตอนแห่ไปขอหวยกันที่บ้านร้างผิดหลังนั้นมาแทงครับ มันก็คิดดักหน้าดักหลัง
สลับเลข กลับไปกลับมาของมันเป็นสิบสิบกว่าตลบแหละ ออกมาได้ยาวเป็นหางว่าว

“เดย์มึงจะซื้อเยอะไปป่าววะ||||| งวดที่แล้วก็โดนแดก มันจะไปถูกทุกงวดเหมือนเมื่อคราวที่มึงเลี้ยงสุกี้กูนั่นได้ไงวะ”

“ปากไม่ดี!|||||||||*|| ไอ้ห่าลูก มึงหยุดพูดเลยดีกว่าเดี๋ยวเลขกูเคลื่อนหมดสัด”  มันด่าผมแล้วก็บ่นกระง้องกระแง้ง
ทำหน้างอๆงอนผมนะ ค้อนปะหลับปะเหลือกน่าเตะข้อพับแม่งให้ขาอ่อนด๊อบแด๊บ เอาให้หน้าฟาดกับพื้น ดั้งหัก
ปากแหว่ง ฟันหล๋อ เหงือกอักเสบ จมูกบาน คิ้วถลอก ข้อศอกเป็นแผล หัวปูด หน้าบวม กรามเบี้ยว ตาเหล่ เอ๊อะ...
พอก่อนดีกว่า แรงเตะผมไม่น่าจะทำให้มันพิการได้ขนาดนั้น

.........................................

.....................

และแล้วก็มาถึงเวลาหวยแดก เอ๊ย! หวยออก ไอ้เดย์เก็บของอย่างไวแล้ววิ่งแจ้นมารอผมที่ห้อง ทำหน้าเครียด
เอาจริงเอาจังยิ่งกว่าสอบไฟนอล ไอ้มาร์คไอ้น็อตวิ่งตามมาเตะตูดมันถึงห้องที่ผมอยู่แล้วพวกมันก็วิ่งหนีไอ้เดย์ไป
หลังจากชวนไอ้เดย์ไปกินก๋วยเตี๋ยวเป็ดใกล้ๆโรงเรียนแล้วมันไม่ไป มันบอกว่ามีนัดกินข้าวบ้านจ๋าไว้(แม่ผมเอง)

นอกจากมันไม่ไปแล้วยังไม่ยอมให้ผมไปกับใครด้วย กักตัวผมไว้ครับ พวกเพื่อนๆเลยแยกกันไป
ไอ้เดย์จะให้ผมไปซื้อของที่โลตัสใกล้ๆบ้านเป็นเพื่อนมัน...
ผมนี่งงฉิบหาย เอ๊ะมันมีนัดกินข้าวกับแม่ผมตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

“อ๋อ กูสัญญากับแม่มึงไว้ว่าจะซื้อปูไปให้แม่มึงทำปูผัดผงกะหรี่ให้กิน ถ้ากูถูกหวยงวดนี้นะ” 
ไอ้เดย์มันชอบกะหรี่ เอ่อหมายถึงพวกของทะเลผัดผงกะหรี่น่ะครับ

“แล้วมึงแน่ใจได้ไงวะว่าจะถูก  กูก็อยากไปกินเตี๋ยวเป็ดอ่ะ!”  ผมยังนั่งเป็นเพื่อนเชี่ยเดย์เขาลุ้นหวยอยู่ในห้องเรียน
กำลังหิวข้าวเลย โดนไอ้บ้านี่เกี่ยวแขนไว้ให้นั่งข้างกัน มันฟังหวยออนไลน์อย่างกับลุ้นผลสอบเข้ามหาวิทยาลัย
เดย์ลุ้นตื่นเต้นแทบฉี่ราด แล้วผลออกมาไม่น่าเชื่อเลยนะครับ

“เฮ้ย!!!//// ไอ่เชี่ยยยยยย!!!!!!! กูโดนสามตัวตรงเว้ยลูกคิด! อ๊าคคคค5555555555 เย่ๆๆๆๆ ไชโย!!!วู้~~~!!!!!!!”

งวดนี้เชี่ยเดย์ถูกหวยจริงๆ!!! ผมเห็นมันดีใจสุดๆกระโดดโลดเต้นไปทั่วห้อง แม่งกระโดดมาหอมแก้มผมด้วย
ดีนะที่พวกทำเวรอยู่มันรีบทำลวกๆแล้วกลับกันไปหมดแล้ว  คุณดิลวิลไชโยโห่ร้องไปก็เขย่าตัวผมหัวสั่นหัวคลอน
ผมไม่เล่นหวยก็ดีใจกับมันด้วย  ดีใจเว่อร์~~~ก็น่าอยู่หรอกได้เงินสามหมื่นกว่าเห็นจะได้

“เฮ้ยเดย์ถูกจริงด้วยมึง..... ยายให้มึงจริงเหรอวะ”  นึกถึงรูปคุณยายที่บ้านร้างแล้วผมขนลุกเลย
ไอ้เดย์ได้ยินที่ผมถาม มันทำตาโตเท่าไข่ห่านเล่าให้ผมฟังอย่างตื่นเต้น

“มึงรู้มั้ยไอ้ลูก..กูอ่ะฝัน กูฝันถึงบ้านหลังนั้นอีกเมื่อสามวันก่อนนี่ล่ะ! กูฝันว่าเดินผ่านหน้าบ้านนั้นเว้ย
แมวยายแม่งวิ่งผ่านหน้ากู! เชี่ยในฝันบ้านนั้นโคตรน่ากลัวสัดๆ กูยกมือไหว้แล้วบอกจะทำบุญไปให้....
แต่ยายต้องช่วยให้กูถูกหวยนะ เดี๋ยวกูส่งอาหารแมวให้ด้วย เชี่ยแล้วกูก็วิ่งหนี...อืมม จำไม่ค่อยได้แล้ว
เหมือนจะวิ่งไปหามึงที่บ้านมั้ง...มึงกอดปลอบกูก็เลยได้ปี้กันนิดหน่อยประมาณเนี๊ยะ..”

“ไอ้ฟายยยยยยยยยย!/////*// ไอ่เลว! มึงเอากูไปฝันส้นตีนไรเนี่ยไอ้คนลามกไอ่สัดไอ้ๆๆๆๆ” 
ด่ามันเป็นชุดก็ไม่มีสำนึกหรอกครับคนอย่างมัน นั่งยิ้มหวานใส่ผม หัวเราะเป็นระยะๆ อารมณ์ดีจัดคล้ายคนบ้า
ไอ้เกรียนบ้ามันสัญญาจะให้อาหารแมวยายซะด้วย ผมเลยเตือนมันให้รีบทำบุญซะ มันบอกพรุ่งนี้เช้าจะใส่บาตรเลย

ไอ้หมาขี้อวดมันส่งข้อความไปบอกทุกคน ทันทีที่รู้เรื่องเพื่อนๆที่ไปขอหวยด้วยกันต่างบ่นด่ามันให้รึ่มร่ำๆ
โทรศัพท์ไอ้เดย์ร้อนฉ่าเลยครับ55 เพราะวันนั้นมันเป็นคนเดียวที่ได้ดูเลข แล้วมันปิดเงียบไม่ยอมบอกใคร
ว่ามันได้เลขมาซะด้วย (มันบอกแค่ผมคนเดียว) ไหนจะเรื่องฝันอีก มันก็อ้างว่าเดี๋ยวเลขจะเคลื่อนถ้าคนรู้เยอะ55
 
ลงเอยคุณดิลวินต้องปิดปากเพื่อนๆที่จิกด่ามันทั้งฝูง ด้วยการสัญญาว่าจะสั่งพิซซ่ามาเลี้ยงทุกคนพรุ่งนี้
แถมคืนพรุ่งนี้ก็จะพาไปเที่ยวงานวัดใกล้ๆบ้านพวกเราครับ แน่นอนว่าไอ้เดย์เลี้ยงทุกอย่าง


********************************

[tsktonight]

////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 24 ของอร่อย... /2   






................................

...........


หลังจากไปซื้อปู กับอาหารแมวที่ห้างกับไอ้เดย์ พวกเราก็แบกของกลับมาที่บ้านผม แม่จ๋าดีใจกับไอ้เดย์ใหญ่
ชมว่าน่ารักจริงๆแล้วอุ้มถุงปูหายเข้าครัวไป จนกระทั่งพวกเราที่นั่งเล่นมือถือรอไปเฝ้าร้านให้แม่ไปด้วย
ได้กลิ่นหอมๆลอยมาเตะจมูก ไอ้เดย์รีบเดินเข้าครัวไปดูเลยครับ สงสัยไปอ้อนขอชิมก่อนอ่ะดิ

ตรื้ดดดดๆๆ
อุ้ย! ตาโตเลยไอ้ไลค์โทรมา ผมรีบรับรีบคุยเสียงเบาเอามือป้องปาก  “ฮัลโหล!”
“ฮัลโหลครับ ลูกคิดวันนี้รับเร็วจัง คิดถึงเราอยู่ใช่มั้ย”
“คิดห่าไรล่ะ! โทรมาทำไมเนี่ย! ถ้าไม่มีอะไรกูวางแล้วนะ ไม่ต้องโทรมาแล้วนะไลค์”  พูดไปตาผมก็คอยมอง
ไปทางหลังบ้าน กลัวไอ้บ้าเดย์เดินออกมาเห็นเดี๋ยวมันสงสัย ผมโกหกไม่เก่งแต่ก็ไม่อยากบอกมัน มันขี้โมโห

“เดี๋ยวเราไปหาที่บ้านนะ”
“อึก!.......ฮึ่ม! ไม่ต้องมา มาทำไมวะ!”
“อยากเอาของไปให้นี่”
“ของอะไรไม่เอา เคยบอกแล้วไงไม่ต้องเอาอะไรมาให้”
“โธ่ยังไม่ทันเห็นเลย เดี๋ยวเราไปหานะ รอนะครับ”
“ไม่ได้นะ!” 
“แต่เราตั้งใจอยากให้ลูกคิดนะ”
“อะไร?”
“ช็อคโกแล็ตจากออสเตรเลีย.. น้าเราไปเที่ยวมา เราฝากน้าเอามาให้ มันอร่อยมากเลยนะ ตอนนี้เราก็กินอยู่
แค่ช็อคโกแล็ตเองรับไว้เถอะนะ นะครับลูกคิด”   ออดอ้อนกูอีกแล้ว ...เฮ้อ เสียงมันน่าสงสารนะ

“เอ้อๆๆ ก็ได้ๆ แต่ไว้มืดๆก่อนค่อยมานะ ห้ามขับรถมาจอดหน้าบ้านด้วยเข้าใจมั้ย ไปจอดห่างๆ
โทรมาบอกเดี๋ยวออกไปหาเอง รู้เรื่องนะ”
เสียงไอ้ไลค์บอกเข้าใจอย่างร่าเริงผิดกับเมื่อกี้หน้ามือเป็นหลังฝ่าเท้า แล้วรีบวางสายไปก่อนที่ผมจะด่ามัน
นี่มึงเล่นละครหลอกกูใช่มั้ย!!-*-

ทำยังไงได้ล่ะครับ ผมใจร้ายกับคนที่มันทำดีกับผมไม่ลงจริงๆ แบบว่า....เอ่อ...ช็อคโกแล็ตออสเตรเลีย
ยอมรับตามตรง คือ............อยากลองกินอ่ะ T T   ถึงแม้ว่าไอ้คุณดิลวิลมันจะยังสิงสถิตอยู่ ณ บ้านผม
แต่มันคงคิดไม่ถึงหรอกน่า ว่าคนอย่างธีทัตจะยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อช็อคโกแล็ต เหอๆๆๆๆๆๆ
..........................
...............
.......

“โห! จ๋าทำอร่อยสุดยอดไปเลยครับ55555//////”  ไอ้เดย์ชมแล้วชมอีกว่าปูผัดผงกะหรี่ที่จ๋าทำอร่อยจนจะเหาะได้
แม่ผมถ้าไม่ติดที่พุงกลมๆป่านนี้ลอยติดเพดานบ้านแล้ว ผมเบะปากหมั่นไส้มัน แม่ผมเอาใจมันบอกให้กินเยอะๆ
เห็นแม่แกะปูให้มันด้วยผมก็โวยวาย “โหยยยยย แกะให้ลูกมั่งดิ”  แล้วจ๋าก็เอาปูให้ผมบ้างแต่..
“นี่มันมีแต่เปลือกนะจ๋า!||||||||”   ไอ้เดย์หัวเราะเยาะผม ผมเลยเอาเปลือกนั่นแหละยัดใส่ปากมัน
มันสะดุ้งร้อง “โอ๊ะโอ๊ย!|||||*|| ซี๊ดดดดสสส บาดปากกูอ่ะ”
“เฮ้ย! จริงดิ ไหนดู!”  ผมตกใจจับปากมันดู เลือดออกจริงด้วย แม่จ๋าด่าผมว่าเล่นไม่รู้เรื่อง
ไอ้เดย์ทำหน้าเจ็บปวด ผมนี่หน้าจ๋อยสนิทเลย  “ขอโทษ... เจ็บมากมั้ยเดย์”

“อื้อ... ไม่เป็นไรหรอกไม่ลึก แต่แสบๆอ่ะ”  ไอ้เดย์คลำแผลแล้วไปบ้วนปากก่อนกลับมานั่งข้างผมเหมือนเดิม
เดย์เห็นผมก้มหน้าเขี่ยข้าวแล้วเหล่มองหน้ามัน มันก็ยิ้มมุมปากให้ผมนิดๆ ขยิบตาข้างนึงกระซิบข้างหูผม
ไม่ให้แม่จ๋าได้ยิน “กลัวเป็นบาดทะยักว่ะ เดี๋ยวขึ้นห้องไปเลียแผลให้กูด้วยนะ”  พูดเสร็จก็แอบจับมือผมไป
บีบเบาๆใต้โต๊ะ เล่นเอาผมเขินแม่งงงงงง!/////*// ก้มหน้าก้มตาแทะปูต่อไม่กล้ามองหน้ามันเลย

ตรื้ดดดดดๆๆ

โอ๊ะ! ช็อคโกแล็ต! เอ๊ยไอ้ไลค์โทรมาแล้ว! รีบกดรับสายอย่างไวเลยครับเขยิบห่างไอ้เดย์เล็กน้อย
“ลูกคิดครับ เราจอดรถอยู่ฝั่งตรงข้ามนะ เลยบ้านลูกคิดไปนิดหน่อย”

ผมเหล่มองไอ้เดย์ไปพูดกับไอ้ไลค์ไป  “อื้อ! ไม่ใช่ครับไม่ได้ขายทุเรียน! ที่นี่ไม่มีชะนีครับ หมอนเงินหมอนทอง
ก้านยาวเป็นวาอะไรก็ไม่มีครับ! คุณต้องเลยไปอีกนะครับ! เข้าใจนะครับ! ไกลพอสมควรแหละครับ!!”

ไอ้เดย์กับแม่จ๋ามองหน้าผมกันใหญ่ แล้วก็พากันขำ ไอ้ไลค์แม่งก็ขำผมก๊าก หวังว่ามันคงรู้เรื่องนะ
ที่ผมบอกให้เลื่อนรถไปไกลบ้านอีกหน่อย ผมรีบวางสายแล้วทำฟอร์มบ่นคนโทรมาสั่งทุเรียนอะไรไม่รู้
แล้วเขาก็ถามทาง ผมบ่นว่ารำคาญก่อนจะทำทีเป็นนึกขึ้นได้ว่าต้องเติมเงินมือถือ

“เอ้า กินให้หมดก่อนค่อยไปก็ได้ลูก เซเว่นมันไม่ปิดหนีไปไหนซะหน่อยนี่”  จ๋าบ่นที่ผมบอกจะไปเซเว่นตอนนี้
“กินข้าวก่อน เดี๋ยวเดย์ไปส่ง”  ไอ้เดย์พูดคว้าจับมือผม ผมรีบสะบัดออกแบบตกใจ
“ไม่ต้องอ่ะ||||||| ไปเองเดี๋ยวมานะ!”  เชี่ยเดย์ค้อนใส่ผมเลยครับ  “ทำไมต้องรีบไปตอนนี้?”

“เดี๋ยวลืมมมมม ไม่มีอะไรหรอก”
“.......งั้นเอารถไปปะ”   มันโยนกุญแจมอเตอร์ไซค์ให้ผมด้วย ผมสะดุ้งรับแล้วรีบแจ้นออกจากบ้านเลยครับ
ขี่รถไอ้เดย์ไปหาช็อคโกแล็ต เอ๊ยไอ้ไลค์ที่ซุ่มรออยู่ในรถห่างจากบ้านไปหลายเมตร รถมันสวยสุดๆผมจำได้
แถมยังมีหน้ามันยื่นออกมาจากหน้าต่างรถ คอยมองหาผมอยู่ เห็นแต่ไกล ไลค์มันก็รีบโบกมือให้ ยิ้มหน้าบาน

“ไหนอ่ะหนม!?”   เจอหน้ามันผมก็ทวง กะว่ารีบเอาของรีบไป
ไลค์นั่งยิ้มอยู่ในรถที่ลดกระจกลงหมด มองหน้าผมอยู่ได้ไม่ยอมส่งขนมมาสักที จนผมต้องทวงซ้ำ
“ไหนอ่ะ! หลอกให้ออกมาป่าววะนี่-*- ”
“555///// เดี๋ยวซี่ ดุจัง.. ขอเรามองหน้าลูกคิดนานๆหน่อยไม่ได้เหรอ”     จีบกูอีก! ตามึงนี่ใส่น้ำตาลกี่โลวะเชื่อมเชียว
“ไลค์! กูมาเอาขนม ถ้ามึงไม่ให้ กูกลับนะ”   ขู่ๆๆ ฟ่อๆๆ
“โธ่เดี๋ยวซี่ อยู่คุยกันก่อนนะ 555เรื่องทุเรียนก็ได้55”
“ไปล่ะ!”  มันล้อผมอ่ะ////*// ผมทำท่าโมโหมัน จะเลี้ยวรถที่ติดเครื่องรอกลับไป มันเลยรีบเรียกผมใหญ่
ยื่นกล่องช็อคโกแล็ตกล่องเบ้อเร้อให้เลย  “หูย! กล่องใหญ่ขนาดนี้เอากลับไปไงวะเนี่ย|||||||||” 
เป็นเรื่องเลยนึกว่าอันเล็กๆ ที่ไหนได้ใหญ่กว่ากล่องคุกกี้อาร์เซนอลซะอีก

“ไม่เอาเหรอครับ”
“เอาดิ! ให้แล้วห้ามทวงคืนนะเว้ย”
“ไม่เอาคืนหรอก จะให้อะไรอีกอย่างด้วย” 
แล้วไลค์มันก็เปิดประตูรถออกมา จับหน้าผมที่ยังคร่อมมอเตอร์ไซค์ติดเครื่องอยู่ให้แหงนขึ้น
รับจูบเบาๆที่ปากหนึ่งที!!!

มันไวมาก ผมตกใจเอามือที่จับแฮนด์รถมาผลักมันออกแต่ก็ไม่ได้แรงนัก เพราะมืออีกข้างถือกล่องช็อคโกแล็ต
ขาก็ต้องคอยยันพื้นประคองรถไว้ไม่ให้ล้ม ถ้าผมผลักมันแรงเดี๋ยวรถจะล้มซะก่อน ไอ้ไลค์หัวเราะชอบใจใหญ่
ผมเลยด่ามัน  “ทำอย่างนี้ได้ไงวะ!”  เอามือถูปากตัวเองรู้สึกเสียหน้ายังไงก็ไม่รู้สิครับ

“ขอโทษษษษ ลูกคิดอย่าโกรธเราเลยนะ ก็เราชอบลูกคิดนี่”
“แต่กูไม่ได้ชอบมึงนี่”
“แล้วทำไมออกมาหาเรา”
“ก็!...ก็กูอยากกินช็อคโกแล็ตอ่ะ!”    เหมือนประกาศตัวว่าเป็นคนขี้ตะกละเลยแฮะ||||||||
“กินช็อคโกแล็ตของคนที่ไม่ชอบลงด้วยเหรอ”
“อึก..........ขนมมันไม่ได้มีความผิดเว้ย! แต่เมื่อกี้มึงอ่ะผิด! ห้ามทำแบบนี้อีกนะ!”
ผมตะคอกไลค์ มันยืนก้มหน้าเศร้าเลยครับ ผมก็เลยพูด
“ไลค์...มึงก็ดูดี คงมีคนชอบมึงเยอะ อย่ารอกูเลย อย่างมากกูก็ให้มึงได้แค่เพื่อนแหละ”
ไอ้ไลค์รีบเงยหน้ามายิ้มรับหน้าบานทำเอาผมงง

“ดีใจจัง! นี่เราเลื่อนขั้นมาเป็นเพื่อนลูกคิดได้แล้วเหรอ! แล้วเมื่อไหร่จะได้เป็นมากกว่าเพื่อนล่ะ!”
“เฮ้ย! ที่กูพูดนี่มึงไม่ได้สำนึกเลยใช่มั้ยเชี่ย!”     อ๊าคคคค ปวดหัวว๊าคคคคคคค -*-
“เรื่องจูบเหรอ เข้าใจแล้วสัญญาครับ คราวหน้าจะขอก่อนนะ 55////”
“ฮึ่ม!////*// ขอก็ไม่ให้เว้ยไอ้บ้า!”  ผมฮึดฮัดขัดใจน่าดู ไลค์มันเอาแต่ยิ้มแล้วบ๊ายบายผมก่อนขับรถกลับไป
มันกลัวผมจะด่ามันอีกน่ะสิถึงได้รีบหนี ไอ้กะล่อนเอ๊ย! คิดว่าเป็นคนสุภาพเรียบร้อย ที่ไหนได้มือไวปากไวชะมัด

แล้วผมก็ก้มมองช็อคโกแล็ตที่กอดอยู่กับอกตัวเอง... เอาไงดีล่ะ ใหญ่ขนาดนี้ซุกยังไงไม่ให้ไอ้เดย์เห็นนะ

...........
.................... พอกลับเข้าบ้าน ผมออกไปแป๊บเดียวเดย์กับแม่จ๋าเลยยังนั่งกินข้าวรอผมอยู่
เรื่องของเรื่องคือบ้านผมโต๊ะที่นั่งกินข้าวกันจะสามารถมองเห็นไปถึงหน้าบ้านได้ แม้ว่าจะอยู่ในครัวครับ
เพราะไม่ได้มีประตูปิดห้องครัว ผมต้องแอบเอากล่องช็อคโกแล็ตบิ๊กเบ้มยัดไว้ในเสื้อครึ่งกางเกงครึ่งด้านหลัง
ตอนที่เดินเข้าบ้านก็เดินหลบๆไปแถวตู้แช่น้ำขวด ทำเป็นหยิบโค้กมาเปิดกิน แล้วรีบยัดช็อคโกแล็ตไว้แถวนั้น

จากนั้นผมก็กลับมานั่งกินปูอย่างเอร็ดอร่อย วันนี้โชคดีจริงได้กินแต่ของแพงเว้ย คึคึคึ ลาภปาก
แต่พอนึกถึงที่โดนไอ้ไลค์มันขโมยจูบเอาแล้วก็ฉุนขึ้นมา ฮึ่ม! ต่อไปผมต้องระวังตัวมากกว่านี้แล้วสิ
ร้ายนักไอ้เวรนั่น -*-  ไว้ใจไม่ได้เลย

“เป็นอะไรเมื่อกี้ยังยิ้ม ตอนนี้หน้าบูดอีก บ้าแล้วมึง”
ไอ้เดย์มองหน้าผมแล้วส่ายหน้าระอา ผมเลยตีแขนมันให้สะดุ้งร้องเจ็บๆๆ เล่นใหญ่ตลอดแหละมันน่ะ
 “ต้องรักษาเค้าด้วย...”  ไอ้บ้านี่พูดแล้วทำปากจู๋ใส่กูครับ!/////*// ผมถลึงตาดุมันก่อนหันไปมองแม่
จ๋าลุกเอาจานไปเก็บเลยหันหลังให้ แหม่รู้จังหวะดีเหลือเกินนะไอ้คุณดิลวิล


พอกินข้าวอิ่มกันแล้วไอ้เดย์ก็ขึ้นไปนอนอืดบนเตียงผมครับ...
ผมถีบมันไล่มันลงจากเตียง ไล่ให้มันกลับไปนอนบ้านมันก็ไม่ยอมลุก  “เดย์เดี๋ยวมึงก็มาหลับ กลับบ้านไป”
“ชอบไล่ว่ะ”
“ไม่ต้องมาเนียนนอนบ้านกูเลย”
“พรุ่งนี้อยากใส่บาตรกับมึงอ่ะ นะนะนะนะนะนะ~”   ผมเหลือกตาขึ้นมองบน ว่าแล้วมันต้องมาไม้นี้
“กูขี้เกียจตื่นแต่เช้านี่ มึงใส่คนเดียวเถอะเดย์”
“ไม่เอา เราต้องใส่ด้วยกันดิ เกิดชาติหน้าจะได้อยู่ด้วยกันอีก คึคึคึ////”
“เห๊อะ! ไม่ต้องมาอ้อนเลย”   ผมนั่งกอดอกอยู่ข้างๆ มันก็ทำเลื้อยมานอนหนุนตักผมเฉย

ผมก้มมองหน้าหล่อใสของไอ้เพื่อนตัวดีที่คิดทะลึ่งกับผมอยู่เรื่อย... มันก็มองตาผมนะจนผมต้องหลบตามัน
“เดย์....มึงมีคนที่ชอบมั้ย”  ผมถามมันแบบไม่มองหน้า ไอ้เดย์ยังนอนตักผมอยู่ แต่มันหันหน้าเข้าซุกพุงผม
มันกอดเอวแล้วหอมเน้นๆก่อนตอบให้ผมใจสั่นว่า  “มีดิ...”  แล้วแม่งก็เอาหน้ามาซุกที่เป้าผม

“อย่า!////*// พูดกันให้รู้เรื่องก่อนดิเว้ย เอ๊ะ ออกไปนะเดย์ อย่าทำแบบนี้ดิวะ! อื้ออ~~~อ๊ะ” 
ผมนั่งตัวสั่นนิดๆ โดนไอ้วายร้ายมันกระตุ้นอารมณ์ด้วยปาก กางเกงในผมชุ่มน้ำลายมันไปหมดผมแทบคลั่ง
ไอ้เดย์ไล่ลิ้นชิมส่วนนั้นอย่างเอร็จอร่อยแล้วมันก็ไล่จูบขึ้นมาตามตัวผม กดให้ผมนอนลงไปบนที่นอน
ตัวผมน่ะอ่อนระทวยอย่าให้พูด

“เดย์อย่า~”  ไอ้เดย์ไม่ฟังผมเลยปลดกระดุมเสื้อนักเรียนผมแล้วไล่เลียวนไล่จูบดูดเนื้อไปทั่วเนินอก ผมก็ครางสิ
ยิ่งตอนที่มันดูดนมด้วยแล้วตัวผมบิดเร้าไปมา ต้องกำผ้าปูที่นอนอย่างกับนางเอกหนังเอวี อายฉิบหาย
เดย์แทรกตัวเข้ามาที่กลางหว่างขาผม มันเขยิบขยับให้ตรงนั้นของเราโดนสีกันไปมา แข็งทั้งคู่แล้วครับเสียวสุดๆ
แข่งกันตื่นตัวลุกสู้กันใหญ่  “ซี๊ดดดดดด”  ทั้งมันทั้งผมก็ครางแหละครับแต่พยายามกลั้นอยู่ในคอ

แล้วตอนนั้นเองเสียงเคาะห้องก็ทำผมกับไอ้เดย์สะดุ้งเฮือก!!
“ลูก!”   
เสียงแม่จ๋าครับ ตะโกนเรียกจากหน้าห้องผม ปกติแม่จะใช้โทรหาเอานี่นา วันนี้เดินมาเรียกทำไมนะ
ก่อนขึ้นมายังเห็นนั่งดูทีวีอยู่ชั้นล่าง

ผมจะลงจากเตียงไปเปิดประตูไอ้เดย์ยังมีรั้งคอผมไปจูบ  “อื้มมม////*//”
ผมดันมันออกแล้วใช้สายตาดุมัน  “มึงไม่รู้จักเจ็บปากบ้างรึไงเดย์”  มันก็แลบลิ้นเลียปากกระซิบบอกเบาๆ 
“ปากเจ็บนิดๆว่ะ แต่ไม่เจ็บลิ้น เดี๋ยวมาต่อกันนะ”  ไอ้หื่นนี่แม่อยู่หน้าห้องแท้ๆยังจะมาเล่นอีก ผมผลักหน้ามัน
ไอ้เดย์หัวเราะเบาๆแล้วนั่งที่เตียงมองผมลุกไปเปิดประตูให้แม่จ๋า
 
“อะไรจ๋า?”   เปิดประตูมาผมก็รีบถามจะได้รีบไปต่อ เอ๊ย! ไม่ใช่ๆจะได้หายสงสัยน่ะ ผมแง้มประตูคุยกับแม่เอาครับ
ไม่กล้าเปิดหมด เดี๋ยวแม่จะรู้ว่าลูกคิดน้อยของผมมันสู้คนอยู่  แต่พอผมเห็นของในมือแม่เท่านั้น ผมก็ตกใจตาโตเลย

“กล่องขนมอะไรไม่รู้ไม่เห็นมีภาษาไทย ทำไมมันมาอยู่ในตู้น้ำขวดล่ะ!? หน้าตาในรูปนี่ใช่ช็อคโกแล็ตมั้ย
บ้านเราไม่ได้ขายนี่ ลูกคิด!? ” 

แม่จ๋าดันเห็นอี๊ก!!!|||||||| ผมว่าจะรอไอ้เดย์กลับบ้านแล้วค่อยไปเก็บซะหน่อย
เหล่มองไอ้เดย์อัตโนมติเลยครับ มันก็ทำหน้าสงสัย แม่ผมก็ถามต่อ
“ของลูกเหรอ ซื้อมาตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมแม่ไม่เห็น?”
“อึก..........เอ่อ...คือ.......อื้อ ของลูกเองแหละจ๋า จ๋าอยากกินมั้ย”
“ไม่เอาหรอก แม่ไม่ชอบกิน เอาไปเก็บซะไป เอาไปแช่ตู้ไว้เดี๋ยวคนนึกว่าของขาย”


แล้วแม่ก็ไปครับ.... ทิ้งภาระอันใหญ่หลวงไว้ให้ผม T T
ไอ้เดย์จ้องกล่องช็อคโกแล็ตในมือผมเขม็งเลย







tsktonight…

 ***เพราะวันอาทิตย์นอนทั้งวัน แล้วก็นอนดึกอีกแล้วเราเพราะดันไม่ง่วง
ช่วงนี้วิไม่ค่อยสบายนิดหน่อยค่ะ ก็ยังคิดถึงแฟนๆเด้อ^^ ขอบคุณทุกกำลังใจค่า

เห็นมีคนถามเรื่องอิมเมจมาเลยเอามาลงให้นะจ๊ะ

นาย ธีทัต (ที-ทัด)หรือ ลูกคิด – สูง 175 ซม. / นน. 59 กก. (ห้อง 9 ศิลป์-ภาษา)
ผิวขาวเหลือง หน้าเด็ก เวลายิ้มเห็นฟันกระต่ายกับเขี้ยวเล็กๆข้างซ้าย ชอบของฟรี    ไม่ชอบออกกำลังกาย
หรือทำงานที่ใช้แรงพูดง่ายๆคือขี้เกียจ  ชอบนอน ใจอ่อนง่าย โกรธง่ายหายเร็ว ขี้อายแต่ก็แอบหื่นเหมือนกัน555
- ถ้าให้อิมเมจลูกคิดนี่ก็ประมาณว่าเป็นคนหน้าเด็ก และเป็นเด็กผู้ชายที่ยิ้มได้น่ารักมากมีฟันกระต่ายมีเขี้ยว
เหมือนดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ Chinen Yuri  ประมาณนี้ค่ะ555^^ ลูกคิดมักจะมีคนเข้ามาจีบก่อนเสมอเพราะรอยยิ้มนี่แหละ



Alone Alone ///  ตอนนี้ก็ไม่มีนู๋ดุ๊กดิ๊กโผล่มา55 แต่ตอนหน้ามีแน่นอนจ้ะ อยากให้คู่พระนายตื้ดๆกัน...ส่งเข้าผับ..55
ziqh.leo /// นี่ก็เชียร์ต้าร์กับซีน55 เป็นกำลังใจให้นู๋ลูกคิดด้วยนะจ๊ะ ทิ้งไว้ให้ลุ้นตัวเกร็ง คึคึ
Disthaporn /// พออัพให้แล้วในระหว่างที่แต่งต่อวิก็ลุ้นว่าจะมีใครมาหามั้ย55 ดีใจจังที่บอกว่ามารอทุกวันเลย
vivisama /// คนอ่านก็น่ารักค่า ดีใจที่ชอบอ่ะ ต้าร์ซีนนี่เค้าเป็นขวัญใจสาววายที่โรงเรียนเชียวนะ555
meuy /// ขอบคุณเดย์ค่า มันยังหื่นอีกเยอะ555 เม้าท์ไปแล้วอายตัวเอง55 อดใจรอนะจ๊ะวิจะค่อยกระดึบๆไป
Misakiiz /// เรื่องอิมเมจตอบให้แล้วนะจ๊ะ ดีใจมากเลยที่ชอบเรื่องนี้ ขอให้รักกันนานๆนะคะช้าก็รอเค้าน๊า
thanapon25 /// ขอบคุณมากค่า ได้กำลังใจดีจริงๆ แวะมาหาวิอีกน้า (โบกผ้าสีแดงหย่อยๆ)


 

[Disthaporn]

เม้นก่อนนนน อยากเป็นเม้นเเรก
เเก้ไข
อ่านจบเเล้วว คือเดย์มึงหื่นไปป่ะ ตลอดอ่ะตลอด ชอบที่ลูกคิดสนใจเเค่เดย์ไม่หวั่นไหวไปกับไลค์
ฝากคนเขียนไปบอกไลค์ทีนะ สู้ชายเดย์ไม่ได้หร๊อก เดย์มันหยอดมานานเเล้ว ฝังลึกไปในใจลูกคิดอ่ะ555555
รอตอนต่อไปนะคะ ปล.ตัดจบงีได้งายยยย อ้อ เห็นว่าป่วย หายไวๆนะคะ นอนเยอะๆ หายชัว

[Alone Alone]

ตื๊ดบนเตียงหรือริมระเบียงได้ไหมคะ อยากให้เดย์ขอลูกคิดเป็นแฟนสักที

คิดถึงดุ๊กดิ๊กตัวน้อยๆ //อิๆ

คนเขียนอย่าลืมดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ

[titansyui]

 

[kaokorn]

อืมม์ ชักเริ่มหมั่นไส้เดย์อ่ะ ทำได้ตั้งหลายอย่างแต่ไม่ยอมขอลูกคิดเป็นแฟน
คงต้องมีฉากไลค์มากระตุ้นต่อมเดย์ก่อนมั้งเนี่ย ถึงจะลงมือได้
ลูกคิดก็ไม่น่ายอมเดย์มันมากเลยอ่ะ เคยตัว โมโหแทนเลยเนี่ย ชิ

[meuy]

เมื่อไหร่เดย์จะขอลูกคิดเป็นแฟนนนนน

แหม่ หื่นกันทั้งคู่เลยน้าาา   

ตอนหน้า ลูกคิดเสร็จเดย์แน่  หุหุ 

ปล.คนเขียนหายไวๆน้า  รักษาสุขภาพด้วยจ้า

[panitanun]

เดย์นี่เกรียนสุดๆ ฮ่าๆ

ชอบเรื่องนี้มากๆค่ะรอติดตามน้าา   

[meuy]

เข้ามารอ ><   

[สิบโท]

รออยู่นะคะ 

[tsktonight]

////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 25  ไปเที่ยวงานวัด... /1   







เห็นไอ้เดย์มันจ้องกล่องช็อคโกแล็ตในมือผมเขม็งขนาดนี้ เล่นเอาผมก้าวขาแทบไม่ออก T T

อย่างแรกที่ผมนึกออกคือ ดึงมือข้างที่ถือกล่องขนมไปซุกด้านหลังแล้ว... ฉีกยิ้ม 
จากนั้นก็ค่อยๆเคลื่อนตัวไปด้านข้างด้วยการสไลด์เท้าไปทางขวาหามุมโต๊ะข้างเตียง หย่อนกล่องช็อคโกแล็ต
วางไว้บนโต๊ะแบบไม่รู้ไม่ชี้ กะว่าเดินตัวเปล่าไปหามัน ก็ใครมันจะไปกล้าถือเข้าหาให้มันเห็นใกล้ๆ
ขืนรู้ว่าของนอก งานนี้ผมโดนซักอาน ถ้ารู้เรื่องไอ้ไลค์ ผมกลัวมันจะจรเข้ฟาดหางใส่ผมอ๊า||||||

“เฮ้ย! หมายความว่าไงวะ มึงไม่ต้องมาเนียนเลยนะลูกคิด! ไม่ต้องเอาไปซ่อนกูเลย เอามานี่เลย!!”
เสียงไอ้เดย์ดักทางผมแรงซะหน้าแทบหงาย ผมสะดุ้งเฮือกยิ้มเจือนเลย กลืนน้ำลายหนืดลงคอ แล้วทำใจดีสู้เสือ
พูดกับไอ้โจรป่าเมายาบ้าด้วยน้ำเสียงไม่มั่นใจในความปลอดภัยของชีวิตตัวเอง “โด่~ ม..ไม่เห็นต้องเสียงดังก็ได้นิ
กูตกใจหมด..ทำไมเหรอ มึงอยากกินเหรอเดย์ แหะๆ ก็....ก็แค่ช็อคโกแล็ตน่ะ..”

“ก็เออดิ ได้ยินที่จ๋าพูดแล้ว เอามาแบ่งกูกินเลยสัด ขี้งกนะมึง”
………. อ้าว....... จริงหรือนี่!!! ยิ้มกว้างเลยครับผม ขอบคุณคุณดิลวิลมากนะครับที่ห่วงแดกอย่างเดียว

“ แอบไปซื้อมาตอนไปเซเว่นใช่มั้ย!? ของยี่ห้ออะไรวะ เอามาดูดิ๊เดี๋ยวพรุ่งนี้กูซื้อมาให้มึงใหม่ก็ได้”

จะไปซื้อมาแทนได้ไงเล๊า~~ เฮ้อ เซเว่นมันมีขายที่หน๊าย~~
“เฮ้ย! เปล่าๆ กู......(นึกๆๆๆๆคิดๆๆๆๆๆๆๆ)  เอ้อ! กูไปซื้อมาจากตลาดนัดเมื่อวานนี้! กูกลัวมันละลาย
อากาศมันร้อน กูเลยแอบเอาไปแช่ในตู้แช่น้ำขวดจ๋าเว้ย”

ไอ้เดย์นอนคว่ำท้าวศอกบนเตียง มองผมที่พูดพลางแกะกล่องขนมห่างๆมัน ผมหยิบช็อคโกแล็ตห่อเล็กๆ
ที่มีมากมายหลายสีสันข้างในกล่องนั้นไปให้มันหนึ่งชิ้นแล้วทิ้งกล่องที่เหลือไว้บนโต๊ะ
คือไม่อยากให้เดย์สนใจกล่องน่ะครับ ขืนมันเห็นว่าเมดอินมาจากที่ไหนผมแย่แน่

คงต้องใช้มารยาพันแปดร้อยล้านเล่มเกวียนของลูกผู้ชายกันซะหน่อย ผมคิดว่าจะแกะช็อคโกแล็ต
แล้วป้อนใส่ปากมัน ทีนี้แม่งก็จะฟิน ลืมสืบสาวหาที่มาของไอ้ช็อคโกแล็ตบ้านี่ไปเองแหละครับ
ผมรีบแกะเปลือกแล้วขยำทิ้งไปให้ห่างมือเดย์ ก่อนจะจับช็อคโกแล็ตยื่นไปให้ใกล้ปากมัน

“หึหึหึ//// ป้อนดีๆหน่อยดิ”   แม่งมารวบตัวผมคว้าเอวผมไว้แน่นเชียว กูเสียวนะเนี่ยยยยย
“อึก///  มันไม่ดีไงวะเนี่ย กูลงทุนยอมป้อนมึงขนาดนี้”  หัวใจผมเต้นแรงไปหมด มันจับมือผมที่ถือขนมให้วกกลับ
เอามาใส่ปากตัวเอง กลายเป็นว่าผมคาบช็อคโกแล็ตอยู่  แล้วไอ้บ้าเดย์ก็ยื่นหน้ายิ้มกริ่มเข้ามากัดกินช็อคโกแล็ต
ที่คาปากผม.... สัด!!!  เขินเชี่ยๆ!!!////////

“โห............ทำไมอร่อยจังวะ อร่อยเว่อร์อ่ะ ไหนมึงเอากล่องมาดูซิ!? ซื้อมากี่บาทนี่?”
ไอ้บ้านี่กินแล้วยังพูดมากอีก จะสงสัยทำไมนักหนาฟะ ผมฮึดฮัดรำคาญมัน คือที่จริงไม่รู้จะตอบยังไงดี
“ห..ห้าร้อย!”   
“โหยยยยยย แพงว่ะ....เออแต่อร่อยดี”  ไอ้เดย์พูดแล้วทำท่าจะผละจากตัวผมไปหากล่องช็อคโกแล็ตเอง
เมื่อผมไม่หยิบให้ดู ผมเลยรีบผวาดึงเสื้อมันไว้ “อะไรวะ!? นี่มึงสนใจช็อคโกแล็ตมากกว่ากูอีกเหรอเดย์!” 

เดย์มันยิ้มเหวอ หัวเราะส่ายหน้าแล้วจับหน้าผมไปจูบปาก จูบแรงด้วยผมตกใจหมด แม่งดูดลิ้นเสียงดังจ๊วบๆๆ
รสช็อคโกแล็ตยังติดอยู่ในปากเราทั้งคู่ ผมไม่รู้จะใช้คำว่าอะไรดี...อืมมม...เรียกว่า......อร่อย ก็คงได้////

“แฮ่กๆ....แฮ่ก..หึหึหึ นี่มึงยั่วกูเหรอไอ้ลูก”  ไอ้เดย์สื่อสายตาหื่นโคตร เล่นเอาละลายครับ
ขอบอกว่าธีทัตตัวอ่อนเป็นช็อคโกแล็ตเหลว ลงไปนอนละลายตาเยิ้มบนที่นอนเลยครับ

“อื้ออ~~เดย์~~”   สำเร็จครับในที่สุดผมก็หันเหความสนใจของไอ้บ้าเดย์ไปจากช็อคโกแล็ตกล่องนั้นได้
คือตอนนี้ความสนใจของมันพุ่งตรงมาหมกมุ่นที่ตัวผมอย่างเดียวเลย เราสองคนตั้งหน้าตั้งตาสานต่อ
เรื่องที่ยังทำค้างๆคาๆกันไว้ด้วยความซี๊ดดดดดดด

ผมนอนหงายไอ้เดย์นอนคร่อมทับผมทั้งตัวให้ส่วนนั้นเราถูไถเสียดสีกัน มีเนื้อผ้ากางเกงกั้นอยู่พักใหญ่
ก่อนที่เดย์จะทนไม่ไหว ดึงกางเกงทั้งผมและของมันลงไปคาไว้ครึ่งก้น แน่นอนรวมถึงกางเกงในผม
และบ็อกเซ่อร์ของมันด้วย ปล่อยให้ไอ้ส่วนที่สีกันได้ออกมาเจอหน้ากัน สัมผัสโดนกันแบบเนื้อๆเน้นๆ
 
ยอมรับว่าเวลานี้คงเบ้หน้าเหยเก ผมครางแข่งกับไอ้เดย์ พวกเราพยายามเก็บเสียงแล้วครับ แต่ผมเสียเปรียบ
เพราะไอ้เดย์มันสีไปก็เลียหน้าอกผมไป พอโดนมันประกบปากเข้าที่ยอดอก ผมก็สะดุ้งสั่นทั้งตัว ส่วนด้านล่างนี่
ไม่ขอบรรยายมากครับ เอาเป็นว่าเมามันกันมาก เยิ้มจนไม่รู้จะเยิ้มยังไงไหว

เดย์มันจับขาผมแหวกออกแล้วแทรกตัวเข้ากลาง ขยับถูเข้าออก ทำแบบนี้นี่มันท่าxxxกันชัดๆ////*// ....
 “เดย์!ฮื่ออ~~อื้อ~~ เร็วดิไม่ไหวแล้วว่ะ”
ผมเอามือเข้าจับกำรวบสองเลยช่วยทุ่นแรงมัน แอบขยับสะโพกโยกตามมันด้วย พอเร่งเครื่องแรงมากเข้า
ก็ทนไม่ไหวครับ ผมตัวสั่นเริ่มเกร็งคล้ายจะไป ไอ้เดย์ตกใจรีบถอยร่นลงไปครอบปากกับส่วนนั้น...
โดนดูดแรงที่หัว มือมันก็กำรูดให้ด้วย ไหนจะใส่แรงขยำก้นผมอีก ความเสียวมันซ่านไปทุกอณูรูขุมขนจริงๆ
ให้ตายเกิดมาไม่เคยโดนใครทำให้แบบนี้มาก่อนเลย ทำเองก็ยังไม่ได้ถึงใจเท่าแบบนี้

ผมจิกหัวมันแน่นแล้วปล่อยหมดตัว หมดแรง นอนหายใจหอบหน้าท้องกระเพื่อม แอบดูไอ้เดย์กวาดกลืน
ทำความสะอาดสิ่งที่เพิ่งถูกปลดปล่อยออกมาจนเรียบ มันกินเข้าไปแบบไม่รังเกียจเลย เป็นภาพที่สุดยอด…
 “ชอบมั้ยลูกคิด”
“อื้อ”
“ทำมากกว่านี้ได้มั้ย////”
“อึก/////*// ม..ม...ไม่!”
แต่ดูเหมือนมันพยายามจะรุกคืบวุ่นวายกับประตูหลังของผมต่อ ผมเลยรีบกระเถิบหนีมือหนีปากมันไม่ยอม
“ทำไมอ่ะ!?”
“.......ก็ไม่ทำไม ก็ไม่ทำ! ......วันนี้...../////ยังไม่ทำ..”
“ขี้หวง ลองเหอะแล้วมึงจะติดใจนา...” 
ไอ้เดย์พูดบ่นๆๆเสร็จ มันก็หอมแก้มผมฟอดใหญ่ หลังพยายามกระซิบกระซาบตื้อขอไม่สำเร็จ
“งั้น....ทำแบบเมื่อกี้ให้กูบ้างได้มั้ย” 
ผมต้องชะงักเพราะคำอ้อนขอของมัน แบบว่าติดสตั๊นไปไม่ต่ำกว่า10วิ. ครับ

“ทำให้กูด้วยดิ ซี๊ดดดด”   ไอ้เดย์ย้ำขอผมเสียงกระเส่ามาก ท่าจะไม่ไหวแล้วมัน
เดย์ไม่ปล่อยให้ผมนอนหอบนอนอึ้งอยู่นานหรอก ขยับมานั่งคุกเข่าทางหัวผม เอาของมันมาจ่อไว้ตรงหน้า
ผมกลั้นใจหลับตาปี๋แล้วแลบลิ้นลองแตะดูอย่างกล้าๆกลัวๆ  ไหนๆก็มาถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าผมปฏิเสธมัน
ก็ดูจะขี้โกงเกินไป เพราะเมื่อกี้มันทำให้ผมจนสุขสุดๆไปแล้ว ถึงคราวที่ผมต้องตอบแทนมันบ้าง
ทีมันยังกล้าทำให้ผมได้ งั้นผมก็ต้องทำได้เหมือนกัน สู้โว้ย!

ไอ้เดย์พล่ามครางระงมในลำคอทันทีที่ผมลงลิ้น หลงคิดว่ามันใกล้จะเสร็จแล้วแต่ก็นานเอาเรื่อง
ผมทำไม่เก่งนักแต่มันก็พูดชมไม่ขาดปาก “อย่างง้านนนน น่านแหละ...อื้มเก่ง....ระวังฟันมึงด้วย อื้อ~ ใช่
เหมือนดูดไอติมนั่นแหละ คึคึ อื้มม ดี อ..ซี๊ดดด” 
แหม่...ผมไม่อยากจะใช้คำนี้เลยนะแต่ว่า...ของแม่งใหญ่ เอาเข้าไม่หมดหรอกคับปาก

ก็เงอะๆงะๆทำตามที่มันสอนนั่นแหละครับ มันบอกให้กระตุ้นตรงไหนบ้างก็ทำ สั่งผมเน้นแล้วรัวลิ้นใส่ที่หัว
 (เข้าใจนะฮับว่าหัวไร)  พอผมทำตามแม่งก็ดิ้นพล่านเลย ทั้งบิดทั้งร่อนใส่ ก่อนจะแอ่นสู้ผมแบบสะใจมาก

ทำไปทำมาผมรู้สึกทั้งแปลกใหม่และสนุกปากอยู่ไม่น้อย รสชาติมันแปลกแต่เพลินไปอีกแบบ แต่ต้องตีท้องมัน
เป็นการเตือนอยู่เรื่อยว่าอย่ากระแทกใส่แรงผมจะสำลัก แล้วเหมือนว่าข้างล่างของผมเองก็ชักจะตึงๆลุกสู้ตาม
เลยคายออกรีบเงยหน้าถาม  “เดย์...ยังอีกเหรอ”  คำตอบของมันคือกดหัวผมลงไปใหม่ คราวนี้บรรเลงเอง
ตามจังหวะของมัน ผมพยายามยันมือข้างหนึ่งกับท้องน้อยของมันต้านไว้ กันไม่ให้มันเด้งใส่ลึกเกิน
เดี๋ยวอ้วกซะก่อน ส่วนมืออีกข้างก็กำรูดไอ้ที่ปากผมใส่เข้าไปไม่หมด

ที่สุดไอ้เดย์ก็เหงื่อแตกตัวสั่นงันงกเกร็งกระตุก ปลดปล่อยออกมาแรงหลายระลอก มันจะเสร็จก็ไม่ยอมบอก
กดหน้าผมแช่ไว้ปล่อยให้ผมกลืนเข้าไปได้ แต่มันเยอะผมกลืนไม่ทัน แถมตกใจจนสำลักแรงเลยครับ
รสชาติแปลกเกินบรรยาย ไหงผมต้องมากินอะไรแบบนี้กันนี่
“แค่กๆๆแอ๊ะ||||||*||เชี่ย! อ็อค! แค่กกๆๆ”
“5555555555/////”
“หัวเราะห่าไร!///////*//เดย์ มึงไม่ต้องมาหัวเราะกูเลย! ไอ้บ้า!”
“แซ่บบ่55555”
“ฮึ่ม!-*- ”   
“โมโหทำไมอ่ะ ทีกูยังกินของมึงหมดเลย เดี๋ยวก็ชอบไปเองอ่ะแหละ คึคึคึ”

 จะว่าไปแล้วทำไมเวลามันกินของผมเข้าไป อย่างกับอร่อยซะเต็มประดาวะ?

“มึงต้องฝึกอีกเย๊อะ555 ไม่ต้องห่วงนะเดี๋ยวเดย์สอนให้!/////  เคี้ยกกก5555555”     มีความสุขเหลือเกินนะไอ่สัด


....หลังผลัดกันช่วยเหลือกันและกันไปเรียบร้อยแล้ว ผมรู้สึกโล่งสบายตัวเบาพาลให้อารมณ์ดี
เราทั้งคู่ก็นอนกินช็อคโกแล็ตคุยกันเรื่อยเปื่อยบนเตียง โดยที่ผมทั้งแกะกินเองแล้วก็ป้อนไอ้เดย์ด้วย
ป้อนทีมันก็หันมาจูบปากขอบคุณผมที//// เขินนะแม่งงง  (เลยป้อนซะถี่..เอ้ย!//// เปล่าเฮ้ยไม่ใช่ๆ!) 
เดย์ไม่ได้ถามอะไรเรื่องช็อคโกแล็ตอีกเลย มันเอาแต่กินแล้วก็พยายามจะกดผมอีกไม่รู้กี่รอบอ่ะเลวจริงๆ
(เลยเอาขาเกี่ยวเอวแม่ง..เอ้ย!//// บร๊า~ถีบไปต่างหาก!)

สุดท้ายสองคนสวาปามหมดกล่องใหญ่ภายในเวลาอันรวดเร็ว กินเข้าไปมากก็มีรู้สึกหวานติดลิ้น ติดคอ ติดปาก
 เวลาแบบนี้ไอ้คนบ้าข้างๆเสนอช่วยล้างปากให้ แต่ผมว่าคงไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่ เพราะมันก็กินเหมือนกัน
รู้สึกยิ่งจูบก็ยิ่งหวาน....

.......................................
...................
...........

++++++++++++++++++++++++++++++++


เย็นวันรุ่งขึ้น เลิกเรียนแล้วผมกลับมาอาบน้ำแต่งตัว เตรียมไปเที่ยวอย่างอารมณ์ดีครับ พยายามผิวปากด้วย
แต่แม่งเสียงไม่ออก(ก็ผิวไม่เป็นอ่ะ) เลยฮัมเพลงแทน เย็นนี้มีนัดไปงานวัดใกล้บ้านกับพวกเพื่อนๆ
ไอ้เดย์เลี้ยงตลอดงาน55 ผมอยากเล่นปาลูกดอก ส่วนไอ้เดย์มันชอบล้วงไห แต่จากที่มันเคยเล่นบ่นว่าล้วงทีไร
มันชอบได้แต่สก็อตไบร์ททุกที ไม่ก็ขนมห่อ5บาท โถ..ซื้อคูปองล้วงใบละ10บาทนะ มันบอกวันนี้ต้องแก้แค้น
เจ็บใจอยากได้พวกหม้อหุงข้าวตู้เย็นทีวีอะไรงี้...แม่งฝันไปเหอะมึง ( -_-)

อ้อเกือบลืมเล่าไป สรุปเมื่อวานผมไม่ยอมให้ไอ้เดย์นอนค้างที่บ้านด้วยหรอกครับ แต่นัดกันไปใส่บาตร
ผมก็ไปใส่เป็นเพื่อนมันที่ตลาดแต่เช้ามืด... บรรยากาศทุกที่ที่ผมผ่าน ทำไมถึงรู้สึกว่าน่าทิ้งตัวลงนอนทุกที่ก็ไม่รู้
ง่วงมากตื่นแต่ไก่โห่ เอาเถอะครับนานทีปีหนผมจะใส่บาตรกับเขาบ้าง เพราะปกติตื่นสายโด่งตลอดน่ะ แหะๆ

แต่เมื่อวานกว่าไอ้เดย์จะยอมกลับก็เล่นเอาเกือบเสียตัว ต้องขอบคุณแม่มันที่โทรมาพอดี แม่โทรมาถามไอ้เดย์
ว่าจะกินเค้กรสอะไร พี่ดรีมจะไปร้านขนมจ้าวประจำกับแฟนแล้วเขาจะซื้อมาฝากมัน ไอ้เดย์เอาเค้กนมสด
แล้วแม่มันก็ถามอีกว่าจะกลับไปนอนบ้านรึเปล่าถ้าไม่กลับแม่จะเอาเข้าตู้เย็นให้ ไอ้เดย์รีบบอกไม่กลับ
แต่ผมถือโอกาสรีบแย่งโทรศัพท์มาคุยกับแม่มันเอง บอกว่าเดย์จะกลับเดี๋ยวนี้แล้ว จะกลับไปนอนบ้าน
แบบมัดมือชกไปเลย55  ถึงมันจะหน้างอเล็กน้อยงอนกลับไปแต่เช้ามามันก็หายครับ

ถ้าผมไม่ไล่มันกลับบ้านไปเร็วๆกลัวมีต่ออีกหลายรอบน่ะสิครับ แล้วไอ้ที่กลัวที่สุดนี่คือกลัวไปต่อถึงขั้นสุดท้าย
แบบไม่รู้ตัว ผมยังยืนยันคำเดิมว่าต้องการคำยืนยันจากปากมัน หวังว่าสถานะของเราจะไม่ใช่แค่เซ็กส์เฟรนด์..


..........................
...............

“โห~~~!!! ไอ้ห่า แม่งไม่มีที่จอดรถเลยว่ะ จิ้งหรีดเอ๊ยกูบอกพวกมึงแล้วใช่มั้ยว่าให้ไวๆ อืดอาดยืดยาดฉิบหาย..”

และบลาๆๆๆๆ บ่นเก่งยิ่งกว่าแม่กูอีก ไอ้น็อตครับขาเร่ง ไปไหนแม่งก็เร่งจริงเร่งจัง แต่คนก็เยอะจริงครับงานนี้
ที่จอดรถในวัดเต็มเอี๊ยดต้องจอดไว้ข้างนอกวัดไกลเลย แต่ไกลแค่ไหนแม่งก็ยังมีคนคอยยืนเก็บตังค์

ผมเห็นไอ้น็อตบ่นอารมณ์ไม่ดี ควักบุหรี่มาจุด มันยังไม่ทันจุดติด ผมรีบแย่งบุหรี่ในมือมันไปยัดใส่กระเป๋าเสื้อมัน
มันร้อง “อ้าวเฮ้ย!” ทำหน้าหงุดหงิดใส่ผม แต่ผมหัวเราะใส่หน้าแม่งเลย ยิ้มแลบลิ้นแล้วเอานิ้วไปจิ้มหว่างคิ้วมัน
ที่ตอนนี้ยู่ติดกันผูกเป็นโบว์ได้เลย “มึงบ้าป่าวเนี่ยน็อต จะเข้าวัดแล้วๆ สูบทำไม”

“เออน่า ก็กูอารมณ์ไม่ดี พวกมึงเข้าไปข้างในวัดกันก่อนไป เดี๋ยวกูสูบมวนแล้วตามไป”  เย็นนี้ไอ้น็อตไม่ได้ใส่แว่น
แต่มันคงลืม ยกมือขึ้นทำท่าจะถอดแว่นตัวเองแล้วขยี้ตา แต่ก็ต้องชะงักเพราะจับไม่เจอแว่น ผมเลยขำใส่หน้ามัน
ไอ้บ้าน็อตก็หลุดขำตัวเองเหมือนกัน กลายเป็นว่ามันอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อยด้วยเรื่องง่ายๆแค่นี้แหละครับ
เพื่อนๆคนอื่นๆหันมามองที่ผมขำมัน แต่ไอ้เดย์ไม่ใช่แค่มองครับ มาล็อคคอผมลากออกไปเลย....

“นี่เธอกล้าหัวเราะต่อกระซิกกับชายอื่นต่อหน้าชั้นเหรอธีทัต!”   
“55555555 ไอ้บ้า!”    ไอ้บ้าเดย์แม่งเล่นเก็กเสียงหล่อทำเสียงใหญ่ๆ พูดเลียนแบบพระเอกหนังสมัยโบราณ
ถลึงตาขู่ตะคอกใส่ผมโคตรโอเว่อร์ อย่างฮา

มันก็หึงแหละครับ แต่ไม่ได้จริงจังมากยังเล่นได้อยู่ ผมเลยเดินนำกลุ่มเพื่อนๆคู่ไปกับไอ้เดย์
วันนี้มากันครบเซ็ตเหมือนเมื่อวันที่ไปบ้านร้างวันนั้น แต่ไม่รวมพี่อ๊อฟคนแมน ตัดพี่แกกับกิ๊กหุ่นสะบึ้มออกไป
มาร์ค น็อต ซีน กีต้าร์ คิม ยู ผม ไอ้เดย์ ดุ๊กดิ๊ก แจ๋วแหว๋ว โฟร์ แมวเหมียว แล้วก็ทิชาครับ แม่สาวดอกพิกุล

ตอนเดินเข้าวัดกัน ผมก็นึกขำขึ้นมาจนไอ้เดย์ว่าบ้าจู่ๆก็หัวเราะ ก็ผมนึกถึงตอนที่ไอ้ซีนเจอหน้าทิชาแล้วขำอ่ะ
[ อ้าววววววว ว้าวๆๆๆๆ 5555มาด้วยเหรอครับทิชา! สวยนะวันนี้ติดโบว์สีชมพูซะด้วยยยยย เข้ากับหน้าม๊ากอ่ะ
กระโปรงก็สวย เฮ้ยชุดนี้สวยดีนี่ทิชา เพิ่งซื้อมารึเปล่าดูยังใหม่มากอยู่เลยเนอะ เอ้อดีๆๆ กินอะไรมารึยังอ่ะ
นี่ไม่กินเลยนะ555(มันชี้ที่ตัวเอง) รอแดกของฟรีอย่างเดียวล่ะ จะถล่มไอ้เดย์แม่งให้เต็มคราบเลยก๊ากกก5555
ทิชาล่ะ!? ชอบกินไรเหรอ เฮ้ยยยยยยย รู้ป่าวเราโคตรชอบกินของฟรีเลย อร่อยเป็นพิเศษนะว่ามั้ย 555
เอ้อเฮ้ยไอ้คิม! มึงชอบแดกขนมเบื้องนี่55 (มันหันไปหาไอ้คิมแล้วก็หันกลับมา) เออนี่ทิชาสบายดีป่ะ!? ]

[……(ยิ้ม พยักหน้าหนึ่งที) ]

หมายเหตุ....ความปากมากกับความปากหนักมาเจอกัน 555


…..สิ่งแรกที่ฝูง เอ้ย! โขยงเราทำ คือเข้าไปหย่อนเงินลงตู้ทำบุญตู้ล่ะยี่สิบเพื่อเอาดอกไม้ธูปเทียนทองคำเปลว
ไปไหว้พระกันทั้งส่วนที่เขาตั้งพระไว้หน้าวัดด้านใน ทั้งในโบสถ์ ทั้งที่พระประจำวันเกิด เรียงแถวใส่บาตร
 รู้สึกดีครับจิตใจอิ่มเอมกันแล้ว พวกเราก็ลุย!

เพราะเดินเป็นกลุ่มใหญ่จะว่าเด่นก็เด่น แต่กลุ่มใหญ่กว่าเราเดินให้ควั่กยังมี ผมย้ำกับไอ้หมาบ้าเดย์เป็นนักหนา
งานนี้ถ้ามีเรื่องผมจะหนีกลับบ้านไม่ดูดำดูดีมันแล้ว ผมขี้เกียจห้ามทัพกลางดงสงครามตีนอีก
แม่งเสี่ยงเหลือเกินชีวิต เดย์ก็รับปากผมนะจะพยายามไม่มองหน้าใคร....เอ่อ..มุกต่อจากนี้อาจเสี่ยวเล็กน้อย
[ไม่ให้กูมองหน้าใคร กันมีเรื่อง มึงจะบ้าเหรอให้มองนมแทนรึไง กูว่าจะยิ่งมีเรื่องสิไม่ว่า555]
[มึงอ่ะชอบหาเรื่องใส่ตัว!]
[......ก็ด๊ายยยย กูจะไม่มองใครเลย นอกจากมึงคนเดียว]
 เชี๊ยะ!//// มึงเห็นกูเป็นเบ้าขนมครกรึไงสัด หยอดได้หยอดเอา

....... เดินๆไปนี่แต่ละคนสอดส่ายสายตามองหาของชอบตัวเองครับ ผมมองหาร้านปาลูกดอกก่อนเลย ตรงรี่ไปเลย
โดนล็อคคอลากกลับไปอีกทางเลย -*-   “เฮ้ยอะไรของมึงวะเดย์กูจะไปเล่นอ่ะ เอาตังค์มา!”  ขู่เอาตังค์แม่งเลย

“ไม่ได้! มึงห้ามเดินเพ่นพ่านไปไหนคนเดียว เดี๋ยวหลงกันกูจะไม่ตามหานะ ปล่อยให้เดินกลับซะให้เข็ด”
โธ่เอ๊ยทำเป็นขู่ผมกลับคิดว่าจะกลัวเหรอ  “......มึงก็นำไปดิ” ธีทัตไม่ได้กลั๊ว  เกรงใจมันน่ะครับมันเป็นคนออกเงิน
ไอ้เดย์กระแดะจะจูงมือผม ผมต้องรีบดึงมือออกเดี๋ยวคนอื่นเอาไปล้อไปแซวอีกน่ารำคาญ มันก็อมยิ้มเบาๆ
ที่เห็นผมทำหน้ายุ่ง  “เดี๋ยวเดย์พาไปเล่นนะ หาอะไรกินก่อนเหอะหิว กินลูกชิ้นม๊ะ?”  ไอ้บ้านี่มาทำหน้าอ้อน
แล้วก็ทำตาโตชี้ไปทางร้านลูกชิ้นร้านหนึ่งในอีกหลายร้านที่ตั้งเรียงราย

ไอ้เดย์เดินไปถึงจะสั่ง ก็หันควับมาถามเพื่อนทั้งฝูง “กินรึเปล่า”  มันเป็นลูกชิ้นปลายาวๆทอดราดน้ำจิ้ม
แล้วก็มีแบบลูกชิ้นเอ็นยำด้วย ทุกคนพยักหน้า ก่อนชี้นู่นชี้นี่ไปทางร้านอื่นๆบ่นจะกินอันนู้นอันนี้กันอื้ออึง
“โอเค..... น้าครับเอาลูกชิ้นปลาร้อยนึง ลูกชิ้นยำร้อยนึงครับ”  ไอ้เดย์หันไปสั่งคนขายลูกชิ้นแล้วแจกเงินให้เพื่อน
คนละสองร้อยครับแยกกันเดินดูขนม ข้าว ก๋วยเตี๋ยว หอยทอด ผัดไท ปลาหมึกปิ้ง ลูกชิ้นร้อยพ่อพันแม่สารพัดยี่ห้อ
ของกินเด็มเหยียดตลอดสองข้างทางเดินในวัด นึกว่าหลงอยู่ในเขาวงกตครับ มัวแต่หาของกินวนไปวนมากันให้วุ่น

พวกผมพากันเดินๆใครเจออะไรอยากกินก็ซื้อ เพื่อนคนไหนอยากกินที่คนอื่นซื้อมาก็แลกกันชิม ถ้าอันไหนอร่อยนี่
รุมกันซื้ออย่างบ้าคลั่ง    “ป๋าเดย์ๆๆ”  เพื่อนๆเรียกมันอย่างนี้ตลอดงาน55

ผมมองเพื่อนๆซื้ออะไรกินแต่ตัวเองตอนนี้ยืนเฉย ไม่รู้จะกินอะไรดีอ่ะ เขาซื้ออะไรกินกันบ้างนะ พอคิดอย่างนี้
ก็หันไปมองพวกดุ๊กดิ๊ก แจ๋วแหว๋ว แมวเหมียว สามคนนั้นรุมอยู่หน้าร้านขายน้ำผลไม้ปั่น....อืมม น้ำปั่นเหรอ
ไม่เอาดีกว่ากินน้ำไอ้เดย์เอาก็ได้  (น้ำโค้กน่ะ! โค้ก! โค้ก! โค้ก!) 

หันไปมองไอ้ซีนกับกีต้าร์ พวกมันกำลังซื้อถั่วต้มอยู่ (เออดี แดกถั่วกันซะพวกมึงอ่ะ555)
หันไปอีกฝั่งเจอไอ้มาร์คซื้อซาลาเปา (ช่างเป็นซาลาเปาที่ขาวมากเมื่ออยู่ในมือมัน)
มองเลยร้านซาลาเปาที่ไอ้มาร์คยืนอยู่ก็เห็นไอ้น็อตซื้อน้ำส้มคั้นครับ(......กินของไม่ได้เข้ากับหน้ามึงเล้ย)
หมุนตัวมองหาเพื่อนต่อไม่ไกลนักเจอทิชากับโฟร์ยืนคล้องแขนกันสั่งข้าวยำแหนมพิเศษ  (ตัวติดกันอย่างกับทากาว
ครับคู่นี้ทั้งที่อยู่คนละห้องแต่ดูจะเป็นโฟร์มากกว่าที่ติดทิชาน่าดู เจอกันเป็นไม่ได้นังโฟร์คนอวบฝอยไม่เว้นหายใจ)
ผมมองหาไอ้คิม... มันกำลังซื้อขนมเบื้องที่ใส่ครีมพูนๆ  (กูว่าแล้ววววววว มันชอบของมันครับเห็นเป็นไม่ได้)

นอกจากนี้ทุกคนก็ยังซื้อของกินอย่างอื่นกันอีกหลายอย่าง ผมไม่นึกอยากกินตามใครสักคน ก็มองหาไอ้ยูครับ
เจอมันยืนอมยิ้มแปลกๆหัวเราะอะไรไม่รู้อยู่ไกลๆ    เอ......มันมองมาทางผมด้วยนี่หว่า!?  ผมไม่เข้าใจไอ้ยูเลยครับ
กำลังคิดว่าจะเดินไปหาก็โดนดึงเสื้อด้านหลังซะเบรกแทบไม่ทัน หันไปดูอ้าว! เชี่ยเดย์ -*-   “มึงมาดึงกูทำไมเนี่ย!?” 

“ห้ามไปไหนห่างกู”   ดูแม่งพูด!/////*//   
“มาว่ากูมึงนั่นแหละหายไปไหนมาวะ”
“หิวขนมจีนว่ะ ไปกินกัน!”  สาดดดดดด! มันไม่ตอบผมด้วยครับ
“เฮ้ยเดย์มึง! คือ! กู!”  ไม่ทันได้พูดอะไรให้รู้เรื่องหรอก โดนไอ้เดย์ลากคอเข้าร้านขนมจีนที่ตั้งขายในงาน
แล้วมันก็โบกมือตะโกนเรียกให้เพื่อนๆเห็น ชวนเพื่อนกินขนมจีน

หอบขนมพากันมานั่งกินขนมจีนครับ ผักงี้เป็นกะละมังๆก็ว่าได้วางเรียงรายกลางโต๊ะตลอดแนว
ไอ้ยูมาขำแล้วค่อยเฉลยให้ผมฟังว่าที่เห็นมันยิ้มๆขำๆ ก็เพราะมันเห็นไอ้คุณชายเชี่ยเดย์กอดอกทำหน้าทำตาเจ้าเล่ห์
คอยเดินวนหลบข้างหลังผมตลอดไม่ให้ผมเห็นมันอย่างนึกสนุก (ดูมันเล่นดิ) ไอ้เดย์มันแอบมองผมหมุนไปหมุนมา
เลือกอะไรกินไม่ได้มาพักใหญ่แล้วนี่เอง มิน่าละผมก็ว่าแล้วอยู่ๆหายไปไหนของมัน
 
“มึงไม่เห็นค่อยไปซ้อมบาสเลยวะยู”  ผมนั่งตรงข้ามไอ้ยูแต่อยู่ข้างไอ้เดย์เคี้ยวเต็มปาก แก้มเก้มนี่ป่องหมด
มีแต่ขนมจีนน้ำยาถั่วหวานๆเต็มปาก รู้สึกจะมีแค่ผมกับไอ้เดย์ที่กินแบบนี้ ส่วนใหญ่เขากินน้ำยาป่ากับกะทิกัน

“ช่วงนี้พักผ่อนเว้ย ใกล้สอบแล้ว แข่งใหญ่ก็ผ่านแล้ว มีซ้อมหนัก เก็บตัว จะแข่งอีกหลายงานเทอมหน้านู่นแหละ
แต่ปิดเทอมนี้กูคงต้องไปซ้อมบ่อยหน่อย เพราะเห็นโค้ชว่าเปิดเทอมปุ๊บก็จะมีแข่งปั๊บเลยว่ะ”

ผมก็พยักหน้าเออ ออ แล้วก็หันไปมองหน้าไอ้ซีนที่นั่งข้างผมอีกคน มันเอาช้อนมันมาตักขนมจีนผมไปกินครับ
คงขโมยชิมน้ำยานี้ดูว่าอร่อยมั้ย แล้วมันก็ยกมือสั่งป้าคนขายเอาแบบผมอีกจาน  ไอ้กีต้าร์ที่นั่งต่อจากไอ้ซีน
หันมาถามว่ามันกินหรือนี่คือยัดห่าครับ แม่งแดกไม่หยุดปากนานแล้ว กระเพาะไอ้ซีนมีกระจายเป็นหย่อมๆ
ทั่วร่างรึไงนะ ผมมองเลยไปหน่อยเห็นกลุ่มสาวๆเขาก็เม้าท์กันไปกินกันไป แต่ผมขอเตือนว่าอย่าได้คิดเชียว
ว่ายัยพวกนี้คงไม่ค่อยเปลืองเงินเพราะกินน้อยกลัวอ้วนกัน คุณคิดผิด! มหันต์!! แม่งแดกกันคนละสองสามจาน
ไม่รวมขนมที่ขนซื้ออะไรมามากมายกันนักกันหนา พ่อจ๋าแม่จ๋าลูกกลัวอ่ะถ้าได้เป็นเมียจะเลี้ยงไงไหววะนี่

“อิคิม! อ๊ายอิบ้านี่! นี่ๆๆๆๆ/////*//”  จู่ๆเสียงอิดุ๊กดิ๊กก็ตวาดไอ้คิมแว๊ดขึ้นมาให้เพื่อนๆทั้งกลุ่มตกใจเล่นครับ
คือเรื่องมีอยู่ว่าเชี่ยคิมแทะกระดูกไก่แล้ว มันแกล้งเอากระดูกไปใส่จานดุ๊กดิ๊กตลอดเลยครับ (มันนั่งข้างกันนะ)
กระเทยสวยเขาก็มัวแต่ฝอยกับเพื่อนไงครับไม่ได้มอง ตักแดกเข้าไปคายพรวดออกมาแทบไม่ทัน
นังดุ๊กดิ๊กด่าไอ้คิมร่ายยาวยิ่งกว่ากาพย์เห่เรือ ส่วนไอ้คิมน่ะเหรอ ฮึฮึฮึ หัวเราะอย่างมีความสุข(แม่งโรคจิตเนอะ)
 
...กินขนมจีนหมดแล้วผมอยากไปเล่นปาเป้า ยิงปืน ปาบอลตามประสาของผมบ้าง
ไอ้เดย์ก็ไม่ยอมปล่อยให้ผมไปไหนคนเดียว คือกูโตแล้วป่ะ  ( -_-)
มันชอบหลอกว่าผมจะโดนคนจับไปขาย เดี๋ยวหายตัวไปแล้วมันเป็นห่วงนะ...ที่ยอมเดินคู่กับมันไม่หนี
ก็เพราะไอ้คำหลังนี่แหละครับ////  เฮ้อไม่อยากขัดใจมันจะทำหน้าบูด แต่ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเด็กสามขวบเลย

ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ผมจะลองอ้อนขอเอาแต่ใจแบบเด็กๆแกล้งมันเล่นบ้างดีกว่า  อิอิอิ
“เดย์....กูอยากได้ตุ๊กตา กูไม่กล้าซื้ออ่ะ มึงเข้าไปซื้อให้หน่อยดินะ นะ นะๆๆๆ”    เลียนแบบมันมานั่นแหละ55
เพื่อนๆผมก็พากันขำนะ โดยเฉพาะไอ้บ้าเดย์ มันหัวเราะเข้ามากอดคอแล้วถามว่าผมอยากได้ตุ๊กตาอะไร
ให้ผมพาไปดู  “ไหนร้านไหน”
“นั่นไง ร้านนั้น”   มันเป็นร้านขายของเล่นเด็กเล็กๆน่ะครับ เคยเห็นกันใช่มั้ย นึกภาพออกนะที่มีไฟแว๊บๆ
“55ไอ้ลูก มึงจะร้องเอาอะไรร้านนั้นวะ!?”
ผมชี้นิ้วไปที่ตุ๊กตาเด็กทารกใส่ถ่านคลานได้555  “ซื้อให้หน่อยสิเดย์”  ทำตาปิ๊งๆใส่แม่งให้อ้าปากค้างเลยครับ5555

[tsktonight]

////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 25 ไปเที่ยวงานวัด... /2   






ผมชี้นิ้วไปที่ตุ๊กตาเด็กทารกใส่ถ่านคลานได้555  “ซื้อให้หน่อยสิเดย์”  ทำตาปิ๊งๆใส่แม่งให้อ้าปากค้างเลยครับ5555



ร้านนั้นอย่างเด็กรุมอ่ะครับ โตสุดก็ตัวเท่าเอวเรา แถมร้านข้างๆขายกิ๊ฟช็อปผู้หญิงรุม สาวน่ารักๆเพียบ เดย์มันรู้
ว่าผมแกล้งมันแน่ก็หันมาไล่ผลักหัวบอกให้ผมไปซื้อเอง แม่งเอาแบงค์พันแปะหน้าผากผมเหมือนผีดิบจีนด้วย
นี่มึงคิดจะใช้เงินฟาดหัวกูเหรอ ด๊าย!~  ได้ไง ได้ๆๆ เอามาอีก55

“มึงอ่า~~ กูอยากได้~~ ซื้อให้กูหน่อยยยยยยยย”   ผมไม่ยอมแพ้ครับ ไอ้เดย์ยืนนิ่งกอดอกมองหน้าผม
เพื่อนทั้งกลุ่มกำลังรอดูปฏิบัติการกวนตีนไอ้เดย์ของผมครับ อิแจ๋วแหว๋วมันหมั่นไส้ผมที่สุดเดินมาผลักผมจนเซ
“อ๊ายอิดอกลูก หยุดรังแกผัวกูเดี๋ยวนี้นะ ปัญญาอ่อนจริงเลยมึงนี่”   (มึงรู้ไว้ด้วยแจ๋วแหว๋ว มันน่ะอ่อนกว่ากูอีก)

พวกเพื่อนๆขำกันใหญ่ที่แจ๋วแหว๋วมันแกล้งไล่ผม ด้วยการไล่หยิกเป้าผมจนผมต้องกุมหนีมันไปหลบหลังไอ้เดย์
แล้วไอ้เดย์ก็เลยจับมือแจ๋วแหว๋วไว้ นังแจ๋วแหว๋วยิ้มค้างทำท่าคล้ายจะเป็นลม หน้าแดงหนีไปกรี๊ดเขินไอ้เดย์
บิดตัวเองเป็นเกลียวๆเหมือนเวลาที่เราบิดผ้าขี้ริวน่ะครับ วี๊ดว้ายชอบใจยิ่งมโนไกลกว่าเดิมว่าไอ้เดย์หลงเสน่ห์มัน
เพราะวันนี้มันทาปากสีแดงส้มมา ผมแอบแลบลิ้นใส่มัน โถ...มึงแค่โดนจับมือก็จะละลายตายตรงนี้
ถ้ามึงโดนอย่างกูไม่ขาดใจตายไปเลยเหรอครับ

แล้วแจ๋วแหว๋วก็คุ้ยหาลิปสติกในกระเป๋าเครื่องสำอางค์ออกมาอวดดุ๊กดิ๊ก ทิชา โฟร์ แล้วก็แมวเหมียว
ไอ้ซีนที่ยืนข้างๆสนใจใหญ่ขอลองทา... พวกผู้หญิงก็จับมันยืนทาปากตรงนั้น ซีนมันทาเสร็จหันไปทำปากจูจุ๊บ
ส่งให้ไอ้กีต้าร์ ไอ้กีต้าร์ทำท่ากอดตัวเองขนลุกครับ|||||||| ไอ้ซีนก็ขำ กีต้าร์ท่าจะทนไม่ได้ขอทิชชูที่ทิชาพกไว้
แล้วจับหน้าไอ้ซีนมาบังคับเช็ดออก “ทุเรศว่ะเชี่ย555 ถ้ามึงจะปากอุบาทว์ขนาดนี้นะ 55วันหลังมึงไม่ต้องมาขอ
จุ..555...55....”   หือ.....? ผมได้ยินเหมือนกีต้าร์มันพูดอะไรไม่จบแล้วหยุดชะงักไป จุ.. จุอะไรวะ? มันไม่ยอมพูดต่อ
เอาแต่ขำไอ้ซีนที่เล่นตุ้งติ้งเป็นกระเทยควาย ท้าอิดุ๊กดิ๊กกับแจ๋วแหว๋วตบกันแย่งไอ้ยู  ทุกคนก็หัวเราะกันใหญ่
ไอ้ซีนหน้าด้านไม่อายใคร พ่อค้าแม่ค้าแถวนั้นแอบขำมันด้วย แต่ก็คงรู้กันแหละครับว่ามันเล่นกับเพื่อน

ไม่เคยห่วงภาพพจน์มึงเล้ยซีน เพราะอย่างนี้ไงมึงถึงไม่มีแฟนซักที ความจริงมันก็ขาวตี๋หล่อดีนะผมว่า
แม้แต่สาวที่คุยๆเล่นๆด้วยเหมือนเพื่อนคนอื่นในกลุ่มก็ไม่มี ทั้งที่มันว้อนท์จะเป็นจะตาย ได้แต่หม้อไปเรื่อยๆ
แล้วก็แห้วแดกตลอด มันขี้เบื่อด้วยแหละเห็นจีบใครไม่เคยได้นาน เดี๋ยวเดียวมันก็บอกไม่เอาอีกแล้ว หาคนใหม่ 
คือนอกจากจะมีปัญหาที่ปากมันไม่ค่อยดี น่าจะเป็นเพราะสติมันก็ไม่ค่อยดีด้วยแน่ๆ...ผมว่าใช่

ถ้าพูดถึงเรื่องหน้าด้านอีกคนที่ผมว่าสูสีกับไอ้ซีนก็ไอ้เดย์นี่แหละ ผมคิดแล้วว่ายังไงๆเดย์มันก็น่าจะกล้าเข้าไป
ซื้อตุ๊กตาเด็กทารกที่คลานตึกตักๆไปๆมาๆในถาดโชว์เหมือนโดนผีสิงนั่นมาให้ผมได้ แต่มันก็ลีลาครับ
อิดออด ไม่ยอมเข้าไปเพราะคงอยากจะยืนเก็กหล่อโชว์หน้าใสๆจมูกโด่งๆให้พวกผู้หญิงร้านข้างๆนั่นมากกว่า
หยุดยืนกันตรงนี้นานไปมั้ยนะ ทั้งกลุ่มผมแล้วก็สาวๆแปลกหน้าที่ร้านกิ๊ฟช็อปด้วย

พวกผู้หญิงที่ร้านกิ๊ฟช็อปเริ่มมีหันมามองทางกลุ่มพวกผมบ้างแล้ว แอบยิ้มซุบซิบกันใหญ่ ผู้ชายกลุ่มผมนี่
ต่างคนต่างก็คิดเข้าข้างตัวเองกันสุดฤทธิ์ล่ะครับว่ามองกูชัวร์ๆ
แต่สาวๆในกลุ่มเราเองนี่สิออกอาการหมั่นไส้กันขึ้นมาทันที (นังพวกนี้ขี้อิจฉาครับ)

“อะไรๆๆ มึงทำหน้าอะไรของมึงห๊ะอิดุ๊ก!?”  ไอ้คิมท้าวเอวถามอย่างหาเรื่องทันทีที่เห็นนังดุ๊กดิ๊กไม่เก็บสีหน้า
เอือมระอาของมันเลย ดุ๊กดิ๊กสะบัดหน้าเชิดๆทำปากงอนๆไอ้คิมครับ มันไม่พูดกับไอ้คิมแต่หันไปทำหน้าหมั่นไส้
แบบร่วมด้วยช่วยกันกับแจ๋วแหว๋ว โฟร์ และแมวเหมียวแทน  ส่วนทิชานี่ยืนนิ่งจนผมคิดว่าเธอน่าจะหลับใน

 ไอ้มาร์คกับไอ้น็อตโห่พวกสาวๆในกลุ่ม บอกทีพวกผู้หญิงพากันกรี๊ดกร๊าดน้ำลายหก มองผู้ชายแปลกหน้า
ที่เพ่นพ่านไปมาในงานวัดนี้พวกเรายังไม่ว่าอะไรเลย ทีใครทีมันสิครับ ผลัดกันแรดดิ..

“หึงเหรอดุ๊ก คึคึคึ”   ไอ้คิมเริ่มแหย่อิดุ๊กดิ๊กอีก นี่ถ้าผมไม่รู้ว่ามันเป็นผู้ชายแท้ๆนะผมจะคิดว่ามันชอบดุ๊กดิ๊กชัวร์
“หลงตัวเอง เชอะ!////*//  ทำไมเค้าต้องหึงตัวด้วย แหวะ! ”  ดุ๊กดิ๊กสะบัดหน้าเดินหนีไอ้คิมครับ ไอ้คิมแม่งเดินตาม
ไปแกล้งจิ้มๆหัวไหล่ขาวๆ วันนี้กระเทยสวยเค้าใส่เสื้อเปิดหัวไหล่มาครับ ไอ้คิมยืนข้างหลังดุ๊กดิ๊ก
แกล้งจิ้มไหล่ซ้ายทีขวาที แล้วขำชอบใจหลบฝ่ามือที่ไล่ตบมันวืดไปมา  แต่ผมรู้สึกตะหงิดๆแปลกชอบกล
ทำไมหมู่นี้ผมฟังพวกมันสองคนคุยกันทีไรผมถึงรู้สึกแปลกๆนะ มีตรงไหนสักที่ที่แปลกไป ผมรู้สึกจริงๆ
...แต่มันคืออะไรกันนะ?

ผมก็มัวแต่เกาะหลังไอ้เดย์มองเพื่อนๆคุยกัน แล้วก็แอบคิดว่าสาวๆที่ร้านกิ๊ฟช็อปเหมือนมองมาทางผมมากกว่าใคร
แต่ประสบการณ์มันสอนให้ผมนึกขึ้นได้ว่าข้างหน้าผมคือไอ้เดย์.... ไอ่สัด! ออร่าความหล่อมึงแม่งบังกูมิดขนาดนี้
กูจะได้เกิดกับเขาบ้างมั้ยวะไอ้เปรต .............กำลังนึกหมั่นไส้ไอ้เดย์ครับ มันดันหันหน้าเอี้ยวตัวมามองผมพอดี

ผมก็คิดนะ.......ต่อให้ผู้หญิงมองมันสักกี่คน ถ้ามันจะมองแค่ผมเท่านั้น....ผมรู้สึกโคตรเหนือเลยอ่ะ/////

เกือบลืมว่ามิชชั่นของตัวเองยังไม่เคลียร์ เห็นมันอมยิ้มแล้วถามผม  “ทำไมมึงอยากได้นักล่ะ แกล้งกูอ่ะดิสัด”
“มึงไม่กล้าฝ่าฝูงเด็กเข้าไปแย่งซื้อตุ๊กตาต่อหน้าสาวอ่ะดี๊~~”  ผมหรี่ตาท้าทายมัน มันก็ส่ายหน้ายิ้มน้อยๆ
“พูดอย่างนี้ก็ยังไม่น่าซื้อให้ว่ะ..../////หึหึ มีปัญญาอ้อนกูได้แค่นี้เองเหรอลูกคิดดดดด”

เฮ้ย....ผมว่าเริ่มไม่ใช่แล้ว  เชี่ยเดย์ทำหน้าอมยิ้มกวนๆ บอกให้ผมอ้อนมันอีกนิดก่อนถึงจะยอมซื้อให้
ผมไม่รู้ต้องทำยังไง เลยเอาหัวไปโขกใส่หัวไหล่มันสองสามที แล้วหมุนๆๆหัวเหมือนจะฝังเข้าไหล่มันเล่นขำๆ

“ฮิ้ววววววววว ไอ่สาดดดดดดด มึงจีบกันในวัดเหรอไอ้พวกบาปหนา ก๊ากกกกก55555555”
พวกผีเปรตทั้งหลายมันโห่แซวผมครับ คนแถวนั้นสนใจหันมามองพวกผม ผมว่าชักจะผิดแผนแล้วนะ
จะกลายเป็นกูที่ต้องอายมากกว่ามั้งนี่/////*//  ผมผลักไอ้เดย์ไล่มันออกห่างชิ่วๆ สั่งให้ซื้อตุ๊กตามาให้
มันก็ขำแล้วเดินเข้าไปจับหัวเด็กหน้าร้านแถวนั้นให้หลบมันสองสามคน เด็กๆแม่งเงยมองมันแบบเอ๋อมาก
คงคิดไอ้บ้านี่โตเป็นควายแล้วยังจะมาแย่งกูดูของเล่นอีก...

ทันทีที่ไอ้เดย์ชี้บอกคนขายว่าอยากได้ตุ๊กตาเด็กทารกคลานได้แบบที่ผมบอก  เสียงสาวๆร้านข้างๆก็ตะโกน
แซวมาเลยครับ  “สุดหล่อ~~~!////ซื้อไปให้น้องเล่นเหรอคร๊า~~~~ว้าย5555” เสียงนี้มาจากสาวที่น่าจะทำงานแล้ว
“โห.....////โตป่านนี้ยังจะเล่นตุ๊กตาอีกเหรอคะพี่55”  อันนี้มาจากสาวตัวเล็กน่าจะยังอยู่ม.ต้น แต่ท่าทางแรงไม่เบา
“เล่นกับเจ้ สนุกยิ่งกว่าเล่นกับตุ๊กตายาง เอ๊ย! ตุ๊กตานี่อีกนะจ๊ะหนู~////อ๊ายยย55555” 
อันนี้มาจากพี่กระเทยเจ้าของร้านที่ขายกี๊ฟช็อปครับ ผู้หญิงที่ยืนแอบมองไอ้เดย์แล้วอมยิ้มกันก็มีอีกหลายคนครับ
ไอ้เดย์มันหล่อคนที่เดินผ่านเห็นมันยืนเด่นก็หันมามองๆแล้วยิ้มให้มันด้วยก็มี 

ผมกับเพื่อนๆขำไอ้เดย์ที่เกาเกรียนทำท่ายิ้มเขินๆ
“55ซื้อไปให้ลูกเล่นครับ”   ดูมันตอบเขาไปดิ มันรีบจ่ายตังค์แล้วทำตัวโคตรเลว ถือตุ๊กตาเดินตรงเอามายื่นให้ผม!
“อึก!/////*// สัดเดย์! มึงถือไว้ก่อนดิ๊!”   คนมองตามมาที่ผมกันใหญ่ ผมไม่ยอมถือไอ้เดย์ก็ยันใส่อกผมแทบร่วง
“ก็ของมึงอ่ะลูกคิด! มึงอยากได้ไม่ใช่เหรอ!!!”     พูดเสียงดังไอ่เชี่ยยยยยยย! 

คนขำกันให้รึ่ม ยิ่งไอ้พวกเพื่อนผมนี่ฮาขี้แตกไปแล้วมั้ง ผมดันโดนมันหักหน้าให้อายแทนไอ้หมาเดย์มึงจำไว้เลย!
ผมรีบจ้ำเท้าเดินก้มหน้าหนีพวกบ้าไปจาก ณ จุดนั้น เจ็บใจแม่งผมจะถลุงตังค์มันให้หมดเลยคอยดูนะ!!  (-*-)



ผมหิ้วตุ๊กตาเดินหน้าบูดไปได้ไม่ไกลหรอกครับ โดนสะกดด้วยซุ้มปาเป้า มีปาบอล ปาลูกดอก โยนห่วง
เดย์ตามมาดึงมือผมเข้าไปเล่นเลย ก่อนที่ผมจะทันด่ามัน มันก็รีบจ่ายตังซื้อทุกอย่างที่ผมอยากเล่น
ทั้งห่วง ทั้งบอล ทั้งลูกดอก แบบปาโดนทีเดียวได้ แล้วก็ปาโดนเลขที่กำหนดเท่านั้น แล้วก็ยังมีที่ปาให้ลูกโป่งแตก
ผมคึกจนลืมด่ามัน เล่นทุกอย่างเลยครับ เพื่อนๆก็ตามมาเล่นกันทุกคนสนุกมากเลย555....แต่โดนแดกตังค์หมด

เริ่มจากโยนห่วงผมก็โยนไม่เข้า ไปหล่นแหมะบนหัวลูกใครก็ไม่รู้มันร้องไห้จ้า เลยหนีไปปาลูกบอลใส่กระป๋อง
ก็ปาวืดไปห้ารอบ ไม่สะกิดแม้แต่ขอบกระป๋องครับ ผมแอบนินทากับไอ้เดย์ว่าแม่งคนที่ร้านต้องใส่แม่เหล็กในบอล
แล้วแอบดูดบอลที่ผมปาออกไปให้ผิดทิศแน่ แต่ไอ้ยูที่ยืนใกล้เสือกหูดีได้ยินมันด่าผมว่าเพ้อเจ้อก่อนไอ้เดย์ซะอีก
เพราะทั้งร้านมีคนดูสองคน คนหนึ่งยืนเฉยรอเก็บลูกบอล อีกคนคอยแหกปากเรียกลูกค้าเข้าร้านเย้วๆ ยูมันว่า
ใครเขาจะไปว่างคอยดูดลูกบอลโกงมึง ผมซุบซิบกับเดย์สงสัยไอ้ยูนี่แหละคบคิดกับเจ้าของร้านแกล้งผม

ผมเปลี่ยนไปปาลูกดอกดีกว่า เลือกปาแบบดอกเดียวติดที่เป้าแล้วได้รางวัลไปเลย555 ......และแล้วเวลาผ่านไป
ก็สิบกว่าดอกเข้าไปแล้ว ใฝ่ต่ำปักลงพื้นอย่างเดียวเลยครับผม
ไอ้เดย์ด่าผม “เชี่ยลูก! กูซื้อให้มึงปาเป้านะไม่ได้ให้ปาลงพื้นหมดควายเอ้ย”
ไม่เอาแล้วไปปาไอ้ที่เขาบอกว่าให้โดนช่องตารางๆที่มีเลขดีกว่า สนุกมากเลยครับอันนี้เขามีเลขเก้ากับเลขหก
สลับกันไปมา เขาจะให้รางวัลถ้าโดนเลขเก้าเท่านั้น แล้วผมนี่อย่างแม่นครับ! พัฒนาฝีมือจนไอ้เดย์กับเจ้าของร้าน
แล้วก็ไอ้มาร์คไอ้น็อตที่เสร่อมายืนดูยังต้องพากันปรบมือให้ คือผมปาเข้าเป้าทุกดอก!
แต่เข้าช่องเลขหกนะ.......  แม่ง..ทุกดอกเลยสาดดดเอ๊ย!! -*-

สงสัยไม่ถูกโฉลกกับตัวเลขครับ ผมย้ายไปปาลูกโป่งดีกว่า ปาให้แตกเจ็ดดอกเอารางวัลกลับบ้านได้เล้ย~///
“มึงจะพอรึยังลูกคิด... ไม้ที่ช่องใส่ลูกโป่งร้านเขาพรุนหมดแล้วเนี่ย กูอยากไปเล่นล้วงไหแล้วอ่า..น๊า~ไปเห๊อะ~”

“มึงอย่าเพิ่งยุ่งน่าเดย์! ฮึ่ย!!! ทำไมไม่แตกวะ!” 
เหลือบไปมองไอ้คนที่อยู่ร้านนี้อย่างเจ็บใจรอยยิ้มมุมปากของมันมาก เชี่ยนี่ลูกโป่งหรือเกราะเพชรเจ็ดสีครับสัด!
กูไม่สามารถทำอะไรลูกโป่งร้านมึงได้เลย ปาโดนยังไม่แตกเด้งออกๆ เอ้อ!กูสบายดีครับขอบคุณมาก…ไอ่ฟาย!!!

เห็นผมยังไม่ยอมไปไหน ไอ้บ้าเดย์เลยดึงตุ๊กตาเด็กทารกออกจากกล่อง เปิดให้แม่งคลานดุ๊กๆๆดิ้นอยู่กับอกมัน
กอดเล่นเป็นลูกมันเลย คงเอาออกมาเล่นเพราะเบื่อที่ผมมุ่งมั่นกับการปาเป้ามากจนไม่สนใจมันเท่าไหร่
แต่มันก็ไม่ยอมให้ตังค์ผมแล้วไปเล่นอะไรอย่างอื่นอย่างที่มันอยากเล่นนะ ทีคนอื่นมันยังให้ได้เลย
เดย์มันติดผมเหมือนปาท่องโก๋ ผมเลยบอกให้มันปาเล่นบ้างสิจะได้ไม่เบื่อ ไม่ใช่เอาแต่คอยยืนคุมผมอย่างเดียว
มันก็เลยลองปาเล่นบ้าง ไอ้เดย์ปาแตกเยอะมาก จนรอบที่สามมันทำแตกหมดไอ้รางวัลด้วย! ฮ้วย!
ผมเห็นแล้วบอกมันให้เลิกปาเลย น่าโมโหทำไมทีกูไม่ค่อยโดนวะ! เจ็บใจตรงที่พอโดนก็เสือกไม่แตก!! -*-

“โตแล้วเลิกเล่นเป็นเด็กเหอะ กูพาไปนั่งม้าหมุนมั้ยสัด”     
กล้าด่ากูนะ...ใครก็ได้ช่วยแคปต่ำลงจากหน้ากวนๆของมันที ไอ้ตัวคลานเข่าดิ้นได้ที่กอดไว้กับอกมึงคือไรเดย์...

เพื่อนคนอื่นๆได้ของติดไม้ติดมือเป็นรางวัลกลับมาบ้าง พวกหมอนพวกตุ๊กตาครับใหญ่บ้างเล็กบ้างแล้วแต่เลือก
ขนาดไอ้เดย์ปาไม่กี่ทีมันยังได้ตุ๊กตาในถุงมาหนึ่งตัว มันยกให้ทิชาเพราะขี้เกียจถือแล้วผมก็ไม่เอาด้วยหยิ่งครับ
ผมจะเอาที่ผมปาได้เอง
...........................
..............
หลังจากที่เดย์สูญเงินไปกับการปาเป้าของผมราวแปดร้อยกว่าบาท และเด็กเติมลูกโป่งที่ยืนห่างไปสองเมตร
โดนลูกดอกผมเจาะเข้าราวนม....ไอ้เดย์ก็เคลียร์ค่าเสียหายแล้วรีบลากผมออกไปทันที

พวกเราเริ่มแยกกันไปเล่นอะไรที่อยากเล่นกันครับ ไอ้คิม ไอ้ยู ดุ๊กดิ๊ก แมวเหมียวไปด้วยกัน  ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต
โฟร์ ทิชา แจ๋วแหว๋วไปด้วยกัน  แล้วไอ้ซีน ไอ้กีต้าร์ ไอ้เดย์กับผมก็มาเล่นล้วงไหด้วยกัน

ซื้อคูปองกันก่อนครับใบละสิบบาท ล้วงได้ใบละครั้งวัดดวง เราสี่คนแข่งกันท้าว่าถ้าใครได้ของที่ห่วยแตกสุด
ต้องไปวิ่งรอบสนามบอลโรงเรียนสิบรอบ!  วินาทีนี้ผมอยากถอนตัวมาก กลัวจะได้วิ่ง แต่ไอ้สามคนนี่ไม่ยอม
มันหาว่าผมป๊อด เลยหลุดปากว่าเออก็ได้วะ..... ไม่น่าเล้ยกู

รอบแรก ไอ้กีต้าร์ล้วงมือลงไห ควานหาเลือกเฟ้นกระดาษเขียนเบอร์อย่างลุ้นระทึกใจเต้นแรงตึกตักๆ
(ถามว่าผมไปได้ยินเสียงใจมันเหรอ อ๋อเปล่าครับเสียงหัวใจผมเองนี่แหละลุ้นกลัวมันได้ของดีๆ เสียวได้วิ่งอ่ะ)
เสี่ยงดวงครั้งแรก!  กีต้าร์ได้.....................แก้วกาแฟแบบถูกๆหนึ่งใบ
ไอ้ซีนล้วงได้.......... สก็อตไบร์ท
ไอ้เดย์ล้วงได้.......... สก็อตไบร์ท
ผมล้วงได้.......... สก็อตไบร์ทแบบมีฟองน้ำติด
หาคนแพ้ไม่ได้ครับ ไอ้ซีนกับไอ้เดย์เสมอกัน (ของผมดีกว่าของพวกมันหน่อย55)

เสี่ยงดวงรอบสอง!  คราวนี้ไอ้เดย์ขอล้วงก่อนแล้วแม่งได้.............ฝอยขัดหม้อ
ไอ้กีต้าร์ล้วงได้.......... ขนมปักกิ่งแท่งละห้าบาท
ไอ้ซีนล้วงได้.......... สก็อตไบร์ทแบบมีฟองน้ำติด
ผมล้วงได้.......... น้ำยาล้างจานขวดเล็กจิ๋ว
หาคนแพ้ไม่ได้อีกครับ ผมน่ะรอด แต่ไม่รู้ของไอ้สามคนนั้นใครห่วยแตกกว่ากัน
ที่รู้ๆคือเห็นของรางวัลแล้วกูอยากล้างจานมาก...

เสี่ยงดวงรอบที่สาม!  หนนี้ไอ้ซีนล้วงคนแรกครับได้.............สก็อตไบร์ท
เชี่ยซีนตะโกน “กูเกลียดสก็อตไบร์ท!!! ”  คนขำมันกันใหญ่ ผมล่ะอ๊ายอายเขา
ไอ้เดย์ได้.......... สก็อตไบร์ท
เชี่ยเดย์วิ่งไปวิ่งมาอย่างเจ็บปวดรวดร้าวทรวงใน ด่าสก็อตไบร์ทอีกคน
ไอ้กีต้าร์ล้วงได้.......... ขนมเวเฟ่อร์ห่อละห้าบาท
ผมล้วงได้.......... ตะเกียบหนึ่งคู่
ยกนี้ไอ้เดย์กับไอ้ซีนแข่งที่แพ้กันอีกแล้วครับ ตัดสินไม่ได้อีก มันไม่ยอมเป่ายิ้งฉุบกันด้วย กลับไปล้วงใหม่

เสี่ยงดวงครั้งสี่แล้วนะ!  สลับผมมาลองล้วงคนแรกดูบ้างครับก็ปรากฎว่าได้.............สก็อตไบร์ท (กูขอสาปแช่งมึง)
ไอ้ซีนล้วงได้..........ช้อนส้อมหนึ่งแพ็คครับ
แม่งน้ำตามันแทบร่วงอ่ะ ไอ้ซีนดีใจกระโดดตัวลอย ช้อนส้อมชุดนั้นในมือมันส่องประกายระยิบระยับดูเลอค่ามาก
ไอ้กีต้าร์ล้วงได้.......... กาแฟปรุงสำเร็จซองเล็กหนึ่งซอง 
กีต้าร์นี่แม่งถูกโฉลกกับของกิน แก้วก็ได้ไปแล้ว ขนมกินกับกาแฟก็มี กาแฟซองก็มี ขาดน้ำร้อนอย่างเดียว
ไอ้เดย์ล้วงได้.......... สก็อตไบร์ท
เชี่ยเดย์คลุ้มคลั่งฉีกสก็อตไบร์ทในมือเป็นชิ้นๆได้ ||||||||||| โคตรน่ากลัวไอ่สัด
ตกลงผมกับเดย์เสมอกันรอบนี้ ที่ไอ้บ้าเดย์มันเคยบอกว่ามันชอบล้วงได้แต่สก็อตไบร์ทนี่
ผมไม่คิดว่ามันจะขนาดนี้เลย ตลกฉิบ

แล้วเหล่าคนโง่งมก็ลงมือเสี่ยงดวงรอบที่ห้ากันครับ!  ไอ้ซีนล้วงคนแรกได้.............ขนมมาร์ชเมลโล่ห่อละห้าบาท
ผมล้วงได้.......... ถ้วยน้ำชาหนึ่งแพ็ค       ถ้วยเล็กๆสีแดงแบบที่เขาเอาไว้ไหว้เจ้าที่เจ้าทางกันน่ะครับ
งงกับชีวิตเลยผมแต่แม่จ๋าน่าจะชอบ เอาไปเปลี่ยนของเก่าที่บ้านก็เข้าท่าดี
ไอ้เดย์ล้วงได้.......... ครีมทากันยุงหนึ่งซองเล็กครับ
สีหน้าเชี่ยเดย์มองของในมือเฉยชามากอ่ะ ดีนะไม่ใช่สก็อตไบร์ทไม่งั้นผมว่าแม่งมีร้องไห้
ไอ้กีต้าร์ล้วงได้.......... ขนมมาร์ชเมลโล่ห่อละห้าบาท   (เหมือนของไอ้ซีนเด๊ะ)
ไอ้กีต้าร์กับไอ้ซีนดันเสมอกันอีก แต่ผมว่าชักจะบานปลายไม่จบไม่สิ้น พวกเราเลยตกลงกันว่าอีกรอบพอนะ

เสี่ยงดวงรอบสุดท้ายกัน รอบนี้ไม่มีเสมอตัดสินไม่ได้ก็โอน้อยออกหรือเป่ายิ้งฉุบให้รู้กันไป!!! ไฟท์ติ้งงงงง!!!!
ไอ้กีต้าร์ล้วงได้................กาต้มน้ำร้อน!   
ขำกันขี้แตกขี้แตนครับ ผมพูดกับกีต้าร์ว่า  “แม่งกลับบ้านไปมึงชงกาแฟแดกแกล้มขนมได้เลย แล้วมาเอา
น้ำยาล้างจานกู กับสก็อตไบร์ทไอ้ซีนไปล้างแก้วกาแฟมึงนะ เสร็จแล้วเอาฝอยขัดหม้อที่เชี่ยเดย์ขัดกาน้ำมึง5555”

ผมล้วงได้.....................จานกระดาษหนึ่งแพ็คครับ      “นี่ไงมึงได้จานใส่ขนมมึงแล้วเชี่ยต้าร์555”
ไอ้เดย์ล้วงได้...................ขนมห่อละสิบบาท
ไอ้ซีนล้วงได้...................ขนมห่อละห้าบาท

ซีนแม่งเข่าทรุด พวกผมหัวเราะใส่หูมันเป็นการเยาะเย้ย กีต้าร์ว่า “มึงวิ่งไปแดกสก็อตไบร์ทไปเลยนะ555”

“เฮ้อเกือบไปกู...แม่งตั้งตู้เย็น ทีวี หม้อหุงข้าว กระติกน้ำร้อน กระทะ จานชาม โต๊ะ เก้าอี้ โคมไฟ นาฬิกา
ห่าไรนักไม่รู้เต็มแป๊ดดดดแต่กูได้ยากันยุง... ขนมเชี่ยที่กินไม่อิ่ม.. ฝอยขัดหม้อ.. สก็อต!ไบร์ท!!! ฮึ่มมมม!!!!!!-*- ”
ไอ้เดย์พล่ามบ่นอย่างเคือง ผมขำมันหนักมาก  “มึงก็ถูกหวยตั้งเยอะแล้วไง555”

“เฮ้อ...เออช่างแม่ง!  ไม่มีดวงก็ช่างมีมึงก็พอแล้ว”   
ดูแม่งพูด!!! ผมนี่สะดุ้งเลยใจเต้นหมดมันพูดต่อหน้าไอ้กีต้าร์ได้ซีนด้วย ไอ้สองคนนี้มองหน้าผมแล้วขำ
พวกมันล้อเลียนผมกับไอ้เดย์  “เชี่ยเดย์นี่มันเขตอภัยทานนะเว้ย! มึงห้ามตุ๋ยพญาปลวกนะทารุณกรรมสัตว์ก๊าก555”

ไอ้ซีนมันว่าผมอ่ะ  ผมเลยด่ามัน  “พ่องงงงงงงสิ!”  แต่ยังไม่ทันจะอ้าปากด่าต่อก็มีเสียงคนตะโกนดังมาว่า

“พ่องสิ! มึงด่าใครไอ่เชี่ย!!!”
เฮือก! ผมสะดุ้งตกใจหันมองรอบตัวเลยครับ ไอ้สามคนนั้นมันก็เหวอเหมือนกันช่วยกันหาต้นเสียง

“เฮ้ยเด็กตีกันเว้ยเฮ้ย! เฮ้ยๆๆๆ!!!!”   
เสียงใครไม่รู้นักครับตะโกนอื้ออึง พวกผมสี่คนมองอย่างตื่นเต้น พวกอาสาที่ดูแลรักษาความปลอดภัย
วิ่งมาดูสถานการณ์ก่อนเลย  แต่เขามาสองคน เห็นคนตีกันเป็นสิบๆเลยรีบถอยแล้ววอไปตามพวกกับกรรมการวัด
เรียกตำรวจมาด้วยรึเปล่าผมไม่ได้ยิน แต่ตอนนี้ผมไม่เห็นคนห้ามได้เลย

พวกผมมองดูแล้วมันตีกันแรงนะนี่ มีคนถือไม้หน้าสามด้วยไอ้พวกนี้ไม่กล้วบาปกรรม ในวัดก็ยังทำร้ายกัน
กลุ่มที่ตีกันอยู่ราวสิบกว่าคนได้  มีคนที่ดูโตๆอยู่ไม่กี่คน นอกนั้นยังเด็กเท่ารุ่นผมหรือน่าจะอ่อนกว่าผม
แล้วเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดครับ ไอ้พวกเด็กตีกันพากันวิ่งมาทางที่พวกผมยืนอยู่ คือสู้บ้างหนีบ้างมันก็ไล่กันมา

ผม ไอ้เดย์ ไอ้ซีน ไอ้กีต้าร์  มองหน้ากันเลิ่กลั่ก! เอาแล้วไง ซวยสัด! ขืนอยู่ตรงนี้เดี๋ยวได้มั่วนิ่มโดนลูกหลงไปอีก
เราสี่คนพากันถอยฉาก จะตามคนอื่นที่แตกกระเจิงไป แต่ไอ้พวกนั้นแม่งวิ่งไล่กันมาเร็วมากเผลอแป๊บเดียว
มีคนนึงโดนถีบตัดหน้าถลามาล้มหน้ากระแทกดิน แทบจะจูบรองเท้าผม ผมตกใจมัวแต่อึ้ง ไอ้เดย์มันก็ตะคอก
บอกให้ผมก้าวขา  “เชี่ยลูก!!! ไปดิ!!! สัด! มันมากันแล้วนั่น!!!”     ไอ้พวกที่เหลือตามมาตีกันตรงหน้าผม
ผู้คนนี่หนีห่างอย่างไวร้องกันวี๊ดว๊าย  ทุกอย่างแม่งเกิดขึ้นเร็วมาก ผมขอโทษครับทุกคนผมตามไม่ทันจริงๆ

ผมสะดุ้งโดนไอ้เดย์ลากข้อมือให้วิ่ง ไอ้กีต้าร์กับไอ้ซีนละล้าละลังหันมามองห่วงผมกับไอ้เดย์
แล้วพวกมันก็วิ่งกลับมาเร่งให้หนีก่อนที่เราจะโดนเหมารวมมั่วนิ่มดึงเข้าไปเกี่ยว คนตีกันไม่มองหน้าใคร
ใครเสือกยืนตรงนั้นแสดงว่าจะสู้ ไม่ใช่เพื่อนพวกกันก็ต่อยแม่ง มีสนับมือด้วยไม่ใช่เล่นๆ เอาไม้ฟาดกันหัวแตก
ผมกลัวมีใครพกปืนที่สุด ขออย่าให้มันเลวร้ายถึงขนาดนั้นเลยครับ คือตอนนี้มั่วซั่วไปหมด

แต่แล้วพวกผมกลับพากันก้าวขาหนีไปได้ไม่กี่ก้าว! เพราะไอ้เดย์โดนไอ้คนที่มันถลาหน้าทิ่มเมื่อกี้ไล่คว้าดึงขาไว้!!!

“พี่เดย์!!! ช่วยผมด้วยพี่!!!!”
ผมตกตะลึงเลย  เชี่ยอะไรกันเนี่ย! มันเรียกชื่อไอ้เดย์!  ไอ้เด็กที่โดนถีบหน้าแหกกระแทกพื้น รู้จักไอ้เดย์!!!

“เดย์!”  ผมเรียกเดย์ที่ยังตกใจไม่แพ้กัน มันก็อึ้งก้มมองหน้าไอ้คนที่ดึงขากางเกงมันไว้แน่นอย่างไม่อยากเชื่อ
เมื่อกี้เห็นมันเกือบจะยกขาอีกข้างเตะแล้วด้วย ดีที่ยั้งไว้ทัน
“ไอ้นุ๊ก! ทำไมมึง!!!”  เดย์เหมือนไม่รู้จะทำยังไง มันมองหน้าผม มองไอ้กีต้าร์ ไอ้ซีน
แล้วจากที่จับมือผมแน่นมันก็ปล่อยแล้วผลักผมไปหาไอ้กีต้าร์กับไอ้ซีน ผมเซตามแรงมันเลยครับ

“มึงกันไอ้ลูกไปให้ห่างกูที! เอาไปไกลๆเลย! ไปดิเชี่ย!!!!”  ไอ่เดย์ตะคอกไล่พวกผมเสียงดัง
แล้วมันก็รีบพยุงไอ้เด็กที่โดนไล่ตีนั่นขึ้น มีพวกฝ่ายตรงข้ามหันมาเห็นมันแล้ว

“มึงจะทำอะไรเดย์!!! อย่าคิดบ้าๆนะสัด! อย่านะ!”  ผมตะคอกห้ามมัน นี่มันคิดจะช่วยเขาใช่มั้ย!!!
ผมรู้สึกตัวสั่นไปหมด พวกนั้นถือไม้เดินอาดเข้ามาหาไอ้เดย์ ผมได้แต่บอกไอ้กีต้าร์กับไอ้ซีนว่าอย่าทิ้งไอ้เดย์นะ
กีต้าร์กับซีนมองสถานการณ์หน้าเครียด ไอ้เดย์เห็นพวกผมยังอยู่ก็หันมาไล่อีก
“กูบอกให้ไปไง ไม่ใช่เรื่องของพวกมึง!”


ผมรู้สึกสั่นจริงๆนะ ผมกลัวจับใจ..............ไม่ใช่กลัวเขามาตีผม......ผมกลัวไอ้เดย์มันโดนเขารุมตี
ผมอึดอัดที่หน้าอก ปวดที่หัว ร้อนที่ตาขึ้นมาทันที อาการอย่างนี้เขาเรียกว่าอยากร้องไห้ใช่มั้ยครับ







tsktonight…

 ***นานเลยไม่รู้ยังมีคนมารอบ้างมั้ย55 กว่าจะปล่อยตอนนี้ออกมานานจนลืมแล้วมัง แหะๆ
 ขอโทษแฟนๆด้วยนะคะ ช่วงนี้วิป่วยก็เลยเพลียมากจริงๆT T  แต่งไปจะหลับคาคอมทรมานมากเลย
อยากบอกว่าทุกเม้นท์คือกำลังใจของวินะคะ รักๆๆๆทุกๆคนนะครับป๋ม

ต้องขอบคุณคอมเม้นท์น่ารักมากๆของแฟนๆทั้งเรื่องนี้และเรื่องเก่า พอมีมาให้ชื่นใจบ้างวิเลยฮึดแต่งต่อ
บอกแล้วว่าวิจะคอยแวะไปดู ได้อ่านทุกเม้นท์นะคะ ขอบคุณที่สุด 

วิขอบคุณทุกคนที่อ่าน และอยากบอกว่าการตอบกลับมันทำให้เรารู้ว่ายังมีคนต้องการเรานะ จะได้มีกำลังใจ
ความจริงท้อกับเรื่องนี้มากสารภาพค่ะว่าคิดจะตัดให้สั้นที่สุดจบไปเร็วๆเลย....แต่ก็เปลี่ยนใจหลายหน
เพราะมีคนบอกว่าคอยอ่านทุกวัน เราก็ดีใจจริงๆนะจ๊ะ ขอโทษอีกทีนะที่มาช้า แต่จะพยายามสู้ๆน๊า
ถ้ายังมีคนรออ่านกันอยู่ วิก็จะเข็นออกมาเรื่อยๆนะสัญญา^^


 Disthaporn //// ขอบคุณความกระตือรือร้น กำลังใจและความห่วงใยนะจ๊ะน่ารักจริง
เพราะนอนเยอะๆเลยไม่ได้แต่งเลยล่ะค่ะ555 คิดถึงคนอ่านจัง
Alone Alone /// ขอบคุณที่เป็นห่วงวินะจ๊ะ ย้ำว่าเรื่องนี้ใสๆนอนมองหน้ากันค่ะ555
titansyui ///  ขอบคุณมากๆค่า คิดถึงวิมั้ย
kaokorn///หมั่นไส้อิเดย์ได้ ห้ามหมั่นไส้วิน๊า55555 อย่าเพิ่งโมโหๆมารักกันก่อน
meuy///ทวงได้เลยๆรักษาสุขภาพแล้วจ้า ได้แค่นี้จริงๆ55 จะเฉลยให้ว่าคนที่หื่นกว่าสองคนนั้นคือคนแต่งนี่แหละ555
panitanun///ขอบคุณค่า ต้องรอติดตามเค้าจริงๆน๊า ชั้นจะรออ่านเม้นท์พี่ที่ท่าน้ำทุกวันเลยยยยย
สิบโท/// ดีใจจัง รักคนอ่านนะคะ^^

[Disthaporn]

อยากให้คนเขียนหายไวไวๆมากกว่า พูดจริงๆนะ สู้สู้ค่า ตอนนี้โคตรขำอ่ะจริง เเบบลูกคิดเเกเป็นลูกเท่ง เถิดเทิง
เหรอ55555555555555  เเหม่ น่าอิจฉาลูกคิดนะ เหนือกว่าผู้หญิงทุกคนเลยอ่ะ เดย์ห้ามเป็นอะไรนะ ลูกคิดก็ห้ามเข้าไปนะ!!เรื่องนี้รักนายเอก  พูดเลยย หายไวไวนะค้าส  

[Alone Alone]

คนอื่นไม่รู้ แต่เราเข้ามาดูทุกวันนะ

อย่าตัดจบสั้นเลยนะคะ พลีสๆ

คุณวิดูแลสุขภาพด้วยนะค๊า

//เม้นนิยายก่อน

เดย์จ๋าอย่าเป็นอะไรนะ เค้าไม่อยากเป็นม่ายง่ะ

ถึงอิคิม ชั้นจะประกาศหาผัวให้ดุ๊กดิ๊ก เกลียดแกลากยาวมาจากตอนก่อนๆ ฮึ๊ 

[pamazier24]

อยากให้ได้กันเร็วๆ 

[mild-dy]

 

[ziqh.leo]

ตัวเอง อย่าพึ่งท้อน้าาา
เรารออ่านนะเรื่องนี้ สนุกมากค่ะ

ฟินฉากติดเรทคู่เอก แต่สงสัยเดย์นะ
ทำขนาดนี้ทำไมไม่ขอลูกคิดเป็นแฟน หื๊มม
ไม่งี้นป่านนี้ได้..ไปละ 55555

ตอนนี้แอบตกใจคู่ซีนกีต้าร์ หึหึ จูบกันละอ่อ แอร๊ยยย
ละแฟนกีต้าร์ล่ะ แอบสงสารนางนะ

ตัดตอนจบได้ค้างมากกกก
เดย์จะเป็นอะไรไหม 

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

ไม่ชัดเจน เดย์นะเดย์ ไม่ชัดเจนกับลูกคิดเลย แล้วตอนนี้ยังทำให้ตัวเองเสี่ยงอันตรายอีก ตีกันแบบนี้ไม่สมควรยุ่งอย่างยิ่ง ต้องพากันหนีสิ ในวัดด้วยนะเว้ย!

[Misakiiz]

เมื่อไหร่เดย์จะเลิกปากเเข็งอ่ะ เดียวลูกคิดชิ่งไปมีแฟนก่อนนะเฮ้ย 

[meuy]

คนเขียนอย่าท้อน้าา  สู้ๆน้า  ชอบเรื่องนี้มากๆเบยยยย รออ่านอยู่เสมอเลยง๊าบบบ   

ชอบฉากเรทมากๆเลยค่า 

แงง เมื่อไหร่เดย์จะขอลูกเป็นแฟนสักทีง่ะ

จบค้างงง เดย์  อย่าน้าา เชื่อลูกหน่อยจิ