หัวข้อ: Bitch or Friend ? -มี Ebook แล้วน้าาาาาาา

[่jum]

อั้ยยะ    พี่น้อง???

[hormonesyj]

มาม่าชามโต 

[mapreaw]

incest
มโนไปเรื่อย

[padloms]

รอตอนต่อไป

[black sakura]

นัทอ่ะรักทิวทั้งๆที่รู้ว่าเป็นพี่กะน้องกันหรอ

[question09]

 
มันค้างๆคาๆ อยากรู้ๆ(เรื่องชาวบ้าน) 

[kamenashi]

ปกติสั้นเราก็โอนะ..แต่คราวนี้เราอยากรู้มาก
รบกวนช่วยมาต่ออีกสัก 2 - 3 บรรทัด สิคะ

[แมวดำ]

ตอนนี้อยากรู้มากนัทเป็นพระเอกป่าว

[เกลียวคลื่น]

ไม่รู้เรื่องเท่าไหร่ แต่ไม่เข้าข้างนัทอยู่ดี
แหม บอกทำเพื่อเขา แต่บวกลบกับที่ทำร้าย กระทืบ ข่มขืน มาแล้ว
ทำให้คะแนนติดลบมากมาย 5555

ถึงแม้ว่าแม่ทิวจะเป็นเมียน้อยหรือชู้ คนผิดก็ไม่ได้มีคนเดียว
และทิวก็ไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ของน้องหนูนัท

[jing_sng]

สั้นจังเลย บอกตรงเบื่ออินัทมาก คุณมรึงจะกดขี่ขมเหงทิวไปถึงไหน
แม่ชั่ว(จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้) ลูกต้องชั่วด้วยหรือไง ถ้าเกลียดมากไปรับมาเลี้ยงทำไม
สรุปบ้านนี้ระบบความคิดมีปัญหาทั้งบ้าน

[EoBen]

สั้นจุงค่ะ จบแบบไม่รู้ตัวว

นัทปากแข็ง บวก ปากหมา

บ้าบออ

การกระทำของคนบางคน มันไม่ทำให้คนที่เจ็บซ่ำแล้วซ่ำเล่า รู้หรอกนะ ว่าตัวเองพิเศษขึ้น

เพราะกลัวว่า หากมันไม่ใช่แบบที่คิด แล้วมันจะเจ็บกว่าเดิม

อะไรพูดได้ ก็พูดๆไป อมอะไรอยู่หะ

[ลิงภูเขา]

ผมนอนฟุบอยู่บนพื้นหน้าโซฟาจนฟ้าสว่าง..มันทั้งทุบทั้งตีผมจนรู้สึกระบมไปทั้งตัว ก่อนจะลงมือทำเรื่องเดิมๆ นั่นคือการข่มขืน มันระบายอารมณ์ใส่..ใช้เซ็กส์ที่รุนแรงลงโทษผม ผมร้องไห้..แต่ไม่เอ่ยปากร้องขอให้มันหยุด ผมจะให้มันทำทุกอย่าง..ทำเสียให้พอใจ ก่อนที่มันจะไม่มีวันได้ทำร้ายผมอีก..

.
.
“ป้าอุ้มครับ..” ผมโทรหาป้าแม่บ้านที่เคยดูแลผมมา “ทิวมีเรื่องรบกวนอยากถามป้าอุ้มครับ..”

“ถาม..ถามเรื่องอะไรคะ..แล้วจะกลับมาที่บ้านหรือเปล่า..”

“ไม่ครับ..ผมแค่อยากถามเรื่องบางเรื่อง..”

ผมเลือกที่จะถามคำถามสำคัญนั่นผ่านทางโทรศัพท์..ป้าอุ้มเป็นคนเก่าคนแก่ของบ้าน เป็นคนที่สมควรรู้เรื่องทุกอย่างในบ้านมากกว่าใครๆ

“แม่ผมคือใครครับ..”

ป้าอุ้มอึกอักที่จะตอบ..จนผมต้องขอร้อง อ้อนวอนเสียนานกว่าแกจะยอมพูด ป้าอุ้มบอกว่าแม่ผมคือเด็กรับใช้ในบ้าน..เด็กรับใช้หัวไวที่เคยได้รับความเอ็นดูมากกว่าใครๆ จนกระทั่งวันที่ลูกชายเพียงคนเดียวของบ้านในตอนนั้นกลับมาจากเมืองนอก..

ความสนิทสนมระหว่างลูกชายเจ้าของบ้านกับเด็กรับใช้ไม่เป็นที่พอใจของใครๆ นัก..แม่ถูกรังแก ถูกดุด่าต่อว่า จนกระทั่งวันที่แม่หนีออกจากบ้านไป ไม่มีใครรู้ว่าแม่หายไปไหน..จนกระทั่งวันที่แม่อุ้มท้องกลับมา กล่าวอ้างว่าตัวเองท้องกับลูกชายเพียงคนเดียวของพวกเขา ทั้งที่สะใภ้ที่ได้รับการยอมรับเองก็กำลังท้องอยู่เหมือนกัน ป้าอุ้มบอกว่าตอนนั้น..ผู้ชายคนนั้นมีสีหน้าเรียบนิ่ง ไม่ตอบรับหรือปฏิเสธอะไรเลย จนคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายเป็นลมล้มพับไปต่อหน้า..

แม่ถูกไล่ออกไปอีกครั้ง..ไม่มีใครได้เห็นหน้าของแม่อีกเลยนับจากวันนั้น เรื่องน่าอายนี้เลยถูกลืมๆ ไป..ไม่มีใครพูดถึงมันอีก จนวันที่พวกเขารับผมกลับมาเลี้ยงอีกครั้ง ใบหน้าที่เหมือนกันกับของแม่..ใบหน้าที่ทุกคนไม่มีวันลืม คุณผู้หญิงของบ้านไม่เคยพูดเหตุผลอะไรให้กับคนเก่าคนแก่อย่างป้าอุ้มเข้าใจเลยสักครั้งว่าทำไมต้องเป็นผม..ต้องเป็นเด็กที่เคยมีผู้หญิงเอามาอ้างว่าคือลูกอีกคนของคุณผู้ชายของบ้าน

“คุณทิว..”

“ขอบคุณนะครับป้า..”

ผมบอกแค่นั้น..ก่อนจะกดวางสายไป นั่งทำใจอยู่ไม่นานก็ลากกระเป๋า..เก็บข้าวของยัดลงไป ไม่รู้ว่าผมควรจะรู้สึกยังไงกับเรื่องราวที่ได้ยิน ยิ้มยินดีที่ตัวเองอาจจะเป็นลูกชายอีกคนของผู้ชายคนนั้น..หรือร้องไห้น้อยใจในโชคชะตาของตัวเองดี ผมซ่อนกระเป๋าเอาไว้ในตู้..รอคอยเวลาที่มันจะออกไปเรียน ก่อนจะแอบหนีไป..

ไม่มีใครรู้ว่าผมไปไหน..แม้กระทั่งตัวผมเอง ก็แค่นั่งรถไปเรื่อยๆ ไปที่ไหนก็ได้ที่ไม่ต้องเจอกับมันหรือใครๆ อีก..

น่ารังเกียจตัวเอง..ที่ต้องมีอะไรกับคนที่อาจจะมีสายเลือดเดียวกัน ถึงจะไม่เต็มใจ..แต่มันก็ผิดบาปอยู่ดี

.
.
“ฮึก..”

กอดตัวเองร้องไห้อยู่ในห้องเช่ารายวันที่ไหนสักแห่ง ตอนนี้ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองอยู่ที่ไหน..รู้แค่ว่าที่นี่มันมีกลิ่นของทะเล กลิ่นคาวของปลา และกลิ่นเหม็นอับของห้อง..

“ทำไม..ทำไม..”

สู้ไม่รู้ยังดีเสียกว่า..เพราะแบบนี้ใช่ไหมมันถึงได้รังเกียจผมนักหนา แล้วถ้ามันรู้..ทำไมมันถึงยังได้ทำแบบนั้นกับผม ทำแบบนั้นกับคนที่มีสายเลือดเดียวกันแบบนี้..

.
.
ผมเดินออกจากห้อง..เดินตรงลงไปในทะเลเรื่อยๆ จนมองไม่เห็นผิวน้ำอีก คงจะดีถ้าเรื่องทุกอย่างเป็นเพียงฝันไป..คงจะดีถ้าผมเป็นแค่เด็กกำพร้าที่พวกเขารับมาเลี้ยง

“ฮึก..”

สะอื้นไห้ทันทีที่โผล่พ้นน้ำออกมาแล้ว ผมทำไม่ได้..ไม่ว่าอะไรก็ทำไม่ได้ แม้แต่จะตายยังไม่กล้าด้วยซ้ำ..

“ฮึก..”

ผมพาตัวเปียกๆ ของตัวเองเดินกลับเข้ามาในห้อง..หยิบมือถือขึ้นมากดโทรหาวี ไม่คิดจะสนใจข้อความเตือนว่ามีคนโทรเข้าเกือบร้อยๆ สายนั่น..เบอร์เดิมๆ ที่คงโทรเข้ามาซ้ำๆ เบอร์ของมัน..เบอร์ที่ตอนนี้ผมเปลี่ยนให้มันขึ้นชื่อว่า ‘คนน่ารังเกียจ’

ผมเกลียดมัน..ยิ่งได้รู้ความจริงก็ยิ่งเกลียดมัน !

.
.
“ทิว..”

“มาหาผมหน่อย..” ผมร้องไห้ออกมาทันทีที่ได้ยินเสียงเขา “มาหาผมที..”

“ใจเย็นๆ นะทิว..บอกผมมาก่อนว่าตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน..”

“ทะเล..” ผมหันซ้ายหันขวา..มองออกไปนอกห้องด้วยความสับสน “ผม..ผมไม่รู้ว่ามันคือที่ไหนฮึก..”

“ใจเย็นๆ นะทิว..เอาอย่างนี้..แถวๆ นั้นพอมีใครอยู่บ้างหรือเปล่า..”

ผมเดินออกไปหาเจ้าของห้องเช่า..ยื่นโทรศัพท์ออกไปให้เขาคุยกับวี ก่อนจะกลับมานั่งมึนๆ อยู่ในห้องรอจนกระทั่งวีมาถึง เขาจ่ายเงินค่าเช่า..บวกค่าเสียหายเสียเวลานิดหน่อย ก่อนจะพาผมไปนอนที่โรงแรมในตัวเมือง..

วีอาบน้ำให้ผม..หาข้าวหาปลาให้ผมกิน..ก่อนจะกล่อมให้ผมหลับ ผมนอนไม่หลับในตอนแรก..ก่อนจะไม่รู้ตัวอีกเลยจนถึงเช้า ผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้วีฟังในเช้าวันนั้น..เล่าทุกๆ อย่าง ไม่ว่าจะเรื่องแม่ หรือแม้แต่เรื่องที่ผมกับมันมีอะไรกัน..

“ขยะแขยงตัวเองจริงๆ”

“...”

“ผมมันสกปรก..น่ารังเกียจ..”

“เลิกพูดเถอะ..” วีดึงตัวผมเข้าไปกอด “ทิวไม่ได้ทำอะไรผิด..”

“...”

“คนไม่รู้ย่อมไม่ผิด..” เขาลูบเบาๆ บนหัวผม “ยิ่งทำไปเพราะถูกบังคับ..ยิ่งไม่ผิด”

“ผม..ผม..”

ผมร้องไห้..สะอึกสะอื้นอยู่ในอ้อมกอดของวี ก่อนจะตั้งสติได้..แล้วบอกกับเขาว่าผมจะไม่กลับไปที่นั่นอีก ร้องขอให้เขาพาผมหนีไปให้ไกลๆ ไปในที่ๆ ผมไม่มีวันจะได้เจอมันอีก วีพยักหน้า..ก่อนจะรับปากว่าจะพาไป ผมโผเข้ากอดเขาทั้งคราบน้ำตา..กอดแล้วพร่ำพูดแต่คำว่าขอบคุณๆ อยู่อย่างนั้น

ผมจะไป..จะไปจริงๆ เพราะตอนนี้มันไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องลังเลอีกแล้ว..



Ma-NuD_LaW


ต้องเพิ่มคำว่า Incent ลงไปที่หัวข้อนิยายป่ะ 


 

.
.
นี่ยังคิดอยู่ว่า..จะตอบคำถามคุณ แมวดำ ยังไง ที่ถามมาว่านัทเป็นพระเอกเปล่า.. 

แล้วก็คุณ naruxiah "มันจะมีนิยายเรื่องไหนอีกมั๊ยเนี่ยที่แดรกมาม่า กระตุกหัวใจได้แทบจะเรียกได้ว่าเกือบทุกตอน นอกจากเรื่องนี้อ่ะ?" ..  เอ่อ..มันขนาดนั้นเลยเหรอ

.
.
  คนอ่าน 


ปล.ขอบคุณ..คุณ ฉันเอง ที่แนะนำนิยายด้วยนะครับ (ตกหล่นไป..เพิ่งมีคนแอบบอกมา ปกติเป็นคนมึนๆ งงๆ ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร  )

[becrazie]

ยังไงดรล่ะ

[sine_saki]

แอบคิดเล่นๆ
จริงๆแล้ววีเป็นพี่น้องกับทิวหรือเปล่า...

[Akikojae]

เชื่อได้ไหมเนี่ยยยย นายวี ???

แงงงงงงง สู้นะทิวววววว

 

[กฤษณ์]

ร้อยสาย..ไม่รักคงไม่ทำงั้น แต่แสดงออกผิดวิธีเอาไปศูนย์ลูก วีพาหนีโลดดดดดดด 

[yayachipu]

3p3p3p3p3p3p3p3p3p3p3p3p555555

[keinoo]

 
วีต้องเป็นพระเอกแน่ๆ แต่สังหรณ์ใจว่าจะเป็นพระเอกของเรื่องอื่น 
เค้าป่าวเชียร์นัทนะ แต่วีมันให้ฟีลพี่ชายมากกว่าอ่า...

[IsDeer]

พอรู้ว่าเรื่องนี้ incest หน้าฉันก็เป็นแบบนี้ทันที  ==>
เอ๊ะ
เมื่อกี้ไม่ใช่เค้านะตัว 
แต่ความจริงอาจจะไม่ incest ก็ได้เพราะ หน้าตาทิวเหมือน ผู้หญิงคนนั้น ก็ไม่ได้แปลว่าจะเป็นแม่ลูก
ทิวใช่ลูกของคุณผู้ชายรึเปล่า อันนี้ก็ยังไม่ได้ตรวจ

หนูทิวอย่าคิดสั้นลูก อนาคตที่ร่ำรวยและปั๋วดีๆรออยู่ ทำให้อิปั๋วเลวหลงแล้วหลอกมันเลยลูก

ขอถามคนอ่านคนอื่นนิสสสสสนึง ตั้งแต่อ่านเรื่องนี้มามีตอนไหนที่หวานฟรุ้งฟริ้งมั้งมั้ย อยากกลับไปเติมกำลังใจ

รางวัลเซ็งเป็ดอวอร์ด ฉันขอโหวตคุณลิงภูเขาล่วงหน้าในสาขา ดราม่าดีเด่นประเภท: ตายไปง่ายกว่า 

[Raiwyn]

ชอบนัทนะ ถ้า ไม่เลว 

[ลิงน้อยสุดเอ๋อ]

อินเซคหรอ?
โอกาสที่สามหนุ่มจะเป็นพี่น้องกันสูง
สามพีไปเลยเหอะ เลือกเชียร์ยากมาก

[t2007]

นัทไม่มีวันได้เจอทิวแล้ว สะใจ

[Teddysdeath]

หนีได้แล้วในที่สุด ดีใจจังเลยยยยยยย

คนเขียนอย่าหักหลังให้ดีใจเล่นน้า

[•♀NoM!_KunG♀•]

เห้อ อนาถจิตTT

[mapreaw]

จะใช่พี่น้องกันจริงหรือเปล่าเห็นบอกว่าแม่หนีไปแล้วอุ้มท้องกลับมาบอกว่าท้อง จะเฉลยก็ไม่สุดเนาะ ยังอุตส่าห์มีปมให้คิดอีก

[nunda]

ความจริงเค้ามาแล้ววววววววว แต่.....
มายังไม่หมดดดดดด ดีๆ ลุ้นดี  // อิชั้นนึกหน้าคนเขียนออกเลยอ่ะ อะคึๆ

[Roman chibi]

ชอบมากที่สุด

[2pmui]

ตามอ่านทันภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชม.
 

[My_yunho]

 

[DeShiWa]

คนเราต้องมอง2ด้าน

เข้าใจความรู้สึกของนัทที่มีทั้งความเกลียดและรักในตัวทิว

ส่วนทิวบอกเลยว่าไม่ค่อยชอบนิสัยเท่าไรแบบคิดถึงตัวเองมากไป