ตอนที่ 11
ด้วยความที่ผม ออกจากคอนโดแต่เช้า (มั้งนะ) ผมจึงมีเวลา เถลไถล เต็มที่…. ระยะทาง ถึงบ้าน กว่า 400 กิโล ปกติ ขับเรื่อยๆ ชิวๆ ก็ราวๆ 5 ชม. ถึง …. ผมแวะ ตรงตลาดผลไม้ข้างทาง ซึ่งผมไม่รู้ว่า มันเรียก ตลอดอะไร… ซื้อ ผลไม้ ไปฝาก คนที่บ้าน…. ถึงปั้ม ปตท.. ก็แวะ กิน ชาเขียว ชานมเย็น Amazon บ้าง … ผมกะถึงตัวจังหวัดประมาณ บ่าย 2 ก็เลยขับเรื่อยๆ ชมนก ชมไม้ ซื้อของฝาก แวะ ปั้มไปเรื่อย … ถ่ายรูป อัพสเตตัส เฟสบุ๊ค ไปเรื่อยเปื่อย..นานๆ จะอัพสเตตัสซักที … ก็เลยค่อนข้างฮอต นิดนึง….
…………………………………………………..
“ยิ่ง กูถึงคณะมึงละนะ… มึงรอกูอยู่ตรงไหนเนี๊ยะ” ผมกดโทรศัพท์โทรหาไอ้ยิ่ง น้องชายสุดเลิฟ เมื่อขับรถเลี้ยวเข้าลานจอดรถหน้าคณะ มัน
“เออ.. ยอด…กูลืมส่งงานจารย์ มึงนั่งรอกูก่อน..แป๊ปนึง…” มันตอบกลับมาน้ำเสียงนิ่งมากมาย
แล้วก็ตัดสายกูไปเลย..นี้หรือน้อง… เห็นใจกูบ้างไหม…กูขับรถมาจากกรุงเทพเลยนะ แล้วต้องมารับมึงอีก..แถมต้องมานั่งรอมึงด้วย…
ผมถอนหายใจหนึ่งเฮือก แล้วขับรถเข้าจอด ที่ลานจอดรถหน้าคณะไอ้ยิ่งมัน…. ผมดับเครื่อง เมื่อจอดรถสนิทดีแล้ว…เปิดประตูรถออกมา บิดขี้เกียจ สอง สามที… ตามองไปรอบๆ เพื่อมองหาสาวๆนักศึกษาน่ารัก น่าเอ็นดู ในชุดนักศึกษา ..เอ่อ… แต่แล้วไอ้ยอด ก็ต้องผิดหวังอย่างรุนแรง… กูลืมไปได้อย่างไรนะ …. ไอ้ยิ่งเรียนวิศวะ… ที่เห็นเดินสวนกันไปมาอยู่นี้… ก้อ ห่างไกลกับคำว่าน่ารักไปหลายขุม…. นักศึกษารุ่นราวคราวเดียว กับไอ้ยิ่ง … บ้างใส่เสื้อช๊อป บ้างใส่เสื้อนักศึกษา… เดินกันให้ว่อนไปหมด…. เห็นแล้วลายตา….
ดูปาก ยอดชายนะครับ…. ผู้ชาย ทั้งนั้น….เถื่อนสัดดดดดดดด….
ทั้งเหนื่อย… ทั้งเซ็งไอ้ยิ่ง… และยิ่งหงุดหงิด เข้าไปอีก.. เมื่อไอ้ยอด เดิน มานั่งรอไอ้ยิ่ง อยู่ที่ม้าหินอ่อน หน้าคณะมัน ใต้ต้นอะไรซักอย่างที่ผมไม่รู้จักชื่อ… มีเด็กมหาลัย วัยใส แต่ลุค เถื่อนโคด… มองมาที่ผม… เหมือนกังขา สงสัย หรืออะไรซักอย่าง เพราะแม่น … พวกเด็กนรก พวกนี้…มองๆ มาที่ผม… แล้วพูดไรกันซักอย่าง… มองมาที่ผม… มองไปที่รถ… และ หัวเราะ…อะไรกันวะ…สาดดดดดดดดดดด
“สวัสดีค่ะน้อง… มารอใครเอ่ย… ให้พี่ช่วยไรไหม” เอ่อ…. ที่ไอ้ยอดเห็นอยู่ตรงหน้านี่คือเด็กผู้หญิงใช่มะครับ… ฟังจากน้ำเสียงและคำพูด….
แล้วไอ้คำว่า น้อง !!! นี่มันคืออะไรอะ…ยอดชาย…มึนนะ… น้องสาว ผมสั้นตรงหน้า..เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ดูน่ารัก น่าใคร่ แต่แอบกวนตีนนิดๆ… อมยิ้มหน่อยๆ… ให้ผม ทำหน้าประมาณว่า… พี่รอคำตอบอยู่นะจ้ะ…เด็กน้อย อะไรอย่างนี้.
ไอ้ยอดหน้าตึง… เมื่อ ได้ยินเสียง หัวเราะ กิ๊กๆกั๊กๆ และสายตาวิบวับ… ที่ส่อแวว เผือก .โคดๆ จาก พวกเด็กผู้ชาย ที่นั่ง ม้านั่งถัดจากผม… คาดว่าจะเป็นเพื่อนๆ ของเด็กผู้หญิงคนนี้ เห็นน้องนาง หันหน้าไปยึกคิ้วให้พวกมันด้วย ยกนิ้วจ่อ ที่ปาก ประมาณว่า… เงียบๆ อะไรทำนองนั้น
“หึ” ผมทำเสียง หึ ในลำคอ ทำให้เห็นว่า กู ไม่พอใจนะ
แล้วก้มหน้าลง มองโทรศัพท์ ในเมื่อตัวเอง… เมื่อมีเสียงข้อความ ไลน์ เข้า…
“ว่าไงคะ… รอ พี่ ….รอ เพื่อน……หรือ รอแฟน… “ ไอ้ตรงคำว่า… แฟนนี่… จะทำเสียงลับลมคมในเพื่อ
ผมไม่ตอบ… ถ้าเป็นน้องนางผมสั้นคนนี้มาถามด้วยอยากรุจักผมจริงๆ ผมก็คงตอบไปดีๆแหละ… แต่นี้.. ผมว่า เด็กกำลังกวนตีนผมหว่ะ… จริงๆนะ ผมไม่ค่อยชอบแบบนี้ซักเท่าไหร่….
โอ๊ะ โอ….หายไปเป็นชาติเศษ… พึ่งได้เวลาแสดงตัวเหรอท่าน…… ไปมุดอยู่ไหนมาวะครับ…. ไอ้ยอดเซ็ง คูณ 2
Kun^Yai^ : ยอด ไปเที่ยวไหน^^SudYod^^ : ทำไมครับ Kun^Yai^ : ฉันถาม… อย่ากวนตีนโอ้ๆๆๆ…. ท่านครับท่านนนนน…… ไอ้ยอด ทำหน้าเหวอ เลย… คุณใหญ่ ไม่เคยพูดไรแบบนี้กะไอ้ยอดเลยอะ…สุภาพตลอดเลย ถึงหน้าตากะน้ำเสียง จะไม่ชวนให้สุภาพ แต่คำพูด สุภาพ แลดูผู้ดีตลอดเว.. นะครับ ไอ้ยอดขอบอก … แต่สงสัย คงกำลังเดือดดด… อาฮะ… คิดว่าเดือด เป็นคนเดียวรึไง… ไอ้ยอดก็เดือด เป็นนะ… หายหัวไปไหนหล่ะ….เคืองอะ
^^SudYod^^ : ปล่าว กวนตีนนะ… แล้วคุณใหญ่ จะอยากรู้ไปทำไม… สนใจด้วยเหรอเอาสิ… ปล่าวน้อยใจนะเฮ้ย.. แต่… มีสิทธิ์ไรอะ… ตัวเองหายหัวไปเป็นเดือนเลย… ผมไม่ถามซักคำคุณใหญ่ ไปไหนครับ..ไม่เคยเลยนะ
Kun^Yai^ : ฉันมีธุระ…อย่าเปลี่ยนเรื่อง…อยู่ไหน…แค่เนี๊ยะ…หายไปเป็นเดือน ตอบมาแค่เนี๊ยะ… อยากโทรไปด่าจังเลยครับ… แหม๋… คันปากจริง….โมโหละ….
^^SudYod^^ : ปล่าวเปลี่ยน…แล้วคุณใหญ่รู้ได้ไงว่า…ผมมาเที่ยว…Kun^Yai^ : up Status หรา ซะขนาดนั้น…ไม่รู้ก็ควาย ละเฮ้ยยยยย…เชี้ย ละ อาการหนักละครับ คุณใหญ่……แต่นะ…อัพสเตตัสเหรอ… ไอ้ยอด up ในเฟส นะ ไม่ใช่ในไลน์ แล้วตั้งค่าให้ดูได้เฉพาะเพื่อน… แล้วคุณใหญ่ เป็นเพื่อนไอ้ยอดเหรอวะครับ….หรือเพื่อนคุณใหญ่บอก ….ใช่เหรอ…หรือใครบอก เอ๊ะ ยังไง อะไร … ไอ้ยอด มึน
ผมทำหน้ามึนๆ… เงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์ในมือ…. ก็ไปสบตากับน้องนาง ผมสั้น ที่ลงมานั่งเท้าคางมองผมตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้… อะไรของน้องวะครับ…จากเซ็งกลายเป็นโกรธ ถือว่าเสียมารยาทมาก…
“คุณครับ… เสียมารยาทนะครับ…” ผมพูดหน้านิ่งๆ เมื่อน้องผู้หญิง พอเห็นว่า ผมเงยหน้าขึ้นมอง ก็ส่งยิ้มพิมพ์ใจมาให้
แต่พอได้ยิน ผมพูด เธอก็นิ่ง หน้าเสีย นิดๆ … ย้ำว่านิดๆ
“แหม๋ ก็พี่ ถามน้องไปหลายคำ… ขอนั่งแล้วนะ… น้องก็ไม่หือ ไม่อือ… พี่ก็ ถือว่าน้องอนุญาต ละกัน เนาะ” จะมาเนาะอะไรของแม่นางกันหล่ะครับ….
“เฮ้อออ” ผมถอนหายใจหนึ่งเฮือก แล้วลุกขึ้น… ไปนั่งรอในรถก็ได้วะ….อารมณ์ขุ่นมัวสุดๆละ
“น้องคะ… เดี๋ยวก่อนค่ะ” น้องนางผมสั้น ยังไม่เลิกราวีผมอะ… ผมจะหมดความอดทนละนะ….
“เฮ้ย น้อง” ผมสะบัดแขนอย่างแรง เมื่อ น้องผู้หญิงคนนั้น ถือวิสาสะ เข้ามาดึงแขนผมไว้…
ผมสะบัดแรง จนน้องเค้าเซ…
“เฮ้ย” เสียงเฮ้ย ที่ตามมา คือ เพื่อนของน้องคนนี้ 4-5 คนที่ลุกขึ้นพร้อมกัน หน้าตาเหมือนจะแดรก หัวผม… กูผิด?
มันเรื่อง เชี้ยะ อะไรวะเนี๊ยะ…. กวนตีนกูสัดๆ เลยแม่ม….ไอ้ยอดก็ขึ้นเลยเหมือนกัน……
“เฮ้ย ทำผู้หญิง แบบนี้ได้ไงวะ ไอ้น้อง…… คิดว่า หน้าตาดีแล้วทำกร่างเหรอ… “ ไอ้เด็กผู้ชาย หน้าโหด คนหนึ่ง มันเดินเข้ามาหาผม แล้วผลัก หน้าอก ผมอย่างแรง
“ที่นี่ วิศวะ เว้ย…อย่ามากวนตีน” แล้วเพื่อนมัน ทั้งหมด ที่ยืนขึ้นมะกี้ ก็เดิน เข้ามาหาผมหมดเลย…หน้าตาแม่ม ตั้งใจจะกระทืบผมให้จมตีน
“อ้าว เฮ้ย อะไรกันวะ พวกมึง” ผมหันหลังกลับไปตรงที่มาของเสียง…
ไอ้ยิ่ง เดินตรงดิ่งเข้ามาหาความวุ่นวาย ที่ผมกำลังเผชิญอยู่…. น้องผมหล่อนะครับ… ตัวสูงกว่าผม… ขาว กว่าผม… หน้าตาคมเข้ม กว่าผม…ไม่อยากยอมรับ แต่ก็นะ…. ถึงจะหน้าตาดียังไง… มันก็แพ้คุณใหญ่ อย่างหลุดลุ่ย ไม่อยากจะคุย…ฮะฮะฮะ… มันใช่เวลาไหมหนิ ไอ้ยอด
“ก็ไอ้เชี้ยะ นี่สิพี่ยิ่ง…. เด็กคณะไหน ไม่รู้…มากวนตีนถึงที่…สงสัยเป็นพวกเกษตร” ควาย หน้าตาท่าทางอย่างกูอะนะ เป็นพวกเกษตร ห่าเหว อะไรของมึง….
ไม่ได้อะไรกับเด็กเกษตรนะครับ… แต่คือ … มองกูยังไงเป็นเด็กเกษตร … ที่สำคัญคือ กูเลยวัย นักศึกษา มาหลายปีดีดักแล้ว… เอาหัวแม่ตีน มองกันเหรอครับ….
“เกษตร ห่า อะไรของมึง… นี่พี่ชายกู สัด..” ไอ้เด็กพวกนั้น หน้าเหวอ อ้าปากหวอ
“… พวกมึงมองยังไง…. พี่กูแก่กว่าพวกมึงไม่รู้กี่ปี… ไอ้พวกควาย….ขอโทษพี่กู เดี๋ยวนี้ “ ไอ้เด็กพวกนั้น ทำหน้าสลด ยกมือไหว้ผม… กัน แบบมึนๆ
“อือ” ผมพูดแค่นั้น ก็พอดีกับ ที่เสียง โทรศัพท์ในมือ แผดเสียงดังแปดหลอดขึ้นมา … ทุกคนเลยหันมามองที่ผมกันหมด… รวมทั้งไอ้ยิ่งด้วย
โอ้ย คุณใหญ่…. อะไรของคุณกันคร้าบๆๆๆ ไม่เคลียร์ ไม่จบ ใช่มะครับ… ทีตัวเองไม่เคยเคลียร์ห่าไรเลย… หงุดหงิด แบบ Up เลเวล ….
ผมยกมือขอตัวกะไอ้ยิ่ง แล้ว ล้วงกระเป๋ากางเกง จับกุญแจรถ ยัดใส่มือมัน
“มึงขับ…” แล้วผมก็เดินไปรอข้างรถเลย
“ครับ” พูดเสียงเรียบๆ แต่ในใจลุ้นระทึก
“อ่านแล้ว ทำไม ไม่ตอบ เธอ อยู่กับใครยอดชาย” อะนั้นไง มาแล้ว เต็มยศเลย เสียงจะโหดไปไหนพี่… คิดว่ากลัว
“เอ่อ… ยะ” “ ยอด… แวะ ซื้อของก่อนนะ… ยังไม่ได้ซื้อไร ไปฝาก เจ้าโยเลย” เอ่อ…ไอ้ยิ่ง เหมือนมึงแกล้งกูเลยนะ ไอ้น้องเลว
“ยอด!!! เธออยู่ไหน… อยู่กับใคร” โอ้ย ตะคอกมาได้… สะดุ้งเลยสิผม
“ผม….”
“เอ๋า… ขึ้นรถสิ… ยืนทำมะเขือ อะไรหล่ะ” ผมหันไปถลึงตาใส่ไอ้ยิ่ง ด้วยความโมโห อะไรของมึงนักหนา…
“ยอดชาย… เธอ.. อย่ามาลองดีกับฉันนะ… ฉันถามว่าเธออยู่กับใคร….” โอ้ยยยยยยยยย ไม่กล้าหรอกคร้าบ ไม่กล้า
ไอ้ยอดกระชากประตูรถออก แล้วเข้าไปนั่งข้างคนขับ… เหงื่อ นี่ไหลโชก เลยครับ….
“ยอด… มึงว่า..แวะ โลตัส,BiG C หรือ ว่า Central ดีวะ” ไอ้เหี้ยๆๆ
“ไอ้ยิ่ง… จะไปไหนก็แล้วแต่มึงเถอะ ไอ้ควาย …” โมโหโคดๆ เลย ไอ้คนปลายสายแม่งก็อะไรก็ไม่รู้นักหนา…งี่เง่า
ไอ้น้องชาย นรก พอเห็นผมทำหน้าลำบากใจสุดๆ แม่ง ก็แกล้งกู… นิสัยเสีย …แต่ละคน แม่งเลว
“555555555 เป็นอะไรของมึงเนี๊ยะ อารมณ์เสีย อะไรของมึง… โอ๋ๆ … เดี๋ยวกูเลี้ยงไอติม” ควาย ผมทำปากด่ามัน แบบไม่มีเสียง… ยกนิ้วกลาง ให้มันด้วย
“ยอด” เสียงอ่อนลงนิดๆ ย้ำว่านิดๆ คงจับน้ำเสียงผมได้มั้ง ว่ากำลังเดือด โคดๆ เลย
“คร้าบบบ … อยู่กับน้องชายคร้าบ… ไอ้ยิ่งหน่ะ… ผมกลับบ้านหน่ะครับ… เลยทำบุญทำทาน แวะรับ ไอ้เด็กนรก นี่ที่มหาลัยมันหน่ะครับ…. พอใจยัง ครับคุณณ….เยอะ” ด่าด้วยซะเลย… นี่คือด่าแล้วนะ… ไอ้คำว่า “เยอะ” นี่คือ คำด่าใช่ไหมครับ
“อือ… “ แล้วเค้าก็เงียบ ไปอึดใจ … ผมก็นั่งถอนหายใจดังเฮือกก
เมื่อหันไปเห็นไอ้ยิ่ง… กำลังกลั้นหัวเราะ สุดกำลัง… มันขำอะไร…. กูเป็นตลกเหรอ… หน้าตากูตอนนี้ มันใกล้เคียงกับคำว่าตลกตรงไหน… ไอ้ควาย เผือกกกก
“ไม่บอกฉันเลย” เอ๋า… อารมณ์ไหนอีก ถึงเสียงจะแข็งอยู่.. แต่เหมือนน้อยใจผมเลยเนอะ ว่าปะครับ
“ก็ผมเห็น… คุณ..หญะ เอ่อ.” รีบกลับคำเมื่อเห็นไอ้ยิ่ง กำลังเงี่ยหูฟังอยู่
“ผมเห็นคุณ… กำลังยุ่ง อยู่…เลยไม่อยากกวน…” ประชดด้วยนะนั้น บอกเลย
“ไม่ได้ยุ่งขนาดนั้น” ไม่ได้ยุ่ง ควายเหอะ
“เหรอครับ…. ก็ไม่รู้สิ… ไม่เห็นโทรมา…ก็นึกว่ายุ่ง… เลยไม่อยากวุ่นวาย … กะอีแค่…เรื่องจะกลับบ้านแค่นั้นเอง” ยังประชดต่อ… แบบ … ก็ไม่ใช่ว่าไม่คิดนะ…. แค่ไม่พูดแค่นั้นเอง
“อยากให้โทร?” เอ๋า… เออ… ไม่อยากโทร ไม่อยากคุย ก็ช่างแม่งเหอะ.. รำคาญแหระ
“ช่างผมเหอะ… แค่นี้ใช่ไหมครับ…จบการรายงานข่าว..สวัสดี” แล้วไอ้ยอดก็ตัดสายแม่งเลย กูงอน!!!!!!!
“ฮ่าๆๆๆๆๆ “ ขำเหี้ย ไร ไอ้เด็กนี้… เดี๋ยวกูชกคว่ำเลย
“ขำเหี้ยไร ของมึง” อดไม่ได้ ว่าจะไม่ด่าแล้วเชียว
“ขำมึงแหระ… คุยกะใครวะ กิ๊กใหม่เหรอ หงอ เชียวมึง… คนนี้ท่าจะรักจริง หวังแต่ง 55555” หวังแต่งพ่อง มึงสิ… กวนตีนกูนะยิ่งมึงหน่ะ
“เออ… แล้วจะทำไม…. กวนตีนกูนะยิ่ง….ไอ้ควายเผือก…” ผมยื่น มือไปผลัก หัวมัน ด้วยความหมั่นไส้ … ไอ้น้องบ้า ชิง ไอ้ยศ มาเกิดก่อน…
ไอ้ยิ่ง มันโวยวายเล็กน้อย… เพราะมันกำลังทำตัวเป็น คนขับรถให้ผมอยู่…. แต่ก็แค่นั้น…. แล้วมันก็เปลี่ยนเรื่อง คงเห็นว่า ผมโมโหมันจริงๆ …..
แต่จะว่าก็ว่าเถอะ.. คุณใหญ่ครับ… ไม่คิดจะโทรมา ง้อ ไอ้ยอด ซักกะหน่อยเหรอครับ… แม่ง เซ็งเลยอะ… ไอ้เราก็รอ อยู่หน่ะ .. เฮอะ .. ช่างหัว คุณใหญ่เถอะนะครับ ผีเข้า ผีออก เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย…เยอะจัด….
1111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
มาต่อแล้วจ้า.... หานิยายตัวเองไม่เจอ ... หล่นไปไกลจัด
555555555 แหม๋... ไม่ได้อัพ แค่ อาทิตย์ เดียวเองเนอะ ว่าแมะ...
หัวข้อ: (เรื่องสั้น)”หล่อเพชฌฆาต” คุณใหญ่ ของ นายยอด (ตอนที่ 17 หน้า 13) 2/2/58 (อ่าน 102382 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก