The Lost World มหัศจรรย์ดินแดนสาบสูญ EP204 + ประกาศอัพเดต 23/05/2018
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: The Lost World มหัศจรรย์ดินแดนสาบสูญ EP204 + ประกาศอัพเดต 23/05/2018  (อ่าน 445184 ครั้ง)

ออฟไลน์ zylph_z

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
คนแต่งอย่าโหดใจร้ายนักเลย แค่อ่านตอนปัจจุบันก็น้ำตาแทบจะไหลแล้ว ใจหายคิดว่าเฟี๊ยตจะกินยาพิษฆ่าตัวตายหนีความเจ็บปวดซะอีก ยังดีที่เป็นแค่มอร์ฟีนระงับอาการแก้ปวดแผลเฉยๆ
ส่วนธันนี่ห่วงเฟี๊ยตเอามากนะ ทั้งที่มันก็เป็นแค่เกมนะเนี่ย สงสัยจะรักจะห่วงมาก แต่เหมือนจะยังไม่รู้ตัว

ออฟไลน์ hoshinokoe

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-0
โอ๊ย   จะหวานไปหนายยยยยยยยยยยย   
ดูสถานการณ์บ้างสิ พวกเธออออออออออ
แล้วตี๋จะมางกไรตอนนึ้ หาาาาาาาาาาา
หวานปนมาม่า นะตอนนี้
ปล เค้าเม้นยาวๆไม่เก่งอ่ะค่ะ แหะๆ

nightsza

  • บุคคลทั่วไป
คนเขียนอย่าเพิ่งใจร้ายเซ่ คนอ่านเม้นท์ยาวๆไม่ค่อยเก่งงงงงง อยากให้เฟี๊ยตคู่กับธันจริงๆน๊าาา จะโดนโจมตีอยู่และ ยังจะมีเวลามาหวานกันอีกเน้อออ สงสัยจะลืมจีน่ากันไปแล้วมั้งงง ตอนธันหยิบยามอร์ฟีนขึ้นมาแล้วเฟี๊ยตจะไม่ยอมกิน นึกว่าธันจะป้อนทางปากให้ซะและ อิอิ แอบลุ้นๆ อยากให้มีแบบหวานๆอีกจังเลย อย่าเพิ่งยอมแพ้นะเฟี๊ยต สู้ๆ

ออฟไลน์ mildmint0

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 300
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-2
มันแอบเจ็บนะเนี่ย ถ้าเจอจริงๆ
ถ้าเป็นธัน เราต้องมองคนที่ร่วมชะตากรรมตายไปต่อหน้าต่อตา
แถมภาระ จีน่า กับการสู้กับนักบวช สูงสุด 13 ยังหนักหนาสาหัส
เฟี๊ยตอาจจะเจ็บจนลืมคิดถึงจิตใจ 2 คนที่เหลือ
ทั้งที่จริงเฟี๊ยตคือความหวังของพวกเขา
หวังว่า เฟี๊ยตน่าจะหายแล้วคิดแผนการอะไรดีๆออก
ไพ่ใบนี้น่ากลัวไม่ใช่เล่นเลย
ปล, คนแต่งสู้ๆนะค้าบบบบบบ

ออฟไลน์ MaRiTt_TCL

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1513
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-6
เฟี๊ยตขอให้หายนะ ><

ออฟไลน์ Zelsy

  • เพราะ "รัก" คำเดียวเท่านั้น
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1860
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-2
เฟี๊ยตงกตลอดๆ
เอาจริงนะครับ ถ้าให้เฟี๊ยตโสด ก็ขอให้คนแต่งโสดเป็นเพื่อนเฟี๊ยต =_,=

ออฟไลน์ hewlett

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 560
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-3
ทรมานแทนธันเลย ถ้าเป็นเราคงคุมสติไม่ได้แน่
ศึกนี้สาหัสนัก หวังว่าทั้งสองหนุ่มจะผ่านได้นะ

คนเขียนอย่าน้อยใจจ้าคนเม้มน้อยแต่ก็มีขาประจำอ่านกันอยู่นะ

ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3132
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9
มันหน่วงสมกับชื่อตอนจริงๆเลยนะ

แต่ในความโชคร้ายมันก็ทำให้เกิดอะไรดีๆขึ้นมาได้

บางทีสายใยบางๆนี่อาจจะแข็งแรงเหนียวแน่ก็ได้นะ

ยังไงก็ขอให้ทุกอย่างมันผ่านไปได้ด้วยดีนะ

ทุกปัญหาย่อมมีทางออก

เราจะรอตอนต่อไปนะ


ปล.ต้องใช้การ์ดอะไรสู้นะถึงจะชนะ เอ๊ะ...หรือว่าจะเป็นการ์ดแสงสว่าง

    เอ..............แต่คิดอีกที รึมันจะเป็นการ์ดหอมการ์ดกระเทียมอ่ะ o22

    เราแค่พูดขำๆอย่าจริงจังนะ

VampirezBadz

  • บุคคลทั่วไป
เมืองมีทั้งหมด 12 เมืองใช่ป่ะ แล้วแต่ละเมืองมีชื่อว่าอะไรอะ (ที่เรารู้ก็คือ Febuary ทิวสนแห่งความหัวัง กับ October อาร์คเนย์แก่งอะไรสักอย่างนี่แหละ)

ออฟไลน์ lukkeng

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-0
บทที่ 127 Tears

 

“The Panda of Clone RELEASE!”

 

            เสียงนั่นดังมาจากคนป่วยอย่างแผ่วเบา ยิ่งธันเห็นสภาพคนดื้อนี่ที่แทบจะไม่มีแรงยกร่างออกจากอกเขาได้อยู่แล้วยิ่งได้แต่ถอนใจ จะตลกก็ตลก จะหงุดหงิดก็หงุดหงิด แต่เขาก็ได้แต่ตามใจคนตรงหน้านี่เท่านั้น อย่างน้อย สิ่งที่เฟี๊ยตทำอยู่ก็เกิดจากความปารถนาดี ถึงแม้ว่ามันจะดูผิดที่ผิดเวลาไปบ้างก็ตาม

 

            แพนด้าตัวขนาดเกือบเท่าตู้เย็นขนาดย่อมๆ ตัวหนึ่งปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วหลังจากจบสิ้นเสียงสั่งนั่น เจ้าทางม้าลายสี่ขานั่นกำลังนอนเคี้ยวกิ่งไผ่อยู่อย่างอารมณ์ดี ไพ่พรสวรรค์นั่นหันชำเลืองมาทางพวกเขาเล็กน้อย ก่อนจะก้มหน้าก้มตากินของในมือต่อไปราวกับว่าไม่มีเรื่องใดสำคัญไปกว่าเรื่องปากท้องอีกแล้ว มันดูอารมณ์ดีจนธันในเวลานี้เริ่มหงุดหงิดใจน้อยๆ ถ้ามันชำเลืองมองไปรอบด้านสักหน่อย มันจะพบกับเจ้านายมันที่กำลังนอนอยู่ในสภาพโคม่าอย่างหนัก เด็กหญิงอีกคนหนึ่งที่กำลังร้องไห้ฟูมฟาย และไอ้ปีศาจในชุดผ้าคลุมสีดำสนิทที่พยายามจะปล่อยพลังบ้าบอคอแตกเพื่อทำลายกำแพงล่องหนของเขาตลอดเวลา บรรยากาศอันน่าพิศวงนี่ไม่ส่งเสริมอารมณ์ในการเคี้ยวใบไผ่ที่มันกำลังทำอย่างสบายใจอยู่แม้แต่นิดเดียว!

 

 

            เฟี๊ยตยื่นมือที่ถือไพ่สีทองที่ได้มาจากเพื่อนร่วมทีมนั่นให้เจ้าหมีนั่น แพนด้าตัวอวบอ้วนนั่นหันมามองเขาเล็กน้อย มันดูหงุดหงิดเล็กๆ แต่ก็เอื้อมขาหน้าที่ประกอบไปด้วยปุ่มเนื้อมารับไว้แต่โดยดี ก่อนจะถอนกิ่งไผ่นั่นออกจากปาก พร้อมกับส่งไพ่ใบสีทองอร่ามนั่นไปแทนที่ในปากน้อยๆ นั่น มันเคี้ยวอยู่เพียงชั่วครู่เท่านั้น เจ้าหมีขาวดำนั่นก็สูดลมหายใจเข้าเต็มปอด และสำรอกเอาสิ่งที่อยู่ในอยู่ในกระเพาะอาหารออกมาจนหมดสิ้น

 

            มันประกอบไปด้วยเศษใบไม้สีเขียวเข้มที่ผ่านการย่อยไปแล้วส่วนหนึ่ง ละเอียดบ้าง หยาบบ้าง นอกจากนี้ เมื่อกวาดตามองให้ดีก็จะพบกับไพ่สีทองของธันที่ยังดูมีสภาพดีทุกอย่าง ติดอยู่ก็ตรงที่เปื้อนน้ำย่อยของเจ้าหมีอ้วนนั่นไปบ้างเล็กน้อย และไพ่อีกใบทีมีหน้าตาเหมือนไพ่ที่มันกินเข้าไปนั่นทุกประการ ต่างเพียงแต่ว่ามันเป็นสีขาวดำ ใช่แล้ว ไพ่ตัวลอกเลียนแบบของไพ่สูงสุด เจ้าหมีขี้เกียจนี่มีความสามารถในการเลียนแบบไพ่สูงสุดได้ทุกชนิด!

 

 

            “The Mermaid Tears RELEASE!”

 

            ธันตะโกนสั่งขึ้นทันทีที่เอื้อมมือไปหยิบไพ่ใบสีขาวดำนั่นได้ และส่งไพ่สีทองนั่นให้เฟี๊ยตเก็บไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว แสงสีขาวบริสุทธิ์จำนวนหนึ่งพุ่งออกจากไพ่ในมือเขาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะควบแน่นรวมตัวกัน และแสดงลักษณะเฉพาะออกมาจนพอจะคาดเดาลักษณะได้

 

            แสงสว่างสีขาวสะอาดนั่นค่อยๆ กลายสภาพเป็นหญิงสาวนางหนึ่ง พิศลักษณะหน้าตานั่นก็ให้ความรู้สึกเหมือนกับเธอเป็นแบบพิมพ์มาจากหนังสือในวรรณคดีอย่างใดอย่างนั้น ผิวขาวบริสุทธิ์นั่นเปล่งประกายเป็นแสงสว่างอยู่ท่ามกลางความมืดตัดกับพื้นหลังสีทึบสนิทที่อยู่ห่างออกไป เนินไหล่นั่นเปลือยเปล่าแสดงถึงเนื้อหนังมังสาที่เนียนสะอาด ไล่ลงมาเป็นเนินปทุมถันที่ถูกปกปิดไว้ด้วยสิ่งที่มีลักษณะเช่นเปลือกหอยอย่างใดอย่างนั้น ถัดเรื่อยลงมาเป็นหน้าท้องแบนราบที่สอดรับกับเอวที่คอดกิ่วเข้ามาอย่างเป็นธรรมชาติ หากแต่ครึ่งล่างของนางที่ควรจะประดิษฐ์ขึ้นด้วยเรียวขางามทั้งสองข้างนั้น กลับถูกแทนที่ด้วยอวัยวะที่มีลักษณะคล้ายหางปลาฉะนั้น เกล็ดสีเขียวเหลือบไปทางเหลืองนั้นเปล่งประกายระยิบระยับย้อยั่วดวงตาของชายทั้งสองอย่างน่ามหัศจรรย์ใจที่สุด ดวงตาทั้งคู่ของเธอทอดมากับสีหน้าที่เรียบเฉยและว่างเปล่า ความรู้สึกของชายหนุ่มทั้งสองในเวลานี้ ราวกับว่าตัวเองหลุดไปอยู่ในโลกแห่งวรรณคดี และกำลังอยู่ต่อหน้าหญิงสาวผู้เลอโฉมและสูงศักดิ์อย่างใดอย่างนั้น

 

            ‘นางเงือก เทพีอวตารเจ้าของลักษณะอันแสนเลอโฉมตรงหน้านี่คงจะเป็นนางเงือกที่พวกเขาเคยได้อ่านแต่ในตัวหนังสืออย่างแน่นอน!’

 

           

            หญิงสาวเจ้าของลักษณะราวกับเทพธิดาบนสรวงสวรรค์คนนั้นเมินสายตามาทางธันผู้เป็นผู้สั่งการเล็กน้อย ก่อนจะช้อนสายตามาทางรอยแผลเหวอะหวะที่พ่นควันสีดำมาตลอดเวลาของเฟี๊ยตราวกับเป็นคำถามอย่างใดอย่างนั้น ธันรีบพยักหน้าตอบรับคำถามโดยนัยนั่นโดยทันที

 

            เจ้าของครีบสีเขียวปนเหลืองนั่นเคลื่อนไหวตัดอากาศมาทางเภสัชกรหนุ่มอย่างรวดเร็ว หางเรียวนั่นตวัดเป็นจังหวะกับการเคลื่อนไหวที่ราวกับอยู่ในจินตนาการนั่น

 

            เธอคนนั้นเคลื่อนตัวเข้ามาประชิดร่างกายเฟี๊ยตที่กำลังหมดเรี่ยวแรงอยู่ในเวลานี้ ดวงหน้าของเธอกับใบหน้าของเขาห่างกันไม่เกินหนึ่งไม้บรรทัดเท่านั้น ดวงตาที่ไร้แววนั่นมองมาที่เขาอย่างที่เขาก็ไม่อาจแปลความหมายได้เหมือนกัน นางเงือกนั่นจับจ้องเขาอยู่เพียงชั่วอึดใจหนึ่ง ชายหนุ่มผู้เปรียบเสมือนคู่สนทนาทางสายตานั่นก็พบว่าดวงตาของเธอมีน้ำใสๆ คลอออกมาเสียแล้ว เธอถอนหน้าออกไปจากเขาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะก้มดวงหน้าที่ราวกับภาพแกะสลักนั่นเฉียดใกล้กับรอยแผลของเขา และค่อยๆ ปล่อยให้น้ำตาของเธอหยดลงบนรอยแผลที่ต้องคำสาปมืดนั่น

 

 

            ทันทีที่หยาดน้ำตาจากมนุษย์มัจฉานั่นแตะต้องกับแผลจากนักบวชมืดนั่นแล้ว เฟี๊ยตก็รู้สึกถึงความเยียบเย็นอย่างน่าประหลาด ความเย็นนั้นค่อยๆ แผ่ซ่านไปทั่วบริเวณแผลนั่น ควันสีดำที่เคยโพยพุ่งออกมาตลอดเวลาค่อยๆ เลือนหายไป กายเนื้อของเขาที่เคยฉีกขาดออกจากกันค่อยๆ แบ่งตัวประสานกันอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าต้องเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์อย่างใดอย่างนั้น

 

            ‘น่ามหัศจรรย์ใจที่สุด แผลของเขาที่เคยเกือบจะเป็นพญามัจจุราชปลิดปลงชีวิตเขา บัดนี้ได้หายกลับกลายเป็นปรกติแล้ว น้ำตานางเงือกนั่นมีอิทธิฤทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งกว่ายาขนานใดๆ เสียอีก!’

 

 

            “เอาไงต่อดีเฟี๊ยต”

 

            ธันเอ่ยถามขึ้นทันทีที่เฟี๊ยตดูจะกลับมาปรกติหลังที่ล้มลงบาดเจ็บเป็นเวลาไม่น้อยเลย ความคิดของธันในเวลานี้ตื้อตันไปหมด เขาอยากได้ความคิดเห็นจากคนข้างๆ นี่ ในสถานการณ์ที่ตึงเครียดถึงขีดสุด มันสมองของเฟี๊ยตมีประโยชน์เสมอ ชายหนุ่มคนนี้ไม่เคยทำให้เขาผิดหวังเลย

 

            “มันดูจะไม่สามารถบาดเจ็บได้จากการโจมตีทางกายภาพนะ อาจจะต้องใช้การโจมตีแบบ เรียกว่าอะไรดีหละ พวกพลังงานอะไรอย่างนี้หรือเปล่า ไม่เก่งเกมออนไลน์ว่ะ เรียกไม่ถูกเหมือนกัน”

 

            เฟี๊ยตสะบัดหัวอย่างเรียกสติสัมปชัญญะหนึ่งครั้ง ก่อนจะตอบธันไปตามความคิดที่ตนไตร่ตรองมาตั้งแต่ต้น ไอ้ปีศาจตรงหน้านี่ดูจะไม่ยี่หระต่อการโจมตีด้วยอาวุธใดๆ แถมจะยังสะท้อนการโจมตีกลับมาได้อีกด้วย

 

            “พวกพลังเวทย์อย่างนี้เหรอเฟี๊ยต เอาไงดี ความจริงเราก็พอใช้พลังเวทย์ธาตุลมได้นะ แต่เราจะต้องหน่วงเวทย์อากาศไว้สร้างกำแพงล่องหนป้องกันมันด้วย ดูจากท่าทางแล้วท่ามันโจมตีเราได้ เราคงจะเสร็จมันแน่”

 

            ธันพูดมาพร้อมสีหน้าเคร่งเครียดอย่างหนัก สายตาของเด็กหนุ่มก็กวาดตามองไปที่คู่ต่อสู้ที่ยังพยายามทำลายปราการเข้ามาอยู่ตลอดเวลานั่น ในขณะนั้น เด็กสาวอีกคนก็เข้ามารวมกลุ่มกันด้วยแล้ว จีน่าดูปรับความรู้สึกได้ดีขึ้นพอสมควร เธอหยุดร้องไห้ไปได้สักช่วงหนึ่งแล้ว แววตาของเธอดูหมองเศร้าและเด็ดเดี่ยวในเวลาเดียวกัน เด็กหญิงในขณะนั้นได้แต่นั่งเฉยๆ และปล่อยให้การตัดสินใจเป็นของชายสองคนเท่านั้น

 

            “แปลว่าเราต้องการการโจมตีของสายเวทย์เพิ่ม ถูกไหม”

 

            เสียงของเฟี๊ยตดังเป็นคำถามขึ้น เขาเองก็รู้อยู่แก่ใจตนเองดีว่า เขาเองไม่ใช่นักสู้สายบู๊สักเท่าไหร่นัก ถึงแม้ว่าจะพอมีความสามารถเชิงต่อสู้อยู่บ้าง แต่ด้วยการ์ดที่มีอยู่ในมือทั้งหลายก็ไม่ได้สนับสนุนไปในเชิงจู่โจมเท่าไหร่ เขาเองดูจะเป็นสายสนับสนุนมากกว่า เฟี๊ยตขมวดคิ้วอย่างตัดสินใจอย่างหนัก ความจริงเขามีความคิดหนึ่งในใจอยู่นานแล้ว เพียงแต่ว่าเขาไม่ค่อยอยากจะเลือกใช้เท่าไหร่นัก

 

            “ใช่ เราต้องการการโจมตีสายเวทย์ เฟี๊ยตมีการ์ดอะไรดีๆ หรือเปล่า”

 

            ธันหันกลับมาถามเขา สลับกับเจ้ามองเจ้านักบวชมืดในผ้าคลุมสีดำสนิทนั่น เขารู้ดีว่ากำแพงล่องหนคงทนอยู่ได้แค่ชั่วอึดใจเท่านั้น เขาหน่วงเวทย์มาหลายสิบนาทีแล้ว และส่วนลึกในใจบอกกับเขาว่า มันจะคงสภาพอยู่ได้อีกไม่นานเท่านั้น

 

 

            “ไม่มี แต่มี!”

 

            “SOS RELEASE!”

 

            เฟี๊ยตตอบเป็นปริศนา พร้อมกับเขวี้ยงการ์ดในมือออกไปหนึ่งใบอย่างทันทีทันใด ไพ่ใบนั้นหายวับไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับที่ตำแหน่งนั่นที่กลายสภาพไปอย่างรู้สึกได้ มันดูเหมือนหลุมอากาศขนาดย่อมที่จะดูดอากาศเข้าไปภายในอย่างใดอย่างนั้น ชายทั้งสองรู้สึกได้ถึงกระแสลมที่พัดเข้าหาช่องอากาศนั้นอย่างชัดเจน ลางสังหรณ์ของธันบอกเพียงแต่ว่าหลุมอากาศนั่นจะนำพามาซึ่งสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่อาจจะช่วยเหลือเขาให้พ้นจากวิกฤตนี่ได้

 

 

            ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

 

            แต่ก็ไม่เหลือเวลาให้ธันได้ถามเฟี๊ยตให้กระจ่างไปแต่อย่างใดเสียแล้ว กำแพงล่องหนเขาถึงอายุขัยในที่สุด มันระเบิดออกเนื่องจากลูกบอลสีดำมืดสนิทของเจ้านักบวชมืดนั่น ปราการด่านสุดท้ายถูกทำลายลงอย่างราบคาบ เหตุการณ์ดำเนินมาถึงจุดวิกฤตถึงขีดสุด!

 

            มวลพลังงานแห่งความมืดที่บีบอัดกันจนกลายเป็นวัตถุทรงกลมขนาดไม่เล็กนักพุ่งตรงมาที่ชายหนุ่มทั้งสองนั่น ความเข้มข้นของจิตที่แผ่พุ่งออกมาจนเกิดบรรยากาศกดดันไปโดยรอบ บอกพวกเขาดีว่าหากถ้าการโจมตีนี่สัมผัสพวกเขาจังๆ แล้วหละก็ เห็นทีจะต้องบอกลาตอกฝาโลงกันเลยทีเดียว มันเคลื่อนที่เข้ามาใกล้ขึ้นทุกขณะจิต ณ ห้วงลมหายใจนั่น ร่างกายของพวกเขาทั้งสองดูจะเป็นอัมพาตไปอย่างกะทันหัน ราวกับว่่ากล้ามเนื้อเหล่านั้นลืมวิธีการเคลื่อนไหวไปแล้ว ยมทูตแห่งความตายเงื้อเคียวแห่งเพชฌฆาตรอที่จะบั้นคอของเขาทั้งสองให้หลุดออกจากบ่าแล้ว!

 

 

            “Fire!”

 

            “Watery!”

 

            ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

 

            เสียงคำสั่งนั่นดังลั่นพร้อมกับเสียงระเบิดของการปะทะกันระหว่างพลังเวทย์สายมืดที่โพยพุ่งมาจากเบื้องนอก กับมวลพลังเวทย์สายไฟและสายน้ำที่สวนออกไปอย่างถูกจังหวะที่สุดนั่น

 

           

            ไม้ตายของเฟี๊ยตปรากฎผลแล้ว!

 

            ชายหนุ่มผิวเข้มเจ้าของไหล่สมชายชาตรีนั่นประคองปืนคู่ใจอยู่ในมือข้างขวานั่น ลูกปืนนับร้อยลูกเรียงต่อกันเป็นสายสะพายพาดทับบ่าฝั่งซ้ายและขวาอยู่อย่างนั้น สายตาของเจ้าของร่างกายสมเพศบุรุษนั่นกวาดไปทั่วท้องฟ้าในเวลานี้ ชายหนุ่มผิวแทนรับหน้าที่ประจัญบานในทางอากาศ

 

            ในขณะที่ ชายหนุ่มเจ้าของร่างบางอีกคนที่กำลังกุมคทายาวอยู่ในมือนั่น หากสังเกตให้ดีจะพบว่าคทาไพลินนั่นเปลี่ยนลักษณะไปอย่างสิ้นเชิง มันมีลักษณะเป็นไม้ขนาดยาวที่ตอนปลายแบ่งแยกโค้งออกเป็นสองแฉกทรงครึ่งวงกลม โดยไพลินที่ดูจะเป็นจุดกำเนิดพลังเวทย์นั่นลอยอยู่กลางระหว่างแฉกทั้งสองราวกับว่ามีพลังแม่เหล็กดึงดูดไว้อย่างนั้น สายตาคมกริบเจ้าเล่ห์นั่นกวาดไปทั่วหน้าผาแคบๆ นั่นอย่างระแวดระวัง ชายหนุ่มเจ้าของผิวขาวสะอาดรับหน้าที่ในการโรมรันภาคพื้นดิน

 

 

            ธนวัฒน์กับปัณณวุฒิ!

 

ไม้ตายก้นหีบของเฟี๊ยตนั่นเอง!



จากผู้แต่ง : เม้นให้ผมหน่อยนะ นะๆๆๆ ผมนั่งทำงานทั้งวันเลย เนื้อยเหนื่อย แต่ก็ยังเอาเวลาแต่งนิยายให้ได้อ่านกันนะ เหนื่อยมากเลยยยยยยย ไม่ขออะไรเลยยยยยย นอกจากเม้นให้ผมหน่อย นะๆๆๆๆๆ กำลังใจผมได้จากคอมเม้นนี่แหละ เม้นสั้นก็ได้ แต่ถ้าเม้นยาวจะรักมากมากมากมากมากเลย ฮือออออออออออออออออออ แบตจะหมดถังแล้วนะ รีบมาเม้นให้ด่วนด่วนเลย อิอิ

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ lukkeng

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-0
งานเยอะจางงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

วันเที่ยวนี่ใครหยุดบ้างงงงง

ผมว่าจะหนีไปต่างจังหวัด

ฮูเร่

ถ้าเจอกันเซย์ฮัลโหลได้นา อิอิ

 :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:

ออฟไลน์ patchylove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1585
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-4
SOS เย้เย มีคนมาช่วยแล้ว สู้ ๆๆ  :-[

ออฟไลน์ maew189870

  • รักทุกคนนะคับ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 736
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-4
เพื่อนรักมาแล้ววววววววววววววววว

สู้ๆ

ออฟไลน์ MaRiTt_TCL

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1513
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-6
ปันกับแทนมาแล้วววว
ลืมไปเลยนะเนี่ยว่าเฟี๊ยตมีการ์ดนี้
คนเขียนสู้ๆ><

nightsza

  • บุคคลทั่วไป
มาเป็นคู่เลยเชียวววว ไม้ตายก้นหีบจริงๆสินะ คิดถึงปันกับแทนมากมายยยย มาเดินทางด้วยกันต่อเล้ยยยย

ออฟไลน์ mildmint0

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 300
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-2
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ขำไม้ตายของเฟี๊ยต คือแบบ
ถ้าเกิดว่าพามาตายหมดนี่ฮานะ
ความผิดเฟี๊ยตคนเดียวเลยนะเนี่ยยยย
55555555555555555555555
แต่มั่นใจอย่างยิ่งว่า ทั้งหมด
จะผ่านชนะนักบวช 13 นี่ไปได้
เชียร์ๆ เป็นคู่ๆ คริคริ

ออฟไลน์ MarnNoi

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 29
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
หูยย แทนกับปัณมาแล้วหรอ  อร๊ายยย

ออฟไลน์ zylph_z

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
รักษาแผลหายด้วยน้ำตานางเงือก แถมไม่ต้องเสียไพ่สูงสุดไปฟรีๆ เพราะใช้เจ้าแพนด้าจอมคัดลอกนั่นช่วยก็อปปี้การ์ดแทน เป็นการ์ดที่มีประโยชน์มากจริงๆเลย แต่เจ้าแพนด้ามันจะดูชิลไปหน่อยมั้ย เหมือนไม่สนใจสิ่งรอบตัวเลย 555+
ในที่สุดก็เรียกปันกับแทนออกมาช่วยแล้ว ยังดีที่เฟี๊ยตยังนึกถึงเพื่อน 2 คนนี้ตามสัญญาที่เคยให้ไว้กับปัน คราวนี้รวมทีมมายา+สมาชิกใหม่อย่างธันเข้าไปเป็น 4 คน ไม่มีทางแพ้เจ้าไพ่สูงสุดการ์ดนักบวชอะไรนั่นหรอกน่า

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80
มาจิ้มก่อนอ่านนะคะ

ออฟไลน์ Zelsy

  • เพราะ "รัก" คำเดียวเท่านั้น
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1860
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-2
สรุปว่าปันกับแทนเป็นไม้ตายของเฟี๊ยตซะงั้น 5555
รอดแน่ๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3132
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9
ดีใจที่เฟี๊ยตหายแล้ว ฮู้วววว โล่ง

และดีใจที่จะได้เจอ แทน-ปัน อีกนะ

ไม่รู้ว่าสอคนนี้เขาพัฒนาความสัมพันธ์กันไปถึงไหน

มีตัวช่วยเพิ่มก็เริ่มเห็นทางออกแล้วล่ะนะ

สู้ๆนะทุกคน

วันนี้วันจ่ายต้องไปจ่ายแล้วล่ะ แต่วันเที่ยวยคงไม่ได้ไปไหน

เพราะทำงาน  :hao5:

ออฟไลน์ hoshinokoe

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-0
ปันกับแทนมาแล้ววววววว  คิดถึงทีมมายาจุงเบยยย
ธันเริ่มคิดลึกกับตี๋แล้วชิมิๆ คิๆๆๆๆ
ตอนหน้าท่าจะมัน สู้มานนนนนโลดดดดดดดดดดดด
ปล เหนื่อยก็พักนะเจ้า คนเขียน  เป็นกำลังใจให้ อย่าหักโหมจนป่วยน้าาา เดี๋ยวอดอ่านแขกกับตี๋ กร๊ากกกก

ออฟไลน์ audio

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 42
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1
 :3123: เรื่องสนุกมากคับรออ่านตอนต่อไปนะคับ  :3123:
 :mew1: ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคับ  :mew1:

ออฟไลน์ hewlett

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 560
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-3
รวม 4 หนุ่มแล้ว เฟี๊ยตเข้าใจคิดมากเลยขนาดเจ็บหนักนะนี่

ออฟไลน์ maew189870

  • รักทุกคนนะคับ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 736
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-4
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

กลับมาแล้วววววววววววววววววววววววววววว

แต่ก็สู้ๆอีกครั้ง

ออฟไลน์ fanglest

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 813
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-0
ไว้ว่างๆเราจะมาไล่อ่านนะ เราไม่ค่อยว่างน่ะ
ไงก็ สู้ๆ แต่งต่อไปเรื่อยๆนะ
  :กอด1:
:L2: :L2: :L2:

ออฟไลน์ KIMKUNG

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-2
มาแล้วๆๆ

ออฟไลน์ ~ณิมมานรฎี~

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1070
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-2
สนุกอ่าาาาาา  เห็นผ่านตาหลายรอบ  คิดว่าย้อนยุค เพราะชื่อเรื่อง ฮาาาาาา  แต่พออ่านมันส์อ่ะ อยากอ่านเป็นหนังสือ แบบว่าหยุดอ่านมิได้ๆๆๆๆๆ ชอบๆๆๆ  เลิฟๆๆๆ จุฟๆๆๆๆ  หุหุหุ   ก็ยังนั่งลุ้นเหมือนเดิม  ว่าเมื่อไหร่เฟี้ยตจะเจอคู่  แล้วกว่าจะรัก และเวลาสวีทททท  แถมคู่ของแทนกะปันอีกอ่าา ลุ้นไปหมดด นึกถึงสวอร์ดอาร์ทเลยนะเนี่ยย ฮี่ๆๆ  เป็นกำลังใจให้คนแต่ง ค่ะ ขยันๆๆๆ

ออฟไลน์ tutankamen

  • ผีสิงประจำเล้า
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 217
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-0
    • Facebook ของผมเองครับ
เอ้า ปาร์ตี้ 4 คนแล้ว หวังว่าคงไม่หึงโหดกันอีะ นะ ปันเอ้ย

ออฟไลน์ lukkeng

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-0
บทที่ 128 Reunion

 

            “นึกว่าจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วนะ เฟี๊ยต”

 

            “ขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมานะ เฟี๊ยต”

 

            ประโยคทั้งสองดังขึ้นทั้งๆ ที่ชายทั้งสองคนยังหันหลังอยู่อย่างนั้น แทนและปันยังคงปล่อยพลังเวทย์เป็นจังหวะๆ เพื่อป้องกันไม่ให้เจ้านักบวชนั่นบุกจู่โจมเข้ามาได้อย่างถนัดนัก

 

            ประโยคแรกดังมาจากชายร่างหนาที่กำลังกวาดปลายกระบอกปืนไปตามผ้าคลุมสีดำสนิทที่ล่องลอยอยู่กลางอากาศนั่น เสียงนั่นปนความยินดีไว้อย่างชัดเจน

 

            ในขณะที่อีกประโยคหนึ่งนั้น ดังมาจากชายผิวขาวอีกคนที่กำลังเริ่มต้นร่ายมนต์เพื่อสร้างกำแพงเวทย์ หลังจากจบประโยคสั้นๆ ประโยคนั้น เจ้าของใบหน้าเรียวได้รูปนั่นหันมาสบตากับชายหนุ่มชั่วขณะหนึ่ง ดวงตาคู่นั้นแสดงความรู้สึกผิดออกมาอย่างปิดไม่มิด เฟี๊ยตเองก็ไม่มั่นใจนักว่าขณะนี้ปันรู้สึกอย่างไรกับเรื่องที่พวกเขาต้องแตกกลุ่มกันบ้าง แต่ที่แน่ๆ ตัวเฟี๊ยตเองในเวลานี้ไม่ได้มีเศษเสี้ยวของความขุ่นข้องหมองใจปนอยู่อีกต่อไปแล้ว เขาไม่โทษใครในเหตุการณ์ที่ผ่านมานั่นอีกเลย

 

 

            “ขอโทษด้วยที่ต้องเรียกมากลางดึก คิดหาหนทางไม่ออกแล้วจริงๆ”

 

            เฟี๊ยตตอบไปอีกประโยคโดยที่สื่อความไปกลางๆ อย่างนั้น นี่ยังโชคดีว่าปันและแทนยังอยู่ในเกมด้วยในเวลานี้ มิฉะนั้น เขาก็ดูจะคิดหนทางไปต่อไม่เป็นเสียแล้ว

 

            “เฮ้ยย ไม่เป็นไร แต่โชคดีจริงๆ ที่ยังอยู่ในเกม เพราะว่าถ้าหลับไปคืนนี้ก็ตื่นพอดี เกือบไปแล้ว บังเอิญแท้ๆ เลยนะเนี่ย”

 

            เสียงของชายหนุ่มผิวเข้มเอ่ยออกมาอย่างไม่คิดมาก ปากที่พูดอยู่นั่นก็เผยรอยยิ้มออกมา อย่างที่คนที่มีอารมณ์ดีอยู่เป็นนิจ

 

            “เอ่ออ ผมว่าเรื่องทักทายกันเอาไว้ทีหลังดีไหมครับ หาทางจัดการไอ้นักบวชนี่ก่อนดีไหม”

 

            เสียงของธันดังขัดขึ้นมาอย่างเกรงๆ หลังจากที่เห็นว่าปันทำท่าจะหันมาพูดอะไรสักอย่างกับเฟี๊ยตที่ดูจริงจังขึ้นไปอีก เขาเข้าใจว่าชายทั้งสามคนนี่อาจจะเป็นเพื่อนกันมาก่อน การจะทักทายด้วยความที่เจอกันนานก็คงเรียกได้ว่าไม่แปลก หากแต่ว่ามันดูจะไม่เข้ากับสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานตรงหน้านี่เท่าไหร่นัก

 

 

            “ขอข้อมูล”

 

            เสียงชายผิวแทนดังออกมาด้วยความจริงจังมากขึ้น คิ้วคมคู่นั้นขมวดเล็กน้อย หลังจากพบว่าการต่อกรด้วยไฟของเขานั้น ถึงว่าจะดูได้ผลอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะเอาชนะได้เลย

 

            “ไพ่สูงสุดลำดับที่ 13 The Revival Bishop of Darkness from Kongka River มันไม่สามารถถูกโจมตีด้วยอาวุธธรรมดา แถมยังสามารถสะท้อนกลับมาได้ด้วย พวกเราคิดว่ามันจะได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีสายเวทมนตร์เท่านั้น ความคิดเห็นนะ”

 

            เฟี๊ยตเรียบเรียงข้อมูลในสมองกลั่นออกไปเป็นคำพูดอย่างรวดเร็ว แทนพยักหน้าอย่างเข้าใจในการสื่อสาร ในขณะที่มือก็ยังกวาดหาไปตามอากาศ เพื่อค้นร่องรอยของเจ้าผ้าคลุมปีศาจนั่น

 

           

            “ปันกับแทนมีไพ่การโจมตีสายเวทย์ที่โหดๆ บ้างหรือเปล่า”           

 

            เฟี๊ยตถามกลับออกไปอย่างที่ใจคิด เขาต้องการรู้ไพ่ที่มีโอกาสจะจัดการกับเจ้านี่ได้มากที่สุด ถ้ามันจำเป็น เขาอาจจะต้องการแผนการให้รัดกุมเพื่อที่จะให้ประโยชน์ในการใช้ไพ่นั่นสูงสุด การทำงานเป็นทีมนับได้ว่าเป็นสิ่งที่สำคัญมากในภาวะคับขันแบบนี้ ธันก็เพิ่งจะได้พบกับปันและแทนครั้งแรกแบบนี้ เขาเองในฐานะที่เป็นคนกลาง จึงดูจะเป็นปัจจัยที่สำคัญอย่างขาดไม่ได้เลย

 

            “จะว่ามีก็มีนะ ใบนั้นที่เพิ่งได้มาใหม่จะใช้ได้เปล่าวะ ปัน”

 

เสียงของแทนดังขึ้นส่งไปยังเพื่อนสนิทของตนอย่างปรึกษาหารือ ดวงหน้านั่นชำเลืองไปทางเพื่อนชายของตนเล็กน้อย สีหน้าเข้มนั่นแสดงความครุ่นคิดอย่างชัดเจน

 

“ก็น่าจะได้นะ แต่วิธีการใช้วุ่นวายโคตร”

 

ริมฝีปากอมชมพูนั่นเม้มลงเล็กน้อย ก่อนจะตอบออกมาหลังจากที่เงียบใช้ความคิดไปครู่หนึ่ง ปันเพียงแค่เสนอความคิดเห็นเท่านั้น ตัวเขาเองก็ยังไม่ค่อยจะมั่นใจเลย

 

“ยุ่งยากขนาดไหน ว่ามา!”

 

“The sky walker RELEASE!”

 

ตึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง           

 

สิ้นเสียงคำพูดของเฟี๊ยตยังไม่ทันถึงอึดใจได้ ธันก็ตะโกนสั่งการ์ดคู่ใจอย่างฉับพลันทันใดนั่นเอง กำแพงล่องหนป้องกันพวกเขาจากลูกบอลสีดำสนิทนั่นได้อย่างหวุดหวิด ทันทีที่มันสัมผัสกับโล่ล่องหนนั่น มันก็แตกกระจายออกราวกับหยดหมึกที่ตกลงในน้ำอย่างใดอย่างนั้น ธันหันมาพยักหน้าให้กับชายทั้งสามที่เหลือเป็นสัญญาณว่าสถานการณ์น่าเชื่อถือพอจะพูดคุยกันต่อแล้ว เด็กหนุ่มสายฟ้านั่นซื้อเวลาให้กับทีมอีกครั้ง แทนในขณะนั้นเอื้อมมือไปตบไหล่ของเจ้าของผลงานนั่นอย่างอารมณ์ดี ส่วนชายหนุ่มผู้มาใหม่อีกคนก็คลี่รอยยิ้มออกน้อยๆ อย่างที่ไม่มีใครเข้าใจความหมายเลย

 

 

 

“โอเค ทุกคนทำตามแผน!”

 

เสียงเฟี๊ยตดังลั่นออกมาอย่างฮึกเหิม เขายิ้มออกมาอย่างเป็นกำลังใจให้ผู้ร่วมทีมอีกครั้ง หลังที่ใช้เวลาปรึกษากันร่วมสองนาทีกว่าๆ เห็นจะได้ ทุกคนต่างพยักหน้าอย่างมั่นใจ แววตาของชายหนุ่มทุกคนในเวลานี้มีหล่อเลี้ยงไปได้ด้วยความมุ่งมั่นแน่วแน่ถึงขีดสุด

 

 

“สาม สอง หนึ่ง ศูนย์!”

 

ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

 

เสียงนับของเฟี๊ยตสิ้นสุดประสานพร้อมกับเสียงระเบิดดังกึกก้องของอาวุธของเจ้านักบวชนั่นที่ปะทะกับกำแพงล่องหนนั่น ธันถอดใจออกจากการ์ดดังกล่าวในวินาทีนั้นเอง หอกแห่งความมืดที่ราวกับหล่อมาจากน้ำหมึกอันกล้าแกร่งพุ่งตรงมาจากคู่ต่อสู่นั่น หอกอันแรกกระแทกเข้ากับกำแพงนั่นอย่างแรงและแตกสลายกลายเป็นธุลีไปแล้ว ในขณะที่อีกสองอันที่เหลือผ่านพ้นปราการที่เด็กหนุ่มได้ถอนกำลังออกไป และพุ่งตรงมาที่พวกเขาอย่างรวดเร็ว!

 

 

“The Defensive Golem RELEASE!”

 

“The Fire Extender RELEASE!”

 

“The Water of The Earth RELEASE!”

 

“The Duplet of Wind RELEASE!”

 

เสียงทั้งสี่ตะโกนลั่นออกไปแทบจะพร้อมเพรียงกันในช่วงจังหวะเฉียดตายนั่นเอง ชายหนุ่มทั้งสี่คนพุ่งตัวออกจากตำแหน่งที่เป็นเป้าหมายของหอกมืดนั่นอย่างว่องไวที่สุด

 

เฟี๊ยตวิ่งตัดตรงไปทางด้านซ้ายมือสุดของผาแคบๆ นั่น ก่อนจะกระโดดลอยตัวลงจากหน้าผานั่นอย่างมั่นใจ มวลทรายปริมาณมหาศาลรวมตัวกันอย่างรวดเร็วกลายเป็นโกเลมที่แสนจะคุ้นเคย มันปรากฏตัวขึ้นและใช้มือใหญ่ที่ประดิษฐ์ขึ้นจากเศษเล็กเศษน้อยนั่นรองรับเจ้านายมันไว้อย่างมั่นคง ปีศาจทรายนั่นพุ่งตัวลงไปยังพื้นเบื้องล่างอย่างรวดเร็ว พื้นที่ราบกว้างทางด้านล่างนั่นเป็นเป็นหมายของมัน

 

ในขณะที่เจ้าของร่างกำยำสีแทนเข้มผู้มาใหม่เบี่ยงตัวออกทางขวาเล็กน้อย พร้อมกับเรียกใช้การ์ดธาตุไฟคู่ใจ ไม้เท้าอันยาวกว่าเมตรมาอยู่ในมือของชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว แทนสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ก่อนจะออกแรงเป่าไปอย่างสุดแรง เมื่อลมหายใจเหล่านั้นของเขาพัดผ่านไม้เท้ารูปที่เป่าลูกโป่งนั่น มันก็กลายสภาพกลายเป็นวัวสีแดงตัวขนาดเขื่อง แทนโหนตัวเองกับเขาอันกุดสั้นนั่นไปทรงตัวอยู่บนหลังโค้งนั่นอย่างรวดเร็ว เจ้าวัวยักษ์นั่นหายใจฟืดใหญ่ก่อนจะควบตะบึงลงจากหน้าผานั่นสู่พื้นที่ว่างตอนล่าง ราวกับว่าแรงโน้มถ่วงไม่มีผลต่อมันแม้แต่นิดเดียว

 

ส่วนร่างบางเจ้าของคทาไพลินนั่นถอยตัวไปทางด้านหลัง ก่อนจะเหยียบแง่หินที่วางตัวเป็นลักษณะบันไดตื้นๆ นั่นขึ้นไปเกือบสองเมตร ก่อนจะเทคตัวกระโดดลอยจากทางลาดชันที่ขึ้นไปนั่นอย่างน่าหวาดเสียวที่สุด แต่ก่อนที่ร่างบางนั่นจะกระแทกเขากับแง่หินแหลมคมเหล่านั้น ของเหลวปริมาณมากมายราวจากหลุดจากทางน้ำนั่นทะลักเข้ามารองรับร่างกายเขาอย่างรวดเร็ว มันก่อตัวรวมกันกลายสภาพราวกับเป็นพาหนะลำใหญ่ มวลน้ำนั่นดีดตัวขึ้นสูงก่อนจะพุ่งลงสู่พื้นดินเบื้องหน้าตามเพื่อนชายสองคนนั่นไปติดๆ

 

เด็กหนุ่มคนสุดท้ายเรียกใช้ไพ่อีกใบที่เฟี๊ยตไม่เคยเห็นมาก่อนนั่น บนมือทั้งสองข้างของเขาถูกสวมด้วยแหวนสีทองตัดขาวที่ราวกับปรากฏขึ้นจากเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์ มือทั้งสองของเขาตวัดไปมาราวกับกำลังปั้นวัตถุที่มองไม่เห็นอย่างใดอย่างนั้น ร่างกายของเขาถูกดันลอยขึ้นสูงจากพื้นดินด้วยอิทธิฤทธิ์ของแรงลมไม่เบานักนั่น อากาศบริเวณนั้นควบรวมตัวกันกลายเป็นพายุขนาดย่อมๆ ก่อนจะกลายสภาพเปลี่ยนเป็นแรงส่งให้เด็กหนุ่มนั่นเหาะตัดอากาศลงสู่ปลายทางที่พวกเขาสี่คนนั่นหมายไว้ตามแผนการ

 

 

“The Ring of Fire!”

 

เสียงของแทนประกาศลั่นทันทีที่เท้าของธันลงมาแตะพื้นด้านล่างเป็นคนสุดท้าย เจ้าปีศาจที่กำลังติดตามพวกเขามาทางทุ่งโล่งถัดจากผานั่นออกมาถูกตรึงไว้ด้วยกงล้อขนาดใหญ่ที่ประกอบขึ้นด้วยไฟจากคำสั่งของชายร่างหนานั่น เจ้านักบวชแห่งความมืดถูกตรึงอยู่กลางอากาศไว้ด้วยมนต์วิเศษแห่งพระเพลิง มันคำรามอย่างโมโหและเกรี้ยวกราด เสียงแหบพร่าของมันที่ปนไว้ด้วยโทสะนั่นทำให้ความรู้สึกของคนทั้งสี่เยียบเย็นไปหมดเลย

 

 

“Liu Pei’s Treatise on War Strategies (ตำราพิชัยสงครามของหลิวเป้ย) RELEASE!”

 

ปันตะโกนดังลั่นพร้อมกับเขวี้ยงการ์ดสีน้ำตาลอ่อนใบหนึ่งไปกลายอากาศ มันฉายแสงวาบอย่างรวดเร็ว ก่อนจะกลายสภาพเป็นก้อนแสงขนาดใหญ่พุ่งลงสู่พื้นดิน แล้วจึงแผ่ซ่านออกเป็นร่องรอยลายเส้นขนาดใหญ่ ราวกับมีจิตรกรชั้นเอกกำลังลากพู่กันขนาดยักษ์ลงสีลานกว้างในยามราตรีนั่น แสงสีขาวสะอาดนั่นกระจายตัวกลายเป็นรูปกงล้อขนาดใหญ่ที่ซับซ้อนไปด้วยทรวงทรงเรขาคณิตที่ไม่อาจจะเข้าใจได้ ภาพวาดนั่นถูกแทรกไปด้วยอักขระภาษาจีนมากมายที่สร้างความรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังอยู่ในค่ายมนต์ขนาดใหญ่อย่างใดอย่างนั้น

 

 

พวกเขาทั้งสี่คนวิ่งแยกออกไปเป็นสี่ทิศตามแผนการที่ได้ตกลงกันไว้อยู่ก่อนแล้ว ปันมุ่งหน้าสู่สุดวงกลมทางทิศเหนือ ธันสาวเท้าสู่ทิศตะวันตก ในขณะที่ทิศตะวันออกนั่นเป็นของแทน และเฟี๊ยตผู้ซึ่งวิ่งไปถึงตำแหน่งในกงล้อเป็นคนสุดท้ายนั่นประจำทางทิศใต้

 

 

“Sand Strom!”

 

“Hurricane!”

 

“El nino!”

 

“Water Spout!”

           

 

รอยอักขระของวงล้อกลนั่นที่สว่างวาบขึ้นราวกับขานรับกับการปลดปล่อยพลังของชายทั้งสี่ฉะนั้น มวลทรายของเฟี๊ยต คลื่นอากาศของธัน กระแสความร้อนของแทน และสายเกลียวของเหลวจากปันต่างโพยพุ่งไปตามคำสั่งของบุคคลทั้งสี่นั่น และวิ่งเข้าหากันตรงพื้นที่ว่างตรงกลางค่ายกลที่อยู่เหนือศีรษะพวกเขาไป พลังงานทั้งสี่ปะทะกันอย่างรุนแรง ก่อนจะเกิดแสงสว่างวาบแสบตาสาดกระจายไปทั่วบริเวณอีกครั้ง วงแหวนค่ายกลนั่นปลดปล่อยพลังเวทย์ออกมาจนพวกเขาทั้งสี่คนรู้สึกเยียบเย็นไปหมดเลย

 

 

“อักขระค่ายกลเซียนสี่ทิศพิชิตมาร!”



จากผู้แต่ง : ขอส่งใบลากิจปนๆกับลาป่วย(ทางใจ)นะครับ สุดสัปดาห์นี้จะไปเที่ยวต่างจังหวัดครับ วันเสาร์งดลงแน่ๆ ส่วนวันอาทิตย์ถ้ากลับมาแต่งทันจะลงให้นะครับ อาทิตย์หน้าก็ไปสิงคโปร์สามวันครับ คงต้องส่งใบลาอีก ให้ด่าในใจได้นะครับ แต่ห้ามเลิกอ่านนิยายผม สงสารผมนะ อิอิ

 :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด