ดีใจเห็นคนอ่านมาเม้นท์กันเยอะ มีนักอ่านคนหนึ่งเพิ่งเข้ามาติดตามผม เขาอ่านเรื่องนี้ก่อนแล้วไปอ่านเรื่องสั้นอีกเรื่องของผม (ขอบคุณครับ) 
ตอนที่ 8 แก้แค้น ผมตื่นขึ้นมาเกือบเที่ยงและรับรู้ว่าทุกคนออกไปทำงานกันหมดแล้ว ผมเดินลงมาหาอะไรกินแล้วครุ่นคิด หากผมยังไม่รีบจัดการอะไรๆตอนนี้ล่ะก็เวลาที่ผมจะได้กลับไปกอดน้องนัทและน้องซันของผมคงจะยืดออกไปอีก แค่นี้ผมก็แทบขาดใจแล้ว ผมเดินหาห้องทำงานของพ่อแล้วแอบดันตัวเข้าไปในห้อง ผมเจอเอกสารการแพทย์หลายอย่าง และผมก็เพิ่งรู้ว่าพ่อเก็บรูปทุกรูปที่เป็นรูปแม่และผมไว้ในห้องนี้ ผมหยิบรูปแม่ขึ้นมาดูแล้วร้องไห้เธอคือคนที่ปรากฏในฝันของผมเมื่อตอนที่ผมเกือบตาย เธอทำให้ผมกลับมามีชีวิตอีกครั้ง ผมลูบใบหน้าเปื้อนยิ้มนั้นเบาๆด้วยความตื้นตันใจ แม้ผมจะไม่เคยได้เห็นแม่ แต่ผมก็รู้จักแม่จากรูปถ่ายและเรื่องเล่าจากปากพ่อ จะมีคำด่าผมบ้างแต่ผมก็อยากฟังเวลาพ่อเล่าเรื่องแม่
ผมวางรูปใบนั้นลงที่เดิมแล้วเริ่มหาของที่ผมต้องการ เอกสารที่ดินแถบต่างจังหวัดและโฉนดที่ดินบ้านหลังนี้ แล้วยังมีที่โรงพยาบาลอีก2แห่ง ผมกวาดสินทรัพย์ที่เป็นอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดมาเก็บไว้ ผมยัดซองเอกสารไว้ในเสื้อแล้วย่องออกมาจากห้องทำงานพ่อ แต่แล้วเสียงตวาดก็ดังออกมาจากมุมห้องหนังสือ
“แกทำอะไรน่ะ!? แกเข้าไปทำอะไรในห้องทำงานคุณณรงค์!”
ยัยป้ามหาภัย ยัยแม่เลี้ยงสารเลว กล้าดีนักนะที่เรียกผมว่า ‘แก’ ผมหันไปมองหล่อนอย่างไม่ใยดีนัก ผมไม่จำเป็นต้องแกล้งความจำเสื่อมเมื่ออยู่ต่อหน้าเธอเพราะเธอเองก็แทบจะไม่รู้จักผมด้วยซ้ำ
“ผมจะไปทำอะไรหรือเข้าไปที่ห้องไหนในบ้านนี้ก็ได้เพราะมันเป็นบ้านของผมนี่ครับ คุณนายวิษากมลวิเศษ”
ผมจงใจเรียกนามสกุลพ่ออย่างถากถางแต่มันคงไม่สะเทือนหน้าที่พอกแป้งหนาเป็นเมตรอย่างนั้นหรอกมั้ง?
“กล้าพูดนะแก ไอ้เด็กวิปริต อีกไม่นานสมบัติทั้งหมดนี้จะต้องเป็นของฉัน ของลูกชายฉันไม่มีของแกแม้แต่แดงเดียว!”
ยัยป้าหน้าเหี่ยวตวาดตะคอกผมดังลั่น เนื้อตัวแกสั่นอย่างกับคนบ้า ผมเอือมจริงๆพ่อผมนี่รสนิยมต่ำชะมัด ผมโบกมือแล้วเดินหนีออกมา
“เออๆ คุณจะคิดยังไงก็เรื่องของคุณเถอะ อีกไม่นานเราจะได้รู้กัน”
เสียงกรี๊ดดังลั่นทางเดิน ผมเดินเข้าห้องอุดหูแทบไม่ทัน ผมเอาเอกสารไปยัดเก็บไว้ในกระเป๋าเป้ใบหนึ่งเตรียมพร้อมเผ่นทุกเมื่อ ผมหยิบขวดแก้วใสเล็กๆขึ้นมาแล้วเขย่ามันเบาๆ สองตาผมมองมันอย่างตื่นเต้น คืนนี้ผมจะจัดให้นะครับพี่ชาย.........
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ในความมืดนั้นผมสะลืมสะลือพยายามลืมตาตื่น
“มันตื่นแล้วว่ะ เฮ้ย! ทำไงต่อดีวะ”
“ช่างแม่ง ทำต่อไปเลย ยังไงมันก็ขัดขืนไม่ไหวแล้วว่ะดูดิ”
เสียงคนพูดใกล้ๆผม เสียงหัวเราะทำเอาผมมึนหัวไปหมด ที่นี่ที่ไหนแล้วผมกำลังทำอะไรอยู่?
“อึ๊!...เจ็บ! โอ๊ย....ทำอะไรผม....พี่....อยะ...อุ๊ก!”
ผมสะดุ้งเด้งตัวขึ้นทันทีที่ท่อนแข็งๆเสียบพรวดเข้ามาในตัวผม สองมือผมปัดป่ายยันคนที่นั่งคุกเข่าคล่อมผมออกแต่เขาไม่ขยับเลยซ้ำยังเด้งเอวสวนท่อนลำเข้ามาในรูของผมรัวๆอีก ผมอ้าปากเตรียมร้องโวยวายหัวของใครอีกคนก็พุ่งเข้ามาปิดปากผม ลิ้นร้อนๆชื้นๆล้วงเข้ามาในปากผมจนผมแทบจะอ้วก หน้าอกผมถูกใครอีกคนดูดกัดจนมันเจ็บไปหมด ผมพยายามดิ้นขันขืนแต่มันไม่มีผลเลย ความเจ็บชาจากรูด้านหลังมันทำให้ผมหมดแรงจะขยับตัว
“อ๊ะ....อย่า...ปล่อยกู ไอ้สัส....อั๊ก!....อย่า!”
มันโยกตัวกระแทกบดขยี้จนผมขาสั่นมันเจ็บและแสบ ทุกครั้งที่มันกระแทกท่อนลำอันใหญ่โตเข้ามาผมก็จะจุกที่ท้องน้อยมาก รู้สึกเหมือนมันจะอ้วกแล้ว หนีก็ไม่ได้ มันซอยถี่ๆแล้วกระตุกปล่อยน้ำอุ่นๆเข้ามาในรูผม มันอุ่นๆและไหลเข้าไป มันดึงท่อนลำออกผมก็แทบจะร้องไชโยดีใจ ไม่ทันไรอีกคนก็จับผมพลิกคว่ำแล้วเอาท่อนลำที่ใหญ่ไม่แพ้กันเสียบเข้ามาทันที มันไม่ปล่อยให้ผมได้พักผ่อน เสียบได้ก็บดควง กระแทกเสียบเข้าออกจนผมเสียววาบขึ้นมาแต่แล้วความเจ็บแสบก็หยุดอาการเสียวของผมไว้ มันซอยผมแรงมากและนานแล้วในที่สุดก็แตกเข้ามาในตัวผม ผมหมดแรงแม้แต่จะหายใจนอนพังพาบปล่อยให้น้ำคาวๆนั่นไหลเลอะตามซอกขาของผม อีกคนไม่รอช้ามันลากผมขึ้นมายืนหันหน้าเข้ากำแพงผมเอามือยันไว้แล้วมันก็เสียบท่อนเนื้อเข้ามาเต็มแรง ผมรู้สึกเลยว่ามันคงจะฉีกยิ่งกว่าเดิมอีกแล้ว มันกระแทกผมแรงมากจนผมขาสั่นยืนไม่อยู่ มันช้อนก้นผมขึ้นแล้วซอยๆจนแตกคารูผม ผมหลับตาลงปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมาแล้วสติผมก็ดับวูบ
เฮือก!
บ้าชิบ! ผมฝันเรื่องเดิม เรื่องเมื่อในอดีตที่ผมหวาดกลัวและฝังใจ ผมคิดว่าผมลืมมันไปได้แล้วซะอีก มันไม่ได้ลบเลือนไปเลย มันกลายเป็นฝังอยู่ในจิตใต้สำนึก ไม่ว่าจะทำยังไง ผมก็ลบมันออกไปไม่ได้
ผมควานหาขวดแก้วสีใสที่บรรจุของเหลวสีชมพูอ่อนแล้วยกยิ้มอย่างเย็นชา ในเมื่อผมเปลี่ยนฝันของผมไม่ได้ผมก็สร้างฝันเรื่องใหม่ที่ดีกว่าขึ้นมาสิ!
วันนี้ผมเห็นไอ้แอลอยู่บ้านคนเดียวและนี่คือช่วงเวลาที่ดีที่สุดของผม การแก้แค้นแสนอร่อยจะเริ่มขึ้นแล้ว อันดับแรกผมวางยานอนหลับชนิดอ่อนให้ทุกคนในบ้านกินจากนั้นลากไอ้เหี้ยแอลเข้าห้องผม หึๆๆ คืนนี้มึงจะได้ลิ้มรสชาติของความเจ็บปวดที่กูเคยเจอแล้วมึงจะต้องเจ็บกว่ากูหลายเท่านัก ผมค้นๆลิ้นชักในห้องผม แย่จังอุปกรณ์ของเล่นผมอยู่ที่บ้านหมดเลย นอกจากยาขวดเล็กๆนี่ผมก็ไม่มีอะไรอีก
อ๋อ สงสัยเหรอว่ายาขวดนี้คืออะไร เดี๋ยวผมบอกครับผมหยิบมันมาจากตู้ยาตัวอย่างของพ่อเขาแหละครับ รวมทั้งยานอนหลับด้วย
ผมหาเทปมาพันรอมือไอ้แอลกับหัวเตียงแน่นหนาชนิดที่ว่าต้องใช้ของมีดคมตัดถึงจะเอาออกได้ ผมยกขามันข้างหนึ่งขึ้นแล้วจับงอขาพันเทปช่วงหัวเข่าลามไปถึงขาอ่อนมันอีกรอบ แหม ท่านอนเซ็กซี่ดีนี่ครับพี่ชาย ฮ่าๆๆ ขาอีกข้างผมจับมันยกขึ้นแล้วมัดเข้ากับหัวเตียงโดยพยายามแยกขามันออกกว้างๆ และฉีกเทปอีกนิดมาปิดปากมันกันร้องโวยวายหลังจากที่ผมกรอกของเหลวสีชมพูใสเข้าไปในปากมันจนหมดแล้ว
“อือ....อืม....”
ผมนั่งมองมันเพลินแล้วมันก็ตื่นครับ หน้าตามันสะลืมสะลืมดูน่ารัก ดวงตาหวานๆปรือมองไปรอบตัวไม่ถนัดมันจ้องผมนิ่งก่อนจะค่อยๆรู้สึกตัวเต็มที่และตาเหลือกดิ้นพล่าน ผมยกยิ้มอย่างสะใจแล้วหยิบมีดพกปีกผีเสื้อขึ้นมาควงเล่น
“ไงครับตื่นแล้วเหรอพี่ชายที่น่ารัก วันนี้ดูน่ารักกว่าทุกวันจริงๆนะครับเนี่ย”
“อื๊อ! อื้อ...อื้อ...”
ไอ้แอลพยายามพูดแต่มันดังแค่ในลำคอ สายตามันดูหวาดกลัวมากแล้วพยายามดิ้นให้หลุดจากพันธนาการผมนั่งลงข้างเตียงมันแล้วบรรจงกรีดเสื้อมัน ผมลากปลายมีดผ่านลำคอไล่ลงมายังคอเสื้อลากยาวมาจนถึงหน้าท้องแบนราบที่มีซิกแพคแน่นๆแล้วสอดมีดเข้าไป ผมกรีดเสื้อมันขาดเป็นสองท่อนแล้วกระชากออก มันสะดุ้งแล้วนอนเกร็งตัวนิ่ง
“ไม่ต้องกลัวครับพี่แอล อีกไม่นานยามันจะค่อยๆออกฤทธิ์แล้วพี่จะเป็นฝ่ายเรียกร้องจากผมเสียด้วยซ้ำ”
ผมรู้สึกถึงเสียงหอบหายใจที่แรงขึ้นเลยแกะเทปออกจากปากเขา พอเขาจะร้องผมก็บดจูบลงไป ไต่ลิ้นไปตามไรฟันแล้วตวัดไล้เลียลิ้นนุ่มๆของไอ้แอล มันพยายามหดลิ้นหนีผมเลยบีบยอดอกมันแรงๆมันเผลอปล่อยผมดึงดูดลิ้นมันสักพักมันก็คล้อยตาม ลิ้นมันกับผมพันกันยุ่งเสียงดูดจ๊วบจ๊าบปลุกเลือดในตัวผมให้พลุ่งพล่านผมผละจากปากมันน้ำลายไหลย้อนเป็นทาง ปากมันวาว ตาเยิ้ม มึงเสร็จกูแน่ไอ้แอล มึงต้องเป็นเมียกู!
“ไงครับพี่แอล เริ่มเสียวแล้วสินะครับ พี่รู้ไหมครับว่านี่คืออะไร”
ผมหยิบขวดแก้วใสที่ว่างเปล่าขึ้นมาชูให้มันเห็น ขวดลักษณะพิเศษแบบนี้ แค่เห็นไอ้แอลก็ตาเหลือกโพลงแล้วส่ายหน้าดิ้นหนี ปากที่เตรียมร้องโวยวายผมจัดการปิดมันด้วยปากผมอีกครั้ง และตัดกางเกงมันออก ท่อนลำสีสวยผงาดชี้หน้าผมยกยิ้มอย่างสะใจ
“ยาปลุกเซ็กส์ชนิดฉับพลัน ตัวอย่างรุ่นทดลองเบอร์03 พี่คงเคยรู้จักมันแล้วสินะแต่เพราะมันเป็นรุ่นทดลองผมไม่รู้นะว่าผลมันจะร้ายแรงแค่ไหน"
"อย่า...ทะ....ทำไมเฟย์ทำกับพี่บะ.....แบบนี้....ทะ....ทำไม หรือว่า....อ้ะ!"
ผมยกยิ้มสะใจเมื่อไอ้แอลตัวสั่นเพราะความร้อนที่พุ่งสูงจากภายในร่างกาย ท่อนลำขนาดไม่เล็กของมันชูชันสั่นระริก ปลายท่อนลำมีน้ำใสๆไหลริน ผมใช้นิ้วชี้ลากเกลี่ยเล่นมันเยิ้มติดปลายนิ้วผมไล้มันไปตามรูปหน้าไอ้แอล
"อย่างที่มึงสงสัยนั่นแหละแอล กูไม่ได้ความจำเสื่อมแล้ว กูหายแล้วและกูจะเตือนอะไรอย่างนะถ้าอยากให้คนในบ้านเห็นสภาพแบบนี้ของมึงจะร้องดังๆก็ได้นะ หึๆๆ"
"อยะ.....อย่านะเฟย์ อ้ะ....ปล่อย....อ้ะ.....ร้อน ไม่ไหวปล่อยพี่เถอะเฟย์.....ฮึก.....อึ๊ก!"
ผมเลียปากตัวเองอย่างกระหายร่างขาวนวลตอนนี้แดงก่ำไปหมด ใบหน้าหล่อทะเล้นที่มีรอยยิ้มขี้เล่นประดับเสมอตอนนี้บิดเบี้ยวไปด้วยความเสี้ยนแก้มแดงปลั่งหลับตาแน่น ผมมองไปแล้วก็แอบคิดแหละว่าสภาพไอ้แอลตอนนี้มันน่ารักจริงๆ
ผมกดจมูกเข้าสูดดมแก้มและไซร้คอ ลากลิ้นร้อนผ่านลำคอเลื้อยขึ้นไปขบกัดยังใบหูเล็กแหย่ลิ้นลงไปในหูจนมันขนลุกร้องคราง ผมเหลือบมองกล้องวิดีโอที่วางตั้งไว้แล้วผละตัวออกจากมัน
"ฟะ....เฟย์ อย่าทรมานพี่....ยะ....อย่า....อื๊อ....ร้อน ไม่ไหวแล้ว... ฮึก...เฟย์ ช่วยพี่...ช่วย...ฮึก....อ๊า"
ผมหัวเราะกับสภาพของไอ้แอลที่เห็น สะใจจริงๆมันนอนถ่างขาร้องครางเรียกชื่อผม ภาพที่มันข่มเหงผมชัดเจนในสมอง ผมก้าวขามาหยุดอยู่ข้างๆเตียงและมองมันทุรนทุรายบิดตัวเร่าๆหอบแฮ่กๆ บอกตรงๆมันดูน่าเอาแต่ไม่เท่าน้องสองคนของผม แค่พอทำให้ผมกรึ่มๆเท่านั้นผมเลยแกล้งใช้นิ้วเขี่ยๆร่องก้นมัน ไอ้แอลสะดุ้งเฮือกแต่ก็ไม่ได้ขยับหนีแต่อย่างใด ผมลากนิ้วผ่านร่องก้นมันขึ้นลงๆไอ้แอลเกร็งตัวยกก้นลอยร้องคราง ผมเลยสอดนิ้วเข้าไปเขี่ยๆรูสวรรค์ที่แน่นตึบ
"อ้ะ....เฟย์ๆ พี่เสียว ไม่ไหวแล้วเฟย์ ปล่อยพี่เถอะ...พี่ยอมแล้วจะทำอะไรก็ทำสักที อั่ก!"
ผมเห็นไอ้แอลกระสันอยากเลยจัดการแทงนิ้วเข้าไปในตัวมัน มันสะดุ้งแล้วร้องเสียงหลงเลย ผมคานิ้วไว้ในรูซิงๆของมันสักพัก เพราะอะไรผมถึงรู้ว่ารูมันซิงน่ะเหรอ มันบอกยากนะเอาเป็นว่ามันขมิบเกร็งรูแน่นหน้าตาบิดเบี้ยวแล้วยังไม่รู้จักผ่อนคลายอีกมันก็ต้องเจ็บเป็นธรรมดา ผมแกล้งกระดิกนิ้วในรูมันอีกหน่อยมันก็ดิ้นพล่านเลย
"โอ๊ยๆ อย่าเฟย์กูเจ็บๆ....โอ๊ย....โอ๊ะ....อ้ะ...อ้ะ....นะ....นั่น ตรงนั้นกูจะ....โอ้ว...."
ผมกดนิ้วเข้าไปลึกๆแล้วงอนิ้วบดคว้านเข้าออกจนมันกระแทกจุดกระสันไอ้แอล มันเด้งเอวตามมือผมเลย ปากแดงๆของมันร้องครางจนผมต้องจัดการปิดปากมันด้วยปากผม แรงตอดรัดนิ้วมือผมทำให้ผมแปลกใจผมละจากจูบก้มลงมามองเห็นน้องชายมันพ่นพิษเปรอะตัวมันไปหมด มันกระตุกสักพักแต่ไม่ยอมอ่อนตัวลง น้องชายมันยังคงชี้หน้าผมอย่างมั่นคง ไอ้แอลหอบแฮ่กนอนหลับตาพริ้มแล้วร้องครางอีกครั้งเมื่อผมยัดนิ้วมือเข้าไปอีกสามนิ้ว
"โอ๊ะ.....อ้ะ....อ้ะ.....เร็วๆได้....อุ๊.....อื้ม....อื๊อ....อีกอยะ.....อยะ.....อย่าหยุดนะ อีก....อึ๊....ฮือ...."
ไอ้แอลขยับเอวสวนนิ้วมือผมที่กดระแทกเข้าไปในตัวมันดูท่าทางร่านซะไม่มี ผมดึงมือออกปล่อยให้มันค้างอยู่แบบนั้น ไอ้แอลมองอ้อนวอนผมน้ำตาคลอ ตัวมันก็นอนบิดให้ความอยากมันหายไปแต่ทั้งมือและขามันก็ถูกมัดจะช่วยตัวเองก็ไม่ได้มันเลยร้องไห้สะอื้นผมนั่งมองมันอย่างสนุก
"อยากให้กูช่วยมั้ยล่ะ?"
ไอ้แอลพยักหน้าลนลาน สองตามันแดงก่ำน้ำตานองหน้าหมดสิ้นท่าทีของพี่ชายเพลย์บอยจอมเจ้าชู้ หรือท่าทางของพี่ชายสารเลวที่เคยข่มเหงผม จากนี้จะมีแต่ภาพของมันที่ถูกผมกระทำการย่ำยีมันบ้าง
ผมเดินลงไปในครัวหาอุปกรณ์จำเป็นขึ้นมาบนห้อง พอมันเห็นว่าผมเอาอะไรขึ้นมาเท่านั้นแหละ ไอ้แอลตาเหลือกพยายามดิ้นหนีผมใหญ่เลย
แหมๆแค่ผมเอาสารพัดผักมาให้มันกินบำรุงร่างกายเอง ส่วนขวดเบียร์เย็นๆเนี่ยพอดีผมกลัวมันร้องไห้น้ำหมดตัว เดี๋ยวคอแห้งเลยเอามาเผื่อ ส่วนน้ำผึ้งเนี่ยผมเอามาให้มันกินเห็นมันชอบของหวาน และอย่างสุดท้ายที่ผมวางให้มันเห็นชัดๆคือ...........
ไข่ไก่เบอร์ 0เดี๋ยวมาต่อ ใจเย็นๆ 
มีคำถาม ไข่ไก่มีไว้ทำอะไร ตอบถูกมากกว่า 10 คน ผมแถมคู่พิเศษ 
แต่ถ้าตอบไม่ถูก เสียแก้มให้ผมหอมนะครับ ฟอดดดดด 
โพลล์
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] เปียก! (08/07/58)กลับมาแล้วครับ และจะแต่งต่อไป (อ่าน 147878 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก