ประวัติตัวละคร
นาย เก้ากมล วงค์สานุวงค์
ชื่อเล่น เก้า
อายุ19
กรุ๊ปเลือดAB
สูง182ซม. หนัก 73กิโลกรัม
ระดับชั้น ปวส.ปี1สาขาช่างกลเครื่องยนต์
ผมสีทองประกายขาว ผิวสีแทน(ที่จริงขาวแต่มันแว้นบ่อย)
นายคีย์ยวัต พาศรีพิทักษ์
ชื่อเล่น คีย์
อายุ15ปี
กรุ๊ปเลือดB
สูง167ซม. หนัก50 กิโลกรัม
ระดับชั้น ปวช.ปี1 สาขาชั่งอิเล็กทรอนิคโปรแกรม
ผมสีดำผิวขาวเหลือง
บทที่6 หัวหน้าซอย1
“เฮ้ย คีย์หมู่นี่กูได้ข้าวว่ามึงเป็นเด็กหัวหน้าซอย13หรอ”
ไอกิตที่นั่งกินข้าวมันไก้เต็มปากถาม
“มั้ง”
ผมอยู่ในแก๊งค์นี้มาจะสองอาทิตย์แล้วครับ ก็ปกติครับไม่ค่อยทำอะไรนอกจากสุมหัวแล้วก็ตีกัน ส่วนผมไม่เคยได้แผลหรอกครับเพราะผมหนี้ตลอด5555 ก็ผมไม่ชอบเรื่องพวกนี้เท่าไหร่นี่ อีกอย่างนะถึงไม่มีผมพวกนั้นก็ ชนะทุกครั้งอยู่ดี แล้วจะช่วยมันทำไมจริงป่ะ
“มั้งห่าอะไรเอาดีๆดิ”มันยังเค้นไม่เลิก
“มึงมองปากกูนะ”ผมว่าแล้วชี้มาที่ปาก
“อืมแดงชิบหายอย่างกับทาอุทัยทิพย์”ผมเลยตบหัวมันไปที่หนึ่งโทษฐานกวนตีน
“กวนตีน! กูหมายถึงให้มึงตั้งใจฟัง “
“แล้วก็ไม่บอก”มันตอบ ก็กูไม่คิดว่ามึงจะโง่ขนาดนี้ไง
“กูไม่รู้”ผมบอก
ก็จริงอ่ะ ผมไม่ได้ยินยอมที่จะเข้าไปอยู่ในซอยบ้าอะไรนี่สักหน่อย ส่วนพวกไอ้เก้ามันก็ไม่อยากให้ผมเข้าแก๊งค์มันอยู่แล้ว ที่ตอนนี้อยู่ก็เพราะมีเหตุผลบ้างอย่าง ซึ่งผมก็รู้มาบ้างแล้วล่ะว่ามันคืออะไร แล้วจะให้บอกไปว่าอะไรล่ะ
“ไรว่ะ”
มันบ่นแล้วก้มลงกินข้าวต่อ ผมก็กินต่อเหมือนกัน สักพักก็มีเสียเอะอะดังเจี้ยวแจ่ว คงเป็นเรื่องปกติแหละครับก็มันโรงหาอาหารนี่
“สวัสดีครับ”อยู่ๆก็มีคนเดินมานั่งข้างๆผมแล้วพูดขึ้น ผมก็เลยหันไปมอง
“คับ” ตอบกลับไปแบบสุภาพเพราะดูมันจะเป็นรุ่นพี่ผม เรียนสาขาเดียวกันด้วยหน้าคุ้นๆแหะ
“เอ่อ คีย์กูอิ่มแล้ว เดี๋ยวกูไปก่อนนะเว้ย”ไอกิตดูรนๆยังไงไม่รู้ แล้วก็เดินไปเก็บจานตรงที่ไว้เก็บ
“เฮ้ย”ไม่ทันครับมันเดินไปเรียบร้อยแล้วอะไรของมัน
“น้องคีย์ซินะครับ”ไอรุ่นพี่มันถาม”ผมชื่อจิมนะ”แนะนำทั้งๆที่ไม่ได้ถาม เหอๆ
“ครับ”ไม่รู้จะตอบกลับไปว่าอะไร
“ได้ข่าวว่าเป็นสมาชิกของซอย13หรอ”มันถามพรางตักข้าวในจานมันกิน
“เอ่อ คงงั้นมั้งครับ”ผมตอบไป อยู่ต่อหน้าคนอื่นต้องบอกเป็นไว้ก่อน
“แย่จังนะไม่เคยมีเด็กอิเล็กไปอยู่ซอยอื่นนอกจากซอย1ซะด้วย”
ผมหยุดกินแล้วหันไปมองไอพี่จิม
”พี่เรียนอิเล็กเหมือนนายแหละเป็นหัวหน้าซอย1ได้ข่าวว่ามีเด็กในสาขาไปอยู่ซอยอื่นพี่เลยมาเช็คให้แน่นใจ”
มันว่าพลางหันมายิ้มหวานให้ผมก็คงตกหลุมพรางมึงอยู่หรอกถ้ากูไม่ใช่ผู้ชายอ่ะ แต่เมื่อกี้ว่าอะไรนะ หัวหน้าซอยหนึ่งหรอ
“แล้วไงครับ”
รักษาฟอมร์ไว้ก่อน แต่อยากรู้จริงๆว่าสรุปเรื่องที่มันจะมาคุยกับผมจริงๆคืออะไรกันแน่น
“เข้าใจง่ายดีนี่ ย้ายซอยซะ”
มันว่าแล้วหยุดกินหันมามองหน้าผมอย่างจริงจัง
”ย้ายมาซอยพี่”มันว่า
“แล้วผมจะได้อะไร”ลองเชิงมันดู
“กล้าดีนี่หว่าแค่มาอยู่ซอย1คงไม่พอซินะงั้นเอาไงดีล่ะให้เป็นคนสนิทเลยไหม”
มันว่าพลางเขี่ยเส้นผมผมที่ปกอยู่ที่หน้าไปมาแล้วทำสายตาแบบมีเล่ห์นัย
”หรือว่าหวานใจดี”มันพูดเสียงเรียบ หวานใจพ่อมึงดิกูเป็นผู้ชาย
ยังไม่ทันที่ผมจะตอบอะไรกลับ อยู่ๆก็มีมือปริศนามาจับมือของพี่จิมที่เล่นหัวผมอยู่ออก แล้วกระชากผมให้ลุกจากเก้าอี้อย่างแรง จนต้องเซไปชนกับอกมันเข้า
“มึงมาทำอะไรเด็กกู”
TBC.
ตามมาติดๆอีกตอน
หนูคีย์เราโดนกระทำตลอดเรื่องเเระฮะ555
เพราะ วางคาเล็คเตอร์ให้เป็นเคะในฝัน(ของพี่เก้า)
แต่ไม่ต้องห่วงครับตอนนี้เป็นนางทาส อีกไม่นานก็จะได้เป็น ราชีนี
สะสมความแค้นเอาไว้ ไว้เอาคืนเฮียเก้าอย่างสาสม(หรือปล่าว)
ขอบคุณทุกคอมเม้นนะฮะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
