หัวข้อ: l l l . . สองร้ายในหนึ่งรัก * . . l l l

[CarToonMiZa]

เจ้านายเด็กน้อยจริงๆๆ

[U_Ton]

  ชอบเเนวนี้555...

มังกรคิดอะไรอยู่กันเเน่... สงสารเจ้านายจัง เหมือนตันๆเพราะไม่รู้จะจัดการอะไรยังไง ศัตรูก็เยอะ

พวกเเค้นเเล้วมาลอบกัดนี่น่าเกลียดมาก... น้องเนิร์ดนั่นก็เหมือนจะกล้า ไม่ชอบพวกที่ชอบพูดลอยๆ

แต่ไม่ค่อยกล้ารับว่าตัวเองพูด... เจ้านายเป็นคนเคยอยู่ที่สูง เวลาตกลงมาเลยเจ็บ โดยเฉพาะเมื่อตกลงมา 

แล้วมีคนคอยกระทืบซ้ำ... ตามจริงเจ้านายเหมือนไม่ได้หาเรื่องเท่าไหร่นะ แต่เพราะคนไม่ชอบเยอะ นิสัยเจ้านาย

ด้วยเเหละ ออกจะมั่นกร่างๆไปหน่อย ของอย่างนี้ส่วนหนึ่งก็เพราะพวกอยากลองว่านายเเน่เเค่ไหนเนี่ยเเหละ...

[iammz]

รักมังกรจริงๆ >/////<

[marionatte]

ชอบเจ้านายจัง้ลย แบบฮาอ่ะ โวยวายสะดๆ แตาก็น่ารัก

แล่วพระเอกมังกรอะไรล่ะเนี่ย
มาถึงซึนใส่ ผต่ก็ชอบเหมือนกัน อิอิ

[nutty]

มึนไปกับมังกร สรุปว่าจะห่วงหรือเกลียดดี

[homoc]

  งง แทน 555 สรุปพี่มังกรแกจะชอบ หรือแกจะเกลียดวะครับ
  สนุกมาก เป็นกำลังให้ รีบๆอัพนะ คิดถึงเจ้านาย~

[RitoeY]

มาต่ออีกไวๆน้าาาาาาา


ชอบมากกกกกกกกกกกกกกก  สนุกสุดๆ 

[saotome]

อยากอ่านต่ออ่ะ
มังกรเท่ห์ค่อดๆ

[G-NaF]

มังกรต้องมีซัมติงแน่ๆเลย   

[Ali$a฿eth]

ไม่เข้าใจคือกัน  =  =

[nubeebaa]

ดีใจสุดๆที่กลับมาต่อนะ ><

[Chiffon_cake]

ร้ายที่ 5









   ผมมองประตูลิฟต์ที่ปิดลงไปด้วยความงุนงง  . .

   จากนั้นผมก็ก้มหน้าลงไปมองผ้าที่พันมือของผม . .

   มือของผมยังเจ็บอยู่อย่างที่เชี่ยมังกรมันบอกก็จริง . . แต่ผมว่าผมยังสามารถตั๊นหน้าไอ้คนที่มันลอบทำร้ายผมได้อยู่นะ!

   ประตูลิฟต์เปิดอีกครั้งเมื่ออยู่ชั้นหนึ่ง ผมที่ยังฟึดฟัดขัดใจไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อดี เห็นคนสองคนวิ่งฉิวเข้ามาในลิฟต์ . .

   สองคนนี้เป็นพวกสิบชายโฉดนี่หว่า ไนท์ กับ แอร์ คนที่หน้าตาดีๆหน่อย กับคนที่หน้าตาธรรมดาๆจืดๆหน่อย
   
   “โทษนะ เมื่อกี้มังกรมันขึ้นไปที่ชั้นไหนเหรอ” เห้ย . . คือมึงจะสุภาพกับกูเกินไปป่ะไนท์ คือเรายังยืนอยู่ในจุดที่เรียกว่าเป็นศัตรูกันไม่ใช่เหรอ ผมนึกว่ามันจะสุภาพกับผมน้อยมากซะอีก

   “ชั้นห้า” ผมตอบ

   “ออกไปจากลิฟต์ดิ ไอ้แฝดคงตามหาอยู่”

   “ฮะ”

   “บอกว่าให้ออกไปจากลิฟต์สิครับ เดี๋ยวจัดการให้เองนะ”

   วะ ว่าไงนะ . . ผมก้มลงมองดูตัวเองจากปลายเท้าขึ้นมาข้างบน ไม่ได้มีส่วนไหนที่บ่งบอกเลยว่าผมเป็นคนอ่อนแอ ดูแลตัวเอง จัดการเรื่องของตัวเองไม่ได้ ไม่ใช่ตุ๊ดหน่อมแน้ม และที่สำคัญ . . กูเป็นนักเลง มีผ้าพันแผลแปะอยู่ทั่วร่างกายนะเฟ้ย พูดเหมือนกูเป็นผู้หญิงไปได้

   “จัดการ . . เหี้ยไร” พลังโวยวายของผมลดลงไปเยอะ เมื่อเจอศัตรูปฏิบัติตัวแบบนี้ใส่ “กูเคลียร์ของกูเองได้ พวกมึงแหละ ไม่ต้องมายุ่ง”

   ไนท์กับแอร์มองหน้ากัน จากนั้นทั้งคู่ก็ปิดลิฟต์ และผมก็ต้องขึ้นไปยังชั้นห้าอีกรอบ

   . . ผมรีบวิ่งและก็หันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาไอ้มังกรและก็ไอ้ตัวต้นเหตุ ทั้งชั้นเงียบมาก เพราะชั้นนี้เป็นชั้นของห้องเลคเชอร์รวมซึ่งตอนนี้ก็เลิกเรียนกันไปนานแล้ว ไม่นานนัก ผมก็เจอ ไอ้มังกรกำลังหิ้วเจ้าตัวเล็กคนนึงขึ้นมาในห้องเลคเชอร์ที่ร้างว่างเปล่าไร้ผู้คน มันมีใบหน้าที่แหยงๆชอบกล

   “ไนท์ แอร์ มาแล้วเหรอ จัดการเชี่ยนี่ที เห็นแล้วซัดไม่ลง”

   มังกรทิ้งตัวเจ้าคนร้ายลง ไนท์กับแอร์ก็กรูเข้าไปจัดการเจ้าคนร้ายทันที ไหน ดูดิ๊ ขอกูดูหน้ามันหน่อย เชี่ยแม่ง . . เล่นกูเกือบตาย

   “มาทำไม”

   แต่มีปกคอเสื้อเชิ้ตบังสายตาของผมไว้เสียก่อน . . ลูกครึ่งนัยน์ตาสีฟ้าก้มหน้าลงมามองผมด้วยสายตาที่แสนเย็นชา
   
   “หลีกไป”

   “ก็บอกแล้วไงว่าจะจัดการให้ นี่มึงฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง?”

   ปากเหรอนั่น . . “นี่มันเรื่องของกู มึงกับพวกของมึง จะเสือกทำไม”

   “แค่เกลียดพวกชอบลอบกัด”

   “หลีกไป กูจะอัดมันให้เละ!” ผมผลักตัวไอ้มังกรที่ขวางทางอยู่ แต่เชี่ยแม่งผลักไม่ไป ยืนตัวแข็งทื่อ แรงมึงมีเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ

   “กลับบ้านไป”

   “พูดอีกทีกูจะซัดปากมึง”

   “กลับ . . บ้าน” แม่ง ไม่ได้เกรงกลัวอะไรกูเลยโว้ยยยยยยยยยย ผมยกกำปั้นขึ้นมาจะซัดปากมันตามที่พูด แต่แม่งก็คว้าเอาไว้ได้ . . นี่ถ้าผมไม่เจ็บนะ ผมคงซัดโดนไปแล้วล่ะ!

   “สัดเอ๊ย!”

   “ไม่ยอมกลับ . .ก็คงต้องพากลับ” หืมมมมม อะไรของมึง!!! “ไนท์แอร์ จัดการสั่งสอนอย่าให้มันกล้าทำอะไรแบบนี้อีก เดี๋ยวกูไปส่งไอ้เชี่ยนี่ก่อน”

   เดี๋ยวนะ ไปส่ง . . ไปส่งเนี่ยนะ!!!! “ไอ้สัด มึงจะบ้าเหรอ!!! กูกับมึงเป็นศัตรูกันไม่ใช่เหรอวะ!!!”

   “ก็เป็นศัตรูกันน่ะสิ”

   ผมโดนมันลากออกจากห้องเลคเชอร์อย่างมึนงง . .

   “มึงไม่เห็นต้องทำอะไรแบบนี้เลย!”

   “กูก็ไม่ต้องการนักหรอก”

   “ว่าไงนะ”

   “หุบปากซะ”

   เชี่ยแม่ง . . ผมไม่ชอบเลยกับการที่ต้องถูกบังคับแบบนี้แถมยังไม่รู้อีกว่าไอ้คนที่บังคับผมมันทำไปทำไม . . เหตุผลของมันคืออะไร . . ถ้ามึงไม่อยากทำ แล้วจะฝืนใจทำทำไม . . ก็เป็นศัตรูกู ชกต่อยกับกู ไม่ต้องมาช่วย ไม่ต้องมาทำเหมือนทำร้ายกูไม่ได้ดิวะ!!!

   ประตูลิฟต์เปิดออก ผมเห็นหน้าไอ้แฝดก่อนเลยเป็นอันดับแรก

   “สัดมังกร ปล่อยเพื่อนกู!” ไอ้ธัญชกหน้าไอ้มังกรทันทีที่เจอ แล้วแม่งก็ลากผมให้ไปยืนข้างๆมัน

   มังกรจับตรงที่ไอ้ธัญต่อยแล้วไม่พูดอะไรต่อ มองหน้าผม ยักริมฝีปาก ส่งเสียงหึออกมาอย่างประชดประชันแล้วก็เดินชนไหล่ของผมไป

   “เจ็บตรงไหนรึเปล่า มันทำร้ายมึงใช่มั้ย!!!” ธัญถามถึงสวัสดิภาพของผมทันที

   “ก็เปล่า . .” ผมรีบบอก
   
   “แล้วไอ้เหี้ยที่คิดจะทำร้ายมึงมันเป็นใคร!”

   “เรื่องนั้นช่างมันเหอะ” ผมตอบธี


“เพราะแต่กูสงสัย เรื่องของไอ้เชี่ยมังกรมันมากกว่า . .”


สองร้ายในหนึ่งรัก *

   เช้าวันต่อมา . . ผมลืมตาตื่นขึ้นมาในคอนโด . .  ไม่ได้นอนคอนโดมานานแล้วรู้สึกคิดถึงมันเหมือนกัน นอกจากร้านเหล้าแล้วสิ่งที่ผมรักลองลงมาก็คือคอนโดนี่แหละ . . วันนี้เป็นวันหยุดครับ วันเสาร์ จะว่าไปมันจะเป็นวันหยุดหรือไม่หยุด ผมก็ไม่เห็นรู้สึกว่าจะต่างกันตรงไหน ทำตัวแบบนี้ผมจะได้รับปริญญาสักทีมั้ยเนี่ย . .

   เปิดประตูออกไปนอกห้อง . . ตามเคยครับ . . น้ำเต้าหู้สดใหม่ . . ยังร้อนอยู่เลย ไอ้คนที่มาส่งให้เนี่ยมันจะรู้มั้ยวะว่าผมอยู่ไม่อยู่ ผมนอนโรงบาลตั้งหลายวันก็ได้ยินแม่บ้านบอกว่ามีน้ำเต้าหู้มาส่งให้ตลอดไม่เคยขาด ใครให้วะ ลึกลับชิบหาย . . ทำตัวเหมือนหัวหน้าแก๊งชายโฉดไม่มีผิด

   คิดแล้วก็หมั่นไส้แม่ง . .

   ครืดครืด

   ธัญโทรมาครับ ผมขยับตัวจากโซฟาหน้าทีวีที่เปิดช่องสารคดีเอาไว้

   “ว่าไง”

   “เป็นไงบ้าง แผลดีขึ้นยัง”

   “สัด กูถึกอย่างกับอะไร”

   “แล้ววันนี้จะไปไหนรึเปล่า อยากเดินห้าง หรือซื้อของเข้าคอนโดมั้ย”

   ผมหันหลังกลับไปมอง เห็นแม่บ้านส่งยิ้มมาให้พร้อมๆกับที่จัดผักสดเข้าไปในตู้เย็นของผม

   “คงไม่ว่ะ . . เบื่อๆ ขอนอนในห้องนี่แหละ ไม่ไปไหนหรอก”

   “งั้นก็อยู่ในห้องนั่นแหละ อย่าไปไหนนะ”

   “อืม”

   โทรมาถามแค่นี้เนี่ยนะ . . มือขวาของผมบางทีแม่งก็ตัวติดกับผมจนเกินไป หึหึ ก็แหงน่ะสิ ผมมันเป็นที่รักของคนในแก๊งจะตายไป
   
   “แล้วคุณเจ้านายรู้รึยังคะ . . ว่าใครเป็นคนส่งน้ำเต้าหู้มาให้น่ะ” ป้าแม่บ้านชวนผมคุย

   ผมส่ายหัว “ก็อยากรู้เหมือนกันอ่ะครับป้า ป้าพอจะรู้มั้ยอ่ะครับ”

   “ไม่แน่นะคะ อาจจะเป็นหนุ่มคนที่อยู่ชั้นเดียวกันกับคุณเจ้านายก็ได้” หืมมมมม ได้ยินแล้วแทบทรุด ผู้ชายเหรอ!!!! ถ้าป้าจะคิดเหมือนไอ้ธีขนาดนั้นนะ

   “ทำไมคิดงั้นล่ะครับป้าTT” กูไม่ได้เป็นเกย์นะเออ กูแมนทั้งแท่งร้อยเปอร์เซ็นต์ อย่ามายุ่งกับกู!!!!

   “ก็เวลาป้ามาทำความสะอาดที่ชั้นนี้น่ะค่ะ เจอคุณเค้าทีไร เค้าก็ชอบถามหาแต่คุณเจ้านาย คิกคิก” ป้าหัวเราะเหมือนเด็กสาวแรกรุ่นไม่มีผิด “ถามตลอดเลยนะ ว่าวันนี้คุณเจ้านายออกไปรึยัง คุณเจ้านายลงไปฟิตเนสบ้างรึเปล่า ไม่ก็ . .”

   “เอ่อ คุณป้า พอแล้วล่ะครับ” กูมีอะไรให้น่าพิสมัยตรงไหนฟะ . . ไอ้พี่ชายที่อยู่ชั้นเดียวกัน ผมจำหน้าเค้าไม่ได้ เพราะผมไม่เคยสนใจอะไรมากมาย ผมถือคติต่างคนต่างอยู่นะ รู้แค่ว่ามีผู้ชายอยู่ห้องข้างๆคนนึง

   “แต่ช่วงนี้ป้าไม่เห็นคุณเค้าเลยค่ะ สงสัยไปต่างประเทศมั้งนะ เงียบเชียว” ป้าทำท่านึก “แล้วถ้าเค้าไม่อยู่ที่นี่ งั้นก็คงไม่ใช่เค้าแล้วล่ะค่ะที่ส่งน้ำเต้าหู้มาให้คุณเจ้านาย”

   “เอางี้นะครับป้า” ผมรีบพูด “ถ้าป้าเห็นนะ ป้ารีบจับเค้ามาถ่ายรูปให้ผมดูหน้าเลยนะ! ผมให้ห้าหมื่นเลย ถ้าป้าเจอ”

   “อูย เจอน่ะก็เจอบ่อยอยู่หรอกค่ะ แต่จะให้ไปถ่ายรูปเนี่ย . .”

   “ป้าต้องทำให้ได้นะครับ ลูกชายป้าจะได้มีทุนการศึกษาไง”

   “โธ่ . . คุณเจ้านาย”

   “ฮ่าๆๆ ผมล้อเล่นน่ะครับ”

   แต่ถ้าป้าถ่ายรูปได้จริงๆผมก็พร้อมที่จะให้ได้ตลอดนะเออ ก็มันอยากรู้จริงๆนี่ครับว่าใครแม่งมาห้อยน้ำเต้าหู้ให้ผมอยู่ได้ทุกวี่ทุกวัน . . อยากจะรู้ว่าเค้ายังมีสติดีพอรึเปล่าไม่ก็ส่งมาให้ผิดห้องรึเปล่าว้า

   วันนั้นทั้งวันผมจึงได้นั่งเซ็งนอนเซ็งอยู่ในห้อง โคตรน่าเบื่อ . . ไม่เห็นจะมีสาส์นท้าดวลจากแก๊งไหนเลยแม้แต่น้อย ผมจำได้ว่าตอนที่ผมยังเป็นราชาที่มหาลัยนั้นแม่งได้รับคำท้ามาโคตรเยอะ แต่หลังจากที่โดนไอ้มังกรเขี่ยลง ไอ้พวกสาส์นบ้านั่นก็หายไปในบัดดล เหลือเพียงแต่พวกที่ชอบเข้ามาลอบกัดผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ด อยากจะให้พวกมันกลับมาท้ากันอย่างวิถีลูกผู้ชายเสียจริงๆ แต่พวกแม่งก็ไม่ สงสัยป๊อด กลัวแพ้ผมซะงั้น

   ในเมื่อมันเซ็งชิบหายขนาดนี้ ผมคงต้องทำผิดคำพูดที่เคยให้ไว้กับธัญซะแล้วล่ะ

   ออกไปข้างนอกแม่งเลย . .

   แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะไปไหนดี เอิ่ม เอาอย่างงี้ละกัน กลับไปหาครอบครัวบ้างไรบ้าง พ่อคงไม่อยู่อีกตามเคย ไปหาพี่ขุนละกัน

   พี่ขุนอยู่ที่ตึกของสำนักงานใหญ่ครับ ไม่รู้ว่าเรียกสำนักงานใหญ่จะเหมาะจะควรมั้ย เพราะทุกชั้นของตึกเป็นสถานเริงรมย์ทุกรูปแบบไม่ว่าจะเป็นผับ บาร์ อาบอบนวด โต๊ะสนุ๊ก คาสิโน และก็อีกบลาๆๆ ที่คนรวยๆเค้าชอบเอาเงินมาผลาญเล่นกันนั่นแหละ พี่ขุนแม่งหัวใส เอาทุกอย่างมารวมในตึกเดียว คนก็เข้ามาใช้บริการเยอะน่ะสิ เรียกได้ว่าเสียตังค์ไปกับคาสิโน เบื่อๆเซ็งๆก็ไปอาบอบนวดย้อมใจได้ไม่ก็ซดเหล้าให้ลืมแม่งซะเลย

   ผมออกจากคอนโดมาตอนบ่ายแก่ๆ คอนโดผมอยู่ชานเมืองนิดหน่อยไม่ค่อยวุ่นวาย แต่ตัวตึกสำนักงานใหญ่อยู่ใจกลางกรุงโน่น เรียกได้ว่าขับจนปวดเมื่อยเบ้าตาเบ้าประสาทไปหมดกว่าจะถึง

   ผมจอดรถหน้าตึกที่โคตรหรู คนเดินเข้าออกกันพลุกพล่าน รถสปอร์ตรถตู้จอดเรียงกันให้พรึ่บเรียกได้ว่าบ้านผมยังไม่ล่มจมเอาง่ายๆ ผมโยนกุญแจให้คนขับรถที่รู้หน้าที่ดีว่าควรจะเอารถผมไปจอดไว้โซนผู้บริหาร ไม่ใช่โซนของผู้มาใช้บริการ

   “คุณเจ้านาย สวัสดีครับ” ผู้จัดการบาร์โค้งหัวให้ผมอย่างนอบน้อม บาร์อยู่ชั้นแรกเลยต้องเห็นเค้าเป็นคนแรกๆเสมอ

   “หวัดดี” ผมยิ้ม “พี่ขุนยังอยู่ข้างบนใช่มั้ย”

   “อ่อ ใช่ครับ” ผู้จัดการยิ้มแฉ่ง จนดูคล้ายๆประจบสอพลออยู่นัยๆ แต่ก็คงไม่หรอกมั้ง ทำไมผมมองโลกในแง่ร้ายจังว้า ??

   “เอ่อ ขอบคุณ” ผมตบไหล่ผู้จัดการแปะๆ “ตั้งใจทำงานๆ”

   “ครับ”

   ผมกำลังจะเดินเข้าไปที่ลิฟต์ แต่คลองสายตาของผมดันไปเจอะกับคนที่เดินเข้าไปในบาร์เสียก่อน . .

   เห้ยยยยยยยยยยยย O_O ไอ้มังกร มังกรตัวเป็นๆ . . ไอ้คนนั้นนั่นแหละ แม่งมาที่นี่ทำไมวะนั่น!

   ผมก็เลยเปลี่ยนเป้าหมายจากการขึ้นไปหาพี่ขุนข้างบนสุดมาเป็นเดินเข้าไปในบาร์ชั้นแรกแทน . . อย่างน้อยขอให้วันนี้รู้เรื่องของมันบ้างนิดหน่อยก็ยังดี . . จะได้แก้แค้นให้ถูกจุด

   ผมแว้บเข้าไปนั่งตรงมุมที่โคตรอับลับสายตาคน โบกมือไล่บริกร และก็จ้องมองไปยังไอ้มังกรที่วันนี้แต่งตัวในชุดไปรเวทที่ดึงดูดสายตาคุณหญิงคุณนายที่นั่งอยู่แถวนี้ได้ชะงัดนักแล

   ท่าทางมันจะไม่ได้มาแดกแฮะ

   หนำซ้ำยังมาคนเดียว ผงกหัวนิดนึงให้ผู้จัดการ . . และก็เดินเข้าไปในห้องผู้จัดการ

   โคตรสงสัย โคตรอยากรู้ . . หรือมนจะมาขายตูดให้ผู้จัดการหว่า!!!!!!!!!!!!!!

   “เห้ยๆ” ผมกวักมือเรียกบริกร “ไอ้คนนั้นนั่นน่ะ ไปทำห่าอะไรในห้องผู้จัดการวะ?”

   บอกว่าขายตูดเถอะ กูอยากไชโยโห่ฮิ้ว จะล้อแม่งทั้งชาติ จะขยายข่าวคาวนี้ให้โลกรู้!!!

   “อ๋อ น่าจะเป็นบาร์เทนเดอร์คนใหม่น่ะครับ เห็นว่าเพิ่งสมัครเข้ามา ถูกตาต้องใจคุณวัฒน์เค้ามากนะครับ น่าจะเรียกลูกค้าผู้หญิงได้เยอะ ดูจากหน้าเค้า กับฝีมือการชงเมื่อวานน่ะ เห็นแล้วผมยังทึ่ง ทำเอามือหนึ่งที่นี่ตกกระป๋องไปเลยครับ”
   
   พ่องงงงงงงงงงงง ร่ายมาซะเยอะ ตอกย้ำความเข้าใจผิดของกู!!! แม่งเว้ยยยยย ทำไมกูผิดหวังอย่างงี้วะเนี่ย ทำไมแม่งไม่ขายตูดให้ไอ้คุณวัฒน์วะ!!!!!!

   แต่ก็นะ . . มาสมัครงานที่บาร์ของตึกพี่ขุนงั้นรึ  . .

   หึ หึ

สองร้ายในหนึ่งรัก *

   “พี่ขุนเว้ย!!!”

   “เชี่ย!!! ไอ้นาย!!! โผล่มาทำไมไม่ให้สุ้มให้เสียง!!!”

   พี่ขุนพี่ชายผมเงยหน้าขึ้นมาจากกองเอกสารตรงหน้า แทบผงะเมื่อจู่ๆน้องชายหัวแก้วหัวแหวนโผล่พรวดเข้าไปในห้อง

   “ขอดูแลบาร์ข้างล่างได้ป่ะ!!!!”
   
   “เดี๋ยว . .ว่าไงนะ”

   “ขอดูแลบาร์ข้างล่างแป๊บนึง!!!”

   “มึงจะบ้าเหรอ!!! บาร์กูได้เละเป็นโจ๊กพอดี” พี่ขุนส่ายหน้าพรืด
   
   “วันสองวันเอง ..”

   “ไม่ได้ วันสองวันของมึงก็ทำร้านกูเละได้” พี่ขุนยักไหล่ “ไปดูแลโต๊ะสนุ๊กชั้นสี่ไป๊ งานง่ายๆ”
   
   “แม่งง่ายไปอ่ะ มันไม่ใช่อ่ะ” ยังไงวันนี้ผมก็ต้องได้ดูแลบาร์นั่น!!

   “อะไรของมึงเนี่ย . . ร้อยวันพันปีไม่เห็นมาสนใจงานอะไรพวกนี้ วันๆก็มีแต่ตีกับชาวบ้านเค้าไปทั่วไม่ใช่เหรอ”

   “ก็ . . วันนี้อยากลองเปลี่ยนดูบ้างอะ” ผมเกาหัว . . แม่งเอ๊ย เมื่อไหร่จะผ่านพี่ขุนสักทีวะเนี่ย “เวลาเรียนจบมา จะได้มาดูแลช่วยพี่ขุนได้ไง”

   “หึ พ่อเค้าจะให้มึงไปดูแลร้านหนังสือโน่น”

   หะ . . ว่าไงนะ

   “พ่อกำลังจะเปิดร้านหนังสือ มึงไม่รู้เหรอ”

   ช่วยบอกผมทีว่าเมื่อกี้ผมฟังผิดไป . . พ่อผม . . เจ้าพ่อรายใหญ่ . . ท่าทางน่ากลัวๆ . . จะเปิดร้านหนังสือ . . และที่หนักไปกว่านั้นคือให้ไอ้คนอย่างเจ้านายไปดูแลร้านหนังสือ!!!! ดูยังไงก็ไม่เข้ากั๊นเข้ากันว่ะ!!!!

   ค่อยไปโวยวายทีหลังก็ได้วะ

   “ก่อนที่จะดูแลร้านหนังสือ ขอดูแลร้านเหล้าก่อน!!!!”

   “ถ้าไม่ได้ มึงก็จะไปออกไปจากห้องกูใช่มั้ยไอ้น้องรัก”

   “แน่นอน”

   “ไอ้ ..” นี่ถ้าลุกมาได้ พี่ขุนคงลุกมาเตะก้นผมแล้วล่ะ “เชี่ยเอ๊ย! เออ ก็ได้!!! แต่ถ้าทำอะไรเหี้ยๆล่ะก็ กูจะระงับบัตรเครดิตมึง!”

   . . แรงนะนั่น
   
   “ก็ได้!!!!”

   คงไม่เละมากหรอกมั้ง . . ผมจะแหย่ไอ้บาร์เทนเดอร์คนใหม่แค่คนเดียว . . คงไม่ทำร้านพี่ขุนพังไม่เข้าท่าหรอกน่า



   ห้องคุณวัฒน์ ผู้จัดการบาร์

   “เป็นเกียรติมากครับ ที่คุณเจ้านายจะมาช่วยดูแลบาร์ของเราในช่วงสองถึงสามวันนี้” คุณวัฒน์พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ แต่ก็ไม่กล้าออกอาการอะไรมาก เพราะผมสั่งให้พี่แกโดนเด้งได้ ขอเพียงแค่เอ่ยปาก

   “อ๋อ ฮ่าๆ” ไม่รู้จะตอบว่าไรนี่หว่า “ช่วยเรียกคุณบาร์เทนเดอร์คนใหม่ให้ผมทีสิ ผมจะสัมภาษณ์เค้าสักหน่อย”

   “แต่ผมสัมภาษณ์ไปแล้วนะครับ และมังกรก็ผ่านแล้วด้วย ท่าทางจะทำกำไรให้ร้านเราน่าดู”

   “ผมให้เค้าผ่านอยู่แล้วล่ะ” ผมตอบเซ็งๆ สรรเสริญเยินยอมันเข้าไป รำคาญ . . “แค่อยากจะถามอะไรอีกนิดหน่อย อ้อ ขอเรซูเม่ และก็ไปเรียกเค้าเข้ามาได้แล้วครับ”

   “เอ่อ ครับๆ”

   เรซูเม่ของไอ้มังกรถูกส่งเข้ามือผม ก่อนที่คุณวัฒน์จะเดินออกไปที่บาร์ข้างนอก ใบหน้าของมันในรูปที่แปะอยู่นี่โคตรถมึงทึง นี่มึงโกรธช่างถ่ายรูปเค้าเหรอวะสัด

   มัธธิว มาเรีย ธวัชพลังกร . .

   ชื่อแม่งเด่นเกินหน้าเกินตาคนไทย

   สมัครในตำแหน่งบาร์เทนเดอร์ วันเดือนปีเกิด 31 ธันวาคม 25XX . .
   
   เกิดปีเดียวกันกับผม แต่มันเกิดสิ้นปี . .

   การศึกษาชั้นปีที่ 3 คณะศิลปกรรมศาสตร์ สาขาทัศนศิลป์ มหาวิทยาลัยXX. .

   ก๊อก ก๊อก ก๊อก . .

   ยังไม่ทันที่ผมจะเสือกกับประวัติของมันจนจบ ไอ้มังกรในชุดบาร์เทนเดอร์ก็โผล่หัวเข้ามาในห้อง มันอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีดำยัดเข้าไปในกางเกงยีนส์สีดำ  ผมเซทตั้งๆดูไม่ค่อยตั้งใจ . . และกรีดตา = = กรีดทำไม แต่แม่งโคตรเข้ากับดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลของมันจริงๆ

   มันดูไม่ค่อยอึ้งเท่าไหร่ที่เจอผมนั่งวางท่าอยู่บนโต๊ะผู้จัดการ ยืนนิ่ง และก็มองผมนิ่งๆ

   “มึงไม่คิดจะทำความเคารพกูหน่อยเหรอ กูเจ้าของที่นี่นะ” ผมยียวน ยักคิ้วจึกๆใส่มันอย่างกวนตีน

   มังกรมองมาที่ผมด้วยสีหน้าเรียบเฉย . . “งั้นกูลาออก”

   อ้าวไอ้เหี้ย!!!!! แม่งปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำของมันออกราวกับว่าจะถอดชุดยูนิฟอร์มของทางร้านทิ้งเสียตั้งแต่เดี๋ยวนี้

   “หมะ ไม่ได้!!!!” เชี่ยมังกร อย่าทำให้เรื่องหมดหนุกดิวะ
   
   มันเลิกปลดกระดุม . . วางมือลงข้างตัว แต่สองสามเม็ดนี่มันเพิ่งปลดไปนี่ยังไม่ติดกลับเข้าที่เดิม . . ลูกครึ่งตัวขาวจั๊วะกำลังประจันหน้ากับผม

   “ทำไมมึงถึงมาทำงานที่นี่ มึงเคยเป็นบาร์เทนเดอร์มาก่อนเหรอ” เป็นการเป็นงานก่อน . . ไม่รู้ว่าผมทำท่าไปงั้นหรืออยากเสือกเรื่องของมันกันแน่

   “ใบสมัครมีบอก”

   อยากจะซัดมันลงไปกองซะเดี๋ยวเนี้ย! . . แม่งกวนตีน

   มันเคยเป็นบาร์เทนเดอร์ตั้งแต่อายุสิบหก . . เคยทำงานมาสี่ร้าน แต่ละร้านทำเอาผมอ้าปากค้างเติ่ง O_O

   ร้านที่มึงเคยทำมา . . ร้านพี่กูเทียบไม่ได้เลยนะโว้ย!!!!!!!!!!!!!!

   แล้วทำไมมาทำที่นี่วะ ???????

   “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว กูจะออกไปข้างนอก”

   “เดี๋ยว ..”

   “อะไร”

   “คืนนี้มึงทำถึงสี่ทุ่ม แต่ร้านกูปิดตีสองไม่ใช่เหรอ”

   “แล้ว?”

   “แล้วทำไมมึงไม่ทำถึงตีสองล่ะ”

   “กูมีข้อตกลงกับคุณวัฒน์เจ้าของร้านไว้แล้ว กูจะทำเฉพาะเสาร์อาทิตย์ หกโมงเย็นถึงสี่ทุ่ม” บาร์เทนเดอร์มือดีเลยเลือกได้งั้นรึ?

   “แต่วันนี้มึงต้องทำถึงตีสอง”

   “ไม่”

   “มีสิทธิ์อะไรมาปฏิเสธกู กูเจ้าของร้าน!!!”

   “ถ้าจะให้ทำถึงตีสอง . .” มังกรตวัดสายตาขึ้นมาจ้องหน้าผม “ก็ไปนั่งเฝ้าจนถึงตีสองสิ”

   “ใช่เรื่อง . . กูเจ้าของร้านกูจะนั่งในนี้”

   “งั้นก็เพิ่มค่าแรงวันนี้เป็นสามเท่า”

   “มากไป!!! สองก็พอ!!!”

   “สามเท่า เวลากูเป็นเงินเป็นทอง”

   “ไอ้ . .”

   “กูไปละ”

   เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!! มันเหี้ยมากกกกกกกกกกกกกก ผมเถียงไม่ทันมันเลยว่ะ ประตูปิดหลังจากที่มังกรมันเดินออกไปที่บาร์ แม่งโว้ยยยย สรุปผมต้องจ่ายมันสองหรือสามวะ แล้วมันจะให้ผมไปนั่งเฝ้ามันเพื่ออะไรกัน!!! . .

   ผมนั่งเคาะปากกา สองทุ่มกว่า กับเสียงเพลงในบาร์คลอเบาๆข้างนอก พูดตรงๆผมก็อยากรู้นะว่าข้างนอกมันเป็นยังไง บางทีไอ้มังกรอาจจะทำบาร์ผมเละตุ้มเป๊ะไปแล้วก็ได้ เพราะมันรู้ว่ามันเป็นของผมไง เห้ยยย อาจจะเป็นอย่างงั้นแน่ๆ!!!

   ผมก็เลยเปิดพรวดออกไปที่บาร์ จากห้องไฟสว่างในห้องผู้จัดการกลายเป็นห้องที่มีไฟสลัวๆ ดนตรีคลอเบาๆ บรรยากาศหรูหราไฮโซน่านั่ง ผมกวาดสายตาไปรอบๆ มองหาบาร์ ซึ่งก็มองไม่ยาก เพราะคนแม่งนั่งกันอยู่เยอะ และมีผู้หญิงกองเป็นกระจุก

   อะไรวะ เกิดอะไรขึ้น . . หรือไอ้มังกรมันจะทำบาร์ผมพังจริงๆ!!!!

   ผมเลยเดินเข้าไปใกล้ . . เสียงกรี๊ดเบาๆกับเสียงเพ้อๆของผู้หญิงดังขึ้นเต็มไปหมด ตรงหลังบาร์นั่น ไอ้มังกรทำหน้านิ่งๆแกะสลักน้ำแข็งให้เป็นก้อนกลมๆอยู่ด้วยความตั้งอกตั้งใจประกอบกับความชำนาญ มีคุณวัฒน์ยืนยิ้มแฉ่งอยู่ข้างๆ

   “แก้วนี่พิเศษมากครับ น้ำแข็งแกะสลักจุ่มลงในเหล้าสูตรพิเศษจากทางร้าน บวกกับโซดา และน้ำมะนาว จากฝีมือของคุณมัธธิว ผมเชื่อว่าหลายท่านคงจะรู้แล้วว่าบาร์เทนเดอร์ของเรานั้นชงอร่อย!”

   อร่อยหอยอะไรล่ะ มันก็คงจะเหมือนๆกันกับBlack labelกับโซดากับน้ำตามร้านทั่วไปนั่นแหละน่า . . ไอ้คุณวัฒน์ก็คุยโว ไอ้มังกรแม่งก็ขี้แอ๊ค . .ถุยยยยยยยยยยยยยยย

   “เราจะทำตามการประมูลแก้วนี้เป็นแก้วสุดท้ายแล้วนะครับ ต่อไปอยากดื่มอะไรก็มาสั่งกับคุณมัธธิวได้ตามปกติ ใจเย็นๆนะครับ สั่งกับบาร์เทนเดอร์คนอื่นด้วยก็ได้ บาร์เทนเดอร์ของเรามีหลายคนนะ :  )”

   ถึงกับต้องประมูลกันเลยเรอะ!!!!! อะไรจะขนาดนั้นวะ . . ผมเห็นคุณหญิงคุณนายแก่งแย่งชิงดีกันยกใหญ่ ไอ้มังกรก็ทำงานของมันไปไม่ได้สนใจเลยว่าคนเค้าจะตบตีกันเพื่อแย่งเหล้าที่มันชง หน้ามันโคตรนิ่ง แต่ความนิ่งและเฉยชาของมันนี่แหละ จะทำให้บรรดาสาวๆบรรดาป้าๆเค้าใจละลายกันไปเป็นแถบ

   ชิ . . หล่อๆเลวๆอย่างผมทำไมไม่สนใจกันมั่งฟะ

   “มาคนเดียวเหรอครับ”

   หืมมมมม ??? มีคนชวนคุย ผมนั่งลงที่มุมของบาร์แล้วก็มีคนเดินเข้ามา ไอ้หน้าหล่อกล้ามนี้ใหญ่เป็นมัด จนผมกลัวว่ามันจะลั่นเปรี๊ยะๆแล้วแตกใส่หน้าผมมั้ย

   “อะ เออ” มาคนเดียวละกัน . . ผมมองมันอย่างพิจารณาไอ้นี่มันจะมาท้ากูต่อยป่าวว้า  . . จะสู้มันไหวมั้ยละเนี่ย ไซส์ต่างกันลิบ

   “อยากดื่มอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า ผมเลี้ยงคุณเอง”

   “ไม่ต้องอะ ไม่เป็นไร” มันจีบผมป่าวเนี่ย ไปไกลๆเลยนะ ไอ้เกย์ก้ามปู เดี๋ยวแดกตีนกู..
   
   “ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ ไม่มีปัญหาน่ะ น้องๆ” มันเรียกบาร์เทนเดอร์คนหนึ่งที่ไม่ใช่ไอ้มังกร “ขอ Sour ไอ้คุณคนนี้แก้วนึง”
   
   มันคือเหี้ยไรวะ . . เกลือเหรอ เหล้าผสมเกลือเหรอ

   “เจ็ดพันแปดร้อยแล้วนะครับ!”

   เสียงคุณวัฒน์ดังกระหึ่มมีจากฟากกระโน้น . .ไอ้มังกรมันชงเสร็จแล้วสินะ ผมเห็นมันเช็ดแก้วไปมา เดินไปเดินมาหลังบาร์ ทำเหมือนบาร์เทนเดอร์ทั่วไป ไม่ได้สนใจคุณวัฒน์ที่กำลังประมูลเหล้าของมันเลยสักนิด

   “Sour ได้แล้วครับ”

   ไอ้ก้ามปูรับแก้วนั้นมา แล้วส่งมาให้ผม

   “ดื่มสิครับ ผมไม่วางยาคุณแน่นอน ไม่ต้องกังวล”

   “อ้าว มัธธิว นายจะยกไปไหนน่ะ!!!!! ประมูลสิ้นสุดที่ราคาหนึ่งหมื่นสองพันนะ!!!”

   มีคนแย่งเหล้าผสมเกลือนั่นไปจากผม แล้วก็ส่งเกล้าที่มีลูกบอลน้ำแข็งกลิ้งหลุนๆไปมาในแก้วให้แทน . .


   “แก้วพิเศษ ให้คนพิเศษ”


   มันพูดแค่นั้นแล้วมันก็เดินหนีจากไปเลย . . ทิ้งให้ผมเอ๋อแดก ไอ้ก้ามปูเกาหัวงงๆ



   “ที่แท้ก็มานั่งเฝ้าแฟนที่เป็นบาร์เทนเดอร์เหรอครับเนี่ย” มันว่า “เสียดายจัง แต่ก็เหมาะสมกันดี คุณน่ารัก และไอ้หมอนั่น . . แม่งก็หล่อชิบหาย”




   ก้ามปูเดินจากไป . . สาวๆมองมาที่แก้วในมือผมด้วยสายตาละห้อย ส่วนคุณวัฒน์ยิ้มแหยๆแต่ก็เชิญชวนให้ผมดื่มแก้วนั้นในมือ

   
   ไอ้มังกรตัวต้นเหตุ มันเดินมาวนมาเวียนฝั่งที่ผมนั่งอยู่ เช็ดแก้ว และก็จับขวดเหล้าวางนู่นนี่นั่นตามประสาคนทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์



   แต่มือของผมยังถือแก้วนั้นค้างอยู่ . .


   “หึ หน้าแดงๆนะมึงน่ะ”

   
   มันพูดด้วยน้ำเสียงราวกับว่ามันอยู่เหนือกว่าผม และที่มันทำให้ผมหน้าแดงได้คือมันชนะผม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



   ผมจับแก้มตัวเองป้อย .. แดงที่ไหนล่ะสัด!!!!!!!!!!!!!!!







   แค่อากาศในบาร์มันร้อนๆก็แค่นั้นแหละ . .








สวัสดีปีใหม่ค้า ^__________________^
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งเองจากจินตนาการ100%นะค้า
อาจมีไม่ตรงกับสถานที่จริงบ้าง ก็หยวนๆกันบ้างเน้อออ
ขอให้มีความสุขค้าาา ^^

[nunnan]

เจ้านายเริ่มแพ้ความหล่อของมังกรแล้วสิน่ะะ

[nubeebaa]

อ๊าคคคคคคน่ารักอ่ะ เจ้านายเอ๋อได้โล่จริงๆ  5555

[taroni]

มีแอบหน้าแดงด้วย

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

ต่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[My_yunho]

เขินๆๆๆๆ

[bulldog17]

โว๊ะ...แอบเขินนี่หว่า555

[nightsza]

มังกรแอบหึงเบาๆอ่ะ เขินแทนเจ้านาย

[saotome]

มังกรต้องคิดอะไรแน่ๆ 

[Ipatza]

เอะมันยังไงๆ
อิอิ
มังกรใชไหมที่ส่งน้ำเต้าฮู้
แล้วขยันขนาดนี้เก้บตังจ่ายค่าคอนโดหรอ หรือไงเนี้ยงง
ไงก้มาต่อเร็วๆนะ
หายนานเกิีน

[G-NaF]

คู่นี้เริ่มพัฒนามีแอบยอดให้เขินด้วย 

[❝CHŌN❞]

น่ารักอ่ะ

อยากรู้ว่าเฮียมังกร แกคิดอะไรอยู่ รู้สึกว่าพยายามเข้าใกล้เจ้านายมากอ่ะ

[snice_cz]

เพิ่งติดตามอ่าน มังกรนี่ยังไง รอตอนต่อไปจ้า

[special]

อุ่ยยยยยย มีหน้าดงหน้าแดงแล้วอ่ะ

[Ella]

มังกรแอบหึงใช่ไหม อิอิอิอิ

[cavalli]

หึง กับ หวง

 

[bobie]

เจ้านายเขินอ่ะดิ้ 5555
เป็นคนพิเศษของมังกรเลยอ่ะ

[nemesis]

เขิลก็บอก

[It_s_me]

กรี๊ดดดดด เขินแทนเจ้านายอ่ะ
"แก้วพิเศษ ให้คนพิเศษ"
ตายไปเลยจ้าาาาพ่อมังกรน้อยกรอยรัก
เมื่อไหร่เจาจะจีบกันชัดๆซะที ให้เดาตลอดๆ
ชอบเรื่องนี้มาก อยากให้มาต่อบ่อยๆ และยาวๆ 55555