12
มาลินีเดินออกจากห้องหินออกมาด้วยอาการเจ็บปวด หัวใจหล่อนกระตุกทุกครั้ง ที่นึกถึวคำพูดที่เขาได้พูดออกมา เพื่อตัดสัมพันธ์กับหิน หล่อนเลือก วิธีที่ถูกต้องที่สุดแล้ว
“ อ้าวหนูมา...มาตั้งแต่เมื่อไหร่จะาเยี่ยมตาหินหรอ..หรือว่ามา..” คุรท่านเอ่ยด้วยน้ำเสียงแปลกใจ
มาลินีฝืนยิ้มก่อนพูดออกไป
“ เอ่อ สักครู่ แล้วค่ะ.หนูมาเคลียรเรื่องของหนูกับหิน เราตกลงกันได้แล้วค่ะ..หนูกราบลาคุณยายนะคะ.. ” มาลินีไหว้เสร็จก่อนจะเดินออกไปแต่...
“เอ่อ...เดี่ยวสิ ถ้าหนู จะตัดสินใจอะไร ยายว่าไตร่ตรองคิดให้รอบครอบนะลูก เขารักมามากนะลูก......”
“ หนุตัดสินใจแล้วค่ะ..หนูกราบขอโทษคุณยายมากนะคะที่หนู... ”
“ อืมไม่เป็นไรหรอกจะ...ยายเข้าใจ...หินน่ะ เขาพิการใครเล่าจะอยากได้สามีพิการ ยายเข้าใจ ”คุณท่านเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเจ็บปวดหล่อน มองว่าที่หลานสะไภ้ ผิดไปจริงๆ
“ เอ่อ....ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ คือ ... ”มาลินี สองจิตสองใจที่จะพูดเรื่อง ที่ตนรับรู้ออกไป หล่อนรู้ดีว่า ญาติฝ่ายหินจะต้องมองหล่อนในทางไม่ดีแน่ แต่หล่อนก็ไม่อยากถูกตราหน้า ว่าเป็นผู้หญิงเห็นแก่ตัว นีน่า
“ แล้วมันเรื่องอะไรละจ๊ะ...”
“ เอ่อ...คือว่า ”
“ อันที่จริงมันก็เป็นเรื่องของคนสองคน...ยายเป็นคนนอก...ก็คง...”
“ มาไม่เคยรังเกียจที่หินพิการนะคะ.. สาเหตุที่มาขอถอนหมั้นกะหินเป็นเพราะว่า...มาจับได้ว่า...หิน..มี...”
เพล้ง......เสียงแก้วน้ำแตกดังมาจากห้องหิน
“ ต...ตาหิน... ”คุณท่าน สบถขึ้นในใจกระวนกระวายเป็นที่สุด
“ เอ่อ...สงสัยหินจะอารวาด งั้นมาขอตัวนะคะ..กราบลาค่ะ ”มาลินีรีบออกมาจากไร่ไพศาลอย่างรวดเร็ว
“ เอ่อ...เดียวสิ้ หนูมา... ”
“ คุณท่านค่า...เกิดอะไรขึ้นค่ะ อ่อนได้ยินเสียงแก้วแตก... ” ป้าอ่อน รีบแจ้นมาดู
“ไม่รู้สิ้..แต่ได้ยินมาจากห้องตาหิน.. ”
“ หา... ว่าไงนะคะ ”
“ ปะ...รีบเข้าไปเร็ว ”
ภาพที่เห็นคือ หินกำลังบีบคอมิวอย่างรุนแรง เวลานี้ ร่างหายของคนตัวเล็กกำลังขาดออกซิเจน ร่างบางเริ่มชักกระตุก มือที่ปัดป้องทุบตีอีกฝ่าย กำลังจะหมดแรง...จึงทำให้สติของหินกลับมา
ตุบ... เขาปล่อยร่างบางออกจากมืออันแข็งแกร่งนั้น
“ อะ...โอะ.....โอะๆ... ” มิวสำลักเอาอากาศของเต็มปอดอย่างรุยแรง
“ ม....มิว ...ชั้น...ขอ..โทษ... ” ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี แล่นเข้าสมอง เขาไม่น่าขาดสติจนทำร้ายอีกฝ่าย
“ตาหิน เกิดอะไรขึ้นนะลูก...แล้ว นี้ มิว มิวเป็นไร ทำไม หายใจตัวโยนขนาดนั้น ”คุณท่านรีบเข้ามาดู เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด
“ นี้...”ไอ้มิว แกทำไรคุณหินน่ะ... ”ป้าอ่อนพุ่งเข้าตบตีมิว...
“ นี้หยุดเดี่ยวนี้นะ อ่อน... ”
“ คุณท่านก็เห็นนี่ ค่ะ...ชั่วจริงๆ ทำร้ายได้แม้กระทั้ง คนพิการ ยังงี้มันน่าสั่งสอนให้เข็ดนะคะ”
“ แต่..ที่ชั้นเห็นมันไม่ใช่ อย่างนี้นี่...มิวเป็นไรมากป่าวลูก...หินแกบอกยายมาเดี่ยวนี้นะ...ว่าแก ทำไรหนูมิว ”คุณท่านค่อยๆ ประครองร่างบาง ลุกขึ้น มิว มองมายังหินด้วยสายตาเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจ
“ แกบอกไปสิ้...ว่าแกทำไรคุณหิน...สารเลว...ชั้นไม่น่าให้แกมาดูแลคุณหินเลย หื้ยย ”
“นี้ป้าอ่อน หยุดก่อนฟัง หนูมิวพูดก่อน ”
“ คุณหินบีบคอผม ”
“ ต๊ายย...โกหก...มันโกหกใช่ไหมค่ะคุณหิน....หึ้ย...พูดความจริงออกมาเดี่ยวนี้นะ..ว่าแก นั้นแหละที่ทำร้ายคุณหิน นี่คงจะโกรธละสิ้ ที่คุณหิน เคยทำร้ายแก แกเลยเอาคืน ... ”
“นี้อ่อน หยุดก่อน............นี้เรื่องทั้งหมดเนี่ยมันจริงไหม หิน ”
“ ....” หินไม่ตอบได้แต่พยักหน้า เบาๆ ป้าอ่อน อึ้งอย่างมากมายไม่แพ้คุณท่ายไม่นึกว่าหิน จะ ทำร้ายคนที่เคยช่วยชีวิต เขาได้
“ ไม่จริงใช่ไม๊คะ คุณหิน...พูดความจริงออกมาเลยค่าไม่ต้องกลัว ” ป้าอ่อนถามย้ำเพื่อความแน่ใจ
“ ใช่...ผม บีบคอมิวเอง...เพราะผมโมโหที่มา..เลิกกะผผม... ชั้นขอโทษเทอนะมิว... ” ป้าอ่อน อึ้งกับคำพูดของหินมากมายก่อนจะชักสีหน้าอย่างรวดเร็ว
“ ...ดีเหมือนกัน...คุณหินทำแบบนี้มันยังน้อยเกินไปเสียด้วยซ้ำ...กับที่มันทำร้ายคุณดินนะคะ ” ป้าอ่อนสบโอกาสแฉเรื่องมิวที่ได้ยินมาเมื่อวันนั้น..
“ ฮึก....ป้าอ่อนพูดอะไร..ไหนว่า สัญญากับผมแล้วไง..ว่า.. ” คุณท่านได้ยิน จึงพูดแทรกขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ อะไรนะอ่อน เธอพูดเรื่องอะไร ”คุณท่านงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมากมาย
“ เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะมัน ค่ะ...คนในตระกูลไพศาลต้องพบเจอกับ ชะตากรรมแบบนี้เพราะมัน...คุณดินที่นอนพะงาบๆ กลายเป็นเจ้าชายนิทรา เพราะ หนูมิวของคุณท่านไปหลอกให้รักแล้ว หักอก...ทำให้คุณดิน ต้องประสบอุบัติเหตุเพราะมันค่ะ...ไม่เชื่อก็ถามคุณหินดูสิ้ค่ะ”หินมอง ใบหน้ามิวด้วยความเสียใจ ถึงเวลาแล้วสิ้นะที่ เขาจะต้องบอกเรื่องทุกอย่างให้กับทุกคน
“ ดินเป็นแฟนกับมิว แล้วมิวก็บอกเลิก กับ ดินแล้วไล่ให้ตาดินไปตาย จน เกิดดอุบัติเหตุ ทำให้ความจำเสื่อม แบบนี้ไงครับ ”หินพูดช้าๆชัดๆ มองใบหน้ามิวที่ เปื้อนด้วยน้ำตาไหลอาบข้างแก้ม
..................
“ รู้เช่นเห็นชาติมันอย่างนี้แล้ว คุณท่านยังจะยกย่องเทิดทูนมันอีกหรือคะ.. ”
ป้าอ่อนพูดขึ้นด้วยความแค้น แทนหิน
“ นี่ เธอเอง..หรอก หรอ ที่เป็นคน ทำลายหลานชายชั้น”
“ ไม่ใช่นะครับ...ผมอธิบายได้ ผมยอมแล้ว..ผมจะเล่าเรื่องทั้งหมด... ”จากนั้นมิวเล่าเรื่องทุกอย่างที่เป็นความจริงให้กับทุกคนฟังจนถึงวันที่หินจับตัวเขามากักทรมานที่นี่ หนึ่งในนั้นก็มีป้าอ่อน นั้นแหละที่ตีโพยตีพายขึ้น
“ อิตอแหล...แต่งเรื่องเก่งจริงๆนะเมิง...ไสหัวออกไปจากที่นี้เลย ไป๊..ชั่วจริงๆ แต่งเรื่องซะให้ตัวเองดูดี ถุย.. ”
“ เงียบ...ป่าอ่อน แล้วชั้นจะเชื่อได้อย่างไรว่าที่เธอพูดมันเป็นเรื่องจริง ”
“ ผม จะพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นครับ.. ”
“ไม่ต้องให้มันพิสูจน์อะไรหรอกค่า ไล่มันไปให้พ้นๆๆ จากไร่ไพศาลเถอะค่า..อ่อน ทนอยู่ร่วมชายคากะคนสารเลวแบบนี้ไม่ได้จริง..ข้ามองเอ็งไม่ผิดตั้งแต่วันแรกที่ก้าวเข้ามาเหยียบที่นี้... ”
“ ยายครับ...หินอยากให้เขาอยู่ที่นี้สารภาพบาปทั้งหมดกับดิน...หรือไม่ก็ให้เขาพิสูจน์ ให้เห็นว่าเขาไม่ได้ทำจริงตามที่เขาอ้าง..แล้วผมจะปล่อย เขาไป ”
“ แล้วมันจะดีหรอ....พ่อแม่เขาละจะไม่ว่าเอาหรอกหรอ.. ”
“ ช่างเหอะครับยังไง..ผมก็ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไร ...เชิญคุณลงทัณบัญชาเลย.. ”
“ มิวแต่ แต่ชั้นว่า ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ..ผมก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าถ้าเรื่องราวความจริงถูกเปิดเผยออกมา อยากรู้นักว่าทุกคนจะทำอย่างไร.. ”มิวมองมาที่ใบหน้า หินด้วยแววตามุ่งมั่นก็จะลุกออกไป
...................
ติดตามตอนต่อไปนะคราฟ
ว่าจะไม่โพสแล้วแต่ เห็นทุกคนบอกว่าค้างเลยมาโพส ตอนนี้ภารกิจงานสะสางเยอะมากก ใกล้สอบแระสู้ๆนะครับทุกคนๆ
เม้นเยอะๆๆนะ ใกล้ถึงจุด จุด นั้นแล้ว อิอิ...ถ้ารู้ความจริง นั้นแล้วทุกคนอาจสงสารหินกะป้าอ่อนก็ได้ ใครจะไปรู้ คิคิ
บายๆ จุ้ฟๆ
คำผิดจะปรับปรุงอย่างเร่งด่วนน
หัวข้อ: // แ ค้ น เ ส น่ ห า // Drama [03/12/2555] P.59 จากนี้จนนิรันตร์...จบแล้วนะ :) (อ่าน 513225 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก