เช้า
นักกายภาพบำบัดมาฟื้นฟู ร่างกายช่วงหินจากการผาตัดครั้งนี้ ผลทำให้หินกลับมาเดินได้จริงๆ..แต่จะเจ็บแปล๊บที่หัวเข่ามากก็
ตาม แต่เขารู้สึกดีมากที่ไม่ได้พึงรถวิวแชร์อีกแล้ว
เวลาเดียวกัน
ตลาดในเมือง
ป้าอ่อนกำลังเดินจ่ายตลาด อย่างอารมณ์ดี โดยเลือก หมูเลือกผัก อาหารสดที่คุณภาพไม่ดี ทำให้ราคาถูก เพื่อที่ตนจะนำเงินส่วนที่เหลือ มาเก็บเพื่อแทงหวยงวดต่อไป
ซักพักถูกชายฉกรรจ์ กลุ่มนึง เดินเข้ามาจี้ ป้าอ่อน ก่อนจะพาเดินเข้าไปที่ลับตาคนในซอกมุมตึก
“ อุ๊บบบบบ.........พวกแกจะทำไรชั้น อย่านะ..!!!..... ” ป้าอ่อนตกใจสุดขีดกรี้ดร้องออกมาเพราะกลัวว่าตนจะถูกปล้น
“ หุบปาก...........เงียบ!!! นะมึง ถ้ายังไม่อยากตาย ” หนึ่งในชายฉกรรจ์ ชูปืนขึ้นมา
“ นี่พวกแก จะฉุดชั้นมารุมข่มขืนหรอ...............โอ้วววววววว ไม่น่ะอย่า อร๊ายยย ” ป้าอ่อนตกใจนึกว่าโจรจะจับตัวมาปล้นสวาท
“ ถุย!!........สภาพอย่างมึงใครเอาลงวะ อีแก่....หัดดูสารรูปตัวเองซะบ้าง..ให้เงินกู กูยังเอาไม่ลงเลย ถุย! ” หนึ่งในกลุ่มชายคนนึงพูดขึ้น
“ อร๊าย ไอ้บ้า...........แล้วแกจับตัวชั้นมาหาพระแสงอะไรละ ”
“ หึๆๆ........เดี่ยวมึงก็รู้ ” หนึ่งในชายฉกรรจ์คนนึงพูดขึ้นด้วยแววตามาดร้าย
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
บรรยากาศในไร่ไพศาลช่วงเช้า ดูสดใส มากเลยสำหรับเช้านี้ เป็นเพราะวันที่กินจะได้เดินด้วยขาอันแข็งแกร่งของตนเสียทีหลังจากที่ต้องนั่งรถเข็นมาร่วมเดือน
“ไชโย ในที่สุด ชั้นก็กลับมาเดินได้ นายดีใจกับชั้นไหม ”หินต้องโกนออกมาดังๆ ให้ทุกคนได้ยินไม่เว้นแต่มิวที่ถูกลากให้พามาเดินดูไร่ด้วย
“ คับ.. ”
“ แค่นี้ ”
“ ผมจะดีใจมากถ้าผมได้กลับบ้าน ”
“เดี่ยวสิ้..เอ่อถ้าสมมุติว่ามีคนขอร้องให้นายอยู่ที่นี้สักพักจะได้ไหม ”
“ ใคร..แล้วผมจะอยู่เพื่อ..ในเมื่อคุณแก้แค้นอย่างพอใจแล้วก็ควรปล่อยผมไปเส่...ผมจะไปสารภาพบาปกับน้องชายคุณที่กรุงเทพเอง ผมสัญญา ”
“ ไม่ใช่อย่างนั้น ”
“ แล้วมันยังไง.. ”
“ อย่างน้อยยนายก็เข้ากับทุกคนที่นี้ได้ ”
“ จิงหรออะไรที่ทำให้คุณคิดอย่างนั้น ”
“ ถ้าเป็นเรื่องป้าอ่อนชั้นจพูดให้รับรองนะว่าเขาจะไม่มากวนเธออีก ”
“ ไม่ ผมไม่จำเป็นอีกต่อไปที่จะอยู่ที่นี้ ที่นี้มีแต่ความโหดร้ายทารุณผมเกลียดที่นี้ ”
“ มิวให้โอกาสชั้นสักครั้งนะ..อย่าน้อย เรากก็น่าจะเริ่มต้นใหม่ ด้วยกัน”
“ มันสายไปแล้ว..ในเมื่อคุณเป็นคนทำลายมันด้วยมือของคุณเองมิใช่หรือ ”
“ ชั้นขอโทษเรากลับมาเริ่มต้นใหม่นะ ” หิน จับมือมิวแล้วยกขึ้นสัมผัสกับริมฝีปากบางเบา
“ ปล่อยในเมื่อคุณไม่ทำตามสัญญาผมก็ไม่มีอะไรจะพูดกับคุณอีก ”มิวสะบัดมือออกแล้วเดินออกไปด้วยอารมณ์โมโห
................................
แล้วกลุ่มชายฉกรรจ์ ก็พาป้าอ่อนขึ้นรถตู้ ขับออกไป โดยที่ป้าอ่อนไม่รู้เลยว่า จะเกิดเหตุการณ์อะไรบางอย่างขึ้นกับตัวเอง
พลั่ก ตุบ!!!
“ โอ้ยยยยยยยย พวกแกจะทำอะไรชั้น ห๊ะ!!!! ” ซักพักก็มีชายสูงวัย ฐานะดีแต่งตัวแบบเสี่ยภูธรในละคร เดินออกมาในอีกมุมนึงของห้อง
“ ไงจ๊ะ..........แม่อ่อน ไม่ได้เจอกันตั้ง นาน แก่ลงไปเยอะเลยนะ ”
“ เสี่ยสรวง ” ป้าอ่อนตกตะลึง ไม่นึกว่าจะเจอผู้ชายคนนี้
“ ว่าไงจ๊ะแม่อ่อน อีแก่นั้นมันให้เงินเธอดีรึป่าวห๊ะ อยากจะเปลี่ยนงานดูมั้ย ” เสี่ยสสรวงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเชยแต่แฝงด้วยความมีอำนาจ
“เสี่ยมาที่นี้ได้ยังไง แล้วจับตัวชั้นมาทำไม ” แล้วความทรงจำแต่หนหลังของป้าอ่อนก็พุดขึ้นมา พลางนึกสงสัยว่าเสี่ยสรวงกลับมาที่นี้อีกทำไม หลังจากได้ไปจากที่นี้มาร่วม 20 ปี
“ ได้ข่าวว่าช่วง นี้ขัดสนเงินทองอยู่ไม่ใช่หรือ อยากได้เงินทุนซักก้อนไปตั้งตัว มั้ย รึว่าอยากเป็นขี้ข้าเค้าแบบนี้ไปจนตาย ละห๊ะ แม่อ่อน ” ป้าอ่อนในใจสับสน ระคนแปลกใจกับคำพูดของหนุ่มใหญ่ตรงหน้า
“ เสี่ยว่าอะไรนะ ” ป้าอ่อนแววตาวาวประกายขึ้นเมื่อหนุ่มใหญ่เสนอเงื่อนไขอะไรบางอย่าง
“ ชั้น.......จะเงินแม่อ่อน ล้านนึง เพื่อแลกกับเงื่อนไขอะไรบางอย่าง แม่อ่อนจะยอมหรือมั้ย” ป้าอ่อนแววตาเป็นประกายเมื่อมีคนเสนอเงินให้มากมายขนาดนี้
“ เสี่ยคิดจะทำอะไร แล้วจะให้ชั้นทำอะไรละ ชั้นเอาหมดแหละว่าแต่เสี่ยให้ชั้นจริงๆนะ ”ป้าอ่อนอยากได้เงินจนหลงผิดเป็นชอบ ไม่สนใจในอะไรทั้งสิ้น
“ ทำยังไงก็ได้ให้อีแก่ นั้น ขายที่ส่วนที่ติดกับป้าสงวนให้ชั้น ” เสี่ยสรวงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“ ชั้นทำไม่ได้หรอก ชั้นมันก็แค่ขี้ข้าคนนึง คงพูดไม่ได้หรอก แต่ถ้าเสี่ยเอาปืนจ่อบังคับให้คุณท่าน ขายที่ให้ก็ไม่แน่ ” ป้าอ่อนพูดขึ้นพร้อมกับลอบยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่ภายใน
“ เอาอย่างั้นหรอ.....งั้นชั้นตกลง... ”
“ แต่เสี่ยสัญญากับชั้นนะว่าจะไม่ทำร้ายคุณท่าน ท่านแก่มากแล้วปล่อยให้ท่านตายเองดีกว่า...... ” ป้าอ่อนนึกสงสารคุณท่านขึ้นมาทันที แต่ก็ยังเห็นแก่ตัว
“ ได้ ชั้นสัญญา ”หนุ่มใหญ่หาได้คิดตามที่พูดไม่ เพราะนึกแค้นคุณหญิงท่าน ที่กีดกันแม่ของหินเมื่อสมัยยังเป็นหนุ่ม และไม่ยอมขายที่ให้จึงคิดจะฆ่าปิดปากด้วย
“ อ่อ..แล้วชั้นขออีกอย่างได้มั้ย ” ป้าอ่อนพูดขึ้นแต่แววตามาดร้าย บ่งบอกความ คิดชั่วร้ายบางอย่าง
“ พวกเสี่ยช่วยจับ ไอ้เด็กรับใช้ ที่บ้านคุณท่านมาด้วยได้มั้ย ” ป้าอ่อนหมายถึงหนามหยอกอก หรือหอกข้างแคร่ที่คอยจะถิ่มแทงตนทุกเมื่อ
“ แล้วจะให้ชั้นจับมาเพื่ออะไร แล้วมันชื่ออะไร ”
“ ชั้นเกลียดมัน..........มันชื่อมิว ชั้นทนอยู่ร่วมบ้านกับมันอีกไม่ไหว พวกเสี่ยจะจับมันมาต้มยำทำแกง หรือฆ่าก็สุดแต่ใจเสี่ยแล้วกัน ” ป้าอ่อน ลอบยิ้มอย่างสะใจ ที่ได้หาทาง กำจัดมิวให้พ้นทางได้
“ ได้....ขอแค่ แม่อ่อนทำตามที่ชั้นต้องการก็พอ หึ ”
“ ขอบใจเสี่ยมากนะที่ช่วยเหลือชั้น ชั้นจะโทรมาบอกว่าวันไหนที่คุนท่านอยู่บ้านคนเดียวและคุนหินออกไปข้างนอก ”
“อืมได้ ถ้าอีแก่นั้นมันอยู่บ้านคนเดียวโดยที่ไม่มีหลานมันอยู่ละก็ รีบโทรมาบอกชั้นเร็วๆๆนะชั้นจะรอ ”
และแล้วพวกชายฉกรรจ์ของเสี่ยสรวง ก็พาป้าอ่อนกลับไปส่งยังไร่
“ เสี่ยคับ เสี่ยจะทำตามที่อีกแก่นั้นพูดหรอคับ ” มือปืนคนสนิทคนนึงพูดขึ้น
“ กูทำสำเร็จเมื่อไหร่ กูก็จะฆ่าแม่งมันหมดละ เงินตั้งล้าน เสียดายแย่ ”
“ ฮ่าๆๆ..........เสี่ย แม่งเลวได้ใจจิงๆๆ ”
“ ฮ่าๆๆ.........เฮ้ย.....กูเพื่อนเล่นมึงหรอ เดี่ยเหอะ ”เสี่ยงสรวงยกมือ กะจะ สั่งสอนลูกน้องที่ บังอาจมาพูดเล่นกับตน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ในมุมนึงของไร่ไพศาล
“ นายไม่มีสิทธิ์มาเดินหนีชั้น..ทำไม มีใครรออยู่ที่บ้านหรอ ถึงอยากกลับนักห๊ะ ”หินเริ่มมีอารมณ์โมโห
“ ใช่ผม มีคนที่รักรอ อยู่..เขาจะรู้สึกอย่างไรที่ผมหายตัวอย่างไร้ร่องรอยมาสามสี่เดือนนี้... ”
“ถ้าเขารักนายจริงป่านนี้เขาคงออกตามหา มิปล่อยให้เวลาล่วงเลยมาจนป่านนี้หรอก นอกเสียจากว่า..”
“ หยุด...เดี่ยวนี้นะ คุณไม่มีสิทธิ์มาพูดแบบนี้..”
“ ทำไม ทนฟังไม่ได้ละสิ้ จะบอกไว้เลยนะไม่มีใคร ที่รักนายเท่าชั้นอีกแล้วมิว จำไว้ ”
ติดตามตอนต่อไปครับ
รู้สึกว่าเรื่องจะเริ่มอืดๆๆ จากที่สังเกต เพราะคนเขียนช่วงนี้เบลอๆหรือป่าวก็ไม่รู้ อิอิ
เลย กะว่าอีกไม่เกินสองตอน จะเปิดเผยความจริงซักที เลยอยากใส่อะไรๆให้มันสุดๆ ไปเลยยยย
เพื่อ อรรถรสในการชม นิยายดราม่าตบจูบ..เข้มข้น อิอิ
หัวข้อ: // แ ค้ น เ ส น่ ห า // Drama [03/12/2555] P.59 จากนี้จนนิรันตร์...จบแล้วนะ :) (อ่าน 513127 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก