หลายวันผ่านไป หิน ฟื้นตัวได้เร็วกกว่าปกติเพราะร่างกายเขา แข็งแรง อย่างมากมาย
“ อิม.......อื้มมม ”
“ หิน .......ตื่นแล้วเหรอลูก... ”พ่อกับแม่ของหิน โฟล่เข้า กอดด้วยความเข็บปวดกลัวสูญเสียลูกคนโตไปอีก
“ แม่เอื้อง....บดินทร์...อย่ารบกวนหินเลยให้เค้าได้พักผ่อนเสีย”คุนท่านเอ่ยขึ้นอย่างนุ่มนวล
“ ผมสลบไปกี่วันครับ ...”
“ สามวันจ๊ะ... ”
“ ครับ แล้ว มา.. มาไปไหนมาเยี่ยมผมป่าว ”หิน ชโงกหน้าดูแต่ก็ไร้วี่แวว จากคู่หมั่นสาว
“ มา เขาทำงานน่ะ..พักผ่อนเหอะหินเดี่ยวก็ได้กลับบ้านแล้ว ”
“ มา คงโกรธ ผมมากสินะ....ฮึก ” หินเม่อลอย คิดถึงเรื่องราวต่างๆอย่างเจ็บปวด
เปิดเทอม
หลายสัปดาห์ผ่านไป ใกล้ถึงวันที่มิจะเปิดเทอมแล้วสิ้นะ
แค่ก็นับว่าโชคดี มิวได้ทราบข่าวจาก ทางมหาลัย จากโทรทัศน์ว่า จะ เลื่อนเปิดภาคเรียนออกไปอีกสองเดือน เนื่องจากติด สภาวะ น้ำท่วมเมื่อปีที่ แล้วจะต้องบูรณะซ่อมแซมอาคารต่างๆให้ดีก่อน
“ ออกไป ออกไปให้หมดดดดดดดดดดดด..... ” มิว ทำกับข้าวอยู่ในครัว ได้ยินเสียงตวาดของ หิน ดังลั่น ขึ้นในห้องพลางนึกว่า สาวใช้คนไหนที่ทำให้หินเหวี่ยงได้ขนาดนี้นะ
“ อร๊ายยยย........ป้าอ่อน อุไม่ไหวแล้วนะ ”
“ ทำไมยะ แล้วทำไมเสียงถึงดังเอะอะอย่างนั้นหื้มม ”
“ ไปหาคุนหินทีไร โดนไล่เพิดทุกที ”
“ นี่...ความอดทนสะกดเป็นไม๊ ”
“ แต่หนูเป็นสาวใช้นะไม่ใช่ทาส...จะมาจิกหัวตบตีได้ไง... ”
“ เอะ อินังนี้นี่ ”
“ งั้นป้าก็ไปดูแล้วคุนหินป้าเองละกัน เชอะ...”
ห้องหิน
“ ออกไป ออกไปให้หมดชั้นไม่อยากเห็นหน้า........ ”
“ เอ่อคุนหิน คะป้าเองนะคะ...โถ่ทูนหัว ”
“ ผมไม่ต้องการใครทั้งนั้น......ป้าอ่อนช่วยตามมามาให้ที ”
“ ป้าโทรไปแล้วแต่คุนเธอมั้ย รับอะคะ. ”
“ ไม่จริง มา.....มาๆ ผมขอโทด ฮึก ผมอยู่ไมได้ ถ้าไม่มีคุน .......ออกไปนะ ออกไป.... ” ป้าอ่อนเป็นอีกรายที่ถูกไล่ ออกมา
เย็น
“ นี่ชั้นจะทำอย่างไรกะตาหินดีนี่ ”คุนท่านเอ่ยขึ้น
“ คุนหินเอาแต่ร้อง คุนมาอย่างเดียว”
“ พยาบาลพิเศษ นักกายภาพบำบัด ก็ เซยโนแล้ว เราจะเอาไงดีค่ะคุนท่าน”
“ชั้นไม่รู้ชั้นจนปัญญาจริงๆ ”
“ อิชั้นว่า น่าจะมีคนทำหน้าที่นี้ได้ นะคะ ” ป้าอ่อน ลอบยิ้ม เมื่อ นึกถึงใบหน้าอ่อนหวาน ของมิว
เช้า
“ หนูมิวๆๆ...ลูก...ตื่นแล้วหรอ ” ป้าอ่อน เสียงหวานขณะที่มิวกำลังจะเดินไปหาอะไรททานในครัว
“ มีอะไรกับผมหรอครับ ” มิวยอมรับว่าไม่คุ้นน้ำเสียงนี้เลย ให้ตายสิ
“ ฮึก.. ช่วยป้าหน่อยสิ้...คุนหิน...ฮึก”
“คุนหินเป็นอะไรหรอครับ...หมอก็ให้ออกจาก รพ.ได้แล้วหนิ ”
“ ก็ใช้นะสิ้...ตั้งแต่คุนหนูหินเดินไม่ได้ ก็เอาแต่อาระวาด ป้าไม่รู้จะไปเพิ่งใคร เฮ่อ... ”
“ แล้วมันเกี่ยวไรกะผมหรือครับ ”
“ เกี่ยวสิ้ เพราะหนู ต้องช่วยป้าให้ได้นะลูก... ” ในใจป้าอ่อน คิดว่านี้แหละจะเป็นหนทางที่จะกำจัดมิวจากไร่ไพศาล ซะที
ซักพัก อุไรเดินหน้าตกออกจากห้องหิน
“ เอะ...นังอุ ทำไมออกมาเร็วจัง ”
“ เอ่อ... ”
“ เอ่อ..อะไร พูดออกมาเส่ ”
“ อุ เอา เหล้าไปให้คุนหินแล้วก็โดนไล่ออกมาอะจ๊ะ ป้า... ”
“ต๊ายยย...อีนี่ เอาเหล้าไปให้คุนหินทานทำไม อีบร้า ”
“ ก็คุนหินสั่งนี่”
“ แหม๊...อีนี่...เป็นบ้าหรอ แล้ว จะไม่เมาตายหรอเนี่ย ”
“แหม๊ก็คนกำลังอกหักนี่จ๊ะก็ต้องมีดื่มบ้างไรบ้าง คิดมากนาป้า ”
“ มึง ไสหัวไปเลยนะ อีชั่ว..”ป้าอ่อน ยกมือจะตบหลานสาว ก่อนที่อุไรจะรีบวิ่งหนีหายไป
“ หนูมิว...เห็นไม๊ละจ๊ นี่ป้าไม่รู้จะ หันหน้าไปพึ่งใคร หมอพยาบาล คุนหินก็ไม่ยอมรักษา ... ”
“เอ่อ........ผมว่าไม่ดีมั้งผมไม่ใช่หมอสัหน่อยนี่ครับ...อีกอย่างคุนหินเกลียดผมจะตาย คงไม่แพ้อุไรแน่ๆ...ผมไม่อยากหาเรื่องเจ็บตัวอะครับป้าโทด ที่นะฮะ ”
“ ฮึกๆๆ.........ไม่ได้นะจ๊ะลูก....หนูต้องช่วยป้านะลูก...ถ้าคุนหินกลับมาเดินได้ยอมรับการรักษา ป้าจะยอมหนูทุกอย่างนะลูก มิว ฮึกๆ ” ป้าอ่อนแสร้งตีหน้าโศกร้องไห้ออกมาเพื่อให้มิวเห็นใจ
“ เอ่อ.......เอาไงดี .......เอาเป็นว่า ผมรับปากครับแต่อาจจะไม่สำเร็จก๋ได้นะครับ ” เจอลูกอ้อนอย่างนี้มีหรือ มิวจะไจแข็ง
“ โถ่.....พ่อ เทพบุตรน้อยๆ คนดีของป้า...ฮึกๆ..ป้าดีใจเหลือเกิน ” ป้าอ่อน โผลเข้ากอดมิวก่อนจะยิ้มออกมาอย่างพอใจ
ติดตามตอนต่อไปครับ เม้นเยอะๆๆนะคร๊าบบบ
อยากรู้ว่า หินจะแพ้ความดีของมิวจน ทำลายความแค้นของหินได้หรือไม่
ป้าอ่อนจะวางแผนอะไรอีกเนี่ยยย เฮ๋อ...
.มิวสู้ๆๆน๊า
หัวข้อ: // แ ค้ น เ ส น่ ห า // Drama [03/12/2555] P.59 จากนี้จนนิรันตร์...จบแล้วนะ :) (อ่าน 511098 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก