หัวข้อ: ///รอย...รัก...ร้าว ตอนพิเศษ 5 เมารัก! (27-8-2012) P.38

[PetitDragon]

 

เอาแล้ว !!!

[pooinfinity]

ควรจะโทหาสุทัตด้วยนะ จะได้ระวังตัวบ้าง พี่เสือเตือนไว้แล้วด้วย

ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นล่ะก็นะ เฮ้ออออออออออออ ไม่อยากนึกสภาพ

อีกอย่างนึง ถ้าไม่เห็นโลงศพ ภัทคงไม่หลั่งน้ำตาหรอก

[bulldog17]

ได้โปรดโทรบอกพี่เสือก่อนไปนะ

[indy❣zaka]

หลังๆนี่ ภัทเริ่มงี่เง่ามากกว่าเสือแล้วนะ   


ทำอะไรไม่ค่อยจะคิดเลยอ่ะ
คิดลึกคิดเยอะบ้าง  ไม่มีใครเขาว่าอะไรหรอก  ดีกว่าไม่ยอมคิดแบบนี้เยอะนะ 

[namtarn11]

ค้างๆอ่ะ เจ้าชินมาไม้ไหนเนี่ย

[Vesi]

ลุงเสือแกต้องรู้อะไรมาแน่ๆ รึลุงแกมีสัมผัสที่หก

[naiin]

                  ผลสุดท้ายไอ้น้องก็ดีแตก สงสัยงวดนร้พี่เสือจัดชุดใหญ่แน่

[roseen]

 :เฮ้อ:จะโง่ออกไปหาจริงๆเหรอ

[goonglovenut]

หนูภัทรหนูควรรายงานผู้ปกครองที่จะเป็นสามีในอนาคตก่อนดีกว่าไหมจ๊ะ เดี๋ยวเกิดเรื่องนะ ส่วนศักดิ์ก็เริ่มน่าเห็นใจแล้ว แต่ดูแกท้อไปหน่อยไหมเรื่องแค่นี้ไม่ใจเลย พยายามหน่อยสิ

[HISY]

งานเข้าแน่

[fay 13]

 

[tuek]

พี่เสือต้องรู้อะไรมาแน่ๆถึงถามภัทแบบนั้น
ไอ้ชินมันจะทำไม่ดีกับภัทแน่ๆ

[ruby]

น้องภัทนี่ก็นะ ซื่อ จน เซ่อ. ไปแล้ว
เวลามีใครเตือนต้องฟังไว้บ้างนะจ๊ะ
จะได้ไม่โดนหลอกง่ายๆ จะไปไหนก็น่าจะบอก
กล่าวใครไว้บ้างยิ่งดึกๆจะออกนอกบ้านยิ่งต้องระวัง
เดี๋ยวก็งานเข้าหรอก...เป็นห่วงจ้า

[หมอตัวเปียก]

ชอบให้งานงอกนะ ภัทร เรื่องเก่าก็ยังไม่จาง เรื่องใหม่มาอีกแล้ว

[dahlia]

งานนี้สงสัยภัทโดนเสือกัดตายแน่ๆ เลย ออกไปทำไมเนี่ย

[fastation]

เฮ้ เสือจะไปไหนรึ ???
แล้วภัทไปรับน้องจะมีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่า เสือก็แปลกๆ ทำไมห้ามน้องไม่ให้ไปหว่า ???
รออ่านต่อจ้า

[[newZy]CASS]

เอาแล้วไง

[GAZESL]

ภัท อย่าไปปปปปปปป...

[kny]

งานกำลังจะเข้า

[t2007]

น้องภัทโดนน้องชินหลอกอีกแล้ว โธ่
พีเสือจะช่วยทันมั๊ย  อย่ามีอันตรายใดๆ เลยนะ เพี้ยง

[U_Ton]

  กรรม... บทภัทรมันช่าง ชีวิตนางเอกจริงจริ๊งงงงงงง!!!

พี่เสือรู้เข้าจะเข้าใจไปแบบไหนเนี่ย... 

พูดยากนะ ถ้าพี่เสือจะเข้าใจผิดภัทร ถ้าเรื่องตรงหน้ามันจะเป็นแบบนั้น ...

หวังว่า คงไม่มีอะไรแบบที่คิด (ดูเป็นแค่ความหวังจริงๆ555 ปวดหัวแน่ๆงานนี้)

ตอนหน้าจะเห็นใจพี่เสือมากขึ้นแน่ๆเลย (แต่ก็เข้าใจภัทรอยู่นะ) ส่วนอิน้องชิน

[greenboy2012]

ตอนที่ 34 คนบ้า

   “พี่ภัทคราบ มาแล้วเหรอคราบ ผมรอต้างนานแน่ะ” เสียงไอ้ชินพูดอ้อแอ้ พร้อมกับเดินเข้ามาชิดตัวผม แล้วก็ดึงมือผมไปจับ มันยืนเซไปเซมาเหมือนคนไม่มีแรง ผมต้องเบี่ยงตัวหลบมันแทบไม่ทัน รอบๆ ตัวมันไม่รู้มีใคร นอกจากผู้ชายผิวคล้ำตัวสูงๆ อีกคนที่ยืนอยู่ใกล้มัน เดาว่าน่าจะเป็น ‘บอล’ คนที่โทรมาหาผมให้มารับเพื่อนมัน
   “แล้วเพื่อนคนอื่นล่ะ กลับไปแล้วเหรอ” ผมถามเสียงดังแข่งกับเสียงดนตรีที่ดังกระหึ่ม
   “เหลือไอ้กิจอีกคน มันไปเข้าห้องน้ำครับ มันก็เมามาก ผมจะพามันกลับ แต่รอพี่มารับไอ้ชินกลับก่อนนี่แหละครับ”
   “อืม ชิน ปะ กลับได้แล้ว” ผมดึงแขนไอ้ชินมาจะลากมันกลับ
   “กลับปายไหนคราบ ยางไม่อยากกลับเลยคราบ” มันดึงแขนผมกลับอย่างแรง ทำให้ตัวผมกระเด็นเข้าไปหามัน
   “เฮ้ย! ปล่อยนะเว้ย ไอ้ชิน มึงเมาแล้วบ้าใหญ่แล้วนะ ปล่อยนะ” ผมร้องโวยวาย เมื่อมันดึงผมเข้าไปหามัน แล้วก็เอามือคว้าเอวผมเข้ามากอด! หัวมันก็ก้มลงมาซบที่ไหล่ผม
   “พี่ภัทคราบ จากลับแล้วเหรอ” มันพูดเสียงดังอยู่ข้างหูผม ผมพยายามดิ้นออกจากอ้อมแขนมัน แต่มันดันรัดผมไว้แน่น นี่มันเมาอะไรขนาดนี้วะ
   “ไอ้บอลช่วยกรูด้วยดิ่ เพื่อนมึงเมามากไปแล้วนะ ปล่อยซิวะ ไอ้ชิน บอกให้ปล่อยไงไอ้ชิน” ผมพูดพร้อมกับพยายามดันตัวมันออกอย่างแรง แต่ผมสู้มันไม่ได้ ไอ้บอลก็เข้ามาช่วยดึงเพื่อนมันออก แต่โดนผลักออกไป
   “ไอ้เวรนี่ ทำเหี้ยไร มึงปล่อยเพื่อนกรูนะ!” เสียงไอ้สุทัตดังขึ้นด้านหลังผม มันเข้ามากระชากแขนไอ้ชินอย่างแรงจนตัวไอ้ชินกระเด็นไปทางไอ้บอล ไอ้บอลก็รีบรับตัวเพื่อนมันไว้ทันที
   “ไอ้ภัท มึงเป็นไรเปล่า” ไอ้สุทัตถามพร้อมกับเดินจับแขนผม
   “เปล่า แล้วทำไมมึงเข้ามาช้าจังวะ กรูรอตั้งนานแล้วนะ” ผมต่อว่ามัน
   “ก็กรูหาที่จอดรถไม่ได้เลยดิ่วะ วนอยู่ตั้งหลายรอบ กรูไม่น่าให้มึงเข้ามาก่อนเลย” ไอ้สุทัตว่าพร้อมกับหันไปมองไอ้ชินอย่างไม่พอใจ ผมโทรไปชวนให้มันมาเป็นเพื่อน มันก็เลยเอารถมันออกมารับผมที่บ้านแล้วก็มาที่ผับนี่ด้วยกัน
   “เออๆ ตกลงจะกลับรึเปล่าไอ้ชิน” ผมหันไปถามมัน ที่ต้องนี้ยืนอยู่ข้างๆ เพื่อนมัน มันหันมามองไอ้สุทัตอย่างแปลกใจ มันดูเหมือนสร่างเมาไปเลย แต่มันก็ไม่ได้พูดอะไร ก่อนที่มันจะได้ตอบอะไรผม มีผู้ชายอีกคนเดินเข้ามา ท่าทางจะเป็นเพื่อนพวกมัน มันกระซิบอะไรบางอย่างที่ข้างหูไอ้ชิน
   ไอ้ชินทำท่าเหมือนตกใจเล็กน้อย มันรีบหันไปมองยังอีกฝั่งของโต๊ะที่มันยืนอยู่ผมก็หันไปมองตาม แล้วก็ต้องตกใจ เพราะท่ามกลางคนกลุ่มใหญ่ที่ยืนห่างออกไปอีกมุมหนึ่งของโต๊ะ มี ‘เขา’! ยืนอยู่ด้วย เขายืนอยู่ในกลุ่มผู้ชายห้าหกคน ดูเป็นกลุ่มใหญ่ที่น่ากลัว เพราะสองคนในกลุ่มนั้นเป็นผู้ชายชุดดำร่างกายใหญ่โตรวมอยู่ด้วย ส่วนผู้ชายอีกสองคนก็เป็นผู้ชายรูปร่างสูง ผิวคล้ำ หุ่นใกล้เคียงกับเขา ดูเหมือนจะมาด้วยกัน!
   ผมแปลกใจที่มาเจอเขาที่นี่ ไม่คิดว่าเขาจะมาที่แบบนี้ แต่ที่ผมกลัวก็คือว่า พวกเขาทุกคนกำลังมองมาทางกลุ่มเรา โดยเฉพาะเขาที่เหมือนจะจ้องมองมาทางผมเขม็ง จนสายตาแทบจะทะลุผม ผมรู้สึกกลัวเขาอยู่เหมือนกัน เพราะรู้ว่าเขาไม่ชอบไอ้ชิน แต่ผมยังมาหามันถึงที่นี่อีก แล้วเมื่อกี้เขาเห็นที่มันกอด มันซบผมไหมเนี่ย ผมรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ อย่างบอกไม่ถูก!
   “เฮ้ย บอล มึงรออยู่ที่นี่กับพวกพี่ๆ เขาก่อนแล้วกัน เดี่ยวกรูมา” ไอ้ชินหันไปพูดกับเพื่อนมัน โดยไม่ได้มีท่าทางเหมือนคนเมาอย่างที่ผมเห็นในตอนแรกเลย แล้วมันก็เดินตามเพื่อนที่เข้ามากระซิบมันออกไปข้างนอก ผมหันไปมองกลุ่มของเขาก็พบว่า พวกเขาก็กำลังเดินกรูกันออกไปทางเดียวกันกับที่ไอ้ชินกับเพื่อนมันเดินออกไป
   “ไอ้ชินมันจะไปไหน แล้วคนพวกนั้นคือใคร” ผมถามขึ้น แต่ทั้งไอ้บอลและไอ้สุทัตก็คงงงอยู่เหมือนกัน
   “กรูจะไปดูมัน” ผมพูดแล้วก็เดินตามไอ้ชินออกไป ทั้งไอ้บอลและไอ้สุทัตก็เลยรีบเดินตามออกมาด้วยกันหมด
   เมื่อพวกผมตามมาถึงหลังร้านก็เห็นเขากำลังกระชากคอเสื้อไอ้ชินขึ้นพร้อมกับพูดอะไรกับบางอย่าง ไอ้บอลรีบเข้าไปหาเพื่อนมันอีกคนที่ยืนตัวลีบอยู่ข้างๆ ขณะที่กลุ่มผู้ชายที่เหมือนจะมากับเขาก็ยืนล้อมวงอยู่ด้านนอกอีกชั้นหนึ่ง นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่! ดูเหมือนไอ้ชินกับเพื่อนกำลังจะถูกรุมอยู่เลย
   “ไอ้เหี้ย มึงกวนตีนกรูมาหลายครั้งแล้วนะ วันนี้มึงต้องเจอดีซะบ้างจะได้หลาบจำ” เสียงเขาพูดขู่ไอ้ชินขณะที่มือเขาก็กำคอเสื้อมันแน่น ปากเขาคาบบุหรี่ไว้ ผมไม่เห็นเขาสูบตั้งนานแล้ว นี่กลับมาสูบอีกตั้งแต่เมื่อไหร่
   “คุณ จะทำอะไรน่ะ ปล่อยไอ้ชินนะ” ผมรีบเข้าไปในวงล้อม แล้วก็พยายามจะดึงมือเขาออกจากคอเสื้อไอ้ชิน แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล
   “ภัทออกไปเดี่ยวนี้นะ ไม่ใช่เรื่องของเรา” เขาหันมาพูดกับผมเสียงแข็ง
   “พี่ภัท ช่วยผมด้วยครับ พี่ชายพี่จะเอาเพื่อนมารุมผม” ไอ้ชินพูดกับผมเสียงดัง เขาได้ยินถึงกับหันไปมองมันตาลุกวาว
“ไม่ไป คุณจะทำอะไรชิน ปล่อยมันนะ นี่คุณจะพาคนมารุมมันเหรอ” ผมถามเขา
   “ทำไม เป็นห่วงมันมากเหรอ” เขาหันมาถามผมเสียงดัง
   “ก็คุณจะทำอะไรมันล่ะ ปล่อยมันนะ ผมจะพามันกลับบ้าน” ผมพยายามจะดึงมือเขาออก แต่เขากลับกำคอเสื้อไอ้ชินแน่น แน่นจนเห็นคอไอ้ชินเป็นรอยแดง คงจะหายใจไม่ออกแล้ว
   “ภัทไม่ต้องยุ่ง แล้วมาที่นี่ทำไม คิดจะโกหกพี่เหรอ ไหนบอกพี่ว่าจะอยู่บ้าน ไม่ได้ไปไหนไง” เขาหันมาถามผม มองตาดุดูน่ากลัวมาก
   “ผมไม่ได้โกหก” ผมเถียงก็ตอนที่เขาโทรมาถาม ผมไม่ได้คิดจะไปไหนจริงๆ นี่น่า
   “กลับบ้านไปก่อน” เขาพูดกับผม พร้อมกับกระชากแขนผมที่ดึงมือเขาออกจากคอไอ้ชินออก
   “พี่ภัท อย่าไปนะครับ ช่วยพวกผมก่อน ไม่งั้นพวกนี้ต้องทำร้ายผมกับเพื่อนแน่ๆ” ไอ้ชินร้องลั่นพร้อมกับหันไปมองกลุ่มคนที่มากับเขาอย่างหวาดๆ
   “ไม่กลับ จนกว่าผมจะรู้ว่ามันเกิดเรื่องอะไรกันขึ้นกันแน่” ผมพูดพร้อมกับจ้องตาเขาอย่างไม่เกรงกลัว
   “พี่บอกให้กลับไปก่อนไง พูดไม่รู้เรื่องเหรอ!” เขาตวาดผมเสียงดัง จนผมสะดุ้ง
   “ไม่กลับ” ผมไม่ยอมแพ้
   “สุทัต มึงพาเพื่อนมึงกลับไปก่อนไป ก่อนที่กรูจะโมโหไปมากกว่านี้” เขาหันไปพูดกับไอ้สุทัต
   “ปะ ภัท มึงกลับกับกรูก่อนดีกว่า เรื่องทางนี้ปล่อยให้พี่ๆ เขาจัดการไปดีกว่า” ไอ้สุทัตดึงแขนและลากผมกลับ ผมพยายามดึงมือออกแต่มันลากผมแรงมากจนผมต้องเดินตามมันออกมาอย่างทุลักทุเล
   
   “มึงจะบอกกรูได้ไหมวะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แล้วทำไมมึงปล่อยพวกไอ้ชินไว้แบบนั้นวะ มันจะเจออะไรบ้างก็ไม่รู้” ผมถามขึ้นเมื่อเขามานั่งรถไอ้สุทัตแล้ว มันกำลังจะขับรถพาผมกลับไปส่งที่บ้าน
   “กรูก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่กรูว่ามึงกลับบ้านก่อนดีกว่า พี่เสือเขาไม่ทำอะไรมันรุนแรงหรอกน่า มึงไม่ต้องห่วงหรอก” ไอ้สุทัตตอบผม
   “แต่กรูอยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
   “เดี่ยวพี่เสือเค้ากลับมามึงก็ค่อยถามเค้าเองแล้วกัน แต่ตอนนี้กรูว่ามึงอยู่เฉยๆ ก่อนดีกว่า” มันพูดสรุป ผมเลยได้แต่นั่งเงียบไปตลอดทางจนถึงบ้าน พอมันส่งผมถึงบ้านแล้วมันก็ขับรถกลับ ผมก็ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว รออยู่ในห้อง ตั้งใจจะรอเขาเพื่อถามว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่! เขาถึงได้ทำท่าโมโหทั้งผมและไอ้ชินขนาดนั้น โดยเฉพาะไอ้ชิน เขาทำท่าเหมือนจะฆ่ามันเสียให้ได้ เขาคงไม่ทำอะไรมันจริงๆ หรอกนะ
      ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

ตอนพิเศษ 3 คนบ้า
   “ภัท! ภัท! ภัท! เปิดประตูให้พี่เดี๋ยวนี้นะ” เสียงทุบประตูปังปังและร้องโวยวายอยู่หน้าห้องผม
   “............” ผมได้แต่แอบฟังอยู่เงียบๆ ได้ยินเสียงเขายังโมโหแบบนี้ ผมไม่กล้าเปิดประตูไปคุยกับเขาแล้ว ไว้ค่อยรอคุยกับเขาพรุ่งนี้เช้าดีกว่า
   “ภัท พี่บอกให้เปิดไง หรือว่าจะให้พี่พังประตูเขาไป พี่รู้นะว่าเรายังไม่นอน” เขาร้องตะโกนต่อไป ทั้งๆ ที่ผมปิดไฟในห้องแล้ว
   “............”
   “ได้ จะเอาอย่างงี้ก็ได้ อยากลองดีกับพี่นักใช่ไหมฮะ” ว่าแล้วเขาก็เงียบไป แล้วสักพักก็มีเสียงโลหะแข็งกระทุ้งประตูดัง “ปัง” “ปัง” บ้าไปแล้ว! เขาบ้าไปแล้วแน่ๆ ผมอดทนไม่ไหวแล้ว ขีนปล่อยให้เขากระทุ้งประตูต่อไปประตูห้องผมต้องพังแน่ๆ จึงตัดสินใจเดินไปเปิดไฟแล้วก็เปิดประตูห้อง เอาวะ! เป็นไงเป็นกัน
   “ไง กว่าจะเปิดได้นะ” เขาพูดพร้อมกับเขามือดันประตูให้เปิดกว้างพอที่เขาจะแทรกตัวเขามาได้ ผมรีบขยับตัวออกห่าง เพราะได้ทั้งกลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่คละคลุ้งจากตัวเขา
   “ทำไมรังเกียจพี่นักเหรอ” เขาเห็นผมขยับตัวออกห่างจึงรีบจับคว้าจับแขนผมเอาไว้
   “เปล่า คุณเมาแล้วก็ไปนอนเถอะ” ผมตอบพร้อมกับพยายามแกะมือของเขาออก แต่เขากลับยิ่งบีบแน่น
   “พี่ไม่ไปจนกว่าเราจะพูดกันให้รู้เรื่อง” เขาว่า ดวงตาแดงกล่ำจากฤทธิ์เหล้า
   “ผมไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ”
   “แต่พี่มี”
   “งั้นมีอะไรก็รีบพูดมาซิครับ ผมง่วงแล้วอยากจะรีบนอน” ผมพูดตัดบทเพราะรู้สึกว่าเขาเมามากผิดปกติ
   “คิดว่าทำประชดพี่แล้วจะได้อะไร ฮึ”
   “คุณหมายความว่ายังไง ผมประชดอะไร”
   “อย่ามาแกล้งตีหน้าซื่อหน่อยเลยภัท เดี๋ยวนี้จะเปลี่ยนรสนิยมหันไปคบกับเด็กแล้วรึไง”
   “คุณพูดบ้าอะไร ผมคบกับใคร” ผมเริ่มโมโห เขาพูดหาเรื่องอะไรผมอีกเนี่ย
   “พี่บอกว่าอย่ามาหลอกพี่ไง คิดว่าพี่โง่นักรึไง” เขาเริ่มพูดเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ แถมยังกระชากแขนผมเข้าหาเขาอีก ตัวผมประทะเข้ากับหน้าอกของเขา
   “ผมไปหลอกอะไรคุณ คุณบ้าไปแล้ว” ผมร้อง พยายามดันตัวเขาออก
   “ใช่ บ้า วันนี้พี่คงบ้าจริงๆ แหละ” แล้วเขาก็ดันตัวผมให้ถอยหลังไปเรื่อยๆ ถอยไปทางเตียงนอน
   “คุณจะทำอะไรอ่ะ” ผมตกใจเมื่อขาผมชนของบตียง แล้วผมก็ล้มลงหลังกระแทกปลายเตียง
   “ก็ทำในสิ่งที่พี่ควรจะทำตั้งนานแล้วไง” เขายิ้มเหี้ยม พร้อมกับเริ่มดึงเนคไทออกจากคอเสื้อ
   “คะ...คุณบ้าไปแล้วเหรอ” ผมเริ่มกลัวเขาตอนนี้จริงๆ ผมหดขาขึ้นเขถิบถอยหลังไปเรื่อยๆ จนหลังผมชิดผนังหัวเตียงอีกด้านนึง เขาเริ่มปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ดทีละเม็ดช้าๆ แล้วก็ขึ้นมาคล่อมตัวผมไว้ ขณะที่ผมชันเข่าขึ้นเพื่อถอยหนีเขา กางเกงบ๊อกเซอร์ที่ผมใส่ไว้ก็ร่นขึ้นมาตามจนมองเห็นอะไรต่อมิอะไรหมด เขาไล่มองตั้งแต่ปลายเท้าจนขึ้นมาถึงต้นขาของผม สายตาของเขาที่มองมันแปลกไป มันเหมือนจะโล้มเลียผมด้วยสายตาไปทั้งตัว เขาไม่เคยมองผมด้วยสายตาแบบนี้มาก่อน ผมเริ่มรู้สึกว่าหัวใจผมเต้นแรง แล้วมือเขาข้างหนึ่งก็จับต้นขาผมไว้ มืออีกข้างหนึ่งก็เริ่มลูบไล้โคนขาอ่อนด้านในของผมเบาๆ  ผมรู้สึกเสียววูบอย่างบอกไม่ถูก
   “คุณจะทำอะไรน่ะ ปะ...ปล่อยผมนะ” ผมร้องเมื่อมือไม้เขาเริ่มอยู่ไม่สุข เริ่มลูบไล้สูงขึ้นเรื่อยๆ ผมถีบขาเขาแต่เขาเอามือจับข้อเท้าผมไว้ พร้อมกับดันตัวขึ้นคล่อมและทับขาทับตัวผมไว้ เขาเริ่มซุกหน้าเข้ากับซอกคอผม ผมเบือนหน้าหลบเขา แต่เขาก็ไม่สนใจยังคงซุกไซร้ไปทั่วซอกคอ ข้างแก้ม และหน้าอกผม
   “ถ้าภัทไม่อยู่กับพี่ ก็อย่าหวังเลยว่าพี่จะยอมให้ภัทไปอยู่กับคนอื่น!” เขาตอบเสียงเย็นชาแล้วก็เริ่มจูบที่ริมฝีปากผมอย่างหนักหน่วง ผมพยายามดิ้นและร้องแต่ร้องไม่ออก มือไม้ผมทั้งผลักทั้งดันหน้าอกเขาแต่เขาก็เหมือนจะไม่รู้สึกอะไรเลย ยังคงรุกรานผมต่อไปเหมือนคนบ้า!_____________________________________________________________________________________________

[พูดคุย]
           มีแต่คนว่าน้องภัท น่าสงสารจังเลย  น้องภัทบอกว่าถึงน้องจะซื่อแต่ก็ไม่ได้โง่นะคะ ฮิฮิ 
           ตอนนี้ก็ค้างกันต่อรอบ 2 เหมือนตอนพิเศษ ฮิฮิ 
           

[bulldog17]

ไม่ใช่นางเอกน้ำเน่านะย่ะ

เป็นนายเอกตะหาก 5555

รอดูตอนหน้าดีกว่า

[IRIS]

ภัทแค่ซื่อจริงหรอ..ถ้าภัทคิดซักนิดก็คงรู้ เพราะกับแฟนคนที่แล้วพี่เสือก็ไม่ได้มีท่าทีแบบนี้ใช้มั้ย..แล้วทำไมกับไอ้ชินที่เป็นแค่รุ่นน้องพี่เสือถึงเป็นขนาดนี้..มันต้องมีอะไรมากว่านั้นสิจริงมั้ย..ถ้าภัทไม่โง่ตามคนไม่ทัน ก็คงต้องบอกว่าภัทเข้าข้างไอ้ชินแล้วล่ะ

[HISY]

คนแก่ขี้หึง อิอิ

[honeystar]

ปกติตาเสือไม่หึงโหดขนาดนี้นะ
งานนี้มันต้องมีอะไรซักอย่างแน่นอนน

[่patsaporn]

ถ้าพี่เสือปล้ำน้องความไว้วางใจที่น้องมีให้จะหมดไปนะ บางทีพี่ก็ใจร้อนเกิน
น้องกำลังตัดสินใจจะไปอยู่ใต้ด้วยอยู่แล้วเชียว
อีน้องชินนี่คิดไม่ดีแน่ ๆ เพราะอยู่ดี ๆ ก็หายเมาได้ เป็นแผนชัวร์ ดีนะภัทชวนเพื่อนมาด้วย
แล้วพี่เสือเหมือนรู้อะไรเลย หรือบังเอิญมาเจอกัน น่าอัดเด็กนั่นให้น่วมไปเลย

ขอบคุณค่ะ

[PetitDragon]

พี่เสืออย่ารุนแรงนะ

 

[kny]

ภัทบ้า สังเกตุมาสักพักแล้ว อะไรภัทก็พร้อมจะโทษพี่เสือตลอดละ ถึงพี่เสือมันจะไม่ดี(มาก)ในช่วงแรก อันนี้ยอมรับ แต่ว่ามันก็มีเหตุผลของมันนะ  แต่ภัทก็ขี้งอนแถมพอรู้ว่าเขาชอบละชอบทรมานพี่เสืออีก

[indy❣zaka]

ภัทไม่ได้โง่นะคะ

แต่ภัท "งี่เง่า" และ "คิดน้อย" เกินไปหน่อยค่ะ