ผู้เขียน หัวข้อ: [[THE CAGE]] . . . กรงรัก . . . รวมเล่มแล้วค่า p.59 (อ่าน 551458 ครั้ง)

MilkTea · « เมื่อ02-07-2012 21:46:39 »

อ้างถึง

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

[[ THE CAGE ]] . . กรงรัก . .

[1]

คุณเคยเป็นไหม

หลงรักคนคนหนึ่งอย่างหัวปักหัวปำ

ทุกสิ่งทุกอย่าง คุณมอบให้แก่คนคนนั้นอย่างเต็มใจ

แต่คุณไม่เคยได้รับความรักตอบกลับมา

หนำซ้ำ สิ่งที่ได้รับกลับมา ยังเป็นเพียงความเจ็บปวด ทั้งร่างกาย และหัวใจ

ถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ว่าเหตุใดถึงไม่เลิกข้องเกี่ยวกับคนคนนั้นเสียที

แต่คำตอบที่ได้รับกลับมาจากหัวใจ ก็ยังเป็นคำตอบเดิม ---

R R R R
R R R R R R R

มือบอบบางควานหาโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง ขณะดวงตาคู่สวยสะลึมสะลือมองผู้ที่โทรเข้ามา ในเวลาตีสองของคืนวันอาทิตย์

"ฮัลโหล..."

"เสียงเซ็กซี่จัง ทำอะไรอยู่น่ะ นท?"

"... หลับอยู่น่ะสิ โทรมามีเรื่องอะไรเหรอ?"

ปลายสายหัวเราะเบาๆอย่างไม่สำนึกผิดจากน้ำเสียงหงุดหงิดของฝ่ายตรงข้ามเลยแม้แต่น้อย

"พี่อยู่ที่ร้านเดิม มารับหน่อยสิ"

"... ป่านนี้แล้วเนี่ยนะ"

"ใช่ พี่ไม่ได้เอารถมา แล้วก็มึนหน่อยๆด้วย มารับหน่อยละกันนะ"

นิชาระบายลมหายใจเบาๆ ก่อนที่คิ้วเรียวจะขมวดมุ่นเมื่อได้ยินเสียงผู้หญิงเล็ดรอดเข้าโทรศัพท์มา

"พี่อยู่กับใครน่ะ?"

"หืม เอาน่า นิดๆหน่อยๆเอง"

"... กลับแท็กซี่เองก็ได้ไม่ใช่หรือไง"

หากฟังดีๆชายหนุ่มปลายสายควรจะสังเกตได้ว่านี่ไม่ใช่ประโยคคำถาม หากเป็นประโยคที่แสดงอาการขัดเคืองใจอย่างเด่นชัดอยู่ในน้ำเสียง หรือจะกล่าวว่าอีกฝ่ายรับรู้ ทว่าทำทีเป็นไม่เข้าใจก็เป็นได้

"ไม่เอา ขี้เกียจบอกทาง นทมารับพี่หน่อยละกัน แค่นี้นะ"

อีกฝ่ายรีบวางสายไปก่อนที่เขาจะปฏิเสธ มือเล็กที่กำโทรศัพท์อยู่สั่นระริกด้วยความขุ่นเคือง กี่ครั้งแล้วที่เขาต้องเห็นผู้ชายของเขาอยู่กับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า กี่ครั้งแล้วที่เขาต้องพ่ายแพ้ต่อคำหวานจากปากของผู้ชายคนนั้น

เกลียดคนคนนั้นที่ทำให้เจ็บปวดใจ

เกลียดตัวเองที่ยอมใจอ่อนให้กับผู้ชายคนนั้น

ดวงตาหม่นแสงจับจ้องใบหน้าของตนเองที่สะท้อนอยู่ในกระจกเงา ดวงหน้ารูปไข่ที่เคยสดใสในตอนนี้ช่างหมองนัก เดือนหน้านี้เขากำลังจะมีอายุครบยี่สิบสามแล้ว ตั้งแต่เรียนจบและทำงานมาหนึ่งปี ชีวิตของเขาก็แลดูเปลี่ยนแปลงไปมาก และดูจะเปลี่ยนไปในทางที่แย่ลงเรื่อยๆ ไม่ใช่แค่เรื่องงานที่ยังไม่เข้าที่ แต่เรื่องความรักก็ดูจะรบกวนชีวิตประจำวันของเขาไม่เว้นวัน แม้กระทั่งเวลาพักผ่อน

ร่างบางในชุดเสื้อคลุมสีดำที่สวมทับเสื้อเชิ้ตเรียบๆที่เขาคว้ามาเปลี่ยนก่อนจะรีบเร่งออกจากคอนโดมายังร้านประจำของกลุ่มเพื่อนในย่านทองหล่อ ภายในร้านยังเต็มไปด้วยผู้คนยามราตรีเหมือนเคย นิชายิ้มน้อยๆเมื่อเพื่อนสนิทโบกมือให้ ก่อนจะเดินเข้าไปทักทาย

"ไง นท มารับพี่ชินอีกแล้วเหรอ?"

อจลาเอ่ยทักเสียงหวาน ใบหน้าน่ารักแดงระเรื่อจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ประดับไปด้วยรอยยิ้มสดใส เขานั่งอยู่เคียงข้างอณุภาผู้เป็นคนรักอย่างเป็นธรรมชาติเสียจนบางทีนิชาก็อดน้อยใจไม่ได้ที่เขาไม่มีช่วงเวลาอันแสนหวานแบบนี้บ้าง แต่ครั้นจะคร่ำครวญไปก็ใช่ที่ ในเมื่อเขาเป็นคนเลือกที่จะอยู่อย่างนี้เอง

"อืม..." ใบหน้าหวานเจื่อนลงเล็กน้อย แต่ก็ยอมรับคำแต่โดยดี

"นี่นท พี่ว่าเราอย่าไปตามใจหมอนั่นให้มากจะดีกว่า วันๆเอาแต่กกผู้หญิง หน้าตาดีอย่างนทน่ะ หาใหม่ได้สบายอยู่แล้วนะ"

อณุภาเอ่ยพลางส่งยิ้มให้กำลังใจร่างบางผู้มีอายุอ่อนวัยกว่าร่วมห้าปี ถ้าไม่ติดว่าเตชินท์เป็นเพื่อนสนิทของเขาที่ทำธุรกิจร่วมกันเช่นนี้ เขาคงยุให้เลิกไม่เว้นวันยิ่งกว่านี้

ชายหนุ่มร่างงามขบริมฝีปากเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว เขาไม่อยากพูดถึงประเด็นนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก

ในบางครั้ง คนเราก็รู้ซึ้งถึงเหตุผล

แต่อารมณ์ ก็เอาชนะเหตุผลเหล่านั้นได้โดยสิ้นเชิงทุกครั้ง

"ขอบคุณครับ ว่าแต่พี่เห็นพี่ชินไหม?"

"… อยู่โน่นแน่ะ"

ดวงตาคู่สวยมองตาม จนไปสะดุดเข้ากับชายหนุ่มรูปร่างดีในชุดสีดำสนิทที่ปลดกระดุมเม็ดบน เผยให้เห็นแผงอกล่ำสันอันชวนลุ่มหลง มือหนาโอบกอดร่างระหงของหญิงสาวผมหยักศกในชุดรัดรูปสีแดงสด พร้อมกับยื่นใบหน้าไปคลอเคลียกันอย่างสนิทสนม

เรียวขายาวก้าวไปยังที่แห่งนั้นในทันที ใบหน้าหวานไม่มีรอยยิ้มอีกแล้ว ดวงตาเป็นประกายวาววับราวกับแมวป่าในยามโกรธ มือเล็กวางลงบนบ่าหนา ก่อนที่เจ้าของร่างสูงสง่าจะหันกลับมามองพร้อมกับรอยยิ้มบาง

"มาช้าจัง"

"... ก็มาแล้วนี่ไง! จะกลับไม่กลับ?!"

"อืม กลับกันไหมครับ น้องเล็ก?"

"เอ๋ จะกลับแล้วเหรอคะ? รออีกหน่อยไม่ได้เหรอ? วันนี้พวกเรายังไม่ได้..."

เสียงหวานแผ่วไปเมื่อริมฝีปากถูกประกบ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นรสจูบอันแสนดูดดื่มจนเปลือกตาที่เคลือบไปด้วยสีทองระยิบระยับต้องปรือปิดลงอย่างเคลิบเคลิ้ม

นิชาพ่นลมหายใจออกมา ก่อนจะเมินหน้าหนีไปอีกทางอย่างขัดเคืองใจ ขาเรียวสั่นเทาอย่างไม่อยากจะหยุดยืนอยู่ ณ ที่นั้นอีกต่อไป แต่ก็น่าเจ็บใจที่เขาไม่ยอมวิ่งไปจากที่นั่น ยืนเป็นหัวหลักหัวตออยู่ตรงนั้นจนกระทั่งทั้งสองจูบกันจนพอใจถึงหันมามองเขาเสียที

"ไปกันเถอะ นท แวะส่งน้องเล็กก่อนด้วยนะ"

เจ้าของนามพยักหน้าโดยไม่ตอบคำ ก่อนจะรีบมุ่งหน้าไปยังลานจอดรถด้านหน้า เขาก้าวขึ้นรถออดี้สีดำคันงามที่เจ้าของไม่ได้ขับมาด้วยเพราะหวังว่าจะให้เขาเป็นคนขับมารับ สตาร์ทรถ รอคอยให้บุคคลทั้งสองตามมาที่รถ ใบหน้าสวยไร้แววแปลกใจเมื่อเห็นทั้งสองคนนั่งเบาะหลังราวกับเขาเป็นสารถี

นิชาขับรถออกจากย่านบันเทิงไปสักครู่ใหญ่ ไร้คำพูดใด ในใจเต็มไปด้วยความโกรธเคือง ขุ่นข้อง และเหน็ดเหนื่อยใจ

"อ๊ะ... ตรงนี้ไม่ได้นะ เพื่อนของพี่อยู่..."

"ไม่เห็นเป็นไรเลย น้องเล็กชอบความตื่นเต้นไม่ใช่เหรอครับ?"

ดวงตาคู่งามพยายามหักห้ามอย่างสุดกำลังไม่ให้เหลือบมองร่างทั้งสองผ่านกระจกมองหลัง แต่สุดท้ายเขาก็พ่ายต่อหัวใจของตนเอง ภาพที่เห็นไม่แตกต่างจากที่เขาคาดคิดไว้เลยแม้แต่น้อย

นิชาแค่นยิ้มกับตัวเอง

--- นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาต้องเจอกับเรื่องทำนองนี้

เสียงใสเอ่ยออกไปเรียบๆ หลังจากสะกดกลั้นอารมณ์ให้นิ่งที่สุดเท่าที่จะนิ่งไป

"ให้ส่งน้องคนนั้นที่ไหนล่ะ?"

"หืม ซอย 57 ข้างหน้านั่นน่ะ โทษที ลืมบอกไปเลย"

"ลืม เพราะคิดแต่เรื่องใต้สะดือน่ะสิ"

ร่างสูงหัวเราะ แต่ไม่ปฏิเสธใดๆ

ชายหนุ่มร่างเพรียวเอื้อมมือไปปรับแอร์ให้เย็นขึ้น ด้วยหวังว่าจะดับอารมณ์ร้อนที่พุ่งพล่านอยู่ในใจให้ลดลงได้บ้าง โดยไม่ทันรู้ตัวเลยว่า มือบอบบางที่สั่นระริกคู่นั้น เย็นเยียบราวกับไร้ซึ่งชีวิต

นิชาเดินเข้ามาในคอนโด โดยไม่ปรายสายตามองร่างสูงที่ก้าวตามมาพร้อมกับปิดประตูห้อง เขาถอดเสื้อคลุมออกแล้วเหวี่ยงลงบนโซฟาด้วยแรงโมโห ก่อนจะก้าวเดินเข้าห้องนอนไปอย่างรวดเร็ว ด้วยตั้งใจจะหลีกหนีร่างสูงที่รังแต่ทำให้เขาเจ็บปวด และหลีกเลี่ยงดวงตาคมเข้มแฝงแววยิ้มที่มักทำให้เขาใจอ่อน

ทว่าเตชินท์คาดการณ์เอาไว้ดีอยู่แล้ว เขาโอบร่างที่เดินหนีเขาเอาไว้ได้ทันก่อนที่อีกฝ่ายจะปิดล็อกประตูห้องนอน

"น้องนท คนดี โกรธอะไรพี่เหรอ?"

"ไม่... ปล่อยผม"

มือบางพยายามจะแกะลำแขนที่โอบรอบเอวของตนออก แต่ก็รู้ดีว่าไร้ผล

"ไม่เอาสิครับ หันหน้ามาคุยกันดีๆซิ"

ร่างหนาที่กำลังมากกว่าคว้าให้ร่างเพรียวหันมาเผชิญหน้า เขาอมยิ้มเมื่อเห็นใบหน้างดงามเมินหนี ดวงตาคู่สวยที่แข็งกร้าวทำให้เขามักหยักยิ้มอย่างขบขันเสมอ เพราะไม่ว่านิชาจะโกรธเขามากมายแค่ไหน สุดท้าย แค่เขาพูดจาหว่านล้อมไม่กี่ครั้ง นิชาก็จะใจอ่อนยวบทุกที

"ปล่อย สกปรก"

"สกปรกอะไร? เพิ่งอาบน้ำเมื่อตอนเย็นเองนะ"

"นั่นแหละ เหม็นกลิ่นเหล้า ถอยไปนะ"

"ดุจัง... ตั้งแต่ทำงานมานี่โหดขึ้นนะ เมื่อก่อนยังเป็นแค่นักศึกษาน่ารักน่าเอ็นดูอยู่แท้ๆ"

เขานึกไปถึงยามที่ได้พบกับร่างเพรียวเป็นครั้งแรกที่คณะนิเทศศาสตร์มหาวิทยาลัยชื่อดังแถบใจกลางเมือง ร่างตรงหน้ายังเป็นเพียงเด็กหนุ่มวัยเยาว์ที่สนอกสนใจไปเสียทุกเรื่อง เมื่อได้พบกับเขาซึ่งในตอนนั้นได้รับเชิญจากเพื่อนสมัยเรียนให้ไปบรรยายเกี่ยวกับเรื่องของยาเสพติดเพื่อเป็นแนวทางในการป้องกัน เพราะเพื่อนสนิทของเขาแต่ละคนทราบดีว่าอาชีพของเขาคืออะไร แต่ในเมื่อทุกคนเข้าใจดีว่าไม่มีทางจับเขาเข้าตารางได้เป็นแน่ ก็ใช้ประโยชน์จากความรู้ที่อาชีพเขาให้มาเสียเลย ปฏิเสธก็ไม่ได้เสียด้วย อย่างไรเสียก็เพื่อนกัน

"ก็ไปหาเด็กเอ๊าะๆน่ารักๆคนอื่นซะสิ!"

"ไม่เอาหรอก สำหรับพี่ ไม่มีใครดีเท่านทแล้วนะ"

"โกหกหน้าด้านๆ เมื่อกี้เพิ่งกอดคนอื่นมาอยู่เลยยังจะกล้าพูดอีกนะ"

เตชินท์ยิ้มกว้างแทนคำตอบ เขาไม่ปฏิเสธเพราะนั่นเป็นเรื่องจริง แต่จะพูดมากให้เข้าตัวเองทำไม ในเมื่ออีกฝ่ายก็หลีกหนีอ้อมแขนของเขาไปไม่พ้นอยู่ดี ที่สำคัญ เซ็กส์ในยามที่นิชาโกรธ มีทั้งการขัดขืน การตัดพ้อ และความร้อนแรงในแบบที่ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชายคนไหนก็มอบให้เขาไม่ได้

เขาอยากจะรู้นักว่า นิชาจะยอมอภัยให้เขาต่อไปได้อีกนานแค่ไหน

เขาเป็นนักธุรกิจ จริงๆก็เป็นเพียงหน้าฉากเท่านั้น นั่นเป็นเพียงคำเรียกให้ดูดีในสังคมเบื้องหน้า ทว่าในสังคมมืดเบื้องหลังต่างรู้ดีว่า ‘นักธุรกิจ’ ในที่นี้หมายถึงอาชีพอะไร แน่นอนว่าโลกของธุรกิจ เรื่องของผลประโยชน์ย่อมมาเป็นอันดับหนึ่ง เขาไม่ใช่คนชั่วร้าย แต่เขาก็ไม่ใช่เทวดาที่จะยื่นมือไปอุปการะใคร ในโลกใบนี้ คนที่อ่อนแอย่อมตกเป็นเบี้ยล่าง และค่อยๆถูกคนที่เข้มแข็งเหยียบจนตายไปในที่สุด

"โกรธเรื่องนี้หรือ?"

"ไม่ได้โกรธ แค่รำคาญ อย่ามาปลุกผมด้วยเหตุผลไร้สาระแบบนี้อีกได้ไหม"

"ทำไมล่ะ? น้องนทรักพี่ชินไม่ใช่เหรอครับ?"

ความสัมพันธ์ของผู้ชายด้วยกันมันก็เท่านี้ เหมือนกับนาฬิกาข้อมือ ไม่ถึงกับขาดไม่ได้ แต่ก็จำเป็นในการใช้ชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะราคาแพงสักเพียงไร ก็ไม่ใช่สิ่งที่จำเป็นต้องใส่ติดตัวไว้ตลอดเวลา หรือต้องเอาไปอวดใครต่อใคร เบื่อเมื่อไหร่ก็แค่เปลี่ยนเรือนใหม่เท่านั้น เพราะไม่ว่านาฬิกาเรือนไหนก็บอกเวลาได้เหมือนกัน

ดวงหน้าหวานที่เต็มไปด้วยความโกรธ และหยดน้ำตาที่เจ้าตัวพยายามกลั้นเอาไว้เอ่อล้นดวงตาสีน้ำตาลลูกกวางที่งดงามเสียจนสะกดลมหายใจของผู้พบเห็นได้มากมายนับไม่ถ้วน เตชินท์ภูมิใจนักที่ได้เป็นเจ้าของเรือนร่างที่ทุกคนหมายปองเช่นนี้

เขาใช่ว่าจะมีคู่นอนอยู่เพียงคนเดียวเสียเมื่อไหร่ มาเฟียหนุ่มโลดโผนอย่างเขา อยากได้อะไรก็ต้องได้ และรูปลักษณ์ภายนอกที่ดูดีเช่นนี้ ไม่ต้องพยายามอะไรก็มีคนมากมายอยากใกล้ชิดด้วย เพียงแต่คู่นอนคนไหนที่เขาถูกใจนานเป็นพิเศษเหมือนนิชานั้น ยังไม่มี หรือจะเรียกว่าไม่มีคู่นอนคนไหนทนอยู่กับเขาได้นานเท่านิชาก็ว่าได้

"ไม่เห็นต้องโมโหเลย นทก็รู้ว่าพี่ไม่ได้จริงจังอะไรกับผู้หญิงพวกนั้นอยู่แล้ว"

เขาไม่ได้โกหก เขาไม่ได้จริงจังอะไรกับผู้หญิงที่พบเจอกันในผับที่ควงเล่นด้วยเพียงชั่วข้ามคืน และเขาก็ไม่ได้จริงจัง แม้ว่าคนคนนั้นจะเป็นคนที่คอยเปิดประตูรอรับเขาอยู่ที่บ้านก็ตาม

".... ผมไม่ใช่นกในกรงของพี่นะ"

"พี่ก็ไม่เคยขังนทเอาไว้สักหน่อย"

นิชาไม่ตอบคำ เขาพยายามสะบัดกายหนีไปจากอ้อมแขนกำยำที่โอบรอบกายของเขาเอาไว้แน่นราวกับคีมหนีบ เรียวขาสั่นเทาเมื่อใบหูบางถูกขบเบาๆ ก่อนที่ปลายลิ้นอุ่นจะรุกไล้เข้ามาอย่างหยอกเย้า

“ฮึก อื้อ... อย่า...”

ร่างโปร่งไม่เคยหลีกหนีได้พ้น เนื่องจากเตชินท์รู้จุดอ่อนของร่างตรงหน้าดีเสียยิ่งกว่าร่างกายของตนเองเสียอีก

ใบหน้าคมคืบเข้ามาใกล้ หมายจะแนบจูบให้หนำใจ แต่ใบหน้างามกลับเมินหนี แพขนตายาวสั่นระริก ก่อนจะเอ่ยคำพูดด้วยน้ำเสียงที่เจ้าตัวพยายามควบคุมให้คงที่ที่สุดเท่าที่จะทำได้

"อย่า... ริมฝีปากของพี่ เพิ่งจูบกับผู้หญิงคนนั้นมา"

เตชินท์เหยียดยิ้มบาง "งั้นนายก็ล้างด้วยริมฝีปากของนายซะสิ" เอ่ยพลางรั้งศีรษะมนขึ้นเพื่อรับจูบอันหวานล้ำและรุกไล่สติของร่างบอบบางให้กระเจิดกระเจิงไกล รสจูบที่แสนคุ้นเคยและสอดประสานกันได้อย่างลงตัวทำให้ร่างเล็กสั่นสะท้าน แขนเรียวโอบรอบบ่าหนาพร้อมกับรั้งให้แนบจูบลึกล้ำยิ่งขึ้น ไม่ทันรู้ตัวเลยว่าอีกฝ่ายยิ้มอยู่ในใจเมื่อรับรู้ถึงอาการนั้น

"... พี่มันคนใจร้ายที่สุด"

"แต่นายก็รักคนใจร้ายคนนี้ไม่ใช่เหรอ?"

นิชางับริมฝีปากที่แดงช้ำจากการถูกขบเม้มเมื่อครู่ ดวงตาคู่สวยปรือลงเมื่อใบหน้าดูดีเคลื่อนเข้ามาใกล้อีกครั้ง

เกลียดตัวเองที่ใจอ่อน

เกลียดตัวเองที่รักผู้ชายคนนี้อย่างสุดหัวใจ

"... ครับ ผมรักพี่ชิน"

ใครชอบแนวตบจูบ ดราม่า ก็เรื่องนี้แหละค่ะ

แม้ว่าชานมอาจจะยังใช้ภาษาไม่ดีนัก บางอย่างก็อาจขาดๆเกินๆไปบ้าง

แต่ก็ ฝากติดตามด้วยนะคะ!!

TONG · «ตอบ #1 เมื่อ02-07-2012 21:53:25 »

กรงแบบนี้ ดิ้นไม่หลุดจริงๆ

KaorPaor · «ตอบ #2 เมื่อ02-07-2012 21:55:01 »

ติดตามเรื่องใหม่ น่าอ่าน

Tiamo_jamsai · «ตอบ #3 เมื่อ02-07-2012 22:05:05 »

สนุกมากค่ะรีบมาต่อนะค่ะ

bobie · «ตอบ #4 เมื่อ02-07-2012 22:19:25 »

ชอบแนวแบบนี้
จะรอติมตามนะคะ

JJHJJH · «ตอบ #5 เมื่อ02-07-2012 22:22:12 »

บวกให้กำลังใจจ้า

anuruk97 · «ตอบ #6 เมื่อ02-07-2012 22:26:23 »

ตอนรับเรื่องใหม่ค่ะ+1 ให้ก่อนเลยอันดับแรก

ชอบเรื่องนี้...........ฉันจะคอยดูแกไอ้พระเอกหน้าหม้อว่านกน้อยในกรงทองวันนี้ที่แกไม่รักหากวันหนึ่งที่เข้าโบยบินจากไปแกจะเป็นอย่างไร :z13:คิดตามผู้เขียนต่อไป

honeystar · «ตอบ #7 เมื่อ02-07-2012 22:37:09 »

น่าอ่านมากเลยค่ะ
ท่าทางกรงนี้จะออกไปได้ยากแน่นอน

jimmyFG · «ตอบ #8 เมื่อ02-07-2012 22:52:46 »

บวกเป็ดให้เลย ชอบแนวนี้มากๆ
รอติดตามนะ

kasune · «ตอบ #9 เมื่อ02-07-2012 23:24:37 »

น่าติดตามสุดๆค่ะ
แต่แบบสงสารนิชา(รึเปล่า?)อะ TvT
ท่าทางจะออกจากกรงไปไม่ได้ง่ายๆแฮะ!
เดี๋ยวต้องให้มีอีคู่แข่งการค้า(?)ของเตชินมาลักพาตัว

//ว่าไปนั่น

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE · « **ตอบ #9 เมื่อ:** 02-07-2012 23:24:37 »

ประกาศที่สำคัญ

ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432

รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0

kny · «ตอบ #10 เมื่อ02-07-2012 23:26:20 »

bulldog17 · «ตอบ #11 เมื่อ02-07-2012 23:34:15 »

เฮ้อ....เกิดคดีฆาตกรรมฉันก็ไม่แปลกใจ

รอวันนกน้อยระเบิดลง

yeyong · «ตอบ #12 เมื่อ03-07-2012 00:21:42 »

ก็อย่างที่ชินว่า เค้าไม่ได้ปิดกรงไว้
เหลือแต่ว่านทกล้าที่จะบินออกมาจากกรงหรือเปล่า

มาต่อเร็วๆน๊า

BBSS · «ตอบ #13 เมื่อ03-07-2012 01:36:49 »

พล็อตเรื่องมันคล้ายๆๆ กับ manga yaoi เรื่อง Overdose ของ Kawai Touko เลยอ่ะค่ะ

ไม่ทราบว่าคนเขียนเคยอ่านหรือเปล่าค่ะ

แต่โดยรวมแล้วก็สนุกดีค่ะ

tippy · «ตอบ #14 เมื่อ03-07-2012 07:10:06 »

ชานม!!!!!!!!!!! พี่วิศกับนอ้งวียังไม่ไปไหน มาเปิดเรื่องใฝหม่ให้อ่านอีกแระ เห็ยชื่อชานมเลยเข้ามาอ่าน น่าติดตามนะ

อยากเห็นผู้ชายที่ไม่ยอมลงให้ใครอย่างนี้ แพ้ภัยตัวเองจริงๆ แต่ดูแล้ว ดราม่าแน่เลย

MilkTea · «ตอบ #15 เมื่อ03-07-2012 09:02:40 »

อ้างจาก: BBSS ที่ 03-07-2012 01:36:49

พล็อตเรื่องมันคล้ายๆๆ กับ manga yaoi เรื่อง Overdose ของ Kawai Touko เลยอ่ะค่ะ

ไม่ทราบว่าคนเขียนเคยอ่านหรือเปล่าค่ะ

แต่โดยรวมแล้วก็สนุกดีค่ะ

ต้นฉบับของพี่สาวชานมบอกไว้ว่า ได้พล็อตมาจากการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่จำชื่อไม่ได้
เชื่อว่าเรื่องนี้แน่เลยค่ะ ^^ ขอบคุณนะคะ พี่เขาบ่นเหมือนกันว่าจำชื่อไม่ได้เพราะอ่านจากในเน็ต

อ๊ะ แต่ว่า เรื่องท่ีชานมกำลังรีไร้ท์ ไม่ใกล้เคียงเลยค่ะ
พ่ีชินของเราแรงกว่า 555

ruby · «ตอบ #16 เมื่อ03-07-2012 13:14:48 »

อยากรู้ว่าถ้าวันนึงนกหลุดไปจากกรงได้ อิพี่ชินมันจะทำยังงัย
รออ่านต่อค่ะ

rubymoona · «ตอบ #17 เมื่อ03-07-2012 16:39:35 »

แม่งโว๊ย!//ตบเข่าฉาด
อ่านเรื่องนี้แล้วเราถึงจะถึงบางอ้อว่าทำไมผู้หญิงถึงทนอยู่กับผู้ชายที่ชอบนอกใจได้ทุกที มันเป็นแบบนี้นี่เองสินะ!!!
แต่มัน...ไม่ยุติธรรมเลย!!!
เชื่อคำเตือนแล้วบินไปหาคนใหม่ที่ดีกว่าเถอะคะนท!!!

lidelia · «ตอบ #18 เมื่อ03-07-2012 17:15:33 »

สงสารนทอ่ะ

swordtails · «ตอบ #19 เมื่อ03-07-2012 17:15:49 »

+ เป็ดหนึ่งตัวไปก่อนเลยจ้ะ !

เปิดเรื่องมามันใช่เลยค่ะเนี่ย มันใช่เลย ! แบบที่ชอบเลย ~
เห็นอนาคตนองน้ำตาของน้องนทอยู่รำไร

รอดราม่าตอนต่อไปค่ะ ! ชานมสู้ ๆ !

ปล. โลกนี้ช่างกลมนัก ^^

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE · « **ตอบ #19 เมื่อ:** 03-07-2012 17:15:49 »

andear · «ตอบ #20 เมื่อ03-07-2012 18:30:31 »

ม่ายยยยย แหกกรงหนีไปเล๊ยยยยย แนวนี้เเหละแหล่มเลย อิอิ

hellfire · «ตอบ #21 เมื่อ03-07-2012 19:04:08 »

จองพื้นที่ว่างงงง

ดราม่า สะใจ 555+

roseen · «ตอบ #22 เมื่อ03-07-2012 19:20:01 »

:z3:กรงกามมากกว่า

kslave · «ตอบ #23 เมื่อ03-07-2012 19:27:09 »

สนุกค่ะ ติตามตอนต่อไปนะค่ะ

Heladasless · «ตอบ #24 เมื่อ03-07-2012 19:33:54 »

มาตอนแรกก็ต้องต้มน้ำซะแล้ว

-west- · «ตอบ #25 เมื่อ03-07-2012 19:53:31 »

พระเอกดูเท่ห์มาก ชอบค่ะ
รอดูนกตัวน้อยๆต่อไป

iforgive · «ตอบ #26 เมื่อ03-07-2012 20:18:12 »

เปิดตัวพระเอกได้เลว เอ๊ย แรงมาก เป็นเราจะโดดถีบหน้าซักที
อ่านแล้วชะมัด ทำกันถึงขนาดนี้แล้ว หาคนอื่นดีกว่า หรือไม่ก็เลิกไปเลย

phenomintna · «ตอบ #27 เมื่อ03-07-2012 20:19:50 »

ชอบมาม่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

♠DekDoy♠ · «ตอบ #28 เมื่อ03-07-2012 20:35:27 »

สนุกดีค่ะ แต่ไม่ค่อยจะปลื้มกับนายเอกโง่เลยแหะ --"

oiruop · «ตอบ #29 เมื่อ03-07-2012 20:36:12 »

ข่าว:

ผู้เขียน หัวข้อ: [[THE CAGE]] . . . กรงรัก . . . ** รวมเล่มแล้วค่า p.59 ** (อ่าน 551458 ครั้ง)

Tiamo_jamsai

honeystar

kasune

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

tippy

swordtails

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

kslave

ผู้เขียน หัวข้อ: [[THE CAGE]] . . . กรงรัก . . . รวมเล่มแล้วค่า p.59 (อ่าน 551458 ครั้ง)