ตอนที่ 17 สิ่งที่ทำ ทำเพื่ออะไร?
โชน
ผมจ้องมองคีตาที่หลับอยู่ในรถ ดวงตาของคีตายังคงบวมจากการร้องไห้อย่างหนัก ตอนที่ผมให้เขาไปอาบน้ำผมได้ยินเสียงสะอื้น คีตาคงร้องไห้
แต่ถึงคีตาจะร้องไห้อีกสักเท่าไรผมก็ไม่ใจอ่อนเด็ดขาด ผมพูดกับตัวเองในใจ
แต่พอมองหน้าคีตาแล้วความรู้สึกที่ผมพยายามกดลึกให้ข้างใต้ในหัวใจกลับกระหน่ำให้ใจผมเจ็บ
เมื่อก่อนผมเคยทะนุถะนอมร่างกายนี้แล้วตอนนี้ผมกลับมาทำลายซะเอง
ผมนึกถึงสิ่งทำตอนที่ผมทำร้ายคีตา ผมทำไปเพื่ออะไร?
เพื่อเก็บค่าจ้างตามปากว่า
หรือเพราะในใจผมยังไม่เคยลืม
แต่ไม่ว่าจะเพื่ออะไรก็ตาม
ตอนนี้คีตาเป็นของผมและผมจะไม่มีวันยกให้ใคร
แค่คิดว่าร่างที่ผมแตะถูกไอชั่วที่ไหนไม่รู้มาแตะแล้ว ความโกธรก็วิ่งพล่าน ผมกระชากตัวคีตาให้ตื่นขึ้นมา
คีตากระพริบตาถี่ๆมองผมก่อนที่จะมองไปรอบๆ
“ที่นี่”
“ที่ๆนายจะต้องอยู่ไปตลอดจนกว่าฉันจะพอใจ”
“พอใจ”คีตาทวนคำผม
“ใช่ นายจะต้องอยู่ที่นี่จนกว่าฉันจะเห็นนายทุกข์ทรามานจนสาแก่ใจฉัน”ผมตอบ
“แน่ใจว่านายจะทำอะไรฉันได้”
“ทำไม่ได้ก็ทำเมื่อวานก็รู้แล้ว หรือว่าสนองตอบความร่านของนายไม่ได้กัน”
“เพี้ย”คีตาตบหน้าผม
“ฉันไม่ได้ร่าน คนน่ารังเกียจอย่างนายมันคงจะมีแต่ความคิดที่สกปรกโสโครกสินะ”
“ไม่ร่านแล้วที่ท้องแล้วไม่มีใครโผล่หัวมารับผิดชอบเนี่ย เขาเรียกว่าไร”ผมพูดคีตายกมือจะตบผมอีกแต่ผมจับมือเอาไว้
“อย่าคิดว่าจะตบฉันได้อีกเป็นครั้งที่สอง”ผมพูดก่อนที่จะง้างมืออีกข้างขึ้นมาและบรรจงตบลงไปที่ใบหน้าคีตา
“อีกเรื่องที่ฉันจะบอกกับนายจากวันนี้เป็นต้นไปถ้านายกล้าลงมือกับฉัน ฉันจะตอบแทนให้เป็นสองเท่า”ผมพูดก่อนที่จะตบหน้าคีตาอีกครั้ง แล้วเหวี่ยงคีตาลงพื้น
“จำใส่ใจนายด้วย ว่าจากนี้ไปอิสระของนายเป็นของฉัน”ผมพูดก่อนที่จะเดินเข้าบ้านไม้ที่ผมปลูกไว้กลางป่า
“อ้อ แล้วอย่าลืมขนกระเป๋าเข้าบ้านด้วย”ผมหันมาพูดกับคีตาที่ยังคงนั่งอยู่กับพื้น ใบหน้ามีรอยแดงจากการถูกตบชัดเจนทั้งสองข้าง
ผมมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะเหยียดยิ้ม สมแล้วล่ะ ก็ในเมื่ออยากให้ผมแต่งงานเอง ก็ทนให้ได้ตลอดนะ
.......................................
คีตา
ผมเจ็บที่ใบหน้าโชนตบมาโดยที่ไม่ยั้งมือกลิ่นเลือดที่อยู่มุมปากทำให้ผมอยากจะอาเจียนออกมา
ผมทำอะไรผิด ผมไม่ได้ผิดอะไรลูกผมก็เหมือนกัน แล้วทำไมถึงต้องเป็นแบบนี้
ผมพยายามลุกขึ้นแต่มันก็เหมือนกับการที่ผมฝืนร่างกายตัวเองมากเกินไป ผมยังเจ็บร่างกายอยู่
แต่ผมก็ลุกขึ้นแล้วก็ไปหยิบของในรถ ผมมองเข้าไปในรถก็พบกับรูปภาพของผู้ชายที่กอดผู้หญิงคนหนึ่ง
“ขนาดในรถยังเอามาตั้งไว้เลย ไม่เอารูปยัยนั่นมาบูชาไว้บนหิ้งเลยล่ะ”ผมพูด
ในหัวผมกำลังตีรวนไม่รู้ว่าจะไปอิจฉาเธอหรือโกธรเธอทำไมในเมื่อโชนก็ไม่ได้รักผมไม่รู้ว่าเพราะอากาศที่ร้อนหรือเปล่าสายตาผมเริ่มเบลอๆก่อนที่จะดำมืด
ร่างของผมกำลังจะหล่นผมรู้สึกได้ถึงมือที่คอยประคองผมอยู่
“ให้มันได้อย่างนี้สิ”เสียงดังขึ้นแต่ผมไม่สนใจแล้วผมขอหลับตาอยู่อย่างนี้ต่อไปดีกว่าตื่นขึ้นมาเจอกับฝันร้าย
TBC…………..
หัวข้อ: ช่วยตอบผมที...ใครเป็นพ่อของลูกผม??? THE END (อ่าน 300131 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก