หัวข้อ: ช่วยตอบผมที...ใครเป็นพ่อของลูกผม??? THE END

[_DRB_]

 

[SAFERNSAZAAAAA]

สนุกดีคะ  แต่ก็ยัง งงๆ อยู่ตะหงิดๆ 5555

[entirom]

แล้วโซนจะคิดว่าใครเป็นพ่อล่ะนั้น

[omuya]

อ่านะ เห็นยาซองยาแล้วคุณพระเอกจะคิดไปไกลอีกปะหนอ

[minenat]

รอต่อค้าๆๆๆๆ

[ฤดูใบไม้หลากสี]

เอ่อ ตอนเดียว สั้นๆ

อีพี่โชนรัคคีตรามาก่อนนี่เอง เอาแล้วคีย์เอ๊ย โชนเห็นสลากยาบำรุงครรภ์แล้ว
ที่นี้ดราม่าก็จะมาต่อที่ว่า อีพี่โชนอาจจะพูดว่า "หาพ่อให้ลูกไม่ได้ก็เลยมาแต่งกับชั้นงั้นสิ" ใช่ป่ะ #มโนเอง

[ลิงน้อยสุดเอ๋อ]

เรื่องชักสับสนแล้วอ่ะ

สรุปโชนเคยรักหรือไม่ก็ยังรักอยู่สิ

อืมๆๆ

[aoihimeko]

เชนฟังคำตอบไม่จบรึเปล่า ขออย่าให้โชนเข้าใจผิดอีกเลย

[kuro]

ภายในอาทิตย์นี้จะมาอัพค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ

[อยากกินไข่พะโล้ โปะ]

ที่คีกอดเชนเพราะคิดว่าเป็นโชนหรือป่าว?  -3-

[actionmarks]

โชนแน่ ๆ เลย

[hello_lovestory]

พี่โชเป็นพ่อเด็กหรือป่าวหว่า

[maykiz]

ค้างคา อะๆๆๆๆ อ๊ากกกกกกๆๆ น้ำตาจิไหล

[sukaz]

 

[loveaaa_somsak]

 

[kuro]

ตอนที่ 14 สิ่งที่ทำไป...ใช่สิ่งที่ใจต้องการ?
โชน
   ผมเขย่าตัวคีตา ผมต้องการคำตอบ และขอให้คำตอบมันไม่ใช่อย่างที่ผมคิด

   ชื่อที่ติดอยู่ที่ซองยายังติดตาผมอยู่ คีตา อัศวเหมันต์

   “โชน”คีตาเรียกผมอย่างงัวเงียก่อนที่จะผลักมือผมออกไปจากตัว

   “ทีฉันแตะต้องนายไม่ได้ แต่ถ้าเป็นคนอื่นนายคงจะจับตัวเองใส่พานให้เลยใช่ไหม”

   “นายหมายความว่าไง”ผมโยนซองยาใส่ให้หน้าคีตา

   “นี่มันหมายความว่าไง”คีตามองซองยาอย่างตะลึงก่อนที่จะมองหน้าผม

   “นี่นายไม่รู้”   

   “ใช่ แต่ตอนนี้ฉันพอเข้าใจแล้ว

   นายมันยังเป็นเหมือนเมื่อก่อน เที่ยวร่านกับใครไปทั่ว แล้วตอนนี้ก็ท้อง ถึงจะไม่รู้ว่านายท้องได้ไง

   แต่ที่แน่ๆ ต้องไม่มีใครเขารับผิดชอบ ถึงได้ให้ฉันมาแต่งงานด้วย”ผมบอกออกไป ผมจ้องมองคีตาอย่างสมเพช นี่เหรอคนที่ผมเคยรัก สภาพมันก็ไม่ต่างอะไรจากหญิงงามเมือง

   “สิ่งที่นายเข้าใจฉันก็พูดไม่ได้ว่ามันผิด

   แต่ที่นายเข้าใจน่ะมันไม่ได้ถูกต้องทั้งหมด

   ใช่ ฉันท้องและไม่มีใครรับผิดชอบแต่ฉันไม่ได้ไม่สิไม่แม้แต่จะคิดที่อยากจะแต่งงานกับนาย...กับคนที่ฉันเกลียด...”คำพูดคำสุดท้ายของคีตาทำให้เส้นความอดทนของผมขาดลง ผมประกบริมฝีปากของผมกับปากบางที่พึ่งพูดวาจาที่เชือดเฉือนใจผม

   “เกลียดงั้นเหรอ งั้นนายก็ลองเป็นของคนที่นายเกลียดหน่อยจะเป็นไรไปล่ะ อ้อ แล้วไม่ต้องดีใจไปล่ะว่าสิ่งที่ฉันจะทำต่อไปนี้แปลว่าฉันรักนาย ฉันก็แค่อยากเก็บค่าจ้างที่ต้องมาแต่งงานกับนายก็เท่านั้น”ผมพูดก่อนจะผลักร่างของคีตาที่กำลังจะลุกหนีลงบนเตียง

   “ปล่อยนะ”

   “เสียใจ ฉันไม่ปล่อยนายไปหรอก”ผมบอกก่อนที่จะไชร์ซอกคอของคีตา ในขนาดที่มือของผมข้างหนึ่งก็กุมมือของคีตาไว้แล้วมืออีกข้างก็ปลดเสื้อผมของคีตาออก

   “นายก็รู้ว่าฉันท้อง”ผมเงยหน้าขึ้นมามองหน้าคีตาก่อนที่จะเหยียดยิ้ม

   “นายไม่เคยรู้หรือไง คนท้องก็ทำได้แต่ต้องไม่รุนแรง ไม่งั้นจะเป็นไงนายคงรู้ดี ฉันจะให้เลือกก็ได้ ว่านายจะยอมเป็นของฉันดีๆหรือจะให้ฉันใช้กำลัง”ผมถามคำถามที่ไม่ว่ายังไงผมก็มีแต่ได้

   “สารเลว”คีตาพูดก่อนที่จะยอมอยู่นิ่งให้ผมทำตามใจทั้งที่เมื่อกี้ยังพยายามดิ้น

   “ก็ลองตกเป็นของคนสารเลวคนนี้ดูสิ”ผมพูดก่อนที่จะทำตามสิ่งที่ตัวเองอยากทำ

   “เจ็บ...”เสียงที่ได้ยินทำให้ผมรู้สึกผิดแต่ผมก็หยุดตัวเองไม่ได้แล้วตอนนี้ตัวผมอยากจะเข้าไปในตัวคีตาให้มากที่สุด

   ผมขยับส่วนกลางของร่างกายจนกระทั่งปลดปล่อยเข้าไปในตัวคีตา

   “อ้า”

   ผมจ้องมองคีตาที่ตอนนี้สลบไป หน้าตาที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาทำให้ผมรู้สึกผิดมากแต่นั่นก็เป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ ผมเชยคางคีตาที่กำลังหลับตา

   “ในเมื่อนายอยากจะให้ฉันแต่งงานกับนายนักล่ะก็ ฉันก็จะทำแต่มันต้องแลกกับความเจ็บปวดของนายนะ”ผมพูดพร้อมกับจูบลงบนหน้าผากคีตา

   “ตอนนี้นายหลับซะเพราะเมื่อนายตื่นขึ้นมานายจะต้องเจอกับฝันร้ายที่สุดในชีวิต”

TBC…………

[kuro]

ต้องขอโทษด้วยค่ะที่อัพช้าพอดีตอนนี้คนเขียนไม่ค่อยว่างแต่งค่ะ
แต่วันนี้คนเขียนจะมาลงให้อีกตอนนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ

[loveaaa_somsak]

drama เต็มขั้น

[Poseidon]

อิโชนแก เลวมากกก

[Aomampapeln]

อืมใช่สารเลวมาก
อยากจะตะโกนใส่หน้าไอ้คุณพี่โชนนั่นลูกแกนะเฟ้ย!!ชิส์

[saruttaya]

ดราม่าอะ

[Lemon_Tea]

ถ้าบอกว่าลูกในท้องคี คือลูกโซน
นายจะว่าไงฮะ 

[entirom]

อ้าวววว
ไม่คิดว่าตัวเองเป็นพ่อบ้างหรอ

 

[nunnuns]

เชี่ยโชน โชกโชนนักเรื่องเลวๆเนี่ยยย(อินจัด)

สงสารคีตา อย่าไปยอมมันนะลูก หลอกให้มันรักแล้วหนีไปให้ไกลเลย(ติดสวรรค์เบี่ยงน่ะค่ะ5555)

[maykiz]

ใจร้ายว่ะโชน

[kuro]

ตอนที่ 15 ความจริงในหัวใจ
คีตา
   ผมตื่นมาความรู้สึกแรกที่ผมรู้สึกได้คือเจ็บ เจ็บเหมือนกับร่างกายจะแตกสลาย
แค่ขยับตัวก็ปวดไปหมด ผมหวังว่าลูกของผมคงจะไปเป็นไร

   “ตื่นแล้วหรือ”ผมมองไปทางต้นกำเนิดเสียงก็เจอกับโชน ผู้ชายที่ผมเคยรักและเจ็บปวดที่สุดความทรงจำมากมายมันหลั่งไหลเข้ามาในตัวผม

   เมื่อก่อนผมกับโชนเคยทะเลาะกันแล้วทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไป

   ทุกอย่างมันเริ่มต้นจากตอนนั้นที่ผมเหม่อมองหน้าโชนตอนที่ทะเลาะด้วยจนเกือบโดนรถชน

   “ซุ่มซ่าม”ถึงคำพูดนั้นจะทำให้ผมโกรธแต่อ้อมกอดของเขามันแสดงถึงความห่วงใย

   และต่อมาที่โชนจูบผม ถึงมันจะไม่ดีแต่ผมก็ยอมรับว่ารู้สึกดีมากเลยแต่ถึงจะเป็นอย่างงั้นผมก็ยังร้องไห้ เพราะจูบที่ตั้งใจจะยกให้กับคนที่รักที่สุดดันตกที่เป็นของคนที่ไม่ชอบหน้าที่สุด

   ผมร้องไห้จนโชนดึงผมเข้าไปกอด

   ให้ตายสิมันอุ่นชะมัดเลยอุ่นจนทำให้ผมหยุดร้อง

   “อย่าร้องไห้ดิ อย่างนายไม่เหมาะกับน้ำตา”คำพูดปลอบผม โชนจะรู้ได้ไงว่าผมเหมาะหรือเปล่าแต่ดูท่าหมอนั่นมันคงจะปลอบใครไม่เป็น

   ผมมองตาโชนก่อนที่จะตะโกน “แย่ แย่ แย่ที่สุด ทำไม ทำไม ต้องเป็นนาย จูบฉัน เอาจูบแรกฉันคืนมา”

   ผมที่พึ่งรู้สึกตัวว่าต้องโกรธก็เลยตะโกนออกไป

   “ฉันจะไปส่งบ้าน สภาพแบบนี้นายคงขับรถไม่ไหวหรอก”โชนโมเมรีบพาผมที่อึ้งๆกับความหน้าหนาขึ้นรถและขับไปส่งบ้าน

   จากนั้นโชนก็กลายเป็นแขก(ที่ไม่ได้)รับเชิญของบ้านผม

   ทุกวันๆที่หมอนั่นมาทำให้บ้านของผมที่เคยรู้สึกอ้างว้างอบอุ่นขึ้นมา ถึงผมจะอยู่กับแพรวและมีความสุขแต่ก็เหมือนมันยังขาดอะไรไป

   ตอนที่ผมเจอมีนครั้งแรกใกล้ๆบอกเลยว่าน่ารักมาก ผมเคยแอบมองเวลาที่โชนพามาที่มหา’ลัย

   ช่วงเวลาที่ได้อยู่กับโชนมันทำให้หัวใจผมเกิดความรู้สึกแปลกๆผมไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไรและตอนที่ผมรู้ก็พบกับความเจ็บปวด

   ในวันนั้นผมยังจำได้โชนพาผมไปที่สวนในบ้านผมก่อนที่จะบอกรัก

   “ฉันรักนาย”คำสามคำยังดังก้องอยู่ในหัวผมในตอนนั้น หัวใจผมเต้นอย่างกับกลองและรู้สึกเขิน ผมที่ยังไม่แน่ใจในความรู้สึกของตัวเองก็เลยขอเวลาที่จะคิดทบทวน

   ในระหว่างนั้นโชนไม่มาหาผมเลยทำให้ผมรู้สึกเหงามาก แต่มันก็ดีเพราะมันจะได้มีเวลาให้ผมคิด ผมคิดไปคิดมาพี่หมอก็มาบ้านผม และในตอนที่ผมเห็นพี่หมอมาที่บ้านสมองอันชาญฉลาดของผมก็คิดบางอย่างได้

   ผมลองให้พี่หมอบอกรักผมและกอดผม

   “ฉันรักนาย”พี่หมอพูดแต่มันก็ไม่ได้ทำให้หัวใจผมเต้นได้และอ้อมกอดของเขาก็ไม่อบอุ่นเท่ากับโชน

   “ผมก็รักพี่นะ”ผมบอกออกไป

   “พี่ก็รักนายนะน้องชาย”พี่หมอพูดก่อนที่จะขยี้หัวผม ความรู้สึกที่ผมมีกับพี่หมอและพี่หมอมีต่อผมมันก็คือพี่ชายน้องชายและไม่มีวันเป็นมากกว่านั้น

   ถึงผมจะรู้สึกแบบนั้นมันก็ไม่ได้พิสูจน์สักหน่อยว่าผมรักโชน

   ผมก็เลยลองขอให้เชนที่หน้าตาเหมือนโชนบอกรักและกอดผม

   “คีตานายจะทำแบบนี้ทำไม”เชนถามผม

   “ฉันอยากรู้ว่ารักคนๆหนึ่งหรือเปล่า”เชนมองหน้าผมก่อนที่จะบอกในสิ่งที่ทำให้ผมรู้ว่าผมรักโชน

   “ตอนที่ฉันบอกรักนาย นายรู้สึกใจเต้นไหม ตอนที่ฉันกอดนายนายรู้สึกอะไรหรือเปล่า ตอนที่นายอยู่กับฉันนายรู้สึกเหมือนตัวเองมีความสุขที่สุดในโลกหรือเปล่า”

   “ไม่ ตอนที่นายบอกรักฉัน ใจของฉันมันรู้สึกเฉยๆ ตอนที่นายกอดฉัน ฉันไม่รู้สึกอะไร ตอนที่อยู่กับนาย ฉันไม่ได้รู้สึกมีความสุข อย่าเข้าใจผิดนะเชนตอนที่อยู่กับนายฉันมีความสุขแต่มันก็ไม่เท่ากับ...”

   “ไม่เท่ากับคนๆนั้นสินะ ตอนนี้นายคงรู้แล้วใช่ไหมว่านายรักเขาหรือเปล่า”เชนบอกกับผมก่อนที่จะเดินจากไปปล่อยให้ผมคิดทบทวนแล้วก็ได้คำตอบ

   ผมรักโชน

   รักที่สุด

   เพราะงั้นวันนั้นที่โชนมาหาผมที่บ้านผมถึงได้เข้าไปกอดโดยที่ไม่ได้สังเกตเลยว่ามันมีบางอย่างแปลกไป

   “ดีใจที่พี่มานะ ผมนึกว่าจะไม่มาซะแล้ว”ผมบอกโชน แต่โชนกลับสะบัดแขนผมออก

   “อย่าเอามือสกปรกของนายมาแตะต้องฉัน”ผมอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก รู้สึกตัวอีกทีผมก็ถูกผลักลงพื้น

   “พี่โชนเป็นอะไรไป”ผมถามผมแต่ก็ไร้ซึ่งคำตอบก่อนที่โชนจะจูบผม มือของผมถูกกุมเอาไว้ โชนกำลังปลดเสื้อผ้าผมออก

   “พี่ปล่อยผม”ผมบอกโชนแต่โชนกลับก้มลงไปที่ซอกคอของผมก่อนที่จะกัด

   ผมทำอะไรไม่ได้นอกจากร้องไห้

   ผมรู้สึกว่าสิ่งที่โชนทำหยุดไป

   “นั่นสินะ นายมันง่ายแล้วฉันจะไปทำอะไรกับร่างกายที่มันไร้ค่าทำไมกัน”โชนพูดก่อนที่จะเดินจากไป ปล่อยให้ผมเสียน้ำตา

   ผมเสียใจที่รักเขา

    ถ้าไม่รักผมคงจะไม่เจ็บปวด

    ผมไม่เข้าใจว่าเขาพูดเรื่องอะไร แต่ก็รู้ว่าโชนดูถูกผม

   ผมจึงตัดสินใจว่าจากวันนี้ไปถ้าเราเจอกันอีกผมกับเขาจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม

    แต่ตอนนี้ผมขอร้องไห้

   ร้องให้กับความอ่อนแอของตัวเอง

    ร้องให้กับความรู้สึกที่พึ่งจะมารู้ตัว

    ร้องให้กับความรักที่ยังไม่ทันได้เริ่ม

   “นี่นายจะนั่งเหมออย่างนั้นอีกนานไหม”เสียงของโชนปลุกผมให้ตื่นจากอดีตที่แสนโหดร้ายให้เจอกับความจริงที่แสนเจ็บปวด

   “ฉันจะนั่งเหม่อก็เรื่องของฉัน”ผมตอบออกไป

   “ปากเก่งดีนี่ แต่เก่งให้ได้แบบนี้ตลอดไปเหอะ”โชนพูดก่อนที่จะโยนเสื้อผ้ามาให้ผม

   “ไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า ฉันจะรอข้างล่าง”โชนพูดแล้วเดินจากไปเหมือนกับตอนนั้น

   ตกลงผมเป็นอะไรสำหรับเขา

   โชนเคยบอกว่ารักผม แต่ตอนนี้มันคงจะไม่จริง

   ผมมันก็แค่คนไร้ค่าในสายตาเขา

   ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง
 
   แต่ที่รู้คือ ผมต้องปกป้องลูกของผม

    ผมเอามือลูบที่ท้องของตัวเอง อีกไม่นานผมก็จะได้พบกับลูก ผมไม่มีวันยอมที่จะให้ลูกผมเป็นอะไรไป แม้ว่าผมจะต้องเจอกับอะไรก็ตาม
TBC…………….

[nunnuns]

พ่อของลูกเป็นใครหนอ

อีพี่โชน ตอนนี้ฉันเกลียดแกกกกกกก

[takara]

เง่อ โชนแน่อะที่เป็นพ่อช่ายป่ะ

[ujen]

  เกลียดโชน

 

[Chichi Yuki]

โชนโหดร้าย
ระวังนายเอกของเราจะหนีไป เชอะ!