หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) เตมาเอง 13/11/55 จบแล้ววว รบกวนย้ายให้หน่อยครับ

[MoMoRin]

หวานเกิ้นนนนนน อิจฉาจ้าาาาาา ชิส์ อิอิ

[takara]

หวานซะ อิจฉาเลยอะ

[mystery Y]

หวานเบาๆเต-ชีน ไปได้เรื่อยๆดีเนอะอ่านแล้วไม่เครียด

[CarToonMiZa]

หว๊านหวานกัน
นะคู่นี้

[marshmallow_mallow]

ชีนน่ารักจัง

เขินแทนเต 

[ammamooty]

 :-[น่ารักอะหวานสุดๆ
เอร๊ยๆๆ เมื่อไหร่จะกดหนอ ??

ลุ้นๆๆ ระวังนะไอ่คนที่หวังจะกดจะถูกกดนะจ๊ะ

[shoi_toei]

กรี๊ดดดด หวานมากกก

ซีนนน นาย ต้อง กด เต นะ

เราเชียร์ !!!

[loven36p]

 

รอวันชีน กด เต อิอิ
 

[Bejae]

คิดถึงคุณดิว คิดถึงชีน คิดถึงเต

[due]

วันนี้วันจันทร์ผมไม่สอบ ตอนเช้าเลยไปส่งชีนที่มหาลัยแล้วกลับมานอนอ่านหนังสือที่ห้อง เพราะพรุ่งนี้ผมมีสอบตอนสายๆหน่อย อ่านช่วงกลางวันไว้เยอะๆ คืนนี้จะได้นอนแต่หัวค่ำพรุ่งนี้ตื่นมาจะได้ไปสอบด้วยอารมณ์แจ่มใสเนอะพวกเรา
"ก๊อกๆๆๆๆๆ" สงสัยจืดกับไอ้ต่อคงมากันแล้ว พวกผมนัดกันมาอ่านหนังสือที่ห้องผม เหตุผลก็แค่ขนมห้องผมเยอะ ที่เยอะก็เพราะเวลาที่ชีนมาที่นี่ มันชอบซื้อขนมเก็บตุนไว้ เลยมีอานิสงส์ไปถึงไอ้สองตัวนี้ด้วย
  ผมเดินไปปลดล็อคประตูแต่ไม่ได้เปิดประตูออก เดี๋ยวพวกมันสองตัวก็เปิดเข้ามาเองแหละ ส่วนตัวผมก้กลับมานอนลงที่เดิมก็คือบนพื้นหน้าทีวี

"เชี่ยเต แค่มึงเปิดประตูให้เนี่ย มันจะเปลืองพลังงานมากเลยใช่มั๊ย....อ๊ะๆๆๆไอ้ต่อมึงอย่าเพิ่งนั่ง ไปเอาขนมมากินกันก่อน" ฮ่าๆๆๆนี่แหละครับเหตุผลที่ผมไม่ยอมเปิดประตูให้ เพราะทุกครั้งที่ผมทำอย่างนี้ จืดมันก็ด่าผมอย่างนี้ทุกทีเหมือนกัน โดนมันด่าแล้วอารมณ์มันดีแปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้....แต่ดูท่าไอ้ต่อจะหงุดหงิดนิดหน่อยที่โดนใช้งาน
"แล้วมึงอ่ะ..." โหไอ้ต่อมึงกล้าเนอะ กล้าขึ้นเสียงกับจืดด้วย ถึงจะขึ้นเสียงแบบเหนื่อยๆหน่ายๆแทนที่จะโกรธหรือโมโห
"กูก็นั่งรอแดกอยู่นี่ไง ถามให้โง่ทำไมวะ....โวะ...แล้วมึงเต แขกมาห้องแทนที่จะหาน้ำอะไรมาต้อนรับ เปล่าเล้ย มานอนโชว์พุงอยู่ได้" เชี่ย กูไม่มีพุงโว้ย เดี๋ยวกูเตะลูกกระเดือกหลุดเลยนิ...ส่วนไอ้คุณต่อเดินเข้าไปหาหนมตามคำบัญชาคุณชาย
"จืด หุบปากบ้างมึงบ้างก็ดีนะ กูเห็นตั้งแต่มึงเข้ามาในห้องนี่ยังไม่หยุดพูดเลย เหนื่อยแทนวะ"
"นั่นไงมึงเหนื่อยแทนกูแล้ว งั้นกูก็ไม่ต้องเหนื่อยแล้วใช่มั๊ย งั้นกูพูดต่อนะ...."
"ไอ้หน้าด้าน!!!!" ผมด่าสวนมันทันควันเหมือนกัน จืดนี่ขำก๊ากออกมาเลย  เกินทนกับความกวนอวัยงะเบื้องล่างจริงๆ นี่ถ้าผมไม่รู้จักมันมานานนะ ผมคงทนมันไม่ได้ขนาดนี้หรอก
"จืด...เอานมด้วยเปล่า" เสียงไอ้ต่อตะโกนมาจากในครัว ตู้เย็นผมจะพังมั๊ยเนี่ย ก็เสียงไอ่ต่อคุ้ยของนะสิ ดังอย่างกะตึกจะพัง
"มีไรก็เอามาให้หมดนั่นแหละ...กูกินได้ทั้งนั้นแหละ" นิสัยกันนะพวกมึง
"เชี่ยทั้งสองตัวนั่นแหละ กูเจ้าของห้องนะเว้ย ถามกูซักคำยังว่ากูเต็มใจให้พวกมึงแดกเข้าไปเปล่า ถามกันเองไปมา ถามกูบ้างเหอะ...." หมั่นไส้พวกมันจริงๆนะครับ อยากกินโน่นมั๊ย อยากแกดนี่มั๊ย...กูเจ้าของห้องนะเว้ยไม่เห็นถามกูซักคำ...สองมาตรฐานชัดๆ...เลยตะโกนดังๆให้พวกมันสองตัวได้ยินกันพร้อมหน้าพร้อมตา

"ขนมกับนมมาแล้วครับคุณชาย เชิญแดกได้เลย...ไม่ทราบว่ามึงประสงค์จะแดกไรเพิ่มอีกมั๊ย"
"เดี๋ยวคิดออกกูค่อยบอกละกัน"
"ไอ้หน้าด้าน กูประชดเว้ย"
"แต่กูเอาจริง....ต่อ...แกะถุงโดโซะให้หน่อยดิ มือกูลื่นนมแล้ว...อ่ะ" ผมนอนมองพวกมันสองคนไปมา ถ้ามันสองคนลงเอยกันได้จริงๆ ผมว่าต้องเป็นคู่ที่โหดมันฮาแน่ๆ ถึงดูว่าไอ้ต่อจะตามใจจืดมากขนาดนี้ แต่ก็ไม่ใช่ทุกเรื่องเสมอไปนะครับ เรื่องไหนที่มันตามใจได้มันก็เต็มใจจะยอม แต่ถ้าเรื่องไหนที่มันเห็นว่าเกินไปแระ มันก็ไม่ยอมเด็ดขาดเหมือนกัน จะวางมวยกันก็บ่อยครั้งเพราะไอ้สองคนนี้มันเหมือนกัน คือปากว่า มือต่อย ตีนเตะตลอด ผมนี่ขี้เกียจจะเป็นกรรมการแล้ว...
"จืดเอ๊ย...นี่ถ้ากูไม่ได้อยู่กับมึงแล้วใครจะมาั่งดูแลมึงอย่างนี้วะ...อ่ะ เอาไป"
"ฮั่มมมม...กูก็ให้เมียกูทำให้ไง" จืดเอ๊ย...มึงพลาดอีกแล้ว
"นั่นสินะ สักวันก็ต้องมีใครที่มาอยู่ข้างมึงไปตลอดชีวิต"
"ใช่...แต่มึงก็ต้องอยู่ข้างๆกูไปตลอดเหมือนกัน ห้ามทิ้งกู ไม่ว่ามึงจะมีใครหรือไม่มีใคร...เอา กูแบ่งโดโซะให้มึงอันนหึ่ง"
ต่อเอ๊ย....................

ท้องอิ่ม ทุกคนก็ตั้งหน้าตั้งตากันอ่านหนังสือ อ่านกันเองให้จบรอบแรกก่อน แล้วถ้ามีอะไรไม่เข้าใจสงสัยยังไงก็เอามาแลกเปลี่ยนพูดคุยกัน เราต้องพึงพาตัวเองก่อนนะครับ ก่อนที่จะไปพึ่งคนอื่น เพราะเราก็แน่ใจไม่ได้หรอกว่าคนอื่นนั้นจะพึ่งพาได้จริงมั๊ยหรือจะเต็มใจให้เราพึ่งพารึเปล่า.....

วู่ๆๆๆๆๆ อ่านจบไปแล้วรอบหนึ่ง โห ใช้เวลานานเหมือนกันนะเนี่ย ผมลุกออกไปเข้าห้องน้ำ
ออกมาหยิบน้ำในตู้เย็นดื่ม.....
"จืด...ตรงนี้กูอ่านตั้งหลายรอบแล้ว แต่ก็ไม่เข้าใจอยู่ดี อธิบายหน่อยดิ..."
"ไหนตรงไหน...." ไอ้ต่อก็ขยับทั้งหนังสือและก็ตัวมันไปใกล้จืดจนติดกัน "อ้อ...มันก็อย่างนี้ไง................." แล้วจืดมันก็อธิบายยาวเลย ไอ้ต่อก็พยักหน้าหงึกหงักๆ ยิ้มบ้าง บึ้งบ้าง...เห็นจืดมันกวนๆอย่างนี้ มันเรียนเก่งเอาเรื่องอยู่นะ แล้วมันก็เป็นคนประเภทไม่หวงความรู้ด้วย แล้วเวลามันช่วยสอนช่วยติวให้นะ อย่างกับคนละคนเวลาปกติเลยแหะล
"เข้าใจยัง?....หืม...มองกูไม" ผมยืนดูอยู่ข้างกำแพงกั้นระหว่างครัวกับห้องนั่งเล่น ไม่ได้แอบนะครับแค่ไม่ได้เดินออกไปเท่านั้นเอง
"เข้าใจแล้ว...กูเข้าใจทุกอย่างแล้ว"
"งั้นก็เลิกจ้องกูได้แล้ว...กูไม่ชอบ" ไอ้ต่อเอ๊ย...มึงจะทำตัวเองเจ็บไปถึงไหน ผมกะจะเข้าไปคลี่คลายสถานการณ์ แต่ก็ต้องหยุดตัวเองไว้เพราะ
"จืด กูขอไรมึงอย่างดิ"
"จะขอจูบกูใช่มั๊ย?" เชี่ยแล้วไง!!!!!!!!!!!!
"มึงรู้ด้วยเหรอ...หึหึหึ"
"ก็ตามึงมองกูซะเชื่อมขนาดนี้....ไม่รู้ก็ควายไปแระ"
"แล้วมึงว่าไง?"  มันคุยกันแบบสบายๆ เหมือนคุยกันเรื่องดินฟ้าอากาศทั่วๆไป ไม่ใช่เรื่องที่ไวต่อความรู้สึกแบบนี้  ส่วนผมนี่ทั้งเกร็งทั้งลุ้นแทนพวกมันไปเรียบร้อยแล้ว.....
"ถ้าจูบของกูไม่ได้ทำร้ายมึง..."
"ไม่เลย...มึงไม่เคยทำร้ายกูนะ" ไอ้ต่อละลำ่ละบอก คงกลัวจืดไม่ให้จูบมั้ง
"งั้นก็..............จูบดิ" จืดค่อยๆหลับตาลง ส่วนไอ้ต่อก็ค่อยๆยื่นหน้าออกไป จนปากของมันสองคนชนกัน....พวกมันค้างอยู่นิ่งๆแบบนั้นแป็บนึง...ผมว่าเหมือนจุ๊บมากกว่า ไม่ใช่จูบหรอก เพราะปากของพวกมันไม่ได้ขยับกันเลย กดจูบแช่นิ่งกันอยู่อย่างนั้น.....เอ๊ย....น้ำตาไอ้ต่อไหล....!!!!!!!!!

"ไหนมึงบอกจูบกูจะไม่ทะร้ายมึงไง" ต่อเป็นฝ่ายถอนปากออกมาก่อน แต่คนที่พูดก่อนคือจืด
"ก็เปล่านิ ขอบใจนะ"
"แล้วมึงร้องไห้หาป้ามึงเหรอ"
"กูจะจำจูบครั้งนี้ของเราไว้ตลอดไปนะจืด...กูสัญญา"
"ถ้ามึงจำแล้วยิ้มก็จำไปเหอะ แต่ถ้าจำแล้วต้องมานั่งเศร้า ร้องไห้ ก็ลืมมันไปซะ"
"กูจะจำ "
"ตามใจมึงละกัน...แล้วไอ้เตมึงจะยืนแอบดูอยู่ตรงนั้นอีกนานมั๊ย...ออกมาได้แล้ว ออ เอาขนมมาเผื่อด้วย" อ้าว มึงเห็นด้วยเหรอ...แต่ดูท่าทางแล้วจืดมันไม่ได้อายหรือเขินอะไรเลย ยังทำตัวได้กวนโอ๊ยได้ปกติทุกอย่าง ส่วนไอ้ต่อนี่ยังนิ่งๆอยู่ ต้องรอดูอาการกันต่อไป


"เอา...เอาขนม....ไปดิ" ผมวางขนมบนโต๊ะเตี้ยหน้าพวกมันอย่างเก้ๆกังๆ
"เป็นไรมึง มือสั่นเชียว แล้วหน้าตาทำไมตื่นขนาดนั้น" จืดมันพูดซะไอ้ต่อต้องเหลือบตาขึ้นมาดูหน้าผมอ่ะคิดดู
"เปล๊า"
"หรือเพราะมึงเห็นกูกับไอ้ต่อจูบกัน....ทำอย่างกะมึงกับชีนไม่เคยจูบกันงั้นแหละ" เชี่ย แล้วมันเหมือนกันมั๊ยละ กูกับชีนเป็นแฟนกันเว้ย ส่วนมึงกับไอ้ต่อเป็นเชี่ยไรกันละ ถึงมาใจกล้าหน้าด้านมานั่งจูบโชว์กูเนี่ยะ
"เรื่องของกูเหอะ...." มันเขวี้ยงหมอนใส่หน้ามันเป้นการตัดบท
"เถียงไม่ได้แล้วทำร้ายร่างกายตลอด อ่อนวะ" กูเกลียดคำนี้เหลือเกินแล้วนะ "อ่ะ ไอ้ต่อแกะเลย์ให้กูหน่อย...มือกูไม่ว่าง" มันส่งถุงเลย์ไปตรงหน้าไอ้ต่อ กูละหน่ายกับมึงจริงไรจริงแล้วนะไอ้จอมจืด
"มือมึงทำไรอยู่ถึงไม่ว่าง"
"จะแกะไม่แกะ ห๊า" มันเขย่าถุงอีกทางเป็นการกดดันไอ้ต่อ
"ไม่แกะ" ดีมากเพื่อนต่อ มึงต้องสู้เพื่อตัวเองบ้าง ปลดแอกจาไอ้เผด็จการจืดได้แล้ว
"งั้นเอาจูบกูคืนมา"
"ไอ้หน้าด้าน!!!!!!!!!!!!!!!!!" ผมกับไอ้ต่อประสานเสียงด่ามันและพร้อมใจกันดึงแก้มมันคนละข้าง ปากดีนักนะ
สรุปทั้งจืดทั้งเพื่อนต่อก็ปกติกันทั้งสองคน ไม่ได้มีอาการอะไรอย่างที่ผมกลัว แต่ก็ดีแล้งแหละครับ ยังไงพวกเราก็เป็นเพื่อนกัน ถ้าเกิดในกลุ่มผิดใจกันก็พลอยลำบากใจกันไปทั้งกลุ่ม

จะบ่ายสองสองแล้วหลังจากอ่านกันจบ ทะเลาะกันเสร็จ กินกันอิ่ม นอนกันอีกคนละนิดก็ลุกขึ้นมาแลกเปลี่ยนสิ่งที่อ่านแล้วข้องใจไม่เข้าใจกัน วิธีนี้ดีมากๆครับ ทำให้เข้าใจไรได้มากขึ้น บางครั้งเราไม่เข้าใจแต่ไม่กล้าถามอาจารย์ด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ แต่กับเพื่อนเรากล้าไง
โทรศัพท์ผมมีสายเข้า...อ้อ สุดที่รักผมนี่เอง ผมเดินเข้าไปคุยในห้องนอน ไอ้สองตัวนั่นบ่นไรตามหลังก็ไม่รู้ ไม่ได้สนใจ ก็มัวแต่สนใจคนในสายอยู่
"ว่าไงครับ" ผมรับสายมัน
"สอบเสร็จแล้ว แต่รุ่นพี่จะมาติวให้ต่อเลย กว่าจะเลิกก็คงเกือบห้าโมงมั้ง"
"เหรอ...คิดถึงนะเนี่ย"
"อย่าเวอร์ ไม่ต้องมารับก็ได้ เดี๋ยวกูเดินกลับกับไอ้พีทเอง มึงก็ต้องอ่านหนังสือไม่ใช่เหรอ"
"ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยว 4โมงครึ่งกูไปรับนะ....หรือถ้ายังไงเปลี่ยนแปลงอะไรก็โทรมาบอกกูได้เลย....แล้วนี่กินไรยัง"
"ได้หนมปังกับนมไปสองกล่องแล้ว มึงละ"
"เรียบร้อยแล้วครับ นี่กำลังอ่านหนังสือกับจืดกับไอ้ต่ออยู่"
"งั้นมึงก็ไปอ่านต่อเหอะ รุ่นพี่เรียกแล้วด้วย...ไปนะ"
"เดี๋ยวๆๆๆ...คิดถึงมึงนะ"
"เหมือนกัน...."
"เหมือนกันไร. ไม่ได้อยากได้ยินคำนี้ซะหน่อย"
"คิดถึงเหมือนกันคร้าบบบบบบบบบ แบบนี้ใช่มั๊ยที่อยากได้ยิน" ไอ้ประโยคแรกก็รื่นหูดีอยู่นะ แต่ไอ้ประโยคหลังเหมือนประชดนะ แต่ก็โอเค รับได้
"ตั้งใจติว อย่าวอกแวกมองใคร อย่ายิ้มให้ใคร อย่ามองใคร ตามองแต่หน้าหนังสือพอ เข้าใจนะ"
"คร้าบบบบบบบบบบบ "
"ดีมากกกกกก ไปได้แล้ว"
"กูก็รออยู่นี่แหละ...." แล้วมันก็วางสายไป อย่าหวังเลยว่าจะได้วางกันแบบหวีทหวานกันเหมือนชาวชาวช่องเค้า.....







ที่จริงตอนนี้ยังไม่จบครับนะครับ
แต่ดิวต่อให้ไม่ทันแล้ว พรุ่งนี้ก็ไม่สะดวก
เป้นวันอังคารนะครับ สัญญาเลย
ขอโทษนะที่ทำให้ค้างกัน
ตอนนี้ก็หน่วงๆกับต่อ-จืดก่อนละกันเนาะ
ไปละ บั๊บบาย

[bow55]

สงสารต่อจับใจ
จืดอ่าาาาา

[mystery Y]

หน่วงกับต่อ-จืดจริงๆแหละ ส่วนเต-ชีนก็น่ารักเบาๆ

[Rafael]

สงสารต่อ TT
ทำแบบนี้มันยิ่งเหมือนทำร้ายตัวเองหรือเปล่านะ
คู่เตชีนยังน่ารักเหมือนเดิม อิอิ

[why yyy]

หน่วงกับจืดต่อจูบทั้งน้ำตาที่ไม่ได้มาจากความสุข เฮ้อ! อินจัด ดีนะที่ยังมีเตมาเล็กน้อยให้คลายหน่วงบ้าง!!!

[faratellll]

หนูต่อช่าง บีบคั้นหัวใจของเจ๊ยิ่งนัก 
แอบเชียร์. จืดต่ออยู่อย่างริบรี่ ริบรี่. 

P.S. วันนี่วันภาษาไทย. ช่วยกันอนุรักษ์ภาษาไทยกันด้วยนะจ๊ะ

[nutsumi]

ต่อพูดเหมือนจะไปไหนไกลๆเลย แต่ก็นะ อยากให้ห่างกันบ้าง สงสารต่ออ่ะ พี่ดิวหาคู่ให้ต่อด้วยน้าาา>.<

[marshmallow_mallow]

หน่วงจริงๆด้วย

 

[lidelia]

สงสารต่อที่สุด 

ส่วนชีนนี่น่ารักกว่าแต่ก่อนเยอะมากถึงมากที่สุด 

[hello_lovestory]

ณ ตอนนี้ยังแอบเชียร์ ต่อกับจึด 

[lazat.mchub]

ต่อออ 

[Zarunghaja]

สงสารต่อจริงๆ 

[CarToonMiZa]

คุณต่อเอ๊ยจะเจ็บ
อีกนานมั้ย

[beambeam]

  เหนื่อยใจแทนนายต่อกับนายจอมจัง แบบนี้สงสัยจะไม่ได้ลงเอยกันแน่ๆ ความรักที่กลัวที่จะต้องพลัดพลากกัน คิดแล้วเซ็งแทนเลยอ่ะ แต่ก็เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคู่เลยนะครับ 

[ammamooty]

เค้าอยากอ่านต่อกับจืด~~~~

สงสารต่อจับใจแง้ฟๆๆๆ .ม่ายๆๆ(พร่ำเพ้อๆ)

[Rafael]

วันอังคารละน้าาาาาาคุณดิววว
นั่งรอๆๆ

[shoi_toei]

ดิว จะ ให้ ต่อ กะ จืด หยุด แค่ เพื่อน จิงอ่ะ


เราสงสารต่อ่าาาา

[Salome]

ก่อนจะรักคนอื่นได้ ต้องรักตัวเองก่อนนะ ต่อ
"เหนื่อยไหม สิ่งที่่เธอทำอยู่
สิ่งที่ฉันได้คอยเฝ้าดู ยิ่งรู้ยิ่งห่วงใย
เหนื่อยไหมกับที่ต้องร้องไห้ ให้กับเขาที่เธอปักใจ
แต่เขาไม่เคยรับรู้เลย"
 

[mild-dy]

รอ รอ รอ

[due]

ผมออกมาจากห้องหลังจากคุยกับสุดที่รักเสร็จ จืดกับไอ้ต่อมันมองผมใหญ่เลยครับ มองจนผมอายไปเลย
"มองไรนักหนาวะ..." ผมหันไปเหวี่ยงใส่พวกมันหน่อยๆ
"เต นี่ถ้าวันนี้เด็กมึงไม่มีสอบ กูกับไอ้ต่อก็คงไม่ได้เห็นหน้ามึงใช่มั๊ย?"
"อ่านหนังไปดิ๊ จับผิดกูอยู่ได้ โวะ"
"เต...มึงเผด็จศึกชีนได้ยัง?" คำถามนี้ของจืดเล่นเอาผมจี๊ดไปถึงก้านสมองกันเลยทีเดียว
"แต่เมื่อเช้ากูเจอชีนหน้ามหาลัย กูก็เห็นว่ามันยังเดินปกติอยู่นะ แสดงว่ามึงยังไม่ได้แสดงอิทธิฤทธิ์ใช่เปล่าวะ?" พวกเพื่อนเลว รวมหัวกันแกล้งกูอีกแล้ว
"พวกมึงนี่ก็ โวะ....อ่านหนังสือไปเหอะน่า สนใจไรเรื่องกูนักหนา กูกับเตจะมีหรือไม่มีไรกัน  พวกมึงสองตัวก็ไม่ได้เอมาแดกอยู่ดีแหละ "
"พอเลยเต มึงไม่ต้องมาโมโหกลบเกลื่อนเลย กูรู้ทันมึง"
"หรือว่าจริงๆแล้วพวกมึงยังตกลงกันว่าได้ว่าใครจะกดใครกันแน่" คำนี้โดนใจกูอีกแล้วจืดเอ๊ย
"..........." ผมนั่งกัดปากนิ่ง ก็จืดมันพูดถูกนิ
"ชัวร์เลยแบบนี้...กูว่าแล้ว"
"มึงลองคิดดูนะเต ถ้าวันหนึ่งเกิดมีใครยอมชีนขึ้นมาโดยไม่มีข้อต่อรองใดๆทั้งสิ้น มึงว่าชีนจะลังเลมั๊ย...ที่จะยอมรับสัมพันนั้น"
"มึงจะพูดไรจืด?"
"กูแค่อยากจะบอกมึงว่าถ้ารักแล้วก็อย่าคิดไรให้มันมากนักเลยมึงมองว่าชีนน่ารักยังไง ดีแค่ไหน คนอื่นก็มองแบบนั้นได้เหมือนกัน...ที่เหลือก็คิดเอาเองละกัน" แต่ชีนไม่ใช่คนแบบนั้นซะหน่อย ผมคิดว่านะ
"มึงกำลังจะบอกกูว่าถ้าวันหนึ่งเกิดมีใครยอมให้ชีนทำแบบนั้น ชีนอาจจะทิ้งกูก็ได้ใช่มั๊ย"
"อาจจะใช่หรือไม่ใช่ก็ได้...มึงก็รู้นิเตว่าใจคนเราเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ถ้ามึงไม่หลอกตัวเองนะ...แต่ที่กูพูดกูก็ไม่ได้หมายความว่าให้มึงยอมชีนซะ...กูแค่พูดให้มึงคิดดูเล่นๆเท่านั้นเอง" ไม่หรอกชีนไม่ใช่คนแบบนั้น ผมเชื่อใจคนที่ผมรัก


ผมมามหาลัยก่อนเวลาที่นัดกับชีนนิดหน่อย มาถึงก็เห็นนั่งติวกันซะกลุ่มใหญ่เลย
ผมก็เลยนั่งรออยู่แถวๆนั้น แต่ที่ผมนั่งมันมีพุ่มไม้กอใหญ่บังอยู่ กลุ่มนั้นเลยไม่เห็นผม แต่ผมสามารถมองเห็นได้
ผมก็นั่งมองคนที่ผมรักไปเรื่อยๆ มองแล้วเพลินตาเจริญใจดีครับ มันตั้งใจอ่านหนังสือมากๆ ตามันก็มองแต่หน้าหนังสือจริงๆด้วย นานๆจึงจะเงยหน้าขึ้นมาคุยซักครั้ง ถ้ามีใครชวนมันคุยนะ แต่คุยนิดเดียวมันก็อ่านหนังสือต่ออีก...แต่ผมเห็นว่ามีรุ่นพี่คนหนึ่งน่าจะปีสาม รุ่นเดียวกับผม ชอบมองและชวนชีนคุยบ่อยๆ มองแล้วก็ยิ้ม ยิ้มแล้วก็ชวนชีนคุยต่อ
"พี่วิทย์ครับจะมองเพื่อนผมไรนักหนา หน้าเพื่อนผมสึกหมดแล้ว" ไอ้พีทเองครับ มึงกำลังกันไอ้บ้านั่นออกจากแฟนกูใช่มั๊ย ขอบใจมากน้องพีท เดี๋ยวพี่เลี้ยงนม 2 ลิตรเลย
"โธ่ น้องพีทครับ ก็เพื่อนน้องน่ารักนิ ขอพี่มองหน่อยละกัน" แล้วเสียงโห่เสียงแซวก็ดังระงมเชียว แต่ใจผมนี่แป้วไปแล้วครับ
ส่วนคนของผมเงยหน้าขึ้นมองรอบวงด้วยสีหน้างงๆปนโง่ มึงคงไม่รู้ตัวหรอกว่ากำลังโดนเกี้ยวและมีคนอยากให้มันเคี้ยวอยู่ ไร้เดียงสาจริงๆเล้ยแฟนผมนี่
"โห่อะไรกันเหรอครับ...."
"ไม่มีอะไรหรอกครับชีน....พี่ว่าชีนอ่านหนังสือต่อเหอะ...ไม่เข้าใจตรงไหนถามพี่ได้นะ พี่เต็มใจอธิบาย"
"ขอบคุณครับ..."
พอใกล้ถึงเวลาเลิก หลายคนก็ทะยอยกันขอตัวกลับ
จนเหลือไม่กี่คน
ก็มีแฟนผม ไอ้พีท ไอ้วิทย์หน้าหม้อ แล้วถ้าผมจำไม่ผิด พี่โบนัสของน้องชีน
"ชีนครับ"
"ครับพี่วิทย์"
"ติวเสร็จไปทานมื้อค่ำต่อมั๊ย เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง"
"คงไม่ได้หรอกครับพี่วิทย์ เพราะเดี๋ยวเพื่อนผมคนนี้จะมีผู้ปกครองมารับแล้ว...ใช่มั๊ยชีน"
"........." ชีนมันไม่ตอบอะไร ได้แต่ยิ้มน้อยๆ แล้วก้มหน้าดูหนังสือต่อ
"ชีน?" เรียกแฟนกูทำไมนักหนาวะ
"ครับ"
"พี่ไม่เคยเห็นชีนเดินควงใครเลย ชีนมีแฟนยังครับ?"
"ถามทำไมครับ?" เห็นมั๊ยแฟนผมก็แรงได้ใจเหมือนกัน แต่มันถามนิ่งๆนะ
"เพื่อนพี่ก็แค่อยากรู้นะค่ะน้องชีน ถ้าน้องชีนยังไม่มีใคร เพื่อนพี่มันสนใจชีนอยู่" โบนัสช่วยเสริมให้หลังจากที่ไอ้วิทย์นั่นอึ้งกับคำถามของชีนเมื่อครู่
"พี่วิทย์ชอบผมเหรอ?" ชีนมันหันควับไปถามไอ้วิทย์นั่นทันที เล่นเอาผงะไปนิดหน่อย
"ครับ...ชีนรังเกียจพี่มั๊ย?"
"พี่วิทย์ก็ไม่ได้มีไรน่ารังเกียจนิครับ...ออกจะน่ารักด้วยซ้ำ" ทำไมชีนพูดแบบนั้น มันจะรู้มั๊ยว่าผมเสียใจแค่ไหน ผมกำมือแน่น แน่นจนรู้สึกว่าเล็บกำลังจิกเนื้ออยู่
"ไอ้ชีน!!!!!!!" ไอ้พีทมันก็คงอึ้งเหมือนกันที่เพื่อนตัวเองพูดออกมาแบบนั้น ส่วนไอ้พี่วิทย์นี่หน้าแดงไปถึงส้นตีนแล้วมั้ง
"เพียงแต่ผมมีแฟนอยู่แล้ว และผมก็รักแฟนผมมากๆด้วย ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีดีนะครับพี่วิทย์...ผมไปนะ...ไปได้แล้วพีท มึงจะนั่งหน้าเอ๋อ อีกนานมั๊ย ให้ไวเลย กูไม่อยากให้แฟนรอนาน...ผมไปนะครับพี่ๆ หวัดดีครับ" มันลากไอ้พีทเดินออกมา นั่งรออยู่ที่อีกโต๊ะหนึ่ง ซึ่งห่างจากที่เดิมพอสมควร...ช่วยด้วยครับ ผมหุบยิ้มไม่ได้แล้ว...ทำไมแฟนผมถึงได้น่ารักขนาดนี้


"ชีน..." ผมโทรหามัน
"อยู่ไหน กูติวเสร็จแล้ว จะมารับมั๊ย ถ้าไม่สะดวกเดี๋ยวกูกลับเองก็ได้นะ" ผมนั่งมองมันคุยโทรศัพท์กับผม ตามันไม่มองใครจริงๆด้วย ถึงจะมีใครต่อใครหันมามองมัน แต่มันก็ไม่เคยสนใจ
"ชีน...." ผมหยุดยิ้มไม่ได้จริงด้วย
"เป็นไรมากเปล่า เรียกชื่อกูอยู่ได้" มันถามถามปนหัวเราะหน่อยๆ
"เป็นคนที่รักชีนไงครับ...จริงๆนะ"
"หึหึหึ....เอาจริงๆ เป็นไรมากมั๊ยเนี่ย"
"กูรักมึงนะ....เดี๋ยวกูจะไปรับ รอนิดหนึ่งละกัน"
"รอนานก็ได้....สำหรับมึงเท่านั้น" ว้ากกกกกกกกกกกกกก กูอยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ส่วนไอ้พีทนี่อ้วกไปเป้นที่เรียบร้อยแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ความสุขมันเป็นแบบนี้นี่เอง

ผมเดินไปร้านสะดวกซื้อในมอนี่แหละ ซื้อนมกับขนมปังไปเผื่อมันสองคน คาดว่าสอบเสร็จก็คงยังไม่มีไรตกถึงท้องกัน
เดินกลับมาก็เห็นไอ้พีทกับชีนนั่งแทบจะกระโดดกัดค่อกันอยู่แล้ว ไม่รู้ทะเลาะไรกันอีก
"รอนานมั๊ย...กูซื้อนมกับหนมมาให้กินรองท้องไปก่อน...เอาไป" ผมจัดแจงส่งให้พวกมันสองคน
"อ่านหนังสือจบมั๊ย?"  ชีนมันห่วงผมด้วย เห็นกันมั๊ยละทุกท่าน
"จบ กูเก่งไง แฟนมึงโคตรจะเก่งเลยนะ ขอบอก"  ผมพยักหน้าหงึกๆให้มัน มันเลยส่ายหน้ายิ้มๆตอบกลับมา
"ขอร้องนะครับ ไอ้เพื่อน คุณเฮีย อย่ามาหวีทโชว์คนโสดได้มั๊ย มันแสลงใจครับ"
"มึงเป็นไรมากมั๊ยพีท กูเห็นหน้ามึงแล้วกินข้าวไม่ลงเลยวะ " ที่จริงก็ไม่ได้อยากจะรู้จริงจังไรหรอก แต่เห็นหน้ามันแล้วทนไม่ไหวจริงๆครับ มันทำหน้าอย่างกะคนหมดอาลัยตายอยากเลย คิดดู
"เฮียก็ลองถามสุดที่รัก รักที่สุดของเฮียดูสิ..."
"เรื่องมึงแล้วเกี่ยวไรกะสุดที่รักกูวะ" อุ๊ย เค้าเขิน    ชีนมันแอบยิ้มๆด้วยแหละ
"ก็แฟนเฮียนั่นแหละไม่ยอมช่วยผม"
" มึงทำข้อสอบไม่ได้เหรอวะพีทแต่ชีนก็ช่วยมึงติวแล้วนี่นา" ชักเริ่มเง็งๆกับมันแล้วสิ
"ก็ไม่ใช่เรื่องนั้นซะหน่อย....โอ๊ย...ไอ้บ้าชีนมึงดีดปากกูทำไมเนี่ย เจ็บนะเว้ย อย่าคิดว่าแฟนมึงอยู่แล้วกูจะเตะมึงไม่ได้นะ"
"ก็กูหมั่นไส้ปากมึงไง ยื่นดีนักกูเลยดีดให้เลย...." เป็นผม ผมก็ดีดครับน้องพีท ทำปากยื่นๆจู๋ๆน่าหมั่นไส้ถึงจะดูแล้วน่ารักดี แต่น่าหมั่นไส้มากกว่า
"ตกลงกูจะรู้เรื่องมั๊ยเนี่ยว่าเป็นไรกัน ถึงได้นั่งแง่งๆใสกันขนาดนี้"
"ก็ไอ้พีทมันขอให้กูทำเรื่องไร้สาระนิดหน่อย"
"อ๋อ...การที่กูอยากมีแฟนนี่เป็นเรื่องไร้สาระใช่มั๊ย...การที่กูขอให้มึงช่วยนี่ไร้สาระใช่มั๊ย?"
"อ้าว...แล้วไมมึงไม่ช่วยพีทละชีน...?" ผมก็เห็นสองคนนี้รักกันดีนะ แต่ทำไมคราวนี้ชีนของผมถึงไม่ช่วยละ แปลกๆ
"อย่าสนใจเลยน่ามึง...ไร้สาระ..."
"ไอ้ชีน ไอ้บ้า ไอ้เพื่อนทรยศ กูเกลียดมึงแล้วนะ" เอ้า เอาเข้าไป
"กูจะไม่ว่ามึงไรสาระและเต็มใจจะช่วยถ้าคนๆนั้นไม่ใช่...มีน"
"เอ๊ย!!!!" พี่เขยกู
"ไม่ใช่พี่ตาม"
"ชิบ!!!!" พี่ชายกู พี่เขยชีนด้วย
"ไม่ใช่พี่ต่อ"
"บรรลัย!!!!" เพื่อนกูนี่หว่า
"ไม่ใช่พี่จอม"
"บ้าแล้ว!!!!"  ผมถึงกับปวดขมับจนลามไปถึงกระเพาะ ไอ้พีทมัเอาไรมาวะถึงได้มาชอบบุคคลเหล่านี้ได้
 "ก็ทุกคนน่ารักไปหมดเลย มีดีกันไปคนละแบบ ผมเลือกไม่ถูกเลยนะเฮีย ก็เลยกะจะให้ไอ้ชีนช่วยเป็นตัวกลางให้หน่อย แต่มันไม่ยอมช่วยผม ดูสิ มันโคตรจะใจดำเลย.....เฮียช่วยผมหน่อยนะ นะนะนะนะครับ" ถามหน่อยเหอะ แล้วเค้าจะเลือกมึงมั๊ยละ
"เอาตรงๆเลยนะพีทน้องรัก.....ถ้ามึงมีปัญญาก็เชิญ!!!! จบ"
"เอ๊ย!!!!เฮียใจร้ายวะ"
"เต...ยังมีอีกคนนะที่มันขอให้กูช่วย"
"ซวยแล้ว!!!!...ชีนเพื่อนรักมึงอย่าพูดนะ..."
"ก็"
"ไอ้ชีน กูขอร้อง" ไอ้พีทไม่พูดเปล่ามันตะครุบปิดปากชีนไว้เลย...เล่นไรกันวะ
"ใครวะ?" ยิ่งพวกมันมีพิรุธผมก็ยิ่งอยากรู้
"ก็กุ...."
"กูบอกให้หุบปากไง!!!!....โอ๊ย...มึงกัดนิ้วกู" ไอ้พีทสะบัดนิ้วรัวเลย  ตาก็มองชีนแบบแค้นๆ
"กูไง...คนที่ไอ้พีทขอให้กูช่วยจีบ กูไง กูที่นั่งหัวโด่อยู่นี่ กูคนที่เป็นแฟนมึงไง"
"ไอ้พีท!!!!!! มึง ตาย แน่    "
"เฮียครับ ผมผิดไปแล้ว ผมขอโทษ "
ก่อนที่ผมจะพ่นไฟเผาหัวไอ้พีทมันเผ่นแน่บไปแล้ว เชี่ย เล่นของใครไม่เล่นมาเล่นของพี่เต กูหวงขั้นเทพเว้ย....อย่าให้เจอนะมึงกูเตะกระพับเลยนิ
"เลิกไร้สาระแล้วน่า...กลับหอกันเหอะ"
"ไร้สาระท่ไหนกันเล่า กูกำลังจะโดนแย่งแฟนนะ"
"มึงก็ไปถือสาไรไอ้พีทมากมาย..มันก็เพี้ยนได้ทุกวันอยู่แล้ว"
"แล้ววันนี้มันเป้นไรถึงได้เพี้ยนมากขนาดนี้ละ"
"ก็มันอิจฉาที่กูมีมึงเป็นเพื่อนอ่านหนังสือดึกๆทุกคืน มีเพื่อนกินข้าวด้วย มีคนโทรหาคอยถามถามโน่นถามนี่ มีคนไปรับไปส่ง"
"เออวะ ก็น่าสงสารมันเหมือนกัน"
"งั้นให้มันจีบกูเลยมั๊ยละ?" มึงเห็นสายตาพิฆาตกูมั๊ยชีน
"อยากตายคู่ก็ลองดูดิ"
"โวะ...ไปหาไรกินเหอะ หิวแล้ว"
"ตกลงไอ้พีทไม่ได้จะจีบมึงจริงๆใช่มั๊ย?" ถามด้วยเสียงอ่อยๆ เดี๋ยวมันเคือง
" "
"ไม่จีบก็ไม่จีบคร้าบบบบบบบบบ...ไปกินข้าวกันเนอะที่รัก"
"ให้ไว กูหิว"
"คร้าบบบบบบบบบบ" ทำไมกูตกเป็นเบี้ยล่างตลอดวะ แต่ยอม....หุหุหุหุ




"เต...กลับห้องไปได้แล้ว พรุ่งนี้มึงมีสอบนะ"
""กูอ่านหนังสือจบแล้ว ขอนอนห้องมึงนะ"
"ฮึ๋ยยยยยยย ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ กูขี้เกียจดึงแล้วนะ เดี๋ยวกูเตะล้มเลยนิ บอกให้ลุกไง" ผมนอนตัวพับตัวอ่อนไร้กระดูกบนเตียงนอนมัน ส่วนมันกำลังพยายามยื้อยุดฉุดกระชากให้ผมลุกจากเตียงมันให้ได้
"ชีน....กูขอนอนนี่นะ...พรุ่งนี้มึงไม่มีสอบนิ นะนะนะนะ"
"นั่นแหละที่กูไม่ให้มึงนอน...มึงสอบ มึงก็ต้องตื่นเช้า กูเลยต้องตื่นด้วย กูอยากนอนตื่นสาย อีกอย่างขี้เกียจไปส่งมึงด้วย เพราะงั้นมึงกลับไปนอนที่ห้องเลย จะได้ไปสอบพร้อมพี่จอมกับพี่ต่อด้วย.."
"โห...มึงรักกูมากๆเลยนะชีน..."
"อย่างอแง...กลับไปนอนห้องนะ...นะนะนะครับ คนดี..นะะะะะ" มึงอย่าอ้อนกูนะชีน..เดี๋ยวกูยอม...อ๊ายยยยยย
"นอนด้วยไม่ได้จริงเหรอ?"
"ถ้ามึงนอนนี่แล้วพรุ่งนี้เดินไม่ปกติ กูไม่รับผิดชอบนะ...ว่าไงครับ"
"โอเค...กูกลับแล้ว...หลีกดิ กูจะลุก มึงทับกูไว้อย่างนี้แล้วกูจะลุกได้ไง..."
"ตลอดตลอด" มันล้มตัวลงนอนข้างๆผม แต่มือเราก็ยังกุมกันไว้
"ชีน...ถ้ามีใครยอมมึงทุกอย่างทุกเรื่อง มึงจะลเือกเค้ามั๊ย?"
"หืม?"
"มึงอึดอัดมั๊ยที่....ที่"
"งั้นมึงก็ยอมกูซะทีสิ..."
"ได้ไงละ...มึงแพ้พนันกูนะ...มึงต่างหากที่ต้องยอมกู"
"มึงอยากกดกูจริงๆเหรอ?" มันพลิกตัวและพลิกตัวผมเข้าหากัน
"............."
"งั้นก็เอาเลยสิ...กูยอมแล้ว "
"มึงประชด"
"เปล่าเลย...กูรักมึงต่างหาก..."
มันถอดเสื้อตัวเองออกแล้วก็ขยับตัวจนถึงหัวเตียง แต่ผมยังแข็งค้างทื่ออยู่ที่เดิม ไม่คิดว่าพอมันจะยอม ก็ยอมง่ายๆดื้อๆแบบนี้
"มาสิเต...กูพร้อมแล้ว...ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวทุกอย่างจะดำเนินไปในแบบที่มันควรจะเป็นเองแหละ"
"........." กูไม่ได้กลัวโว้ย...แต่กูกำลังเง็ง
มันเห็นผมไม่ยอมขยับซักที มันเลยลุกขึ้นมาดึงผมซะเองเลย...
มันถอดเสื้อให้ผมแล้วล้มตัวลงนอนพร้อมกับค่อยๆดึงตัวผมให้ทาบทับไปบนตัวมัน
ผิวของชีนอุ่นมาก อุ่นจนทำให้ผมร้อนไปทั้งตัวเลย
"ชีน...แน่ใจนะ?"
"แน่ใจ" มันจับมือผมไปจับชีนน้อย...พอผมสัมผัสปุ๊บก็ดึงมือออกปั๊บ
"มึงรังเกียจเหรอ?"
"เปล่านะชีน กูไม่ได้รังเกียจเลย กูรักมึงนะ แต่กู...กู" ผมรีบละล่ำละลักอธิบาย กลัวมันเข้าใจผิด
ชีนไม่ได้ตอบไรกลับมาอีก แต่มันกลับดึงผมไปจูบปากแทน จูบคราวนี้ของชีนเร้าร้อนกว่าทุกครั้ง เร่าร้อนจนผมเผลอปล่อยเสียวครางออกมา ลิ้นมันตามไล่กวดลิ้นผมไม่หยุดหย่อน...พระเจ้า ผมไม่เคยเห็นชีนเป็นแบบนี้เลย
"อื้ม..ชีน....อื้อ อื้อ...ฮ่าาาาาา ชีน...ปละ...ปล่อย...อื้มมมมม" กูจะพูดจบประโยคมั๊ยเนี่ย
"ไม่มีใครเคยสอนเหรอเวลาจูบกับแฟนห้ามพูด..." อ้าว แค่นั้น แล้วมันก็จูบผมต่ออีก
พระเจ้า...มึงอย่ารุกกูมากได้มั๊ย กูตั้งรับไม่ทันเว้ย มาหมดทั้งมือทั้งปาก หน้าขา หน้าท้องมันเนี่ย มันสามารถใช้กระตุ้นอารมณ์ผมได้หมดเลย
"ชีน....หยุ...อื้ม....หยุดนะ"
"ไม่ต้องกลัว ยังไงหน้าที่กด กูไม่แย่งมึงหรอก.."
"อื้มมมมมมม..มัน..มันไม่ใช่ฮาาาาาาาาาาอย่างนั้น....ชีน" ผมงัดหน้ามันขึ้นมาจากซอกคอผมจนได้ ตามันแดงกล่ำฉ่ำหวาน เหงื่อผุดน้อยๆบนหน้าผาก ผมรู้มันพร้อมแล้ว....ผมค่อยใช้มือที่สั่นของผมเช็ดเหงื่อให้มันเบาๆ มันหลับตาพริ้มรับสัมผัสอันแผ่วเบาจากผม
"ชีนครับ...เตรักชีนนะ รักมาก ....." ผมไล้มือตัวเองรอบกรอบหน้ามันอย่างแผ่วเบา
"รักเหมือนกัน...." เสียงมันโคตรจะเซ็กซี่ขยี้ใจผมเหลือเกิ๊น...ทนไม่ไหวแล้วโว๊ย
"ชีน...กูขอนะ.....อึ๊บ" ผมเรียกพลังขุมสุดท้ายออกมา
"โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย" เสียงมันโหยหวนเชียว...กูรักมึงนะ
พรุ่งนี้มึงเดินเดี้ยงแน่ชีนสุดที่รักเอ๋ย....ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 
ไอ้ต่อ ไอ้จอม พรุ่งนี้มึงสองตัวได้เห็นสุดที่รักของกูเดินเดี้ยงแน่ๆๆๆ
สะใจพี่จริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น้องเอ๊ย!!!!!





เชิญลงโทษผมได้ตามสบายใจครับ
ผมไม่มีข้อแก้ตัวใดๆทั้งสิ้น
แต่วันนี้ผมจัดให้อย่างที่ทุกคนเรียกร้องแล้วนะ หึหึหึหึ สะจายส์

[Pigstar]

เต....ชีน ไม่จริง!!
ชีนอย่ายอมนะ พลิกกลับมาชนะให้ได้น้า า า