หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) เตมาเอง 13/11/55 จบแล้ววว รบกวนย้ายให้หน่อยครับ

[Bejae]

สองจอมาเพื่อเป็นพระเอกในตอนนี้จริงๆ
เอาซะหล่อทั้งกาย วาจา ใจ เลยนะ

เป็นกำลังใจให้พี่ต่อฮับป๋ม!

[mystery Y]

เห็นด้วยกับสิ่งที่โจ๊กพูดมั่กๆ พี่ต่อลุยเลยสู้แค่ตาย? สู้ๆ

[JA(e)jung]

พี่ต่อนี่จะฮาไปไหน...เห็นโจ๊กทีถึงกับเพ้อ ฮ่าๆๆๆ

สองจอนี่ก็มาอย่างเจ๋งอ่ะ....

แถมยังตบท้ายได้อย่างสวยงามด้วยอีกตะหาก หุหุ

 

[due]

"ก๊อกๆๆๆๆๆๆ"
"พี่ต่อ ใจเย็นๆดิครับ เดี๋ยวคนก็ได้แห่กันมาด่าทั้งตึกหรอก..."
"ก็กูใจร้อนนี่หว่า...ตอนนี้กูกำลังกล้าอยู่ ถ้ารออีกหน่อยกูก็ป๊อดอีก...แล้วไอ้เลวนี่ทำไรอยู่วะ กูเคาะจนนิ้วจะหักอยู่แล้ว...ก๊อกๆๆๆๆ" คือตอนนี้ผมกับพี่ต่อกำลังยืนกันอยู่หน้าห้องพี่จอม หลังจากที่ผมกับพี่ต่อแยกกับไอ้สองจอนั่น พี่แกก็คึกอย่างแรง คึกแบบที่ไม่เคยมาก่อน...แต่พอมาถึงหน้าหอ พี่แกก็ป๊อดขึ้นมาหน่อยหนึ่ง เลยชวนผมไปนั่งดื่มแถมหน้ามหาลัย นั่งกันไปนั่งกันมาเพลินครับ  ก็เลยปาเข้าไปจะทุ่มหนึ่งแล้ว แต่ก็ไม่ได้เมาไรมากมาย แค่ขวดเดียวเอง ไม่หมดด้วยซ้ำ ส่วนมากพี่ต่อจะเล่าเรื่องพี่จอมซะมากกว่า ไม่น่าเชื่อว่าคนห่ามๆ เถื่อนๆอย่างพี่ต่อ จะเป็นคนละเอียดขนาดนี้ เรื่องเล็กเรื่องน้อยของพี่จอม พี่จอมรู้ทุกอย่าง ก็รักมาตั้งสามปีนิ....พอความกล้าบวกความบ้ามีมากพอแล้ว อ้อ บวกด้วยฤทธิ์แฮลกอฮอล์อีกนิดหน่อย นิดหน่อยจริงๆนะ พี่ต่อก็ชวนผมกลับหอทันที...และตอนนี้ก็กำลังยืนเคาะห้องพี่จอมอยู่ ซึ่งพี่จอมก็ไม่ยอมเปิดซะที
"พี่จอมอาจจะไม่อยู่ห้องก็ได้พี่..."
"เวลาป่านนี้จืดไม่ออกไปไหนคนเดียวหรอก มึงบอกเองไม่ใช่เหรอว่าไอ้เตมันก็อยู่ห้อง กูก็อยู่นี่ "
"แล้วเพื่อนคนอื่นละ...หรือว่าจะสาวคนใหม่ก็ได้" อ้าวววว พี่อย่ามองผมอย่างนั้นดิ ผมก็แค่สันนิษฐานไปเรื่อย
"ก๊อกๆๆๆๆๆๆ" พี่ต่อไม่ตอบไรกลับมา แต่กลับเคาะประตูอีกครั้ง...แต่ก็ยังเงียบเหมือนเดิม....
พี่ต่อยืนคอตก มือตกข้างลำตัว ยืนหมดอาลัยตายอยาก ผมเข้าใจพี่ต่อนะ เวลาที่เรากล้าทำอะไรซักอย่าง แต่ก็มีเหตุให้ทำไม่ได้ เราจะเสียความตั้งใจมาก เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไรที่เราจะเรียกความกล้าแบบนั้นกลับมาได้อีก ผมก็ได้แค่ตบบ่าแกเบาๆเพื่อให้กำลังใจ






"แกร็ก...เคาะหาป้ามึงเหรอ...เสียงดังหนวกหู กูจะนอน" พี่จอมเดินออกมาในสภาพที่เรียกว่าละเมอมาเปิดประตูได้เลย ตายังปิดอยู่เลยคิดดู ผมเผ้าดูยุ่งเหยิงไปหมด พี่แกใส่แต่เกงบอล เสื้อไม่ใส่...ด่าเสร็จพี่แก็จะปิดประตูใส่หน้าพวกผมซะงั้น
"เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆ" พี่ต่อรีบดันประตูไว้ทันที....อืม พี่จอมเพิ่งลืมตาแน่ะ
"อ้าว มึงเองเหรอ....อ้าว มึงอยู่ด้วยเหรอชีน" แล้วไอ้ที่พี่ด่าไปเมื่อกี้ พี่ไม่ได้ดูเลยใช่มั๊ยว่าใคร
"จืด กูมีไรจะบอกมึง..." เสียงพี่แกมั่นมาก  แต่แอบสั่นๆนะ หือผมคิดไปเองหว่า
"ค่อยบอกได้มั๊ยวะ กูง่วงจัด" แน่ะ จะปิดประตูอย่างเดียวเลย พี่ต่อก็ไม่ยอมยันสุดแรงเเกิดกันเลยทีเดียว
"กูบอกนิดเดียว ไม่นานหรอก ฟังกูหน่อยนะมึง..." มีอ้อนๆ
"กูให้สามวิ....1"
"กู"
"2"
"รัก"
"3"
"มึง"
"ปัง!!!!!!!" จบคำว่า 'มึง' ปุ๊บ ประตูปิดดังปัง ปั๊บ
"หมดแล้วใช่มั๊ย...ระหว่างมึงกับกู...หมดแล้วใช่มั๊ยความเป็นเพื่อนระหว่างเรา" ผมสงสารพี่ต่อจับใจเลยครับ แต่ก็ช่วยไรไม่ได้ ได้แต่ยืนข้างๆแก พี่แกยังไม่ยอมขยับไปไหนแม้แต่ครึ่งก้าว แกยังอยู่ที่เดิม ที่ที่แกบอกรักพี่จอมไป




"เชี่ยเต มึงคิดดูนะ กู กูนี่ รักมันมา 3 ปีเต็มนะเว้ย 3 ปีเต็ม กูไม่เคยมองใครเลย...แม่ง เอิ๊ก อึ๊ก แล้วดูสิ่งที่มันให้กูกลับมาดิ แม่ง ปิดประตูใส่หน้ากูเฉย...เชี่ย ไม่รู้รึไงว่าใจกูมันร้าวเว้ย" เอ้า ดื่มอีก แค่ตอนนี้สภาพมึงก็อย่างหมาแล้วนะไอ้ต่อ หมาเรื้อนด้วย
"ไอ้ต่อใจเย็นๆ นี่มึงแดกคนเดียวจะเป็นลังแล้วนะเว้ย" ก็คิดดูนะ มันโดนชีนหิ้วปีกลงมาจากห้องจืดตั้งแต่ทุ่มกว่าๆ จนตอนนี้สามทุ่มแล้ว" เข้ามาในห้องมันไม่พูดไม่จา ได้แต่นั่งก้มหน้า กุมมือตัวเองแน่น กัดปากจนช้ำ เป็นชั่วโมง แล้วคำแรกที่หลุดจากปากมัน คือ 'กูอยากเมา' เท่านั้นแหละครับ ณ บัดนาว บอกได้อย่างเดียว อย่างหมา
"เชี่ยเต มึงไม่เข้าใจกูเล้ย กูอกหักนะ อึ้ก อกหักเพราะโดนหักอกนะู้จักมั๊ย....เออวะ มึงจะรู้จักได้ไง ผัวมึงนั่งหัวโด่อยู่"
"เพี้ยะ!!!!" เหม่งๆ
"ไอ้เพื่อนเลว กูเจ็บนะโว้ย ตบมาได้ มึงกลัวกูเจ็บไม่พอใช่มั๊ย ถึงตบหัวกูอีกเนี่ยะ มึงรู้ไว้เหอะว่าตอนนี้กูเจ็บจนใจกูตายไปแล้ว ตอนนี้ร่างกายกุเท่านั้นแหละที่มึงเห็น แต่ใจกูนะ สลายไปแล้ว" ไอ้นี่เป็นเอามาก กากสุดๆ ยิ่งเมา ยิ่งพูดไม่รู้เรื่อง  แต่ผมว่านั่นแหละความในใจของมันจริงๆ ผมอยู่กับมันมาสามปีเต็ม มันไม่เคยเมาหมดสภาพขนาดนี้มาก่อน
"ชีน...จะปล่อยให้มันเมาอย่างนี้เหรอ" ผมหันไปขอความเห็นจากชีน ซึ่งหัวโด่อยู่จริงๆด้วย
"แล้วกูกับมึงทำไรได้มากกว่าการนั่งเป้นเพื่อนพี่ต่อละ ตอนนี้ต่อให้มึงมีคำพูดปลอบใจสวยหรูแค่ไหน ก็ไม่พอหรอก ตอนนี้ถ้าพี่ต่ออยากพูดอยากทำไรปล่อยให้แกทำไป พอแกมีสติเมื่อไร นั่นแหละ...ค่อยว่ากันอีกที" พูดเหมือนมันจะมีทางออกแล้ว แต่ก็แป่ว...มันเกาหัวเขินๆ คงเพราะอายที่จบไม่ถูก
"อย่ามาหวีทให้กูเห็นนะ มันแสลงใจ อึ้กอึ้ก...เอิ๊ก...คอยดูนะ ต่อไปกูจะมั่วให้ไม่ซ้ำหน้าเลย คืนละคน คนละคืนเลยเว้ย รักเดียวใจเดียวแล้วแห้ว งั้นก็หลายใจมันไปเล้ย" ผมเห็นแล้วสงสารมันนะครับ สงสารมาก แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง มันก็เพื่อน จืดก็เพื่อน..ทำใจอย่างเดียว
"แดกเลยไอต่อ มึงแดกให้หมดนี่เลยนะ ถ้าหมดเดี๋ยวกูไปซื้อมาเพิ่มให้ แดกเลย กูเลี้ยงมึงเอง อยากได้กับแกล้มไรเพิ่ม เดี๋ยวกูทำให้ " คงมีแค่นี้แหละครับที่ผมทำให้มันได้ตอนนี้ อยู่ข้างมัน อยู่ข้างๆมัน ชีนยิ้มให้ผมน้อยๆ มันก็คงอยากจะบอกให้ผมทำอย่างนี้เหมือนกัน
"แค่มึงกับชีนอยู่ข้างๆกูแบบนี้ก็พอแล้ว ตอนนี้กูไม่อยากอยู่คนเดียว แค่อย่าหวีทให้กูเห็นละกัน มันแสลง...ชนนนนนนนน..."
นั่งดื่มๆกันไป ผมก็ชักเริ่มกรึ่มๆ แต่ชีนนี่แค่ชนครับแต่ไม่ค่อยยกดื่มเท่าไร สติก็เลยเหมือนจะสมประกอบที่สุดแล้ว จะว่าไปป่านนี้จืดมันช็อคไปถึงไหนแล้ววะ...แต่ก็คงช็อคโลกน่าดูเหมือนกัน จู่ๆเพื่อนผู้ชายตัวอย่างควายเป็นเพื่อนกันมาสามปี มาสารภาพรักใส่.....พระเจ้า ไม่ช็อค ก็เกินคนไปแล้วแหละ

"เชี่ยเต...ใจกูตอนนี้มันเจ็บ เจ็บจนกูไม่อยากหายใจแล้ว...มึงช่วยให้กูหายเจ็บได้มั๊ย...ฮึกๆๆๆๆ  กูไม่อยากเจ็บแล้ว มันทรมาน" น้ำใสๆไหลลงบนโต๊ะ 2-3หยด ไอ้ต่อร้องไห้ !!!!!!!!! ผมนี่ถึงกับทำไรไม่ถูกเลย สามปีที่อยู่กันมา มันไม่เคยแม้แต่จะเศร้าให้เห็น แต่วันนี้มันกลับร้องไห้
"ต่อ...กูอยู่ข้างๆมึงนะ....กูรักมึงนะเว้ยเพื่อน.....มึงอย่าร้องดิเชี่ย เดี๋ยวกูร้องด้วยนะเว้ย" ผมดึงมันมากอดไว้ ผมหวังว่ากอดของผมคงจะช่วยไรมันได้บ้าง
"ทำไมจืดไม่รักกู ฮึกๆๆๆ  ซืด!!! กูรู้กูมันไม่ดี แต่เชี่ย ยอมมองกันหน่อยได้มั๊ย แล้วมันละมีดีอะไร เจ้าชู้โคตร ปากอย่างหมา เอาแต่ใจสุดๆ...เชี่ยเอ๊ย แต่กูก็เลิกรักมันไม่ได้อยู่ดี" มันผละออกจากผมอย่างเร็วแล้วก็ซดต่ออีกหนึ่งเมา...หมดแล้วสภาพเพื่อนกู ผมว่าตอนนี้หมายังดูดีกว่าไอ้ต่อเลย
"ชีน...กูไม่นึกเลยว่าไอ้ต่อจะเป้นเอามากขนาดนี้"
"สามปีนะ ไม่ใช่สามเดือน...หนักขนาดนี้ก็ไม่แปลกหรอกมึง"
"แล้วป่านนี้จืดมันจะเป็นไรมั๊ยวะ กูห่วงมันวะ"
"คงช็อคแหละ...แต่คงไม่เจ็บเท่าที่พี่ต่อเจ็บอยู่หรอก"
"จืด...จืด...กูรักมึงนะ...แต่ทำไมมึงไม่รักกูบ้าง มึงรู้มั๊ยกูเจ็บ เชี่ยกูเจ็บ!!!!...กูรู้มึงกินเก่ง แต่มึงไม่ชอบแดกอาหารญี่ปุ่น เพราะเลี่ยน กูรู้มึงชอบดูหนัง แต่ไม่ดูหนังผีเพราะมึงกลัวนอนไม่หลับ มึงชอบนอนตอนหัวค่ำ แต่พอกลางคืนมึงก็นอนไม่หลับ ต้องโทรหากูหรือไม่ก็ลงมาเล่นที่ห้องกู กูรู้ว่ามึงปากหมา แต่จริงๆแล้วมึงใจดีมากๆ กูรู้ว่ามึงติดหมอนข้างถ้าคืนไหนไม่มี มึงจะนอนกอดตัวเอง กูรู้มึงกินเผ็ดไม่ได้ แต่มึงก็ไม่ชอบให้ใครว่าอ่อน กินทีปากแหกไปสามวัน...กูรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับมึง แต่สิ่งที่กูไม่รู้คือ ทำไมมึงไม่รักกูบ้าง..."
"ต่อ"
"หืม?" มันเงยหน้ามามองผม แต่ตานี่จะปิดแล้ว
"เลิกรักจืดได้มั๊ย?"
"มึงคิดว่ากูไม่เคยลองเหรอ...กูพยายามมาตลอด แต่มันไม่เคยสำเร็จเลย แค่กูเห็นหน้ามันนะเว้ย ใจกูนี่ก็คลั่งแล้ว ต่อให้มันด่ากู ว่ากู กูก็ยังอยากได้ยินเสียงมันอยู่ดี ต่อให้มันทำหน้าบ้าใส่กู หน้าหงิกหน้างอใส่กู กูก็ยังอยากเห็นหน้ามันอยู่ดี...."
"แต่มึงต้องทำให้ได้ ถ้ามึงไม่อยากเป็นแค่หมาตัวหนึ่งที่เค้าไม่เอาแล้ว...."
"เต..กูเป็นหมาก็ได้นะ ขอแค่จืดมันมองกูบ้าง...กูยอม " น้ำตามันไหลอีกแล้ว คราวนี้ผมก็ไม่ไหวเหมือนกัน ผมร้องไห้ตามมัน ชีนนี่นั่งมองผมที ไอ้ต่อที คงสับสนว่าจะปลอบใครก่อนดี







"แกร็ก..." เสียงประตูเข้ามา หกลูกกะตาของพวกผมสามคนหันไปมองทางเดียวกัน
"เชี่ย..พวกมึงแดกเหล้ากันแล้วไม่ชวนกูเหรอ" มันเดินเข้ามาตาบวมๆ สงสัยเพิ่งตื่นนอน เกงบอลเน่าๆ เสื้อกล้ามย้วยๆ อนาถได้อีกเพื่อนกู
"แล้วเลี้ยงกันเนื่องในโอกาสไรวะ...เตหลีกไปหน่อยเด๊ะ....อ้าว ได้ต่อมองหน้ากูไมวะ เงียบอีก" มันดึงแก้วจากมือไอ้ต่อไปดื่มหน้าตาเฉย ส่วนไอ้ต่อนี่เป้นหินไปเรียบร้อยแล้ว
"เอ๊ย เป็นไรกันหมดวะ นัดกันใบ้แดกรึไง...คดีติดตัวนะพวกมึง เมาแล้วไม่ชวนกู...ชีน ส่งเหล้าให้หน่อย"
"ครับ....พี่จอมเพิ่งตื่นเหรอ?"
"เออดิ...หลับเป็นตายเลย...ไอ้ต่อ...เอ๊ย เชี่ยต่อ มึงร้องไห้ไมวะ ใครทำมึง บอกกูมา เต ใครทำให้ไอ้ต่อเป้นอย่างนี้ มึงบอกกูมาเลยนะ แม่งกล้าดีไงมาทำเพื่อนกูร้องไห้!!!!!...." ยิ่งจืดพูดเท่าไร ต่อมันก็น้ำตาไหลเท่านั้น แต่ไม่มีเสียงใดหลุดออดจากปากมันเลย

"ไอ้หมาจืด!!!!!!!" ต่อมันลุกขึ้นชี้หน้าจืดเลยครับ ไอ้จืดก็หน้าเหรอหราๆ คงงงว่าจู่ๆไอ้ต่อเกิดเฮี้ยนไรขึ้นมา
"อ้าวเอ๊ย ไมมึงพูดเชี่ยๆอย่างนี้วะ...กูแค่เป็นห่วง ถ้าไม่อยากให้ห่วงก็บอกดิ อย่ามาชี้หน้า กูไม่ชอบ" จืดมันผลักมือไอ้ต่อออก เรื่องมันชักจะไปกันใหญ่แล้ว ผมนี่คุมเชิงจืด ส่วนชีนนี่ก็คุมเชิงต่ออยู่
"ใช่สิ...มึงไม่เคยชอบกูอยู่แล้วนิ ต่อให้กูทำดีแค่ไหน กูก็แค่คนเชี่ยๆในสายตามึงอยู่ดี"
"ถ้ามึงจะคิดอย่างนั้น ก็ตามใจมึง"
"พลั่ก!!!!!!!" นั่นไง ไอ้ต่อปล่อยหมัดใส่จืดเลย


"เต จับพี่จอมไว้สิมึง....พี่ต่ออย่าดิ้นสิ ใจเย็นๆก่อนพี่" ผมยังมึนอยู่ จนต้องให้ชีนบอกว่าจับจืดไว้ เพราะมันสองตัวกำลังจะฆ่ากันแล้ว
"ไอ้ต่อ ไอ้หมาต่อ มึงต่อยกูทำไมวะ....เต ปล่อยกูนะ กูจะเอามันคืน ปล่อยสิวะ" วุ้ย ดิ้นเป็นนักเต้นเลยเว้ย ใจเย็นๆกันหน่อยสิวะเพื่อน
"เต ปล่อยมันมาเลย..ไอ้จืด แค่มึงปฏิเสธกู ยังไม่สะใจมึงอีกใช่มั๊ย ถึงต้องลงมาเยาะเย้ยกันอีก อยากมาดูใช่มั๊ยว่ากูตายรึยัง กูเจียนตาย แต่กูไม่ตายหรอกเว้ย...."
"มึงพล่ามอะไรของห๊ะไอ้ต่อ กูไม่เข้าใจ...เต ปล่อยกูได้แล้ว...กูจะคุยกับมันดีดี กูสัญญา" ผมยกมือประมาณยอมแพ้แล้วจริงๆ ผมจึงยอมปล่อยมัน ชีนก็ปล่อยไอ้ต่อเหมือนกัน

"พลั่ก!!!...แต่กูไม่ได้บอกว่ากูจะไม่เอาคืน" นั่นไง จืดส่งหมัดงามๆไปเสยหน้าไอ้ต่อจนได้.....
"ไอ้จอม มึง......" ไอ้ต่อง้างหมัดแล้ว
"พี่ต่อกล้าต่อยคนที่พี่รักเหรอครับ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"




ทุกคนนิ่งเงียบ
ทุกอย่างหยุดอยู่กับที่ หมัดของไอ้ต่อก็ยังค้างอยู่ที่เดิม ไม่ได้เคลื่อนย้ายไปแปะบนหน้าใคร
"ต่อ...มึงรักจืด มึงไม่ผิดหรอก.....แต่จืดไม่รักมึง นั่นก็ไม่ใช่ความผิดของจืดเหมือนกัน...เรื่องนี้ไม่มีใครถูกใครผิด แต่มันเป้นเรื่องของความรู้สึก บังคับกันไม่ได้....มึงเข้าใจมั๊ยต่อ" ผมเข้าไปตบไหล่ต่อเบาๆ มันก็พยักหน้ารับรู้
"เดี๋ยวๆ...ใครรักใคร ใครผิด ใครถูก กูงงไปหมดแล้ว"
"กูรักมึงจืด....กูรักมึง ชัดยัง กูรักมึง รักมึง รักมาสามปีเต็ม รักมาตลอด รักมึงมาคนเดียว รัก รัก แล้วก็รัก...."
"!!!!!!!!!!!!!!!!!" จืดถึงกับล้มทั้งยืนเลยครับ ดีที่หล่นบนโซฟา
"รักมึง...ได้ยินมั๊ย...รัก" คราวนี้ต่อมันพูดเบาๆ ช้าๆ แต่เสียงสั่นหน่อย
"ไอ้ต่อ"
"รักกูตอบได้มั๊ย?"
"..............."
"ได้มั๊ย?"
"กูกับมึง เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป" จืดดึงไอ้ต่อเข้ามากอดเต็มกอดเลยครับ มันสองคนพากันร้องไห้ กอดกันร้องไห้ แต่ผมเห้นรอยยิ้มของต่อแล้ว ถึงมันจะฝืน แต่มันก็ยิ้มได้ มันคงรู้แล้วว่าอย่างน้อยมันก็ไม่ได้เสียเพื่อนที่ชื่อจืดไป
"กู มึง แล้วก็มึง เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป" ผมโอบกอดพวกมันสองคนไว้ในอ้อมกอดของผม...อย่างน้อยเราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนที่เคยเป็นมา...รัก บังคับกันไม่ได้ อยากจะรักใครก็รักไปเลย แต่ถ้าเค้าคนนั้นไม่รักตอบ นั่นก็ไม่ใช่ความผิดของเค้าเหมือนกัน...แต่อย่างน้อยเราก็ได้รู้จักว่ารักเป็นยังไง.....

[Rafael]

เศร้าอะ
ฮือออออ แต่ก็นะ
เรื่องแบบนี้มันบังคับใจกันไม่ได้
เป็นกำลังใจให้ทุกคน ขอบคุณคุณดิวที่มาต่อค่ะ

[why yyy]

ช่างเศร้า T_T  สงสารต่ออะ แค่รัก...กันแบบเพื่อนก็ยังดี  อย่างน้อยก็ยังได้รัก

[Bejae]

เอาแบบนี้จริงดิ ไม่ดีมั้งงงงง
สงสารพี่ต่อเหมือนกันนะเนี้ย 
หลังจากนี้จะเป็นยังไงต่อไปล่ะเนี้ย
รู้แจ้งแบบนี้แล้ว มันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมกันได้มั้ยนะ
รอเวลาพิสูจน์เท่านั้นฮับ

[CarToonMiZa]

ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์
แล้วกันเพราะมันทำอะไร
ไม่ได้มากไปกว่านี้
เอ๊ะหรือทำได้
แต่เราไม่รู้หว่า

[JA(e)jung]

ยังไงก็รักเหมือนกันนะพี่ต่อ ถึงจะไม่ได้เป็นแบบคนรัก แต่ความเป็นเพื่อนก็ยังคงอยู่นะ

ความรักแบบเพื่อนก็ยืนยาวเหมือนกัน เราต้องคิดไปในทางที่ดีนะ

ไม่แน่บางทีตอนนี้พี่จอมอาจจะไม่คิดแต่ต่อไปอีกนิดก็ไม่แน่นะ ^^

[kataratoph]

อยากให้จืด คู่กับ คู่ 

[faratellll]

ประเด็นคืิอ จืดแม่ง! ละเมอป่าววะ จำไรไม่ได้ซะงั้น
แต่ก็นะ รักมันขึ้นกับความรู้สึก จะhappy ending ทุกคนก็ไม่ใช่ 

P.S. แต่เจ๊ก็ยังว่างนะต่อ งัยติดต่อได้

[bow55]

อ่าวววววววว

เศร้าสะงั้น
หวังว่าจะดีขึ้น

[khunstar]

แอร้ยไม่อ้าวจืดกับต่อเท่าน้านนน

[lazat.mchub]

 

[NUTTYZERO]

เพื่อนรัก รักเพื่อน นี่สินะความรักของคนรักเพื่อน

[marshmallow_mallow]

ต่อจอมมมมมมมมมมมมมม 

[Salome]

ทำไมช่วงนี้ต่อมนางเอกเข้าสิงอะ
อ่านนิยายเรื่องไรก็อินไปหมด
อ่านจบตอนนี้น้ำตาไหลอีกแล้วกรู 

[mystery Y]

ตอนนี้ช่างดราม่าเรียกน้ำตา สงสารพี่ต่อจัง ฮึกๆ

[malula]

รู้ว่าความรู้สึกคนมันบังคับไม่ได้ แต่ก็อยากให้ต่อสมหวังอยู่ดี

[due]

วันนี้แล้วสินะ ที่จะชี้ว่าระหว่างผมกับชีน ใครจะกด ใครจะถูกกด....แต่ไอ้เพื่อนเลวของผมทั้งสองบวกไอ้น้องเลวก็คือไอ้พีท
มันบอกร้อยทั้งร้อย ผมโดนกดชัวร์...หยามกันจริงนะพวกมึ้ง

ชีนไปเตรียมตัวที่มหาลัยตั้งแต่เช้าแล้ว ส่วนพวกผมสี่หน่อก็มารวมตัวกันท่ีห้องผม ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องห้องผมด้วย แต่ไอ้ต่อมันมีเหตุผลครับ มันบอกว่า เพราะชีนเป็นผัวของผม ปากดีวะ
"จืด...เย็นนี้มึงจะไปเชียร์ชีนกับกูเปล่า?"
"กูมีนัดกับน้องหมวยตอนบ่ายสี่นะ ถ้าทันกูจะไปนะ"
"นัดจะไปซ่ำกันที่ไหนละ?...อย่าหักโหมนักสิมึง เดี๋ยวหลังเดาะนะ" บรรยากาศเริ่มมาคุ....เพราะไอ้ต่อเริ่มปฏิบัติการแล้ว
"ซ่ำกับมึงดิ...เชี่ย...น้องหมวยน้องรหัสกูเว้ย เค้าชวนกูไปซื้อของเป็นเพื่อนแค่นั้นเอง"
"แค่นั้นจริงอ่ะ?"
"มึงจะบ้าตามไอ้ต่อแล้วนะเต...บอกว่าน้องก็น้องสิวะ ถึงกูจะมั่ว แต่กูไม่ทั่วถึงทุกคนหรอกเว้ย มียกเว้นบ้าง มีหมายเหตุบ้าง ตามสมควร"
"พวกเฮียๆนี่หมกมุ่นนะ...ไปเตะบอลกันมั๊ย?" เตะบอลตอนเที่ยงครึ่งเนี่ยะนะไอพีท แฟนกูคบมึงเป็นเพื่อนได้ไงวะ มึงออกจะล้น ส่วนแฟนกูออกจะขาด...วุ้
"กูไม่ชอบเตะบอลตอนเที่ยง แต่ถ้าเตะมึงนะไอ้พีท กูเตะได้ตลอด 24 ชั่วโมงเลย...จะเอาซักดอกมั๊ยละ...ห๊า!!!"ไอ้ต่อมันไม่พูดเปล่า มียกตีนโชว์ให้เห็นกันเลยทีเดียว
"คั้มมอน คั้มมอน ค้ามดาวน์ ค้ามดาวน์ พี่ต่อ..." กระแดะปะกิดอีกนะมึง ไอ้พีทมันนั่งพื้นอยู่ ส่วนพวกผมสามคนนั่งบนโซฟา มันเล่นกระเถิบก้นจนไปติดฝาผนังเลย
"กูไม่ ค้ามดาวน์ๆ แต่กูจะข้ามมึงนี่แหละ..."
"ไอ้ต่อมึงก็เลิกแกล้งน้องมันได้แล้วน่า...กลับมานั่งที่ได้แล้ว ไอ้ต่อกูบอกให้มานั่งไง...." ว่าไรได้ละครับ ท่านจืดสั่งการซะอย่าง ไอ้ต่อเลยได้แต่เดินกลับไปนั่งที่เดิม แต่ไม่วายชี้หน้าคาดโทษไอ้พีทตัวยุ่ง
"ฮิฮิฮิฮิ" ไอ้พี่ทนี่ก็กวนใช่ย่อยนะครับ มันกล้าหัวเราะเยาะไอ้ต่อเฉ้ยยยยยยย
"หัวเราะไร ไอ้เด็กเวร...เดี๋ยวกูเตะปากแตก"
"พี่ต่ออ่อนวะ " พีทถ้ามึงตาย กูช่วยไม่ทันนะเว้ย
"ไอ้ต่อ...เงียบได้มั๊ย หนวกหู กูจะงีบ"
"เชี่ยนี่ก็สั่งกูจั้ง...เป็นลูกช่างสั่งรึไง...ทีไอ้พีทเสียงดังมึงไม่เห็นว่าไรเลย ลำเอียงชัดๆ...ไม่ต้องเอาหัวมาซบไหล่กูเลย" แน่ะ มีผลักๆ

ตั้งแต่เรื่องคืนนั้น จนวันนี้ ก็ผ่านมาอาทิตย์นิดๆนิดแล้วครับ
สองวันแรกไอ้ต่อไม่ยอมพูดกับจืดเลย มันบอกมันไม่ได้โกรธแต่ขอปรับสภาพจิตใจและความรู้สึกก่อน มันรักของมันมาตั้งสามปี จู่ๆจะให้เลิกแค่ชั่วข้ามคืน นั่นก็หักดิบเกินไป ผมว่าแค่สองวันมันยังน้อยแสนน้อยเกินไปนะสำหรับการทำใจ แต่ไอ้ต่อทำได้ครับ พอเช้าวันที่สามมันมานั่งใต้ตึกรอขึ้นเรียนพร้อมกัน ผมมาถึงเป็นคนที่สอง ส่วนจืดยังไม่มา...จนเกือบสายนั่นแหละจืดจึงโผล่หัวมา ไอ้ต่อตรงแหน่วเข้าไปโบกเกรียนงามๆของจืดเลยครับ แล้วด่าจืดสารพัดจนถึงห้องเรียนโน่นแหละ จืดก็ดีแสนดีไม่โต้ตอบสักคำ แถมยังยิ้มอีกด้วย ยิ้มที่ไอ้ต่อดีขึ้น ยิ้มที่ไอ้ต่อคนเดิมกลับมา ยิ้มที่ไอ้ต่อไม่เงียบอีกต่อไป ผมรู้มันยังไม่หายสนิทหรอก แต่มันจะค่อยๆดีขึ้นเอง...ผมกับจืดหันมายิ้มให้กันและโบกหัวมันไปงามๆคนละที...แต่พอเช้าต่อมา จืดมันด่าไฟลุกเลยครับ ไอ้ต่อนี่เอ๋ออยู่แป๊บหนึ่ง แต่พอตั้งสติได้ พวกมันก็แง่งๆใส่กันเหมือนเดิม....จะได้หายอึดอัดกันซะที

"เฮีย...คืนนี้เฮียเตรียมชุดเซ็กซี่ๆที่เหมาะสำหรับการเสียตัวไว้เลยนะ เพราะเพื่อนผมชนะชัวร์ ผมไปเซอเวย์มาแล้ว" มึงเพิ่งด่าว่าพวกกูหมกมุ่นอยู่เมื่อตะกี้เองนะไอ้พีท
"พีท พีท ไอ้เซอเวย์นี่คล้ายแอมเวย์เปล่าวะ"
"ไอ้ต่อ ถ้าโง่ก็ไม่ต้องไปบอกใครเค้า สงวนไว้รู้คนเดียวก็พอแล้ว กูอายแทน"
"ฉลาดตายแหละมึง...ด่ากู จนกูไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดแล้วเนี่ย....เอ๊ะ ไอ้นี่กูบอกอย่าซบไง"
"เชี่ยนี่ นั่งนิ่งๆได้มั๊ย...กูง่วง" ด่ากันไปด่ากันมา ในที่สุดไอ้ต่อก็แพ้อย่างเคย ราบคาบด้วย นั่งนิ่งให้จืดซบไหล่เฉ้ยยยยยยย

ผมเคยถามจืดนะครับว่า มันไม่รู้สึกแปลกๆบ้างเหรอ ที่ต้องทำแบบเดิมๆกับไอ้ต่อทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าไอ้ต่อคิดยังไงกับมัน....ที่ถามเพราะผมห่วงความรู้สึกของพวกมันกลัวพวกมันเข้าหน้ากันไม่ติด...แต่จืดตอบผมมาว่า 'กูลืมเรื่องคืนนั้นไปหมดแล้ว ที่ลืมไม่ใช่เพราะไม่มีค่า แต่ลืมเพราะทุกอย่างจะได้เป็นเหมือนเดิมเหมือนที่เคยเป็นมา...กูรักไอ้ต่อ แต่รักในแบบของกู เพราะงั้นไม่ใช่เรื่องยากเลยที่กูจะเป็นเหมือนเดิมกับมัน '


"พีทๆๆๆ มาหาเฮียหน่อย " ผมกวักมือเรียกไอ้พีทให้ขยับมาใกล้มือหน่อย
"เฮียมีรางวัลจะให้ผมเหรอ?" ตาวาวเชียวนะมึง พร้อมกับกระเถิบยิกๆมาเชียว
"โป๊ก ปั๊ก"
"โอ๊ย...เฮียโบกหัวผมทำไมเนี่ย เจ็บนะ แถมหยิกปากด้วย ปากแตกเปล่าเนี่ยะ เกลียดเฮียแล้วด้วย...พี่ต่อ เฮียแกล้งผม"
"สมน้ำหน้า ถ้าเป็นกูนะ กูเตะก้านคอมึงสลบไปแล้วไม่ใช่แค่ตบหัวมึงหรอก..."
"มึงปากดีไงไอ้พีท เชียร์เพื่อนมึงออกนอกหน้านัก..."
"ก็คนเค้าพูดจริง...เฮียไม่เชื่อก็คอยดูละกัน"




"โห คนเยอะอย่างกะหนอนเลยวะ...กูกลับได้มั๊ยวะ ไม่อยากไปเบียดกับใคร"
"เอ๊ย ไอ้ต่ออยู่ด้วยกันก่อนดิวะ จืดมันยังเลื่อนนัดน้องหมวยออกไปได้เลย" ครับ จืดมันเลื่อนนัดน้องหมวยวันนี้เพื่อนจะมาเชียร์กับพวกเรา กูละซึ้งในน้ำใจมึงจริงๆ แต่จริงๆผมว่ามันอยากคอยสมน้ำหน้าผมมากกว่าตอนที่ชีนชนะ...
"มึงเข้าๆไปเลยไอ้ต่อ อย่าพูดมาก คนเบียดกูจนไส้ไหลมารวมกันหมดแล้ว อย่าให้พูดมาก เดี๋ยวกูพ่นไฟใสเลย...รับดอกไม้ให้พวกกูด้วย" จืดมันผลักให้ไอ้ต่อเดินลอดซุ้มเข้าไป คนเยอะน่าดู เบียดเสียดกันจนจะได้เป็นสามีภรรยาอยู่แล้ว นี่ถ้าเกิดผู้หญิงท้องขึ้นมาจะหาได้มั๊ยว่าใครเป็นพ่อของเด็ก เสียงนี่ก็จอแจตลอดเวลา ตอนจะเข้างานเค้าจะแจกดอกกูหลาบให้คนละดอกเพื่อมอบให้กับผู้เข้าประกวดในตอนสุดท้ายเป็นคะแนน คล้ายกับการส่ง sms เชียร์ the star หรือ af ไรประมาณนั้นแแหละ แต่นี่เปลี่ยนเป็นดอกไม้แทน
"เฮียๆ รอผมด้วย ผมโดนเบียด!!!!!" เออลืมไปเลย ไอ้พีทมันไม่ได้ตัวอย่างควายเหมือนพวกผมนิ เลยหลุดออกจากวงโคจรไปเลย...
"เด็กประเสริฐ กูเห็นแล้วมึงมีดีแต่ปากอย่างเดียว อย่างอื่นเหลววะ...เดินแค่นี้ยังโดนเบียดได้เลย" มึงด่าไอ้พีทนะไอ้ต่อ แต่กูเห็นมึงก็ไปรับน้องมันอยู่ดีนั่นแหละ
"ก็ผมไม่ได้ถึกอย่างพี่ต่อนิ....โอ๊ย...เชี่ยใครเบียดกู"
"เค้าก็เบียดมึงกันทั้งยิมนี่แหละ ...รีบเดินตามกูมา..."
"ลูกช่างสั่งรึไง"
"เดี๋ยวกูโบกเกรียนไหลเลยนี่..." พวกมึงจะกัดกันเพื่อ.....ฟอ วอท แม๋น





วู่...กูรอดแล้ว พวกกูรอดจากการไส้ไหลแล้ว...เย้

ด้านในตกแต่งได้โอ่อ่ามากครับ รู้สึกว่าจะยิ่งใหญ่กว่าปีก่อนๆเยอะเลย แสง สี เสียงมาเต็มอัตราศึกกันเลยทีเดียว ไฟแบบสลัวๆ แล้วจะมีสปอตโคตรไลท์ส่องผ่านแบบแวบๆ พอให้มึนหัวเล่น น่าเล่นซ่อนหาเนอะ... ส่วนบนเวทีนี่อย่างแหล่ม พรหมแดงปูเต็มความกว้างของเวที...ตกแต่งได้อล่างฉ่างมาก...ไฟนี่อย่างสวยเลยครับ ผมว่านะต่อให้นิโกรยืนอยู่บนนั้น ยังขาวมีออร่าได้เลย คิดดูว่าแรงแค่ไหน ชีนกูจะสุกมั๊ยวะ โดนย่างซะขนาดนั้น...
ผมนี่ละลานตามากเลย บรรดาผองเพื่อน รุ่นพี่ร ุ่นน้องนักศึกษาจัดเต็มกันเลยทีเดียว ก้มดูตัวเอง เวทนาจัด ...ไม่เป็นไรครับ ผมมันหล่อในอยู่แล้ว

"เฮียๆ หน้าเวทีเลยนะ...ชีนมันจะได้เห็นพวกเราชัดๆ"
"ไอ้พีท นี่ตกลงชีนนี่แฟนเตเพื่อนกู หรือแฟนมึงกันแน่วะ กูเห็นมึงดี๊ด๊าออกหน้ามาก"
"โห พี่ต่อไม่รู้ไรซะแล้ว...ก็ต้องเฮียอยู่แล้วแฟนไอ้ชีนมัน ส่วนผมมันก็เป็นได้แค่.......กระซิกๆๆชู้หรือแฟนเก็บเท่านั้นแหละ" ผมสองคนหยิกแก้มมันคนละข้าง โทษฐานปากดีเกินเหตุ...มึงพูดมาก กูคิดมากตามนะเว้ย เดี๋ยวสั่งให้ชีนเลิกคบเลยนี่
"พวกมึง มากันได้แล้ว ชีนมันจะะออกหน้าเวทีอยู่แล้ว ปัญญาอ่อนกันอยู่ได้ทั้งพี่ทั้งน้อง " อ้าว ซวยด้วยเลยกู

เอ๊ย เค้าปล่อยตัวผู้เข้าประกวดมาแล้วเว้ย ออกกันมาทีละคู่ชายหญิง...สรุปผมกับพวกก็ไม่ได้อยู่หน้าเวที เพราะทนฝ่ากระแสคลื่นไปไม่ไหว...แต่ที่ตรงนี้ก็ไม่เลวนักหรอก มองชัดใช้ได้

"อ๊ะ เฮีย นั่นไงๆ...ชีนชู้ผมแต่แฟนเฮีย ออกมาแล้ว...!!!!"  ยังเล่นไม่เลิกนะมึง  แล้วมึงจะตื่นเต้น เพื่อ?????????




พ่อเจ้า แม่เจ้า!!!!!!!!!!!!!!!!นั่นแฟนผมจริงๆเหรอ ทำไมหล่อหยุดโลกได้ขนาดนี้...หล่อจนผมอิจฉาตัวเองที่ได้เป็นแฟนมันอ่ะคิดดู....พอชีนมันมายืนตรงกลางเวทีเพื่อให้กรรมการดู เท่านั้นแหละครับ ห้องนี่แทบระเบิดด้วยเสียงกร๊ดกร๊าด.....ผมนี่แทบอุดหูไม่ทัน  พระเจ้า แฟนผมฮอตขนาดนี้เลยเหรอ....................ชีนมันไม่ได้ยิ้มอย่างคนก่อนๆนะ มันยืนหน้าเฉยๆ ตาก็ไม่ได้กวาดมองไปทั่ว ตามันมีโฟกัสแค่จุดเดียว คือตรงหน้ามันเท่านั้น....แต่นั่นแหละครับคือเสน่ห์ของแฟนผม...น่ารักอ่ะ.......
 
เอ๊ยๆๆๆๆๆจะทำไรนะ กูหวงนะ...ก็สองคนนั่นกำลังจ้องตากันนะสิ...ฉ่ำเลย ยังอีกๆ...น้องผู้หญิงคนนั้น ชื่อไรแล้ววะ จำไม่ได้...กำลังแอ่นหลังตัวเองลงเรื่อย ส่วนชีนก็โน้มตัวตามไม่ห่าง มือก็ประคองแผ่นหลังของผู้หญิงเอาไว้..อีกมือก็จับที่ต้นขาของน้องผู้หญิงอีกนั่นแหละ...หึงเว้ยยยยยยย....
มิน่าชีนมันถึงชอบไปซ้อมบ่อยๆ ไม่ยอมขาด เพราะอย่างนี้นี่เอง...
แล้วพวกนี้จะกรี๊ดไรกันนักหนา...กูกรี๊ดไม่ออกเว้ย อยากพ่นไปมากกว่า....กะจะไปหันไประบายกับไอ้ต่อหน่อย...แต่พระเจ้าภาพตรงหน้าผมนี่...ทำเอาอมยิ้มเลย...จืดมันเอามือทั้งสองข้างปิดหูตัวเองอยู่ แล้วไอ้ต่อนี่ยืนซ้อนข้างหลังอีกที แล้วก็เอามือของมันปิดทับมือของจืดอีกชั้นหนึ่ง.... ไม่แปลกหรอกครับเพราะเมื่อก่อนสองคนนี้ก็ทำแบบนี้บ่อยๆ เพราะจืดมันไม่ชอบเสียงดังแต่ก็อยากไปเที่ยวกับพวกเรา ไอ้ต่อเลยช่วยด้วยวิธีนี้เสมอ...งั้นพวกมันสองคนก็กำลังจะกลับเป็นอย่างเดิมแล้วสินะ.....


อ้าว ชีนหายไปไหนแล้ว ......


"ทุกคนเชียร์ใครกันบ้างค่ะ"
"ผมเชียร์ไม่ถูกเลยครับน้องเมย์ ก็เล่นสวยหล่อกันทุกคนเลย" แน่สิ ไม่สวยไม่หล่อเค้าจะให้มาประกวดเหรอ พูดโง่ๆ
"พี่แม็ค ค่ะ งั้นต่อไปเราเชิญตัวแทนออกมาแสดงความสามารถกันเลยนะค่ะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเลา"
"ดีครับ...งั้นเริ่มกัน เชิญตัวแทนคณะ..........."
แล้วการแสดงของตัวแทนของแต่ละคณะ แต่ละสาขาก็ดำเนินไปอย่างตื่นตาตื่นใจมากๆ เด็กยุคนี้เก่งกันจริงๆ


จนมาถึงชุดการแสดงไอ้หล่อของผม......มันแสดงงงงงงงงงงงงงง ...เพื่อนๆเคยดูหนัง step กันมั๊ยครับ นั่นแหละ ชีนกับคู่ของมันแสดงอย่างนั้นเลย ผมบบรรยายไม่ถูกจริงๆ รู้แต่ว่า มันพลิ้วมาก ลื่นไหล เป็นจังหวะ มันเต้นแข็งแรงมากๆ แต่ดูแล้วสวยงาม ไม่แข็งกระด้างเลย เข้าขากันได้ดีมาก ทุกท่วงท่าที่ชีนขยับมันมีเสน่ห์ดึงดูดอย่างมหาศาล  ผมบรรยายไม่ถูกจริงๆ   บอกได้คำเดียวว่าต่อให้ดูถึงพรุ่งนี่เช้ายังไหว หน้ามันมีเหงื่อออกพอเป็นหยด ยิ่งเพิ่มความเซ็กซี่ขึ้นไปอีก ถ้าทำได้นะตอนนี้ผมอยากพาชีนวิ่งกลับห้องมากเลย อยากเก็บไว้มองคนเดียว ไม่อยากให้คนอื่นมองคนที่ผมรักด้วยสายตาแบบนี้....  คนหน้าเวทีก็โยกตามได้เป็นจังหวะ เสียงเชียร์นี่ไม่ขาดปากกันเลย....ผมเพิ่งรู้ว่าแฟนตัวเองเต้นเก่งสุโค่ยแบบนี้ แต่ไม่ค่อยชอบตรงที่มีท่าเต้นเซ็กซี่แล้วต้องเต้นคู่กันนี่แหละ...หวง .............เพื่อนๆลองไปหาหนังเรื่องนี้มาดูละกัน ถ้าใครชอบเต้น น่าจะชอบนะ


"เป็นไงครับ...แชนนิ่งก็แชนนิ่งเหอะ มาเจอน้องชีนของเราเข้าไป จอดแบบไม่ต้องแจวกันเลยทีเดียว ชอบกันมั๊ยครับ!!!!!!!!"  อุดหู!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

หึหึหึ...คืนนี้ผมจะให้มันเต้นให้ดู เต้นให้ผมดูคนเดียวด้วย




"ต่อไปขอเชิญน้องชีนออกมาตอบคำถามครับ" รอบนี้เป็นรอบคำถามครับ...นี่ถ้ามันใส่ชุดว่ายน้ำออกมานะ ประกวดนางงามชัดๆ.....ซวยแล้วกู ลืมอุดหู......แต่ทำไมไม่ดังเท่าไรวะ
หันไปดูข้างๆ....อ้อ ไอ้พีทมันเขย่งอุดหูให้ผมนี่เอง มิน่า
"ขอบใจนะ...."
"ไม่เป็นไรเฮีย...ผมอยากเป็นพระเอกเหมือนพี่ต่อบ้าง" ไอ้พีทมันพยักเพยิดไปทางสองคนนั้น  ไอ้ต่อยังคงทำเหมือนเดิม...หึหึหึ

"รู้สึกว่าน้องชีนของเราจะมาแรงนะค่ะคืนนี้..เสียงเชียร์ไม่ขาดเลย...ฮอตขนาดนี้ พรุ่งนี้น้องเกิดแน่ๆค่ะ..." แฟนโผ้ม ครับแฟนผม
"รู้สึกว่าน้องเมย์จะยิ้มมากไปหน่อยมั๊ยครับ...."
"พี่แม็คก็....น้องชีนน่ารักจริงๆนี่ค่ะ เต้นก็เก่ง...จริงมั๊ยค่ะทุกคน!!!!!!!!!" อุดหู .......สงสารแฟนกูเหอะ แฟนกูเกร็งแล้ว จะถามก็ถาม

"คำถามของน้องชีนนะค่ะ....ว้าว เป็นคำถามที่........ตอบดีน้องเกิดแน่นอน  ตอบไม่ดีน้องก็เกิดอยู่ดีแหละค่ะ"
"โว้วววววววววววววววววววววววว ....กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" โห่กันเข้าไป กรี๊ดกันเข้าไป
"คำถามนะค่ะ....ถ้าน้องมีแฟนนะค่ะ...น้องชีนจะบอกรักเค้าคนนั้นยังไง...แล้วเพราะอะไร?"....
" มึงยิ้มไมเต?"
"ก็แฟนกูหล่อ...กูเลยยิ้มมมมมมมม" โอ๊ยยยยยเกรียนสองข้างผมโดนโบก...เจ็บว้อย แน่ะ ไอ้พีทมียกมือด้วย แต่ต้องเอาลงเพราะโดนสายตาอาฆาตของผมเข้าไป

"ผมจะบอกเค้าคนนั้นว่า...ผมรักเค้ามากกว่าเมื่อวาน ครับ"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" ช่วยด้วยผมยิ้มจนเผลอกัดปากตัวเอง
"เพราะ...นั่นหมายความว่า ผมรักเค้าคนนั้นเพิ่มขึ้นทุกวันๆ จนวันหนึ่งผมอาจจะรักเค้ามากกว่ารักชีวิตของผมเองก็ได้...ลองคิดดูนะครับ ผมรักเค้าตอนผมอายุ 20 แล้ววันที่ผมอายุ 50 60 70 ผมจะรักเค้าคนนั้นมากแค่ไหน....ขอบคุณครับ"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด...โว้ววววววววววววววววววววววว"

"เต เต เต....ชีนบอกมึงอย่างนี้เปล่า"
"อืม..." ผมตอบได้แค่นั้นเพราะกำลังยิ้มอยู่ ผมเพิ่งรู้ความหมายที่มันมักจะบอกผมก็วันนี้นี่เอง...... ผมก็เคยสงสัยนะว่า ทุกครั้งที่มันบอกรักผมทำไมต้องมีคำว่า มากกว่าเมื่อวาน มากกว่าเมื่อกี้ตามมาตลอด ....หวานซะ...ผมจะรอคอยจนวันที่ผมอายุ 70   ผมอยากให้มันรักผมมากขึ้นๆทุกวันๆ จนถึงวันนั้น วันที่ผมจากโลกนี้ไป




ตอนนี้อาจจะดูมั่วๆไปเยอะนะครับ
ทำใจกันน้า...เพราะคนแต่งก็มั่วขั้นปรมาจารย์ หึหึหึ

[Salome]

น่ารักอ่ะน่ารักม๊าก น้องชีนของพี่
มารอลุ้นกันต่อปายยย
แต่ยังสงสารต่ออยู่ดีนะ เข้าใจว่ารักมันบังคับกันไม่ได้ แต่การทำทุกอย่างเหมือนเดิมๆในระยะเวลาแค่นี้
มันไม่ยิ่งเจ็บกว่าอีกเหรอ มันเหมือนฝืนที่จะทำเป็นปกติมากกว่า
ยิ่งจืดยังให้ความสนิทสนมแบบนี้เราว่าต่อมันเจ็บเรื้อรังอะ รู้ว่าเขาไม่รัก แต่ก็อดแอบมีความหวังไม่ได้
แอบหน่วงกับคู่นี้นะ อยากให้ต่อคู่พีทมากกว่า

[Rafael]

กรี๊ดเลยอะ ตอนนี้ ชีนน่ารักมาก
รออ่านตอนต่อไปอีก อยากอ่านมากกกก
ขอบคุณคุณดิวที่มาต่อให้นะคะ
 ปล.ต่อกับจอมก็ยังฟินได้อีก ฮ่าๆ

[why yyy]

คำตอบของชีนหวานได้อีกอะ เตเสร็จแน่

[lidelia]

อ่านจบแล้วอยากกรี๊ดชีนตามคนดู เขินแทนเต 

[mystery Y]

กรี๊ด~ ขอกรี๊ดด้วยคน ตอนนี้อ่านไปเขินไป

[Elleneza]

อ๊ากกกกกกกกกกก น่ารักอ่ะ
เขินแทนเลยอ่า

[loven36p]

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย
น้องชีนจ้าาาาาา

ตอบได้โดนใจเจ้มากกกก

แบบนี้พี่เต ก็ยิ่ฝทั้งรักทั้งหลงกันจนหัวปักหัวปำเลยสิเนี่ย

ปล.ว่าแต่ หลังจากการประกวดผ่านไปอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง

ชีนกดเต

เตกดชีน

ชีนมีทั้งสาวแท้ สาวเทียมมารุมล้อม
(อันหลังไม่ค่อยดีเท่าไหร่
อย่าเลย  สงสารพี่เต เค้า)

เอาเป็นว่า  อยากเห็น
ชีนกดเต จังเลยค่าาาาา
คนเขียนขาาาา

[faratellll]

ซีนนี้ เจ๊ยกให้สุดหล่อของเจ๊นู๋ชีนแต่เพียงผู้เดี่ยวคร้า. 
หว๊าน หวานนนน แต่ใกล้แล้วสินะที่เตจะโดน.    เผด็จศึก 

P.S.  เจ๊ก็รัก คุณdue  มากกว่าเมื่อวานนะ

[Bejae]

ชีนหล่อมากกกกกกกกกกก กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หมายถึงคำตอบชีนอ่ะนะหล่อมาก  อ๊าาา เขินนนนน (ทำไม)
ชีนชนะแน่ หมอรุกฟันเฟิร์มมมมมม!!!!!!!!!!
สงสารต่อจริงๆนะ สามวันเราว่ามันน้อยเกินไปสำหรับการทำใจให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ
ยิ่งการกระทำทุกอย่างของต่อ-จืดยังเหมือนเดิมแบบนั้น ทำใจได้จริงๆหรอว๊าาาา เราทำไม่ได้จริงๆ

กอดคุณดิว

[bow55]

อรั้งงงงงงงงงงงงงงงงงง
กรีดร้องน่ารักอ่ะ
รักเต-ชีนกว่าเมื่อวาน