มาแล้ววววววววววววววววววววววววว...........
อ่านกันเลย.......................
ความเดิม....
รู้สึกว่าตัวเองเจ็บมาก
มันมาก และมากกว่าทุกครั้งที่เคยรู้สึก
คุณรู้มั้ย? เวลาที่เราเห็นคนที่เรารักเค้ารักคนอื่นความรู้สึกมันแย่แค่ไหน
มันเจ็บจนเหมือนไม่มีความรู้สึกเลยแหละ
คนที่เรารัก..... เค้าแคร์คนอื่นมาก... มากจนเค้าไม่เคยรู้หรือสนใจว่าเราแคร์เค้ามากแค่ไหน
เวลาที่คนที่เรารักเค้าวิ่งตามคนอื่น โดยที่เค้าไม่เคยหันกลับมามองข้างหลังสักนิดว่ามีใครอีกคนกำลังวิ่งตามเค้าอยู่
มันแย่... แย่มากๆ แล้วก็เจ็บมากๆด้วย
ร้องไห้............ ร้องไห้................................... และร้องไห้..........................................................
คงจะเป็นทางออกที่ดีที่จะระบายความเจ็บและความเสียใจ
**********************************************************************
------------------------ #### เรื่อง “รักของเราสามคน” (ฉบับเข้มข้น) ๘ #### ------------------
เป็นเวลาเกือบหนึ่งเดือนที่เรากะภีมไม่ได้คุยกันเลย
เรายอมรับตามตรงว่าทุกๆวันผ่านไปอย่างยากเย็น เพราะว่าเราคิดถึงมัน
อยากคุยกะมันอยากโทรหามัน อยากให้วันเวลาเดิมๆกลับมา
ยังอยากมีมันอยู่อีก มันอาจจะเป็นความคิดที่โง่
แต่เราก็ยอมรับเพราะว่าเรารักมันมาก รักมากจนดันทุรัง
ไม่ฟังใครแม้ว่าเพื่อนๆจะเตือนเราด้วยความเป็นห่วง
ไม่ฟังใครทั้งๆที่ก็มีเหตุผลอีกมากมายที่เราก็รู้อยู่แก่ใจว่าอะไรเป็นอะไร
แต่เราก็อยากที่จะทำตามความรู้สึกของตัวเองโดยเลือกที่จะทิ้งเหตุผลทุกอย่างไว้ข้างหลัง.....
เราก็ได้แต่ทนคิดถึงมันไปทุกๆวัน หรือบางวันก็คิดถึงมันมากจนร้องไห้ก็มี
ถึงจะอยากโทรหามันมากแค่ไหนแต่เราก็ไม่กล้าโทร
ได้แต่นั่งมองเบอร์มันทุกๆวันว่าจะกดโทรออกดีมั้ย ???
แต่สุดท้ายก็ไม่ได้โทร......
มีหลายครั้งเหมือนกันที่เรากะมันเจอกันข้างนอก
แต่ภีมก็เลือกที่จะเดินเลี่ยงไปทางอื่น ไม่มีการทักทายหรือยิ้มให้กันสักนิด
ภีมทำเหมือนว่าเราไม่เคยรู้จักกัน
มันเจ็บนะ.... เจ็บมากๆเลย.....
แต่มันก็ไม่มากพอที่จะทำให้เราเลิกรักมันได้สักที
แม้ว่าจะเริ่มมีใครอีกใครเข้ามาในชีวิตเรา...........
**************************************************
ช่วงนั้นเริ่มมีคนอีกคนนึงเข้ามาในชีวิตเรา
เค้าชื่อกอล์ฟ ซึ่งเป็นเพื่อนในเอกเรานั่นแหละ เราเรียนคณะเดียวกันเอกเดียวกันแต่อยู่คนละสาขา
เรากะกอล์ฟเคยสนิทกันอยู่ช่วงนึงก็คือตอนช่วงปีหนึ่ง
ตอนนั้นเราก็สนิทกันค่อนข้างมากแต่ก็ไม่เคยมีอะไรเกินเลยไปมากกว่าคำว่าเพื่อน
แต่ที่ห่างๆกันไปเพราะว่าเราก็เริ่มกลุ่มของเราส่วนกอล์ฟก็มีกลุ่มของกอล์ฟ
แล้วกอล์ฟก็คบกะเพื่อนเราด้วย เราก็เลยห่างๆกันไป
แล้วก็เพิ่งจะได้เข้ามาสนิทกันอีกครั้งก็ช่วงนี้แหละ
อ้อ... เราลืมบอกไปว่ากอล์ฟเป็นเกย์นะ.... แล้วเพื่อนเราที่มันคบก็เป็นเกย์เหมือนกัน
ลักษณะของกอล์ฟจะเป็นคนผิวออกเหลืองๆค่อนข้างน้ำตาลๆ
จมูกโด่ง ตาโต คิ้วเข้ม หน้ามันจะออกแขกๆหน่อย
แต่โดยรวมแล้วก็หน้าตาดีเลยทีเดียวหละ มีคนจีบมันเยอะมากๆ
ทั้งด้วยหน้าตาของมันและอาจจะเป็นเพราะมันเปิดตัวเองด้วย
ว่ามันเป็นเกย์..... ใครๆก็รู้ว่ามันเป็น
แล้วยิ่งมันทำกิจกรรมเยอะด้วย คนก็เลยยิ่งรู้จักมันพอๆกับที่รู้จักเรา
ช่วงที่เรากะภีมต่างคนต่างอยู่เกือบหนึ่งเดือนในช่วงนั้น
พอดีช่วงนั้นเป็นช่วงรับน้องด้วย แล้วก็ยังต้องมีการเตรียมงานเกี่ยวกับเรื่องรับน้องอีกหลายเรื่องเลย
ก็เลยทำให้เรากับกอล์ฟเจอกันบ่อยมากขึ้นก็เลยได้กลับมาคุยมาสนิทกันอีกครั้งนึง
ซึ่งก็ดูท่าว่าการสนิทกันครั้งนี้มันจะมากกว่าเพื่อนนะสิ....
***********************************************************
ช่วงที่กอล์ฟเริ่มๆเข้ามาตอนแรกๆก็แค่ทาคุยกันธรรมดา
แล้วก็เริ่มไปไหนมาไหนด้วยกัน เช่น กินข้าว กินนม ดูหนัง
แต่ถึงแม้ว่าเราจะมีเพื่อนอยู่ข้างๆแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกคิดถึงที่เรามีต่อภีมลดลงไปได้เลย..
วันหนึ่ง.....
วันนั้นเรากำลังจะออกไปดูหนังกับกอล์ฟตอนสองทุ่ม....
แต่ก่อนจะถึงเวลาที่เราจะออกไปภีมก็โทรมาหาเราก่อน
ตอนที่เห็นว่าเป็นเบอร์มัน เราตื่นเต้นมากๆแล้วก็ดีใจมากด้วย....
เพราะเกือบหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ทุกครั้งทีใครโทรมาเราก็ได้แต่ภาวนาว่าขอให้เป็นมัน
แต่ก็ไม่ใช่เสียที แต่วันนี้เป็นมันจริงๆที่โทรหาเรา
“ เออ... แกเหรอ.... ” เราพูด
“ อืม... ทำไรอยู่เนี่ย ?? ” ภีมถาม
“ กำลังจะออกไปข้างนอกกับเพื่อนอ่ะ... ” เราพูด
“ แกออกมาหาเค้าหน่อยดิ... ทีเดิมนะ ” ภีมพูด
“ อืม.... ได้ ๆ” เราพูด
“ รีบๆออกมานะ... ออกมาเลยนะ ” ภีมพูด
“ เออน่า... ” เราพูดแล้ววางสายไป จากนั้นก็ออกไปหาภีม
“ เป็นไง... ” ภีมพูดหลังจากที่เราไปถึงที่ๆเรากะมันมักจะนัดเจอกัน เพราะเป็นที่ค่อนข้างลับตาคน
“ เสียใจดิ... ร้องไห้เกือบทุกวัน ” เราพูด
“ เหรอ.... งี๊ก็ไม่รักกันแล้วดิ ” ภีมพูดด้วยท่าทางงอนๆ
“ คงมันน่าป่ะละ.... ทำกับเค้าซะขนาดนั้น ” เราพูดหน้านิ่งๆเพื่อให้มันคิด
“ เออ.... ก็เค้ามันเฮี้ยหนิ..... ไม่น่ารักหรอก ” ภีมพูดประชดตัวเอง
“ รู้ตัวด้วยเหรอว่าตัวเองเฮี้ยอ่ะ ” เราพูดกับมันด้วยหน้ากวนๆ
“ เค้าก็เฮี้ยแบบเนี๊ยะแหละ... แล้วแกมารักทำไม ?? ” ภีมพูดด้วยน่าตาที่น้อยใจสุดขีด
“ ก็ไม่รู้ว่ะ.... ก็เฮี้ยขนาดนี้ เค้ารักเลย.... คิดดู?” เราพูดด้วยท่าทางประชดบ้าง
“ ก็ดี... รักคนเฮี้ยๆดู จะได้รู้รสชาติชีวิต ” ภีมพูด
“ ก็อย่าเฮี้ยให้มันเกินไปแล้วกัน... เอาแค่พอดีๆก็พอ เดี๋ยวเค้าจะตายซะก่อน ” เราพูด
“ โอเคๆ... ” ภีมพูดด้วยหน้ากวนๆบ้าง
“ แกรู้ป่ะ... เค้าเคยคิดนะว่าแกทำของใส่เค้ารึป่าว.... ทำไมเค้าถึงรักแกหัวปักหัวปำขนาดนี้ก็ไม่รู้ว่ะ ” เราพูด
“ มั้ง.... ไม่รู้ดิ... ” ภีมพูดแล้วก็หัวเราะ
“ เออๆ... นอกเรื่องเยอะแล้ว แกมีอะไรเนี่ยเรียกเค้าออกมา ” เราพูดเพราะมันใกล้เวลาที่เรานัดกับกอล์ฟไว้แล้ว
“ แกโทรหาเค้าเหมือนเดิมได้แล้วนะ... ” ภีมพูดแล้วก็มองหน้าเรายิ้มๆ
“ ทำไมอ่ะ... ไม่กลัวมีปัญหากันอีกเหรอ ?? ” เราถามตามที่อยากรู้
แต่ภีมกลับพูดด้วยท่าทางโมโหว่า
“ ไม่อยากคุยกันโทรหากันเหมือนเดิมแล้วไง? ”
“ ก็ปล่าว........ แค่อยากรู้ ” เราพูดเสียงอ่อยๆ
“ ไม่ต้องอยากรู้หรอกน่า.. เรื่องบางเรื่องไม่ต้องรู้หนะดีที่สุดแล้ว ” ภีมพูด
ซึ่งตอนนั้นกอล์ฟก็โทรเข้ามาพอดีเราก็เลยกดรับ
กอล์ฟบอกว่ามาถึงที่หอแล้วตอนนี้รออยู่หน้าหอ
เราก็เลยบอกกอล์ฟไปว่าเดี๋ยวจะรีบไป
“ เพื่อนโทรมาตามแล้วเหรอ ? ” ภีมพูด
“ อืม... เดี๋ยวคงต้องไปแล้วแหละ.. ” เราพูด
“ อ่ะ... ให้ ” ภีมพูดพร้อมกับเด็ดดอกไม้ที่ปลูกไว้ตรงที่เราคุยกันให้เรา เราไม่รู้จักอ่ะว่าเค้าเรียกว่าดอกอะไร แต่ก็ยังเก็บไว้จนถึงตอนนี้นะ.... ตอนนี้มันแห้งหมดแล้ว
“ ให้ทำไมอ่ะ.... อยากเสี่ยวเหรอ ?? ” เราพูด
“ ขอโทษนะ... ที่ทำไม่ดีกะแก.... แกรู้มั้ยทุกครั้งที่เค้าทำไม่ดีกะแก แต่แกก็ยังอยู่ข้างๆเค้า แกยังรักเค้าเหมือนเดิม มันทำให้เค้าเกลียดตัวเองที่ทำให้แกเสียใจ แต่บางอย่างมันก็ทำตามใจตัวเองไม่ได้ทั้งหมด ” เรารับดอกไม้อันนั้นมาถือในมือแล้วก็ยิ้มให้มัน.....
จากนั้นเราก็แยกกัน เราก็รีบกลับไปที่หอเพราะกอล์ฟรออยู่....
แล้วก็ไปดูหนังกัน......
ความสัมพันธ์ของเรากะกอล์ฟก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่นะ ยังไม่ได้มีอะไรเกินเลย
กอล์ฟก็รู้เรื่องภีมดี เพราะเราเล่าให้ฟังและบางทีกอล์ฟก็เป็นที่ปรึกษาให้เราด้วย
แต่อย่างที่เราบอก... ทั้งเรากับกอล์ฟเป็นคนที่มีคนรู้จักอยู่เยอะพอสมควร
ทำให้การที่เรามาสนิทกันช่วงนี้มีใครหลายคนเข้าใจว่าเราเป็นแฟนกัน
แล้วก็เอาไปพูดกันปากต่อปาก จนมันไปถึงหูภีม
ซึ่งภีมได้ข่าวมาก่อนที่เราจะกลับมาคุยกันเสียอีก แต่มันก็ไม่ได้ถามเรา
มันคงคิดว่าถ้ามีอะไรเราคงบอกมันเอง หรือไม่มันก็เชื่อว่าเราไม่มีทางนอกใจมันแน่ๆ
ตอนที่ไปดูหนังกันเราไปกับกอล์ฟ
กอล์ฟเอาเวสป้าของพี่มันมารับเรา
ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน เวลาเดินไปไหนก็มักจะมีคนมอง
แต่เรากะกอล์ฟก็ไม่ได้สนใจถึงแม้ว่าเราจะมีข่าวว่าคบกันก็เถอะ
แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไร เราก็ยังสนิทกันเหมือนเดิม
เหมือนที่มาดูหนังกันวันนี้ ก็เดินด้วยกัน.... คุยกัน... เล่นกันปกติ
เพราะเราทั้งคู่ก็ไม่ใช่คนถือตัวหรือหวงตัวอะไร....
****************************************************
พอดูหนังกันเสร็จเรากอล์ฟก็ไปกินนมกันต่อแล้วกอล์ฟก็มาส่งเราที่หอ
เรากลับมาถึงห้องก็อาบน้ำเตรียมจะนอน
ตอนนั้นเราอยู่กับเติ้งแค่สองคนแล้ว เพราะบิวย้ายออกไปแล้ว
ด้วยเหตุผลเรื่องเข้ากันไม่ได้นี่แหละ ก็เลยทำให้มีปัญหากับเติ้ง
สุดท้ายบิวก็เลยย้ายออกไปในที่สุด ก็เลยเหลือเรากับเติ้งอยู่ด้วยกันแค่สองคน
“ ปอเหรอ..... ” เสียงบอยพูดมาตามสายโทรศัพท์ มันโทรหาเราตอนที่เรากำลังจะนอนพอดี
“ เออ...... มีไรเหรอ ” เราพูด
“ ปอ.. ไอ้ภีมมันกินเหล้าเมาใหญ่เลยอ่ะ...” บอยพูด
“ อ้าว... ทำไมอ่ะ มันเป็นไรเหรอ? ” เราถาม
“ ก็เพื่อนเราเห็นปอไปดูหนังกะผู้ชายอ่ะ ก็เลยมาบอกไอ้ภีม ” บอยพูด
“ เฮ้ย... จริงดิ ” เราพูด
“ เออ... มันเมาเป็นหมาเลยเนี่ย.... บอกแต่ว่าปอไม่รักมันแล้ว ปอมีคนอื่นก็ไม่บอกมัน ที่มันมันยังบอกเรื่องมะปรางกับปอเกือบทุกเรื่องเลย ทำไมปอทำแบบนี้กับมัน ” บอยพูด
“ เฮ้ยไม่ใช่นะ เรากับกอล์ฟเป็นเพื่อนกัน ” เราพูด
“ เราก็บอกมันไปแล้ว แต่มันไม่ฟังเลยอ่ะ... ปอมาบอกมันเองได้ป่าว ” บอยพูด
“ ตอนนี้อยู่ไหนกันอ่ะ ” เราถาม
“ อยู่หาด ” บอยพูด
“ มีเพื่อนอยู่เยอะป่าว..” เราถาม
“ ไม่เยอะๆ.... มีแค่เรากะมันสองคนเอง ” บอยพูด
“ อืมๆ... งั้นเดี๋ยวเราออกไป ” เราพูดแล้วก็วางสายไป
หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเราก็ออกไปหามัน
“ เป็นไรมากป่ะเนี่ย..... ” เราถามภีมหลังจากที่ไปถึงที่มันกะบอยนั่งอยู่
สภาพมันตอนนั้นคือเมามากๆ แต่ก็น่าจะยังพอรู้ตัวบ้าง
“ ไม่ต้องยุ่ง... ไปอยู่กะแฟนแกเลยไป ” ภีมพูดเมาๆแล้วก็เอามือปัดแขนเราออกจากตัวมัน
“ พูดไรให้รู้เรื่องบ้างดิ... เค้าเคยบอกแกเหรอว่าเค้าไปมีคนอื่น ” เราพูดแล้วก็ตบหัวมัน
“ ใครจะรู้ล่ะ ก็เห็นกระหนุงหนิงกัน ไปดูหนังกันหนิ ” ภีมก้มหน้าแล้วก็พูดออกมาด้วยท่าทางเมาๆ
“ แหม... พูดยังกะเห็นมากับตา ” เราพูดประชดมัน
“ ก็เห็นมากับตา... ถึงได้พูดไง ” ภีมพูด
“ อย่ามามั่ว... เพื่อนมาเล่าให้ฟังเหอะ... ” เราพูดแล้วก็ตบหัวมันไปอีกทีนึง
“ มันก็เหมือนๆกันแหละ ” ภีมพูดเสียงอ่อยๆ
“ เออดี... เชื่อมันเข้าไปเพื่อนอ่ะ.... แล้วคราวที่แล้วก็มาว่าแต่เค้าว่าเชื่อแต่เพื่อน ” เราพูด
“ ก็เพื่อนเค้าไม่ได้เหมือนเพื่อนแกหนิ... ” ภีมพูด
“ เริ่มเยอะแล้ว.. พอเหอะเรื่องเพื่อนอ่ะ... เค้าบอกว่าไม่มีไรก็ไม่มีไรดิ ” เราพูด
“ พูดจริงรึป่าวก็ไม่รู้ ” ภีมพูดเสียงงอนๆ
“ จริงดิ.... ไป.. กลับ... อย่าเล่นตัวมาก... หล่อตายเหอะแกอ่ะ.... เล่นตัวอยู่ได้ ” เราพูด
“ ไม่ต้องมายุ่งกะเค้าเลย... เดี๋ยวเค้าก็กลับเองแหละ ไม่ต้องมาสนใจหรอก ” ภีมพูด
“ เออ.. ปากดี มีปัญญากลับเองได้เลยเนี่ย... ” เราพูดประชดมัน
“ กลับได้แล้วกันน่า.........” ภีมเถียงอีก มันเมาแล้วดื้อสุดๆอ่ะ
“ ไป.. อย่าเรื่องมาก... กลับๆ ” เราพูดแล้วก็ฉุดแขนให้มันลุกขึ้น มันก็ลุกขึ้นตามมาแบบโงเงนสุดๆ บอยก็ช่วยเก็บขวดเบียร์ที่กลิ้งระเนระนาดอยู่ไปทิ้ง
พอภีมมันลุกขึ้นยืนแล้วมันก็เอนมากอดเราแล้วมันก็ซบหน้าลงที่บ่าเราแล้วพูดว่า
“ ทีหลังมีไรต้องบอกเค้านะ... อย่าทำแบบนี้อีก ”
“ อืม... ทีหลังมีอะไรก็ถามเค้าก่อนดิ ไม่ใช่ว่าใครพูดไรมาก็ไปเชื่อเค้าหมด ” เรากอดมันแล้วก็พูด
“ อืม..... ” ภีมพูดเสียงในลำคอ
“ เห็นม่ะ... ไม่ถามแล้วก็มานั่งบ้าอยู่เนี่ย เสียดายตังค์ค่าเบียร์ว่ะ ” เราพูด
“ ไม่สงสารกันเลยรึไง... แทนที่จะเป็นห่วงกันบ้าง ” ภีมพูด
“ ที่แกรู้สึกมันยังแค่จิ๊บๆ ถามตัวเองบ้างเหอะ.... ว่าที่ทำกับเค้าไว้อ่ะ.. เคยสงสารกันบ้างรึป่าว.. ” เราพูด
“ ขอโทษค๊าบบบบบบบบบบ ” ภีมพูดแล้วก็กอดเราแน่นยิ่งขึ้นกว่าเดิม
“ สมน้ำหน้า.. โดนแบบนี้ซะบ้าง... ” เราพูดแล้วก็หัวเราะ
“ เออ........... ทับทมกันเข้าไป ” ภีมพูด
“ เมาขนาดนี้... เพ้อขนาดนี้... นี่ถ้าไม่รักเค้าแกทำไม่ได้นะเนี่ย... ” เราพูด
“ ไม่มีอ่ะ... ไม่ได้รักซะหน่อย ” ภีมพูด
“ จริงอ่ะ... รักหน่อยดิ ” เราพูด
“ ไม่รัก.... ” ภีมพูด
“ แต่บอยบอกว่าแกเพ้อว่าแกรักเค้านะ... ” เราพูดแล้วก็หัวเราะ ภีมมันก็เลยผละออกจากที่เรากอดกัน แล้วมันก็พูดว่า
“ ป่าวเลย......... ” ซึ่งหน้าตาและทำเสียงเนี่ย.... เชื่อได้เลยเนี่ย... ว่าไม่ได้พูด 555555+
“ เหรอๆ... เชื่อๆ... ไม่รักก็ไม่รัก งั้นกลับก่อนนะ... กอล์ฟรออยู่ที่ห้อง ” เราพูดแล้วก็แกล้งเดินหนีมัน ปล่อยแขนมันด้วย เพราะว่าถึงเรากะมันจะไม่ได้กอดกันแล้วแต่มันก็ยังเกะแขนเราอยู่เพราะยืนไม่อยู่ พอเราปล่อยมือออกมันก็เลยเซจนล้มกระแทกก้นอยู่กับพื้น
“ เออๆ... รักก็รัก... ” ภีมพูดเสียงอ่อยๆทั้งที่นั่งอยู่ที่พื้น แต่เราก็ยังทำเป็นเดินไปไม่สนใจมัน
“ กลับมานี่เดี่ยวนี้เลย.. ใครบอกให้ไป ” ภีมตะโกนเสียงดัง เราก็เลยเลิกแกล้งแล้วเดินกลับไปหามัน บอยก็ไม่ช่วยมันเลยได้แต่ยืนหัวเราะ
เราเดินกลับมาหามันก็พยุงตัวให้มันลุกขึ้นยืนแล้วก็พูดว่า
“ ก็แค่เนี๊ยะ.... ไม่กล้าพูดอยู่ได้ ”
“ แกก็เล่นตัวเหมือนกันแหละ... ทำเป็นสวย ” ภีมพูด
“ เออ.. สวยไม่สวยแกรักก็โอแล้วแหละ... ” เราพูดแล้วก็ยิ้มให้มัน มันก็ยิ้มแล้วพูดว่า
“ สวย.............. ”
ความสุขเล็กๆเหล่านี้แหละที่เป็นเหมือนกำลังใจสำคัญที่ทำให้เรายังยืนอยู่ข้างๆภีมได้ ยังอยู่ในจุดที่ภีมอยากให้อยู่ได้
สิ่งเหล่านี้อาจเป็นเรื่องเล็กน้อย... สำหรับใครหรือคนอื่นๆ
แต่มันกลับเป็นสิ่งที่มีความหมายมากสำหรับเรา
เพราะมันเป็นเรื่องน้อยนิด...... มหาศาล......
จบตอน...............
################################################################
สวัสดีสมาชิกใหม่ทู้กกกกกกกกกกกกก... คน...
คุณnooww ร้องไห้มากระวังตาบวมนะ
หัวข้อ: Re: ## เรื่อง " รักของเราสามคน " ## ทักทาย 18 เมษายน 2558 (อ่าน 289283 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก