มาแล้วจ้า.......... มาแล้ว.....
พอดีเพิ่งมีเวลาพิมอ่ะ......
เพิ่งพิมเสร็จปุ๊บก็เอามาลงให้อ่านกันปั๊บเลย.....
เชิญทัศนาเลยจ้า................
ดูดิ๊ว่าจะเดาคำตอบกันถูกอ๊ะป่าว.......
**************************************************
พรุ่งนี้แล้วสินะ.......
จะได้รู้กันสักทีว่าหมู่หรือจ่า..........
รักครั้งใหม่กับคนใหม่มันจะได้เกิดขึ้นจริงๆมั้ย????????
ถึงเราจะปิดไฟนอนมาพักใหญ่แล้ว.... แต่ก็อดตื่นเต้นไม่ได้.... มันตื่นเต้นจนนอนไม่หลับเนี่ยสิ.......
จะว่าไปเราก็แรงนะเนี่ย...... ไปขอผู้ชายเป็นแฟนอ่ะ.......
แต่ก็คงไม่แรดไปหรอกมั้ง เพราะเราใช้ข้อสอบหัวใจเป็นตัวถาม..........
ฮัทมันจะตกลงมั้ยนะ?????? แต่ช่างมันเหอะ... พรุ่งนี้เช้าเดี๋ยวก็รู้เองแหละ.....
----------------------------- #### เรื่อง “ รักของเราสามคน ” ๒๑ #### ---------------------------
เรารู้สึกตัวขึ้นมาตอนประมาณสิบโมง.... ซึ่งแน่นอนว่าฮัทมันคงไปเรียนแล้ว
และที่สำคัญมันก็คงจะเอาคำตอบของข้อสอบหัวใจมาให้เราแล้วแน่ๆ
เพราะงั้นทันทีที่เราตื่น อย่างแรกที่เราทำก็คือ..... มองไปที่โต๊ะทำงาน.....
และก็แน่นอนว่ามีข้อสอบหัวใจใบนั้นที่เราให้ฮัทตั้งกะเมื่อคืนวางอยู่ด้วย.......
เรารีบลุกขึ้นพรวด...... ไปนั่งที่โต๊ะทำงานทันที.... และมองกระดาษใบนั้นด้วยความตื่นเต้น...
พอเราหยิบกระดาษนั้นซึ่งตอนนั้นกระดาษมันพับอยู่.........
ด้วยความลุ้นสุดขีดและความตื่นเต้นกับคำตอบที่จะได้รับเราก็เลยหลับตา
ส่วนมือก็ค่อยๆคลีกระดาษแผ่นนั้นออก.....
เรานับ 1….. 2…… 3…….
แล้วก็ค่อยๆลืมตาขึ้น........
คำตอบที่ฮัทมันตอบกลับมาทำเอาเราน้ำตาเกือบไหล..... ไม่ได้เวอร์นะ..... แต่มันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ
ตาเราก็มองที่คำตอบอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ.....
เพราะคำตอบที่มัยตอบเรากลับมาก็คือ....
ข. ได้
เรานั่งน้ำตาปริ่มๆและก็ยิ้มไปพร้อมๆกันด้วย........ ตาเราก็เป็นประกาย.........
ดีนะที่ไม่มีใครมาเห็นเราตอนนั้น ไม่งั้นมันคงพาเราไปโรงพยาบาลบ้าแล้วแหละ........
หลังจากสงบจิตสงบใจสักพักเราก็เลยลุกขึ้นไปอาบน้ำแล้วเตรียมตัวไปเรียน.......................
โอ๊ย..... วันนั้นเป็นวันที่อากาศดีสุดๆในรอบหลายเดือนเลยแหละ..... มองอะไรๆก็สดใสไปหมด......
ขนาดหันไปเห็นหมากำลังอึนะ...... ยังมีความสุขอ่ะ...... ( อันนี้ไม่จริงอ่ะ... เราก็เวอร์ซะ...)
ไปถึงห้องเรียนด้วยความน่าชื่นตาบาน...................... จนเพื่อนเราในกลุ่มอดที่จะแซวกันไม่ได้.......
เรื่องของเราก็เลยกลายเป็นประเด็นที่ดูว่าจะสำคัญและน่าให้ความสนใจมากกว่าเนื้อหาที่อาจารย์กำลังสอนอยู่สำหรับเพื่อนๆในกลุ่มเรา เพราะพวกมันแต่ละคนก็ดูตั้งหน้าตั้งตาฟังอย่างตั้งใจแถมยังมีพูดแซวเป็นระยะๆ
ก็เพื่อนกลุ่มเราในเอกแต่ละคนนี่คันๆทั้งนั้น..... เอาไว้จะเล่าวีรกรรมของพวกเราให้ฟัง....
วันนั้นพอเลิกเรียนเสร็จก็แยกย้ายกันกลับเลย เพราะเมาท์กันมาทั้งคาบแล้ว.....
เราก็เลยกลับหอเลย กลับมาก็เปลี่ยนเสื้อผ้ารอกินข้าวกับพวกกลุ่มเพื่อนหอใน......
ช่วงที่รอเราก็นั่งอ่านชีสที่อาจารย์สอนไปวันนี้แหละ เพราะมัวแต่เล่าเรื่องข้อสอบวัดใจให้พวกมันฟังนั่นแหละ
แต่ถึงไม่เมาท์กันเรื่องนี้ก็ต้องชวนกันเมาท์เรื่องอื่นอยู่ดี เพราะวิชานี้เรียนกันทั้งเอกเลยตั้งร้อยกว่าคน......
น่าเบื่อจะตาย
แล้วนิสัยเรานะ.... ไม่ชอบไปเรียนอ่ะ เค้าให้ขาดได้กี่คาบนะเราก็ขาดจนครบแหละ
ยิ่งวิชาที่ไม่เช็คชื่อนี่..... นับครั้งได้เลยที่เราจะเข้าอ่ะ เรานี่นิสัยเสียสุดๆ....
แต่ไม่ใช่ว่าเราขี้เกียจเรียนนะแต่เราชอบอ่านเองมากกว่า......
เรียนไม่ไปเรียน แต่ตอนสอบนะ... เจอกัน
แต่ถ้าวิชาไหนที่อาจารย์แกสอนดีๆหนะ... เราก็เข้าทุกคาบเลยนะ......
อ่ะมาต่อๆ.... นอกเรื่องซะเยอะ
อ้อ... ลืมบอกว่า ตอนที่เราอ่านชีสหนะเราอ่านอยู่บนเตียงนะ.... นอนอ่านเพลินๆดีไม่ปวดหลังด้วย...
เราอ่านไปจนถึงตอนประมาณทุ่มนึงได้..... ก็รอพวกนั้นแหละ วันนนั้นมันเลิกกันก็ประมาณสองทุ่ม........
เราอ่านชีสจบก็ว่าจะพักสายตาซะหน่อย.... ก็เลยนอนหลับตาตอนที่กำลังเคลิ้มๆจะหลับ
เราก็ได้ยินเสียงประตูห้องเปิด
แต่เราก็ไม่ได้ลืมตามาดูหรอก เพราะรู้สึกตามันหนักๆ ในใจก็คิดว่าเป็นเมทเราด้วยแหละ เลยไม่ได้สนใจ
และตอนนั้นในห้องมันก็เริ่มมืดแล้วเพราะเราไม่ได้เปิดไฟ
แต่หลังจากเสียงประตูปิด....... เมทเรามันก็ไม่ได้เปิดไฟ สงสัยมันคงจะเกรงใจที่เห็นเราหลับอยู่.....
สักพักก็มีคนลงมานอนทับเราบนเตียง ตัวโครตหนักอ่ะ...
แต่พอเราได้กลิ่นน้ำหอมจากตัวมันเราก็จำได้แล้วว่ามันคือใคร...
ก็ไอ้คนที่เพิ่งเป็นแฟนตัวจริงของเรานะสิ............... ฮัท
พอมันกอดเรานะ..... มันเริ่มเลย.......
หอมซ้ายหอมขวา..... หอมซะจนเราแทบหายใจไม่ออก.......
“ เฮ้ย..... พอแล้วๆ ” เราพูดแล้วผลักหน้ามันออก
“คิดได้ไงอ่ะ... ข้อสอบหัวใจเนี่ย... เสี่ยวว่ะ... อะไรนะถามว่าอะไรนะ.. อ๋อๆ ฮัทพอจะเป็นแฟนตัวจริงของปอได้มั้ย????? ”
ฮัทมันพูดแล้วก็หัวเราะใหญ่เลยอ่ะ..... เขินนะเว้ย...... ก็เพราะมันนั่นแหละทำให้เราเสี่ยวแบบนี้อ่ะ......
เราก็ทำหน้างอๆ แต่มันก็ยิ่งหัวเราะใหญ่ ตอนนั้นนะมันพลิกตัวออกมานอนข้างๆเราแล้วก็หัวเราะแบบเอาเป็นเอาตายเลยอ่ะ.....
“ เวอร์แล้ว............” เราพูด แต่มันก็ยังไม่หยุด
“ เฮ้ย.... หยุดดิ.... อายนะเว้ย....” เราพูดอีกแต่มันก็ไม่หยุด........
“ รู้งี้ไม่น่าเลยว่ะ...... ” อันนี้เราบ่นกับตัวเอง........ สักพักฮัทมันก็หยุดแล้วพูดว่า...
“ แฟนใครว้ะ.... เสี่ยวว้ะ.... ” มันพูดแล้วก็ยิ้มๆเหมือนกลั้นหัวเราะไว้จะไม่อยู่
“ ก็ไอ้คนที่นอนอยู่ที่ไง... ” เราพูดออกไปยิ้มๆ
“ โห..... กล้าพูดด้วย แรงเหมือนกันนะเนี่ย.... เราอ่ะ ” มันพูดเย้าเราแล้วก็เอามือมาเขี่ยๆที่จมูกเราอ่ะ....
มันทำเหมือนเราเป็นหมางั้นแหละ..... เราก็เลยงัดเข้าที่คอมัน....
“ โอ๊ยๆๆ................ เจ็บๆ.... มีแฟนเป็นหมารึไงเนี่ย.... โอ๊ย.... ” ฮัทร้องโวยวายแล้วพยายามดึงเราออกแต่เราก็ไม่ปล่อย
มันก็เลยเอามือมาจี้เอวเรา เราเลยปล่อยจากที่กัดมัน คราวนี้มันก็จี้เอวเราไม่หยุดเลยอ่ะ....
เรานี่ตัวบ้าจี้เลยอ่ะ...... ก็ได้แต่ร้องโวยวายแล้วก็หัวเราะไม่หยุด
“ 555+ ...ไม่เอาแล้วๆ...... 555+..... ยอมแล้ว....... 555+....” เราทั้งร้องให้มันหยุด ทั้งผลักมัน
แต่ฮัทมันตัวใหญ่อ่ะ...... เราสู้แรงมันไม่ได้เลย.... มันก็แกล้งเราไม่หยุด
ยิ่งเราหัวเราะแล้วดิ้นกระแด่วๆหัวสั่นหัวคลอนมันก็ยิ่งได้ใจอ่ะ........
มันก็จั๊กจี๋เราอีกพักนึงจนมันเหนื่อยแหละ.... มันถึงหยุด......
เราก็นอนแน่นิ่งด้วยความเหนื่อย...... หัวเราะจนเมื่อยกรามไปหมดเลยอ่ะ
ส่วนฮัทมันก็นอนหอบอยู่ข้างๆเรานี่แหละ ท่าทางมันก็คงจะเหนื่อยพอดู
สักพักฮัทมันก็เขยิบมาเข้ามาใกล้ๆเราแล้วมันก็ค่อยเอื้อมมือมากอดเราซึ่งนอนตะแคงอยู่ตอนนั้น
แล้วมันก็ดึงเราเข้าไปจนหลังเราไปแนบอยู่กะอกมัน...
แล้วมันก็พูดว่า...
“ เราเป็นแฟนกันแล้วนะ..... ” แล้วมันก็เอาจมูกมาดุนๆที่หัวเรา
“ อืม........ ” เราตอบนิ่งๆ ก็คนมันเขินหนิ.......
“ รู้ป่ะ... ตอนแรกที่ปอเดินมาหาฮัทที่ห้องแล้วบอกเรื่องข้อสอบอะไรนั่นหนะ.... ตอนแรกไอ้เรานึกว่าซีเรียสซะอีก... ไม่นึกเลยว่าจะเป็นคำถามแบบนี้อ่ะ.... ตอนเปิดดูฮัทก็งงๆอ่ะนะ...... ว่าจะเดินมาถามแล้ว.... แต่คิดว่าปอคงอาย ไม่งั้นคงไม่ใช้วิธีนี้หรอก...”
ฮัทพูดไปพร้อมกับมีเสียงหัวเราะเล็กๆอยู่ด้วย
“ ก็ใครล่ะ..... เป็นผู้ชายซะเปล่า.... แทนที่จะเป็นคนเอ่ยปาก... กลับเป็นปอซะนี่...” เราพูดเสียงงอนๆ
“ จะให้ฮัทเป็นคนพูดก่อนได้ไง.... ก็ฮัทไม่ได้อยากเป็นแฟนปอหนิ.... ” ฮัทพูดเสียงเรียบดูซีเรียสๆอ่ะ เราก็เลยงงดิ เลยพูดไปแบบงงๆปนโมโหๆว่า.... (เอ๊ะ... งงกันป่ะนี่..)
“ อ้าว... แล้วนี่ตกลงเป็นแฟนกับปอทำไมอ่ะ??? ”
“ ล้อเล่น...... เป็นวันนั้นของเดือนป่ะนี่??? หงุดหงิดง่ายจัง.... ” ฮัทพูดแล้วก็เอามือบีบจมูกเรา
“ เดี๋ยวเหอะ..... ” เราหันหน้ามาพูดกะมันแล้วก็เอามือดึงหูมันด้วย... กวนตริงดีนัก
“ โอ๊ยๆ... โอเคๆ... ยอมแล้วจ้า ยอมแล้ว.....” ฮัทพูด
“ ฮัท.... ทำไมถึงยอมเป็นแฟนกะปออ่ะ... ” เราถามด้วยหน้าตาอยากรู้สุดๆ....
“ อยากรู้จริงเหรอ ??? ” ฮัทตอบกลับมาและยิ้มมีเลศนัย
“ เออดิ... อยากรู้จริงๆ ” เราตอบแบบไม่แน่ใจนัก เพราะไม่รู้ว่าตอนนั้นฮัทมันคิดไรอยู่
“ งั้นหอมแก้มฮัทก่อน.... แล้วจะบอก.. ” ฮัทพูด
“ ไรว๊า... งั้นไม่อยากรู้แล้วก็ได้.... ” เราพูด... จริงๆก็ไม่ใช่ไม่อยากหอมหรอกนะ.... แต่มันเขินอ่ะ
ถึงตอนนั้นห้องมันจะมืดก็เถอะ เพราะไม่ได้เปิดไฟ แต่เดี๋ยวพอเห็นหน้ามันก็ต้องเขินอยู่ดี....
“ เหอะน่า.. เป็นแฟนกันแล้วไม่น่าเกลียดหรอก.. เมื่อกี๊ฮัทยังหอมปอเลย... ” ฮัทพูด... ดูมีเหตุผลเนอะมันอ่ะ...
แต่ด้วยความอยากรู้อ่ะนะ......
แล้วก็อยากหอมมันด้วยแหละ.....
ก็เลย..... หอมแก้มมันไปฟอดใหญ่..............................
เฮ้ออออ..................... ชื่นใจ..........................
“ บอกได้ยัง ??? ” เราทวงสัญญา
“ อืม..... ก็ฮัทอยู่กะปอแล้วฮัทมีความสุขอ่ะ.... แล้วก็แกล้งใครก็ไม่สนุกเท่าแกล้งปอ....” ฮัทพูดไปยิ้มไป..
มันก็คงเขินอ่ะ ขนาดเราเป็นคนฟังเรายังเขินเลย...
“ อ้อเหรอ....... แล้วก็ทำเป็นเก๊ก... ไม่ขอเราเป็นแฟนเลยนะ... ” เราพดแล้วก็เอามือไปบีบจมูกมันบ้าง
“ อะไรอ่ะ............ ก็เราอยากแกล้งปออ่ะ........ แต่จริงๆเราก็ทอดสะพานไปให้ตั้งเยอะล่ะนะ.... ” ฮัทพูด
“ โอเคๆ.... ไหนๆก็เป็นแฟนกันจริงๆแล้ว........ ให้อภัย... ” เราพูด
หลังจากนอนคุยกันอีกสักพักนึง.......
แล้วก็ลงไปหาพวกนั้นที่ห้องบิวกะน็อตเพื่อจะออกไปกินข้าวกัน
เราก็เลยถามฮัทว่าทำไมมันถึงกลับมาเร็ว.... เราก็นึกว่าอาจารย์เค้าปล่อยเร็ว
แต่ที่ไหนได้มันโดดออกมาก่อน เพราะมันอยากมาคุยกะเราเรื่องที่คบกันนี่แหละ....
ถ้ารอกลับพร้อมพวกนั้น... กว่าจะได้คุยกันก็คงดึก......
ฮัทนี่มันน่ารักเนอะ..... คนอ่านว่าม๊า???????
***************************************
หลังจากกินข้าวกลับมา....
พวกเราก็แยกย้ายกันขึ้นห้องตัวเองเลย.....
เพราะว่าต่างคนต่างมีการบ้านต้องทำกัน......
เราก็มีการบ้านเหมือนกัน ส่วนฮัทมันก็แยกไปซ้อมลีดส์ที่คณะ.....
(คงจำกันได้นะ ช่วงนั้นมันต้องซ้อมลีดส์งานกีฬาสัมพันธ์ของมัน)
เราขึ้นมาบนห้องก็นั่งทำการบ้านไปเรื่อยเปื่อย... เพราะมันยังไม่ถึงกำหนดส่ง นั่งทำไปก็เบื่อๆ
เราก็เลยเอาดินสอหกบีกับกระดาษร้อยปอนด์ที่เราจะตัดเป็นแผ่นๆไว้ขึ้นมาแล้วก็นั่งวาดรูปเล่นไปเรื่อยๆ
เพลินดีนะ.......
นี่ตั้งแต่มาเรียนมหาลัยเราก็แทบจะไม่ได้วาดรูปเลย... มือนี่แข็งไปหมด..........
พอมานั่งวาดรูปก็พลอยนึกไปถึงตอนที่เรียนมอปลาย.......
เรานี่ถือว่าเป็นเด็กกิจกรรมของโรงเรียนเลย..... เวลามีงานประกวดทักษะทางวิชาการนี่เราถึงกับเหนื่อยเลย
เพราะต้องเป็นตัวแทนเข้าแข่งขันในหลายๆอย่าง...... วาดรูป.... จัดสวน.... ตอบปัญหากฎหมาย....
แผนโครงงาน.... โต้วาที... อ่านทำนองเสนาะ... แต่งกลอน...
นึกแล้วก็สับสนตัวเอง... ว่าตกลงเรานี่ถนัดสายไหนกันแน่..... นึกๆแล้วเรานี่ก็เหมือนเป็ดนะ.....
ทำโน้นทำนี่ได้หลายอย่าง.... แต่สุดท้ายก็เอาดีแทบไม่ได้สักอย่าง
เพราะพอเราเข้ามหาลัยมา อะไรๆที่เคยทำมาเราก็แทบจะทิ้งไปหมดเลย
อย่างเรื่องวาดรูปเนี่ย... เป็นสิ่งที่เราชอบมากที่สุด
แต่ทุกวันนี้นะ... มีเพื่อนเราไม่กี่คนเองที่รู้ว่าเราวาดรูปเป็น....................
เฮ้ออ.........................
พล่ามอะไรที่มันไม่เกี่ยวกะเรื่องอีกแล้ว..................... เรานี่...............
เรานั่งคิดอะไรเพลินๆ...............................
จนมาสะดุ้งตอนที่โทรศัพท์มันดังนั่นแหละ......
ตกใจเลย... ไม่รู้ว่ามันดังตั้งกะตอนไหนเลยรีบรับอย่างเร็ว....
“ ฮัลโหล..... ว่าไง..... ” อ้อลืมบอกว่าปลายสายหนะ..... แฟนหมาดๆของเราเองนี่แหละ 555+....
“ ไปกินนมกัน...... นี่ฮัทซ้อมลีดส์เสร็จล่ะ ....” ฮัทพูด
“ เอาดิ.... งั้นเดี๋ยวปอไปรับ.... ” เราพูด จากนั้นเราก็วางสายกันไป
***************************************
ที่ร้านนม.......................................
“นั่งตรงนี้แล้วกันเอนะ........” ฮัทพูด โต๊ะที่ฮัทเลือกเป็นโต๊ะที่ค่อนข้างจะแยกออกมาจากโต๊ะอื่นๆหน่อย.....
ซึ่งเราจะฮัทจะชอบเลือกโต๊ะที่เป็นส่วนตัวหน่อย ไม่ใช่ว่าจะหวีดหยองไรกันหรอกนะ
แต่เรากะฮัทไม่ค่อยชอบคนเยอะๆอ่ะ เห็นแล้วปวดหัว
พอลงนั่งเราก็สั่งนมขนมปังกันเสร็จ.... ก็ต้องนั่งรอแป๊ปนึง
ตอนนั้นเราก็ฮัทก็นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย ฮัทก็เล่าที่ซ้อมลีดส์ให้เราฟัง เราก็ฟังไปถามไปเรื่อยเปื่อย
แต่ตลอดเวลาที่เรานั่งคุยกะฮัทหนะ... บอกก่อนว่าเรานั่งหันหลังเข้าหน้าร้าน ทำให้มองไม่เห็นโต๊ะอื่นๆเลย......
แต่เรารู้สึกว่ามันมีคนมองเราอยู่อ่ะ
คนอ่านน่าจะเคยรู้สึกนะ... เวลาที่มีคนมองอ่ะ.... เราก็เลยหันหลังกลับเข้าไปมองในร้าน...
แล้วสายตาเราก็ไปสบตาใครคนนึงที่ตอนนั้นเค้าคนนั้นก็มองเราอย่างไม่ละสายตาเช่นกัน
เค้าก็คือคนที่ได้หัวใจของเราไป....
เรียกง่ายๆก็คือ... เค้าคือรักครั้งแรกของเรา.... ภีม
#####################################################
กว่าจะจัดหน้าเสร็จ......
เล่นเอาเหงื่อตกเหมือนกัน......
เพิ่งได้มาอ่านเม้น.... มีสมาชิกใหม่มาด้วย.... numtannaka กะ jeng_jey ยินดีต้อนรับนะ....
nartch คุณตอบผิดแหละ.....
ฮัทมันไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอก
โห... มีแต่คนเชียร์ฮัท.. รักฮัท..... ชิส์.... สมใจกันแล้วล่ะสิ
แซวกันจริงๆน๊า.... ไอ้ข้อสอบหัวใจ.... ตอนแรกก็ไม่เขินนะ... แต่แซวกันบ่อยๆก็เริ่มเขินแฮะ
เหมือนเราเสี่ยวๆไงไม่รู้อ่ะ..... ใครจะยืมไปใช้ก็ไม่ว่ากันนะ.......
แต่ถ้าเค้าไม่ตอบ ข. นี่ก็ตัวใครตัวมันเน้อ...
ส่วนใครที่เราไม่ได้เอ่ยถึงก็อย่าน้อยใจน๊า... เรารักทุกคน
ขอบคุณที่เสียเวลาอันมีค่าของคุณเข้ามาอ่านเรื่องของเรานะ.....
love you.... love you.... จุ๊บๆ
หัวข้อ: Re: ## เรื่อง " รักของเราสามคน " ## ทักทาย 18 เมษายน 2558 (อ่าน 326591 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก