Re: ## เรื่อง " รักของเราสามคน " ## ทักทาย 18 เมษายน 2558
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Re: ## เรื่อง " รักของเราสามคน " ## ทักทาย 18 เมษายน 2558  (อ่าน 290359 ครั้ง)

ออฟไลน์ wan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5575
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +643/-10
 :เฮ้อ:สมมุติว่า เรื่องนี้มันเป็นปัจจุบันอยู่  เราก็จะบอกว่าใจเย็น ๆ ก่อนนะปอ
       ไว้ใจเย็นแล้วค่อยถามฮัท ทำเกิดอะไรขึ้น แล้วจะเอาอย่างไร  แต่เรื่องนี้
        มันผ่านมาแล้ว ก็คงได้แต่ ให้กำลังใจปอให้เข็มแข็ง แม้จะรู้ว่ามันเจ็บปวด
       เพียงไรก็ตาม  เพราะชีวิตไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น  เข็มแข็งไว้ และสู้ต่อไป  :a1:

ออฟไลน์ jeng_jey

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 64
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
 :a1:
เก้บแรงไปเที่ยวก่อน....เด่วค่อยกลับมาลุยงาน
อ่านตอนนี้เเร้ว...รู้สึกว่าประวัติศาสตร์มันกำลังจะซ้ำรอยจริงๆอ่ะ
เฮ้อ..... เศร้า
แร้วยังงี้น้องปอจะทำไงต่อไปเนี่ย
ผู้ชายร้ายกว่ายุง....เจรงๆๆๆ
สู้ๆน๊าพี่ jeng_jey เอาใจช่วย
แต่เกิดเป้งคนสวยอย่างน้องปอ..... เลือกได้อยู่แร้ว อิอิ

ออฟไลน์ patee

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3732
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +276/-3
รออ่านต่อนะ

สู้ๆๆๆๆนะปอ

อย่าให้ไอ้ฮัท และไอ้บิว มันเห็นความอ่อนแอของปอนะ

nartch

  • บุคคลทั่วไป
หงุดหงิดอ่ะ น้องกร รีบต่อให้ไวๆๆๆๆ เดี๋ยวนอนไม่หลับ
 :serius2:

ออฟไลน์ OsTrich

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 303
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-0
มาแล้ว... :m4:

เพิ่งพิมสดๆ :m23:

แต่แค่ครึ่งเดียวนะ...     อีกครึ่งนึงกะลังพิมอยู่... :m14:

แอบมีเซอร์ไพร์สแหละ..... :m12:

**********************************************************************

บางสิ่งบางอย่างมันก็ไม่อาจจะตัดสินได้จากภาพที่เห็น......

แม้ว่าหลายสิ่งหลายอย่างมันจะบอกเราอย่างนั้นก็ตาม....

แต่ความเป็นจริงก็คือความเป็นจริง....

เราควรจะหันหน้ามาพูดคุยกันมากกว่าจะตัดสินอะไรง่ายๆ.....

----------------------------- #### เรื่อง  “ รักของเราสามคน ” ๒๗ #### ---------------------------


ประวัติศาสตร์มันจะเกิดขึ้นซ้ำรอยอย่างนั้นเหรอ ????

มันเร็วไปมั้ย?????

ความสุขที่เรายังอยากจะได้รับมันจะหมดแล้วเหรอ???

เรากะฮัท...  มันจะแค่นี้จริงๆนะเหรอ???

ไหนคำมั่นสัญญาที่บอกกันล่ะ???.......

ลืมมันหมดแล้วเหรอ???   หมดแล้วจริงๆใช่มั้ย?????


เราขับรถไปก็ร้องไห้ไปด้วย.....
อยากจะให้มันเป็นเพียงคี่ความฝัน  แต่ภาพที่เห็นมันก็เด่นชัดซะจนทำคิดเป็นอื่นไม่ได้....
เราขับรถพาตัวเองมาที่หอเพื่อน (ในเอก) พวกมันก็อยู่กันพร้อมหน้าขาดไปแค่คนเดียวเพราะมันอยู่อีกหอนึง...
พวกมันเห็นเราก็พากันตกใจใหญ่เลย....
เราก็เลยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้พวกมันฟังกันตั้งแต่ต้น......
พวกมันก็ช่วยกันปลอบเรากันใหญ่

สักพักโทรศัพท์เราก็ดังขึ้นมา.... เป็นเบอร์ฮัทที่โทรมา
เราก็กดตัดแล้วก็ปิดเครื่อง
ใช่ว่าเราจะหนีปัญหาหรอกนะ...  แต่ว่าเรายังไม่พร้อมที่จะคุยหรือจะเจอหน้ามันตอนนี้ก็เท่านั้นเอง

วันนั้นเราอยู่กะเพื่อนเราจนค่ำพวกมันก็ชวนให้เรามานอนกะมันที่หอเราก็ตกลงรับปากพวกมัน แต่เราต้องกลับไปที่หอก่อนเพื่อนที่จะไปเอาของใช้ส่วนตัว  ตอนแรกพวกมันก็จะไปส่งแต่เราก็บอกว่าไม่เป็นไรเพราะพวกมันเป็นผู้หญิง
ถึงไปก็ต้องนั่งรอเราอยู่ที่หน้าหออยู่ดี  เราก็เลยให้พวกมันคอยอยู่ที่หอนั่นแหละจะดีกว่า

พอเรากลับไปถึงหอเราก็รีบเดินเข้าห้องตัวเองโดยเร็ว
แต่แล้วตอนที่เราไขกุญแจห้องกำลังจะเข้านั้นฮัทก็เดินมาที่เราพอดี 
มันใส่ผ้าขนหนูผืนเดียวคงจะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
ฮัทมันเดินมาดึงแขนเราอย่างแรงแล้วก็พูดว่า

“ ไปไหนมาทั้งวัน.... ” เสียงที่พูดฟังดูราบเรียบแต่เรารู้มันกำลังพยายามระงับอารมณ์โกรธเอาไว้

“ สนใจด้วยเหรอ ??? ” เราหันไปพูดกะมันแบบตะคอก

“ สนสิ.... จะให้ไม่สนได้ไง ?? ” มันตะคอกกลับมาแล้วยังบีบแขนเราแรงขึ้นอีก

“ ปล่อยนะ....  อย่ามายุ่งกะปออีก ” เราพุแล้งก็สะบัดแขนออก  แต่มันก็ไม่หยุดเพราะมันบีบแขนเราแรงมาก
 
“ ทำไมเป็นอะไรก็คุยกันดีๆสิ.. ”ภีมพูดด้วยเสียงที่อ่อนลงแกมขอร้อง

“ ปล่อย.... ” เราพูดเสียงเย็น

“ ไม่ปล่อยจนกว่าจะคุยกันดีๆก่อน....” ฮัทพูด

“ ไม่ปล่อยใช่มั้ย??? ” เราพูดแล้วก็เอามือดึงผ้าขนหนูที่มันนุ่งออก....

ฮัทมันก็ปล่อยแขนเรา  ตอนนั้นมันอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า....  เพราะมันนุ่งแค่ผ้าขนหนูส่วนข้างในไม่ใส่อะไรเลย....

“ เฮ้ย !! ” ฮัทร้องเสียงหลงแฃ้วมันก็ก้มลงหยิบผ้าขนหนูมานุ่ง....

ส่วนเราก็รีบเข้าไปในห้องแล้วล็อคประตูโดยเร็ว...
แล้วเราก็จัดการเก็บของใช้ส่วนตัวใส่กระเป๋า  ว่าจะไปนอนกะพวกมันสักสามสี่วัน.......

สักพักนึงฮัทมันก็มาเคาะประตูอีก

“ ปอ....   ปอ....  เปิดประตูหน่อยดิ ” ฮัทพูดพร้อมกับทุบประตูไปด้วย

“ คุยกันก่อนนะครับ...  น๊า.... ” มันเริ่มพูดเพราะๆแล้วแฮะ.....   มันอ่ะรู้ดีว่าเดี๋ยวเราต้องใจอ่อน...  แต่คราวนี้ฝันไปเหอะ...

“ ปอ...  ไมใจร้ายจังอ่ะ???....” เสียงนี้อ้อนสุดฤทธิ์   ยิ่งฟังยิ่งหงุดหงิด

“ ใครกันแน่ที่ใจร้ายอ่ะ ?? ” เราตะโกนกลับไปแบบอดไม่ได้....

“ ปอฟังฮัทอธิบายก่อนนะ....  นะ.. ” ฮัทพูดเสียงอ้อนอีกแล้ว

“ พอเหอะ.... ” เราพูดกลับไป

แต่มันกฌยังไม่ยอมไป เพราะมันก็ยังพร่ำเพ้อรำพันอยู่ที่หน้าประตูนั่นแหละ
เราก็พยายามไม่สนใจแล้วเก็บของต่อ 
พอเราเก็บของเสร็จมันก็ยังไม่ไป  ยังพล่ามอยู่ที่หน้าประตูนั่นแหละ

เราก็เลยเดินไปกล่องเพลงที่มันเคยซื้อให้เราออกมา (โทษทีนะ...  พอดีเราลืมเล่าตอนที่มันให้กล่องเพลงอ่ะ... เอาไว้เก็บตกให้นะ)
แล้วเราก็เปิดประตูออกมา...

“ ยอมคุยกะฮัทแล้วเหรอ ?? ” ฮัทพูดแล้วยิ้มซะหน้าบาน...

“ ฮัทรู้ป่ะ??...  ว่าเราเกลียดอะไรมากที่สุด   ” เราพูดหน้านิ่งๆ

“ อะไรล่ะ??? ” ฮัทพูดหน้างงๆ

“ เกลียดคนโกหก..... แล้วก็คนเจ้าชู้ ” เราพูดเสียงนิ่งๆแล้วเราก็ปากล่องเพลงที่ฮัทซื้อให้เราไปกระแทกกับประตูห้องมันอย่างแรง
แน่นอนว่ากล่องเพลงอันนั้นแตกกระจายเลย  เพราะมันเป็นกล่องไม้แกะลายเป็นดอกไม้เถาอ่ะ..  เป็นของเก่า  คลาสสิกมากๆ
แต่ตอนนั้นมันคงไม่มีค่าอะไรแล้วหละ....

“ เฮ้ย !! ” ฮัทร้องเสียงหลงแล้วก็ก้มลงไปเก็บเศาซากกล่องเพลงที่กระจายอยู่

เราก็เลยเดินเข้าไปเอากระเป๋าในห้อง  ตอนที่เราอยู่ในห้องเราได้ยินเสียงปึงปังๆ  แล้วก็เสียงของตกกระทบพื้นดังมากๆ
ฟังดูก็รู้ว่าเป็นห้องฮัท...  แต่เราก็ไม่สนใจ...

ตอนนั้นหน้าห้องมีคนยืนอยู่เต็มเลย...  ก็คงมาดูความบ้ามันนั่นแหละ....
พอเดินออกมาเราก็ล็อคประตูแล้วก็เดินผ่านห้องมันไป  ตอนเดินผ่านก็มีแอบมองเข้าไปในห้องมันเหมือนกันนะ
เพราะมันเปิดประตูทิ้งไว้....   สภาพในห้องมันเละไปหมดอ่ะ... ของตกอยู่ที่พื้นเต็มไปหมดเลย  มีแก้วแตกด้วย
ฮัทมันก็หันมาเห็นเรานะ  พอมันเห็นเรามันก็เลยต่อยเข้าที่ตู้เสื้อผ้าแรงมากๆ
แต่เราก็ไม่สนใจหรอก...  มันจะได้รู้ว่าเราเจ็บมากขนาดไหน
แล้วการที่เราต้องเห็นมันเป็นแบบนี้ก็ใช่ว่าเราจะไม่เจ็บนะ...  เจ็บมาก...  เจ็บมากๆด้วย.....

เราพยาบยามมองหาบิวว่าทำไมถึงไม่มาดูฮัท  ปล่อยให้มันบ้าแบบนี้อยู่ได้


จากนั้นเราก็เดินบันไดมาที่ชั้นสองก็เจอเติ้งกะแช็ปเดินมาพอดี
พอมันสองคนเห็นเรานะ  มันก็รี่มาหาเราเลย.....

“ นี่หล่อน... หายหัวไปไหนมาทั้งวันฮ้ะ...” เติ้งพูด

“ นี่เค้าตามหาแกกันให้วุ่นทั้งวัน ” แช็ปพูด

“ แล้วไง... ก็เจอแล้วนี่ไง?? ” เราพูดหน้าตาไม่ยินดียินร้ายกะใคร

“ ไม่ต้องมาทำเป็นปากดี...  มาคุยกันรู้เรื่องเดี๋ยวนี้เลย... ” แช็ปพูดแล้วมันก็ลากเราไปที่ห้องมัน  เราก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร
เพราะเราก็รู้ว่ามันห่วงเรา  ก็เลยยอมให้มันลากไป


********************************************

พอไปถึงห้องแช็ป...

“ อยากจะรู้มั้ย??  ว่าอะไรเป็นอะไร?” แช็ปพูด

“ ก็อะไรที่ว่าคืออะไรล่ะ ?? ” เราพูด

“ ก็เรื่องบิวกะฮัทไง ” เติ้งพูด

“ ก็เล่าๆมาดิ...” เราพูด

“ คือที่แกเห็นว่าบิวกะฮัทมันใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียวนอนกอดกันกลมแบบนั้นอ่ะ..... มันเหมือนว่ามันจะมีไรกันใช่ป่ะ??” แช็ปพูด

“ อืม....  ก็เห็นคาตาขนาดนั้น...” เราพูด

“ แกเชื่อแบบนั้นไปแล้วเหรอ??  ทำไมไม่ฟังฮัทมันก่อนล่ะ?? ” เติ้งพูด

“ ก็ยังหรอก  แต่แค่มันไม่อยากจะคุยนอนนี่หนะ...”  เราพูด

“ งั้นแกฟังที่จะเล่านี่ก่อน...  แล้วดูดิ๊ว่าอยากจะคุยกะมันตอนนี้รึยัง??” แช็ปพูด

“ อืม... เล่ามาก่อนแล้วจะบอก.. ” เราพูด

“ ที่แกเห็นหนะ... มันไม่ใช่อย่างที่แกคิดเลย.....  เมื่อคืนมันสองคนแค่ร้อนเพราะเมื่อคืนพัดลมมันเสีย...  มันก็เลยใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียวนอน  พอมาตอนเช้ามืดอากาศมันหนาวมันก็เลยนอนกอดกันก็แค่นั้นเอง..... มันสองคนไม่ได้มีไรกันอย่างที่แกเข้าใจซะหน่อย...” แช็ปพูด

“ เป็นไง?? อยากจะคุยกะมันรึยัง ??? ”

เราก็ไม่ได้ตอบอะไรมันไปหรอก.... เพราะตอนนั้นเริ่มสับสนกับเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว...
โมโหตัวเองด้วยที่ไม่ยอมคุยกะฮัทให้รู้เรื่องก่อน......

“ นี่หล่อน... วันนี้ฮัทมันขับรถตามหาหล่อนทั้งวัน..  ข้าวปลาได้กินบ้างรึป่าวก็ไม่รู้ ” เติ้งพูด

“ เหรอ ??? ” เรานิ่งเงียบอย่างเดียวเลย...  นี่เราทำอะไรไปเนี่ย??

“ เฮ้ยแกๆ... ห้องแกมีที่ทำแผลป่ะ?? ” บิววิ่งมาด้วยหน้าตาตื่น

“ มีๆ...  ใครเป็นไรว้ะ ?? ” แช็ปถามไปด้วยความตกใจ

“ ฮัทอ่ะดิ... มันเหยียบแก็วแตกอ่ะ  เลือดออกเต็มเลย... ” บิวพูดด้วยหน้าซีดๆ

“ เหรอ... งั้นไปดูกัน..”  เติ้งพูด  ส่วนแช็ปก็ไปหยิบอุปกรณ์ทำแผลแล้วก็กำลังจะออกไปด้วยกัน 
แต่เรานั่งนิ่งอยู่กะที่ไม่เคลื่อนไหวไปไหน  แช็ปมันเลยหันมาพูดกะเราว่า....

“ ปอ... ไปด้วยกันเลย.. ”

“ ไม่อ่ะ.. ” เราพูดเสียงแข็ง

“ ทำไมล่ะ ?? ” เติ้งพูดเสียงปนรำคาญนิดๆ

“ เราเห็นแผลไม่ได้อ่ะ....  แกก็รู้ว่าเราเห็นแล้วเป็นลมบ้าหมู.....” เราพูดหน้านิ้งๆ

“ เออว่ะ....  จริงด้วย...” พวกมันพูดกันแล้วก็หัวเราะ.......

แล้วพวกมันก็ลงไปกัน.....

ifwedo

  • บุคคลทั่วไป
งี้แหละอารมณ์หึงบ้าหมู ฮิๆๆ ไงก็ใจอ่อน เข้าไปง้อขอคืนดีน๊า

anston

  • บุคคลทั่วไป
มารู้ความจริงจากปากคนอื่น..แทนที่จะคุยกันให้รู้เรื่อง
คราวนี้จะทำไงหล่ะ..ต้องปล่อยให้บิวปลอบฮัทเหรอ..
เดี๋ยวเรื่องไม่เป็นเรื่อง..จะกลายเป็นเรื่องขึ้นมา.. :เฮ้อ:

animob

  • บุคคลทั่วไป
เราเข้าใจปอนะ บิวเองก็ชอบฮัทเป็นทุนเดิมอยู่ละเห็นแบบนั้นมันก็ต้องคิดไปถึงไหนต่อไหนแหละ

ออฟไลน์ สมุนไพร

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1581
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +144/-3
เป็นแบบนั้นก็กำไรบิวเลยดิ

ทำแผลเสร็จแล้วอย่าลืมไปดูฮัทนะ o7

OT

  • บุคคลทั่วไป
ใจร้ายจริง ๆ คนอะไรก็ไม่รุ้  :o12:   

เด่วเราไปหาฮัทเองก็ได้   :oni1:


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






nartch

  • บุคคลทั่วไป
ปอไม่ใจร้ายหรอก...จะว่าไป บอกตรง ๆ ว่าจากภาพที่เห็น  :m15:
แล้วอธิบายแค่ร้อน พัดลมเสีย หนาว เลยกอดกัน...ไม่สมเหตุสมผลอ่ะ
เป็นเราเองยังหรอก... ทางที่ดีควรใช้โอกาสนี้พูดกันต่อหน้าบิวให้รู้เรื่อง
เพราะจริง ๆ จะโทษบิวก็ไม่ได้เพราะปอกะฮัทไม่เปิดเผยเอง...จิงป่ะ
 :เฮ้อ:

abcd

  • บุคคลทั่วไป
พิษรักแรงหึงเป็นเหตุอีกแว้วววว คราวนี้บอกบิวไปเยยจะได้เลิกมายุ่งกะฮัทซะที  :sad2:

numtannaka

  • บุคคลทั่วไป
พี่เข้าใจค่ะน้องปอ เป็นพี่ก็วีนแตกเหมือนกัน ยิ่งเป็นพวกชอบทำก่อนคิดอยู่ :m13:
แต่พี่ว่าฮัทนั่นแหละผิด รู้อยู่ว่าเค้าชอบตัวก็ยังไปทำหนิดหนม ถึงจะว่าไม่คิดไรแต่ก็ควรเว้นระยะห่างให้เหมาะสม
ไม่ใช่ไปทำตัวเหมือนให้ความหวัง น้องปอไม่ใช่พระอิฐพระปูนนี่ค่ะที่จะได้ไม่รู้สึกรู้สา ลองปอไปทำมั้งดิขี้คร้านจะโมโหจนเส้นเลือดตีบ

น้องปอไม่ผิดค่ะ o13

ออฟไลน์ OsTrich

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 303
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-0
มาต่อแล้ว.... :m23:

เพิ่งพิมเสร็จอ่ะ... :m26:

เมื่อยมากมาย..... พิมแบบรีบสุดๆ.. :m17:

ใครก็ได้มานวดมือให้หน่อยดิ...  นวดหลังให้ด้วยนะ :m17:...

******************************************************

หลังจากที่พวกมันลงไปเราก็นั่งรอมันอยู่ที่ห้องนั่นแหละ.....

พวกมันลงไปกันประมาณ 2 ชั่วโมงก็กลับขึ้นมากัน....

“ เป็นไงบ้างอ่ะ ?? ” เราถามด้วยความเป็นห่วง

“ ถามถึงใครล่ะ.....”  เติ้งพูดแล้วยิ้มกรึ่ม   เพราะว่าตอนนั้นบิวก็เดินขึ้นมาด้วย...  มันเลยไม่กล้าพูดไรมาก

“ ก็ทุกคนแหละ...” เราตอบไปกลางๆ

“ เหนื่อยดิ...  กว่าจะช่วยกันเก็บห้องฮัทเสร็จ....... ” แช็ปพูด

“ ไม่รู้มันเป็นไรเนอ??ะ...  โวยวายซะห้องเละขนาดนั้น ” บิวพูด

“ สงสัยทะเลาะกะแฟนมั้ง ?? ” แช็ปพูด  แล้วมันก็จงใจมองมาทางเรา...

“ อ้าวมันมีแฟนเหรอ??? ” บิวพูดด้วยหน้าตื่นๆ

“ ไม่หรอก... แช็ปมันก็พูดไปงั้นแหละ... ” เราพูด

“ เออปอ... แล้ววันนี้แกหายไปไหนทั้งวัน.. ” บิวพูด

“ อ๋อ... ไปทำงานเอกมาหนะ.... ” เราพูดโกหกมันไป

“ เหรอ  ” บิวพูด  ดูจากหน้าตามันก็ดูเชื่อที่เราพูดแหละ

“  ฮัทมันเป็นอะไรกันแน่นะ....  เรายังไม่เคยเห็นมันเป็นแบบนี้เลย...  วันนี้มันก็ขับรถไปไหนนักก็ไม่รู้...  เราชวนกินข้าวก็ไม่กิน   ไม่รู้มันมีเรื่องไม่สบายใจอะไร???    ” บิวพูด......  นี่มันเป็นขนาดนี้เลยเหรอ??  เรานี่แย่จริงๆ  ไม่ฟังมันพูดบ้าง....

“ แล้วนี่มันเป็นไงบ้างล่ะ?? ” เราพูด

“ สนใจมันด้วยเหรอเนี่ย ?? ” แช็ปพูด     โห... นี่มันจะกัดเราตลอดเลยรึไง ???

“ เอ๊า.... ก็อยากรู้  ก็เห็นบอกว่าเลือดออกต้องทำแผลด้วย...  ” เราพูด

“ ไม่เป็นไรแล้ว.... แค่ต้องเดินกระเผกๆหน่อยอ่ะ...  เพราะเป็นแผลตรงใต้ฝ่าเท้า..” บิวพูด

“  เหรอ ??  แล้วต้องไปหาหมอมั้ย ?? ” เราถาม

“ ไม่ต้องหรอก  เพราะแผลไม่ใหญ่มาก.....  แค่ล้างแผลแล้วก็ไม่ให้แผลโดนน้ำ   แล้วก็กินยาแก้อักเสบ  เดี๋ยวก็หายแล้ว... ” บิวพูด

“ อืม...  งั้นเราลงไปข้างล่างก่อนนะ..... ” บิวพูด  แล้วก็เดินไป....

ส่วนเติ้งกะแช็ปมันก็คะยั้นคะยอให้เราไปคุยฮัท.....
จะได้ปรับความเข้าใจกัน...
ถึงแม้ว่ามันไม่บอกเราก็ต้องไปคุยด้วยอยู่แล้วแหละ....

จากนั้นเราก็เดินกลับมาที่ห้อง  ก่อนเข้าห้องก็แอบมองเข้าไปในห้องมัน
ตอนนั้นของทุกอย่างถูกเก็บเข้าที่เข้าทางหมดแล้ว...
พยายามมองหาฮัทแต่มันก็ไม่ได้ยู่ในห้องไม่รู้มันไปไหน.....
เราก็เลยเดินเข้าไปในห้องแล้วก็เอาของไปเก็บแล้วก็โทรบอกเพื่อนว่าไม่ได้ไปนอนแล้ว
พวกมันก็ถามกันว่าทำไม  เราเลยบอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เราให้ฟัง
พวกมันก็เลยไม่ว่าไร....

**********************************************************

เราโทรไปหาฮัทก็ติด  แต่ไม่มีคนรับ.........  เดินมาดูที่ห้องอีกทีก็เห็นมือถือมันวางอยู่  ไม่ได้เอาไปด้วย...
เราเดินหาจนทั่วชั้นก็หาไม่เจอแม้แต่ในห้องน้ำ.....
ไม่รู้ว่ามันไปไหน....  ใจก็คิดว่ามันไม่น่าลงไปไหนเพราะแผลคงน่าจะเจ็บน่าดู

แต่หาจนทั่วชั้นแล้วไม่เจอเราก็เลยเดินลงมาดูข้างล่าง....
ลงมาที่ชั้นสอง..... เดินหาในห้องน้ำก็ไม่มี....  เราก็เลยเดินจะหาต่อแต่มันต้องผ่านห้องบิวกะน็อต
เราก็เลยว่าจะถามมันซะหน่อยว่าเห็นรึป่าว........
แต่ตอนที่เราเดินไปถึงหน้าห้องกำลังจะเปิดประตูเข้าไป  แต่ก็ได้ยินเสียงมันสองคนคุยกันเป็นภาษาเหนือดังออกมาก่อน

เอาที่แปลเป็นภาษากลางแล้วนะ....

“ แหม... เมื่อคืนเป็นไง.... ได้รึป่าว?? ” น็อตพูด

“ ยังหรอก...  แค่นอนกอดกันเฉยๆ...  ได้ที่ไหนเล่า ” บิวพูด

“ ไรว้ะ... อุตส่าหนีไปนอนกะหนึ่งให้อยู่ด้วยกันสองคนแล้วนะ...” น็อตพูด

“ โห....  ก็มันไม่กล้าหนิ...  ได้กอดขนาดนี้ก็คุ้มแล้ว ” บิวพูด

เราฟังแค่นั้นแล้วก็เดินออกมาเลย......
เหมือนเป็นการตอกย้ำตัวเองอ่ะ..   ว่าเข้าใจผิดจริงๆ......
นึกแล้วก็สมน้ำหน้าตัวเองที่ไม่ยอมฟังฮัทมันพูดก่อน.........

เราก็เดินตามหาฮัทต่อจนทั่วชั้นสองก็หาไม่เจอ....
เราก็เลยเดินลงไปชั้นหนึ่ง...  ก็ยังหาไม่เจออีก...

“ ที่อยากจะเจอไม่เจอว้ะ..... ”  เราบ่นออกมา

“ หายไปไหนเนี่ย???    เท้าเจ็บแล้วยังเดินไปทั่วอีก....” เราบ่นอีกด้วยความเป็นห่วง


พอดีเราเดินไปเจอแช็ปพอดีก็เลยเดินตรงไปหามัน

“ แช็ป... เห็นฮัทป่ะ...  เดินหาทั่วแล้วเนี่ย ?? ” เราพูดไปบ่นไป

“ ก็นั่นไง... ” แช็ปพูดแล้วชี้ไปที่ด้านหลังเรา  พอเราหันไปมองก็เห็นฮัทยืนอยู่ข้างหลังเรา......
รู้สึกใจมันเต้นแรงยังไงไม่รู้อ่ะ.....  มันเขินๆอ่ะ  นี่มันเดินตามเรามาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย??
งั้นมันก็ต้องได้ยินที่เราบ่นแน่เลยอ่ะ....  นึกแล้วก็เขินอ่ะ....

พอเราหันไปมองมันเราก็ยิ้มแหยๆแล้วก็เดินขึ้นห้องตัวเองเลย.....
มันทำไรไม่ถูกอ่ะ  ขอไปตั้งหลักก่อน.....

ฮัทมันก็เดินตามเรามานั่นแหละ......
พอเดินถึงหน้าห้องเราก็จะเปิดประตูเข้าห้องตัวเอง  ฮัทมันก็เดินมากอดเราจากข้างหลัง
ฮัทเอามันหอมแก้มเราทีนึงแล้วมันก็เอาคางมาวางที่ไหล่แล้วก็พูดว่า...

“ ทำไงดีอ่ะ..... แฟนฮัทขี้หึงอ่ะ....  ไม่ยอมฟังฮัทพูดไรบ้างเลย...”

“ แล้วมาบอกอะไรเราล่ะ.. ” เราพูด  ทำเป็นเล่นตัวไปงั้นแหละ....  เดี๋ยวเค้าจะหาว่าใจง่าย...

“ ก็แฟนฮัทอยู่นี่ไง....” ฮัทพูแล้วก็หอมแก้มเราอีกฟอดนึง...

“ คืนนี้นอนกะฮัทนะ....  จะได้คุยกันด้วย...” ฮัทพูดแล้วก็จูงมือเราไปที่ห้องมัน  ตอนมันเดินก็ดูไม่เป็นไรมากหรอก
เพียงแต่มันต้องตะแคงเท้านิดนึงเวลาเดินเท่านั้นเอง...

พอเข้าไปในห้องแล้วฮัทมันก็จูงมือเราไปนั่งบนเตียงแล้วมันก็เดินไปปิดไฟทันทีเลย...

“ นอนคุยกันนะ... ” ฮัทพูดแล้วมันก็ดึงให้เรานอนลงข้างๆมัน  แล้วมันก็เอาผ้าห่มมาห่มให้เรา....

“ ขอกอดหน่อยนะ......  นึกว่าจะไม่มีโอกาสได้กอดซะแล้ว ” ฮัทพูดแล้วมันก็ดึงเราเข้าไปกอด...  มันหอมที่ขมับเราแล้วก็พูดว่า

“ รู้เรื่องทั้งหมดแล้วใช่ม่ะ ?? ”

“ อืม.....” เราพูดแล้วก็กอดมันแน่นขึ้น... เห็นมันแบบนี้แล้วเราก็ร้องไห้ออกมา
ตอนนั้นรู้สึกว่าตัวเองไร้สาระแล้วก็งี้เหง้ามากๆ...... ทั้งทำให้ฮัทเสียความรู้สึก  ทำให้ฮัทเจ็บตัว 
แล้วก็ยังทำลายของขวัญชิ้นแรกที่ฮัทซื้อให้ซะจนพังไม่เหลือชิ้นดี..

“ ร้องไห้ทำไม  หืม... ” ฮัทพูดแล้วก็กอดเราแน่นขึ้นอีก....

“ ปอขอโทษนะ....” เราพูดแล้วก็ยิ่งร้องไห้

“ ไม่เอาไม่ร้อง......  มันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด....  แต่คราวหลังเราต้องเชื่อใจกันมากกว่านี้นะ...  รู้มั้ย??” ฮัทพูดเสียงนิ่มแล้วมันก็เอามือมาลูบที่หัวเราไปด้วย..

“ อืม...  เพราะปอเอง.... ฮัทเลยต้องมาเจ็บตัว.... แล้วปอยังทำของขวัญที่ฮัทซื้อให้พังหมดเลย....” เรายิ่งพูดก็ยิ่งร้องไห้...

“ ไม่เอาไม่พูดแล้ว.......  ช่างมันเหอะ.... ของเดี๋ยวฮัทซื้อให้ใหม่ก็ได้...... ส่วนเรื่องที่ฮัทเป็นแผล..  ก็เดี๋ยวปอคอยดูแลฮัทแล้วกัน..... เป็นการไถ่โทษนะ.....” ฮัทพูดแล้วก็พลิกตัวขึ้นมาทับเราไว้...  ฮัทเอามือมาเช็ดน้ำตาออกให้เรา.... แล้วมันก็บีบจมูกเราพร้อมกับพูดว่า

“ ทีนี้ทำมาเป็นขี้แยนะ....  ที่อีตอนนั้นหนะ...  ไม่รู้จะใจแข็งไปถึงไหน.....” ฮัทพูด

เราก็ยิ้มให้มันแล้วก็พูดว่า

“ ก็ใครใช้ให้ไปนอนกอดแนบเนื้อแบบนั้นล่ะ??....  จริงๆก็โมโหตั้งแต่ตอนไปดูหนังแล้วแหละ..... นัวกันอยู่ได้...” เราพูดแบบไม่สบอารมณ์นัก.....

“ หึงอ่ะดิ....” ฮัทพูดแล้วก็เอามือมาบีบจมูกเราอีก.....   เราก็เขินอ่ะนะ....  ที่รู้สึกว่าหึงมันจริงๆ  แต่สีหน้ามันดูดีใจจังที่รู้ว่าเราหึงมัน...

“ เออดิ... แฟนทั้งคนไม่หึงได้ไง... ” เราพูดไปทั้งที่อายๆนั่นแหละ.....  แต่ก็ยอมพูดอ่ะนะ  ทำร้ายจิตใจมันมาทั้งวันแล้วหนิ

“ ดีใจจัง.... ” ฮัทพูดแล้วมันก็จุ๊บที่ปากเราทีนึง.....

“ ปอ.... พรุ่งนี้เราคุยกะบิวกันนะ..  บอกให้บิวรู้ไปเลยว่าเราเป็นแฟนกัน..  จะได้ไม่เกิดเรื่องแบบนี้อีก...” ฮัทพูดขึ้นมาหลังจากจุ๊บเรา

“ ก็ดีเหมือนกัน..  เพราะปอก็อึดอัดแล้วอ่ะ.....” เราพูด

มันคงจะดีอ่ะนะ...  ถ้าบิวรู้ว่าเรากะฮัทเป็นแฟนกัน....
แต่ใครจะรู้ว่าบิวจะไม่หยุด  แม้รู้ว่าเรากะฮัทเป็นแฟนกัน...
มรสุมนี้ยังไม่หมดลงง่ายๆ...... มันยังมีตามมาอีกหลายลูก

“ รู้ป่ะว่าวันนี้ปอใจร้ายมากๆ.... ” ฮัทพูดทั้งๆที่หน้ามันกะเราอยู่ใกล้กันมากๆ  หน้ามันตอนนั้นนะ...  น่าสงสารอ่ะ
มันคงรู้สึกแย่มากๆกับสิ่งที่เราทำกะมันวันนี้อ่ะ.....

“ รู้แล้ว.... แล้วจะให้ปอทำไงอ่ะ......” เราพูด

“ ก็ทำแบบนี้ไง....” ฮัทพูดแล้วมันก็ล็อกแขนเราไว้เหนือหัว

ฮัทมันก็จูบปากเรา.......

แล้วมันก็เริ่มไซร้มาที่ซอกคอ...  ขบที่หูเราเบาๆ...

แล้วก็วกกลับมาจูบที่ปากเราต่อ.........

แล้วก็.......

จบตอนดีกว่า............

####################################################

แค่นี้ก่อนแล้วกันนะ.... :m13:

ปวดนิ้วมากๆอ่ะ...... :m29:

วันนี้ลงให้เยอะเลย... :m4:

กลัวว่าคนอ่านจะปวดตากัน  เพราะนอกจากจะอ่านเรื่องเราแล้วยังต้องอ่านเรื่องคนอื่นอีก :m21:

แล้วขอค้างไว้ตรงนี้ก่อน.... :m18:

ไปแล้ว...... :m32:

OT

  • บุคคลทั่วไป
แล่วก็อะไรต่ออ่ะ  จู่ ๆ ก็ตัดตอนซะหล่ะ  :serius2:

ขาดช่วงนะเนี่ยยย...55555

ออฟไลน์ สมุนไพร

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1581
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +144/-3
อ้าว? ไปซะงั้น

ถึงตอนนั้นสังหรณ์ว่าบิวจะไม่รับฟังยังไงไม่รู้ :m29:

abcd

  • บุคคลทั่วไป
จายร้ายยยยย มาตัดฉากวี๊ดวิ้วเค้าออกทะมายยยย จะอ่านๆๆๆๆ   :laugh: เข้าใจแล่ะ ต่อให้บอกว่าเป็นแฟนกันก็เถอะ คนมานจะเอาอ่ะเน๊อะ อะไรมาฉุดก็ไม่อยู่ ปอต้องเข้มแข็งให้มากๆ ถ้าปอเกริ่นนำไว้แบบนี้แสดงว่าบิวชีต้องแรงแน่ๆ เราเคยมีประสบการณ์นะแบบว่า คนที่เค้ามาชอบแฟนเราอ่ะทำทีมาขอคุยกะเราแล้วบอกเราว่า....เลิกยุ่งกะผัวชั้นซะที..... :laugh: แต่เราไม่สะทกสะท้านหรอกเพราะว่าถ้าเ็ป็นเรื่องจริงทำไมต้องแอบมาคุยกะเราลับหลังด้วย น่าจะกล้าพูดต่อหน้าแฟนเราไปเลย ดูรู้เลยว่ามีเจตนามาบั่นทอนจิตใจเรา กะให้เราทะเลาะกะแฟน อิอิ

ifwedo

  • บุคคลทั่วไป
ค้างงงงงงงงงงงงงง

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
ถ้าบอกว่าเป็นแฟนแล้วยังไม่หยุดอีก ก็แสดงว่ากะแย่งแล้วล่ะ  :a6: :a6: :a6:

gateau

  • บุคคลทั่วไป
    ขี้หึงมากขึ้นนะเรา     

แล้วมรสุมอะขอลูกเล็กๆแล้วกันนะ    :m5:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ wan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5575
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +643/-10
 :m23:เห็นไหมบอกแล้ว ให้ใจเย็น ๆ ( คอมเมน ผิดหรือเปล่า เรื่องนี้มันผ่านมาแล้วนี่ ) :m14:
          เอาเป็นกำลังใจให้ปอ ( คนสวย ของ ... ) :bye2:

ออฟไลน์ Just let it be

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 979
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
โห  จบตอนได้ทรมานใจเจงๆๆๆ

แต่ว่านะ  เรื่องที่เกี่ยวกะเพื่อนด้วยเนี่ย

มันอึกอัดไงไม่รู้ดิ

เฮ้อออ  อย่าได้มีไรมากเลยย

 :เฮ้อ:

animob

  • บุคคลทั่วไป
แฟนคนอื่นไม่ควรยุ่งนะจ๊ะบิว   :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: (ซ้อมไว้ก่อน)

ออฟไลน์ patee

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3732
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +276/-3
ขอโทษฮัทให้ด้วยนะปอที่เข้าใจมันผิด

ระวังบิวให้ดี

ออฟไลน์ cassper_W

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2052
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-1
ต่อหลายตอนได้ใจมั่กมากกก   o13

โทษปอน่ะเนี่ยยยย  เล่าให้เข้าใจฮัทผิดเลยดูดิ  สงสารฮัท โดนเราถีบขาคู่ไป   :laugh:

เหอ เหอ  เพิ่งรู้ว่าโมโหแล้วเหมือนพายุโทนาโดมั่กมากก  ทั้งคู่เลยย  ปากันปะนึ่งเล่นปาหิมะ  น่ากัวจิงๆๆ 

ปล.  ตัดจบได้ไม่สงสารคนอ่านนน  ค้างคาอีกแล้ววววววว :sad2:

acht

  • บุคคลทั่วไป
งานนี้ฮัทเคลียร์ไปได้ แต่ท่าทางจะต้องมีเรื่องเศร้าๆอีกแน่เลย   :o12: :o12: :o12:

gift_deb

  • บุคคลทั่วไป
นังบิวนะนังบิว ตบเลยมะปอ ร่วมด้วยช่วยกัน




เล่าต่อฉากที่ค้างคาด้วยนะคร้า ขอร้อง :oni2:

suregirl

  • บุคคลทั่วไป
เริ่มไม่ชอบบิวแล้วอ่ะ ท่าทางจะแรง  :o
คำว่าเพื่อนนี่สะกดกันไม่เป็นเลยหรอ เฮ้อ  :m30:
คนอื่นมายุ่งกับแฟนเรายังพอทำใจได้นะ แต่เพื่อนนี่สิ ทำใจไม่ได้จริงๆ  o12

ออฟไลน์ OsTrich

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 303
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-0
มาแล้วจร้า..... :m18:

พิมเสร็จแล้ว... :m19:

ตอนนี้ยาวสุดๆอ่ะ... :m26:

ใครที่ลุ้นว่าเราจะเสียสาวอ่ะป่าว... ก็มาดูกัน.. :m17:

*************************************************************

เพื่อน........

การที่เราจะรักเพื่อนสักคน....  มันหมายถึงการที่เราะต้องยอมเสียสละสิ่งที่เรารักให้เพื่อนรึป่าว??

ถ้าใช่... มันมีขอบเขตมั้ย???  ว่าเราจะยอมเสียสละให้ได้มากแค่ไหน???

แล้วถ้าเราเลือกที่จะไม่ยอมเสียสิ่งที่เรารักให้เพื่อนล่ะ???....

เราจะกลายเป็นเพื่อนที่เลว...... หรือเพื่อนที่เห็นแก่ตัวรึป่าว ????

---------------------------- #### เรื่อง  “ รักของเราสามคน ” ๒๘  #### ---------------------------

ความเดิม......


“ รู้ป่ะว่าวันนี้ปอใจร้ายมากๆ.... ” ฮัทพูดทั้งๆที่หน้ามันกะเราอยู่ใกล้กันมากๆ  หน้ามันตอนนั้นนะ...  น่าสงสารอ่ะ
มันคงรู้สึกแย่มากๆกับสิ่งที่เราทำกะมันวันนี้อ่ะ.....

“ รู้แล้ว.... แล้วจะให้ปอทำไงอ่ะ......” เราพูด

“ ก็ทำแบบนี้ไง....” ฮัทพูดแล้วมันก็ล็อกแขนเราไว้เหนือหัว

ฮัทมันก็จูบปากเรา.......

แล้วมันก็เริ่มไซร้มาที่ซอกคอ...  ขบที่หูเราเบาๆ...

แล้วก็วกกลับมาจูบที่ปากเราต่อ.........

แล้วก็.......

************************************************************************

ฮัทค่อยใช้ริมฝีปากไร้ไปตามริมฝีปากที่ของเรา 
จากนั้นค่อยก็ค่อยสอดลุ้นอุ่นๆเข้ามาพันพัวกับลิ้นของเรา
มือฮัทที่ล็อกแขนเราไว้เหนือหัวเรา  ก็ค่อยๆคลายออกให้มือเราเป็นอิสระ
เรากอดคอฮัทไว้แน่น  ตอนนั้นเรารู้สึกว่าตัวเราสั่นเล็กๆเพราะไม่คุ้นเคยการรสสัมผัสที่ได้รับนัก
มือของฮัทก็ปัดป่ายไปจนทั่วตัวเรา  ก่อนที่สอดมือนุ่มๆนั่นเข้าไปใต้เสื้อเรา

ฮัทใช้มือเค้นคลึงไปจนทั่วตัวเราแล้วหยุดอยู่ที่ตรงหน้าอก

ริมฝีปากที่ประกอบกับอยู่ก็ค่อยเลื่อนไล้ไปตามไปหน้าเรา  ก่อนที่จะผละออกแล้วฮัทก็ถอดเสื้อเราออก
จากนั้นฮัทก็ค่อยๆไร้ริมฝีปากไปบริเวณติ่งหู ฮัทขบที่หูเราหลายครั้งเพราะรู้ว่านั่นเป็นจุดอ่อนไหวของเรา
เราขนลุกไปทั้งตัว...  สมองก็ว่างเปล่าไปหมด.....

จากนั้นฮัทก็ค่อยๆใช้ริมฝีปากขบเบาๆที่ซอกคอ  และมันก็รุนแรงขึ้นอีกหลายครั้ง  เหมือนจงใจจะให้มันเกิดรอยทิ้งไว้  จนเราต้องร้องประท้วงออกมา

“ อย่าทำแรงสิ.... เดี๋ยวมันเป็นรอย... ”

“  ครับ.... ครับ.. ” ฮัทตอบรับด้วยเสียงนุ่มๆ

ฮัทขบริมฝีปากบริเวณซอกคอสักพักก่อนที่จะหยุด  แล้วฮัทก็ถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมด...
เรามองแล้วก็อดที่จะเขินไม่ได้....

ต่อจากนั้นฮัทก็ใช้ริมฝีปากขบลงที่หน้าอกเรา  ฮัททั้งดูดและเม้มหยอกล้ออย่างสนุก
ส่วนเราก็ได้แต่นอนบิดไปบิดมากับรสสัมผัสที่ได้รับ.....
มือทั้งสองข้างของฮัทที่ประกบอยู่กับมือเรา ทำให้เรารับได้ซึ่งความอบอุ่นและนุ่มนวลที่ฮัทจงใจมอบให้...

สักพักฮัทก็จูบปากกับเราอีกครั้ง  มันเป็นจูบที่นุ่มนวลที่สุด 
ฮัทถอนริมฝีปากออกแล้วจูบเน้นที่ริมฝีปากเราอีกสองสามครั้ง  แล้วก็พูดกับเราว่า

“ เราเป็นคนคนเดียวกันนะ..... ” เราลังเลใจอยู่สักพัก...  แล้วความรู้สึกลึกๆมันก็กระซิบบอกเราว่า
คนนี้แหละที่จะเป็นคนแรกของเรา  ไม่รู้ว่าเราเอาความเชื่อมั่นกับรักครั้งนี้มากจากไหน....
เพราะมันเพิ่งจะเกิดขึ้นในเวลาไม่นานนัก....  แต่เราก็ยอมที่จะเชื่อความรู้สึกเราสักครั้ง

เราจึงพยักหน้าตอบรับเบาๆ 
ฮัทก็ยิ้มให้เราแล้วจูบปากเราหนักๆสองสามครั้งแล้วพูดว่า

“ เชื่อใจฮัทนะ??.... ”  เราตอบรับด้วยการดึงคอฮัทลงมาจูบ

จากนั้น... ทุกๆอย่างก็ดำเนินไปในแบบที่มันควรจะเป็น.......

เราขอไม่เล่าในรายละเอียดนะ  เพราะว่ามันเขินอ่ะ....
แล้วเราก็ไม่ถนัดเล่าฉากแบบนี้ด้วย...
แค่ที่เราเล่ามาก็เขินจะแย่แล้ว  อีกอย่างเราเล่าแล้วมันไม่ลื่นเหมือนอื่นๆเค้าเล่าอ่ะ..... มันดูตะกุกตะกักไงไม่รู้
ปล่อยให้จินกันเองดีกว่าเนอะ....... 555+.....

 แหมๆ..... คนอ่านคงงงกันแน่ๆว่าไหนเราบอกว่าเรายังเวอร์จิ้นแต่ที่ไหนได้เสร็จฮัทไปแล้ว.........
จริงๆเรายังเวอร์จิ้นอยู่นะ.........

อ่ะจะเล่าให้ฟัง.......

ตอนนั้นทั้งเราและฮัทไม่ได้มือเสื้อผ้าติดตัวเลยสักคน

ฮัทแทรกตัวมาอยู่ตรงหว่างขาเรา  แล้วฮัทก็ยกขาเราพากไว้ที่บ่า  จากนั้นฮัทก็ค่อยๆแทรกฮัทน้อยที่ไม่น้อยเลยจริงๆเข้ามา.....  ตอนนั้นเรานะ... แบบว่าเจ็บสุดๆอ่ะ.... เหมือนมันจะฉีกยังไงไม่รู้อ่ะ
เราก็เลยเอาเล็บจิกลงที่แขนฮัทเพื่อระบายความเจ็บปวด  ฮัทก็พูดว่า

“ ใจเย็นๆนะ....  ไม่ต้องเกร็ง... ” เราก็พยักหน้ารับกับสิ่งที่ฮัทพูด

แต่ยิ่งฮัทดันฮัทน้อยเข้ามามันก็ยิ่งเจ็บอ่ะ....... แม้ว่าจะใช้สารหล่อลื่นแล้วก็ตาม....
แต่มันก็เจ็บสุดๆอ่ะ....  เจ็บจนไม่รู้ว่าน้ำตามันไหลออกมาตอนไหน.....

พอฮัทมันเห็นว่าน้ำตาเราไหลมันก็เลยก้มลงมากอดเราไว้  แล้วมันก็ใช้มือนุ่มๆของมันลูบที่หน้าเราที่เต็มไปด้วยน้ำตา  แล้วก็ชื้นไปด้วยเหนื่อย..... มันจูบลงที่หน้าผากเราแล้วก็พูดว่า

“ ไม่ต้องร้องนะ.. ” เราก็พยักหน้าแล้วพูดว่า

“ เอาออกได้มั้ย ??....  ปอเจ็บอ่ะ... ”

“ ครับๆ... เอาออกๆ.. ” ฮัทพูดแล้วก็ดึงฮัทน้อยของมันออกไป  รู้สึกว่ามันโล่งไปหมดเลยอ่ะ.....

“ ยังเจ็บอยู่มั้ย ?? ” ฮัทพูดหลังจากที่มันนอนลงข้างๆเราแล้วดึงเราไปกอด.....

“ มันแสบๆอ่ะ...... ” เราพูด

“ เดี๋ยวมันก็ดี.... ” ฮัทพูดแล้วจูบที่หน้าผากเราอีกครั้ง

เรานอนกอดกันสักพักโดยที่ไม่ได้พูดอะไรกัน.....
แล้วฮัทก็พูดขึ้นมาว่า....

“ หายเจ็บรึยัง..... หืม... ”

“ ก็ดีขึ้นแล้วแหละ.... ” เราตอบออกไปทั้งๆที่มันก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่บ้าง....

“ งั้นมาทำต่อกันนะ..... ” ฮัทพูดแล้วทำท่าจะลุกขึ้น.....

“ เฮ้ยๆ...  ไม่เอาๆ......  ไม่เอาแล้ว...      ”  เรารีบร้องโวยวาย....

“ โห...  ได้ไงอ่ะ..... น้องเล็กเรามันยังไม่ยอมนอนเลยดูดิ... ” ฮัทพูดแล้วก็เอามือไปจับที่น้องมัน

“ ก็ดูน้องตัวเองดิ๊....  น้องเล็กซะที่ไหน... ” เราบ่นไปแบบหัวเสีย.....  พอได้ยินที่ตัวเองพูดถึงเพิ่งรู้สึกอาย......

ส่วนไอ้ตัวดีมันก็ได้แต่หัวเราะกับสิ่งที่เราพูด

“ เมื่อกี๊ว่าไงนะ... 5555+...... ”

“ ขำนักรึไง??? ” เราพูดทั้งที่ก็ยิ้มไปด้วย....

“ น่านะ....  มาทำไปเสร็จเร็ว... ” ฮัทพูดแล้วพยายามจะแทรกตัวมาหว่างขาเราอีกครั้ง...

“ ไม่เอาอ่ะ..... มันเจ็บ... ” เราพูด

“ แล้วน้องนี่ล่ะ... ทำไม...”  ฮัทพูดด้วยหน้าตาจริงจัง  มันทำท่าเหมือนเป็นเป็นเรื่องจำเป็นมากที่ต้องทำให้น้องมันหลับให้ได้อ่ะ....

“ อะไรเล่า...  น้องตัวเองก็จัดการกันเองดิ..... ” เราพูดแล้วพลิกตัวนอนตะแคง  เพราะเริ่มง่วงแล้ว...

“ ไม่ต้องเลย....  น้องเราก็เหมือนน้องปอแหละ....  มาจัดการมันเลย... ” ฮัทพูดแล้วก็เขย่าตัวเราไปด้วย...

“ ......................... ” เราก็ได้แต่เงียบ...

“ ปอ.... นะ...นะ...นะ....  ” ฮัทมันเอาคางมาวางบนแขนเราที่นอนตะแคงอยู่  แล้วมันก็อ้อนเราไม่หยุด...  หัวหมอจริงๆมัน.....

“  เออๆ... ก็ได้ๆ ” เราพูดแล้วพลิกตัวนอนหงาย....

“ งั้นเริ่มเลยนะ... ” ฮัทพูดแล้วก็กำลังจะยกขาเราขึ้น

“ พอเลยๆ...  ไม่ใช่แบบนั้น.... ” เรารีบโวยก่อน....

“ อ้าว... แล้วยังไงอ่ะ... ” ฮัทพูดด้วยหน้างงๆ

“ นอนลงดิ.... ” เราพูด...  แอบเขินเหมือนกันแฮะ.....

“  แล้วไงต่อะ...” ฮัทพูดหลังจากที่นอนลงแล้ว.....  แต่ไม่น่าเชื่อนะ...  ว่าน้องที่มันบอกว่าน้อยของมันก็ไม่ยอมนอนอยู่ดี....

“ ไม่ต้องเข้าข้างหลังแล้ว...  ปอเจ็บ....” เราพูด

“ งั้นปอจะทำไง.... ”  ฮัทพูด

“ แบบนี้ไง..... ” เราพูด

จินกันเอาเองแล้วกัน.......

เราเล่าต่อไม่ได้แล้วอ่ะ.....  เพราะปากไม่ว่าง......    ( มือก็ไม่ว่างด้วย......) 555+......

ส่วนฮํทมันก็เล่าไม่ได้แล้วเหมือนกัน  เพราะมันพูดไม่เป็นภาษาคนแล้วตอนนั้น

สรุปเรายังเวอร์จิ้นอยู่นะ............

รึใครจะเถียง???.......


********************************************************************
ตอนนี้ยังไม่จบนะ... :m13:

เดี๋ยวมาต่อให้.... :m13:

อัพรูปลง hi5 แป๊ป :m22:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-04-2008 19:06:10 โดย OsTrich »

ออฟไลน์ IZE

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4601
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-3
อรายยยยยยยยยยยยยยยยยย ไม่ยอม แล้วเกิดไรขึ้นงะ

ส่วนบิว เพื่อนกันยะงทำขนาดนี้ แล้วยังจะคบกันเป็นเพื่อนอยู่เหรอ ฮัทก้อชอบไปให้ความหวังบิวอยู่นั้นแหละ หรือว่าคิดไรกันป่าว

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด