Re: ## เรื่อง " รักของเราสามคน " ## ทักทาย 18 เมษายน 2558
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Re: ## เรื่อง " รักของเราสามคน " ## ทักทาย 18 เมษายน 2558  (อ่าน 290351 ครั้ง)

ออฟไลน์ OsTrich

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 303
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-0
มาต่อล่ะนะ... :m23:

เมื่อคืนที่ไม่ได้ต่อให้เพราะว่า... :เฮ้อ:

เราเปลี่ยนที่อยู่อ่ะ... ย้ายออกจากที่เดิมแล้ว...  เมื่อคืนก็เลยเก็บของเตรียมย้ายวันนี้แหละ...  เลยเพิ่งได้มาต่อให้เพราะเพิ่งย้ายของเสร็จเนี่ย...  เหนื่อยจัง.... o7

หันไปมองห้องอีกทีก่อนออกมา...  เกือบร้องไห้แหนะ...  ใจหายจัง...  อยู่มาตั้งสี่ปี.... :o12:

แต่ก็ไม่เป็นไร.. ทำใจๆ.. :m15:

ส่วนเรื่องที่ต้องกลับบ้านเจรจากะพ่อเรียบร้อย....  ยังไม่ต้องกลับไปอยู่บ้านซะทีเดียว... :m4:

แต่คงไปๆกลับๆ.. จะได้มาต่อเรื่องให้ได้....  ช่วงนี้ก็ต้องรีบหางานให้ได้... :m4:

จะได้ไม่ต้องโดนลากกลับบ้านอีก.... :m15:


                             -------------------------------------------


คืนนั้นกว่าเรากะฮัทจะหลับไปก็ดึกมากๆแล้ว...  ในที่สุดเรากะมันก็ไม่ได้ไปทำบุญกันตอนเช้า  เพราะทั้งเราและมันหลับเป็นตายทั้งคู่

ทันทีที่ลืมตาเพื่อรับวันใหม่  ตอนนั้นก็ปาข้าไปตั้งสิบโมงกว่าแล้ว.... วันนี้จะไม่ใช่วันธรรมดาเหมือนเช่นวันอื่นๆที่ผ่านมาเพราะวันนี้เป็นวันที่เรากะฮัทคบกันเป็นวันแรก......


-------------------------- #### เรื่อง  “ รักของเราสามคน ” ๑๙ ##### -----------------


ทันทีที่เรางัวเงียตื่นขึ้นมาดูนาฬิกา.... เหลือสามชั่วโมงเราก็ต้องไปเรียนแล้วเพราะเรามีเรียนตอนบ่ายโมง...

เราหันมองไปรอบๆห้องตอนนั้นก็ไม่มีใครอยู่แล้ว... สงสัยคงจะไปเรียนกันหมด เพราะวันนั้นบิวน็อตและฮัทมันมีเรียนช่วงเช้ากัน (ถ้าไม่ลืม... มันสามคนเรียนคณะและแกเดียวกัน ) 

เราก็เลยเก็บที่นอนแล้วก็เดินกลับไปห้องตัวเองดีกว่าจะได้ไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมตัวไปเรียน

พอเดินขึ้นไปบนห้องเราก็เห็นโน๊ตเขียนติดไว้ที่โต๊ะเขียนหนังสือเรา...

 
ข้อความว่า...

   เมื่อเช้าอดไปทำบุญกันเลย......... โทษทีนะ.... ฮัทตื่นไม่ทัน
   วันนี้มีเรียนเช้า....  ฮัทไปเรียนก่อนนะครับ....
   ตอนเย็นจะโทรหานะ....
                  ฮัท

เราอ่านแล้วก็ยืนงงๆอยู่พักนึ่งกับกระดาษโน้ตที่ถือไว้ในมือ.....  แล้วก็นึกได้ว่า....  “ นี่เรามีแฟนแล้วนี่หว่า.....  ฮัทไง.....”

จากนั้นเราก็ไปอาบน้ำแต่งตัวไปหาข้าวกินแล้วก็ไปเรียน.....................

************************************************************************

เราเลิกเรียนตอนประมาณสี่โมงเย็น  พอเลิกเรียนเราก็นั่งเมาท์นั่งเล่นกะเพื่อนในเอกต่อ  ในช่วงที่ขึ้นเทอมสองเราก็เริ่มสนิทกะเพื่อนในเอกมากยิ่งขึ้นจากที่สนิทมากอยู่แล้ว  เพราะทำกิจกรรมด้วยกันบ่อย.... 

ตอนนั้นเราก็เริ่มมีกลุ่มเพื่อนอีกกลุ่มนึงที่เป็นเพื่อนในเอก เราจะขอยังไม่ลงรายละเอียดเกี่ยวกับกลุ่มเพื่อนในเอกแล้วกัน  เพราะช่วงนั้นมันยังไม่มีบทบาทสำคัญอะไรเท่าไหร่ไว้ค่อยพูดถึงแล้วกัน


ประมาณหกโมงเย็นเราถึงกลับมาหอ.....

พอกลับมาถึงห้องเราก็จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดสบายๆ  แล้วก็เดินไปที่ห้องบิวกะน็อตเพราะตอนนั้นมันก็น่าจะเลิกเรียนแล้วก็กลับมาที่ห้องแล้ว.....

พอเราปิดประตูห้องเสร็จเราก็หันไปมองที่ห้องตรงข้ามซึ่งเป็นห้องของฮัท  แล้วก็นึกตลกตัวเองว่าเราลืมอีกแล้วว่าวันนี้เรากะฮัทเป็นแฟนกันวันแรก....... ก็แค่คบกันแก้เคล็ดตามที่เติ้งมันบอกนี่นะ.....  คบกันอาทิตย์เดียวเดี๋ยวก็เลิกกัน...... มันก็ต้องมีลืมกันบ้างหละ......  เพราะเราก็ยังไม่ชิน

ตอนที่เรามองๆประตูห้องมันอยู่แล้วก็ไรไปเพลินๆ  จู่ๆประตูห้องมันก็เปิดออก....  เราก็สะดุ้งสุดตัวเลยอ่ะดิ.......  ฝันเอ๊ย....   ฝันมา...

“ มีไรป่าวปอ.... ” ตูน..  เมทฮัททักเราที่ยืนทำหน้าตกอกตกใจอยู่

“ ป่าวๆ  นี่ฮัทไม่อยู่เหรอ.... ” ขอถามถึงแฟนตัวเองหน่อย

“  มันยังไม่กลับเลย....  ช่วยงานที่สโมอยู่อ่ะ.... นี่เดี๋ยวเราก็จะไปที่มัน  ปอมีไรป่าวเดี๋ยวเราบอกมันให้ ” ตูนพูด (ตูนก็อยู่คณะเดียวกะฮัทแต่คนละเอก)

“ ไม่เป็นไรๆ...  เราก็ถามไปงั้นแหละ ” เราพูด

“ งั้นเราไปก่อนนะปอ... ” ตูนพูดแล้วก็เดินไป

พอตูนเดินไปเราก็เดินลงไปที่ห้องของบิวกะน็อต  มันสองคนกำลังนั่งเมาท์กันอยู่  เราก็เลยเข้าไปร่วมวงเมาท์ด้วย...  คุยกันได้แปปนึงเติ้งกะแช็ปก็มา  เราก็เลยไปกินข้าวเย็นกันโดยที่ไม่ต้องรอฮัทเพราะบิวบอกว่าน็อตมันจะเสร็จงานตอนโมงก็ไม่รู้


******************************

พอกินข้าวเสร็จ ช่วงที่เรากำลังเดินกลับหอ...  ฮัทมันก็โทรเข้าเครื่องเรา

“ ว่าไง...” เราพยายามพูดด้วยเสียงปกติเดี๋ยวคนอื่นจะสงสัย

“ ปอ... ทำไรอยู่เนี่ย?? ว่างป่าว ?? ” ฮัทพูด

“ ว่างดิ  เพิ่งไปกินข้าวมากำลังเดินกลับหอ” เราพูด

“ อ้าวเหรอ...  ฮัทว่าจะให้ปอมารับไปกินข้าวซะหน่อย ” ฮัทพูดด้วยเสียงผิดหวัง

“ ทำไมต้องทำเสียงงั้นหละ... อยู่ไหน??  เดี๋ยวปอไปรับ ” เราพูด

“ ไม่เป็นไรๆ... เดี๋ยวเราไปกินคนเดียวก็ได้ ” ฮัทพูดปฏิเสธ

“ ไหนเป็นแฟนกันแล้วไง....  แค่นี้ทำมาเป็นเกรงใจ ” เราพูด

“ เอางั้นก็ได้... ฮัทรออยู่หน้าคณะนะ ” ฮัทพูด

“ โอเค... แล้วเดี๋ยวเจอกัน ” เราพูดแล้วก็กดวางสายไป

คราวนี้สิ.....  เราจะบอกกะเพื่อนเรายังไงดีเพื่อไม่ให้พวกมันสงสัย.....

เราก็เลยหันไปคลิ๊กตากะเติ้งเป็นอันรู้กันว่าคนที่โทรมาหาเราเมื่อกี๊เป็นฮัท...... เติ้งมันก็เริ่มเลย.....

“ เหินโทรมาตามแล้วเหรอ??? ” เติ้งมันเล่นเนียนมาก ( เหินนี่เป็นเพื่อนเราที่เป็นโมเดลด้วยกัน ซึ่งพวกเพื่อนเราในกลุ่มก็รู้จักมันดี  เพราะเรากะเหินสนิทกัน )

“ ฮืม... ใช่ ” เราเล่นตามที่เติ้งมันส่งมา

“ เหินมันมีไรเหรอ...” บิวถาม

“ อ๋อ... มันจะให้ปอส่งมันไปดูของให้แฟนมันหนะ... ” เติ้งพูด...  สมองมันไวจริงๆไอ้เรื่องแบบนี้อ่ะ

“ งั้นเราไปก่อนนะ... เหินมันรอเราอยู่อ่ะ...” เราพูดแล้วเนียนเดินออกมาเลย

“ รีบๆมานะ... เดี๋ยวขาขาด ” แช็ปตะโกนตามหลังเรามา

“ เออ....” เราหันไปตอบมันแล้วก็รีบเดินไปเอารถที่จอดอยู่ที่หอ

 
****************************************

พอเราไปรับฮัทที่หน้าคณะมันเรากะมันก็ไปกินข้าวด้วยกัน  โดยมีเราเป็นคนขี่แล้วฮัทเป็นคนซ้อน... เพราะฮัทมันขี่รถไม่เป็น... เป็นแต่ขับ   เนื่องจากรถเราเป็นรถจ๊อกพอนั่งไปด้วยกันเราก็รู้สึกเขินๆนะเวลาที่นั่งรถไปกะมัน...  ตอนที่มันซ้อนรถเราไปมือมันก็วางอยู่ที่เอวเรา  มันก็ดูเขินอ่ะนะ....เพราะมันกะเราไม่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันสองคนมาก่อน......

เรากะมันเลือกที่จะไปกินหมูกระทะมัน...  เพราะมันอยากกินและก็จะได้กินไปคุยกันไปด้วย.....

ร้านนี้มันเป็นร้านแบบบุฟเฟ่ต์..... เรากะมันก็เลยผลัดกันออกไปตักของสดที่ตัวเองชอบ ซึ่งก็จะได้เป็นการเรียนรู้ไปด้วยว่าทั้งเราและฮัทต่างฝ่ายต่างชอบกินอะไรกันบ้าง....  มันก็ถามเราบ้างว่าชอบกินอันนี้เหรอ???  ไม่ชอบกินอันนี้เหรอ???  ซึ่งเราก็ทำเหมือนกัน... ( แต่ว่ามันจำเป็นต้องรู้มั้ยเนี่ย???  เพราะไงก็เป็นแฟนกันแค่อาทิตย์เดียวแก้เคล็ด....)   

“ ปอยังจะกินไหวเหรอ???  เพิ่งกินข้าวมาหนิ...  ถ้าไม่หิวไม่ต้องกินก็ได้นะ...  แค่นั่งเป็นเพื่อนเราก็พอ ” ฮัทมันพูดด้วยท่าทางเกรงใจ

“ กินไหวดิ...   ปอกินเก่งจะตายไม่รู้เหรอ??? ” เราพูด

“ งั้นก็ตามใจ... แต่กินให้อิ่มหละ...  ไม่ต้องทำเป็นห่วงสวยนะ...  กินได้เต็มที่  เราไม่ว่าหรอก... ” ฮัทมันพูดยิ้มๆ

“ ไม่ห่วงอยู่แล้วน่า... ” เราพูด

จากนั้นเรากะมันก็แทบไม่ได้คุยกัน...  ก็มีคุยบ้างนะแต่น้อยมากๆ  เพราะต่างฝ่ายก็ต่างสนใจอาหารตรงหน้า.... กินกันอย่างไม่ลืมหูลืมตา....

******************************

หลังจากจ่ายเงินเสร็จเรียบร้อย...... อ้อตอนที่จ่ายเงินหนะ... ทั้งเราและมันก็ไม่มีใครทำตัวเป็นนางเอกหรือพระเอกกันเลย....  เพราะมื้อนี้.... แชร์.....

“ กินเก่งนะเราเนี่ย???? ” ฮัทมันแซวเราหลังจากที่ขี่รถออกมาจากร้าน

“ เพิ่งรู้หรอ??? ” เราพูดตอบมันไปแต่ไม่ได้หันหน้าไปเพราะเราขี่รถอยู่

“ ก็พอรู้...  แต่ไม่คิดว่าจะกินเยอะขนาดนี้..... แล้วใครเค้าจะเลี้ยงไหวเนี่ย??? ” ฮัทพูด

“ ไม่ต้องให้ใครมาเลี้ยงหรอก....  เราเลี้ยงตัวเองได้...  รึฮัทอยากจะเลี้ยงเค้าล่ะ??? ” เราพูดหยอกมันกลับไป

“ จะให้เลี้ยงป่ะล่ะ.... ฮัทเลี้ยงไหวนะ... ” โดนมันตอกกลับมาแล้วอ่ะดิ....  เราก็เงียบเลยทีนี้.... ไม่กล้าเล่นต่อ  เพราะที่มันพูดก็ทำเอาเราใจหวิวๆเหมือนกัน......

“ จะไปไหนต่อป่าว??  หรือจะกลับหอเลยดี.... ” เราถามมันแก้เก้อ..

“ ไปดูหนังกันดีกว่า.... ” ฮัทพูด

“ เออดีเหมือนกัน..  เค้ามีหนังที่อยากดูพอดี... ” เราพูด

*********************************

พอมาถึงโรงหนัง.......  เราก็ถามมันว่า...

“ ดูเรื่องไรดี... ”

“ ไหนปอบอกว่ามีหนังที่อยากดูอยู่ไม่ใช่เหรอ??? ” ฮัทพูด

“ ดูเรื่องนี้กันนมั้ย???....  กั๊กกะกาว...” เราพูด คือเราชอบดูหนังรักหนะ.....

“ ตามใจดิ... ” ฮัทพูด

“ ถ้าไม่อยากดู...  เราดูเรื่องอื่นกันก็ได้นะ... ” เราพูด  เพราะเกรงใจมัน

“ ดูเรื่องนี้แหละค๊าบ.... ” ฮัทมันตอบหน้ากวนๆ

“ งั้นก็ตามนี้แล้วกัน... ” เราพูด


เราก็มีหน้าที่ไปซื้อตั๋วแล้วก็เลิกที่นั่งส่วนฮัทมันก็ไปซื้อขนมกะน้ำ.... (นี่ยังไม่อิ่มอีกเหรอ??????) 

พอเข้าไปในโรงหนัง.... ลงนั่งกันได้แปปนึง...  ไฟก็ปิดพอดีและเริ่มมีหนังตัวอย่าง.... 

ฮัทมันก็ดูไปกินป๊อบคอนไปด้วยอย่างเอร็ดอร่อย....  สงสัยมันยังไม่อิ่มจริงๆ  ทั้งๆที่มันกินไปเยอะมากๆ

“ ปอ... ไม่กินเหรอ... ” มันหันมาถามเรา

“ ไม่อ่ะ...  เค้าไม่ชอบกินป๊อบคอน ” เราพูด

“ แล้วก็ไม่บอก.... ฮัทจะได้ซื้ออย่างอื่นมากิน ” ฮัทพูด

“ ไปเป็นไรหรอก.... ปออิ่มแล้ว... ” เราพูดแล้วก็ยิ้ม... เหมือนเป็นการแซวมันที่ไม่อิ่มซะที... มิน่าตัวมันถึงใหญ่...  แต่มันไม่อ้วนะ...

“ ลองกินดูดิ... อร่อยนะ...  ” ฮัทมันพูดเชิญชวน....  คือเราไม่ชอบกินป๊อบคอนจริงๆ  มันเหม็นอ่ะ...  แต่ถ้าเป็นโตโร่นะ... อันนั้นกิน... หวานๆ อร่อยดี...

“ ไม่เอา... ฮัทกินเหอะ.. ” เราพูด

“ น่านะ.... ลองกินดู  ป๊อบคอนอันนี้มันไม่เหมือนที่อื่นนะ... ” มันไม่เลิกตื๊อ....

“ อ่ะ..ก็ได้ๆ ไหนมันไม่เหมือนยังไง  ” เราพูด เพราะอยากจะรู้จริงๆว่ามันจะแปลกจากที่อื่นยังไง.... ป๊อบคอนที่ไหนมันก็เหมือนกันทั้งนั้นแหละ

“ อ่ะ...อ้าอาก... ” ฮัทพูดโดยที่ปากมันคาบป๊อบคอนชิ้นนึงอยู่

“ จะให้ปอกินอันนี้หนะนะ?? ” เราพูดด้วยหน้างงๆ... มันจะข้ามขั้นป่าว... เพิ่งคบกันวันแรกเองนะ

“ อือ.. ” มันตอบทั้งๆที่ปากยังคาบป๊อบคอนชิ้นนั้นอยู่

“ ไม่เอาอ่ะ... อี๋.... ” เราพูด แล้วทำท่าเป็นรังเกียจมัน...  แต่จริงๆแล้วอ่ะเราเขินมากว่า..... ดีนะที่ในโรงหนังมันมืด...

“ เอ็วๆ ... เอี๋ยวอันเอียกอดอะ...” (เดี๋ยวมันก็เปียกหมดนะ...) ฮัทยังคาบป๊อบคอนไว้แบบนั้นแล้วก็พูด

“ อี๋.... แหวะ... ” เราพูแล้วทำท่าทางรังเกียจ  มันก็เลยกินป๊อบคอนชิ้นนั้นแล้วก็พูดว่า

“ รังเกียจกันเหรอ??? ” ฮัทพูดหน้านิ่งๆ เรารู้ว่ามันแกล้งทำ...  แต่เราพูดตามที่คิดว่า........

“ ป่าว.... ก็ไม่ได้ขนาดนั้น... แต่มันแปลกๆ...  นี่เราเพิ่งคบกันวันแรกเองนะ ”

“ ไม่เป็นไรหรอก.... ฮัทยังไม่ถือเลย... ” อ้าว... ดูมันพูด

“ ไม่ใช่แล้ว.... ” เราพูด

“ ลองกินดูนะนะ.... อย่าให้คู่เรามีปัญหาทะเลาะกันตั้งแต่วันแรกเลย.... อ่ะหม่ำๆ ” ( ทำมาเป็นอ้างเหตุอ้างผล....)  ฮัทพูดแล้วก็คาบป๊อบคอนชิ้นใหม่ไว้ที่ปาก...  เราก็มองมันหยั่งเชิงว่าจะเอาไงดี มันก็ทำตาหงอๆแล้วก็พยักหน้าเชิญชวน..... แบบว่าอ้อนสุดฤทธิ์...  เราเริ่มเขินอีกแล้วดิ...  ใจเต้นแรงขึ้นๆ แรงขึ้น ๆ..........

และแล้วเราก็ขัดมันไม่ได้....  เราก็เลยอาปากงับป๊อบคอนที่มันป้อนให้กินด้วยปากของมัน........

“ เป็นไงอร่อยมั้ย??? ” ฮัทถามแล้วก็ยิ้ม

“ ก็ดีนะ.... ” เราตอบอายๆ...  ตอนนั่นเรากล้าไม่มองหน้ามันเลย.......

“ บอกแล้วว่าป๊อบคอนนี่มันไม่เหมือนที่อื่น.....” ฮัทมันพูดแล้วก็ไม่กล้ามองหน้าเรา....  เป็นไงล่ะ...  เล่นเองอายเอง........

กินๆดูมันก็อร่อยดีนะ....  รึว่าเป็นเพราะมันป้อน.........  อ้อ... ที่เรากล้ากินเพราะว่าข้างๆทั้งมันและเราไม่มีคนนั่ง...  เว้นว่างไปตั้งสามสี่ตัวกว่าจะมีคนนั่ง....

พอมีชิ้นแรกก็มีชิ้นที่ 2... 3... 4.....  5......  ...........  จนหมด..... ( เราหรือมันกันแน่ที่ยังไม่อิ่มเนี่ย??)

ท่าทางฮัทมันก็ดูมีความสุขจริงที่ได้ป้อนป๊อบคอนเราแล้วก็ป้อนน้ำให้เราแบบนี้....... เพราะเห็นมันมองเราตลอด.....  มองๆเดี๋ยวก็ยิ้ม.....   จนมันแทบไม่ได้ดูหนังเลย........................


อย่าว่าแต่มันมีความสุข...  เราเองก็มีความสุขอยู่ไม่น้อยเลย..........


งานเข้าแล้วสิเรา.......................


สงสัยจะหลงไอ้หน้าตี๋คิ้วเข้มนี่แล้วล่ะสิ..........................................................


#######################################################


แหมคุณ gift_deb คิดซะละเอียดเลยนะ.... เป็นนักบัญชีป่ะเนี่ย???

พี่cassper_W โป้งกันเลยเหรอ????  ก็บอกแล้วไง... ว่าคุยกันเป็นการส่วนตัว... แล้วกไม่ยอมแอดเมลล์เรามา...

เย้.. พี่THIP กลับมาแล้ว... 

ออฟไลน์ IZE

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4601
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-3
มาจิ้มก่อนเลย อิอิ เด๊ยวตามอ่านที่หลัง อิอิ

ออฟไลน์ IZE

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4601
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-3
อืมๆๆๆๆ ฮัทก้อมีมุมทีน่ารักเหมือนกันเนอะ

ออฟไลน์ cassper_W

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2052
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-1
แอดแล้วจ้า แอดแล้วว  :oni1:

ตอนแรกโง่ไง ไม่รู้ว่าจาเอาเมล์ตรงไหนอ่ะ เลยโกดมั่วๆปหมด  สดท้ายก็เจอ  หุหุ  o13

แล้วเด๋วไว้คยกันหลังไมค์  หลังไมค์  อิอิ :oni2:

ออฟไลน์ wan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5575
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +643/-10
 :pig3: :L1: ขอให้ปอได้งานเร็ว ๆ นะครับ จะได้ไม่ต้องถูกบังคับให้กลับไปอยู่บ้าน
                    ไม่ใช่อะไรหรอก กลัวไม่ได้อ่าน เรื่องของปอนะ ( พูดเล่นนะอย่างโกรธละ )
 :a11:         เป็นกำลังใจให้นะ กับรักครั้งใหม่ ส่วนจะเป็นอย่างไร คอยติดตามกันต่อไป  :m1: :m1:

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
ชักจะหลงฮัทตามปออีกคน  :o8: :o8: :o8:

abcd

  • บุคคลทั่วไป
ฮัทน่าร้ากกกกกกอ่ะ อยากมีแบบฮัทไว้ซักคน  :o8:

TaEnIaE_CoLi

  • บุคคลทั่วไป
ฮัทน่ารักจางเยยอ่ะ

อย่าทำให้ผิดหวังเหมือนนายภีมเลยนะฮัท

แต่ว่าปอบอกว่าตอนนี้ว่าง

งั้นก็แปลว่าต้องมีเลิกกะฮัทดิ

เกิดไรขึนอีกอ่ะ

ไม่อยากคิดเล้ย

ifwedo

  • บุคคลทั่วไป
รอดูความหวานอีกนะจ๊ะ

anston

  • บุคคลทั่วไป
แหมมมม..หวานกันซ๊า..
ยังหวานได้อีกนะปอ..

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ cassper_W

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2052
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-1
ไม่มาต่อเศร้าอ่ะ :o12:

พร่งนี้ต้องมาต่อให้ตอนเช้าน่ะ  เพราะเด๋วเราจาไปลั๊นล้าที่สัปดาห์หนังสือ   :oni1:

จาได้กลับมาอ่านนน  อิอิ :bye2:

ออฟไลน์ OsTrich

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 303
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-0
มาต่อให้แล้วนะ......... โทษที.... :m23:

วันนี้มาช้าไปหน่อย..... :m29:

นี่ๆ.... คุณcassper_W มาต่อแล้ว.... ถ้าพรุ่งนี้เช้าไม่เข้ามาอ่านน๊า.......  :m16:
อ้อ.. ซื้อหนังสือมาฝากบ้างนะ... :m13:

คุณ wan ...  สมพรปากเทอญ......  o14 ส่วนเรื่องนั้นเราเคลียร์กะพ่อแล้ว... ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ได้อ่าน...  เราไม่หายไปไหนหรอก... :give2:

ส่วนคนอื่นๆที่รออ่านความหวานของเรากะฮัทล่ะก็.......... :m12:

ไม่รู้ว่าจะผิดหวังหรือสมหวัง.........  :serius2:

เอาเป็นว่าอ่านดูแล้วกัน....  แล้วลองบอกเราดิ๊.....  ว่าหวานหรืออะไรกันแน่........  :m17:


**********************************************************************

ในช่วงที่เป็นแฟนกันแก้เคล็ดหนึ่งอาทิตย์นี้....  ทุกๆวันก็ดำเนินไปได้ด้วยดี..  แอบมีความสุขเหมือนกันนะเรา
เพราะฮัทมันดูแลเราดีมากๆ.....  ดีจนไม่คิดว่าจะเป็นมัน  เพราะภาพของมันตอนแรกที่เราเห็น  มันดูเป็นไอ้หน้าตี๋ที่กวนตริงจริงๆ
แต่นี่ไม่ใช่เลย... มันไม่เคยกวนตริงเราเลย...  อยากมากก็แค่หยอกกันเล่นขำๆ.....
อย่ามาดีอย่างนี้ได้มั้ย????  เดี๋ยวจะเป็นเรื่อง.......

------------------------------ ####  เรื่อง  “ รักของเราสามคน ” ๒o #### ----------------------

ในทุกๆวัน  เรากะฮัทก็จะไปกินข้าวด้วยกัน... เพียงแต่ว่าการไปกินนั้นอาจจะต่างกันไป... เช่น  บางวันก็แอบไปกินกัน 2 คน  บางวันก็ไปกินพร้อมกันทั้งกลุ่ม.....    แต่ในทุกๆวันเรากะมันก็จะแอบมาอยู่ด้วยกันสองคน...  แอบไปไหนกันสองคน...

ที่เราจะเล่านี่เป็นวันที่เรามันไม่ได้ไปกินข้าวกันสองคน.....  แต่วันนั้นไปกินกันทั้งกลุ่มเลย  เพื่อจะได้ไม่เป็นที่สงสัยของเพื่อนๆในกลุ่ม...  พอประมาณ สามทุ่มหลังจากที่ไปกินข้าวกันเสร็จ  เราก็เนียนออกมาจากกลุ่มก่อนโดยที่มีเติ้งเป็นตัวช่วย..... และอีกพักนึงฮัทมันก็จะเนียนตามออกมา 

พอเราออกมาได้เราก็ขี่รถมารอที่หน้าหอ...  แล้วเราก็ส่ง sms ไปหาฮัทว่า.....

 เรารออยู่ที่หน้าหอนะ....


สักพักฮัทมันก็ออกมา...  เราก็รีบออกรถไปโดยเร็ว  กลัวพวกมันจะมาเห็น....

วันนั้นเรากะฮัทก็มาร้านประจำด้วยกัน  มันเป็นร้านที่บรรยากาศดีมากๆ... ร้านนี้เป็นร้านที่ขายกาแฟแล้วก็ชา...  ซึ่งมีให้เลือกเยอะมากๆ  มีพวกเค้กด้วย...  อร่อยๆทั้งนั้น.....  เป็นร้านนั่งชิวๆมีหนังสือให้อ่าน...  บรรยากาศดีโคตร
 
“ สวัสดีค่ะ... นั่งโต๊ะเดิมรึป่าวคะ ? ” พี่พยักงานกล่าวทักทายอย่างหนิดหนม ก็น่าละ...  มาทุกวัน

“ ครับ... ” ฮัทหันไปตอบแล้วยิ้มซะ...  ทำเอาเจ๊คนนั้นเขินไปเลย.... ( ไอ้ตี๋เอ้ย.... )

“ ปอวันนี้อยากกินไร?? ” ฮัทเงยหน้ามาถามเรา

“ ถามยังไงจะเลี้ยง ” เราพูด

“ ก็ใช่นะสิ...” ฮัทพูแล้วมันก็ยิ้ม...  เค้าใจล่ะ  ว่าทำไมเจ๊คนนั้นถึงเขินมัน... พอๆ... เดี๋ยวมันจะดูดีเกินไป

“ พูดแล้วนะ... ” เราพูด

“  จร้า.... ” ฮัทพูด แล้วดันยิ้มอีก..... เฮ้ย....  มันน่ารักอ่ะ.....  เพิ่งจะรู้สึก....  งานเข้าแล้วเรา...... 

“ โอค...  งั้นเอา.................................. ” เราก็สั่งขนมโน่นนี่ตามที่อยากกิน......

“ วันนี้ดื่มชาอะไรดี.... ” ฮัทถามเรา

“  เอาอะไรดีล่ะ.....“ เราพูดเปรยๆ  คือฮัทมันรู้เรื่องชาดีมากๆ (สงสัยอยู่ว่ามันรู้ดีกว่าเจ้าร้านรึป่าว?? ) มันจะรู้หมดว่าชาแบบไหนเป็นไง... รู้กระทั่งว่ามาจากไหน...  ต้องที่ไหนถึงจะดี...  รู้แบบแข่งแฟนพันธุ์แท้เรื่องชาได้สบายๆ

“ มีให้เลือกสองแบบ..... สองอันนี้กรยังไม่เคยกินเลย........ แบบแรกนะ...  เป็นชารส.............................. คือแบบนี้อ่ะ.... มันจะ................................................................................. ”
ฮัทก็อธิบายให้เราฟังซะละเอียดว่าสองแบบของมันอันไหนเป็นไงบ้าง....  เราก็ฟังมันอย่างตั้งใจ  ส่วนพี่พนักงานที่มายืนรอก็มองเราสลับกะมันแล้วก็ยิ้มๆ....

“ เอา...................................... ” จำไม่ได้อ่ะ...  ว่าครั้งนั้นเราสั่งไรไป.....  ไปกินทุกวันจนจำไม่ได้อ่ะ..  เพราะไม่ได้สั่งซ้ำกันซะวันนึง

**********************************




“ กินเค้กมั้ย??? ” เราถามฮัท  ทั้งๆที่เราก็กินแบบไม่ได้วางช้อนเลย...  เค้กเค้าอร่อยมากๆ  อร่อยจนวางไม่ลง....... คุ้นๆเฮอะคอนเส็ปนี้

“ ไม่อ่ะ.... ” ฮัทพูดแล้วอ่านหนังสือพิมพ์ต่อ 

“ นี่ๆ...  อยากกินก็กิน..  ไม่ต้องมาทำตัวเป็นพระเอกนะ...  ใจปล้ำ...  เลี้ยง   แต่ทำเป็นเก๊กไม่กิน...” เราพูดแซวมัน

“ โอเคๆ... ” ฮัทพูด  แล้วมันทำไงรู้มั้ย????    คุณผู้อ่าน......  มันหยิบเชอร์รี่ลูกสีแดงสดใสที่อยู่บนเค้กก้อนที่เราชอบมากที่สุดที่จะเก็บไว้กินทีหลังอ่ะ....... มันหยิบใส่ปากมันไปด้วยความไวแสง  แล้วก็เคี้ยวอย่างอร่อย....  หงุดหงิดดิ...   แต่มันเลี้ยงหนิ...  เราจะทำไรดิ  เงินมันหนิ.................. 

“ ของโปรดอ่ะดิ.... ” ฮัทมันพูดแล้งก็ยิ้มเยาะเย้ยเรา

“ อะไร...  ไหน...  ป่าว...  ไม่ใช่ซะหน่อย... ” เราทำเป็นไก๋......  ว่าไม่ชอบไอ้เชอร์รี่สีแดงสดลูกนั้น.....

“ พี่ครับ......  เอาแบบนี้อีกชิ้นครับ... ” ฮัทมันชี้เค้กก้อนที่มันเพิ่งสอยเชอร์รี่ ไปกินให้พนักงานดู

“ ได้ค่ะ... ” พี่พนักงาน.... แหม...  เคลิ้มเชียวนะ.. เจ๊



“ ได้แล้วค่ะ... ” พี่พนักงานเอามาเสริ์ฟแล้ว

“ ขอบคุณครับ... ” ฮัทพูดแล้วก็ยิ้มกลับไปอีกหนึ่งดอก....  เจ๊แกก็เคลิ้มไปอีกซะรอบนึง....

“ อ่ะ.... กินดิ...  สั่งให้ใหม่แล้ว.... ” ฮัทพูดแล้วก็เลื่อนจานเค้กก้อนนั้นมาข้างหน้าเรา....

“ เอ้าจริงดิ.... ” เราพูด... และแอบแปลกในความดีที่เกินพอดีของมัน

“ จริงดิ.... ” ฮัทพูด

“ คราวนี้ล่ะ.... ไม่รอแล้ว... ” เราพูดแล้วก็รีบหยิบเชอร์รี่ลูกนั้นเข้าปากโดยเรา.... และเหมือนว่าจะเร็วกว่าที่ฮัทมันหยิบใส่ปากมันเมื่อกี๊นี้อีก......

“ แหม...  แล้วทำเป็นมาบอกว่าไม่ชอบกิน...” ฮัทพูดแล้วก็หัวเราะ.....

“ เออๆ... ชอบก็ชอบ... ” เราทำเป็นพูดขอไปที...  แต่จริงๆอ่ะ... อชบมากๆ

“ ชาที่สั่งมาแล้วค่า....... ” พี่พนักงานอีกคนนึงมาเสริ์ฟ...  คนนี้หน้าไม่คุ้นเลย..  สงสัยจะพนักงานใหม่.....

“ อันนี้ลองดู....  แล้วจะติดใจ....  ” ฮัทพูด ตอนที่พี่เค้ากำลังวางของลงบนโต๊ะ  เจ๊คนนั้นก็เริ่มมองเราสองคนด้วยหน้าตาสงสัย.... เธอคงอยากรู้แหละ..... ว่าเรากะฮัทเป็นไรกัน.......

“ เดี๋ยวผมจัดการเองครับ.... ” ฮัทพูดทันทีที่พนักงานคนนั้นกำลังจะกดที่แป้นบดชา......  คุณเธอก็เลยถอนไปยืนอยู่แถวๆนั้นเพื่อคอยดูแลลูกค้า....

“ อ่ะ..... นี่......” ฮัทพูดแล้วก็เลื่อนถ้วยชามาให้เรา......

“  ขอบคุณนะ..... ” เราพูดแล้วก็หยิบถ้วยชาขึ้นมาเป่าๆ

“ ดมกลิ่นก่อน.... หอมป่าว... ” ฮัทพูด...

“ ฮืม...... หอมดีอ่ะ... ” เราพูดหลังจากที่ดมกลิ่นชา...

“ อ่ะ.... ลองจิบดู....” ฮัทพูด

“ เป็นไง.....” มันนี่รอลุ้นเราตลอดเลย....  เหมือนกับว่าชานั้นอ่ะ...  มันปลูกเอง ,,,,  ปรุงเองงั้นแหละ.....

“ ดีๆ.....  ชอบ ” เราพูด  เพราะชามันหอมแล้วก็รสชาติดีจริงๆ


จากนั้นเรากะฮัทก็นุ่งคุยกันไปนั่งจิบชากินหนมเค้กกันไปเรื่อยเปื่อย.....  บางช่วงก็ต่างคนต่างสนใจตัวหนังที่อยู่ตรงหน้า...  คือฮัทมันจะนั่งอ่านหนังสือพิมพ์... มาดงี้... คุณชายเชียว...  ส่วนเราก็นั่งอ่านนิตยสารไปเรื่อยเปื่อย....  ประมาณว่าเป็นภริยาคุณชายว่างั้น......

จนชาหมด.....  เค้กหมด....  ถึงได้กลับกัน....  ตลอดเวลาที่อยู่ในร้าน  พนักงานคนใหม่คนนั้นก็จะชอบมองที่เรากะฮัทบ่อยๆ  มันบ่อยจนเกินหน้าที่ในการคอยบริการลูกค้า....  จนถึงตอนที่เราไปคิดเงินที่เคาน์เตอร์  คุณเธอก็ยืนอยู่แถวๆนั้นด้วย.....  สายตาเธอนี่บ่งบอกได้ชัดเจนเลยว่าเธอคงอยากรู้ในความสัมพันธ์ของเรากะฮัท.....  ซึ่งฮัทมันก็คงจะรู้เหมือนกัน  เพราะมันก็หันไปมองเจ๊แกหลายรอบอยู่........

พอจ่ายเงินเสร็จ..... ฮัทมันก็จูงมือเราไปที่เจ๊คนนั้นแล้วก็พูดว่า.....

“ไม่ต้องแปลกใจหรอกครับ.... เพราะว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน....” เรานี่ถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยชอบที่เจ๊เค้ามอง....  แต่เราก็คิดว่ามันไม่ต้องถึงขนาดนี้ก็ได้ไง.......   เพราะยังไงก็คบกันแค่อาทิตย์เดียวแก้เคล็ด.... 

เจ๊แกนี่หน้างงมากเลยอ่ะ...  ตอนนั้น  เธอคงแปลกใจอยู่มากพอควรแหละ.....   ส่วนพี่พนักงานคนอื่นๆที่คุ้นๆกะเราก็ยิ้มกันใหญ่เลย......

************************************************

 พอเรากะฮัทออกมาร้านนั้นแล้ว....  ฮัทมันก็ชวนเราไปนั่งเล่นที่หาดกันต่อ......... 

วันนั้นเป็นวันที่น้ำกำลังลงพอดี.......... 

เรากะฮัทก็เดินคุยกันไปเรื่อยๆ  โดยถอดรองเท้าถือไว้แล้วก็ลงไปเดินเล่นกันริมหาด.....

บรรยากาศมันดีมากๆ.... ส่องแสงสว่างสลัวๆที่เกิดจากสปอตไลท์ดวงใหญ่ที่อยู่ไกลออกไป...  ลมเย็นๆ...  มองออกไปก็เห็นไฟเรืออยู่ตรงที่ขอบทะเลย.....  บนท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยดาวระยิบระยับนับไม่ถ้วน......

เราสองคนเดินลงไปเอาเท้าสัมผัสกับคลื่นทะเลระลอกเล็กๆที่พัดเข้าฝั่ง..  เดินคุยกันไปเรื่อยเปื่อย.......

“ ปอ...  สอนเราขี่รถบ้างดิ.... ” ฮัทพูด

“ ทำไมอ่ะ.... ไม่ไว้ใจให้เราขี่เหรอ?? ” เราพูด

“ ป่าวๆ  ไม่ใช่อย่างนั้น.... ” ฮัทรีบปฏิเสธพัลวัน

“ งั้นเพราะไรล่ะ?? ” เราถามเพราะอยาดรู้เหตุผลของมัน

“ คือว่า...  เราอยากขี่ให้ปอซ้อนบ้างอ่ะ....  เราเป็นผู้ชายนะ...  ก็ต้องขี่ให้แฟนซ้อนดิ... ” ฮัทหน้านิ่งๆ

“ ระ.... เหรอ.... ” ตอนนั้นเราใจเต้นแรงมากๆ.... คบกันแค่อาทิตย์เดียวนี่..... ต้องขนาดนี้เลยเหรอ...... ??????

“ งั้นก็เอาดิ... ” เราพูดเสียงเรียบ เพราะเริ่มสับสนมากขึ้นแล้วล่ะ.............


เรากะมันเดินเล่นกันพักนึงก็ลงนั่งที่ตรงริมหาดนั่นหละ..... 

เราทั้งคู่นั่งพิงโดยหันหน้าออกทะเล.... 

ตอนนั้นเรากะฮัทไม่ได้พูดอะไรกัน  แต่ปล่อยใจให้ล่องลอยไปกับบรรยากาศรอบๆตัว.....  ที่มันดีเหลือเกิน........


นี่เราคบกะมันมาได้สามสี่วันแล้วนะเนี่ย...  ทำไมเวลามันผ่านไปเร็วจังน๊า........

ทั้งๆเรากะมันนี่... ใช้เวลาอยู่ด้วยกันเยอะขนาดนี้....  ยิ่งช่วงหลังตะวันตกดินเนี่ย......

แต่ทำไมเราไม่เคยนึกเบื่อเลย....

ถ้าถามเรานะ....  พอเราอยู่กะมันนานๆแบบนี้  มันเหมือนมีความสุขจัง...  แล้วก็รู้สึกอบอุ่นด้วย..............

ไม่อยากจะกลับหอเลย.....  และก็ยังไม่อยากให้ถึงวันที่เจ็ดด้วย......

 เรารู้สึกเหมือนจะเริ่มๆชอบมันแล้วล่ะสิ..........


แต่สำหรับมันสิ...... ที่มันทำกะเราอยู่ทุกวันนี้หนะ....


มันทำตามความรู้สึกมันหรือว่ามันทำตามหน้าที่นะ.....  นี่คือสิ่งที่เราคิดอยู่ในใจ....   


มันจะเริ่มชอบๆเราเหมือนที่เราเริ่มๆชอบมันบ้างป่ะน๊า.............................. 




ปู้ด........................................................................................

เสียงอะไร....  เอ๊ะเสียงอะไร......

นี่มันเสียงตด.............

ต้องเป็นเสียงตดของใครสักคน......  เสียงมันดังอยู่ใกล้เรามากๆ............

เพราะงั้นจะเป็นใครได้ล่ะ.................  ฮัทไง......

มันตดอ่ะ..... 

ขอย้ำ.....  ให้คุณผู้อ่านทุกท่านทราบ..........

ฮัทมันตดจริงๆ............   ตดเสียงดังเลยหละ.........

เสียบรรยากาศอย่างแรง......  โห...... ไรว๊า.......   เรากำลังซึ้งเลย........

นี่เราคิดผิดป่ะเนี่ย................  ที่รู้สึกเหมือนจะเริ่มๆชอบมันหนะ..............................


“ ไรเนี่ย...... เสียบรรยากาศหมด...”     เราพูดหลังจากที่กระโดดออกมาจากข้างๆมัน...  เพราะไม่ต้องการจะได้รับกลิ่นอันไม่น่าพึงประสงค์นั้นด้วย......   มันตดเองก็ต้องดมเอง...  ไม่เอาด้วยหรอก....  ขอเห็นแกตัวแล้วกัน...

ส่วนไอ้ตัวดี.....  ที่มันเป็นมือดีวางระเบิดเมื่อครู่.....  มันก็หัวเราะใหญ่เลย..... มันหัวเราะกลางกองระเบิดมันนั่นแหละ......

“ ทำไม...  แค่นี้รังเกียจเหรอ... ” ฮัทพูดทั้งที่มันยังหัวเราะอยู่อ่ะ.......  ดูมันดิ....  มันไม่อายเลยอ่ะ......

“ จะบ้ารึไง..... ตดมาได้.....” เราพูดท่าทางหงุดหงิด

“ ทำไม.... ใจลอยไปไหนล่ะ.... ” ฮัทพูด...  ทั้งที่มันยังไม่หยุดหัวเราะซะทีเดียว.....

“ อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง......  ตดมาได้....  ทีหลังไปตดไกลๆเลย.... ” เราพูด

“ แค่ตดเองนะ..... ทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้ ” ฮัทพูดดูเป็นเรื่องธรรมดา

“ ปกตินี่ตดเสียงดังต่อหน้าคนอื่นแบบนี้รึไง???? ” เราพูด...  ตอนนั้นก็ยังหงุดหงิดๆมันอยู่.... 

คุณผู้อ่านนึกดู...  คนนึงเป็นผู้ต้องหา.......   เพราะมันตดแล้วก็ดันหัวเราะไม่หยุด.... มันคงจะสนุกอ่ะ...  ส่วนอีกคนเป็นผู้เสียหาย....  ซึ่งอยู่ในอาการหงุดหงิด....    แต่ไอ้ผู้ต้องหาก็หัวเราะไม่หยุดอย่างที่บอกแถมยังทำเป็นเรื่องปกติที่จะตดเสียงดังขนาดนี้ต่อหน้าคนอื่น......  ผู้เสียหายอย่างเราจะหงุดหงิดขนาดไหน......  ยิ่งกำลังเคลิ้มๆซึ้งๆอยู่ด้วย....

“ ไม่อ่ะ....  นี่ครั้งแรก....  แล้วปอก็ไม่ใช่คนอื่นด้วย....  ปอเป็นแฟนฮัทนะ.... ” เอากะมันดิ....  เอากะมัน......  ผู้เสียหายอย่างเราจะรู้สึกอะไรได้....  ทั้งๆที่เมื่อกี๊หงุดหงิดอยู่.....  แต่กลับเปลี่ยนเป็นหัวใจพองโตพร้อมกับความเขินอายซะได้....... 

ไอ้ความรู้สึกนี่...  ไม่ได้ดั่งใจเล๊ย..............

“ ได้ยินยัง..... ว่าปอไม่ใช่คนอื่น.....  ปอเป็นแฟนฮัทนะ..... ” มันคงเห็นเราเงียบ...... ก็คนมันเขินอยู่นิ......  มันเลยพูดซ้ำอีกครั้งนึง.... 

แต่ไอ้ที่พูดว่าปอเป็นแฟนฮัทนี่หมายถึง....  มันบอกว่าเราเป็นแฟนกันอยู่แล้ว (แก้เคล็ด)  หรือว่ามันจะขอเราเป็นแฟนตัวจริงเนี่ย????? 

จะพูดไรไปก็กลัวหน้าแตก..........  ตอนนั้นรู้สึกเราจะเขินซะเกินค่าตัวแล้ว........... เลยพูดออกไปว่า...

“ กลับกันเหอะ....  ดึกแล้ว.... ” เราพูดแล้วก็เดินนำหน้ามันไปที่รถโดยที่ไม่ได้รอมันเลย.......  ไม่ไหวแล้ว.......


ตอนนั้น....  ตด.... เติด..... อะไร...    ลืมไปหมดแล้ว.......

ตอนนี้รู้แต่ว่า............

อยากมีแฟนหน้าตี๋.......................................................

##################################################

เป็นไง............. o16

บอกกันด้วยนะ...  ว่าตอนนี้นี่เค้าเรียกว่าหวานกันป่าว :m26:

ifwedo

  • บุคคลทั่วไป
อยากมีแฟนตี๋ด้วยยยย

nartch

  • บุคคลทั่วไป
หวานไม่หวานไม่รู้อ่ะ รู้แต่อ่านแล้วยิ้มไม่หุบเลยยยย
เขิลลลลอีกตะหาก อิจฉาน้องกรจังงงงง ....
คิด ๆ แล้วก็อยากให้คู่กะฮัทจางงงง เกลียดภีม  o12

gift_deb

  • บุคคลทั่วไป
แหม รักหวานซึ้ง แม้แต่ตดให้ดมยังหอมหวน  :m12: กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :m20:






เข้ามาบอกว่าไม่ใช่นักบัญชีค่ะ เป็นสาว (2) มนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัย......

ออฟไลน์ Just let it be

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 979
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
555+

นอกจากยามรักจะทำให้คนตาบอด

แล้วตอนนี้ยังจาทำใหปอจมูกไม่ดีไปด้วยละสิ

อิอิ   :laugh:

abcd

  • บุคคลทั่วไป
 :give2: เริ่มจะหลงเสน่ห์ฮัทแย้วจิปอ คึคึ

ออฟไลน์ IZE

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4601
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-3
มีแฟนหน้าตี๋ด้วยคน อิอิอ

ออฟไลน์ cassper_W

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2052
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-1
5555+ :laugh: โอ้แม่เจ้า  หวานด้วยลมตด 

ไม่น่าตดทีเดียวเลย  หุหุ    :oni1:

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
กำลังซึ้ง เจอตดเข้าไป  :sad2:  :sad2:  :sad2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






anston

  • บุคคลทั่วไป
อ๊ายยยย..อยากมีแฟนตี๋จัง  :m13:
ตอนนี้ถ้าไม่เรียกว่าหวาน..ก็เป็นคนไม่รู้จักความรักแล้วหล่ะ
ว่าแต่เป็นแฟนกันแค่ 7 วันเองเหรอ..แล้วหลังจากนั้นหล่ะ

ออฟไลน์ OsTrich

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 303
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-0
มาต่อแล้วจร้า........  :m4:

ตอนนี้ใช้เวลาพิมนานซะ.....  มาดูอีกทียาวมากๆอ่ะตอนนี้....  :m29:


ถือซะว่าจะได้อ่านกันให้คุ้มๆแล้วกัน.....  เพราะว่าเราต้องกลับไปทำธุระที่บ้านอ่ะ....  :m14:

คงจะกลับพรุ่งนี้....  ยังไม่รู้เลยว่าจะไปกี่วัน...  :m23:  เราก็เลยจะไม่ได้มาต่อเรื่องให้อ่ะนะ.... :เฮ้อ:

ไว้กลับมาจะชดเชยให้แล้วกันนะ.... :laugh:

ไปอ่านกันดีกว่าเน้อ......  :m23:

ขออีกนิดนึง......  แหมๆมีแต่คนชอบฮัท..... อยากมีแฟนหน้าตี๋กันใหญ่เลยนะ...  :m12:

*******************************************************************

อย่างที่ใครๆเคยได้รู้กันว่า...  เวลาที่เรามีความสุขเวลามันมักจะผ่านไปเร็วเสมอ......

เราก็เช่นกัน...  ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าช่วงที่เราคบกะฮัท... ในหนึ่งวันนี่มันมี่ 24 ชั่วโมงเท่าเดิมจริงๆเหรอ.......

 เพราะแต่ละวันผ่านไปเร็วเหลือเกิน......


-------------------------------------#### เรื่อง  “ รักของเราสามคน”  ๒๑  #### ----------------------------


จะพูดไรไปก็กลัวหน้าแตก..........  ตอนนั้นรู้สึกเราจะเขินซะเกินค่าตัวแล้ว........... เลยพูดออกไปว่า...

“ กลับกันเหอะ....  ดึกแล้ว.... ” เราพูดแล้วก็เดินนำหน้ามันไปที่รถโดยที่ไม่ได้รอมันเลย.......  ไม่ไหวแล้ว.......


ตอนนั้น....  ตด.... เติด..... อะไร...    ลืมไปหมดแล้ว.......

ตอนนี้รู้แต่ว่า............

อยากมีแฟนหน้าตี๋.......................................................

********************************************************

พอขี่รถใกล้จะถึงหอเรากะฮัทก็แยกกัน..  โดยมันให้เราเข้าหอไปก่อน....  แล้วอีกพักนึงมันค่อยตามเข้ามาจะได้ไม่เป็นการผิดสังเกต.......
คืนนั้นเรากะฮัทกลับกันค่อนข้างดึก....   พอกเข้าไปในหอเราก็เดินไปที่ห้องบิวกะน็อตก่อนเลยเพราะพวกกลุ่มเราคงจะไปสุมกันอยู่ที่นั่น...

“ อ้าว...  กลับมาแล้วเหรอ... ” แช็ปทักเราเป็นคนแรก เพราะมันนั่งหันหน้าออกมาทางประตูพอดี ทำให้พวกเพื่อนๆที่เหลือมองมาที่เราด้วย

“ มาๆ.... จะได้เพิ่มอีกขานึง.. ” เพื่อนในหอคนนึงพูดขึ้น

“ วันนี้นี่เล่นกินเงินกันเลยเหรอ.... ” เราพูด    เพราะภาพที่เห็นตรงหน้า..   ตอนนี้ในห้องบิวกะน็อตกลายเป็นคาสิโนย่อมๆไปแล้ว...  เพราะมีเพื่อนในหอคนอื่นๆนอกจากกลุ่มเรานั่งกันอยู่เต็มไปหมด...  และไอ้คนที่เรียกเรากันเมื่อกี๊มันเป็นเจ้าป็อกเด้งนี่เอง... 

“ นั่งด้วย ” เราพูดกับเติ้งเพื่อขอพื้นที่ในการลงทุนหน่อย....

“ เอ้อ... แจกล่ะนะ... ” เจ้าพูดแล้วจัดการแจกไพ่.....


เรานั่งเล่นไพ่ไปได้ประมาณห้าหกตาฮัทมันก็เปิดประตูเดินเข้ามา.....

“ ฮัทเล่นป็อกเด้งป่าว?? ” บิวพูด

“ เอาดิ... ” ฮัทพูดแล้วก็หันมาสบตากะเรา

“ มามา.... นั่งด้วยกัน.. ”  บิวเรียกฮัท  มันก็เลยเดินไปนั่งข้างๆบิว...  ส่วนเราก็นั่งลุ้นไพ่  ไม่สนใจไรแล้วตอนนั้น...

เรานั่งเล่นไพ่อยู่พักใหญ่...   มาตาหลังๆนี่เริ่มเสียแล้ว  ทั้งที่ตอนแรกๆนี่เรากินเอาๆ  เราก็เลยลองนั่งคำนวณเงินที่อยู่ในมือว่ามีเท่าไหร่....
แต่เราไม่ได้เอาออกมานับนะ...... เดี๋ยวคนอื่นๆจะสงสัย.... เราคำนวณไป... บวกลบคูณหารดู 
เอ๊ะ.... เราได้นี่หว่า...  ได้ตั้งหลายร้อยเชียวหล่ะ...  ตอนแรกนึกว่าจะเสียซะแล้ว......  เพราะตาหลังๆนี่อย่างที่บอก  เราโดนกินทุกตา...
พอรู้ว่าได้เราเริ่มแผนการเลย......  โชคดีตานั้นเราก็ดันเสียพอดีอีก...  เราก็เริ่มเลย...

“ โอ๊ยแม่ง... โดนกินอีกแล้ว....”  เราก็พยายามทำอารมณ์กลบเกลื่อนไปเรื่อย.....

“ โห...  อย่าเพิ่งบ่นดิ...  ขอเจ้าเอาทุนคืนหน่อย... ” เพื่อนเราที่เป็นเจ้าพูดขึ้น

“ ไม่ไหวแล้ว...  เราเสียตั้งหลายร้อยแล้ว... ” เราพูทำหน้าเซ็งๆ

“ ใจเย็นๆก่อนปอ...  เดี๋ยวก็ได้คืน... ” เจ้ามันยังคงเกลี้ยกล่อมเรา

“ ไม่เอาแล้ว....  เดี๋ยวไม่มีตังค์กินข้าว.... ”  เราพูดแล้วก็ลุกขึ้นออกจากวง...

“ เฮ้ย...  เราขึ้นไปอาบน้ำนอนก่อนนะ.....  ง่วงแล้ว... ” เราทำเป็นพูดให้ดูหงุดหงิดเข้าไว้

“ เออๆ... ” พวกเพื่อนในกลุ่มมันพูดกับเราแบบไม่สนใจเราเท่าไหร่...  เพราะมันสนใจแต่ไพ่ที่พวกมันกำลังลุ้นกันอยู่

 เราเห็นดังนั้น....  ก็รีบเปิดแน้ปขึ้นห้องเลย..........

พอเราขึ้นห้องมาเมทเราอีกสองคนก็หลับไปแล้ว........ ( ที่เราไม่ค่อยพูดถึงเมทเราเท่าไหร่ เพราะปกติมันไม่ค่อยจะอยู่ห้องหนะ..... คนนึงเรียนศิลปกรรม ส่วนอีกคนเรียนวิศวะ  ซึ่งส่วนใหญ่มันสองคนก็จะไปนอนหอเพื่อนกัน.... เราก็เลยนอนคนเดียวบ่อยๆ)

เราขึ้นห้องมาได้ก็จัดการนับเงินให้ชัวร์ๆอีกทีว่าได้เท่าไหร่....  เพราะที่แน่ๆงานนี้เราได้กำไรแน่นอน......
โอ้โหเฮะ.... ได้ตั้ง 400 นั่งยิ้มหวานเลยเรา.....

“ นี่ๆ.... นั่งคิดถึงใคร...  ยิ้มใหญ่เลย.....  แฟนยืนอยู่นี่ทั้งคน ” จะใครซะอีกล่ะ....  ฮัทนะเอง.....

“ ป่าวๆ...  พอดีได้ไพ่อ่ะ.... ” เราพูด...

“ ว่าแล้ว..... ว่ามันแปลกๆ  แหม...  เนียนเชียวนะ ” ฮัทพูดแล้วก็เดินมาที่เรา

“  มันก็ต้องมีบ้างดิ... ใครบ้างล่ะที่ได้แล้วจะไม่อยากเลิกอ่ะ “ เราพูด

“ ไหนดูดิ๊.... ว่าได้เท่าไหร่... ” ฮัทพูดแล้วก็ลงนั่งบนเตียง  คือห้องเราอ่ะมันจะมีโต๊ะทำงานอยู่ข้างๆเตียง  ซึ่งตอนนั้นเราก็นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน

“ ได้ 400 ” เราพูดแล้วก็ยิ้มให้มัน...

“ จริงดิ...  งั้นพรุ่งนี้เลี้ยงฮัทเลย ” ฮัทพูด

“ เอาดิ...... ” เราพูด

“ ป่ะ... ไปอาบน้ำกัน” ฮัทพูด.... แล้วมันก็เดินไปที่ห้องมันเพื่อเอาอุปกรณ์อาบน้ำ...  คือหอในที่มอเรามันเป็นห้องน้ำรวมหนะ...

ตั้งแต่เรากะฮัทตกลงเป็นแฟนเพื่อแก้เคล็ดกัน  เราก็จะอาบน้ำพร้อมกันทุกวัน...  บางทีเราก็รอมัน  บางทีมันก็นั่งรอเรา......

อย่างบางวันที่เราต้องทำการบ้าน...  ฮัทมันก็จะนอนรอเราอยู่บนเตียง  มันก็จะหาอะไรอ่านไปเรื่อยเปื่อยเพื่อฆ่าเวลา......
พอเราทำการบ้านเสร็จก็จะได้ไปอาบน้ำพร้อมกัน..... ที่อาบน้ำพร้อมกันเนี่ย...  ไม่ได้อาบห้องเดียวกันนะ...  แต่แค่อาบห้องติดกัน

“ เออ... ฮัท... จะให้เราสอนขี่รถเมื่อไหร่อ่ะ”  เราถามในขณะที่กำลังถูสบู่ที่ตัวอยู่

“ พรุ่งนีไง....” ฮัทตอบกลับมาจากห้องน้ำห้องข้างๆเรา

“ อ้าว... พรุ่งนีฮัทกลับบ้านไม่ใช่เหรอ?? ” คือพรุ่งนี้เป็นวันเสาร์หนะ... ทุกทีฮัทมันต้องกลับบ้านทุกเสาร์อาทิตย์

“ กะว่าอาทิตย์จะไม่กลับ ” ฮัทตอบกลับมา

“ เห็นทุกทีกลับทุกอาทิตย์ไม่ใช่เหรอ?? ” เราพูด

“ ก็อาทิตย์จะไม่กลับอ่ะ...  อยากอยู่กะแฟน.... นี่ก็เหลืออีกไม่กี่วันเองนะ...  ก็จะคบ 7 วันแล้ว ” ฮัทพูด...  ทำเอาเราใจหายเลย  เมื่อได้ยินว่าจะคบ 7 วันแล้ว

“ ปอ..... เป็นไรป่าว? เงียบเลย... ” ฮัทพูด  เพราะมันคงเห็นเราเงียบไปเลย...

“ ป่าวๆ..  ไม่ได้เป็นไร....”  เราตอบกลับไป


พออาบน้ำเสร็จก็เดินกลับเข้าห้องกัน....  พอแต่งตัวเสร็จ  เราก็เดินไปหาฮัทที่ห้องแล้วบอกฮัทว่า....  จะนอนแล้ว.......
ฮัทมันก็ท่าทางงงๆ..  เพราะปกติเราก็จะนั่งคุยกะมันก่อนทุกวันแล้วค่อยนอน..  แต่คืนนี้เราอยากอยู่คนเดียวอ่ะ....
มันบอกไม่ถูกนะว่ารู้สึกไง....  มันเซ็งๆอ่ะ....  เพราะเดี๋ยวอีกไม่กี่วันก็ต้องเลิกกันแล้ว......
เรากลัวว่าถ้ายิ่งอยู่ใกล้มันมากๆ...  เดี๋ยวเราจะถอนตัวไม่ขึ้นป่าวๆ

พอเราเดินกลับมาที่ห้องเราก็ปิดไฟนอนเลย.....  แต่ตาเราดิมันไม่ยอมหลับ....
จิตใจมันว้าวุ่นยังไงไม่รู้............  เราก็นอนคิดถึงทุกๆเหตุการณ์ที่มันผ่านมา.....
ทั้งเรื่องของภีม.....  ป็อบ.....  แล้วก็ฮัท............
คิดสับสนวกวนไปเรื่อย...   แต่ส่วนใหญ่มันจะเป็นเรื่องของฮัททั้งนั้น.........
เราคิดไปเรื่อยจนหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้....


******************************************************

“ ปอ... ตื่น... ” เสียงฮัทปลุกให้เราตื่น....

“ เพิ่งกี่โมงเอง.... ขอนอนต่ออีกหน่อยนะ... ” เราพูดแล้วนอนคลุมโปง

“ นี่มันจะเที่ยงแล้วนะ....  ตื่นเร็ว.... จะได้ไปหัดขี่รถกัน ” ฮัทมันยังเขย่าเราอีก  แต่คราวนี้มันเขย่าแรงกว่าเดิมเยอะเลย....  ทำเอาเราหัวสั่นหัวคลอน...  แต่เราก็ยังอยากจะนอนต่ออ่ะ...  เมื่อคืนมัวแต่คิดเรื่องเมิงอ่ะแหละ.........เลยนอนไม่หลับ

“ จะตื่นไม่ตื่น.... ” ฮัทมันพูดแล้วมันก็แทรกตัวมาในผ้าห่มเรา  มันแทรกมาทางปลายเท้าอ่ะแล้วมันก็มุดตัวเข้ามานอนทับเราที่นอนหงายอยู่

“ อืม...  อย่า.... ” เราพูด   เพราะฮัทมันเอามือมาบีบจมูกเราอ่ะ.. อย่างงี้จะนอนได้ไงล่ะ

“ ตื่นเหอะ..... นอนขี้เซาแบบนี้ใครเค้าจะเอาไปทำเมียเนี่ย...... ” คำพูดนี้ของมันแหละที่ทำเราตื่นเต็มตาเลย....  ถ้าคนอ่านจำกันได้..  นี่เป็นประโยคที่ภีมมันเคยพูดกับเรา.....  เข้าใจมั้ย??? มันจี๊ดดดดดดดดดดด..........................

“ ไปอาบน้ำป่ะ... เดี๋ยวจะได้ไปกินข้าวก่อน.....” ฮัทพูดแล้วก็ดึงผ้าห่มไปพับให้เรา..... เราก็ยังนั่งงงๆอยู่....  สมองเหมือนจะกลับไปนึกถึงภีมนิดๆ

“ ทำไมทำหน้าเอ๋อแบบนั้นอ่ะ...... ป่ะไปอาบน้ำ ”  ฮัทพูดแล้วมันก็ดึงมือเราให้ลุกออกจากเตียง....

“ ป่าว... ไม่มีไรหรอก.... ” เราพูด

“ อ่ะนี่..... ” ฮัทเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็ตะกร้าอุปกรณ์อาบน้ำให้เรา

“ ฮัทนอนรอที่ห้องนี่นะ... ” ฮัทพูดแล้วมันก็หอมแก้มเรา...... แล้วมันก็ดุนๆเราให้ไปอาบน้ำ.....

เราก็งงดิ....  ฮัทมันหอมแก้มเราเหรอ??? 

นี่มันคิดจริงจังกะเราบ้างป่ะเนี่ย???

 เราก็ยิ่งสับสนไปกันใหญ่......

อีกอย่างเขินด้วย....  นี่เป็นครั้งแรกนะที่มันหอมแก้มเรา..........

ยังไงกันเนี่ย..........  ไอ้ตี๋...................

*************************************************************

พอเราอาบน้ำเสร็จเดินเข้ามาในห้องเราก็เห็นฮัทมันมีท่าทางแปลกๆ.........
เพราะเหมือนมันตกใจที่เราเปิดประตูเข้ามา.......... เพราะเราเห็นมันซุกๆอะไรไว้ข้างหลัง.....
เหมือนจะเป็นสมุดหรือหนังสืออะไรสักเล่ม.....

“  เสร็จแล้วเหรอ???? ”  ฮัทพูดแล้วก็ยิ้มหวานซะ....... เรานี่รีบหลบตาแทบไม่ทัน

“ อืม... ” เราตอบแต่ก็ไม่ได้มองหน้ามัน... เหมือนจะยังเขินๆมันอยู่..

“ แต่งตัวเร็วๆดิ.... เราหิวแล้ว.... ” ฮัทพูด....

“ ฮัทไปรอข้างนอกก่อนดิ... แต่งตัวไม่ถนัด... ” เราพูแต่ก็ไม่ได้มองหน้ามันอยู่ดี

“ จะอายไร... เดี๋ยวก็ได้เห็นหมดอยู่ดี... ” เราไม่รู้ว่ามันพูดด้วยหน้าตาแบบไหนเพราะเราไม่กล้ามองหน้ามัน..... แต่น้ำเสียงนี่... ดูจริงจังนะ.....

โอ๊ย....ยังไงเนี่ย???    สับสน...  ตกลงมันชอบเราบ้างป่ะเนี่ย????   
แต่เราอ่ะ...  ไปไกลแล้ว...  แล้วนี่ก็พยายามทำใจอยู่......

“ พอเลยๆ... ถ้าไม่งั้นไม่สอนให้นะ... ” เราพูดขู่มัน...  เพราะยิ่งมันอยู่เรายิ่งทำตัวไม่ถูก...

“ โฮเค.... ฮัทรอที่ห้องนะ... ” ฮัทพูดแล้วก็เดินออกไป

เราก็จัดการแต่งเนื้อแต่งตัวต่อ..............................

******************************************************

“ นี่นะ.... ตรงนี้เรียกว่า  ....  เราจะต้อง................................................... ” หลังจากกินข้าวเสร็จ ก็มาหาที่โล่งๆเพื่อหัดขี่รถกัน  ตอนนั้นเรากำลังอธิบายภาคทฤษฎีให้มันฟังว่า ตรงไหนเรียกว่าอะไร  ใช้ยังไง....  แล้วตอนขี่ต้องทำไงบ้าง....

“ เหรอ... ก็ไม่ยากหนิ... ” ฮัทพูด

“ อย่าเพิ่งทำเป็นเก่ง...... ลองขี่ดูก่อน...” เราพูดแล้วก็ให้ฮัทมันลอง....... มันก็ดูหัวไวดีแฮะ......

“ ขี่ช้าๆก่อนนะ.... ” เราพูด..... ตอนนั้นเรายืนอยู่ไม่ไกลจากรถเท่าไหร่.....

“ครืดดดดดด.... ”  จู่ๆรถก็ดับ...... ฮัทมันก็เลยกดปุ่มสตาร์ทเครื่องใหม่.......

“ ไม่ติดอ่ะปอ... ” ฮัทหันมาพูดกะเรา  เราก็เลยเดินไปดูมัน....

“ เขยิบหน่อย... ” เราบอกให้ฮัทมันเขยิบไป  เพราะตอนนั้นมันยืนติดเราซะ....... อย่ามาใกล้ได้มั้ยอ่ะ??  ช่วงนี้กำลังห้ามใจ....

“ ทำไมต้องไล่กันด้วย... ” ฮัทมันพูดด้วยน่าเจียนๆ......

“ ป่าว.... มันไม่ถนัด.... ” เราพูดแล้วก็ค่อมรถแล้วก็กดปุ่มสตาร์ทเครื่อง.......  แต่มันก็ไม่ติดแฮะ......

“   ให้ฮัทดูอีกทีดิ๊..... ”   ฮัทพูดแล้วมันก็ซ้อนรถเราแล้วโอบเรา..... แล้วก็เอามือมามาที่ปุ่มสตาร์ท  ...  ทำให้มือเรากะมันทับกันอยู่.....

“ เฮ้ย... ให้ปอลงก่อนดิ.... ” เราเริ่มโวยวาย..... อะไรนี่... คนยิ่งไม่อยากอยู่ใกล้ๆอยู่...  เข้าใจมั้ย???.... คนมันกำลังห้ามใจ......  เราคิดในใจ...

“ ไม่ต้องหรอก... นั่งไปเงียบๆ ” ฮัทมันพูดเสียงดัง...  เราก็เงียบดิทีนี้....    แล้วฮัทมันก็เอามือไปบิดกุญแจแล้วมันก็พูดว่า....

“ อ๋อ.... รู้แล้ว... ไม่ได้เปิดกุญแจนี่เอง..... ” ฮัทพูดด้วยเสียงที่ฟังดูก็รู้ว่ามันกำลังกวนประสาทเราอยู่.....

“ เมื่อกี๊ที่รถดับนี่แสดงว่าบิดกุญแจดับเครื่องงั้นสิ.... ” เราพูดเสียงโมโหๆ

“ ก็........... เออ ” ฮัทมันพูดหน้าตาเฉย  แต่กว่าที่เราจะโวยวายอะไรออกมาอีก  ฮัทมันก็ขี่รถออกมาซะก่อนแล้วมันก็พูดว่า

“ อย่าโวยวายนะ..... เดี๋ยวรถล้ม....  ” ฮัทพูด  เราก็เลยต้องกลืนคำพูดที่กำลังจะโวยวายออกมาไว้ก่อน  เพราะกลัวรถล้ม.... เดี๋ยวเสียโฉม..


ตอนนั้นเราก็นั่งหน้าอ่ะ... ส่วนฮัทมันก็ขี่รถอยู่.... ทำไมมันแนบชิดกันแบบนี้เนี่ย...... ก็รถจ็อกอ่ะนะ.......

 “ ช่วงนี้เป็นไรป่าว??? ทำไมดูหงุดหงิดจัง... ” ฮัทพูดอยู่ตรงหูเรา .... อึ๋ย.... จั๊กจี๋....  แล้วอย่ามาถามอะไรแบบนี้ได้มั้ย??? จะตอบไงล่ะ...

“ ป่าว... เบื่อๆ... ” เราพูดแบบขอไปที

“ เบื่อไร... เบื่อฮัทเหรอ” ฮัทถามเสียงเรียบ...

“ ปะ... ป่าว... ไม่ใช่แบบนั้นหรอก...  แค่สับสน... ” เราเปรยๆออกไป

“ สับสนอะไร... ไปแอบชอบใครรึไง... ” ฮัทพูด.... นี่มันพูดแทงใจดำเราเลยแฮะ....

“ ป่าวๆ.. ไม่ใช่... ” เรารีบพูดปฏิเสธ

“ อ้าวเหรอ.... นึกว่าใช่ซะอีก..... ถ้าใช่ก็ไม่ต้องสับสนหรอกนะ....... ”  ดูฮัทมันพูด... ทำเป็นรู้มากนะ.....

“ บอกว่าไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิ... ” เรารีบปฏิเสธ  เพราะกลัวว่าตัวเองจะหน้าแตก.... ถ้าหากคิดอะไรไปคนเดียว....

“ โห.... ทำไมต้องปฏิเสธขนาดนั้นอ่ะ... เรามันน่ารังเกียจมากเลยไง??? ” ฮัทพูด.... เอาเข้าไป......

“ ป่าว... ไม่ใช่... ” เราพูด... เสียงเบาๆ

“ อ้าว.... ถ้างั้นก็ชอบเราซะสิ.... ” ฮัทพูด....  เอ๊ะ!!! ยังไงนี่มัน.....  ทอดสะพานกันจริง..........  ในใจเรานะ.. ตอนนั้นอยากจะถามมันมากเลยว่า.. ทำไมมันถึงพูดแบบนี้???  มันแค่จะล้อเราเล่น...  หรือว่ามันคิดอะไรอยู่กันแน่.....

“ ไม่เอาด้วยหรอก..... ” เราพูด แบบเหยียดๆ

“ อะไรนะ..... ” ฮัทพูดแล้วมันก็ยื่นหน้ามาใกล้หน้าเรา...  ตอนนั้นแก้มชนกันเลยอ่ะ....  โอ๊ย!!  ไม่อยากอยู่ในสภาพนี้เลยอ่ะ.......  มันเกินจะห้ามใจจริงๆ

“ บอกว่า  ไม่ – เอา – ด้วย – หรอก.... ” เราพยายามพูดเน้นที่ละพยางค์ให้มันได้ยินชัดๆ

“ อะไรนะ.... ” ฮัทพูดเสียงแบบหมั่นเขี้ยวแล้วมันก็หอมแก้มเราข้างนึง.......

“ เฮ้ย.... ” เราร้องเสียงหลง.... ดีนะที่สองข้างทางช่วงนั้นไม่มีคน.....   ฮัทมันไม่ได้สนใจเลยว่าเราจะโวยวายอะไร...  เพราะมันก็เอาอีก

“ อะไรนะ..... ” มันพูดแล้วหอมแก้มเราอีกข้างนึง......

“ พอเลยๆ... เดี๋ยวคนก็มาเห็นหรอก........ ”  เราพูดเสียงดัง... ฮัทมันก็เลยหยุด.........  แล้วก็ขี่รถต่อไป............ 

แต่ไมมันดูหัวไวจังว้ะ.......  ขี่ซะยังกะขี่เป็นอยู่แล้ว......  นี่ขนาดมันให้เรานั่งหน้านะ....  มันยังขี่ได้เลย......  แปลกๆนะ....   
รึไม่.... มันก็คงจะเป็นคนหัวดีมากๆล่ะมั้ง...  แป๊ปเดียวก็ขี่เป็นแล้วเนี่ย.....


แต่ช่างมันเหอะ........

เพราะเรื่องที่น่าคิดตอนนี้ก็คือ..........................

โอ๊ย!!!!!       อะไรของมันเนี่ย?????

เราว่านับวันมันยิ่งเยอะไปแล้วนะ...........  ความสัมพันธ์ของเรากะมันเนี่ย.....

เหมือนว่าเรากะมันเป็นแฟนกันจริงๆงั้นแหละ........

ใจก็อยากจะบอกมันว่าอย่าทำอะไรแบบนี้อีก...  เพราะมันจะยิ่งทำให้เรารู้สึกชอบมันมากขึ้นเรื่อยๆ......  อย่างงี๊ก็แย่ดิ...  ถ้ามันไม่ได้คิดไรกะเรา....

แต่อีกใจนึงก็อดที่จะปฏิเสธตัวเองไม่ได้ว่าชอบให้มันทำแบบนี้......  เพราะมันทำให้เรามีความสุขมากๆ

มันจะคิดอะไรกับเราบ้างรึป่าว???????

เป็นคำถามที่เราอยากรู้แต่ไม่กล้าถาม...........................................

#######################################################

คิดถึงเราบ้างนะ....... :m15:

ไปแล้ว.... บาย... :o12:

ออฟไลน์ cassper_W

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2052
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-1
มาจิ้มตูดดดดด  :a1:

ปล่อยให้เรารอซะดึกเลยย    o12

จากลับบ้านแล้วก็ไม่ได้อ่านอ่ะจิ  ฮือออออออออออออออ :m15:  พระเจ้ากลั่นแกล้งงงง

จาไม่ได้อ่านต่ออีกหลายวันอ่ะ  เซ็งเป็ดดด :a3:

anston

  • บุคคลทั่วไป
ชอบฮัทเข้าแล้วล่ะสิปอ.. :o8:
ก็บอกๆไปเหอะ..ดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย..แล้วจะมานั่งเสียใจทีหลังนะ

ออฟไลน์ LingNERD*

  • จบแล้ว...รักที่เคยมี *
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +144/-0
ตามเก็บเรื่องของพี่ปอ หลายตอนเลยอะ

แล้วจะได้เปงแฟนกะฮัทป่าวเนี่ย  :m1:

ifwedo

  • บุคคลทั่วไป
อยากให้เป็นแฟนจัง

abcd

  • บุคคลทั่วไป
เพราะความใกล้ชิด รักจึงบังเกิด ฮี่ฮี่

acht

  • บุคคลทั่วไป
เชียร์ฮัทอ่า เวลาปอเล่าถึงฮัทแล้วดูมีความสุข คบกันไปเล้ยยยยยยย  :oni3:

ออฟไลน์ naumi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1086
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-2
มีคำถามอ่า ปอได้เขียนไดอารี่เกี่ยวกะความรุ้สึกที่มีกะฮัทตอนนี้รึเปล่าอ่า เหนบอกว่าเปนคนชอบเขียนไดนี่?? :m13:

อย่าบอกนะว่ามันไปซ้ำกะภีมอ่า แบบว่าฮัทก้อไปอ่านเจอเหมือนกัน :o8: :o8:
ไม่รู้เราคิดไปเองรึเป่านะ แห่ะๆๆ :bye2:

gift_deb

  • บุคคลทั่วไป
กลัวจังเลยอ่ะ กลัวเรื่องนี้จะจบแบบเศร้าๆ อีก ไม่อยากอ่านเรื่องเศร้าเลย รู้สึกหดหู่ใจ :m15:




เข้ามาเชียร์ต่อไปค่ะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด