ช่วงนี้เรามีเรื่องต้องคิดต้องตัดสินใจอ่ะ......
เฮ้ออออ... เซ็ง....
ไม่รู้จะเอาไงดี.... คิดมา 2 ปีแล้ว....
สับสนๆ...
อ่านกันดีกว่าเนอะ..... ตอนนี้ยาวสุดๆอ่ะ...
************************************************************
เมื่อไม่นานมานี้.... เราได้อ่านเรื่อง.... “ ประวัติศาสตร์มีไว้ซ้ำรอย.....”
แล้วก็อดที่จะนึกถึงเรื่องของตัวเองที่กำลังเล่าอยู่ไม่ได้
สำหรับเรื่องนั้น.... เค้าปล่อยให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเพียงครั้งเดียว
แต่สำหรับเรื่องของเรา... เราปล่อยให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
มันมากมายเสียจนเรานับครั้งไม่ถ้วน สาเหตุอาจเป็นเพราะในตอนนั้นเราเป็นคนที่อ่อนแอและอ่อนไหว
หรือไม่ก็เพราะเรารักใครคนนึงมากเกินไป
เราจึงปล่อยให้ประวัติศาสตร์มันเกิดขึ้นซ้ำเดิมอยู่อย่างนั้น
เพราะเราเชื่อว่ามันเป็นบททดสอบที่จะทำให้เราเจอรักแท้
แต่แล้วเมื่อเวลาผ่านไป ประวัติศาสตร์เหล่านั้นก็ตะโกนบอกเราว่า... รักแท้ที่เรารอคอยมันไม่มีวันมาถึงหรอก...
เราจึงเลิกล้มความคิด และหยุดที่จะให้ประวัติศาสตร์เหล่านั้นเกิดขึ้นซ้ำรอยอีก...
แต่สำหรับเรื่องของบิวที่เราจะเล่าต่อนี้ เราไม่เคยคิดว่าประวัติศาสตร์การรักใครคนเดียวกะเพื่อนจะเกิดขึ้นอีก
ประวัติศาสตร์ครั้งนี้ก็เกิดขึ้นอีกครั้งโดยเราไม่สามารถจะหลีกเลี่ยงได้....
------------------------------ #### เรื่อง “ รักของเราสามคน ” ๒๖ #### --------------------------
ความเดิม......
“ โหอวยพรให้ปอแต่ตัวเองได้ผลประโยชน์เนี่ยนะ?? ” เราพูดเขินๆหลังจากที่ได้ยินสิ่งที่มันอวยพรเรา
“ อืม.... ” ฮัทพูดเสียงนิ่งๆ เราว่ามันก็คงเขินเหมือนกันแหละที่กล้าพูดออกมา
“ คงจะสมหวังหรอก ” เราแกล้งทำเป็นแซวมัน
“ ไม่รู้ดิ... ก็ขอให้สมหวังแล้วกัน ” ฮัทพูดเสียงแบบกวนตริงเหมือนเดิม
“ เฮ้อออ.. ของอย่างงี๊มันก็ต้องใช้เวลากันหน่อย.... เราไม่ได้ใจง่ายนะ ” เราพูดกวนตริงมันกลับบ้าง
“ ฮัทไม่ว่าปออย่างงั้นหรอกน่า.... ลองดูก่อนดิ ” ฮัทพูด แหมทำเป็นเชิญชวน
“ ไม่รู้ๆ.. ให้มันถึงเวลาก่อนแล้วกัน... เดี๋ยวอะไรๆก็พาไป... ” เราพูดเขินๆ สุดจะต่อปากต่อคำ
“ โอเคๆ.... แต่ยังไงฮัทว่าสมหวังแน่ๆ ” ฮัทพูดแบบเสียงมั่นใจสุดๆ
“ มาอวยพรซะป่านนี้.... จะสมหวังเร้อ???” เราพูด
“ สมหวังดิ..... เพราะฮัทเป็นคนสุดท้ายของปอ นี่ก็อุตส่าห์ตั้งใจโทรมาเป็นคนสุดท้ายนะเนี่ย....” ฮัทพูด
“ ไม่ได้อวยพรคนแรกก็เลยจะอวยพรเป็นคนสุดท้ายว่างั้นเหอะ... ” เราพูด
“ อืม..... แต่บางอย่างฮัทว่าฮัทต้องเป็นคนแรกนะ.. 555+....” ฮัทพูดแล้วก็หัวเราะ
“ เออ... แค่นี้นะ.... ” เราพูดแล้วก็วางโทรศัพท์ไป เขินจัดอ่ะตอนนั้นไม่ได้ว่าดัดจริตนะ แต่มันเกินจะทนแล้ว...
*******************************************************************
แต่หลังจากวันนั้นบิวก็เริ่มที่จะแสดงออกความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อฮัทมากขึ้น... และมากขึ้นเรื่อยๆ.....
เราจะเล่าไปทีละเหตุการณ์เลยแล้วกันนะ.....
วันนั้นกลุ่มเราชวนกันไปดูหนังผีเรื่อง ชัตเตอร์
เราก็ไปกันทั้งกลุ่มนี่แหละ...... ก็มี บิว น็อต เติ้ง แช็ป เราแล้วก็ฮัท
เราซื้อตั๋วแบบนั่งติดกัน พอถึงเวลาเข้าโรงหนังบิวก็เลือกที่จะนั่งข้างฮัทส่วนเราก็นั่งข้างบิวอีกที
หนังผีเรื่องนี้เป็นหนังผีที่น่ากลัวมากๆเรื่องนึง
และทุกๆครั้งที่มีฉากตกใจบิวก็จะสะดุ้งแล้วหันไปทางฮัทตลอด....หน้ามันก็จะซุกๆอยู่ไหล่ฮัทตลอด
ถึงบิวจะเป็นเพื่อนเรานะ แต่มันก็อดหึงไม่ได้อ่ะ เรารู้สึกเกลียดหนังผีเรื่องนั้นมากๆ
เพราะช่างเป็นหนังผีที่ดีเหลือเกิน...
น่ากลัวเหลือเกิน.....
และมีฉากน่ากลัวๆเยอะเหลือเกิน...
เยอะจนบิวแทบจะกอดฮัททั้งเรื่อง.....
เรานี่รมเสียสุดๆ... ใครจะหาว่าเราเป็นเพื่อนที่แย่ก็เหอะ....
ถึงหนังจะดีแสนดีแต่เราก็มักจะแว็ปสายตาหันมามองที่บิวกะฮัทตลอด
แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็นว่าบิวกะฮัทนั่งจับมือกันตลอด.....
ยิ่งทำให้เรารมเสียสุดๆ
เติ้งกะแช็ปที่นั่งถัดไปจากเรามันก็หันมามองเหมือนกัน มันก็ได้แต่จับมือเราตบบ่าเราให้ใจเย็นๆ
เพราะมันก็ทำไรไม่ได้มากกว่านี้.....
หลายฉากที่มันเป็นฉากน่ากลัวๆต่อๆกัน
บิวกะฮัทนะกอดกันกลมเลย...
บางทีมันก็แอนหัวเข้ามาหากันแล้วมันหันหน้าหนีไม่กล้าดูหนังอ่ะ หน้ามันสองคนแทบจะติดกันเลย....
เฮ้อออ.............. เราจะทำไงได้เนี่ย???????????
พอออกมาจากโรงหนังนะ.... มันสองคนก็เดินติดกันตลอด
แล้วก็ได้แต่บ่นมาหนังน่ากลัวมาก..... คืนนี้คงจะนอนไม่หลับ......
คือว่าตอนที่เราไปดูชัตเตอร์อ่ะ.... เราไปดูรอบมิดไนท์พอดี
มันก็เลยยิ่งน่ากลัวเข้าไปใหญ่ เราก็ไม่ได้หาว่ามันกลัวเกินเหตุหรอกนะ
เพราะหนังมันก็น่ากลัวจริงๆ เพราะเราก็หลอนๆมากเหมือนกัน
อ่ะพอกลับมาหอ....
ก็มานั่งคุยกันเรื่องหนังที่ดูอ่ะแหละ...... ว่ามันเป็นอย่างงั้นเป็นอย่างงี๊
ฉากนั้นน่ากลัวมาก... ฉากนี้ก็น่ากลัวมาก...
แล้วก็พาลชวนกันเล่าเรื่องผี........
ไอ้ตอนที่คุยเรื่องหนังกันนี่ก็ไม่เท่าไหร่
แต่ตอนที่เริ่มเล่าเรื่องผีนี่สิ.....
บิวนี่แทบจะนั่งตักฮัทเลยอ่ะ......
จะอธิบายยังไงดีอ่ะ.... คือฮัทมันนั่งเอาหลังพิงผนังแล้วอ้าขาออกอ่ะ ส่วนบิวก็แทรกตัวเข้าไปนั่งหว่างขาฮัทอ่ะ
แล้วบิวมันก็เอาหลังพิงไปที่อกฮัท.... นึกภาพออกกันป่าวหว่า......
แต่นึกให้ออกนะ.... เพราะคนที่เชียร์เรากะฮัทจะได้รมเสียไปพร้อมๆกัน......
เราแล้วก็ตลกตัวเองอ่ะ... เก็บรายละเอียดสุดๆอ่ะเรา....
ไม่ใช่ว่าเราจ้องจะจับผิดหรือจ้องแต่จะมองมันนะ......
คนอ่านเข้าใจเราใช่ม่ะ ?????
นั่นแหละๆ... อ่ะต่อๆ......
เราก็นั่งเราเรื่องผีกันไปเรื่อย ตอนนั้นก็นั่งเบียดกันอยู่บนเตียงกันแหละ
เรื่องผีที่เล่ากันส่วนใหญ่ก็จะเป็นเรากะแช็ปแหละที่เป็นคนเล่า เพราะว่ามีประสบการณ์มากกว่าคนอื่น
เราก็เล่าไปมองบิวกะฮัทไป......
หลังๆนะฮัทมันก็เอามือกอดเอวบิวไว้ด้วยแหละ..... มันก็เอาคางมันมาวางไว้บนไหล่บิว...
แล้วมันก็มองหน้าเราแบบทำหน้ากวนส้นตริงสุดๆ เหมือนจะยั่วเราอ่ะ....
เราก็ทำตาดุใส่มันแต่มันก็ดันยิ่งกอดบิวมากขึ้น....
ตอนนั้นอ่ะนะเราเห็นบิวหน้าแดงแบบสุดๆอ่ะ
เซ็งจิตโคตร........
ตลอดเวลาช่วงหลังๆนะ บิวมันก็ยั่วเราตลอดเลย เราก็ได้แต่นั่งเฉยๆพยายามเก็บอาการให้ปกติที่สุด
เราก็รู้นะว่ามันยั่ว... แต่จะให้ทำไงได้ล่ะ.. ก็คนมันหึงหนิ....
ก็เล่าเรื่องผีกันจนไม่มีเรื่องจะเล่าอ่ะ.... ตอนนั้นนี่ก็ดึกมากๆแล้ว....
ก็เลยแยกย้ายกันไปนอน ด้วยความที่หลอนกันแบบสุดๆตอนนั้น
ก็เลยว่าจะนอนด้วยกัน
“ แก..... กลัวว่ะ... ไม่กล้านอนที่ห้องคนเดียวอ่ะ..... คืนนี้เมทเราไม่มีใครอยู่เลย ” เติ้งพูดขึ้นด้วยท่าทางกลัวสุดๆ
“ ก็นอนนี่ด้วยกันดิ.. ” น็อตพูด
“ เออๆ... ก็ดี.... ” เติ้งพูด
“ โหตั้งหกคน... นอนก็เบียดกันตายดิ...” เราพูด
“ งั้นขึ้นไปนอนห้องเราป่ะ... คืนนี้เมทเราไม่มีใครอยู่เลย ” บิวพูด
“ เออๆ.. ไปๆ... แช็ปไปนอนด้วยกันป่าว?? ” เราพูด
“ ไม่ดีกว่า... คืนนี้เมทเราอยู่..” แช็ปพูด
“ โหไรว้ะ.... ไม่ต้องทิ้งกันเลย ไปนอนด้วยกันนี่แหละ ” เราพูดแกมบังคับ
“ เออๆ... ก็ได้ ” แช็ปพูด
หัวข้อ: Re: ## เรื่อง " รักของเราสามคน " ## ทักทาย 18 เมษายน 2558 (อ่าน 290342 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก