เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม??
แล้วไปอ่านเลยตอนที่ 40“อ๊าๆๆ ฟะ ฟิน มิค ไม่ ไหว อึก แล้ววว อื้อออ”
เสียงหวานครางกระเส่าอยู่กับหมอนทำเอาผมที่อยู่ด้านหลังต้องจับสะโพกกลมที่ลอยเด่นตรงหน้าไว้แน่น ก่อนเร่งจังหวะฝากฝังแก่นกายที่อยู่ในร่างคนรักเพื่อส่งให้ที่รักได้พบพานความสุขสม
“อืมมมม มิคคค”
ผมไล้ฝ่ามือไปตามแนวกระดูกสันหลังก่อนจับหน้าหวานพลิกมารับจูบดูดดื่ม และกักเก็บเสียงหวานไว้กับตัวแต่สะโพกก็ยังเดินหน้ารักษาจังหวะไว้ มืออ้อมมาลูบไล้หน้าอกบางที่ยอดอกชูชันก่อนเลื่อนลงต่ำหาเป้าหมายที่ผงาดล้ำใกล้ปลดปล่อย
“อื้ออ สะ เสียววว ฟินๆ ระ เร็วอีก อึก”
เสียงหวานดังข้างหูเมื่อใบหน้าเราแนบชิดกัน เร่งเร้าร้อนแรง ปากแดงจูบอ้อนที่ข้างแก้ม ผมขยับมือตอบสนองและเร่งจังหวะสะโพกเน้นฝังแน่นไม่กี่ครั้งก็ได้ยินเสียงหวานครางยาว
“อ๊ะ ฟินนน ถึงแล้วๆ อ๊าๆๆๆ”
ผมจูบซับข้างขมับหอมของคนรักที่ถึงจุดสุขสมและการเรียกชื่อผมด้วยเสียงแหบพร่าตามแรงอารมณ์ยิ่งกระตุ้นให้ผมขยับสะโพกแรงๆเน้นๆตอบรับแรงตอดรัดรอบแก่นกาย และผมก็ได้พบพานความสุขพร้อมฉีดพ้นธารรักเข้าร่างคนรัก
“มิคคคค อ๊าๆๆๆ”
หลังได้พบพานความสุขผมซบลงกับหลังนวลที่ชื้นด้วยหยาดเหงื่อและหอมอวลด้วยกลิ่นกายของคนรัก ฝังจมูกไล่มาที่ซอกคอออกแรงดูดเม้มฝากฝังรอยรักแบบที่ชอบทำ
“อ๊ะ เจ็บ อื้ออ”
มิคโอดครวญให้ได้ยินเอนหัวออกหลบแต่ไปไหนไม่ได้ไกลเพราะมีร่างผมทับอยู่ ผมพลิกตัวตะแคงโอบกอดร่างขาวจากด้านหลังโดยที่ยังไม่ได้ถอดถอนตัวตนออกจากร่างบางในอ้อมกอด เพราะผมยังอยากซึมซับรสรักที่เพิ่งผ่านพ้น
“ฟิน เอาออกเถอะมิคอึดอัด” มิคที่โดนผมกอดไว้หันหน้ามาบอกหลังจากลมหายใจกลับมาสู่จังหวะปกติแล้ว
“ขอฟินอยู่แบบนี้อีกนิดนะครับ อุ่นดีออก” ผมกอดกระชับร่างนุ่มและจูบปากเจ่อแดงเบาๆก่อนฝังหน้าที่ซอกคอหอมที่มีรอยแดงอยู่หลายรอย
“อื้มมม แต่อยู่นิ่งๆนะพรุ่งนี้มิคมีเรียน ห้ามต่อด้วย” มิคพูดทั้งๆที่หันหลังให้ผมด้วยเสียงแผ่วเบาเจือแววเขินอาย
“ฮึๆๆ ครับ” ผมหัวเราะอย่างเอ็นดูคนรักที่น่ารักและไม่คิดจะต่ออีกยก เพราะผมรู้ว่ามันดึกมากแล้วแถมมิคยังต้องไปเรียนในตอนเช้าด้วยนี่ครับ
หลังงานเลี้ยงของบริษัทผมก็พามิคกลับบ้านและออดอ้อนคนน่ารักที่ผมนั้นอยากจะฟัดตั้งแต่ในงาน ก่อนงัดวิชาปลุกเร้าทุกกระบวรทำให้มิคเคลิบเคลิ้ม จนสำเร็จได้ฟังเสียงหวานครางใต้ร่างอย่างสมใจ คืนนี้ได้รักมิคแค่นี้ผมก็พอใจแล้วครับเดี๋ยวรอคืนพรุ่งนี้ดีกว่าครับเพราะวันรุ่งขึ้นมิคก็ไม่มีเรียนเดี๋ยวผมค่อยจัดเต็มอีกครั้ง ผมหมกมุ่นกับความคิดตัวเองพักใหญ่ก้มมองร่างนุ่มที่ผมกอดอยู่ก็ได้รู้ว่ามิคหลับไปแล้ว คืนนี้มิคคงเพลียมากครับไหนจะงานเลี้ยงไหนจะบทรักร้อนแรงที่เพิ่งผ่านแถมช่วงเช้ายังไปเรียนมาด้วย เห็นแล้วก็สงสารแต่ทำไงได้ล่ะครับตอนนั้นความหื่นมันบังตานี่หน่า ผมค่อยๆถอดถอนตัวเองออกจากร่างคนรักแม้จะทำอย่างเบาที่สุดแล้วแต่ก็ยังทำให้คนหลับเค้ารู้ตัว มิคกระพริบตาครางแผ่วหวานออกมาจนได้
“อื้อออ”
“ชู่ๆๆ ไม่มีอะไรครับ หลับต่อนะครับ”
ผมลูบหัวกล่อมมิคจนมิคเคลิ้มหลับไปอีกครั้ง ลุกจากเตียงอย่างแผ่วเบาและห่มผ้าให้คนรัก ก่อนไปจัดการตัวเองในห้องน้ำและกลับมาทำความสะอาดให้มิคทั้งข้างนอกข้างใน มิคทำท่ารู้สึกตัวหลายครั้งผมจึงต้องกล่อมปลอบให้หลับต่อ กลัวว่ามิคจะตื่นเดี๋ยวนอนไม่พอพรุ่งนี้จะลุกไม่ไหวเอาครับ และเรื่องมันจะตกมาที่ผม ผมล่ะกลัวโดนที่รักสั่งงดวันที่เจ้าตัวเค้ามีเรียนจังครับ ไม่ใช่ว่าผมหมกมุ่นอะไรนะครับคิดดูซิถ้าโดนสั่งงดทั้งห้าวัน ผมคงทนไม่ไหวก็แหมมีคนรักที่น่ารักน่าฟัดให้นอนกอดทุกค่ำคืนแต่ทำอะไรไม่ได้มันก็อัดอั้นแย่เลย จะว่าผมหื่นก็ได้แต่ผมก็เป็นแต่กับมิคล่ะครับอยู่ใกล้ทีไรอยากจับกดซะทุกที
..................................................
“หวัดดีครับกัส มาย ไงพวกมึง”
ผมทักคู่รักสองคู่ที่นั่งรอในร้านอาหารอยู่ก่อนแล้ว โดยไอ้วินมันเป็นคนจองไว้และเป็นคนโทรมานัดผมในช่วงเที่ยงของวันนี้ ก่อนเลื่อนเก้าอี้ให้คนที่ผมจูงมือเข้ามาได้นั่งเคียงข้างกัน ไอ้วินไอ้ปรัชก็พยักหน้าให้ทักทายส่วนเพื่อนรักเพื่อนซี้บรรดาคุณหมอเมื่อได้เจอหน้ากันเค้าก็คุยกันแบบไม่สนคนพามา
“มนกับไอ้ธีล่ะ” ผมหันมาถามไอ้วินหลังนั่งฟังคนน่ารักคุยกับเพื่อนซะเพลินแต่เพื่อนอีกสองคนที่ถามถึงมันก็ยังไม่มา
“มนกำลังมา แต่กูโทรหาไอ้ธีไม่ได้ว่ะมันปิดเครื่องได้แต่ฝากบอกเลขามันไว้ไม่รู้มันจะมารึเปล่า”
ผมก็พยักหน้ารับคำมันและคอยตักหมูตะไคร้ให้มิคที่คุยไปก็กินไปไม่สนใจผมเลยครับ แต่ผมก็เข้าใจเพราะนานๆทีเพื่อนสนิทเค้าจะได้เจอกัน ส่วนใหญ่เค้าจะแค่คุยกันผ่านโทรศัพท์ซึ่งเวลาว่างส่วนใหญ่ของบรรดาคุณหมอก็จะถูกครอบครองโดยผมและเพื่อนสนิทอยู่แล้วล่ะครับ เราเพื่อนสนิทกันนิสัยไม่ต่างกันหรอกครับก็ทั้งรักทั้งหวงและอยากอยู่ใกล้ชิดคนรักตลอดเวลานั่นล่ะสโลแกนประจำกลุ่มตอนนี้ที่ต่างคนต่างมีตัวจริง เหลือก็แต่หนึ่งสาวและหนึ่งหนุ่มที่ยังไม่มานั่นแหละครับ แต่ก็ไม่แน่ว่าหนึ่งหนุ่มที่เหลืออาจจะมีคู่เร็วๆนี้ก็ได้ครับถ้าแผนที่พวกผมวางไว้มันไม่สำเร็จอ่ะนะครับ
“อ้าวมนมาเมื่อไหร่” ผมหันมาอีกข้างก็เจอมนมานั่งอยู่แอบตกใจอยู่นะครับเนี่ยว่ามันมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
“กูเพิ่งมาแต่ไม่อยากขัดเพื่อนที่เอาแต่จ้องแฟนตัวเองว่ะ หวัดดีค่ะหมอมิค หมอกัส หมอมาย” สาวเท่ห์กัดเพื่อนหนุ่มเสร็จก็เปลี่ยนเสียงทันทีเมื่อบรรดาคุณหมอเค้าหันมาเห็นและเอ่ยทักขึ้น
“เอ่อๆ สองมาตรฐานนะมึง” ไอ้วินมันพูดแซวสาวเท่ห์ยิ้มๆ
“ไอ้ธีล่ะ ยังไม่มา” มนเอ่ยถามหาเพื่อนคนสุดท้ายที่ยังมาไม่ถึงหลังสั่งเครื่องดื่มและอาหารเพิ่มแล้ว
พวกเราก็ได้แต่ส่ายหน้าและรอไอ้คนที่ก็ไม่รู้ว่ามันจะได้รู้มั้ยว่าไอ้วินมันโทรไปนัดไว้คืนนี้ การนัดหมายของกลุ่มเราจะมีทุกเดือนอาจเป็นเดือนละครั้งหรือสองครั้งแล้วแต่ว่าบรรดาคุณหมอตัวเล็กเค้าจะขอเจอเพื่อนเพราะความคิดถึงเมื่อไหร่ หรือมีเรื่องพูดคุยที่ต้องเห็นหน้ากัน แต่พวกผมก็เข้าใจครับและเห็นด้วยที่พวกเราควรมาเจอกันทุกเดือนได้สังสรรค์เฮฮาแถมพวกผมก็ได้คุยได้ปรึกษาเรื่องธุรกิจกันด้วยครับ
“โอ๊ย ไรวะ มนมึงฟาดกูทำไม เจ็บนะเนี่ย” ผมร้องเสียงหลงทันทีครับคนกำลังคุยกับไอ้ปรัชไอ้วินเพลินๆ มนมันฟาดฝ่ามือมาที่หลังอย่างแรงแบบไม่ให้ตั้งตัว
“กัส มิค มายไม่มีอะไรหรอก มนแค่ตบยุงที่มาเกาะหลังไอ้ฟินน่ะ” มนหันไปพูดยิ้มๆให้สามสหายตัวเล็กที่หันมามองแบบตกใจกับเสียงร้องของผม ก่อนทั้งสามจะหัวเราะออกมานิดๆและหันไปคุยหงุงหงิงๆกันต่อ ส่วนไอ้คนที่มันตบเข้ามาที่กลางหลังผมอย่างแรงที่ทำเอาผมต้องเอื้อมมือมาเกาหลังตัวเองอยู่ตอนนี้ มันหันมายิ้มเยาะสายตาเจ้าเล่ห์แต่มีแววหมั่นไส้ส่งมาให้ผม ผมก็งงซิครับว่ามนเป็นอะไรเพราะผมรู้ว่าที่มนพูดก็แค่ข้ออ้างให้สามคนเค้าเลิกสนใจพวกเรา
“อะไรมึง หน้าตานี่ไม่น่าไว้ใจมาก” ผมกระซิบถามและเอนหลังออกห่างมนนิดๆแบบระแวงมันน่ะครับกลัวจะโดนอีกรอบ
“เมื่อคืนมึงทำอะไรหมอมิค อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ” มนส่งคำถามมาให้ผมยิ้มๆ ผมก็งงซิครับว่ามันต้องการอะไรถึงถามแบบนั้น
มนพยักพเยิดไปทางมิคแถมจ้องไปที่หลังคอ ผมก็มองตามสายตามนและก็พบคำตอบ ต้นคอขาวมีรอยแดงจางๆอยู่หลายรอย แต่ผมว่ามันน่าจะมีมากกว่านี้นะครับ เอ๊ หรือผมจำผิดหรือว่าจะเป็นที่หน้าอกน้า กำลังคิดเพลินตาก็จับจ้องคนรักที่ไม่ได้รู้ตัวว่าผมจินตนาการไปไหนต่อไหนแล้วกลับนั่งคุยไม่สนใจผมเลยครับ จนแรงตบบ่าจากฝ่ามือข้างเดิมทำเอาสะดุ้งและหันไปมองหน้าเจ้าของมือ
“คิดไปไหนแล้ววะมึงไอ้ฟิน ไอ้หื่นเอ้ย วันหลังมึงระวังหน่อย มิคอาจไม่รู้ตัวแต่คนอื่นเห็นมันไม่ดีนะมึง” มนกระซิบด่าผมก่อนเตือนด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เอ่อๆ ขอบใจที่เตือน ก็ตอนนั้นอารมณ์มันพาไปนี่หว่า ไอ้วินๆมึงไม่ต้องหัวเราะกูเลย มึงน่ะไม่ต่างจากกูหรอกวะ” ผมยอมรับเสียงอ่อยกับสาวมนและหันไปชี้หน้าไอ้เพื่อนเวรตัวดีที่มันก็ไม่ต่างจากผมหรอกครับ แต่ยังมีหน้ามาหัวเราะผมซะได้ ส่วนไอ้ปรัชก็ได้แต่ยิ้มและจิบเครื่องดื่มไปด้วย
“ไอ้ธีเดินมานู่นแล้ว” ไอ้ปรัชชี้ไปด้านหลังผมประกอบคำพูดของมัน
ผมหันหลังกลับไปมองก็เห็นไอ้ตี๋อินเตอร์เดินมาแบบสะโหลสะเหลหน้าซีดๆ แบบที่ผมไม่ค่อยเห็นมันลุคนี้ จนมันเดินมาถึงโต๊ะและนั่งระหว่างไอ้วินกับไอ้ปรัชทันที ก่อนคว้าแก้วไอ้วินขึ้นดื่มแบบไม่พูดไม่จา ทำให้สายตาทุกคู่บนโต๊ะจ้องมองมันตาไม่กระพริบแบบเงียบกริบ
“เฮ้อออ อะไร พวกมึงมองกูทำไม” หลังมันกระดกน้ำทีเดียวหมดแก้วมันก็ถอนใจสะยาวและส่งคำถามที่ไม่น่าถามมาให้พวกผม
“มึงไปทำอะไรมา ทำไมดูไม่ได้แบบนี้วะ เพื่อนๆติดต่อมึงไม่ได้ทั้งวัน” สาวห้าวถามเพื่อนคู่ซี้อย่างสงสัยและคงตรงใจเพื่อนทุกคน
“เอ่อ กู กูก็ไปทำงานดิจะให้กูไปไหน มือถือแบตหมดน่ะไม่มีอะไร๊” มันน่าสงสัยก็ตรงเสียงสูงๆของมันนี่แหละครับ
หลังจากนั้นมันก็หลบตาเพื่อนๆและก้มหน้าก้มตากินอย่างหิวโหยเหมือนอดอยากมาจากไหนเมื่อพนักงานเอาจานมาให้ใหม่แล้ว พวกผมก็ยังมองมันอย่างไม่หายสงสัย มันไปโดนใครฟัดมาครับเนี่ยความคิดผมสะดุดกับเสียงกระซิบข้างตัว
“ไอ้ฟิน มึงช่วยกูดูดิที่คอของไอ้ธีน่ะ เหมือนที่คอแฟนมึงป่ะ” ผมก็จับจ้องไปที่ตำแหน่งที่มนบอกทันทีครับแอบเห็นไอ้เพื่อนสองคนมันก็กำลังมองตามสายตาผมนะครับนั่นน่ะ
ผมว่ารอยแดงๆนั่นมันคือรอยจูบแน่ๆครับหรือที่มันมีอาการแบบนี้มันไปกกสาวที่ไหนมาแล้วไม่อยากให้เพื่อนรู้เลยโกหกพวกเราแบบนั้น ดูท่าสาวคนนี้ของมันจะร้อนแรงน่าดูครับ ผมก็หันไปมองหน้ามนและพยักหน้าให้เพื่อยืนยันสิ่งที่เพื่อนสงสัย แต่ยังไม่ทันทักให้ไอ้ธีได้อาย พวกผมก็ต้องตกใจกับเสียงไอ้ธีที่ดังขึ้น
“เฮ้ยยย มันตามมาถูกได้ไงวะ ฉิบหายแล้วกู” ไอ้ธีมันลุกขึ้นทันทีหลังพูดจบแต่ถูกไอ้ปรัชรั้งแขนไว้
“มึงจะไปไหน แล้ว ‘มัน’ ของมึงมันเป็นใคร” เสียงไอ้ปรัชนิ่งเลยครับ ดูท่าไอ้ปรัชเหมือนจะอ่านไอ้ธีออกและเมื่อมันยังมีข้อสงสัยมันไม่ปล่อยไอ้ธีไปแน่ๆครับงานนี้
“มึงปล่อยกูก่อน กูต้องรีบไปแล้วไอ้ปรัช ไอ้วินมึงจะจับกูอีกคนทำไม” เสียงมันโวยวายทำเอาโต๊ะข้างๆแอบเหล่มองแล้วครับ
“สวัสดีครับทุกคน”
เสียงนุ่มของชายหนุ่มผู้มาใหม่ดังขึ้นทำเอาพวกผมที่นั่งอยู่หันไปมองตามเสียง ก็พบว่าเป็นคนที่คุ้นตาก็จะใครล่ะครับก็หมอที่เคยเป็นเจ้าของไข้ผมตอนที่เข้าโรงพยาบาลไงครับ ‘หมอภีม’ ที่ตอนนี้ยืนยิ้มอารมณ์ดีสายตาจับจ้องไปที่ไอ้ธีตาวาววับเลยล่ะครับ ไอ้ธีหน้ายุ่งไม่ยอมมองหน้าหมอภีมเลยก่อนมันจะยอมหย่อนตัวนั่งลงตามเดิม ท่าทางอาการแบบนี้ของทั้งคู่ถ้าผมมองไม่ผิดคนที่ทำรอยที่คอไอ้ธีอาจจะเป็นหมอภีมคนนี้ก็ได้นะครับ
...........................................................
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ^3^
ตามสัญญาสำหรับฉากเรียกเลือดเบาๆนะคะ^/////^
และใครที่ถามหาบรรดาผ่องเพื่อนหรือคิดถึงธีภีม
พวกเค้าก็มาให้หายคิดถึง แถม “รอยจูบ” อันน่าสงสัยด้วย
อยากถามความเห็นค่ะว่าตอนหน้าอยากรู้เรื่องธีภีมต่อหรือ
จะให้แม็คนัทออกมาคะถ้าแม็คนัทมาจะมาสองตอนติดค่ะ
พิมพ์ 1 เมื่อตัดสินใจเลือก ธีภีมและผ่องเพื่อน
พิมพ์ 2 เมื่อตัดสินใจเลือก แม็คนัท^
^
เอาฮาค่ะ ฮุๆๆ แต่ก็เลือกกันมาน้าคนแต่งตามใจเสียงส่วนมากค่ะ
หลบteenเสียงส่วนน้อย 555
ปล.+1ให้ทุกเม้นท์ที่เป็นกำลังใจให้กันแล้วค่ะ เจอกับตอนที่คุณเป็นผู้เลือกวันพฤหัสฯค่ะ
