.
.
“...ผมหนีตามลูกศิษย์อาจารย์มาต่างหาก”.
อึ้ง อึ้งกันไปพักนึงเลยครับท่าน...
ไอ้พี่ไทม์...มึงรู้ตัวมั้ยว่ากำลังพูดอะไรออกไป! จะกวนตีนอะไรก็หัดให้มันมีขอบเขตหน่อยเหอะ!
ถ้าอาจารย์กูหัวใจวายตายขึ้นมากูจะโทษมึง“อะ...เอ่อ อาจารย์ไม่ต้องไปสนใจที่มันพูดครับ มันบ้า!”
“ไม่ต้องแก้ตัวไปหรอกเจ้าแปง...ครูเข้าใจว่าโลกสมัยนี้มันเปลี่ยนแปลงไปเยอะ...”
ไม่ต้องทำหน้าเข้าอกเข้าใจผมขนาดนั้นครับ! เพราะมันไม่ใช่อย่างที่อาจารย์เข้าใจ!!!
“แต่จารย์ครับ...มันไม่ใช่...”
“...พอแล้วแปง ครูบอกแล้วว่าครูเข้าใจ แก้ตัวมากๆเดี๋ยวพี่เค้าก็น้อยใจแย่หรอก...”
อาจารย์! อาจารย์ช่วยบอกหน่อยครับ
ว่าที่อาจารย์เข้าใจน่ะมันคืออะไร!!
อาจารย์บอกว่าเข้าใจผม...
แต่ตอนนี้ผมไม่เข้าใจอาจารย์!!!แล้วมึงก็อีกคนไอ้พี่ไทม์ที่ยืนทำหน้าระรื่นชนิดคลื่นซัดยังไม่สะท้านเนี่ย มันหมายความว่าไงวะ ไม่คิดจะแก้ตัวบ้างรึไงห๊า!
“ไม่เป็นไรหรอกครับอาจารย์ แปงก็ชอบเป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ พวกไม่ยอมรับความจริง...”
ป๊าดดด...ความจริง...ความจริงบ้าบออะไรของมึงวะไอ้พี่ไทม์ ความจริงที่ทำร้ายกูตั้งแต่รู้จักกับมึงใช่มั้ย
โว้ยย แล้วนี่กูมามัวยืนโง่อะไรอยู่เนี่ย
“พอดีผมนึกขึ้นได้ว่ามีธุระ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับอาจารย์ แล้วว่างๆจะแวะมาเยี่ยมใหม่ สวัสดีครับ...ไปได้แล้วไอ้พี่ไทม์ พูดจาไร้สาระว่ะ”
ลากไอ้ตัวต้นเหตุออกมาได้ก่อนเป็นดี เพราะไม่งั้นคงได้พากันให้เข้าใจผิดไปมากกว่านี้
“ไปดีมาดีนะลูก...แล้วก็หัดยอมรับความจริงได้แล้วนะแปง ครูสงสารพี่เค้า”
คนที่อาจารย์ควรจะสงสารคือผม ไม่ใช่มัน!!“นี่ ไอ้พี่ไทม์ จะเล่นอะไรก็หัดดูกาลเทศะบ้างนะ พูดไปแบบนั้นคนอื่นเค้าจะคิดว่าไง”
“คิดว่าไงล่ะครับ”
ไม่ต้องมากวนตีนกูเลย กูรู้ว่ามึงรู้ แล้วมึงก็ตั้งใจจะแกล้งให้คนอื่นเข้าใจผิด
“ก็คิดว่ากู...”
“อะแฮ่ม...พี่บอกเป็นรอบที่ร้อยแล้วนะ พูดเพราะๆสิครับ”
“ชิส์...ก็คิดว่าเราเป็นแฟนกันไงล่ะโว้ยย!!”
“อ้าวเหรอ งั้นก็ดีสิ...ห้องน้ำไปทางไหนอะแปง...”
เฮ้ยย นี่มึงจะทุกข์ร้อนกับกูบ้างมั้ย ถามจริงเหอะ
“โว้ย พูดกับพี่แล้วปวดหัว ห้องน้ำก็นู่น ตรงไปเลี้ยวขวา...”
“ไปเยี่ยวกันมั้ย...จะไปก็รีบไป...ไปกับพี่ไม่ต้องอาย...เดี่ยวพี่จะพาไปกิน ตับ...”คันหูไม่รู้เป็นอะไร...วะ...กูจะบ้าตามมันไปทำไมเนี่ย แต่แม่ง...แปลงเพลงได้บัดซบมากเหอะ!“จะไปก็ไปคนเดียว...ไม่ต้องลีลา แปงไม่ปวด”
ไม่ต้องยิ้มเลยไอ้โรคจิต จริงๆกูก็ไม่ได้อยากจะพูดเพราะกับมึงหรอก แต่ขี้เกียจฟังมึงบ่นต่างหาก รำคาญ!
“พาพี่ไปหน่อยสิครับแปง นะ นะ”
“เรื่องมากว่ะ...ก็ได้ๆ เร็วๆเลย จะตามมาทำไมก็ไม่รู้ น่าเบื่อที่สุด!”
.
“แปง หยิบเสื้อในกระเป๋าเป้ให้พี่ตัวนึง ตัวไหนก็ได้”
ไอ้พี่ไทม์มันชะโงกหน้าออกมาจากโถฉี่
นี่กูกลายเป็นคนใช้มันตั้งแต่เมื่อไหร่! ใช้กูจริง ดีนะไม่ใช้ไปรูดซิบให้เลยน่ะ
“หยิบให้แล้ว มาเอาไปเอง...”
“เอามาให้หน่อยสิครับ”
“ยุ่งจริงวะ...”
ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วมองสำรวจไอ้เสื้อสีเขียวสะท้อนแสงที่สกรีนคำว่า
‘โสด’ ไว้ข้างหลัง ก็ไอ้ตัวเดิมกับเมื่อคืนนั่นแหละครับ...จะเปลี่ยนเสื้อหรอวะ ก็ไม่เห็นจะเลอะเทอะอะไรตรงไหน จะว่าอายก็คงไม่ใช่เพราะไม่งั้นมันคงไม่หน้าด้านใส่ออกจากบ้านมาตั้งแต่แรก
“มองอะไรครับแปง หรือไม่เคยเห็นคนหล่อ”
ถุย! คนหล่อธรรมดาน่ะเคย แต่ไม่เคยเห็นคนหล่อแบบมึง
กวนตีนที่สุดในสามโลก!“แหวะ อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเหอะ ก็แค่สงสัยว่าจะเปลี่ยนเสื้อทำไม”
“ไม่มีอะไรหรอก...พี่ก็แค่นึกอยากจะสละ ‘โสด’ ตอนนี้ก็เท่านั้น”มันก็คิดได้เว้ยเฮ้ยยย!!!“เลิกกวนตีนได้และไอ้พี่ไทม์ จะทำอะไรก็รีบทำ”
“ก็ทำอยู่นี่ไง”
“ทำอะไร ไม่เห็นจะทำอะไรซักอย่างนอกจากยืนกวนตีนอยู่เนี่ย!”
“เด็กโง่ ถามจริงๆเหอะ ที่พี่พูดที่พี่ทำไปทั้งหมดเนี่ยรู้สึกอะไรบ้างมั้ย”
“รู้สึกสิ...”
“ว่า...”
“กวนตีน โรคจิต นิสัยเสีย ชอบแกล้ง!”
“แค่นี้? ”
“เออ แล้วจะให้รู้สึกอะไรอีกล่ะ” หรือว่าที่กูพูดไปเนี่ยมันจะยังไม่ครบ
“หึหึ งั้นพี่ก็จะบอกเอาไว้ให้รู้ตัวซะตอนนี้ละกัน...ว่าพี่...
'จีบ' แปงอยู่”
ห๊า!!! บอกกูทีเมื่อกี๊กูหูฝาดไปใช่มั้ย ไอ้พี่ไทม์กำลังจีบกูงั้นเรอะ!?
ตั้งแต่เกิดมาไม่เห็นเคยมีใครมาจีบ แต่พอมีมาก็ดันเป็นผู้ชาย!
เอ๊ะ...จะว่าไป หรือว่าก่อนหน้านี้ก็มีแต่กูไม่รู้สึกตัววะ“...”
“พี่ชอบแปงนะ...”
“...”
“แล้วแปงล่ะ ว่าไงครับ...”
“...” ไม่ว่าอะไรทั้งนั้นแหละกูกำลังงง คิดอะไรไม่ออก
“...”
“...”
.
.
.
ผลัวะ! เด็กม.ปลายคนหนึ่งเปิดประตูส่วนที่เป็นห้องน้ำออกมาในสภาพเหงื่อโชก เล่นเอาผมสะดุ้งเฮือก เอ่อ...นี่น้องเข้าส้วมหรือไปผ่านสมรภูมิรบที่ไหนมาเนี่ย
“พี่ครับ! จะตกลงหรือไม่ตกลงกันยังไงก็รีบๆตอบซะทีเหอะครับ…ผมนั่งลุ้นจนขี้ไม่ออกแล้วเนี่ย!” >>>TBC.
มาต่อให้แล้วๆๆๆ 555 ไอ้น้องแปงมันพวกความรู้สึกช้า มึนได้ตลอด ขนาดโดนรุกหนักขนาดนี้ยังไม่รู้สึก กร๊ากกก ต้องลงทุนไอ้พี่ไทม์ของเราบอกเอง
น้ำก็ยังคงท่วม เพราะฉะนั้นเรื่องนี้จะคงยังอยู่เป็นกำลังใจให้คนน้ำท่วมต่อไป จนกว่ามนจะหมดมุก เอิ๊กกก อยากให้ได้คลายเครียดกันบ้างอะไรบ้าง ช่วยกันได้นิดนึงก็ยังดี เป็นกำลังใจให้เสมอ ขอบคุณทุกการติดตามค่า
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] Flood เพราะน้ำมันท่วม!? Up!!! 3 /1/55 P.18 [END]+ตอนพิเศษมาแล้วว! (อ่าน 142987 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก