หัวข้อ: [เรื่องสั้น] Flood เพราะน้ำมันท่วม!? Up!!! 3 /1/55 P.18 [END]+ตอนพิเศษมาแล้วว!

[yowyow]

ฮ่าๆๆๆ "สวยในที่มืด!!"

ฮาดี ชอบๆๆๆ

เจิมคร้าบบบบบ

[fahsai]

“ท่าทางแปงจะสวยในที่มืดจริงๆ” 

แปง น่าสงสารจริงๆ  ใครว่าแปงสวยในที่มืด  แปงสวยทุกที่ ทุกเวลาอยู่แล้วจ๊ะ   

พี่ไทม์ ข้อมูลแน่นจริง นะค่ะนี้ 

 

[fannan]

ขนาดนั้นสวยในที่มือแถมโดนขอผ้าอนามัยอีก


ไม่ขำก็ไม่ได้ละงานนี้

[bulldog17]

ฮากระจายยย ๕๕๕๕
มันจะไม่อะไรหรอก....ถ้าไม่มีคนทักผิด 2 คนละนะ
ทำใจ....สวยในที่มืดนะอิหนู กร๊ากกก กก!!

[praseat]

  .....สวยในที่มืด...น่ากลัวนะผมว่า...อิอิ

[KML_APPLE]

โอ้ว หนุก-.,-
รอดูกันต่อไประหว่างพี่ไทม์กับน้องแปง 555

ปล.เราก็อยู่ชลบุรีนะ 555

[oiruop]

สนุกนะ รีบมาต่อ 

[Rafael]

 
.

.

ไทม์ Mode :

“ไทม์ ว่างนักก็มาขับรถให้พ่อนั่งมา วันนี้พ่อขี้เกียจขับ”
“แหม เห็นผมว่างหน่อยเป็นไม่ได้เลยนะพ่อ”
“ก็เห็นแกเดินลอยไปลอยมาแล้วมันขัดลูกหูลูกตา ไม่ขับก็ไปสอน...เลือกเอา”
“ขับก็ขับครับพ่อ วันนี้ผมไม่มีอารมณ์สอน...”
“ไปๆ งั้นก็รีบไปเลย ไม่ต้องลีลา”
.

พ่อผมเป็นอธิการบดีอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งครับ และนั่นก็คือเหตุผลว่าทำไมตอนนี้ผมถึงได้มาเดินเตร็ดเตร่อยู่ในรั้วมหา’ลัยแบบนี้ ผมจบปริญญาตรีและโทคณะนิติศาสตร์ครับ งานหลักของผมก็คือเปิดบริษัทรับว่าความที่ผมหุ้นร่วมกับเพื่อนเอาไว้ แต่เผอิญช่วงนี้มันค่อนข้างจะเงียบ ผมก็เลยดูเหมือนคนว่างงานจัดจนบางทีพ่อหมันไส้มากก็จับโยนงานให้ ให้ผมเป็นคนขับรถบ้าง ส่งผมไปเป็นอาจารย์บรรยายพิเศษให้นักศึกษาคณะนิติศาสตร์บ้าง
แต่ก็นะครับแต่วันนี้ผมไม่มีอารมณ์สอนจริงๆ เลยเลือกเป็นคนขับรถให้พ่อดีกว่า ผมเดินเล่นไปซักพักก็มาหยุดนั่งพักใต้ต้นไม้หน้าคณะสถาปัตฯ เพราะอีกเดี๋ยวพ่อก็คงโทรมาตามให้ผมขับไปนู่นไปนี่อีก พ่อบอกไว้แล้วครับว่าวันนี้ธุระเยอะ
“ไอ้แปง ไอ้แปงโว้ยย ถ้ามึงช้าอีกสามวิพวกกูไม่รอมึงแน่...”
“ไอ้เหี้ย...พวกมึงก็รู้ว่ากูเร็วที่สุดได้แค่นี้ เห็นใจกูหน่อย กูไม่ได้ขายาวเหมือนพวกมึง!”
“รู้ตัวแล้วเสือกตื่นสาย ใครมันจะไปอยากรอวะ”
“บ่นอยู่ไอ้พีช...แฮก บ่นมากกว่าแม่กูอีก...โอ๊ย กูหายใจไม่ทัน...”
“สมควร! ไปๆ ไอ้แปง ไม่มีเวลาให้มึงพักหายใจแล้วโว้ย...”
“เดี๋ยวสิ...แฮก กูจุก...เดินไม่ไหว”
“โว้ยย ไอ้นิก ไอ้ไลท์มาช่วยกูหิ้วไอ้แปงขึ้นตึกเร็ว ก่อนที่จะพากันสายไปมากกว่านี้”
ผมนั่งมองกลุ่มนักศึกษาสามสี่คนยืนเถียงกันอย่างนึกขำ ก็ดูไอ้ตัวเล็กมันทำสิครับขนาดต้องให้เพื่อนหิ้วขึ้นไป ตอนแรกที่เห็นผมคิดว่าเด็กผู้หญิงนะนั่น แต่พอเปิดปากด่าเพื่อนเท่านั้นแหละถึงได้รู้...แต่แม่งผู้ชายอะไรวะ โคตรจะน่ารัก!
.

.

หึหึ คณะสถาปัตฯงั้นเหรอ...สงสัย...ผมจะต้องแวะมาบ่อยๆซะแล้วมั้งเนี่ย.
.
.

แล้วก็ครับ หลังจากวันนั้นผมก็จะคอยหาเวลาว่างมานั่งเล่นแถวหน้าคณะสถาปัตฯอยู่บ่อยๆ  รู้สึกเหมือนตัวเองโรคจิตยังไงไม่รู้...เผลอทีไรเป็นต้องมาทุกที


สงสัย...หัวใจมันจะเรียกร้อง!


แต่ก็แค่นั้นแหละครับได้แต่มานั่งมองอยู่ทุกวัน...ย้ำครับ...ได้แค่มอง น้องยังไม่รู้จักผมด้วยซ้ำ แต่ผมนี่สิรู้ประวัติน้องจนทะลุปรุโปร่ง เรียกว่าเหมือนรู้จักน้องมาซักสิบปี  ถามว่าได้ข้อมูลมาจากไหน...ปกติผมก็ไม่ค่อยใช้หรอกครับไอ้เส้นสายอะไรเนี่ย...แต่งานนี้เพื่อข้อมูลน้องผมเลยต้องขอยืมชื่อพ่อมาใช้ให้เป็นประโยชน์นิดๆหน่อยๆ อย่างเช่นไปห้องระเบียนบ้าง หลอกถามเอาจากกลุ่มเพื่อนๆน้องบ้าง แล้วก็กำชับกันนิดหน่อยประมาณว่าพี่ถามแล้วห้ามใครไปบอกแปงล่ะ... เห็นไหมผมโคตรจะลงทุน!?
เมื่อรู้ข้อมูลทุกอย่างที่จำเป็นสำหรับการ ‘รุก’ ...เรื่องจะ ‘รัก’ มันก็ดูเหมือนจะไม่ยากใช่มั้ยครับ


แต่มันไม่ใช่อะ เพราะตอนนี้ผมมีบางอย่างที่คิดไม่ตก

ผมจะเข้าหาน้องยังไง!


ผมนั่งคิดอยู่เป็นอาทิตย์เลยล่ะว่าจะเข้าไปทำความรู้จักกับน้องยังไงดี
คิดไปคิดมา คิดจนมหา’ลัยปิดเทอมอะครับ!!!
ผมล่ะโคตรจะเซ็งตัวเอง ป่านนี้น้องคงกลับบ้านไปแล้ว โว้ยย...สงสัยต้องรอเทอมหน้าซะละมั้งกู

‘ประกาศจาก ศปภ. ขณะนี้มวลน้ำจากทางเหนือได้ค่อยๆไหลลงมาโอบล้อมบริเวณ...แล้วแต่เราเชื่อว่าแนวกระสอบทรายที่ทำไว้จะสามารถต้านทานกระแสน้ำไว้ได้...’

 อะ...นั่นมันแถวๆเขตบ้านผมนี่หว่า...


ประกาศแบบนี้ ท่วมแน่!!!


พอได้ยินข่าวปุ๊บพ่อผมก็รีบออกไปมหา’ลัยเลยครับเพราะเอกสารสำคัญที่ยังไม่ได้เก็บมีอีกเพียบ ซึ่งพ่อก็บอกว่าเสร็จแล้วก็คงอยู่ที่มหา’ลัยเลย ส่วนผมก็ให้อยู่บ้านเก็บข้าวของที่สำคัญขึ้นชั้นสองแล้วค่อยเก็บสัมภาระที่จำเป็นไปอยู่ศูนย์อพยพแทน
กว่าจะเก็บเสร็จ จะตีสามแล้วครับ เหนื่อยโคตรให้ตายเหอะ!
ผมจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างเร็ว คว้ากระเป๋าแล้วลากมอ’ไซด์ออกจากบ้านเลยครับ ทางไปศูนย์อพยพมันก็ไปได้หลายทางนะครับ แต่ผมก็เลือกไปทางที่ต้องผ่านหอน้อง...คือแบบ...ไม่เห็นตัวแต่อย่างน้อยผ่านหน้าหอก็ยังดีวะ
ขี่ไปน้ำมันก็เริ่มไหลตามาอะครับ...


แนวกระสอบทรายต้านอยู่ เชื่อได้มากก!!!


พอใกล้จะถึงแถวหน้าหอน้องตาผมมันก็อดที่จะหันไปมองไม่ได้...ถึงจะรู้ว่าน้องคงกลับบ้านไปแล้วแต่...

เฮ้ย...ไอ้เด็กที่ยืนอยู่หน้าหอรูปร่างเหมือนแปงเลยเว้ยย...หรือ น้องไม่ได้กลับบ้าน!?

เร็วกว่าความคิดผมรีบขี่เข้าไปใกล้ๆให้ได้มองเห็นกันชัดๆ

ซ่า!

เอิ่ม...ทั้งชัดทั้งเต็มเลยครับ
.

เต็มทั้งตาผม  เต็มทั้งตัวน้อง!
เปิดตัวกันได้ประทับใจเกินคาด!


แปง...พี่ขอโทษ พอดีพี่ลืมว่าตัวเองขี่มอ’ไซด์อยู่
.

แต่... ไหนๆก็ไหนๆแล้ว...พี่ก็พอจะรู้ว่าน้องกำลังจะไปไหน...แล้วพี่ก็คิดว่าน้องจะจำพี่ได้ติดตา...เพราะพี่มั่นใจในสีเสื้อที่พี่เลือกมาใส่วันนี้มาก!
จะรู้จักกันแบบนี้ก็น่าสนุกดีไปอีกแบบนะ ฉะนั้น...เจอกันแบบบังเอิญอีกครั้งที่ศูนย์อพยพเลยละกันครับ...น้องแปง

.

ผมมาถึงศูนย์อพยพก่อนหน้าน้องซักพัก รีๆรอๆอยู่นานจนเห็นน้องมาถึง คือเห็นสภาพน้องชัดๆแล้วแบบ...เอ่อ  เน่ามาก แต่ผมจะขำก็ขำไม่ออกครับ เพราะรู้ดีว่าส่วนหนึ่งมันก็ความผิดผม
เห็นน้องยืนมึนๆหาที่หาทางอยู่ซักพักก็เหมือนจะหาที่ถูกใจได้ ซึ่งนั่นเป็นมุมที่ดีเลยทีเดียวครับ แล้วผมจะช้าอยู่ทำไมล่ะ...

ตัดหน้าโลดดด!

ผมวางสัมภาระลงก่อนจะแกล้งล้วงโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่น และไม่ต้องรอนาน...กวางน้อยของผมก็เดินเข้ามาติดกับแล้วครับ

จึก จึก

น้องใช้เท้า! ย้ำว่า เท้า! น้องใช้เท้าสะกิดผมครับ! ร้ายใช่เล่นเลยแฮะ
ผมทำท่าเงยหน้าขึ้นไปมองน้องนิดนึงก่อนจะก้มลงมาทำเป็นไม่สนใจ หึหึ อารมณ์นี้มันอยากแกล้งเด็กดื้อน่ะครับ
แต่...น้องก็ยังไม่ละความพยายาม ยังคงใช้เท้าสะกิดผมต่อไป
“นี่น้อง...วันหลังถ้าจะมาขอเงินก็หัดขอให้มันดีๆกว่านี้หน่อยนะ...ไปๆ เอาไปห้าบาทแล้วไปได้แล้ว พี่รำคาญ...”
ผมล้วงเหรียญห้าบาทจากกระเป๋ากางเกงแล้วส่งให้ น้องหน้าเหวอไปพักนึงเลยครับ เล่นเอาผมแทบหลุดขำ แต่ก็ต้องกลั้นเอาไว้
“กูไม่ใช่ขอทานเหอะ!” พูดโคตรจะเพราะเลยครับแปง
“อ้าวเหรอ...งั้นก็ขอโทษด้วยนะ พอดีลุคน้องมันให้น่ะ”
ผมตอบกลับไปด้วยเสียงนิ่งๆเหมือนเดิม แต่จริงๆนี่แทบกลั้นยิ้มไม่อยู่ น้องมันน่ารักจริงๆให้ตายสิ ถึงจะอยู่ในสภาพแบบนี้ก็เหอะ
“...ถ้าไม่ใช่ขอทานแล้วมาสะกิดพี่ทำไม”
“ที่กู...”
น้องทำหน้ายู่ก่อนจะชี้มาตรงที่ที่ผมนั่งอยู่
“ตรงนี้?”
“เออ...มึงแย่งที่กู”
“ไม่เห็นมีป้ายบอกซักตัวว่าของน้อง”
ท่าทางน้องเริ่มหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัดเลยครับ แต่...ผมเพิ่งรู้ว่าการแกล้งน้องเนี่ย...มันสนุกกว่าที่คิด
“จะยืนเป็นบ้าหอบฟางอยู่อีกนานมั้ยน้องน่ะ” หาไปก็ไม่มีแล้วครับที่น่ะ เหลือแค่ตรงนี้ที่เดียวนั่นแหละ หึหึ
“แล้วจะให้ไปนั่งตรงไหน ที่เต็มหมดแล้วเนี่ย”
“ก็ตรงนี้ไงครับ”
“แต่...”
“...อยากยืนก็ตามใจ...แต่พี่ยังไม่ได้บอกซักคำนะว่าห้ามน้องนั่ง”
เหมือนจะเพิ่งนึกได้ น้องเกาหัวแก้เก้อก่อนจะวางสัมภาระลงข้างๆผม
“เออ...น้อง...แต่ก่อนจะนั่งพี่ขออะไรอย่างนะ”
“...”
“ถ้าจะอยู่กับพี่ตรงนี้ น้องช่วยไปอาบน้ำก่อนนะ เพราะกลิ่นตัวน้องมันสุดยอดมาก”
ผมก็แหย่น้องเล่นไปงั้นแหละครับ ตัวน้องมันไม่ได้เหม็นขนาดนั้นหรอก แต่ท่าทางน้องมันจะเชื่อที่ผมพูดจริงๆ พอผมพูดจบน้องเลยค้อนให้ผมทีนึงก่อนจะรีบรื้อของในกระเป๋าเป้แล้วหนีไปอาบน้ำทันที
โอ๊ย...จะทำตัวน่ารักไปถึงไหนกันครับ
แค่นี้พี่ก็หลงจนไม่รู้จะทำไงแล้วเนี่ย

>>> TBC

มาลงช้าเพราะวันนี้เปิดเทอม เฮ้ออ เบื่อมาก ช่วงนี้กีฬาสี ทำงานกันวุ่ยวายไปหมด 
ตอนนี้ให้พี่ไทม์เค้ามีบทบ้างอะไรบ้างนะคะ หลังจากฟังน้องแปงพล่ามมานาน เปิดเผยทุกข้อเท็จจริง เอิ๊กกก
เห็นแต่ละคอมเม้นท์แล้วชื่นใจ จะพยายามมาต่อให้ทุกวันเท่าที่ทำได้นะคะ  ยังเป็นกำลังใจให้ผู้ประสบภัยเหมือนเดิม
 ขอบคุณสำหรับทุกการติดตามค่า

ป.ล.ขอถาม ตอนหน้ายังอยากอยู่กับพี่ไทม์หรือจะเข้าโหมดน้องแปงต่อดี จัดได้ตามรีเควสสส

[donutnoi]

แม้จะเปิดตัวไม่ค่อยประทับใจ แต่หลังจากนี้ไปเอาใจน้องแปงมาให้ได้นะไทด์

สนุกค่ะ รอตอนต่อไป

[♠DekDoy♠]

แหมมมมมพ่อคุณ เปิดตัวได้ประทับจิตมากกกกก
แปงจะรู้มั้ยน๊ออออว่ามันเป็นแผน 555

[golove2]

ตอนหน้าขอ พี่ไทม์ อีกสักตอน

 

[gumrai3]

เปิดตัวได้ประทับใจมากพี่ไทด์  เเถมเเกล้งแปงอีก

[IIMisssoMII]

ตอนหน้าน้องแปงเลยคะ

[bangkeaw]

เพียงเห็นหน้าก็ชอบน้องแปงซะแล้ว แถมยังเปิดตัวซะน่าประทับใจ

[Heladasless]

น่ารักอ่ะ

[ben~ya]

แม้น้ำท่วม เรายังหานิยายที่เข้ากับเหตุการณ์ได้อีก

[ณ ที่เดิม™]

พี่ไทม์แอบน่ารัก 

[silverphoenix]

พี่ไทม์น่ารักอ่ะ!!!  ขอพี่อีกตอนนะ

หรือถ้าคนเขียนจะเขียนน้องแปงก็ตามใจค่า  อ่านหมดแหล่ะ 55555

+1 มาอัพไวๆน้า

[yeyong]

ตอนไหนก็ได้
ชอบทั้งนั้น

[VICTORY]

แอบรักเค้าฝ่ายเดียว
น่าสงสารพี่ไทม์ อิอิ

[ooopimmyooo]

น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตอนหน้าขอพี่ไทม์อีกตอนนึงนะคะ

[POPEA]

พี่ไทม์เล่าน่ารักดีค่ะ
ชอบนิยายเรื่องนี้ ตามกระแสสุดๆ
 

[killy]

ขอน้องแปงได้ใหมอ่ะ น้องแปงเล่าแล้วฮาดี เอิ๊กๆๆๆ

[Pumpkin]

ชอบพี่ไทม์ว่ะ พี่โคตรกวนตีนเลยอ่ะ
ถึงการเปิดตัวของพี่แกมันไม่น่าประทับใจสักเท่าไรนัก แต่มันตราตึงใจน้องแปงของพี่สุดๆเลยล่ะ แถมเสื้อที่ใส่ก็ทำให้จำไม่ผิดตัว น้องแปงเลยได้รู้จักพี่ไทม์เลย ฮ่าๆๆ

[numyzaa]

เปิดตัวพี่ไทม์ได้น่ารักมาก พบรักที่ศูนย์อพยพ

[พี่วันเสาร์]

น้องแปงคงจะประทับใจไม่มีวันลืมเลยพี่ไทม์
แถมพี่ยังไปแกล้งน้องเขาอีกน้องคงจะโคตรประทับใจมาก
นิยายน่ารักดีคะเข้ากับเหตุการณ์ช่วงนี้มาก
+1จ้า

[seaz]

เข้ากับสถานการณ์ได้อีกนะ
น่ารักทั้งคู่เลย พี่ไทม์ - น้องแปง

[fahsai]

พี่ไทม์  เนียนนนนนได้อีกนะค่ะ   
แปงน่ารัก 

 

[ratnalin]

พี่ไทม์น่ารักอ่ะ >///< เปิดตัวได้ประทับใจ(คนอ่าน)สุดๆ 555

รอบหน้าเอาของพี่ไทม์อีกก็ได้ค่ะ ฮาดี ^^

ปอลิง เปิดเทอมแล้วก็สู้ๆน้า

[papa]

น่ารักอ่ะ  ตอนหน้าขอทั้งคู่เลยได้ไหมคะ