หัวข้อ: [เรื่องสั้น] Flood เพราะน้ำมันท่วม!? Up!!! 3 /1/55 P.18 [END]+ตอนพิเศษมาแล้วว!

[Giniz]

ชอบคู่นี้อ่ะ เปลี่ยนจากเรื่องสั้นเป็นเรื่องยาวไม่ได้เหรอ
ส่วนตอนหน้าใครจะมาเล่าก็ได้ รออ่านหมดจ้า

[ronlbb]

พระเอก  แผนนายหมดเลยว่างั้นเหอะ

ไทม์หัวหมอใช้ได้เลย

[pimkung]

ว้ายยยย เรื่องเข้ากับสถานการณ์มาก 
ตอนหน้าขอเป็นพี่ไทม์ละกันค่ะ 55

[Moonmaid]

  :oni2:พี่ไทม์เปิดตัวแรง

[niippii]

อ๊ายยยยย  พี่ไทม์  อย่าแกล้งน้องสิ 55555

[ิbenejeng]

ไทม์น่ารักดีแหะ  ตอนนหน้าขอแปงดีกว่า ดูฮาๆ ไม่หวานเกิน

[lidelia]

ตกลงคือพี่ไทม์แกล้งทำซะงั้น เนียนจริงๆ 

[kinjikung]

ทำเนียนเชียวพี่ไทม์ของเีรา อ่ะคริ อ่ะคริ
น้องแปงไม่รอดแน่ ๆ

[Virgin_J]

พี่ไทม์ >>>> เนียนได้อีก

น้องแปง >>>> (เป็นผู้หญิง) เนียนกว่า ^______________^


      "มาต่อเร็วๆ นะคะ"

[Rafael]

 

.

ไทม์ Mode :

ผมนั่งรออยู่พักนึงน้องก็เดินกลับมาในสภาพเสื้อผ้าหน้าผมเรียบร้อย แถมปะแป้งมาด้วยอีกต่างหาก
“เออนะ แบบนี้ค่อยอยู่ร่วมกันได้หน่อย...”
“หยุดพูดไปเลย ที่เป็นแบบนั้นก็เพราะมึงอะแหละ”
“หือ? อะไร พี่ไปทำอะไรน้องตอนไหน” ไม่รู้ไม่ชี้
“ว้อยย เวลามึงขี่มอ’ไซด์ ผ่านน้ำอะ ไม่มีใครสอนรึไงให้เกรงใจคนเดินข้างทางบ้าง! มันเปียก แล้วก็เหม็นมากเข้าใจม๊ายยย” เอาแล้วครับจัดเต็มแหกปากใส่หน้าผมแบบไม่ยั้งกันเลยทีเดียว
“อ่าวหรอ สรุปตอนนั้นคือน้องเองสินะ...”
“อ๊ากก ไอ้บ้า ไอ้นิสัยเสีย ทำผิดแล้วยังไม่รู้จักขอโทษ คนบ้าอะไร มีดีแค่หน้าตา”
“ประโยคหลังจะถือว่าเป็นคำชมนะ...แต่ไม่มีใครสอนเหรอว่าเวลาพูดกับผู้ใหญ่น่ะ ต้องพูดให้มันเพราะๆเป็นเด็กเป็นเล็ก พูดจาหยาบคาย ไม่น่ารักเอาซะเลย”
“กูไม่เด็กแล้วเหอะ...ว่าแต่คนอื่นตัวเองผู้ใหญ่ตายแหละ...ชิส์”
“ผู้ใหญ่กว่ารึเปล่าไม่รู้แหละแต่รู้ว่าพี่อายุมากว่าแปงหกปี”
แค่นั้นแหละครับน้องถึงกับนั่งอึ้งไปชั่วขณะ...ยัง ยังไม่หมดแค่นี้หรอกครับน้องแปง
“ไม่ต้องทำหน้างงหรอก นายปวันรัตน์  สกุลเกียรติ ชื่อเล่น แปง เกิดวันที่ 25 ตุลาคม น้ำหนัก 47 ส่วนสูง165 ปัจจุบันศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 1คณะสถาปัตฯ มหาวิทยาลัย...”
“พอแล้ว! นี่มึงเป็นพวกโรคจิตเปล่าเนี่ย เราไม่เคยรู้จักกัน แล้วทำไมมึงรู้ข้อมูลกูเยอะขนาดนี้”

อันนี้ไม่เถียง เพราะ ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง!!

“แค่นี้ยังน้อย...พี่รู้...มากกว่านี้อีก”
“ได้ไง! บอกมาเดี๋ยวนี้เลยนะว่ามึงเป็นใคร...บอกมาๆ บอกมาเดี๋ยวนี้!”
น้องไม่พูดเปล่าแต่แถมด้วยการกระโดดมาทางผมอย่างแรง จนผมที่ยังไม่ทันตั้งตัวแทบจะลงไปนอนแอ้งแม้งกับพื้นถ้าไม่ยันแขนไว้ซะก่อนแถมมือทั้งสองข้างของน้องก็ยังกำเสื้อผมไว้ซะแน่น เอิ่ม...
“โอ๊ย ใจเย็นแปง กระโดดลงมาได้ ถึงตัวจะเบาแต่เล่นทิ้งแรงลงมาขนาดนี้พี่ก็เจ็บนะ”
“ไม่ลุก และถ้าไม่บอกก็จะทับให้ตายอยู่ตรงนี้แหละ!”
“โอเค ไม่ลุกก็ไม่ต้องลุก ถ้าแปงไม่อายคนอื่นก็...ตามสบาย”
ตามสบายเลยครับน้องถ้าน้องไม่แคร์สายตาชาวบ้านที่จ้องอยู่พี่ก็ไม่เกี่ยง


จัดเต็มได้เลยครับแปง!


ไม่นานหรอกครับ น้องก็ถึงกับหน้าแดงก่อนจะเด้งตัวออกแทบไม่ทัน สงสัยจะเพิ่งรู้ตัว...ว่าแต่จริงๆจะอยู่นานอีกนิดพี่ก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ


เพราะมุมนี้ก็วิวดีใช่เล่น!


“หึหึ พี่เตือนแล้วไม่เชื่อเองนะ”
“หุบปาก เรื่องของเรายังไม่จบ...อย่าเปลี่ยนเรื่อง ตอบมาเดี๋ยวนี้”
“เรียกพี่ดีๆก่อนสิ พูดจาแบบนี้ใครมันจะไปอยากตอบ” ก็อยากให้เรียกพี่ดีๆบ้างก็แค่นั้น
“ลีลาว่ะ! แล้วจะให้เรียกว่าไร กูไม่รู้จักชื่อมึง”
“ไทม์ พี่ชื่อไทม์ นายทิวา โรจนไพศาล เกิดวันที่...”
“ไม่ได้อยากรู้ประวัติ...ถามแค่ชื่ออย่างอื่นไม่ต้องบอก”
แต่พี่ว่า รู้ไว้ซักหน่อยก็ดีนะ เพราะเราคงต้องเจอกันอีกยาวว เผลอๆก็อาจจะตลอดชีวิต
 “...มึงเป็นอะไรกับอธิการบดี”
“พี่บอกให้เรียกพี่ว่าไงครับแปง” พอเห็นน้องเริ่มกลัว ผมก็ยิ่งอยากแกล้ง ไหนๆก็ไหนๆแล้วครับขออีกนิดนึงเหอะ
“พี่ไทม์...พี่เป็นอะไรกับอธิการบดี พอใจรึยัง”
“โอเคๆ ถึงจะยังไม่ค่อยถูกใจแต่ก็พอให้อภัย...พี่ก็เป็นลูกชายของอธิการบดีมหา’ลัยที่แปงเรียนอยู่ไง”
พอผมพูดจบน้องก็นิ่งไปเลย ท่าทางจะคิดหนักเลยสิ ดื้อกับผมไว้เยอะดีนัก
“เอ้าหวัดดีครับพ่อ มาอยู่นี่ได้ไง...”
ผมแกล้งส่งเสียงแล้วมองไปทางด้านหลังน้อง วะ...เท่านั้นแหละ หน้าน้องนี่ซีดเป็นกระดาษเลยครับ
“ฮ่าๆ ถึงกับหน้าซีดเลยเหรอแปง ล้อเล่นน่า น้ำท่วมขนาดนี้พ่อพี่เค้างานยุ่งจะตายไม่มีเวลามานี่หรอก”
“ไอ้บ้า...เล่นงี้ไม่สนุกนะ”


น้องว่าก่อนจะหันหลังให้ผมแล้วล้มตัวลงนอน  อ้าว...



งานงอกซะงั้นกู!!


“ขอโทษๆ ก็เห็นแปงเงียบไป พี่เลยแหย่เล่นน่ะ” ผมสะกิดหลังน้องเบาๆ
“...”
“แปง แปง โกรธพี่หรอ”
“...”
“แปงไม่อยากรู้แล้วเหรอว่าทำไมพี่ถึงรู้จักแปง...”
“...”

เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ขณะนี้...ง่ะ น้องงอนผมอย่างจริงจังแล้วครับพี่น้อง!


พรึบ!

ไฟดับ...เฮ้อ ให้มันได้อย่างนี้สิ ผมหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดก่อนจะรีบควานหากระบอกไฟฉายในกระเป๋า
“เฮ้ยยย!”
เสียงน้องร้องขึ้นข้างหลังผม ผมจึงผละจากการหาไฟฉายแล้วหันไปดูแต่ก็เห็นน้องก็หันกลับไปแล้ว ท่าจะง้อยากซะล่ะงานนี้

“ขออภัยในความไม่สะดวกนะครับ ขณะนี้กระสอบทรายที่เราวางกั้นไว้ได้เกิดรอยรั่วทำให้น้ำได้ไหลทะลักเข้ามาภายในศูนย์บางส่วน เพื่อความปลอดภัยของทุกคนเราจึงต้องขอตัดการจ่ายกระแสไฟฟ้าทั้งหมด...”

“แปง แปง เป็นอะไร”
ผมขยับเข้าไปใกล้น้องมากขึ้นเมื่อเห็นน้องนั่งชันเข่าแล้วซุกหน้าลงกับแขน อย่าบอกนะว่าน้องร้องไห้!
“ยุ่ง!”
น้องตอบกลับมาแบบนั้นผมเลยได้แค่ถอนหายใจเบาๆแล้วจำใจกลับไปหาไฟฉายในกระเป๋าต่อ

สงสัยกรรมจะตามสนอง แกล้งน้องไว้เยอะ
.

.

“แบร่!”
“อ๊ากกก! ผีหลอก! ฮืออออ”
น้องร้องเสียงดังลั่นทำให้ผมที่เพิ่งหาไฟฉายเจอพอดีหันไปดูด้วยความตกใจ
เมื่อส่องไฟไปก็เห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งยืนหอบผ้าห่มกับไฟฉายแกล้งทำเป็นผีหลอกน้องอยู่ ส่วนน้องก็นั่งหลับตาปี๋ด้วยความกลัวแถมน้ำตาไหลพรากๆ

เฮ้อ...เด็กหนอเด็ก


อีกคนก็ขี้แกล้ง...อีกคนก็ขี้กลัว


“ไม่ต้องกลัวนะแปง ลืมตาขึ้นมาดูสิ น้องเค้าแค่อยากเล่นด้วยเฉยๆ...น้องครับ วันหลังไม่เล่นแบบนี้แล้วนะ เห็นมั้ยพี่เค้ากลัวจนร้องไห้แล้วเนี่ย” ผมดุ
“ฮึก...ฮึก”
“ขอโทษครับพี่ ผมแค่อยากเล่นด้วย ไม่นึกว่าพี่จะกลัวขนาดนี้”
“อะอืม...” น้องเงยหน้าขึ้นมาตอบทั้งน้ำตานองหน้า
“ขอโทษจริงๆนะครับพี่...เฮ้อ...ชาตินี้ผมคงไม่ได้แต่งงานแล้วล่ะ...”
“หือ? ทำไมล่ะครับน้อง”
ผมรีบถามกลับไปด้วยความงง มันเกี่ยวไรกันวะ!
“ก็...ก็...แม่ผมเคยบอกว่า...ถ้าผู้ชายคนไหนทำผู้หญิงร้องไห้...ผู้ชายคนนั้นจะไม่ได้แต่งงานไปตลอดชาติ...”

เจอแบบนี้เข้าไป...


น้องถึงกับน้ำตาแห้ง!



“พี่ไทม์ เอาไฟฉายมานี่...น้องครับ น้องมองหน้าพี่ดีๆนะครับพี่ส่องหน้าพี่ให้น้องมองชัดๆแล้ว พี่เนี่ย ผู้ชาย ผู้ชายครับน้อง ไม่ใช่ผู้หญิง เพราะฉะนั้นน้องสบายใจหายห่วง ชาตินี้ยังไงน้องก็ได้แต่งงานครับ”
น้องแย่งไฟฉายในมือผมไปส่องหน้าตัวเองให้เด็กคนนั้นดูแบบชนิด โคลสอัพ!
“อ้าว หรอครับ พอดีมันมืดๆผมเลยมองไม่ค่อยชัด...แต่ว่าตอนนี้ถึงผมจะมองชัด ยังไงพี่ก็เหมือนผู้หญิงอยู่ดี”
น้องถึงกับหน้างอเลยครับ ก็แหม อุตส่าห์ลงทุนส่องให้ดูชัดๆขนาดนี้แล้ว แต่...ผมว่าเด็กมันก็พูดถูกนะ...
 “ว่างๆผมจะแวะมาเล่นด้วยใหม่นะพี่...”

เมื่อเด็กคนนั้นเดินกลับที่ไป น้องก็นอนหันหลังให้ผมอีกครั้งแถมคราวนี้ยึดไฟฉายผมไปอีก เออเฮ้ย...ยึดกันแบบนี้เลยเหรอครับน้องแปง
และยัง...ยังไม่ทันต้องนอนกันหรอกครับ...
“เอ่อ...น้องคะๆ โทษทีนะ น้องมีผ้าอนามัยให้พี่ยืมมั้ยคะ พอดีของพี่มันหมดแล้ว หายืมไม่ได้”
“คือพี่ครับ...ผมไม่พกของแบบนั้นหรอกครับ ผมผู้ชายครับพี่ พี่ลองไปถามคนอื่นดูเถอะครับ”
“อ้าว เหรอคะ ขอโทษที พอดีมันมืดๆแล้วรูปร่างน้องมันก็คล้ายๆผู้หญิงน่ะ งั้นพี่ไม่รบกวนแล้วนะ”
“ฮ่าๆ...”
ไม่ไหวแล้วครับ กลั้นไม่อยู่จริงๆ คราวนี้ถึงกับขอยืมผ้าอนามัย!!!

“หัวเราะอะไร!”

น้องหันกระบอกไฟฉายมาส่องหน้าผมที่นั่งกุมท้องขำอยู่ โอ๊ยย ให้ตายสิ...



ไม่ไหวจะฮา!



“โทษทีๆ...ตอนแรกก็ว่าจะไม่ขำแล้วนะ...แต่พอดีเห็นเหตุการณ์สองครั้งติดแบบนี้...พี่ก็เลยอดคิดไม่ได้...”
“คิดว่าอะไร พูดให้มันดีๆนะ”
.
“ท่าทางแปงจะสวยในที่มืดจริงๆ”

น้องแทบจะปากระบอกไฟฉายใส่หน้าผมอะครับถ้าผมไม่ยกมือห้ามไว้ก่อน...นี่ก็ไม่รู้น้องจะยิ่งงอนผมหรือเปล่า...แต่ก็นี่มันเรื่องจริงนี่นา...ใช่มั้ยครับทุกคน!


>>>>TBC.

โว้ววว ชีวิตช่วงนี้มันช่างวุ่ยวาย เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเด็กม.6!!! มีข่าวว่าจะลดแกทแพท จะยกเลิกสอบตรง!! ทำกันเยี่ยงนี้ได้ไง...เฮ้ออ เหนื่อย!
พอๆ พักเรื่องชีวิต กลับเข้ามาที่นิยายของเรากันต่อ สมาชิกใหม่ๆเข้ามาอ่านเพิ่มทุกวัน เห็นแล้วชื่นใจ หายเหนื่อยได้บ้าง น้ำยังท่วมกรุงเทพไม่เลิก เป็นห่วงอย่างจริงจัง ยังเป็นกำลังใจให้ทุกคนเสมอนะคะ ไม่ไหวจริงๆก็ชลบุรียินดีต้อนรับ ขอบคุณสำหรับทุกการติดตามค่า

ป.ล. พรุ่งนี้อาจจะมาต่อช้าหรือดึกหน่อย เพราะพรุ่งนี้เลิกช้า+เรียนพิเศษอีก แต่สัญญาตอนหน้าน้องแปง Come Back!!! จ้า

[winamp]

  อ่า น่ารักมากอ่ะแปงแปง.

[fahsai]

สนุกมากกกกกค่ะ ชอบๆ

[ณ ที่เดิม™]

ฮา สวยในที่มืด 

[kinjikung]

มุมพี่ไทม์น่ารักแบบกวน ๆ โคตรรรรร
แปงงอนเยอะ ๆ

[ratnalin]

555 สู้ๆนะจ๊ะเด็กม.6 พี่ผ่านช่วงเวลานั้นมาแฃ้วแหละ 

ยังไงก็ยังกดไลค์ "สวยในที่มืด" 

ได้ทีเอาใหญ่เลยนะพี่ไทม์

 

[Akamei]

ขอพี่ไทม์เล่าคร๊า...
5555555555
น่าร๊าก  ก ก ก อ่ะค่ะพี่
><

[Rhythm]

 
แปงน่ารักๆ รอจ้า

 

[Loveunomore]

สนุกดีอ่า มาเป็นกำลังใจให้จ้าาา ^ ^

[gumrai3]

พี่ไทม์เเกล้งน้องเเปงเยอะนะ

[dawnthesky]

สวยในที่มืด ช่างคิดไปได้นะนายไทม์

[silverphoenix]

ตอนหน้าก็รุกเลยนะค้าาาาา

+1 จ้า

[malula]

เรื่องน่ารักมาก พี่ไทม์วางแผนตั้งแต่ต้นเลย แถมอิงกระแสน้ำท่วมเปิดตัวได้อีก

[ronlbb]

แนะนำว่าเปลี่ยนเรื่องยาวไหม  เราชอบอ่ะ

[i-love-you]

ใน สถานการณ์ แบบเนี้ย   คลายเครียด  นิดนึง

ถือว่า มันไม่ได้แย่   เสมอไปตลอด  เฮ้ยยยย

[♠DekDoy♠]

งามอย่างมีคุณค่า ต้องงามในที่มืดนะนู๋ 

[- คราส -]

ไทม์น่าร้ากกก 

[Giniz]

รักแปง หลงแปง โอ๊ย เด็กอะไรน่ารักจัง 

[Oilsaoo]

พี่ไทม์เเกล้งน้องเยอะน่ะเนี่ย

[POPEA]

สนุกดีจ้ัา, รอตอนใหม่นะ ~
้เซ็งเหมือนกันอะคนเขียน เลื่อนสอบ gat pat ไปมีนานู่น ลดเหลือครั้งเดียวอีกตะหาก !
เท่านั้นยัีงไม่พอยกเลิกสอบตรงอีก เพิ่งสมัครศิลปากรไปเองอะ เสียเงินฟรีๆ เสียดายโอกาสมากมาย แค่ดีที่บ้านเราอยู่ระยองน้ำไม่ท่้วม

[chaoyui]

ท่าทางแปงจะสวยในที่มืดจริงๆ