กระดานแผ่นนี้...ขอที่ให้ผมได้ไหมครับ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: กระดานแผ่นนี้...ขอที่ให้ผมได้ไหมครับ  (อ่าน 205957 ครั้ง)

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586

 :o  จ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

สงสัยอะไรกันนักหนาฟ่ะ  แต่ก็ไม่เอา...ไม่บอกหรอก  อิอิ  ปล่อยให้จิ้นกันต่อไปก็แล้วกันนะเคอะ  :laugh3:

เรื่องของเรื่องมันก็มีอยู่ว่า.....


"ไอ้นุ!!" พี่คมสันประธานรุ่นเรียกชื่อผมดังมาแต่ไกล

"อะไรเพ่?  เรียกซะดังเชียว  เมียไม่ว่างมาหาหรอเลยมาเรียกใช้บริการผม"

"เหอะ! หุบปากเสียๆ ของแกไปเลย  ไม่ใช่เรื่องนั้นโว้ย  แต่พี่มีงานมาให้แกทำ"

"เอาอีกแระส์  พอมีงานก็มาจิกหัวใช้  พอไม่มีงานก็ไปลัลล้ากับเมียสองคน  ผมน้อยใจเป็นเหมือนกันนะพี่"

"ไม่ต้องเลยแก!  เอาเรื่องงานก่อน..งานนี้สำคัญวะ"

"งานไรพี่?  ดูซีเรียสจัง"

"ก็งานเลี้ยงต้อนรับพวกนักศึกษาที่จะมาร่วมประชุมกับเราไง...พี่ยังหาพิธีกรไม่ได้...พี่เลยนึกถึงแก  เห็นแกพูดมากดี...น่าจะทำได้"

"กรีดดดดดดดดดดดดดดดดด  เดี๋ยวๆ เพ่  ผมน่ะไม่ได้มีพ่อชื่อโรเบิร์ตนะจะได้ไปสปีคออกไมค์อยู่หน้างานแบบนั้นได้  พี่คิดผิดคิดใหม่ได้นะ  ผมว่าพี่คิดใหม่ทำใหม่เหอะ"

"ไม่รู้หละ!  พี่ตัดสินใจแล้ว  ขี้เกียจคิด...งานอื่นก็ยุ่งฉิบ!  ตกลงแกเอางานนี้ไปทำนะ  ห้ามเถียง!  มันงานเพื่อส่วนรวมโว้ย  ห้ามปฏิเสธ...ไม่งั้น....หนาว  :ฮึ่มม:"

"พี่คมสันอะ....  ก็ผมพูดภาษาอังกฤษไม่เป็นนิ  แล้วยิ่งไปเป็นพิธีกรแบบนี้ด้วย...ยิ่งไปกันใหญ่เลย"  :monkeycry4:

"เอานา...ไม่ตายหรอก  แล้วไงเดี๋ยวพี่จะช่วยพากย์อยู่ด้านหลังนะ"

"เอางั้นหรอ?  ก็ได้ครับ  แต่พี่อย่าทิ้งผมนะ"  :11111:

"เออๆ  แล้วไงแกไปคุยกับน้องเปิ้ลด้วยนะเกี่ยวกับพวกลำดับการแสดงไรงี้...พี่ก็จำไม่ค่อยได้  เอาเป็นว่าแกไปคุยรายละเอียดกับน้องเค้าเองก็แล้วกันนะ  พี่ไปก่อนหละ  วันนี้พี่รีบ!"

"จะรีบไปรับเมียอะดิ  ชิส์!  ขอให้เมียทิ้ง"

"เออ...ปากดีนะแก  ถ้าเมียฉันทิ้งจริง...ฉันจะกลับมาเอาแกทำเมีย"

" :o อย่าพี่อย่า  ผมกลัวแล้วครับ  รีบไปรับเมียพี่เหอะไป  น้องไม่แซวแล้วคร้าบบบบบบบบบบ"

"เออๆ  งั้นพี่ไปก่อนนะ"

"ครับผม" 

แง....แล้วตูจะทำไงต่อไปดีเนี้ย?  :เศร้า2:
......................................................

"จริงๆ แล้วมันก็ไม่มีไรมากหรอคะพี่นุ  ปีนี้เปิ้ลจะจัดงานเป็นธีมเหนือ  เลยไปขอแรงให้เด็กชมรมชาวเหนือมาช่วยแสดงน่ะคะ  นี้คะ...พวกรายละเอียดเกี่ยวกับการแสดงทั้งหมด" น้องเปิ้ล...สาวสวย(?)ประจำภาควิชายื่นเอกสารมาให้ผมชุดหนึ่ง  ผมก็เปิดดูผ่านๆ ก็เป็นชื่อชุดการแสดงแล้วก็มีคำบรรยายเป็นภาษาไทย....อธิบายว่าการแสดงแต่ละชุดนั้นคืออะไรมีความเป็นมายังไง  ทำไมต้องแต่งตัวแบบนี้  ใช้แสดงในโอกาสไหนเป็นต้น อะครับ

"แล้วพี่ต้องทำไงมั่งอะเปิ้ล?"

"พี่ก็ออกไปพูดกล่าวต้อนรับ  ชวนให้เขากินข้าว  ชมการแสดง  แล้วก็เล่นเกมส์"

"อะไรนะ?  มีเล่นเกมส์ด้วย  โอ่พระเจ้า!  ไม่นะน้องเปิ้ล  พี่ทำไม่ได้  พี่ต้องตายแน่ๆ เลย  ฮื่อ..."

"ก็ไม่ยากหรอกพี่  พี่ก็ไปเขียนเป็นสครปต์เตรียมเอาก่อนสิคะ  แล้วก็ค่อยเอามาพูดในวันงาน  เอ้อ! เปิ้ลเกือบลืมไป  พี่นุต้องพูดแนะนำรายละเอียดของการแสดงพวกนี้ที่เปิ้ลให้ไปด้วยนะคะ"

"ห๊า!  งานนี้พี่ต้องตายแน่ๆ เลยน้องเปิ้ล  ก็ดูสิบรรยายซะอย่างละครึ่งหน้ากระดาษแบบนี้  แล้วพี่จะพูดถูกได้ยังไงวะ  ตูยิ่งโง่ๆ ภาษาอยู่ด้วย"

"ก็เปิ้ลถึงบอกให้พี่นุไปเขียเป็นสคริปต์เตรียมมาก่อนไง  แล้วพอวันจริงก็เอามาอ่านให้พวกนั้นฟัง  เท่านี้ก็เรียบร้อย"

"เรียบร้อยเตรียมฝังเลยนะสิจ๊ะน้อง  แงๆ  พี่ทำไปรอดไหมนะเนี้ย?"  :เศร้า2:
..............................................................

"อะไรกันวะเนี้ยยยยยยยยยส์?  ตูแปลไม่ออกเลยเว้ย  ทำไมมันยากฉิบ...อย่างงี้วะ  แปลอังกฤษเป็นไทยยังพอทำเนา  แต่แปลไทยเป็นอังกฤษทำไมมันยากจังวะ  แล้วตูจะทำไงดีวะเนี้ย  เฮ้อ....กลุ้ม  เล่นเน็ตแก้เซ็งดีกว่า"

ว่าแล้วผมก็.........

"พี่น้องครับ  ผมต้องการความช่วยเหลือแบบเร่งด่วนเลยครับ  ใครเก่งภาษาอังกฤษก็เข้ามาซิปผมหน่อยเร็วๆ  ช่วยผมด้วยครับที่รัก!"

ปิ่งป่อง!!! (เสียงสัญญาณเตือนว่ามีคนซิปเข้ามา)

"เป็นไรมากเปล่าครับ?   มีไรให้ผมช่วยครับ  บอกได้นา"

"แงๆ ท่าทางจะมากเอาการอยู่เหทือนกันครับ  คือผมต้องแปลบทความสั้นๆ เกี่ยวกับการแสดงของทางเหนือเป็นภาษาอังกฤษอะครับ  แต่ผมแปลไม่ได้  แปลไม่ออก แงๆ"

"ไหนๆ ครับ  ผมขอดูหน่อย  แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าผมจะแปลถุกหรือเปล่า?"

"เย้ๆๆๆ  ดีมากน้อง (อ้าว! ไปเรียกเขาว่าน้องซะงั้น..ก็มีนเคยชินนิ!) คืองี้นะ  มันมีอยู่ว่า..............................."

"เป็นไงครับ?  อย่างงี้พอไหวไหม?"

"โห! เยี่ยมเลยวะ  เก่งโคตรๆ  ดีๆ ขอบใจมากนะ  เออๆ  เล่นเอ็มปะ!....ขอหน่อยจิ  จะเอาไว้คุยด้วย"

"พี่จะเอาไว้ใช้งานต่อคราวหน้าก็ว่ามาเหอะครับ  ผมรู้ดี"

"แหม่ก็นะ  นิดส์นึง  อิอิ  เอามา! อย่าโอ้เอ้  ตกลงจะให้ไม่ให้"

"ให้ก็ได้ครับ  เอาไปเลย .......อย่าแสดงเมลบนบอร์ด.com"

"เออๆ แล้วไงวันหลังพี่จะออนคุยด้วยนะ  วันนี้ขอตัวไปท่องให้ขึ้นใจก่อน  ขอบใจนะ"

"เหอเหอ  ครับ  ไปเหอะ"

แล้วผมก็ออกมานั่งท่องบทความนั้นต่อไป.....  อิอิ  สบายแฮ่  มีคนใจดีมาช่วยแล้ว  แต่เออ!  เมื่อกี้ลืมถามไปว่ามันชื่ออะไร?  แล้วคราวหน้าจะเรียกชื่อมันถูกไหมวะเนี้ย  ตูหนอตู  บื้อจริงๆ  :seng2ped:

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
น้องปลาคร๊าฟมาแล้ว  เล่าต่อสอง เล่าต่อ  :yeb:
ปล. เลิกเรียกเจ้แล้วละ เพราะไม่ยอมเฉลยว่ายังไงแน่

jammy

  • บุคคลทั่วไป
เย้ๆๆ เจ๊องมาลงต่อละจะได้อ่านซะที :give2:

ออฟไลน์ A GE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1174
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
โอเคคับ  ท่าทางตอนนี้องค์ที่ลงเปนชายชะปะคับ :laugh3: :laugh3:  ก็เรียกเฮียนุแล้วกัน :pandalaugh: :pandalaugh:  พอองค์ลงเปนผู้หญิงก็ค่อยเรียกเจ๊  :kikkik: :kikkik:   แบบนี้เวิร์คมั๊ยคับ :fox2: :fox2: :fox2:

abcd

  • บุคคลทั่วไป
กลับมาเปงภาคเฮียนุเหมือนเดิมแย้ววว ดีจายยย  : 222222:
เรียกเจ๊แล้วมานมะชินง่ะ

โหยยจุดกำเนิดตำนานรักน้องปลาคร้าบบบบบคือการใช้งานเค้านี่เอง :laugh3:

ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
ภาคนี้เป็นเฮียนุ  รับแซ่บคร๊าบบบ...... เฮียนุสุดหล่อ  :give2:
งั้นตอนนี้นุก็ใช้บริการน้องเค้าซะเต็มคราบเลยดิ  มาอยู่ Ottawa หาเรื่องคุยบ่อย ๆ อะเปล่า
ขอให้จีบติด  :loveu:  :loveu:  :loveu:

meemewkewkaw

  • บุคคลทั่วไป
ตามมาอ่านเรื่องของเฮียนุต่อ :yeb:




 :kikkik:

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
ตามมาให้กำลังใจเจ๊..เอ้ยเฮียนุ :yeb:

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
ตอนนี้เป็นภาค เฮียนุ อวตาร

เอ้า......ตามอ่านต่อคับ เฮีย พยายามจะไม่หลุดเรียก เฮียนุ ว่า เจ๊ นะ 555 :laugh3:

raindrop

  • บุคคลทั่วไป
   
อิอิ   เข้ามาตามเชิญชวนของเพื่อนรุ่นพี่   :fox2:     
อ่านยังไม่จบนะ อ่านจบตอนภาคที่เป็นเรื่องแมท   
ภาคใหม่เดี๋ยวเซฟไปอ่านก่อน


 : 222222:       
   

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
มาเมนต์ได้แล้วเหรอ  raindrop สุดสวย 
มาว่าเพื่อนรุ่นพี่ ชิส์  แก่กว่าเราอีกมาทำเนียน  ตรูละเบื่อ  :angry2:

ยินดีต้อนรับน้า  อิอิ (พูดแทนอิเจ้)  :loveu:  :loveu:  :loveu:

วาซาบิ

  • บุคคลทั่วไป
,มาตอกบัตรอ่านต่อจ้า ภาคนี้ให้เรียกเฮียนุ ใช่มะจ๊ะ  :kikkik:
รอออ่านอยู่น๊า :yeb:

ออฟไลน์ ไอ้หัวแห้ว

  • ยิ่งมืดเท่าไหร่ ยิ่งเห็นดวงดาวชัดเจน...
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +568/-5
เพิ่งอ่านจบครับ
ใช้เวลาอ่านเกือบทั้งวันเลยนะเนี่ย
แต่สนุกมากครับ


 :o

อ่านถึงตอนจบ แล้วตกใจมากเลย
(เรื่องของแมทน่ะ)
แบบ คือ "อึ้ง" ไปเลย  :เศร้า1:

ไม่รู้จะว่าไง...
เฮ้อ...เศร้าๆ อ่ะ

อ่านแล้วก็อยากกลับบ้านจัง
เง้อๆ เจ้สอง (เอ๊ะ หรือเฮียนุ ดีหว่า)
ชอบนั่งรถไฟเหมือนผมเลยอ่ะ 

ป.ล. รอเรื่องของน้องปลา(คราฟ?) อยู่ฮะ


 :yeb:

min_min

  • บุคคลทั่วไป
แฮ่ๆๆๆๆ  เพิ่งตามมาอ่านเรื่องนี้ทันเฮ้อเหนื่อยๆๆๆ 2วันมะได้หลับมะได้นอน
อ่านมาแรกๆๆฮาได้ใจมาดเลยแต่ทำไมพอถึงตอนจบ น้ำตาไหลเปนทางเลยอ่ะ
เนี่ยเกือบท่วมบ้านแล้ว  ตอนแรกๆที่อ่านก้อคิดนะว่าอิตานี่มาบ่นไรของมันแต่พอได้อ่าน
มากขึ้นๆเริ่มอินจัดเหมือนกะอยู่ในเหตุการณ์ จนสุดท้ายกลายเปนแฟนคลับลับๆๆ งิงิ
ขอบอกว่าพี่อ่ะเข้มแข็งมาก  แถมแรงได้ใจมากๆด้วย
สู้ๆนะคับ โสดก้อใช่ว่าจะมะดีนะ อิอิ  (หาคนร่วมคานซะงั้น)
ปล.ขอแอบตามเปนแฟนขับลับๆนะคับป๋ม


 :impress: :impress: :impress: :impress: :impress:

ifwedo

  • บุคคลทั่วไป
โอ้เข้ามาตามอ่านจากหน้าแรกถึงหน้าสุดท้ายเมื้อยคอมากๆๆเลย(ถ้าเมื้อยปากจากการ.จะดีอยู่ฮิๆ) อ่านแล้วสงสารเจ๊นุจัง(ชื่อเหมือนเพื่อนผมเลยมันอยู่เชียงใหม่ตอนนี้กะลังขยันเรียนภาษาอยากเป็นแอร์สาวสุดฤทธิ์) ว่าไปไมแมทเลิกง่ายจังเนอะเท่าที่อ่านมาเจ๊ก็ไม่ได้ทำไรแย่ มีแต่แมทซิขอมากจังเลย ขอเจ้าชู้แค่คนเดียวพอว่ายังมามีเบิ้ลสองเบิ้ลสาม ยังกะน้องพลับแด๊กโอวัลตินไปได้ ชิชะโมโห แต่ไงซะขอให้เจ๊มีความสุขกับสิ่งใหม่ๆที่กำลังจะเข้ามาหาเจ๊นะแต่งเมื่อไรจะแอบไปรับช่อดอกไม้แต่ไม่สีทองที่เจ๊โยนนะกั๊บ

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
อิอิ  หวาดดีเคอะทุกคน ทั้งแฟนคลับและแฟนขับ ชิส์

คืองี้นะ  ที่ไม่ได้เข้ามาในกระดานนี้นะ มันเกิดเรื่องขึ้นเยอะเลย

สรุปว่ากะน้องปลาคร๊าฟนั้นนะจบลงแล้ว อิอิ  แต่อย่าไปรู้เลยว่ามันจบแบบไหน    :laugh3:  เอาเป็นว่า  น้องเค้าไปเรียนต่อในที่ใกล้แสนไกลก็แล้วกันนะ  เราสองคนก็แยกย้ายกันไปแต่โดยดี  :undecided:

เอาเป็นว่ามีเรื่องจะเล่าให้ฟัง  วุ้ย! มันเป็นเรื่องที่ไม่คาดฝันแบบสุดๆ  เรื่องมันก็มีอยู่ว่า......

"นุ! แกทำไรอยู่วะ" นังติ้มศรีเพื่อนเลิฟสมัยเรียนมหาลัยที่ปักษ์ใต้โทรมาจิกหัวด้วยสำเนียงทองแดงสุดริ้ด

"ตักน้ำไปรดพระอาทิตย์อยู่  ร้อนอิบหาย"  ผมตอบตามแบบฉบับเดิมๆ "แล้วนี้แกโทรมาทำไมไม่ทราบ  ฉันนึกว่าแกลงไปนอนเล่นในกุโบร์แล้ว"  กุโบร์คือสุสานของชาวไทยมุสลิม

"บ้าอะดิ  ชั้นจะโทรมาชวนแกลงไปใต้"

"ไปทำไม?  ไปดูผลงานการวางระเบิดของแกเร๊อะ  หนอยแน่ะ! เดี๋ยวนี่วางเป็นว่าเล่นเลยนะ  สาแก่ใจแกแล้วสิท่า"

"นังบ้า!! แกหาเรื่องให้ฉันแต่วันเลยนะ  ตกลงแกจะไปไม่"  มันถามคาดคั้นด้วยสำเนียงทองแดงแบบเปลี่ยนเรื่องกะทันหันตามใจมันอีกแล้ว

"ไปหาดใหญ่นะเร๊อะ  ไปทำไม...ใครจะออกลูก?"

"ยังไม่ออกแต่ไอ้นิ่มมันจะแต่งงาน"

"นังนิ่ม!!!!  แต่งงาน!!!!!  พระเจ้า  อะไรดลใจมันเนี่ย  ฉันรับไม่ได้"  :serius2:

"รับไม่ได้ก็เรื่องของแกแต่เจ้าบ่าวก็คือไอ้เป้ไงแกจำได้ไหม?"

"ห๊า!! ไอ้เป้!!  ไอ้นิ่มมันไปทำอีท่าไหนไอ้เป้ถึงตาบอดใจมืดไปแต่งงานกะมัน  กรีดดดดดดดดดดดดดดดดด  ฉ้านรับไม่ด้ายยยยยยยย(รอบสอง)"  :oak:

"นังทุเรศ!  เพื่อนจะแต่งงานออกจะเป็นเรื่องดี  ตกลงว่าไง...ไปเปล่า?"

"ไป!"

"อ้าว....ไมแกตอบง่ายจัง"

"เอ๊ะ! นังนี่  พอถามมากก็หาว่าเล่นตัว  พอตอบง่ายๆ ก็สงสัยอีก  เดี๊ยวฉันไม่ไปเสียเลย  แล้วเออนี่! มีใครไปบ้างอะ"

"ก็มีฉัน แก นังหมูอ้วนแล้วก็ไซนีกับพวกที่อยู่ที่หาดใหญ่"

"งั้นไอ้เจก็ไปด้วยอะดิ?"  ผมถามสิ่งที่กังวลเมื่อต้องลงไปงานเพื่อนฝูงกันแบบนี้

"ไปมั้ง!  ก็มันเรียนต่ออยู่ที่นั้นนิ"

อ๊ายยยยยยยยยยยยยย  ตายแล้วครับ  ไอ้เจ...อดีตรักแรกของผมก็ไปร่วมงานนี่กะเขาด้วย  มิได้การหล่ะ....ผมจะต้องรีบไปเสริมความงามเพื่อการนี้โดยด่วนเสียแล้ว

"แค่นี้ก่อนนะแก  ฉันต้องรีบไปแล้ว"

ผมรีบวางสายทันทีแต่ก็ไม่วายได้ยินเสียงทองแดงเล็ดลอดมาตามสายแต่ผมก็ไม่ได้สนใจหรอกว่านังติ้มศรีมันจะพูดว่าอะไรต่อ  ก็คนมันรีบจะไปเข้าคอร์สนวดหน้านวดตัวนี่เคอะ  (หล่อนเป็นเจ้าสาวหรือยะ?)

.......................................................

"อีนังพวกนั้นมันอยู่ไหนกันหวา  นัดที่ไหนไม่นัดดันมานัดที่หัวลำโพง  หากันง่ายตายหละ!"  ผมเดินบ่นกะปอดกะแปดให้ไอ้วุฒิฟังตอนเดินสอดส่ายสายตามองหานังพวกนั้น  แต่คิดว่าคงหาไม่ยากเพราะนังพวกนั้นมันตัวยังกะตุ่มสามโคก อิอิ

"นั้นไง! คนนั้นใช่ปะ?" วุฒิชี้นิ้วไปที่ตุ่มใบเล็ก(นังติ้มศรี)ก่อนเลย

"เออใช่ๆ  ฉันลืมไป.....มัวแต่ชะเง้อหา  รู้งี้ก้มหามันคงจะเจอตั้งนานแล้ว"

"แกๆ" นังตุ่ม(ติ้ม)ศรี กระโดดกวักมือเรียกผมอยู่เหยงๆ ข้างๆ มันก็มีกองกระเป๋าสัมภาระปานว่าจะไปสักสามเดือนกับนังบี้เพื่อนผมอีกคน  บี้น่ะ.....เมื่อก่อนเธอสวยนะครับ  เป็นถึงดาวคณะ  แต่ตอนนี้เธอเปลี่ยนแปลงตัวเองไปเป็นเดือนเต็มดวงนานแล้วครับ  อืดได้ใจจริงเพื่อนฉ้านนนนนนนนนน  :laugh:

"ไอ้นุ!  ดีใจจังเลยที่ได้เจอแก  ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ"  นังบี้ทักผมพร้อมดึงผมไปกอดครับ

" :sad5: เบาๆ นังพังบี้! เอางวงแกออกไปเดี๋ยวนี้นะ  ฉันหายใจไม่ออก"

"แม้! นังนี่  ปากเสียคงเส้นคงวาเชียวนะแก"  มันว่าผมแต่มันก็ยังหัวเราะรื่น  ผมเองก็ดีใจไม่แพ้มันหรอกครับ  ตอนที่ผมมีเรื่องตบกะเด็กในภาคฯ  จนกลายเป็นเรื่องใหญ่โตก็ได้พวกมันนี่หละครับที่ยังคุยด้วยกับผม

"อ้าว! แกจะได้ไม่ทักผิดคนไง  ปากเสียอย่างฉันมันจะมีสักกี่คนกันเชียว  แล้วนี้ตัวอะไร  กบเรอะ?"  ผมหันไปกัดนังติ้มศรีที่ยืนยิ้มอวดรอยบุ่มสองข้างแก้มเมื่อมีคนแปลกหน้าอย่างวุฒิอยู่ด้วยในวงสนทนา

"........"  มันยังเงียบ

"อ้าว! ยังอมระเบิดพลีชีพเอาไว้ในปากเรอะ  ถึงได้ไม่ยอมพูด  ห๊า?!"

"บ้า..."  ในที่สุดมันก็ยอมอ้าปากออกมากแบบอาย

"ใครน่ะแก?"  นังบี้เอาพุงอ้วนๆ มันกระแทกสีข้างผม

"ใคร?  อ้อ...ไอ้วุฒิ  เพื่อนฉันเอง"

"เพื่อนหรือว่า....อุอุอุ"  นังบี้ทำเสียงเล็กเสียงน้อยนัยตาเปี่ยมด้วยเลศนัยสุดริ้ด

"เพื่อนจริงๆ" ผมยังยันหนักแน่น

"เพื่อนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน"  นังติ้มศรีพูดเสียงยานคาง  เพราะมันมีความหมายโดยในว่า "มากกว่าเพื่อน"  แหม่! พอพูดได้ก็กัดฉันเลยนะ  o12

"ตามใจพวกแก..  เอาละ  กลับไปได้แล้ววุฒิ!  ขอบใจที่มาส่งนะ  แล้วไงจะโทรหานะ"

"อืม..ได้  เดินทางดีๆ นะ"

"คะ!"  อิสองตัวนั้นมันแย่งซีนผมตอบซะงั้น  ตูหละกลุ้มกะเพื่อนเจงๆ  o7
..............................................


"ทางนี้ๆ"  นังเหยินไซนีกระโดดกวักมือเรียกพวกผมที่กำลังขนของลงจากรถไฟกัน  เมื่อวานพวกผมโทรสั่งให้หล่อนมารับที่สถานีด้วย

"ดีแก  สวยขึ้นเป็นกองเลยนะตั้งแต่ขึ้นมาจากกุโบร์เนี้ย"  ผมเปิดฉากถล่มมันแบบไม่ให้ตั้งตัว  ซึ่งก็ได้ผลครับ  นังไซนีมันทำหน้าแบบว่าเอ๋อเหรอไปประมาณสามวิ

"นังบ้า!  ฉันสวยมาตั้งนานแล้วยะ  ปากเสียนะแก  เดี๋ยวๆ  คืนนี้ฉันจะไม่ให้แกนอนค้างบ้านฉันคอยดู้!"  หล่อนปรามาสผมเสียงสูงเลยครับ...  มาเที่ยวนี้พวกผมกะว่าจะมาสุมหัวกันที่บ้านของไซนีครับ  ก็มันรวยนิ  มีบ้านสองหลังสามหลังทั้งที่ปัตตานีที่หาดใหญ่  แถมกว้างขวางสะดวกสบาย  ไหนเลยพวกผมจะไปเสียตังค์เปิดห้องนอนที่โรงแรม  สู่มาเกาะเพื่อนซี้กินไม่ดีกว่าเหรอ?

"โถๆๆๆ  ไซนีคนสวย  แกจำไม่ได้เหรอว่าฉันเป็นผู้มีพระคุณกับแกขนาดไหน  ถ้าไม่ได้ฉันนะ...แม่แกก็คงไม่ซื้อรถให้แกขับปร๋อไปปร๋อมาอย่างทุกวันนี้หรอกนะเว้ย"

"ยะ!"  ไซนีมันยอมรับแต่โดยดีครับ  ทำไมนะหรอ?  ก็มันเป็นเรื่องจริงนิ  ก็เรื่องมันมีอยู่ว่าตอนสมัยที่เข้าเรียนปีหนึ่งใหม่ๆ เลยนะผมอยู่กลุ่มเดียวกะไซนีและเพื่อนอีกสองสามคน(ตอนนั้นยังไม่รู้จักบี้กะติ้ม)  ที่ผมกะไซนีและเพื่อนที่เหลือสนิทกันมากเพราะว่าเรามานั่งร้องไห้ปรับทุกข์เรื่องการรับน้องด้วยกันทุกเย็นที่หน้าหอสาม-สี่(หอหญิงในมหาลัยครับ) ร้องไห้ไปก็ขำกันไปจนสนิทกัน
แล้วเรื่องมันมีอยู่ว่าแม่ของไซนีซื้อรถมอเตอร์ไซค์คันเล็กๆ ที่สมันนั้นนิยมกันมากให้ไซนีขับไปมาในมหาลัยแต่ด้วยความที่เธอยังขับไม่แข็ง  เธอจึงให้ผมเป็นสารถีจำเป็นให้

"นั่งดีๆ นะแก"  ผมเอี้ยวคอไปบอกไซนีที่ก้าวขึ้นมานั่งซ้อนผมด้านหลังแล้วกำลังขมวดชายกระโปรงวุ่นวายอยู่  ส่วนผมก็นะ...จัดทีจัดทางให้ตัวเองเหมือนกันก็รถมันคันเล็ก  ส่วนผมนะตัวยังกะควายเมื่อเทียบกับรถคนนี้  :sad4:

"เออๆ  แกขับไปดีๆ นะ  ชั้นไม่อยากตกรถตาย"

"นังปากเสีย  ฟันเหยินไม่พอปากยังเสียอีก"

"เชอะ!  เดี๋ยวฉันก็สวยแล้วยะ"  ไซนีมันใส่เหล็กดัดฟันอยู่ครับซึ่งสมัยนั้นแพงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

"ไปหละนะ!"  ผมบอกก่อนออกตัวบิดคันเร่งขับมาตามทาง....ผมขับ  นังไซนีซ้อน  อร๊ายยยยยยยยยยยส์  ใครที่พบเห้นเข้าคงคิดว่าผมกะเธอเป็นแฟนกันแน่ๆ (ซวยมากๆ)

พอขับมาพ้นหอสมุดกำลังเลี้ยวเข้าคณะมันเป็นทางขึ้นเนินแล้วก็มีลูกระนาดขวางถนนขนาดใหญ่ด้วย  ผมก็บิดคันเร่งจนสุดเพราะต้องใช้กำลังแรงมากเพื่อให้รถคนเล็กที่มีคนซ้อนกันอยู่สองคนสามารถขึ้นไปได้  เสียงดังบรื้นๆๆ  ควันขโมงเชียวครับ และแล้วมันก็

"เหวอออออออออออออ   ไซนี"

ตุ้บ!

บรื้นนนนนนนนนนนนนน  โครม!!

.... "อู้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์"  ผมได้ยินเสียงตัวเองครวญครางด้วยความเสียวกระสัน เอ้ย! ไม่ใช่ ความเจ็บปวด  มันเกิดอะไรขึ้นเนี้ย  แล้วนังไซนีมันไปอยู่ไหนของมันแล้ววะ?  ผมนึกในใจแล้วเหลียวหันมองไปรอบๆ

....นั้น! รถไปจอดยกล้อค้างอยู่ที่โคนต้นศรีตรังข้างทาง
....นี่!  ตัวผม  นอนเอ้งเม๋ง  ดูดาวตอนกลางวันอยู่เมื่อกี้
....โน้น!  ถนน ที่ผมพยายามขับขึ้นเนินมาเมื่อกี้จนเจอกับพิษลูกระนาดเข้าเลยกลายเป็นสภาพแบบนี้  :o แล้วมันกองอะไรนะ

ผมเดินก้าวขากะเผลกๆ  เข้าไปดูใกล้ๆ

"นังไซนี!!!!!!!!!"

"....."  ไม่มีสัญญานตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก

"ไซนี"  ผมเรียกอีกครั้งแต่คราวนี้มีออฟชั่นเสริม....ผมเขี่ยๆ มันด้วยเท้า

"อีนังบ้า!  ฉันยังไม่ตาย  แต่อายแล้วก็จุกจนลุกไม่ขึ้นโว้ย"  ไซนีขึ้นโว้ยกับผมครับ  ปกติไซนีเป็นคนเรียบร้อยครับ  กะอีแค่ร่วงลงมาจากรถมอไซค์แล้วนอนโพสต์ท่าสวยเหมือนซุปเปอร์แมนอยู่บนถนนกลางแดดเปรี้ยงๆ อย่างนี้ทำให้ไซนี...เปลี๋ยนไป๋

"ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกๆๆๆๆๆๆ"  ผมก็บ้าไปแล้วครับ  ผมไม่สามารถบังคับให้ตัวเองหยุดหัวเราะได้เมื่อมาเจอไซนีในสภาพอย่างนี้เข้า  แสดงว่าเสียงตุ๊บเมื่อกี้คือเสียงที่ไซนีร่วงลงมาฟุบอยู่กับพื้นถนนคอนกรีตแบบนี้นะเหรอ  โอ้ย! ขำๆๆๆๆๆ

"นั้นพวกแกเล่นอะไรกันนะ"  นกเพื่อนซี้ผมที่เป็นหลีดคณะเดินกอดหนังสือเข้ามาก้มๆ เงยๆ ถามด้วยสายตาที่ผมยังจำได้ติดตาจนทุกวันนี้ "ว่างมากหรือไงกันนะพวกนี้?"
................................................
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-06-2007 17:54:35 โดย oaw_eang »

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
ตามตูดอิเจ้อย่างกระชั้นชิด

ภาคสองเหรออิเจ้

เอาใจช่วยเหมือนเดิมหนา

สู้ค้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

 :yeb:

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
ต่อกันเลยนะเคอะ  แบบว่าเครื่องกำลังร้อน   :laugh:
.....................................................................

"อู้ยยยยยยยยยยยยยย  หนุ่มนักเรียนนอกไดร์ผมปืดๆ" นังบี้แหย่หนวดเสือแต่หัววัน

"คะ! แม่เทพีสามโคกสามปีซ้อน  แม่สวยไม่สร่าง  สวยเหมือนฟ้าเดือนมืด"  ผมตอบโต้ทันควัน

"สวยยังไงงะ...ฟ้าเดือนมืด"  นังติ้มศรีถาม

"ก็สวยเฉพาะคืนที่ไม่มีแสงไง 5555"

"อีบ้า!!" นังบี้เขวี้ยงแปรงหวีผมมาให้

"หบายคายมากกกกกกกกกกก  ปาเพื่อนด้วยหวี  คุณครูที่โรงเรียนไม่สอนหรือไงแก?"

"สอนแต่ฉันจะปาแล้วก็จะทำแบบนี้ด้วย"  นังบี้ตอบแล้วก็วิ่งร้องแปร๋นๆ มากระทืบผม  เอ้ย! เอามือฟาดหลังผมอักๆ

"ฉันจะเจ็บนะโว้ย....คอยดูเดี๋ยวจะฟ้องไอ้เจว่าแกแกล้งฉัน" 
เจกะบี้เคยกุ๊กกิ๊กกันอยู่พักหนึ่งครับก่อนที่บี้จะหันไปสนพี่ไม้ว้ากเกอร์สุดหล่อแทน (พี่ไม้เป็นเพื่อนไอ้พี่สิทว้ากเกอร์สารเลวโหดเถื่อนที่สุดท้ายผมก็จับเอามาทำปั๋วอยู่พักหนึ่ง  :laugh:)

"กล้าหรอ?  แกพูดกะมันแล้วหรอ?"  นังบี้ย้อน....เล่นเอาผมจนแต้มไปเลยครับ  ก็ผมไม่คุยกะไอ้เจนานแล้วครับตั้งแต่มันทิ้งผมไปคั่วกะไอ้ต้อมเพื่อนเมเจอร์เดียวกัน (แต่ความจริง ผม บี้ ไซนี ติ้ม ต้อม เจ นิ่ม เป้  ก็เด็กเมเจอร์เดียวกันหมดแหละครับ  ส่วนโอ้มันคนละเมเจอร์เลยครับ  แต่ว่าไปเขม่นกันในห้องเรียนร่วมตามประสาเด็กเก่ง(โอ้)และเด็กโง่(ผม)ก็เลยซี้กะซะงั้น)

"ยะ  ฉันไม่กล้าคะ" ผมยอมรับความจริง  จริงๆ นะ  ผมยังหวั่นๆ อยู่ในอกเหมือนกันเมื่อรู้ว่า...วันนี้ผมอาจจะต้องเจกะต้อม พร้อมๆ กัน  ก็คนมันเคยรักมากนี่หว่าทำไงได้  รักมากรักแรง...ยังหารักไหนเทียมไม่ได้เลย(ยังเว้นกะไอ้โย่งคนนั้น)

"แกยังไม่คุยกะเจอีกหรอนุ"  คราวนี้เป็นไซนีที่มีบทขึ้นมาหลังจากหายยุ่งกะผ้าฮิจาบที่ใช้โพกหัวแล้ว  แหม๋! เล่นสีชมพูเข้าชุดกะเสื้อผ้าหน้าผมเลยนะแก  ส่วนนังติ้มศรีเลือกที่จะกลายร่างเป็นตุ่มสายเดียวสุดสวยน่ารักตามประสาของมัน

"ย้าง!  ก็ไม่มีไรจะคุยนี่หว่า  ก็เลยไม่ได้คุยกัน"

"เรื่องนั้นนะให้มันแล้วก็แล้วไปเหอะนะแก" ไซนีไซโคลผมอีกรอบ  ใช่ซี้! ก็แกซี้กะมันนี้หว่าตอนช่วงหลังๆ ก่อนจบอะ  o12  ส่วนเรื่องที่มันทำอะไรเอาไว้กับฉันก่อนหน้านี้แกก็เลยลืมไปเสียสนิทแล้วสินะ  นังเพื่อนเลิฟ

"เอาเหอะ! ยังไงฉันก็ไม่ไปตบกับพวกมันในงานหรอกนา"  ผมว่างั้นก่อนที่จะวางไดร์เป่าผมแล้วไปหยิบสูทสีครีมที่เตรียมไว้มาสวมทับ

"โห! หล่อวะแก  คืนนี้ฉันควงแกนะ" นังบี้พูดด้วยตาเป็นประกายอยู่ในชุดสีชมพูขับผิวขาวๆ ของหล่อนเช่นกัน

"ฉันด้วย"  นังไซนีว่า

"แล้วแกหละ?"  ผมหันไปถามนังติ้มศรีที่ยืนอมยิ้มตามเคย

"ไม่สน"  เอ๊ะ!  เธอมาแปลกครับวันนี้
...........................................................


....ผม บี้ ติ้มศรีและไซนีเดินไปในงานก็เจอพวกเพื่อนเด็กเมเจอร์เดียวกันรออยู่หน้างานหลายคนแล้ว

พวกนั้นส่งเสียงทักพวกผมกันเกรียวกราว  ผมค่อนข้างจะได้รับคำทักทายแกมชมมากเอาการอยู่ คนพวกนี้ส่วนใหญ่ตอนที่ผมมีเรื่องตบกันที่ภาควิชาจนผมต้องระเห็จตัวเองออกมาก่อนเวลาอันควรนั้น...คนพวกนี้ไม่คุยกะผมเลย  คล้ายๆ กะว่าทุกคนโทษว่าผมเป็นคนผิด  เป็นตัวการก่อให้เกิดความร้าวฉานในภาคฯขึ้น

ส่วนผมก็คร้านจะแก้ตัว  เลยปล่อยเลยตามเลย  จะมีก็แต่เพื่อนไม่กี่คนที่ยังคุยและทำตัวเหมือนเดิม  ซึ่งแน่นอนว่าผมก็ถือว่าพวกนี้คือเพื่อนซี้ของผม  ส่วนคนอื่นๆ  เมื่อถึงเวลาผมจะแก้แค้นเอาคืนอย่างสาสมเลยทีเดียว  แต่ก็มีบ้างแล้วครับที่ผมจัดการเอาคืนจนทุกวันนี้คนนั้นคงจำไปจนตาย อิอิ  ร้ายเนอะ?

"ยินดีด้วยนะนิ่ม  ไม่น่าเชื่อเลยว่าแกจะมีวันนี้กะชาวบ้านเขาได้เหมือนกัน"

"เอ้า! นุ  พูดอะไรอย่างนั้น  ฉันเป็นผู้หญิงนะ"

"ตรงไหน?"  ผมยียวนกลับไปและหันไปหาอีกคนนึง "คิดผิดคิดใหม่ได้นะโว้ยแก...ไอ้เป้  เอาจริงแล้วหรองานนี้  ฉันว่าฉันดูหญิงกว่าไอ้นิ่มอีกนะแก  สนมะ?"  :o9:

"......"  เป้ไม่ตอบ  ยืนยิ้มอย่างเดียว  แต่สีหน้าของเป้มีความสุขมาก

ผมปลีกตัวจากสองคนนั่น  ปล่อยให้เพื่อนๆ คนอื่นๆ เข้าไปรุมสะกรัมสองคนนั้นบ้าง  ผมเลี่ยงเดินไปยืนดูรูปแต่งงานของทั้งสอง  พอหันกลับมาจะเดินเข้างานเพราะนังบี้มาตามแล้ว  สายตาผมก็ไปเจอะกับสายตาของ....

"....เจ..."  เสียงเล็ดลอดออกมาเบาๆ จากริมฝีปากของผม

สองคนนั้นที่กำลังเดินเข้ามาก็หยุดนิ่งอยู่ตรงบันไดทางขึ้นเหมือนกัน  ดูเหมือนว่าผมจะเห็นสีหน้าดีใจของเจในแวบแรก..แต่แล้วมันก็หายไปทันทีเมื่อต้อมเดินเข้ามาจับมือเจไว้

"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะแก...ไอ้เจ  ต้อมด้วย"  บี้เป็นคนที่ทำลายความเงียบที่แสนอึดอัดนั้นลงเมื่อสองคนนั่นเดินเข้ามาใกล้ผม

"กลับมาเมื่อไหร่หรอ?"  เป็นเจที่ถามผมก่อน  เจยังเหมือนเดิม  รอยยิ้มอายๆ นั่นที่ผมหลงรัก  ดูสิ! มันยังแก้เขินด้วยท่าเดิมๆ...ก้มหน้าเกาท้ายทอย

"กลับมาเมื่อเดือนมีนาเอง  แล้วเจหล่ะ?"

"กลับมาเมื่อหลังปีใหม่  แต่งานยังไม่เสร็จเลยต้องกลับมาทำต่อ"  เจพูดยิ้มๆ ริมฝีปากบนของเจมีไรหนวดอ่อนๆ ขับให้หน้าเจดูเข้มขึ้นเป็นกอง

"พยายามเข้านะ....แล้วต้อมอะเป็นไงบ้างสบายดีไหม?"  ผมหันไปถามคนที่ยืนหน้าตึงอยู่หลังเจ

"ก็...อืม...สบายดี"  ต้อมตอบเท่านั้นจริงๆ แล้วก็ชวนเจเดินเข้าไปด้านในเลย

"แย่งของคนอื่นเขาไปแท้ๆ แล้วยังจะมาทำมึนตึงใส่ชาวบ้านเขาอีก"  บี้ที่ยังยืนบีบมือผมอยู่พูดตามหลังเมื่อสองคนนั้นเดินจากไป

"ช่างเขาเหอะ!  ฉันผิดเองที่ไม่ยอมเข้าใจตัวเองและบอกเจมันช้าเกินไป"

บี้มองหน้าผมตาละห้อย "สู้ๆ แก"

"คะ  ก็ฉันสวยนี่เนอะ  สวยๆ อย่างฉันไม่มีทางอดผู้ชายหรอก  อิอิ"  :laugh3:  ผมว่างั้น


......ผมเข้ามาในงานแต่ไม่ได้นั่งโต๊ะเดียวกันกับเจและต้อมที่นั่งอยู่กับกลุ่มพวกเรียนเอกสัตวะ  แล้วพิธีการต่างๆ ก็ดำเนินไปตามทางและหน้าที่ของมัน  ผมก็มัวแต่กิน เม้าท์ ด่า-นินทากัน แล้วก็กินจนไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างเลย  เพราะอะไรนะเหรอครับ  เพราะผมอยากแสดงให้เจเห็นว่า...เจไม่มีความหมายใดๆ กับผมเลย  เจก็แค่...อดีตที่ผม delete ออกไปจากหน่วยความจำส่วนตัวหมดแล้ว  จนถึงตอนที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวขึ้นไปขอบคุณแขกที่มาในงานั้นแหละที่นังบี้ถึงได้สะกิดผมให้ตั้งใจฟังสิ่งที่เพื่อนบนเวทีพูดบ้าง

ผมเงยหน้าขึ้นจากจานข้าวแล้วเช็ดปากลวกๆ ก่อนหันไปทางนั้น..เวที  ถูกตกแต่งสวยงาม  เค้กแต่งงานหลายชั้นวางเด่นอยู่ข้างหนึ่ง  บ่าวสาวก็ยืนพูดไปร้องไห้อยู่อยู่ด้านหนึ่ง  กลางเวที...จอโปรเจคเตอร์กำลังทำงานอยู่.....ภาพสมัยที่พวกเราเป็นนักศึกษากำลังโลดแล่นอยู่บนแผ่นผ้าใบสีขาวนั่น  มีภาพหนึ่งที่ทำให้ผมใจกระตุก...เป็นภาพนักศึกษาสามคนยืนกอดคนกัน...ผม...เจ....เป้ 

ผมใจหายวาบ...เป้ก็มีภาพนี้หรอ?  ไม่นะเพราะว่ามันถูกภ่ายด้วยกล้องของผมนิ  แล้วผมก็อัดให้เจคนเดียว  แล้วทำไมมันถึง....

"บี้ๆ  แกรู้ไหมว่าใครเป็นคนทำสไลด์ชุดนี้"  ผมถามเพื่อนสาว

"ไม่รู้สิ  แต่ว่าเมื่อกี้ฉันเห็นนะ"

"เห็นอะไร?"

"เห็นไอ้เจมองแกแล้วโดนไอ้ต้อมดึงให้หันกลับไป"

"เหรอ?  ช่างมันสิ1 ฉันไม่ได้สนใจนิ"  ผมว่าแล้วหันไปถามเพื่อนคนอื่น "ไซนีแกรู้ไหมว่าใครเป็นคนทำสไลด์"

"อ้อ!  เห็นนิ่มบอกว่าให้เจทำให้"

เจหรอ!  แล้วภาพเมื่อกี้...มันก็ต้องเป็นเจที่เลือกรูปสินะ  หรือว่า....ไม่มีทางหรอกแกเอ้ย  อย่าคิดมากดีกว่า  มันก็แค่...เรื่องบังเอิญ  :sad2:


.....ผมบัดเรื่องนั้นออกจากสมองแล้วทุ่มเทกับการทำตัวร่าเริงไปกับงานและเพื่อนฝูง  จนจบพิธีและส่งแขกผู้ใหญ่กลับไปแล้ว  คราวนี้ก็ได้เวลา....ปาร์ตี้แล้วคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-06-2007 18:46:34 โดย oaw_eang »

ออฟไลน์ A GE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1174
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
 :try2: :try2:  หวังว่าเจ๊สองคงไม่เมาเสร็จแล้วก็ลุกขึ้นมาท้าตบกะต้อมกลางงานนะครับ  o3 o3

ขอบคุณนะครับเจ๊  นึกว่าจะไม่ได้อ่านวีรกรรมของเจ๊ต่อแล้วนะเนี่ยะ o17 o17

ออฟไลน์ akitt

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 153
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
ขอแปะโป้งตามอ่านด้วยคน  :interest:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
ตามมาอ่านด้วยคน  :interest:
ท่าทางจะมีเรื่องมันส์ ๆ ตั้งแต่เริ่มงานเลยนะเนี่ย  o18
เจ้สู้ ๆ  o18  o18

ออฟไลน์ RN

  • Global Moderator
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3649
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1650/-14
ตามมาอ่านเรื่องของเจ๊...เพราะชอบลีลา......(การเขียนของเจ๊)..อิอิ

ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
หนุกดีเจ้ ฮาดี  :laugh:  :laugh:
เพื่อนสาวเจ้เยอะเต็มไปหมดเยย  งงนิดหน่อย  แต่ขำดีอ่ะ ชอบๆ
ว่าแต่จามีถ่านไฟเก่าอะป่าว  หรือว่าจาได้เจอคนใหม่นิ

รอตามติดขอบจอเสมอ เจ้ที่ร๊ากก  คิดถึ้งคิดถึง จุ๊บๆๆ  :like6:

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
อิเจ้มาแว้วววววววววววววววววววววว

 o13 o13 o13 o13

min_min

  • บุคคลทั่วไป
โอ้วววว  เจ้มาแว้ว
ชอบเจ้จัง  ฝีปากขั้นเซียน  ร้ายได้ใจมาก :angry2: :angry2: :angry2:

ชอบอ่ะ ปากร้ายแต่จริงใจ :like6:

เรื่องราวกะลังน่าติดตาม   รอลุ้นต่อไป......

ปล. ขอแบบมันส์ๆๆเน่อเจ้


 :interest: :interest: :interest: :interest:

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
อิเจ๊แสนสวยมาแว๊ววววววววววววววววววววววววว

ไม่ดิ ภาคนี้ต้องเรียก เฮียนุ ใช่เปล่า

คิดถึงสำนวนเจ๊จังคับ ด่าทีสั่นไปถึงข้างใน  o21 จนไข่แข็ง 555  :freeze:

มาต่อด่วนนะครับ อิเจ๊ที่ร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก  :give2:

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
หวาดดีเคอะทุกคน

อันนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นต่อจากที่อิชั้นกลับมา  เรียกได้ว่าเป็นภาคสองของตอนแรก  ดังนั้นเรียกอิชั้นว่าเจ้ตามเดิมนะเคอะ  เพราะว่าภาคแมนนั้นหมดไปแล้วด้วยเรื่องราวของน้องปลาคราฟมันจบลงไปแล้วและไม่ได้เอามาลง  :laugh:

ถึง....นู๋ป้อม   เจ้ด่าแล้วไข่แข็งเลยเหรอเคอะ  อารมณ์อ่อนไหวนะเนี้ย อิอิ
ถึง....เบเบ้      เจ้จะพยายามใส่สีตีไข่ให้มันนะเคอะ  เท่าที่พื้นฐานของเรื่องมันจะอำนวย
ถึงพูห์และ RN....     ขอบใจจ๊ะที่ติดตาม
ถึงมูม่....     งงตรงไหนอะ  แย่จัง  เจ้เขียนไม่ดีเลยนะเนี้ย  เพราะว่ามีคนอ่านแล้วงง  จะพยายามแก้ไขเคอะ  เออ! แล้วตกลงมู่จะกลับมาเมื่อไหร่เคอะเนี้ย  กลับมาไวๆ นะ
ถึงนู๋ Shell.....     ตอนนี้อะเจ้ก็ไม่กล้ารับประกันว่ามันจะมันส์ไหมอะดิ
ถึง A GE และ akitt.....    เข้ามาตามอ่านและเม้นต์เรื่อยๆ นะ  อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหนเน้อ  จุ๊ฟๆ
..................................................

"ปะ! บี้ ออกไปแดนซ์กับฉันหน่อย"  พอเสียงปี่เสียงกลองดังขึ้น  แข้งขาผมมันก็ขยับไหวริกๆ

"ไม่เอาอะ...  แกไปเหอะ  ฉันจะนังอยู่กับนังติ้มอยู่ตรงนี้แหละ"

"เอางั้นหรอ?  ตามใจแก  เดี๋ยวฉันออกไปหาพวกนังแยมกะไอ้วุฒิก่อนนะ"  คนละวุฒิกะที่ กทม. นะครับ  แต่ว่า วุฒิคนนี้ผมก็ชอบมันนะ  หล่อ ดำ สูงได้ใจ  ผมชอบคนผิวเข้มๆ ครับ

.....ผมถอดเสื้อนอกออกแล้วโยนฝากไว้กะนังบี้แล้วก็จึงออกไปแดนซ์กระจายท่ามกลางพวกฝูงอีกครั้ง  ผมโชคดีที่มีเพื่อนหลายประเภท  เด็กเรียนอย่างพวกที่ได้เกียรตินิยมก็มี  เเด็กกิจกรรมอย่างนังบี้นังติ้มก็คบ  เด็กเที่ยวอย่างไอ้แยมกะไอ้วุฒิผมก็กอดคอเมามาหลายครั้งแล้ว  แม้แต่เพื่อนต่างศาสนาอย่างนังไซนีผมก็ยังคบได้ไม่มีปัญหา  เพราะผมคิดว่าทุกคนคือ "คน" เหมือนกัน  ส่วนเรื่องอื่นๆ มันแค่เปลือกนอกเท่านั้นเอง   พอกลับเข้ามาที่โต๊ะอีกครั้งเพื่อพักเหนื่อยก็เจอเข้ากับ...

"ไง?  ยังชอบแดนซ์เหมือนเดิมเลยนะ"  เป็นไอ้เจครับที่ทักผม  ผมก็อึ้งไปสิ... นี่มันยังจำเรื่องของผมได้ด้วยหรอ

"อืม...  ก็เรามันยังเหมือนเดิม  ไม่ค่อยชอบเปลี่ยนแปลงตัวเองนะ" 

"แน่ใจนะว่าไม่เปลี่ยน  แต่เราว่าเปลี่ยน"  พวกผมก็อย่างงี้หละครับ  ถึงจะสนิทกันแต่ก็ไม่พูกมึงกูใส่กัน...ลูกท่านหลานเธอทั้งนั้น(พวกนั้นอะนะ  ส่วนผม....ลูกแม่ค้าคนเดียว  ภูมิใจสุดๆ  เพราะแม่ผมทำกับข้าวอร่อย  เกี่ยวกันมะ?)

"หรอ?  คงงั้นมั้ง  ไม่รู้สิ  ไม่ได้สังเกต"  ผมตอบแบบไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด  "เดี๋ยวมานะ  ไปติ้งต๋องก่อน"  ผมบอกนังบี้แล้วลุกออกไป

"ไปด้วย!" เจร้องขึ้นแล้วลุกขึ้นคว้าข้อมือผมไว้  ผมมองมือมันที่จับแขนผมแล้วเลือนมาจ้องตามัน  มันก็ทำเฉยเหมือนไม่รู้เรื่อง  เอาแต่ยิ้มใสซื่อแบบเดิม...แบบที่เคยทำให้ผมหวั่นไหว


....ระหว่างที่เดินไปห้องน้ำ...ผมไม่แม้แต่จะหันหน้าไปมองเจเลย  ไม่รู้สิ! บอกไม่ถูกว่ารู้สึกอย่างไง  เขิน ตื้นเต้น  กลัว อาย คงเป็นความรู้สึกทั้งหมดที่ผมมีอยู่ในตอนนั้น

"รีบเดินจัง" เจท้วงมาจากด้านหลัง

"........"

"คืนนี้พักที่ไหนหรอ?"

"........"

"เรียนใกล้จบยัง?  เห็นบี้บอกว่าปีสุดท้ายแล้วนิ"

"........"

"มีแฟนยัง?" และอีกหลายประโยคที่มันถามไม่ยอมหยุด

"เก็บคำถามเอาไปถามคนที่เขาอยากตอบเถอะ!"  ผมฟาดประโยคนี้ใส่หน้ามันทันทีที่หันกลับไปเผชิญหน้ากับมันเมื่อเดินเข้ามาถึงภายในห้องน้ำ

"ยังไม่หายโกรธหรอ?" มันถามเสียงอ่อย

"ไม่ได้โกรธและไม่เคยโกรธด้วย"

"แล้วทำไมทำแบบนี้อะ  ทำไมไม่ยอมคุยกันเลย"

"แล้วใครเป็นคนที่เริ่มก่อน  ใครเป็นคนที่ไม่ยอมคุยก่อน  ใครเป็นคนที่ทำให้เราเป็นแบบนี้"

"เราไม่ได้ตั้งใจ"

"คิดยัง?  ห๊า!  คิดหรือยังที่พูดประโยคนั้นออกมา  สมองคงมีนะ...คราวหลังช่วยคิดก่อนพูดด้วย"

"ขอโทษ"

"เก็บเอาไว้ใช้กะคนอื่นเถอะ"

"แต่ตอนนั้นเราไม่รู้นิ  เรานึกว่านุไม่ได้ชอบเราเหมือน...."

"เหมือนอะไร?" ผมตวาดมัน

"เหมือนที่เราชอบนุ..."

ใจผมถึงกับสั่นเมื่อได้ยินคำพูดประโยคนี้

"ช่างมันเหอะ!  ยังไงเสียเรื่องมันก็ผ่านไปแล้ว  ดีกับต้อมให้มากๆ นะ  เจกลับไปก่อนเถอะเดี๋ยวต้อมคงหาหรอกว่าหายไปไหน"

"อืม...  แล้วเจอกันที่โต๊ะนะ"

"อืม!  ไปเหอะ"

.....เจมันเดินออกไปแล้วครับ  เหลือเพียงผมลำพังในห้องน้ำนี้  ผมเดินไปวักน้ำขึ้นล้างหน้าอยู่หลายครั้งเพื่อไล่ความเศร้าที่จู่ๆ มันก็บุกเข้าโจมตีกลางใจผมอย่างหนักหน่วง   เสียงประตูห้องสุขาเปิดออก....ผมได้ยินเสียงคนเดินออกมา....แล้วหยุดลงข้างๆ ผมที่ยืนก้มแกล้งทำเป็นล้างหน้าต่อไป

'ตายโหงแล้ว.........  ขออย่าให้เป็นไอ้ต้อมเลยนะ  ไม่งั้นตูคงโดนฆ่าหมกส้วมวันนี้แน่'  :sad4:

"ท่าทางคนคนนั้นจะรักตัวอยู่นะ"  เสียงชายที่ยืนอยู่ข้างๆ ผมพูดขึ้น  แต่ทำไม....  ผมเงยหน้าขึ้นมองหน้าชายคนนั้นผ่านกระจก

"เฮ้ย!!"  :o



ไปแล้ว  ตึกจะปิดแล้ว  วันนี้ตึกปิดเร็ว  แย่ชะมัดยาก
 o12
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-06-2007 17:28:17 โดย oaw_eang »

ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
พูด ตัวๆ เค้าๆ กับเจ้นี่  อย่าบอกนะว่าเป็น.... แมท  o22
ถ้าใช่จริงๆ นี่รักซ้อนซ่อนเงื่อน  รักเก่าที่ค้างคา  รักของเราที่ได้แต่เก็บในใจ
โอวว...  เจ้จะทำเช่นไร

อิจฉายิ่งนัก 55 :try2:  :try2:

รออ่านต่อจ้า  เป็นกำลังใจให้เจ้เสมอ  o13

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
Re: กระดานแผ่นนี้...&#
«ตอบ #478 เมื่อ13-06-2007 18:14:18 »

ตอนแรกคิดว่าเป็นต้อม แต่เอต้อมก็อยู่ข้างนอกนี่หว่า  :try2:
พอพิมทักว่าน่าจะเป็นแมท ก็เออ .. น่าจะใช่แฮะ  o22
เอาละซี จะทำยังไงดีเนี่ย  o18

ออฟไลน์ A GE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1174
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
 :o :o  เจ๊ครับ  ถ้าเปนแมทเนียะ  ผมก็หวังว่าคงจะได้ปรับความเข้าใจกันนะครับ :impress: :impress:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด